oktober 2010 - De Hoogstraatse Maand

Begijntje Van der Sande en Guido Pallemans

Op zondagmorgen is ons huis een baken van rust. Zoals ‘ons Heer’ het misschien wel bedoeld heeft toen hij de wereld schiep. De zevende dag rustte ook hij, daarmee het sein gevend dat zelfs voor de schepper van hemel en aarde de boog niet altijd gespannen kon staan. Dat men later van die rustdag ‘de dag des Heren’ gemaakt heeft lijkt me nog aannemelijk. Dat er later allerlei verplichtingen aan verbonden werden is het werk geweest van trouwe volgelingen, die het aan de goegemeente hebben opgesolferd. Het grootste deel van de goegemeente doet daar intussen niet meer aan mee.

Onze zondagmorgen staat in het teken van de traagheid. Langer slapen, een langzaam en lekker ontbijt. Quality time, noemen ze dat tegenwoordig. Goed leven is mij ook goed. Radio 1 houdt ons daarbij gezelschap. Friedl Lesage, in de zomer wekelijks afgewisseld door Koen Fillet. Twee radiofiguren naar mijn hart. Altijd interessante gasten op bezoek en niet steeds tussenkomen als hun gasten vertellen. Het grootste deel van het jaar over vijf boeken die een invloed hebben gehad in het leven van de gast, in de vakantiemaanden over voorwerpen die de gasten koesteren, onder de noemer ‘goed gerief’.

Op het einde van de vakantie was Frank Focketeyn op bezoek bij Friedl. U weet wel, die man die vorm gaf aan vader van het gezinnetje op het einde van ‘Man bij hond’ destijds, de woordvoerder van de broers Vermaelen van ‘Vermaelens Project’s ‘ bij In de Gloria’, de vrouw met ‘den draad’, de perfecte bureauman ‘Guido Pallemans’ in het Eiland en tal van andere normale ‘abnormale’ figuren op TV en toneel.

Frank Focketeyn blijkt een man met grote zin voor historie. We kwamen aan de weet dat hij in Essen woont, wat onze aandacht meteen scherpte wegens toch enige gelijkenis met Hoogstraten: landelijke grensgemeente, zandgrond, Kempische inslag. Hij woont er met zijn gezin in het huis van zijn overgrootouders, dat heel die tijd – van voor 1900 al – familiebezit is gebleven. In het huis staan nog veel dingen uit de tijd van zijn overgrootouders die er een kruidenierswinkeltje hielden. Ook de familiefotoboeken lagen er en een verzameling prentkaarten, de voorgangers van de sms en de e-mail. Mensen stuurden ze soms gewoon maar om te zeggen met welke trein ze aankwamen, of dat ze niet konden komen. Frank had een deel van dat ‘goed gerief’ meegebracht, om over te vertellen en deed dat met veel verve én merkbaar plezier. Enfin, een man met gevoel voor familie, dorp, de kleine historie. In stambomen was hij zelf niet zo goed, maar dat bleek dan weer het domein te zijn van zijn broer, zijn compagnon in Vermaelens Projects. Hij ontdekte dat de Focketyns familie zijn van Begijntje Van der Sande, een van de beter begoede begijnen in het begijnhof van Hoogstraten. Ze overleed er op 31 juli 1685. Daags voor haar dood liet ze door notaris J. Van Ostaeyen haar testament opschrijven en liet het inschrijven in het hofregister. Begijntje Cornelia was bekommerd om de opvoeding van haar nichten en wilde deze niet ongeletterd laten. Om hun studies te bekostigen maakte ze bij testament een ‘fondatie’ waarvan de jaarlijkse opbrengst moest aangewend worden voor het betalen van de kosten. De inhoud van de stichting bestond o.m. uit een akker “groot ontrent dry loopensaet”, die de begijn gekocht had van haar neef. De ak

ker was gelegen op wat nu de Thijsakker heet. Destijds landbouwgrond, later zeer gegeerde en dure bouwgrond. De verkoop ervan in 1979 maakte van de stichting Vanden Sande meteen de tweede grootste van de provincie Antwerpen. De beurs was bestemd voor het bekostigen van het onderwijs van in eerste instantie de familieleden van Juffrouw Cornelia. De meisjes kregen de voorkeur, bij gebrek aan meisjes komen ook jongens aan de beurt. Heden ten dage worden uit de stichting van Juffrouw Cornelia elk jaar 100 studiebeurzen van ca. 200 Euro voor middelbare studies uitgekeerd.

Bleek dat de de kinderen van Frank Focketeyn van een studiebeurs uit het fonds van Juffrouw Cornelia hadden mogen genieten voor hun middelbare studie. Uit zijn vertelling van die zondagmorgen bleek Frank dat zeer naar waarde geschat te hebben. Niet alleen vanwege de centen, maar vooral was daar de verwondering; dat hij steun kreeg die zijn onstaan meer dan 300 jaar terug vond, uit een onvermoede hoek. Van een begijntje (zovele jaren later toch een poëtische figuur) dat Cornelia heette, die zelf nooit kinderen had, maar tot het einde der tijden (of het kapitaal) aan de kinderen van de familie had gedacht. Ik kende het verhaal van de stichting, maar had nooit kennis gehad van genieters van het fonds van Begijntje Cornelia. Dat het door een van mijn favoriete acteurs verteld werd op een rustige zondagmorgen, stemde me content. Dat hij er enthousiast over vertelde en tegelijk reclame maakte voor een bezoek aan het ‘prachtige Hoogstraatse Begijnhof’, droeg daar toe bij. Het doet altijd deugd dat ze op TV op radio goede dingen vertellen over de gemeente waar je woont. (jaf)

De reünie: De Hoogstraatse Maand sprak met De Spilzakken

“Wij zijn nu groter dan toen we nog bestonden”

Op zondag 21 november wordt de viering van 800 jaar Hoogstraten afgesloten met een groots volksfeest. Met als uitsmijter een uniek concert. Voor het eerst in meer dan 25 jaar treden De Spilzakken nog eens op – met in hun valies een pak Hoogstraatse klassiekers. Een eenmalig reünieconcert. Terwijl de repetities in volle gang zijn, trommelde De Hoogstraatse Maand de

Eén voor één sijpelen ze binnen bij den Bottel, het grand café tegenover het Hoogstraatse stadhuis. Gie Martens, Charel Huet, Jan Croes, Jef Martens en Sjarel Hofkens. In de jaren ’70 en ’80 maakten ze samen furore als straatzangers enmuzikanten, toen ze als De Spilzakken elk jaar de Heilig Bloedfoor opluisterden. Wie er toen bij was, spreekt er nog altijd over, terwijl sommige van hun liedjes – zoals ‘’t Warm water af Meer’, ‘Pas op veur schoon vrouwen’, ‘De eirbissemerumba’ en ‘Het Spilzakkenlied’ – uitgegroeid zijn tot Hoogstraatse klassiekers.

Muziek maken, zingen of op een podium staan doen ze allemaal. Voor De Spilzakken deden ze dat, en ze doen het nog steeds. Maar het was vooral de chemie tussen de vijf leden van die ene groep die er in slaagde een prominente plaats te veroveren in het Hoogstraatse collectieve geheugen. Alle vijf staan ze er nog steeds van te kijken, want toen ze indertijd met de Spilzakkenbakfiets de Vrijheid opreden, wilden ze zich

vooral kostelijk amuseren. Geen haar op hun hoofd dat er aan dacht dat er zoveel jaar later nog steeds over hun optredens en hun nummers gesproken zou worden.

Nog altijd zijn ze verbaasd en verwonderd wanneer nog maar eens blijkt hoezeer hun nummers ingebakken zitten in het geheugen van de meeste Hoogstratenaren, zoals eind augustus bijvoorbeeld, tijdens het Hoogstraatse kinderfeest Begijntjes Laat Besluit. Vier gebuurten namen deel aan de competitie. Toen ze hun acts brachten voor het Hoogstraatse stadhuis, bleken drie van de vier zich gebaseerd te hebben op een nummer van De Spilzakken.

“Weet je wat het straffe was?”, zegt Jef Martens, de frontman van De Spilzakken. “De vierde groep gebruikte een stukje instrumentale muziek in hun act. Welk stukje muziek, denk je? Het instrumentale voorspel van het nummer ‘Van de rosse’ van De Spilzakken. Vier op vier! Terwijl dat potverdorie een kinderfeest is… Zelfs

de ouders van die kinderen waren bij wijze van spreken nog niet geboren toen wij op de Heilig Bloedfoor speelden. 27 jaar geleden hebben we dat voor de laatste keer gedaan.”

“Op een bepaald moment speelden wij met mijn huidige groep, MCC, in de Kapel van MerksplasKolonie voor 1.500 tuinbouwers – op uitnodiging van de Veiling”, pikt Gie Martens in, de jongere broer van Jef Martens en de man die de muziek voor de meeste eigen nummers van De Spilzakken schreef. “Het optreden was eigenlijk geen succes, want die tuinders zaten allemaal over augurken en aardbeien te kletsen. En de akoestiek was affreus. Omdat het op uitnodiging van de Veiling was hadden wij bij hoge uitzondering ‘Den eirbissemerumba’ van De Spilzakken ingestudeerd. Toen wij dat begonnen te zingen, ging van het ene moment op het andere die hele zaal plat. De hele zaal vloog recht, en kleinmannen kwamen meteen naar voor gelopen om te vragen: Nog van De Spilzakken!”

DHM: Realiseerden jullie je vroeger al hoe populair jullie nummers in Hoogstraten zijn?

Gie Martens: Onze optredens waren populair, dus zeker de laatste jaren dat we op Heilig Bloed optraden, trok dat echt een massa volk. Maar dat de mensen daar zoveel jaar later nog over praten en er naar snakken die liedjes keer op keer terug te horen, dat is natuurlijk nog iets anders.

Jef Martens: In wezen was het wellicht niet zo erg uitzonderlijk wat wij in die tijd deden, maar het stond zo ver af van wat er voor de rest op de foor te beleven viel, dat het een steeds hogere vlucht begon te nemen. Dat er een rups en een paardemolen op de kermis stonden, dat vond iedereen normaal. Maar dat daar mensen muziek stonden te maken, dat was men niet meer gewoon. Voor en na de processie traden we op. Ik denk dat het succes ook zat in het feit dat wij het allemaal heel ontspannen deden. Wij deden het voor ons plezier, en hadden niet echt iets te bewijzen. Het was bijna alsof wij thuis aan het optreden waren, alsof we dat elke week deden.

Charel Huet: Dat iedereen zo ontspannen was, had er wellicht ook mee te maken dat minstens de helft van de groep recht uit het café kwam…

Jan Croes: Maar het succes zat hem toch ook in de inhoud van de nummers. We maakten nummers die de mensen van Hoogstraten aanspraken. En niet alleen de mensen van Hoogstraten zelf. Neem één van onze grootste hits, ‘’t Warm water af Meer’, dat was ook in Meer meteen prijs natuurlijk.

Biljart

Sjarel Hofkens: Dat onze optredens toen zo populair waren, had ook te maken met de interactie met het publiek. Jef was daar heel goed in. De mensen stonden héél dichtbij, en werden steeds meer bij onze optredens betrokken.

Gie Martens: In zekere zin is het in de loop der jaren ook een beetje een vorm van straattheater geworden. In de beginjaren speelden wij op verschillende plaatsen, en stonden we echt tussen de marktkramers. Die reageerden op twee verschillende manieren: ofwel waren ze slechtgezind op ons omdat we voor hun kraam stonden, ofwel vonden ze het geweldig dat er zoveel volk op ons af kwam, mensen die dus ook voor hun kraam stonden. Later zijn we dan een beetje buiten de Markt gaan spelen, meestal in de buurt van het stadhuis. Dan hinderden we de mensen van de foor en de markt niet.

Jef Martens: Ik heb ooit zelfs het verwijt gekregen dat we met De Spilzakken veel te snel begonnen te spelen nadat de processie gepasseerd was. Ze vonden ‘het lawaai’ hinderlijk, maar vooral: terwijl de processie nog passeerde, stonden de mensen al te wachten op het moment dat we zouden beginnen. En wij begonnen natuurlijk zo gauw we konden te spelen.

DHM: En wat deden jullie tijdens de processie?

Gie Martens: Dan gingen wij heel devoot op café.

DHM: En wat als het regende?

Gie Martens: Dan speelden we binnen in de cafés. Desnoods op het biljart.

Charel Huet: Er zijn foto’s van mensen die op mekaar gepakt naar ons staan te luisteren.

Jan Croes: En we kwamen overal. In de Patria, in de Roma…

Gie Martens: Wij hadden nooit het idee dat we iets heel speciaals of bijzonder aan het doen waren, maar wel dat het plezant was. En blijkbaar vonden de mensen dat ook.

Jef Martens: Ik overdrijf echt niet als ik zeg dat ik tot een paar jaar geleden echt nog heel regelmatig aanvragen kreeg van mensen die De Spilzakken wilden boeken voor een optreden. Wij hebben ons laatste optreden gegeven in ’83… Het is natuurlijk wel wat verminderd in de loop der jaren, maar toch… Het had veel meer impact in Hoogstraten en omstreken dan wij op dat moment zelf beseft hebben.

Gie Martens: Lang nadat wij gesplit waren, kreeg ik nog een vraag van iemand die er nogal warmpjes inzat, die wou dat wij op de plechtige communie van zijn zoon wilden komen spelen. Ik antwoordde dat we al lang niet meer speelden, maar die zei meteen: ‘’t Mag kosten wat het kost.’ En dat allemaal voor iemand van twaalf jaar die zot is van De Spilzakken.

Jan Croes: Dat was het maffe. Op een bepaald moment ging onze muziek blijkbaar een eigen leven leiden bij jongeren, bij mensen die ons nooit kunnen hebben zien optreden omdat ze nog niet geboren waren. Die bleken ineens al die nummers van ons uit het hoofd te kennen.

DHM: Was dat nadat de cd met al jullie nummers was uitgekomen?

Jan Croes: Oók. Maar blijkbaar ook langs andere kanalen.

Sjarel Hofkens: In Meer is dat bijvoorbeeld langs de lagere school gegaan. In de lessen Nederlands moeten ze het daar over dialect hebben, ze gebruiken daar onze nummers voor.

Jef Martens: In dancing ’t Fortuin in Meer is de kreet Charel, trekt ‘em open, jongen uit ons liedje ‘’t Warm water af Meer’ jarenlang een gimmick geweest. Misschien nu nog zelfs, het zou kunnen.

Gulzigheid

DHM: Hoe zijn De Spilzakken eigenlijk begonnen?

Gie Martens: Het allereerste begin van De Spilzakken lag in jeugdclub Den Tinnen Pot, die gelegen was op de hoek van de Vrijheid en de straat die nu de Tinnen Potstraat heet. Op zondagnamiddag werden daar wel eens vrije podia georganiseerd, en daar traden wij op met een groepje met onder meer Marthe Huet, Guy Swaegers, Marcella Erens, Sjarel Hofkens en Charel Huet, denk ik. Op dat moment mocht ik in Den Tinnen Pot alleen nog maar op zondagmiddag binnen, omdat ik nog maar een jaar of veertienvijftien was, mocht ik daar ’s avonds niet komen.

DHM: Wat speelden jullie dan?

Gie Martens: Vooral covers van Vlaamse en buitenlandse folkgroepen: Wannes van de Velde, Paul Simon, Donovan, Fairport Convention… Zowel in het Nederlands als in het Engels. Het was een amalgaam van nummers die we her en der hadden opgepikt.

Sjarel Hofkens: We gingen in die tijd ook op zoek naar oude Vlaamse folknummers, ondermeer op platen van De Kadullen, ‘t Kliekske en het Brabants Volksorkest. We hebben ooit zelfs nog het voorprogramma van ‘t Kliekske gespeeld in Het Slot in Wortel.

Gie Martens: Toen we genoeg nummers hadden, kregen we het idee om eens op de foor van Heilig Bloed te gaan spelen. En zo is het eigenlijk begonnen. De eerste jaren kwam de garde ons zelfs altijd wegjagen als we aan het spelen waren. Gullie hebt geen leurderskaart!

Jef Martens: Dat had er ook mee te maken dat de burgemeester bang was dat we nummers tegen het gemeentebestuur zouden gaan zingen.

Sjarel Hofkens: Het kwam voor hem allemaal nogal alternatief over.

Gie Martens: De goegemeente had blijkbaar een beetje schrik van ons. Maar we waren op alles voorzien. Zo hadden we ook een nummer ingestudeerd dat we altijd meteen begonnen te spelen wanneer de garde ons kwam wegjagen, en dat heette: Dronkaard, ge moet naar huis toe gaan. Altijd als de garde ons kwam wegjagen, begonnen wij uit volle borst dat lied te zingen. Het publiek kwam dan nog wat dichterbij staan, en na een tijdje droop de garde dan stilletjes af.

Sjarel Hofkens: In die beginjaren zat ik nog op school op het Klein-Seminarie, en dus moest ik als Hoogstratenaar ook meelopen in de processie. Ik moest een van de kruizen van de zeven hoofdzonden dragen. Om tien uur ’s morgens begonnen wij dan te spelen met De Spilzakken. Tegen dat de processie zou vertrekken snelde ik naar het Seminarie, trok die zwarte kleren aan, liep met dat kruis de processie, om meteen daarna rap terug naar de groep te snellen, zodat we opnieuw konden optreden..

Gie Martens: De Sjarel liep elk jaar met ‘gulzigheid’ op zijne rug…

DHM: Was dat al met de definitieve bezetting?

Gie Martens: Nog niet, maar langzaam maar zeker begon het allemaal wat te evolueren. Guy Swaegers zong nog bij onze eerste optredens, maar viel niet veel later weg. Toen heb ik een paar jaar lang de zang voor mijn rekening genomen. Later is onze Jef er dan bijgekomen, en werd hij de frontman. Jef Van Gool heeft een hele tijd lang bas gespeeld… Hij speelt nog mee op ‘Jan zoekt een meisje’, het eerste singeltje. Niet op de b-kant van dat nummer, ‘Moord in de muzementen’, want daar hebben we de baspartij met een tuba ingespeeld.

DHM: Wanneer ben jij er dan bijgekomen, Jan?

Jan Croes: Ergens vlak na het uitbrengen van de eerste single, denk ik. Jef Van Gool speelde toen nog bas, en ik kwam erbij op viool. Pas toen Jef er mee stopte, ben ik contrabas gaan spelen.

Gie Martens: We hadden Jan gevraagd om viool te komen spelen omdat Sjarel (Hofkens) dat eigenlijk niet goed kon. Hij deed altijd wel alsof, en wij deden of we dat niet doorhadden… maar eigenlijk kon hij het niet. (lacht)

Charel Huet: En dan moesten wij zeggen: Sjarel, die strijkstok moet ge bij de viool gebruiken, niet als ge mandoline speelt.

Gie Martens: Als wij repeteerden, dan zaten wij altijd – zoals nu – flauwe zever te verkopen. De hele tijd zaten we steken aan mekaar te geven… We hebben in de loop der jaren wat afgelachen. Het was een ongelooflijk feest om te repeteren. Heel dikwijls, zelfs tijdens optredens, kregen wij de slappe lach.

Nonkel Bob

DHM: Hadden jullie op dat moment al wat podiumervaring? Of trokken jullie gewoon zonder boe of ba de straat op.

Jef Martens: Wij, onze Gie en ik, hadden natuurlijk van kleins af aan op een podium gestaan. Met het knapenkoor, maar ook met De Acht van Martens.

DHM: Dat was een kinderkoor met alle acht de broers en zussen Martens…

Jef Martens: Het ontstaan van De Acht van Martens was onrechtstreeks te danken aan Louis Fransen, de Hoogstraatse kunstenaar die eerder dit jaar in Japan gestorven is. In die tijd, begin jaren ’60, was hij nog pater, en hij was voor een jaar met vakantie in Hoogstraten. Toen hij terug naar Japan zou vertrekken, werd er een Japanse avond ingericht om geld in te zamelen. Louis Fransen was bij ons een vriend aan huis, net als Jan Verstraelen, de onderpastoor van Hoogstraten. Ons vader was toen koster in de kerk. Op een

bepaald moment stelde hij voor om met alle acht de kinderen Martens tijdens die Japanse avond een nummertje te komen zingen voor Louis. In het Japans dan nog. Uiteindelijk hebben wij die avond een nummer of drie gezongen, en het sloeg echt in als een bom. En toen amper een paar maanden later de film ‘The Sound of Music’ uitkwam, over een zingende familie, was het hek helemaal van de dam. Honderden keren hebben wij toen opgetreden. Het was echt een hype. Sjarel Hofkens: Jullie hebben zelfs een single uitgebracht.

Jef Martens: Klopt. ‘Kerstmis in de stad’, met vier nummers op. Bladen als De Zondagsvriend wijdden grote artikels aan De Acht van Martens. Wij werden ook uitgenodigd in het televisieprogramma van Nonkel Bob op woensdagnamiddag, en in Spelevaren, een ander populair tv-programma. In mijn tienerjaren was ik echt wel uitgekeken op het repertoire van De Acht van Martens, maar wat me altijd is blijven aantrekken, is het podium. Dat is me altijd blijven aantrekken, op wat voor manier dan ook. Dat spel met het publiek, dat vind ik nog altijd fantastisch.

Gie Martens: Onze vader en ons moeder moesten ontelbaar veel optredens weigeren.

Sjarel Hofkens: Ge zijt min of meer op dezelfde manier begonnen als Michael Jackson, Jef…

Jef Martens: Er kwamen soms zelfs liefdes-

Kantoor van Geassocieerde Notarissen

JAN MICHOEL EN FILIP MICHOEL

Burgemeester J. Van Aperenstraat 8

Hoogstraten

Tel 03/314.51.77 - Fax 03/314.65.56

Info@notaris-michoel.be

OPENBArE VErKOPING

VAN EEN HOEVE OP EN MET GrONd gelegen te HOOGsTrATEN (MEErLE), ELsAKKEr 14

Geassocieerde notarissen Jan & Filip MICHOEL te Hoogstraten, zullen openbaar verkopen:

ONDER HOOGSTRATEN, vierde afdeling MEERLE

Een hoeve op en met grond, Elsakker 14, Kadastraal bekend sectie E nummer 153/H, groot 34 a 33 ca

Omvattende: 2 voorplaatsen, zitplaats - keuken, 3 slaapkamers, badkamer, wasplaats, kelder, zolder, stal en veranda, schuur in de tuin

Kadastraal inkomen: 603 euro (klein beschrijf mogelijk).

sTEdENBOuwKuNdIGE VErMELdINGEN

1° geen stedenboukundige vergunning gekend, behoudens deze afgeleverd op 13 april 1966 voor het bouwen van een kippenhok (gemeentelijk dossiernummer 667515);

2° de meest recente stedenbouwkundige bestemming volgens het plannenregister is: agrarisch gebied;

3° geen dagvaarding werd uitgebracht overeenkomstig artikel 6.1.1. VCRO of 6.1.41 tot en met 6.1.43 VCRO (herstelmaatregel);

4° er geen verkooprecht op van toepassing is zoals bedoeld in artikel 2.4.1. VCRO (afgebakende zones in een definitief vastgesteld ruimtelijk uitvoeringsplan);

5° geen verkavelingsvergunning werd afgeleverd.

BEsCHIKBAAr: Onmiddellijk mits betaling vna koopprijs en kosten.

ENIGE zITdAG: Toewijzing onder de opschortende voorwaarde van afwezigheid van hoger bod op 4 oktober 2010 om 17 uur in taverne De Voorthoeve te Hoogstraten-Meerle Voort 10

BEzICHTIGING: ‘s zaterdags van 10u tot 12u.

INLICHTINGEN te bekomen op het kantoor van de verkopende notarissen.

Gehuwde kandidaat-kopers dienen beiden aanwezig te zijn voorzien van trouwboekje en huwelijkscontract.

brieven van fans aan, die ons moeder natuurlijk achterhield. Daar zijn we pas later achter gekomen.

DHM: Vanaf wanneer heette de groep De Spilzakken?

Sjarel Hofkens: Van bij het begin. Je mag niet vergeten dat wij begonnen zijn in de hoogdagen van de Vlaamse folk: Wannes van de Velde, Rum, Walter de Buck, ‘t Kliekske, De Kadullen, Willem Vermandere… Wij zochten dus een naam die in dat rijtje zou passen, en aangezien Spilzakken een bijnaam voor de Hoogstratenaren was…

Gie Martens: Zeg maar gerust een scheldnaam. Het zou te maken hebben met het verzamelen van dennenaalden om te stoken. Er zijn nog andere mogelijke verklaringen, onder meer dat het te maken zou hebben met ‘verspillen’, maar dit is de meest plausibele.

Jef Martens: Een spilzak gaat in de bossen dennennaalden rapen, in plaats van hout te stoken in de kachel. Op zoek naar naalden trekt zo iemand met een zak de bossen in.

Gie Martens: Daar kwam nog bij dat in ‘spil’ natuurlijk ook spelen zit.

Jef Martens: En die ‘zakken’, dat is natuurlijk de evidentie zelf…Misschien moeten we ons voor de reünie maar gewoon ‘De Ouwe Zakken’ laten noemen…

Moord van Nijlen

DHM: Jullie trokken ook oude kledingstukken aan. Is daar ooit over nagedacht?

Jef Martens: Nee, dat is eigenlijk stomweg zo gegroeid.

Gie Mertens: Wat je je vandaag niet meer kan voorstellen, is dat wij de eerste jaren volledig zonder versterking speelden. Ons vader had een grote megafoon gemaakt voor onze Jef, zodat de zang wat harder zou klinken, maar dat was het eigenlijk. Pas later zijn we dan zelf wat versterking in mekaar gaan knutselen.

Charel Huet: Had het idee om op de foor te gaan zingen omdat vader Martens dat ook had gedaan?

Jef Martens: Er werd bij ons thuis in ieder geval veel verteld over de zangers die vroeger op de kermis zongen, liedjesbladen verkochten en veel misbaar maakten. Wat bij ons bleef hangen, was vooral dat het vroeger veel plezanter was op de kermis dan vandaag. Wat is kermis tegenwoordig meer dan wat kramen en een paar attracties. Dat is de reden dat wij uiteindelijk op de kermis zijn gaan optreden. Kwam daarbij dat De Spilzakken daar ook – ik denk niemand van de vier anderen mij zal tegenspreken –op ons best waren.

DHM: Gingen jullie dan op zoek naar echte oude kermisnummers?

Sjarel Hofkens: Je had toen nog een paar kermiszangers, zoals Sus Kavoo, dus daar haalden wij wel inspiratie.

Gie Martens: Er is een periode geweest dat we echt wel actief op zoek gegaan zijn naar oude, Hoogstraatse nummers. Dat gingen wij mensen in Minderhout en Meer opzoeken, en vroegen hen of ze nog liedjes van vroeger kenden. Zo kon het gebeuren dat mensen nog maar één strofe van een liedje kenden. ‘Ne scheve en ne kromme’ is zo’n nummer, waarvan iemand alleen nog maar de eerste strofe kende. De eerste strofe is authentiek, de rest heeft onze Jef erbij geschreven.

Jef Martens: Ik herinner mij de moeder van Gust van café de Roma, die een boekje had waar ze vroeger liedjes van op de foor in had opgeschreven. Ik koester dat boekje nog altijd.

Nog steeds actief in de muziek

Op Jef Martens na, die naast zijn werk als directeur van de Hoogstraatse academie IKO, de voorbije jaren vooral als beeldhouwer actief was, zijn de leden van De Spilzakken nog steeds muzikaal actief. Sjarel Hofkens speelt bij Vitesse Limitée, een groep met Flor Verschueren, Veerle Dingenen en Jef Rombouts die Frans chanson en musette speelt. Charel Huet vormt met Willy Geets het duo Tegennenoam, dat zich vooral specialiseert in absurde vertalingen (in het Rijkevorsels – of iets dat er op trekt) van evergreens uit de rockgeschiedenis. Bij speciale gelegenheden verzorgt hij wel eens een gastoptreden bij MCC (kort voor Martens, Croes & Croes), de groep van Gie Martens, Jan Croes en diens broer Flup Croes. Zij brengen muziek waarin de zang steeds centraal staat, uit verschillende genres.

Gie Martens: Ons vader stak samen met Jos Bruurs en Jules Druyts indertijd al bonte avonden in mekaar voor de Milac (plaatselijke afdeling van katholieke vormingsactie voor miliciens –TH). Tijdens die bonte avonden imiteerden ze ook kermiszangers, en het is met die bedoeling dat Jos Bruurs ooit ‘Moord in de Muzementen’ geschreven heeft. Dat was een nummer gebaseerd op ‘De moord van Nijlen’, een indertijd bekend nummer over een echtgebeurde misdaad. En Jos Bruurs verzon daar een Hoogstraatse versie van. ‘De moord in de Muzementen’ werd een van onze allereerste nummers, net als ‘De Vagebond’, dat we kenden van Wannes van de Velde en De Kadullen. In het begin speelden we allemaal nummers die we van ergens anders kenden. Pas na een hele tijd zijn we zelf nummers beginnen maken.

Jef Martens: Dat moest er uiteindelijk wel van komen, want een échte straatzanger zong nummers die inspeelden op de actualiteit, of verwezen naar het dorp waar ze optraden. ‘De moord in de Muzementen’ speelt zich natuurlijk in Hoogstraten af, in ‘De vagebond’ wordt Hoogstraten genoemd… Maar zo erg veel nummers waar Hoogstraten in voor kwam waren er niet, en bijna automatisch zijn we dan zelf nummers gaan schrijven. In eerste instantie hadden eigen nummers ook het voordeel dat we de tekst op een blad papier konden drukken, die we dan als liedjesblad konden verkopen. Als het om nieuwe liedjes ging, die verwezen naar de streek, dan verkocht je daar wel wat van. En dan konden we daar een pintje mee gaan drinken.

DHM: Pas later brachten jullie elk jaar een single uit?

Jef Martens: Ja, maar dat heeft nog een paar jaar geduurd. Zo’n single had alleen maar voordelen. Je had dan écht iets om te verkopen, en met dat

geld kon je later pas echt goed op de lappen gaan.

Gie Martens: In het begin hadden we gewoon een klak liggen of een gitaarkoffer staan, waar de mensen wat geld in konden gooien. En daar zijn dan later die liedjesbladen en singles voor in de plaats gekomen.

Jef Martens: We hebben ook ooit eens een koekje gepresenteerd, de Spilzak. Ik weet niet of de samenstelling nog steeds hetzelfde is als indertijd, maar die worden nog altijd gebakken. Dat hebben wij ooit op Heilig Bloed, in samenwerking met bakker Jan Schrijvers gelanceerd. We wilden altijd niet zomaar een paar liedjes zingen en een beetje onnozel staan doen, maar ook altijd iets verkopen. Een liedjesblad, een single, een koekske…

Charel Huet: Ik heb thuis nog wel een paar van die liedjesbladen liggen. Ik denk dat we die ook verkochten in een jaar dat we geen single hadden opgenomen.

Vroegmarkt

DHM: Wat was het eerste eigen nummer dat jullie brachten?

Charel Huet: ‘Het spilzakkenlied’ was het eerste nummer dat speciaal voor De Spilzakken geschreven werd. Dat was allemaal nogal braaf.

Jef Martens: Als ik dat nu terughoor, dan denk ik: té braaf.

DHM: En wie schreef de nummers?

Gie Martens: Dat wisselde. Ik schreef meestal de muziek, en af en toe ook de tekst. Jef heeft ook voor nogal wat nummers de tekst geschreven, net als onze broer Jan. Het arrangement was wel altijd van de hele groep.

Jef Martens: Iedereen, elk lid van de groep, bracht daarbij zijn eigen muzikaliteit in.

Gie Martens: Als de basis er was, dan pakte iedereen zijn instrument, en dan begonnen we samen wat te frullen. Zo kwamen die nummers uiteindelijk tot stand. Soms moest het wel wat te snel gaan.

Charel Huet: Dikwijls begonnen we pas aan een nieuw nummer een maand voor we de studio in doken voor een nieuwe single.

Jef Martens: Zo ergens na nieuwjaar realiseerden wij ons: Oh ja, binnenkort is het weer Heilig Bloed. Dan duurde het nog een tijdje voor we weer in actie schoten. Altijd te laat, zodat het meestal veel te snel moest gaan.

DHM: Hoeveel singles lieten jullie persen?

Gezocht: foto’s en filmopnames

Honderden mensen maakten indertijd foto- en filmopnames (meestal Super 8) van de optredens van De Spilzakken. De muzikanten zelf hadden daar geen tijd voor. Die moesten namelijk optreden. Daarom doen ze een oproep naar mensen die nog mooi foto- of filmmateriaal van de groep hebben. Wie beeldmateriaal van De Spilzakken heeft, kan de groep contacteren via jancroes@telenet.be

DE SPILZAKKEN

Gie Martens: Er werden er altijd 500 van verkocht, maar die waren nooit in één jaar allemaal op. Hoe goed de verkoop was, hing eigenlijk vooral van het weer af. Als het met Heilig Bloed goed weer was, dan verkochten we er 250 of 300. En de rest verkochten we dan het jaar erop, naast ons nieuw singletje. Uiteindelijk waren ze wel allemaal op. Ik heb ze zelf in ieder geval niet meer.

Jef Martens: Ik ook niet.

Jan Croes: Ik een paar, denk ik. Van één nummer zijn er meer dan 500 exemplaren geperst. In opdracht van de Veiling hebben we een single gemaakt, met daarop ‘De Eirbissemenrumba’ en ‘De koninginnen van Hoogstraten’. Daar zijn er toen 2.000 van geperst. We hebben toen ook acte de présence moeten geven op de vroegmarkt in Antwerpen. Om 4 uur ’s morgens! Recht uit het café de bus in en naar Antwerpen. En die vroegmarkt heet niet voor niets vroegmarkt, dat is dus ook erg vroeg afgelopen. Wanneer het afgelopen was, trokken al die gasten de kroeg in. Op de vroegmarkt zelf was ons optreden nog een vrij kille bedoening, maar in de cafés was het hilarisch. Manmanman! En dat allemaal om de aardbei te promoten.

Gie Martens: Ik heb wel veertien uur geslapen achteraf.

DHM: Jullie zeiden net dat kermiszangers inspeelden op de plaatselijke actualiteit. Hebben jullie dat ook ooit gedaan?

Jef Martens: Toen in 1978 de fusie eraan kwam, maakten wij daar een nummer over, waar alle dorpen die deel van Hoogstraten werden in aan bod kwamen. Dat is ‘Pas op veur schoon vrouwen’ geworden. Ne metser uit Wortel… Aannemer Horsten bestond toen nog. Nen trommelaar uit Minderhout… De fanfare was daar heel populair, die organiseerde toen elk jaar nog Kappelekeskermis. Een paterke uit Meersel-Dreef…Nen tuinder uit Meerle…Het gevolg was dat de mensen zich daar erg door aangesproken voelden.

DHM: Hebben jullie ooit de ambitie gehad om buiten Hoogstraten door te breken?

(samen): Nee, absoluut niet.

Gie Martens: Het is wel fijn zo: wereldberoemd in Hoogstraten, en daarbuiten onbekend.

Jan Croes: We hebben wel eens buiten Hoogstraten opgetreden, maar meestal deden we dat niet zo graag. Ik herinner me een optreden in Riel in Nederland. De mensen die ons gevraagd hadden waren laaiend enthousiast, maar om de een of andere reden werkte het niet bij het publiek daar.

Charel Huet: Eigenlijk was Heilig Bloed onze reden van bestaan.

Gie Martens: Daarom is het ook wel spijtig dat we ons reünieoptreden voor 800 jaar Hoogstraten niet tijdens Heilig Bloed hebben kunnen doen.

onze Jef en Charel (Huet) werken in het IKO, en moeten dan altijd werken, met de jaarlijkse tentoonstelling met werk van de leerlingen. Dus dat gaat echt niet.

Jef Martens: Het voordeel van optreden tijdens Heilig Bloed was ook dat het publiek er echt kon inlopen. Wij traden een paar keer op in de loop van de voormiddag, en speelden al onze nummers drie of vier keer.

Jan Croes: Ik denk dat het op die manier niet meer zou werken. Wij speelden toen wat eigen nummers, een paar covers, en tussendoor lulde Jef een beetje de tijd vol als wij voor de zoveelste keer niet meer wisten hoe we het volgende nummer ook alweer moesten inzetten. Dan gingen wij dicht bij mekaar staan, en dan vroeg Charel (Huet): Gie, ‘De vagebond’… Hoe begint dat nu weer? Terwijl Jef dat nummer al aan het aankondigen was, vroeg Charel Begint dat zo?, en speelde een stukje voor. Nee, Charel, zeiden wij dan. Dat is van dat andere nummer.

Charel Huet: Dat was zo. Maar veel van die nummers begonnen op een nogal gelijkende manier.

Sjarel Hofkens: Ja Charel, probeert u er maar uit te lullen…

Gie Martens: En ondertussen tetterde onze Jef maar door, tot wij weer wisten hoe we verder moesten.

Jef Martens: Daar ben ik nog altijd héél goed in. Er zijn weinig stiltes die ik niet volgeluld krijg. (lacht)

Gie Martens: Alleen Jan wist altijd hoe hij moest beginnen.

Jan Croes: Voor mij was het heel simpel. Ik pakte mijn contrabas, en speelde pom-pom-pompom-pom-pom…

Jef Martens: Ik haalde toen ook continu mensen uit het publiek om er wat zottigheid mee uit te halen. Als je op zo’n groot podium staat als in Veiling kan dat niet.

Jan Croes: Wij speelden ook veel nummers die we nooit hebben opgenomen. Soms met een groot tekenblad vol illustraties erbij, of meezingnummers voor het publiek… Dat zal nu anders zijn. Het publiek verwacht nu toch van ons dat we de nummers gaan spelen die het kent vanop onze cd.

Jos Baudewijn

DHM: Was er aandacht van radio en televisie?

Charel Huet: Ik herinner mij een optreden bij ‘Binnen en buiten’, een televisieprogramma met Luc Appermont.

Gie Martens: We hebben ook ooit gespeeld in Antwerpen Apart, het middagprogramma van

Radio 2. In De Singel in Antwerpen was dat. De producer van dat programma was Jos Baudewijn. Toen wij voor het programma aan het soundchecken waren, vroeg Charel (Huet): Kunt ge mij niet wat stiller zetten? Jos Baudewijn kwam uit zijn kotje en vroeg: Vraagt gij nu om u wat stiller te zetten? En hij schoot keihard in de lach. In heel zijn loopbaan had hij het nog nooit meegemaakt dat een muzikant vroeg om hem wat stiller te zetten in de mix.

Charel Huet: Als je accordeon speelt, dan hoor je je eigen instrument zo luid, dat je de andere muzikanten maar amper kunt horen. ’t Zal daarmee geweest zijn…

Gie Martens: Wij moesten daar drie nummertjes spelen, en ondertussen vond daar één of andere kwis plaats. Om de zoveel vragen moesten wij een nummertje spelen.

Jef Martens: Ik heb die opname nooit gehoord, maar mijn gevoel zegt me dat het toch niet zo geweldig goed moet geweest zijn…

Charel Huet: Toen ik later aan Jos Bruurs vroeg hoe het was, antwoordde hij diplomatisch: Het begon wat aarzelend, maar voor de rest was het best goed. Toen wist ik het wel.

Gie Martens: Dat was gewoon ons ding niet, vermoed ik.

DHM: Jullie hebben ook opgetreden in een Vlaamse jeugdfilm, ‘Vakantie in mijn straat’.

Jan Croes: Over die film bestaat een bijzondere anekdote. Een Hoogstraats koppel dat naar Nieuw-Zeeland is geëmigreerd, kwam ginder aan met heel hun hebben en houden. Toen ze voor de allereerste keer hun televisietoestel aanzetten, was het eerste wat ze daar zagen De Spilzakken. Bleek die film verkocht te zijn aan de NieuwZeelandse televisie.

Gie Martens: Die film is in de loop der jaren aan een hoop landen verkocht. Niet lang nadat hij was uitgezonden, heeft iemand me verteld dat hij al aan negen landen verkocht was. En later zijn er dat blijkbaar nog meer geworden.

Jan Croes: Ik kan me nog herinneren dat de opnames plaatsvonden in het Sint-Andrieskwartier, de wijk achter de oude kantoren van de Gazet van Antwerpen in de Antwerpse Nationalestraat. Maar niemand van ons heeft er een video van.

