De Linkse Socialist 354 - mei 2016

België - Belgique Hovenierstraat 45, 1080 Molenbeek BC 4383 P2A6269 Afgiftekantoor 1081 Brussel 8 Ver. uitg. G. Cool, Hovenierstraat 45, 1080 Molenbeek

maandblad van de Linkse Socialistische Partij (LSP)  nr 354  mei 2016 strijd  solidariteit  socialisme

LuxLeaks, SwissLeaks, Excess Profit Rulings, Panama Papers...

overloon een 45-urenweek worden. “Maar”, al- uit het eerste. Het beleid bijsturen bleek een ildus Kris Peeters, het ‘sociale’ gezicht van de re- lusie, het doel moet voortaan de val van de regering, “dit was maar een vingeroefening. In juli gering zijn. De eerste concentraties op 19 en 20 gaan we pas écht diep snijden.” De Hoge Raad april waren beloftevol, hopelijk komt er nog eind van Financien schat dat het om 9 miljard gaat met deze maand een massale gemeenschappelijke bealle regeringen samen. toging. Na de zomer moet dat uitmonden in een drang om belastingen te ontwijken. Zij ontlopen Wanneer houdt dit op?! Niet!! De inzet van deze actieplan dat de regering doet vallen. Elke aarelke maatschappelijke bijdrage en beroven de soci- regering is ondubbelzinnig de verdediging van het zeling van onze kant zal de regering aangrijpen ale zekerheid en onze openbare diensten van vele miljarden. De regering wil ons wijsmaken dat deze Het beleid bijsturen bleek een illusie, het doel moet voortaan families en bedrijven minder zouden ontwijken als de belastingsdruk lager zou liggen! Al de fiscale de val van de regering zijn. De eerste concentraties op 19 achterpoortjes zijn ontworpen, op maat gemaakt en 20 april waren beloftevol, hopelijk komt er nog eind deze en gelegaliseerd door dezelfde politici. maand een massale gemeenschappelijke betoging. Na de Voor deze coalitie betekent het DNA van ons land veranderen vooral komaf maken met de socizomer moet dat uitmonden in een actieplan dat de regering ale bescherming en levensstandaard van de meerderheid van de bevolking, waarvoor lang en hard gestreden werd.

Belgische kapitalisme in de internationale ratrace, om nog verder te gaan. We moeten op de werkBovenop de besparingen bij de aanvang van en dat gaat zoals overal ten koste van de werken- vloer, in onze wijken, scholen en universiteiten deze regering, zoals de indexsprong, de verlaging de klasse. Om mogelijke weerstand monddood te de discussie op gang brengen over welke strijd van de sociale bijdragen en de vele lastenverho- maken, zullen hoorzittingen in het parlement na- en welk programma vereist is. We moeten aangingen voor gezinnen zoals de Turteltaks, duur- gaan hoe het stakingsrecht ‘moderner’ – lees on- sluiten bij het verzet dat elders in Europa en in der hoger onderwijs etc, ... komt er een nieuwe schadelijk - gemaakt kan worden. de wereld ijvert voor een maatschappij vrij van golf van besparingen, extra taksen en structurele Een tweede actieplan is nodig, maar om te win- oorlog, terreur en uitbuiting. Een maatschappij hervormingen. De 38-urenweek kan nu zonder nen moeten belangrijke lessen getrokken worden vrij van kapitalisme!

We zijn nog niet bekomen van de verschrikkelijke terreur op de luchthaven van Zaventem en in metro Maalbeek of we worden al geconfronteerd met een nieuwe aanval op onze sociale rechten. De regering behoudt haar focus, ‘het dagelijkse leven gaat door’. door

Els Deschoemacker

Een parlementaire onderzoekscommissie krijgt de taak om in de nasleep van de terreur elke mogelijke kritiek of bevraging vanuit de bevolking omtrent het beleid te pareren of op de lange baan te schuiven. Dat de aanslagen zouden passen in een sociaal-economische en internationale context van oorlogsvoering, dat de politici dus mee verantwoordelijkheid dragen, moet kost wat kost ontkend worden. Als belangrijkste regeringspartner tracht vooral N-VA het af te doen als individuele daden, maar dan wel gesteund door significante bevolkingsgroepen. Knoop dat maar eens aaneen.

Achter dat rookgordijn schuilen de echte prioriteiten van de regering, in de woorden van de premier: “dat deze coalitie ons de kans biedt structurele hervormingen door te voeren die het DNA van ons land veranderen.”

Michel heeft het niet over het DNA van de rijkste Belgische families met hun onweerstaanbare

Rechts beleid bedreigt onze veiligheid p2

8-urendag dreigt 100ste verjaardag niet te halen p5

w w w. s o c i a l i s m e . b e

Panama Papers: ‘Paradijs van rijken gebouwd op hel van armen’ p 8-9

binnenland

de

Linkse Socialist

Rechts beleid bedreigt onze veiligheid Veiligheid. Het is het enige thema waarover onze rechtse politici vandaag nog met overgave spreken. Het is in naam van de veiligheid dat we ons moeten neerleggen bij de permanente aanwezigheid van para’s in ons straatbeeld, bij een steeds openlijker ranzig racistisch discours en bij een hele reeks asociale maatregelen die het veiligheidsgevoel moeten vergroten, maar in werkelijkheid de veiligheid van ons allemaal verder ondergraven.

Sinds de aanslagen van 22 maart wordt de ‘oorlog tegen terreur’ in verhoogde versnelling gevoerd. Maar die oorlog viseert steeds meer de gehele werkende bevolking. door

Jarmo (Antwerpen)

De aanslagen in Zaventem en de privatisering van de luchthaven

Het ontslag van mi nister van Mobiliteit Jacqueline Galant (MR) toont aan dat de manier waarop er het afgelopen decennium met onze veiligheid werd omgesprongen, op zijn zachtst gezegd, laks kan genoemd worden.

Hoewel de incompetentie van deze minister sinds het begin van de rechtse regering al ettelijke malen werd aangetoond, gaat het toch te ver om te stellen dat enkel zij de verantwoordelijkheid zou dragen voor de gebeurtenissen. Rapporten van de Europese Commissie die dateren van juli 2011 en april 2015, waren al vernietigend voor de veiligheidsmaatregelen en -procedures op Brussels Airport. Ondanks de dringende toon van de rapporten, werden ze door de regering straal genegeerd.

De regering maakte na de aanslagen in Parijs wel 400 miljoen euro vrij voor extra veiligheidsmaatregelen. Er werd niet geïnvesteerd in extra maatregelen op en rond de luchthaven.

Minister Galant wilde 25 miljoen gebruiken voor Belgocontrol, een dienst die niets met veiligheid te maken heeft maar ook onder een tekort gebukt gaat.

Dat er tekorten waren op vlak van inspecteurs was nochtans bekend: op 15 december 2014 werd het al aangeklaagd door Laurent Ledoux van de Federale Overheidsdienst Mobiliteit.

Hij bevestigt het tekort vandaag opnieuw: “We beschikken maar over zes inspecteurs op de luchthaven, dat is manifest te weinig om de veiligheid op alle zes de luchthavens van dit land te garanderen.”

Op dewereldmorgen.be konden we het verhaal lezen van Y., een Antwerpse student uit Borgerhout die via het interimkantoor Actief aan de slag ging als jobstudent bij het veiligheidsbedrijf G4S op de luchthaven. Hij kreeg toegang tot bijna alle delen van de luchthaven en stond mee in voor het controleren van de bagage. Enkele weken later kreeg hij te horen dat hij niet terug moest komen, omdat de directie van G4S geen vertrouwen had in zijn identiteit. Dit alles gebeurde zonder enige screening of enige vorm van

politioneel onderzoek. Stel dat Y. wel degelijk een terrorist geweest was, dan had hij dus weken de tijd gehad om een aanslag uit te voeren. Hij had immers een ‘bezoekersbadge’ gekregen en kon zich zomaar toegang verschaffen tot een willekeurig vliegtuig.

De reden waarom veiligheidspersoneel zonder screening wordt aangenomen, is eenvoudig: flexibilisering van de arbeid. Steeds meer wordt met interimcontracten gewerkt en dan is het onmogelijk om een procedure van vijf weken te doorlopen die tot Mars tegen terreur en haat op 17 april. Foto: Liesbeth een effectieve personeelsbadge leidt.

In een geprivatiseerde luchthaven is niet de veiligheid prioritair, maar wel een cultuur van angst en wantrouwen, in hoeverre de uitbuitingsgraad van om de echte verantwoordelijken voor het veiligheidspersoneel opgedreven de problematiek – de bazen van de prikan worden. vé-ondernemingen en hun politieke laDat Jacqueline Galant BAC (Brussels Airport Company), keien – uit de wind te zetten. het privébedrijf dat de luchthaven Daarvoor worden de grove middeontslag heeft genomen, sinds de privatisering in 2004 uitlen niet geschuwd. Blote leugens als is uiteraard niet meer baat, heeft er geen enkel economisch ‘een significant deel van de moslimgebelang bij om van de veiligheid van meenschap’ worden niet alleen verkondan terecht. Maar als passagiers en personeel een prioriteit digd, maar tot in den treure herhaald. neoliberale politica te maken. Daarom wordt liever met Nochtans toont onderzoek aan dat terwas ze slechts op de flexibele en precaire interimcontracreurgroepen als IS bij welgeteld 0,3% ten gewerkt dan met echt personeel, van de Molenbeekse moslims op enig verkeerde plaats op het dat echt gescreend kan worden en aan begrip kunnen rekenen. Moslims zijn verkeerde moment. De echte arbeidsvoorwaarden tewerkgewereldwijd de grootste groep slachtofsteld wordt. Bovendien zouden extra fers van islamistische terreur – en ook verantwoordelijkheid veiligheidsmaatregelen ook tot langere hier in Europa behoren ze telkens weer voor de erbarmelijke wachttijden leiden... en dus tot minder tot de slachtoffers. Dan is het logisch tijd om te shoppen in de tax-free zones dat ook in deze gemeenschappen IS toestand van de van de luchthaven. Het is uit die taxgeen steun kan vinden. veiligheidsprocedures op free zones dat BAC een aanzienlijk deel van haar winsten haalt.

Brussels Airport ligt bij de Enkele individuen ten prooi aan Dat Jacqueline Galant eindelijk ontneoliberale regeringen van radicalisering en salafisme slag heeft genomen, is uiteraard niet de afgelopen decennia. meer dan terecht. Maar als neoliberale De 0,3% moslims die IS wél steunen, politica was ze slechts op de verkeerde behoren tot de meest gediscrimineerde plaats op het verkeerde moment. De en onderdrukte lagen van de bevolverantwoordelijkheid voor de erbar- nog liever aan schokkende uitspraken king. Het zijn jongeren die opgroeien melijke toestand van de veiligheids- in het kader van een racistisch discours. in een van de armste gemeenten van procedures op Brussels Airport ligt Het idee dat ‘een significant deel van België, met een gemiddeld inkomen bij de neoliberale regeringen van de de moslimgemeenschap’ gedanst had van 9000 euro per jaar. Vaak is een afgelopen decennia. Ook minister van bij het nieuws van de aanslagen op 22 leven van kleine misdaad en autodiefBinnenlandse Zaken Jan Jambon (N- maart, bleek achteraf uit de lucht ge- stal dan veel aantrekkelijker dan de VA) gaat in geen enkel opzicht vrijuit. grepen. Toch blijft Jambon erbij dat dit magere mogelijkheden tot zelfontwikde werkelijke kern van het probleem is keling die de neoliberale samenleving Racistisch discours in onze samenleving en de echte oor- biedt. Het is opvallend dat het uit die zaak van de veiligheidsproblematiek. lagen is dat Syriëstrijders en plegers Diezelfde Jan Jambon heeft de mond Daarmee probeert hij de verantwoor- van aanslagen gerecruteerd worden. nog het meest vol van zogenaamde vei- delijkheid voor de situatie bij enkele Hun frustratie en blinde haat tegenover ligheid. Hij weigert de vermarkting individuen te leggen in plaats van bij deze samenleving komt niet voort uit van de veiligheidsbescherming als een falend neoliberaal beleid. Deze deze of gene koranvers, maar uit een mogelijke oorzaak van het probleem te retoriek is erop gericht delen van de leven van gemiste halve kansen en half zien. Integendeel – hij verbrandt zich bevolking tegen elkaar op te zetten in gedwongen misdaad.

Het spreekt voor zich dat de Belgische betrokkenheid bij het bombarderen van verschillende bevolkingsgroepen in het Midden-Oosten daarbij enkel als olie op het vuur kan dienen. Bovendien worden de broeihaarden van geweld in die regio door de opeenvolgende militaire interventies vanuit het Westen enkel verder aangewakkerd. Het mag duidelijk zijn dat enkel een eengemaakt verzet van alle slachtoffers van terrorisme én neoliberale besparingen, een perspectief op beterschap kan bieden.

Veiligheid: te belangrijk om aan onze politici over te laten

Hoewel het woord veiligheid in elke discussie vandaag te horen valt, is het vaak voor de politici die het het meest frequent uitspreken, in werkelijkheid geen grote prioriteit. De ontwikkelingen op Brussels Airport en de gevolgen van de privatisering maken dat pijnlijk duidelijk. Ook het rechtse discours van individuele schuld en culturele ‘genetica’ creëren een nog onveiliger klimaat.

Om een begin te maken aan een veiligere leefomgeving, zullen we het verzet van onderuit moeten versterken. Dat verzet zal zich moeten richten tegen de repressieve maatregelen waarmee we vandaag te maken krijgen, maar ook tegen het neoliberale beleid dat ten grondslag ligt aan de huidige malaise. Enkel zo’n verzet kan een perspectief op een andere samenleving bieden, waarin veiligheid wel belangrijker is dan de winsten op korte termijn van een rijke elite: een socialistische samenleving.

Van zes politiezones naar één korps robocops?

Vanuit de hoek van de gevestigde waarbij de weinige vormen van polipolitici blijft de retoriek beperkt tot tieke controle door de gemeentebestumeer repressie en geharrewar over bu- ren volledig wegvallen. Het falende reaucratische structuren. Vlaamse en politie-optreden toen hooligans een Franstalige politici maken ruzie over solidariteitswake aan de Beurs verhet aantal politiezones in Brussel, als- stoorden of de provocatieve arrestatie of daar de essentie ligt. van tientallen antiracisten en jongeren Het spreekt voor zich dat een eenge- uit Molenbeek een week later, wiermaakte politiezone de communicatie pen ook nu al de vraag op wie de pozou vergemakkelijken en de verschil- litie eigenlijk controleert. len tussen ‘rijke’ en ‘arme’ politiezo- Als de aanslagen in Zaventem één nes zou verkleinen. Maar dat is niet ding hebben aangetoond, dan dit: het doel van diegenen die één grote louter meer politie en meer para’s op gecentraliseerde zone met meer ro- straat biedt geen enkele extra bescherbocops naar Antwerps model willen ming tegen terreurdaden.

Op 2 april werden antiracisten aan de Beurs opgepakt en was de politie massaal aanwezig in Molenbeek. Jongeren die de antiracistische wake aan de Beurs wilden vervoegen, werden tegengehouden. Ondertussen kon een klein groepje neonazi’s ongestoord op enkele plaatsen in Brussel een korte actie houden. Foto: PPICS

onze mening

www.socialisme.be mei 2016

Werkbaar Wendbaar Werk

Wordt 1 mei opnieuw een strijddag voor 8-urendag?

Door de maatregelen van vice-premier Kris Peeters krijgt 1 mei dit jaar wel een heel bittere betekenis. Sinds 1890 is 1 mei de strijddag voor de achturendag. Acht uur werk, acht uur rust en acht uur slaap was tientallen jaren de centrale eis van de arbeidersbeweging. Het moest werk werkbaar maken, maar Kris Peeters en de regering Michel zien dat anders. Zij maken een 9-urige werkdag en een 45-uren werkweek mogelijk, zonder dat daarvoor overloon betaald wordt.

EDITO

lid

door Eric Byl Uitvoerend Bureau LSP

Het eerste “statuut van de arbeiders”dateert van 1349 na de grote pestepidemie. Om voldoende mensen aan het werk te krijgen, werden redelijke lonen en grenzen aan de arbeidsdag wettelijk vastgesteld. Het vergde de uitbuiters eeuwen om dat ongedaan te maken en de werkdag terug naar 12 uur per dag te krijgen. Met de opkomst van machines vanaf 1770 moest de arbeidstijd ‘mee evolueren’ tot 14 of 16 uur per dag, ook voor kinderen. Toen al werden problemen ‘benoemd’. Zo werd kinderarbeid verdedigd in 1848: “werkzaam onder de blik van hun ouders kunnen ze zo geen gewoontes van luiheid en schelmerij verwerven.”

De invoering van de 10-uren werkdag in Engeland op 1 mei 1848 was een eerste grote overwinning.

Maar het waren de bouwvakkers van Sydney en Melbourne in Australië die op 21 april 1856 met een mars op het parlement als eerste de 8-urige werkdag afdwongen. Ontdekking van goud, een bloeiende economie, een instroom van geschoolde arbeiders uit Groot-Brittannië met ervaring in de Chartistenbeweging, maakten dat mogelijk.

In de Verenigde Staten gingen op 1 mei 1886 zo’n 340.000 arbeiders in staking voor de 8-urendag.

Op sommige plaatsen werd dat ingevoerd, maar

elders werden de leiders vervolgd. In Chicago werden 8 arbeiders veroordeeld, 4 ervan opgehangen.

Enkele jaren later besloot de Amerikaanse vakbondsfederatie om de actie voor de 8-urendag te hervatten.

