ιρις
LenteIris
4 09-10
I
R edac t i o ni s Hmm... De lente. Jawel. Die mooie periode. Jij denkt natuurlijk aan kuikentjes...maar heb je die eigenlijk al wel gezien?
iPodgekte >> 6
“Zeg, heb jij wel gezien wat een mooi weer het buiten is?” “Weer? Waar? Je bedoelt daar buiten het lokaal?” “Ja...Kun je je voorstellen dat het twee weken geleden nog snééuwde? Ongelofelijk toch?” “Sneeuw? Was dat die keer dat ik te laat kwam en na moest blijven, en dat ik mijn boeken vergeten was? Die dag met het Duits proefwerk?” “Nee, dat was weer daar voor. Ik bedoel die dag dat er geschaatst werd op de vijver achter jouw huis.” “Vijver? Waar? Geen idee wanneer dat was, ik was druk bezig met mijn PO. Of was het zelfs nog dáár weer voor? Want daarvoor had ik helemaal geen leven...Al dat gedoe met die presentatie. Was dat misschien toen we opeens voor drie verschillende vakken boeken moesten lezen? Dan weet ik het nog wel denk ik, of nouja, eigenlijk niet dus. Dat was dat weekend dat ik geen daglicht gezien heb...toch?” Laten we in hemelsnaam met zijn allen naar buiten gaan en de lente ervaren, want ja, daar buiten het klaslokaal is inderdaad leven! Ervaar het deze lente als nooit tevoren en kom het grasveld voor onze school bevuilen. Met dat laatste zou ik overigens opschieten, want voor dat je het weet zijn zo’n achthonderd en acht andere leerlingen je voor geweest, en je wil toch niet in andermans rotzooi zitten?
Hiriscoop >> 8
Wij helpen je alvast naar buiten met mooie motivatiebronnen als de hiriscoop (wat staat jou allemaal te wachten tussen nu en de volgende Iris?), een invulverhaal om van op te fleuren, tussenuurtips, Rome tips van een ervaringsdeskundige, tenen lezen en zo ontzettend veel meer. Geniet met weinig mate van deze sprankelende lente Iris. Liefs, Marlies Smeenge, h.t. praeses Iris Tacheia
2
α
χει α Τ ς ι Ιρ
LenteIris 2009
Redactionis Rectoris Praesidis Colofon
2 4 5 24
Cover: Enro Kobus (Karpervisser)
I N H O U D S O P G AV E Brie
InterviewPreijers >> 18
f van
een
oud
leer
ling
>> 6
Intervi ew N oyen s > > 14
iPodgekte Hiriscoop Brief van een oud leerling Vervolgverhaal: Het slot Uitsmijters en opvliegers Wat te doen in je tussenuur MR-ideeënbus Rometips uit het archief Lentekriebels [invulverhaal] Tenenlezen Zon
6 8 10 12 13 16 17 20 21 22 23
A. Noyens V. Preijers
14 18
“Het liefst ga ik vrijdagmiddag, om pas sondagmiddag weer terug te komen” 3
RECTORIS
DE GRIEKSE GEEST
De meeste mensen zijn wel klaar met deze winter; al drie maanden onbespeelbare velden, handschoenen in maart en Sven verkeerd afgeslagen. Oké, de garages hebben het goed gehad met al die blikschade en de zouthandel heeft gouden tijden meegemaakt. Maar hopelijk is Persephone aan haar laatste week onderwereld begonnen, het wordt tijd dat ze weer warmte en bloei komt brengen. En licht! Ik snap dat ze oude verplichtingen in Griekenland heeft en dat de problemen daar groter zijn dan bij ons. Maar ook hier in Nederland voel ik vormen van verkilling. Weg daarmee! We hebben behoefte aan een beetje lente, een beetje optimisme, aan helder licht en sapstromen die weer op gang komen. Aan lente! Op de kennismakingsochtend vertel ik altijd aan de ouders dat het gymnasium een opleiding is, een heel goede opleiding zelfs, en dat naast het programma het gymnasium wordt gekenmerkt door een houding. Een kritische houding, als bescherming tegen al te gemakkelijke uitspraken en al te gemakkelijke oordelen en oplossingen. Een beetje gymnasiast laat zich geen vrees voor anderen aanpraten, of het nu andersdenkenden betreft of anderskledenden. Een beetje gymnasiast houdt van een andere invalshoek, een andere aanvliegroute en een andere taal. Een beetje gymnasiast in niet zo gauw Trots op zichzelf. En dat komt door de Griekse Geest. Wij hebben Haar, zomer en winter om ons te verlichten en te verwarmen. Gelukkig. Wij verkillen niet. Maar voor al die anderen is het wachten op die andere Griekse Geest: Persephone. En dan hebben wij dubbel feest: een verlichte lente. Wijsheid en warmte! Maarten Delen