Gie Martens: Ik vermoed dat hij alleen nog in het archief van de VRT zit. We hebben indertijd ook de rechten op ons eigen nummer dat we voor de film maakten aan de VRT moeten afstaan. Dat was ook een heel verhaal. Ik had op vraag van de toenmalige BRT tekst en muziek voor een nieuw nummer geschreven, dat we met de groep waren gaan opnemen in de Tamara King-studio’s in Heist-op-den-Berg, net als al onze andere singles. Die studio werd geleid door Dré Van Miert, de broer van Karel Van Miert. Die opname was net

op tijd klaar, en vlak voor de deadline stuurden wij alles binnen. Meteen kregen we het bericht dat ze het niet goed genoeg vonden, en of we binnen twee dagen een ander nummer konden opsturen. Op twee dagen tijd heb ik toen een nieuw nummer geschreven, we hebben dat gearrangeerd en opgenomen, en dat nummer is uiteindelijk wél gebruikt.

Jef Martens: Ik heb hem nog wel eens teruggezien toen hij werd heruitgezonden. Maar dat is ook alweer jààààren geleden. De film vertelde het relaas van een straat in Antwerpen, waar bij het begin van de vakantie een hoop caravans vertrekken, met daarin kinderen die met hun ouders op vakantie trekken. Maar een paar kinderen blijven achter. Met twee maanden vakantie voor de boeg. Tot één van de kinderen zegt: Kunnen we dan van deze straat geen feeststraat maken? En ze bouwen een groot feest voor de hele buurt, en wij waren dan de straatzangers op dat feest. Je hoort ons van ver aankomen, met de bakfiets van De Spilzakken, en wij zingen daar dan dat ene nummer.

Bakfiets

Gie Martens: Hoe zijn wij eigenlijk met die bakfiets in Antwerpen geraakt? Dat herinner ik me niet meer.

Jan Croes: Op één of andere aanhangwagen, zeker?

Charel Huet: Wanneer is die bakfiets er eigenlijk bijgekomen?

Jef Martens: Dat was een échte oude bakkersfiets die we van bakker Schrijvers hadden gekocht.

Jan Croes: In het oud werkhuis bij ons thuis hebben Gie en ik daar dagenlang aan zitten sleutelen. Het draaipunt van die bakfiets was kapot, en je kon daar uiteraard geen onderdelen meer voor krijgen. Dus dat hebben we allemaal zelf gedaan, met veel kunst en vliegwerk . Nadien hebben we zelfs nog een aanhangwagentje voor die bakfiets gemaakt.

Gie Martens: Op de zijkant hadden we dan mooi ‘De Spilzakken’ geschilderd. Oorspronkelijk stond er reclame voor Bakkerij Schrijvers op, met het telefoonnummer van indertijd: 16.

Jan Croes: Zo ging dat toen. In heel Hoogstraten waren er toen maar een paar telefoonnummers. Als je iemand in Hoogstraten moest hebben, moest je altijd via Nini Peeraer passeren. Die zat aan de centrale, en moest alle verbindingen maken. Ah Jos, alles goed? En wie moet ge hebben?

DHM: Als het allemaal zo plezant was, waarom zijn jullie er dan eigenlijk ooit mee gestopt?

Gie Martens: Wij zijn indertijd gestopt omdat het praktisch bijna onmogelijk werd om nog op te treden tijdens Heilig Bloed. Onze Jef en Charel moesten werken in het IKO, om te beginnen.

Jef Martens: Daar hadden we véél spijt van, laat dat duidelijk zijn. Maar je kan als directeur toch moeilijk tegen je personeel zeggen dat ze hard moeten werken, en dan zelf op de kermis de onnozelaar gaan uithangen.

Gie Martens: En zo zijn De Spilzakken eigenlijk een beetje stilgevallen. Al zijn we met dezelfde mensen, aangevuld met Flor Verschueren en nog een paar anderen, wel doorgegaan met Cardo Saxi.

Sjarel Hofkens: Op een bepaald moment wilden we een fanbal geven, en al meteen zeiden we: we gaan zelf ten dans spelen. En dat is dan een beetje uit de hand gelopen. Zoals we ooit met De Spilzakken begonnen zijn, zo ging ook Cardo Saxi een eigen leven leiden.

Gie Martens: Eerst heette het nog Spilzakken & Co, maar omdat sommige mensen dachten dat ze De Spilzakken te zien gingen krijgen, kozen we al snel voor een andere naam: Cardo Saxi, de letterlijke Latijnse vertaling

van Spilzakken. We speelden wel een totaal ander repertoire. Cardo Saxi was een feestorkest dat covers speelde.

DHM: Meer dan 10 jaar geleden brachten jullie alle singles van De Spilzakken samen op een cd.

Gie Martens: Van de meeste nummers hadden we gelukkig de mastertapes nog, de opnames zoals die naar de perser vertrokken om er singles van te maken. We hebben toen een bandopnemer moeten huren om die mastertapes af te kunnen spelen, en ze zo op onze eigen computer te kunnen digitaliseren. Alleen van het laatste plaatje, waar ‘Kwart over vier’ en ‘Da zennek vergeten’ op stonden, hadden we de mastertapes niet meer. Die hebben we letterlijk op een platenspeler gelegd, gedigitaliseerd en vervolgens gefatsoeneerd – om het gekraak eruit te halen.

Jan Croes: Dagen en uren hebben Gie en ik er aan gewerkt om die nummers aanvaardbaar te maken.

Gie Martens: Twee weken lang, elke avond. En de software was toen hoegenaamd niet wat ze vandaag is. Per honderdste van een seconde probeerden we de kraakjes eruit te krijgen.

DHM: Hoeveel cd’s hebben jullie indertijd laten maken?

Gie Martens: Ook 500. We zijn dan zelf in de winkels hier in Hoogstraten gaan vragen of ze die voor ons wilden verkopen.

Jef Martens: Ze vlógen buiten. Hoe dikwijls zou Danny Brosens, die toen nog een cd-winkel op de Vrijheid had, gevraagd hebben of er écht geen cd’s meer waren, want de mensen bleven er maar naar vragen.

Gie Martens: Hadden wij 100 of 200 cd’s moeten laten bijmaken, dan zou dat zoveel geld gekost hebben, dat we nooit uit de kosten zouden zijn geraakt. Dus hebben we dat uiteindelijk maar niet gedaan.

Jef Martens: Die vraag naar cd’s is lang blijven duren. Zodat we een paar jaar geleden tegen Piet Van Deun van het Stedelijk Museum gezegd hebben dat hij de nummers van De Spilzakken op de erfgoedsite van het museum mocht zetten, zodat wie dat wil die daar kan beluisteren. Alle nummers staan er bij mekaar.

Wat je wel had met die cd, is dat mensen vertelden dat ze wanneer ze op vakantie vertrokken, tijdens de hele rit in de auto de cd van De Spilzakken speelden. En maar meezingen onderweg… Een chauffeur van busmaatschappij Verhoeven kwam me ooit vragen of ik toch écht geen cd van De Spilzakken meer had. Want als hij met Hoogstraatse groepen reed, dan vroegen die a-lt-i-j-d om De Spilzakken. Dan heb ik zelf maar een kopietje gemaakt. Illegaal.

Overstroming

DHM: Als een groep als De Spilzakken in de

nog bestonden. Veel mensen, vooral jonge mensen, kennen ons van verhalen die andere mensen hen over onze optredens verteld hebben. Met dat reünieconcert lopen we het risico zelf de mythe te doorprikken.

Jan Croes: Ik denk dat we allemaal wel beseffen dat we dat risico lopen, en dat we daarom misschien wel beter willen doen dan het vroeger ooit geweest is.

DHM: Wat is dan uiteindelijk de reden dat jullie nu wel positief geantwoord hebben op de vraag om opnieuw op te treden?

Jan Croes: Na alle vragen die we in de loop der jaren gekregen hebben, leek 800 jaar Hoogstraten voor ons de ideale gelegenheid. Wij dachten allemaal: Als we het nu niet doen, dan doen we het nooit meer…

Gie Martens: Wat er zeker mee te maken heeft, is dat wij allemaal 750 jaar Hoogstraten nog bewust hebben meegemaakt.

Jef Martens: Als ge een oud lief terug tegenkomt, en ge weet dat die nog altijd zot van u staat, dan is de verleiding toch wel héél groot… We hebben de boot altijd afgehouden, maar onuitgesproken bleef wel dat we ooit nog wel eens iets samen zouden doen. Stel dat er bijvoorbeeld een zware overstroming of zoiets in Hoogstraten was geweest, dan zouden wij zeker een benefietconcert gegeven hebben. Eigenlijk is er – tot nu – nog geen gelegenheid geweest waarvan wij allemaal zeiden: dit is het juiste moment. Je moet dat ook niet te snel doen, want ik heb altijd een hekel gehad aan groepen die maar blijven terugkomen. Ik wilde met De Spilzakken niet eindigen als zo’n groep waarvan iedereen zegt:

Jef Martens: Ook daarom ben ik heel gerust in de muzikaliteit van De Spilzakken, want die is voor elk van ons zelfs groter dan ze indertijd was.

Gie Martens: We zullen er wel voor moeten repeteren, natuurlijk.

Jan Croes: Allez, de Charel toch in ieder geval Gie, hoe begint dat nummer nu weer?

Jef Martens: Een optreden van De Spilzakken moet meer zijn dan een opeenvolging van bekende nummers. Dat was vroeger zo, en dat moet ook bij het reünieconcert zo zijn. Veel zal dus afhangen van de sfeer van het concert… Vroeger begonnen wij daar aan, net uit het café, met een mentaliteit van ‘wat kan het ons eigenlijk allemaal schelen?’. We begonnen ook vrij vroeg, zodat er in het begin weinig volk stond. En tegen dat er veel volk was, kwamen wij op dreef. Dat zal nu in ieder geval anders zijn. We zullen er nu ineens moeten invliegen.

Jan Croes: Er gaat ook veel meer techniciteit bij komen kijken: geluidsversterking, belichting,…

Gie Martens: Op de foor kon je roepen: Verstaat iedereen mij? Nee? Dan zetten we het wat harder! In een zaal is dat toch anders.

Lange Jojo

DHM: Jullie hebben ook een nieuw nummer opgenomen, ‘D’n beste grand cru’. Hoe is dat tot stand gekomen?

Jef Martens: Omdat er in het kader van 800 jaar Hoogstraten een cd komt die bij alle Hoogstratenaren in de brievenbus valt, vonden wij dat De Spilzakken daar niet op mochten ontbreken. Ik ben dan begonnen met een tekst te schrijven, die drie keer zo lang was als de uiteindelijke opname. Net omdat het een feestjaar is, wou ik dat het ook een feestnummer werd. Het is uiteindelijk een ode aan de Vrijheid geworden.ste straten van de wereld kunt flaneren, maar dat je toch altijd heimwee naar die ene straat in Hoogstraten blijft hebben. De tekst was zo lang

omdat mijn oorspronkelijke idee was om er een soort feestmars van te maken, zoals Lange Jojo die ook gemaakt heeft over Brussel. Maar toen onze Gie er muziek bij begon te schrijven, is het uiteindelijk iets helemaal anders geworden. Net zoals vroeger hebben we dan met de hele groep het arrangement gemaakt.

DHM: Hoor je een verschil met dertig jaar geleden?

Sjarel Hofkens: Helemaal niet, vind ik. Het is een echt Spilzakkennummer geworden.

Gie Martens: We hebben het volledig zelf opgenomen, bij mij op de computer, en ook de mixing hebben we helemaal zelf in handen genomen. Er werd ons wel wat studiotijd aangeboden, maar uiteindelijk ben ik blij dat ik het zelf gedaan heb. Ik had via MCC al wat ervaring met het zelf maken van opnames, en ik was er zeker van dat het met een akoestische groep als De Spilzakken ook zou lukken.

Sjarel Hofkens: Ik denk wel dat we in de loop der jaren wat kritischer voor onszelf geworden zijn.

Jef Martens: Het heeft er ook mee te maken dat wij onze nummers vroeger opnamen met het idee dat het iets heel vergankelijk was. We maakten een singletje, we verkochten er daar een paar honderd van, en dat was het. Mensen zouden dat een paar keer draaien, en het een jaar later in de vuilbak smijten. Het luisterde dus ook allemaal niet zo nauw. In sommige opnames zitten wat foutjes die we nu niet meer zouden laten passeren. Zeker omdat we vandaag vaststellen dat een hoop van die liedjes van toen hier in Hoogstraten toch zijn blijven hangen, en bijna erfgoed zijn

geworden. Wanneer je dan een nieuwe opname maakt, dan word je natuurlijk kritischer dan vroeger. Voor het zelfde geld halen ze het binnen vijftig jaar nog boven.

Gie Martens: Ik zie één klein verschil met onze vroegere opnames: er zit iets meer melancholie in het nieuwe nummer. Maar de klankkleur, met de stemmen, de mandoline, de accordeon… Dat is nog helemaal dezelfde.

Sjarel Hofkens: Wellicht ook omdat het nummer op precies dezelfde manier tot stand gekomen is als de oude nummers. Aan de manier van werken bleek in al die jaren niks veranderd. Gewoon samen begin spelen en zien waar je uitkomt.

Gie Martens: Onze Jef en ik hebben even overlegd over de tekst, want ik vond het refrein veel te lang.

Jan Croes: Ik had nog nooit zo’n lang refrein gezien. ’t Was een wereldrecord, denk ik.

Sjarel Hofkens: En Bob Dylan dan, Jan? Die heeft toch ook refreinen die even lang zijn dan zijn nummers?

Jef Martens: Het had er wellicht mee te maken dat ik begonnen ben met een mars te schrijven, maar onze Gie zag er iets helemaal anders in. Ik wou echt zo’n mars schrijven als Lange Jojo.

Jan Croes: Een lange mars dus… (hilariteit)

Jef Martens: Uiteindelijk ben ik tevreden over de tekst van het nummer zoals we het hebben opgenomen. Al blijft het zo dat als je nog meer tijd hebt, je er aan kan blijven schaven..

Jan Croes: Maar dat was vroeger uiteindelijk ook zo. Wij hebben nooit echt lang aan een nummer gewerkt, dat gebeurde heel vaak op het laatste nippertje.

DHM: Maakt dat bijna spontane karakter van die opnames niet net de charme er van uit?

Gie Martens: Je moet er in ieder geval voor opletten dat je de spontaneïteit van een nummer niet verliest bij een opname, dat is zo. Ik ben blij dat er een deadline is, want dan moet je stoppen. Anders blijf je sleutelen, en loop je het risico dat er uiteindelijk niks van komt.

DHM: En tot slot: na 21 november is het definitief gedaan met De Spilzakken?

(Bijna in koor): Zeker.

DHM: Ook niet bij 850 jaar Hoogstraten?

Jef Martens: Dat is misschien nog een optie. Stel de vraag nog maar eens wanneer het zo ver is…

(Tekst: Toon Horsten. Foto’s: Bart Van der Moeren, Archieffoto’s: Archief De Spilzakken en Collectie Stedelijk Museum Hoogstraten) De Spilzakken sluiten op zondag 21 november in de Veilinghallen het volksfeest ‘Hoogstraten Santé’ af. Alle info vind je op www.800jaarhoogstraten.be. Wie de nummers van De Spilzakken wil beluisteren, kan daarvoor terecht op de geluidsbank van www.hoogstraeten.be (TH)

Wil je meer weten over dit artikel? www.demaand.be

Notaris Paul ROMMENS

Meerseweg 16, 2321 Hoogstraten/Meer

Tel. 03/315.71.67 – Fax 03/315.71.29

e-mail: info@notaris-rommens.be

OPENBARE VERKOOP VAN WOONHUIS MET TUIN TE HOOGSTRATEN / MEERLE

Notaris Paul ROMMENS te Meer zal, onder opschortende voorwaarde van uitblijven van opbod, openbaar verkopen:

Onder Meerle

LOT EEN:

Een woonhuis met tuin, 740 m², gelegen Gemeenteplein 4.

Indeling: kelder, hal, living, voorkamer, slaapkamer, keuken, badkamer met wc en douche, boven: hal, 2 slaapkamers en grote zolder Klein beschrijf mogelijk (K.I. 403).

Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening: - stedenbouwkundige vergunning: geen opgenomen in het register - bestemming volgens gewestplan: woongebied met cultureel, historische en/of esthetische waarde. - geen dagvaardingen, geen rechterlijke beslissingen, geen voorkooprecht en geen verkavelingsvergunning

Aanvaarding: na betaling koopsom en onkosten.

Bezichtiging: elke zaterdag van 10.00 tot 12.00 uur

ENIGE ZITDAG: donderdag 21 oktober 2010 om 17.00 uur in de Voorthoeve te Meerle, Voort 10.

Verdere inlichtingen ten kantore van de Notaris. Kandidaat-kopers dienen identiteitskaart, trouwboekje en eventueel (wijzigend) huwelijkscontract mee te brengen.

VANUIT

Mosten: pasgeld voor nieuw zwembad?

‘Zwemmen in Hoogstraten’ zal de volgende maanden en jaren heel wat stof tot gesprek en discussie leveren. Nog een goede twee jaar en het zwembad zou een feit moeten zijn. De eerste fase is achter de rug. Twee kandidaten werden weerhouden maar de echte onderhandelingen moeten nog beginnen. Intussen hebben zich ook twee kandidaten gemeld voor de erfpacht van De Mosten. Het is al langer geweten dat deze twee dossiers met elkaar zullen verbonden worden.

Deja vu

Een aantal jaren geleden, in de vorige legislatuur stond het gemeentebestuur voor de beslissing een bijkomende locatie te bouwen voor de gemeentelijke IKO. De voormalige wasserij aan het Groenewoud werd opgekocht en het ene plan na het andere rolde over de tekentafel. Maar aan elk nieuw plan werd telkens ook weer een nieuw prijskaartje gepind. Hiervoor had het college echter een oplossing gevonden in de verkoop van de oude Rijkswachtkazerne in de Vrijheid. Het ene werd onlosmakelijk met het andere verbonden. Uiteindelijk zou de opbrengst van de verkoop slechts een fractie zijn van de uiteindelijke bouwkosten. Vandaag zien we een gelijkaardig iets gebeuren. Het huidige gemeentebestuur heeft vanaf het begin van haar verkiezingscampagne van de bouw van een zwembad in Hoogstraten een prioriteit gemaakt. En dit zal geld kosten, veel geld. Daartegenover staat de Mosten in Meer, een prachtig domein maar spijtig genoeg te seizoensgebonden. Jaarlijks kost dit de gemeente een 250.000 euro en dit bedrag steekt het bestuur liever in de bouw van een nieuw zwembad in het centrum van Hoogstraten. Vandaar dat de zoektocht naar een erfpachtnemer voor de Mosten volop aan de gang is.

Kostprijs nog niet gekend

In de planning van het zwembad is al een hele weg afgelegd. Er werden kandidaturen opengesteld en twee kandidaten werden weerhouden. Zij konden een offerte indienen tot 17 november 2010. Tal van aspecten van inplanting en uitbouw van het multifunctioneel sportcentrum kunnen nog door de bouwfirma zelf ingevuld of aangebracht worden. Ook is er nog ruimte voor invulling door plaatselijke sportclubs. Het enige dat momenteel zekerheid biedt is de belofte van betoelaging door de Vlaamse Overheid. Deze komt over de brug met een betoelaging van 30 % per jaar in de uitbatingkosten met een maximum van 318.800 euro per begrotingsjaar. Gans het ontwerp, de bouw en de uitbating gebeurt door de firma die de door het gemeentebestuur in samenspraak met de Sportfacilitator van de Vlaamse Overheid zal benoemd worden . Deze zal de exploitatie van het multifunctioneel sportcomplex op zich nemen. Van zodra het sportcentrum in gebruik genomen

Jaarlijks beleven tal van scholen dolle pret in een sportieve uitdaging op De Mosten, zoals hier enkele leerlingen van het eerste jaar uit Vito. Het zou spijtig zijn moest deze mogelijkheid voor de toekomst verloren gaan.

wordt zal de gemeente een ‘beschikbaarheidsvergoeding’ betalen aan de uitbatende firma en dit dus gedurende 30 jaar. In het financieel beleidsplan 2008-2012 van de gemeente wordt er vanaf 2012 een verhoging van de uitgaven voor het zwembad van 750.000 euro voorzien.

Veel onzekerheden

Wat ons vooral opviel in de voorstelling van het project waren de talloze nog in te vullen elementen in dit dossier. Niet enkel de uiteindelijke kostprijs, maar ook de juiste inplanting, de eventuele locatie voor een mogelijk cultureel centrum, de grootte van de parking, aspecten van veiligheid (in het zwembad zelf maar ook door het aantrekken van extra verkeer), bijkomende voorstellen uit de clubs, enz. Volgens schepen Rombouts zijn dit verantwoordelijkheden voor de aannemer en zijn architecten. Zij kunnen later aangesproken worden indien er bepaalde zaken zouden mislopen. Waarop er vanuit de oppositie, bij monde van raadslid Pans, de bemerking gemaakt werd dat de gemeente toch een beleids-

visie moet hebben en niet alles afschuiven op de aannemer. “ Komt er in dit gebied ook een cultureel centrum en wordt daar nu rekening mee gehouden?” vraagt zij het bestuur, waarop de schepen opwerpt dat er speciaal gevraagd werd naar een zuinig ruimtegebruik om latere invullingen van het gebied open te houden.

Wrevel

De bespreking van dit dossier in de gemeenteraad van 23 augustus begon al met heel wat wrevel vanuit de oppositie. Zowel raadslid Roger Van Aperen als de leden van Groen-Hoop hadden er weinig begrip voor dat de dikke bundel die zij vooraf goed hadden bestudeerd nu plots bij aanvang van de raadszitting aangevuld werd met weer een 10 bladzijden bijkomende informatie en wijzigingen. En het moet gezegd, het is al een vrij technisch dossier waar een leek gemakkelijk het noorden in zou kwijt geraken. Toch heeft de oppositie vertrouwen in de kennis en de ervaring van de twee kandidaten en de begeleidende overheid. Anderzijds begrijpt

zij niet dat de gemeente niet eerst zelf een visie maakt op het ruimtegebruik van de hele site. Zij vindt dat aan de kandidaten heel weinig richting gegeven wordt over wat het bestuur nu eigenlijk zelf wil. Zij vreest dat alles heel benepen zal worden met een te beperkt aantal parkeerplaatsen, temeer daar de kandidaten zelf nog voorstellen kunnen doen voor bijkomende inrichtingen om het rendement van de uitbating te optimaliseren. De sportraad blijkt alvast vragende partij voor bijkomende sportinfrastructuur voor turnen, gevechtsporten, dansen, enz. Het inschakelen van

VANUIT HET STADHUIS

een landschapsarchitect, urbanist en planoloog zou voor de fractie Groen-Hoop een heel belangrijke investering kunnen zijn.

Financies

De oppositie houdt haar hart vast voor de kostprijs van gans dit project. “Het enige zekere in dit dossier is dat Het Vlaamse Gewest een subsidie geeft van 30 % van de beschikbaarheidsvergoeding die de gemeente aan de opdrachtnemer betaalt. Er is echter een maximum voorzien van

320.000 euro per jaar en dat gedurende 30 jaar. Wij zijn er altijd van uitgegaan dat het bedrag dat de gemeente aan de bouwer/uitbater zal moeten betalen afgerond 1 miljoen euro per jaar zou bedragen. Trek daar deze subsidie van af en we zouden op een bedrag van 680.000 euro per jaar uitkomen. Maar er is nog altijd geen zicht op de uiteindelijke kostprijs, temeer omdat er nog heel wat meerwerken aan te pas kunnen komen. Is er in het bestuur al ergens een schijn van een idee waar we ergens zullen gaan landen? Dit is toch geen onbelangrijke vraag, vinden we. Wij binden ons hier immers voor 30 jaar!” aldus raadslid Jacobs.

Reactie Schepen van Sport

Als reactie op deze kritieken stelt Schepen van Sport Tinne Rombouts voor de nieuwe bundel met alle raadsleden te overlopen en de opmerkingen te noteren. Zij verzekert de raad dat de details nog niet vastliggen. ” Er moeten nog heel wat onderhandelingen gevoerd worden en daarna komen wij met een definitieve versie terug naar de gemeenteraad. Hetgeen hier voorligt is nog geen definitief plan. Wij laten de expertise van de aannemer spelen en gaan niets zelf opleggen in verband met duurzaam energieverbruik en veiligheid. In verband met het veiligheidsaspect willen wij niets voorschrijven om later het deksel niet op onze neus te krijgen. Wij vragen gewoon een veilige toestand. Het is aan de aannemer om hier voor te zorgen, hoe hij het ook invult. Wij willen zelf niet verantwoordelijk zijn. Ook zo met de parking. De aannemer moet zelf uitrekenen hoeveel parking er nodig is voor het zwembad en het sportcentrum. Zij zijn verantwoordelijk en kunnen daar later op aangesproken worden. Indien er nog een sportlokaal bijgevoegd wordt in het sportcentrum zal er zeker onderzocht worden om subsidies hiervoor te verkrijgen. Het zwembad en de parking moeten samen opgeleverd worden. Wij trachten alles juridisch zo zuiver mogelijk uit te voeren zodanig dat er achteraf geen discussies mogelijk zijn. Er zijn ook gesprekken bezig over een mogelijke bushalte van De Lijn. Wat de financies betreft, wij weten inderdaad nog niet wat de uiteindelijke kostprijs zal zijn. Maar we gaan ook zeker spreken over “overwinst” zoals dat ook in Brasschaat na 5 jaar geëvalueerd is geworden. Op die manier wordt er een afspraak gemaakt over het delen in de “overwinst” met de private partner.

Beerse

Volgens het DBFMO-contract (Design, Build, Finance, Maintain and Operate), ontwerpt, bouwt en exploiteert de aannemer het project en krijgt van de gemeente een beschikbaarheidsvergoeding gedurende 30 jaar. Na deze dertig jaar krijgt de gemeente het complex in eigendom. Hoe de toestand van het zwembad er dan zal uitzien zal afwachten zijn. Het zwembad in

Beerse werd gebouwd in 1981, is dus nog geen 30 jaar oud en is dit jaar aan het laatste seizoen toe. In maart-april gaat het zwembad minstens voor een jaar dicht. “Zowel bouwtechnisch als qua installatie is het zwembad versleten. Wij zijn minstens aan een grondige renovatie toe. Momenteel wordt er nog gediscussieerd of het een grote renovatie gaat worden of een volledige nieuwbouw.”aldus de sportverantwoordelijke van de gemeente Beerse.

Aannemers

Slechts drie kandidaten meldden zich aan voor de bouw van het zwembad van Hoogstraten. Het waren de firma’s Sportoase, S&R, en Cordeel. Deze laatste werd niet weerhouden omwille van te weinig referenties op het gebied van bouwen van zwembaden gedurende de laatste vijf jaar. Dat hadden de twee andere wel. Sportoase is gelieerd aan de firma Van Roey uit Rijkevorsel en heeft al heel wat ervaring in de sector. Zij bouwden o.a. de zwembaden van Sportoase in Leuven,Tongeren, Brasschaat en in de Veldstraat in Antwerpen. De firma Van Roey bouwt momenteel ook het nieuwe Woon-en Zorgcentrum in Hoogstraten.

De andere kandidaat is S&R uit Leuven. Enkele belangrijke verwezenlijkingen van deze firma zijn de zwembaden in Overpelt (eerste privaatpublieke samenwerkingsproject) , Lier en Gent (Olympisch 50m-bad en grootste stedelijk recreatiebad van Vlaanderen dat in 2012 open gaat). De volgende stap in dit dossier is een onderzoek naar de kwaliteit van de biedingen om een voorkeurbieding te selecteren. Daarna kan er eventueel nog bijkomende informatie opgevraagd worden om tenslotte van start te kunnen gaan met de onderhandelingen geleid door de stad in samenwerking met het Vlaamse Gewest als ondersteuning.

Kandidaten voor de Mosten

Het is wel duidelijk dat het toekomstige zwembad heel wat financiële offers zal vragen aan de gemeente. Niet verwonderlijk dat het college twee jaar geleden besliste om afstand te nemen van De Mosten. Volgens schepen van Financies Marc Haseldonckx is de jaarlijkse kost van 250.000 euro er te veel aan. Er werd gekozen voor een erfpacht zodanig dat de gemeente nog altijd eigenaar blijft en bepaalde voorwaarden kan stellen voor de uitbating. De erfpachtnemer zal een aantal vrijheden krijgen om de uitbating van het recreatiedomein te optimaliseren. Het college denkt hier aan mogelijkheden zoals bv. extra sportaccommodatie, verblijfsrecreatie, welness-accommodatie, speeltuin, enz..De mogelijkheden zullen in overleg bekeken worden of ze inpasbaar zijn in het gebied en zeker ook geen concurrentie betekenen met andere gemeentelijke activiteiten zoals bijvoorbeeld het

VANUIT HET STADHUIS

geplande zwembad in Hoogstraten. Er startte een onderzoek naar mogelijke kandidaturen en uiteindelijk meldden zich twee kandidaten aan binnen de tijdslimiet. In het college van 23 augustus werden de kandidaturen opengemaakt. Het is enerzijds de ‘BVBA Bamir’ uit Rijkevorsel en anderzijds de’ BVBA De Mosten’.

BVBA BAMIR

De firma Bamir heeft haar zetel op Leemputten 12 in Rijkevorsel en situeert zich in de sector van architectenbureaus en is eigendom van de gebroeders Marijnissen. Uit het telefonisch contact konden wij afleiden dat zij via een aparte vennootschap zelf de Mosten zouden willen uitbaten. Hierbij willen zij graag de concessiehouders mee in het project opnemen. Hun optie gaat vooral uit naar lange verblijfsrecreatie met slechts een 25-tal vakantiewoningen om de exclusiviteit ervan te bewaren. Het is een groot en mooi gebied maar toch houden zij de mogelijkheid open om meerdere gebieden er rond aan te boren. Toch hebben zij nog geen contact opgenomen met notaris Rommens van Meer die naast de Mosten een gebied van 5,5 ha bezit. Het grootste gedeelte hiervan is ingekleurd als recreatiegebied. Er wordt eventueel ook gedacht aan de aanleg van een golfterrein. Maar voorlopig (14/9/2010) is er nog geen gesprek met het gemeentebestuur geweest en heeft men nog niets gehoord vanuit het stadhuis. Van daar ook de verwondering dat De Hoogstraatse Maand als eerste aan de telefoon hing.

BVBA De Mosten

De tweede kandidaat draagt de naam ‘BVBA De Mosten” maar blijkt op geen enkele wijze op het internet terug te vinden. De enige gekende bvba met die naam is de voormalige champignonkwekerij uit Meer. Blijkbaar is deze BVBA nog in de oprichtingsfase. De twee personen achter deze kandidatuur zijn ene P. Plompen uit de Heibergstraat in Meerle en de heer Vrakking uit Nederland. De heer Plompen wilde ons graag te woord staan in een verdere fase van de toewijzing maar liet momenteel toch liever niet in zijn kaarten kijken. Toch verzekerde hij ons dat hij met heel veel plezier de Mosten zou willen overnemen en dat hij heel positief gestemd is naar de Hoogstraatse bevolking. Hij heeft naar verluid al heel wat ervaring in het recreatiegebeuren. Voorlopig ( 15/9/2010) is er nog geen contact geweest met het gemeentebestuur. In een latere fase wil hij graag tekst en uitleg geven via een persconferentie, maar voorlopig loopt hij toch niet graag vooruit op de plannen. “Wij willen ook graag alles netjes doen zoals het hoort”.

Gemeente aan zet

De bal ligt nu in het kamp van de gemeente. Na grondig overleg en bijkomende informatie zal

er uiteindelijk een erfpachtnemer voor de Mosten aangeduid worden. Er is intussen opdracht gegeven voor een schatting en die cijfers zullen vergeleken worden met de biedingen van de kandidaten. De concessionarissen die vandaag op het terrein actief zijn, zullen ook nog in 2011 hun activiteiten verder kunnen zetten, waardoor de verdere uitbating van de Mosten gegarandeerd blijft. Moest de erfpachtovereenkomst uiteindelijk, om welke reden dan ook, niet doorgaan, zal het domein De Mosten zeker niet gesloten worden. Hopelijk is dit toch al een kleine geruststelling voor zowel de Hoogstraatse bevolking alsook voor de huidige werklieden op het domein en de concessiehouders.

Groter gebied?

Hoe gans het project en dit gebied zal evolueren is momenteel nog een beetje koffiedik kijken. Enkel het recreatieve gedeelte binnen de draad en het recreatieve gedeelte links van de zwemvijver komen in aanmerking voor de erfpacht. De grote vijver en het gedeelte rechts van de put dat gebruikt wordt door talrijke verenigingen zoals de petanqueclub, de ruiters, enz alsmede het bosgebied vallen buiten de erfpacht en blijven onder beheer van de gemeente. Of het gebied links van De Mosten ooit in een groter geheel zal ingepast worden, lijkt ons bijna logisch maar toch is hierover nog lang geen zekerheid. Notaris Rommens van Meer bezit hier immers 5,5 ha grond waarvan het grootste gedeelte als recreatiegebied staat ingekleurd, naast nog een stukje landbouwgrond en een bosje achteraan de eigendom. “ Ik heb vorige maand De Hoogstraatse Maand gelezen en heb toen gedacht dat ik er zeker nog eens werk van zou moeten maken. Een aantal jaren gelden hebben wij een verkaveling aangevraagd voor een weekendzone, maar de gemeente heeft nooit het wegtracé goedgekeurd. Ik ben dan ook naar de Raad van State gestapt. Wij hadden een 40-tal bouwpercelen voorzien. Vorig jaar verscheen er in de pers een artikel “grond onteigend door de gemeente”. Hier is echter niets van waar. Ik heb intussen al drie maal contact proberen op te nemen met schepen Baets maar nooit een antwoord gekregen. Daarom heb ik dit project voorlopig maar laten hangen. Er heeft mij ooit één persoon gecontacteerd in verband met dit project. Wij wachten maar af. “ Aldus notaris Rommens (senior). Wij houden de evolutie in de gaten. Wordt vervolgd. (jh)

Ken uw buren, ken uw dorp

De Hoogstraatse Maand

KLOOSTERS EN KLOOSTERLINGEN

Deel 5 – “Pensionnat Ste.-Anne” te Meersel-Dreef

De geschiedenis van het “Pensionnat Ste.-Anne”, ofwel het Sint-Annapensionaat in onze taal, begint bij velen te vervagen. Dat kan bijna ook niet anders, omdat de belangrijkste gebouwen ongeveer 50 jaar geleden werden afgebroken. Hier is niet alleen “uit het oog uit het hart” maar ook “uit de herinnering” van toepassing. Alleen de ouderen onder ons hebben het nog gekend en daar hoor ik niet bij.

Hoe het begon

Het godvruchtige, eenvoudige en stille MeerselDreef was de uitverkoren plek voor de oprichting van een kostschool voor de opvoeding van jonge meisjes door de zusters Franciscanessen van Calais (Frankrijk), hiertoe aangemoedigd door pater Jan Baptist Rutten, de oprichter van de “grot” (het huidige Mariapark) tegenover het klooster van de paters Kapucijnen aan het einde van de 19de eeuw (1895).

Deze zusters hadden al een kostschool in Willaupuis (thans deelgemeente van Leuze-en-Hainaut) in de provincie Henegouwen, nabij de Franse grens. Zij hadden reeds de kennis hiervoor om dit in goede banen te leiden.

Een bijkomend voordeel was dat de kinderen de “Fransche taal” konden aanleren, wat een groot pluspunt voor hen zou moeten betekenen voor hun toekomst.

Er werd onderhandeld en op 18 oktober 1899 werd de bouwplaats aangekocht, met een oppervlakte van ongeveer 19.100 m². De eerste drie zusters betrokken het bestaande “kwezelhuis”, later ook “Bethanië” geheten (dat klonk mooier), op de hoek van de Dreef en de Nieuw Dreef, op enkele honderden meters van het bestaande klooster van de paters Kapucijnen.

Het vooraanzicht van de dorpsschool (ofwel L’ Externat) met links het kwezelhuis (ofwel Bethanië) en rechts het schoolgebouw met het H. Hartbeeld en rechts achteraan de kapel.

Klooster

De gronden werden bouwrijp gemaakt voor een nieuw klooster en in 1902 werd begonnen met

De grote tuin met vijver en boomgaard, met de achtergevel van de speel- en toneelzaal (Façade. Coté des Jardins). Hier is thans de Sint-Annastraat van de sociale IOK-verkaveling.

de bouw van een klooster met kostschool, achter het bestaande kwezelhuis. Eén jaar later, in 1903, werden deze gebouwen al betrokken en konden de zusters en de kinderen er verblijven. Vijf jaar later, in 1908, volgde een uitbreiding met de bouw van een grote speel- en feestzaal én een prachtige kapel, die plaats kon bieden aan wel 300 gelovigen.

In de kapel werden de dagelijkse godsdienstoefeningen gehouden door een geestelijke bestuurder. De eerste was E.H. Aloïs Rommens (°1851 en †28.06.1926), een gepensioneerde leraar en inspecteur van het middelbaar onderwijs, later opgevolgd door paters Kapucijnen, te weten pater Germanus en nadien pater Medard.

Bij het klooster stond ook nog een boerderij en een grote boomgaard, alsook nog tuinen en een vijver.

In het klooster woonden een tiental zusters Franciscanessen van verschillende nationaliteiten en zij werden allemaal aangesproken met het Franse “Sœur”. De informatie van hun namen is vermoedelijk onvolledig en misschien ook niet accuraat. Van Vlaamse zijde had je volgende zusters: Sœur Angélique (Julia Van Loon uit Essen – overste pensionaat), Sœur Alouisia (Hoogstraten – klas 2-3-4), Sœur Mechtild (Turnhout – huishoudwerk/portier), Sœur Jeanne Berghmans (Justine

KLOOSTERS EN KLOOSTERLINGEN

Van Loon – bestuurster en enige leerkracht buitenschool), Sœur Anne-Thérèse (Hoogstraten – portier) en Sœur Marie de l’Eucharistie (Germaine Van Loon uit Essen – kosteres).

Buitenlandse zusters waren Sœur Thérèse (Portugal – muziekles), Sœur Marie de Saint Jacques, Sœur Marie de la Conception, Sœur Lucia (Duitsland – boerderij), Sœur Adèle (boerderij en keuken), Sœur Marie Aldegonde (overste) en Sœur Marie de l’Adverne (laatste overste).

De zusters zorgden daarnaast ook nog voor het wassen en strijken van de kleren uit de sacristie van de paters. Verder hadden ze ook een prachtige groep die in de Sacramentsprocessie over de Dreef mee optrok.

Kostschool

In het pensionaat verbleven gemiddeld 50 tot 60 meisjes van kleuterleeftijd tot 16 jaar. Ze waren allen intern en kwamen uit België en Nederland, zowel van dichtbij als van veraf.

Vanaf het tweede leerjaar werd Frans gesproken, dat hoorde zo en daarvoor kwam men ook. Werd men betrapt op het spreken van Vlaams of Nederlands, dan kreeg men een speciaal balletje in de handen gestopt. De bedoeling was om het balletje zodra mogelijk door te spelen aan iemand anders die geen Frans had gesproken en ‘s avonds werd nagegaan wie er allemaal in de fout was gegaan.

Uniform

De kinderen droegen op zondag een uniform dat veel mooier was dan het alledaagse uniform. Het bestond uit een bruine kamgaren overgooier en een beige blouse. De mantel was eveneens van kamgaren, hoog gesloten, afgezet met een smal

Het grondplan toont duidelijk de omvang van het gebouwencomplex van het Sint-Annapensionaat. Plan van het gelijkvloers.

fluwelen band in plaats van een kraag. De bruine hoed was de Deanne Durbin-style, eveneens afgezet met een fluwelen band, met op de voorkant van de hoed het speldje “Ste.-Anne”. In de zomer werd een hoed gedragen van een fijne kwaliteit panama, weer afgezet met een bandje waarop eveneens het speldje werd aangebracht. Na het dagelijkse middagmaal mocht er langer gespeeld worden en daarom werd over het uniform een “tablier” gedragen, ofwel een blauw geruite schort met lange mouwen, welke op de rug werd dichtgeknoopt. Hierdoor was het uniform zelf beter beschermd tegen het vuil bij het spelen. Wekelijks werden de kinderen in een badkuip in

Deze plannen dateren vermoedelijk van begin jaren ’50 toen besloten werd om deze eigendom te verdelen en te verkopen.

het washuis gewassen en afgedroogd door een sœur, onder toezicht van “ma Mère”.

Bezoekdag

Op de eerste zondag van elke maand was het bezoekdag. Na de zondagse hoogmis, sprak “ma Mère” vooreerst met de ouders over de vorderingen in de klas alsook over “la conduite” (het gedrag) van hun kinderen.

Daarna mochten de kinderen het pensionaat voor enkele uren verlaten om in familiale kring nog wat te ontspannen in Meersel-Dreef of omstreken.