Op het Internationale Arbeiderscongres van 1889 in Parijs werd de eis van een 8-urendag centraal gesteld. Toen de afgevaardigde van de Amerikaanse arbeiders wees op de beslissing om te staken op 1 mei 1890, nam het congres die datum over. Maar pas toen de kapitalisten vreesden voor hun voortbestaan, tussen de Russische Oktoberrevolutie in 1917 en de radenrepublieken in Beieren, Hongarije en Slovakije in 1919, voerden 15 landen de achturendag in. In België werd de 8-urenwet gestemd in juni 1921. Het zou nog tot 1928 duren vooraleer hij algemeen van toepassing werd. In 1964 werd de 45-urenweek, in 1970 de 40-urenweek en in 2003 de 38-urenweek ingevoerd.

Peeters zet dat allemaal op de helling. Door de voortdurende wettelijke uitbreiding van overuren was het al langer mogelijk de 8-urendag en de 38urenweek te omzeilen, maar enkel na sociaal overleg en mits compensatie in loon of inhaalrust. Door de arbeidstijd op jaarbasis te berekenen, hoeft de

Zolang het kapitalisme bestaat, is geen enkele verworvenheid definitief. Het is tijd dat we aansluiten bij de tradities van onze voorlopers en van 1 mei opnieuw een internationale strijddag maken. patroon niet langer rekening te houden met collectieve onderhandelingen. Hij kan wanneer hem dat uitkomt de individuele arbeider ‘vragen’ tot 9 uur per dag en 45 uur per week te presteren, zonder overloon, zolang de werktijd op jaarbasis het gemiddelde van 38 uur per week maar niet overschrijdt. Als er minder bestellingen zijn en het werk wat draaglijker, kan hij je gewoon thuis zetten, ook als je dat niet uitkomt. Dat zou dan op vrijwillige basis zijn, maar met duizenden werklozen die staan aan te schuiven voor een job, zou je het maar eens aan moeten durven om neen te zeggen.

Denk je dat de regering het daarbij zal laten?

Volgens Kris Peeters is dit maar een vingeroefening en moet het echte (afbraak-)werk nog beginnen. Zolang het kapitalisme bestaat, is geen enkele verworvenheid definitief. Het is tijd dat we aansluiten bij de tradities van onze voorlopers en van 1 mei opnieuw een internationale strijddag maken.

Ambtenarenpensioenen zijn niet te hoog, de pensioenen in privésector zijn te laag!

Kris Peeters moet ongetwijfeld geweten hebben dat reeds in de 16de eeuw Machiavelli de politici van zijn tijd de goede raad gaf: “Verspil nooit de gelegenheid geboden door een goede crisis”. Terwijl de meeste mensen rouwden om de slachtoffers van de aanslag van 22 maart, en dus minder op sociale acties gericht waren, misbruikte de regering de aanslagen om een hele resem antisociale maatregelen door te voeren.

Daaronder een nieuwe, harde aanval op de ambtenarenpensioenen. door

Tim

België behoort in Europa tot het groepje landen met de laagste pensioenen. Een gemiddeld wettelijk pensioen bedraagt nauwelijks 1.100 euro per maand, ruim onvoldoende voor een degelijke levensstandaard en ruim onder de kostprijs voor een verblijf in een rusthuis. De veel te lage pensioenen zijn de oorzaak voor veel armoede bij ouderen.

Ambtenarenpensioenen liggen bruto gemiddeld een duizendtal euro hoger, zo liet ook de pers de voorbije weken veelvuldig weten. Dat in dat gemiddelde ook de hoge pensioenen van topambtenaren zitten, dat er ook sociale lasten worden afgedragen, en dat veel ambtenaren Spandoek op de ACV-actie van 20 april. Foto: PPICS een “gemengde” loopbaan hebben en dus een aantal jaren ambtenarenpensioen combineren voor bij die jobs waar iemand pas op latere met lagere pensioenstelsels, wordt hierbij verleeftijd toegang toe krijgt. Veel van die regels geten. De meerderheid van de ambtenaren in bestonden vroeger ook in de privésector, maar België heeft een pensioen tussen 1.500 en 1.700 zijn bij vorige besparingsrondes gesneuveld. euro per maand: een bedrag dat ongeveer op De regering wil dit werk nu afmaken en ook de LSP vertrekt van een totaal het Europese gemiddelde ligt. Het zijn dus niet laatste correcte pensioenen afschaffen. ander uitgangspunt: ongeacht de ambtenarenpensioenen die te hoog zijn, de LSP vertrekt van een totaal ander uitgangshoe een pensioen berekend pensioenen in de privésector zijn veel te laag punt: ongeacht hoe een pensioen berekend om een menswaardig leven te leiden. wordt, iedereen heeft recht op een leef baar wordt, iedereen heeft recht op Die discussie wil de regering echter niet voepensioen: 1.500 tot 1.700 euro is vandaag het een leefbaar pensioen: 1.500 ren, dus organiseert ze een heksenjacht op wat bedrag dat men maandelijks nodig heeft om zij de “privileges” van de ambtenarenpensioedat te garanderen. Wij verzetten ons tegen de tot 1.700 euro is vandaag het nen noemt. Het gaat dan over de zogenaamde pogingen van de regering om iedereen naar bedrag dat men maandelijks “gunstige tantièmes”, systemen waar men na een hongerpensioentje te herleiden en tegen minder dan 40-45 jaar een volledig pensioen kan de pogingen om verdeeldheid te zaaien tussen nodig heeft om dat te opbouwen. Of de “diplomabonificatie” waarverschillende delen van de arbeidersklasse. De garanderen. door studiejaren soms meetellen in het aantal vakbondsleiding moet hierop reageren door een jaren waarvoor pensioen wordt voorzien. In één algemene campagne voor een leefbaar pensibeweging worden ook tal van gelijkstellingen oen voor iedereen te organiseren, en voor de aangevallen die moeten maken dat ambtenaren uitbreiding van de beschermende elementen die jarenlang als contractueel hebben gewerkt tenaren - ingewikkeld is, zal niemand ontken- van het ambtenarenstatuut naar iedereen, eeren pas op latere leeftijd statutair werden niet nen. Ze is immers vaak organisch gegroeid der dan het af te schaffen. In een wereld van gediscrimineerd worden tegenover hun statu- vanuit de specifieke omstandigheden waarin Panamamiljardairs en een 1% van fiscale frautaire collega’s. bepaalde beroepsgroepen werken. Gunstige deurs is er meer dan rijkdom genoeg om dit Dat de pensioenwetgeving - zeker die bij amb- tantièmes of diplomabonificatie komen vaak waar te maken!

ZO GEZEGD De gewone mens lijdt

“Omdat men in de wereld de zaken slecht beheerst, moet de gewone mens lijden. De bom ontploft niet op het koninklijk paleis of het Elysée, maar in de metro.” Deze uitspraak komt niet van een of andere linkse militant. Neen, het was Laurent van Saksen-Coburg die ermee uitpakte.

Hij heeft misschien zijn eigen redenen om liever een aanslag op het koninklijk paleis te zien, maar in essentie heeft hij wel gelijk: gewone mensen draaien op voor een systeem dat vierkant draait.

Besparingen werken niet

“We zien dat er in België dringend een aantal overheidsinvesteringen nodig zijn.

Onze stelling is dat die buiten de normale begroting gehouden moeten kunnen worden, net als de uitgaven voor de asielcrisis. Dit alleen op voorwaarde dat het om productieve investeringen gaat, die het mobiliteitsvraagstuk helpen oplossen.” Met deze stelling gaat VBO-topman Timmermans regelrecht in tegen zijn eigen pleidooien voor een hard besparingsbeleid. In feite erkent hij dat het besparingsbeleid niet werkt. Meer nog, dat het neoliberalisme faalt. De motor slaat niet aan, de private bedrijven investeren niet. En dus wordt maar gevraagd dat de overheid bijspringt om de private winsten veilig te stellen.

Bommen brengen geen vrede

“Het is een illusie te denken dat het mogelijk is om vanuit een F-16 oorlog te voeren, duizenden kilometers van hier, zonder dat je diezelfde oorlog naar hier zou sleuren. Wanneer je aan het front in het Midden-Oosten bommen zaait, oogst je aanslagen op het thuisfront. Vrede breng je nooit door nog meer bommen te gooien.” Dat stelde Marc Van Ranst in Humo. De dokter liet zich de afgelopen weken wel meer opmerken met scherpe uitspraken. Het zorgde al voor een reactie van staatssecretaris Francken die op Twitter rechtstreeks reageerde met deze boodschap: “Heb jij niets beter te doen, dokter?”

Op de werkvloer Regering-Michel wil ‘moderniseren’… door terug te keren naar situatie voor 1936

Deze afbeelding van socialisme.be werd op enkele dagen tijd meer dan 4.500 keer op facebook gedeeld met een totaal bereik van ruim 340.000 mensen.

De regering-Michel had niet veel tijd nodig om op kruissnelheid te komen. De regering van rijken zette zich meteen aan het werk om asociale maatregelen op te leggen. Toen duidelijk werd dat de gigantische beweging van sociaal verzet eind 2014 niet doorgezet werd, aarzelde de regering niet om verdere stappen in de sociale afbraak te zetten. Op arrogantie en besparingsdrift wordt niet bespaard. door

Simon (Luik)

De regering-Michel koos ervoor om enkele van de meest kwetsbare lagen eerst aan te pakken: oudere werklozen verliezen hun toeslag op basis van anciënniteit en de uitkeringen voor tijdelijke werkloosheid werden vanaf januari 2015 beperkt. Tegelijk werd het vervolgen van ‘sociale fraude’ een prioriteit. Dat is immers makkelijker dan de strijd tegen fiscale fraude.

Ook werden de voorwaarden voor vervroegd pensioen moeilijker gemaakt en werd bepaald dat bruggepensioneerden kunnen gevraagd worden om terug aan de slag te gaan.

Als kers op de taart werd beslist om de pensioenleeftijd geleidelijk op te trekken naar 66 en vervolgens 67 jaar.

Werkenden kregen een indexsprong opgelegd. Op drie maanden tijd voerde de rechtse regering dus een hele reeks asociale maatregelen door.

Een T hatcher ia a n se reger i ng heeft niet de neiging om te stoppen.

“Zwakheid zet aan tot agressie,” schreven we in onze pamfletten eind 2014.

Na het stilvallen van de acties ging de regering over tot nieuwe offensieven.

De tax shift werd aanvankelijk voorgesteld als een syndicale eis, maar het werd omgevormd tot een bijkomende aanval op de werkenden en hun gezinnen. De verhoging van de BTW op elektriciteit is daar een goed voorbeeld van. In april 2015 werd de indexsprong toegepast waardoor onze

koopkracht een forse knauw kreeg.

En nu wordt een belangrijke sociale verworvenheid van de arbeidersbeweging onder druk gezet met de wet-Peeters die de achturendag wil afschaffen zodat we terug 45 uur per week kunnen werken. De liberale partners wilden zelfs verder gaan.

Tegelijk worden in de openbare diensten met de regelmaat van de klok nieuwe aanvallen doorgevoerd.

Wie kan er nog twijfelen aan de bedoelingen van deze regering? Ze zal niet vanzelf stoppen met het besparingsbeleid. We zullen de regering moeten wegstaken met een grote beweging van de werkenden en hun medestanders. De regering bereidt zich daar overigens op voor met een toenemende repressie tegen de vakbonden. Denk maar aan de wijze waarop Jordan Croeisaerdt, een strijdbare spoorman uit Brussel, een dwangsom van ongeveer 1.700 euro opgelegd kreeg omdat hij begin januari aan een staking deelnam. Deze concrete aanval op een spoorman geeft aan hoe regering en patronaat het belangrijkste obstakel voor het asociale beleid uit de weg willen ruimen. Vandaar ook het debat over rechtspersoonlijkheid voor vakbonden, het ‘omkaderen’ van het stakingsrecht of de discussies over een nieuw “herenakkoord” om de “sociale vrede” te garanderen. Al deze maatregelen die ons regelrecht naar de 19de eeuw terugsturen, worden dan voorgesteld als “vooruitgang”!

Er wordt gesproken over de “modernisering van de publieke sector” of nog van het “flexibiliseren van de arbeidsmarkt om deze aan de huidige vereisten aan te passen.” Deze neoliberale regering probeert de besparingsagenda voor te stellen als vernieuwend en aangepast aan deze tijd. Elke maatregel van deze regering krijgt in de officiële communicatie het etiket “modern” mee. En dat terwijl de afschaffing van de vaste wekelijkse arbeidstijd betekent dat we terugkeren

de

Linkse Socialist

brengen om onze strategie tegen de werkgevers en hun marionetten in de regering uit te werken.

Tegenover de sociale achteruitgang van deze regering plaatsen wij vooruitgang zoals de collectieve arbeidsduurvermindering met behoud van loon en bijkomende aanwervingen.

We verdedigen moderne openbare diensten. Dit betekent diensten waarvan de financiering aangepast is aan de sociale behoeften zodat iedereen er gebruik van kan maken.

Elke maatregel van deze regering krijgt in de officiële communicatie het etiket “modern” mee. En dat terwijl de afschaffing van de vaste wekelijkse arbeidstijd betekent dat we terugkeren naar de situatie van voor 1936! naar de situatie van voor 1936!

De klassenstrijd wordt intensiever.

In dezelfde gedachtengang wordt Deze regering is immers het scherpste elk onderdeel van onze strijd stelsel- instrument van het patronaat sinds 30 matig voorgesteld als achterhaald en jaar. Deze stormram zal niet stoppen, oubollig. Michel en co worden daar- tenzij wij haar stoppen. Het is doorbij enthousiast bijgestaan door de ge- heen strijd dat de werkende bevolking vestigde media die aanhoudend deze verworvenheden heeft bekomen, we retoriek over de vakbonden naar voor moeten er vandaag ook gebruik van brengen. Deze propaganda heeft zelfs maken in onze strijd voor het behoud gevolgen binnen onze eigen rangen. van deze verworvenheden en om er Linkse militanten moeten ertegen nieuwe af te dwingen. Dit veronderingaan. We moeten niet alleen een te- stelt vandaag de uitbouw van een begengewicht bieden maar ook onze ei- weging die een einde maakt aan deze gen analyses en voorstellen naar voor regering van de rijken.

Ondanks mediacampagnes blijft er veel vertrouwen in vakbonden Na de verkiezingen van 2014 was er een peiling van IPSO-KUL (*) rond de mening van de bevolking over de vakbonden. De conclusie is duidelijk: ondanks de mediacampagnes en de hysterie tegen onze acties, staat een groot deel van de bevolking, zowel in Vlaanderen als langs Franstalige kant, positief tegenover de vakbonden. Het toont het enorme potentieel voor mobilisatie.

• • • •

• •

75% van de Vlaamse kiezers en 81% van de Franstaligen vinden dat vakbonden van groot belang zijn om sociale rechten te verdedigen 75% van de Franstaligen en 64% van de Nederlandstaligen vinden dat het stakingsrecht nodig is om de belangen van de werkenden te verdedigen 68% van de Franstaligen en 57% van de Nederlandstaligen vinden dat het gerecht niet tegen stakingen mag optreden De openbare sector moet een belangrijke plaats innemen in sectoren zoals openbaar vervoer, energie en water: 79% van de Nederlandstaligen en 78% van de Franstaligen steunt dit standpunt De helft van de Franstalige kiezers en bijna 42% van de Nederlandstaligen denken dat werklozen aan hun lot zouden overgelaten worden indien er geen vakbonden waren “Omdat ik wil meewerken aan een solidaire en democratische samenleving” is een belangrijke ideologische reden om lid te zijn van een vakbond, bevestigden 40% van de Vlaamse en 54% van de Franstalige vakbondsleden.

* Het onderzoek omvatte een peiling waarbij 1.183 Vlaamse kiezers werden bevraagd tussen 2 oktober 2014 en 16 maart 2015 en 719 Franstalige kiezers tussen 9 oktober 2014 en 6 juni 2015.

75% van de Vlaamse kiezers en 81% van de Franstaligen vinden dat vakbonden van groot belang zijn om sociale rechten te verdedigen

Foto: PPICS

Regering van bende rotzakjes en rotte besparingsbeleid wegstaken!

Voor een actieplan naar het model van dit eind 2014! scholen en in de wijken een sociaal klimaat te creëren waardoor een tweede actieplan van dezelfde grootteorde of nog groter dan dat van het najaar 2014 mogelijk wordt.

Interprofessionele algemene vergaderingen en opnieuw een nationale betoging eind mei, zoals die op 6 november 2014, zouden een geschikte aanzet zijn. Het zou de regering flink van haar stuk brengen. Als we daar na de zomer opnieuw provinciale stakingsdagen, gevolgd door een nationale 48-urenstaking aan koppelen, kunnen we aan deze horrorregering een einde maken. Elke regering die We moeten alle kansen aangrijpen daarna aan de macht komt, zou wel om tijdens de acties, maar ook in de uit een ander vaatje tappen. bedrijven via algemene personeelsDe vakbonden zijn de grootste levergaderingen op de werkvloer, in de denorganisaties van het land. Iedere

Op 19 april waren er maar liefst 3.500 ABVV-militanten in Brussel bovenop 2.500 in Luik, 2.000 in Charleroi en enkele honderden in Namen. Een dag later betoogden 10.000 militanten van het ACV door Brussel. “De speeltijd is voorbij,” verklaarde Marie-Hélène Ska, de algemeen secretaris van het ACV. We moeten de strijd tegen de “bende rotzakjes” van deze regering verderzetten, verklaarde Marc Goblet van het ABVV. Er werd een grote nationale vakbondsbetoging eind mei aangekondigd.

ernstige oproep wordt massaal opgevolgd. Talloze jongeren, ook niet-gesyndiceerden, proberen op hun manier de sociale strijd te versterken, in Hart Boven Hard, Nuit Debout en andere spontane mobilisaties. Het wordt tijd dat de vakbonden meehelpen om dat verzet ook politiek te organiseren.