4
α
χει α Τ ς ι Ιρ
LenteIris 2009
PRAESIDIS
DE LENTE KOMT ERAAN Hi allemaal! De lente komt eraan en dat is de merken! Iedereen komt weer uit zijn of haar winterdepressie en alle vogeltjes beginnen weer te fluiten. Te tijd van blote armen de deur uit kunnen breekt weer aan. Op het moment van schrijven zit ik dan ook heerlijk buiten te genieten van het zonnetje. Hopelijk het Piet Paulusma het fout en blijft het ook zo! Ook nu staat er weer van alles op het programma; de zesde klassen die weer hard moeten beunen voor de aankomende schoolexamenweek en de vijfde klassen die net zoals elk jaar gezellig met z’n allen naar Rome gaan. Voor de onderbouw wordt het ook leuk, namelijk vrijdag 26 maart is er weer een schoolfeest georganiseerd en verzorgd door alle co’s. Met als thema Pretty in Pink! Dus doe je best. Voor de zesde klassen succes en voor de rest geniet van de lentekriebels! Make love, no babies. Evelie van Mourik Praeses AGB
- TRC:"Ehh, hoe heet dat ook al weer, zo'n land in Afghanistan..." - L:"Het Rijksmuseum, daar hangt de Mona Lisa toch?" - N:"Wie is Jezus?" - L:"Dat krijg ik altijd contant op m'n rekening." - C:"Altijd als ik drop eet, dan eet ik het wel gewoon." - TRC:"Daar hielden de nonniken en monnen zich aan." 5
iPod
Joca van der Horst
Ze zijn weer populair geworden tijdens de pauze, kringetjes. Was de kantine vroeger nog helemaal vol, tegenwoordig staat iedereen in kringetjes op elkaar gepropt en is de rest van de kantine leeg. De oorzaak van deze trend? Zonder meer de iPod Touch ► amen in de pauzes werd toch lange tijd gezien als iets leuks voor ietwat zonderlinge bruggo’s die overal hun Nintendo DS mee naartoe sleepten. Van die types waar je met een licht melijwekkende grijns naar kijkt voordat je weer verder gaat met nuttelozere bezigheden. De iPod Touch heeft dit veranderd. De helft van de school rent al naar je toe als je van plan bent je iPod uit je tas te halen, luid roepend dat ze “Toch echt wel eens Flightcontrol willen spelen” en jou helemaal gaan inmaken. De andere helft van de school zit al te prutsen met z’n eigen iPod Touch.
ussenuren waren voorheen momenten om eens sociaal te doen, inkopen te doen bij de Aldi en gewoon niks te doen, maar tegenwoordig zijn er ook clubjes die het hele uur op hun iPod Touch bellen kapot prikken, propjes in de prullenbak gooien en alligators kietelen. De echte die-hards spelen de hele tijd de game “Button” waarbij het de bedoeling is om op een knopje op je scherm te drukken, waarna er niks gebeurt en je nog eens klikt, waarna er niks gebeurt en zo ga je dan uren verder. Wanneer je vast blijft zitten in een level maakt dat niks uit. In een donker hoekje bij de kluisjes hackt een zonderlinge bruggo met plezier de game zodat je het level over kan slaan. Op verzoek geeft hij de iPod ook nog een jailbreak, wat dat ook zijn mag. Zelfs als je met smetvrees kampt is het een perfect ding. De achterkant is dan wel een vingerafdrukkenmagneet die ook nog eens als een gek krast, maar dat zorgt er wel voor dat je een dagtaak hebt aan het wegpoetsen van de vlekken. Niksdoen behoort dus tot het verleden!
- BSH:"Ik sta bekend om mijn duidelijke uitleg." - M. komt te laat binnen, RSW:"zitten en smilen." - Er staat:..een ondergeschoven kind.., J. leest voor:"...een ondergesnoven kind.."
