uitgekamd mei 2023

uitgekamd

De internationale Duitse school van Brussel (IDSB) wil meer connectie met de buurt

Hoe word je gezond oud?

Armand Deboeck vertelt zijn verhaal

Feest van de Europese

Gemeenschap:

Bulgarije in de kijker

WEZEMBEEK-OPPEM • JAARGANG 24 • NR 4 • MEI 2023

UITGAVE VAN GC DE KAM EN VZW ‘DE RAND’

Buurtplatform Hoplr van start

Hoplr, het online buurtnetwerk dat je in contact brengt met mensen uit je buurt, nam eind maart een vlotte start in Wezembeek-Oppem. Op twee weken tijd registreerden 830 gezinnen zich op het platform. Daarop kan je spullen uitwisselen, hulp vragen voor een klusje en initiatieven of ideeën lanceren. Je vindt er ook een chatfunctie, een kalender en een lijst met alle geregistreerde buren. Zo kan je vlot contact leggen en elkaar helpen.

Het gemeentebestuur nam het initiatief om de Hoplr-software aan te kopen, maar het platform en wat ze ermee doen is van de buurt zelf. In totaal zijn er in de gemeente nu drie buurtnetwerken actief: Wezembeek, Oppem en Schone Lucht-Marmot. ‘Wie zich registreert, krijgt enkel de info van zijn buurt te zien’, verduidelijkt Jennick Scheerlinck van Hoplr. ‘We bieden de website/app aan in vijf talen. Een buurtgesprek kan je voeren in je moedertaal. Er is immers de mogelijkheid om de berichten te vertalen naar 15 talen. Zo willen we zo veel mogelijk mensen bereiken.’

Hoplr vervangt het burgerparticipatieplatform IdeeWO. Binnenkort kan ook de gemeente berichten posten in het netwerk. Denk bijvoorbeeld aan bewonersbrieven, berichten over afvalophalingen, noodsituaties of andere praktische zaken. Maar verder heeft het gemeentebestuur geen inkijk in de buurten. Ook wie digitaal niet actief is of zich in een kwetsbare situatie bevindt, wordt niet vergeten. Scheerlinck: ‘Vanaf september zal een buurtconciërge, die bij het OCMW werkt, mensen met elkaar verbinden. Vandaag kunnen inwoners bij de online registratie aangeven of ze burenhelper willen zijn. In Oppem hebben momenteel 88 gezinnen dat gedaan. Vooraleer we hen inschakelen, worden zij gescreend.’ (VW)

In de brief die alle inwoners van Wezembeek-Oppem eind maart van Hoplr ontvingen, staat een unieke code die toegang geeft tot het buurtnetwerk. Heb je geen code ontvangen, dan kan je ook inschrijven zonder code. Hoplr of één van de buren zal je lidmaatschap dan eerst nog moeten bevestigen. Wie vragen heeft, kan mailen naar support@hoplr.com. Info: www.hoplr.com.

Wezem’Move: burgerbeweging met ambitie

Wezem’Move zal in oktober 2024 met een tweetalige lijst deelnemen aan de gemeenteraadsverkiezingen. Dat heeft de burgerbeweging recent beslist. Om zich bekend te maken, organiseerden ze op 19 maart een kennismakingsavond, waaraan een 100-tal nieuwsgierige inwoners deelnamen.

‘Ons doel is om de lokale politiek een nieuw elan te geven’, vertelt Axel Maeyens, een van de leden van de beweging. ‘Dat

willen we doen door meer samen te werken met de inwoners. We hebben het gevoel dat sommige dossiers worden doorgeduwd, zonder rekening te houden met een breed gedragen wil van de burgers. Ik denk bijvoorbeeld aan het mobiliteitsplan of de inrichting van een nieuwe hockeyclub midden in de dorpskern, wat een grote impact zal hebben op de buurtbewoners. Dat zijn geen slechte dossiers, maar volgens ons kan alles transparanter verlopen, met meer inspraak van de

Politiehond op komst bij Wokra

In de zomer van 2024 krijgt de politiezone Wokra versterking van de – op dat moment – driejarige politiehond Joz. Deze Mechelse herder zal onder meer ingezet worden tijdens patrouilles, acties en huiszoekingen. Vooraleer het zover is, moet de hond een opleiding doorlopen in een erkend opleidingscentrum van de politie.

‘De hond wordt drie maanden getraind op bijtwerk, attenderen (het zoeken en aanduiden van personen) en gehoorzaamheid. Dat doet hij in groep, samen met zijn begeleider, om al zo veel mogelijk te socialiseren’, vertelt commissaris Steve Vanhelmont.

‘Inspecteur Van Winkel-Costers, die met de hond zal werken, heeft het dier zelf uitgekozen. De band tussen de hond en zijn begeleider is heel belangrijk. Ook buiten de werkuren blijft de hond onder de hoede van de inspecteur.’ Dat het een Mechelse herder betreft, is geen toeval. ‘Het ras komt vaak voor bij de politie omdat het bekendstaat om zijn hoog werkgedrag, interessante fysieke kenmerken en afschrikwekkend effect’, verduidelijkt Vanhelmont. ‘Binnen de zone kunnen alle diensten op zijn bijstand rekenen. Buiten de geplande opdrachten zullen we de hond ook inzetten tijdens patrouilles in parken, bossen, openbare en overlastplaatsen.’

Gemiddeld kan een hond acht jaar in dienst blijven. Daarna kan zijn begeleider hem overnemen. Het is trouwens niet de eerste keer dat er een politiehond actief is in de politiezone Wokra. ‘Jammer genoeg was Thor niet lang bij ons wegens ziekte. Hopelijk hebben we met Joz meer geluk.’ (VW)

inwoners. Zo kan je samen tot de beste oplossing komen voor alle betrokken partijen. Hoe we dat in de praktijk gaan omzetten, is iets waar we nu samen over nadenken.’

Om te weten wat er leeft, trekt de burgerbeweging de straat op. ‘In december en januari belden we aan bij een 200-tal mensen om te kijken wat hen bezighoudt’, zegt Maeyens. ‘En ook de komende maanden plannen we een bevraging waarmee we 1.500 burgers willen bereiken. De informatie die we uit die gesprekken halen, zullen de basis van ons programma vormen.’