Afscheid nemen daarna deed je niet aan de poort of zo, maar in “le parloir” (spreekkamer) in aanwezigheid van, jawel, ma Mère.

Het dagelijks leven

De dag begon met het ochtendgebed op “nos genoux” (onze knieën). Daarna wassen, aankleden en naar de kapel, in rijen van twee aan twee, om de heilige mis bij te wonen, gelezen door een pater Kapucijn van het klooster.

Telkens je ma Mère tegenkwam, verwachtte zij tevens een onderdanige “révèrence” (buiging) van de kinderen.

Vervolgens werd gezamenlijk ontbeten in de “réfectoire” (eetzaal), bestaande uit grote houten tafels en banken. Hierbij werd zoete lindethee gedronken, afkomstig van enkele lindebomen op de “cour” (speelplaats). Daarna klonk de bel en konden de lessen beginnen.

Na het avondeten werd er nog buiten gespeeld en als de bel ging werd in rijen verzameld voor het Mariabeeld. Er volgde een dankgebed, een lied gezongen, natuurlijk in het Frans, gevolgd met het wensen van een goede avond aan de

KLOOSTERS EN KLOOSTERLINGEN

Het mooie Mariabeeld dat op de speelplaats een belangrijke plaats kreeg. Hier werd ’s avonds voor het slapen gaan nog een dankgebed gezegd met een Frans lied als afsluiter. Het beeld werd door de paters Kapucijnen weggehaald voor de Duitsers kwamen.

sœur die de kinderen naar bed bracht. Het klonk als: “Bonsoir ma sœur Marie de la Conception” of “Bonsoir ma sœur Marie de Saint Jacques”. ‘s Nachts werd er geslapen op «le dortoir» (slaapzaal). Er waren «chambrettes» (slaapkamertjes) en «couchettes» (slaapvertrekjes), bestaande uit een bed, een kastje en wat ruimte om aan en uit te kleden, het geheel omgeven door witte gesteven gordijnen.

Het H. Hartbeeld dat jarenlang aan de voorkant in een nis van het schoolgebouw de bevolking vanuit de hoogte aankeek, kreeg een kapelletje tussen Dreef 37 en Dreef 3941, gewrongen tussen een lantaarnpaal en een boom.

Begin van het einde

Tot aan de Tweede Wereldoorlog (1940-’45) ging alles goed, maar in de zomer van 1937 vertrokken toch de Franse zusters, met de gedachte dat ze op retraite gingen naar hun moederhuis in Calais, maar zij zouden nooit meer terugkeren. De drie achtergebleven zusters verlieten één jaar later het klooster. De gebouwen bleven leeg achter.

Vanaf 12 april 1939 kwamen er in de plaats vijf Ursulinen van Hannover (Duitsland) die zich daar uit het onderwijs moesten terugtrekken omdat het Bijzonder Onderwijs werd afgeschaft en de scholen door de Duitse staat werden overgenomen. Dit onder de deskundige leiding van zuster overste Mater Cecilia Arneman (†22 mei 1974).

Zij maakten wel een moeilijke tijd door omdat ze geen bronnen van inkomsten hadden. Gelukkig werden zij meer en meer voortgeholpen door de Dreefse bevolking, mede op initiatief van pater Medard.

Tijdens de oorlog verbleven er kinderen van «Boerenhulp voor stadskinderen» wat voor enige inkomsten zorgden voor de Duitse zusters. Ondertussen zorgden zij voor hun huishouding en voor enig lesonderricht.

Maar enkele jaren na het einde van de oorlog keerden ook zij op 19 maart 1950 huiswaarts en bleven de gebouwen voor een tweede maal verlaten achter. De gebouwen werden nog wel gebruikt voor zusters die hier hun vakantie kwamen doorbrengen, of het waren kennissen of familieleden van zusters die hier met verlof kwamen.

Maar de gebouwen werden slecht of niet onderhouden en het verval luidde in. De paters Kapucijnen mochten het gehele complex kopen maar hadden hiervoor geen bestemming.

Ten lange leste kocht de Vereniging voor winstgevend doel «Parochiale Werken van de Dekenij Hoogstraten» namens de Vereniging voor winstgevend doel «Couvent des Dames Franciscaines» op 29 september 1954 het klooster met kapel, schoollokalen en verdere aanhorigheden, tuin en aanpalend weiland, samen groot 1ha.91a.90ca, mits de som van 850.000 frank.

KLOOSTERS EN KLOOSTERLINGEN

Wat nog overbleef werd ingericht als lagere meisjesschool en ingewijd op 8 september 1957. Ondertussen was er ook interesse gekomen vanwege de bedrijven Philips (lampen) en De Beukelaer (koekjes), maar pastoor Van Dijck van Meerle kon zich hierin niet vinden: de katholieke geest van Meersel-Dreef zou namelijk helemaal verpest worden ten voordele van het socialisme. Daarom werd besloten om over te gaan tot sloping van de gebouwen, tot spijt van wie het benijd. In het najaar van 1961 en de lente van 1962 was het zover: de kapel, het pensionaat met klooster en de boerderij werden met de grond gelijk gemaakt, maar pas in mei 1965 was al het puin opgeruimd. Zo verdween meteen ook het bekende kwezelhuis dat in de voorzijde van het St.-Annainstituut was ingebouwd. De kapel, met 300 zitplaatsen, werd op 16, 17 en 19 februari 1962 afgebroken.

De meisjesschool met enkele bijgebouwtjes bleven verder staan voor onderwijs aan kleuters en meisjes van Meersel-Dreef. Een prefablokaal werd dan door de gemeente opgericht om het nijpende tekort aan klassen op te vangen. Maar na de invoering van het gemengd onderwijs, verhuisden zij naar de gemeenteschool op de hoek Dreef/Kapelweg. Het prefablokaal kreeg een bestemming als bibliotheek en de klaslokalen werden tijdelijk door de Chiro-jongens en -meisjes ingepalmd totdat deze hier ophielden te bestaan.

Uitverkoop

De vzw «Vereniging der Parochiale Werken van de Dekenij Hoogstraten» verkocht op 11 december 1974 de achterste grond met een oppervlakte van 1ha.73a.70ca. aan de echtgenoten Messbauer-Selles. Deze grond werd nadien verkaveld voor woningbouw, deels door de familie

De lagere klas (Une classe primaire) van de kostschool. Let ook op de tekst op het schoolbord ‘Eerlijk duurt het langst’ en boven het kruisbeeld ‘Lieve Jezus, kom in mijn hart’. In de winter werd het klaslokaal met een buiskachel verwarmd.

Messbauer aan de Nieuw Dreef en deels door de Intercommunale Ontwikkelingsmaatschappij voor de Kempen (IOK).

De achterliggende grond werd ontsloten door een nieuwe straat die de toepasselijke naam «SintAnnastraat» kreeg. Bij de oprichting van hun woonhuizen door de kopers kwamen enkelen nog fundamenten van het oude pensionaat tegen. De restanten van de oude schoolgebouwen, gelegen Dreef 41, met een aanpalend perceel bouwgrond, werden op 20 januari 1986 openbaar verkocht aan de naamloze vennootschap «Merano», een maatschappij van de familie Sterkens, bierbrouwers uit Meer, mits 2.450.000 frank. Het vervolg is gekend. Samen met de grond

Binnenzicht van de kapel (La Chapelle Vue Intérieure), één van de 24 postkaarten uit een tweetalig verzamelboekje over het Sint-Annapensionaat dat werd uitgegeven.

van het welgekende oude etablissement «Stad Lourdes», verrees er op de hoek van de Dreef/ Nieuw Dreef een nieuw dorpsvreemd element voor Meersel-Dreef: een appartementencomplex voor welgestelde buitenstaanders.

H. Hart

In het oude schoolgebouw aan de Dreef stond hoog en droog een Heilig Hartbeeld, maar met de nakende afbraak ervan, vreesde de plaatselijke gemeenschap dat dit beeld via één of andere sjaggeraar zou verpatst worden. Onder meer op initiatief van de dorpsraad en van pater Luk Wouters werd het beeld door de bouwheer Woestenborghs uit Merksplas in 2002 geplaatst in een nieuw Heilig Hartkapel, met verwijzing naar het voormalige Sint-Annapensionaat.

Herinnering

Het «Pensionnat Ste.-Anne» is niet meer. Er rest ons alleen de herinnering aan een majestueus gebouw en aan haar bewoners en kostgangers. Verschillende postkaarten zijn indertijd uitgegeven en geven een mooi tijdsbeeld weer van het leven in het Sint-Annapensionaat. Maar eens afgebroken, blijft afgebroken. Bijna was de Sint-Luciakapel eenzelfde lot beschoren, maar gelukkig is deze kapel wel gespaard en gerestaureerd.

Aan de huidige beleidsmakers dan ook de duidelijke boodschap dat elk historisch erfgoed een belangrijk tijdsdocument is dat moet gekoesterd worden. (JJ)

Bronnen: Frans Van Bergen, ‘300 jaar Minderbroeders Kapucijnen Meersel-Dreef’ en De Hoogstraatse Gazet 1983.

Kopje van de maand

Wie zichzelf herkent in het cirkeltje op de foto stuurt voor de 10de van de maand een kaartje naar De Hoogstraatse Maand, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten of een mailtje aan kopje@ demaand.be (zie ook www.demaand.be). Hij of zij is daarmee winnaar van een boekenbon ter waarde van € 12,5 van Standaard boekhandel in Hoogstraten. Wie het kopje ook herkent mag ook een kaartje of mailtje sturen. Zij komen, bij lottrekking door een onschuldige hand, ook in aanmerking voor een boekenbon ter waarde van € 12,50. Maar lieve inzenders vergeet niet naam en adres te vermelden. De bon sturen we naar uw eigenste adres.

Opgave vorige maand

Het was weer kermis in Meersel-Dreef. Volksspelen horen daar nu eenmaal bij. Sommigen vliegen er vol overgave in en blijven er in vliegen. Anderen bekijken het liever even van op de zijlijn. In ons geval was het Eric Loots, naar alle waarschijnlijkheid wonende op de Dreef nr. 30 te Meersel Dreef, die er even moest bij gaan zitten. (Hij vergat zijn adres te vermelden zodat we het moesten vernemen van andere inzenders) De boekenbon gaat in ieder geval die richting uit. Ook tal van anderen wisten ons te vertellen dat

het Erik was die gevangen zat in het cirkeltje. Geheel toevallige bij lottrekking werd de tweede boekenbon toegewezen aan: Theresia Goossens, Dreef 115 te Meersel-Dreef

Opgave deze maand

Wie heden ten dage zegt: “Laat de kinderen tot mij komen”, wordt waarschijnlijk al snel met een vies oog bekeken. Maar geloof ons, onze bedoe-

Met medewerking van Standaard Boekhandel - Hoogstraten

Het hele jaar door een unieke locatie voor: lunch/diner · ontbijt op zondag · alle soorten feesten

www.aandeMosten.be · Hoogeind 74 b1 · 2321 Meer-Hoogstraten

KAPPERSZAAK

VREDEBOOMSTRAAT 8 2321 MEER

Maandag: 9.00 - 18.00

Dinsdag: 9.00 - 21.00

Woensdag: gesloten

Donderdag: 9.00 - 21.00

Vrijdag: 9.00 - 18.00

Zaterdag: 8.00 - 16.00

Zondag gesloten

03 - 315 15 25

www.haarbazaar.com

lingen zijn edel. De kinderen op bijgaande foto beleefden duidelijk plezier aan het springkasteel. Hoewel ons kopje toch even lijkt te twijfelen. Maar die twijfel is in ieder geval een boekenbon waard. Wie er ook één wil hebben zal het kopje moeten herkennen en het ons laten weten via de gebruikelijke kanalen. pdn

verhuur & producties

geluid - licht - projectie rigging - podia - distri

feesten & party’s huwelijk tot jubileumfeeest fuiven - bals - guest-DJ’s verjaardags- of teerfeest personeels- of pensioenfeest van vatje tot megaparty

Minderhoutsestraat 54 - 2322 Minderhout - Hoogstraten www.music-services.be - info@music-services.be

Dinsdag tot donderdag: van 09.00 tot 12.30 u. en van 13.00 tot 18.00 u.

Vrijdag en zaterdag: van 08.30 tot 16.00 u.

Donderdagavond: van 19.00 tot 22.00 u.

Zondagmorgen: van 10.00 tot 12.30 u. (op afspraak en terugleveringen)

VAN ONZE REPORTER TER PLAATSE

Achter de schermen van

AKKERPOP

Wij hebben zowat de indruk dat de zomerfestivals zomaar van den ene op den andere dag uit de groene weiden rijzen. Hot stuff dus voor een kwaliteitsblad als het onze, dat bij de tijd wil zijn. Trouwens, wat voor de één werd gedaan, doet men ook voor de ander. Verleden jaar achter de schermen van de Antilliaanse Feesten, dit jaar dus achter die van het Meerse Akkerpop. Evenwicht in de behandeling van de festivalwereld, onze leus. Daarom…

Order der redactie ten onzent

Neem contact op met baas van het festival, en vraag of ge daar eens moogt komen kijken. Om te zien wat er te zien is. Maar vooral, hoe het er langs den binnenkant uitziet. Achter de schermen. De organisatoren, de achterliggende filosofie, de historiek, de financiën, de sponsors, het publiek, de sfeer, hap en tap…

De historiek van het prille begin

We nemen letterlijk over van de Akkerpop-website. Waarom? Omdat het geschreven is door onze bloedeigen collega- schrijvelaar, de duurzame Drej Oomen. Moet dus kwaliteitsvol zijn. En wat meer zij, als er fouten instaan heeft hij het gedaan. Niet wij. Daar gaat ie:

“Akkerpop werd indertijd in het leven geroepen als vervolg van Streekpop. Dat streekfestival werd heel low budget georganiseerd door Rik Grauwmans en Piet Jan Rombouts. Patrick Christiaansen en ikzelf waren toen de initiatiefnemers. Ik geloof dat we startten in 1986, de legendarische editie met Herman Brood and his Wild Romance. Het was onze bedoeling een festival te organiseren met vooral streekbands, maar dan met één of twee grote namen. Het evalueerde allemaal heel snel en in de daarop volgende jaren haalden we Nick Lowe, The Troggs, Dr. Feelgood, The Specials, The Wailers, Urban Dance Squad, Willy Deville, Gorki, Blue Blot, en nog een flinke reeks grote namen naar Meer. Het mooiste moment is wellicht het optreden van The Wailers geweest en vooral ook van Björn Again,

de ABBA-klonen, die in laatste instantie GWAR kwamen vervangen. Deze ABBA-klonen kregen de hele wei, voor het grootste gedeelte gevuld met heavy metalfans, aan het dansen. Dat was echt een wonderbaarlijk zicht: headbangen op “Waterloo”. Het absolute dieptepunt, alhoewel sommigen het daar niet mee eens zijn, was het optreden van Willy Deville. Het publiek stond heel lang te wachten in de gietende regen. Maar Willy maakte er zich met een niemendalletje van een concert van af.”

manier te woord zaten in de Mussenakker - het regende alweer in Meer, remember ons verhaal over Meermarkt – dat de huidige Akkerpop eigenlijk een doorstart is van de vorige. Want, na de editie 2000 besloot het toenmalige bestuur er een punt achter te zetten. Het huidige bestuur dat buiten de drie al genoemden verder nog bestaat uit Wim Roos, Stef Kustermans, Bart Goetschalckx en Niels Koyen, kent de juiste redenen niet van dat punt zetten achter. Trekken het zich verder ook niet aan. Vooral vanuit de

De festivalweide waar tegen de haag achteraan het hoofdpodium nog dient te worden

nomen. Wél onder een vzw-vorm (Akkerdju), en

Eraan toegevoegd dat

Volgens de heren Nick en Ivan De Ruysscher, en Nico Jansen, die ons op de meest hartelijke

Het gebeuren enkel en alleen gedragen wordt door een 60-tal zuivere vrijwilligers. Geen enkele betaalde kracht. Enkel volk uit de Mussenakker zelf, de Chiro van Meer en de KSJ uit Minder-

De mannen die Akkerpop maken: v.l.n.r.: Stef Kustermans, Niels Koyen, Ivan De Ruysscher, Wim Roos, Bart Goetschalckx, Nick De Ruysscher en Nico Jansen

Kantoor van Geassocieerde Notarissen

JAN MICHOEL EN FILIP MICHOEL

Burgemeester J. Van Aperenstraat 8

Hoogstraten

Tel 03/314.51.77 - Fax 03/314.65.56

Info@notaris-michoel.be

OPENBArE VErKOPING

VAN EEN wOONHuIs TE 2320 HOOGsTrATEN, GusTAAF sEGErssTrAAT 4A

Geassocieerde notarissen Jan & Filip MICHOEL te Hoogstraten, zullen openbaar verkopen:

ONDER HOOGSTRATEN, eerste afdeling

Een woonhuis op en met grond en aanhorigheden, Gustaaf Segersstraat 4A, gekadastreerd sectie C nummer 136/N/3 groot 1a 13ca

sTEdENBOuwKuNdIGE VErMELdINGEN

1° een stedenbouwkundige vergunning werd uitgereikt voor het bouwen van een woonhuis en het afbreken van garages op 4 december 1995, dossiernummer 13014_1995_187, gemeentelijk dossiernummer 95187, dossiernummer (AROHM) 359.793

VAN ONZE REPORTER TER PLAATSE

hout. Een groep waarin de vriendschap boventoont. Simpel, zonder gedoe. We citeren even letterlijk uit het ‘Akkerpop-handboek’:

“Het enige belang dat er wel mee gemoeid is, is het plezier dat we erin scheppen om jaarlijks dit evenement op poten te zetten. Het doet elk jaar ook weer deugd om te horen en vooral te zien hoeveel plezier mensen kunnen beleven in een sterk en / of verrassend optreden. Dat maakt van ons een erg gemotiveerd bestuur dat steeds kan rekenen op de helpende handen van een 60-tal vrijwilligers, dat zich inzet voor tappen, promotieteams, sponsorzoekers, opbouw en afbraak terrein.”

En er wordt niet hiërarchisch gewerkt. Iedereen heeft zijn/haar taken naar bekwaamheid en vaardigheid. In principe is Nick De Ruysscher de grote baas van de doening, maar dat is enkel op papier. Om statutaire redenen zegt ie zelf.

Met het budget wordt zuinig omgesprongen. Binnen de gestelde grenzen, geen zotte toeren. Betaalbare groepen, de verkoop en aanwending van

2° de meest recente stedenbouwkundige bestemming volgens het plannenregister is: woongebieden

3° geen dagvaarding werd uitgebracht overeenkomstig artikel 6.1.1. VCRO of 6.1.41 tot en met 6.1.43 VCRO (herstelmaatregel)

4° er geen verkooprecht op van toepassing is zoals bedoeld in artikel 2.4.1. VCRO (afgebakende zones in een definitief vastgesteld ruimtelijk uitvoeringsplan);

5° geen verkavelingsvergunning werd afgeleverd.

BEsCHIKBAAr: Volgens veilwoorwaarden én mits betaling van koopprijs en kosten.

ENIGE zITdAG: Toewijzing onder de opschortende voorwaarde van afwezigheid van hoger bod op woensdag 6 oktober 2010 om 16 uur in Café Den Bottel te Hoogstraten, Vrijheid 162

BEzICHTIGING: ‘s zaterdags van 10u tot 12u (vanaf 25 september 2010)

INLICHTINGEN te bekomen op het kantoor van de verkopende notarissen.

Gehuwde kandidaat-kopers dienen beiden aanwezig te zijn voorzien van trouwboekje en huwelijkscontract.

Sfeer zat

voordeligere streekproducten (hap, tap en infrastructuur) betrokken bij een omvangrijke groep van vooral lokale sponsors, heeft ervoor gezorgd dat men tot op heden break-even kon draaien. Er hoefde dan ook in het verleden geen inkom te worden betaald. Laagdrempeligheid. Maar daar werd met tegenzin dit jaar verandering in gebracht. Lijk de goede huisvader zou doen, wordt vanaf dit jaar een appeltje weggelegd voor mogelijke tegenslagen. En enkel daarom werd nu voor de eerste keer inkomgeld gevraagd à rato van een prikje van 5 € in de voorverkoop, 8 € aan de kassa. Gezonde geest in de kop, van die jongens daar in Meer. Van Akkerdju vzw. Wie zelf schrijft, schrijft beter. Daarom nog enkele citaten uit het ‘handboek’:

“Jaarlijks organiseert Akkerdju vzw een rockrally voor iedereen die hiervoor geïnteresseerd is. We focussen ons hiervoor in eerste plaats op beginnende bands en opkomend talent. De interesse is gegroeid van lokaal naar bovenregionaal.”

“Omdat we merken dat er naast een algemeen alternatief podium ook een sterke vraag is naar hardcore, metal en metalcore, is er in het verleden voor gekozen om met twee podia te werken (1 hoofdpodium en 1 podium voor hardcore,…).Jaarlijks kunnen we vaststellen dat erg veel variatie zit in het publiek. Grotendeels is het een redelijk jong publiek (gemiddelde leeftijd 22), toch spreken we nog steeds de jonge dertiger aan. Ook verschillende buurtbewoners en oud-leden vinden we op ons festivalterrein terug.”

De opbouw van de 2°podium-tent. De foto kenmerkt een wat aarzelend optreden van de bouwvakkers. Het is ook allemaal zo nieuw.

De aanloop naar

Het grote denkwerk begint al in september, juist na afloop van het gebeuren. Is ook logisch voor een goede evaluatie. Alles nog vers in het geheugen, nog weinig een half jaar nadien. Geef het maar toe jongens en meisjes, ook al bij hen die, als jullie, pakken jeugdiger zijn dan uw dienaar. Het is in het prille najaar ook al hoog tijd voor de grote contouren van de volgende editie. Een jaar is niks niet meer, den dag van vandaag. En voorts wordt er in principe maandelijks de kop gebogen over de artiesten-contracten, de

Wie ooit zelf met van die Heras-blokken heeft gesleurd, is begripvol voor de grimas op het gelaat van deze sjouwer.

toelatingen, de afspraken met de hulpdiensten, de prijsvragen aan de leveranciers, en wat nog al meer zij. Laten we maar zeggen dat een dergelijke organisatie een klein jaar aan voorbereiding vergt.

Werk in uitvoering

Begint vanaf de woensdag vóór de zaterdag der feestelijkheden. Onder leiding van broer Ivan De Ruysscher.

Het hoofdpodium, met backstage, wordt gebouwd in het brandpunt van het samenzijn. Te weten het stuk weiland achter de majestueuze bomen van de kloostersite, de Heilige Grond van Akkerpop. Wat de Blauwbossen zijn voor de Antillianen, is het Meerse klooster voor de Akkerpoppers. En dat is uit zijn aard zelve nog heiliger.

Bedoeld weiland wordt verder afgezoomd met een pils-tent, een EHBO-tent, en bij bijzonderheid dit jaar, een tent voor speciale bieren.

Zijnde de betere makelij van de ‘Scheldebrouwerij’. Een nering van eigen bodem, denk aan het beginsel van de streekeigenheid in de Akkerpopse basisfilosofie.

Hekwerk rond die grond wordt er geplaatst in een minimale hoeveelheid. In hoofdzaak om te beletten dat er door onverlaten van alles in de achtertuin der buren wordt gekieperd.

Nieuw dit jaar, het zogenaamde tweede podium als weleer niet meer in de Mussenakker, maar in een tent op de site zelf. Wegens Mussenakker te klein, de controle over het geheel te moeilijk.

Wat de nutsvoorzieningen betreft, het licht in de duisternis wordt geleverd door twee stroomgeneratoren. Eentje van 110 kvA, eentje van 76 kvA. Een wateraansluiting is er niet. Toen we vroegen hoe dan de pinten afgewassen werden, stootten we op gezichten vol onbegrip. Pinten afwassen? Er wordt gedronken uit plastieken bekertjes, die

Voor de behoeftigen

Zoals elk festival die naam waardig, heeft ook Akkerpop sanitaire voorzieningen. Toch niks speciaals, hoor ik u zeggen. Neen, ware het niet dat de inrichters ons met enige fierheid, een nieuwsoortig sanitaire cabine presenteerden. Een trendy zitplaats met een doorspoeling aangedreven door een soort van versnellingspookje ter linkerzijde van de bezitter. Hoeft geen wateraansluiting. Schijnt te werken met alsnog onbekende middelen die vanuit een vergaarbak de nalatenschappen naar een daartoe geschikt recipiënt versluizen. Eerlijk gezegd, we hadden zo ’n ding niet eerder gezien. Laat staan bemand.

door de deelnemers horen gedumpt te worden in de inmiddels beroemde augurkenboxen van de Hoogstraatse veiling. Moesten van die boxen eens een interview gaan afnemen. Stille behoeders die zij inmiddels zijn van de afvalstromen op allerhande bacchanalen.

Misschien nog even aantippen, Akkerpop heeft, als andere festivals, géén camping. Maar er wordt aan gedacht, niet alles ineens weet je wel.

The Morning After

De afbraak op zondag. Pijnlijk, wegens zwaar gekopt en gekaterd. Maar het moet, de leveranciers komen ’s maandags het hunne weer ophalen. Weten alles van die toestanden, wegens ook meegemaakt in een vorig leven. Helaas lang geleden. Oud wordt ie, die bompa. Met kleinkinderen die al naar Akkerpop mogen gaan. (nad)

De vele gezichten van het modernisme

Erfgoedprijzen van vzw Erfgoed Hoogstraten

Op monumentenzondag 12 september reikte de vzw Erfgoed Hoogstraten voor het zevende opeenvolgende jaar haar Erfgoedprijzen uit. Elk jaar selecteert de vereniging een aantal beeldbepalende, niet als monument beschermde woningen. Dit jaar stond de architectuur van de jaren ’30 centraal. Noem het Interbellum, Art-deco, Nieuwe zakelijkheid….. kortom de vele gezichten van het modernisme.

De architectuur van de jaren ’30 is een reactie op de Jugendstil of de Art-nouveau. Uitbundige architectuur waarin fantasie en decoratie de bovenhand haalt. Nieuwe industriële materialen, zoals metaal en glas, worden op een sierlijke manier onderdeel van een organische architectuur met bloemen en plantaardige motieven en sterk gestileerde, vloeiende gebogen vormen. Vanaf de Eerste Wereldoorlog evolueert de Art-nouveau over de Art-deco tot de Nieuwe zakelijkheid. Voor mensen die enigszins vertrouwd zijn met architectuur: een evolutie van het sierlijke werk van Victor Horta naar het strakke modernisme van Henri Van De Velde.

Art-deco

De woning “Zonnelust”, Van Aertselaarstraat 5 te Hoogstraten werd in 1933 gebouwd in opdracht van ‘majoor’ Apers - Druyts, naar een ontwerp van Marcel Rosiers. Deze woning was, in haar oorspronkelijke vorm, een van de beste Art-deco woningen in Hoogstraten. Het gebruik

van beton rond de ramen van de zware erker verwijst al naar de Nieuwe zakelijkheid die op komst is. Ondanks het feit dat een aantal kwetsbare, maar niet onherstelbare details in de loop der jaren verloren gingen, bleef het karakter van het huis, nu eigendom van Van der Vloedt – Servaes, tot op de dag van vandaag bewaard. Een ander goed voorbeeld van een Art-deco woning is de woning Haseldonckx – Bruurs, in 1935 gebouwd naar een ontwerp van architect K.Van Looy, langs de Vrijheid 142 te Hoogstraten Ook hier is het strakke van de Nieuwe zakelijkheid al voelbaar, maar de stijl blijft weelderig en uitbundig. Allicht een reactie op de gedwongen bezuinigingen opgelegd tijdens de Eerste Wereldoorlog.

De woning Van Nyen, Lindendreef 4 te Hoogstraten vertoont ook nog een aantal Art-deco elementen. Deze woning is in 1933 opgetrokken naar een ontwerp van aannemer Karel Meyers. Kenmerkend is hier de lijstgevel in rode gevelsteen met bruine en paarse stroken en de kolos-

siers. Deze woning, nu eigendom van dhr en mevr. Van Der Vloedt – Servaes, vertoont nog alle kenmerken van Art-deco ook voel je aan het strakkere ontwerp dat de Nieuwe zakelijkheid niet ver af is.

Geselecteerde woningen 2010

Dreef 98-100 Meersel-Dreef

Gelmelstraat 48 Hoogstraten

Heilig Bloedlaan 267 Hoogstraten

Kerkstraat 35 Meerle

Lindendreef 4 Hoogstraten

Lindendreef 15 Hoogstraten

Lindendreef 35 Hoogstraten

Meerdorp 1 Meer

Meerseweg 7 Meer

Minderhoutdorp 8 Minderhout

Poeleinde 1 Wortel

Van Aertselaarstraat 5 Hoogstraten

Van Aertselaarstraat 55 Hoogstraten

Van Aertselaarstraat 61 Hoogstraten

Vrijheid 142 Hoogstraten

Vrijheid 125 Hoogstraten

Vrijheid 216 Hoogstraten

sale erker op het gelijkvloers met daarboven een balkon met een balustrade met witstenen siervazen.

Nieuwe zakelijkheid

En dan komen we bij de meer zuivere Nieuwe zakelijkheid, een bouwstijl die gekenmerkt wordt door soberheid en functionaliteit, het gebruik van nieuwe materialen en het ontbreken van weelderige decoratie. Voor het eerst werd er zuiver in glas, staal en beton gebouwd.

De woning Van Merode, Gelmelstraat 48 een ontwerp van Marcel Rosiers is in alle details zeer authentiek bewaard.

De woning Van Den Heijning, het beste voorbeeld van Nieuwe zakelijkheid in Hoogstraten, wordt een van de volgende maanden verkocht. Hopelijk duikt er een koper op die beseft hoe groot de architecturale waarde van de woning wel is.

De muren hebben nu vooral de functie om ruimtes binnenin te creëren. Bij de Nieuwe zakelijkheid primeert vooral de functionele indeling van de woning. Vanaf nu gaat men meer met beton werken, waardoor soms de dragende functie van de wanden vervalt. Het gebruik van stalen raamprofielen maakte een “open” en doorzichtige opbouw van de gevels mogelijk. Door gebruik van grote ramen met veel glas kon het licht en de lucht gemakkelijk naar binnen vallen.

Een voorbeeld van een woning in Nieuwe zakelijkheid is de woning Groen langs de Van Aertselaarstraat 55 in Hoogstraten. Het is een voormalige dokterswoning, gebouwd in opdracht van dokter Piet Gommers en daarna nog bewoond door twee andere dokters. Het ontwerp van de woning zou geïnspireerd zijn op een ontwerp van ir architect Allewaert. Kenmerkend zijn de strakke lijnen en de gevel met verschillende uitgewerkte erkers. Het geheel is, tot en met het interieur, bijzonder goed bewaard.

De meest waardevolle woning in Nieuwe zakelijkheid is de woning Van Den Heijning in de Kerkstraat 35 te Meerle. Het is een ontwerp van 1935 van de gekende Belgische architect Urbaan De Meijer. Hij is de ontwerper van een behoorlijk aantal woningen en appartementsgebouwen in vergelijkbare stijl in het Antwerpse en één van de weinige bekende architecten die in Hoogstraten gewerkt hebben.

Een ander goed voorbeeld van Nieuwe zakelijkheid in de architectuur is het voormalige café bij zaal Nele (nu de Broodplank) Vrijheid 125 te Hoogstraten. Het is een ontwerp van 1935 van architect Lauwers, waarvan de gevel na een brand herbouwd werd naar een ontwerp van architect De Wilde. Opvallend is in het strengere

ontwerp is de gevelbrede, ver uitstekende luifel met bovenlichten en het gebruik van veel glas en beton, wat nieuw was in die dagen. Tenslotte vermelden we nog enkele woningen ontworpen door Marcel Rosiers, voormalig directeur van het VITO. Verrassend goed bewaard is de woning Harts, Gelmelstraat 48, ontworpen in 1938. De gevel is in bruinrode baksteen gemetseld in horizontale en verticale stroken en in reliëf. De erker op de eerste verdieping vormt één kubistisch geheel met de gesloten balkonleuningen. Het is de verdienste van de huidige eigenaars, Paul en Leen Van Merode dat ook alle decoratieve elementen van het interieur bewaard

Weinig bekende architecten

Als we ons baseren op het boek “Repertorium van de Belgische architectuur van 1830 tot vandaag”, waarin alle toonaangevende architecten vermeld worden, is Hoogstraten maar karig bedeeld. We hebben enkel een aantal al of niet beschermde woningen van gekende architecten zoals het winkelhuis Horsten van architect Van Steenbergen (Worteldorp) , het buitenhuis gebouwd door schoenfabrikant Snoeys (Van Aertselaarstraat 61), de voormalige rectorwoning van Jef Huygh (Gelmelstraat), de woning gebouwd in opdracht van zeepfabrikant Eeckelaers van Leon Govaerts (Lindendreef 56), het Klein Seminarie naar een ontwerp van Frans Peeters, het huis Schellekens van Renaat Braem (Loenhoutseweg 34), de woning Wuyts van Jo Crepain (Deken Lauwerysstraat 25) en enkele oudere ontwerpen van Jean Winders, Jos Bascourt of de provinciale architecten Taeymans en Van Gastel.

De woning Martens – Verschueren is een vrijstaande woning in Nieuwe zakelijkheid met cottage-inslag gebouwd in 1935. De woning is van binnen aangepast aan de noden van deze tijd en van buiten met het grootste respect gerenoveerd.

Iets verder in de Lindendreef nr 35 staat de woning Van Gompel – Swaegers gebouwd in 1936. Het meest opvallend bij deze woning is de kolossale erker met gekoppelde vensters in een afgeronde hoek. Ook het inkomportiek met deels beglaasde deur met traliewerk en bovenlichten met gekleurd glas in lood is indrukwekkend. (fh)

te Hoogstraten werd in 1935 gebouwd

werpse architect Henry Vaes. Naast een groot aantal privé woningen ontwierp Vaes ook het Belgisch paviljoen tijdens de Wereldtentoonstelling in Milaan in 1906 en verschillende paviljoenen voor de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1935. Gelukkig voor ons allen werd de woning van meester Vleugels aangekocht door mensen die weten dat zo’n woning uit de jaren ’30, mits enkele aanpassingen, aan alle noden van deze tijd voldoet.

dorpsleven

REDACTIE

Frans Horsten

Begijnhof 26, 2320 Hoogstraten 0495 25 25 05 redactie@demaand.be

DORPSNIEUWS

Hoogstraten: redactie@demaand.be tel. 0495 25 25 05

Meer:

Marcel Adriaensen, Venneweg 2, tel. 03 315 90 40, marcel.adriaensen@telenet.be

Meerle:

Jan Fret, Mgr. Eestermansstraat 7, tel. 03 315 88 54, jan.fret@telenet.be

Meersel-Dreef:

Jef Jacobs, Markweg 6 tel. 03 315 73 64 dhm.meersel-dreef@telenet.be

Minderhout:

Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, tel. 03 322 96 00, eframo@telenet.be

Wortel: redactie@demaand.be tel. 0495 25 25 05

SPORTNIEUWS:

René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout, tel. 03 314 66 28, rene.laurijssen@belgacom.net

SCHUTTERSNIEUWS

Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, Minderhout, tel. 03 322 96 00, eframo@telenet.be

ABONNEMENTEN/ADVERTENTIES

Emilia Horsten, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten, tel. 03 314 51 03, abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be

SECRETARIAAT/DRUKWERKEN

Jozef Schellekens, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten, tel.&fax: 03 314 55 04 info@demaand.be

Uitgeverij DE HOOGSTRAATSE PERS bvba

Loenhoutseweg 34 - 2320 Hoogstraten

Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten

Aantal leerlingen in de Hoogstraatse Scholen

Middelbaar

onderwijs

VTI Spijker

Lager

onderwijs 2009 2010

Hoogstraten

Meersel-Dreef

Kleuteronderwijs 2009 2010

Hoogstraten

- Spijker 93 97 + 4

- Gem.basisschool 81 89 + 8

- Kl.Seminarie 67 73 + 6

Meer/Meerseldreef 131 135 + 4

Meerle 86 80 - 6

Minderhout 130 148 + 18

Wortel 56 59 + 3

Totaal 644 681 + 37

Algemeen 2009 2010

Leerkrachten

In het jaar onzes heeren 1872

De leerkrachten moeten iedere dag de lampen bijvullen en de schoorsteen vegen. Ieder leerkracht moet een emmer water meebrengen en een bak kolen voor de behoeften van de schooldag.

Besteed veel zorg aan het maken van de pennen. Men kan de pennen aanpunten op de manier die het meest gewenst is voor iedere leerling afzonderlijk.

Mannelijke leerkrachten mogen per week één avond besteden aan het werven van een echtgenote, of twee avonden per week indien ze geregeld ter kerke gaan.

Na tien uur aanwezigheid in de school mogen de leerkrachten de resterende tijd besteden aan de lectuur van de Bijbel of andere nuttige boekwerken.

Vrouwelijke leerkrachten die huwen of zich op het slechte pad begeven dienen ontslagen te worden.

Iedere leerkracht zal bij elke uitbetaling een behoorlijk deel van zijn verdiensten opzij leggen om ervan te genieten in de jaren dat hij aftakelt. Zo wordt hij geen last voor de gemeenschap.

Iedere leraar die rookt, alcohol in enigerlei vorm tot zich neemt, kansspelen bijwoont, herbergen bezoekt of zich laat scheren in een barbierswinkel, zal terecht aanleiding geven tot argwanende bedenkingen over zijn morele opvattingen, over de eerbaarheid van zijn oogmerken, over zijn onkreukbaarheid en rechtschapenheid.

De leerkracht die vijf jaar plichtsgetrouw en zonder fouten zijn taak heeft vervuld, kan een loonsverhoging van 25 cent ontvangen, mits akkoord van het Ministerie van Onderwijs.

Eyssel 39a, Meerle (België) baan Meerle-Meer Telefoon:

Eigen fabrikaat en plaatsingsdienst Ook voor de doe-het-zelvers

Toonzaal

Gelmel, de Viking – waar of niet waar?

Deken J. Lauwerys schreef in de ‘Gids voor Hoogstraten’: ‘Van historische gegevens van voor de XIIIde eeuw is er geen spraak: enkel verhaalt de legende dat Gelmel, een aanvoerder der Noormannen, op een eilandje der Mark het Gelmelslot (in Hoogstraten) zou hebben gebouwd.’ Maar leden van de heemkundekring Marcblas uit Merksplas menen dat Gelmel een burcht liet bouwen aan het Merkske in Zondereigen (zie DHM nr. 304, blz. 35).

Toon van Miert, voorzitter van de heemkundekring Paulus van Daesdonck, Nieuw-Ginneken (NL), heeft blijkbaar nog andere bronnen gevonden. In het dagblad BN De Stem (editie Breda) van 17 augustus 2010 lezen we op pagina 26 het volgende verhaal.

‘Het moet begonnen zijn met Bruno – of Brunes. Deze dappere Noorman moet een Noorse prinses als koningsbruid naar Brittannië brengen en haar daar aan de bruidegom afleveren. Maar helaas: tijdens een zware storm slaat de schoonheid overboord, daarmee de dappere Noorman voor een niet gering dilemma plaatsend. Terugkeren naar Noorwegen lijkt hem niet best voor zijn gezondheid, maar bruidloos doorvaren naar Engeland is evenmin een aantrekkelijke optie.

Zijn keuze zal Hoogstraten haar kasteel opleveren. Want hij besluit de Maas op te varen en door te steken naar de Mark. Ongeveer daar waar nu het kasteel van Breda gelegen is, bouwt hij een Burgt of Sterkte, genoemd Brunesheim. En – voor dit verhaal van veel meer belang – de Noormannen varen door: onder aanvoering van hun ‘overste’ Gelmelius stichten zij de Burgt te Gelmel, daar waar nu het kasteel van Hoogstraten staat.

Alleen blijft die Gelmel wel een Noorman, dus terroriseert hij de streek. Dat kan zo niet langer en ‘Keyzer Lodewyck den Godsvruchtigen’ (maar misschien was het ook wel Karel de Grote) maakt korte metten met de bruut. Het kasteel van Hoogstraten dateert dus als we deze legende moeten geloven van ongeveer het jaar 800.

Van de eerste eeuwen van het bestaan van het slot is niet veel bekend. Mogelijk heeft Johanna die in 1286 ‘Vrouwe van Hoogstraten en Wortel’ wordt genoemd, er gewoond. Het zal er toen wel anders uitgezien hebben dan ten tijde van Gelmel.’