6
α
χει α Τ ς ι Ιρ
LenteIris 2009
g
ek te
e mensen zonder iPod Touch hebben ondertussen het nakijken. Als je geen zin hebt om je te verdringen rond een iPod van iemand anders blijven er maar bar weinig mensen over om mee te praten: er lopen hier tegenwoordig vele figuren rond met wie je geen zinnig woord mee kan wisselen, behalve als het over apps en games gaat. Zo raak ik wel langzaam in een isolement. Verhalen over zelfhulpboeken en creativiteit met kurk interesseren geen hond, zolang er geen app van is. Direct met iemand praten wordt steeds moeilijker, als ik iets te zeggen heb moet ik het maar pingen. Een app om te kunnen sms’en op een iPod is namelijk nog niet uitgevonden en praten is zonde van de tijd. Elke dag zonder verbeterde highscore is namelijk een verloren dag.
Ik blijf wachten op de dag dat de batterijen eens leeg zijn en weer in de pauze meelijwekkend kan lachen naar zonderlinge bruggo’s met een Nintendo DS.
KBE: Wil nu iedereen wiens naam begint met JU en eindigt met LIA heel snel aan het werk gaan? ALP: Ja al die Hyves en MyFace enzo... S: Maar ik werk toch goed?
Hiris Vissen (20 februari – 20 maart) Ai, dat ging niet zo goed vorige maand. Wie had ook kunnen voorspellen dat wachtend bij Markies een boterham van een bruggo op je hoofd zou krijgen? Maar kom op, de eerste zonnestralen zijn er weer. Grijp dus die kans om in de pauzes wat te zonnen en als je echt lef hebt zou ik zeker aanraden om eens een duik in de schoolvijver te nemen. Op het eerste gezicht nog wat fris, maar je zult je als een vis in het water voelen!
Tweelingen (21 mei – 21 juni) Het geluk blijft je maar aanwaaien, Tweelingen. Ik wil jouw feestje echt niet bederven, maar ik denk dat het toch belangrijk is om te zeggen dat er een geurtje aan zit. Nee, nu niet direct met deodorant een gasgordijn in elkaar spuiten! Ik vermoed dat een bezoek aan een tenenlezer jou weleens zou kunnen helpen (lees dus het artikel van Marlies in deze Iris en doe je voordeel!) Ga verder vooral zo door en ontwijk Oosterse snacks.
Ram (21 maart – 20 april) Wees eens eerlijk, wanneer heb je voor het laatst je ouders gezien? Wanneer heb je überhaupt voor het laatst in je eigen bed geslapen? Laat je leven niet leiden door al die proefwerken en examens waarmee je lijkt te worden overspoeld. Er is meer in het leven. Doe daarom net als Wouter Bos en verlaat deze hectische wereld om eens meer tijd te besteden aan je privéleven! De goden zullen met je zijn, wat houdt je nog tegen?
Kreeft (22 juni – 22 juli) Kruip uit je schulp. Je luisterde wel erg goed naar mijn advies om het eens rustiger aan te doen, maar je hoeft het ook niet te overdrijven. Als je wordt weggeduwd bij Markies mag je je scharen wel gebruiken! Het is misschien wat wennen en door de sneeuw voelen ze wat stram. Het is echter zaak om jezelf scherp te houden. Geniet dus van de zomer en doe wat extra sambal bij je lunch. Citius altius fortius!
Stier (21 april – 20 mei) Ik hoop dat je nog wat ouderwetse maffiafilms thuis hebt liggen Stier. Je zult ze echt nodig hebben de komende tijd. Bekijk ze dus met aandacht, want deze films zullen jouw weer terug brengen naar het geluk. Je weet immers dat het nu niet zo goed staat met je schoolwerk? Juist, deze films laten zien hoe je doeltreffend je leraren kan omkopen en manipuleren zodat je zorgeloos het voorjaar door komt. An offer you can’t resist.
Leeuw (23 juli – 23 augustus) Leeuw! Leeuw! Ja, jij daar. Ik snap dat het voor jou als warmtedier een zware winter was: Tonnen sneeuw, weinig om op te jagen en zwervers die voor jou het laatste vlees uit de prullenbak pikken. Maar terwijl jij zat te treuren is het al Lente geworden. Trek eens samen met die Kreeft op, ik verzeker je dat het niet zo’n debacle zal worden als toen met Valentijnsdag.
8
α
χει α Τ ς ι Ιρ
LenteIris 2009
coop
Maagd (24 augustus – 23 september) Je bent nog wat treurig vanwege het aangekondigde vertrek van meneer Delen. Maar deze maand kom je er definitief overheen. Huil nog even een paar dagen door, sla wat spiegels kapot en ga samen met die Vissen eens zwemmen in de vijver. Je zult je weer opgelucht voelen en beseffen dat je meneer Delen door elkaar hebt gehaald met meneer van Campen. Foutje, bedankt. Tip voor deze maand: Doe weer eens je contactlenzen in!
