13 minute read
De Mosten - Ook stad aan zet
Nu de erfpacht definitief van het toneel is verdwenen en de nieuwe concessies zijn uitgereikt, past ook de stad haar reglement aan. Om het geheel aantrekkelijker te maken maar ook om de exploitatie te verbeteren en te besparen op de uitgaven komen er ruimere openingsuren, de inzet van het personeel wordt aangepast en de inkomprijzen worden verschillend naargelang de bezoekers al dan niet inwoners zijn van de gemeente.
Nieuwe openingstijden
Het recreatiecentrum De Mosten binnen de omheining zal voortaan bijna gans het jaar door geopend zijn. De stad voorziet drie periodes met verschillende openingstijden.
Tijdens het zomerseizoen, dat loopt van de laatste schoolweek in juni tot 31 augustus, is het omheinde gedeelte met de zwemvijver dagelijks open van 10.00 u. tot 18.00 u. Als het echt zwemweer is kan de domeinverantwoordelijke het sluitingsuur verlaten tot 20.00 u. Iedere bezoeker moet langs de kassa passeren. De groene vlag hangt uit, teken van zwemtoelating, en de redders zijn op post.
Het laagseizoen loopt van 1 mei tot 22 juni en van 1 september tot 15 september. In die periode is het domein toegankelijk van 13.00 u. tot 18.00 u. De rode vlag hangt uit aan de zwemvijver en het eigen personeel houdt toezicht. Elke bezoeker passeert de inkom en betaalt. Bij zwemweer op woensdag, zaterdag, zondag, een feest- of brugdag en vakantie in België en Nederland kan er gezwommen worden als de groene vlag uithangt. De domeinverantwoordelijke kan op die momenten ook beslissen om de openingsuren te verlengen tot 20.00 u.
De overige periode, van 15 september tot 30 april is het winterseizoen. Dan is het omheinde gedeelte tijdens de weekdagen open van 13.00 u. tot 17.00 u. met uitzondering van de periode tussen 15 december en 15 januari. Het college kan in die periode evenwel een uitzondering maken , bijvoorbeeld bij schaatsweer. Er moet in de winterperiode geen inkom betaald worden. Het eigen personeel houdt toezicht en de rode vlag aan de vijver hangt uit. Is het echter toch zwemweer in die periode dan kan op woensdag, zaterdag, zondag, feest- en brugdagen en vakantiedagen de groene vlag gehesen worden en mag er dus gezwommen worden. In dat geval passeert iedereen langs de betalende inkom.
Het niet omheinde gedeelte van het terrein is gans het jaar vrij toegankelijk. In de bossen is men wel verplicht de bestaande wandelwegen te gebruiken. Al deze aanpassingen zijn ingegaan op 1 januari 2013.
Nieuwe investeringen
Ondanks de nieuwe concessies en de besparingen doet het stadsbestuur een aantal nieuwe investeringen op het terrein . Vooreerst wordt de gevel van het horeca-gebouw gerenoveerd. De gevelplaten worden vernieuwd. Daarnaast zijn er plannen voor de aanleg van een skate-terrein en van een beachvolley-plein. Er komen enkele nieuwe speeltoestellen en de omroepinstallatie zal vernieuwd worden. In het najaar krijgt de zwemvijver een grote opkuisbeurt en wordt een deel van het zand vernieuwd.
De stad voorziet ook een aantal extra activiteiten op het terrein zoals de buitenspeeldag op 27 maart in samenwerking met de jeugddienst. Op 19 mei geeft de Hoogstraatse Reddersclub een initiatie in het kader van de watersportdag. En op 21 augustus kan men terug genieten van een openluchtcinema. Intussen blijft de grote troef van De Mosten , de veiligheid en de kindvriendelijkheid op het terrein en de netheid van het zwemwater. Hiervoor kreeg zij ook vorig jaar weer de Blauwe Vlag, een Europese onderscheiding. De zwemvijver met biologische waterzuivering heeft duidelijke afgescheiden zones van peuterbad tot een zone van 2.20 meter diep. Deze Blauwe Vlag is een internationaal kwaliteitskeurmerk dat in Vlaanderen wordt uitgereikt door de Bond Beter Leefmilieu (BBL) en de Foundation for Enviromental Education (FEE) en staat garant voor ”kwaliteitsvol duurzaam toerisme aan de kust en binnenwateren”. Jachthavens en zwemvijvers kunnen zich hiermee onderscheiden op het vlak van waterkwaliteit, interne milieuzorg, milieueducatie en veiligheid.” Kiezen voor de Blauwe Vlag vraagt een blijvende inspanning van de uitbaters, het kwaliteitslabel dient immers elk jaar hernieuwd te worden “, aldus Rie Voet van de stedelijke sportdienst en verantwoordelijke voor de organisatie op De Mosten.
