La France & moi

Ze werken al jaren in Frankrijk en spreken soms Nederlands met een Frans accent. In deze rubriek vertellen Nederlanders over de charme en de valkuilen van het werkende leven in Frankrijk. Deze editie: de eigenaren van een inspiratietuin.

Hanneke van Nuland (61) en Erwin Straalman (60) hadden al een goedlopende bloemenzaak in het Brabantse Son en Breugel, maar veertien jaar geleden wilden ze ‘een stap maken’ en verhuisden ze naar Noord-Bretagne. Ze ontvangen tuinliefhebbers in Les Jardins de Kerfouler, hun eigen inspiratietuin. Logeren kan er ook.

TEKST FABIAN TAKX FOTO’S EIGEN ARCHIEF

‘In Bretagne zijn de mensen erg bloemen-minded’

Hanneke van Nuland en Erwin Straalman hadden al 25 jaar een bloemenzaak in Son en Breugel. Maar Frankrijk lokte. Tijdens een vakantie werden ze verliefd op Bretagne en in 2007 kochten ze er een huis.

Van Brabant naar Bretagne

Erwin: “Bij onze zoektocht naar ‘iets nieuws’ was de voorwaarde dat het een streek zou zijn die in de winter niet te koud is en in de zomer niet te warm, want we houden allebei niet van hitte. Als ondernemer wil je actief zijn en dat lukt niet boven de 25 graden. Bovendien wilden we binnen een dag weer in Nederland kunnen zijn, ook vanwege onze ouders.” Hanneke: “Het noorden van Bretagne, de Côtesd’Armor, waar wij wonen, heeft een heel aangenaam mild klimaat en op een korte afstand is hier ongelooflijk veel te doen en te zien. Bovendien zijn wij echte natuurmensen. We houden van de zee, de rust en de ruimte. Hier vlakbij ligt de roze granietkust, die is prachtig en het binnenland is ook heel lieflijk. De mensen zijn ontzettend aardig, we voelden ons meteen opgenomen in de gemeenschap. Bovendien zijn ze hier erg bloemen-minded. Doordat er hier een warme golfstroom is, zijn er erg veel tuinen waar je exotische bloemen en planten kunt kweken. Qua beplanting is er veel meer mogelijk dan in Nederland.”

Tuin als droom

Erwin: “Het huis is wat we in Brabant een langgevelboerderij noemen, meer dan 125 jaar oud, met een paar bijgebouwen. Er zat ook een hectare grond bij, net groot genoeg voor onze tuin. Hanneke is bloemist en ik ben van huis uit hovenier en heb later de fijne kneepjes van het bloemenvak geleerd. We hebben elkaar ook op de tuinbouwschool ontmoet.” Hanneke: “Voor mij was zo’n tuin altijd al een droom. We maakten een inspiratietuin die bestaat uit verschillende tuintjes met allemaal een eigen karakter, zodat je een circuit kunt lopen langs verschillende thema’s. We hebben negentien tuinkamers, allemaal anders, van modern en kunstzinnig tot klassiek en romantisch. Er is een zentuin, een rotstuin, een tuin met jeu-de-boulesbaan en een tuin die we ‘Vuur en Vlam’ hebben genoemd vanwege de uitgesproken kleuren. In › De ‘salon de thé’ in een 250 jaar oud voormalig woonhuis; eerste gezamenlijke vakantie in Frankrijk.

V.l.n.r.: grote potten opgemaakt met eenjarige planten in de Theatertuin; Jardin Helena, waar klassiek en modern worden gecombineerd; het interieur van de salon de thé. onze Jardin d’Art organiseren we exposities van beelden en keramiek. Zo hebben we altijd duizend nieuwe ideeën in ons hoofd.” Erwin: “Voordat we begonnen hebben we veel tuinen bezocht en dat doen we nog steeds. Er zijn veel mooie, grote tuinen in de omgeving. Met de eigenaren hebben we goed contact. We verwijzen ook naar elkaar door. Samen sta je sterk.”

Leuke gesprekken

Erwin: “We hebben de oude koeienstal verbouwd tot een comfortabel vakantiehuis met twee slaapkamers. Het heeft ook een grote eigen tuin die grenst aan die van ons. Vaak zien we mensen met een boek in de Marokkaanse tuin zitten of bij de vijver.” Hanneke: “We ontvangen iedereen die onze tuinen bezoekt met koffie of thee in de salon de thé, dat is inbegrepen in de entreeprijs. Soms maak ik ook gebak als het niet te druk is. Op het terras zitten mensen soms wel een uur te kletsen met andere bezoekers of met ons. Die gesprekken vinden wij echt een cadeautje. We hadden vorig jaar zo’n 3300 bezoekers, uit heel Frankrijk, maar ook uit Engeland, België, Duitsland en Nederland. We hebben een toelichting in vier verschillende talen.”

Franse vakanties

Hanneke: “Toen ik een jaar of achttien was ben ik met een groepje gaan fietsen in de Ardèche. Ik wist

“Die joie de vivre voelen we sterk. Als je met Fransen uit eten gaat, hebben ze het bij het toetje alweer over wat ze de volgende dag zullen gaan eten”

niet dat het zo warm kon zijn in Frankrijk en stelde voor om maar ’s nachts te gaan fietsen. Vooral de geur van de lavendel kan ik me nog goed herinneren, die is ’s nachts veel sterker dan overdag. Heerlijk!” Erwin: “Ik ben op mijn zestiende voor het eerst met een vriend en zijn ouders mee geweest naar Zuid-Frankrijk. Bloedheet was het, daar zou ik niet willen wonen.”

Joie de vivre

Hanneke: “Bretonners hebben hun eigen taal, hun eigen muziek en hun eigen volksdansen. Je danst in een kring en iedereen kan meedoen, erg leuk. Het lijkt wel of Fransen meer genieten van het leven. Die joie de vivre voelen we sterk. Ook tijdens het eten, ja. Als je met Fransen uit eten gaat, hebben ze het bij het toetje alweer over wat ze de volgende dag gaan eten.” Erwin: “Toen we hier kwamen, wilden onze buren ons overal mee naartoe nemen: naar de gym, mee wandelen. Ik ben lid van de tafeltennisclub. Als je thuis speelt, nodig je je tegenstanders uit voor een casse-croûte; een stokbroodje met wat lekkers en een glaasje wijn.” Hanneke: “Ik zit op longe-côte, dan ga je tot borsthoogte de zee in en wandel je kilometers langs de kust. Dat is echt een sport, want je hebt een flinke stroming hier. Wist je dat je hier het grootste getijdenverschil ter wereld hebt? Als het eb is zie je veel Fransen met emmertjes bijzondere schelpen, mosselen, kokkels en kreeften zoeken. We hebben ook een Duintuin ingericht, met schelpen en de typische duinvegetatie van hier.” Erwin: “En dan hebben we het nog niet eens over het lekkere eten gehad!” les-jardins-de-kerfouler.nl