Boogschutter (23 november – 21 december) Temper je enthousiasme. Het is op dit moment nog iets te vroeg om met teenslippers door de school te flaneren en een ventilator mee te nemen onder je arm. Ik snap dat je de zomer naar je toe wilt trekken, maar ik zou dan eerder in Benidorm gaan overwinteren. Even to the point, ga vooral zo door met al dat gesport en laat niemand ontdekken dat je die dopingpillen van mij hebt.
Weegschaal (24 september – 22 oktober) Je bent wel érg populair geworden sinds je zonder morren geld uitleent aan iedereen die voorbij loopt. Natuurlijk, het is mooi dat iedereen je nu aardig vindt. Het is echter wel handig om zo nu en dan het geld eens terug te vragen. Anders sta je net zoals vorige maand weer met je mond vol tanden bij Markies als je je geliefde wil trakteren op een pizzabroodje. Maar hou vol, geldtekort overkomt zelfs de grootste casanova.
Steenbok (22 december – 20 januari) Het gaat tegenwoordig zo goed, dat je wat mist in je leven. Denk eens goed na: Geen privéleven, gezinnetje of geld. Denk nog eens dieper na. Juist, je bent weer toe aan wat ellende. Het is goed te snappen dat het na al die mazzeltjes wat saai wordt. Pak dus die spiegel en smijt hem kapot, ga met 2 zwarte katten in je hand onder 6 ladders door en maak van 13 je favoriete getal. Pech komt immers ook als je erom vraagt, graag zelfs.
Schorpioen (23 oktober – 22 november) Niet zo kribbig jij. Ik ben dan wel een alwetend medium, maar zelfs jij had kunnen zien dat die Maagd altijd als een kip zonder kop tegen iedereen aanloopt zonder contactlenzen. Wees dus een wat vriendelijker wanneer je voor de 666’ste keer wordt aangestoten. Het zal je deze maand wat moois opleveren. Tot dan adviseer ik je om nog eens extra je tanden te poetsen zodat je lach extra goed uitkomt in het waterige voorjaarszonnetje.
Waterman (21 januari – 19 februari) Cupido wil tegenwoordig meer tijd voor z’n privéleven, helaas. Dat nou net jij er het slachtoffer van moet worden is wel erg sneu. Om het goed te maken zal ik maar even voor Part-time Cupido spelen en je alvast de goede kant op sturen: Kijk eens een maffiafilm met die Stier. Wie weet broeit er nog wat liefde op tussen de moorden en drugshandel. Zo niet, dan heb je toch eens écht Scarface gezien zonder angstig weg te duiken. 9
BRIEF
Gegroet beste leerlingen, ouders, leraren en andere lezers,
Vanuit de nacht van drie op vier februari schrijf ik U, de slaap uitstellend. Ik houd mij voor dat het een goed idee is de schoolkrant te schrijven. Is haar naam nog altijd Iris? Als dit zo is, doet het mij deugd dat het wezen van Hera’s bode tot op de dag van vandaag wordt geprolongeerd in de functie van een pe- riodiek, dat mijn middelbare schooltijd zo sterk heeft gekarakteriseerd. Gemakshalve ga ik ervan uit dat Uw medium nog altijd haar naam draagt, en het verheugt mij vannacht gestalte te geven aan de wens, een bijdrage te leveren aan het blad, dat in de zeven jaren dat ik de eer had het Gymnasium te Arnhem te bestoken, aan te schrijven. Maar waarmee? Vaak genoeg heb ik, als voormalig leerling en schoolkrantbewaarder, uitgeweid over fratsen die ik uithaalde in een van Gelderlands meest ondergerwaardeerde steden. In het bijzonder pleegde ik relletjes, die ik op Uw school in gang zette, te raporteren in hare Hera’s bode, ten einde áánzien te verwerven, terwijl deelname aan het middelbaar onderwijs, en daarmee de erkenning van maatschappelijke ontwikkeling, ook maar tot op zekere hoogte berustte op mijn instemming. Onderwijl vindt er in de keuken van het huis, dat ik thans bewoon, iets plaats dat hoe dan ook dissoneert met de retoriek die ik voor deze tekst als uitgangspunt heb genomen: een vriend van een vriend kotst onbeschaamd in de gootsteen, terwijl een huisgenoot, die ernaast