BuDuJĄC LEPSZY śWIAT
W służbie jednemu W służbie wszystkim Rycerze posiadają bogatą tradycję praktykowania miłosierdzia w duchu jedności Najwyższy Rycerz Carl A. Anderson HASłO „W SłuŻBIE jednemu. W służbie wszystkim” jest od dawna mottem przewodnim Rycerzy Kolumba. Oznacza ono, że Rycerze traktują poważnie dwa wielkie przykazania Jezusa Chrystusa: „Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem, a bliźniego swego jak siebie samego” (Mt 22, 37-40). Konstytucja dogmantyczna Lumen Gentium będąca jednym z dokumentów Soboru Watykańskiego II wyjaśnia w sposób przejrzysty, dlaczego hasło to stanowi cel Zakonu i prawdziwie określa naszą misję: „Zadaniem ludzi świeckich, z tytułu właściwego im powołania, jest szukać Królestwa Bożego, zajmując się sprawami świeckimi i kierując nimi po myśli Bożej. Żyją oni w świecie, to znaczy pośród wszystkich razem i poszczególnych spraw i obowiązków świata, i w zwyczajnych warunkach życia rodzinnego i społecznego, z których niejako utkana jest ich egzystencja. Tam ich Bóg powołuje, aby wykonując właściwe sobie zadania, kierowani duchem ewangelicznym przyczyniali się do uświęcenia świata na kształt zaczynu” (31). Idea uświęcenia świata „na kształt zaczynu” nie jest nową koncepcją w Zakonie Rycerzy Kolumba. Wiemy, że jesteśmy powołani do niesienia świadectwa o Chrystusie w naszych rodzinach, w pracy i działając społecznie. Znamy Boży plan i Boży zamysł wobec człowieka poprzez nasze uformowane sumienie, które kultywujemy, dochowując wiary naukom Chrystusa. Wymaga to od nas solidarności z biskupami i księżmi — zobowiązania wypełnianego przez nas
od czasu założenia Zakonu przez Wielebnego Michaela McGivney. Od 128 lat głównym hasłem Zakonu jest miłosierdze. Każdego dnia ludzie są świadkami działalności Rycerzy Kolumba, którzy pracują w tysiącach społeczności na całym świecie. W połączeniu z jednością — z naszym Kościołem i naszym bliźnim — miłosierdzie daje nam środki do wypełnienia wielkich przykazań Chrystusa. To właśnie oznacza bycie w służbie jednemu i w służbie wszystkim. Życie wypełnione miłosierdziem, motywowane wiarą i nadzieją, skupia uwagę innych na osobie Chrystusa. Przypominając ewangeliczną przypowieść o dobrym Samarytaninie, papież Benedykt XVI w rozważaniach przed modlitwą Anioł Pański 11 lipca powiedział: „Przypowieść ta zatem musi skłonić nas do przemiany naszego myślenia zgodnie z logiką Chrystusa, która jest logiką miłości: Bóg jest miłością, a oddawanie Mu czci oznacza służenie braciom ze szczerą i wielkoduszną miłością”. Dodał również, że „ta ewangeliczna opowieść przynosi kryterium miary, to jest uniwersalny charakter miłości, która kieruje się ku spotkanemu przypadkiem potrzebującemu, kimkolwiek by on nie był” (Deus caritas est, 25). Przykład dobrego Samarytanina był zawsze siłą napędową Rycerzy Kolumba. Dlatego też nasza historia jest historią służenia innym. Pomagaliśmy wdowom i sierotom pod koniec XIX wieku, wysyłaliśmy artykuły pierwszej potrzeby amerykańskim żołnierzom podczas I wojny światowej, niezależnie od ich rasy czy wyznania; wydawaliśmy książki o zasługach oby-
wateli pochodzenia afrykańskiego, żydowskiego i niemieckiego na czterdzieści lat przed powstaniem ruchu na rzecz praw człowieka; pomagaliśmy katolikom w Meksyku w okresie ich prześladowań przez władze w latach 20-tych; broniliśmy prawa rodziców do posyłania dzieci do szkół katolickich; pomagaliśmy głodującym w Rzymie podczas II Wojny światowej i po jej zakończeniu; dodaliśmy słowa „nad nim Bóg” (jeden naród, nad nim Bóg) do Przysięgi Wierności Sztandarowi Stanów Zjednoczonych; zainicjowaliśmy ogólnokrajową akcję zbierania krwi; promujemy godność osób niepełnosprawnych intelektualnie poprzez Olimpiady Specjalne i inne inicjatywy; wspieramy matki i ich nienarodzone dzieci w ośrodkach dla kobiet ciężarnych i poprzez bezpłatne ultrasonografy (Ultrasound Initiative); rozdajemy płaszcze zimowe ubogim dzieciom; umożliwiamy poruszanie się osobom kalekim, kupując im wózki inwalidzkie; przekazujemy żywność rodzinom w potrzebie. Podsumowując, jesteśmy siłą miłości dla naszego bliźniego gdziekolwiek i kiedykolwiek zajdzie taka potrzeba. Praktykując miłosierdzie w duchu jedności, prowadzeni świadectwem wiary, ożywiamy słowa Chrystusa w Ewangelii tak, by wszyscy wiedzieli, że jesteśmy Jego uczniami, okazując miłość bliźniemu. Vivat Jesus!