Tijd dat we die praatbarak van een parlement open breken met echte vertegenwoordigers van de werkenden, de jongeren, de gepensioneerden, de zieken, … Een tweede actieplan mag zich niet beperken tot het stoppen van het besparingsbeleid en al evenmin tot de val van de regering, maar moet in de bedrijven, op de straat, in de wijken de krachten bundelen waarmee we een andere politiek zullen afdwingen.

Ondanks steeds grotere productiviteit en massale werkloosheid

Achturendag dreigt zijn honderdste verjaardag niet te halen voor het eerst bij het openbaar vervoer werd gestaakt. In januari 1919 gingen het Brusselse trampersoneel in staking waarbij het volledige tramverkeer in de regio werd platgelegd. Dit had een grote impact op de publieke opinie.

Het resultaat van de acties was nooit gezien. Een onderzoek van de door Clément (Luik) Internationale Arbeidsorganisatie toonde in 1919 aan dat de achturendag in de grote meerderheid van de economische sectoren volledig of geDe eis van arbeidsduur ver min- duur in een volledige sector: mijnwer- deeltelijk was ingevoerd na acties van dering nam altijd een belangrijke kers moesten voortaan nog maximaal de arbeiders. De wet van 1921 voerde plaats in binnen de arbeidersbewe- 9 uur per dag werken. de achturendag dus niet in. Deze wet ging. Ondanks de enorme werkloosheid die maar blijft aanhouden en de steeds grotere productiviteit, wil de regering-Michel als onderdeel van het Thatcheriaanse beleid het arbeidsrecht ‘vernieuwen’ en ‘moderniseren’ met de zogenaamde wet-Peeters waardoor de dagelijkse arbeidsduur tot 9 uur en de wekelijkse tot 45 uur kan opgetrokken worden. De geschiedenis van de arbeidersstrijd biedt ons heel wat ervaring voor onze strijd tegen deze opgedreven flexibiliteit en voor een alternatief dat aan de behoeften van de werkende bevolking voldoet.

tie tussen de arbeiders te verminderen ze’ van de arbeiders enkel bestaan uit en de werkloosheid te bestrijden, eis- het zich onderwerpen aan de dictaten ten de arbeiders een beperking van de van de werkgevers. Het uitbreiden van wekelijkse arbeidsduur. Deze eis werd de flexibiliteit en van de arbeidsdag zal verdedigd in acties, campagnes en uit- de werkloosheid enkel versterken, het eindelijk zorgden de stakingen van drijft de concurrentie tussen de wer1936 ervoor dat verschillende sociale kenden op, zet druk op de lonen en arverworvenheden werden bekomen, zo- beidsvoorwaarden en vergroot de uitals het betaald verlof maar ook de be- buiting en de vervreemding. lofte van de 40-urenweek voor zware Als antwoord op de werkloosheid en beroepen (een belofte die pas jaren la- de provocaties van de regering, is het ter effectief gerealiseerd werd). van cruciaal belang dat de arbeidersbeweging een eigen alternatief naar Actualiteit van de eis van voor schuift: een collectieve arbeidsarbeidsduurvermindering duurvermindering zonder loonverlies.

De toenemende productiviteit moet geVandaag kennen we opnieuw ar- bruikt worden om de werkdruk te verbeidsduurvermindering in België. Het minderen door het beschikbare werk te verschil met het begin van de 20ste verdelen. Het zou er meteen voor zoreeuw is dat het niet om een door de gen dat werk hebben eindelijk effectief werkenden afgedwongen collectieve een recht wordt. Om te vermijden dat arbeidsduurvermindering gaat, maar een arbeidsduurvermindering, zoals om een gedwongen kortere arbeids- de onvrijwillige vermindering die we week in de vorm van deeltijdse arbeid. vandaag kennen, door de werkenden In 2014 bedroeg de werkloosheids- zelf betaald wordt in de vorm van loongraad onder de actieve bevolking (20- verlies, pleiten we voor arbeidsduur64 jaar) in ons land 8,4% en de activi- vermindering met loonbehoud. teitsgraad bedroeg 67,3%. (1) Wie wel Het patronaat zal zich met hand en nog werk heeft, krijgt vaak te maken tand verzetten tegen dergelijke maatremet deeltijdse en andere flexi-jobs. In gelen. Op het begin van de 20ste eeuw 2015 werkten 465.000 werkenden in zorgden de uitbouw van een stevige ons land 4/5e en 435.000 halftijds. (2) krachtsverhouding en sterke arbeidersJan Denys, specialist arbeidsmarkt bij organisaties ervoor dat de eisen van de Randstad, heeft het bij het rechte eind arbeidersbeweging werden afgedwonals hij verklaart dat “vier vijfden het gen. Maar na het invoeren van de achtnieuwe voltijds is geworden.” urendag bleef de burgerij deze verworOndanks deze vaststellingen wil de venheid in vraag stellen of het effect Moeten we binnenkort deze affiche terug bovenhalen? regering ons nu met de wet-Peeters ervan tenietdoen door de werkdruk op honderd jaar in de tijd terugbrengen. te voeren. Om dit te vermijden, pleiten Het keerpunt na de Grote Oorlog bevestigde en veralgemeende enkel Er wordt daarbij gesproken over “mo- we voor arbeidsduurvermindering met wat door de arbeiders met harde strijd dernisering” en “vernieuwing” in het het verlichten van de werkdruk. Om dit Er wordt soms gezegd dat de wette- al was afgedwongen. De achturendag belang van de werkenden. Door het effectief te kunnen afdwingen, moeten lijke invoering van de achturendag en werd niet via overleg bekomen, maar annualiseren van de arbeidstijd zou we de sleutelsectoren van de economie het algemeen stemrecht voor mannen kunnen controleren. Wat we met de geeen ‘cadeau’ van de burgerij was voor meenschap niet bezitten, kunnen we In 1865 werd de “vrije keuze” van de inspanningen die de arbeiders leverniet controleren. de arbeiders als rechtvaardiging den in de Eerste Wereldoorlog. Niets De eis van arbeidsduurvermindering is minder waar. met loonbehoud en de nationalisatie gebruikt voor brutale uitbuiting: ze Aan het einde van de oorlog was er van de sleutelsectoren van de econowerden per uur betaald en waren ‘vrij’ om zo vroeg te een algemeen ongenoegen onder de mie zijn eerste stappen in de richting beginnen en zo laat te werken als ze dat ‘wilden.’ De arbeiders die een grote prijs betaalvan een samenleving waar de econoden voor een oorlog die niet de hunne mie in dienst van de grote meerderheid hongerlonen boden de arbeiders de keuze tussen een was. In Rusland maakte revolutie een van de bevolking staat, waar werken kortere arbeidsdag die onvoldoende opleverde om te einde aan de oude tsaristische dictagericht is op emancipatie en niet op tuur en werd in oktober 1917 de eeruitbuiting. De werkenden worden dan overleven of een bijzonder lange arbeidsdag. ste arbeidersstaat gevestigd. Dit had meester van hun eigen lot in plaats een enthousiasmerend effect op ar- door strijd. de werkende kunnen kiezen wanneer van als onderdrukte klasse te moeten beidersstrijd doorheen de hele wereld.

Op het ogenblik dat de achturendag harder en wanneer minder gewerkt buigen voor de dictaten van een kleiDoorheen Europa waaide er een revolu- verworven was, kende de industrie een wordt, zo luidt de redenering. Ook ne minderheid van de bevolking. Dat tionaire wind met stakingen en opstan- scherpe toename van de productiviteit dit is geen nieuw argument. In 1865 is wat wij onder democratisch sociaden. De heersende klasse wankelde. als gevolg van nieuwe technologische werd de “vrije keuze” van de arbei- lisme verstaan.

In België nam het aantal vakbonds- mogelijkheden en productieprocessen ders als rechtvaardiging gebruikt voor leden op spectaculaire wijze toe van zoals grotere fabrieken met assembla- brutale uitbuiting: ze werden per uur 252.177 in 1914 tot 844.241 in 1920. gelijnen. Op deze manier kon de kapi- betaald en waren ‘vrij’ om zo vroeg Voetnoten Van januari tot juni 1919 namen de talistische klasse haar verliezen als ge- te beginnen en zo laat te werken als 1. Cijfers van Eurostat: http://www.emploi.belstakingen voor de achturendag sterk volg van de arbeidsduurvermindering ze dat ‘wilden.’ De hongerlonen bogique.be/moduleDefault.aspx?id=21166#Aut oAncher0 toe in aantal, regelmaat en omvang. recupereren. Het opvoeren van de pro- den de arbeiders de keuze tussen een Er waren stakingen van verschillende ductiviteit leidde ook tot een toename kortere arbeidsdag die onvoldoende 2. http://www.rtbf.be/info/economie/detail_emploi-le-nombre-de-quatre-cinquiemes-a-plusdagen, soms zelfs van weken. Veel sta- van de werkloosheid die dramatische opleverde om te overleven of een bijque-double-en-15-ans?id=9263443 kingen mondden uit in overwinningen. vormen aannam door de gevolgen van zonder lange arbeidsdag. (3) In deze 3. Zie : ‘Topographie médicale de la Belgique’ door dokter Meynne Het is overigens in deze periode dat er de crisis van 1929. Om de concurren- klassensamenleving kan de ‘vrije keu-

Binnenkort is het 95 jaar geleden: op 14 juni 1921 kon de arbeidersbeweging de achturendag in de Belgische wet laten opnemen. Vijftien jaar later, in 1936, werd de beperking van de werkweek tot 40 uur voor zware beroepen beloofd. Een veralgemening van de 40-urenweek kwam er pas in 1970.

Een lange traditie

Bij de aanvang van het industrieel kapitalisme in België waren de arbeiders volledig afhankelijk van de willekeur van hun werkgever. De wet-Le Chapelier verbood elke organisatie van de werkenden en ook stakingsacties waren verboden. Deze wet werd in 1866 herzien, maar bleef het stakingsrecht en de organisatie van de arbeidersbeweging quasi volledig verbieden.

De gemiddelde arbeidsdag bedroeg 12 effectieve werkuren.

Ook toen al was de beperking van de arbeidsdag een belangrijke kwestie.

De Internationale Arbeidsassociatie voerde van bij zijn ontstaan in 1864 agitatie en acties voor een kortere arbeidsdag. In 1889 werd de Belgische Werkliedenpartij (BWP) de voortrekker hiervan in België met de eis van ‘drie keer acht’: 8 uur werken, 8 uur slapen, 8 uur vrije tijd. De BWP stelde een reeks argumenten op om deze eis beter te kunnen verdedigen en om sceptische collega’s te overtuigen als die vreesden dat dit tot loonverlies zou leiden.

Op het begin van de 20ste eeuw werden eerste gedeeltelijke overwinningen behaald op lokaal vlak en in gespecialiseerde sectoren: bij de Brusselse typografen in 1900, de Antwerpse diamantbewerkers in 1904 en de Gentse katoenarbeiders in 1905.

Na deze overwinningen kwamen er meer acties, ook al bleven ze beperkt in aantal en omvang. In 1909 was er de eerste beperking van de arbeids-

sociale verkiezingen “Voor de sociale verkiezingen hebben wij bewust geïnvesteerd in inhoud” Aan de Vrije Universiteit Brussel gaan midden mei 2.800 personeelsleden stemmen voor hun vakbondsvertegenwoordiging.

Bart Vandersteene sprak met Jo Coulier, sinds 1995 afgevaardigde van het ABVV, voorzitter van het nationaal bestuur van ACODonderwijs en lid van LSP. Om de 4 jaar kiezen de werkne- van campagnes hebben wij bewust gemers hun vertegenwoordigers in de ïnvesteerd in inhoud. We hebben een Ondernemingsraad en het Comité brochure opgemaakt met vijf hoofdvoor Preventie en Bescherming op stukken. [deze brochure kan je onlihet Werk. Hoe gaat het ABVV aan ne bekijken op http://www.vub.ac.be/ de VUB de verkiezingen tegemoet? abvv/sites/default/files/programmabrochureVUB.pdf] Jo: “We hebben 58 kandidaten. Dat “We beginnen met de nood aan meer is het hoogste aantal ooit en een mooi publieke investeringen in hoger onresultaat van een intensief syndicaal derwijs om in te gaan tegen de bespawerk de afgelopen 20 jaar. We hebben ringslogica. Investering in hoger onhet meest diverse team kandidaten ooit, derwijs creëert ook jobs, want 80% van alle personeelsgroepen staan samen op de uitgaven van een universiteit gaan onze lijst: van cafetariapersoneel tot naar personeel. In een tweede hoofdacademisch personeel. 48% van onze stuk sommen we de strijdpunten op kandidaten zijn vrouwen terwijl ze voor de verschillende categorieën van 41% van het personeel uitmaken. Deze het personeel. In een derde hoofdstuk goede mix heeft alles te maken met de verdedigen we de huidige collectieve nadruk die wij leggen op een strijdbare arbeidsvoorwaarden en onze sociale en inhoudelijke werking. zekerheid tegen de liberale ideeën over “We verwachten een goed resultaat verloning naar prestatie en individuele voor het ABVV, ook al zijn er een aan- verzekeringen. Daarna hebben we het tal factoren die we niet zo goed kun- over welzijn op het werk en we sluinen inschatten. Voor het eerst neemt ten af met een argumentatie waarom het ACV deel aan de verkiezingen. sterke vakbonden een absolute noodWe haalden in 2012 bijna 65% van de zaak zijn. stemmen, het ACLVB haalde 29% en “We proberen alle personeelsleden te de andere stemmen waren blanco of bezoeken met deze brochure en zo ook ongeldig. Een gelijkaardig resultaat de discussie aan te gaan over de rol van zou een bevestiging zijn van het goede de vakbond en de principes die onze werk dat we hebben geleverd.”

ABVV-delegatie zal verdedigen.”

Op deze en andere pagina’s van deze krant vind je meigroeten: boodschappen van lezers en sympathisanten ter gelegenheid van 1 mei, de internationale dag van strijd.

Met de viering van 1 mei sluiten we aan bij de tradities van de arbeidersbeweging, de dag ontstond als internationale actiedag voor de achturendag. Strijd, solidariteit en socialisme zijn vandaag nog steeds onze uitgangspunten.

Als onderdeel daarvan bouwen we aan eigen media met deze krant en onze dagelijks geactualiseerde website socialisme.be.

Met de steun die we met de meigroeten ophalen, kunnen we deze kritische media verder uitbouwen.

De redactie bedankt iedereen die ons heeft gesteund. We haalden bijna 5.600 euro op. Bedankt voor deze steun!

Vanwege de redactie We wensen iedereen een strijdbare 1 mei!

Familie Byl De Pelsemaecker Geraardsbergen

Socialistische meigroeten Familie Djelassi-Byl Oudergem

Uit sympathie en overtuiging Roger en Wies

Linkse Socialist

We hebben 58 kandidaten.

Dat is het hoogste aantal ooit en een mooi resultaat van een intensief syndicaal werk de afgelopen 20 jaar. We hebben het meest diverse team kandidaten ooit, alle personeelsgroepen staan samen op onze lijst: van cafetariapersoneel tot academisch personeel.

samen met de delegees, maar we nodigen vaak ook iedereen die geïnteresseerd is uit om met ons samen te zitten om te discussiëren, eisenbundels op te stellen, … We houden regelmatig inhoudelijke infomomenten voor het personeel. Deze vergaderingen vinden plaats op de middag en we nodigen dikwijls gastsprekers uit. Zo hebben we eens iemand van Geneeskunde Voor Het Volk laten spreken over de gevaren van asbest naar aanleiding van een concreet dossier aan de VUB. We hadden al infomomenten over arbeidsrecht, over het financieringsmodel van het hoger onderwijs. We Hoe ziet jullie campagne er uit?

Hoe vertaalt deze inhoudelijk be- nodigden jou ook recent uit als ervanadering zich in de periode tussen ringsdeskundige over de situatie in de Jo: “In tegenstelling tot een algeme- verkiezingen?

VS, eerder hadden we ook toenmalig ne tendens bij de vakbond waarbij er Europarlementslid Paul Murphy over vooral aandacht uitgaat naar de vorm Jo: “We komen op regelmatige basis de EU. Via deze inhoudelijke momen-

Meigroeten 2016 - bedankt!

de

Jo Coulier ten hebben we een discussiecultuur al langer een afbouw van de publieke gecreëerd waarbij de leden van het financiering van het hoger onderwijs ABVV meer en meer betrokken ge- en de effecten op het personeel en de raken bij de werking en dat heeft een studenten. Anderzijds hebben we wel heel positief effect.” een groot deel van onze eisen in het afgelopen jaar kunnen binnenhalen. Dit Wat is het effect van de besparings- was het resultaat van een jarenlange regeringen op de werking van een opbouw van druk en van een nieuwe universiteit? En komt er bij het per- directie die meer openstond voor onze soneel ook verzet op gang? argumenten. Maar het is vooral het resultaat van vele jaren volharding in Jo: “We hebben een aantal heel be- onze werking. We hopen dat deze inlangrijke actiemomenten gehad aan de zet en resultaten ook worden beloond VUB en hebben ook voor onze normen bij de sociale verkiezingen.” heel goede participaties gehad aan de manifestaties en stakingen. We zien Veel succes!

Café Multatuli Lange Vlierstraat Antwerpen Open vanaf 18u ZON-MAANDAG GESLOTEN/TOE INFO: 0496 93 47 14 vanaf 15u

Uit sympathie!