Antoon de Lalaing en Elisabeth van Culemborg, eerste graaf en gravin van Hoogstraten, maakten er in de 16de eeuw een prachtig renaissanceslot van. Bezoekers bewonderden de vele torentjes die boven de daken uitstaken, rijke zuilengangen, weelderig versierde zalen en uitgestrekte lusttuinen met murmelende fonteinen. Het kasteel moet rijkelijk versierd zijn geweest met schilderijen, wandtapijten, wapenschilden en meubilair. Bovendien bezat het een prachtige bibliotheek, die in opdracht van de hertog van Alva naar het Escorial bij Madrid is overgebracht.

De Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) heeft, niet alleen in het kasteel, maar in heel het Land van Hoogstraten veel ellende veroorzaakt. (TvM, js)

Het kasteel van Hoogstraten zoals het (waarschijnlijk) in de 16de eeuw was.

Erfgoedcafé in zaal Cecilia

HOOGSTRATEN - Op maandag 6 september vond in Hoogstraten het Erfgoedcafé plaats van Erfgoedcel Noorderkempen. Zo’n 18 geïnteresseerden zakten die avond af naar de zaal SintCecilia. Na een woordje uitleg over de werking van Erfgoedcel Noorderkempen en wat de erfgoedcel kan betekenen voor het verenigingsleven in Hoogstraten, werden de aanwezigen uitgenodigd om in kleine groepjes te praten over thema’ als “vrijwilligerswerking”, “hoe een jong publiek te bereiken”, “hoe samenwerking” enz..

Maar het is te betreuren dat een ‘erfgoedconvenant’, dat de steden en gemeenten van de regio Turnhout kunnen afsluiten met het Vlaams overheid, beperkt blijft tot het roerend en immaterieel erfgoed. De Erfgoedcel Noorderkempen mag zich niet inlaten met bouwkundig erfgoed, terwijl dat precies het meest bedreigd is. Het is spijtig dat in Vlaanderen het roerend erfgoed (monumenten) en het onroerend en immaterieel erfgoed (voorwerpen en verhalen) twee totaal gescheiden werelden zijn. Je kan als ‘heemkundige’ wel oude bierflesjes of volkse caféverhalen verzamelen, deze verliezen toch hun kader wanneer je de bouwkundige drager

ervan – een plaatselijke brouwerij bijvoorbeeld – laat verkommeren? En, andersom; hoeveel mensen ga je écht voor het ‘stenen erfgoed’ winnen, wanneer je voorbij gaat aan wie er woonde of hoe erin gewerkt werd? De verhalen en de voorwerpen kunnen niet zonder hun getuigen in steen en andersom.

Maar ook bij de vorming van de huidige Vlaamse regering is men niet ingegaan op de vraag van de erfgoedverenigingen om de bevoegdheid over ‘cultuur’ en ‘monumenten’ onder één en dezelfde minister onder te brengen.

Maar daar beslissen uiteraard de initiatiefnemers van deze avond niet over. Voor de Erfgoedcel Noorderkempen was het praatcafé in Hoogstraten een zeer vruchtbare avond, zo liet men ons weten.

Wenst u meer informatie over Erfgoedcel Noorderkempen? Neem dan contact op met info@ erfgoedcelnoorderkempen.be of telefonisch op het nummer 014 44 33 62. Of neem een kijkje op de site www.erfgoedcelnoorderkempen.be en schrijf je in op hun nieuwsbrief. (as/dh/fh)

De kerkschatten en de verering van het H. Bloed

Tentoonstelling van 2 tot en met 17 oktober in de Sint-Katharinakerk

In de rijke geschiedenis van 800 jaar Hoogstraten is het Heilig Bloed van Boxtel / Hoogstraten al 358 jaar prominent aanwezig. Dit is maar één reden om het feestjaar 2010 af te sluiten met de tentoonstelling De Kerkschatten van de Sint-Katharinakerk en de Verering van het Heilig Bloed, een tentoonstelling die tot stand kwam door de samenwerking van de Kerkraad St-Katharina, de Heilig-Bloedstichting, het Davidsfonds, het stadsbestuur en de provincie.

Dertig jaar terug in de tijd

In 1980 vierde Hoogstraten zeshonderd jaar Heilig-Bloedmirakel (Boxtel 1380 – Hoogstraten 1980), meteen het moment waarop de Heilig-Bloedstichting opgericht werd. Het 600-jarig bestaan werd uitbundig gevierd met een tentoonstelling over het Heilig-Bloed en de schatten van de kerk, een schitterende organisatie onder leiding van Jan Mercelis, secretaris van de toenmalige Koninklijke Hoogstraatse Oudheidkundige Kring (HOK) en notaris Alois Van den Bossche, toen conservator van het Stedelijk Ostmuseum. Aan de samenstelling van de tentoonstelling werd destijds ruim twee jaar intens gewerkt.

In het kader van het Hoogstraatse feestjaar 2010 wordt deze historische tentoonstelling na dertig jaar herhaald.

En veel meer

De Kerkraad van Sint Katharina heeft de bidkapel van de kerk ingericht als een klein museum. Met herinneringen aan grote tijden en moeilijke dagen. De tentoonstelling van de kerkschatten is zowat een officiële opening van dat museum. Dat museum zal in de toekomst nog uitgebreid worden met enkele op 23 oktober 1944 zwaar geteisterde beelden of onderdelen hiervan, die in de nabije toekomst geconserveerd zullen worden om ze te bewaren als herinnering aan oorlog en vrede.

Even nauw verbonden met oorlog en vrede waren onze betreurde oorlogsdeken Leo Senden († concentratiekamp Dora-Elrich 1944) én Majoor Ronald Edmond Balfour († 1945), in vredestijd professor geschiedenis aan het King’s College van de universiteit van Cambridge, in oorlogstijd verbonden aan de dienst Monumenten, Schone kunsten en Archieven van het hoofdkwartier van het geallieerd expeditieleger (SHAEF), en alzo in 1944 redder van het puin van de Hoogstraatse kerk, en van al wat er nog onder lag. Ook zij zullen blijvend herinnerd worden in het kerkmuseum.

Verborgen schatten

De tentoonstelling wil de bezoeker een zo volledig mogelijk beeld geven van wat er aan kerkschatten, gewaden, beelden en aan archivalia rond het Heilig Bloed aanwezig is.

Vanzelfsprekend is veel hiervan te bewonderen bij een gewoon bezoek aan de kerk, maar vele mensen zijn onze kerk zódanig gewoon, dat ze al die schatten nog nauwelijks opmerken. En even vanzelfsprekend zijn vele schatten veilig geborgen in kluizen en bijzondere schuiven.

De bezoeker wordt dus verwend met veel verborgen schatten, anderzijds zetten wij sommige beelden of schilderijen die dagelijks in de kerk te zien zijn, even in de kijker. Grosso modo bestrijkt dit onderdeel de periode 1500 – 1944.

De archivalia van het Heilig Bloed (gaande van de oude documenten vanaf de aankomst van het Heilig Bloed in Hoogstraten in 1652, over de prentjes, boeken, affiches, ontwerpen van kledij, tot échte curiosa) bevinden zich in de archieven van de Stad Hoogstraten, van het Stedelijk Museum en van de Sint-Katharinaparochie… een beetje wachtend op de (her-) oprichting van het Heilig-Bloedmuseum. Wat getoond wordt is alleszins van zeer grote waarde én getuigt van een schitterende samenwerking tussen deze drie archieven.

In de catalogus wordt de tentoonstelling onderverdeeld in vijf grote delen:

• de kerkschatten, met als onderverdeling: verguld zilver en koper-zilver, koper en tin (kelken, cibories, monstransen, osculatoria, dienbladen…)

• het textiel van kerk en processie, onderverdeeld in het kantwerk, de gewaden, het processietextiel, de wandtapijten uit de vaste collectie en de processievaandels

• het beeldhouwwerk: de herinneringen aan het verdwenen Clarissenklooster, de permanente beelden in de doopkapel, de beelden in de bidkapel en enkele bijzondere beelden, uitzonderlijk tentoongesteld in de bidkapel • grafiek, prentjes, foto’s en verslagenboeken, waarvan de Sint-Katharinaparochie toch wel een merkwaardige verzameling in haar bezit heeft. Waarbij het boek van de Confrerie van Sint Cecilia, Wetten, Rekeningen en Verkiezingen van 1665 tot 1908 in het oog springt…

• het Heilig Bloed met archivalia van 1553 tot 1924, herinneringen aan het Heilig Bloed van Boxtel, de affiches (digitaal vertoond), de oudste en de jongste film, de bibliografie, de medailles, de bidprentjes, de aquarellen van

de oude praalbogen, de bedevaartvaantjes, diverse verrassende voorwerpen en schilderijen, enkele leuke curiosa, en tot slot, hoe kan het anders, enkele herinneringen aan Remi Lens en Alfred Ost.

De tentoonstelling is geopend van 2 tot en met 17 oktober van 11 tot 16 uur. Maandag enkel na afspraak. De toegang is gratis.

De tentoonstelling wordt geopend met een academische zitting op zaterdag 2 oktober om 16 uur waarop iedereen van harte welkom is.

Voor info en bezoek op maandag: Heilig-Bloedstichting (Johan Ooms, 0472/63.09.09 en johan.ooms1@telenet. be) of het parochiesecretariaat (contact: secretaris Jef Janssens, 03/314. 51.54) (jo/fh)

Ter land, ter zee en op ons bord

Lustrum Streekgerechtenbanket

HOOGSTRATEN - Want jawel, voor het vijfde jaar op rij is het eind november verzamelen geblazen voor al wie houdt van het goede leven. De 20ste immers slaan het Lokaal Comité voor de Smaak en VTI Hotelschool Spijker de handen weer eens in elkaar voor hun inmiddels vermaarde Streekgerechtenbanket. Bij het ter perse gaan van dit nummer waren alleen de prijs en de muziek nog niet definitief, van het menu werd al wel een tip van de sluier opgelicht.

En als je in een persbericht leest dat chefkok Guy Sannen met de leerlingen achter het fornuis zal staan, dan weet je eigenlijk al van tevoren dat het smullen wordt. En toch, het lijkt alsof de man zich nog maar eens overtroffen heeft. Waarbij het ronkende thema ‘Ter land, ter zee en in de lucht’ hem ongetwijfeld inspireerde … Aperitiefhapjes: broodroulade met gerookte paling, radijsloofsoep, croque met Postelkaas en Kempenham, gefrituurde meervalreepjes met kruidenmayonaise en aardbei in chocolade. Menu: knolselderroomsoep met gerookte ossentong, mousse van snoekbaars op oesterzwammen met spek en blanke botersaus met appeljus, in kriekbier gesmoorde fazant met gevuld witlooftaartje, notengebak met garnituur en koffie met zoetjes … Alsjeblieft!

Tel daarbij de uitstekende bediening door de leerlingen onder leiding van Bernadette De Vry en Leen Vanderlinden en het feest is compleet. Of bijna toch, want we zouden nog de muziek vergeten, de presentatie en het goede gezelschap. En het Lokaal Comité van de Smaak ging in 2005 dan wel van start onder de titel ‘Werkgroep Culinair Erfgoed’, dit wil echt niet zeggen dat u

nu meteen moet roepen van “’t is wèr van vruuger!”. Want nee, culinair erfgoed is een perfect voorbeeld van ‘levend erfgoed’. Het heeft duidelijke wortels in het verleden, maar kan evengoed belangrijk zijn voor de toekomst. Denken we maar aan ‘slow food kitchen’, die de laatste jaren terecht gepromoot wordt. Want wetenschappers zijn het er over eens dat seizoensgebonden gerechten én streekproducten onze ecologische voetafdruk immens verkleinen. “Slocal food” klinkt nu alom in culinaire kringen … Wij kondigen het banket nu al aan omdat de voorbije vier edities in een mum van tijd waren uitverkocht. En tegen dat het volgend nummer verschijnt is er misschien al niet veel plaats meer. Wil u écht zeker zijn, schrijf dan al maar in dus … Maar mocht ú liever eerst nog wat informatie krijgen over prijszetting of muziekkeuze vooraleer u toehapt, geef dan een gil op horstendries@ hotmail.com of 0473/50.28.42 en men stuurt u een invitatie. Maar … wie eerst komt, eerst maalt dus, hé?

Uw whereabouts voor die avond? Zaterdag 20 november, vanaf circa 18 uur, in VTI Hotelschool Spijker, Gelmelstraat 62, 2320 Hoogstraten. (dh)

Langzaam gingen de ramen open

HOOGSTRATEN – Naar aanleiding van de Open monumentendag gingen de ramen van een aantal woningen van het begijnhof open. Althans, dat was de bedoeling. Maar aan vankelijk werkten de weergoden tegen en bleven ook de bezoekers weg. Toen de zon er ’s middags door kwam gingen steeds meer ramen en deuren open en konden de bezoekers de interieurs van de gerestaureerde woningen bekijken en genieten van de poëzie die aansloot bij de vier natuurelementen water, vuur, lucht en aarde, het thema van OMD 2010. (fh)

Latent-talent in de begijnhofkerk

HOOGSTRATEN – Op vrijdag 15 oktober nodigt de Lionsclub Hoogstraten het ensemble Sprezzatura uit voor een concert in het kader van hun concertenreeks “Latent-talent”. Met deze jaarlijkse concerten wil men jonge talentvolle muzikanten kansen geven en financiële middelen verzamelen voor een goed doel, in dit geval voor Coda Hospice te Wuustwezel.

In het ensemble Sprezzatura ontmoeten harp, zang en viool elkaar. Met deze niet alledaagse combinatie van instrumenten brengt het trio een gevarieerd programma van licht klassiek tot meer populaire muziek. Van elegant Frans naar verleidelijk Spaans, van prachtige Engelse melodieën tot sensationele opera-aria’s, kortom muziek vol vuur, energie en spanning!

De naam Sprezzatura is dan ook heel bewust gekozen. Deze term uit het begin van de 16de eeuw verwijst naar iets als zorgeloze intensheid en ongedwongen geniet. Zoiets als ‘geluk’ dus.

Latent-talent, een concert ten voordele van Coda Hospice, met een optreden van het ensemble Sprezzatura op vrijdag 15 oktober om 20 uur in de Begijnhofkerk. Inkom 15 euro. (fh)

BOEKHOUDINGFISCALITEIT

Meerdorp 72 2321 MEER

Tel. 03/315.88.65

Fax 03/315.08.67

info@bfdg.be www.bfdg.be 184

Het ensemble Sprezzatura

Bosstreken in Wortel Kolonie

WORTEL - In en rond de bossen van Wortel Kolonie worden het weer spannende tijden. Onder de naam Bosstreken organiseert Theater Op Dreef (Het vroegere De Lepe Hoek) deze herfst en winter een aantal avontuurlijke avondwandelingen met liedjes, sterke verhalen en

In het verleden bouwde De Lepe Hoek een sterke reputatie uit met hun Smokkeltoer, een avondwandeling waarin acteurs en actrices van het gezelschap in de huid kropen van mensen die in het verleden de grensstreek rond Hoogstraten onveilig maakten: smokkelaars maar ook de mensen die op hen joegen. De Lepe Hoek bestaat niet meer maar verschillende acteurs van het ter ziele gegane gezelschap hebben zich verenigd in Theater Op Dreef. Zij willen de traditie van de avondwandelingen in en rond de bossen van

Wortel Kolonie niet alleen voortzetten maar ook nieuw leven inblazen. Die nieuwe avondwandeling, die op acht vrijdagen tijdens deze winter doorgaat, draait vooral rond de spannende, geheimzinnige en soms ook ronduit grappige of absurdistische verhalen die zich in en rond een bos kunnen afspelen en de bizarre personen die je daar kunt tegenkomen. Geen stropers of smokkelaars meer maar wel een koppel dat mekaar probeert te vinden maar daar nogal wat moeilijkheden mee heeft en mekaar

Exit De Lepe Hoek

Na 27 jaar en veel meer verrassende en spraakmakende optredens is het doek gevallen over De Lepe Hoek. Als laatste wapenfeit bracht de groep nog een bier op de markt en constateerde iets later dat het vat leeg was. Gedaan met De Lepe Hoek. Maar elk nadeel heeft zijn voordelen, want uit de vijver van De Lepe Hoek ontstonden twee nieuwe groepen. “Pas Geverfd” van Zjosfinks en “Theater Op Dreef”, zeg maar van De Wannes (die voor zover ik weet geen achternaam heeft). De Lepe Hoek ging en vermenigvuldigde zich. Goed zo.

uiteindelijk treft aan Bootjesven, of een man die een huiveringwekkend verhaal vertelt op het kerkhof van Wortel Kolonie, of een koppel dat ruziemaakt rond een kapotte auto. Zelfs de konijnen spelen mee.

De acteurs en actrices van Op Dreef hebben een spannende en avontuurlijke wandeling uitgedokterd die de wandelaars en toeschouwers op een plezierige manier een aantal verrassingen biedt. Vertrokken wordt er om half acht in Cafe In Holland (Bij Snoeys). Onderweg is er een pauze in De Klapekster, het centrum van Natuurpunt, waar genoten kan worden van een tas warme soep en een borrel. Ook nadien krijgt iedereen nog een consumptie aangeboden.

De voorstellingen hebben plaats op acht vrijdagavonden tijdens deze herfst en de winter. In 2010 op 22 oktober, 12 november en 17 december. Volgend jaar op 4, 11 en 25 februari en op 11 en 18 maart. Vertrek telkens om 19.30 uur in Café In Holland.

Inschrijvingen kosten 12 euro per persoon (Drie consumpties inbegrepen). Data en boekingen, zie www.theateropdreef.be. Per voorstelling kunnen er maximum 45 personen mee. (fh)

De Grenswipper

HOOGSTRATEN – Tromgeroffel…… De Lepe, het bier op de markt gebracht door Tejater De Lepe Hoek zaliger, heeft er een broertje bij. De naam: DE GRENSWIPPER. Juist, de Grenswipper, genoemd naar een bizar figuur. Eén van de personages uit één van de zeven verhalen die u leert kennen tijdens de vertelwandelingen van Zjosfinks.

Het bier wordt ingedronken na de wandeling die theater Pas Geverfd op 15 oktober organiseert.

Die wandeling is uitverkocht, maar geen nood. Voorlopig wordt het bier alleen nog in de Castelhoeve geschonken, maar al vlug wordt het een Kempense klassieker. Let op. (fh)

KOPIJ

Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 27 oktober

OPGELET

Wij verwachten alle kopij ten laatste op

DINSDAG 12 OKTOBER

redactie@demaand.be

De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten eventueel in te korten

De bossen van Castel

Opnieuw

vertellingen van Zjosfinks

HOOGSTRATEN – Er is goed nieuws van theater “Pas Geverfd”. Er komt een nieuwe reeks van zes vertelavonden van ‘De bossen van Castel’ door Zjosfinks en, als kers op de taart, worden er twee super de luxe kerstspecials ingericht. En, alsof dat niet nog niet volstaat: de verhalen uit ‘De bossen van Castel’ worden ook opgenomen in de reeks “Griezelig Grensland” van het gelijknamige Grensland, een toeristische samenwerking tussen Hoogstraten, Rijkevorsel, Merksplas en Baarle-Hertog. Voor wie niet mee is: zes vrijdagavonden en twee kerstspecials georganiseerd door Pas Geverfd en vier avonden waarbij Toerisme Grensland de kar trekt. Kortom, twaalf kansen om Zjosfinks aan het werk te zien.

Maar helaas, driemaal helaas: de drie vrijdagavonden in oktober (15, 22 en 29 oktober) zijn al volgeboekt. Een wachtlijst van hier tot ginder en vijftig personen per avond is het absolute maximum. Smeken hoeft niet meer. Snel inschrijven voor de andere avonden dus, ofwel rechtstreeks bij Zjosfinks ofwel reserveren bij Toerisme Grensland.

Maar waar gaat het om?

Zjosfinks schreef een zestal verhalen over feiten die in de omgeving van het Groeske gebeurd zouden zijn. Hij neemt de wandelaars mee langs een uitgestippeld ‘laarzenpad’ en vertelt op zes plaatsen over zaken die daar, meestal tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog, gebeurden. Straffe dingen die hij ontdekt heeft en die verteld moeten worden. Verhalen die bol staan van drama

en die de auteur pas na veel opzoekingswerk en met de nodige verbeelding op papier kreeg. Het mag een wonder heten dat tot vandaag niemand op de hoogte was van wat er op het Groeske allemaal gebeurd is.

Zeg me waar en wanneer

Juist. De drie wandelingen in oktober laten we buiten beschouwing. Voor de wandelvoorstellingen op de vrijdagen 5, 12, 19 en 26 november moet u inschrijven bij Grensland langs Toerisme Hoogstraten.

Als je van een echte lekkere winteravond houdt, schrijf dan in voor vrijdag 3, 10 of 17 december bij Zjosfinks zelf. En, als het iets meer mag zijn kiest u voor één van de twee kerstspecials op zaterdag 18 december om 17 of om 20 uur. Dan krijgt u er, voor een paar centen meer, spek en eieren en een liveoptreden van “Tegennenaam” bij.

Op vrijdag verzamelen de wandelaars telkens om 19 uur in de Castelhoeve om een half uur later te vertrekken. Bij aankomst staat er verse soep klaar. Deelnemen kost 7,50 euro en reserveren is noodzakelijk. Deelnemen aan een Kerstspecial kost 16 euro spek, eieren en livemuziek inbegrepen. Info en inschrijven kan bij Zjosfinks telefonisch op het nummer 03 314 47 92 of 0476 72 91 91 of per mail zjosfinks@hotmail.com. Voor de voorstellingen van Grensland in november neemt u contact op met Toerisme Hoogstraten, tel 03 340 19 55 (fh)

“OVER DE MUREN” - een merkwaardige tentoonstelling

HOOGSTRATEN / WORTEL – Omdat het Penitentiair Schoolcentrum Hoogstraten en de strafinrichting van Wortel een onmiskenbaar deel van de stad, mochten ze niet ontbreken in ´800 jaar Hoogstraten ´. Ze vierden dit op een geheel eigen originele wijze met “OVER DE MUREN”.

Zes weken lang volgden Hoogstraatse zes Hoogstraatse jongeren samen met jonge gedetineerden workshops fotografie of slagwerk rond het thema ritme. Voor de gedetineerden werd het dagelijkse eentonige ritme doorbroken en de Hoogstraatse jongeren kregen een beter beeld van het leven in de gevangenis. Vraag dat maar aan Eva Huet, Sofie Van der Linden, Sofie Marijnissen, Kaatje Vermeiren, Arnold Wittenberg of Karolien Bogaerts.

De workshop fotografie werden geleid door Sofie Nagels die daarbij kon rekenen op de hulp van Luc Meeuwes. Sofie verzorgt ook de eindredactie van een fotoboek, als blijvende herinnering aan het unieke project.

Vrijheid en gevangenschap

De resultaten van de workshops waren al te zien tijdens de rommelmarkt in Wortel-kolonie op 24 mei. Terwijl de drummers zich uitleefden op het binnenplein achter de muren van de gevangenis, werden buiten de foto’s geprojecteerd. Als vervolg op deze vertoning is er nu de fo-

totentoonstelling. De initiatiefnemers kozen bewust voor locaties op de VRIJHEID om de confrontatie met GEVANGENSCHAP te benadrukken. Hoe dan ook, door deze tentoonstelling kan een ruim publiek genieten van de zeer geslaagde resultaten van de workshop fotografie. Is het confronterend of zal de toeschouwer eerder een gevoel van respect krijgen voor dit soort projecten? Eén ding is zeker, de geselecteerde beelden zijn sterk, zeer sterk.

“OVER DE MUREN” fototentoonstelling met werk van jongeren en jonge gedetineerden uit Hoogstraten en Wortel van 2 tot en met 31 oktober in het Administratief centrum van het stadhuis en in volgende handelszaken langs de Vrijheid: café ’t VERSCHIL, sieraden en horloges BLING, eethuis HET MOMENT, STANDAARD BOEKHANDEL, brood en banket VAN OPSTAL, Men- en Women FASHION KEEROEN, Juwelen MARTENS, Grand café DEN BOTTEL, Brasserie KNECHTJESHUIS, Optiek Dominiek VAN DEN BOSCH, ERA Immo Noord, BRUURS dames- en herenkleding

en verder Slagerij Hofkens – Van Bergen, Bakkerij Joost Muësen, De Broodplank, 121 Koffieen wijnbar, Leonidas, apotheek Fransen, Quick Service Pieter, Present, La Vie Marie, High Hair, Vagabo, Pillot, de Boer & partners, Kreatos, De Pastinakel, apotheek Horsten, De Gulden Coppe,

Het project OVER DE MUREN is een sociaal-artistiek project in een organisatie van Stad Hoogstraten, Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap de partement WVG Afd. Welzijn en Samenleving, CAW-Justitieel Welzijnswerk Turnhout, FOD Justitie EPI en Vormingplus Kempen. Met steun van de sport- en vriendenkring van S.I. Wortel, Digidak en De Rode Antraciet. (fh)

25 jaar Smurfit Kappa en het IKO

Venus van Botticelli herleeft

Met het vooruitzicht van de feestelijkheden omtrent het 25-jarig jubileum van hun bedrijf stelde Smurfit Kappa Interbox in Hoogstraten aan het IKO de vraag om een gepast kunstwerk te creëren. Reeds jarenlang maakt het IKO dankbaar gebruik van het ter beschikking gestelde karton van Smurfit Kappa. Karton is een geliefd materiaal voor de kunstenaar en biedt veel toepassingen. Het werd een kunstwerk in karton.

Na onderling overleg besloten de docenten Benjamin Demeyere, Manu Van Hove, Benjamin Brosens en Luc Dockx atelieroverschrijdend te werken. Met 10 cursisten uit verschillende disci-

plines werd van start gegaan. Voor schilderkunst waren dat Nick Versteeg, Marleen Vandenbroucke en Greet Leys, voor grafiek: Lia Van de Klundert, Leen Buylinckx, Andrea Cavents en Adrie Welten en voor beeldhouwen: Henk Huysmans, Floor Joosten en Elsje Bondrager.

Na een eerste brainstorming werd er gekozen voor een vrije interpretatie van het bekende schilderij De geboorte van Venus van de beroemde Italiaanse renaissanceschilder Botticelli, een icoon uit de kunstgeschiedenis. Het heeft een zekere herkenbaarheid en bovendien wordt dit werk ook gekenmerkt door een mooi uitgeballanceerde harmonieuze compositie.

Een andere reden voor deze keuze had te maken met de symboliek.

De Romeinse godin Venus staat symbool voor de liefde en de vruchtbaarheid. Op het oorspronkelijke werk staat Venus afgebeeld staande op een schelp maar in de nieuwe interpretatie komt ze tevoorschijn uit een doos, uiteraard een doos van Smurfit Kappa. Op deze manier staat Venus dus symbool voor de vruchtbare werking van het bedrijf.

De aanzet tot de uitvoering was een rondleiding

Het huidige Smurfit Kappa Interbox, werd op 21 april 1985 opgericht door de heer John Van der Windt als Van der Windt Kartonnage NV en telde een 20-tal werknemers. In 9 jaar tijd groeide het bedrijf verder uit en veranderde haar naam in Interbox nv. Een aantal jaren en enkele concernwissels later is Interbox lid van de groep Smurfit Kappa , één van Europa’s grootste producenten in ‘Paper Based Packaging’. Met 40.000 werknemers op bijna 400 locaties in Europa en Latijns Amerika, en een omzet van meer dan 7 miljard, heeft Smurfit Kappa een leidinggevende marktpositie.

Naast een brede toepassing in tal van markten wordt massief karton vooral toegepast in de kipen vleesindustrie en de groente- en fruitsector. De laatste jaren wordt een belangrijk deel van de Noorse vismarkt ook beleverd vanuit Hoogstraten.

Omdat massief karton 100 % recycleerbaar is, wordt het huidige ‘groene’ klimaat als een bondgenoot gezien. Het milieu-aspect van producten wordt immers steeds belangrijker voor de producent en voor de klant.

Luc Dockx stelt het kunstwerk voor tijdens de feestelijkheden ter gelegenheid van het 25-jarige jubileum

in het bedrijf. De uitvoerders in spe maakten kennis met het productieproces en maakten van de gelegenheid gebruik om karton uit te zoeken met interessante kleuren en bedrukte motieven. Dan werd er in de verschillende ateliers verder gewerkt en het resultaat is een verrassend frisse

175 jaar schoolgeschiedenis in beeld

HOOGSTRATEN - De viering van de 175ste verjaardag van het Klein Seminarie nadert een volgend hoogtepunt. Op 16 en 17 oktober wordt in de feestzaal van de school (Vrijheid 234) een fototentoonstelling georganiseerd. In deze tentoonstelling is er ruimte voor oude foto’s, maar vooral ook voor de manier waarop fotografen de school door hun lenzen zien. De tentoonstelling “175 jaar Klein Seminarie” geeft een mooi beeld van de werking van de school, nu en in het verleden. Priester-leraars waren wellicht de eersten die zich toelegden op fotografie in onze streek. Dikwijls waren zij pioniers in de ontdekking en verspreiding van nieuwe technieken, zoals in de beginjaren van de school, ook de fotografie. Maar daarnaast waren en zijn er nog anderen die zich voor en vanuit de school bezighielden met fotografie en er hun passie van maakten. Gelegenheden om de camera boven te halen zijn er in een school als het Klein Seminarie genoeg. Tal van activiteiten, vaak hoogtepunten in het leven van de leerlingen, vragen om voor het nageslacht te worden bewaard. Al die opnamen zijn nu nog altijd getuigen van plezier, religie, ontspanning, inspanning, studie, creativiteit, … Xavier Rombouts is wellicht de meest bekende vertegenwoordiger van deze fotografen. Van hem kan je op de tentoonstelling zestig foto’s bewonderen die het schoolleven en de school belichten. Maar het zijn niet enkel foto’s van Xavier Rombouts die je kan komen bekijken. In zijn voetsporen treden Paul Van Rooy (internaatsmedewerker) en Nina Van Winckel (lerares). Zij bieden de toeschouwers een eigenzinnig beeld van de hedendaagse school en de mensen die er werken. De tentoonstelling “175 jaar schoolgeschiedenis in beeld” is gratis toegankelijk op zaterdag 16 en zondag 17 oktober, tussen 13 en 18 uur. Meer info: 03-340 40 40 (tijdens de schooluren).

Waarom

(g)een geschenk van ‘Bond zonder naam’

GROOT-HOOGSTRATEN - ‘Verander de wereld, begin met jezelf’: de eerste spreuk van de Bond zonder naam is actueler dan ooit. Reflectie kan de aanzet zijn tot verandering, maar wordt vruchtbaar voor iedereen wanneer ze resulteert in gedragsverandering.

Ook in Hoogstraten is Bond zonder Naam aanwezig met een verkooppunt namelijk bij René en Anny Sprangers – Geerts, Prinsenweg 5 te 2323 Wortel, tel. 03 314 68 77.

Velen kennen BZN van de jaarkalender. De kalender van 2011 is weer een pareltje met per halve maand een prachtige foto en een stukje levenswijsheid, gedrukt op milieuvriendelijk papier. Daarnaast is er ook een verjaardagskalender waarop je de verjaardag van je geliefden kan noteren. Maar er is nog zoveel meer. We denken hierbij aan de verschillende kaarsen, kandelaars, servetten, spreukenposter, de brooddoos ‘mmm... Bokes van thuis’ en de koekjesdoos ‘Koekjesmonster’ voor jongeren.

Nieuw in het aanbod zijn o.a. gele tafelkaarsen, de ‘proef de wereld’-schort, vlinderservetten, een 3 in 1 kandelaar, een fotokader, een memomagneet, wenskaarten en de BZN-agenda 2011. Wie wel kennismaken met het volledige aanbod kan hiervoor terecht op www.bzn.be.

Heb je interesse? Ben je op zoek naar een kaars voor een bloemstuk rond Allerheiligen of voor de feesttafel in de eindejaarsperiode? Of een kaars bij een geboorte of een huwelijk? Ben je op zoek naar een origineel geschenkje binnen de familie, voor vriend, vriendin of collega? Wil je gewoon het aanbod eens bekijken? Dat kan vrijblijvend bij René en Anny Sprangers-Geerts, Prinsenweg 5 2323 Wortel tel. 03 314 68 77. Het nieuwe aanbod is vanaf zaterdag 16 oktober beschikbaar. (fh)

Concert ten voordele van Haïti

Na de verwoestende aardbeving in Haïti wilden de Orgelvrienden van Turnhout, Vosselaar en Hoogstraten iets muzikaals doen voor Haïti, waar hun gemeenschappelijke kennis, Pater Jan Hoet, sinds jaren werkzaam is. Pater Jan Hoet is in Port au Prince de bezieler van het project Mamosa, een opvanghuis voor wezen en dakloze kinderen en jongeren. In Mamosa vinden ze een warm nest én krijgen ze de mogelijkheid om verder te studeren. Pater Jan is daar ook de lokale verantwoordelijke voor het Cunina-project. Resultaat: dit najaar organiseren ze concerten ten voordele van Haïti in Turnhout, in Vosselaar en in Hoogstraten.

Na het openingsconcert van Heilig Bloed 2010, met drie mensen van Boxel aan het orgel, kregen de Orgelvrienden de aanbieding om een klassiek concert te organiseren met werken van Monteverdi en Mancini….. koorzang, strijkers, viola da gamba het koororgel. Dat moet schitterend zijn.

De gedachte

Dus een concert ten voordele van Haïti in het jaar dat Hoogstraten feest viert aan een Lange Tafel op zijn achthonderdjarige Vrijheid. Hét moment om een aloude Kempische traditie in ere

herstellen. Zoals men vroeger bij een feest geld inzamelde voor nonkel pater of tante nonneke, nu geld inzamelen voor Haïti.

Het concert

Het projectkoor en orkest Capella Monteverdi onder leiding van Reinier Wakelkamp brengen eerst:

Motetten van Claudio Monteverdi (1567-1643):

a. Antifoon Ave Maria en psalm 113 Laudate pueri Dominum

b. Antifoon Quae est ista en psalm 147 Laudate, Jerusalem, Dominum

c. Antifoon Ne timeas Maria en psalm 112 Beatus vir qui timet Dominum

d. Antifoon Germinavit radix Jesse, met aansluitend het Magnificat Secundo en de Letanie a Sei Voci (de Litanie van Loreto)

En vervolgens van Francesco Mancini (16721737): Missa Septimus, Kyrie en Gloria, voor koor, orgel, viola da gamba en strijkers.

Concert voor Haïti op zaterdag 9 oktober om 20 uur in de St-Katharinakerk. Kostprijs 10 euro. Kaarten verkrijgbaan bij de Toeristische Dienst van de Stad Hoogstraten en aan de kassa op zaterdag 9 oktober zelf. (fh)

Festival van Vlaanderen

Urszula Kryger op zaterdag 2 oktober in de begijnhofkerk

HOOGSTRATEN - Op zaterdag 2 oktober programmeert het Festival van Vlaanderen een tweede concert in de begijnhofkerk in Hoogstraten. In het kader van de 200ste geboorteverjaardag van Chopin brengen de mezzo sopraan Urszula Kryger en de pianiste Joanna Trzeciak een liedrecital met liederen van Fréderic Chopin. Het wordt een uitzonderlijk programma dat in de akoestiek van de begijnhofkerk schitterend tot haar recht zal komen.

Iedereen kent zijn polonaises en mazurka’s en beschouwt hem daarom als grondlegger van de Poolse nationale school. Zijn Poolse roots komen pas echt tot uiting in zijn negentien liederen, evenwel zonder dat men er directe sporen van authentieke volksmuziek in kan terugvinden. De liederen ontstonden onder de invloed van vluchtige opwellingen van verliefdheid of plotse vlagen van nostalgie. Net als bij zijn pianowerken gaat het om Chopins persoonlijke, gestileerde versie van Poolse muziek. Het verre vaderland drukt zich meer direct uit in de teksten, afkomstig van de bevriende dichters Adam Mickiewicz en Stefan Witwicki, die net als Chopin in Parijs in ballingschap leefden.

De mezzosopraan Urszula Kryger en de pianiste Joanna Trzeciak zijn rasartiesten die de Poolse natuur van Chopin perfect aanvoelen. Zij maken van dit concert in de prachtige akoestiek van de begijnhofkerk een unieke ervaring. (fh)

Openingsuren JAC

HOOGSTRATEN - Het Jongeren Advies Centrum (JAC) in de Pax is voortaan open op woensdag van 12 tot 16uur in plaats van op maandagnamiddag. De gewijzigde openinguren sluiten beter aan bij de schooluren en de vrije tijd van de jongeren

35 jaar jazz in Hoogstraten

The Marckriver New Orleans Jazzfriends openen het seizoen

Naar aanleiding van 800 jaar Hoogstraten heeft het feestcomité een jubileum-cd uitgegeven die straks in alle brievenbussen van de Hoogstraatse deelgemeenten worden gedeponeerd.

Het is een cd geworden met muziek van Hoogstraatse groepen, elk met een eigen nummernieuw of een bestaand compositie- met telkens een tekst die verwijst naar dat 800-jarig bestaan. Ook de Marckriver Jazz Friends deden hun duit in het zakje en maakten een swingend dixielandnummertje.

In “ ‘k Ben graag bij jou mijn stadje” hoor je meteen die typische sound van de Jazz Friends. Het wordt gezongen door Eddy en daarna nog eens door alle muzikanten samen. Het wordt vast en zeker een succesnummer.

De MRJFriends waren erbij op de presentatie van de cd op donderdag 23 september en speelden ook op zondagnamiddag 26 september op het Begijnhof ter gelegenheid van het grote gildefeest.

Het 35ste seizoen

Het 35ste seizoen van de Marckriver Jazzclub wordt ingezet met het huisorkest. Daar kunnen we niet omheen. De “Friends “ komen bijeen om het feestjaar plechtig in te zetten en zullen zorgen voor een nostalgische avond vol bekende schlagers en evergreens in de N.O-Jazzstijl.

Het wordt een avondje uit in de hete en zwoele straten van New Orleans. Ze doen de orkesten van George Lewis, Kid Ory, Willy Humphrey, Ray Burke en de Marching Bands voor u weer herleven. Hun muzikale waarde vraagt geen toelichting meer, noch hun entertainment op het podium.

Eddy Sabbe is de enige pionier uit het gezegende jaar 1975, maar banjoïst LucVan Delm hoeft niet veel onder te doen, want hij kwam er in 1978 bijzitten, samen met staande bassist Ed Schulte. Vanaf dat jaar werd het een Belgisch-Nederlands onderonsje. Vincent Van Elferen nam de trombone op in ’85, en bleef de MRJB altijd trouw, hoewel hij in 2003 de overstap maakte naar de Roof Jazzband, waar hij als vast trombonist een hele evolutie meemaakt.

Sinds eind van de jaren tachtig is Jos Van Zuien de vaste drummer, terwijl pianist Ruud zich niet meer kan herinneren…… wanneer hij erbij kwam. Trompettist van dienst is Walter van Andel, een jonge kerel, die bezeten is van de N.O.muziek en die Eddy ooit meenam met het orkest ‘The Cotton Club” voor een muzikale reis naar Griekenland. Walter speelt ook mee op de feest cd “800 jaar Hoogstraten”

De heren verstaan elkaar op menselijk en muzikaal vlak uitstekend. Met een knipoog, een kleine

Een foto van de ‘Friends’ genomen na de opname voor de feest-cd met van links naar rechts Jos Van Zuijen (drums), Luk van Delm (banjo), Eddy Sabbe (klarinet en sax), Walter Van Andel (trompet), Ed Schulte (bas), Vincent Van Elferen (trombone) en Ruud Tollenaar (piano)

knik of een stamp tegen het scheenbeen, verstaan zij elkaar en kunnen zo op een magistrale manier inspelen op de expressie en verlangens van de medespelers.

ELISABETHCONCERT

Ann Callens zingt gospelsongs

HOOGSTRATEN - Sinds een paar jaar verleent het Davidsfonds zijn medewerking aan het Elisabethconcert, een initiatief van het Internaat Spijker om de herinnering aan zuster Elisabeth in ere te houden. Het concert van vorig jaar met I Solisti del Vento was een groot succes. Dit jaar werd gekozen voor een vocaal programma. Ann Callens voelt zich als mezzosopraan thuis in vele genres. Velen zullen haar gehoord hebben als soliste in het Gloria

The Marckriver New Orleans Jazzfriends openen het jazzseizoen op maandag 11 oktober vanaf 20 uur in zaal St.-Cecilia.

van Vivaldi op het concert van het Piuskoor ter gelegenheid van 800 jaar Hoogstraten. Op het Elisabethconcert brengt ze ons een bloemlezing uit het klassieke gospelsongrepertoire. Govaart Haché begeleidt haar op de piano en zorgt voor een paar pittige intermezzo’s.