SIERPIEń 2010
♦ COLUMBIA ♦ 1
uCZYĆ SIĘ WIARY, ŻYĆ W WIERZE
Zbawienie Boże: Prawo i łaska Prawo moralne, zakorzenione w mądrości Bożej i zapisane w sercu człowieka, wypełnia się w naszym życiu z Chrystusem Najwyższy Kapelan Biskup William E. Lori KIEDY PRZEDSTAWICIELE władz bronią prawdy moralnej, narażają się na zarzut narzucania swoich przekonań religijnych innym — tak jak w przypadku, kiedy jakiś polityk broni nienarodzonego życia ludzkiego przed złem aborcji. Prawdą jest, że wiara w Boga może pomóc w zrozumieniu nauk moralnych, pozwalając nam na dostrzeżenie ich wagi w życiu doczesnym i w życiu wiecznym. Niemniej jednak wiele z nich, jeśli nie wszystkie, są dostępne dla rozumu ludzkiego. Jak to jest możliwe? Odpowiedzi należy szukać we właściwym zrozumieniu prawa moralnego. Jak wyjaśnia Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego, prawo moralne nie jest po prostu zbiorem ludzkich przepisów, ale „dziełem mądrości Bożej”, wyznaczającym człowiekowi drogę do prawdziwego szczęścia i zakazującym rzeczy, które oddalają nas od Boga (415). św. Paweł naucza, że wymogi prawa moralnego zapisane są w naszych serca przez Stwórcę (Rz 2,15). To uczestnictwo w mądrości Bożej nazwane zostało „prawem naturalnym”. Pozwala ono człowiekowi rozpoznać, czym jest dobro i zło i określa podstawę obowiązków oraz praw osoby i wspólnoty ludzkiej (416). Dwudziesty dziewiąty z serii wykładów Najwyższego Kapelana ks. Biskupa Williama E. Lori o formowaniu wiary dotyczy zagadnień 415-433 zawartych w Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego. Poprzednie wykłady można znaleźć na stronie internetowej kofc.org
2 ♦ COLUMBIA ♦
SIERPIEń 2010
STARE I NOWE PRAWO Z powodu grzechu prawo naturalne nie jest postrzegane przez wszystkich w jasny sposób (417). Dlatego też, jak stwierdził św. Augustyn: „Bóg zapisał na tablicach Prawa to, czego ludzie w swych sercach nie odczytali”. Przepisy moralne są streszczone w Dziesięciu Przykazaniach Starego Testamentu, zwanego również „Starym Prawem”. W tym kontekście „stary” nie oznacza przestarzały, bezwartościowy, czy nieprawdziwy. Sugeruje raczej, że nauki moralne Starego Testamentu były pierwszym etapem prawa objawionego, które zostało uzupełnione i wypełnione w Ewangelii. Przykazania Dekalogu wyrażają prawdy moralne dostępne rozumowi i tym samym weryfikują prawo naturalne. ustalają również podstawy powołania człowieka do miłości Boga i bliźniego, a także stanowią „uprzywilejowany wyraz prawa naturalnego” (Katechizm Kościoła Katolickiego, 2070; Kompendium, 418). ucząc niezmiennej prawdy moralnej, są one jak wychowawca, który przygotował drogę dla Ewangelii. Stare Prawo jest jednak niedoskonałe, ponieważ, ucząc moralnej prawdy, nie daje mocy Ducha świętego (419). Nowe Prawo, wyrażone w Nowym Testamencie, szczególnie zaś w Błogosławieństwach, zostało objawione i urzeczywistnione przez Chrystusa (420-421). Słowo „nowe” nie oznacza zerwania ze Starym Testamentem. Jezus powiedział: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale
wypełnić” (Mt 5,17). Ewangelia jest nowa, ponieważ wzięła swój początek w osobie Chrystusa, we wcieleniu Syna Bożego, którego nauki, śmierć i zmartwychwstanie objawiły w pełni miłość Boga Ojca. Poprzez Ducha świętego wierni biorą udział w zmartwychwstałym życiu Chrystusa, dążą do bliskości z Bogiem i są uzdolnieni do miłości bliźniego, tak jak miłuje nas Chrystus (420). Zaiste, Chrystus przyszedł by „usprawiedliwić” nas w mocy Ducha świętego. usprawiedliwienie jest dziełem Bożego miłosierdzia, które uświęca nas poprzez zgładzenie naszych grzechów i udział w Jego dobroci. Jesteśmy usprawiedliwieni poprzez łaskę Ducha świętego, którą wysłużył nam Chrystus swoją śmiercią i zmartwychwstaniem. łaska jest darmowym darem Boga. uzdalnia nas do uczestniczenia w Jego życiu, dzięki czemu możemy odwzajemnić Jego miłość i czerpać z Jego przyjaźni. łaska ta nazywa się „uświęcającą” lub „przebóstwiającą”, ponieważ uzdalnia nas do uczestniczenia w życiu trynitarnym. Ten dar jest nadprzyrodzony, ponieważ nie może być wyuczony lub wypracowany; może być jedynie otrzymany od Boga. łaska jest „habitualna”, ponieważ powinniśmy znajdować się w stanie łaski przez całe życie (423). Oprócz tego są też łaski „aktualne”, które pomagają nam w wypełnianiu woli Bożej w różnych sytuacjach w naszym życiu. Każdy sakrament dostar-
uCZYĆ SIĘ WIARY, ŻYĆ W WIERZE
cza nam szczególnej łaski (424). łaska Boża nie ogranicza wolności człowieka, ale uwalnia nas do spełnienia naszych najgłębszych pragnień uczestniczenia w Jego życiu i miłości (425).