Arvid LSP-Kempen

“United we stand, divided we fall” International solidarity against the policies of austerity from Paul Murphy, TD Socialist Party, Ireland

Tegen racisme en seksisme Nadia Donckerwolcke

sociale verkiezingen

www.socialisme.be mei 2016

“Vergrijzing bevolking en personeel veronderstelt meer investeringen, maar regering doet omgekeerde” We spraken met Bart Van der Biest, verpleegkundige in het ziekenhuis SintMaria in Halle. Daar was hij in 2004 de oprichter van BBTK. Sinds 2008 is hij vertegenwoordiger van BBTK-ABVV voor de verpleegkundigen en zorgkundigen in het ministerie van Volksgezondheid als lid van de Federale Raad voor Verpleegkunde (adviescommissie). Ook nu is hij kandidaat bij de sociale verkiezingen.

Wat zijn de specifieke problemen in jouw sector die een sterke vakbondsaanwezigheid noodzakelijk maken?

“We komen de volgende jaren in woelig vaarwater terecht aangezien Minister De Block zware hervormingen gaat doorvoeren in de ziekenhuissector. In haar plannen wordt er met amper enkele zinnen gerept over het lot van het personeel. Met een regering voor wie besparingen het alfa en de omega zijn, is dat niet meteen een geruststelling.

“De vergrijzing van de bevolking maar ook van het personeel zelf is een enorme uitdaging. Tegen 2020 is 30% van het personeel in de zorg +50 en verdubbelt het aantal 55-plussers. Dit veronderstelt eigenlijk meer investeringen in de sector, maar onze regering zal het omgekeerde doen. Als we kijken naar onze buurlanden waar gelijkaardige maatregelen reeds genomen zijn, kunnen we eigenlijk al een beeld vormen van de toekomst. De invoering van de DRG-financiering (vaste enveloppe per patiëntenprofiel) in Duitsland is grotendeels de oorzaak van het extreme personeelstekort. De Duitse vakbond Verdi schat dit tekort op 262.000 koppen: dat is ongeveer het dubbele van alle actieve verpleegkundigen in België! In Frankrijk gaat men 10% van de spoeddiensten sluiten, … En over de regelrechte horror in de zorg in Nederland wil ik liever zwijgen.

“Daarbovenop komen de plannen van Kris Peeters die nóg meer flexibiliteit mogelijk maken. De vakbonden in onze sector proberen al jaren de flexibiliteit in te perken. In ons ziekenhuis hebben we een systeem op poten gezet waarbij het uurrooster van de volgende week ‘vastgeklikt’ wordt op maandag.

Dit gebeurt op basis van een roulement dat over een heel jaar wordt uitgespreid en dat aangepast wordt naargelang de noden van de dienst. Gedurende deze vastgeklikte periode krijgt het variabel uurrooster het karakter van een vast uurrooster en kan men dus weigeren om alsnog in te springen of van shift te veranderen. Dit zorgt voor een relatieve verlenging van het wettelijke minimum voor de bekendmaking van het uurrooster: dit is vijf dagen op voorhand. Voor diegenen die binnen de 24 uur (op vrijwillige basis!) op vraag van de werkgever toch van shift veranderen, is er een oproeppremie van 50 euro. Als de plannen van Bart Van der Biest op de ABVV-actie van 19 april. Foto: Liesbeth Peeters geconcretiseerd worden in de sector, mogen we dit alles op onze buik wereld van de collega’s te benaderen. is het wel belangrijk dat het personeel schrijven.”

Ondertussen hebben we onze eigen ty- weet dat je ermee bezig bent. Een onpische stijl ontwikkeld die we kunnen derwerp waar we ons alvast willen in Hoe zie je de campagne en wat zijn omschrijven als ‘cartoonesk met een vastbijten, is agressiebeleid of beter gede plannen op jouw werkvloer? flinke lepel sarcasme en absurdisme.’ zegd: het ontbreken ervan. De samenCommunicatie in vakbondswerk is su- werking met LBC is tot hiertoe altijd “Een rode vakbond in een ‘oerkatho- perbelangrijk. We maken dan ook ge- goed geweest, tijdens het actieplan in liek’ ziekenhuis in de Vlaamse rand bruik van heel wat kanalen: onze eigen 2014 zelfs uitstekend. Profileren tegenrond Brussel is allesbehalve van- website, facebook, muurkranten in de over de andere vakbond is geen slim zelfsprekend. We proberen daar een kelderverdieping en de kleedkamers, idee als men na de sociale verkiezinmouw aan te passen door ZELF onze een maandelijkse toer van de diensten, gen moet samenwerken. Vandaar dat pamfletten te schrijven en affiches te ... De meeste problemen kunnen niet we eigenlijk complementair werken en maken om zo dicht mogelijk de leef- meteen opgelost worden en in dat geval niet concurrentieel.”

De vakbonden in onze sector proberen al jaren de flexibiliteit in te perken.

Maar nu wil Kris Peeters nóg meer flexibiliteit mogelijk maken.

http://www.vub.ac.be/abvv/ Meigroeten ACOD Onderwijs

Oost-Vlaanderen

Strijdbare groeten vanuit het CAW Antwerpen Voor sterke overheidsdiensten in een sterke overheid

Linkse eenheid tegen rechtse vuiligheid

Op deze eerste mei vieren de werkers hun strijd voor meer sociale rechtvaardigheid.

Tegenover de talloze en niet-aflatende aanvallen van het patronaat en de grote financiële instellingen is deze dag meer dan ooit noodzakelijk om de solidariteit en het broederschap te versterken van al diegenen die, door hun werkkracht, bijdragen tot het algemeen welzijn maar zonder er rechtvaardig beloond voor te worden.

De ACOD-LRB Brussel verdedigt stellig de openbare dienst als dam tegen sociale onrechtvaardigheid, maar zal altijd zij aan zij staan met de kameraden van de privésector om de rechten te verdedigen van alle werkers.

Prettig feest aan allen, laten we samen de sociale herovering voorbereiden!

M. Di Martinelli, R. Janssens, P. Delmarquette, M. Nys

Galant ontspoord, nu nog haar besparingsplan van de rails krijgen!

Een nieuw actieplan is nodig!

militanten bij het spoor

4 miljard subsidies voor bedrijfswagens

Investeer in gratis en degelijk openbaar vervoer

in plaats van in fileleed!

militanten bij De Lijn

dossier

de

Linkse Socialist

“Het paradijs van de rijken is gebouwd op de hel van de armen”

-Victor Hugo

De laatste begrotingscontrole kwam er op een opvallend ogenblik: net op het moment dat de Panama Papers vooraan in de actualiteit stonden. Kris Peeters rechtvaardigde de reeks asociale maatregelen van de federale regering met de stelling dat we allemaal “boven onze stand” zouden leven. Kers op de taart: terwijl de regering de begrotingscontrole voorstelde, raakte bekend dat de topmanagers van de grootste bedrijven (die deel uitmaken van de Bel20) vorig jaar 20% meer verdienden dan in 2014.

Ze zijn goed voor een gemiddelde jaarinkomen van 2,07 miljoen euro. dossier door

Nicolas Croes

Toch wordt in de praktijk niets ondernomen om werd de Dexia-groep van het bankroet gered met het geld te zoeken waar het zit. Karel Van Eetvelt 3 miljard euro van de gemeenschap. Het opzetvan de werkgeversfederatie Unizo eiste van de ten van offshore-constructies om bijdragen aan regering zelfs dat de loonmatiging verder zou aangescherpt worden en dat de werkgeversbijdragen nogmaals zouden verlagen. Minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) ging ook nog in beroep tegen de beslissing van de Europese Commissie die van België eist dat het 942 miljoen In 2008 werd de Dexia-groep van euro terugvordert van multinationals die een deel van hun winsten grotendeels van belastingen konhet bankroet gered met 3 miljard den vrijstellen (de zogenaamde excess profit rueuro gemeenschapsmiddelen. Het lings). Er is een beleid van twee maten en gewichopzetten van offshore-constructies ten, waarbij de rijksten anders behandeld worden dan de rest van de bevolking. Voor de strijd tegen om bijdragen aan de gemeenschap de zogenaamde ‘sociale fraude’ worden steeds te ontwijken, ging ondertussen meer middelen vrijgemaakt, maar voor een onderzoek naar de fiscale fraude die met de Panama rustig verder.

Papers aan het licht kwam, kan er zelfs geen parlementaire onderzoekscommissie van af.

In de begrotingscontrole werd vooropgesteld dat de gemeenschap te ontwijken, ging ondertussen 65 miljoen euro gezocht wordt in de strijd tegen rustig verder. fiscale fraude, ondertussen moeten de verhoginInterne berichten tussen Mossack Fonseca en begen van accijnzen voor brandstof 150 miljoen euro stuurders van Dexia geven aan dat de Brusselse opbrengen. Tegelijk wordt onze sociale zekerheid zetel van de groep ongetwijfeld op de hoogte was verder ondermijnd door de fiscale cadeaus aan van de activiteiten van het filiaal Experta. Een het patronaat, zijn er aanhoudend aanvallen op deel van de bestuurders van de bank werden via de werklozen en leefloners, kregen we een index- de Gemeentelijke Holding door de gevestigde parsprong te verduren, ... De inhaligheid van de rijk- tijen benoemd. Zo trad Elio Di Rupo (PS) in 2004 sten wordt gefinancierd door te besparen op onze tot de Raad van Bestuur toe en werd Jean-Luc levensstandaard.

Dehaene (CD&V) in 2008 voorzitter van Dexia.

Hoe kunnen zij beweren dat ze van niets wisten?

De grootste klant van Mossack Fonseca?

In de 11,5 miljoen documenten die deel uitmaken Een filiaal van Dexia... van de Panama Papers staat een verklaring van een verantwoordelijke van Experta die in 2010 stelde De Franstalige krant Le Soir maakte bekend dat dat “elke beslissing werd goedgekeurd door het Dexia via Experta, een filiaal van de BIL (Banque hoofdkwartier” van Dexia.

Internationale à Luxembourg) dat deel uitmaakt Volgens de krant De Tijd wist de Bijzondere van de Dexia-groep, wereldwijd de grootste aan- Belastingsinspectie (BBI) minstens sinds 2009 bieder van offshore-constructies was. Tussen 1996 dat de Luxemburgse tak van Dexia rekeningen en 2011 werden er meer dan 1.600 offshorebedrij- had die niet aan de fiscus werden aangegeven. In ven opgezet doorheen een samenwerking met het 2009 ontmaskerde de Gentse afdeling van de BBI kantoor Mossack Fonseca in Panama. In 2008 een Belgische belastingplichtige die zijn bijdra-

gen ontdoken had door via de Luxemburgse tak duizenden kleine bedrijven,” stelt Anthonissen. van Dexia een bedrijf in Panama op te zetten. Het “Tot in de jaren negentig werd het overgrote deel werd aan de oversten van de BBI gemeld. Maar van de vennootschapsbelasting betaald door enop nationaal vlak werd er niets met deze infor- kele handvollen grote kapitaalondernemingen, in matie gedaan. de eerste plaats de grootbanken. Dat is niet meer het geval. Wat er nog aan vennootschapsbelasting België: fiscale hel voor de armen, paradijs binnenkomt, wordt aangebracht door honderdduivoor de rijken zenden kleine ondernemingen, of zo’n 3,7 procent van het bbp. (...) De vennootschapsbelasting als De stilzwijgende medeplichtigheid van de autori- belasting van de grote kapitaalwinsten is zo goed teiten bij de fiscale fraude is geen toeval. We kun- als verdwenen.” (4) nen zelfs spreken over bewuste bevoordeling. Een Pikant detail: Anthonissen werd een tijd gevan de centrale werkterreinen van Didier Reynders schorst na een klacht van de grote baas van de FOD (MR) als minister van Financiën was het ‘ontvetten’ Financiën Hans D’Hondt die uiteindelijk zonder van de Federale Overheidsdienst (FOD) Financiën. gevolg geseponeerd werd. De klacht kwam er na Van de 15 Federale Overheidsdiensten in ons land, een tweet van Anthonissen die de wil van D’Hondt kreeg die van Financiën de grootste personeelsaf- om echt te strijden tegen fiscale fraude openlijk in bouw te slikken: tussen eind 2008 en begin 2012 vraag stelde. Oh ja, D’Hondt was zelf betrokken bij verloor de dienst 2.375 ambtenaren of 9,1% van de tweede reddingsoperatie van Dexia in 2011. het totale aantal. (1) De boodschap was duidelijk: We kunnen er tenslotte nog op wijzen dat de fisfraudeer maar verder, we maken de mazen in het cale hervorming door Didier Reynders in 2004 net nog groter! Is het dan nog verwonderlijk dat voorzag in de schrapping van de hoogste belasde fiscale administratie toegaf dat ze door een ge- tingschijven van 55% en 52,5%. Dit werd uiteraard brek aan middelen niet in staat was om de fraude positief onthaald door de superrijken. Het zorgde die in 2013 met de OffshoreLeaks bekend raakte voor een bijkomende minderinkomst voor de gete vervolgen? meenschap van 6 miljard euro per jaar. (5) Anderzijds besliste de federale politie om de Computer Crime Unit te regionaliseren: de agenten Het economische systeem is schuldig werden verdeeld over de verschillende arrondissementen van de politie. De Centrale Dienst voor de Er kunnen verschillende conclusies getrokken Bestrijding van de Georganiseerde Economische worden. Eerst en vooral dat het niet aan middelen en Financiële Deliquentie (CDGEFID) werd ge- en rijkdom ontbreekt. We leven niet ‘boven onze woon ontmanteld. (2) Deze afbouw heeft gevol- middelen’. Er zijn er die op onze kap leven en dat gen en maakt de strijd tegen financiële misdrijven zijn de allerrijksten. Verder stellen we vast dat het wel erg moeilijk. bestaan van de belastingparadijzen al veel langer Bovenop de fraude is het Belgische fiscale sy- bekend is, maar dat er niets aan wordt gedaan. Om steem erg welwillend voor wie veel middelen heeft. vluchtelingen te stoppen, kunnen grenzen geslo“De Belgische fiscaliteit is op zich immoreel,” stel- ten worden en verdwijnen internationale verdrade fiscaal advocaat Thierry Afschrift (3). “Er is gen als dat van Schengen naar de prullenmand. fiscale fraude (…) en er is legale fiscale ontduiking Fiscale vluchtroutes stoppen lukt daarentegen niet. in overeenstemming met de wet. (...) We stelden vast Die zogenaamde ‘hulpeloosheid’ is een politieke dat de andere grote lekken [Swissleaks, LuxLeaks, keuze die in een schril contrast staat met de reali... nvdr] uiteindelijk geen gevolgen hadden voor de teit waar werkenden, werklozen, vluchtelingen, ... betrokken personen. (...) De wetgevers hebben in mee te maken krijgen. Dit alles is enkel mogelijk België nooit geprobeerd om de superrijken te be- omdat het volledige kapitalistische establishment lasten. De grote meerderheid van de Belgen daar- in deze logica meestapt. Het resultaat is dat 62 entegen wordt overbelast.” superrijken vandaag even rijk zijn als de armste De directeur van de Oost- en West-Vlaamse helft van de wereldbevolking (6). Voor alle duideBBI, Karel Anthonissen, staat op een gelijkaar- lijkheid: dit laatste cijfer is enkel op de officiële dig standpunt. De afgelopen jaren zijn er miljar- gegevens gebaseerd. den aan bedrijfswinsten die aan de gemeenschap Onder druk van de publieke opinie kwamen er ontglipt zijn door maatregelen zoals de notionele opnieuw grote verklaringen of oproepen om het kaintrestaftrek en andere. “Wat er nog binnenkomt pitalisme aan morele regels te onderwerpen. Na de aan vennootschapsbelasting komt van de honderd- crisis van 2008 hoorden we dit al eens eerder. Maar

www.socialisme.be mei 2016

dossier

De Panama Papers ONZE EISEN: • Stop de besparingen en de asociale aanvallen op de werkenden en hun gezinnen.

• Voor het onmiddellijk opheffen van het bankgeheim en de vestiging van een vermogenskadaster.

• Voor een sterkere strijd tegen de grote fraude en belastingontduiking.

• Voor de volledige terugbetaling van de 942 miljoen euro van de Excess Profit Rulings en van andere fiscale cadeaus aan de multinationals.

• Haal het geld waar het zit: bij de superrijken en in de belastingparadijzen.

• Wat we niet bezitten, kunnen we niet controleren: nationalisatie van de financiële sector onder controle en democratisch beheer van de werkenden en gebruikers, nationalisatie met enkel compensaties op basis van bewezen behoeften. Deze nationalisatie moet een kapitaalvlucht tegenhouden bij de invoering van een vermogensbelasting.

Wat zijn die Panama Papers eigenlijk? Het gaat om een financieel schandaal op basis van miljoenen documenten, 1.500 keer zoveel documenten als in de Wikileaks-onthullingen. De Panama Papers hebben betrekking op offshore bedrijven die in Panama werden gevestigd met hulp van het advocatenkantoor Mossack Fonseca. Er werden op die manier meer dan 200.000 ‘bedrijven’ opgezet om belastingen te ontduiken. Een internationale groep journalisten uit 107 landen onderzocht de documenten en bericht hierover.

Op de lijst van betrokkenen in dit schandaal staan er 732 inwoners van ons land. Verder ook wapenleveranciers zoals Clemaco, een van de grootste leveranciers aan het Belgische leger, prominente sportfiguren zoals Messi, mensen uit de omgeving van Poetin, familie van de Chinese president Xi Jingping, familie van de Marokkaanse koning Mohamed VI en van koning Salman van SaoediArabië, de Argentijnse president Macri, de Oekraïense president Porosjenko, de premier van IJsland (die hierdoor ontslag moest nemen), ... In Frankrijk werd ook het FN in het schandaal genoemd.