staat alsof het een geënsceneerde foto betreft, anticiperend op de smeerboel, die geen van ons allen hedennacht aanwezigen verrast, het overgebleven afwasmiddel in diezelfde gootsteen spuit. Al met al treft deze huisgenoot hiermee een opziebarende voorzienigheid, en ik kan, in al mijn gelatenheid, alleen maar fascinatie opbrengen voor de wijze waarop deze huisgenoot in deze situatie, wellicht onbewust, de waanzin in banen tracht te leiden, die als een uitgehongerd beest jaagt op de vermeende redelijkheid, waar onze samenleving zo prat op gaat. Was ik in zijn plaats niet al lang door het lint gegaan? Was ik niet, als getuige van deze onzedelijkheid, meteen overgegaan op het hardhandig verwijderen van deze drankmisbruiker? Ik zou willen zeggen van wel, maar de waarheid gebied mij te bekennen dat ook ik zo nu en dan door mijn goede vrienden bijgestaan wordt in het worstelen met buitensporig drinkgedrag. Het is kortom niet aan mij deze situatie, als toevallig ingestelde rechtsprekende macht, met toga en hamer te veroordelen; hetgeen ik belichaam is gewoonweg te zeer verweven met hetgeen ik vanavond overweeg te verwerpen: door en door gaan totdat de muren op je
“...een vriend van een vriend kotst onbeschaamd in de gootsteen, terwijl een huisgenoot, die ernaast staat alsof het een geënsceneerde foto betreft...” afkomen. Het inzicht bevangt mij als de ontdekking van een spiegel aan de wand, die me nog nooit eerder was opgevallen, en ik besluit verder te schrijven aan het relaas dat ik van plan ben te sturen aan U, lezer, opdat U een binding aangaat met dit fragment uit mijn met lethargie ingekleurde leven, dat ik in alle eerlijkheid probeer op te tekenen. 10
α
χει α Τ ς ι Ιρ
LenteIris 2009
van een oud leerling Mijn verslagdrift hapert nu, en U moet weten: over enkele ogenblikken bevind ik mij elders. Opgerold in mijn ranzige dekens zal op een zeker ogenblik de slaap mij bij de lurven grijpen, en mij wegsleuren van het rationele mandaat in het algemeen, en mijn wens de roerselen van hedenavond te verwoorden in het bijzonder. Deze slaap zal mij sterken in de kracht die nodig is uit te halen naar al die dingen die, hoewel zij ons geen stap verder helpen, aan ons voorbij trekken als aanbiedingen en ongeadresseerde post, en als U dit leest is er ontegenzeggelijk tijd verstreken. Ik vermoed dat er inmiddels een revolutie is uitgebroken die als enige inzet heeft de herwaardering voor het wenzenlijke, het aansprekende, het substantiële. U zult via het een of andere nieuwsbericht te horen krijgen dat het ons zo vertrouwde paradigma der overvloed op lossen schroeven staat, en in de registratie van deze verschuiving zult U mij op televisiebeelden voorbij zien komen, gehavend en buiten zinnen. Door de zelfreflectie buiten positieven gerakend, lamgeslagen door een overweldigende stoot eigenwijsheid,
“Opgerold in mijn ranzige dekens zal op een zeker ogenblik de slaap mij bij de lurven grijpen...” propageer ik, staand op de bakenen, de verwerping van alle methoden. Ik richt mij tot Iris, ik wend mij af van elke maatschappelijke pretentie in de hoop dat mijn schreeuw tot aandacht resoneert in het godenrijk. Ik brul: ‘anything goes!’ En vervult van deze zalige open deur waan ik mij plots in een leegte die zonder meer in het leven is geroepen door hogere machten die ik blijkbaar heb geprovoceerd. Met ziel en zaligheid onder de arm wordt ik teruggeroepen in het hier nu, en ik baan mij een weg naar de gootsteen, waar nog altijd de huisgenoot staat, gewapend met een inmiddels leeggeknepen fles afwasmiddel. Terwijl ik kots als nooit tevoren, waarbij ik het gevoel heb dat haast mijn raison d’etre mee naar buiten komt, spoelt mijn bewustzijn door naar de nabije toekomst. Mijn enige echte verlangen is de slaap, waarin de droom al het aangeschrevene en al het onverwerkte van glans kan voorzien. In zekere zin heb ik U op de nacht van drie op vier februari nooit geschreven; als de kater later komt, dan komt zij misschien wel nooit. Sybren Woudstra