PHOTOGRAPH OF POPE: CNS Photo/Paul Haring — LAWRENCE: Saint Lawrence Distributing the Treasures of the Church by Fra Angelico (1387-1455) — Alinari / Art Resource, NY
WEZWANI DO śWIĘTOśCI Chociaż nie możemy wysłużyć sobie życia wiecznego, możemy żyć w cnocie dzięki łasce Bożej. Innymi słowy, kiedy znajdujemy się w stanie łaski, Bóg dobrowolnie udziela nam daru życia w cnocie. Powinniśmy dążyć do życia w cnocie nie tylko dla nas samych, ale również by wzmocnić rolę całego Kościoła (426-427). Wszyscy ochrzczeni są powołani do świętości, to jest do
INTENCJE MODLITEWNE OJCA śWIĘTEGO
Ofiarowane w jedności z Papieżem Benedyktem XVI OGÓLNA: Aby bezrobotni, bezdomni i wszyscy potrzebujący znajdowali zrozumienie i gościnę oraz konkretną pomoc w przezwyciężaniu trudności. MISYJNA: Aby Kościół był „domem” wszystkich i z gotowością otwierał drzwi tym, których dyskryminacja rasowa i religijna, głód i wojny zmuszają do emigrowania do innych krajów.
pełni miłości urzeczywistnionej poprzez wewnętrzne zjednoczenie z Chrystusem (428). Kościół pomaga nam w osiągnięciu świętości, nauczając prawd Chrystusowych i wiodąc nas do uczestnictwa w Jego zbawczej miłości poprzez sakramenty. Wypełnieni łaską Ducha świętego możemy postrzegać moralność nie jako uciążliwy obowiązek, ale jako chwałę miłości Bożej. W naukach Kościoła są przykazania, które pomagają nam zrozumieć, co to znaczy być praktykującym katolikiem. Przykazania kościelne nakazują między innymi, aby uczestniczyć we Mszy świętej w niedziele i święta i powtrzymywać się
od pracy i innych zajęć, które mogłyby przeszkodzić w modlitwie w te dni; przynajmniej raz w roku przystąpić do sakramentu pokuty; przynajmniej raz w roku w okresie Wielkanocnym przyjąć Komunię świętą; zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość w okresie pokuty i troszczyć się o potrzeby Kościoła zgodnie z własnymi możliwościami (430-432). Gdy nasze życie odzwierciedla prawdę, dobroć i piękno miłości Chrystusowej, osoby z naszego otoczenia wykazują większe zainteresowanie Ewangelią i postacią Jezusa (433). Tak więc wszyscy jesteśmy powołani do świętości i pracy ewangelizacyjnej.♦
KATOLICY MIESIĄCA
św. Wawrzyniec (d. 258) Obchody liturgiczne: 10 sierpnia śW. WAWRZYNIEC pochodził z miasta Huesca w północno-wschodniej Hiszpanii. W 257 roku udał się do Rzymu, by służyć papieżowi Sykstusowi II. Jako jeden z siedmiu diakonów zarządzał dobrami materialnymi Kościoła i był odpowiedzialny za dystrybucję jałmużny dla chorych i ubogich. 6 sierpnia 258 roku Wawrzyniec był świadkiem egzekucji Sykstusa II skazanego na śmierć przez cesarza Waleriana za odmowę złożenia ofiary rzymskim bogom. Po egzekucji papieża przez ścięcie głowy rzymski namiestnik nakazał Wawrzyńcowi oddanie wszystkich dóbr kościelnych. W odpowiedzi Wawrzyniec poprosił go o trzy dni na to, by mógł zebrać skarby Kościoła. Wawrzyniec wrócił, tak jak obiecał, po trzech dniach i poprosił namiestnika, by przeszedł się z nim do miejsca, gdzie miały czekać na niego „cenne skarby”. Zamiast skarbów namiestnik ujrzał chorych, kalekich i biedotę Rzymu. Rozgniewała go zuchwałość i nieposłuszeństwo Wawrzyńca, który miał wówczas powiedzieć namiestnikowi, że to są prawdziwe skarby Kościoła.