Het gaat om belastingontduiking maar ook om fraude met olie in Angola, handel in militaire middelen in Syrië, misdaden tegen de mensheid, ... Dat alles wordt toegedekt door fictieve vennootschappen in een discreet land.

• Voor democratische controle en publiek beheer van de sleutelsectoren van de economie (energie, banken, staal, ...).

• Voor een rationeel beheer van de natuurlijke grondstoffen en de economische productie op basis van een democratische planning van de industrie en de diensten. Enkel dan kunnen we ervoor zorgen dat de economie gericht is op de sociale behoeften van de bevolking.

er veranderde niets. Elke poging om de superrij- het volstaat niet dat enkele koppen rollen. ken te laten bijdragen botst op de concurrentieloEr is terecht een roep naar een betere controle op gica die inherent is aan dit economische systeem. de financiële sector. We moeten echter duidelijk De enorme middelen die soms verstopt zitten in zijn: wat de gemeenschap niet bezit, kan ze niet fiscale paradijzen leiden tot sociale ellende voor controleren. We mogen de financiële elite niet de overgrote meerderheid van de bevolking. Het toelaten dat ze ons kan laten opdraaien voor hun is de inhaligheid van de elite die zorgt voor de af- winsten door te besparen op onze lonen, openbare diensten, pensioenen, ... Hervormingen zullen niet volstaan. We moeten ze combineren met een strijd voor een publieke en democratische controle op de volledige financiële sector, naast de andere sleutelsectoren van de economie. Bij Dexia en Fortis werden destijds de verliezen gecollectiviseerd en Wat er nog aan de winsten geprivatiseerd. Wij pleiten er integenvennootschapsbelasting deel voor om de banken onder democratische controle te nationaliseren waarbij de speculanten niet binnenkomt, wordt aangebracht vergoed worden. Dit is meteen ook de enige wijze door honderdduizenden waarop we een kapitaalcontrole kunnen vestigen en vermijden dat het kapitaal meteen wegvlucht. kleine ondernemingen, of We hebben nog nooit zoveel rijkdom geproduzo’n 3,7 procent van het bbp. ceerd als vandaag. Het ontbreekt niet aan middelen, maar wel aan politieke wil. Ook wij zijn voor De vennootschapsbelasting meer rechtvaardige fiscaliteit, maar diegenen die als belasting van de grote het kapitaal bezitten en de eigenaars van immobiliën zullen er alles aan doen om elke extra fiscale kapitaalwinsten is zo goed als druk door te schuiven naar de consumenten, werverdwenen kenden of huurders. Enkel een nationalisatie van de sleutelsectoren van de economie onder demobouw van onze levensstandaard maar ook voor de cratische controle van de gemeenschap kan daar groeiende sociale en internationale spanningen, tot een alternatief op vormen. We moeten een einde en met oorlogen. Om tot fundamentele verande- maken aan dit achterhaalde systeem van privaat ring te komen, moeten we onze toekomst zelf in bezit van de productiemiddelen en winsthonger. handen nemen.

Een modern democratisch socialisme kan ervoor In Spanje moest José Manuel Soria, de minister zorgen dat de beschikbare kennis en middelen invan Industrie, Energie en Toerisme van de uittre- gezet worden in het belang van iedereen. dende regering, ontslag nemen nadat aangetoond We mogen het corrupte en criminele bewind van was dat hij betrokken was in de Panama Papers. de kapitalistische elite niet langer aanvaarden. We In IJsland dwongen massale mobilisaties meteen kunnen deze economische, menselijke en ecolona de bekendmaking van de Panama Papers de gische crisis van het kapitalisme niet aan. Dit sypremier tot ontslag. De regering bleef wel zitten, steem is rot tot op het bot. Hoog tijd om in verzet ook al zijn er nog twee andere ministers in het te gaan en onze strijd tegen het besparingsbeleid schandaal betrokken. De acties gaan door. Dat is te koppelen aan die voor een ander economisch een goede stap, het is door concrete acties van de systeem, voor de socialistische omvorming van massa’s zelf dat we iets kunnen afdwingen. Maar de samenleving!

Voetnoten: 1. ‘‘Le nombre de fonctionnaires diminue, la charge des pensions augmente’’, rtbf.be, 18 januari 2013 2. ‘STUPEUR: l’équipe des super flics de la lutte contre la délinquance financière va être démantelée’’, RTL-info, 22.5.15.

3. L’Echo, 14 april 2016.

4. “De vennootschapsbelasting is verdwenen”, Trends, 15 april 2016 5. Jan Béghin ‘‘De schande van een rijk land’’ 6. ‘62 personnes possèdent autant que la moitié de la population mondiale’’, oxfam.be, 18 januari 2016.

AB InBev: bier en winsthonger De CEO van AB InBev, Carlos Brito, stond opnieuw bovenaan de lijst van de best verdienende topmanagers van de Bel 20-bedrijven. In 2015 lag zijn bonus bijna drie keer zo hoog als een jaar voordien. Met een bonus van 3 miljoen euro kwam hij aan een totaal jaarloon van 4,6 miljoen euro.

De grootste aandeelhouder van AB InBev, de familie Spoelberch (goed voor een geschat vermogen van 14 miljard euro), komt prominent voor in het schandaal rond de Panama Papers.

AB InBev staat ook op de lijst van Belgische bedrijven die het meest gebruik maken van de legale belastingontduikingen. Het bedrijf moet volgens de Europese Commissie 164 miljoen euro terugbetalen in het kader van van een Excess Profit Ruling.

Dit voorbeeld toont aan hoe het systeem erop gericht is om de belangen van een parasitaire kapitalistische elite te dienen.

En in de VS? Totnutoe was er weinig aandacht voor de VS in wat bekend is van de Panama Papers. Een studie van Oxfam-USA gaf recent aan dat de 50 grootste bedrijven in het land tussen 2008 en 2014 maar liefst 1.400 miljard dollar geparkeerd hebben in belastingparadijzen. In dezelfde periode kregen deze bedrijven 11.000 miljard dollar aan publieke middelen via garanties op leningen of federale steun.

De belastingontduiking door deze multinationals kost de Amerikaanse gemeenschap jaarlijks 111 miljard dollar en ook andere landen lopen 100 miljard dollar aan fiscale inkomsten mis.

Raymond Offenheiser van Oxfam-USA stelde: “De immense sommen die de grote bedrijven in de belastingparadijzen opstapelen, moeten gebruikt worden om de armoede te bestrijden en de infrastructuur in de VS opnieuw op te bouwen. Deze middelen mogen niet verdwijnen in offshore centra zoals Panama, de Bahama’s of de Kaaimaneilanden.”

Richtlijn over ‘handelsgeheimen’

Amper twee weken na de onthullingen van de Panana Papers stemde het Europees Parlement een controversiële richtlijn om de “handelsgeheimen” te beschermen. Officieel gaat het om een bescherming van bedrijven tegen industriële spionage, maar tal van journalisten en onderzoekers zien er een bedreiging in van de vrijheid van informatie.

De bedrijven kunnen willekeurig beslissen of informatie al dan niet een economische waarde heeft en kan doorgegeven worden. Hierdoor kunnen journalisten of klokkenluiders vervolgd worden. Bij een veroordeling voor een rechtbank kunnen grote schadevergoedingen geëist worden. Journalisten vrezen zelfs dat het in bepaalde landen tot gevangenisstraffen kan leiden.

10

frankrijk

de

Linkse Socialist

Frankrijk: strijd tegen nieuwe arbeidswet gaat door Het wetsvoorstel ‘El Khomri’, naar de Franse minister van Werk, botste van bij het begin op massaal verzet van jongeren en werkenden.

Het wetsvoorstel wil de arbeidswet herzien. De woede is nog niet gaan liggen, op de mobilisaties tegen de regering Valls-Hollande en tegen de nieuwe arbeidswet is er een grote vastberadenheid. door

Baptiste (Henegouwen)

Dit wetsvoorstel wil een hele reeks van sociale beschermingen op de werkvloer afbreken. Het gaat om verworvenheden die doorheen decennia van strijd zijn afgedwongen. Nu wil de regering ontslag eenvoudiger maken, de arbeidstijd moet f lexibeler, uurroosters zouden nog maar een week op voorhand bekend gemaakt worden, de minimale rusttijden tussen twee werkdagen wordt beperkt, extra loon voor overuren wordt verminderd, werkgevers krijgen de mogelijkheid om lagere lonen en langere arbeidstijden in hun bedrijf op te leggen, … Dit klinkt bekend in de oren: als het in Parijs regent, druppelt het in Brussel.

Deze maatregelen zouden de werkloosheid moeten bestrijden. Na de fabeltjes van Sarkozy die stelde dat langer werken hogere lonen zou opleveren, komt de PS-regering nu met de illusie dat gemakkelijker afdanken tot meer aanwervingen zou leiden. Alsof een grotere onzekerheid van de arbeidsvoorwaarden tot meer jobs zou leiden.

In werkelijkheid wil de regering de enorme werkloosheid gebruiken als drukkingsmiddel om alle arbeidsvoorwaarden naar beneden te trekken. Dit zal enkel leiden tot een toename van de symptomen van overuitbuiting (ziektes, burnouts, ongevallen, ...) en een algemene verarming.

De werkgevers en hun regering en

mediakanalen zijn geschrokken door het massaal protest. Ze stellen dat deze hervorming een economische noodzaak is voor Frankrijk omdat het land anders zal afgestraft worden in de internationale concurrentiestrijd. Het ‘Duitse model’ wordt naar voor geschoven om de verdiensten van een “hervorming van de arbeidsmarkt” (lees: afbraak van sociale rechten) te tonen.

In Duitsland is er vooral een grote groep werkende armen ontstaan: naar schatting leven 12,5 miljoen Duitsers onder de armoedegrens! Is dit het model van economische vooruitgang dat overal moet gevolgd worden? De enige economische noodzaak waar de hervorming van de arbeidswet op antwoordt, is die van de winsten van de kapitalisten, grote aandeelhouders en financiële speculanten. De wil van die 1% rijksten is om hun winsten verder op te drijven ondanks de crisis van hun systeem. Ze willen dit doen door het uit onze zakken te halen.

Massabeweging moet leiden tot algemene staking Elke vooruitgang voor het patronaat is een gevaarlijk precedent. Zo gebruikt Frankrijk het Duitse voorbeeld. De regering-Michel probeert bij ons om de dans te vervoegen met het voorstel van een 45-urenweek. Deze neerwaartse spiraal moet gebroken worden. Dat is in het belang van alle werkenden en hun gezinnen in Europa.

Wij moeten onze precedenten scheppen: asociale projecten neerhalen, zal werkenden in buurlanden inspireren om hetzelfde te doen.

De mobilisaties in Frankrijk op 17 en 31 maart en nadien op 9 april waren groot. Er waren op 9 maart ongeveer 450.000 betogers en op 31 maart waren het er al meer dan een miljoen.

De omvang van de beweging is het

resultaat van een algemeen ongenoe- recht op een degelijke toekomst. gen: tegenover de aanhoudende sociDe regering was verrast door de ale afbraak die gevolgen heeft op zo- massale beweging. De repressie en wat alle onderdelen van het dagelijkse criminalisering van de beweging waleven. De regering en de rechterzijde ren groot en weerspiegelden de angst gebruikten de aanslagen van november voor een georganiseerd tegenoffenom de repressie op te voeren. Er wordt sief. Na de eerste mobilisaties kwameer beroep gedaan op racisme om men er enkele toegevingen rond het het falen in de vluchtelingencrisis en wetsvoorstel. Maar deze zijn wel heel de oorlogspolitiek toe te dekken. Er is beperkt. Het zijn slechts amendemende vernietiging van het milieu dat op- ten op formuleringen van bepaalde geofferd wordt voor de winsten van de maatregelen of pogingen om maatregrote energiebedrijven, ... Er is een al- gelen complexer te maken. In essentie gemeen ongenoegen. De jongeren wil- houdt de regering vast aan het neolilen geen verloren generatie zijn, er is berale project. een grote bereidheid tot strijd voor het De regering is vastberaden, maar de

Niet langer en meer, maar korter en minder werken!

Neen aan de 45-urenweek!

strijdbare groeten Limburg Om een einde te maken aan onderdrukking, seksisme en besparingen, is de strijd voor socialisme noodzakelijk

* Tegen terrorisme en besparingen! Geef iedereen een toekomst en een plaats in de samenleving in plaats van hele buurten kapot te besparen! * Voor strijdbare en democratische vakbonden! Naar een partij die nee zegt tegen de besparingen en openstaat voor iedere stroming die de neoliberale politiek afwijst! * Socialisme of barbarij!

(Rosa Luxemburg)

Kom naar de jaarlijkse BBQ van LSP-Keerbergen!

Zaterdag 25 juni 2016 te Bakestraat 71 Eten: 14u-20u en Bar: 14u-middernacht

vrouwen

VVK: 7.5€ werkenden – 5€ niet-werkenden ADD: + 2.5€ / kinderen -12 jaar gratis

Uitgeverij marxisme.be webshop: socialismebe. tictail.com 10% korting voor lezers van ‘De Linkse Socialist’ in de maand mei.

Code op de webshop: DLS2016

jongeren en werkenden zijn dat ook.

Er is de mogelijkheid van een strijd van langere duur. Het komt erop aan om dit potentieel te concretiseren. De mobilisaties die we nu zien, zijn slechts de eerste waarschuwingen. De volgende stap is naar een algemene staking waarin de massa’s hun kracht tonen door de volledige economie plat te leggen. Een dergelijke krachtsverhouding moet zorgvuldig voorbereid worden doorheen de organisatie van algemene vergaderingen in de scholen en de bedrijven, de organisatie van mobilisatiecomités, ... Op deze manier is een overwinning mogelijk!

Inschrijven: BBQ@LSP-Keerbergen.be 0499 59 14 38

De leden van LSP-Keerbergen bedanken graag de sympathisanten die regelmatig en consequent de afdeling ondersteunen inzonderheid Cathy, William en Freddy!

Voorts wensen we iedereen een strijdbare 1 mei toe!

Strijd – Solidariteit – Socialisme

Brussel

www.LSP-Keerbergen.be

frankrijk

www.socialisme.be mei 2016

11

Nuit Debout

afkeer tegen neoliberale beleid en gevestigde politiek toont zich opnieuw op straat “Regeringen veranderen, het beleid blijft hetzelfde.” De afgelopen jaren werd dit gevoel meer en meer gedeeld door een grotere groep jongeren en werkenden.

Er is natuurlijk een reden voor. De afgelopen 30 jaar voerden alle gevestigde partijen die aan de macht kwamen hetzelfde neoliberale beleid. Er is geen enkel ander maatschappijproject aanwezig. Er wordt geen ruimte gelaten om onze belangen te verdedigen. De openbare diensten worden afgebouwd. Alles wordt tot individuele keuzes herleid met de neoliberale eenheidsworst in diverse kleuren als enige keuze. De regering van François Hollande stelde zich aanvankelijk voor als een breuk met de jaren onder Sarkozy. Maar niemand gelooft dit nog. Hollande verdedigt dezelfde belangen, die van de kapitalistische klasse. We zitten in een situatie waar de overgrote meerderheid van de bevolking, de 99% armsten, geen politieke vertegenwoordiging hebben.

Dit leidt wereldwijd tot nieuwe initiatieven van onderuit waarbij pleinen bezet worden om de discussie over echte verandering aan te gaan. Er waren al de Spaanse indignado’s en de Occupybeweging in de VS. Nu is er Nuit Debout in Frankrijk met ook pogingen om dit in België

te laten ontwikkelen. De strijd tegen de wet-El Khomri zorgde ervoor dat alles wat al langer onderhuids borrelde aan de oppervlakte kwam.

Duizenden jongeren zoeken naar alternatieven op dit systeem en de vernietigende logica ervan.

De acties van Nuit Debout zijn dan ook politieke evenementen. De afkeer tegen de gevestigde politiek leidt onder de aanwezigen op Nuit Debout vaak tot een verzet tegen politiek en partijen.

Nochtans zal het er voor de nieuwe generaties op aankomen om zich politiek te organiseren om onze rechten te verdedigen en om tot een andere samenleving te komen.

In Spanje en de VS waren dezelfde tegenstellingen aanwezig bij de indignado’s en Occupy, maar uiteindelijk droegen deze bewegingen bij tot een grondige verandering van het politieke landschap met de opkomst van Podemos en de campagne van Bernie Sanders in de Democratische voorverkiezingen. In beide gevallen was het de ambitie om de greep van het kapitalistische establishment op de politiek te In Brussel en elders in ons land werd het idee van ‘Nuit Debout’ eveneens opgepikt. Foto: PPICS breken die voor enthousiasme en massale steun zorgde. In beide gevallen blijven er grote uitda- me onder de massa’s tot stand kan brengen. de behoeften staan en niet van de winsten. Wij gingen om tot echte politieke en sociale veranWe moeten de sociale bewegingen concretise- willen daar enthousiast ons steentje tot bijdragen deringen te komen. Maar het toont aan dat een ren in een politiek alternatief dat opkomt voor en pleiten doorheen de verschillende acties connieuwe partij die de 99% verdedigt niet alleen een andere samenleving waarin de middelen sequent voor een socialistisch alternatief op de nodig is, maar ook een ongelooflijk enthousias- en geproduceerde rijkdommen in functie van kapitalistische barbarij.

Vrede en vrijheid voor Kasjmir!

Liquid Design Zuidweg 37 2660 Hoboken * De ideale hosting partner voor private clouds en websites. Audit om uw bedrijfsstructuren in kaart brengen en future proof maken. Open Source en open data zodat u onafhankelijk bent van alle vendors. * Liquid Design steekt LSP een hart onder de riem voor een rechtvaardige en sociale maatschappij.

