Mooie Muizenruiters

Fotoverslag van 12 maart tijdens ‘NLdoet!’

Joke Colijn, foto’s: met dank aan alle bouwers van de ruiters.

Allereerst: het gaat slecht met een aantal soorten muizen, zowel met bepaalde soorten woelmuizen (de noordse is een ondersoort die op de Rode Lijst staat en alleen in Nederland voorkomt) als met een paar soorten van de zg. ‘echte muizen’. Zeker in natte jaren met veel regen, in gebieden waar het water omhoog gezet wordt zoals in natuurgebieden, of waar agrarisch gebied door onderwaterdrainage natter wordt, zou het gebruik van ondergrondse nesten zomaar problemen kunnen gaan opleveren. En er zijn vast nog andere redenen waarom het niet goed gaat met een aantal muizensoorten. Maar een feit is (bron: zoogdiervereniging) dat vooral door intensief beheer de ruige plekjes verdwijnen langs bijvoorbeeld oevers, waarvan muizen profiteren. En we weten wat er gebeurt als er een schakel uit de voedselketen verdwijnt: alle soorten daarboven lijden er onder. Dus ook omwille van instandhouding biodiversiteit kan dit project interessant zijn; niet alleen onze weidevogelkuikens kunnen ervan profiteren als predatoren voldoende muizen als voedselbron vinden. Het zou ook kerkuilen, en de steenuilen kunnen helpen die dreigen te verdwijnen uit de Krimpenerwaard, naast roofvogels als buizerd en torenvalk voor welke muizen het primaire stapelvoedsel zijn, en de kleine marterachtigen die ‘snachts op strooptocht gaan. Hopelijk houdt het ook een aantal katten uit het land. Voor elke muis die wordt gegeten, leeft een kuiken een dag langer! Ook belangrijk: muizenruiters stimuleren samenwerking. De knotploeg, de maaiploeg, de uilen- en de roofvogelwerkgroep én natuurlijk de weidevogelwerkgroep leveren een aandeel. En muizenruiters zijn mogelijk een mooi onderzoeksproject voor een toekomstige zoogdierwerkgroep. Want welke soorten muizen hebben we nu eigenlijk (nog) in de Krimpenerwaard? De weidewachters die meebouwden hebben nog graan om gedurende dit broedseizoen aan te vullen door de vulbuis in elke ruiter. Na het broedseizoen stoppen we daarmee, om niet onnodig predatoren te kweken. Daarbij komt dat eerstejaars roofvogels en zoogdieren lang niet altijd de winter goed doorkomen. Dus muizen: dit is ook jullie seizoen, je bed is gespreid, kom maar op! D

Aan de Koolwijkseweg wordt op vier agrarische bedrijven aan weidevogelbescherming gedaan. De muizenruiter op het ook aan die weg gelegen perceeltje van Arie van de Graaf zou de lokale predatoren kunnen interesseren voor de muizen die erdoor worden aangetrokken. Arie heeft veel handige spullen en met vereende krachten werd vrij snel een prachtig bouwwerk gerealiseerd. Trots op! D

Op de locatie in polder Krimpen aan de Lek ging men ook fanatiek aan de slag. De spullen lagen klaar, een plan de campagne was zo gesmeed. Nog wat extra takken voor een stevige bodem snoeien en dan het hooi er op - vier balen per ruiter. Ook hier stond de ruiter binnen een paar uur. Lekker warm en droog, dat moet voor een muis toch onweerstaanbaar zijn? Helaas bleek deze ruiter, ver van de bewoonde wereld, ook verkeerde ménsen aan te trekken. Toen de weidewachter er de eerstvolgende keer bij kwam, fotografeerde ze het droevige beeld rechts. We hebben aangifte van brandstichting gedaan en de politie gaat extra patrouilleren. Maar toch: wie doet nou zoiets??? D

Helemaal achterop het indrustrieterrein Vaartland ligt een oude boomgaard, die in bezit is van De Vries en Verburg. Aansluitend ligt het land van een boer die hart heeft voor weidevogels. Een muizenruiter in die boomgaard kan mogelijk de rovers verleiden om anderom op de uitkijk te gaan zitten: met de rug naar het boerenland. Aan deze ruiter ontbrak nog wat hooi, dat is later aangevuld. Filmpjes van een cameraval lieten zien dat duiven en eksters het graan kwamen eten, dat is niet de bedoeling! Arie van de Graaf heeft er onderaan grof gaas omheen gezet waar muizen makkelijk doorheen lopen. D

Aan de West Vlisterdijk is een muizenruiter gebouwd op het land van een boer met weidevogels. Deze bouwers hielden van sterk werk: de constructie werd op de hoeken extra verstevigd en strotouw houdt het hooi bij elkaar. Een aantal bouwers zijn daar ook de weidewachters. Zij kunnen dus goed zien of bijvoorbeeld vliegende predatoren interesse tonen voor de muizen erin of erbij. En mogelijk poepjes fotograferen van marters die er komen dineren. Ook hier wordt terecht geposeerd bij het eindresultaat; deze ruiter kan wel een stormpje trotseren! D

Coordinator Pia Vrucht van de uilenwerkgroep had het goed begrepen: muizenruiters kunnen ook de steenuilenpopulatie die in zwaar weer zit, helpen. Dus vond zij een plek vlakbij de locatie van een eenzame steenuil, in de hoop dat die dit jaar een maatje gaat vinden door een goed voedselaanbod. In de boomgaard naast boerderij Het Paradijs verrees een mooie ruiter. Punt was nog wel dat de schapen er bij konden en die lusten wel een geurig plukje hooi. Na de bouw van de ruiter moest daarom de afrastering worden hersteld die ooit de boomgaard afschermde van het weiland. Pia had zelf de materialen daarvoor meegenomen. Recent stuurde ze een blijk van ’bewoning’ van de muizenruiter: er zit een eendennest bovenin! D