Wawrzyniec został skazany na śmierć. Rozciągnięto go na żelaznych rusztach i wolno przypiekano w ogniu. Zgodnie z tradycją męczennik miał powiedzieć swoim oprawcom: „Ta strona jest już dosyć przypieczona. Obróćcie mnie teraz na drugą stronę i skosztujcie, jak smakuje”. Wawrzyniec stał się z czasem patronem ubogich, komediantów i kucharzy Rzymu. Pięćdziesiąt lat po jego śmierci cesarz Konstantyn Wielki wybudował niewielki kościół w miejscu kaźni Wawrzyńca. Kościół został rozbudowany w VI i XIII wieku i jako Kościół św. Wawrzyńca za Murami stał się jednym z siedmiu najważniejszych bazylik Rzymu, będących celem pielgrzymek. Tak jak św. Wawrzyniec, każdy z nas jest powołany w swój unikalny sposób do poświęcenia siebie miłości Chrystusowej i głoszenia prawdy o Ewangelii.
SIERPIEń 2010
♦ COLUMBIA ♦ 3
RYC E R Z E KO LU M BA
Rzym świętuje specjalne relacje z Zakonem
Rzymianie mogli słyszeć o Rycerzach Kolumba dzięki boiskom sportowym ulokowanym w różnych częściach miasta, jednak historia obecności Rycerzy w Rzymie to nie tylko to. Przyjaźń, która zdołała przekroczyć Ocean Atlantycki, jest tematem muzealnej ekspozycji zatytułowanej „Wszyscy Zaproszeni, Wszystko za Darmo: Rycerze Kolumba i Rzym, 90 lat przyjaźni”. Wystawa w Musei Capitolini na Campidoglio będzie otwarta dla zwiedzających do 31 października 2010 roku. Wystawa prezentuje rolę, jaką odegrali Rycerze w budowie i prowadzeniu boisk dla dzieci miasta, działalność podjętą przy projektach konserwatorskich oraz komunikacyjnych, a także wkład Zakonu, gdy bez rozgłosu służyli dyplomatycznym relacjom pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Watykanem. Było to jeszcze w okresie zanim w latach osiemdziesiątych dyplomacja Stanów Zjednoczonych oficjalnie uznała Watykan. W dniu 9 lipca, w czasie otwarcia wystawy Najwyższy Rycerz Carl A. Anderson spotkał się miedzy innymi z watykańskim Sekretarzem Stanu, kardynałem Tarcisio Bertone, amerykańskim kardynałem John P. Foley’em, Burmistrzem Rzymu Gianni Alemanno oraz byłym ambasadorem do Stolicy świętej, Jimem Nicholsonem. “Historia Rycerzy Kolumba w Rzymie, to historia mówiąca o potędze wiary i 4 ♦ COLUMBIA ♦
SIERPIEń 2010
W czasie oficjalnego otwarcia wystawy w dniu 9 czerwca, Najwyższy Rycerz przemawiał w Palazzo Dei Conservatori, należącym do Musei Capitolini, grupy najstarszych publicznych, muzeów na świecie.
przyjaźni, które zdolne są do pokonywania wszelkich podziałów” powiedział Anderson. „W roku 1920 zostaliśmy zaproszeni przez Papieża Benedykta XV, aby na trwałe zaznaczyć tu naszą obecność, dziś, 90 lat później z przyjemnością odnotowujemy, że mimo niepokojów XX wieku Rycerze zdołali utrzymać swą obecność w Wiecznym Mieście”. Rycerze uczestniczyli w niektórych spośród najważniejszych watykańskich prac konserwatorskich, wśród których znalazły się liczne projekty w Bazylice św. Piotra. Ponadto od połowy lat 70. Rycerze opłacali koszt transmisji satelitarnych różnych uroczystości papieskich, takich jak np. doroczna liturgia bożonarodzeniowa w Watykanie. Chociaż to nie jest faktem szeroko znanym, w czasach gdy Stany Zjednoczone i Stolica święta nie posiadały oficjalnych relacji dyplomatycznych, Rycerze służyli jako nieoficjalny kanał dyplomatyczny pomiędzy oboma państwami. Hrabia Enrico Galeazzi, dyrektor rzymskich Rycerzy, działał jako emisariusz papieża Piusa XII do uSA. Jego zadaniem było uzyskanie od prezydenta Roosevelta gwarancji zakończenia alianckich bombardowań Rzymu w 1943 roku. Rzeczywiste fundamenty watykańskich relacji
dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi położono 40 lat później w roku 1982 w czasie międzynarodowej Konwencji Rycerzy. Po wybuchu II wojny światowej Rycerze nie zaprzestali działalności rzymskich ośrodków sportowych, mimo że był to czas, gdy także uSA i Włochy znalazły się w stanie wojny, a rząd faszystowski zabraniał młodzieży katolickiej uczestnictwa w zajęciach sportowych. Jedno z boisk zwane St. Peter’s Oratory służyło za kwaterę watykańskiego programu dystrybucji żywności. W czasie ceremonii otwarcia wystawy kardynał Bertone odniosł się do „owocnej obecności” Zakonu w Rzymie. Powiedział, że Rycerze „świadczą o miłości Chrystusa i jego Kościoła dla słabych i bezbronnych, a wobec całej społeczności chrześcijańskiej są znaczącym przykładem ewangelicznej dobroczynności”. Burmistrz Alemanno także pochwalił Rycerzy za ich “specjalne związki z miastem”. Powiedział: „Rycerze Kolumba stali się naprawdę częścią Rzymu trzeciego tysiąclecia, które chcemy wspólnie budować, nie odrywając się od naszych prawdziwych kulturalnych i duchowych korzeni”.♦