AZADI! (vrijheid)

Familie Schröder Socialist greetings

to all comrades from the LSP/PSL and CWI

Usman and Melina Beste medeburgers, het is hoog tijd dat we met zijn allen beseffen dat deze regering haar legislatuur niet mag uitzitten, willen we vermijden dat ons land verder in de armoede wordt gestort.

Myriam Joos, militante Rood-Gent, afgevaardigde ACOD

blokbuster.be

M. Ishaq Khan Internationale solidariteit tegen racisme, besparingen en repressie door het kapitalisme.

Finghín Kelly Veel groetjes uit Griekenland aan alle moedige en fantastische kameraden, vooral aan Leis, Bosmans en Bobdekast. Boris.

Onafhankelijke wetenschap, cultuur en pers zijn voor de democratie als een kanarie voor de mijnwerker in de put...

Samen sterk tegen het verstikkende beleid!

NavBel (Raad van de Koerdische Gemeenschap van

België - Conseil de la Communauté Kurde en Belgique)

Werknemers van de Federale Wetenschappelijke Instellingen.

Solidaire groeten Racisme is geen antwoord op seksisme!

Brussel

Actief Linkse Studenten en Scholieren

Strijdbare meigroeten van de regelmatige kopers en

Familie Demuynck Declerck

Vrijheid voor Abdullah Öcalan - Liberté pour Abdullah Öcalan

Ik wens alle kameraden een strijdbaar 1 mei, met een speciale gedachte aan onze Griekse kameraden en aan de vele vluchtelingen.

Statuut voor Koerdistan Statut pour le Kurdistan Internationale solidariteit met Rojava en Kobane Solidarité international avec Rojava et Kobane

Monique

Tamils voor socialisme

abonnees van de Linkse Socialist in Leuven en Kessel-Lo

Red and White Lads and Lassies’

tamilsolidariteit. wordpress.org

COME ON YOU REDS! Antwerp strijdbaar naar 1e klasse!

12

VS

de

Linkse Socialist

Presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten

Bernie Sanders van linkse uitdager naar nieuwe partij?

De campagne van de linkse Bernie Sanders in de VS maakt miljoenen enthousiast over de mogelijkheid van een breuk met de traditionele politiek. Zowel in de VS als in de rest van de wereld is er een ziedend ongenoegen over ongebreidelde ongelijkheid, lage lonen, groeiende armoede en de corruptie van de neoliberale politici. door

In de VS komt daar nog bij dat de jongere generatie haar toekomst verkwanseld ziet simpelweg voor de “misdaad” hogere studies aan te gaan. Velen zitten daardoor met tienduizenden dollars schulden opgezadeld. Als dan het perspectief is om na die studies in nieuw gecreëerde, maar laag betaalde jobs te belanden, is de kous snel af. De roep van Sanders naar een politieke revolutie om de macht van de rijke elite te breken, kreeg dan ook een ongelooflijke respons. Zowel de Republikeinen als de Democraten staan onder controle van rijke geldschieters met een neoliberale agenda, die de politici gebruiken als pionnen voor hun zakelijke en handelsbelangen.

Wie zo openlijk in bed ligt met het grote kapitaal moet er alles aan doen om de massa van werkenden en jongeren politiek uit te sluiten of monddood te maken. Kijk naar de campagnes van Hillary Clinton, de establishmentkandidate, en Bernie Sanders in New York en andere grote steden.

Sanders lokt een veelvoud van de aanhang van Clinton naar zijn meetings, maar dat enthousiasme botst op de bureaucratie, politieke onwil en manoeuvres van een vijandige top van de Democratische partij. Slechts 15% van wie zou kunnen stemmen, zal ook deelnemen aan de voorverkiezingen van de Democraten. In New York zijn er meer dan 3 miljoen mensen als “onafhankelijke” geregistreerd. Door het gesloten karakter van de voorverkiezing konden zij niet meestemmen, tenzij ze zich reeds begin oktober als Democratische kiezer hadden aangemeld. Dit gaat volledig voorbij aan de dynamiek van de campagne en de uitsluiting door de bedrijfsmedia van dissidente stemmen als Sanders. Eens ze

hem niet meer konden negeren, volgde er een barrage van aanvallen die meer wel dan niet op regelrechte verdraaiingen gebaseerd waren.

Om het niet over zijn populaire programmapunten te hebben, verloor de media zich in insinuaties van “ongeschiktheid” van Sanders, gebaseerd op een vooringenomen kruisverhoor door de krant Daily News, de suggestie door een topman van Clintons campagne dat zijn “toon” verkeerd was en het belachelijke idee dat een belangrijk deel van Sanders’ aanhang “seksistisch” was.

Peter Delsing

Blasio, geen fan van Sanders, erkende dat de vele onregelmatigheden de legitimiteit van het kiesproces ondermijnden. In het county waar Brooklyn ligt, de plek waar Sanders opgroeide, werden er 125.000 mensen van de kiesrollen gesmeten.

In de uiteindelijke uitslag behaalde Clinton 58% en Sanders 42% in de staat. Sanders maakte een geweldige inhaalbeweging, maar kon te weinig oudere en kiezers van minderheden over de streep trekken om te winnen.

In de arme en overwegend zwarte Bronx behaalde Clinton een ruime voorsprong op Sanders van 39% on-

opgewassen tegen de linkse Sandersbeweging. De Clintons beschikten over een welwillende big business media, tonnen geld en een uitgebreid, gedurende decennia opgebouwd netwerk. De campagne van Sanders stak veel middelen in de slag om New York, maar verliest aan momentum en krijgt het een pak moeilijker om meer afgevaardigden binnen te halen dan Clinton.

Dit maakt het des te dringender om politieke en organisatorische conclusies te trekken uit de tweestrijd tussen beide vleugels in de Democratische partij. Deze zijn onverzoenlijk omwille van de tegengestelde klassenbelangen. Clinton is een oorlogs- en neoliberale kandidaat van het kapitalistische establishment. Sanders’ radicale reformisme zette de sluizen open voor een enthousiaste nieuwe beweging van werkenden en jongeren, hoewel het zoals elk reformisme de diepte en omvang van de kapitalistische crisis onderschat.

Wat er nodig is, is niet gewoon het opbreken van de banken maar hun nationalisatie onder controle van de werkenden en een regering in dienst van de werkende meerderheid. De kapitalisten hebben talrijke mogelijkheden om hogere belastingen te ontwijken, of een linkse regering te saboteren. Zonder de Hoe verder na de nederlaag in der de zwarte kiezers. Clinton was een grote bedrijven onder publieke en deNew York? meer vertrouwde naam en mogelijk mocratische controle te brengen, zou denken velen dat ze beter in staat is Sanders een nieuwe financiële en ecoWaar verzwijgen of het verkeerd om “het gevaar Trump” te bedwingen, nomische crisis niet kunnen stoppen. voorstellen van zijn campagne niet hoewel de peilingen dat tegenspreken. Nog los van het feit dat een geïsoleerde volstond, was er in New York ook een Bovenal beschikt de familie-Clinton linkse president met een vijandig, proregelrechte zuivering van tienduizen- over een uitgebreid netwerk van af- big business parlement zou worden den stemmers, die van de kiesrollen hankelijke politici, gemeenschaps- of geconfronteerd. waren gevallen. Dikwijls zonder het kerkelijke leiders, ... die hun zaak in De zusterpartij van LSP in de VS, zelf te beseffen. Dit ging zelfs zover de wijken behartigen. Wellicht was er Socialist Alternative, roept Sanders dat de Democratische burgemeester de geen andere establishmentkandidaat op om de beweging niet te ontmoe-

digen met een stemoproep voor Clinton, de kandidaat van het establishment. Doorheen de campagne Movement4Bernie organiseren we lokale betogingen ter ondersteuning van Sanders maar ook voor de creatie van een nieuwe partij. De Amerikaanse arbeidersklasse heeft een uitgelezen kans om het tweepartijenjuk van big business af te werpen. Daarvoor zou Sanders, of de beweging rond hem, een grote conferentie moeten samenroepen om de eerste stappen te zetten.

We roepen Sanders op om als onafhankelijke kandidaat door te gaan, of te kiezen voor een gezamenlijk ticket met Jill Stein van de Groene Partij (die in de VS een pak radicaler is dan de groene partijen in Europa). Sanders en zijn beweging zouden de staten die in de balans liggen tussen Clinton en Trump, als zij de kandidaten worden, kunnen negeren en een nieuwe partij opbouwen doorheen een kiescampagne in de andere staten. De miljoenen Amerikanen die zich richten op de campagne van Sanders als lichtpunt in de kapitalistische duisternis, moeten zich organiseren in een machtige kracht. Een democratisch werkende partij van de massa van de bevolking, die een niet aflatende campagne voert voor een minimumloon van 15 dollar per uur, gratis gezondheidszorg, een belasting op de rijksten, en dat koppelt aan een oproep voor een andere, democratisch socialistische maatschappij. De snelle ontwikkelingen in de VS zijn een bron van inspiratie. De groei van een meer uitgesproken socialistisch bewustzijn in het economisch en politiek machtigste land ter wereld zou ons moeten aanzetten om ook hier de strijd voor een andere maatschappij op te voeren.

waar LSP voor staaT De technische en wetenschappelijke mogelijkheden van de mens zijn nog nooit zo uitgebreid geweest. De jongste 50 jaar verdrievoudigde het gemiddelde inkomen per hoofd van de wereldbevolking. Er is voldoende rijkdom om iedereen een degelijke levensstandaard te garanderen. België vormt hierop geen uitzondering. Zelfs na de gouden jaren ‘50 en ‘60 bleef de totale werkelijke waarde van alles wat we samen produceren toenemen. In ‘96 bedroeg dit dubbel zoveel als in ‘83.

Deze toename van de rijkdom heeft echter niet geleid tot een algemene stijging van de welvaart. Integendeel: terwijl bedrijven recordwinsten boeken en speculanten hun kapitaal vertienvoudigen, gaat de voormalige koloniale wereld gebukt onder oorlog en hongersnood, is de economie van de ex-stalinistische staten ineengestuikt en heerst in het Westen massale structurele werkloosheid. De globale stijging van de rijkdom is aan de overgrote meerderheid van de wereldbevolking voorbijgegaan.

Stop de privatiseringen

Hoewel de arbeiders deze rijkdom produceren, hebben ze niet de minste inspraak in de aanwending ervan. Heel de productie staat in functie van de winsthonger van een handvol kapitalisten.

Dit leidt tot schrijnende tegenstellingen.

Er is nood aan betaalbare en comfortabele sociale woningen, aan gratis openbaar vervoer, aan onderwijs toegankelijk voor iedereen, aan speelterreinen en recreatiecentra, aan een nationale gezondheidsdienst die gratis en publiek is.

De middelen hiervoor zijn voorhanden. Op dit ogenblik gaat het echter de andere kant uit.

Openbare diensten worden gerentabiliseerd en opgesplitst. De winstgevende delen worden verkocht aan de hoogste bieder, de onrendabele worden afgestoten. Er is al lang geen sprake

meer van diensten. De marktlogica heeft ook in de openbare sector toegeslaan. Voortaan spreekt men van openbare bedrijven in afwachting van de volgende privatisering.

32-urenweek

In de private sector richt de “vrije” markt een ravage aan. Alle verworvenheden worden afgebroken in naam van de competitiviteit.

Arbeidscontracten ruimen plaats voor onderaanneming, uitzendarbeid en andere nepjobs.

Een miljoen arbeiders in België wordt regelmatig geconfronteerd met werkloosheid. Dit heeft geleid tot de verpaupering van een deel van de arbeiders en hun gezinnen. Pensioenen, werkloosheids- en ziekteuitkeringen staan op de helling door de uitholling van de sociale zekerheid.

LSP/PSL is voor het volledig herstel van de index en een minimumloon van 1500 euro netto, tegen de afbraak van de sociale zekerheid en de uitholling van het arbeidscontract. Wij verzetten ons tegen iedere bedrijfssluiting omdat dit onder het kapitalisme enkel leidt tot werkloosheid en armoede.

De enige maatregel die de massale werkloosheid kan oplossen is de onmiddellijke invoering van de 32-urenweek, zonder loonverlies en met evenredige aanwervingen.

Een nieuwe arbeiderspartij

De vakbondsleidingen hebben de kapitalistische afbraaklogica aanvaard. Ze beperken zich tot het “sociaal” begeleiden van de herstructureringen.

Daartegenover stellen wij het strijdsyndicalisme: vechten voor iedere job en het behoud van alle verworvenheden.

De arbeidersklasse heeft een partij nodig die deze strategie politiek kan en wil vertalen. Zo’n partij moet openstaan voor iedereen die wil vechten tegen de sociale afbraak.

Ze moet zich verzetten tegen iedere verdeling van de arbeiders, of het nu is op basis van racisme, seksisme of geloof. Dit kan het best door op te komen voor volledige gelijke rechten.

Ze moet de strijd aanbinden tegen het imperialisme en vechten tegen de vernietiging van het

milieu. Ze moet het zelfbeschikkingsrecht van Vlamingen, Walen en Brusselaars respecteren, zonder in de val te trappen van diegenen die de arbeiders door communautair opbod willen verzwakken (cfr. splitsing sociale zekerheid).

Ze zou moeten ageren voor de nationalisatie van de sleutelsectoren van de economie onder rechtstreekse arbeiderscontrole.

Revolutie

het bedrijf, van de nationale vakbonden en van de arbeidersregering.

Iedere functionaris moet verkozen en permanent afzetbaar zijn. Hij/zij mag niet beschikken over een hoger loon dan het gemiddelde loon van de arbeiders die hij/zij vertegenwoordigt.

Op die manier kan het wanbeheer vermeden worden zoals dit in de planeconomieën in het exOostblok bestond.

Dit programma is enkel uitvoerbaar indien de arbeidersbeweging de macht uit handen neemt van de kleine minderheid van kapitalisten. De heersende klasse zal haar privileges echter niet zomaar afstaan. Het breken van de kapitalistische staat zal een revolutie vereisen. Daarom bouwen wij aan een revolutionaire marxistische partij.

Voor socialisme en internationalisme

Arbeidersdemocratie

LSP/PSL maakt deel uit van het Comité voor een Arbeidersinternationale (CWI), dat actief is op alle continenten. Onze strijd in België zien wij in het kader van een arbeidersstrijd in de hele wereld voor een socialistische maatschappij.

De productie moet in functie staan van de reële behoeften van de bevolking. Ze moet georganiseerd worden via een democratisch productieplan, opgesteld en gecontroleerd door raden, samengesteld uit vertegenwoordigers van de arbeiders van

De socialistische revolutie breekt altijd uit op het nationale vlak, maar eindigt in de internationale arena. Arbeidersdemocratie en socialistische planning kunnen niet beperkt blijven tot één land.

Het isolement van Sovjet-Rusland heeft tot haar degeneratie vanaf 1924 geleid.

Voor arbeiderseenheid Voor socialisme

partijnieuws

www.socialisme.be mei 2016

Kom naar ons zomerkamp!

ring in juli pas echt diep zal snijden.

Tijdens deze sessie zullen vakbondsafgevaardigden van LSP, die actief hebben deelgenomen aan het opbouwend actieplan van de herfst van 2014, het woord nemen. Zo’n actieplan, dat in 2014 overigens uitmondde in de grootste algemene staking sinds lange tijd is de enige manier om zulke asociale en door Michael, nationale rechtse maatregelen te stoppen en de jongerenorganisator van LSP regering ten val te brengen. De commissie over de verdediging van het staWe proberen er de maatschappelijke kingsrecht op zondag gaat dieper in op ontwikkelingen en problemen te ana- de voorstellen van de regering en het lyseren om daarnaast te bespreken patronaat om het stakingswapen af te hoe we dit kunnen omzetten in acties zwakken om zo gemakkelijker te kunen campagnes. Uiteraard voorzien we nen besparen. ook voldoende tijd voor ontspanning.

Dit jaar vindt dit zomerkamp plaats De 0,1% bezit de wereld van vrijdag 1 tot woensdag 6 juli. Het zomerkamp is toegankelijk voor iederHet is ook tijdens zo’n zomerkamp een: scholieren, studenten, werkenden dat de scholieren en studenten de tijd en gepensioneerden. Het is mogelijk nemen om de fundamenten van de één of enkele dagen te komen - vooral marxistische analyses te bestuderen. voor werkenden voorzien we een speci- We nemen de tijd om dieper in te gaan aal programma in het weekend - maar op hoe het kapitalisme functioneert. uiteraard is iedereen uitgenodigd voor Traditionele media en politici maken de hele duur van het kamp. ons wijs dat ongelijkheid inherent is aan de menselijke natuur, dat er geen De strijd tegen de besparingen beter systeem is dan het kapitalisme. organiseren We willen jongeren en werkenden wapenen tegen die argumenten. Dat de 60 Er zijn verschillende sessies gepland rijksten evenveel bezitten als de helft over de besparingen en de gevolgen van de wereldbevolking is niet onovervoor jongeren en werkenden. Op vrij- komelijk. Hoe is dat dan te verklaren? dagnamiddag hebben we het over de Waarom kan een minderheid zich zo gevolgen van de kapitalistische crisis veel toe-eigenen? Waarom voeren voor jongeren en trekken we de lessen onze politici een beleid in hun belang? uit jongerenbewegingen tegen bespa- Kunnen we het kapitalisme hervormen ringen in de hele wereld. De huidige en “menselijker” maken? Waarom zijn beweging in Frankrijk tegen de nieuwe economische belangen onverenigbaar arbeidswet zal een belangrijke plaats met noodzakelijke ecologische eisen? in deze discussie innemen. Op maan- Die vragen heeft Marx 150 jaar geledag en dinsdag gaan we dieper in op den al beantwoord en sindsdien is dit de geschiedenis van de Bologna-ak- nog steeds de meest accurate analyse koorden, de Europese richtlijnen voor van het kapitalisme en hoe het functide commercialisering van het hoger oneert. Het marxisme is echter geen onderwijs, en op de organisatie van dogma, geen star stalinistisch manstrijd tegen de besparingen in het ho- tra maar een flexibele methode om ger onderwijs. het kapitalisme en haar maatschappeZaterdagavond staat er een discus- lijke gevolgen in al haar complexiteit sie over de syndicale strijd tegen de en doorheen verschillende perioden besparingsregering Michel I op het te analyseren. Commissies over ecoprogramma. Hoewel het nieuwe be- nomische ongelijkheid in de wereld, grotingsakkoord van april al heel wat marxistische economie, marxistische verontwaardiging heeft uitgelokt, kon- filosofie, historisch materialisme en digde Kris Peeters aan dat de rege- klimaat behandelen die onderwerpen.

