Columbia Maj 2021 by Columbia Magazine

Columbia RYCERZE KOLUMBA

MAJ 2021

RYCERZE MIŁOSIERDZIA

Rycerze Miłosierdzia

Fot. Beata Kwieczko / Radio eM

Każdego dnia Rycerze na całym świecie mają okazję coś zmienić – czy to poprzez pracę społeczną, zbieranie pieniędzy czy modlitwę. Doceniamy każdego Rycerza za jego siłę, współczucie i oddanie budowaniu lepszego świata.

Biskup Jan Piotrowski zawierza Rycerzy Kolumba i ich rodziny świętemu Józefowi po mszy św. dziękczynnej za dar beatyfikacji ks. Michaela McGivneya. Uroczystość, która miała miejsce 24 kwietnia w Sanktuarium św. Józefa Opiekuna Rodziny w Kielcach zakończyła się konferencją o roli mężczyzny we współczesnym świecie, którą wygłosił ks. Wiesław Lenartowicz, Kapelan Stanowy pomocniczy Rycerzy Kolumba w Polsce, oraz Męskim Różańcem. „Rok św. Józefa to odpowiedni czas, aby każdy z Braci zastanowił się, w jaki sposób wypełnia swoje powołanie do ojcostwa i do bycia dobrym mężem” – wyjaśnia Krzysztof Zuba, Delegat Stanowy Rycerzy Kolumba w Polsce. „To także dobry moment, aby zawierzyć św. Józefowi trudne sprawy, z którymi borykamy się na co dzień i próbować naśladować Jego postawę w realizowaniu naszego ziemskiego powołania” – dodaje.

Wyślij zdjęcie Twojej rady w akcji wraz z opisem na adres: Columbia, 1 Columbus Plaza, New Haven, CT 06510-3326 lub e-mailem na adres: knightsinaction@kofc.org

SPIS TREŚCI

Columbia MAJ 2021

TOM 101

NUMER 5

Stałe rubryki 5

Na większą chwałę Bożą Maryjna pobożność to klucz do naszej tożsamości Rycerzy Jedności i Miłosierdzia. Najwyższy Rycerz Patrick E. Kelly

Uczyć się wiary, żyć w wierze Dziewica Maryja – Matka Boża i Matka Kościoła – uczy nas przyjmować Bożą miłość i współpracować z łaską. Najwyższy Kapelan Arcybiskup William E. Lori

PLUS: Katolik miesiąca

Obraz filipińskiego artysty, Dioniso Gayo, przedstawia pierwszą wielkanocną mszę św. odprawioną na Filipinach – na wyspie Limasawa – 31 marca 1521 roku. Mszę św. sprawował kapłan, który towarzyszył Magellanowi w jego ekspedycji.

NA OKŁADCE

Krzyż Magellana w niewielkiej kaplicy przy Bazylice Santo Niño w Cebu City (Filipiny). W 1521 roku odkrywca wbił krzyż w ziemię dokładnie w tym miejscu – uważa się, że widoczny na zdjęciu krucyfiks zawiera w sobie szczątki oryginalnego krzyża Ferdynanda Magellana.

„Otrzymaliśmy, by dawać”

Rycerze włączają się w obchody jubileuszu 500-lecia chrześcijaństwa na Filipinach. Brian Caulfield

Uświęcony krwią męczenników

Nowe sanktuarium w Guadalajarze przyciąga Rycerzy i innych pielgrzymów pragnących uczcić meksykańskich męczenników. Elisha Valladares-Cormier

„Przez Jego krzyż zostaliśmy zbawieni”

Polska pielgrzymka naszego założyciela

W nowej książce możemy przeczytać refleksje papieża Franciszka o świecie walczącym z pandemią. Peregrynacja relikwii bł. ks. Michaela McGivneya w Polsce przyczynia się do krzewienia wiary i miłosierdzia. Tomasz Adamski

Otworzyć drzwi do braterstwa

Kanadyjscy Rycerze chińskiego pochodzenia rozwijają radę w wierze i członkostwie dzięki międzypokoleniowym inicjatywom charytatywnym. Agnieszka Ruck

Członkami Rycerzy Kolumba mogą być jedynie mężczyźni, którzy ukończyli 18 lat i są praktykującymi katolikami pozostającymi w duchowej łączności ze Stolicą Apostolską. Wymóg bycia praktykującym katolikiem oznacza, że dany mężczyzna akceptuje Urząd Nauczycielski Kościoła katolickiego w sprawach wiary i moralności, dąży do życia zgodnego z przykazaniami Kościoła katolickiego, a także może przystępować do Sakramentów Świętych.

kofc.pl/wstap ISSN 2657-5396

U GÓRY: Zdjęcie dzięki uprzejmości diecezji Maasin — NA OKŁADCE: Zdjęcie: Kevin Miller/Photographer’s Choice RF/Getty Images

Rycerze w akcji Rycerze na całym świecie jednoczą się w służbie Kościołowi, rodzinom i bliźnim będącym w potrzebie, dając wyraz swojej wierze przez uczynki w parafiach i lokalnych społecznościach.

E DY TO R I A L

Uniwersalna wiara PIĘĆ WIEKÓW TEMU portugalski od-

krywca Ferdynand Magellan dotarł do Filipin, dowodząc flotą złożoną z trzech okrętów. Żeglował pod patronatem Karola V – wnuka króla Ferdynanda II Aragońskiego i Izabeli I Kastylijskiej. Podobnie jak Kolumbowi niemal 30 lat wcześniej, również Magellanowi i jego międzynarodowej załodze towarzyszyli chrześcijańscy misjonarze. W Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego, 31 marca 1521 roku, odprawili oni mszę św. na niewielkiej wyspie Limasawa, a zaledwie dwa tygodnie później władca położonego nieopodal miasta Cebu wraz z małżonką i wszystkimi poddanymi przyjęli chrzest św. Obchodzona w tym roku pięćsetna rocznica tych wydarzeń jest na Filipinach wielką uroczystością. W tym państwie większość społeczeństwa stanowią katolicy, a Rycerze Kolumba działają tam od ponad 100 lat (zob. s. 8). Rocznica pierwszego chrztu św. na Filipinach została ogłoszona świętem i dniem wolnym od pracy w miejscowości Cebu City, gdzie 14 kwietnia odprawiona została uroczysta msza św. upamiętniająca te wydarzenia. Arcybiskup Charles Brown, nuncjusz apostolski na Filipinach, w swojej homilii wskazał na pewien „paradoks” związany z przybyciem chrześcijaństwa na Filipiny: „Religia, która narodziła się w Azji, została tu przyniesiona przez odkrywców, którzy przybyli z Europy”. Istotnie, chrześcijaństwo nie jest, jak wielu dzisiaj zakłada, produktem zachodniego imperializmu. Nie jest również europejską religią, która dąży do uciskania wszystkich innych kultur. Wręcz przeciwnie. Jak wyjaśnił abp Brown, „w ciągu tych pięciu wieków religia katolicka wkroczyła głęboko w kulturę tego narodu i zaowocowała wyraźnie filipińską ekspresją owej niezmiennej i uniwersalnej prawdy, jaką jest katolicka wiara”. Wiara ta, dodał duchowny, „nie może być utożsamiana 4

C O L U M B I A B MAJ 2021

z żadną pojedynczą kulturą – jest ona bowiem życiodajną prawdą samego Boga”. Dekadę po tej odkrywczej ekspedycji Magellana prawda ta objawiła się w potężny sposób po drugiej stronie kuli ziemskiej. Objawienia Matki Bożej w Guadalupe to punkt zwrotny dla ewangelizacji całego kontynentu amerykańskiego. W chwili gdy już wszystko wydawało się stracone, Bóg zainterweniował przez Dziewicę z Tepeyac, która otworzyła miliony serc na Ewangelię (zob. s. 5). A kiedy kilka wieków później, w latach 20. ubiegłego wieku, Kościół w Meksyku był ofiarą prześladowań i ataków, wiele osób umierało za wiarę, niosąc na sztandarach imię Chrystusa Króla i Matki Bożej z Guadalupe (zob. s. 14). Wszystko to prowadzi nas do wniosku, że Ewangelia nie niszczy kultury, ale wręcz ją podnosi i przekształca, czyniąc to w duchu prawdy i miłości. Rycerze Kolumba na całym świecie świadczą o tej prawdzie, realizując Zasady Miłosierdzia, Jedności i Braterstwa, a także wyznając wiarę w jeden, święty, powszechny (co oznacza: uniwersalny) i apostolski Kościół. Przed wstąpieniem do Ojca Zmartwychwstały Pan udzielił apostołom nakazu misyjnego. Dziś kieruje ten nakaz na nowo także do nas: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”(Mt 28, 19-20). B Alton J. Pelowski, Redaktor naczelny

Columbia WYDAWCA Rycerze Kolumba WYDAWCA WERSJI POLSKIEJ KofC Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 47/10 02-672 Warszawa NAJWYŻSI FUNKCJONARIUSZE Patrick E. Kelly Najwyższy Rycerz JE abp William E. Lori Najwyższy Kapelan Paul G. O’Sullivan Zastępca Najwyższego Rycerza Patrick T. Mason Najwyższy Sekretarz Ronald F. Schwarz Najwyższy Skarbnik John A. Marrella Najwyższy Adwokat ZESPÓŁ REDAKCYJNY Alton J. Pelowski Redaktor naczelny Andrew J. Matt Redaktor Cecilia Hadley Redaktor Margaret B. Kelly Redaktor

Błogosławiony ks. Michael McGivney (1852-1890) – Apostole Młodych, Obrońco życia chrześcijańskich rodzin, Założycielu Rycerzy Kolumba wstawiaj się za nami! JAK DO NAS DOTRZEĆ COLUMBIA 1 Columbus Plaza New Haven, CT 06510-3326 columbia@kofc.org kofc.org/columbia

NA WIĘKSZ Ą CHWAŁĘ BOŻ Ą

„Oto matka Twoja” Maryjna pobożność to klucz do naszej tożsamości Rycerzy Jedności i Miłosierdzia Najwyższy Rycerz Patrick E. Kelly

Zdjęcie: Laura Barisonzi

W TYM MIESIĄCU świętujemy Dzień Matki,

dlatego jako przywódca bratniego Zakonu, którego założycielską misją jest troska o kobiety i dzieci, chcę rozpocząć ten tekst od wyrazów szacunku skierowanych do naszych matek. Jestem wdzięczny za to, że moja mama pomimo 94 lat wciąż ma siły i razem z Wami modlę się za wszystkie matki – te, które żyją i te, które już odeszły. Maj, który jest miesiącem oddanym szczególnie naszej Najświętszej Matce, stanowi wspaniałą okazję do refleksji nad rolą Maryi w naszym życiu i dzisiejszym Kościele. Chociaż Rycerze zawierzyli się Maryi, którą Kościół zna pod wieloma tytułami, od dawna szczególną czcią otaczamy Matkę Bożą z Guadalupe. Kadencja Byłego Najwyższego Rycerza Carla Andersona, który oddał Zakon pod jej opiekę z chwilą objęcia przywództwa w Zakonie, oficjalnie wpisała tę cześć w duchowość Zakonu, ale historia sięga o wiele dalej. Jest czymś naturalnym, że jako bratnia wspólnota, która w ciągu zaledwie jednego pokolenia przekroczyła granice USA i rozpoczęła działalność w Kanadzie, Meksyku i na Filipinach, zwracamy się właśnie do Dziewicy z Tepeyac. Maryja, Matka Boża z Guadalupe, jest bowiem znana jako Patronka obu Ameryk i Filipin, Gwiazda Nowej Ewangelizacji i Obrończyni Nienarodzonych. Jej pokrzepiające orędzie skierowane w 1531 roku do świeckiego mieszkańca tych ziem, św. Juana Diego, jest przesłaniem dla każdego z nas: „Czyż nie jestem tutaj ja, która jestem twoją Matką?”. Warto pamiętać, że Matka Boża z Guadalupe objawiła się jako spodziewająca się dziecka metyska – przez to jest dla nas symbolem nie tylko naszej pracy na rzecz ruchu pro-life, ale też naszego powołania do tego, by wspierać naszych braci i siostry w wierze wśród rdzennych plemion Ameryki. Jak pisał św. Jan Paweł II w Ecclesia in America, widzimy w niej „znamienny przykład ewangelizacji doskonale zinkulturowanej” (11). Ta wzmianka o zinkulturowanej ewangelizacji powinna przemawiać do nas, Rycerzy Kolumba, szczególnie jako do mężczyzn