Wezem’Move bestaat momenteel uit een 25-tal leden met een diverse achtergrond. ‘Het is onze bedoeling om met een tweetalige lijst, waarin alle gemeenschappen vertegenwoordigd zijn, naar de kiezer te trekken. Zo willen we de huidige tweespalt Vlaams-Frans binnen de politiek in WezembeekOppem doorbreken. Eigenlijk is het simpel: iedereen is welkom’, besluit Maeyens. (VW)

Info: wezemmove@gmail.com

De internationale Duitse school van Brussel (IDSB)

‘We willen meer connectie met de buurt’

De internationale Duitse school van Brussel (IDSB) is bekend bij de inwoners van onze gemeente, maar weinigen hebben echt contact met de schoolgemeenschap. Daar wil de school iets aan doen. Thomas Leitheiser, die sinds 2019 voor de school werkt, gaat met ons in gesprek.

Scholen over heel de wereld

‘Na mijn aanstelling in de school ben ik met mijn gezin naar Wezembeek-Oppem verhuisd’, start Thomas Leitheiser.

‘Samen met mijn vrouw Bettina en onze drie kinderen Marie, Jakob en Anne.’

Duitsland heeft ongeveer 140 scholen over heel de wereld. ‘Daar kunnen wij als leerkracht voor solliciteren. Eerder verbleven we een viertal jaar in Californië. In België blijven we tot 2027, want acht jaar op dezelfde plaats is het maximum volgens het interne reglement.’

Thomas Leitheiser werkt 50 tot 60 uren

per week. Twintig uur geeft hij Duitse of Engelse les aan de oudste groep leerlingen. De overige veertig uur vult hij met zijn managementfunctie als directeur van deze groep. Zijn vrouw Bettina werkt in de bibliotheek van de school als vrijwilliger, twee dagen per week.

Verschillen met het Belgische schoolsysteem

De ISDB is een private school met een kinderdagverblijf, een kleuterschool, een basisschool en een middelbare school, momenteel verdeeld over twee gebouwen. De vakken in het middelbaar

stemmen in grote lijn overeen met het programma in Nederlandstalige scholen. Toch zijn er verschillen.

‘Dat klopt,’ gaat Thomas Leitheiser verder, ‘onze kleuterschool is tweetalig. Ouders kunnen kiezen tussen de groep Duits-Frans of de groep Duits-Engels. De basisschool is uitsluitend Duitstalig en omvat slechts vier schooljaren. Nadien gaan de leerlingen naar de secundaire school die opgedeeld is in drie eenheden. Van slechts 30 % van onze leerlingen zijn beide ouders Duitstalig. Bij de meerderheid is slechts één van de

‘Rechts op de foto: Lesgever Thomas Leitheiser. Genomen tijdens een activiteit Nederlands in GC de Kam voor de Duitse school.

INFORMATIE

uit de gemeente

Die Internationale Deutsche Schule Brüssel (IDSB) plant Änderungen

„Wir wollen mehr Verbindung zur Nachbarschaft“

Die Internationale Deutsche Schule Brüssel (IDSB) in der Lange Eikstraat ist unter den Bewohnern unserer Gemeinde bekannt. Aber nur wenige von uns haben wirklichen Kontakt mit der Schulgemeinschaft. Die Schule möchte dies ändern. Thomas Leitheiser (56), der seit 2019 an der Schule arbeitet, kommt zu uns zum Gespräch.

„Als ich in Kalifornien gearbeitet habe, hat sich die Schule in einem Nachbarschaftskomitee engagiert. Das vermisse ich hier

ouders Duitstalig en bij een kleine minderheid zelfs geen van beide. Die laatste kiezen voor onze school omdat ze vertrouwen hebben in de kwaliteit van ons schoolsysteem. Het eindexamen, dat wij het ‘Abitur’ noemen, geeft je het recht om aan elke universiteit over de hele wereld te studeren. De school telt ongeveer 560 leerlingen. Dat is niet zo veel, waardoor we de leerlingen individueel kunnen begeleiden. Wij zetten sterk in op vreemde talen. Tijdens de laatste drie jaren kunnen de leerlingen Nederlands als keuzevak kiezen en de helft doet dat ook.’

Zelf volgen Thomas Leitheiser en zijn vrouw Nederlandse les in de Lijsterbes in Kraainem en in de Kam. ‘Ik groeide op in Keulen en het Keulse dialect lijkt op het Nederlands. Dat maakt het makkelijker. Als we in het weekend op stap gaan, is dat vaak naar steden zoals Leuven en Antwerpen, waar we ons Nederlands oefenen. Bovendien hou ik ervan om vreemde talen te leren.’

Meer connectie met de buurt

‘Van de Orde van den Prince, een vereniging die zich inzet voor de taal en cultuur van de Nederlanden, kreeg de school een prijs voor de inzet om de Nederlandse taal te promoten’, zegt Leitheiser. Daarnaast organiseert de

noch.“ Deshalb hat er sich im letzten Sommer mit Anne Decuypere und Thierry Wellens von de Kam zusammengesetzt, um zu besprechen, wie sie besser zusammenarbeiten können, denn beide sind im Kulturbereich tätig.

Erweiterung der Schule

Auch das Schulgebäude wird sich verändern. Das in den 1960er Jahren errichtete Gebäude ist inzwischen renovierungsbedürftig. Die vorliegenden Pläne sehen vor, die neue Schule an der Stelle zu bauen, an der sich jetzt die Sekundarschule befindet. Die Idee ist, dass alle Klassen dann in dieses neue Gebäude umziehen. Was mit dem Gebäude geschieht, in dem sich jetzt die Grundschule befindet, ist noch nicht bekannt.

school sportactiviteiten met andere Duitstalige scholen uit de Oostkantons. Ook is er veel uitwisseling met internationale Duitse scholen, zoals die in Londen, Den Haag, Parijs, Toulouse en Genève.

‘Wat nog beter kan, is de connectie met de directe buurt’, geeft Leitheiser toe. ‘Toen ik in Californië werkte, engageerde de school zich in een buurtcomité. Hier mis ik dat.’ Vorige zomer zat hij daarom samen met Anne Decuypere en Thierry Wellens van de Kam, om te bespreken hoe ze beter kunnen samenwerken. Ze zijn immers allemaal met cultuur bezig.

‘We nodigden de Kam uit op onze verenigingenmarkt. Voor onze leerlingen zijn de activiteiten van de Kam ook een goede oefenkans Nederlands. Ze krijgen lesvrijstellingen als ze zich daarvoor engageren. Zo hielp een leerling bij een vakantiestage voor kinderen. Twee van onze leerlingen zijn vertegenwoordigd in de jeugdraad en met de klas volgden we beatboxworkshops in de Kam.’