K N I G HRYC T S EORFZ C E OKO LULU M BU M BA S NEWS
Odwiedzający Rzym Kapelani uczestniczyli w uroczystościach wieńczących Rok Kapłański
W rzymskich uroczystościach wieńczących Rok Kapłański uczestniczyło ponad 65 księży oraz kilkunastu biskupów towarzyszących Najwyższemu Kapelanowi, biskupowi Williamowi E. Lori z Bridgeport, Connecticut, oraz Najwyższemu Rycerzowi Carlowi A. Andersonowi, a także wielu innym najwyższym rzymskim przedstawicielom Zakonu. 6 czerwca br. księża i biskupi Rycerzy Kolumba posługujący jako stanowi kapelani w jurysdykcjach na całym świecie, rozpoczęli tygodniową pielgrzymkę, w której programie znalazły się główne uroczystości watykańskie oraz odwiedziny licznych miejsc świętych. Celem pielgrzymki było uhonorowanie księży, którzy oddali się służbie dla Zakonu oraz umożliwienie im uczestnictwa w wieńczących Rok Kapłański uroczystościach, jakim przewodniczył Benedykt XVI. Po przybyciu do Rzymu, w dniu 7 czerwca, kapelani stanowi mieli zaszczyt i możliwość koncelebrowania Mszy świętej odprawianej w Bazylice przy ołtarzu zwanym „Katedrą św. Piotra”. Podczas swej homilii Biskup Lori powiedział „Przybyliśmy do Rzymu z celem i zamiarem, aby stać się jeszcze bardziej świętymi księżmi, a poprzez pogłębioną wierność modlitwie, życiu w świętości i prawdzie wiary stawać się bardziej skutecznymi narzędziami w ręku Boga”. Następnego rana kapelani koncelebrowali Mszą świętą przy ołtarzu w krypcie konfesji w Grotach Watykańskich. Ołtarz ten ulokowany jest przed samym grobowcem św. Piotra znajdującym się pod głównym ołtarzem Bazyliki. Księża uczestniczyli także w zwiedzaniu Bazyliki św. Piotra oraz Scavi czyli wykopalisk pod bazyliką oraz odwiedzili dwie główne bazyliki miasta – Bazylikę św. Jana na Lateranie oraz Bazylikę Matki Bożej Większej. W dniu 9 lipca kapelani uczestniczyli w międzynarodowej
Biskup William E. Lori oraz kapelani stanowi Rycerzy Kolumba po Mszy świętej w dniu 7 lipca stojący przed słynnym baldachimem ołtarza papieskiego, autorstwa Berniniego, znajdującego się ponad grobem św. Piotra.
konwencji księży, która odbyła się w Bazylice św. Pawła za Murami. Program zainicjowany przez Watykańską Kongregację do spraw Kleru obejmował Mszę świętą, adorację eucharystyczną oraz nauczanie. Międzynarodowa konwencja księży ponowiła spotkania 10 czerwca. Program obejmował nauczanie prymasa Kanady kardynała Marc’a Ouellet z Quebec oraz Mszę świętą celebrowaną przez watykańskiego sekretarza stanu, kardynała Tarcisio Bertone. Wieczorem kapelani stanowi zjednoczyli się wraz z tysiącami wiernych zgromadzonych na Placu świętego Piotra w wieczornej modlitwie. Wysłuchano świadectw i dialogu z Papieżem Benedyktem. W dniu 11 czerwca w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa papież Benedykt XVI celebrował Mszę świętą na Placu świętego Piotra. Delegacja Rycerzy Kolumba dołączyła do około 15.000 księży, a także 80 kardynałów i 350 arcybiskupów i biskupów, którzy koncelebrowali Mszę świętą. Podczas swej homilii Papież Benedykt XVI podkreślił, że kapłaństwo nie jest zwyczajnym „urzędem”, lecz sakramentem: „Bóg posługuje się nami, słabymi mężczyznami, aby poprzez nas stać się obecnym dla wszystkich mężczyzn i kobiet i działać w ich imieniu.” Dodał także: „Odwaga, z jaką Bóg powierza się istocie ludzkiej, to wielka wspaniałomyślność zamknięta w słowie « kapłaństwo »”. Po wysłuchaniu papieskiej homilii Księża odnowili święcenia, a na sam koniec Mszy świętej Papież poprowadził ich w modlitwie powierzając księży Maryi i Jej „matczynemu sercu, aby z wiarą spełniali wolę Ojca”.♦ SIERPIEń 2010
♦ COLUMBIA ♦ 5
Rycerze
Miłosierdzia DAW N I E J I T E R A Z
J
uż od 128 lat Rycerze Kolumba dowodzą znaczenia swej pierwszej i założycielskiej zasady, jaką jest cnota miłosierdzia. W tym to czasie Rycerze zdołali wypracować niezliczoną ilość sposobów na to, by pokazać miłość i wesprzeć sąsiadów w potrzebie. Doroczne sprawozdanie braterskiej działalności Rycerzy za rok 2009 wskazuje, że zebrana na cele dobroczynne kwota przekroczyła 151 milionów dolarów, a ilość godzin pracy wolontariuszy przepracowanych przez Rycerzy w celach charytatywnych wzrosła do ponad 69 milionów. Ale liczby to tylko część historii. Po prostu odzwierciedlają obraz rzeczywistego wsparcia, jakie Rycerze udzielili rodzinom i dzieciom, ludziom niepełnosprawnym intelektualnie lub fizycznie, służbom wojskowym i weteranom oraz wielu innym w potrzebie. Postępują tak samo teraz, jak i dawniej w poprzednich pokoleniach. To co dalej przeczytamy w tym artykule to zaledwie kilka obrazów i przykładów sposobów, w jaki Rycerze kontynuują tradycję swej służby.