oddanych Jedności. Orędzie Jezusa Chrystusa jest skierowane do wszystkich ludzi i narodów. Maryja objawiła się Nowemu Światu w sposób, który miał głębokie znaczenie dla św. Juana Diego i wszystkich mieszkańców tej ziemi, ludzi tej epoki. Lecz przesłanie o zbawieniu, które przyniosła, jest uniwersalne. Objawienie Maryi wskazuje na to, że dopóki jesteśmy zjednoczeni w tym, co najważniejsze, możemy różnić się w tym, co szczegółowe. Bez wątpienia wpływ Matki Bożej z Guadalupe na Meksykanów i całą Amerykę jest wyraźny. W ciągu 7 lat od objawienia na Wzgórzu Tepeyac prawie 9 milionów ludzi zamieszkujących te ziemie nawróciło się na wiarę w Jezusa Chrystusa. Maryja nie objawiła się jako zdobywca lub oprawca rdzennych narodów, ale jako Matka mówiąca o wolności od strachu i o życiu wiecznym w jej Synu. W tym sensie Matka Boża z Guadalupe jest dla nas ikoną jedności – zwłaszcza jeśli chodzi o obecność Zakonu w Północnej Ameryce, na Filipinach i w innych miejscach świata. Za 10 lat, w 2031 roku, będziemy świętować 500-lecie wydarzenia w Guadalupe. Zakon już dziś zastanawia się nad tym, jak uczcić tę rocznicę. Ale teraz, zwłaszcza w tym miesiącu, wzywam wszystkich Braci Rycerzy, aby odnowili swoją cześć do Matki Bożej i jej różańca. Kiedy zostaliśmy Rycerzami, wręczono nam tę wspaniałą broń przeciwko złu. Powiedziano nam: „Jej różaniec w naszych dłoniach, w naszych kieszeniach, gdziekolwiek jesteśmy! Pozdrowienie Zdrowaś Maryjo zawsze na naszych ustach! Kogo nie możemy pokonać? Jakich zwycięstw nie możemy osiągnąć?”. Otrzymaliśmy zatem wspaniały dar Matki Bożej z Guadalupe i jej przesłania oraz jej różańca. Słowa Jezusa wypowiedziane z krzyża do apostoła Jana skierowane są do całego Kościoła i nas wszystkich: „Oto matka Twoja” (J 19, 27). Ona jest naszą Matką. Ona jest naszą Królową. A my jesteśmy jej Rycerzami. Matko Boża z Guadalupe, módl się za nami! Vivat Jezus!

„Otrzymaliśmy wspaniały dar Matki Bożej z Guadalupe i jej przesłania oraz jej różańca”.

MAJ 2021 B C O L U M B I A

U C Z Y Ć S I Ę W I A R Y, Ż Y Ć W W I E R Z E

Uczniostwo Maryi i nasze Dziewica Maryja – Matka Boża i Matka Kościoła – uczy nas przyjmować Bożą miłość i współpracować z łaską Najwyższy Kapelan Arcybiskup William E. Lori

W ŻYCIOWYCH trudach często zwracamy się do Matki Bożej po pomoc. To dobrze, ponieważ to nasza matka, która bardzo nas kocha. Zawsze słucha nas, gdy mówimy o naszych potrzebach, ale jej miłość do nas nie kończy się w tym miejscu. Najświętsza Maryja Panna chce przede wszystkim zakorzenić w nas kluczowe cechy chrześcijańskiego życia, cechy, które ona ucieleśnia i których sama jest przykładem – otwartość na Bożą miłość, wierne uczniostwo i duchową płodność. Gdy Archanioł Gabriel zwiastował Dziewicy Maryi, że Bóg wybrał ją, aby była matką Jego jedynego Syna, Mesjasza, jej „tak” było kompletne i trwałe. Jej odpowiedź na zawsze pozostanie wzorem odpowiedzi na Bożą wolę w naszym życiu: „Niech Mi się stanie według twego słowa!” (Łk 1, 38). Ze względu na jej nieobarczoną zwątpieniem otwartość na Boży plan, poczęła z mocy Ducha Świętego i urodziła Zbawiciela świata, Jezusa Chrystusa. W niepowodzeniach codziennego życia możemy z łatwością osłabić nasze „tak” wobec Boga. Poddajemy się rozczarowaniu, skupiamy się na sobie zamiast otworzyć swoje serca na Bożą wolę. Ale nawet wtedy Maryja jest tuż obok – na odległość jednej modlitwy. Przynagla nas, byśmy porzucili zgorzknienie oraz myślenie o sobie i byśmy zawierzyli się troskliwej miłości Boga. Maryja rozumiała, czego będzie od niej wymagać Wcielenie Syna Bożego, nie lepiej niż my rozumiemy to, o co prosi nas Bóg. A jednak kiedy odpowiadamy „tak” Bożej woli w naszym życiu, odkrywamy pokój. Drugą kluczową cechą jest wierność. Wiele wydarzeń w życiu Maryi obrazuje tę cnotę. Kiedy wkroczyła do domu Elżbiety, jej kuzynka zawołała: „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana” (Łk 1, 45). Wiara Maryi pozostała niewzruszona nawet wtedy, gdy była świadkiem zadziwiających rzeczy dokonujących się w życiu jej Syna. Z miłością zachowywała te tajemnice w swoim sercu 6

C O L U M B I A B MAJ 2021

(Łk 2, 19). Gdy Jezus rozpoczął publiczną działalność, Maryja została jego pierwszą i najlepszą uczennicą. Swoją dobrocią uosabiała Osiem Błogosławieństw. Kiedy Jezus mówił „błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je”, z pewnością myślał o swojej matce (Łk 11, 28). Z czasem wierność Maryi poprowadziła ją do stóp krzyża, na Kalwarię, gdzie blisko dzieliła ze swym Synem Jego mękę i śmierć. Zbyt łatwo przychodzi nam zboczyć z tej drogi uczniostwa. Pomyślcie, jak wielu katolików porzuciło praktykowanie wiary. Niektórzy twierdzą, że odeszli ze względu na skandale, inni ponieważ nie czują takiej potrzeby, a jeszcze inni ulegli społecznej presji. Maryja przynagla nas, byśmy przylgnęli do wiary na stałe. Nie bądźmy „letnimi” uczniami! Trzecią kluczową cechą chrześcijańskiego życia jest duchowa płodność. Maryja daje jej przykład poprzez dziewicze narodzenie swojego Syna, naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Lecz Bóg Ojciec zaplanował dla niej także inną formę macierzyństwa: została Matką Kościoła i duchową matką każdego z uczniów Pana. Jezus, wisząc na krzyżu, powiedział do ukochanego ucznia Jana: „Oto Matka twoja” ( J 19, 27). Pełne znaczenie macierzyństwa Maryi objawiło się wtedy, gdy jej serce było pogrążone w żalu. Ta, która narodziła Zbawiciela, stała się „nową Ewą”, która zrodziła Kościołowi niezliczoną rzeszę uczniów Pana, takich jak Ty i ja. A jak my możemy stać się płodni duchowo? Każdy z nas jest wezwany do tego, by przyciągać nowych wyznawców do Pana i jego Kościoła. Jesteśmy wezwani, by wzajemnie umacniać swoją wiarę i pogłębiać ją oraz by ukazywać naszym życiem mnogość hojnych darów Ducha Świętego. Jesteśmy wezwani, by przekształcać świat wokół nas. W tym majowym miesiącu zwróćmy się do Maryi z nowym oddaniem, prosząc ją, by prowadziła nas do swojego boskiego Syna, naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. B

„Maryja rozumiała, czego będzie od niej wymagać Wcielenie Syna Bożego, nie lepiej niż my rozumiemy to, o co prosi nas Bóg. A jednak jeśli odpowiadamy tak Bożej woli w naszym życiu, odkrywamy pokój”.

Wyzwanie Najwyższego Kapelana Comiesięczna refleksja i praktyczne wyzwanie Najwyższego Kapelana abpa Williama E. Loriego:

U GÓRY: Zdjęcie dzięki uprzejmości archidiecezji Québec — NA DOLE: CNS photo/Vatican Media

„Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. (...) To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”. (Ewangelia z dnia 9 maja, J 15, 9-10;12-13) Jezus mówi nam, że wytrwamy w Jego miłości, jeśli będziemy zachowywać Jego przykazania. Wyznawanie komuś miłości może być łatwe, ale tak naprawdę to uczynki ukazują naszą miłość – lub jej brak. Chrystus swoim przykładem i poświęceniem swojego życia pokazał nam, jak kochać. Miłość, do jakiej wzywa Chrystus, wymaga działania. W Liście św. Jakuba czytamy: „Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie” (Jk 1,22). Obyśmy wszyscy z zaangażowaniem zachowywali przykazania i ofiarowali siebie w służbie i poświęceniu dla innych. Wyzwanie: W tym miesiącu wzywam Was do rozważania nad znaczeniem Dekalogu w Waszym życiu. Wybierzcie jedno przykazania każdego dnia przez 10 dni i módlcie się o jego zachowywanie przez przynajmniej 10 minut. Wzywam Was także, byście w tym miesiącu szczególnie poświęconym Najświętszej Maryi Pannie, pomogli swojej radzie wprowadzić Program Różańcowy z modelu Wiara przez Uczynki i poprzez miłość do Maryi pokazali Waszą miłość do Chrystusa.

Katolik miesiąca Sługa Boży Maria Klemens Staub (1876-1936) JUŻ JAKO DZIECKO Józef Staub chciał

być świętym. Modlił się codziennie, służył często do mszy św. Raz nawet wypił wodę święconą z kościelnej chrzcielnicy, gdyż – zgodnie z dziecięcą logiką – uważał, że będzie wtedy jeszcze skuteczniejsza. Pobożność, entuzjazm i poczucie celu charakteryzowały go do końca życia. Urodzony w Alzacji w 1876 roku, Józef opuścił dom rodzinny w wieku 14 lat, by rozpocząć naukę w seminarium. W 1896 roku wstąpił do zakonu asumpcjonistów, w którym przyjął imiona Maria Klemens. Święcenia przyjął w rzymskiej Bazylice św. Jana na Lateranie w 1904 roku. Kiedy kilka lat później poproszono go, by udał się do Ameryki, był niechętny temu pomysłowi. W końcu jednak wyruszył, posłuszny przełożonym, zabierając ze sobą głęboką miłość do Najświętszego Serca Pana Jezusa i cześć do Joanny d’Arc, beatyfikowanej niedługo wcześniej. Mieszkając w Worcester, w stanie Massachusetts, o. Staub prowadził rekolekcje i głosił kazania w całej Nowej Anglii i francuskiej części Kanady. Był płomiennym mówcą. Podobno mówił „tak, jakby osobiście zobaczył

Kalendarz liturgiczny 1 maja

Św. Józefa, rzemieślnika

3 maja

Uroczystość Najświętszej Maryi

Panny, Królowej Polski

6 maja

Śś. Apostołów Filipa i Jakuba

8 maja

Uroczystość św. Stanisława,

biskupa i męczennika

14 maja

Św. Macieja, apostoła

16 maja

Uroczystość Wniebowstąpienia

Najświętsze Serce”. Gorliwie promował Arcybractwo Modlitwy i Pokuty założone we Francji w 1894 roku. W 1914 roku o. Staub podjął się nowego zadania, zakładając żeński zakon, którego patronką została Joanna d’Arc. Charyzmatem zakonu była służba duchowieństwu i modlitwa w jego intencji. W 1921 roku nowopowstałe zgromadzenie osiadło w archidiecezji Québec, gdzie wkrótce przeżywało okres gwałtownego rozwoju. 16 maja 1936 roku, w 16. rocznicę kanonizacji patronki zakonu, o. Staub przemawiał do Sióstr św. Joanny d’Arc, pytając: „Czego potrzeba (...), by zostać świętym?”. Wieczorem tego samego dnia zmarł na zawał serca. Papież Franciszek ogłosił o. Marię Klemensa Stauba Czcigodnym Sługą Bożym w 2014 roku. B