Uitbreiding van de school

Eind de jaren 60 werd het huidige schoolgebouw geopend. Die is nu aan vernieuwing toe. De plannen die op tafel liggen, wil de nieuwe school bouwen op de plek waar nu de middelbare school

ligt. De bedoeling is dat alle klassen dan naar dat nieuwe gebouw verhuizen. Wat met de ruimte gebeurt waar nu de basisschool gevestigd is, is nog niet bekend.

De verbouwingen moeten de school afstemmen op de noden van deze tijd.

‘De manier van lesgeven is in 60 jaar sterk veranderd. Nu werken we vooral in kleine groepen. Daarop willen we de ruimtes van het nieuwe gebouw afstemmen. In de hal van onze school staat een maquette van het bouwplan. Geïnteresseerden mogen altijd komen kijken’, licht Leitheiser toe. Als het begin van de bouwwerken bekend is, komt er een informatievergadering voor de buurt.

‘We hopen in het schooljaar 2026-2027 te verhuizen naar het nieuwe gebouw.’

Karla Stoefs

woensdag 24 mei Ontmoetingsfeest

Femma WO

19.30 uur – GC de Kam

prijs: 15 euro voor leden

zondag 28 mei 20km van Brussel

Running Club WO

10 uur – Jubelpark, Brussel

inschrijven via www.20kmdoorbrussel.be

prijs: 28 euro

zaterdag 13 mei

ChiroKafé: het Wilde Westen

Chiro Berkenbloesem

Dit jaar staat het ‘ChiroKafé’ in het teken van het Wilde Westen. ‘We organiseren een barbecue en de leiding verkleedt zich’, zegt leidster Anouk Lambrecht (23) van de werkgroep ChiroKafé. ‘Het wordt een gezellig samenzijn met snacks, drankjes en muziek voor jong en oud met heel wat animatie. De chirolokalen worden in westernstijl versierd. Er zijn ook een springkasteel, voetbaltoernooi en schminkstand. Vanaf 18 uur kunnen de kinderen genieten van de silent disco. Dat is een concept waarbij de dj muziek draait, maar er nergens geluidsboxen zijn. Het danspubliek draagt koptelefoons. De muziek die de dj draait, wordt via draadloze zenders naar de hoofdtelefoons verstuurd. Om 22 uur kunnen de volwassenen swingen op de silent disco.’

Het ChiroKafé is naar jaarlijkse gewoonte een blij weerzien. ‘We zijn een kleine groep met een vijftigtal leden en leiding. We kennen elkaar dus allemaal’, vertelt Anouk. ‘Maar oud-leiding zien we niet vaak. Tijdens ons ChiroKafé kunnen zij dan met de ouders en oud-leden bijpraten. We verwachten meer dan honderd bezoekers. De opbrengst gaat naar de chirowerking en het kamp. Voor de barbecue moet je vooraf inschrijven.’ (JH)

info: vanaf 15 uur tot in de late uurtjes – chirolokalen Berkenbloesem, Vosberg 44, Wezembeek-Oppem • Inschrijven voor de barbecue kan via www.chiroberkenbloesem.be (doorklikken naar ChiroKafé 2023).

donderdag 1 juni

Dagreis naar Haspengouw

Femma WO

Ook dit jaar doet Femma een busuitstap. ‘Deze keer gaan we naar Haspengouw’, zegt Annie Vanderperren van Femma. ‘We bezoeken eerst de fruit- en groenteveiling BelOrta in Borgloon. Het personeel behandelt soms tot 4.000 ton groenten en fruit op één enkele verkoopdag. Het is de grootste coöperatieve veiling van Europa. Onze bedrijfsgids vertelt er meer over de geschiedenis van het veilingwezen en van BelOrta in het bijzonder. Zo leren we alles over het veilingsysteem en welke weg groenten en fruit afleggen van bij de producent tot de plaatselijke supermarkt. We staan op de eerste rij om het unieke klokverkoopsysteem in werking te zien.’

Na het middagmaal met drie gangen verkent de groep het glooiende landschap van Haspengouw. De pittoreske kerkdorpjes, machtige kastelen en andere bezienswaardigheden bezoekt Femma allemaal tijdens deze tocht. ‘Onderweg maken we een wandeling naar het doorkijkkerkje met kunstwerk Reading between the lines ten zuiden van Borgloon’, vertelt Annie. ‘Dat is een installatie ontworpen door het architectenduo Gijs-Van Vaerenbergh in 2011. Daarna gaan we naar de brouwerij en stokerij Wilderen. Tijdens deze rondleiding maken we kennis met het heden en verleden van de brouwerij en stokerij. De dag ronden we af met een proevertje.’ (JH) info: 8 uur – Kerkhof Wezembeek-Oppem • prijs: 65,50 euro inclusief autocar, chauffeur, bezoek Belorta, driegangenmaaltijd, gids(en), rondrit en bezoek brouwerij Wilderen • info: vanderperren_anna@hotmail.com

Feest van de Europese Gemeenschap: Bulgarije

maandag 8 mei

Feest van de Europese

Gemeenschap

Bulgarije

20 uur: informatiebeurs, gastsprekers, muziek en dans.

Voor de vierentwintigste keer viert de Cultuurraad van WezembeekOppem samen met GC de Kam het Feest van de Europese Gemeenschap. ‘Dit jaar is Bulgarije ons partnerland’, zegt voorzitter Ronald Cools van de Cultuurraad. ‘Naast gastsprekers zijn er muziek en dans, gevolgd door een Bulgaars getinte receptie.’ Uitgekamd sprak met oprichtsters Mariya Tzvetkova van de dansgroep Na horoto v Bruxelles en Nadezhda Nikolova van zanggroep Bulgapeya. Beide groepen brengen een Bulgaarse voorstelling tijdens het feest.

‘Onze dansgroep Na horoto v Bruxelles is in december 2007 opgericht door een kleine groep mensen’, zegt oprichtster Mariya Tzvetkova, die danscursussen (horos) voor vrouwen en toneelchoreografieën organiseert. Bogdan Bogdanov heeft de leiding over de mannengroep. ‘Na een tijdje nam het aantal mensen dat Bulgaarse dansen wilde leren toe, wat leidde tot de scheiding van de groep in twee niveaus. Zo werd in 2014 de groep voor toneelvoorstellingen opgericht, bestaande uit de beste dansers.’