Achteraf kunnen we onze muzikale ervaringen uitwisselen tijdens de receptie, verzorgd door Marc Vandersmissen.

Elisabethconcert met gospelsongs door Ann Callens op woensdag 6 oktober om 20 uur in de kapel van het internaat Spijker. Kaarten kun je bestellen op het nummer 03 314 50 11 of via internaat.spijker@telenet.be. Kaarten kosten in voorverkoop 10 euro; aan de kassa 12 euro.

OCMW trakteert haar vrijwilligers

HOOGSTRATEN – Woensdag 1 september 2010 ging naar jaarlijkse gewoonte de vrijwilligersdag van het OCMW woonzorgcentrum Hoogstraten door.

Alle vrijwilligers die in het woonzorgcentrum actief zijn, werden uitgenodigd op deze vrijwilligersdag. De vrijwilligers die zich inzetten voor de Minder Mobiele Centrale, Handicar en buurthuizen werden in juni reeds uitgenodigd om samen gezellig te tafelen. Op deze manier willen we hen vanuit het OCMW en woonzorgcentrum bedanken voor hun inzet het hele jaar door.

Tijdens de vrijwilligersdag zong de paramedische dienst van het Woonzorgcentrum een liedje voor de vrijwilligers om hen te bedanken.

Dit liedje is gebaseerd op ‘De koninginnen van Hoogstraten’ (Eirbisme van Hoogstraten van de Spilzakken).

De vrijwilligers van Hoogstraten

Ze zijn vol moed,

Ze zijn zo goed,

Ze zijn echt om te strelen, Altijd charmant dat schept ne band,

Ze zullen ze nooit vervelen,

Ze staan te helpen met hun hand.

Ge hoort erover praten,

Want ‘t zijn de beste van heel het land: Vrijwilligers van Hoogstraten!

Ze zitten hier loskes

Tesamen in boskes;

Ge zij van de kaart als ge da hebt gezien.

Ze komen en gaan

Dan kund’er op aan.

Dan hebde der alles nog nie van gezien!

Ze zijn vol moed,…

En wilt ge ze danken

Da doen we met klanken,

Zo’n heel klein efforke, wat ei en wa spek!

Maar ‘t zal u nie spijten, Als g’er in meugt bijten, Het is toch zo lakker, t’is goe voor den bek!

Ze zijn vol moed,…

Ze helpen tesamen, da kunde beamen, Ge kunt ze nie missen voor ‘t amusement ’t Zal ons ni berouwen, ge gaat er van houwen, want mej die vrijwilligers zijn we content!

Ze zijn vol moed,…

BEDANKT!

Heb je ook interesse om vrijwilliger te worden? Neem contact op met Gitte Martens, gitte.martens@ ocmwhoogstraten.be contactpersoon MMC en Handicar of met Lilian Verbunt, lilian.verbunt@ocmwhoogstraten.be, contactpersoon Woonzorgcentrum (fh)

Boekhouding en administratie

B.T.W.- advies / aangiften / formaliteiten Fiscaliteit- advies / aangiften / formaliteiten

Administratie en advies i.v.m. oprichting en wijzigingen van vennootschappen Advies

Nieuws uit de Bib

BIBLIOTHEEKWEEK MARKTONDERZOEK

Onverwachte ontmoetingen

Ook dit jaar opent de bibliotheek van Hoogstraten de Bibliotheekweek met haar verwendag. Je kan genieten van een lekkere koffiekoek, terwijl je een onverwachte ontmoeting beleeft. De kinderen kunnen zich amuseren met het inkleuren van een leuke tekening. De bibliotheekmedewerkers zullen, zolang de voorraad strekt, ook een aantal blad-oren en pralines uitdelen. Op donderdag 21 oktober start onze cursus Efficiënt communiceren. Daar leer je hoe je gesprekken vlotter laat verlopen.

Bezoek zeker ook de Facebookpagina van de bib en word vriend van de Hoogstraatse bibliotheek.

Praktisch

Van zaterdag 16 tot en met zaterdag 23 oktober. Verwendag op zaterdag 16 oktober; gratis Workshop “Efficiënt communiceren” op donderdagen 21 en 28 oktober. Twee sessies kosten 10 euro (5 euro per sessie); vooraf inschrijven is verplicht

Efficiënt communiceren

De bibliotheek organiseert in samenwerking met Vorming Plus Kempen een cursus over communicatie. Beter begrijpen wat anderen bedoelen én beter zeggen wat je zelf bedoelt: dat kan je leren. Je leert tijdens deze cursus en training hoe je je boodschap op een heldere manier overbrengt (assertief spreken) en je leert vaardigheden om actief te luisteren zodat je zeker bent dat je de ander goed begrepen hebt.

De stoorzenders in de communicatie, filters en valkuilen, … komen allemaal aan bod.

Praktisch

Donderdag 21 en 28 oktober om 20 uur in de hoofdbibliotheek, Deelname: 10 euro (5 euro per sessie) Vooraf inschrijven verplicht.

Doe je zegje en win een iPod of boekenbon

Hoe zoek jij informatie? Welke info zoek je? Wat vind je van het bibliotheekaanbod?

Deze vragen stellen we aan een groot aantal bibliotheekgebruikers en niet-gebruikers.

We willen graag je mening kennen over de bib. Dus doe ook je zegje in de loop van oktober. We hopen hiermee ons aankoopbeleid beter te kunnen afstemmen op je collectievragen en -noden.

Zowel voor de jeugd als voor de volwassenen loopt er een onderzoek. Kies de juiste enquête op http://bibliotheek.hoogstraten.be.

Onder de deelnemers worden een iPod Touch en een aantal boekenbons verdeeld. Loting zal bepalen wie tot de gelukkigen behoort. Aarzel dus niet, maar geef snel je mening.

Dan zal de beiaard spelen …

Ontroerende Ode aan Staf Mertens

Want houtbewerker, leraar, fotograaf, winkelier, saxofonist, trombonist én dirigent Staf Mertens zou als prille twintiger evengoed hoge toppen scheren als kersvers beiaardier, de eerste stadsbeiaardier van ons aller Hoogstraten. Na een ongeziene eigen ‘klokkencarrière’ van 42 jaren, was Staf daarnaast de inspirator en motor die onze huidige beiaardier Luc Dockx altijd al wist te bezielen. De bedoeling was om Staf bij leven te vieren op het moment dat de beiaard 50 zou worden, maar die vreselijke ziekte met een ‘k’ zou daar in 2008 opeens een stokje voor steken. Staf overleed na een korte en moedig gedragen strijd. Zaterdag 11 september jongstleden werd de dubbele beiaardviering – ‘500 jaar beiaard in Vlaanderen, 50 jaar beiaard in Hoogstraten’ –dan maar postuum opgedragen aan de ‘founding father’ van het Hoogstraatse beiaardgebeuren.

Op de academische zitting in de voormiddag werden boeiende speeches gehouden, door Guy Rigouts (VVV), door Luc Dockx (stadsbeiaardier) en door Arnold Van Aperen (burgemeester). Knap was daarbij het oude geluidsfragment uit 1953, waarin Deken Lauwerys een redevoering gaf naar aanleiding van de inwijding van de heropgebouwde kerk. Een speech die – over de doden niets dan goed – weliswaar wat monotoon en oubollig klonk, maar die in crescendo ging wanneer de Deken over de klokken begon: “En dan ZÁL den beiaard spelen!”. En nét toen die laatste zinnen in De Welgezinde weerklonken, net toen speelde het kwartierdeuntje op de toren buiten. Een betere timing was onmogelijk geweest … Luc Dockx sprak het slotwoord uit en beloofde de familie plechtig dat hij – zelf beeldhouwer zijnde – de beeltenis van Staf in één van de nieuw te gieten klokken zou laten opnemen. Een welverdiende herinnering.

Op de middag was er dan aan de zuidkant van de kerk een gezamenlijke beluistering van een ontroerend dubbelconcert met Luc Dockx op beiaard en het voormalige Koperensemble onder leiding van Jef Vissers. Verwarmd door het nazomerzonnetje en de mooie liederen, allemaal lievelingsmuziek van Staf, trok het gezelschap naar het binnenpleintje achter het stadhuis, om er te genieten van een gezellige receptie, aangeboden door de Beiaardvrienden.

En alsof het allemaal nog niet genoeg was, gooiden De Beiaardvrienden daarop de deuren van Zaal Cecilia open om er te genieten van een uitgebreide maaltijd. ’t Was lekker, ’t was plezant, en de kleine-maar-fijne tentoonstelling over de beiaard en over Staf Mertens was waard om zien. Een enkeling fronste de wenkbrauwen toen ie hoorde dat Staf Mertens – jarenlang dirigent van Sint-Catharina – precies in de Zaal van Sint-Cecilia gevierd zou worden. Maar daar had men wel degelijk argumenten voor. Zo vormt de zaal onderhand al tien jaar het decor voor de concerten van de Marckriver New Orleans Jazzclub, 35 jaar geleden door Staf mee opgericht. En daarenboven heeft Staf toch altijd opgekeken naar de bekende toondichter Peter Benoit. En was het nu niet juist Benoit die op 19 november 1882 diezelfde zaal Cecilia kwam inhuldigen, met een naar verluidt begeesterende redevoering ‘De kunst is edel, zij verheft de menschheid en sticht heil en vree’. En is dat niet juist wat ook Staf gedaan heeft, als jazzmuzikant, als dirigent én als beiaardier? Mensen iets bijbrengen. En mensen bijeenbrengen.

Dat de beiaard spelen mag, nog vele eeuwen lang … (dh/red)

Activiteiten oktober

Zondag 03 oktober

APERITIEFCONCERT met Flor en Florejan

Verschueren om 11 uur in de Cirq.

Dinsdag 12 oktober

RUMMY CUP in het lokaal van de St.-Jorisgilde

Woensdag 13 en 27 oktober

PETANQUE in Markdal te Meer om 14.00 uur.

Voor vervoer bel 03.314.57.13

Maandag 18 oktober

HERFSTWANDELING. Bijeenkomst aan het lokaal om 13.30 uur of aan de vroegere Sanseveria in St. Jozef. Locatie: Cartouche in St. Jozef (aan ’t Sas)

Maandag 25 t/m vrijdag 29 oktober

PROVINCIALE VIERDAAGSE naar Oostende

Dinsdag 5, 12, 19 en 26 oktober

KAARTEN / BILJARTEN van 13.30 tot 17.30 in het lokaal van de St-Jorisgilde.

Woensdag 6, 13, 20 en 27 oktober

ZWEMMEN van 10.15 tot 11.30 uur in De Wildert te Zundert

Woensdag 6, 13 en 20 oktober

AQUAJOGGEN om 11.30 uur in De Wildert in Zundert

Donderdag 7, 14, 21 en 28 oktober

NORDIC WALKING van 9.30 tot 11 uur. Bijeenkomst in Castelré

OKRA open deur

HOOGSTRATEN – Zaterdag 2 oktober zet Okra vanaf 13.30 uur de deuren van zaal Pax voor u open. Een gelegenheid voor een gezellige kennismaking en tussendoor een presentatie van al hun activiteiten aan de hand van brochures en fotomateriaal. Voor iedere aanwezige is er een consumptie voorzien.

Men kan ook vanaf 12.30 uur een inschrijvingsformulier ophalen voor een fiets-fotozoektocht van ongeveer 10 km. De deelnameprijs bedraagt 2 euro en hiervoor krijgt men een drankbonnetje (in zaal Pax te gebruiken) en een bon voor een ‘eetversterkertje’ onderweg aan een frietkraam die speciaal voor deze gelegenheid is gereserveerd. Natuurlijk zijn er ook prijzen voor de winnaars.

Alle 55-plussers van Hoogstraten zijn van harte welkom. (red)

Hoogstraatse jeugd in actie voor het goede doel

3 voor 11

GROOT HOOGSTRATEN - Naar traditie steken de drie jeugdhuizen Het Slot, De Cahier en De Mussenaker binnenkort de handen weer in elkaar voor het goede doel. Dankzij hun inzet werd er vorig jaar maar liefst 17 681 euro ten voordele van 11.11.11 opgehaald. Een hele uitdaging dus om dit record te evenaren. Hopelijk maken een goed gevuld programma met tal van activiteiten er ook dit jaar weer een succes van. De aftrap wordt letterlijk en figuurlijk gegeven op zondag 17 oktober met een voetbaltornooi.

Naast Het Slot, De Cahier en De Mussenakker strijdt dit jaar ook vzw De Dorpel mee voor de beker. Supporters zijn meer dan welkom op het ‘oud shotplein’ van Meer.

Zelfs door lekker te smullen kunt u een steentje bijdragen. Op zaterdag 23 oktober staat er overheerlijke spaghetti op het menu van De Mussenakker. Ook vegetariërs komen natuurlijk aan hun trekken. Nadat u uw buik rond heeft gegeten, kunt u de calorietjes terug verbranden tijdens een spetterende afterparty in De Mussenakker. Gooi die beentjes los op de dansvloer tot in de late uurtjes.

De dag nadien, zondag 24 oktober organiseert De Cahier een motorrun. Een mooie route van 100 km door de Noorderkempen wacht op hen.

Een gouden palm

Gerard Mariën uit de Leemstraat is op zijn 73 jaar een fervent wielrenner en bijna wekelijks aan de start van een WAOD-wedstrijd. Dit is de Wielerbond van de Openbare Diensten. Al 32 overwinningen en twee tweede plaatsen heeft hij er dit jaar op zitten. Telkens trekt hij een hele schare trouwe supporters van thuis uit mee, niet in het minst zijn drie kinderen Eddy, Brigitte en Dirk met respectievelijke echtgenoten en kinderen maar op de eerste plaats natuurlijk Jeanne Van Elsacker met wie Gerard al 50 jaar het wel en het wee van hun huwelijksleven deelt.

Op 19 augustus 2010 vierden Gerard en Jeanne hun gouden bruiloft en daar hoort dan natuurlijk een familiefoto bij. Wij wensen hen beiden nog een fijn parcours en een mooie gouden palm.

De sportievelingen onder ons kunnen de tocht ook afhaspelen op de fiets of een toer doen op de MTB door de bossen rond Hoogstraten.

Zondag 31 oktober is iedereen welkom voor een mooi wandeltocht door de bossen van Wortel kolonie. Kies voor een tocht van 5 of 10 kilometer en geniet onderweg van een lekker hapje en drankje. Inschrijven kan van 13 tot 15 uur. Bij aankomst wordt u beloond met een overheerlijke wafel met slagroom, gezelligheid troef!

Op zaterdag 6 november is De Cahier restaurant van dienst. Op het menu van comme chez bonne maman staan twee verschillende diners. Ook op zaterdag 30 oktober is De Cahier the place to be voor de kunstliefhebbers. Kom vanaf 19 u een kijkje nemen op hun EXPO.

Tenslotte sluiten we naar gewoonte op zaterdag 6 november af met een veiling en een knallende fuif. Dit alles natuurlijk in het thema van 11.11.11, dit jaar zijn dat de millenniumdoelstellingen voor Centraal Afrika. De Jeugdhuizen zullen dan ook in een Afrikaans kleedje gestoken worden. Die avond hoeft u zich trouwens geen zorgen te maken over een veilige thuiskomst, een pendelbus brengt je graag naar één van de drie jeugdhuizen.

Overzicht activiteiten:

Zaterdag 17 oktober

VOETBALTORNOOI tussen de vier jeugdhuizen Het Slot, De Cahier, De Mussenakker en De Dorpel om 13 uur op het voetbalplein van Meer. Er is drank, hotdogs en soep en een tombola

Zaterdag 23 oktober

SPAGHETTI-AVOND in de parochiezaal van Meer aan 8 euro per persoon. Inschrijven via mussenakker@gmail.com of op 0478 43 44 69. Er is een afterparty in de Mussenakker vanaf 20 uur

Zondag 24 oktober:

MOTORRUN Inschrijven tussen 9 en 15 uur in De Cahier. inschrijvingsgeld 7 euro

Zaterdag 30 oktober

EXPO IN DE CAHIER vanaf 19 uur

Zondag 31 oktober

WANDELING 10 voor 11, vertrek aan Het Slot van 13 tot 15 uur met afterparty

Zaterdag 6 november

RESTAURANT ‘Comme Chez Bonne Mama’ om 17 en om 19 uur in de Cahier. Inschrijven www.cahier.be of commechezbonnemaman@cahier.be of 0494 99 98 12

FUIF MET VEILING in de drie jeugdhuizen. Er is een pendelbus voorzien (ma/red)

Van links naar rechts: Katlijne Faes (echtgenote van Eddy), Eddy Mariën, Dirk Mariën, Jeanne Van Elsacker, Linda Anthonissen (echtgenote van Dirk), Gerard Mariën, Brigitte Mariën en echtgenoot Jan Mertens.

HOOGSTRATEN - In het kader van het Europees jaar tegen armoede en sociale uitsluiting, zet het OCMW van Hoogstraten in 2010 7 acties op touw. Eén van de acties was een ontwerpwedstrijd: Creatief tegen armoede! Bedoeling was een ontwerp te maken dat op een T-shirt gedrukt kan worden. Het ontwerp moest gaan over (de strijd tegen) armoede en sociale uitsluiting.

Donderdag 9 augustus kwamen de juryleden bijeen om de ontwerpen te beoordelen. In de jury zaten Jef Martens, directeur van de IKO, Elie L’Hoyest bibliothecaris, Veerle Beernaert medewerker stedelijk museum en Leen Geysen raadslid van het OCMW.

In de categorie -12 jaar waren er 35 inzendingen, in de categorie+12 jaar waren dat er 15. Niet slecht voor een ontwerpwedstrijd met zo’n moeilijk onderwerp.

De twee winnende ontwerpen worden op 140 Tshirts gedrukt, die gedragen worden op de andere acties die het OCMW organiseert, tijdens opendeurdagen, vrijwilligersdagen en sportdagen van het OCMW gaan de T-shirts ook gedragen worden door personeel van het OCMW.

Lilith Van Hasselt,links op de foto, won de ontwerpwedstrijd bij de -12 jarigen. Eliza Geens maakte volgens de jury het beste ontwerp bij de + 12 jarigen.

king plaats in aanwezigheid van de OCMWraadsleden en de OCMW-secretaris. In de categorie -12 jaar won Lilith Van Hasselt, tweede was Jinse Brosens en derde Roos Borgmans, alle drie leerlingen van de gemeentelijke basis-

Begijntjes in het teken van 800 jaar Hoogstraten

De kinderen gaven hun versie van de musical Gelmel al tijdens ‘Begijntjes Laat Besluit’.

HOOGSTRATEN - Een 180-tal kinderen uit slechts vier gebuurten vierden op zondag 22 augustus ‘Begijntjes Laat Besluit’, voor velen dé hoogdag van de vakantie. En, hoe kan het ook anders, elk gebuurte werkte rond het thema ‘800 jaar Hoogstraten’. Zoals gebruikelijk waren de kinderen ook dit jaar gekleed in keurige pakjes gemaakt van crêpepa-

pier en ook dit jaar maakten ze samen met hun ouders een praalwagen. Eindelijk konden ze het resultaat van weken voorbereiding tonen aan tribunes vol volk.

De wisselbegijn ging dit jaar naar de Lindendreef. De ezel van de kinderjury was voor Westhoek. (fh)

In de categorie +12 kwamen de drie prijswinnaars van het VTI Spijker. Eliza Geens maakte volgens de jury het beste ontwerp. Shauni Seminck was er tweede en Jesse Geens derde. (fh)

Besparen op je energiefactuur

De VREG (Vlaamse Reguleringsinstantie voor de Elektriciteits- en Gasmarkt) verklaarde onlangs dat ‘groene stroom’ niet langer duurder is dan de gewone ‘grijze stroom’.

Om inwoners van de provincie Antwerpen makkelijker de overstap te laten maken naar milieuvriendelijke energie, organiseert het Antwerpse provinciebestuur een groepsaankoop 100% groene stroom. Hoogstraten neemt deel aan die actie. Van 6 juli tot 1 oktober kunnen particuliere inwoners van de provincie Antwerpen zich gratis en zonder aankoopverplichting inschrijven voor de samenaankoop.

Bij een groepsaankoop gaan zo veel mogelijk gebruikers zich verenigen om een goedkopere prijs te bedingen. De provincie Antwerpen heeft de firma iChoosr aangesteld om een groepsaankoop 100% groene stroom te organiseren. Via de website www.samengaanwegroener.be of in het gemeentehuis kan je je nog kandidaat stellen om deel te nemen. Op 4 oktober wordt middels een openbare veiling bij de energieleveranciers het beste bod bedongen. En 10 dagen later ontvang je een e-mail met het resultaat en een persoonlijk voorstel van de besparing die je kan doen. Op de website vind je ook een antwoord op je vragen. Je kan van 13 tot 16 uur ook terecht op de gratis infolijn 0800 23 031.

Maar snel reageren is op dit moment wel nodig, want 1 oktober is de afsluitdag voor je (vrijblijvende!) inschrijving. (lvr)

DIAMANT IN HOOGSTRATEN

Frans Goris en Elza Mertens

Ik zie zo geren mijn Elza en mijn duivenkot

Wie van Loenhout, Rijkevorsel of St. Lenaarts komt, of Hoogstraten in die richting verlaat moet hen zeker al gezien hebben. Frans en Elza kunnen er van genieten om voor hun deur op straat te zitten en het voorbij rijdende verkeer gade slaan of een babbeltje te slaan met wie er voorbij komt gegaan. Meerdere vrachtwagens of auto’s hebben in de loop der jaren hun living bezocht met de nodige schade tot gevolg. Gelukkig telkens zonder erg voor hen zelf. Als handig metselaar kon Frans steeds de schade herstellen.

Frans is een rasechte Hoogstratenaar. Hij werd er geboren op 08.08.1928 in de Gelmelstraat maar het gezin verhuisde al snel naar het Boereneinde waar zij zelf nu nog steeds wonen. Elza komt van Het Heiken in St.-Lenaarts. Zij leerden elkaar kennen op St. Jacobkermis einde juli 1949. Op 5 augustus 1950 gaven zij elkaar hun jawoord. In het gezin werden 4 kinderen geboren: Eddy, Monique, Ludo en Ronny. Die zorgden op hun beurt voor 6 kleinkinderen. Ondertussen zijn er ook al 7 achterkleinkinderen en is het 8ste op komst.

Werken in den bouw was Frans zijn lang leven. Eerst werkte hij bij een oom en later bij Van Roey in Rijkevorsel. Ook voor de kinderen zette hij meerdere huizen recht Elza werkte in diverse conservenfabrieken zowel in Nederland als hier in de regio.

De eerste schooldag

HOOGSTRATEN – Woensdag 1 september, de eerste schooldag, was het een drukte van belang in de Hoogstraatse scholen. In de basisschool Spijker in Hoogstraten ging dit niet onopgemerkt voorbij.

Elk kind droeg een hoed of een ander hoofddeksel. De leerlingen mochten over de catwalk, die bekleed was met een rode loper, de schoolpoort binnenwandelen. Elk kind werd door een professionele fotograaf gefotografeerd. En dat allemaal om het jaarthema: ‘Zet de juiste hoed op’ extra in de verf te zetten.

Zo kwam elke leerling op de eerste dag van het nieuwe schooljaar in de kijker te staan. Ook ouders werden uitgenodigd om een hoofddeksel op de zetten, zij passeerden nogmaals de catwalk toen ze ’s middags de kindjes op school kwamen afhalen. (fh)

Het liedje van Bobbejaan Schoepen: “Ik zie zo geren mijn duivenkot” (en vul dit gerust aan met: “En ook mijn Elza”) is Frans zijn lijflied. Maar sedert enkele jaren heeft hij zijn duiven moeten wegdoen. Vrouw en kinderen vonden het wat te gevaarlijk om naar de koten te klimmen. Het was zeker met spijt in het hart dat hij er afscheid van moest nemen. Langs de andere kant is er in Hoogstraten geen duivenvereniging meer en moeten de liefhebbers uitwijken naar Minderhout, Meerle of Meer. Nu gaat hij nog wel eens letten bij zijn broer die wat verderop woont.

Elza is altijd een huismus geweest, niet liever dan thuis en op straat een babbeltje slaan. Vroeger, toen ze jonger waren, hielden zij er wel van om “erin” te vliegen en was feesten en dansen hunnen regel wel. Ook de matchen van HVV werden van nabij gevolgd.

Nu is het enkel nog TV. Alle sportuitzendingen worden gevolgd, of het nu voetbal, koers of tennis is. Elza kijkt dan mee.

We sluiten ons gesprek af met de woorden van Frans: Gelukkig hebben we elkaar nog. (pdn)

Coda zoekt vrijwilligers

CODA vzw. in Wuustwezel-Gooreind biedt bijna 15 jaar palliatieve zorg in de regio Noorderkempen. Naast professionele medewerkers vormen vrijwilligers een belangrijke schakel in de verzorging van palliatieve patiënten.

Wat is palliatieve zorg?

Palliatieve zorg is een verzamelwoord voor de verzorging en begeleiding van mensen die ongeneeslijk ziek zijn en die binnen afzienbare tijd zullen sterven. Een palliatieve houding streeft ernaar de resterende tijd voor de patiënt en zijn familie zo rustig en aangenaam mogelijk te doen verlopen.

Welke mogelijkheden biedt

Coda?

Coda kent drie verzorgingsvormen:

- Omdat veel mensen zolang mogelijk thuis willen blijven of ervoor kiezen om thuis te sterven, is er bij CODA een team van verpleegkundigen en vrijwilligers dat bij patiënten thuis komt om er de palliatieve thuiszorg te ondersteunen.

- Er zijn ook gasten die voor het dagcentrum kiezen. Dat betekent dat ze ’s avonds terug naar huis gaan. Hier wordt overdag in groep

Zocht de verschillen

samen geleefd en worden er gezamenlijke activiteiten georganiseerd.

- En ten slotte is er plaats voor acht zieken in het hospice, waar ze dag en nacht begeleid en verzorgd worden op hun eigen ritme.

Zowel in het dagcentrum als in het hospice wordt de sfeer bewust huiselijk gehouden, geen ziekenhuissfeer. In zowel de thuiszorg, het dagcentrum als in het hospice zijn vrijwilligers onmisbaar.

Dit is toch allemaal zwaar en triest?

De vrijwilligers werken in CODA samen met de verpleegkundigen. Zij helpen bij de verzorging, bij de huishoudelijke klussen zoals het koken, poetsen en wassen. Verder zijn ze luisterend aanwezig met veel aandacht voor de specifieke problemen van gasten en families.

Dat is inderdaad zo. Maar wat je als vrijwilliger ook geeft, je krijgt altijd nog meer terug! De dankbaarheid van gasten en hun families, en

Laatst publiceerden we Camiel Geets' tekening van ons stadhuis zoals het eruitzag voor de restauratie in 1879. En we vroegen ook of je de verschillen met de huidige toestand kon vinden.

We kregen vele reacties waarbij die van Flor De Saeger de volledigste was. We sommen zijn vondsten op. We zijn er ons van bewust dat er nog enkele verschillen te melden zijn, maar die hebben een kleinere impact.

Daarom, de 10 verschillen van vroeger met nu, volgens Flor De Saeger

1. Dakkapel vroeger 1 - nu 2

2. Wapenschild tussen 4 ramen - nu5 ramen

3. Boven inkomdeur ander glasraam

4. Op 3 torens windvaan - nu geen

5. Boven ramen andere strikken (toen puntbogen of ezelsrugbogen)

6. Balustradepui is anders

7. Links en rechts van deur raadskelder witte vlakken

8. Onderste ramen staan lager of deuren zijn hoger

9. Naast linker torendeur (met andere bovenboog) staat een tekening in wit vak

10. Onderste gedeelte van de ramen is niet verdeeld. Nu is er een bruine band. (lvr)

de vriendschap die onderling groeit, maken het vrijwilligerswerk tot een boeiende aanvulling van je eigen leven.

Het is niet nodig medisch geschoold te zijn om vrijwilligerswerk in CODA te doen.

Vrijwilligers kunnen kiezen voor de thuiszorg, het dagcentrum of het hospice. Zij helpen bij de verzorging, bij de huishoudelijke klussen zoals het koken, poetsen en wassen,… Verder zijn ze luisterend aanwezig met veel aandacht voor de specifieke problemen van gasten en families. Omdat inzicht in de filosofie en in de manier van werken in palliatieve zorg wel noodzakelijk is, zijn de opleidingscursussen voor nieuwe vrijwilligers verplicht.

Voelt u zich geroepen om deel uit te maken van het vrijwilligersteam?

De volgende cursus start binnenkort en duurt vier dagen. Heeft U interesse? Bel 03.633.20.10, of kijk bij www.coda-palliatievezorg.be (lvr)

De Hoogstraatse Maand

De Maegdekens en Knechtjes van Hoogstraten

Wandelen en vertellingen op kindermaat

HOOGSTRATEN – Op zondag 3 oktober organiseert Toerisme Hoogstraten een wandeling op kindermaat.

In het Hoogstraten van de 16de eeuw was niet alleen het begijnhof een belangrijke plaats, maar er waren ook verschillende weeshuizen te vinden. Voor de jongens was er het ‘Knechtiens Collegie’, voor de meisjes het ‘Meyskens Collegie’. Hier golden strenge regels: zich stil en netjes gedragen, niet roepen, geen ruzie maken of vechten, ... Hoe de jongens en meisjes in die tijd leefden en waarom ze zo graag op het begijnhof kwa-

En dan is het feest

men, zal je en op een speelse manier, zelf kunnen ondervinden! Mama’s en papa’s zijn uiteraard ook welkom, maar de kinderen zijn de baas! Vertrek om 14 uur aan het Stedelijk museum Hoogstraten - Begijnhof 9-11. De afstand bedraagt 4 km en is kinderwagenvriendelijk. Graag vooraf inschrijven bij de dienst voor toerisme Vrijheid 149, tel 03 340 19 55 of toerisme@ hoogstraten.be

De brochure met een overzicht van alle wandelingen in 2010 en 2011 is gratis af te halen bij de dienst voor toerisme. (fh)

HOOGSTRATEN – Ook de twaalfde uitgave van Hoogstraten in Groenten en Bloemen was één groot feest. Vooral op zondag was het koppenlopen en waren de ontwerpen zoveel mooier zonder blik op de Vrijheid. Als dan deze of gene fanfare of muziekgroep passeert is het feest compleet. In Brussel wil men elke maand een autoloze zondag. Moet hier toch ook kunnen. Niet? (fh).

De Stip Stappepoortjes

HOOGSTRATEN / WORTEL – Juist, ze staan er. De drie poortjes die toegang geven tot wat ooit een echte wandelweg was. Ingeschreven in de Atlas der Buurtwegen en nooit afgeschaft, was er geen weg naast: het Stip Stappenpad was onterecht in gebruik genomen. Om recht te laten geschieden moest de Werkgroep Trage wegen van de vzw Erfgoed Hoogstraten zes jaar geduld hebben.

In 2004 werd een eerste gedeelte van dit eeuwenoud voetpad al hersteld en in gebruik genomen. Nu is ook het resterende gedeelte, de verbinding naar Poeleinde langs voetweg 25 en naar de Klinket langs voetweg 20, opengesteld voor wandelaars.

Langs drie van deze poortjes kan je haast rond het kasteel wandelen. Trek toch best je laarzen aan. (fh)

Gedicht in De Maand

’t Waren twijfelachtige tijden, zo rond ’85, voor de Gemeenteschool in de Karel Boomstraat? Even dreigde er zelfs een sluiting, omdat de leerlingaantallen onder het minimum bleven steken. Maar ze bleven er in geloven en de school kon verder, gelukkig maar. Eén van de moedige moeders die haar kinderen daar op school had én hield, was onze huisdichteres. In onderstaand gedicht blikt ze spiegelsgewijs terug op Liesbet, haar derde, die zich niets aantrok van die onzekerheid, maar die integendeel ferm en flink de koer opstapte.

Elisabeth

Door de spiegel van mijn auto zie ik op het zebrapad kleine meid Elisabeth, hand op boekentas gevat.

Op twee beentjes, recht van ijver, gaat zij schoolhuis tegemoet. Wacht toch even op Marijke. ’t Is te ver. Ze gaat voorgoed.

Haarspeld zit in bles schuin boven. Froe froe nog niet bijgegroeid.

Sokken zijn toch wat te klein nu. Moeder liet ze ongemoeid.

Blauwe regenjas, sandalen. Grote meisjesogen, grijs. Zeven jaar en heel veel kijken. Liesbethje lacht graag en wijs.

Rosette Servaes

Het kapelleke van Minderhout wordt (eindelijk) gerestaureerd

Begin september werd de kapel van O.L. Vrouw in den akker leeg gemaakt en enkele dagen later ging de aannemer van start. De kapel wordt na een aanloop van bijna 17 jaar eindelijk gerestaureerd. Geduld is een engelendeugd, zeker bij de restauratie van kerkelijk erfgoed: een overzicht van de slakkengang.

De eerste poging

Begin de jaren ’80 staat het kapelleke van Minderhout er verwaarloosd bij. De toestand is zo erg dat Monumenten & Landschappen het stadsbestuur op de vingers tikt en, met een brief van 16 februari 1983, aandringt om zo vlug mogelijk instandhoudingswerken uit te voeren. Op 14 mei 1984 wordt er een ereloonovereenkomst afgesloten met architect Raf Horsten.

Maar, met de (te) dure restauratie van de St.-Luciakapel in het achterhoofd, mag het nu allemaal niks kosten. Meer zelfs. Er gaan stemmen op om de werken nu in eigen beheer uit te voeren. Uiteindelijk ligt er een bescheiden restauratiedossier met een prijskaartje van 2,7 miljoen BEF op tafel. Schepen Juul Verhulst moet alles uit de kast halen om zijn collega’s te overtuigen van de noodzaak en de gemeenteraad keurt het dossier op 20 januari 1986 goed. Voor Monumenten & Landschappen gaat de restauratie niet ver genoeg en zij keuren het dossier af.

Het meest dringende in 1992

Twee jaar en half gebeurde er niets, tot de gemeenteraad op 28 augustus 1989 een nieuwe ereloonovereenkomst goedkeurde met Raf Horsten, die nu zou samenwerken met Herman Adriaensens. Zij werken een jaar aan een nieuw restauratiedossier, dat op 30 september 1990 groen licht krijgt van de gemeenteraad. De werken; het herstellen van het dak, de goten en de aflopen en het bijwerken van het stucwerk van het plafond, kosten in totaal 5.813.011 BEF of 114.100,78 euro. Deze werken werden tussen

Begin september werd de kapel ontruimd, na bijna 17 jaar wordt de kapel eindelijk grondig gerestaureerd.

Geen sprake van het orgel

Toch zonde dat er in het dossier geen sprake is van de restauratie van het bijzonder waardevol orgel van de kapel. Het schepencollege besliste op 19 november 2007 dat de kerkfabriek het initiatief moet nemen om het orgel te restaureren. “Men ziet het orgel als een instrument in de kerk, net zoals een gitaar of welk ander instrument dan ook”, weet een van de ambtenaren van de stad.

Het orgel van de kapel is het kleinste en het

oudste orgel in Hoogstraten. Het dateert uit het midden van de 17de eeuw, maar men weet niet wie het gebouwd heeft. Het orgelfront dat men vooraan ziet en het pijporgeltje erachter hebben in oorsprong niets met elkaar gemeen en zijn elk afkomstig van een andere kerk.

Orgelkenner Jan Van Mol noemt het orgel, dat nu opgeborgen ligt in de kelders van het administratief centrum, “een stradivarius onder de orgels, uiterst waardevol”.

mei ’92 en maart ’93 uitgevoerd door de NV De Clercq uit Beerse.

Derde keer goede keer

Om de kapel niet verder te laten vervallen zijn die werken zeer belangrijk, maar van een echte grondige restauratie is er nog geen sprake. Daarvoor is het wachten op fase 2. In voorbereiding van een volgende definitieve restauratie voert de firma A.M. Consult in 2000 - 2001 een grondig vooronderzoek uit. Bij zo’n onderzoek wordt niet alleen de schade in beeld gebracht. Zo ontdekte men onder later aangebrachte verflagen sporen van prachtige muurschilderingen, maar het zou te veel kosten om die te recupereren. Men laat ze veilig zitten onder een beschermende verflaag, in de hoop dat volgende generaties meer belang zullen hechten aan ons erfgoed en men de muurschilderingen alsnog kan vrijleggen.

Het dossier van de restauratie fase 2, nu opgemaakt door architect Adriaensens, wordt op 26 september 2005 goedgekeurd door de gemeen-

Fietsen! Een feest!

teraad. En dan is het wachten, want voor kerken en kapellen zijn er bij Monumenten & Landschappen afzonderlijke budgetten en er zijn nog veel wachtende voor ons. Uiteindelijk wordt de restauratiepremie bij ministerieel besluit van 20 februari 2008 goedgekeurd en na aanbesteding kunnen de werken nu starten.

De restauratie van de kapel zal 225.135,38 euro kosten (inclusief btw, exclusief erelonen). De werken werden ingedeeld in 6 loten. De eerste vijf worden uitgevoerd door de firma Renotec van Geel. Het zesde lot, de restauratie van de glasramen, door de NV Goedleven uit Brecht. De restauratie van het buitenmetselwerk en de zandkalksteen (lot 1) kost 77.444,84 euro. Het herstellen van de voegen en de pleisterwerken, zowel binnen als buiten, (lot 2) 36.579,45 euro. De restauratie van het schrijnwerk, de meubelen van de sacristie, acht beelden, het altaar, de biechtstoelen en de preekstoel (lot 3) 75.204,76 euro. Het restaureren van marmeren voorwerpen (lot 4) 7.061,18 euro. De schilderwerken (lot 5) 19.631,45 euro en de restauratie van de glasramen 9.213,70 euro.

MINDERHOUT - Zeker eens doen bij lekker zomers weer! Heerlijk fietsen is het op de verbindingsweg tussen Halschoor en Hooiberg in Castelré. Vroeger een smal boordje, later een ordentelijk fietspad, nu een heuse fietssnelweg tot heil van de tweewieler.

Wandeling KVG

MINDERHOUT - Op donderdag 25 november organiseert KVG Hoogstraten, Minderhout en Wortel de Landloperswandeling. De wandeling brengt U langs de mooiste plekjes doorheen ons grensgebied. Men vertrekt in het KBG lokaal, Schoolstraat 8 te Minderhout. Inschrijven kan vanaf 8.30 uur tot 15 uur. Aankomst is mogelijk tot 17 uur. Liga leden betalen 1 euro, anderen 1,50 euro. Er zijn vier wandelafstanden voorzien namelijk 5, 7, 15 en 21 km. Voor deze langere afstand is er een rustplaats voorzien. De kortste afstand is speciaal voorzien voor rolstoelgebruikers en kinderwagens. Meer info over de wandeling kan je bekomen op het nummer 0473/70.53.66. (FS)

Prijsbeest

Vierde KWB juniorquiz

MINDERHOUT - Na het succes van de voorgaande jaren, organiseert KWB-Minderhout op 19 november een juniorquiz voor de kinderen van het 5de en het 6de leerjaar. KWB-Minderhout wil hen een leuke avond aanbieden, gevuld met vragen en denkopdrachten allerhande. Foto’s, tv-kennis, muziek, strips, rebussen en droedels zullen zeker een onderdeel zijn van de opdrachten. Heb jij zin om mee te doen? Ga dan op zoek naar vrienden of vriendinnen, neefjes of nichtjes, buurt- of klasgenootjes, … die ook mee willen

doen. Verzin een originele, goedklinkende naam en schrijf je in. Elke ploeg mag bestaan uit maximum 4 personen. Misschien bestaat een goede ploeg uit zowel jongens als meisjes. De enige voorwaarde is dat jullie allemaal dit schooljaar in het 5de of 6de leerjaar zitten. Breng je graag supporters mee? Dat kan. Je ouders mogen aanwezig zijn en in de mate van het mogelijke de quiz volgen. Voorzeggen mogen ze natuurlijk niet, maar dat had je zelf al wel bedacht, hé.

MINDERHOUT – Op de Provinciale Jaarmarktprijskamp van het Belgisch Wit-Blauw ras te Heist-op-den-Berg op 11 september behaalde Marcel Noeyens met zijn dier “Esmee Den Aard” het kampioenschap bij de vaarzen.