Intencje modlitewne Ojca Świętego

Pańskiego 23 maja

Zesłanie Ducha Świętego

24 maja

Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła

26 maja

Św. Filipa Neri, prezbitera

27 maja

Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego

i Wiecznego Kapłana

30 maja

Uroczystość Najświętszej Trójcy

31 maja

Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

Módlmy się, aby odpowiedzialni za finanse współpracowali z rządami w celu uregulowania sfery finansowej i chronienia obywateli przed jej zagrożeniami. MAJ 2021 B C O L U M B I A

C O L U M B I A B MAJ 2021

„Darmo dawajcie” Rycerze włączają się w obchody jubileuszu 500-lecia chrześcijaństwa na Filipinach Brian Caulfield

Zdjęcie: Sammy Navaja/Konferencja Episkopatu Filipin

Niedzielę Wielkanocną filipińscy biskupi otworzyli jubileuszowe drzwi swoich katedr, oficjalnie rozpoczynając całoroczne obchody 500. rocznicy przybycia chrześcijaństwa do tego kraju. Chociaż obostrzenia związane z pandemią ograniczyły liczbę uczestników tych uroczystości, wierni w całym kraju, w tym także Rycerze Kolumba i ich rodziny, rozpoczęli świętowanie w swoich parafiach. Ogłaszając rok jubileuszowy oraz związany z nim odpust zupełny, Kościół na Filipinach pragnie nie tylko upamiętnić historyczne wydarzenia – przybycie Ferdynanda Magellana oraz chrzest miejscowego króla i jego żony w 1521 roku. Biskupi mają także nadzieję, że pięćsetlecie tych wydarzeń stanie się siłą napędową jeszcze bardziej dynamicznej przyszłości. Od 2013 roku prowadzą program formacyjno-ewangelizacyjny pod hasłem: „Missio ad Gentes: Jak stać się uczniem-misjonarzem Jezusa”, którego zwieńczeniem jest rok jubileuszowy. W przesłaniu wideo skierowanym do ludności Filipin papież Franciszek odniósł się do tematu roku jubileuszowego – „Otrzymaliśmy, by dawać” – cytując słowa Jezusa: „Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie” (Mt 10, 8). Metropolita Cebu, abp Jose Palma, uczestniczy w jubileuszowej procesji z cudowną figurką Santo Niño (Dzieciątka Jezus), która przeszła ulicami Cebu City. To najstarsza katolicka rzeźba na Filipinach. Posążek był prezentem od Ferdynanda Magellana dla miejscowego władcy i jego żony z okazji ich chrztu 14 kwietnia 1521 roku. MAJ 2021 B C O L U M B I A

Członkowie rady 1000 w Manili po ceremonii III stopnia w dniu 27 kwietnia 1947 roku. To pierwsza rada Rycerzy Kolumba na Filipinach – została założona w 1905 roku.

C O L U M B I A B MAJ 2021

PRZYJMOWANIE WIARY

Historia wiary na Filipinach to historia łaski i wzrostu pośród licznych wyzwań. Żadna instytucja nie wywarła głębszego i bardziej pozytywnego wpływu na ludność Filipin i ich kulturę niż Kościół katolicki. Choć religia katolicka przybyła tu wraz z hiszpańskimi rządami kolonialnymi, Filipińczycy natychmiast przyjęli katolicyzm i potrafili oddzielić dobro wiary od – czasem opresyjnych – działań rządu. Podkreśla to fakt, że obaj filipińscy święci – Wawrzyniec Ruiz (1594-1637) i Piotr Calungsod (1654-1672) – byli świeckimi wiernymi, którzy zginęli jako męczennicy nie z powodu prześladowań w ojczyźnie, ale jako misjonarze w innych krajach azjatyckich. W antologii historii chrześcijaństwa na Filipinach opublikowanej z okazji trwającego jubileuszu czytamy: „To nie przypadek, że pierwsi dwaj święci filipińscy byli osobami świeckimi”. Autorzy cytują wybitnego jezuickiego historyka, o. Johna Schumachera: „Życie religijne wprowadzone przez misjonarzy nie było rozcieńczoną wersją chrześcijaństwa europejskiego. (…) Nie tyle zabiegano o indywidualne nawrócenia, co raczej o stworzenie wspólnoty chrześcijańskiej”. Ten nacisk na budowanie silnych wspólnot chrześcijańskich stał się głównym powodem rozkwitu Zakonu na Filipinach od czasu założenia pierwszej rady w Manili w 1905 roku. Wielu członków-założycieli rady 1000 było amerykańskimi żołnierzami stacjonującymi w stolicy po wojnie

Archiwum Multimedialne Rycerzy Kolumba

„Te słowa są zaproszeniem do podziękowania Bogu za ludzi, którzy przekazali wam wiarę” – powiedział papież, który odwiedził Filipiny w 2015 roku. „Jestem świadkiem, że wiecie, jak przekazywać wiarę, i robicie to dobrze, zarówno w Waszym kraju, jak i poza jego granicami”. Pomimo postępującej sekularyzacji, zwłaszcza wśród młodzieży, a także pomimo wpływów różnych wyznań protestanckich, aż 86% populacji tego 110-milionowego kraju deklaruje przynależność do Kościoła katolickiego. W nadchodzących miesiącach rady Rycerzy Kolumba na Filipinach, oprócz realizowania wielu bieżących dzieł charytatywnych, wezmą udział w różnorodnych wydarzeniach jubileuszowych, takich jak konferencje na temat misji, ewangelizacji i historii Kościoła. Zakon liczący na Filipinach ponad 470 tysięcy członków i 3,5 tysiąca rad rozsianych po całym archipelagu nie tylko posiada zasłużone miejsce w katolickiej historii tego kraju, ale też odgrywa znaczącą rolę dla przyszłości tutejszego Kościoła. „Razem z naszymi braćmi i siostrami na Filipinach świętujemy pięćsetlecie wiary w naszego Pana Jezusa Chrystusa i Jego Kościół” – mówi Najwyższy Rycerz Patrick E. Kelly. „Od dawna podziwiam głęboką wiarę Filipińczyków, a zwłaszcza moich Braci Rycerzy z Filipin, którym przesyłam braterskie pozdrowienia w imieniu całego Zakonu. Dziękuję Bogu za to świadectwo i modlę się, aby ów jubileusz pięćsetlecia obecności wiary katolickiej był okazją nie tylko do świętowania, ale też do odnowy”.

hiszpańsko-amerykańskiej, jednak już wkrótce Filipińczycy zaczęli przejmować w niej przywódcze stanowiska. Jezuita o. George Willmann, znany jako „ksiądz McGivney z Filipin”, zauważył później, że serca Filipińczyków w naturalny sposób odpowiedziały na Zasady Rycerzy Kolumba (zob. ramka poniżej). Za niedawny przykład społecznego wpływu Kościoła – a także roli Rycerzy w historii Filipin – mogą posłużyć pokojowe demonstracje przeciwko dyktaturze Ferdynanda Marcosa i wprowadzeniu stanu wojennego w 1986 roku. Ówczesny arcybiskup Manili, kard. Jaime Sin, za pośrednictwem radia zwrócił się do mieszkańców, aby wyszli na ulice i powstrzymali żołnierzy wysłanych do stłumienia protestów. Przybyły tysiące osób z różańcami w rękach. Siostry zakonne klękały przed czołgami, a wielu żołnierzy

opuszczało swoje posterunki i modliło się razem z nimi. Ostatecznie Marcos opuścił kraj. Opracowano nową konstytucję, a wśród osób powołanych do jej przygotowania był Hilario Davide Jr., późniejszy prezes Sądu Najwyższego. Davide, dziś 85-latek, od wielu lat służy Rycerzom Kolumba na Filipinach, pełniąc odpowiedzialne funkcje w Zakonie. Zakon na Filipinach stale się rozwija. Wyspa Luzon, na której znajduje się Manila, stolica kraju, w 2015 roku została podzielona na Północ i Południe, tym samym tworząc czwartą jurysdykcję Rycerzy Kolumba w tym państwie. Rycerze angażują się w liczne dzieła charytatywne, służąc najuboższym mieszkańcom swojej ojczyzny, m.in. poprzez programy żywieniowe dla szkół i rodzin czy też bezpłatne kliniki medyczne i dentystyczne. Rycerze chronią

„Ksiądz McGivney z Filipin”

Zdjęcie: Roy Lagarde

OJCIEC GEORGE J. WILLMANN SJ

(1897–1977) został ogłoszony Sługą Bożym w 2015 roku, kiedy to archidiecezja Manili otworzyła jego proces beatyfikacyjny. Otrzymał również pewien mniej formalny tytuł, który odzwierciedla szacunek, na jaki zasłużył sobie dzięki odegraniu doniosłej roli w historii Rycerzy Kolumba: „Ksiądz McGivney z Filipin”. John W. McDevitt, Najwyższy Rycerz w latach 1964-1977, powiedział kiedyś: „Przypuszczam, że nigdy nie było żadnego członka Zakonu ani żadnego kapłana Bożego znanego ze swojej wiary w ideę Rycerstwa bardziej niż nieoficjalny Najwyższy Rycerz Filipin, o. Willmann”. Urodzony w Brooklynie George Willmann wstąpił do Towarzystwa Jezusowego w 1915 roku i w czasie swojej formacji został wysłany na Filipiny jako nauczyciel. Zakochał się w tym kraju i jego mieszkańcach, dlatego poprosił, by po święceniach przydzielić go do tamtejszej misji jezuickiej. W 1936 roku przybył do Manili, gdzie wstąpił do rady 1000. Szybko przekonał się, że Rycerze Kolumba są kluczem do formowania mężczyzn i ich rodzin w wierze katolickiej i do trzymania ich z dala od masońskich stowarzyszeń. Kiedy w czasie II wojny światowej Japończycy zaatakowali filipińskie wyspy, o. Willmann mógł bezpiecznie wrócić do USA, jednak postanowił pozostać ze swoimi wiernymi i narażać się na śmierć

Wieloletni członkowie Zakonu, kard. Luis Antonio Tagle, ówczesny arcybiskup Manili, wraz z byłym prezesem Sądu Najwyższego Hilario Davide Juniorem (po prawej), odsłaniają portret jezuity o. George’a Willmanna z okazji rozpoczęcia jego procesu beatyfikacyjnego 7 grudnia 2015 roku.

głodową w obozie jenieckim. Po wojnie prowadził działania Rycerzy mające pomóc w odbudowie kraju i Kościoła, a także zwrócił się do Rady Najwyższej z prośbą o rozszerzenie działalności. Był krajowym Kapelanem, Delegatem Rejonowym i Terytorialnym. Nadzorował utworzenie trzech filipińskich jurysdykcji, pomagając rozwijać Zakon, aż osiągnął poziom ponad 450 rad i 30 tysięcy członków. Założył również organizację Knights of Columbus Fraternal Association of the Philippines Inc., która po

dziś dzień zapewnia ochronę finansową członkom Zakonu i ich rodzinom. Kilka tygodni po wzięciu udziału w Najwyższej Konwencji w Indianapolis w 1977 roku, w czasie wizyty u krewnych o. Willmann zachorował. 14 września, w wieku 80 lat, odszedł w pokoju do Pana. Rada Najwyższa zadbała o to, aby jego ciało zostało przewiezione z powrotem na Filipiny, gdzie służył przez 44 lata. Msza św. pogrzebowa została odprawiona w katedrze w Manili, po czym duchowny został pochowany na jezuickim cmentarzu. MAJ 2021 B C O L U M B I A

również środowisko naturalne, sadząc drzewa i budując falochrony w regionach regularnie nawiedzanych przez tropikalne burze. W następstwie tajfunu Haiyan, który w 2013 roku uderzył w środkową część archipelagu z prędkością dochodzącą do 275 km/h, filipińscy Rycerze we współpracy z Radą Najwyższą uruchomili program Livelihood Project – lokalni stolarze zostali zatrudnieni do budowania łodzi dla rybaków, którzy stracili statki podczas sztormu. 12

C O L U M B I A B MAJ 2021

OBCHODY PIĘĆSETLECIA

14 marca, w oczekiwaniu na oficjalne rozpoczęcie roku jubileuszowego, papież Franciszek odprawił mszę św. w Bazylice św. Piotra, którą koncelebrował kard. Luis Antonio Tagle, prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów i były arcybiskup Manili. Przemawiając na zakończenie mszy św., w której uczestniczyli Filipińczycy mieszkający w Rzymie, kard. Tagle podkreślał, że przyjęcie wiary katolickiej jest pełną łaski odpowiedzią na dar Boży.