Authentieke dansen

‘Momenteel telt onze groep 80 leden van verschillende beroepen, leeftijden en nationaliteiten. Naast Bulgaren telt de vereniging leden uit België, Duitsland, Bosnië, Frankrijk, Slowakije, Italië en Griekenland. We worden vaak gevraagd om

Bulgarije te vertegenwoordigen op tal van culturele evenementen in Brussel, België en Europa. Onze belangrijkste activiteit is het leren en oefenen van authentieke Bulgaarse dansen, zoals die vandaag nog worden gedanst tijdens festiviteiten in Bulgarije. Eén keer per seizoen organiseren we een grote horo-avond.’

Zelfs in de covidperiode zette de club haar activiteiten voort. ‘Met onlinecursussen om de banden tussen de leden te onderhouden en nieuwe dansen aan te leren’, zegt Mariya. ‘Bij versoepelingen van de coronamaatregelen, dansten we in open lucht op afstand van elkaar. We zijn blij dat we kunnen optreden op het Feest van de Europese Gemeenschap, want een Bulgaars feest zonder muziek en dans, is geen feest.’

Folklore en zanggroep

Ook de folklore- en zanggroep Bulgapeya is aanwezig. ‘Net voor corona richtten we de groep op, in 2019’, vertelt oprichtster en leidster van de groep Nadezhda Nikolova, die een master in Vreemde Talen en Theater heeft. ‘Vrouwen die in Brussel wonen, geleid door de liefde voor de Bulgaarse folklore en de kracht van hun roots, richtten Bulgapeya op. In minder dan een jaar tijd deden de vijftien vrouwen veel ervaring op, zingend op kleine en grote podia en op Bulgaarse en internationale evenementen. Door covid volgden twee moeilijke jaren, waar we elkaar

21.30 uur: receptie - in GC de Kam

info: 02 731 43 31 (GC de Kam)

ontmoetten in parken of bij één van de zangers thuis. We repeteerden online.’

Repertoire

‘Ons repertoire bestaat uit liederen van alle volksregio’s van Bulgarije. Veel nummers bewerkte ik zelf. Muziek is altijd al belangrijk geweest voor mij. Ik begon op zesjarige leeftijd muziek, zang en piano te studeren en richtte later een muziektheatergroep op’, zegt Nadezhda. ‘In Bulgapeya zijn de meeste leden werknemers van de Europese instellingen, anderen zijn freelancers. Vroeger zongen ze in koren. Vandaag telt de groep 20 zangers, onder wie één Poolse en alle andere Bulgaren. We repeteren twee keer per week.’

Nadezhda kijkt al uit naar het optreden in GC de Kam. ‘Iedereen is welkom. Voor ons is een optreden geslaagd als we voelen dat het publiek in de zaal tot rust komt of net met ons mee begint te zingen. De grootste beloning is een vreemde die naar ons toe komt na een concert en zegt: ‘Je hebt mijn ziel geraakt’’, besluit Nadezhda.

Joris Herpol

‘Geen feest zonder dans en muziek’

MENSEN met levenswijsheid

Armand Deboeck deelt ervaringen uit zijn bijna eeuwenlang bestaan

Het verrassende geheim om oud te worden

Armand Deboeck werd dit jaar 97 jaar. Zijn leven begon met tegenslagen: op zijn elfde werd Armand wees. Maar na al die jaren kan hij nu zeggen dat hij nergens spijt van heeft. ‘Ik had een mooi leven.’ Wat is dan het geheim om gelukkig en gezond oud te worden?

Een moeilijk begin

Armand Deboeck werd in 1926 geboren in Tervuren, als jongste van het gezin. Zijn broer was zes jaar ouder en zijn zus vier jaar. De kinderen werden te vroeg wees. Vader Deboeck stierf in 1937 aan een longinfectie en moeder volgde hem een half jaar later. Volgens de dokter stierf zij van verdriet om het verlies van haar echtgenoot. ‘We bleven met zijn drieën in het ouderlijke huis wonen, onze grootmoeder die vlakbij woonde nam de zorg voor ons op’, vertelt Armand. Ik was op dat moment slechts elf jaar oud en het gemis viel zwaar.’ Armand liep school tot zijn veertiende, wat gebruikelijk was in die tijd, en ging vervolgens aan de slag in een bakelietfabriek. Bakeliet is een synthetische kunststof die begin twintigste eeuw werd gebruikt voor onder andere lichtschakelaars.

‘We werkten in ploegen en moesten een aantal afgewerkte stukken per uur halen. Meer presteren betekende meer verdienen. Het betaalde goed: 1.200 Belgische frank (30 euro) als startloon. Maar tijdens de oorlog ging de fabriek waar ik werkte dicht’, zegt Armand. De grondstof fenol, waarvan bakeliet gemaakt wordt, was niet meer beschikbaar. Daarom werkte Armand tijdens de oorlogsjaren voor een Brusselse bakkerij. ‘Ik bracht bijvoorbeeld brood rond met een kar. Het waren lange werkdagen van zes uur ’s ochtends tot twaalf uur ’s avonds. Na de oorlog keerde ik terug naar de bakelietfabriek.’

Levenslange liefde

Na zijn legerdienst ontmoette Armand zijn grote liefde: wijlen José Vanlaethem. Ze trouwden op 10 juli 1948. ‘Zevenenzestig jaar zijn we getrouwd. In 2013 vierden we onze briljanten bruiloft. Ondertussen is José al zeven jaar dood. We hebben twee zonen, vijf kleinkinderen en acht achterkleinkinderen. De eerste vijf jaar woonden we in de Zikkelstraat, daarna hebben we hier in de De Grunnelaan zelf een huis gebouwd, samen met mijn schoonfamilie. In minder dan vier maanden was de klus geklaard. Van mijn schoonvader leerde ik het vak van stukadoor. In 1960 ben ik als vakman gaan werken voor de ULB-universiteit, zesentwintig jaar lang tot mijn pensioen.’

Vrije tijd?

Ook in zijn vrije tijd was Armand geëngageerd. Hij was feestbestuurder bij de Sportvrienden, verzorger bij een Tervuurse voetbalploeg, lid van de Cultuurraad, lid van Okra, lid van de petanqueclub … ‘Bij de Sportvrienden van Wezembeek-Oppem was ik 56 jaar actief. Jarenlang organiseerden zij koersen met beroepsrenners en vedetten zoals Eddy Merckx en Herman Van Springel.’ Maar wegens een tekort aan vrijwilligers schakelden de Sportvrienden daarna over op de organisatie van cyclocrossen in het Vurenveld.

