Culturela.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ Ο μελαγχολικός, οριακός ποιητής γεννιέται στις 11 Νοεμβρίου, 1896
ΝΤΑΝΤΑΪΣΜΟΣ Όταν η τέχνη καταργεί κάθε σύνορο
Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ Wild Strawberries, (Άγριες Φράουλες) 1957
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ '19
ART • CULTURE MAGAZINE
Π Ο Ι Η Σ Η
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ Ποιητής και πεζογράφος, 1896 - 1928
Μόνο Αχ, όλα έπρεπε νά ’ρθουν καθώς ήρθαν! Οι ελπίδες και τα ρόδα να μαδήσουν. Βαρκούλες να μου φύγουνε τα χρόνια, να φύγουνε, να σβήσουν. Έτσι, όπως εχωρίζαμε τα βράδια, για πάντα να χαθούνε τόσοι φίλοι. Τον τόπο που μεγάλωνα παιδάκι ν’ αφήσω κάποιο δείλι. Τα ωραία κι απλά κορίτσια —ω αγαπούλες!— η ζωή να μου τα πάρει, χορού γύρος. Ακόμη ο πόνος, άλλοτε που ευώδα, να με βαραίνει στείρος. Όλα έπρεπε να γίνουν. Μόνο η νύχτα δεν ’ναι, P R Eτώρα S E N T Eνα D B Y PREPARED B Yέπρεπε γλυκιά έτσι να παίζουνε τ’ αστέρια εκεί σα μάτια Ophelia Wiggins Joseph WIlliams και σα να μου γελάνε. Adam Hames Απο τη συλλογή "Νηπένθη"
W
H
A
T
I
S
D
A
D
A
όπως ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος μαινόταν στην Ευρώπη. Ο σουρεαλισμός, ο καλλιτεχνικός κληρονόμος του ντανταισμού, γεννήθηκε επίσημα το 1924 και είχε γίνει ουσιαστικά ένα παγκόσμιο φαινόμενο από την εποχή του θανάτου του την δεκαετία του 1940. Προσηλωμένη στην άποψη ότι η ανθρώπινη φύση είναι θεμελιωδώς παράλογη. Όλοι ξέρουν κάτι για το ντανταισμό και τον σουρεαλισμό. Ο ντανταισμός (dada), γεννημένος το 1916 και πάνω από τις αρχές της δεκαετίας του 1920, ήταν ένα διεθνές καλλιτεχνικό φαινόμενο, το οποίο επιδίωξε να ανατρέψει τις παραδοσιακές αστικές έννοιες της τέχνης. Ήταν συχνά αντιτέχνη. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, οι συμμετέχοντες της όπως ο Μαρσέλ Ντούτσαμπ, ο Φράνσις Πικαμπιά, ο Τριστάνος Τζάρα, ο Χανς Άρπ, ο Κερτ Σλέτερς και ο Ραούλ Χάουμαν, αντιέθεσαν την αγάπη τους για το παράδοξο και το θράσος να έχουν τις αδυναμίες ενός κόσμου που τρελάθηκε,
Οι Σουρεαλιστές καλλιτέχνες όπως ο Μαξ Ερνστ, ο Σαλβαδόρ Ντάλι, η Τζόαν Μιρό και ο Αντρέ Μάσσον διεξήγαγαν μια συχνά ταραχώδης ερωτική σχέση με την ψυχανάλυση, με στόχο τα μυστήρια του ανθρώπινου μυαλού. Ο ντανταισμός, για παράδειγμα, ανανεώνει το χάος και τον κατακερματισμό της σύγχρονης ζωής, ενώ ο σουρεαλισμός είχε περισσότερο μια αποκαταστατική αποστολή, προσπαθώντας να δημιουργήσει μια νέα μυθολογία και να βάλει τον σύγχρονο άντρα και γυναίκα σε επαφή με τις δυνάμεις του ασυνείδητου.
ART - ANTI - ART
Ερώτηση: Πόσοι σουρεαλιστές χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα; Απάντηση: Ένα ψάρι.
Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ
WILD STRAWBERRIES INGMAR BERGMAN
ΟΝΕΙΡΑ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ -
"Όταν θέλω να κοιμηθώ το βράδυ, μπορώ να περάσω από το διαμέρισμα της γιαγιάς μου, δωμάτιο με δωμάτιο-και να θυμηθώ την παραμικρή λεπτομέρεια. Αν διαφέρουν τα πράγματα, πώς έμοιαζαν, τι χρώμα ήταν. Θυμάμαι επίσης το χειμερινό ή το καλοκαιρινό φως που ερχόταν από το παράθυρο, τις φωτογραφίες στους τοίχους.. " – Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, συζητώντας την ανάμνηση της παιδικής ηλικίας στο 1998 ντοκιμαντέρ (Ingmar Bergman on Life and Work).
Ο Μπέργκμαν είπε αργότερα, "οι Άγριες Φράουλες δεν ήταν πλέον η ταινία μου. ήταν του Βίκτορ Σιόστρομ! "
Οι Άγριες φράουλες, (Smultronstället), ένα σουηδικό κινηματογραφικό δράμα που κυκλοφόρησε το 1957, ήταν αναγνωρισμένο για την κορυφαία απόδοση του Βίκτορ Σιόστρομ. Ήταν η πρώτη εμπορική επιτυχία του σκηνοθέτη Ίνγκμαρ Μπέργκμαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο σεβαστός γιατρός και ο καθηγητής Ίσακ Μποργκ (που έπαιξε ο κ. Σιόστρομ) αναλαμβάνουν ένα εκτεταμένο ταξίδι με αυτοκίνητο από τη Στοκχόλμη στο Λουντ για να λάβουν ένα τιμητικό πανεπιστημιακό πτυχίο.
Είναι μαζί με τη νύφη του, Μαριάν (Ίνγκριντ Θούλιν), με την οποία έχει μια ακανθώδη σχέση. Οι συναντήσεις τους με διάφορους ανθρώπους κατά μήκος του τρόπου προκαλούν μια σειρά από σουρεαλιστικές αναμνήσεις για τον καθηγητή. Επαναξιολογεί τις βασικές στιγμές της ζωής του και τη σημασία τους σε αυτόν, ενώ επίσης συλλογίζεται τον επικείμενο θάνατό του.
Βρείτε μας στο facebook/culturelagreece
Ο κόσμος είναι για τους αισιόδοξους, οι απαισιόδοξοι είναι απλοί θεατές. François Guizot, 1787-1854
Στη σιωπή δεν μπορείς να κρύψεις τίποτα… όπως μπορείς στα λόγια. August Strindberg, 1849-1912
Η προσωπικότητά μας είναι κήπος, ενώ η θέλησή μας είναι ο κηπουρός. Φραγκίσκος Βάκων, 1561-1626