„To, że większość naszego narodu przyjęła wiarę chrześcijańską i nadała jej filipińskiego charakteru, jest darem Bożym” – powiedział kardynał, wieloletni członek naszego Zakonu. „Obecnie trzecia co do wielkości populacja katolików na świecie znajduje się na Filipinach. To jest naprawdę Boży dar. Trwałą wiarę Filipińczyków przypisujemy jedynie Bożej miłości, miłosierdziu i wierności, a nie jakimkolwiek naszym zasługom”. Wydarzenia rocznicowe kontynuowano 31 marca, kiedy to duchowni

Zdjęcie: Michelle Alquinto

Biskup Broderick Pabillo, biskup pomocniczy Manili, otwiera drzwi jubileuszowe katedry w Manili w Niedzielę Wielkanocną 4 kwietnia. „To jest brama Pana” – powiedział, powoli otwierając masywne drzwi. „Wejdźmy przez nią, aby otrzymać miłosierdzie i zbawienie”.

Zdjęcie: Catherine Bacal/Katedra w Borongan

Korpus reprezentacyjny Rycerzy Kolumba Czwartego Stopnia stoi na baczność po otwarciu drzwi jubileuszowych katedry Narodzenia Najświętszej Marii Panny w mieście Borongan (Wschodni Samar). Drzwi otworzył biskup Crispin B. Varquez, Kapelan Stanowy Visayas.

wraz z pielgrzymami zebrali się na wyspie Limasawa, aby upamiętnić pierwszą historycznie udokumentowaną mszę św. na Filipinach. Następnie, 14 kwietnia w Cebu City, przed Krzyżem Magellana została przedstawiona inscenizacja pierwszego chrztu św. na Filipinach. Uważa się, że stojący w centrum miasta krzyż zawiera w sobie pozostałości oryginalnego krzyża postawionego w tym miejscu przez Ferdynanda Magellana. Tego samego dnia na placu obok

Bazyliki Santo Niño (Dzieciątka Jezus) odprawiona została msza św. połączona z narodową ceremonią odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych, po czym otwarto wystawę podkreślającą znaczenie spotkania kultur Wschodu i Zachodu. Filipińscy Rycerze będą angażować się w jubileusz na różne sposoby przez cały rok. Zaplanowano m.in. cykl prelekcji wygłaszanych przez filipińskich misjonarzy posługujących zagranicą, wykłady o historii oraz wirtualne pielgrzymki odbywające się dwa razy w miesiącu. Jubileuszowe obchody organizowane przez Zakon koordynuje Jose C. Reyes, były Delegat Stanowy Północnego Luzonu i członek Rady Dyrektorów Rycerzy Kolumba. „Temat roku jubileuszowego – Otrzymaliśmy, by dawać – podkreśla wezwanie wszystkich, bogatych i biednych, do dzielenia się wszelkimi darami, które otrzymaliśmy od Boga, ponieważ każdy katolik jest powołany do ewangelizacji” – mówi Reyes, emerytowany sędzia Filipińskiego Sądu Najwyższego. „Ludzkie pragnienie wyjścia ku drugiemu człowiekowi przełoży się na konkretne dzielenie się Bożą miłością. Pozwoli także lepiej poznać Boga ludziom nie tylko w naszym kraju, ale też poza nim”.

Metropolita Davao, Przewodniczący Konferencji Episkopatu Filipin oraz były Kapelan Stanowy Mindanao, abp Romulo Valles, w liście pasterskim z okazji rocznicy również podkreślił potrzebę spojrzenia zarówno w przyszłość, jak i w przeszłość podczas trwającego roku jubileuszowego. „Modlimy się o misyjną odnowę naszego Kościoła”, napisał, „w ojczyźnie (ad intra) i poza jej granicami (ad extra) podczas obchodów pięćsetlecia i w przyszłości!”. Arcybiskup Valles zauważył, że choć chrześcijaństwo przynieśli hiszpańscy misjonarze podróżujący z Magellanem, nigdy nie postrzegano go jako narzuconej religii. „Pięć wieków temu otrzymaliśmy wspaniały dar chrześcijańskiej wiary. Nasze serca przepełnia radość i wdzięczność ” – wyznał. „Co sprawiło, że ze wszystkich narodów i ludów Azji Bóg wybrał właśnie Filipiny jako jedne z pierwszych, które otrzymały ten cenny dar? Odpowiedź jest bardzo prosta: wspaniałomyślna i nieprzebrana miłość Boga”. B BRIAN CAULFIELD jest redaktorem

naczelnym portalu Dobry Ojciec i Wicepostulatorem procesu kanonizacyjnego bł. ks. Michaela McGivneya. MAJ 2021 B C O L U M B I A

Uświęcony krwią męczenników Nowe sanktuarium w Guadalajarze przyciąga Rycerzy i innych pielgrzymów pragnących uczcić meksykańskich męczenników Elisha Valladares-Cormier

C O L U M B I A B MAJ 2021

„Znajomość życia tych świętych męczenników rozwija głęboką pobożność” – mówi Moreno. „O ich wstawiennictwo proszą Rycerze Kolumba i ich rodziny w całym Meksyku. Dzieląc się świadectwem tych męczenników, promujemy wizję życia przepełnionego miłosierdziem, które ewangelizuje”. „KOŚCIÓŁ KATAKUMB”

W latach 20. ubiegłego wieku prezydent Meksyku Plutarco Elías Calles rozpoczął kampanię mającą na celu wyeliminowanie tego, co uważał za „fanatyczny” wpływ Kościoła katolickiego. Począwszy od 1926 roku, Calles wprowadził szereg antyklerykalnych praw, znacznie ograniczających wolność religijną Meksykanów i surowo karzących księży i świeckich, którzy ośmielili się sprzeciwić jego rozkazom. Żaden praktykujący katolik nie mógł czuć się bezpiecznie wobec prześladowań ze strony rządu. W wielu przypadkach najmniejsze nawet zawahanie przy udzielaniu odpowiedzi na pytania urzędnika państwowego mogło oznaczać zgubę. A gdy okazywało się, że mężczyzna jest Rycerzem Kolumba, wyrok śmierci był jeszcze bardziej prawdopodobny. „Gdy żołnierze, tzw. federales, przyjeżdżali do miasta, zadawali dwa pytania: Gdzie jest ksiądz? Gdzie są Rycerze Kolumba?” – mówi Francisco Sáenz, Dyrektor ds. Misji Bratniej Rycerzy w Meksyku i członek rady 16799 im. św. Ignacego Loyoli w Querétaro. „Katolicy byli brutalnie mordowani za obronę wolności religijnej. Kościół w Meksyku stał się Kościołem katakumb”. Święto Chrystusa Króla ogłoszone przez papieża Piusa XI w 1925 roku zyskało szczególne znaczenie. „Rok po tym, jak Pius obchodził je w Kościele powszechnym, my uczciliśmy je przelaniem krwi przez naszych męczenników” – tłumaczy Sáenz. „Uderzające było to podobieństwo ostatnich słów wielu męczenników do tytułu Naszego Pana. Ich krew nas wyzwoliła, oczyściła i nauczyła nas, jak powinniśmy żyć naszą wiarą”.

Archiwum Multimedialne Rycerzy Kolumba

„V

iva Cristo Rey!” (Niech żyje Chrystus Król – przyp. tłum.). „Viva la Virgen de Guadalupe!” (Niech żyje Dziewica z Guadalupe – przyp. tłum.). Żarliwe okrzyki meksykańskich męczenników wyrażały ich niezachwianą miłość do wiary katolickiej. Dziś, niemal sto lat później, powtarzają je katolicy w całym kraju. Na szczycie Cerro del Tesoro („Wzgórza Skarbów”) w Guadalajarze, znajduje się Sanktuarium Męczenników Chrystusa Króla – ogromny pomnik pamięci poświęcony tym, którzy zginęli podczas prześladowań katolików w latach 20. ubiegłego wieku z rąk meksykańskiego rządu. To pierwsze miejsce, w którym na stałe znajdują się relikwie wszystkich kanonizowanych i beatyfikowanych męczenników meksykańskich. Wśród nich jest dziewięciu Rycerzy Kolumba, w tym sześciu księży-męczenników, których święto obchodzone jest 21 maja. Budowa sanktuarium rozpoczęła się w 2007 roku i chociaż prace nie zostały jeszcze ukończone, świątynia jest ważnym celem pielgrzymek Rycerzy i innych katolików w Meksyku. Świątynia posiada wyjątkowy dach składający się z trzech nachodzących na siebie kopuł – najwyższa z nich ma ponad 60 m wysokości – i zachwycający 50-metrowy witraż, największy w Ameryce Łacińskiej. Sanktuarium Męczenników domyka meksykański trójkąt świętych miejsc katolicyzmu, dołączając do Sanktuarium Chrystusa Króla w Guanajuato i Bazyliki Matki Bożej z Guadalupe w mieście Meksyk. „Chcemy, aby pielgrzymi spotkali się z Bogiem” – mówi ks. Gerardo Aviña Ortiz, rektor sanktuarium. „Chodzi nam o takie spotkanie, po którym wracają do swoich rodzin i do codziennego życia umocnieni, by dać świadectwo wierze, tak jak dawno temu uczynili to męczennicy”. Francisco Alonso Moreno, Delegat Stanowy Meksyku Zachodniego, powiedział, że Rycerze i ich rodziny widzą w świątyni źródło duchowej inspiracji i siły.

U GÓRY: Archiwum Multimedialne Rycerzy Kolumba – NA DOLE: Zdjęcie: Luis Guevara

Na poprzedniej stronie: Obraz meksykańskiej artystki Marthy Orozco przedstawia sześciu księży-męczenników Rycerzy Kolumba kanonizowanych w 2000 roku. Od góry, zgodnie z ruchem wskazówek zegara: ks. Miguel de la Mora de la Mora, ks. José Maria Robles Hurtado, ks. Mateo Correa Magallanes, ks. Luis Batiz Saínz, ks. Rodrigo Aguilar Alemán i ks. Pedro de Jesús Maldonado Lucero. • Od góry: Ciała meksykańskich męczenników – Jorge i Ramóna Vargasa Gonzáleza oraz Luisa Padilli Gómeza – niesione w trumnach do miejsca pochówku po rozstrzelaniu w Guadalajarze 1 kwietnia 1927 roku. Beatyfikowano ich w Guadalajarze w 2005 roku wraz z 10 innymi męczennikami. • Meksykańscy Rycerze i ich rodziny odmawiają różaniec podczas swojej pierwszej, dorocznej pielgrzymki do Sanktuarium Męczenników Chrystusa Króla w Guadalajarze w 2016 roku. MAJ 2021 B C O L U M B I A

katolikom stać się „zjednoczonym, niezwyciężonym frontem przeciw nieprzyjacielowi”. OWOCE WIARY