‘Ook hier verschenen grote namen zoals Sven Nijs, toen de winnaar van de junioren. We organiseerden de cross ongeveer 25 keer. Op het hoogtepunt

deden 160 renners mee.’ De Sportvrienden keerden ook een aankomstpremie uit in plaats van een startpremie. Een primeur voor de wielerwereld. ‘Iedereen in de gemeente keek uit naar het evenement. De toenmalige burgemeester Boudewijn de Grunne was de hoofdsponsor, verder dekten we de kosten met het inschrijvingsgeld van de renners en onze konijnenbiletentjes die in de Kam plaatsvonden.’

Armand zat veertig jaar in de Cultuurraad, van 1946 tot 1986, waar hij steevast aanwezig was. Ook in Okra was hij actief. ‘Vooral de uitstappen in de beginjaren van Okra zijn me bijgebleven. In die tijd bekostigde de gemeente alles. We vertrokken met 16 autocars en bij onze terugkomst stond er eten klaar en speelde er dansmuziek. Mooie tijd.’

Het ouder worden

Armand woont nog zelfstandig thuis. Zijn twee zonen komen elke week langs voor bijvoorbeeld de boodschappen. Meer dan een poetsvrouw heeft Armand niet nodig. Hij kookt zelf: hij bakt zelf brood en maakt ratatouille of soep van eigen groenten uit de tuin. Voor zo’n oude dag tekenen we graag.

‘Ik ben minder mobiel, petanque spelen lukt niet meer. De trap op en af gaan is ook moeilijk. Maar ik probeer nog in de tuin te werken.’ Armand had altijd een groentetuin. Vroeger onderhield hij ook tuinen uit de buurt. Hij kweekte zelf witloof die afzet vond in Amerika. Op tafel staan de tomatenplanten al klaar. ‘Ze moeten nog even geduld hebben’,

lacht Armand. ‘Ik klaag niet. Ik had een mooi leven. Misschien wou ik wat meer op reis gaan, maar verder heb ik nergens spijt van.’

Maar wat is dan het geheim om gezond oud te worden? ‘Ik kan alleen zeggen dat je van hard te werken niet ziek wordt. En ja, iedere ochtend rond tien uur drink ik

Armand Deboeck partage les expériences de près d’un siècle de vie. Le secret surprenant du vieillissement

Armand Deboeck a eu 97 ans cette année. Chaque jour, il mange une soupe préparée avec les légumes de son jardin et du pain fait maison. Mais ce n’est pas le secret…

Des débuts difficiles

Armand Deboeck est né en 1926 à Tervuren, cadet de la famille. Les enfants sont devenus orphelins trop tôt. Le père Deboeck meurt d’une infection pulmonaire en 1937 et la mère le suit six mois plus tard. « Nous sommes restés tous les trois dans la maison parentale, et notre grand-mère, qui vivait à proximité, s’est occupée de nous », raconte Armand. « Je n’avais que 11 ans à l’époque et la perte a été difficile à vivre. »

Le vieillissement

FR © TDW

« Je ne me plains pas. J’ai eu une belle vie. J’aurais peut-être voulu voyager un peu plus, mais sinon je ne regrette rien. »

Mais quel est donc le secret pour vieillir avec autant de panache ? « Je peux seulement dire que travailler dur ne rend pas malade. Et oui, tous les matins vers dix heures, je bois un whisky et le soir, je termine la journée avec un Ricard et un bon cervelas », s’amuse Armand. Seraitce la bonne réponse ?

een whisky en ’s avonds sluit ik de dag af met een Ricard en een goede cervela’, lacht Armand. Zou dat het antwoord zijn?

Karla Stoefs

nieuws uit het centrum

tot 15 mei

Latifè Birenheide –schilderijen

Kam Kiest Voor Kunst

EXPO

Café de Kam

Latife is een kunstenaar die zich niet beperkt tot een bepaalde stijl. Haar schilderijen wisselen tussen romantische landschappen, vrouwen in de natuur en sociaalkritische of provocerende motieven. Deze expositie toont een selectie van werken over mens, natuur en het verlangen naar vrede – uit het perspectief van een vrouwelijke kunstenaar. toegang gratis

donderdag 11 mei De acht bergen

Felix van Groeningen en Charlotte Vandermeersch

FILM

De acht bergen is een film van regisseurs en levenspartners Felix van Groeningen en Charlotte Vandermeersch. Op het filmfestival van Cannes won hij vorig jaar de juryprijs.

De film is gebaseerd op de roman van Paolo Cognetti. Pietro en Bruno bouwden een hechte vriendschap op in het verlaten bergdorpje Grana in Noord-Italië, waar Pietro en zijn familie de zomervakanties doorbrengen. Bruno woont er met zijn familie en verzorgt er de koeien.

Hun vriendschap lijkt onverwoestbaar. Maar als Pietro de wijde wereld intrekt ‘op zoek naar geluk’ terwijl Bruno in zijn bergdorp blijft, groeien de twee uit elkaar. Later vinden ze elkaar terug in het huis waar Bruno hoog in de bergen aan bouwt. De acht bergen speelt zich af in een indrukwekkend berglandschap in de Alpen.

Door het bedachtzame tempo, het meer verticale 4:3-formaat en het opvallende gebruik van natuurlijk licht, krijgt het alpiene landschap alle ruimte om te ademen. Dat is een uitnodiging aan het publiek om te reflecteren over thema’s als vriendschap, eenzaamheid, afkomst, verlies en weer opklimmen.

Italiaans gesproken, Nederlands ondertiteld. (JH)

info: twee vertoningen, om 15 uur en 20 uur grote zaal van GC de Kam, Beekstraat 172, Wezembeek-Oppem • prijs: 4 euro. Met een filmpas kan je nog goedkoper naar de film: 5 films voor 15 euro (onbeperkt geldig, zowel in GC de Kam als in GC de Lijsterbes).

donderdag 4 mei Smart Café

OP REIS MET JE TOESTEL

13.30 uur – GC de Kam

In deze sessie ontdek je tal van leuke en interessante toepassingen om je toestel te gebruiken bij de voorbereiding, tijdens en na je reis.

tickets: 5 euro

elke zaterdag vanaf 20 mei Wobbelturnen (reeks van 5 lessen)

SPORT

Wobbelturnen?! ‘De Wobbel is een balansbord dat op een speelse manier het lichaamsbewustzijn vergroot, creativiteit, balans en kracht stimuleert’, leg Jan Craenen uit, lesgever bij de Bewegingsstudio. ‘Het is een origineel concept dat bewegings- en evenwichtsoefeningen, samenwerkingsspelletjes, sensorische integratie en de ouder-kindrelatie combineert. Een les wobbelturnen bestaat uit een afwisseling van actieve en passieve fases, waarbij in- en ontspanning, evenwicht en relaxatie centraal staan.’