11
Vervolgverhaal - Slot Veerle van Wijk Nienke keek uit het raam naar buiten. De zon scheen, de krokusjes bloeiden en de eenden zaten al weer in de nu niet langer dichtgevroren vijver voor de school. Eindelijk had de eindeloze winter plaats gemaakt voor kuikentjes en fris lentegroen. Het leek alsof met iedere zonnestraal de wereld een beetje glimlachte, blij dat ze zichzelf weer van haar mooiste kant mocht laten zien. Nienke dacht aan haar aanvaring met Jago, een paar maanden geleden, toen zij en haar vriendinnen het geheime kamertje met de lerarenfoto’s hadden ontdekt. Ze hadden alles aan Jago uit moeten leggen, en hij was in lachen uitgebarsten. Volgens hem was meneer Buijs de middag voor het Kerstgala vast nog gewoon een avondje op school gaan nakijken of zoiets. Want van hem hadden nooit foto’s in het kamertje, waarover ze in alle talen moesten zwijgen tegenover iedereen, gestaan, omdat hij nooit met lerarenuitjes of dat soort dingen mee was geweest. Alle moeite was dus voor niets geweest. Aan de ene kant vond Nienke dat jammer, het was dus helemaal niet zo spectaculair, maar aan de andere kant was het ook wel fijn. Want stel dat er foto’s geweest waren, wat had ze dan moeten doen? Alles doorvertellen aan haar klasgenoten? Het proberen geheim te houden? Stel dat het dan was uitgelekt, had iedereen haar kant uitgewezen. Nee, dan kon het maar beter zo gaan. Wel moesten ze een aantal uren nablijven en schoonmaken, en absoluut over het kamertje en wat ze daar gezien hadden zwijgen, maar zo erg was dat niet. Overigens werd het kamertje ook verwijderd, de foto’s werden nu digitaal gemaakt en de school had meer ruimte nodig. Toen meneer Buijs was gestopt als leraar was Nienke nog even bang dat zij op het matje geroepen zou worden, maar gelukkig bleek dit niet het geval. Ze vond het wel zielig voor hem. Ze had nooit in de gaten gehad dat ook hij met de situatie niet gelukkig was. Natuurlijk had haar klas zich ook lang niet altijd perfect gedragen, maar de meeste leraren wisten hen nog wel stil te krijgen. Ze vond het aan de andere kant ook wel fijn, aangezien ze helaas bar weinig van Latijn snapte. Nu zouden ze meneer Steiner krijgen, ze hoopte dat het dan beter zou gaan. “Nienke?” “Huh, wat?” “Wat is het antwoord op vraag 3 van oefening 1?” “Sorry, waar zijn we?” “Zat je er weer eens met je hoofd niet bij?” ”Nee, meneer. Sorry, meneer.” “Let je de volgende keer beter op? “ “Ja, meneer.” ”Dan is het goed. Lotte, weet jij het antwoord wel?” “Sorry?” Meneer Dorsman keek lichtelijk geamuseerd de klas in. “Volgens mij is niemand erg bij de les op zo’n warme lentedag het zesde uur. Moet ik jullie dan maar naar buiten laten gaan?” Onder een luid gejuich: “Jaa!!! Dankuwel meneer!” stormde de klas weg, naar buiten. Nienke bleef nog even voor de ingang van de school staan. Ze dacht: “een nieuwe lente, een nieuwe periode, een nieuw begin.” en liet zich gelukkig in het gras vallen. -Einde-
12
α
χει α Τ ς ι Ιρ
LenteIris 2009
uitsmijters en opvliegers De dames waren samen in een café gaan zitten. Het was een frisse doch gezonde dag geweest. Na het gelijkschakelen van hun stappentellers hadden de dames maar liefst 1449 stappen gezet op het strand, waarna ze nu lekker zaten uit te rusten met een bakkie sleur en een lekkere uitsmijter. Er werd gesproken over de zaken des levens. Over de kapper, en de buurvrouw met dat keffertje, en over het koor natuurlijk. De rechter, wiens spitse, ingevallen gelaat omringd door sprieterig haar iets weg had van een kip uit de bio-industrie, trok een ernstig gezicht. “Want