België - Belgique Hovenierstraat 45, 1080 Molenbeek BC 4383 P2A6269
strijd
solidariteit
socialisme
maandblad van de L i n k s e S o c i a l i s t i s c h e Pa r t i j nr 381 februari 2019
€2
Afgiftekantoor 1081 Brussel 8 Ver. uitg. G. Cool, Hovenierstraat 45, 1080 Molenbeek
€5 steunprijs
14 euro per uur minimumloon Echte loonsverhogingen 1.500 euro minimumpensioen O
p 4 februari organiseert het ABVV een betoging voor meer koopkracht: voor een minimumloon van 14 euro bruto per uur, 1.500 euro minimumpensioen, gelijk loon voor gelijk werk, ... Daarnaast pleit het ABVV terecht voor hogere jongerenlonen. De nieuwe jobs die er sinds de crisis van 2008 bijkwamen waren dikwijls deeltijdse, flexibele of laagbetaalde jobs. door
Peter, ABVV- delegee
Zoals een artikel in De Standaard aangeeft, had dit een ingrijpend effect op de levenssituatie van jongeren: “Aan het begin van deze eeuw kon nog bijna de helft van de toen 20- tot 25-jarigen hun rekeningen betalen zonder hulp van ouders. In 2016 bleek dat nog maar een kwart. Bij de 25- tot 30-jarigen had in 2014 ruim een derde nog steeds hulp nodig van hun opvoeders.” (15/12/18) Het aantal thuiswonende mannen en vrouwen van 25 tot 29 jaar steeg volgens Eurostat in België tussen 2008 - het jaar van de crisis - en 2017 van 20% naar 30%. De patroons klagen over de “te hoge lonen” van oudere werknemers boven de 50 jaar. Ze vallen de systemen van loonsverhoging op basis van anciënniteit aan. Maar de lonen van 50-plussers zijn niet “te hoog”! Die van de jongeren werden door de crisis en de magere economische vooruitzichten gedecimeerd. De weinig offensieve en al helemaal niet antikapitalistische strategie van de vakbondsleidingen maakt dat we dikwijls voor elke stap vooruit er twee achteruit zetten.
Een centrale reden achter het verschrikkelijke massa-ontslag van 1900 werknemers bij Proximus is dat men af wil van een oudere, zogenaamd ‘duurdere’, groep en die deels wil vervangen door goedkopere jongeren in onzekere contracten. Het kapitalisme vernietigt jobs om de winsten van de aandeelhouders nog hoger op te stapelen!
- vroeger was dat eerder een richtlijn met 1,1% stijgen. Tussen 2010 en 2016 kropen onze lonen vooruit, of werden ze simpelweg geblokkeerd op nulgroei. Nu stelde de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven de loonnorm vast op 0,8% voor 2019-2020. Het patronaat biedt ons kruimels. Met wat wij verliezen, vergroten ze hun eigen lonen en vermogens! Het resultaat is economische stagnatie en een laag niveau van investeringen.
Strijdplan om onze eisen te realiseren
De gele hesjes in Frankrijk tonen dat een meer offensieve benadering een afbraakregering in het defensief kan duwen.
IPA en loonnorm: loonmatiging sinds jaren ‘80 werkt niet
Sinds begin jaren ‘80 zakt het aandeel van de lonen in de totale rijkdom. Het aandeel van winsten voor het kapitaal stijgt. Dat was de kern van de neoliberale herverdeling naar het kapitaal en de rijkste 1%. Na 2008 raakte de verdeling van de nieuwe - en doorgaans zwakke - economische groei nog meer scheefgetrokken. De patroons en neoliberale regeringen schermen met de loonnorm. Hierdoor kunnen de Belgische lonen niet sneller stijgen dan het gemiddelde van de buurlanden. Voor het IPA van 20172018 mochten de lonen “maximaal”
Een betoging om mensen bewust te maken en te mobiliseren is positief. De gele hesjes in Frankrijk tonen echter dat een meer offensieve benadering een afbraakregering in het defensief kan duwen. Dan verwijzen we niet zozeer naar de door de politie in Frankrijk uitgelokte conflicten en haar brutale geweld. De potentiële macht van onze klasse ligt in ons aantal en ons vermogen om het maatschappelijk leven stil te leggen, vooral via het stakingswapen. Daar moeten we doordacht mee omgaan. De meest efficiënte manier was de opbouwende formule van militantenconcentraties, regionale stakingen gevolgd door een algemene staking en massabetoging eind 2014: het enige moment dat de regering wankelde door vakbondsverzet. Om druk in die richting te zetten moeten we de linkerzijde organiseren en nadruk leggen op democratische discussie en stemming in elke fase. Deel van die discussie zijn concrete eisen als 14 euro per uur en 1500 euro minimumpensioen, arbeidsduurvermindering met loonbehoud en bijkomende aanwervingen, ... Maar - gezien de diepte van de kapitalistische crisis - ook de eis van een regering van en voor de werkenden en democratische economische planning van de immense rijkdommen, met respect voor mens en milieu.
Michel gevallen Ongenoegen over asociaal beleid ondermijnde regering
gele hesjes Verslag vanuit de beweging in Frankrijk
8 maart Betogingen tegen seksisme en asociaal beleid
2
11
15
w w w. s o c i a l i s m e . b e