‘Tijdens de actieve fases wiebelen, wobbelen, wachelen, kruipen, springen we en nog zoveel meer. De ouder is actief in beweging op de wobbel-XL, terwijl het kind de oefeningen uitvoert op zijn eigen wobbelboard. Wobbelturnen is een leuk bewegingsmoment dat je deelt. Elk kind en elke ouder heeft zijn eigen wobbelboard en matje. Kinderen van 4 tot 9 jaar zijn welkom’, besluit Jan Craenen.

Doe jij ook mee? (JH)

info: 16 tot 17 uur – GC de Kam, Beekstraat 172, Wezembeek-Oppem • prijs: 50 euro voor de lessenreeks (ouder & kind), tickets zijn beschikbaar in GC de Kam

zaterdag 3 juni Dartstoernooi

WEDSTRIJD

Wie wordt de beste dartsspeler van Wezembeek-Oppem?

‘We doen mee aan de dartsgekte’, zegt stafmedeweker Jeugd en Sport Thierry Wellens van GC de Kam. ‘Darts is enorm populair geworden. Daarom organiseren we het eerste toernooi in GC de Kam. We weten wie de beste dartsspeler van de wereld is, maar we zijn op zoek naar de Dancing Dimi alias Dimitri Van den Bergh van Wezembeek-Oppem en de Gerwyn Price van GC de Kam. Het is een toernooi voor amateurs, maar we spelen zoals de professionelen op vier dartsborden en volgens de officiële reglementen. Iedereen speelt minstens drie wedstrijden, deelnemen is gratis.’

Waag jij je aan de eervolle titel? Dan kan je nu al oefenen op het dartsbord dat ophangt op de binnenplaats van de Kam. ‘Je kan de pijltjes vragen in café de Kam en trainen’, gaat Thierry verder. ‘Maar iedereen mag deelnemen, ook mensen die nooit eerder darts speelden. De prijzen komen van de Kam en café de Kam. De winnaars maken kans op een dartsbord of biermand met Kambier. De preselecties spelen we in de Kam, de finale in het café.’

Uitbater Koen Daguyt van café de Kam kijkt ernaar uit. ‘Voormalig dartskampioen Erwin De Vlieger uit Zaventem komt af en toe naar ons café’, zegt Koen. ‘Hij zal zeker komen supporteren en kan professioneel advies geven aan de deelnemers. Het wordt spannend, zoveel is zeker.’ (JH)

info: 15 tot 20 uur – in GC de Kam en café de Kam, Beekstraat 172, Wezembeek-Oppem • gratis, inschrijven via GC de Kam • thierry.wellens@derand.be of www.dekam.be

maandag 8 mei

Feest van de Europese

Gemeenschap

Partnerland Bulgarije

FEEST

20 uur – GC de Kam

Voor de vierentwintigste maal viert de Cultuurraad van Wezembeek-Oppem samen met gemeenschapscentrum de Kam het Feest van de Europese

Gemeenschap met Bulgarije als partnerland. gratis

maandag 15 mei tot 9 juli

Johan Muyldermans

grafische poëzie

Kam Kiest Voor Kunst

EXPO

Café de Kam

Poëzie die niet wordt gepubliceerd, maar tentoongesteld. toegang gratis

Vacature Medewerker administratie en communicatie

Je verzorgt het onthaal in het gemeenschapscentrum. Je bent dus het eerste aanspreekpunt voor bezoekers. Je doet ook administratieve, logistieke en andere ondersteunende taken en je bent vertrouwd met programma’s voor grafische vormgeving. Je bent bereid om af en toe ’s avonds en in het weekend te werken.

De volledige vacature vind je op www.dekam.be

TICKETS EN INFO

GC de Kam, Beekstraat 172, 1970 Wezembeek-Oppem info@dekam.be • Tel. 02 731 43 31 • www.dekam.be

OPENINGSUREN: ma tot vr van 9 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur. Woensdagvoormiddag is het onthaal gesloten.

TICKETS EN INFO

GC de Lijsterbes, Lijsterbessenbomenlaan 6, 1950 Kraainem info@delijsterbes.be• Tel. 02 721 28 06 • www.delijsterbes.be

OPENINGSUREN: ma, woe, do en vr van 9 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur, di van 13 tot 17 uur.

Voor meer info kan je terecht bij Anne Decuypere, centrumverantwoordelijke van GC de Kam, anne.decuypere@derand.be

Ben je geïnteresseerd? Bezorg ons je curriculum vitae en motivatiebrief t.a.v. Sabrina Dal Zotto, HR-coördinator via vacature@derand.be. Solliciteren kan tot en met zondag 14 mei 2023.

Meer info over : www.dekam.be/nl/taaliconen

De geschiedenis van Eurovisie in woord en muziek

‘De oude liedjes waren mooier’

Zaterdag 13 mei begint het Eurovisiesongfestival. Wie wordt de opvolger van het Oekraïense Kalush Orchestra? Dat hangt van jou af, de kijker, en de vakjury’s. Maar het Songfestival is behalve hedendaagse glamour ook altijd een beetje nostalgie.

Op die nostalgie spelen de muzikanten die History of Songfestival brengen, gretig in. Liedjes als Poupée de cire, poupée de son, Volare, Waterloo en J’aime la vie spelen Axl Peleman, Neeka, Esther Lybeert en Maarten Flamand. Dat terwijl Wouter Mattelin, voormalig Radio 1presentator, leuke anekdotes en weetjes vertelt over het Eurovisiesongfestival dat al bestaat sinds 1956.

Wat maakt van jullie zo’n hechte groep muzikanten?

Mattelin: ‘Onze vorige show ging over het jaar 1969 en het Woodstock-festival. Daarvoor hadden we ook al iets gedaan rond John Lennon. Het is dus onze derde tour samen. We voelen elkaar goed aan en we hebben een groot bereik. Esther Lybeert en Neeka zijn allebei goede zangeressen, maar ze hebben een ander soort stem waardoor we verschillende dingen aankunnen.’

Hoe kwamen jullie op het idee om in de geschiedenis van het Eurovisiesongfestival te duiken?

Mattelin: ‘Dat idee kwam er na onze vorige tour. We wilden er in 2021 aan beginnen, 35 jaar nadat Sandra Kim won (in 1987, red.), maar toen kwam corona. Ondertussen heeft het Eurovisiesongfestival al 65 edities achter de rug (alleen in 2020 was er geen festival, red.). Wij focussen op de eerste veertig jaar tot 2000. Het is een nostalgische trip. Dat

werkt voor jong en oud, zien we. Die oudere liedjes waren meestal mooier.’