Jeszcze długo po obaleniu reżimu Callesa i stopniowym zniesieniu ograniczeń religijnych, życie katolików, którzy zginęli za wiarę, pozostawało źródłem nadziei dla Kościoła w Meksyku. Święty Jan Paweł II, który przeżył totalitarne reżimy i prześladowania religijne w Polsce, chciał zbadać życie męczenników, aby mogli zostać ogłoszeni błogosławionymi i świętymi. Ostatecznie w 2000 roku kanonizował 25 męczenników, w tym św. José Marię Roblesa Hurtado i pięciu innych księży będących Rycerzami Kolumba. Pięć lat później papież Benedykt XVI beatyfikował kolejnych 13 męczenników meksykańskich, w tym trzech Rycerzy – dwóch księży i świeckiego. Ponad 60 tysięcy osób uczestniczyło w mszy św. beatyfikacyjnej w Guadalajarze. Relikwie niektórych męczenników można było uczcić w różnych miejscach, nie było jednak świątyni, w której ktoś mógłby oddać cześć i modlić się przed nimi wszystkimi. Kardynał Juan Sandoval Íñiguez, arcybiskup Guadalajary w latach 1994-2011, zdecydował, że taką świątynię trzeba zbudować, a Guadalajara jest dla tego celu odpowiednim miejscem. „Guadalajara od dawna jest płucem wiary meksykańskich katolików” – wyjaśnia Sáenz. „To region uświęcony krwią wielu męczenników i duchowy bastion dla Kościoła katolickiego w Meksyku, Ameryce Łacińskiej i na całym świecie”. Dzięki hojności wielu darczyńców, również dzięki dotacji w wysokości 2 milionów dolarów oraz pożyczce w wysokości miliona dolarów od Rady Najwyższej, w 2007 roku rozpoczęto budowę Sanktuarium Męczenników Chrystusa Króla. Gdy zostanie

Zdjęcie: Aaron Ortiz

Jednym z męczenników był św. José María Robles Hurtado. Błyskotliwy, młody kapłan z Guadalajary założył zgromadzenie znane dziś jako Siostry Najświętszego Serca Jezusowego. Budował szkoły i szpitale i często pisał w obronie wiary – w stylu, który władze uznały za niebezpieczne. Ksiądz Robles był również członkiem rady 1979 w Guadalajarze i był głęboko związany z założycielem Zakonu, bł. ks. Michaelem McGivneyem. „Ksiądz Robles utożsamiał się bardzo z ks. McGivneyem” – mówi matka Rosa ze Zgromadzenia Sióstr Najświętszego Serca. „Bardzo chciał zostać Rycerzem ze względu na swoje upodobanie do pracy charytatywnej na rzecz najbardziej potrzebujących, które charakteryzowało też ks. McGivneya i jego Rycerzy”. W pewien letni dzień 1927 roku, ks. Robles został aresztowany – przygotowywał się wtedy do odprawienia mszy św. Wczesnym rankiem następnego dnia, gdy zaprowadzono go pod drzewo, na którym miał wkrótce zawisnąć, przebaczył swoim oprawcom, a potem samodzielnie założył sobie pętlę na szyję, aby nikt inny nie musiał tego robić. Kiedy historie o podobnych egzekucjach stały się powszechnie znane, katolicy na całym świecie zaczęli szukać sposobów, by pomóc prześladowanym wiernym w Meksyku. Rycerze Kolumba stali na czele tych działań, informując opinię publiczną o trudnej sytuacji meksykańskiego Kościoła. W 1926 roku zebrali milion dolarów, ogromną jak na tamte czasy sumę, na wsparcie dla uchodźców i wygnańców. Wysiłki te zostały docenione przez papieża Piusa XI w encyklice Iniquis Afficitisque z 1926 roku, w której chwalił Zakon za jego pracę promującą edukację katolicką i Narodową Ligę Obrony Wolności Religijnej, która pomogła meksykańskim

Stan budowy Sanktuarium Męczenników Chrystusa Króla w 2018 roku. Sanktuarium znajduje się na wzgórzu Cerro del Tesoro („Wzgórze Skarbów”) położonym na południe od centrum Guadalajary. 16

C O L U M B I A B MAJ 2021

Zdjęcie: Edgar Hermasillo.

Krucyfiks postawiony przed 50-metrowym witrażem w Sanktuarium Męczenników. Po prawej stronie Jorge Ricardo Sevilla González – Rycerz rady 15284 im. św. Pawła w Zapopan (Meksyk Zachodni) – wraz z żoną i synem oddaje cześć relikwiom męczenników meksykańskich.

ukończone, pomieści 12 tysięcy wiernych w kościele i kolejnych 50 tysięcy na dziedzińcu. Dodając do tego ośrodek rekolekcyjny, otrzymamy największy kompleks sanktuaryjny w Meksyku. W sanktuarium znajdują się dwa relikwiarze ze szczątkami świętych i błogosławionych męczenników. Jeden pozostaje tam przez cały czas, a drugi dzięki Rycerzom peregrynuje do parafii w całym kraju. W parafiach relikwiarz witają radosne okrzyki katolików, którzy pragną modlić się wraz z męczennikami. „Rycerze Kolumba poprzez ten wielki apostolat szerzą przesłanie męczenników meksykańskich w całym kraju i poza nim” – mówi ks. Ortiz. „Ci męczennicy są Meksykanami, ale należą do Kościoła powszechnego. Są owocem wiary ludu”. Przywódcy Rycerzy Kolumba w Meksyku zapoczątkowali pewną doroczną tradycję. W czerwcu 2016 roku Rycerze z całego Meksyku pielgrzymowali do sanktuarium ze swoimi rodzinami. Uczestnicy odmówili modlitwę różańcową, schodząc ze wzgórza, po czym udali się na mszę św. w sanktuarium, gdzie oddali cześć relikwiom. Z powodu pandemii w 2020 roku pielgrzymka odbyła się wirtualnie i w tym roku Rycerze Kolumba również przygotowują się do wirtualnego uczestnictwa. „Meksykańscy męczennicy dali świadectwo swojej wiary. Dziś nasze społeczeństwo prosi o świadków, którzy żyją tą samą wiarą” – mówi ks. Eduardo Salcedo Becerra, Kapelan Stanowy

Meksyku Zachodniego. „Katolicy są wezwani do kreatywności, aktywności i zaangażowania. Widzimy te cechy u świętych męczenników, ale też u tych, którzy zostają Rycerzami Kolumba”. Ksiądz Salcedo dostrzega również bliski związek między meksykańskimi świętymi i błogosławionymi, a ks. Michaelem McGivneyem, który również dołączył do grona wyniesionych na ołtarze. „Ksiądz McGivney, podobnie jak męczennicy meksykańscy, wiedział, jak zmieniać rzeczywistość swoich czasów nauczaniem Ewangelii – przemieniając niesprawiedliwość i ucisk wiarą i miłosierdziem” – mówi ks. Salcedo. Ponad 130 lat po śmierci ks. McGivneya i niemal 100 lat po tym, jak meksykańscy męczennicy oddali swoje życie, Rycerze także są powołani do wyrażenia swojej wiary przez uczynki. „Musimy żyć wiarą, ale musimy również zmieniać naszą lokalną wspólnotę” – twierdzi Sáenz. „Musimy posiąść tę śmiałość i odwagę męczenników, by podejmować ryzyko dla dobra i w służbie drugiemu człowiekowi”. B ELISHA VALLADARES-CORMIER jest niezależnym dziennika-

rzem mieszkającym w Vermilion, w stanie Ohio, a także członkiem rady 9804 im. bpa Johna Mussio działającej przy Franciszkańskim Uniwersytecie w Steubenville. MAJ 2021 B C O L U M B I A

„PRZEZ JEGO KRZYŻ ZOSTALIŚMY ZBAWIENI”

W nowej książce możemy przeczytać refleksje papieża Franciszka o świecie walczącym z pandemią

rzymając nad opustoszałym Placem św. Piotra monstrancję z Najświętszym Sakramentem, 27 marca 2020 roku papież Franciszek udzielił błogosławieństwa „miastu i światu” (Urbi et Orbi). Następnie oddał cześć starożytnej ikonie Maria Salus Populi Romani (Matki Boskiej Śnieżnej, Ocalenie Ludu Rzymskiego) i ucałował stopy Chrystusa z cudownego, średniowiecznego krucyfiksu. „Całowanie stóp Ukrzyżowanego Chrystusa zawsze daje nadzieję” – powiedział później papież. „On wie, czym jest chodzenie i wie, czym jest kwarantanna – Jego stopy przebito dwoma gwoździami, by zatrzymać Go na krzyżu. Stopy Jezusa są kompasem w ludzkim życiu”. To wyjątkowe wydarzenie było transmitowane na cały 18

C O L U M B I A B MAJ 2021

świat dzięki pomocy Rycerzy Kolumba. Dziś, ponad rok później, błogosławieństwo i rozważanie Ojca Świętego pozostają znakiem nadziei dla cierpiącego świata. Aby upamiętnić to bezprecedensowe wydarzenie, watykańskie wydawnictwo Libreria Editrice Vaticana opublikowało książkę pod tytułem Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary?. Oprócz licznych fotografii, refleksji papieża z 27 marca i rozmyślań o tym wydarzeniu w książce znajdziemy różne homilie Franciszka, jego orędzia i teksty audiencji z minionego roku, a także fragmenty jego ostatniej encykliki Fratelli Tutti (Wszyscy bracia). Watykan współpracował z różnymi wydawnictwami, aby w marcu tego roku wydać tę książkę w tłumaczeniu na różne języki. B

Papież Franciszek wygłasza rozważanie w czasie niezwykłej modlitwy na opustoszałym Placu św. Piotra, 27 marca 2020 roku. U góry po prawej: Ojciec Święty oddaje cześć cudownemu krucyfiksowi, który w 1522 roku był procesyjnie noszony po ulicach Rzymu w intencji zakończenia epidemii, która wówczas nękała miasto.

„Pośród izolacji, w której cierpimy z powodu braku uczuć i spotkań, doświadczając braku wielu rzeczy, po raz kolejny posłuchajmy wieści, która nas zbawia: On zmartwychwstał i żyje obok nas. Pan nas wzywa ze swego krzyża do odkrycia na nowo życia, które nas czeka, do spojrzenia na tych, którzy nas potrzebują, aby umocnić, rozpoznać i pobudzić łaskę, która jest w nas. Nie gaśmy knotka o nikłym płomieniu (por. Iz 42, 3), który nigdy nie słabnie, i pozwólmy, aby na nowo rozpalił nadzieję.

PO LEWEJ: Zdjęcie: CNS/Vatican Media – U GÓRY PO PRAWEJ: Zdjęcie: Vatican Media

Przyjąć Jego krzyż, znaczy odnaleźć odwagę, by wziąć w ramiona wszystkie przeciwności obecnego czasu, porzucając na chwilę naszą tęsknotę za wszechmocą i posiadaniem, by uczynić miejsce dla twórczości, którą może wzbudzić jedynie Duch.

Angielskojęzyczna wersja książki Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary? została ostatnio wydana przez Our Sunday Visitor. (osvcatholicbookstore.com)

Oznacza odnaleźć odwagę do otwarcia przestrzeni, gdzie wszyscy mogą się poczuć powołani i zezwolić na nowe formy gościnności, braterstwa i solidarności. W Jego krzyżu zostaliśmy zbawieni, aby przyjąć nadzieję i pozwolić, aby to ona umocniła i wspierała wszystkie środki i możliwe drogi, które mogą nam pomóc strzec siebie oraz strzec innych. Przyjąć Pana, aby przyjąć nadzieję. Oto moc wiary, która wyzwala ze strachu i daje nadzieję”. Papież Franciszek, Plac św. Piotra, 27 marca 2020 roku MAJ 2021 B C O L U M B I A

Peregrynacja relikwii bł. ks. Michaela McGivneya w Polsce przyczynia się do krzewienia wiary i miłosierdzia Tomasz Adamski

C O L U M B I A B MAJ 2021

Zdjęcie: Jarosław Sielski

Polska pielgrzymka naszego założyciela

Zdjęcie: Andrzej Kacak

d pierwszych lat kapłaństwa ks. Michael J. McGivney mierzył się z licznymi zmartwieniami i wyzwaniami. Pośród nich szczególne miejsce zajmowała niewielka liczba męskich parafian uczęszczających do jego kościoła pw. Najświętszej Maryi Panny w New Haven, w stanie Connecticut. W jego biografii pt. Duszpasterz. Błogosławiony ksiądz Michael McGivney historycy Douglas Brinkley i Julie Fenster piszą, że „kiedykolwiek spojrzał w stronę kościelnych ław, liczba mężczyzn była żałośnie niewielka, z wyjątkiem małych chłopców i starców. Kościół pw. NMP wyglądał, jakby trwała wojna”. Ksiądz McGivney pragnął odnaleźć zbłąkane owce i to pragnienie kierowało całą jego posługą. Dziś, ponad 130 lat po śmierci, dzięki swoim duchowym spadkobiercom w Polsce zwołuje na modlitwę katolickich mężczyzn i ich rodziny 6,5 tysiąca kilometrów od New Haven. 21 lutego Rycerze Kolumba w Polsce rozpoczęli roczną peregrynację relikwii bł. ks. Michaela McGivneya, który nawiedzi ok. 200 miejsc w całym kraju, w tym 146 parafii, w których działają rady Rycerzy. Rycerze, ich rodziny i inni uczestnicy gromadzą się, by w jego obecności uczestniczyć we mszach św. i powierzać mu swoje intencje. Peregrynacja relikwii jest okazją do promowania dzieł miłosierdzia, zwłaszcza tych w obronie życia, oraz do krzewienia kultu wzorowego kapłana, który oddał całego siebie w posłudze dla swoich owiec. „To był kapłan, który był blisko ludzi i żył ich problemami” – mówi Krzysztof Zuba, Delegat Stanowy Rycerzy Kolumba w Polsce. „Dlatego wielu wiernych, także w Polsce, widzi w nim ideał proboszcza zatroskanego problemami parafian, szukającego rozwiązań i udzielającego im mądrej pomocy” – dodaje.