Om de wereld te veranderen, moeten we haar eerst begrijpen.

Daarom organiseren de Actief Linkse Studenten en de Linkse Socialistische Partij elk jaar een zomerkamp waar tal van (inter)nationale thema’s aan bod komen.

Antwoorden op verdeel- en heers : tegen terreur, racisme en seksisme

Op maatschappelijk en sociaal vlak heeft het kapitalisme enorme gevolgen op ons leven. De socialistische beweging heeft zich steeds georganiseerd tegen elke vorm van verdeel- en heerspolitiek die gebruikt wordt om tekorten en besparingen gemakkelijker te verdelen onder de meerderheid van de bevolking. Dit is vandaag actueler dan ooit. Om de aandacht af te leiden van hun falende sociale beleid, lanceren Jambon, Francken en de rest van de regering een stigmatiserend beleid tegenover moslims. Bovendien zet dit beleid de deur open voor extreemrechtse en fascistische groepen als PEGIDA. Waar racisme vandaan komt en hoe we het willen bestrijden bespreken we in de twee commissies: fascisme, wat het is en hoe het te bestrijden en de commissie over anti-racisme. Terroristische en reactionaire groeperingen als IS maken dan weer gebruik van de uitzichtloosheid voor miljoenen mensen in platgebombardeerde landen. Waarom is terreur onlosmakelijk verbonden met de imperialistische oorlogspolitiek van het Westen? Daarover hebben we het in de sessies anti-oorlog en imperialisme versus internationalisme.

Verschillende workshops zullen gaan over de oorzaken en gevolgen van seksisme en de strijd ertegen. De discriminatie van vrouwen in onze maatschappij blijft een pijnlijk hardnekkig probleem. Die discriminatie is zichtbaar door de loonkloof, hogere armoedecijfers en reclame- en verkoopscampagnes die van de vrouw een lustobject maken. Dat kapitalisme en vrouwenonderdrukking hand in hand gaan, wordt geïllustreerd in Griekenland. Sinds de crisis met de groeiende werkloosheid en armoede is het aantal vrouwen in de prostitutie enorm toegenomen: dat is geen kwestie van vrije keuze, maar een pervers gevolg van dit systeem.

Het exacte programma met deze en vele andere thema’s, de prijzen en locatie, kunnen jullie terugvinden op onze website: actieflinks.be. De prijzen in voorverkoop lopen tot 15 mei.

Socialisme 2016: ongelijkheid, oorlog en onveiligheid tonen dringendheid van socialistisch alternatief Het centrale thema van Socialisme 2016, onze jaarlijkse discussie- en infodag, was goed gekozen: “Bouwen aan een socialistisch alternatief in een wereld van ongelijkheid, oorlog en onveiligheid.” Het volstaat niet om aan te klagen wat fout loopt, we moeten ons alternatief versterken en uitbouwen: een samenleving waarin de enorme middelen en mogelijkheden worden gebruikt in het belang van de meerderheid van de bevolking en niet in het belang van dat handvol Panamagangers.

De dag werd geopend met een meeting over het antwoord van de arbeidersbeweging op onveiligheid. Veiligheid is een thema dat we niet aan rechts mogen overlaten. Tina Degreef, LBCvakbondssecretaris die in eigen naam sprak, merkte op dat de arbeidersbeweging zich in deze discussie moet mengen, zoniet laten we alle ruimte aan rechts met hun ‘oplossingen’ die

al jarenlang falen. Eric Byl toonde de beperkingen aan van het veiligheidsbeleid van de rechtse regering in ons land.

Cédric Gérôme van het CWI sprak over het mislukken van de ‘oorlog tegen het terrorisme’.

De commissies die na de openingsmeeting volgden, behandelden erg diverse thema’s. Van het stakingsrecht over de opkomst van Bernie Sanders tot de ecologische crisis en de Spaanse revolutie.

De slotmeeting had een erg internationaal karakter. Marisa van LSP-Brussel is van Spaanse af komst en werkt mee aan de opbouw van Socialismo Revolucionario, onze Spaanse zusterorganisatie. Ze had het over de opkomst van Podemos en de linkse eenheidslijsten in Spanje die ook tot discussies leiden over welke linkerzijde we nodig hebben en hoe we echt kunnen breken met het besparingsbeleid. Bart Vandersteene, woordvoerder van LSP

en de afgelopen jaren van nabij betrokken bij de opbouw van Socialist Alternative in de VS, had het over de inspirerende campagne van Bernie Sanders in de VS. Iers parlementslid Paul Murphy stond niet alleen stil bij de Ierse verkiezingen en de crisis van het politieke establishment daar. Hij had het ook over de Ierse Paasopstand van 1916 en verwees naar de wijze waarop James Connolly voor een socialistisch alternatief pleitte. De meeting werd afgesloten door Anja Deschoemacker, woordvoerder van Gauches Communes in Sint-Gillis. Anja benadrukte de noodzaak aan verzet en strijd tegen de rechtse regering waarbij we nood hebben aan een politiek verlengstuk voor onze strijd.

Op de dag waren er ongeveer 180 aanwezigen. Twee daarvan werden ter plaatse lid van LSP. Op onze boekenstand verkochten we voor 600 euro aan politiek materiaal.

13

Nieuw boek: “De nationale kwestie in België” In de verkiezingen van 2019 dreigt het com mu naut aire terug een belangrijke rol te spelen. Al was het maar om het falen op sociaal vlak te verbergen. Het is dan ook nuttig om terug te kijken naar de ontwikkeling van de nationale kwestie in België, niet alleen de voorbije jaren maar vanuit een breder historisch oogpunt. Dit boek door Anja Deschoemacker geeft daar een aanzet tot en koppelt dit aan een socialistisch programma voor de nationale kwestie in ons land. Het boek telt 298 pagina’s en kost 18 euro (verzendingskosten inbegrepen).

LSP in actie De afgelopen weken was LSP op tal van acties en betogingen. In de solidariteitsacties na de aanslagen waren we aanwezig met onze opgemerkte affiches ‘Tegen terreur en haat: solidariteit’. Op de grote betoging van 17 april verkochten onze militanten 76 exemplaren van ons maandblad.

We waren daarnaast ook op de eerste vakbondsacties tegen de nieuwe aanvallen op onze levensstandaard en arbeidsvoorwaarden. Op 19 april verkochten we 64 kranten op de ABVV-acties, een dag later een 20-tal op de ACV-betoging.

ABVV-actie van 19 april. Foto: PPICS

Strijdfonds: steun LSP De campagne voor de meigroeten heeft ons strijdfonds goed gedaan.

Elke drie maanden willen we 11.500 euro ophalen. We doen dit omdat we onafhankelijk zijn van het establishment. Zonder rijke sponsors en/of subsidies halen we de middelen voor onze politieke werking bij de werkende klasse. Wiens brood men eet, diens woord men spreekt! Als socialistische kracht is het niet altijd evident om tegen de stroom in te gaan, steun ons niet alleen in gedachten maar ook materieel met geld. Stort op BE69 0012 2603 9378 van LSP met vermelding ‘steun’.

Vl Brab-Limburg: 783 € Luik-Lux: 812 € O en W Vlaanderen: 1.901 € Bxl-W.Brab: 1.345 € Henegouwen-Namen: 612 € Antwerpen: 854 € Nationaal: 583 €

75% 74% 60% 58% 56% 49% 56%

TOTAAL: 6.890,77 €

60%

Contact / Abonnementen Meer info over de partij / Lid worden: Hovenierstraat 45, 1080 Molenbeek Tel: 02/345 61 81. E-mail:info@socialisme.be.

Redactie: redactie@socialisme.be. Ook lezersbrieven zijn welkom!

Abonnementen: * proefabo: 5 euro voor drie nummers, 10 euro voor zes nummers * gewoon abo: 20 euro voor twaalf nummers * steunabo: 30 of 50 euro voor twaalf nummers Of neem een doorlopende opdracht van minstens 2 euro Rekeningnummer voor abonnementen: BE48 0013 9075 9627 van Socialist Press

14

oorlog

de

Linkse Socialist

Vluchtelingencrisis toont failliet van het systeem

Arbeidersbeweging moet de verdediging van de hele klasse opnemen!

De aanhoudende vluchtelingencrisis, met intussen dagelijkse humanitaire drama’s, toont steeds meer de inefficiëntie en het onmenselijke gelaat van de Europese politiek ten opzichte van vluchtelingen. Bij elk nieuw massagraf in de Middellandse en Egeïsche zeeën, elke ‘push back’-maatregel van de Europese Unie of haar lidstaten, brokkelen de laatste restjes van het imago van de EU als baken van ‘Westerse waarden’ verder af. door

Fabian (Gent)

In het derde weekend van april alleen verdronken meer dan 400 vluchtelingen aan de grenzen van Fort Europa, wanhopig op zoek naar een toekomst.

In 2015 kwamen in totaal 3.770 mensen om het leven in een poging over te steken naar Italië of Griekenland.

Zij die het wel halen, zitten veelal in erbarmelijke omstandigheden vast in Griekenland – naar schatting 54.000 sinds het afsluiten van de Balkanroute.

Zij die toch een manier vinden om verder te trekken richting West-Europese landen worden geconfronteerd met georganiseerd geweld door extreemrechtse ‘burgerwachten’ en belanden uiteindelijk in ondermaatse opvang of worden gewoon teruggestuurd. Na de grootscheepse ontruiming van ‘the jungle’ - het tentenkamp in Calais – zijn nog steeds 129 niet-begeleide kinderen vermist.

telingen is een stille dood gestorven.

Van de aangekondigde verdeling van 160.000 vluchtelingen zijn er slechts een paar honderden daadwerkelijk verhuisd. Tal van Europese landen sloten reeds hun grenzen. Het vrij verkeer van personen binnen de EU en het Schengenverdrag bestaan enkel nog op papier.

De deal die Europa maakte met Turkije om vluchtelingen die naar Griekenland oversteken meteen te kunnen terugsturen, staat al op barsten. Niet door het dodelijke geweld tegen vluchtelingen van Turkse grenswachters, het feit dat Turkije vluchtelingen terugstuurt naar oorlogsgebied of het schenden van mensenrechten door de Turkse regering: Turkije wordt nog steeds als ‘veilig’ beschouwd.

Amnesty International meldt dat de Betoging aan het gesloten centrum van Vottem in Luik op 16 april. Foto: Julie Turkse autoriteiten sinds midden januari bijna dagelijks groepen van zo’n lijke beleid van repressie en crimina- meer openlijker racistische meningen en elders. Vluchtelingen en sans-paEuropese hypocrisie honderd Syrische mannen, vrouwen lisering van vluchtelingen is sympto- en dreigementen. piers moeten in de strijd tegen het been kinderen oppakken en terugsturen matisch voor een systeem dat op haar Dat onze sociale zekerheid en sparingsbeleid betrokken worden, met De EU blijkt volledig incapabel om naar Syrië. Het grote probleem voor grenzen botst. Geopolitieke en winst- ‘Westerse waarden’ als democratie eisen voor regularisatie, investeringen de maatregelen die ze voorstelt ook de ‘vluchtelingendeal’ blijkt Erdogan’s belangen doen de militaire conflic- of vrijheid van meningsuiting histo- in sociale diensten zoals asielopvang uitgevoerd te krijgen. Na het ver- eis voor het afschaffen van de visum- ten in het Midden-Oosten en Afrika rische verworvenheden van de arbei- en in jobs, via een arbeidsduurvervangen van de humanitaire opera- verplichting voor Turken die naar de enkel verder escaleren. Ondertussen dersbeweging zijn, wordt moedwillig mindering met behoud van loon en ties op Middellandse Zee door ope- EU willen reizen. Deze eis willen schreeuwt (extreem)rechts moord vergeten. Het zijn juist de besparings- extra aanwervingen ter compensatie. ratie Frontex plus – manu militari Europese politici niet inwilligen. en brand over het in gedrang komen regeringen van de afgelopen decennia Het geld moeten we halen waar het afweren van boten vol vluchtelingen van onze ‘Westerse waarden’ en over die deze zaken onder druk zetten, ten zit, via democratische controle van - kwam men snel tot de conclusie dat Solidariteit van hele werkende de druk op onze sociale zekerheid voordele van de bankiers en grote be- de sleutelsectoren van de economie de zeegrenzen van Europa sluiten klasse nodig door de toestroom van vluchtelingen. drijven. De arbeidersbeweging moet ten dienste van het maatschappelijk een onmogelijke opdracht was. Het Hoewel in theorie nog steeds strafbaar, opnieuw haar rol opnemen ter verdedi- belang in plaats van woekerwinsten Europese spreidingsplan voor vluchHet logische falen van dit onmense- circuleren op sociale media steeds ging van de hele werkende klasse, hier voor een kleine elite.

Neen aan Belgische deelname aan oorlog in Syrië!

Betoging tegen de aankoop van gevechtsvliegtuigen op 24 april. Foto: Liesbeth een oorlog tegen terreur gevoerd. Het resultaat is dat er meer terrorisme en oorlog is en dat fundamentalistische groepen zoals Al Qaeda en ISIS vandaag veel sterker staan. In Afghanistan staat de Taliban nog steeds sterk. In Libië is er algemene verwoesting en wordt de burgeroorlog ingeroepen om een nieuwe internationale interventie te promoten. In Irak werd gehoopt om stabiliteit te bekomen door sectaire verdeeldheid uit te spelen met als resultaat dat de sectaire oorlog de weg opende voor een snelle opmars van Islamitische Staat onder de soennitische bevolking. Op geen enkel ogenDe afgelopen 15 jaar, sinds de aan- blik hebben de militaire operaties tot slagen van 11 september 2001, wordt meer veiligheid geleid.

Begin maart vroeg de Amerikaanse overheid officieel de hernieuwde deelname van België aan de NAVOoperatie ‘Inherent Resolve’ in het Midden-Oosten. Als trouwe partner van de NAVO zal de Belgische regering naar alle waarschijnlijkheid instemmen. Na een 9 maand durende deelname aan bombardementen in Irak in 2014-2015 zullen deze zomer opnieuw F-16s gestuurd worden om deel te nemen aan het conflict in het Midden-Oosten, deze keer ook in Syrië en misschien zelfs in Libië.

Na de mislukkingen in Afghanistan, Irak en Libië wordt dezelfde tactiek toegepast in Syrië. De Amerikaanse coalitie heeft op een jaar tijd 8.000 luchtaanvallen op ISIS uitgevoerd, maar won amper terrein. De aanvallen maken onvermijdelijk ook burgerslachtoffers, wat de woede onder de soennieten in het Midden-Oosten tegen de VS aanwakkert. Dit versterkt de recrutering door fundamentalistische groepen als ISIS. Het argument dat deze Westerse interventies gericht zijn op het vestigen van democratie, vrede en ‘Westerse waarden’ is wel erg hypocriet. Bondgenoot Turkije mag een eenzijdige oorlog tegen de Koerden voeren en dicta-

tor Erdogan mag de media onder zijn controle plaatsen. Er wordt gezwegen als bondgenoot Saoedi-Arabië politieke gevangenen vermoordt door ophanging of weigert om vrouwen zelfs maar het recht op autorijden toe te kennen. De oerconservatieve visie van de Saoedische elite diende als voorbeeld voor zowel de Taliban, Al Qaeda als ISIS. Het Westerse establishment rolde de rode loper uit voor deze stroming. Ook in ons land gebeurde dit bijvoorbeeld toen koning Boudewijn de Saoedi’s de Brusselse grote moskee in erfpacht gaf. Fundamentalistische ideeën waren deel van de prijs voor de Saoedische olie.

Het verwoesten van Syrië met luchtbombardementen zal niet leiden tot meer veiligheid en een einde van het terrorisme. Integendeel. Nu al groeit het gevaar voor een verdere uitbreiding van het conflict, onder meer door de oorlog van het Turkse regime van Erdogan tegen de Koerden. Dit dreigt de ellende en barbarij voor de meerderheid van de bevolking in de regio verder te vergroten en kan aanleiding geven tot een veel grotere vluchtelingencrisis dan vandaag.

Belgische deelname aan de oorlog in Syrië maakt ons land nog meer verantwoordelijk voor de opmars van geweld en vernietiging, maar ook voor de gevolgen ervan zoals terrorisme en vluchtelingenstromen. Het is een politieke keuze om de investeringen in oorlog de komende jaren op te voeren, onder meer met de aankoop van de dure F35-gevechtsvliegtuigen. Wij zeggen: investeer in onderwijs, gezondheidszorg, huisvesting, ... en niet in oorlog!

Het enige ogenblik dat fundamentalistische groepen als Al Qaeda en co sterk in het defensief geduwd werden, was tijdens de golf van revoluties en

opstanden in het Midden-Oosten en Noord-Afrika vanaf 2011. Die golf maakte duidelijk dat massabewegingen tot verandering konden leiden.