Hoe hebben jullie de opbouw van de show bepaald?

Mattelin: ‘Een jaar lang las ik boeken over het Eurovisiesongfestival. Daarna deed ik een voorstel bij de groep van anekdotes die we konden vertellen bij nummers. Ons verhaal is niet chronologisch. We springen van anekdote naar anekdote en we zingen in verschillende talen. Zelfs in het Bosnisch, met het nummer Sva Bol Svijeta van Fazla uit 1993, waar een pakkend verhaal bij hoort dat zich afspeelt in volle oorlog.’

Was het niet moeilijk om al die bekende nummers in een nieuw jasje te steken? Hoe klinkt J’aime la vie bijvoorbeeld als Sandra Kim het niet zingt?

Mattelin: ‘Dat laatste verklap ik niet, want daarover gaat het slot van onze show. Soms werkten we hard aan een versie die werkte voor onze ploeg. Goeiemorgen morgen was bijvoorbeeld een van de moeilijkste nummers. Maar uiteindelijk zijn we trots op onze eigen versies.’

Hebben jullie door die intense studie de formule voor het ideale festivalnummer ontdekt?

Mattelin: ‘Een gouden formule is er niet echt. Maar er zijn wel zaken die terugkomen in een succesvol nummer. Een

modulatie bijvoorbeeld, dat betekent dat je in een lied van toonaard verandert. Zoiets gebeurt heel vaak. Als je in het refrein op een bepaalde toon zingt en dan plots een toon hoger gaat, lijkt het nummer een lift te krijgen, waardoor het nog beter aanslaat.’

Jullie spelen niet alleen de winnende nummers.

Mattelin: ‘Het merendeel wel, maar niet allemaal. Zo is het bekendste nummer dat niet won Volare van Domenico Modugno in 1958. We hebben ook nummers die tweede zijn geëindigd of zelfs zevende.’

Verder gaat het over optreden op blote voeten, presenteren zonder ondergoed, zingen met een kogelvrij vest of de vloek van de tweede plaats.

Mattelin: ‘Wist je dat er nog nooit iemand heeft kunnen winnen die als tweede moest optreden? Zelfs Ierland, dat in ’92, ’93 en ’94 drie keer op rij won, werd pas zestiende toen het in 1995 als tweede moest aantreden. En het jaar daarop wonnen ze opnieuw. Volgens de statistieken speel je beter naar het einde van de avond, dan zit je nog fris in het geheugen van de mensen die moeten stemmen.’

Kan je al een tip van de sluier oplichten van een straf verhaal?

Mattelin: ‘In het begin van de show vertel ik dat België niet één keer, maar twee keer het Songfestival heeft gewonnen. Maar om te weten hoe dat zit, moet je komen kijken.’ (lacht)

zaterdag 6 mei History of Songfestival

Wouter Mattelin, Axl Peleman, Neeka, Esther Lybeert en Maarten Flamand

MUZIEK

20 uur – GC de Lijsterbes

tickets: 22 euro (kassa), 20 euro (vvk), 18 euro (abo), 16 euro (-26 j.) info: www.maandacht.be, www.delijsterbes.be

•

Michaël Bellon

Over regiovorming en fusies

Op 1 februari keurde het Vlaams Parlement het regiodecreet goed. Het deelt Vlaanderen in 15 regio’s in. De bedoeling is dat tegen 2030 alle intercommunales uit een regio enkel binnen dit gebied actief zijn. Tegelijk werd ook het visje van de fusies nog eens opgeworpen.

Zo probeert de Vlaamse overheid op twee manieren orde te scheppen in de intergemeentelijke samenwerkingsverbanden. Met uitzondering van Hoeilaart en Overijse, die ondergebracht worden in OostVlaams-Brabant, vormt Halle-Vilvoorde één regio. Vrijwillige fusies van gemeenten worden financieel gestimuleerd. In de Rand is daar weinig animo voor. Zonder instemming van het federaal parlement zijn overigens geen fusies met faciliteitengemeenten mogelijk.

Regiodecreet

Willy Segers (N-VA) uit Dilbeek is er net als de Vlaamse overheid van overtuigd ‘dat de indeling in regio’s de huidige bestuurlijke verrommeling tegengaat en de transparantie en kwaliteit van beleidsvoering ten goede komt’. Ook Koen Van Elsen (cd&v) van Asse ziet hierin een oplossing voor ‘de wanorde aan samenwerkingsverbanden’. Ondanks de uitstap uit Halle-Vilvoorde ervaart ook Inge Lenseclaes (OV2002-N-VA) van Overijse de regiovorming als positief. Volgens Tim Vandenput (Open VLD) van Hoeilaart heeft het regiodecreet echter ‘geen toegevoegde waarde voor de inwoners. Dit is een bijkomende laag op de al veel te dikke lasagne van bestuurslagen die we kennen.’ De voorwaarde voor succes is volgens Hans Bonte (Vooruit) van Vilvoorde dat de regio’s kunnen rekenen op een eigen bestuur en administratie, maar hij ziet bij de gemeenten ‘nauwelijks bereidheid om hierin te investeren’. Hij gelooft niet dat het decreet ‘bepalend zal zijn voor de toekomst’.

In Sint-Pieters-Leeuw hoopt Jan Desmeth (N-VA) ‘dat de regiovorming een voorbode is om de provincies af te schaffen. De diensten van de provincie kunnen dan – samen met de budgetten – grotendeels naar de lokale besturen gaan, terwijl een beperkt aantal bevoegdheden in het Vlaams Gewest ingekanteld kunnen worden’. Jo Vander Meylen (cd&v) van Beersel daarentegen vraagt zich af waarom de Vlaamse overheid niet zoals in Limburg de contouren van de provincies verkoos om de regio’s af te bakenen, maar voor een nieuwe tussenlaag opteerde.

© FC

In Hoeilaart betreurt Tim Vandenput het feit dat zijn gemeente ‘goed werkende intercommunale structuren moet verlaten om te moeten toetreden tot misschien minder goed werkende intercommunales’. Elders denken ze eraan om uitzonderingen aan te vragen, bijvoorbeeld Asse voor Hoperfgoed, waarbinnen het samenwerkt met Aalst en Affligem.

