MUTLU VE UMUTLU BiR Y L Celal Toraman Anadolu Lisesi
TENEFFÜS Herkesin Teneffüse İhtiyacı Vardır. Aralık 2015 Sayı:90
HER YIL ZAMAN
Bizler ( zamanın içine sıkışmış insanlar) her yılı gittikten sonra özler olduk. İnsanların şeffaf bedenlerinden akan gözyaşlarını görür olduk. Bugünlerin; dünlere, anılara dönüşmesini izler, akşamların sabahlara kavuşmasını istemez olduk. Sonra anılardaki mutluluğu tekrar tatmak için düşünür , düşündükçe; anıların, her gün daha da uzaklaştığını anlar olduk. Sanki anılar şahitleri olmasa rüya olarak kalacaklarmış gibi. Hiç yaşanmamış gibi, tekrar yaşanmayacakmış gibi. Zaman; bilinmeyen bir mekan ve bu yerde kayboluyoruz, bize ait olanları kaybediyoruz. İleriye akmakta olan bu kavrama anlamlar yükleyip kendi insanlarımızı yerleştiriyoruz. Her şeyin burada yok oluşunu, yok oluşla gelen özlemi hissediyoruz. Zamanın bu denli hızlı akmasına bu nefret. Güzel anları çalıp götürmesine, götürdüklerini getirmeyişine. Mutlu sokak çocuklarına, dünya barışına, her şeyin güzel olduğunun hissedildiği döneme, yaşamışlara, yaşanmışlara, ruhun temizliğine, insanın iyisine özlemimiz. 2015 yılından getirmesini istediğimiz pek çok şey vardı. 2016 bir şey getirmese de olur. Yeter ki sevdiklerimizi götürmesin. Sude ÖZBERKSOY
MİLLİ EĞİTİM MÜDÜRÜMÜZE SORDUK... -Kısaca kendinizi tanıtır mısınız? -1982 Çorum doğumluyum. Ama Ankara'da büyüdüm. İlkokul, ortaokul ve liseyi Ankara'da okudum. Daha sonra 2001 yılında Gazi Üniversitesi Kırşehir Fen ve Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü kazandım. 4 yıllık eğitimimi orada tamamladım. Fen ve edebiyat fakültesinden mezun olduktan sonra öğretmen olabilmek için formasyon eğitimi almam gerekti, onu da Başkent Üniversitesinde yüksek lisans olarak tamamladım. 2 yıl ücretli öğretmenlik, 1 yıl dershane öğretmenliği ve yöneticiliği, 3 ay sözleşmeli öğretmenlik yaptım sonra da kadrolu öğretmen olarak 2008'de Gömeç 6 Eylül Çok Programlı Lisesi'ne atandım. 2008 yılından 2015 yılına kadar Gömeç'te edebiyat öğretmenliği, ilçe spor müdürlüğü yine öğretmen olduğum lisede müdür yardımcılığı, ayrıca ilçe milli eğitim müdürlüğü yaptım. 2015 Kasım ayında da Burhaniye Millî Eğitim Müdürü olarak göreve başladım. Evliyim bir çocuk babasıyım. -Küçükken ne olmak isterdiniz? Öğretmen olmak isterdim ve hayalimdeki mesleği gerçekleştirdim. Edebiyata karşı olan ilgimden dolayı da edebiyat öğretmeliğini seçtim. -Öğrencilik hayatınız nasıl geçti? Unutamadığınız bir anınızı bizimle paylaşır mısınız? İlkokul dönemim aynı aile hayatı gibi sıcak geçti. Hala ilkokul öğretmenimle görüşüyorum. Ortaokul ve lise yılları biraz başarısız geçti her seferinde ortaokuldan başlamak üzere başarısız bir karneyle ilk teşekkürümü orta sonda diğer teşekkürümü ise lise sonda aldım. Onun dışında ilk dönemlerde karnemde hep 2-3 zayıf olurdu sene sonunda zayıflarımı kurtarmaya çalışırdım. Ablamla aramızda bir yaş var. Toplantılardan kim mutlu dönmek istiyorsa ablamın toplantısına giderdi. Her insanın bir dönüm noktası vardır ben de öğretmenlerim sayesinde istenilen öğrenci profiline ulaştım. Unutamadığım bir anım ise ilkokul öğretmenimi sosyal medya yardımı ile bularak nikâh şahidim olmasını sağladım. -Mesleğinizin olumlu ve olumsuz yönleri nelerdir? Şu an her ne kadar ilçe eğitim müdürü olsam da ben kendimi hep öğretmen olarak görmüşümdür. İlçe milli eğitim müdürlüğünün tek farkı öğretmenliğin yanına ek olarak yöneticilik yer alır. Öğretmenlik olarak zorluğuna baktığımız zaman özel hayatımız yok. Bizim tüm hayatımız eğitim. Sabah yedide kalktığımız andan aile içinde, sofrada, misafirlikte ta ki akşam yattığımız ana kadar eğitim ve eğitim üzerine yapılan sohbetlerle; olumlu ya da olumsuz hayatımızda her an eğitim ve eğitim plânlaması ile geçiyor. Diğer meslekler gibi masadan kalktığımız an işi orada bırakıp ertesi sabah tekrar kaldığımız yerden başlama gibi bir imkânımız yok. Bu mesleğimizin kötü değil de zor tarafı. Meslek hayatımız boyunca hatta emekli olduktan sonra bile öğretmen sıfatı ile anılıyoruz. Biz o gömleği giydiğimiz andan itibaren ki –bu göreve başladığımız ilk andır-fakat başlangıç noktası bu sevdanın yüreğimize yerleştiği andır. Kiminde lisede olur, kiminde ilkokulda olur, kiminde ise anasınıfında bu sevda yüreğe yerleşir. Güzel tarafı da bu. Yıllar sonra bile hangi makama giderseniz gidin eli öpülen tek meslek öğretmenlik mesleğidir. Yöneticilikte ise en zor kısım insanı yönetmektir. Makinelerle uğraştığın bir meslekte canın sıkıldığı an düğmesine basıp kapatabilirsin fakat konu bir insan olduğunda yönetmek elbette zor. -İlçemizin eğitim öğretimi hakkında ne düşünüyorsunuz? İl bazında değerlendirdiğimizde Balıkesir Türkiye genelinde iyi bir sıraya sahip. İller bazında onuncu sıraya sahip. İlçe bazında baktığımız zaman her ne kadar burada göreve yeni başlamış olsam da bölgede sekiz yıldır bulunmam sebebiyle Burhaniye'nin az çok eğitim durumu hakkında bilgiye sahibim. Burhaniye'nin eğitim ailesini bir maden olarak görüyorum. Bu eğitim ailesi veliden tutun da idarecisine kadar her şeyi kapsıyor ve bu madenin de hâlâ işlenmeye devam ettiğini görüyorum, daha da işleneceğine inanıyorum. Zaten çalışmalarımızı da bu yolda ilerletiyoruz. Bizim bu gün yenilik dediklerimiz on yıl sonra çağın gerisinde kalacak. O yüzden eğitim nasıl hayat boyu diyorsak eğitimi bu seviyeden aldık bu seviyeye çıkaracağız dememiz mümkün değil. Yıllar önce de eğitim burada hep geliştirildi, biz de gelişmesi esasında katkı sunacağız, bizden sonrakiler de bizim yaptıklarımız konusunda çalışmalar yapacak. Bu gelişim hiçbir zaman bitmeyecek. Devamı ikinci sayfada...