Ksiądz Wiesław Lenartowicz, Kapelan Stanowy pomocniczy, potwierdza tę myśl. „Jesteśmy przekonani, że misja ks. McGivneya i dzieła Rycerzy Kolumba są odpowiedzią na wyzwania współczesnego świata – również dla księży i mężczyzn, którzy szukają drogi do głębszej wiary i służby”. SIŁA PEREGRYNACJI

Od chwili powstania pierwszych rad Rycerzy Kolumba w Polsce w styczniu 2006 roku polscy Rycerze „wyspecjalizowali się” w organizowaniu peregrynacji relikwii i świętych wizerunków. W 2012 roku obraz Matki Bożej z Guadalupe, główny element Programu Modlitwy Maryjnej realizowanego wtedy w całym Zakonie, odwiedził polskie parafie i dotarł do ponad 250 tysięcy ludzi w całym kraju. Pięć lat później, w stulecie śmierci św. Brata Alberta, Rycerze zorganizowali peregrynację jego relikwii i obrazów. Całkiem niedawno rady przyjmowały ikonę Matki Bożej Wspomożycielki Prześladowanych Chrześcijan, podnosząc społeczną świadomość o prześladowaniach na Bliskim Wschodzie. Choć wszystkie te inicjatywy zaangażowały dziesiątki tysięcy osób, trwająca peregrynacja relikwii założyciela ma dla polskich Rycerzy szczególne znaczenie. „Fenomen peregrynacji relikwii polega na tym, że święty lub błogosławiony wychodzi komuś na spotkanie” – tłumaczy Stanisław Dziwiński, Radca Stanowy i koordynator inicjatywy. „Dziś ks. McGivney chce spotkać każdego, każdemu chce pomóc. Tego samego pragnął za życia” – dodaje. Każda rada lokalna cieszy się obecnością relikwii założyciela przez około tydzień. W tym czasie Rycerze ze swoimi Kapelanami organizują nabożeństwa i inne wydarzenia oraz prezentują wystawę opowiadającą o życiu i posłudze błogosławionego kapłana. O peregrynacji usłyszeć można było

Na poprzedniej stronie: Rycerze w kościele w Rawie Mazowieckiej przyjmują relikwie pierwszej klasy bł. ks. Michaela McGivneya w swojej parafii na początku kwietnia. • Powyżej: Plansza stanowiąca element wystawy opowiadającej o życiu i dziedzictwie ks. McGivneya ustawiona w kościele w Radomiu. Parafianie słuchają homilii ks. Wiesława Lenartowicza, Kapelana Stanowego pomocniczego. MAJ 2021 B C O L U M B I A

w krajowych mediach, a kilka dni przed jej rozpoczęciem TVP wyemitowała wyprodukowany przez Rycerzy dokument pt. Ksiądz Michael McGivney. Błogosławiony proboszcz. Dotychczas relikwie dotarły do kilkudziesięciu parafialnych kościołów, ale obostrzenia związane z pandemią bardzo ograniczyły liczbę uczestników nabożeństw. Mimo to, już kilka tysięcy osób uczestniczyło w wydarzeniach związanych z peregrynacją. W późniejszej części roku relikwie nawiedzą również większe świątynie, m.in. Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. „Z wielkim wzruszeniem obserwowałem chwile osobistej adoracji relikwii” – wspomina Dziwiński. „Podchodzili nie tylko Rycerze. Pamiętam kobiety w ciąży, pamiętam też starszą panią, która miała trudności z poruszaniem się, a jednak podeszła i z oczami wpatrzonymi w wizerunek naszego założyciela długo się modliła”. Rycerze zachęcają wiernych do modlitwy za wstawiennictwem założyciela Rycerzy Kolumba i do zapisywania swoich intencji. W ostatnich miesiącach Gildia ks. Michaela McGivneya otrzymała z Polski kilkaset wiadomości. Wierni proszą ks. McGivneya o orędownictwo w sprawie uzdrowienia z chorób, pojednania w rodzinie, 22

C O L U M B I A B MAJ 2021

powrotu najbliższych do wiary. „Wierni, którzy poznają historię jego życia, widzą w nim kogoś, kto budował wspólnotę w niełatwych warunkach i pomagał parafianom znaleźć rozwiązanie ich problemów” – wyjaśnia Krzysztof Zuba. „Jest dla nas wszystkich źródłem nadziei. Do kogo się zwrócić w trudnościach? Do kogoś kto ma doświadczenie w ich przezwyciężaniu!”. Rycerze w Polsce poprzez tę peregrynację chcą także ukazać bliską współpracę ks. McGivneya z wiernymi świeckimi, podkreślając jedność duchownych i świeckich w realizowaniu misyjnego posłannictwa Kościoła. „Trwająca peregrynacja jest dla kapłanów dowodem na to, że nie są sami – w niebie mają orędownika, a obok siebie oddanych mężczyzn” – komentuje Delegat Stanowy i cieszy się, że „peregrynacja jest szansą na przybliżenie postaci ks. McGivneya kapłanom, którzy mierzą się dziś przede wszystkim z mocnym atakiem na Kościół i kapłaństwo”. W OBRONIE ŻYCIA

Cud, który utorował drogę do beatyfikacji ks. McGivneya – uzdrowienie Michaela Schachle in utero – został okrzyknięty „cudem pro-life”. W Polsce historia Mikeya zyskała jednak szczególny wymiar.

Jesienią ubiegłego roku, gdy Zakon na całym świecie świętował beatyfikację swojego założyciela, w Polsce miały miejsce demonstracje środowisk domagających się poszerzenia dostępu do aborcji. Rycerze i środowiska katolickie w Polsce odczytały historię cudownego uzdrowienia jako inspirację do działania w obronie życia. „Pan Bóg potwierdził świętość ks. McGivneya cudem uzdrowienia nienarodzonego dziecka w łonie matki ze śmiertelnej choroby. Czy to nie jest znak Boga dla współczesnego świata?” – pytał abp Wacław Depo, Metropolita Częstochowski i Kapelan Stanowy, w homilii wygłoszonej w czasie mszy św. dziękczynnej 8 listopada na Jasnej Górze. Andrzej Anasiak, Były Delegat Stanowy i Przedstawiciel Gildii ks. McGivneya w Polsce, wypowiada się w podobnym tonie. „Święty jest znakiem dla konkretnego pokolenia. My otrzymaliśmy bardzo mocny znak” – twierdzi. „W świecie, w którym kultura śmierci zdaje się dominować, otrzymujemy sygnał od Pana – każde życie jest święte, a u Boga nie ma rzeczy niemożliwych”. Rycerze, za wskazaniem abpa Depo, potraktowali peregrynację relikwii założyciela jako okazję do wzmożonego działania na rzecz życia. Na każdym

U GÓRY PO LEWEJ: Zdjęcie: ks. Zbigniew Niemirski — U GÓRY PO PRAWEJ: Zdjęcie: Robert Malatyński

Po lewej: Biskup radomski Marek Solarczyk i Kapelani Rycerzy Kolumba przyklękają przed ołtarzem na początku mszy św. inaugurującej peregrynację relikwii bł. ks. McGivneya w lutym. • Powyżej: Były Delegat Stanowy Tomasz Wawrzkowicz (drugi od prawej) w towarzystwie Rycerzy w czasie konferencji prasowej o osobie ks. McGivneya i peregrynacji jego relikwii w diecezji rzeszowskiej.

„Każdy kapłan, który dziś zastanawia się, jak odnowić swoją parafię, może spojrzeć na przykład i drogę wyznaczoną przez bł. ks. Michaela

Zdjęcie: Marian Sztajner

McGivneya” Arcybiskup Wacław Depo, Metropolita Częstochowski i Kapelan Stanowy Rycerzy Kolumba w Polsce

etapie peregrynacji rady zbierają artykuły higieniczne, ręczniki, pieluchy, ubrania, kosmetyki, a także środki pieniężne na rzecz inicjatyw pro-life. Rycerze przekazują je katolickim organizacjom takim jak hospicja dla dzieci, domy dziecka, czy domy samotnej matki, a także konkretnym rodzinom w potrzebie. Jednym z pierwszych ośrodków, który otrzymał pomoc od Rycerzy był Dom Samotnej Matki prowadzony przez Caritas Archidiecezji Częstochowskiej. Obecnie w ośrodku przebywa 15 matek i kobiet spodziewających się dziecka. Prawie każda z nich doświadczyła ubóstwa, przemocy i odrzucenia. „Dary otrzymane od Rycerzy zdecydowanie podniosły standard życia kobiet, którymi się opiekujemy i przyczyniły się do naszej wielkiej radości” – mówi ks. Marek Bator, członek rady 15672 im. Prymasa kard. Stefana Wyszyńskiego i dyrektor częstochowskiej Caritas. „Dzięki takim inicjatywom te kobiety dostrzegają inny, nowy obraz człowieka i społeczeństwa. Wreszcie ktoś jest dla nich dobry, traktuje je z godnością i miłością”.

Entuzjastyczny udział wiernych w peregrynacji jest powodem wielkiej radości polskich Rycerzy, którzy wierzą, że świadectwo bł. ks. McGivneya przekracza granice samego Zakonu i odnosi się do potrzeb naszej epoki. „Chociaż ks. McGivney żył w XIX wieku w odległej Ameryce, duszpasterskie problemy, z którymi się mierzył, w wielu obszarach przypominają najbardziej aktualne wyzwania, przed jakimi stoją katolickie parafie w Polsce i innych krajach Europy” – napisał abp Depo w liście do polskich kapłanów przed rozpoczęciem peregrynacji. „Każdy kapłan, który dziś zastanawia się, jak odnowić swoją parafię, może spojrzeć na przykład i drogę wyznaczoną przez bł. ks. Michaela McGivneya (...)” – dodał. „Przedstawiając dziedzictwo ks. McGivneya, pokazujemy żywy dowód, że święty kapłan może zmienić świat” – podkreśla Krzysztof Zuba. B TOMASZ ADAMSKI jest członkiem

rady 15128 im. św. Brata Alberta Chmielowskiego. Mieszka w Krakowie. MAJ 2021 B C O L U M B I A

OTWORZYĆ DRZWI DO BRATERSTWA

Kanadyjscy Rycerze chińskiego pochodzenia rozwijają radę w wierze i członkostwie dzięki międzypokoleniowym inicjatywom charytatywnym Agnieszka Ruck

ałożenie rady Rycerzy Kolumba w parafii św. Franciszka Ksawerego w Vancouver nie było łatwym zadaniem. W tej parafii będącej domem dla tętniącej życiem wspólnoty imigrantów z Chin jeszcze 15 lat temu nikt nie słyszał o Rycerzach Kolumba. „To nie było proste, bo nikt nie wiedział, o co chodzi z tymi Rycerzami” – wspomina Koon Ming Lau, jeden z założycieli rady 10500 im. św. Franciszka Ksawerego.

