België - Belgique Hovenierstraat 45, 1080 Molenbeek BC 4383 P2A6269
strijd
solidariteit
socialisme
maandblad van de L i n k s e S o c i a l i s t i s c h e Pa r t i j nr 384 mei 2019
€2
Afgiftekantoor 1081 Brussel 8 Ver. uitg. G. Cool, Hovenierstraat 45, 1080 Molenbeek
€5 steunprijs
n e d j i r t s e b s t h Rec
W
e zijn de regering en de aanhoudende besparingen zat. We hebben allemaal de gevolgen van dit beleid gevoeld. Wij in negatieve zin, de bazen daarentegen gingen er verder op vooruit. Voor hen was de regeringMichel/De Wever een droom. Vandaar hun roep voor een verderzetting ervan.
door
Nicolas Croes
De ‘baas der bazen’, de voorzitter van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO), Pieter Timmermans, likkebaardde al in de pagina’s van Le Soir. “Werkgelegenheid, groei, … De cijfers zijn goed, we moeten op dezelfde weg verder.” Voor hem heeft de regering-Michel goed werk geleverd. Maar het mag altijd meer: “De hervorming van de arbeidsmarkt moet verdergezet worden.” Waaraan denkt Timmermans? De patronale inhaligheid leidt tot steeds meer voorstellen. Nu wordt ook voorgesteld om nachtwerk pas te laten ingaan vanaf middernacht in plaats van 20u, of beter gezegd: om pas vanaf middernacht extra te betalen. De afgelopen jaren zaten de patroons in zo’n comfortabele zetel dat ze amper nog proberen hun minachting tegenover de werkenden te verbergen. Timmermans en zijn goede vrienden in de regering zeggen ons dat als de mensen kwaad zijn, dit komt omdat ze het niet goed begrepen hebben of omdat hun perceptie verkeerd is. Van perceptie kunnen we op het einde van de maand echter niet tanken of eten… Er is bespaard op onze koopkracht en levensstandaard, maar dit zorgde niet voor een begrotingsevenwicht. Het tekort
is opgelopen tot 8,8 miljard euro. Tussen 1996 en 2016 namen de cadeaus aan de patroons in de vorm van loonsubsidies en lastenverlagingen toe van 1,6 miljard euro per jaar tot 13,6 miljard. Er moet niet ver gezocht worden waar het begrotingstekort vandaan komt… Alle inspanningen die van ons geëist werden, dienden slechts voor een transfer van rijkdom van de gemeenschap naar de superrijken. Met het huidige begrotingstekort wordt van elke volgende regering, zowel federaal als regionaal, een verder besparingsbeleid geëist. Het motto van Michel was ‘Jobs, jobs, jobs.’ In de eerste drie maanden van dit jaar alleen kondigden 28 bedrijven collectieve afdankingen aan waarbij 2.027 jobs bedreigd zijn. Dat komt bovenop de 1.900 jobs die bedreigd zijn bij Proximus. De besparingen stoppen!
De N-VA had haar strategie al klaar: de regering laten vallen rond migratie om de aandacht van sociale thema’s af te leiden. Het ongenoegen rond de koopkracht, wat onder meer tot uiting komt in het protest van de gele hesjes, en de indruk-
wekkende klimaatacties van de jongeren hebben deze strategie doorkruist. Enkel als we het protest doorzetten, geven we rechts geen kans om het initiatief terug volledig in handen te nemen. Het ontbrak de afgelopen jaren niet aan verzet tegen het asociale beleid. Honderdduizenden vakbondsleden hebben gestaakt en betoogd. De acties waren vaak groter dan verwacht. Ook vandaag blijft er een grote actiebereidheid aan de basis. Op 14 mei zijn er acties van het ABVV voor koopkracht en een minimumloon van 14 euro per uur. Het idee is duidelijk om op de verkiezingen te wegen. Dat het potentieel voor een strijdbaar links alternatief groot is, blijkt ook uit hoe geantwoord wordt op de vragen in ‘De Stemtest’ van De Standaard en VRT. Zo stelt 88% dat de factuur van een rusthuis niet hoger mag zijn dan het pensioen van de rusthuisbewoner. Nochtans maken de gevestigde partijen zich klaar om verder te besparen en wordt uitdrukkelijk gekeken naar de sociale zekerheid. Met een gat in de begroting van 8 miljard euro is de druk om te besparen groot, welke regering er ook komt na 26 mei. Laten we onze strijd verderzetten: niet alleen om verworvenheden te verdedigen, maar ook om er nieuwe af te dwingen. Het minimumloon van 14 euro per uur (2300 euro per maand), minimumpensioen van 1500 euro netto per maand, arbeidsduurvermindering zonder loonverlies en met compenserende aanwervingen, verbod op onvrijwillige deeltijdse arbeid, massale publieke
Hogere minimumlonen zijn nodig én betaalbaar
26 mei: stem PVDA tegen de besparingen
Pagina 4
Pagina 2
w w w. s o c i a l i s m e . b e
Laten we onze strijd verderzetten: niet alleen om verworvenheden te verdedigen, maar ook om er nieuwe af te dwingen. investeringen in openbare diensten (waaronder onderwijs, zorg, openbaar vervoer) en infrastructuur, klimaatmaatregelen die de grote bedrijven doen betalen, … zijn de meest dringende eisen. Om deze eisen op de politieke agenda te zetten en te houden, kunnen we best onze acties doorzetten. Geen eenmalige actie, maar in het kader van een actieplan waarmee we na de verkiezingen onze eisen opleggen. “Een doel zonder plan is niets meer dan een wens,” zei Saint-Exupéry. In 2014 zagen we de kracht van een actieplan dat opbouwde naar een algemene staking. De regering wankelde. Helaas werd onze strijd toen niet ernstig verdergezet tot de val van de regering. Er was een vakbonds- en politieke leiding nodig die dat durfde. Dat vergt discussie over onze acties en programma. LSP wil hieraan bijdragen, onder meer met deze krant. We verdedigen een democratisch socialistisch alternatief op de ongelijkheid en uitbuiting van de werkenden en de planeet die eigen zijn aan het kapitalisme. Kom samen met ons op voor een socialistische samenleving!