Bovendien zorgde het massaprotest voor een groeiende eenheid over sectaire grenzen. Ook in Irak waren er gezamenlijke betogingen van soennieten en sjiieten. In Afghanistan waren er in november 2015 nog gemengde massabetogingen na de moord op sjiietische Hazara. Zoals we in Libië zagen hebben imperialistische interventies in de regio ook tot doel om de ontwikkeling van massabewegingen te stoppen. Op die manier wordt actief bijgedragen aan de bestrijding van wat een antwoord biedt op ISIS en co.

Vijf jaar na de start van de opstanden in het Midden-Oosten en NoordAfrika moeten we terug aansluiting vinden bij dit protest en er tegelijk ook lessen uit trekken. Het volstaat niet om dictators af te zetten, heel het beleid en het systeem moeten veranderd worden en dit vereist eigen massapartijen en een socialistisch alternatief.

Hier bij ons moeten we niet wachten tot dergelijke bewegingen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika ontstaan. Door een sterke anti-oorlogsbeweging uit te bouwen, kunnen we er zelf een rol in spelen. Voor de start van de oorlog in Irak was er de grootste wereldwijde anti-oorlogsbeweging ooit met miljoenen betogers. De betoging tegen de aankoop van de F35’s van 24 april in Brussel was een goede aanzet om opnieuw een anti-oorlogsbeweging in ons land uit te bouwen.

“Kapitalisme draagt oorlog in zich zoals een donkere wolk onweer,” stelde Franse socialist Jean Jaurès voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog.

Om tot een wereld zonder oorlog te komen, moeten we opkomen voor een andere samenleving.

pride

www.socialisme.be mei 2016

15

14 mei: Pride. Samen tegen homofobie, lesbofobie en transfobie

Strijden voor het recht om te leven zoals we dat willen.

Strijden voor een degelijk leven voor iedereen In steeds meer landen kunnen mensen van hetzelfde geslacht huwen, maar de gelijkheid van LGBTQI-mensen (1) op zowel juridisch als feitelijk vlak is verre van gerealiseerd. Er is sprake van marginalisering van bepaalde groepen en van discriminatie tegen mensen van de LGBTQI-beweging, die door conservatieven wordt voorgesteld als een bedreiging voor het traditionele gezin. Dit wordt versterkt door het gebrek aan middelen voor de openbare diensten en andere aanvallen op onze sociale verworvenheden. Delen van het establishment maken schaamteloos gebruik van verdeeldheid om de aandacht af te leiden van de diepgaande woede tegen de armoede en de enorme economische ongelijkheid. Ze spelen in op homofobie, seksisme, een anti-migrantengevoel of andere vooroordelen. door

Emily (Namen)

De wet of het systeem veranderen?

Zo zien we hoe versch illende Amerikaanse staten in volle presidentscampagne een stap achteruit zetten op vlak van LGBTQI-rechten door een wet te stemmen onder de naam “Religious Freedom Restoration Act.” De tekst van deze federale wet had in 1993 een progressief element, het doel was om mensen van de First Nations (2) te beschermen. Maar in tijden van crisis wil de heersende klasse de aandacht afleiden van de echte problemen zoals economische onrechtvaardigheid.

De wet wordt in handen van deze delen van het establishment omgevormd tot zijn tegendeel. Verschillende zuidelijke staten pasten de wet aan om de “christe-

lijke conservatieve waarden te beschermen.” Daarbij wordt discriminatie van LGBTQI-mensen wettelijk mogelijk in naam van godsdienstvrijheid. Deze groep is al oververtegenwoordigd onder de werklozen, daklozen, ... en nu wordt het dus wettelijk mogelijk om hen een job, huisvesting, gezondheidszorg, ... te weigeren op basis van hun seksuele geaardheid en/of hun genderidentiteit.

Dit voorbeeld maakt duidelijk dat een wetsverandering, zoals die van 2015 waarmee het huwelijk voor iedereen in de VS werd opengesteld, niet volstaat. Het feit dat het christendom net als andere monotheïstische godsdiensten homoseksualiteit verwerpt, heeft op zich weinig met religie te maken.

Bij afwezigheid van een eengemaakte strijd voor de rechten van werkenden en de meest onderdrukte lagen van de bevolking, waaronder veel LGBTQImensen, kan de heersende klasse steeds teruggrijpen naar een verdeel-en-heersbeleid. Het is altijd gemakkelijker om de aandacht af te leiden in de richting van enkele zondebokken.

Godsdienst: oorzaak of middel van discriminatie?

Bij geweld tegen LGBTQI-mensen worden godsdienst en cultuur vaak gebruikt om het geweld te rechtvaardigen en de verantwoordelijkheid bij het slachtoffer te leggen. De gebruikte logica doet denken aan de ‘verkrachtingscultuur’: “Hij/zij heeft het zelf gezocht”, “Hij/zij moet zich maar niet zo kleden”, “Hij/zij moet zich maar niet zo gedra-

gen”, waarbij het dragen van een mini- betering mogelijk. Dit jaar heeft de rok of kledij die niet binnen een bepaal- Pride transseksualiteit als centraal de sociale norm valt of het hebben van thema. De wet van 2007 voorziet nog een specifieke seksuele geaardheid of steeds in een psychiatrische aanpak en genderidentiteit het centrale probleem de mogelijkheid van gedwongen sterilizou zijn. Dit gaat vaak gepaard met een satie van mensen die een wettelijke erbanalisering van het gepleegde geweld. kenning van hun gender willen.

Het gerecht stapt een heel eind mee in Het antwoord op homofobie, lesbodeze logica die vaak leidt tot erg lichte fobie of transfobie mag zich niet bestraffen voor geweldplegers. perken tot een repressieve aanpak die Deze logica bereikt een hoogtepunt inefficiënt is om geweld te voorkomen. in autoritaire en repressieve landen Sensibilisering rond dit thema is erg zoals Marokko waar slachtoffers van belangrijk, maar volstaat niet, zeker homofoob geweld sneller en zwaarder niet in het kader van een chronisch geveroordeeld worden dan hun aanval- brek aan middelen voor het onderwijs. lers. De criminalisering van homosek- Een wetsverandering of een sensibilisualiteit heeft er zoals elders niets met seringscampagne kunnen belangrijke religie te maken, het is een van de vele stappen vooruit vormen, maar zullen instrumenten van dominantie door het geen definitief einde maken aan disestablishment. criminatie op basis van seksuele geaardheid of genderidentiteit. We moeVoor een feestelijke maar ook ten strijden tegen het kapitalisme en een strijdbare Pride de heersende klasse die ons verdeelt en uitbuit. Enkel dan kunnen we echt Ook in België zijn er nog tal van pro- beginnen spreken over gelijkheid. Laat blemen. Er is geen criminalisering van ons aan de Pride ook een militant kaLGBTQI-mensen zoals in Marokko en rakter geven en samen strijden tegen er zijn meer rechten dan in de meeste alle vormen van discriminatie en onAmerikaanse staten, maar er blijft een derdrukking. hele weg af te leggen. Geweld tegen LGBTQI-mensen blijft net als seksisLGBTQI : Lesbiennes, Gays, Biseksuelen, tisch geweld (soms gaan beiden samen) (1) Transgenders, Queers, Interseksen bestaan en wordt gebanaliseerd. Zeker (2) First Nations = inheemse bevolking, de ‘invoor transseksuelen is er nog veel verdianen’.

Marokko veroordeelt slachtoffers homofoob geweld Begin maart werden twee jonge mannen fysiek aangevallen in Beni Mellal (tussen Fes en Marrakech).

Ze werden door hun buren naakt door de straten gesleurd. Beelden van deze vreselijke homofobe aanval gingen de wereld rond. Het leidde ook tot een optreden van het Marokkaanse gerecht... om de twee jonge mannen te veroordelen!

Homoseksualiteit is nog steeds verboden in het land. De propaganda stelt dat het werd ingevoerd door het kolonialisme. Een van de meest agressieve aanvallers kwam ervan af met een maand celstraf met uitstel. De slachtoffers van het homofoob geweld zitten in de gevangenis, de daders gaan vrijuit. Hiermee versterkt het Marokkaanse regime bestaande homofobie in de samenleving. En het is een opstap naar grootschaliger repressie en inperking van politieke vrijheden voor alle minderheden en alle groepen die voor hun rechten opkomen, in de eerste plaats de werkende bevolking, de jongeren en de armen.

Significant racisme om aandacht af te leiden van het falende beleid Een kat in het nauw maakt rare sprongen. De vele kritieken op het falen van het veiligheidsbeleid van de Belgische regering zorgden ervoor dat vanuit de grootste regeringspartij, de N-VA, de aandacht elders werd gelegd.

Minister Jambon verklaarde meermaals dat een significant aantal moslims in Brussel danste na de aanslagen van 22 maart. Die stelling hardmaken kon hij niet, ze intrekken deed hij evenmin. door

Geert Cool

Als mensen met een migratieachtergrond uit de boot vallen, is dit volgens de N-VA’ers louter en alleen aan henzelf te wijten. “Ze hebben hier alle kansen gekregen,” stelde voorzitter De Wever. Zijn adjudant Liesbeth Homans blijft racisme relativeren.

Dat zelfs de OESO stelt dat België achteroploopt in de integratie van migranten in zowel het onderwijs als de arbeidsmarkt, wordt gemakshalve genegeerd.

Dat de vernietiging van de Brusselse industrie vanaf eind jaren 1970 heeft geleid tot een erg hoge werkloosheids-

graad onder lager opgeleiden in de hoofdstad (nog steeds meer dan 30%!), wordt niet in rekenschap genomen.

Dat er wel degelijk sprake is van racisme en discriminatie evenmin. Neen, migranten grijpen volgens de N-VA de aangeboden kansen niet. En daarom groeien 37,2% van de kinderen met ouders die buiten België geboren zijn in armoede op tegenover een eveneens rampzalig gemiddeld van 18,8% voor alle kinderen.

Niet alleen worden de kansen niet gegrepen (over welke jobs en andere kansen spreekt De Wever eigenlijk – toon ons eens die aangeboden kansen, meneer de burgemeester!), die migranten willen volgens N-VA niet integreren en dit wordt toegeschreven aan culturele en/of religieuze fenomenen. Om het falen op sociaal vlak toe te dekken en niet te moeten erkennen dat een steeds grotere groep in de samenleving uit de boot valt, wordt een aanval ingezet op de slachtoffers van het asociale beleid. Het is makkelijker om te schoppen naar de armen dan om de armoede aan te pakken. Die armen worden plots zelf verantwoordelijk gesteld voor de armoede. Met het besparingsbeleid om onder meer

de koffers in Panama en andere belastingparadijzen te vullen, heeft het dan niets te maken.

De uitspraken van Jambon getuigen van racisme tegen een significant deel van de migrantenbevolking in ons land. Mogelijk hoopt de N-VA op deze manier het verlies aan kiezers aan het Vlaams Belang te stoppen, maar door racisme te pamperen zal dit niet gebeuren. De wakes en acties na de aanslagen waren erg divers en maakten duidelijk dat er onder alle lagen van de bevolking, los van afkomst of religie, een afkeer is van terreur. De regering slaagde er niet in om zich op te werpen als de voortrekker van ‘nationale eenheid’.

Het enige wat dan nog overblijft, is het aloude verdeel-en-heers. Vertaald naar N-VA-argumenten betekent dit dat werklozen verantwoordelijk zijn voor de werkloosheid omdat ze niet willen werken en daardoor de sociale zekerheid ondermijnen. Of nog dat migranten verantwoordelijk zijn voor de rampzalige sociale omstandigheden in de wijken waar ze wonen. We mogen dit niet aanvaarden en moeten bouwen aan onderlinge solidariteit in de strijd voor een andere samenleving.

maandblad van de Linkse Socialistische Partij (LSP)  nr 354  mei 2016 strijd  solidariteit  socialisme

Exclusief interview met Kshama Sawant, socialistisch gemeenteraadslid in Seattle Bernie Sanders heeft het idee van democratisch socialisme gepopulariseerd onder miljoenen mensen in de VS en daarbuiten. Zijn programma van een minimumloon van 15 dollar per uur, gratis hoger onderwijs en degelijke gezondheidszorg vertrekt van de belangen van de gewone werkenden. De visie van Bernie Sanders op socialisme is dat van een hervormd en gereguleerd kapitalisme. Wij staan voor een fundamentele verandering die het kapitalisme verwerpt. We spraken met Kshama Sawant, socialistisch gemeenteraadslid in Seattle, over de opmerkelijke campagne van Bernie Sanders en over socialisme.

Hoe belangrijk is het dat Bernie Sanders zichzelf democratisch socialist noemt?

“Of je het nu eens bent met de visie van Bernie Sanders op socialisme of niet, het is opmerkelijk dat voor het eerst in de Amerikaanse geschiedenis een kandidaat die zichzelf een socialist noemt een kans maakt om de presidentsverkiezingen te winnen. En hij heeft geen stap teruggezet over die term. Hij toonde aan dat socialisme niet langer het obstakel is dat het tijdens de Koude Oorlog was. Zijn campagne toont een enorme interesse in socialisme, zeker onder jongeren.”

Hoe zie jij democratisch socialisme?

“Socialisme is een samenleving waarin de middelen democratisch gecontroleerd worden zodat iedereen een beter leven kan leiden.

Daartoe moeten we de dictatuur van de grote bedrijven over de economie en de politiek breken. We leven in een wereld met enorm veel rijkdom en technologische mogelijkheden, maar tegelijk zijn er vreselijke omstandigheden van armoede, oorlog en milieucrisis.

Dat is het resultaat van het kapitalisme, een systeem waarin enkel de winsten tellen en de rijkdom geconcentreerd is in handen van een kapitalistische elite.”

Is dat wat Bernie Sanders onder socialisme verstaat?

Kshama Sawant is het eerste socialistische gemeenteraadslid in een grote Amerikaanse stad sinds 100 jaar. Ze is namens Socialist Alternative verkozen in Seattle.

“Bernie Sanders brengt heel belangrijke eisen naar voor: een minimumloon van 15 dollar, degelijke gezondheidszorg, een vermogensbelasting voor de rijken, gratis onderwijs. De radicale hervormingen die hij populariseert, zijn

steun dit maandblad

:

een belangrijk onderdeel van elk socialistisch programma vandaag. Maar hij beperkt zijn socialisme tot een herverdeling van de rijkdom door een uitbreiding van de publieke sector binnen het kader van het kapitalisme. Voor ons is socialisme een ander sociaal systeem waarin de productiemiddelen niet in handen zijn van een inhalige ondemocratische oligarchie.”

Bernie zegt toch ook dat de bedrijven teveel macht hebben?

“Hij zegt dat de grootste banken die de economie domineren moeten opgesplitst worden in kleinere banken. Dat is een pak radicaler dan wat Hillary Clinton voorstelt om Wall Street te reguleren. Maar de banken opsplitsen zou onder het kapitalisme slechts tijdelijk zijn. Dit systeem is gebaseerd op uitbuiting en concurrentie, het leidt onvermijdelijk tot de ontwikkeling van grote monopolies. Zoals de gezondheidszorg volgens Bernie Sanders uit de handen van de 1% moet gehaald worden, moeten we dit ook doen met de banken.

Waarom laten we toe dat een kleine oligarchie de controle over onze economie heeft?

“Zoals Bernie in een van de eerste debatten opmerkte: ‘het parlement controleert Wall Street niet, Wall Street controleert het parlement.’ Ik ben het daarmee eens. Zolang we in een kapitalistische samenleving leven, zullen we uiteraard opkomen voor alle mogelijke hervormingen die het leven van werkenden verbeteren. Maar het onderliggende probleem is het kapitalistische systeem zelf. De beste manier om daartegen in te gaan, is niet via regeringen die de belangen van de rijken verdedigen maar door ons met de miljoenen gewone werkenden te organiseren op de werkplaatsen en in de wijken, zowel op politiek als syndicaal vlak.”

BE48 0013 9075 9627 op naam van

Socialist Press

Waarom kent de campagne van Bernie nu zo’n succes?

“Het kapitalisme zit in een diepe structurele crisis. We zagen het zwakste economisch herstel sinds de Tweede Wereldoorlog met een nooit geziene ongelijkheid en een grote schuldenberg. De infrastructuur is rot en zorgt ervoor dat kinderen letterlijk vergiftigd worden, zoals in Flint en elders. Het kapitalisme leidt niet alleen tot een economische crisis. Er is ook een ecologische ramp. Er is dus veel dat fout loopt. De grote bedrijven investeren niet in een groene economie voor de 21ste eeuw. Ze geven hun geld integendeel uit in een gigantisch financieel casino. Als het fout loopt, zoals in 2008-09, laten ze ons ervoor opdraaien.

“De grote oliebedrijven, Wall Street en andere grote bedrijven in het algemeen houden de nodige veranderingen tegen. Ze zijn tegen de radicale hervormingen die Bernie populariseert. We kunnen het programma van Sanders winnen, maar enkel door massastrijd. We wonnen 15 dollar per uur in Seattle door de werkende bevolking actief op straat te brengen en te bouwen aan een beweging die onafhankelijk is van de grote bedrijven en de Democratische Partij.

“Om de macht van de grote bedrijven te breken, moeten we de 500 grootste bedrijven die de economie en het politieke systeem domineren in publieke handen nemen en democratisch beheren. We willen de democratie radicaal uitbreiden in de economie en op de werkvloer zodat werkenden mee beslissen over hoe middelen ingezet worden. Het zou ons toelaten om de economie democratisch te plannen gericht op de behoeften en noden van iedereen, niet enkel de 1% rijksten.”