Dziś rada 10500 – pierwsza „chińska” rada w Kolumbii Brytyjskiej – stanowi kręgosłup parafii. Od 2006 roku Rycerze z rady im. św. Franciszka Ksawerego przeprowadzają zbiórki funduszy, organizują wydarzenia i angażują się w niemal każdą dziedzinę życia parafialnego. Na przestrzeni lat liczba członków rady wzrosła z 40 do 170. Rycerze skutecznie przyczynili się do niwelowania barier kulturowych, językowych i technologicznych, stając się mentorami nowego pokolenia młodszych Rycerzy.

Webster Licaros, Marcus Wong i Vance Licaros (od lewej do prawej) z rady 10500 im. św. Franciszka Ksawerego przygotowują posiłki dla bezdomnych 10 kwietnia bieżącego roku. Rycerze przekazują posiłki archidiecezjalnej stołówce dla bezdomnych The Door Is Open (Drzwi Otwarte). 24

C O L U M B I A B MAJ 2021

Zdjęcia: Sandra Leung/Yaletown Photography

Zgodnie z ruchem wskazówek zegara, od góry od lewej: Były Delegat Stanowy Koon Ming Lau (za kamerą) z Rycerzami z rady 10500 w czasie pracy nad transmisją online mszy św. w kościele pw. św. Franciszka Ksawerego. • Wielki Rycerz Ambrose Ng (z lewej) i Isaac Mak rozładowują posiłki dla stołówki The Door Is Open. • Były Wielki Rycerz Christopher Chen rozdaje palmy na parkingu kościoła pw. św. Franciszka Ksawerego w Niedzielę Palmową. Ze względu na ograniczenia związane z pandemią parafianie przyjeżdżali do kościoła dopiero po mszy św. transmitowanej online, aby przyjąć Komunię św. i złożyć ofiarę.

„Poprzez praktyczną służbę parafii Rycerze służą Kościołowi duchowo” – mówi Lau, były Wielki Rycerz i późniejszy Delegat Stanowy Kolumbii Brytyjskiej. „Rycerze Kolumba stanowią most między Kościołem a młodszymi pokoleniami” – twierdzi Lau. „Mamy do spełnienia zadanie ewangelizacyjne – przyciągnąć młodych parafian, zwłaszcza studentów, z powrotem do Kościoła i sprawić, by nasi młodzi Bracia, a także młode rodziny nadal aktywnie włączały się w życie parafii i lokalnej społeczności, aby mieli poczucie przynależności i praktykowania wiary”. ROSNĄCA WSPÓLNOTA

Rada 10500 powstała w chwili, gdy parafia św. Franciszka Ksawerego przechodziła przez okres przemian. Ta najstarsza „chińska” parafia

w archidiecezji została założona w 1933 roku w domu znajdującym się w chińskiej dzielnicy w Vancouver, po czym przeniosła się do pobliskiego kościoła. Na przestrzeni XX wieku rozwój parafii postępował. Szkoła podstawowa została rozbudowana, powstało przedszkole oraz dom opieki nad osobami starszymi. Przy parafii została otwarta także szkoła języka angielskiego dla imigrantów z Chin, Hongkongu oraz Tajwanu przybywających do Vancouver nieprzerwanie od początku lat 90. (obecnie Chińczycy stanowią 20% populacji Vancouver, a wśród Kanadyjczyków azjatyckiego pochodzenia prawie 70% stanowią imigranci „w pierwszym pokoleniu”). Kiedy działalność parafii była rozproszona po różnych miejscach, marzeniem ówczesnego proboszcza ks. Aloysiusa Lou było zgromadzenie ich pod jednym

adresem. Wraz z nadejściem nowego tysiąclecia jego marzenie zaczęło się spełniać. Szkoła podstawowa została przeniesiona do nowego budynku. Powstały również plany budowy kościoła na sąsiednim placu. W 2004 roku zaczęto odprawiać msze św. w sali gimnastycznej, a pod koniec 2008 roku, dokładnie 75 lat po założeniu parafii, nowy kościół został oddany do użytku. To właśnie w tym szczególnym okresie ukonstytuowała się rada 10500. Nie obyło się bez trudności, jednak po sześciu miesiącach cotygodniowych spotkań ks. Luo i Delegata Rejonowego z kandydatami udało się zgromadzić liczbę mężczyzn wystarczającą do założenia rady. Większość parafian nie słyszała o Rycerzach Kolumba. Niektórzy z nich nie byli nawet zaznajomieni z samą koncepcją bratniej katolickiej wspólnoty, której członkowie jawnie się gromadzą, MAJ 2021 B C O L U M B I A

pomagają innym i zapraszają nowych członków – w kontynentalnych Chinach takie działania są zabronione. Jednym z niewielu parafian, którzy byli już Rycerzami w chwili, gdy w parafii św. Franciszka Ksawerego została utworzona rada, był urodzony w Hongkongu Koon Ming Lau, który zamieszkał w Kanadzie w 1988 roku. Do Zakonu wstąpił kilka lat wcześniej wraz ze swoim ojcem za namową agenta Rycerzy. Lau z uśmiechem wspomina jego słowa, że lepiej będzie, jeśli przystąpi do Zakonu razem z ojcem, ponieważ będzie mógł być jego tłumaczem. „I tak zostałem Rycerzem” – opowiada. Po utworzeniu rady 10500 w 2006 roku Rycerze zgromadzeni przy kościele pw. św. Franciszka Ksawerego dali się poznać bardzo szybko. Co tydzień

przygotowywali salę gimnastyczną do mszy św., przenosząc stoły i krzesła. Angażowali się w posługę liturgiczną, m.in. jako lektorzy. Pomogli też zebrać setki tysięcy dolarów na budowę nowego kościoła. Ponadto, Rycerze Czwartego Stopnia stawali w poczcie sztandarowym podczas ślubów, pogrzebów oraz chrzcin. „Dziś Rycerze są zaangażowani w każdą możliwą posługę” – mówi były Wielki Rycerz Christopher Chen, obecnie Delegat Rejonowy. „Posługują chyba w czasie każdej mszy św., angażują się w scholi, uczą religii – są wszędzie”. Choć rada przeprowadza czasem akcje zapraszania nowych członków, były Delegat Stanowy Lau uważa, że skuteczniejszą metodą jest stała obecność Rycerzy. „Zamiast mówić: »Hej, może do nas dołączycie?«, powoli budujemy relacje,

pytamy ludzi, czy słyszeli o Rycerzach, a jeśli nie, to opowiadamy im kilka historii”. Zainteresowanie najczęściej wzbudza misja ks. Michaela McGivneya polegająca na służbie wdowom i sierotom oraz zaangażowanie Rycerzy poza parafią, np. wspieranie kuchni dla bezdomnych w centrum Vancouver „The Door Is Open” („Drzwi Otwarte”). Rycerze przyczynili się do umocnienia więzi w lokalnej społeczności, zebrali setki tysięcy dolarów dla parafii i na cele charytatywne, a także pomogli proboszczowi na wiele różnych sposobów. Za nieustanny rozwój członkowski i charytatywną działalność rada 10500 otrzymuje Nagrodę Najwybitniejszej Rady lub Podwójną Nagrodę Najwybitniejszej Rady nieprzerwanie od 2007 roku.

Anthony Chow rzuca piłką na boisku koszykarskim w pobliżu kościoła pw. św. Franciszka Ksawerego (kwiecień tego roku). Ponad 10 lat temu rada 10500 rozpoczęła organizowanie turniejów koszykarskich, aby zapraszać w szeregi Rycerzy młodszych mężczyzn. Obecnie koszykarska reprezentacja rady 10500 rywalizuje z drużynami innych rad Rycerzy Kolumba podczas corocznego turnieju.

C O L U M B I A B MAJ 2021

BUDOWANIE MOSTÓW

Zdjęcie: Sandra Leung/Yaletown Photography

Gdy w 2010 roku Lau kończył swoją kadencję Wielkiego Rycerza, martwił się, kto będzie kierował radą za 10 lub 20 lat. Aby przyciągnąć nowe pokolenie Rycerzy, Lau zaproponował radzie zorganizowanie turnieju koszykówki. Chen miał około 25 lat, gdy Lau zaprosił go do prowadzenia turniejów koszykarskich i w szeregi Rycerzy. „Wyszedłem daleko poza swoją strefę komfortu. Poza jednym funkcjonariuszem nie znałem w radzie nikogo” – mówi Chen, trener rozwoju osobistego urodzony i wychowany w Vancouver. „Znalazłem się pośród ludzi dużo starszych ode mnie, różniliśmy się sposobem myślenia. Byli skuteczni w działaniu, ale różnica pokoleniowa była zbyt duża, przynajmniej dla mnie”.

Mimo to, Chen lubił koszykówkę. Nie miał też nic przeciwko uczestniczeniu w akcji mycia samochodów organizowanej każdego roku przez radę – pozyskane pieniądze rada przeznacza na pomoc bezdomnym. Starsi Rycerze zachęcali go do większego zaangażowania, przychodzenia na spotkania i kreowania przestrzeni dla siebie i młodszych członków. W 2018 roku Chen został pierwszym Wielkim Rycerzem w historii rady 10500, który nie miał jeszcze 40 lat. Skupił się na zapraszaniu młodych mężczyzn i zachęcał ich do włączenia się w kreowanie działalności rady. Dziś jej członkowie mają od 18 do 80 lat. Około 40% Rycerzy ma mniej niż 45 lat, a 20% nie ukończyło jeszcze 35 lat. Niektórzy z nich to dzieci lub wnuki starszych Rycerzy. W 2020 roku na stanowisku Wielkiego Rycerza Chena zastąpił Amborse Ng, 40-letni prawnik. Zaangażowanie młodych w działalność rady postrzega jako duże osiągnięcie, a także poważne wyzwanie. Ambrose urodził się w Hongkongu, ale mieszka w Kanadzie od 8. roku życia. Dzięki temu dobrze rozumie różnice kulturowe między starszymi imigrantami z Chin, którzy komunikują się przez telefon i posługują się językiem kantońskim (mimo, że większość z nich zna język angielski), a młodszymi parafianami, którzy dorastali w Kanadzie i wolą komunikować się po angielsku za pośrednictwem mediów społecznościowych lub SMSów. Mówi, że starsi Rycerze cenią wieloletnie tradycje, chętnie pełnią funkcje w poczcie sztandarowym i biorą udział w spotkaniach roboczych, podczas gdy młodsi wolą pełnić wolontariat przy różnych programach zamiast zajmować się protokołowaniem spotkań. „Komunikacja to zawsze ciekawy temat” – twierdzi Ambrose, który posługuje się językiem angielskim i kantońskim. „Pełniąc odpowiedzialną funkcję Wielkiego Rycerza, zastanawiam się, jak komunikować się ze starszymi i młodszymi członkami rady, dbając przy tym o to, by każdy z każdym rozmawiał”. Biorąc pod uwagę, że członkowie rady wywodzą się z różnych środowisk

kulturowych, to zadanie może wymagać szczególnej delikatności. „Dziedzictwo chińskiej kultury sprawia, że mamy do czynienia z szacunkiem, poważaniem i podążaniem za przykładem starszych” – tłumaczy Ambrose. „Staramy się to uszanować, ale też wdrażać nowe pomysły. Młodzi dbają o to, aby Rycerze działali w odpowiedzi na realne potrzeby naszej parafii i lokalnej społeczności”. Jeszcze większym wyzwaniem dla działalności rady okazała się pandemia COVID-19, gdyż osobiste spotkania Rycerzy i ich regularne działania zostały zawieszone. W odpowiedzi na zaistniałą sytuację, bardziej zaznajomieni z technologią Rycerze pomogli zorganizować cotygodniową modlitwę różańcową w formie wideokonferencji. W tym trudnym dla parafii czasie rada pomaga w zorganizowaniu w formie wirtualnej dorocznego konkursu pieśni kościelnej i aukcji, w utrzymywaniu wzajemnych kontaktów i pozyskiwaniu funduszy. Rycerze obsługują transmisje mszy św. online, a także zajmują się liczeniem wiernych w świątyni, by dostosować liczbę uczestników do obostrzeń. Chociaż Chen początkowo nie był przekonany do Rycerzy, cieszy się, że im zaufał i zaryzykował. „Nie zamieniłbym tego doświadczenia na nic innego. Ludzie często martwią się, że na początku nie wiedzą, co robić. Cóż, ja też tego nie wiedziałem” – mówi. „Byłem jednak otwarty na Boże wezwanie, a On otwarł przede mną wszystkie drzwi, abym mógł realizować Jego dzieła i otrzymać od Niego tak wiele – możliwość poznawania nowych ludzi, wpływania na życie drugiego człowieka, a także bycia mentorem i przykładem dla młodszych pokoleń, aby dzięki nim nasza rada nieustannie się rozwijała”. „Jestem niezmiernie wdzięczny starszym Rycerzom, którzy utorowali nam drogę poprzez swój czas i pracę i że przez to dali nam możliwość służby bliźniemu” – dodaje. B AGNIESZKA RUCK jest dziennikarką serwisu informacyjnego Canadian Catholic News oraz czasopisma B.C. Catholic wydawanego przez archidiecezję Vancouver. MAJ 2021 B C O L U M B I A