Samen met zijn broer Jef behaalde hij ook in het verleden al meerdere kampioentitels met zijn prachtige dieren. Hiermede behoren zij bij de topfokkers van gans de provincie Antwerpen. (fh)

Deelnemen kost 5 euro per ploeg. Je kan via mail of telefonisch inschrijven. De betaling moet gebeuren bij inschrijving of via overschrijving op nr. 787-5043186-22 met de vermelding van je originele ploegnaam. Wees snel want er kunnen maximaal 20 ploegen meedoen. Juniorquiz op vrijdag 19 november om 19.00 uur in de parochiezaal van Minderhout. Info en inschrijven bij Herthogs – Adams, Lage Weg 33, Minderhout : tel. 03/314.74.21 of luc. herthogs@telenet.be (FS)

GOUD IN CASTELRE

Frans Peeters en Marieke Govaerts

“Al meer dan 70 jaar in…!”

Twee autentieke Castelrénaren, zo mag je Frans en Marieke ongetwijfeld noemen. Geboren en getogen in dit mooie, afgelegen gehucht van BaarleNassau en sterk verbonden met de Minderhoutse parochie wat het sociale leven betreft. Wel geen aantrekkingskracht bij de jongelui en zij verlaten het ouderlijk nest om zich elders te gaan vestigen. Zo zijn ook de kinderen van de jubilarissen naar de omliggende gemeenten uitgeweken. Toch blijft Castelré nog altijd een begrip. Vroeger het smokkelaarsnest bij uitstek, nu een pleisterplaats voor heel wat wandelaars en fietsers die komen genieten van de gezonde boslucht en het landschap. Frans en Marieke wonen hier dolgraag en zouden voor geen geld ter wereld andere oorden willen opzoeken.

Al sinds zijn geboorte op 3 april 1936 is Frans een burger van Castelré. Zijn ouders, Adriaan Peeters en Liza Van Rooy, runden er een boerderij en Frans, als enige zoon, was reeds vroeg voorbestemd om in hun voetstappen te treden. De lagere school bezocht hij in Minderhout en nadien was het meehelpen geblazen op de boerderij. Als boerenzoon was er ook gelegenheid om zich te vervolmaken in de agrarische bezigheden en de landelijke avondschool, o.l.v. toenmalig hoofdonderwijzer Karel Adriaensen, werd zo enkele jaren gefrequenteerd. In zijn vrije tijd zocht hij voornamelijk zijn ontspanning in de BJB (nu KLJ). Marieke kende hij al vanaf zijn prille kindertijd. Castelré was een kleine, gesloten gemeenschap, iedereen kende iedereen en de jonge jeugd hokte dan in de vrije momenten ook bij mekaar. Vooral bij Marieke thuis was het de zoete inval en in de bossen in de omge

ving werd er heel wat geravot. Later kwam dan de vonk, waar anders dan op Castelrékermis, en op 31 augustus 1960 stonden ze voor het altaar en vestigden zich in de ouderlijke woning van Frans, het huis waar ze nu nog wonen.

Marieke was het vijfde kind (20 februari 1937) in de rij van zeven, een plaats die ze als tweeling moest delen met haar broer, in het gezin van Hendrik Govaerts en Catharina Onincx. Hun idyllisch boerderijtje, gelegen aan de weg van Hooiberg naar hal, werd onlangs nog verkocht, maar het is in de familie gebleven. Zoals Frans trok zij ook elke dag de brug van de Mark over om les te volgen in de meisjesschool in Minderhout. Nadien volgde ze nog geruime tijd naailessen bij José Van Haute in Wortel, want een toekomstige huisvrouw moest toch voorbereid zijn op het latere leven. Na haar actieve schooltijd is ze nog

zes jaar gaan “dienen”, zoals men dat vroeger noemde. De BJB betekende ook voor haar een uitlaatklep en na haar huwelijk werd ze actief lid van KVLV. Ze kregen samen vijf kinderen, drie zonen en twee dochters en die zorgden voor twaalf kleinkinderen en intussen ook al twee achterkleinkinderen (tweeling). Sport stond ook altijd hoog in het vaandel en wekelijks stond en staat er een voetbalmatch op het programma en vooral Minderhout VV ligt hen nauw aan het hart. Jaren geleden kwamen daar nog Lentezon Beerse en Vosselaar bij, teams waar hun zonen gevoetbald hebben.

Op zijn 65ste brak de pensioenleeftijd aan, maar de luie zetel staat nog niet op hun programma. Frans, als OKRA-bestuurslid, en Marieke, als KVLV-kernlid, staan nog met hun beide voeten in het sociale gebeuren. De fiets wordt nog regelmatig van stal gehaald, een jaarlijkse fietsmidweek slaan ze niet over en de wekelijkse kaartnamiddag met vrienden uit Beerse is heilig. Op hun trouwverjaardag maken ze elk jaar een flinke fietstocht en gaan daarna eens lekker met de benen onder tafel. Frans en Marieke houden het simpel, maar voelen zich echt gelukkig in het huis waar Frans al meer dan 70 levensjaren heeft doorgebracht. De gezondheid is niet altijd de beste vriend geweest, maar ze bekijken de toekomst toch met een optimistische blik.

Feesten behoort bij een jubileum, daar hebben ze intens van genoten met de familie en de buren. De mooie bloemen de vele sympatiebetuigingen die ze mochten ontvangen maakten deze dag meer dan compleet. Frans en Marieke, nog vele jaren toegewenst aan de overkant van de Mark. (rel)

Pater Jan Van Boxel vertelt

MEERSEL-DREEF - De herdenking van 800 jaar Hoogstraten, werd tot op heden gekruid met allerlei feestelijkheden. Van maandag 6 tot vrijdag 10 september ging de week van de koffiekranten door. Het begon met een kopje koffie en daarna volgde dan een spreekbeurt door iemand die daartoe uitgenodigd was. De bedoeling was iets te vertellen over de eigen streek en over hun persoonlijk leven.

Op maandagvoormiddag 6 september was het de beurt aan Pater Jan Van Boxel, die in het verleden

dook, met verwijzing naar de grote invloed die de Paters Kapucijnen sinds eeuwen gehad hebben op de omgeving en dit tot op dag van vandaag, ook voorbij de Nederlandse grens.

De opkomst was zeer groot, meer dan verwacht. Pater Jan was de aanwezigen dankbaar, die met grote aandacht hebben geluisterd en heel tevreden waren, zoals hijzelf ook.

Pater Jan Van Boxel weet het talrijk opgekomen publiek uitermate te boeien met het verhaal van de Paters Kapucijnen.

KLJ zingt weer

MEERSEL-DREEF - Zaterdag 4 september was het Paterswielplein weer het toneel van de tweede zangavond “KLJ zingt”.

En het moet gezegd: ambiance genoeg alleen mogen er wat meer mensen komen, want als je

het nuttige (= de jeugd sponsoren) aan het aangename (= zingen & dansen) kunt koppelen, wat wil je nog meer. Gelukkig waren nu de weersomstandigheden wel gunstig, want bij de KLJ-fuif met de kermis was alles letterlijk en figuurlijk in het water gevallen. (JJ)

Kapel in de steigers

MEERSEL-DREEF - De kapel van Sint-Antonius (links van de Mariagrot) wordt door enkele vrijwilligers van onder tot boven opgeknapt. De klussers zijn er wel al enkele maanden mee bezig en het zal nog wel een tijdje duren voordat het volledig af zal zijn, maar het resultaat ziet er in elk geval veelbelovend uit.

Ondertussen is ook het mooie gebouw genaamd “De Geeseling” aan de beurt. Daar waar vroeger het beeld in mensenkleuren was geschilderd, is dit nu een volledig wit beeld geworden. De tand des tijds had hier ook al toegeslagen. Maar heel de Mariagrot blijft toch een groot pleisterplaats voor rust en bezinning. Probeer maar. (JJ)

Meersel-Dreef :

Leefgemeenschap

MEERSEL-DREEF - De nieuwe website van Hoogstraten ( www.hoogstraten.be ) haalt de verschillende deelgemeenten aan waaruit grootHoogstraten bestaat.

Meersel-Dreef wordt echter aangeduid als een leefgemeenschap in het uiterste noorden, deels op het grondgebied van Meerle en deels op het grondgebied van Meer. Meersel-Dreef heeft niet het officiële statuut van een deelgemeente maar wordt door het gemeentebestuur wel als dusdanig erkend en behandeld.

Presentator Sander Loots (links) heeft enkele Dreveniers zover gekregen dat ze verkleed

Moeten we hier nu blij mee zijn, of niet ? Mail uw reactie hierover naar dhm.meersel-dreef@ telenet.be (JJ)

De Sint-Antonius kapel in de steigers.

Dreefse Trappers in het Zwarte

MEERSEL-DREEF - Fietsclub “de Dreefse Trappers” is voor de derde keer een lang weekend weg geweest. Na de Mont-Ventoux en de Vogezen, was dit jaar het Zwarte Woud in ZuidDuitsland aan de beurt.

Vertrek op donderdagochtend 8 september en terugkomst zondag: 4 dagen in het teken van de fiets.

Een van onze leden had vooraf al verschillende ritten opgezocht en uitgestippeld, dat vergemakkelijkt het allemaal een beetje.

De eerste dag werd een verkenningsrit gereden. Al snel werd er genoten van de prachtige omgeving, met de vele honderden meters hoogtever-

Woud

het programma, deze gaat over de Feldberg, het hoogste punt van het Zwarte Woud, met een prachtig uitzicht over de bergen van de Alpen. Zelfs Zwitserland en de Vogezen kan je van daaruit zien liggen.

Zaterdag opnieuw een rit van 100 km met 2.400 hoogtemeters, met in de verte de besneeuwde bergtoppen, in het Franse landschap.

Daarna gaan we richting Freidburg en rijden voor de stad langs door een bijna vlak gebied gevolgd door een schitterende klim van 12 km aan 12% stijgingspercentage.

Zondagochtend na het ontbijt wordt er richting Meersel-dreef afgereisd, het einde van een zeer

Groepsfoto met bergtop: dat moeten de Dreefse Trappers zijn. (foto Dreefse Trappers)

Reik mij de hand

MEERSEL-DREEF - Lisette Thielemans, één van de vele belangrijke medewerkers, en Pater Luk van de Paters Kapucijnen tijdens de succesvolle “Reik mij de Hand”-actie op zondag 19 september, voor een jaarlijks wederkerend missie-doel. Geen groenten en bloemen maar echt belangloos vrijwilligerswerk. (JJ)

CINE HORIZON

HOOGSTRATEN - Op woensdag 13 oktober programmeert Ciné Horizon de film “RAINING STONES” uit 1993 van de Engelse regisseur Werkloosheid, armoede en de dagelijkse strijd om te overleven, zijn schering en inslag. Twee werklozen, Bob en Tommy, kunnen hun gezin slechts onderhouden via zwartwerk. Bobs dochtertje kijkt uit naar haar plechtige communie, wat zowat het entreekaartje is om in de gemeenschap geaccepteerd te worden als het bewijs dat men niet moet onderdoen voor de middenklasse. Maar Bob heeft geen geld om voor zijn dochtertje een prachtige jurk en nieuwe schoenen te kopen. Tot overmaat van ramp wordt zijn bestelwagen gestolen, waardoor hij helemaal geen klusjes meer kan opknappen, zijn enige broodwinning. Hij besluit geld te lenen, en raakt hierdoor in de strikken van gewetenloze geldschieters... Wanneer zijn vrouw en dochter door de woekeraars fysiek worden bedreigd, is voor Bob de maat vol. Hij besluit het recht in eigen handen te nemen en op eigen houtje af te rekenen met de woekeraars. CINE HORIZON werkt voor deze voorstelling samen met ACM Hoogstraten. Voor de voorstelling is er een inleiding over het thema armoede op het platteland naar aanleiding van het Europees Jaar voor armoedebestrijding.

Ciné Horizon op woensdag 13 oktober om 19.30 in het auditorium van het Klein seminarie. (fh)

Pater Pio leeft

MEERSEL-DREEF - De Heilige Pater Pio leeft te Meersel-Dreef.

Bij de eerste Pater Pio Dag was het een zoeken om een programma te maken waarin ieder zich kon vinden. Dat lukte wonderwel en dit jaar, bij de zevende uitgave, op donderdag 19 augustus, houdt dit programma nog steeds stand. De morgenzon liet zich vroeg zien en het beloofde een superdag te worden. Als eregast mochten we Mgr. Bonny, onze Bisschop, verwelkomen die zou voorgaan in de viering. Dus alles in handen om van deze dag een uitzonderlijke dag te maken.

Een lange stoet van 14 priesters-concelebranten ging de Bisschop, samen met provinciaal Adri, vooraf naar het Park voor de plechtige eucharistieviering. Alle plaatsen aan de grot waren volzet en dat wil zeggen 750 à 800 mensen. In stilte stuurde Pater Luk iemand naar de zaal met de vraag om nog een paar honderd brooddozen extra klaar te maken. Hij dacht aan een broodvermenigvuldiging maar dat durfde hij niet te

en een stukje Lithouwse muziek, verliep sereen en godvruchtig.

Twaalf uur etenstijd. Met zijn allen schoven ze aan, de grote zaal, de kleine zaal, de grote refter van het klooster, alles vol en de overigen vonden plaats onder de zonneschermen van de speeltuin. Ook onze bisschop schoof mee aan en met een gezellige babbel aan tafel met medepriesters en de Burgemeester liet hij het zich smaken. Rust kende hij niet. Zijn brooddoos was maar leeg, hij verontschuldigde zich en stond op. Zo zagen we de Grote Herder tussen zijn schapen. Iedereen sprak hij aan en iedereen sprak hem aan. Het was alsof de mensen hem reeds lang kenden. Voor iedereen had de bisschop een woordje, een zegen of zo maar een luisterend oor. Van de ene zaal naar de andere, naar het Piozaaltje met zijn verkoop van kleine attributen van Pio, naar de schuur waar de DVD van zijn leven draaide enz., overal mensen, overal vrienden, overal blije mensen. Om twee uur, vrijblijvend, kruisweg en Paternos-

de banken bij de grot vol en baden de mensen eerbiedig de gebeden mee. Tot slot werden de mensen uitgenodigd voor de bloemenhulde. Een week na dit feest prijkten de honderden bloemen nog steeds bij het beeld van Pater Pio. Bij het verlaten nam iedereen even de handen van Pater Pio vast. Ieder had zijn vragen, ieder had zijn intentie, ieder voelde iets van Pater Pio in zich. Het was weer een dag waarop P.Pio terug tot leven kwam te Meersel-Dreef.

Om te sluiten ontving Pater Luk nog dit mailtje: “Goede Pater, namens de 34 pelgrims uit Sprundel (Nederland), wil ik U hartelijk danken voor de zeer mooie dag die wij donderdag mochten beleven bij de Kapucijnen in Meersel-Dreef t.g.v. de Heilige Pater Pio Dag. Ook werd het erg op prijs gesteld dat Mgr. Bonny alle mensen benaderde om de hand te schudden. Hij was zo eenvoudig en gemeend. Meerdere mensen van de groep konden zich nog herinneren dat ze met hun ouders naar de Meersel-Dreef op bedevaart gingen. Die donderdag was het voor velen weer een beetje thuiskomen bij Maria en nu ook bij Pater Pio. Dankjewel.” Een spontane, eenvoudige

Aangepaste structuur Gemeentelijk onderwijs

MEERSEL-DREEF - Het schooljaar begint voor de school in Meersel-Dreef met een kleine aanpassing om een betere werking te verkrijgen. Directeur May Laurijssen zal vanaf 1 september haar volle aandacht geven aan de basisschool van Meersel-Dreef. Zij zal ook nog een aantal taken voor de scholengemeenschap invullen.

Zo wordt een echte dorpsschool gecreëerd en wordt een soepele overgang en goede samenwerking van de kleuterschool en de lagere school bevorderd.

De nieuwe regeling werd besproken met alle personeelsleden en op het einde van vorig schooljaar per brief meegedeeld aan de ouders. (JJ)

Tot volgend jaar, donderdag, 18 augustus 2011. De kloostergemeenschap verwacht U. (P.Luk/

Op 18 augustus nam Meersel-Dreef afscheid van Christ Van Dun. Hij overleed op 11 augustus na een hartfalen, omringt door z’n kinderen. Christ werd geboren op 24 april 1925, net over de Nederlandse grens op Galder. Hij was bijna z’n hele leven lang verbonden met de fanfare “Voor Eer en Deugd.” Christ was een goede muzikant. Het muziek maken zat hem in het bloed. Zijn vader was een goede zanger en Christ z’n broers waren lid van de fanfare “Voor Eer en Deugd” van MeerselDreef , Galder en Strijbeek.

Als kleine bengel probeerde hij stiekem al te spelen op hun instrumenten, daarin gesteund door z’n vader die dat prachtig vond. Toen was het nog de regel dat men lid moest zijn van de “Derde Orde”, voor men lid kon worden van de fanfare. Het werd dan ook aftellen tot z’n plechtige communie, om te kunnen toetreden tot die Derde Orde. Zo werd Christ op 12-jarige leeftijd, lid van de fanfare, wat hij meer dan 60 jaar zou blijven.

Door de jaren heen blies hij op bijna al de koperblaasinstrumenten die de fanfare rijk was. Maar de schuiftrombone was z’n lievelingsinstrument. Muzikaal was hij één van de steunpilaren van de vereniging, zeker in de moeilijke jaren met een magere bezetting. In 1963 werd hij bestuurslid en werd hij van lieverlee het gezicht van de fanfare. Want Christ kende iedereen en iedereen kende Christ, de ambassadeur van de fanfare.

In memoriam Christ Van Dun

Hij zorgde ervoor dat vele deuren geopend werden. Zo was hij lid van de cultuurraad in de gemeente Nieuw-Ginneken en goed bekend bij burgemeester en wethouders. Met z’n eigen stijl trachtte hij jong en oud te motiveren zich in te zetten voor de fanfare.

Eind jaren 70, begin jaren 80 kende de fanfare een waar dieptepunt, met een onverbeterlijke ijver zette hij zich in om het tij te doen keren. Samen met z’n generatiegenoten Jos Verboven, Frans Jacobs en Joan Van Dongen. Het waren moeilijke tijden waarbij het vaak bang afwachten was of er wel voldoende leden zouden opdagen voor een

Deze 2 kinderen probeerden het pontje over de Markrivier reeds uit, en het werd nog leuker toen ze begonnen te wiebelen.

optreden. Toen dirigent meester Willemse van Galder afscheid nam van de fanfare ging hij op zoek naar een opvolger in de persoon van Jaak Jansen van Meerle.

Daarmee werd er een nieuwe periode gestart. Er kwamen nieuwe leden bij, het bestuur werd uitgebreid en verjongd en het ledenaantal steeg terug. Het was dan ook z’n grootste wens dat een nieuwe lichting van bestuursleden de vereniging zou dragen. Toen hij zag dat het goed ging nam hij afscheid van het bestuur in 1993 om plaats te maken voor de nieuwe garde. Voor z’n verdiensten werd hij tot Ere-Bestuurslid benoemd. Eerder werd hij al gehuldigd voor 50 - 55 en 60 jaar lid, waardoor hij zich ridder in de Fedekam-orde mocht noemen.

Toen hij zelf met z’n gezondheid begon te sukkelen en ook de zorg voor moeder de vrouw meer aandacht vroeg, nam hij noodgedwongen de beslissing om z’n instrument aan de kant te zetten. Maar toch met grote trots in z’n hart dat momenteel z’n dochter, schoonzoon en drie van z’n kleinkinderen lid zijn van zijn fanfare. Tot zijn laatste dag bleef hij de fanfare volgen, met raad en daad en was hij een graag geziene gast bij onze optredens.

Christ was een echte volksmens, bij z’n vele wandelingen naar het Mariapark, had hij altijd tijd voor een bemoedigend praatje, vriendelijk en goedlachs. Met hem verliest Meersel-Dreef weer één van z’n dorpsfiguren. (tv)

MEERSEL-DREEF - Op de grens tussen België en Nederland, hebben onze noorderburen een pontje aangelegd om van de ene naar de andere over te gaan. De reden is onduidelijk want 100 meter verder ligt de brug over de Nederlandse Markweg. Maar ‘t is wel mooi en het ziet er ook naar uit dat het een aardige duit gekost heeft. En het werkt ook nog eens, alleen is het wel heel stroef en zwaar draaien, zeker voor kinderen. Ook is het uitkijken dat je over de houten vlonders niet uitschuift, zeker als het nat is. De bangeriken nemen best hun GSM mee voor het geval dat je halverwege komt te stranden, dan kan je nog altijd de brandweer bellen als je niet kan zwemmen. (JJ)

ULICOTEN/MEERLE –Het traditionele Bernardusoctaaf in Ulicoten kon ook dit jaar weer rekenen op vele deelnemers uit Alphen, Chaam en Baarle-Nassau. Bij de kapel waren op vrijdag 20 augustus ook heel wat pelgrims uit Meerle. Vanwege het mooie weer was het echt een topavond om buiten in de mooie natuur bij de kapel de eucharistieviering te houden.

Op zaterdag 21 augustus werd de eucharistieviering muzikaal opgeluisterd door het duo Dorien van Rumt uit Leiden en Jacqueline van der Kaa uit Ulicoten, begeleid door Danny Pals. Aanwezigen konden volop meezingen met o.a. het Bernarduslied, maar ook genieten van het Ave Maria van Mozart en Esurientes uit het Magnificat van Vivaldi en een solo van Dorien, het Priez pour

paix van Poulenc. Dit laatste lied paste bijzonder goed bij het thema van dit jaar, een uitspraak van de H. Bernardus: ‘Zoek de vrede!’ Een indrukwekkend lied en de kerk was muisstil.

Ook zondag 22 augustus was een feestelijke viering mede dankzij hoofdcelebrant bisschop J. van den Hende, het Ulicotense parochiekoor en de plaatselijke brassband. Na afloop van de mis werd buiten verder muziek gemaakt.

Op maandagavond kwamen de koren Cantamino en St. Cecilia, beide uit Meer, de zang verzorgen tijdens de liturgie. De prachtige liederen en de vaste gezangen waren van de door eigen organist Luc Dockx gecomponeerde mis voor de vrede.

Alle dagen waren er mooie vieringen met celebranten, koren en muzikanten uit de streek. Als afsluiter van het octaaf gingen op vrijdag 17 september de kinderen en leerkrachten van de Bernardusschool naar de Bernarduskapel.

Wie wil kan terugkijken naar foto’s van dit octaaf op de website: www.parochie-ulicoten.nl onder het kopje actueel. (jaf/ jvdk - werkgroep Bernardus Ulicoten).

GOUD IN MEERLE Stan Leemans en May Jansen

MEERLE – Een prachtige stoet, een mooie mis met hemelse live muziek door 2 zangeressen, een groot feest in een tent op de wei in de Elsakker. Ziehier het perfecte scenario voor de viering van de gouden bruiloft van Stan en May Leemans. Stan en May zijn vergroeid met de buurt. May

de grond waar ze nu nog altijd woont, Stan kom van een beetje verderop, van op het Oosteneind. Maar eigenlijk is het één groot gebuurte waar iedereen elkaar kent.

school in het dorp. Echt ‘kennis’ kregen ze tijdens een toneelvoorstelling in de parochiezaal, één van de weinige gelegenheden waar jongelui elkaar destijds – einde vijftiger jaren – konden ontmoeten. Veel meer mochten we niet buiten toen, weet Stan.

Op 3 september 1960 zwoeren ze elkaar eeuwig trouw en vierden hun trouwfeest met familie, vrienden en buren in een tent op de Elsakker. Ze namen de doening van May haar ouders over en togen aan het werk. Varkens, koeien en tuinbouw. Bouwden zich een nieuw huis en ‘kochten’ een paar ferme zonen: Peter en Karel.

Peter en Hild zorgden voor 4 kleinkinderen, Karel en Sandra deden daar ondertussen eentje bij: 5 meisjes in het totaal: Lieselotte, Leen, Elien, Tinne en de kleine Sanne.

Heel de familie woont in dezelfde buurt, werken samen in de landbouw.

“Veel van huis zijn we nooit geweest. In de buurt eens rondwandelen of fietsen, naar het landbouwleven kijken, meer heb ik niet nodig” zegt Stan stellig. “Dat is mijn lang leven”.

Net als vijftig jaar terug werd de gouden bruiloft in een tent op familiegrond gevierd. “Een dag die voorbijvloog, veel te rap om alles te beseffen wat er gebeurde, wat familie en gebuurte allemaal voor ons gedaan heeft. We hebben maar gezien wat en wie allemaal in de stoet liep”.

Stan en May kenden elkaar dus al van heel jonge leeftijd, ze liepen nog samen over de akker naar

Stan en May wachten met ongeduld op de video en op de foto’s om de dag nog eens opnieuw te kunnen beleven. We durven wedden dat het niet bij één keer zal blijven. Ook vanwege de Hoogstraatse Maand ven harte gefeliciteerd. (jaf)

MEERLE – In tegenstelling tot vorig jaar was het op zondag 5 september prachtig weer en hadden heel wat dorpsgenoten de fiets van stal gehaald om mee te rijden met de fietsdag ten voordele van onze parochiezaal. Een fijne tocht langs de mooie natuur hier en over de grens, onderweg een versnapering, een terrasje. Dat kon ook bij terugkomst aan de parochiezaal. Een lekker biertje, een pannenkoek met een kop koffie, een babbeltje met de andere fietsers. Een gezellige zomerse zondagmiddag. Na de fietstocht werd ook de uitslag van de Fietszoektocht 2010 van het zaalcomité bekendgemaakt. Velen hadden alle foto’s goed en zodoende moest de schiftingsvraag uitsluitsel brengen. Ziehier de eerste drie: 1e Rina Jacobs, Minderhout - 2e Familie Verstappen uit Hoogstraten - 3e Gust Snijders uit Meerle.

Oud maar niet versleten

Met KWB naar het theater

Een stelling die met recht en reden kan gezegd worden van de 80-jarigen van MeerleMeersel-Dreef die laatst bijeen kwamen voor een feestje in de Voorthoeve. Er werd lekker gesmuld,

mans - AnnaVan Den Bogerd Adriaan Sprangers - Rik Verschueren - Jan Geerts - Stan Michielsen - Dolf De Meester - Frans Goos - Adriaan Aerts Zittend (vlnr): Jeanne Brosens - Martha Laurijssen - Emma Boeren - Anna Tilburgs - Corrie Smits - Jeanne Van Dun (jvd)

Veel volk op het Missiefeest

MEERLE – Eerder wisselvallig, niet echt fietsof wandelweer. Excellent voor het missiefeest en dus een reden om naar de zaal te komen. Wat vele mensen uit Meerle en de wijde omtrek deden. Ze zorgden dat het comité weer een bijzonder geslaagd Missiefeest achter de rug heeft. Bij de hobbywerkjes lag er van alles te koop: tafelkleden, lopers, bavetten, kousen, kaarten, kerstgerief, en confituur, …De vrijwilligers hadden weer goed hun best gedaan gedurende het jaar met hun naai- en borduurwerk. De tombola had weer hele mooie prijzen, waaronder een senseo-apparaat als eerste prijs. In de zaal kon je in de cafetaria een pannenkoek of een fruitvla of een boterham

Bij ons thuis …

met kop eten, met een drankje naar keuze. Het rad van fortuin draaide weer op volle toeren met allemaal “lekkere” prijzen. Bij de enveloppentombola had je altijd prijs.

De wereldwinkel was ook weer present: je kon kiezen uit allerhande fair-trade producten, zoals koffie, chocolade, fruitsap, enz. Maar ook juwelen, serviezen, wierook, …

Eén missionaris was op verlof in België: Dina Vinckx. Zij is ook langs geweest om ons allen een hart onder de riem te steken. Dank aan alle medewerkers en medewerksters. En ook dank aan alle mensen die het missiefeest bezochten en de missionarissen weer ten volle steunden.

Frans van de Voort schrijft elke maand een verhaaltje met herinneringen uit zijn kindertijd in Meerle. Tegenwoordig woont hij in het diepe zuiden van ons land. Zijn kleindochter, Babs M. Fuchs, maakt telkens een mooie tekening bij het verhaal van grootvader.

MEERLE – “Misero Truffo” Een kraakpand in de stad. Drie bewoners. Mannen. Ze hebben geen namen. Ze zijn ze vergeten. Ze hebben geen doel in ’t leven, tenzij “in bed liggen” een doel is. Ze hebben wel angsten. Eén heeft angstdromen over zijn jeugd, en is zowat van alles bang.

Een ander bestrijdt zijn angsten door bijbel lezen en dan bij voorkeur de meer pikante verhalen uit het oude testament. De derde is de ultieme woordenverhaspelaar en hij doet dat met een autoriteit waar niets tegen in te brengen is. Hij leest boeken – of zijn dat boekskes – en probeert met die wijsheid de andere twee te intimideren. Of te imiteren zoals hij zelf ongetwijfeld zou zeggen. Zijn droom gaat niet verder dan een … Het mannelijke onvermogen zichtbaar gemaakt.”

Dit is de korte inhoud van een voorstelling van theatergroep Hoogspanning waar je met kwbMeerle naartoe kan. Voor wie van een goede, met de nodige humor doorspekte voorstelling houdt, is dit een unieke kans.

Het theatergezelschap heeft verscheidene jaren aan het terrastheater in Turnhout deel genomen en ook enkele eerste prijzen weggekaapt. Op donderdag 18 november heeft KWB-Meerle het gezellige theater aan de Lage Heide 5/1 te Beerse afgehuurd. De voorstelling start om 20.30u en zal omstreeks 22.00u eindigen. Aan dit theater is een café. Wie wil, kan voor en na de voorstelling een drankje nuttigen.

Wil je graag mee, kan je inschrijven bij Jos Van Bavel, Heimeulenstraat 41, tel. 03/315. 92.09via e-mail: jos-van-bavel@skynet.be Het inschrijvingsgeld bedraagt 8 euro en kan gestort worden op reknr. 787-5500297-69. Denk eraan, betaald, is ingeschreven. Niet uitstellen, want de plaatsen zijn beperkt. (eerst is eerst) Ook niet kwb-leden zijn van harte welkom.

… veel appelen

De perenbomen lukten ieder jaar, maar de appelbomen, daar ging het nog beter mee. In de maand augustus hadden we de eerste eetbare appelen. We noemden ze oogstappelen. De eerste appelspijs werd er van gemaakt en ze vielen ook gemakkelijk af.

Hoe harder het vruchtvlees van de appelsoort, hoe langer men ze kon bewaren. We hadden in elk geval: Jacques Lebel, Goud-Renetten en dubbel Belle-Fleur ter beschikking. Jacques Lebel was heel goed om in schijven te bakken in de pan met wat bruine suiker in het midden, in een gaatje dat we door de hele appel boorden. Heel lekker, zeg!

Goud-Renetten was een hardere appel, mooi van kleur, redelijk groot en langer bewaarbaar, bij ons op zolder. Met Sinterklaas hadden we die Renet nog altijd. De dubbele Belle-Fleur was de hardste appel van allemaal en heel lang bewaarbaar. We aten er zelfs van tot in de lente van volgend jaar. Het was een heel mooie, knalrode appel, die we op mijn slaapkamer onder dik papier bewaarden. En lekkere geuren in de slaapkamer. Soms bevroor er wel eens een appel, maar het was een uitzondering. ’s Avonds werd er bij de stoof regelmatig een appeltje geschild. Onze leuze was: “An apple a day, keeps the doctor away!”

Frans van de Voort

Zingend in de regen

WORTEL – De initiatiefnemers van het gratis festival VAGEBOND hadden beter verdiend. De ganse dag door was het fris in combinatie met buien en nog meer regen. Organisato risch was het een succes en ondanks het slechte weer was er behoorlijk wat volk. Zeker voor het optreden van Guido Belcanto op enkele meters van zijn geboortehuis. Bij zijn vorig optreden in Wortel bracht hij een ode aan Wortel-kolonie, nu bezong hij de charmes van “de vrouw van de bakker Vermeersch”, zonder die naam te noemen. (fh)

Ziekenzorg

WORTEL – Ziekenzorg wil ter gelegenheid van de nationale ziekendag met haar werking naar buiten treden. Daar willen de vrijwilligers van ons dorp een steentje toe bijdragen met de warme nabijheid en betrokkenheid van mensen. Dat is precies wat de kernleden van ziekenzorg al vele jaren doen. Zij houden zieke mensen erbij, hebben oog voor hun noden en verzachten daardoor heel wat pijn.

Daarom richt Ziekenzorg Wortel een tentoonstelling in over haar werking, met daarbij een pannenkoekennamiddag op zaterdag 9 oktober vanaf 13.30 uur tot 17.30 uur in de parochiezaal.

WORTEL – De parochie en de St.-Jorisgilde sloegen de handen in elkaar en organiseerden bij het begin van een nieuw werkjaar een misviering en een receptie voor de verenigingen van Wortel. Terwijl de leden van de St.-Jorisgilde plaats namen onder hun altaar, waren haast alle verenigingen ruim vertegenwoordigd in een viering met als thema “mensen nabij zijn”, met verrassend mooie koorzang. Daarna was er een receptie in De Guld. Het lokaal is twintig jaar

Graag nodigen we de zieken en hun familie, alsook de vele sympathisanten uit om op die dag onze werking te ondersteunen en er mee kennis te maken. We willen tevens een oproep doen voor nieuwe ziekenzorg-vrijwilligers. Gewoon door af en toe wat tijd te maken voor hen. Uw aandacht zal geen wonderen verrichten, wel veel deugd doen. Hartelijk welkom. (HV/red)

jogging en werd daarin aangemoedigd door zijn broers Frans (r.) en Karel (l.). Hopelijk kan dit rekenen op een wederdienst want ook Frans is weer present op het sportieve vlak. Zoals je weet stopte Frans noodgedwongen zijn scheidsrechterscarrière van 45 jaar dienst op het einde van het seizoen waarin hij 65 werd. Bij gebrek aan scheidsrechters werd onlangs echter de leeftijdsgrens afgeschaft en kon Frans terug opdraven op de voetbalvelden van de regio. Eén seizoen is hij aan de kant gebleven, maar nu staat hij er weer, alive and kicking. De scholieren, juniors en reserven zullen het geweten hebben. “Ik ben nu 68. Ik bekijk het voortaan jaar per jaar. Wij zijn jaarlijks verplicht een inspanningsproef te ondergaan bij een hartspecialist. Zolang het goed gaat, ga ik er mee door. Misschien zit er wel een nieuw record in?” (JH)

Met WielerToeristenClub DE ZWAANTJES naar Lourdes

WORTEL - Op de Nationale Feestdag vertrokken 15 fietsende Zwaantjes uit Wortel naar Lourdes. Jan Martens reed mee in de volgwagen en Magd Van Ackerbroeck nam, samen met Govaka, de catering voor zich. Er sloten zich nog 13 niet-Zwaantjes aan. De 28 begonnen op een parking in Leuven aan hun 9 etappes van gemiddeld 150 kilometer.

Voorzitter Guy Aerts hield een dagboek bij waarvan we je een passage laten meelezen.

Dag 1, 2 en 3 eindigden de dappere renners in respectievelijk Charleville-Meziéres, Vitry- LeFrançois en Tonnerre.

Op dag 4 kwamen de eerste stevige hellingen maar gaf hen toch nog de ruimte om een mooie kerk te bezoeken (Vezelay) en te vermeien bij een visvijver.

We wippen meteen door naar dag 9 en lezen mee in het dagboek van Guy:

-Dag 9, de rit naar ons eindpunt Lourdes en voor velen hoogtijd want het was een vermoeiende week geweest. We moesten nog 145 km doen. Maar er was ook nog de mogelijkheid om nog de Tourmalet te doen wat de rit zelfs 200 km lang maakte. Toch waren er 12 kandidaten om deze bekende berg te trotseren.

Na de 2e stop werd de groep gesplitst. De 16 andere reden recht naar Lourdes waar na aankomst de emoties los braken. We hadden het gehaald! De andere waren dan nog bezig aan de klim die verdraaid lastig was en bovendien lag de top gehuld in een dikke mist. Iedereen behaalde die top waar snel nog een foto werd genomen maar deze is niet zo duidelijk omdat je amper 5 meter ver kon zien. De afdaling werd voorzichtig aangevat en iedereen kwam veilig terug beneden aan. Rond 8 uur waren we pas terug in het hotel waar we meteen aan tafel konden, met koerskleren aan. En wie was daar nog? Jos Laurijssen en Wim Laurijssen die ons kwamen feliciteren met onze prestaties. Jos trakteerde ons aan tafel met heerlijke wijn.

Het werd een leutige avond. Er werd nog lang nagepraat over de voorbije dagen tot in de late uurtjes (voor sommigen toch) in een café waar Belgische bieren geschonken werden. De hoogtemeters voor de mensen die recht naar Lourdes reden bedroeg 1800 meter en voor de mensen die de Tourmalet beklommen rond de 3000 meter. Het totale aantal hoogtemeters van deze 9 daagse bedroeg bijna 16600 meter !

Op dag 10 nam iedereen een vrije dag om ’s anderendaags vanuit Pau met Ryanair terug te vliegen naar België.

Een onvergetelijk 10-daagse die feilloos verliep. (nota: hoogtemeters zijn het aantal meter die klimmend afgelegd worden. Ze worden niet verminderd met ‘daal-meters) (GA/lvr)

Wil je meer weten over dit artikel? www.demaand.be

Meer dan 80 jaar later

Wortel – Op de hoek van de Grote Plaats en de Sint Janstraat stond tot in de jaren ’60 een prachtige Hertogelijke hoeve, destijds bewoond door Jan Renders en later door de familie Goris. Eeuwig zonde dat ze daar verdwenen is, maar al een geluk dat ze in Bokrijk heropgebouwd terecht kwam. Zowel de hoeve als de schuur die er achter stond. Op de foto links, genomen in de jaren ’20 poseert Adriaan Christiaensen en zijn vrouw Maria Versmissen, de grootouders langs moeders kant van Annie Landlots – Peeraer, u wel bekend, voor de boerderij in Wortel. De foto hieronder is op 21 augustus genomen, toen de leden van de St.-Jorisgilde een bezoek brachten aan Bokrijk. Na een bezoek aan de boerderij, ooit eigendom van Jan Renders, een van hun betere schutters, volgde een rondleiding met als thema “Het leven zoals het was in Kempen”. Best boeiend. (fh)

Gezinsbond en KWB maken houten speelgoed

Gezinsbond en KWB Wortel willen in november een drietal zaterdagvoormiddagen organiseren om tegen Sinterklaas zelf houten speelgoed te maken.

Er kan gekozen worden uit verschillende stukken: een winkeltje, een kinderkeuken, tafeltje met eenvoudige stoelen, een kleine glijbaan, een kleine skateramp, enz…

Voor we hiermee beginnen willen we binnen en buiten de Gezinsbond en KWB polsen of er voldoende belangstelling is (min. 5 en max. 10 deelnemers). Dit vraagt wel wat voorbereiding, daarom doen we ook een warme oproep om mee voor te bereiden.

Ben je geïnteresseerd? Neem dan voor 3 oktober contact op met Boud Janssens Worteldorp 54 tel. 03 314 89 16, met Lot Sprangers Poeleinde 32 tel. 03 314 72 85 of met Guy Thijs Pater Declerckstraat 7 tel. 03 314 80 16 (fh)

Jongeren

De Marathon du Medoc

WORTEL – Op zaterdag 4 september openden de jongeren van Wortel hun eigen scatepark. “Het bestaande skateplein voldeed niet meer en was ook niet meer veilig”, zegt Kevin Keteleers, één van de initiatiefnemers. “In overleg en met steun van het stadsbestuur hebben de jongeren dan zelf hun skatepark aangepast. Aantrekkelijk en veilig volgens de normen die de IOK oplegt”, aldus Kevin. (fh)

WORTEL - Twee Wortelnaren hebben het weer gedaan. Ze verdedigden de Belgische kleuren in de Marathon du Medoc, de ‘Langste Marathon van de Wereld’. Brigitta Wendrickx nam voor de 11de maal deel en Han Joosen voor de 4de maal. Ruim 42 kilometer in de schroeiende hitte, over een sterk heuvelachtig parcours en langs niet minder dan 23 kastelen waar wijn gedronken moet worden.

De Marathon du Medoc van 11 september was dit jaar zwaar, zeer zwaar, maar toch konden ze het parcours afleggen in een nieuw persoonlijk record van 5.20 uur.

Zoals gewoonlijk was het tweetal gekleed in de Belgische driekleur en met een petje op van de provincie Antwerpen. Zo was België, Vlaanderen, de provincie Antwerpen en Wortel weer goed vertegenwoordigd. Op naar de volgende. (fh)

Nieuwe aanvraag voor een mega serre bij de kolonie

Naast deze dreef van Wortel-kolonie komt een verharde weg. Het is de toegangsweg naar de gigantisch grote serre, waarvan de schaduw op het beschermde landschap van de kolonie valt. Geen voorbeeld van goede ruimtelijke ordening.