Podczas II Wojny Światowej część St. Peter’s Oratory, jednego z centrów sportowych Rycerzy Kolumba, służyło jako kwatera watykańskiego programu dystrybucji żywności dla rzymian. Program codziennie obsługiwał do 400 tysięcy osób.
Od góry: Żołnierze zebrani w klubie Rycerzy Kolumba w Adernach w Niemczech około 1918 roku. Gdy USA przystąpiły do I Wojny Światowej, Rycerze Kolumba wspierali oddziały militarne, organizując tzw „chaty dla armii” Rycerzy Kolumba, które otwierano dla żołnierzy wszystkich ras i każdego wyznania. Oferowano w nich miejsce odpoczynku, rozrywki towarzyskiej oraz modlitwy. • 1st Lt. Gary Velasquez z rady St. Andrew’s Council nr 11874 w Rock Falls, Ill., podczas wydawania zabawek i przyborów szkolnych dla dzieci afgańskich w roku 2008. • W grudniu 2009 roku rycerze z Connecticut przekazali 90 tysięcy dolarów na zakup mikrobusu dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych z centrum medycznego weteranów w West Haven. 8 ♦ COLUMBIA ♦
SIERPIEń 2010
PREVIOUS SPREAD: Courtesy United Nations Archives and Record Management Service
Do legendy już przeszło wsparcie Zakonu udzielane mężczyznom i kobietom pracującym w siłach zbrojnych, począwszy od programu „chaty dla armii” prowadzonego podczas I i II Wojny światowej do niezliczonych dziś ośrodków działania Rycerzy Kolumba, które współcześnie przekazują paczki i okazują pomoc żołnierzom stacjonującym na całym świecie. Rycerze Kolumba pomagają także służbom militarnym w realizacji ich duchowych potrzeb. Na całym świecie aktywnych jest obecnie 60 rad militarnych. Ilość egzemplarzy modlitewnika Rycerzy Kolumba zatytułowanego Armed with the Faith (uzbrojeni w wiarę) przekroczyła już nakład 500 tysięcy. Zaś od roku 2009 Zakon dostarcza także dwujęzyczny podręcznik katolicki dla kanadyjskich służb wojskowych. Rycerze począwszy od programu „Serving Those Who Served” (Służąc tym, którzy służyli), zajęli się też potrzebami weteranów z wielu wojennych frontów. We współpracy z programem agencji rządowej Stanów Zjednoczonych Veterans Affairs Voluntary Service (VAVS), Zakon jest obecny poprzez swych reprezentantów w medycznych ośrodkach dla weteranów oraz w wielu klinikach w całych Stanach Zjednoczonych. Rycerze regularnie wizytują weteranów mieszkających w domach lub przebywających w ośrodkach medycznych, umożliwiają im odwiedzanie miejsc pamięci narodowej, pomagają weteranom dotkniętym niepełnosprawnością w pozyskaniu wózków inwalidzkich.
W roku 1938, niemal po 10 latach skutecznie prowadzonych na szczeblu lokalnym akcji zbiórek krwi, Rycerze Kolumba powołali to, co wielu uważa za pierwszy sponsorowany przez organizację narodową, program dawcy krwi. Setki rad utworzyło własne grupy honorowego dawcy, a program zaczął szybko funkcjonować na skalę międzynarodową. Obecnie 80 procent akcji prowadzonych przez Czerwony Krzyż organizowanych jest w partnerstwie ze szkołami wyższymi, instytucjami, miejscami kultu religijnego oraz organizacjami społecznymi takimi jak Rycerze Kolumba. Tylko w tym roku zorganizowane przez Rycerzy akcje zbiórki krwi objęły prawie 414 tysięcy darowizn.
BOTTOM: Mark May Photography
Po lewej: Rada nr 1649 z Hibbing (Minn.) w dniu 21 maja 1941 roku wydała przyjęcie „Blood Donor’s Nite”. • Poniżej: Charles Thramer z rady St. John Vianney nr 7740 z Oklahoma (Neb.) oddający krwi podczas zbiórki organizowanej przez Rycerzy Kolumba w dniu 26 czerwca.