Breed gamma
Het recreatiecentrum De Mosten biedt naast de zwemvijver nog een breed gamma aan voor sport, spel en recreatie. Op het terrein vinden we twee beach-volleybalpleintjes, een basketbalplein, een terrein voor mini-voetbal, 2 tafels voor tafeltennis en 2 badmintonveldjes. Daarnaast zijn er nog allerlei speeltoestellen voor kinderen. Op het gemeentelijk terrein buiten de omheining zijn er ook enkele clubs gevestigd. Het zijn de petanqueclub en de vissersclub. De ruiterijvereniging Sint Joris van Meer heeft hier haar stek en ook verschillende wielerclubs maken gebruik van de bossen en de omgeving om fietstoertochten of cyclocross te beoefenen.
In het verleden hadden op De Mosten ook serieuze sportevenementen plaats zoals de Zundertse triatlon en de gekende cyclocross wedstrijden. Het recreatiecentrum heeft zijn sporen al wel verdiend maar blijft misschien nog iets te weinig echt gekend. 2013 betekent misschien een nieuwe boost. Wij duimen mee.(jh)
De Mosten forever ?
We herinneren het ons nog als gisteren, die persconferentie van het schepencollege. Het was 14 december 2009 en de boodschap was duidelijk: ”De Mosten kosten te veel !” In het licht van de grote investeringen die de stad Hoogstraten te wachten stond had het bestuur haar rekening gemaakt. Een kostprijs van jaarlijks 250.000 euro (uitgaven min de inkomsten) was er te veel aan. De stad had immers niet alleen gekozen voor een nieuw Woon-en Zorgcentrum maar eveneens voor de bouw van een overdekt zwembad in Hoogstraten. En dus kon men maar beter besparen. Eén simpele oplossing: De Mosten in erfpacht van de hand doen. Men zou eigenaar van het domein blijven en dus toch nog een vinger in de pap houden, de jaarlijkse kosten zouden wegvallen en door de erfpachtvergoeding werd de stadskas gespijsd. Drie vliegen in één klap. Maar het draaide anders uit. De erfpacht mislukte en de Achillespees van gans het dit domein werd nog eens pijnlijk blootgelegd. Maar wat dan? Uit de vele reacties kwam duidelijk tot uiting dat de Hoogstraatse bevolking geen grootschalige Mosten wil waarin de eigen bevolking zich niet meer thuis voelt of niet meer welkom is. Dus zocht en vond het stadsbestuur een oplossing. Er kwamen nieuwe concessies met hogere inschrijvingsgelden en aangepaste reglementeringen. De toekomst voor de stad lijkt weer zonnig boven het Hoogstraats recreatiedomein. Maar is alles wel wat het lijkt? In de 28 jaar dat de Mosten bestaat heeft zij reeds een hele evolutie doorgemaakt, met wisselende uitbatingen en wisselend succes. De Hoogstraatse sportievelingen, kinderen en gezinnen, zonnekloppers en zwemliefhebbers, zij kunnen allen weer genieten van dit prachtige domein, een propere en veilige zwemgelegenheid en een unieke service. Maar of de financiële bekommernis voor de stad hiermee verholpen is zal de toekomst uitwijzen. Mosten, quo vadis ? Een korte terugblik.
Zandwinning
We schrijven 1 januari 1972. De snelweg E10 (huidige E19) tussen Antwerpen en Breda wordt plechtig geopend. Maar om deze snelweg te verwezenlijken moest er zand aangevoerd worden, veel zand. En dat vond men in de twee zandwinningsputten in Meer en Minderhout. In Meer werden de gemeentebossen ontbost en een 12- tal hectare werd in 1971 uitgegraven tot op een diepte van ongeveer 6,5 meter. De gemeentekas is er wel bij gevaren. Meer bleef achter met een grote vijver, een zomers genot voor tientallen zonnekloppers en moedige zwemmers die zonder toezicht verfrissing zochten in de nieuwe put. Enkel het speurend oog van de Meerse “garde” maakte de regelmatige naaktstranders zenuwachtig.
Prille begin
In 1977 werd de fusiegemeente Hoogstraten geboren en bleven allerlei ideeën over de toekomst van dit gemeentelijk domein de kop opsteken. In 1983 maakte de toenmalige sportfunctionaris Paul Janssens samen met Luc De Busser een studie over de uitbouw en werking van deze E10- put in Meer. Dit leidde in 1984 tot het graven van een aangepaste zwemvijver met een aantal voorzieningen errond. De start van het gemeentelijk recreatiedomein De Mosten was een feit. Op 1 september 1985 vindt het eerste Mostenfeest plaats met optredens van bijna alle fanfares uit de fusiegemeente, barbecue, wedstrijden, vrije radio’s en tot slot een groot optreden van De Spilzakken & co. De catering is oorspronkelijk in handen van de firma Bevers en zal later overgaan naar Danny Engels uit Hoogstraten.