WORTEL – Tot 14 oktober loopt er een openbaar onderzoek naar aanleiding van een bouwaanvraag voor het oprichten van een gigantische serre in de schaduw van het als landschap beschermde domein van Wortel-kolonie. Eerder dit jaar werd een eerste aanvraag negatief beoor-

deeld en ook nu blijven de argumenten tegen zo’n serre op die plaats uiteraard dezelfde.

Wat staat er te gebeuren

De firma Basterca, Polder 10 te Wortel wil in

de omgeving van de reeds bestaande serre, een nieuwe serre bouwen van maar liefst 15.000 m² groot: 80 meter breed, 182 meter lang en bijna 8 meter hoog.

Bij de serre komt een loods van 20 x 20 meter en een gebouw van 24 x 11 meter en 6 hoog, met 11 kleine studio’s voor de huisvesting van seizoensarbeiders.

Glastuinbouw is nu eenmaal een belangrijke economische activiteit in de regio, maar de ligging van zo’n groot complex is uitgerekend op die plaats wel bijzonder ongelukkig. De fundamenten van het gebouw raken, bij manier van spreken, de als landschap beschermde kolonie.

Het verkeer van en naar het tuinbouwcomplex moet langs de Grote Plaats, via de smalle gevaarlijke weg bij Het Meuleken en tenslotte over een nieuw aan te leggen weg, evenwijdig aan een bestaande dreef van de kolonie. Dichter bij de kolonie kan niet.

Op het moment dat de Nederlandse en Belgische kolonies ijveren om de voormalige landbouwkolonies een plaats te geven op de lijst van het Werelderfgoed, zou het een bijzonder slecht signaal zijn om de bouw van zo’n complex, dat aanleunt tegen de kolonie, toe te laten. (fh)

De familie Leys heeft de lopersmicrobe

WORTEL - De familie Leys uit Wortel heeft de lopersmicrobe wel in het bloed zitten. Tijdens de landlopersjogging in Wortel verschenen ze met vier aan de start en ze behaalden allen mooie resultaten. Moe maar tevreden, van links naar rechts: Jules Leys (eerste bij de kinderjogging 500 m), Tinneke Buyens (22-ste op de 9 km), Lode Leys (vierde bij de kinderjogging 1000 m), Lode Leys (34-ste op de 10 miles) en natuurlijk trouwe supporter oma Buyens. Van harte proficiat voor deze sportieve familie. (JH)

Nieuw werkjaar bij Fanfare ‘De Eendracht’

MEER - Op zaterdag 18 september ontving Fanfare ‘De Eendracht’-Meer verschillende bevriende muziekverenigingen in de Parochiezaal tijdens de Fanfarefeesten. Naast fanfares en harmonies kwamen ook twee accordeonverenigingen een concert geven. Er werden mooie concerten ten gehore gebracht : zowel de namiddag- als de avondconcerten werden dan ook erg gewaardeerd door het talrijk opgekomen publiek. Ook de muzikanten van de verschillende maatschappijen genoten kennelijk van de optredens in de sfeervol ingericht parochiezaal. Fanfare ‘De Eendracht’ repeteert ook zelf iedere

en te herhalen. Begin oktober hervatten de lessen voor de opleiding tot muzikant of drummer. Jongeren zijn welkom, maar evengoed minder jonge mensen die zich aangesproken voelen. Geïnteresseerden kunnen zich nog steeds melden bij Luc Van Bladel, tel. 03/315.75.71 of bij Peter Stes, tel. 03/315.03.98. Traditioneel gaat Fanfare ‘De Eendracht’ de Meerse kermis inzetten, dit jaar op vrijdag 1 oktober. Feestelijk zal dit gebeuren met optochten door het dorp. Op zaterdag 9 oktober zullen de muzikanten de kermis muzikaal sluiten door wederom door het dorp te marcheren

MEER – De 3 dagen van feesten op het Gaarshof te Meer zitten er op. Het waren drukke, maar ook plezante dagen ,duizenden mensen hebben kunnen genieten van schlagermuziek ,en meezingers ,in onze eigen moedertaal, de muziek waar radio Valencia voor gekend staat . Maar er zijn nog andere na-zomerse activiteiten waar Valencia medewerking aan verleende, zoals corsoradio (bloemencorso zundert en loenhout ) en Meermarkt. Radio Valencia kan zich nu gaan bezinnen over hun 30 jarig bestaan. Daarover ten gepaste tijde Meer nieuws. (ma)

Tweedehandsbeurs

MEER – De Gezinsbond organiseert een tweedehandsbeurs (kleding, baby- en kinderartikelen tot 16 jaar en ook speelgoed) op zondag 17 oktober van 11 uur tot 14 uur in de lagere school De Meerpaal, Terbeeksestraat 6. Iedereen is welkom en de toegang is gratis.

Je wilt goede kinderartikelen kopen aan zachte prijzen. De te koop gestelde artikelen worden geschikt in diverse overzichtelijke standen. Gekochte artikelen worden afgerekend aan een centrale kas.

Je wilt laten verkopen. Dan moet je vooraf inschrijven (tot uitputting van de lijsten) bij Linda Brokken, Beeksestraat 12, tel. 03 315 42 87. Hier krijg je alle informatie en het reglement. Inschrijven kost 2,5 euro voor leden (lidkaart meebrengen) en 4 euro voor niet-leden. Op de dag zelf hoef je enkel de artikelen te brengen (tussen 8.30 uur en 9.30 uur) en (eventueel) terug ophalen tussen 15 uur en 15.30 uur. Het bestuur verzorgt de verkoop. (HG/js)

Met de familie naar het Hof van Beroep

Schrijn- en timmerwerken

Schrijn- en timmerwerken

Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmer werk. Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren. PVC RAMEN en DEUREN

PVC RAMEN en DEUREN Kömmerling

PVC RAMEN en DEUREN Kömmerling

Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmer werk. Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren.

Familie en vrienden zijn erg trots op Tinne (uiteraard in het midden op de foto), die samen met 171 stagiairs-advocaten, waaronder maar liefst 104 vrouwen, de eed aflegden voor het Hof van Beroep in Antwerpen.

MEER - Op woensdag 1 september legde Tinne Jansen, samen met 171 anderen, voor het Hof van Beroep in Antwerpen de eed af als stagiair-acvocate. Tinne is een buitenbeentje, want ze volgde eerst een hogeschool opleiding om daarna versneld de universitaire studies rechten af te werken.

“Na mijn middelbare studies Secretariaat-Talen aan het Klein Seminarie zag ik het niet echt zitten om vijf jaar aan de universiteit te gaan studeren. Daarom koos ik voor de nieuwe richting juridisch medewerker aan de Plantijn Hogeschool in Antwerpen” zegt Tinne nu.

Ze koos er voor de optie Immobiliën en Notariaat, maar trok daarna toch naar de Antwerpse universiteit om vier jaar rechten te studeren en ik beëindigde mijn studententijd met een masterna-master in Vennootschapsrecht aan de Vrije Universiteit Brussel.

“Als ik nu terugblik op mijn studies, kan je het best samenvatten dat ik eerst praktijkervaring opdeed en mij pas daarna verdiepte in de theorie. Die hogeschoolopleiding is heel praktijkgericht en een aanrader voor iedereen die advocaat wil worden, maar twijfelt over de zware universitaire studies”, promoot Tinne Jansen de Plantijn Hogeschool

Boerenmarkt als waardige afsluiter

Tussen kunst en kitsch in de Kringwinkel

MEER - Tussen kunst en kitsch, vele mensen kennen dit programma van de tv. Het plaatst u voor voldongen feiten als u uw kunstwerk laat zien aan een kenner, die hopelijk in staat is de waarde van uw voorwerp te bepalen. Hiervoor krijgt u de gelegenheid op zaterdag 23 oktober t.g.v. de Dag van de Kringwinkel. Elke bezoeker mag, tijdens de normale openingsuren, op die dag een kunst(?) voorwerp mee naar de winkel brengen waar een kenner op u zit te wachten. Misschien heeft u wel iets, misschien wel op zolder, dat u nu wel eens wil weten wat het waard is. Indien zonder waarde kan u het eventueel in de kringwinkel achterlaten. (FS)

MEER - De oude landbouwwerktuigen van Jan Brosens uit Meerle trekken hier de aandacht van de vele bezoekers. Sjarel van Gestel uit Meer slaat hier een praatje met Jan over de landbouwwerktuigen. Jan: “Ik kom graag naar Meermarkt, want er valt altijd wat te beleven, het is vlakbij en er is veel belangstelling. Ik kom hier al jaren. Oude landbouwmachines weer tot hun volle glorie restaureren dat is mijn hobby. Als er mensen zijn die nog iets oud hebben staan, zijn ze altijd welkom”. (ma)

GOUD IN MEER

Gust Vervoort en Maria Jacobs

MEER - Gust Vervoort is geboren op Den Aard te Hoogstraten op 21 juli 1933. Hij is daar de vierde van vijf kinderen. In het voorjaar van 1944 verhuist het gezin naar Meer. Zelfs de perenboom gaat mee op de kar. Tijdens het najaar van 1944 verliest Gust zijn moeder, grootmoeder en nonkel door de Duitse V1 bom die op de boerderij viel. Gust vond toen een onderkomen bij nonkel Rik Vervoort die woonde in de Gestelsebaan in Meer. Na het opbouwen van de boerderij ging het leven na de oorlog terug de normale gang.

Maria Jacobs is geboren op 20 juli 1936 in de bossen van het Schuivenoord te Meerle. Met drie

broers en drie zussen wordt er verhuisd naar de Elsakker. In haar jeugd wordt er daar “winkeltje” gespeeld. Haar hand raakt hierbij gekwetst in die mate dat de pezen van twee vingers onherstelbaar worden beschadigd. Later verhuizen haar ouders naar de Dalwijk in Meerle.

Maria werkt als jong meisje op het kasteel van Lauwers als dienstmeid. Tijdens de koers met Dreef kermis leert ze Gust kennen. Echt “aan” geraakt het later tijdens Wortel kermis. Na vijf jaar verkering wordt er gehuwd en begint het jonge koppel te boeren in de Bergenstraat in Meer. Eerst wordt er een appelboomgaard uit-

MEER – Alles verandert, ook de manier waarop men iemand geluk wenst met zijn 50ste verjaardag. De dag dat Sim Eekels vijftig kaarsjes mocht uitblazen stond ’s morgens vroeg de ‘promobiel’ voor de deur in de John Lijsenstraat nr. 12. Zijn vrouw Karin Lambrechts en de kinderen Kurt en Evelien verrasten hun vader met een fotomontage van de kleine tot de grote Sim. De familie, vrienden en buren zorgden voor de gebruikelijke attributen zoals een Abraham en spandoek. (fh)

gebouwd. Later schakelen Gust en Maria over naar melkvee. In de topjaren zijn er een 100-tal dieren op de boerderij. Toen duidelijk werd dat noch zoon Wim, noch zoon Marc de boerderij zou overnemen bouwde Gust stilaan af. Dat was voor hem niet zo eenvoudig. Hij zou uiteindelijk pas met zijn 66ste op pensioen gaan.

Nu geniet hij geweldig van zijn electrische fiets. Na een val met haar fiets tijdens Wortel karnaval blijft Maria rustig thuis. Ondanks dat dit reeds een drietal jaren geleden is raakt zij sindsdien geen fiets meer aan. Zoals steeds in het leven komt alles op zijn pootjes terecht. Maria heeft reeds meermaals in het ziekenhuis gelegen. Steeds komt het terug goed. Net zoals in het leven dat zij gekend hebben. (FS)

Als Sim jarig is

GOUD IN MEER

Jos Stes en Treza Goetschalckx

Tweemaal onteigend

Jos Stes (°1936) is de oudste van negen kinderen die woonden op het Terbeek in Loenhout.

Treza (°1935) is afkomstig van Meer en heeft één broer, Corneel, die op 35-jarige leeftijd is overleden. Beiden kenden het boerenleven van jongsaf door het verzorgen van koeien, kippen en varkens. Ook werd er aan tuinbouw gedaan.

Jos ging tot de verplichte 14 jaar naar school, hielp thuis op de boerderij en werkte op andere plaatsen. Enige jaren later nam hij de kans om avondonderwijs te volgen.

Treza heeft in Meer school gelopen en is gestopt na de huishoudschool. Net zoals bijna iedereen is het aardbeiplukken door haar goed gekend.

Het paard thuis had Jos zijn hart gestolen. Hij leerde het berijden en groeide door in de ruitersport van de B.J.B. Samen met nog anderen in zijn groep werden er prijzen gereden. Het kon niet anders of s’avonds was het feest, waar natuurlijk ook meisjes aanwezig waren. Het is op een dergelijk feest dat Jos al een oogje op Treza liet vallen. Ruitersport, kermis, toneel in de Parochiezaal in Meer. Op die manier beleefden ze samen een mooie jeugd.

Jos was 17 jaar en besefte thuis dat er aan de toekomst gewerkt moest worden. Hij schreef zich in voor de melktoer te doen in Loenhout, ging daar op een maalderij werken en leerde daar, als hij het zelf aandierf dat er in die branche een mooie toekomst lag als verkoper van krachtvoeder. In 1960 huwden Jos en Treza waarna het jonge koppel de boerderij overnamen van de ouders van Treza. De ouders bleven in de boerderij inwonen zoals toen de gewoonte was.

Snelweg

In 1970, door de aanleg van de toenmalige E 19, werd het leven totaal op zijn kop gezet. De boerderij kon aangekocht worden van de familie Vermeulen. Dat was de enige manier om daar te kunnen blijven wonen. Jos nam het besluit om aan de overkant van de brug een loopstal te bouwen voor een 100-tal beesten. Dit had dan weer tot gevolg dat Jos stopte met het verkopen van krachtvoeder. Hij kocht het nodige aan om voeder voor de dieren naar huis te halen zodat er niet meer in de weide moest worden gemolken. Wat in die tijd een hele ommekeer betekende. In 1976 moesten echter, wegens de besmettelijke ziekte brucellose, alle dieren geruimd worden. Opnieuw werd er noodgedwongen doorgestart met andere aangekochte dieren. Intussen groeide hun gezin uit met drie kinderen: Ingrid, Herman en Marc.

Pensioen

In 1990 zou Jos van zijn pensioen kunnen genieten. Zoon Marc nam het bedrijf over. Jos bleef, uiteraard nog betrokken. Omstreeks het jaar 2000 begon het verhaal van de TGV de kop op te steken. Nu was er niets meer aan te doen; de boerderij zou ophouden te bestaan. Jos en Treza besloten in Meer te blijven wonen, er zou een

huis gekocht worden. Ze zouden het dan wel verbouwen zoals zij het graag hadden. De goesting werd gevonden in de Terbeeksestraat. De koop was vlug gesloten. Zelden moest de notaris een akte opmaken waarvan de verkoper 97 jaar was!

Rust

Jos en Treza bouwden de aangekochte woning modern uit en genieten daar nu van hun pensioen. Treza heeft een hele goede vriendin gevonden en Jos gaat nog wel eens helpen bij Marc die een boerderij uitbouwde over de brug van de Terbeeksestraat. De fietsuitstappen met OKRA zijn heilig, maar eindigen steevast in het kaartspel Bieden. Vele jaren genoten ze samen in vast gezelschap van fietsvakanties. Nu nog een week van huis op fietsvakantie zit er niet meer in.

Feest

Gefeest werd er natuurlijk ook: een misviering waarin de broer van Jos, priester Flor, in voorging. In de tuin van hun huis heeft de receptie plaatsgevonden met muzikale begeleiding van Collette De Bruyn met haar kleinzoon Sander. Later werd het ganse gezelschap thuis afgehaald door fanfare De Eendracht en met een huifwagen naar zaal Victoria gebracht. Beslist onvergetelijke momenten voor het gouden paar.

Dank U

Jos en Treza wensen iedereen, zonder uitzondering, te danken die een steentje heeft bijgedragen tot het wellukken van de viering van hun 50 jaar huwelijk. In het bijzonder broer – priester Flor die samen met de drie kinderen en de zeven kleinkinderen de eucharistieviering hebben verzorgd. (FS)

MEER - Tevreden zijn ze, de organisatoren van Akkerpop. De zomerafsluiter van het festivalseizoen blikt tevreden terug. Enkele van de velen hoogtepunten waren ongetwijfeld het spectaculaire optreden van MONOTONIX. Deze Israëlische groep trad meer op tussen en op (jawel) het publiek dan op het podium.

Ook Elektric EEL shock (Japan) wist de hoge verwachtingen in te lossen. Toen hun optreden op het grote podium dreigde verstoord te gaan

worden door de hevige regen verhuisden ze gewoon naar de tent van het hardcore podium. Het feestje kon gewoon doorgaan en ook dit jaar wist de regen het festival niet klein te krijgen.

Nog één bedenking kunnen we maken. Akkerpop en het kloosterterrein zijn al jaren onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het festival doet de gezelligheid van het terrein alle eer aan. En dat moet in de toekomst zo blijven. (ma)

Jaarlijks volleybaltornooi KWB

MEER - Op zondag 29 aug ll. waren er 23 volleyploegen present op het 24 ste volleybaltornooi van de Meerse KWB.

Het oude voetbalterrein van KFC Meer was omgetoverd tot een terrein met 10 velden. De 6 dames- en 17 herenploegen maakten er een spannende en faire bedoening van.

Een hele dag zwaar labeur gaf uiteindelijk de volgende eindrangschikking:

DAMES : 1. VMM (Meerle), 2. RVC (Rijsber-

gen), 3. KWB Meer A, 4. Chiro Meer, 5. KWB Meer B, 6. Aspi Chiromeisjes Meer,

HEREN: 1. Overvoc (Overbroek), 2.WEK Loenhout, 3. Smashing Pumpkings, 4. ‘t Zuid (Antwerpen), 5. Fun Team, 6. KWB Sint Jan, 7. Familie Rombouts, 8. Kale Tjoppenband, 9. De bospoepers, 10. Van der Velden, 11. Memo, 12. Familie Mertens, 13. Martens Constructies, 14. De Krochtenboys, 15. Badris, 16. Eculine, 17. Dreefse Meirkratten.

Gemeentestraat 17 2322 - Minderhout

Tel. : 0475/66.92.77 Paul Tel. : 0475/94.96.24 Chantal info@love2heal.be animalhealing@love4animals.be www.love4animals.be www.love2heal.be

Ontbijtconcert met Sinte-Rosalia Meer

MEER - Met dirigent Bart Van Ossel en de muzikanten van Brassband Sinte-Rosalia uit Meer kan u zondag 24 oktober de dag op een prettige, muzikale manier inzetten: de vereniging nodigt u van harte uit op een ontbijtconcert.

In zaal voor Kunst en Volk kan u om 10 u. in de voormiddag aanschuiven voor een heerlijk ontbijt: croissantjes, allerhande broodjes, met marmelade en gevarieerd beleg, koffiekoeken, een eitje, een fruitsapje, koffie, thee, melk,… het is er allemaal. Terwijl u, met de hele familie misschien, geniet van al dat lekkers, zorgen de muzikanten voor een gezellige muzikale begeleiding. Ook de jonge muzikanten van het opleidingsensemble De Heideroosjes brengen o.l.v. Annick Vandenbergh enkele nummertjes.

Deelnemen kost 12 euro (6 euro voor kinderen) en u kan inschrijven bij Jos Brosens; Frankenberg 8A2 (03 315 90 79), of het ARGENTA-kantoor, Meerdorp 23 (03 315 01 78).

Voor het ontbijt luistert Sinte-Rosalia de eucharistieviering van 9 u. in de kerk op. Tijdens die viering worden de overleden leden van de vereniging herdacht.

Drukke maand

Oktober is voor Sinte-Rosalia overigens een drukke maand. Zaterdag 2 oktober wordt de kermis ingezet met een avondlijke uitstap door het dorp. Een week later worden de kermisfestiviteiten gesloten met een miniconcert met alleen maar populaire muziek in Zaal Victoria bij Jan en Jé: afspraak zondag 10 oktober om 19 u., niet te missen!

Zaterdag 31 oktober neemt Sinte-Rosalia deel aan de play-in van de verbroedering van Noordkempische muziekverenigingen. Er wordt een optreden verzorgd in het voorprogramma van het slotconcert dat om 20.30 u plaatsvindt in de feestzaal van het Klein Seminarie. (ma)

Paranormaal genezers voor mens en dier

Paul Van Huffel -

Kringwinkel vergroot

MEER - Op zaterdag 11 september werd de nieuwe verkoopruimte in de kringwinkel in Meer voorgesteld aan het grote publiek. Deze plaats is vrijgemaakt in het huidige magazijn. De aanpassing gebeurde volledig in eigen beheer.

Een eerste optie, de bovenverdieping ook gaan benutten, bleek financieel niet haalbaar. Daarom is er gekozen om de helft van het huidige magazijn om te bouwen tot verkoopruimte van meubelen. Op deze manier komt er in de huidige winkel meer plaats vrij voor andere zaken, en bekomt men toch 130 m2 meter meer verkoopruimte. Het is vroeger reeds bewezen; meer ruimte om de spullen uit te stallen = een meerverkoop.

Deze beslissing heeft ook tot gevolg dat de ophaling selectiever zal gebeuren in vergelijking met vroeger. Het aangebodene moet van goede staat zijn en nog verkoopbaar. Een kringwinkel is tenslotte geen containerpark. De ophaling blijft gratis net zoals vroeger. Andersom is ook waar; bij aankoop van zaken kunnen deze ook thuisgebracht worden tegen een democratische prijs.

Voor een afspraak moet je het secretariaat in Turnhout contacteren.

De Kringwinkel gelegen aan de Meerseweg 115 is elke werkdag open van 10.00 tot 17.30 uur en op zaterdag van 9.30 tot 16.30 uur. Op zon- en feestdagen gesloten. (FS)

Meer kermis Life

MEER – Meer kermis zal begin oktober weer de Meerse gemeenschap domineren. En omdat life optredens verdienen van extra in de verf gezet te worden konden we volgend overzicht in elkaar steken, bekomen van life-minnende organisatoren.

Opening

op 2 oktober met

poepieboys en Mussenakker

Met Legends of Rock bij de poepieboys is een klepper van formaat aangetrokken. Kom dus vroeg naar zaal Victoria afgezakt omdat de sfeer er al vroeg in zal zitten. De organisatoren vragen met aandrang om op tijd te komen. Onder het motto, wie het vroegst komt geniet het langst.

Met King size is de toekomst van de Mussenakker aan zet. Met een gemiddelde leeftijd van 14jaar spelen deze kerels wat punkcovers. Hopelijk nemen ze alle ouders mee en hun vrienden. Dan kunnen zij zien wat ze allemaal te bieden hebben!

Jack Mclain uit Wuustwezel en Loenhout spelen na deze jonge snaken. Zij brengen lekkere blues die ons doet terugdenken aan de goeie oude tijd van The Doors. Met een stem om U tegen te zeggen en oerdegelijke rasmuzikanten, kan de avond al niet stuk gaan!

Zondag en maandag in het Fortuin

Met Peter en zijn botsotto’s zal het ongetwijfeld vollen bak worden in het Fortuin. Waar traditiegetrouw op zondag en maandag life optredens te beleven vallen. Maandag speelt Back to Basicband.

Afsluiten in ‘t Fortuin en de Mussenakker

De kermis wordt in de Mussenakker op zaterdag 9 oktober afgesloten door misschien wel de beste coverband uit de streek. Flashing Meadows weten wat een feest bouwen is. Met de perfecte nummerkeuze en de perfecte uitvoering, gaat het dak eraf. Ongetwijfeld!

Op zondag komt in ‘t Fortuin een niet nader omschreven ‘Nederlandstalige coverband’ aan de bak als de absolute kermisafsluiter. (ma)

Opbrengst Meerfeest

MEER - Eind juni vond aan het klooster in Meer het festival Meerfeest plaats. De opbrengst wordt elk jaar geschonken aan Kom op tegen Kanker en dit jaar zal de organisatie een bedrag van 500 euro overschrijven

Ook dat nog!

Zondagochtend 22 augustus stelden voorbijgangers vast op dat op elk van de vier deuren van de St.-Katharinakerk een grote letter geschilderd was, die samen het woord PEDO vormden. Men gaat ervan uit dat het een daad van vandalisme is en niet om een concreet gerichte aanklacht gaat.

Op donderdag 26 augustus gebeurt er op de Voort in Meerle een zwaar ongeval, nadat de bestuurder van een auto de controle over zijn wagen verliest. De wagen kwam op zijn dak terecht en de bestuurder werd met verwondingen naar het ziekenhuis gebracht. Het aantal ongevallen dat op deze plaats gebeurt is haast niet meer te tellen.

Donderdag 26 augustus wordt er ingebroken in twee winkels in GrootHoogstraten. Bij een kledingzaak in de Hinnenboomstraat in Hoogstraten verdwenen twee computers. Daarna wordt er ingebroken bij kruidenierszaak ‘t Winkeltje in Meerledorp. Ze vernielen er een glazen paneel onderaan de deur en kruipen langs daar naar binnen. De dieven waren allicht op zoek naar sigaretten, maar de uitbater rolt de kast met sigaretten elke avond uit de winkel. De dieven nemen dan maar parfum, kauwgom en drankjes mee.

Wanneer de politie donderdagnacht 26 augustus aan het wegrestaurant langs de E19 in Minderhout een verdacht voertuig met Franse nummerplaat wil controleren wil de bestuurder om onduidelijke reden niet stoppen. De wagen rijdt eerst in de richting op de patrouillewagen en neemt daarna de vlucht, waarna de politie twee schoten afvuurt die hun doel missen. Mogelijk ging het om een drugsdealer, die vanuit Breda terug naar Frankrijk reed.

Wanneer een ambulance van de brandweer op vrijdag 3 september op weg is naar een patiënt vat het motorblok van het voertuig vuur. De bestuurder kan het voertuig nog aan de kant zetten en niemand raakt gewond. De voorzijde van het voertuig is zwaar beschadigd en er is veel rookschade. De brandweer zal niet meteen over een vervangvoertuig kunnen beschikken, waardoor de brandweer een tijd lang nog maar over één ziekenwagen zal beschikken.

Woensdag 8 september iets voor 5 uur wordt ingebroken in de kranten- en tabakswinkel VandenAbeele langs de Vrijheid. De dieven forceren de deur met een koevoet en gaan direct naar een rek met de sigaretten, dat pas aangevuld is. De dieven gaan er met sigaretten voor een waarde van een paar duizend euro vandoor. Het ging allemaal ontzettend snel en omwonenden hebben enkel een verdachte BMW opgemerkt, mogelijk het vluchtvoertuig.

De bewakingscamera die aan het stadhuis hangt heeft voor het eerst haar nut bewezen. Een tijdje geleden kwam een meisje tussenbeide bij een vechtpartij tussen twee mannen en brak daarbij haar pols. De politie heeft de beelden van die bewuste weekendnacht geraadpleegd en kon zo de dader vatten.

De politie controleert aan De Mosten vier bussen die schoolkinderen vervoeren tijdens een uitstap. Twee van de vier chauffeurs zijn in overtreding met de rij- en rusttijden. Zij hebben één of enkele keren te lang gereden of te korte rustperioden ingelast. De bestuurder van een derde bus kan geen geldige vervoervergunning tonen. De leerlingen van deze bus moesten op ander vervoer wachten.

In de nacht van dinsdag op woensdag 15 september wordt er ingebroken bij de firma Den Otter op de transportzone in Meer, een bedrijf dat vrachtwagens verkoopt. Van vijf nieuwe Mercedes trekkers worden de banden afgevezen en meegenomen. In totaal gaat het om 22 banden met een waarde van zo›n 11.000 euro. Gelet op de omvang van de buit denkt de politie dat er verschillende daders geweest zijn.

Gravin Elisabethlaan 7 2320 Hoogstraten Wij bezoeken U na telefonische afspraak Tel. 03 314 37 88 - Fax 03 314 74 14 www.versmissenjanssens.be versmissenjanssens@portima.be

BVBA Kantoor

Sportnieuws: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout Tel.: 03-314.66.28 Email: rene.laurijssen@belgacom.net

Hoogstraten VV

Na enkele knappe partijen geleverd te hebben in de Beker van België tegen tweedeklassers VG Oostende en de week daarop tegen Standaard Wetteren, waar met 2-1 verloren werd na een goede prestatie, kan HVV zich volledig concentreren op de competitie.

De openingsmatch op het veld van een ambitieus en sterkspelend Oudenaarde zou zeker geen eenvoudige klus worden. HVV kwam langs Fockaert op voorsprong, maar een gedreven thuisploeg zette orde op zaken en scoorde drie maal. Een eerste opdoffer en dat hadden velen zeker niet verwacht na een aantal goede voorbereidings- en bekerwedstrijden. Direct terug met beide voetjes op de grond. Niet getreurd echter en tegen Racing Waregem zou de misstap rechtgezet kunnen worden. Ondanks een aanvallend HVV waren het toch de bezoekers die tegen de gang van het spel in de score wisten te openen. Na de rust trok HVV op zoek naar de gelijkmaker en die kwam er ook via Jimmy Fockaert. De roodjes bleven aandringen, maar vonden een voortdurend

KFC MEER

obstakel in de bezoekende doelman. De 1-1 stand veranderde niet meer. Te weinig loon voor het gepresteerde werk! Vervolgens op bezoek bij het sterke Dessel Sport, een goed team met snel en combinerend voetbal. Bij de rust nog altijd 0-0, maar in de slotfase bewees de thuisploeg haar opportuniteit met twee doelpunten. Eindstand 2-0! Eén punt op negen, een gelukte start is anders! Olsa Brakel zou dan het kind van de rekening moeten worden in de volgende thuiswedstrijd. Al vroeg in de partij werden enkele kansen om zeep geholpen, halfweg de eerste helft scoorde Dirk Mathyssen de 1-0 en Fockaert trof nog tweemaal raak. Een riante uitgangspositie om de tweede helft aan te vatten. HVV bleef het betere van het spel tonen en Dirk Mathyssen verhoogde de stand nog tot 4-0. Een eerder zwak Brakel kon tenslotte de eer redden in de eindfase. Een opsteker voor HVV voor de ontmoeting tegen Torhout! Een tweede thuisoverwinning op rij? Het was wachten tot diep in de eerste 45 minuten dat Dirk Mathyssen de 1-0 kon binnentrappen. Na de rust een meer aandringend Torhout en de

Meer heeft zijn start alleszins niet gemist! Na drie competitiewedstrijden, twee keer gelijk en een winstmatch, prijkt men bij de grote mensen in het klassement en men hoopt zeker daar nog enige tijd te verblijven.

Een geel en rood festival in de eerste wedstrijd van de KFC op het veld van Olympic Deurne. Zeven keer geel en een rode kaart voor de thuisploeg, vier maal geel voor Meer. Twaalf kaarten in een openingsmatch kan tellen. De KFC speelde echter een voortreffelijke wedstrijd met doelpunten van Koen Koyen en Ben Adriaensen in de eerste helft. Een riante uitgangspositie dus bij aanvang van de tweede time. Een fout op Koen Koyen leverde in de 53ste min. een penalty op en Wout Janssens mocht tot tweemaal toe proberen te keeper te verschalken, twee keer zonder succes echter. Het cruciale moment in de match want een 0-3 was zeker niet te overbruggen geweest. De thuisploeg zette nu een tandje bij en de 1-2 liet niet lang op zich wachten. Meer kwam onder druk, het spel verruwde en de 2-2 kwam in de eindfase nog op het bord.Eén puntje voor Meer, het hadden er drie moeten zijn! FC Ekeren op bezoek in de John Lijsenstraat! Een eerste speelhelft zonder al te veel hoogtepunten eindigde dan ook op een 0-0. Meer dreiging van de bezoekers in de tweede 45 minuten terwijl de KFC tevergeefs voor doelgevaar probeerde te zorgen. Toch druk van de thuisploeg in de eindfase, maar het waren de gasten die in de 89ste minuut de 0-1 scoorden. Verslagenheid bij de thuisploeg, maar dat was zonder Wim Aerts gerekend, die diep in blessuretijd Ben Adriaensen bediende die onhoudbaar binnenknalde. Een explosie van vreugde bij de Meerse elf en het tweede gelijkspel op rij.

Op het veld van Schilde SK ontbraken er vier vaste titularissen, maar dat kon het enthousiasme niet breken en Meer toonde zich duidelijk als de best voetballende ploeg. Rik Aerts scoorde het openingsdoelpunt en Koen Koyen verdubbelde de stand in het laatste kwartier. Een erg jong KFC met bijna uitsluitend eigen kweek hield de thuisploeg zonder al te grote moeilijkheden onder de duim en daarom was de 0-2 zege ook dik verdiend. (rel)

gelijkmaker kwam er op strafschop. De wedstrijd kon nu alle kanten uit en nadat Roy Van Der Linden foutief gestopt werd in de gevaarlijke zone kon HVV de zege veilig stellen via penalty die door aanwinst Karim Didi keurig binnengeborsteld werd. De stand veranderde niet meer , HVV behaalde zeven punten uit de eerste vijf wedstrijden en mag de klaagmuur mag zeker niet gaan bezoeken! (luc, rel)

Wedstrijden

Zondag 3 oktober

15.00 uur KSV Bornem – Hoogstraten VV

Zaterdag 9 oktober

20.00 uur Hoogstraten VV – KSK Ronse

Zondag 17 oktober

15.00 uur KFC Izegem – Hoogstraten VV

Zaterdag 23 oktober

20.00 uur Hoogstraten VV – SK Sint-Niklaas

Zaterdag 30 oktober

20.00 uur Verbr.Geel-Meerhout – Hoogstraten VV

Een juichende Koen Koyen na het scoren van zijn 100ste competitiedoelpunt

Wedstrijden

Zaterdag 2 oktober 20.00 uur Brasschaat – KFC Meer

Zondag 10 oktober 15.00 uur Broechem – KFC Meer

Zondag 17 oktober 15.00 uur KFC Meer – Minderhout VV

Zondag 24 oktober 15.00 uur Oelegem – KFC Meer

Zondag 31 oktober 15.00 uur KFC Meer – Loenhout

KFC Meerle

Veel vertrouwen bij groen-wit voor de start van de competitie na een degelijke voorbereidingsperiode, alhoewel er toch een aantal geblesseerden te noteren vielen voor aanvang van de eerste wedstrijd. In de KFC-kringen hoopt men zeker een hoofdrol te spelen in 4de provinciale en de eerste uitslagen met een resem aan doelpunten mogen zeker hoopvol genoemd worden.

Tegen het stugge en fysiek sterke HIH Turnhout was het geen gezondheidswandelingetje aan de Chaamseweg en de eerste speelhelft bleef duidelijk onder de verwachtingen, alhoewel de KFC via Klessens toch op voorsprong wist te komen. Na de rust werd meer voetbal gepredikt en Bjorn Voeten zorgde al vlug voor de 2-0. Overwicht van de thuisploeg nu en Nic Mertens lapte de 3-0 binnen met behulp van de doelman. Nog was het niet gedaan en Vissers plaatste de 4-0 eindcijfers op het bord. Vlak voor het einde nog rood voor een bezoeker en KFC Meerle heeft zijn rentree niet gemist. Op de tweede speeldag in de winning-mood naar Emblem! Meerle liet zich niet onbetuigd en knalde zomaar eventjes elf keer raak. Zelfs geen overdreven cijfers, maar men mag ook niet alle poeder in één wedstrijd verschieten. Goalgetters: Bjorn Voeten (3x), Gerry Klessens (2x), Jeroen Verbreuken, Christian Vissers (2x), Ruud Viskens (2x), Nic Mertens. Thuis tegen FC Kessel zette de KFC op kermiszondag zijn opmars verder. En kermis was het, ook op het veld. Zomaar eventjes negen keer mocht de bezoekende doelman zich omdraaien en slechts in de laatste minuut werd de eerredder gescoord. De scoringsmachine is duidelijk op gang! Eindstand: 9-1!

Wedstrijden

Zondag 3 oktober

15.00 uur Wechelderzande –KFC Meerle

Zondag 10 oktober

15.00 uur KFC Meerle – KFC Pulle

Zondag 17 oktober

15.00 uur Pulderbos – KFC Meerle

Zondag 24 oktober

15.00 uur KFC Meerle – Dosko

Zondag 31 oktober

15.00 uur Massenhoven – KFC Meerle

Minderhout VV

Geen gemakkelijke seizoenbegin voor MVV dat het scoren zeker nog moet aanscherpen, terwijl het anderzijds wel kan bogen op een secure defensie. Uit de eerste drie thuispartijen puurde groen-wit vijf punten en scoorde tweemaal.

Als eerste thuiswedstrijd van het seizoen kreeg MVV zeker niet de gemakkelijkste tegenstander voorgeschoteld. Oelegem, pas gedegradeerd uit tweede provinciale, wil zeker niet als meeloper bestempeld worden en dit liet het dan ook duidelijk merken. De bezoekers namen het initiatief, maar echte kansen vielen er wel niet uit de lucht. Wel voor MVV dat rond het halfuur de stand wist te openen via Koen Staes. Wel op voorsprong, maar zeker geen overschot tegen de aandringende gasten. De tweede helft was er nog weinig vreugde te rapen. MVV controleerde de wedstrijd en liet het balbezit aan de bezoekers. Een ultiem slotoffensief bracht ook geen aarde aan de dijk en MVV vergaarde de eerste punten. Weer een moeilijke partij een week later op eigen veld tegen Loenhout SK dat vooral in de lengte boven de MVV’ers uitstak en op stilstaande fases daar duidelijk van profiteerden. De groenwitverdediging klaarde telkens het zaakje en doelman Hans Jacobs keepte een onberispelijke

40 jaar Minderhout VV

En dat heeft men met glans gevierd! Heel wat volk op de been die vrijdagavond in augustus in de kantine van MVV. Spelers, oud-spelers van de startploeg in 1970, sympatisanten tekenden present.

Voorzitter Guy Martens zorgde voor het welkomswoord en burgemeester Van Aperen loofde de club nogmaals voor de prachtige realisatie in

partij. Loenhout toonde zich doorlopend wel het gevaarlijkst en wilde absoluut de winning-goal uit de brand slepen. Zo bleef de partij spannend tot het einde en eindigde tenslotte op een scoreloos gelijkspel. De derde thuiswedstrijd op rij voor MVV met als tegenstander Kamthout scheerde absoluut geen hoge toppen. Tijdens de eerste helft viel er helemaal niets te beleven, na de pauze kreeg Van Der Linden een unieke kans, faalde en het doelpunt viel verrassend aan de overzijde. Tijdens het slotoffensief van de thuisploeg slaagde Geert Mertens er in om de thuisploeg toch nog op gelijke hoogte te brengen. Eindstand. 1-1! (rel)

Wedstrijden

Zondag 3 oktober

15.00 uur Zoersel – Minderhout VV

Zondag 10 oktober

15.00 uur Minderhout VV – Oostmalle

Zondag 17 oktober

15.00 uur KFC Meer – Minderhout VV

Zondag 24 oktober

15.00 uur Minderhout – Ekeren FC

Zondag 31 oktober

15.00 uur Schilde SK – Minderhout VV

de Heistraat en ook de vrijwilligers bij het verwezenlijken van deze prachtige accommodatie. Het jubileumboek, 40 jaar Minderhout VV, zou ook voorgesteld worden. Dit viel echter in het water omwille van allerlei redenen, maar uitgesteld is niet verloren. Op zaterdag en zondag voortzetting van de feesten, zoals het voor een voetbalclub betaamt, met… voetbal! (rel)

Boven: het huidige bestuur v.l.n.r. Jos Hendrickx, Dirk Koyen, Karel Koyen, Addy Janssen, Lu Keustermans, Jac Van Der Velden en Jef Van Gils

Onder v.l.n.r huidig voorzitter Guy Martens met de overgebleven stichters van MVV: Frans Onincx, Louis Koyen, Roger Bolckmans, Alfons Geets, Louis Vervoort, Frans Jochems (erevoorz.)

KVNA Wortel

De openingswedstrijd thuis tegen Zandhoven leverde niet het gewenste resultaat op. De eerste kansen waren nochtans voor Wortel. De bezoekers waren vooral gevaarlijk op corners en vrijschoppen. Een goed spelende Hans Van De Mierop moest gekwetst vervangen worden. Maarten Adriaensen werd nog ongestraft in de strafschopszone onderuit gehaald. Na de pauze zagen we hetzelfde scenario. De bezoekers bleven vervelend acteren en dat resulteerde in zes gele kaarten. In de 65e minuut werd dan een speler terecht met een tweede gele kaart uitgesloten. Numeriek in de minderheid groeven de spelers van Zandhoven zich in tot ze kort voor affluiten eenmaal over de middellijn kwamen en via een carambole verrassend scoorden. ( 0-1 ) VNA had minstens een gelijkspel verdiend.