SIERPIEń 2010
♦ COLUMBIA ♦ 9
Od góry: San Francisco po trzęsieniu ziemi i pożarze, który w 1906 roku zniszczył znaczne obszary miasta. Aby wesprzeć ofiary, zakon zebrał ponad $100,000. • Po lewej: Niepełnosprawna Haitanka dziękuje Najwyższemu Rycerzowi Carlowi A. Andersonowi za otrzymanie jednego z 1000 nowych wózków inwalidzkich, jakie Rycerze Kolumba przekazali ofiarom trzęsienia ziemi w tym kraju. • Powyżej, dziewczynka w Marikina City na Filipinach, która była jedną z tysięcy osób, które otrzymały pomoc od Rycerzy Kolumba po burzy tropikalnej Ketsana, jaka uderzyła we wrześniu 2009 roku. • Po prawej: ksiądz w otoczeniu robotników i ratowników, błogosławi w dniu 4 października 2001 roku krzyż wysokości 20 stóp, którego ramiona zostały odzyskane zaledwie dwa dni po upadku wież z ruin WTC w Nowym Yorku. 10 ♦ C O L U M B I A ♦
SIERPIEń 2010
SAN FRANCISCO: Getty Images/ Hulton Archive — WTC CROSS: CNS photo from Reuters
Będąc międzynarodową organizacją charytatywną Rycerze Kolumba nie raz reagują błyskawicznie na katastrofy naturalne i inne tragedie ludzi. W minionym stuleciu Rycerze stawili czoła tuzinom takich katastrof, stając się silną organizacją w skali światowej dobroczynności. Choćby miniona dekada dowodzi o niezliczonych przykładach wsparcia udzielonego przez Rycerzy Kolumba. Pomagali ofiarom powodzi w Meksyku i na Filipinach, zebrali milionowy fundusz Heroes Fund dla rodzin poszkodowanych przez egzekwowanie prawa oraz dla rodzin strażaków i służb ratowniczych, którzy utracili życie 11 września 2001 roku. W miesiącach, jakie nastąpiły tuż po huraganie Katrina w roku 2005, fundusz Zakonu zwany Order’s Gulf States Disaster Relief Fund osiągnął 10 milinów dolarów, a na pracę wolontariuszy przy odbudowie domów Rycerze poświęcili ponad 100,000 godzin. Reagując na spustoszenia, jakich ucierpiało Haiti w wyniku trzęsienia ziemi w dniu 12 stycznia 2010 roku, wspierając ludność tej wyspy, Rada Najwyższa przekazała niemal natychmiast 50 tysięcy dolarów na rzecz Catholic Relief Services (katolickie służby pomocy). Do kwietnia Rycerze Kolumba darowali $576,000, dofinansowując odbudowę Haiti, a następnie, jeszcze w tym samym miesiącu, na uniwersytecie Miami/Medishare Hospital w Port-au-Prince rozdystrybuowano 1000 wózków inwalidzkich. SIERPIEń 2010
♦ C O L U M B I A ♦ 11
PHOTO: Jonathan Tramontana
12 ♦ C O L U M B I A ♦
SIERPIEń 2010
TOP: Jackie Mercandetti Photography
Poprzez niezliczone inicjatywy i akcje charytatywne Rycerze Kolumba już od samego zarania wspierali dzieci i rodziny. Minionej zimy, gdy bardziej niż kiedykolwiek wzrosła ilość osób zagrożonych głodem, a liczba tych, którzy planowali dzielić się dobroczynnością, zmalała bardziej niż zwykle, Zakon przeznaczył milion dolarów i całe legiony wolontariuszy dla programu „Food for Families” (Żywność dla Rodzin), mającego na celu przeprowadzenie zbiórki żywności oraz dofinansowanie banków żywności w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. „Food for Families jest jednym z wielu projektów rycerskiej inicjatywy „Neighbors Helping Neighbors” (Sąsiad pomaga sąsiadowi) którą zapoczątkowano podczas spotkań szczytu woluntaryzmu zorganizowanego przez Rycerzy Kolumba w lutym 2009 roku w Nowym Jorku. Jednocześnie, różne programy tworzą szeroką kampanię Zakonu nazwaną „Help a Child in Need” (Pomóż dziecku w potrze-
bie). Rozpoczęto ją w 2006 roku apelem nadanym przez telewizje z całego kraju, prosząc o darowizny na organizacje charytatywne wspierające dzieci w potrzebie. Zeszłej zimy poprzez program Rycerzy Kolumba „Coats for Kids” (Kurtki dla dzieci) rozdano około 10 tysięcy sztuk odzieży zimowej w 20 najzimniejszych miastach Ameryki Północnej. Poprzednia strona: Dziewczynka przymierza nową kurtkę w dniu 21 listopada 2009 roku podczas akcji „Coats for Kids” prowadzonej w parafii St. Joseph Parish in Battle Creek, Mich. • U gory: od powstania Father McGivney Food Bank w marcu 2010 roku Robert Valera i bracia rycerze z rady Our Lady of Guadalupe Council nr 14101 w Queen Creek, Ariz., służyli ponad 2500 mieszkańcom. • Na dole: w dniu 12 czerwca 1940 roku siedemnasty rok z rzędu w Woodside Park, Philadelphia około 3000 sierot miało okazję uczestniczyć w posiłku przygotowanym przez Rycerzy Kolumba. SIERPIEń 2010