Groei
Het recreatiedomein De Mosten groeit met de jaren in interesse en het aantal bezoekers stijgt. Toch blijft het succes afhankelijk van de zomerse weersomstandigheden. In 1995 telt De Mosten 58.161 bezoekers, een recordaantal, 2007 wordt dan weer een dieptepunt met 18.472 bezoekers. Gemiddeld heeft de Mosten een bezoekersaantal van 38.735 personen. In 2000 wordt de nieuwe Mosten boven de doopvont gehouden. Er komt een echte cafetaria. Het huidige horeca-gebouw rijst uit de grond en Jef Van Beek en Mie Aerts zullen de uitbating voor hun rekening nemen. Luc Segers begint met buitensportanimatie onder de naam Hoppa. Hij zal dit blijven doen tot Jos en Simon Lenaerts in 2008 de concessie overnemen. Dan gaat ook de horeca over in andere handen. Marc Sträter wordt de nieuwe uitbater. Deze concessie loopt over drie jaar. Een verlenging voor langere duur zit er daarna niet meer in. Het stadsbestuur is immers op zoek naar andere en kostenbesparende oplossingen voor haar recreatiedomein en zal nog slechts twee tijdelijke termijnen van telkens één jaar toestaan. De zoektocht naar een erfpachtnemer is intussen begonnen.
Erfpacht
Op 1 januari 2007 treedt het nieuwe gemeentebestuur aan. Het zijn woelige tijden door de tweestrijd tussen Arnold Van Aperen en Tinne Rombouts. Van Aperen wordt uiteindelijk terug burgemeester, de eigenlijke macht komt bij
CD&V terecht, maar de sfeer is erg verzuurd. CD&V heeft in haar verkiezingsbelofte geen geheim gemaakt van haar streven naar een echt zwembad in Hoogstraten. Dit belooft echter een zware investering te worden zeker omdat er ook al plannen zijn voor een nieuw rusthuis. Zuinig beheer en besparen is de boodschap en zo komt op zeker ogenblik ook de Mosten in het oog. De uitbatingskosten voor dit recreatiecentrum vindt het nieuwe bestuur te hoog en dus gaat ze op zoek naar een oplossing. Die denkt men uiteindelijk gevonden te hebben in het uitbesteden van het domein in erfpacht. Om de rendabiliteit te verhogen mag de erfpachtnemer een aantal initiatieven nemen zoals o.a. een uitbreiding naar een verblijfsrecreatie. Er dagen slechts twee kandidaten op waarvan er al vlug slechts één overblijft. Wanneer er geruchten de ronde doen over een bepaald soort bewoning met mogelijke overlast is het hek van de dam. Spandoeken, zwarte vlaggen, petitieacties, geldinzameling voor advocaten zijn het gevolg. Het gemeentebestuur komt onder vuur te liggen en blaast uiteindelijk de ganse erfpachtprocedure af. De afgewezen erfpachtkandidaat voelt zich onheus behandeld en eist een schadeclaim van het gemeentebestuur. In een telefonisch gesprek bevestigde de heer Plompen ons kortelings nog dat de gesprekken met de advocaten nog steeds aan de gang zijn en dat er wellicht begin april een conclusie zal volgen. De eis betreft een schadeloosstelling voor alle gemaakte kosten, zo niet een schadeclaim voor het niet kunnen uitbaten van De Mosten voor de periode van 50 jaar zoals in de erfpacht voorzien was.
Nieuwe concessies
Het stadsbestuur moest dus noodgedwongen terug op zoek naar een andere oplossing voor De Mosten en schrijft nieuwe concessies uit. Dit maal moet er echter meer boter bij de vis om de kosten te drukken en het domein rendabeler te maken. Van een visie, een masterplan of originaliteit is geen sprake in de selectievoorwaarden. De enige bepalende factor voor de toewijzing is het bedrag. Drie concessies worden er uitgeschreven: één voor de horeca, één voor de buitensporten en één voor de grote vijver. In het verleden was er slechts sprake van twee concessies. De grote vijver zat sowieso in het contract voor de buitensporten. Voor elk van deze concessies wordt een minimumbedrag vooropgesteld. De biedingen moeten in een gesloten omslag binnengebracht worden. Er komt één bieding binnen voor gans het geheel, de drie concessies samen. Dit bedrag is echter niet hoger dan de optelling van de drie afzonderlijke biedingen van de andere kandidaten. Deze kandidatuur komt dus niet in aanmerking. Voor de horeca zijn er daarnaast twee biedingen, namelijk de vorige concessionaris Marc Sträter en Harry Borremans. Deze laatste doet het hoogste bod met 3.000 euro per maand (minimum vereiste vergoeding was 2.100 euro). Voor het buitensportcentum stelt de gemeente een minimum van 8.100 euro per jaar voorop. Er is slechts één kandidaat met een bod van 12.101 euro per jaar. Tot slot zijn er twee kandidaten voor de uitbating van de grote vijver, namelijk Buitenspel en de nieuwe uitbater van de Horeca. De minimum vergoeding bedroeg 2.000 euro per jaar. Buitenspel verwerft de concessie voor een bedrag van 2.501 euro per jaar.