In Grobbendonk begonnen de blauw-witten goed met enkele knappe kansen. Bij hun eerste fatsoenlijke aanval dwong de thuisploeg een vrijschop af en het was 1-0. In de 22e minuut was de stand in evenwicht wanneer een thuisspeler een vrijschop van Jan Koyen in eigen doel devieerde. Tot de rust was Wortel veel beter dan het zeer slordige Grobbendonk.

In de 46e minuut liet de verdediging zich verrassen. Tom Van Den Broeck redde nog in hoekschop, maar deze werd ingekopt. Maarten Adriaensen en Tom Van Kerckhoven kwamen nog dicht bij de gelijkmaker. Wortel bleef nog even aandringen, maar de overtuiging vloeide weg en op tegenaanval werd het 3-1.

Wortel had tegen het niet goed spelende maar fysiek sterke Grobbendonk beter moeten doen.

Weer kreeg Wortel thuis tegen Wechelderzande in het begin langs Benji Broere en Maarten Adriaensen goede kansen. Doelpunten bleven echter uit.

In de 70e knalde Jan Koyen een vrijschop magistraal staalhard binnen ( 1-0 ) De bezoekers raakten nog de deklat, maar onze doelman werd niet meer belaagd.

De eerste overwinning was zeker ruim verdiend.

De eerste speelhelft in Pulle speelde Wortel het beste voetbal. De thuisploeg kon daar alleen veel inzet tegenover stellen. Jan Koyen kreeg de mooiste kans. In de 42e minuut benutte Pulle een aarzeling om onverdiend op voorsprong te komen.

De eerste minuten na de rust miste de thuisploeg drie grote kansen om de stand te verdubbelen. Daarna was het Wortel dat volop baas werd en zeker zes kansen bij elkaar voetbalde,maar deze werden niet benut. Pulle maakte nog een tweede doelpunt en de scheidsrechter floot af. ( 2-0 )

Na 4 wedstrijden telt KVNA slechts 3 punten. Wortel was steeds de best voetballende ploeg zeker in de eerste speelhelft. In de tweede periode deemsterden de blauw-witten meestal wat weg. Het grote euvel was echter het missen van kansen. Daar moet nog hard op getraind worden.

De wedstrijden

Zaterdag 2 oktober

19.30u DOSKO – KVNA Wortel

Zondag 10 oktober

15.00u KVNA Wortel - Massenhoven

Zondag 17 oktober

15.00u Exc. Kessel - KVNA Wortel

Zondag 24 oktober

15.00u Westmalle - KVNA Wortel

Zondag 31 oktober

15.00u KVNA Wortel – Halle (frbr)

Pats 800

Pat Leysen is een notoir langeafstandsloper. 800 jaar Hoogstraten inspireert hem tot de uitdaging van zijn leven.

Deze maand wil ik starten met gemeende excuses aan mijn lieve echtgenote. Dat ze mij in een koleire uit mijn hazenslaap haalde in de 24 uur van Kladno, klopte wel maar ik verzuimde erbij te zeggen dat ze natuurlijk overschot van gelijk had. Dat is ook de ondankbare job van de coach en daar kan ik achteraf alleen maar blij om zijn. Achteraf welteverstaan. Waarmee de huisvrede ook weer hersteld is. Ondertussen kwakkelde de zomer verder en ik kwakkelde mee.

Rechtstreeks van land- en tuinbouwer - aan betaalbare prijzen - vandaag geoogst, morgen bij u thuis

Heerle 1A 2322 Minderhout 03/315 88 71 info@groentenclub.be

Gewoon wat genieten van het kortere trainingswerk om de vakantiekilo’s af te houden. Na een betonnen 50 km knapte de draad. Tendinopathie van de hamstrings ter hoogte van de zitknobbel, luidde de diagnose. Of misschien een slijmbeursontsteking. Enfin, versleten werk noem ik dat voor de gemakkelijkheid. Iets waar mits een dikke priem in je poep en wat rust best wel over te komen is. Alleen is er geen tijd meer. Doktersbezoek en spartathlon staan uitdagend op hetzelfde kalenderblad . En dat maakt oorlog in je kop. Die 246 km van Athene naar Sparta overbruggen op ervaring en karakter en pijnstillers, meer zit er niet in. Desnoods op één been (al past deze uitdrukking hier alleen letterlijk). Met verbazing las ik op een Hollandse site in een voorbeschouwing op deze wedstrijd: ‘in een goede dag moet de Belg Pat Leysen in staat geacht worden om voorin te eindigen’. Streelt je ijdelheid en geeft de burger moed. Jammer genoeg is moed alleen niet voldoende om dit Griekse avontuur tot een goed einde te brengen. En die goede dagen worden ook al zeldzamer. Laat ons dus erg bescheiden vooruit blikken en gewoon hopen dat ik binnen de 36 uren de voeten van Pheidippides kan kussen en met de lauwerkrans op mijn verbrande kletskop tussen drie beeldschone nimfen voor het nageslacht vereeuwigd word. Maar nu ik dat hier zo tik, zou ik niet beter die halfgodinnen kussen en die voeten laten voor wat ze zijn? Andere goede raad, aanmoedigingen of onzinnige commentaren mag je nog altijd – maar het einde is in zicht – plegen via DHM800@gmail.com

Badminton - Een club met pit!

Wat vele mensen die zich in sport interesseren waarschijnlijk niet weten is dat er sinds 1989 badminton gespeeld wordt in Hoogstraten in de sporthal De Zevensprong aan de Gelmelstraat. In de loop der jaren is de club volledig tot volwassenheid gekomen en telt zomaar eventjes 130 volwassenen en een 50-tal jeugdspelers in de rangen. Het gros van de volwassenen behoort tot de recreanten. Sinds het seizoen 2009-2010 is BC Hoogstraten aangesloten bij de VBL (Vlaamse Badmintonliga) en wordt er ook in competitie aangetreden met twee ploegen. Op dit ogenblik beschikt de club over 17 compe-

titiespelers, de overigen zien het als een aangename manier om sport te beoefenen. Badminton is een sport voor alle leeftijden: Minibad voor 6 tot 9-jarigen, jeugd van 9 tot 15 jaar en volwassenen vanaf 16 jaar. Het nieuwe badmintonseizoen is enkele weken geleden van start gegaan, tijd om eventjes terug te blikken op de prestaties van vorig seizoen.

Competitie

Knap werk werd geleverd door Hoogstraten 1G met tienmaal winst en twee gelijke spelen. Moet

De kernspelers van Hoogstraten 1G v.l.n.r. Pieter Coenegrachts, Joke Van Delm, Nathalie Geets, Tijs Van Hoek

De Minibad-meisjes v.l.n.r. Karen Aerts, Paulien Renders, Katleen Geets (trainer), Charlotte Geuens, Sien Van den Bergh

je nog meer presteren om kampioen te worden? De titel was hun beloning en dit in de 5de Afdeling Gemengd bij PBA (Provinciale Badmintonvereniging Antwerpen). Na deze puike verrichting volgde een huldiging op de Algemene Vergadering van de PBA.

Door deze titel promoveerde het team naar de 4de Afdeling Gemengd en men hoopt nauurlijk de vorige prestatie nog eens zachtjes over te doen. Alles over BC Hoogstraten kun je volgend op de website www.bchoogstraten.be onder Competitie en Uitslagen.

Eindtornooi

Naar jaarlijkse gewoonte organiseerde de club einde mei het eindtornooi in De Zevensprong en er werd in 9 poules gestreden voor de medailles. De Minibad-jeugd speelde twee tot drie wedstrijden terwijl sommige volwassenen (de straffen) zeven wedstrijden voor hun rekening namen. De shuttles vlogen in het rond tot groot jolijt van spelers en supporters. Op het einde van de namiddag was het tijd voor de trofeeën met als slot een overheerlijke barbecue. (rel)

Uitslagen

Minibad jongens (6 tot 9 jaar): 1. Thijs Vanhooydonck; 2. Levi Van den Heuvel; 3. Nicolay Lazarev

Minibad meisjes (6 tot 9 jaar): 1. Charlotte Geuens; 2. Karen Aerts; 3. Sien Van den Bergh; 4. Paulien Renders

Jeugd Dubbel Gemengd (9 tot 16 jaar): 1. Paulien en Ellen Buskens; 2. Alexandra Dominte en Sam Daemen; 3. Aranka Goorden en Janneke Brosens; 4. Paulien Buskens en Aranka Goorden en Janneke Brosens; 4. Paulien Buskens en Yarne Van Mieghem

Heren Enkel Poule A (de straffen): 1. Tijs Van Hoek; 2. Tim Van Delm; 3.Thijs Vervoort; 4. Steven Janssen; 5. Wouter Van Kerckhoven

Dames en Heren Enkel Poule B (gevorderden): 1. Steffie Ceusters; 2. Karen Joosen; 3. Joke Snoeys; 4. Cees De Leeuw

Dames en Heren Dubbel Poule A (de straffen): 1. Steven Janssen en Thijs Vervoort; 2. Joke Van Delm en Nathalie Geets; 3. Frits De Prins en Corney Leemans; 4. Frank Van den Bergh en Jan Janssen

Gemengd Dubbel Poule A (de straffen): 1. Joke en Tim Van Delm; 2. Nathalie Geets en Frits De Prins; 3. Lut Van Maldeghem en Corney Leemans

Gemengd Dubbel Poule B (gevorderden): 1. Joke Snoeys en Carel Kooter; 2. Steffie Ceusters en Robbe Schrijvers; 3. Karen Joosen en Cees De Leeuw

Piet Hereijgers sterkste wielertoerist in Meer

Zondag 5 september een hoogdag voor de wielersport in Meer. Twee wedstrijden prijkten op het programma: Dames Elite kreeg 89 km voor de wielen geschoven terwijl de wielertoeristen 56 km te verteren kregen. 55 renners speldden hun rugnummer op, waarvan drie boven de 45 jaar. Onder het goedkeurend oog van burgemeester A. van Aperen en organisator Delcroix werd de wedstrijd op gang geschoten.

Al van bij het startschot was het van dat! De eerste aanvaller heette Luc Verheyen (Pierentrappers Meerle). De wind blies uit volle kracht en het was geen sinecure om alleen voorop te blijven.

Voor half koers slopen dan zes renners weg uit het peloton: Piet Hereijgers, Jelle Lambrechts, Kris Heremans, Patrick Verdonck, Paul Snels en Raf Martens. Marc Goetschalckx en de eerder genoemde Luc Verheyen sloten hun karretje nog aan. Twee ronden voor het einde koos Kris Heremans het hazenpad, Piet Hereijgers op vinkenslag en in de laatste ronde reed sterke Piet van zijn metgezel weg en kroonde zich overtuigend tot winnaar. Een geslaagde sportnamiddag werd zo afgerond en dit zonder valpartijen. Speciale dank nog aan fotograaf P. Stoops, Ph.Stess en de vele sponsors, seingevers en politie die deze koers mogelijk maakten. (rel)

8e Landlopersjogging in Wortel

Voor de 8e keer vond op de laatste vrijdag van augustus de Wortelse Landlopersjogging plaats. Zoals elk jaar gaat de opbrengst naar een goed doel en dit jaar waren dat de gehandicaptenvereniging De Slinger en de Vereniging van OudStrijders en Oud-Soldaten.Een goede 395 atleten hadden zich aan de start gemeld.Nieuw dit

Dave Bruylandts rechts) eindigde tweede in de 10 miles

jaar was de opsplitsing van de kinder jogging in 500 m en 1 km. De kortste afstand werd gewonnen door Jules Leys uit Wortel, de km door Yarne Martens uit Grobbendonk.Bij de 3 km was Daan Broecks de snelste bij de mannen; Shana Janssen wist te winnen bij de dames.Kristof Van Rooy was niet te houden in de 6 km. Op deze afstand was Femke Melis (Gierle maar met Wortelse roots) de snelste dame. Bij de 9

362 lopers aan de start waaronder 55 voor de kinderjogging

km heeft Maarten Bastijns (Mol) de snelste tijd neergezet. Bij de dames was de plaatselijke Leen Sommen de snelste atleet.De legendarische 10 miles van Wortel werden dit jaar gewonnen door Nid Rumphakwaen (Grimbergen). Hij had iets meer dan 57 minuten nodig om deze afstand af te leggen. Dave Bruylandts (Gierle) en Jimmy Mentens maakten het podium vol. De winnaar van deze 10 miles is volop in de voorbereiding

van het wereldkampioenschap ultralopen dat dit jaar in Gibraltar zal plaatsvinden. Op 7 november gaat hij daar aan de start van de 100 km lange wedstrijd. Op die manier zend ook Wortel een beetje zijn zonen uit. De snelste dame voor 1 jaar was Viviane Lanslots (Merksplas), gevolgd door Katleen Brosens en Maria Van Laerhoven. Proficiat aan alle deelnemers en afspraak voor volgend jaar. (FM.)

Meetria van Zurich tot Almere

Meetria is een sportvereniging voor triatleten uit Meer en de verre omgeving. Jong of oud, liefhebber of fanaticus, je komt ze allemaal tegen bij Meetria en iedereen is welkom. Hoogtepunt is natuurlijk de eigen triatlon rond de Mosten. De 3e editie van de 1/8 triatlon van Meetria, werd gehouden op 19 juni 2010. Nieuw voor deze editie was dat er voorafgaand een kids run plaatsvond. Al zeggen we het zelf, het was een meer dan geslaagde editie.

Omdat we weten hoe bevoorrecht we zijn met een goede gezondheid, gaat de opbrengst van deze triatlon ieder jaar naar een goed doel.

Nadat vorig jaar Roel Brosens als eerste Meetria lid een hele triatlon suc cesvol had beëindigd, waren er voor 2010 meer liefhebbers. Dat doe je dan natuurlijk niet zo maar even. Nee, dat betekent nog meer trainen. Weken van 15 uur trainen of meer moet je er dan voor over hebben. Gelukkig zijn de trainingen gevarieerd omdat het om drie verschillende sporten gaat. Het klinkt afgezaagd maar dit is natuurlijk alleen mogelijk als je partner er achter staat en je van de nodige spaghetti en aanmoedigingen voorziet. De schema’s werden door drie dappere mannen afgestemd op zomer 2010.

Eind juli en Zwitserland roepen bij de meeste mensen associaties op met vakantie, wandelen, bergen en koeien met bellen om hun nek. Er zijn ook mensen die dan naar Zwitserland gaan om sneeuw te zien. Zwarte sneeuw dan wel te verstaan. Met zijn 2500 waren ze op 25 juli 2010 in Zurich, de liefhebbers van het afzien. Twee daarvan kwamen uit Meer, Sprangers en Danny Meyvis. Een gewone triatlon is voor deze heren niet zwaar genoeg. Nee, een fietsparcours met wat bergen vormt nog een extra uitdaging. Weet je wat deze triatleten vlak voor de start om 7 uur in de ochtend tegen elkaar zeiden? “Tot vanavond”. En inderdaad die avond finishten Danny (11u:03m:44s) en Ruud (11u:19m:28s). Het uitdoen is al een krachttoer op zich, maar met deze tijden op dit parcours kun je spreken van een geweldige prestatie. Na aankomst twijfelden ze of ze dit nog ooit zouden doen. Maar inmiddels kriebelt het natuurlijk om dit te herhalen en de tijden te verbeteren. Maar eerst mag Danny zich bewijzen op het WK halve triatlon in Florida op 14 november 2010.

Guy Brosens was de derde Meetria sportieveling die zich dit jaar aan de hele ging wagen. Zijn doel was de triatlon van Almere op 28 augustus 2010. De weermannen voorspelden niet veel goeds: buien, windstoten en fris weer. Dit jaar werd het dan ook een bijzonder zware editie. De zwemproef was in water met een temperatuur rond de 17°C. Met het fietsen waren er naast de gewone buien, hevige stortregens en een heuse hagelbui. In de vlakke polders rond Almere kon de wind zich uitleven op de deelnemers. Om aan te tonen hoeveel invloed het weer had, een dag later werd bij soort gelijke omstandigheden een deel van de kwart triatlon afgelast vanwege de harde wind tijdens het fietsen. Guy had zich goed voorbereid en was in vorm. Hij finishte in 10u:45m:02s. Zeker gezien het weer een topprestatie.

Naast deze wapenfeiten over de lange afstand, werden er door de andere leden ook wedstrijden over allerlei kortere afstanden succesvol beëindigd. Op de website www.meetria.be kun je er meer over lezen en mooie ac tiefoto’s bekijken.

De meeste triatleten kijken niet echt naar de onderlinge competitie in de wedstrijd, maar zijn bezig met hun eigen grenzen te verleggen en genieten van de opbrengst van al het trainen. Het is natuurlijk een zeer individuele sport, maar het leuke van zo’n vereniging zijn de tips die je kunt uitwisselen, het samen trainen en elkaar een hart onder de riem steken als het minder gaat door blessures of zo. Het voordeel tijdens de wedstrijd is dat je ineens een pak meer supporters hebt.

De plannen voor volgend seizoen worden al gemaakt. De schema’s worden opgesteld. U hoort nog van ons.

De volgende triatlon van MEETRIA zal doorgaan op zondag 5 juni 2011. We gaan dan voor een recreatieve 1/8 triatlon en een kwart triatlon niet –stayeren.

Noteer alvast deze datum. Zie ook www.meetria.be (fh)

Guy Brosens

Kruisboog – Competitie voor senioren

Al vele jaren komen de senioren uit in competitie met de St-Jansboog op 61 meter. Castelré, Hoogstraten, Minderhout en Wortel gaan tweemaal per seizoen op bezoek bij elkaar. Door het tellen van de punten en de rozen komt men tot het kampioenschap.

Op woensdag 15 september vond de prijsuitreiking plaats in café In Holland. Deze prijsuitreiking werd traditioneel afgesloten met een koffietafel met spek en eieren.

Tijdens de prijsuitreiking kregen de winnaars een onverwacht applaus van Nederlandse zijde. Iemand van de brandweer van Baarle werd 50 jaar en dat werd in hetzelfde café gevierd.

In de Ere reeks schoot Jan Lenaerts uit Minderhout kampioen met 265 punten. In de A reeks schoot keizer Jan Stoffels, ook uit Minderhout, kampioen met 259 punten. In de B-reeks tenslotte werd Gust Vissers uit Wortel kampioen met 243 punten.

Voor de rozenprijs in de ere reeks moest er geteld worden. Robert Martens (Hoogstraten) en Jan Roeffen (Minderhout) behaalden ieder 23 rozen. Het tweede afschot moest de beslissing brengen die in het voordeel van Jan viel. In de

A – reeks behaalde Marcel Swaenen uit Wortel de rozenprijs met 23 rozen. In de B –reeks was de ere hoofdman Karel Sijsmans uit Wortel de beste met 14 rozen.

Per gilde won Minderhout met 789 punten voor Wortel met 762, Hoogstraten met 759 en tenslotte Castelré met 706 punten.

Swaenen en Jan Roeffen.

Kleine kruisboog - Prijs Kris Bevers

Reeds tien jaar is het geleden dat volgende tekst verscheen in de Gazet Van Antwerpen.

“De Knaap is niet meer”

“Toen zondag de opendeurdag bij de Sint-Jorisgilde in Rijkevorsel net was begonnen, bracht een gildebroeder de droeve mare dat de knaap van de gilde, Kris Bevers, afgelopen nacht onverwacht was overleden. Kris (32) promootte de schutterssport niet alleen in woorden maar ook in daden. Hij was niet alleen knaap van de kleine kruisboog in Rijkevorsel, ook van de grote kruisboog in Casterlé werd hij lid. Gebeten van de schut-

terssport was Kris nog de grote bezieler van de pas gestarte kleine-kruisboogwintercompetitie op de zes meter.”

Onder grote belangstelling werd op zaterdag 2 december 2000 voorgoed afscheid genomen van Kris die nog zoveel had kunnen betekenen voor iedereen.

Competitie

Kris was de grote bezieler van de zes meter wintercompetitie met de kleine kruisboog. Om zijn nagedachtenis te eren kreeg deze competitie de

naam “Prijs Kris Bevers”, een competitie die ook nu nog steeds meer schutters aantrekt. In 2010, tien jaar na zijn overlijden, gaan de schietingen door te:

Zondag 17 oktober Zaal Victoria te Meer; Zondag 28 november Sint-Jorislokaal te SintLenaarts; Zondag 12 december Sint-Jorislokaal te Rijkevorsel;

Zondag 23 januari 2011 zaal Victoria te Meer; Zondag 6 februari Sint-Joris lokaal te Rijkevorsel; Zondag 6 maart Sint-Jorislokaal te Sint-Lenaarts. (Telkens van 10 tot 18 uur.) (FS)

Schutters aan het feest: Gust Vissers, Karel Sijsmans, Jan Stoffels, Jan Lenaerts, Marcel

Natuurpunt Markvallei

Er rest natuurverenigingen blijkbaar maar één manier om natuur daadwerkelijk te beschermen. Wetten, strafmaten, decreten, doelstellingen … het helpt allemaal niks. Wandelend en fietsend word je geconfronteerd met de ene aanslag na de andere. De bosjes in beekvalleien worden schaamteloos omgezet tot maïsakkers, beemden in afgebakende natuurgebieden worden met zware machines gedraineerd, de laatste open ruimte wordt zonder scrupules opgesoupeerd aan ongebreidelde en alsmaar uitdijende woningbouw. De overheden zien het gebeuren, maar tonen zich onmachtig. Natuur blijkt alleen nog maar te redden als deze kan aangekocht of verworven worden door natuurverenigingen. Natuurpunt levert op dat vlak grote inspanningen met steun van leden, vrijwilligers en de overheid. Maar zoals de taferelen op het terrein leren, de mogelijkheden zijn ontoereikend om hetgeen ons aan natuur rest allemaal aan te kopen en definitief te beschermen.

De laatste decennia vond een mentaliteitsverandering plaats. Heel veel mensen beseffen dat om de natuur en het landschap te beschermen, inspanningen nodig zijn en sluiten zich aan bij Natuurpunt om op die manier de stem van de natuur luider te doen klinken. Natuurpunt beheert een 500-tal natuurgebieden met een oppervlakte van 17.631 ha (situatie op 31.12.2009) en telde op het einde van vorig jaar 87 000 aangesloten gezinnen, waarvan 430 uit Hoogstraten en Rijkevorsel. Natuurpunt Markvallei wil iedereen die begaan is met de natuur uitnodigen om zich ook aan te sluiten. Een lidmaatschap kost 24 euro per jaar.

Gratis lidmaatschap

Natuurpunt geeft jou gratis nog het hele jaar 2010 een lidmaatschap. Naast een leuk kennismakingsgeschenk ontvang je tal van voordelen en kortingen. De enige voorwaarde om deze maanden van 2010 een gratis lidmaatschap te ontvangen is, dat je een lidmaatschap onderschrijft voor het jaar 2011. Als je langs komt in bezoekerscentrum De Klapekster op of één van de activiteiten, dan geven we jou ineens een leuke CD en schitterende natuurwandelgids mee naar huis! Kan je niet langs komen, mail dan bc.deklapekster@natuurpunt.be

Charter van de Biodiversiteit

Tijdens de gemeenteraad van augustus werd het biodiversiteitcharter tussen Natuurpunt Markvallei en de gemeenteraad van Hoogstraten ter ondertekening voorgelegd. Het college verkoos niet om, zoals in andere gemeenten, als gemeente het charter te tekenen. Wel konden de leden van

de gemeenteraad hun handtekening onder het charter plaatsen om zich zo te engageren voor meer biodiversiteit in Hoogstraten. De eerste activiteit die hier uit voortvloeide was de open milieuraad over biodiversiteit die op 20 september werd georganiseerd. Maar het is de bedoeling dat vanaf nu jaarlijks twee activiteiten door de stad Hoogstraten en Natuurpunt over biodiversiteit zullen worden georganiseerd.

Cursus om vogels te leren herkennen

Natuurpunt Markvallei wil iedereen alvast even warm maken voor een volgende cursus in de Klapekster. Met de cursus “Vogels herkennen” zal Koen Leysen op 1/12, 8/12 en 15/12 (telkens van 19.30 uur tot 22.30 uur) mensen wegwijs maken in de vogelwereld. Op 12/1 en op 19/1, van 9 tot 12 uur, maken we in Wortel Kolonie en aan de Bleeke Heide een afspraak voor twee praktijklessen. De deelnameprijs bedraagt 20 EUR voor leden en 30 EUR voor niet leden.

In de eerste les krijgen de cursisten een algemene inleiding op vogels: de functie van het verenkleed, de verschillende snavelvormen, de werking van hun zintuigen, de levenscyclus, biotoopkeuze…

In de tweede theorieles wordt uitgebreid ingegaan op hulpmiddelen zoals verrekijkers, veldgidsen, CD-roms… Dan beginnen we met het belangrijkste onderdeel: vogels leren herkennen. Dit wordt in derde theorieles verder uitgediept. “We gooien het hierbij even over een andere boeg. We schetsen ditmaal geen portretten van een waslijst aan vogelsoorten maar kijken samen

naar veldkenmerken bij vogels. Zo krijgen de cursisten oog voor detail en krijgen ze technieken aangereikt om vogels te leren herkennen. Aan de hand van videobeelden leren we samen vogels te herkennen op basis van hun veldkenmerken. Het gaat ons in deze cursus dus eerder om het aanleren van een attitude, een manier van kijken naar vogels.”

Tot slot komen kort ook de zang van vogels en het aantrekken van vogels in de tuin aan bod. Inschrijven kan bij Luc Van Dun: luc.van.dun@ telenet.be

Lezingen over adders, onze voorouders en Andalusië

Het lezingenseizoen is alweer van start gegaan. Op 17 september vertelde Rie Van Velthoven over haar reizen naar Guatemala. Op 1 oktober laat Bart Hoeymans ons kennismaken met de wereld van de amfibieën in onze regio. Hij neemt de aanwezigen mee op tocht door sloot en plas voor amfibieën uit de Markvallei. Bart Hoeymans heeft het over herkenning, onderzoek en verspreiding van amfibieën in Hoogstraten. Maar we gaan met hem ook op zoek naar een addertje onder het gras. Een korte uitleg over het adderonderzoek op het Groot Schietveld in Brecht.

Op 15 oktober is het de beurt aan Eric Van Haute. Eric Vanhaute vertelt over hoe Wortel en omgeving 200 jaar geleden bruusk werd wakker geschud. Hij is professor geschiedenis aan Universiteit Gent en specialiseerde zich o.a. in de situatie van de boeren in de 18° en 19° eeuw in Wortel en omgeving.

Op 29 oktober is het de beurt aan Rob Koeken en Bart Hoeymans. Met de rugzak trokken ze

De lezingen in de Klapekster zijn gratis en starten

Leden van Natuurpunt Markvallei namen deel aan de Grensploetertocht, een tocht die de grenzen van afdeling Markvallei volgt en gespreid zal worden over verschillende jaren. De eerste dag werd maar liefst 23 kilometer afgelegd, de volgende dag deden de Natuurpunters er nog eens 14 kilometer bij. Ze startten in Meersel-Dreef en eindigen in bezoekerscentrum De Klapekster in Wotel. Dat wordt volgend jaar de uitvalbasis voor een volgende traject.

ZOMER 1960

TENTOONSTELLINGEN

Van 4 tot en met 27 oktober OVER DE MUREN tentoonstellingen van foto’s gemaakt door en met gedetineerden in het administratief centrum en in etalages langs de Vrijheid

Van 2 tot en met 17 oktober KERKSCHATTEN, tentoonstelling over en van de kerkschatten van de St.-Katharinakerk en de verering van het Heilig Bloed. Dagelijks toegankelijk van 11 tot 16 uur. Op maandag na afspraak 03 314 51 54 of 0472 63 09 09

Zaterdag 16 en zondag 17 oktober 175 JAAR SCHOOLGESCHIEDENIS IN BEELD, van 13 tot 18 uur in het Klein seminarie

Van 1 september tot 31 oktober DOMINIQUE AMPE in Kunstgalerij De Laro, Lage Rooi 14, geopend van vrijdag tot en met zondag van 14 tot 17 uur. Info: 03 315 00 11

Tot 19 december STADSLUCHT MAAKT VRIJ, tentoonstelling over 800 jaar Hoogstraten in het Stedelijk museum, geopend van woensdag tot en met zondag van 14 tot 17 uur. Info 03 314 65 88 of museum@ hoogstraten.be

Uw activiteiten in De Maand? Meld het ons redactie@demaand.be

HOOGSTRATEN

Elke maandagavond HOOGSTRAATSE CONDITIECLUB, met veelzijdige conditietrainingen onder professionele begeleiding. In de turnzaal van de humaniora van het Spijker van 20 tot 21 uur. Info. 03 314 18 91 en 03 314 45 98

Zaterdag 2 oktober OPENDEUR bij OKRA vanaf 13.30 in zaal Pax.

Zaterdag 2 oktober

FOTO- FIETSZOEKTOCHT van ongeveer 10 km. Organisatie OKRA, vertrek vanaf 12.30 uur in zaal Pax

Zaterdag 2 oktober

URSULA KRYGER & JOANNA TRZECIAK, concert in het kader van het FESTIVAL VAN VLAANDEREN om 20 uur in de begijnhofkerk.

Zondag 3 oktober

KINDERWANDELING “De Maegdekens en Knechtjes van Hoogstraten”, vertrek om 14 uur aan het Stedelijk museum. Deelname 1 euro, inschrijven Toerisme Hoogstraten 03 340 1955

Zondag 3 oktober

BEGIJNENWANDELING, wandelen in en rond Hoogstraten in het kader van het FALOSwandelcriterium. Organisatie KWB, deelnemen kost 1 euro.

Woensdag 6 oktober

ELISABETHCONCERT met gospelsongs door Ann Callens om 20 uur in de kapel van het internaat van het Spijker. Kaarten en info: 03 314 50 11

Zaterdag 9 oktober

CONCERT ten voordele van HAITI, projectkoor en orkest Capella Monteverdi om 20 uur in de St.Katharinakerk. Organisatie/ Hoogstraatse Orgelvrienden, Heilig Bloedcomité en Davidfonds.

Maandag 11 oktober

THE MARCKRIVER NEW ORLEANS JAZZFRIENDS openen het 35ste jazzseizoen vanaf 20 uur in zaal St.-Cecilia.

Woensdag 13, 20 en 27 oktober

PRAATPUNT Afspraak voor personen die de Nederlandse taal willen oefenen. Telkens van 19.30 tot 21 uur in de Gemeentelijke basisschool in de Koningin Elisabethlaan 21. Info 03 314 37 86

Woensdag 13 oktober

CINE HORIZON met de voorstelling “RAINING STONES” om 19.30 in het auditorium van het Klein Seminarie. Inkom 2,50 euro. Info 03 340 19 54

Donderdag 14 oktober

KOOKWEDSTRIJD, in het VTI Spijker. Maak een lekker en gezond tweegangen menu voor 4 personen met een budget van 3 euro per persoon. Info en organisatie sociale dienst OCMW: Katrien Van den Bossche, tel.: 03 340.21.51 of katrien.vandenbossche@ocmwhoogstraten.be

Vrijdag 15 oktober

LATENT TALENT, 12de Begijnhofconcert met optreden van het ensemble SPREZZATURA om 20 uur in de begijnhofkerk. Een organisatie van Lionsclub Hoogstraten-Markland. Info 03 340 19 55.

Vrijdag 15 oktober

FINALE DJ CONTEST en jeugdfuif naar aanleiding van 800 jaar Hoogstraten in Highstreet

Zaterdag 16 oktober

VERWENDAG in de bibliotheek van 9 tot 12 uur. Info: 03 314 32 61 of hoogstraten@bibliotheek.be

Zondag 17 oktober

DAGUITSTAP NAAR LEUVEN, een organisatie van vzw Erfgoed Hoogstraten. Leden 40 euro, niet leden 43 euro. Info en inschrijven voor 6 oktober bij josee.verbreuken@telenet.be

Donderdag 21 en 28 oktober

EFFICIENT COMMUNICEREN, vorming in de bibliotheek, telkens van 20 tot 22 uur. Deelname kost 10 euro voor twee dagen. Info en inschrijvingen 03 314 32 61 of hoogstraten@bibliotheek.be

Zaterdag 30 en zondag 31 oktober

OLDTIMERBEURS in de Veilinghallen, telkens van 9.30 tot 18 uur. Inkom 12 euro, kinderen tot 6 jaar gratis. Info: 0497 45 99 68

MEER

Zaterdag 2 oktober

KERMIS met LEGENDS OF ROCK bij de poepieboys in in zaal Victoria en KING SIZE en JACK MCLEAN in de Mussenakker

Zondag 3 en maandag 4 oktober

KERMIS in ’t Fortuin met op zondag PETER EN ZIJN BOTSAUTO’S en op maandag BACK TO BASICBAND

Zaterdag 9 oktober

NAKERMIS met FLASHING MEADOWS in de Mussenakker

Zondag 10 oktober

NAKERMIS met LIVE MUZIEK in ‘t Fortuin

Zaterdag 9 oktober

WIELERWEDSTRIJD van 15 tot 17 uur. Info 03 315 81 98.

Zondag 17 oktober

TWEEDEHANDSBEURS van speelgoed, kleding, baby- en kinderartikelen tot 16 jaar van 11 tot 14 uur in De Meerpaal. Organisatie Gezinsbond. Info: 03 315 42 87.

Zaterdag 23 oktober

TUSSEN KUNST & KITSCH, beoordeling van uw curiosa, kunst en/of kitsch tijdens de normale openinguren van de Kringwinkel.

Zondag 24 oktober

ONTBIJTCONCERT om 10 uur in zaal “Voor Kunst en Volk” door fanfare Sinte-Rosalia. Kaarten kosten 12 euro. Info: 03 315 01 78 of 03 315 90 79

MEERLE

Zaterdag 2 oktober

BINGOAVOND ten voordele van Fanfare Sancta Cecilia om 20 uur in parochiezaal Ons Thuis. Info 03 315 72 62

Zaterdag 16 en zondag 17 oktober

VELDTOERTOCHT op zaterdag van 16 tot 17 uur en op zondag van 7.30 tot 11 uur. Info 03 315 00 27

MINDERHOUT

Zaterdag 2 oktober

VELDRIT van 10 tot 17 uur aan de Goorkensdreef. Info 0474 74 11 77

Zaterdag 2 en zondag 3 oktober AUTOCROSS aan het Paterspad, georganiseerd door Marjos. Info 0479 42 93 40

Zaterdag 30 oktober

3de VOLKSDANSAVOND - GOLDEN OLDIES van 20 tot 1 uur in de parochiezaal. Organisatie KSJ Werkgroep ouders.

WORTEL

Zaterdag 7 oktober

PANNENKOEKEN en TENTOONSTELLING over de werking van Ziekenzorg van 13.30 tot 17.30 uur in parochiezaal Trefpunt.

Vrijdag 15 oktober

ERIC VANHAUTE over Wortel in de 18de en 19de eeuw om 20 uur in de Klapekster

Zaterdag 16 en zondag 17 oktober

AUTOCROSS langs de Langenberg. Info: 0478 21 13 38

Vrijdag 22 oktober

BOSSTREKEN door Theater Op Dreef, een wandeling in Wortel-kolonie. Inschrijven langs www.theateropdreef.be

Vrijdag 29 oktober

ROB KOEKEN en BART HOEYMANS met de rugzak door Andalusië, om 20 uur in de Klapekster.

LEZERS SCHRIJVEN

aan Arnold Van Aperen.

Niet zo lang geleden schonk burgemeester Arnold Van Aperen vele boeken speelkaarten weg met zijn eigen beeltenis erop. Dat sommigen erg gehecht zijn aan dit nobel kleinood getuigt deze vraag van Guus Michielsen in onze mailbox:

Aan Ere Senator Arnold Van Aperen,

Ik ben de harte 9 verloren. Is het mogelijk een nieuwe te ontvangen?

Met vriendelijke groet, Radeloos hartje

BRAND/ONGEVAL 100

Noodhulp 03 314 42 43

Administratie en Ziekenvervoer 03 314 32 11

Wild& Gevogelte

STOFFELS bvba

Kip aan ‘t spit din., woe., don., vrij.& zat.

Heimeulenstraat 20- 2328 Hoogstraten (Meerle) Tel. 03/ 315 70 16

Winkel open van9u. tot 18 u. Zondag en maandag gesloten

handwerken - naaigerei - breiwol alle verstelwerken

Desmedtstraat 5, 2322 Minderhout Tel./Fax: 03 / 314.71.34 203

TANDARTSEN

Voor dringende gevallen op zaterdagen, zondagen en feestdagen belt u het centraal nummer 090 33 99 69

HUISARTSEN

Bij afwezigheid van de huisarts, tijdens weekdagen vanaf 18 uur ’s avonds tot de volgende dag 8 uur ‘s morgens én tijdens het weekend tot maandagmorgen 8 uur één centraal oproepnummer: 014/410.410.

U wordt dan doorverbonden met de huisarts van wacht in uw eigen regio of met de Wachtpost regio Turnhout, Campus Blairon, Steenweg op Gierle 100, 2300 Turnhout.

APOTHEKERS

Tussen 22 uur en 9 uur ’s morgens BEL 0900 10-500

Van 27 tot en met 30 september

Apotheek Biopharm, Meerledorp 46, Meerle Van 1 tot en met 3 oktober

Apotheek Schevelenbos, Kapelstraat 11 te Loenhout, tel.: 03 669 64 24

Zaterdag 2 oktober van 9 tot 12.30 uur

Apotheek Luyten, Minderhoutdorp 40 te Minderhout, tel.: 03 314 40 74

Van 4 tot en met 7 oktober

Apotheek De Marck, Leopoldstraat 7 te Merksplas, tel.: 014 63 31 66

Van 8 tot en met 10 oktober

Apotheek De Volksmacht, Hoek 16 te Rijkevorsel, tel.: 03 314 62 25

Zaterdag 9 oktober van 9 tot 12.30 uur.

Apotheek Horsten, Vrijheid 98, Hoogstraten, tel.: 03 314 57 24

Van 11 tot en met 14 oktober

Apotheek Fransen, Vrijheid 160, Hoogstraten. tel.: 03 314 60 04

THUISVERPLEGING

WIT-GELE KRUIS, 24 op 24 uur. Voor Hoogstraten en deelgemeenten: tel. 014.61.48.02. DE VOORZORG, 24 op 14 uur. tel. 014.40.92.44.

Zelfstandige verpleegkundigen:

Heidi Van Otten 0486.37.45.27 – 03.314.10.18, Lia Geerts 0498.64.53.80, Nele Segers 0494.92.32.27, Els Koyen 0476.43.07.55 en Sofie Dictus 0498.07.62.68. Vera Haest 03.314.38.39 en May Van Doninck 03.314.30.48.

Lou Van Bouwel 03.314.41.50. – 0473.81.02.03, Ilse Van Bouwel 03.314.80.68. – 0497.92.20.00, Kristel Rombouts 03.314.10.85. – 0474.26.14.41 en Mia Vervoort 0478.42.49.34.

Kathelijne Adams 03.309.27.84 en Anja Krols 014.70.42.72.

Joris Buyle 03.314.13.08. Kris Swaenen 03.314.24.39.

Johan Adams 03.314.17.31.

Edith De Busser, 03 315.47.18 / 0477 17.58.06

Van 15 tot en met 17 oktober

Apotheek De Meester, Vrijheid 216 te Hoogstraten, tel.: 03 314 51 50

Zaterdag 16 oktober van 9 tot 12.30 uur

Apotheek De Meester, Vrijheid 216 te Hoogstraten, tel.: 03 314 51 50

Van 18 tot en met 21 oktober

Apotheek Schevelenbos, Kapelstraat 11 te Loenhout, tel.: 03 669 64 24

Van 22 tot en met 24 oktober

Apotheek Horsten, Vrijheid 98, Hoogstraten, tel.: 03 314 57 24

Zaterdag 23 oktober van 9 tot 12.30 uur

Apotheek Horsten, Vrijheid 98, Hoogstraten, tel.: 03 314 57 24

Van 25 tot en met 28 oktober

Apotheek Horsten, Vrijheid 98, Hoogstraten, tel.: 03 314 57 24

Van 29 oktober tot en met 1 november

Apotheek Rombouts, Worteldorp 11, Wortel, tel.: 03 314 38 68

Zaterdag 30 oktober van 9 tot 12.30 uur

Apotheek Rombouts, Worteldorp 11, Wortel, tel.: 03 314 38 68

tuinaanleg en onderhoud beregening en bestrating

KOPIJ

Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 27 oktober

OPGELET

Wij verwachten alle kopij ten laatste op DINSDAG 12 OKTOBER

redactie@demaand.be De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden teksten eventueel in te korten