♦ C O L U M B I A ♦ 13
14 ♦ C O L U M B I A ♦
SIERPIEń 2010
zgodnie ze wskazówkami zegara od dołu. Młodzi sportowcy podczas biegu w pierwszej Olimpiadzie Specjalnej, goszczonej przez Chicago w 1968 roku • Eunice Kennedy Shriver (1921-2009), założycielka Olimpiady Specjalnej w 1968 wraz z mężem sierżantem Shiver’em, członkiem Rycerzy, który służył jako pierwszy dyrektor Peace Corps. • Rycerz asystujący sportowcowi Olimpiady Specjalnej podczas igrzysk letnich Connecticut Summer Games w dniu 12 czerwca 2010 roku. • Rycerz odwiedzający Olimpiadę Specjalną w dniu 25 czerwca w czasie letnich igrzysk Ohio Summer Games. • Andy Ancel, członek rady St. Malachy Council nr. 12540 w Brownsburg, Ind. uczestniczy wraz z dziećmi w zbiórce na rzecz niepełnosprawnych. • Marvin J. DeSchryver, były zastępca stanu Saskatchewan i kapelan stanu Kalifornia, Msgr, Nestor Rebong na Haiti 28 kwietnia 2010 roku, pomagają niepełnosprawnej dziewczynce wsiąść na wózek. • Kobieta na jednym z 20 tysięcy wózków rozdanych niepełnosprawnym w Afganistanie w 2003 roku przez Rycerzy Kolumba.
TOP CENTER: James D. Camp, Ohio Photojournalist BOTTOM SPECIAL OLYMPICS PHOTOS: Courtesy of Special Olympics
W ciągu minionych czterech dziesięcioleci Rycerze Kolumba zebrali i przekazali ponad 382 miliony dolarów oraz poświęcili dziesiątki tysięcy godzin wolontariuszy programom dla intelektualnie i fizycznie niepełnosprawnych. W roku 2005 Rycerze przystąpili do czteroletniego partnerstwa, w którym co-trocznie przeznaczane $250,000 pozwala na rozwój Olimpiady Specjalnej w Ameryce Północnej i innych częściach świata. Rycerze zabezpieczają równocześnie jeszcze więcej wolontariuszy dla gólno krajowych i stanowych igrzysk. W 2009 roku Rada Dyrektorów Rycerzy Kolumba przyjęła w głosowaniu ponowienie partnerstwa Zakonu na następne cztery lata. W 2003 roku Zakon rozpoczął działania w pracach Global Wheelchair Mission, która zabezpiecza potrzebującym dostęp do trwałych, choć nie drogich wózków inwalidzkich. Rycerze w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie sponsorowali dystrybucję około 209 tysięcy wózków w prawie 20 krajach świata.
SIERPIEń 2010
♦ C O L U M B I A ♦ 15
Od lewej: Rycerz z rady Holy Cross Council nr 8493 w The Colony, Texas, przychodzi z pomocą niewidomej wdowie, której zagrażała utrata domu i przepadek mienia. Rycerze przez cały dzień naprawiali dach, bo taki był wymóg refinansowania domu. • Po prawej: Rachel Owens (z lewej), dyrektor wykonawczy kliniki Choices Medical Clinic w Iowa City, Iowa oraz po jej prawej stronie młoda kobieta na tle ultrasonografu zakupionego dla kliniki przez program zakonu Ultrasound Initiative. 16 ♦ C O L U M B I A ♦
SIERPIEń 2010
ULTRASOUND PHOTO: Michael Kreiser Photography
W ubiegłym roku Rycerze przepracowali charytatywnie 227,900 godzin na rzecz Habitat for Humanity, uczestnicząc we wszystkich pracach od budowy fundamentów i stawiania ścian, aż po malowanie i prace przy porządkowaniu terenu. Rady często podejmują także inne projekty budowlane, takie jak na przykład odnawianie kościołów czy budowanie podjazdów dla osób niepełnosprawnych i wiele innych. Warto także wspomnieć o niestrudzonym oddaniu Zakonu na rzecz budowy cywilizacji życia, co jedynie częściowo może być zauważone poprzez wsparcie udzielane centrom zajmującym się ciążą. Popularne programy, takie jak Knights of Columbus Pro-Life Baby Showers czy zbiórki butelek dla niemowląt, pomagają zapewnić kobietom i dzieciom rzeczy najpotrzebniejsze. Równocześnie program Zakonu, zwany Ultrasound Initiative od 2009 roku, czyli od momentu swego powstania, pozwolić na zakup prawie 50 ultrasonografów dla certyfikowanych centrów medycznych w całej Ameryce Północnej. Oczywiście, służba, jaką niosą innym Rycerze nie ogranicza się jedynie do powyższych przykładów. W całej historii Zakonu Rycerze zawsze reagowali także na potrzeby najbliższych sąsiadów. Podczas gdy potrzeby mogą się zmieniać i będą powstawać nowe partnerstwa, jedna zasada pozostanie niezmienną: Rycerze przede wszystkim będą podejmować dzieła miłosierdzia.♦