Definitieve oplossing?
Met de toekenning van de nieuwe concessies lijkt de rust rond De Mosten weergekeerd. Gedurende 9 jaar lang kunnen de nieuwe uitbaters hun toekomst uitbouwen. De gemeente neemt een aantal besparende maatregelen maar blijft intussen ook investeren in het geheel. Door de hogere concessievergoedingen probeert zij het kostenplaatje voor de stad terug te dringen. “Een gemiste kans “ vindt Ben Van den Zegel die samen met Fred van Ostaeyen en Herman Herrijgers een bod deden op het geheel. Hij gaat er van uit dat de maandelijkse verhoging met 1000 euro voor de huur van het horeca-gebouw in wezen niets uitmaakt voor de stad wanneer deze er jaarlijks meer dan 200.000 euro inpompt. “Het was veel zinvoller geweest een duurzame oplossing te vinden voor De Mosten. Beter een goed project op lange termijn dan nu een betere huur. Het huidig bod voor de horeca lijkt mij ook heel onrealistisch. Wij hebben met ons drie de mogelijkheden bekeken en samen een bod gedaan op het geheel. Wij zouden geen hogere prijs geboden hebben, maar wel met een duidelijker visie naar voor gekomen zijn. Maar dat was niet aan de orde. Toen wij contact opnamen met het stadsbestuur waren de selectievoorwaarden al goedgekeurd in de gemeenteraad. We hebben het niet meer kunnen ombuigen. Toch blijven wij kandidaat voor binnen 9 jaar of vroeger als de gelegenheid zich voordoet. De Mosten kunnen immers rendabel zijn zonder er een massa geld in te pompen. Maar dan moet het project zomer en winter kunnen draaien, gans de week door.
Wij hadden een combinatie van entertainment en ontspanning op het oog. Dit zou voor Hoogstraten, zowel voor de financies van de stad als voor de bevolking, veel beter geweest zijn. Maar zulk project bouw je niet in een tijdspanne van 9 jaar. Hiervoor heb je eerst al een jaar of vijf nodig om alle plannen te maken en vergunningen te krijgen. Intussen zouden wij de zaak goed draaiende houden en zeer goed onderhouden. Fred, Herman en ik hebben alle drie een goed draaiende zaak maar toch steken we dit project niet terug in de kast. Vroeg of laat proberen we dit nog waar te maken.”
De balans
Toen het college in 2009 het idee van de erfpacht aankaartte schoof zij een kostenplaatje van 250.000 euro per jaar naar voor. Een alternatief voor de erfpacht zou een beter management, hogere concessies, hogere inkomprijzen maar ook extra investeringen en grotere risico’s met zich meebrengen. De eerste stap is gezet. De hogere concessies zullen ongeveer 21.000 euro extra opbrengen (50.000 euro tegenover 29.000 euro). In het personeelsbestand blijken geen wijzigingen doorgevoerd. Rest er dan nog de hogere inkomprijzen. Op de gemeenteraadszitting van 25 maart 2013 zullen deze wellicht goedgekeurd worden. Voor de Hoogstraatse inwoners zou de inkomprijs (nu 2,5 euro boven 14 jaar) opgetrokken worden naar 3 euro waar niet-inwoners 4 euro zullen moeten betalen. Deze prijsstijgingen zouden evenwel ingaan op 22 juni teneinde de bevolking hiervan nog tijdig te verwittigen en alles nog praktisch te organiseren. Daartegenover worden er dit jaar investeringen uitgevoerd voor 75.000 euro.
Dit alles maakt dat het financiële gat met deze maatregelen zeker niet dichtgereden zal worden. Of dit nu echt een probleem is moet de Hoogstraatse bevolking en haar bestuurders maar uitmaken. Er zijn in de stad ook andere diensten die geld kosten en waarover niet gediscussieerd wordt. Feit is dat duizenden mensen uit de stad genieten van een prachtig domein en een schitterende zwemgelegenheid. En dat mag misschien iets kosten?
Wordt vroeg of laat wellicht toch nog vervolgd. (jh)
DE WERELD VAN SJAH
DE HOOGSTRAATSE MAAND - APRIL 2013 - 11