Verplichte fusie? Nee bedankt

In de Vlaamse Rand is er weinig animo voor gemeentelijke fusies. Asse is volgens Koen Van Elsen met zijn 35.000 inwoners groot en leefbaar genoeg om op eigen kracht voort te doen. ‘We hebben een goed uitgebouwd ambtenarenapparaat en kunnen doen wat we willen. Ook in Beersel klinkt hetzelfde geluid. ‘We zijn een financieel gezonde gemeente en hebben met onze 26.000 inwoners geen behoefte om op te gaan in een groter geheel’, aldus Jo Vander Meylen. Ook het kleinere Machelen (16.500 inwoners) zal volgens Jean-Pierre De Groef (Vooruit) wegens ‘voldoende bestuurskracht’ geen vrijwillige fusie aangaan. Elders wordt met iets meer nuance gereageerd.

Inge Lenseclaes vindt het ‘de taak’ – en zelfs de plicht – om te onderzoeken wat een fusie met één of meerdere gemeenten voor de inwoners zou betekenen. Gemeenten onder de 20.000 inwoners hebben volgens Willy Segers ‘sowieso’ onvoldoende bestuurskracht. ‘Ook gemeenten als de onze met 44.000 inwoners stoten op hun limieten’, aldus

Segers. Een schaalvergroting is volgens Hans Bonte niet per definitie een vooruitgang en leidt niet automatisch tot beter bestuur. ‘Aan de andere kant kan het oplossingen bieden voor kleinere gemeenten om voldoende bestuurskracht te verkrijgen om de steeds oplopende taken en regels uit te voeren en de dienstverlening op peil te houden.’ Iedereen wijst verplichte fusies af. Volgens Tim Vandenput heeft een gedwongen fusie zelden draagkracht bij de inwoners.

Faciliteitengemeenten

Dat de grenzen van faciliteitengemeenten omwille van hun speciaal statuut in het federaal parlement enkel gewijzigd kunnen worden met een bijzondere meerderheid in beide taalgroepen maakt fusies momenteel zo goed als onmogelijk. Ondervraagd over deze problematiek stelde minister Bart Somers (Open VLD) in januari in het Vlaams Parlement dat minister-president Jan Jambon (N-VA) de federale regering had aangeboden om te praten over dergelijke fusies en over de afschaffing van de faciliteiten. Federaal minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden

(cd&v) liet echter weten hierover geen consensus te verwachten. Ex-kamerlid Luk Van Biesen (Open VLD) diende in 2014 een wetsvoorstel in waarbij faciliteitengemeenten na fusie met een niet-faciliteitengemeente een districtscollege zouden krijgen dat het behoud van de taalfaciliteiten garandeerde. Het wetsvoorstel belandde echter in de vergeetput.

Über die Bildung von Regionen und Fusionen

Am 1. Februar hat das flämische Parlament das Regionsdekret verabschiedet. Es unterteilt Flandern in 15 Regionen. Bis 2030 sollen nahezu alle interkommunalen Verbände einer Region nur noch in diesem Gebiet tätig sein. Gleichzeitig wurde auch die Frage der Fusionen noch einmal aufgeworfen. So versucht die flämische Regierung, auf zwei Wegen Ordnung in die

UITGEKAMD is een uitgave van het gemeenschapscentrum de Kam en vzw ‘de Rand’. Uitgekamd komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIERAAD Eva Lauwers, Anne Decuypere, Luc De Vogelaere, Ulrich Motté, Karla Stoefs, Paul Verdickt, Jan Walraet VORMGEVING heartwork.be FOTOGRAFIE Tine De Wilde DRUK Drukkerij Van der Poorten EINDREDACTIE

Volgens Jo Vander Meylen willen faciliteitengemeenten steeds meer samenwerken. Een fusie met een Vlaamse gemeente zal volgens hem echter nooit kunnen zonder de afschaffing van de faciliteiten. Ook voor Tim Vandeput en Willy Segers moeten de faciliteiten eerst afgeschaft worden. Het uitzonderingsstatuut van faciliteitengemeenten is volgens Segers ook een rem op de vernieuwing en versterking van het beleid. Verwijzend naar de autonomie van lokale besturen stelt Bonte ‘dat als gemeenten, waarvan één faciliteitengemeente, willen fuseren het statuut geen beletsel mag vormen’.

In Kraainem stelt burgemeester Bertrand Waucquez (Kraainem-Unie) dat een fusie met Wezembeek-Oppem ‘zeker een interessante denkpiste is. Het zou een meer efficiënt bestuur mogelijk maken en ons in staat stellen dingen te realiseren die we nu niet kunnen. We werken momenteel ook al goed samen in de politiezone Wokra.’ Een bijkomend probleem is dat Wezembeek-Oppem en Kraainem een verschillend taalstatuut hebben. Alexis Calmeyn (Drogenbos Plus-LB) van Drogenbos ziet wegens de grote verschillen weinig heil in een fusie met Linkebeek en Sint-Genesius-Rode. Drogenbos praat momenteel wel met Linkebeek over een samenwerking wat betreft het onderhoud van groen en straten.

Luc Vanheerentals

interkommunalen Kooperationsverbände zu bringen. Mit Ausnahme von Hoeilaart und Overijse, die in Ostflämisch-Brabant untergebracht werden, bildet Halle-Vilvoorde eine Region. Freiwillige Fusionen von Gemeinden werden finanziell gefördert. Herne, Galmaarden und Gooik haben bereits Ende März eine Fusion angekündigt, aber in de Rand ist man davon wenig begeistert.

Hanna Karalic Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, hanna.karalic@derand.be HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, 02 456 97 98, geert.selleslach@derand.be VERANTWOORDELIJKE

UITGEVER Jo Van Vaerenbergh, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel ARCHIEF Je vindt deze editie en het volledige archief van uitgekamd op www.dekam.be

uit Wezembeek-Oppem

Vroeger en nu Het witte gebouw achteraan was de hoeve van pachter Jan Degreef. In 1969 kocht de gemeente het hoeveke om er het jeugdhuis Karnack en de meisjeschiro in onder te brengen. Tijdens de vakantie deden de gebouwen dienst als dagkolonie. Later werd de hoeve La Fermette, het schoolgebouw voor de Franstalige kinderen die hierna verhuisden naar de nieuwe school op de Bosweg. Nu is het het kunstencentrum van de gemeente. In het gebouw rechts bevond zich het vroegere café In de Sporting. Aan de zijkant was een weggetje waarlangs men op het voetbalplein kwam. In de jaren zeventig stelde de gemeente het ter beschikking van Jeugdhuis Wezembeek-Oppem (JWO). Nu is er een parkje op aangelegd. Adres: Raymond Hernalsteenstraat, 1970 Wezembeek-Oppem.

Tekst en foto’s: Luc De Vogelaere