hoe gaat dat nu dan?” “Z’n gangetje.” zei de dame met een wat steviger postuur en een pluizig grasgroen fleecejack. Ze trok een vastbesloten gezicht, alsof ze vond dat ze inmiddels genoeg met de psycholoog had gepraat om hier open en eerlijk over te zijn, terwijl het stiekem nog steeds best lastig was. “D’r is alleen zo’n jonge griet daar, waar ik het absoluut niet mee kan vinden.” Het gezicht van de bio-kip lichtte op. “Wat is daar dan mee?” “Ja, gut... Ja, zo’n jonge spriet van 27.” “Ach, ja, 27, ja dán weet je het al...” “Precies ja...Nou, wat ze me laatst ook flikte! Stond ze daar gigantisch vals te zingen. Komt die dirigent naar me toe. Zij zegt, ze zegt: ja dat was ik niet. Gaat die griet naar mij staan kijken.” “Maar hep je da wel gezeg dan?” “Wat?” “Ja dát.” “Ja, ja. Ik zeg: hou het effe bij jezelf. Nouja, die dirigent kent mij ook al wel wat langer, dus die had ‘m meteen door natuurlijk.” “Ja, natuurlijk. Ja, da’s dan wel weer goed dat je Hans wat beter kent.” “De dirigent heet Henk.” “Och, ja, Henk ja.” “Ze is sowieso een beetje vreemd hoor. Die moeder van haar is volgens mij verslaafd of iets. Zo’n klein verschrompeld vrouwtje, boventanden eruit.” De kip begreep het opnieuw absoluut. Ze voelde op haar vleugels aan dat dit een onderwerp was om dieper op in te gaan. “Is dat die blonde?” “Nee, nee. Nee, die jonge griet...ja, ze ziet er uit als Turkse of Marokkaanse invloeden. Is ook helemaal op zoek waar haar roots vandaan komen. Je kent het wel.” “Zo’n tiep dat zich krampachtig vasthoudt, ja, heb ze allemaal gezien... Neem nou die van drie hoog...” “Nee, juist niet. Ze kan nooit vriendjes houden. Neemt
Marlies Smeenge
ze d’r weer een mee, is het de week daarna weer een andere. En ze noemen haar allemaal hun mokkel.” “Dat snap ik dan weer niet.” Dromerig staarden het groene fleecejack en de bio kip in de neppe haardvuurvlammen op een beeldscherm even verderop, alsof ze zich probeerden voor te stellen hoe het zou voelen om mokkel genoemd te worden. “Gut, ik kijk naar die vlammen en krijg er spontaan een opvlieger van.” Waarop de één haar grasgroene namaakNorthface fleecejack open ritst en vergenoegd kreunend haar Crocs uitschopt. “Snap jij dat trouwens, die headsets?” “Een het set? Dat ken ik wel, dat is toch zo’n soort kaasfondue maar dan met vleesjes?” “Nee, da’s zo’n hoofdmicrofoon. Ik snap nooit waar dat geluid dan vandaan komt. Het kan toch nooit alleen dat microfoontje zijn? Daar kan toch nooit zo veel geluid uit komen? Er moet toch nóg iets zijn?” “Nee toch...dat zal toch niet? Neee, dat zou je toch wel zien toch? Maar er staan meestal wel van die grote zwarte kasten van die eh... van die boksen naast.” “Dat zal em zijn. Daar had ik nou nog nooit zo over nagedacht.” De dames lachten breed. De bredere dame met het geopende fleecejack sloeg overenthousiast op de schouder van de kip, waarop de kip haar vork liet vallen en haar koffie van tafel stootte. Juist op dat moment kwam de serveerster vragen of ze wilden afrekenen. Blijkbaar had ze de wild maaiende armen van de kip als een poging tot aandacht trekken gezien. “Graag!” antwoordde het fleecejack, overduidelijk vastberaden om zo snel mogelijk de benen te nemen. De kip gooide een vierkant lapje met een rits, waar blijkbaar haar geld in zat, op tafel. “Nee Riet, deze betaal ik hoor. Volgende keer doe jij maar weer.” Na het geld zonder fooi op tafel te hebben gelegd vluchtten Riet - de Crocs nog in haar hand - en de Kip - die verwoed haar stappenteller probeerde aan te zetten - het café uit.
13
InterviewAndreas Deze leraar geeft Nederlands, maar is voor sommigen misschien zeker net zo bekend als ‘Examensecretaris’. Hij is 20 jaar getrouwd, werkt al ruim 25 jaar in het onderwijs en wordt dit jaar 50! Een interview met André Noyens.