R Y C E R Z E W A KC J I B G L O B A L N Y Z A S I Ę G

Francja

Rycerze z rady 16910 im. św. Marcina w Paryżu wiozą przez miasto figurę św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus. Mężczyźni szli w procesji z posągiem zaprojektowanym i wyrzeźbionym przez Rycerza Luca de Moustier (po prawej) w ramach Marszu św. Józefa w 2021 roku. W tym corocznym wydarzeniu organizowanym przez grupę ojców uczestniczą tysiące mężczyzn z Paryża i okolicznych diecezji.

Korea Południowa

Dyrektor ds. Życia w Ontario, Alex Schadenberg (z lewej) i Sekretarz Stanowy Marcel Lemmen odpoczywają po półmaratonie w Confederation Beach Park w Hamilton. Dzięki ich uczestnictwu w tych zawodach Rycerze zebrali prawie 12 tysięcy dolarów kanadyjskich dla Compassionate Community Care, organizacji pro-life wspierającej osoby nieuleczalnie chore i ich rodziny. 28

C O L U M B I A B MAJ 2021

Przywódcy Rycerzy Kolumba w Korei Południowej w kaplicy koreańskiego Ordynariatu Polowego po mszy św. oraz ceremonii na cześć odchodzącego na emeryturę bpa Francisa Xaviera Yu Soo-ila (siedzący w środku) i biskupa-elekta Titusa Seo Sang-buma (siedzącego po prawej). Delegat Terytorialny Shin Kyoung-soo (drugi rząd, w środku) spotkał się również z Wielkimi Rycerzami i Kapelanami, aby omówić rozwój rady i zaplanować kolejne inicjatywy, m.in. udział w nadchodzącym marszu w obronie życia.

Kanada

Stany Zjednoczone

Członkowie rady 1290 z Bardstown (Kentucky) z abpem Josephem A. Kurtzem, Metropolitą Louisville, i ks. Terrym Bradshawem po uroczystym odsłonięciu pomnika Daniela Rudda – katolickiego działacza na rzecz praw obywatelskich. Rudd, urodzony w niewoli w 1854 roku, założył pierwszą katolicką gazetę zarządzaną przez czarnoskórych i pomógł powołać do życia Katolicki Kongres Ludności Kolorowej. Arcybiskup Kurtz i ks. Bradshaw, Kapelan rady, odprawili mszę św. w bazylice pw. św. Józefa i poświęcili nową tablicę pamiątkową umieszczoną nad grobem Rudda spoczywającego na cmentarzu parafialnym. Rycerze Kolumba asystowali w czasie tej uroczystości.

Meksyk

Filipiny

Członkowie kilku rad ze Środkowego Meksyku wraz z żonami przygotowują się do akcji podawania gorącego posiłku osobom doświadczającym bezdomności w centrum Santiago de Querétaro.

W czasie nabożeństwa żałobnego zorganizowanego przez Zgromadzenie 2715 Tandang Sara w Quezon City (Luzon Południowy) w intencji zmarłego Rycerza – Jovencio C. Peralty – Rycerz Czwartego Stopnia Eric J. Juan wręcza córce zmarłego Brata flagę Filipin.

Rycerze z rady 15708 im. ks. Edmunda Roszczynialskiego w Wejherowie dostarczają wodę i inne zapasy dla lokalnego szpitala. W czasie pandemii rada dokonała już trzech takich dostaw w ramach stałej akcji wsparcia dla pracowników służby zdrowia.

Polska MAJ 2021 B C O L U M B I A

40. rocznica zamachu na świętego Jana Pawła II Ks. Tomasz Szopa

C O L U M B I A B MAJ 2021

Sutannę, którą papież Jan Paweł II nosił 13 maja 1981 roku, można zobaczyć w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.

Wreszcie przywołanie w pamięci zamachu na Jana Pawła II jest też okazją do tego, aby uczyć się chrześcijańskiego przeżywania cierpienia. U św. Pawła w liście do Kolosan czytamy: „Teraz raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony w moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół” (Kol 1,24). Cierpienie na różne sposoby obecne było w całym życiu Karola Wojtyły – Jana Pawła II – śmierć rodziców i rodzeństwa, lata wojny i okupacji niemieckiej, doświadczenie komunizmu. Przeżycie zamachu na początku pontyfikatu wiązało się z ogromnym bólem fizycznym Jana Pawła II. Ale wiemy, że cierpienie nie niszczyło go duchowo. Przeciwnie, dzięki temu, że przeżywał je w jedności z cierpiącym Chrystusem, miało ono zbawczą wartość zgodnie ze wspomnianymi słowami św. Pawła. Święty Jan Paweł II także cierpienie związane z odniesionymi w zamachu ranami ofiarował za Kościół i za cały świat. Choć z pewnością nie jest to łatwe i wymaga pewnej dojrzałości duchowej, to jednak taka droga przeżywania bólu i cierpienia jest możliwa dla każdego z nas ochrzczonych. Matko Boża Fatimska, módl się za nami. Święty Janie Pawle II, módl się za nami. B KSIĄDZ TOMASZ SZOPA jest kustoszem Sanktuarium Świętego Jana

Pawła II w Krakowie i Prezesem Zarządu Centrum Jana Pawła II w Krakowie. Wcześniej pełnił funkcję osobistego sekretarza ówczesnego arcybiskupa krakowskiego, kard. Stanisława Dziwisza, oraz kanclerza kurii archidiecezji krakowskiej.

Zdjęcie: William Nardi

edna z kaplic Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie określana jest mianem Kaplicy Amerykańskiej. Taka nazwa pojawiła się, ponieważ kaplica ta została ufundowana przez ofiarodawców ze Stanów Zjednoczonych. W tym miejscu został umieszczony obraz Matki Bożej z Guadalupe, Patronki obu Ameryk. Kaplica ta zawiera absolutnie wyjątkową relikwię, mianowicie sutannę, którą miał na sobie Ojciec Święty Jan Paweł II w czasie zamachu na jego życie 13 maja 1981 roku. Na białej szacie widać niewielki otwór, jaki przebiła kula zamachowca, oraz duże plamy krwi. W tym roku przeżywamy 40. rocznicę tych dramatycznych wydarzeń. W jaki sposób możemy na nie spojrzeć dzisiaj? Przede wszystkim być może powinniśmy mówić nie tyle o rocznicy zamachu, co raczej o rocznicy cudownego ocalenia życia św. Jana Pawła II. To bardziej chrześcijańska perspektywa, która skupia się na Bożej łasce i na dobru, a nie na działaniu zła. Jak wiemy, sam Ojciec Święty Jan Paweł II był przekonany, że nie stracił życia w zamachu dzięki cudownej interwencji Matki Bożej Fatimskiej, której liturgiczne wspomnienie w Kościele przeżywamy właśnie w dniu 13 maja. Dlatego po wyzdrowieniu i po zakończonej rekonwalescencji Jan Paweł II w 1982 roku udał się z pielgrzymką dziękczynną do Fatimy. Co uderzające, według relacji kard. Stanisława Dziwisza, ówczesnego osobistego sekretarza Jana Pawła II, również zamachowiec Mehmet Ali Agca był zaskoczony, że jego próba zabójstwa okazała się nieskuteczna i przeczuwał nadprzyrodzoną interwencję w tej sprawie. Papież ujął to w słowach „Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulę”. Kolejna rocznica zamachu na Jana Pawła II jest więc okazją do dziękczynienia Bogu i Matce Najświętszej za cudowne ocalenie Papieża Polaka, za jego życie i ogromne dziedzictwo duchowe, jakie wniósł swoją posługą w Kościele i w świecie. Powrót do wydarzeń z 13 maja 1981 r. to także bezcenna lekcja przebaczenia. Naoczny świadek zamachu, kardynał Stanisław Dziwisz relacjonował, że Jan Paweł II już w drodze do szpitala, w karetce, zanim stracił przytomność, przebaczył zamachowcy, choć wtedy nawet jeszcze nie wiedział, kto targnął się na jego życie. W pierwszym wystąpieniu po powrocie ze szpitala Jan Paweł II publicznie powiedział, że przebaczył Ali Agcy. Wiemy, że dwa razy odwiedził go w więzieniu. Z pewnością to jedna z cech, które powinny wyróżniać nas chrześcijan – zdolność do przebaczania i pojednania, do okazywania miłosierdzia na wzór Boga bogatego w miłosierdzie.

RYCERZE MIŁOSIERDZIA

Zdjęcie: Sarah Przybysz

Rycerze Miłosierdzia Każdego dnia Rycerze na całym świecie mają okazję coś zmienić – czy to poprzez pracę społeczną, zbieranie pieniędzy czy modlitwę. Doceniamy każdego Rycerza za jego siłę, współczucie i oddanie budowaniu lepszego świata.

Wielki Rycerz Nicholas Zaso (z przodu po prawej) i inni członkowie rady 11323 im. św. Johna Henry’ego Newmana działającej przy uczelni Virginia Tech w Blacksburg, w stanie Wirginia, prowadzą procesję eucharystyczną i różaniec na terenie kampusu. Monstrancję niesie ks. David Sherland, Kapelan rady, który poprosił Rycerzy o pomoc w organizacji publicznej modlitwy w intencji jedności w narodzie.

Wyślij zdjęcie Twojej rady w akcji wraz z opisem na adres: Columbia, 1 Columbus Plaza, New Haven, CT 06510-3326 lub e-mailem na adres: knightsinaction@kofc.org

„Oddam Ci swoje życie”

Ks. Ronald Angervil Diecezja St. Catharines Rada 4917 im. Matki Bożej Królowej Jezior

Zdjęcie: Karlo King/Light Imaging

Moje powołanie narodziło się w bolesnym dla mnie okresie. Kiedy miałem 15 lat, moja mama została uprowadzona dla okupu i przetrzymywana na Haiti. W zamieszaniu i rozpaczy modliłem się: „Panie, Twój syn umarł w piątek i zmartwychwstał w niedzielę. Moja mama została zabrana w ten piątek – czy oddasz mi ją w niedzielę? W zamian oddam Ci swoje życie”. Nie bardzo wiedziałem, co mówię, ale poczułem spokój, dzięki któremu mogłem zaakceptować, cokolwiek się stanie. Dzięki Bogu, mama wróciła do nas. Wierzę, że to doświadczenie było chwilą, od której Bóg zaczął przygotowywać mnie do mojego powołania. Postawił na mojej drodze wielu ludzi, którzy nauczyli mnie modlić się i pomogli mi formować się w wierze. Pan przywiódł nas do Kanady i to tutaj w końcu odpowiedziałem „tak” na jego powołanie i wstąpiłem do seminarium. Reszta podróży nie była pozbawiona wyzwań, ale wtedy wiedziałem już, że trzeba zwracać się do Pana i ufać Jego przewodnictwu.