Celina

Pulpectomie

Mijn ochtendshift is voorbij, de nabespreking is geweest en met een kopje thee start ik aan mijn administratie. Vanuit de Jungle kamers hoor ik vrolijke geluiden van kinderen. Mijn collega Daisy vraagt of ik even wil komen kijken, het gaat om een nieuwe aanmelding bij Jungle tandartsen, een meisje van drie. Ze heeft twee staartjes en guitige ogen en kijkt me vrolijk aan, met één vinger wijzend naar haar voortand. Die is grijs en dat vindt ze niet zo mooi. Volgens haar ouders was ze er anderhalf jaar geleden op gevallen. Spelenderwijs maken we een solo op de krokodil. Dat ging super, nu wil ze het zelf ook proberen.

Apicale radiolucentie, geen pijn. De opvolger is nog ver verwijderd. Ik overleg met de ouders en aan het vrolijke meisje stel ik voor een tentje te maken om haar tand en deze dan schoon te maken, eerst op de krokodil en daarna bij haar zelf. Ze stemt in, Daisy en mijn assistente zetten alles klaar en na het uitkiezen van de roze glitterbril gaat ze weer in de stoel liggen.

Voorzichtig maak ik een kleine opening in de 51, haal een deel van het verkleurd dentine weg en kijk tussendoor naar haar vingers die de hartvormige regenboog pop-it aan het indrukken zijn. Met extra korte vijlen en ingebouwde apex locator, weten we het element op te vijlen, het kanaal te spoelen, te drogen en op te vullen met calciumhydroxide met jodoform.

Ik zie in mijn ooghoek een been wiebelen, de koek is op, met afleidingsmanoeuvres en complimenten is het gelukt een pala- tinale restauratie te maken. Een high five voor deze jongedame.

Een solo maken lukte ook nog, voor mij een hoera moment. Het element is lichter van kleur, maar nog aan de grijze kant. Na uitleg aan de ouders, zijn ze tevreden hoe deze behandeling is verlopen. Complimenten voor het team.

Toch blijft het bij mij een beetje knagen… Wat zou jij doen als het kind het element nog niet mooi vindt en goed behandelbaar is?