Volledige naam: Andreas Anna Maria Noyens Geboortedatum: 15 juli 1960 Geboorteplaats: Venray (Noord-Limburg). ‘Nog net in Nederland’ Kinderen: Tijs(14), Janneke(16) en Marlies(18) Hobby’s: Sport, vooral tennissen en volleybal. Verder houdt André van zowel muziek luisteren als muziek maken. Hij speelt al sinds zijn tiende piano. Zijn muzieksmaak reikt van The Progidy en De Jeugd van Tegenwoordig, tot Bach. Uiteraard zijn leraren Nederlands bezig met, hoe kan het ook anders, ‘lezen’. Engelse en Amerikaanse literatuur spreken hem ook erg aan. Reizen: Vroeger, toen hij nog geen vader was, reisde André veel. Thailand, Maleisië, Kenia, Mexico, Guatemala. Ook nu vindt hij vakanties nog erg leuk. Bij de Romereis van dit jaar is hij weer van de partij. Lievelingsboek: ‘Ik heet Karmozijn’ van Orhan Panuk, vertaald uit het Turks. Studie: Eerst Gymnasium. Een ‘diehard’: zowel Grieks als Latijn. Zijn lerares Nederlands, tevens schrijfster, wist hem zo enthousiast te maken voor haar vak, dat André het is gaan studeren. Daarnaast volgde nog andere bijvakken zoals ‘muziekwetenschappen’ en ‘Amerikaanse letterkunde’. In 1984 werd hij gevraagd om een paar uurtjes les te geven, en dat bleek goed te bevallen.
14
α
χει α Τ ς ι Ιρ
LenteIris 2009
Anna Maria Noyens (Bij)baantjes: Onze Neerlandicus heeft een tijd in de verpleging gewerkt in een psychiatrisch ziekenhuis. Omschrijving als leerling: ‘In de onderbouw behoorlijk braaf, denk ik, in de bovenbouw was ik, áls ik er was, behoorlijk irritant. Ik spijbelde veel. Spijbelen is van alle tijden. Er zijn hier op school veel docenten die dat vergeten; dat ze vroeger op school hebben gezeten en ook hebben gespijbeld’. Quote: ‘Als leerlingen spijbelen of ze maken hun huiswerk niet, is dat prima! Dat is onderdeel van het spel’ Mooiste lichaamsdeel: ‘Ligt er aan van welke mens. Je kunt bijvoorbeeld een heel mooie neus hebben, of mooie oren, of… voeten? Ik kijk niet altijd naar hetzelfde lichaamsdeel.’André let niet op ogen, alleen op iemands ‘blik’. Grootste blunder: Bij het bespreken van de gedichten van Piet Paaltjens ‘Aan Rika’ en ‘Aan Betsy’. ‘En toen zei ik in een klas waar een Betsy zat: ‘Je snapt wel, Piet Paaltjens heeft natuurlijk de grootste boerentrienennamen uitgekozen die je maar kunt bedenken’. Ik zag vervolgens Betsy en ik dacht ‘o kut’ Het SGA: ‘Een heel mooi gebouw, ook qua vormgeving heel erg mooi’. André vindt dat er een tamelijk gezonde positiefkritische sfeer is. ‘Je mag best kritisch zijn, maar toch goed blijven werken. Dat is een belangrijke uitstraling’. Verandering: Als het aan André lag kwamen er meer open lokalen. Meer ruimte, meer licht. ‘Ik hou helemaal niet van die hokjesgeest. De deur gaat dicht, en daar zit je. Na vijftig minuten loop je naar het volgende hokje’. ‘Leraren moeten niet menen dat de lesstof ‘af’ is, want er is altijd wel iets te doen. ‘Prachtige literatuur’. Ik heb wel eens gezegd tegen 6e klassers, straks komen jullie van deze school af en dan denken jullie dat Boursin een componist is en Chopin een Frans kaasje. Dat moet verboden zijn!’ Hekel aan: Ongelijkheid of ‘favorietjes’. Levensmotto: ‘Misschien is niets geheel waar, en zelfs dat niet’. Zo kun je alle antwoorden weer relativeren. 15
Wat
te doen in je tussenuur? Mariska Maas
M&M’s sort eren Nodig: M& M’s–Skittle s–Autodrop Sla het liefs –Winegum t zo veel mo s gelijk zakjes eerlijker re in voor een sultaat. So rteer je sn kleur en/of oepgoed o op vorm. A p ls blijkt dat je niet van de fabrikan alle kleuren t en/of vorm heeft gegev en evenvee en schrijf d l a n superoffi brief (daar ciële klaagzijn de lera ren Nederl blij mee) of a nds superklaag ze zelf s aan (daar Maatschap maak je de pijleraren to ch zó blij m opgedane k ee). Breng je ennis in de praktijk!
Heb je ook niets te doen in je tussenuur? (HUISWERK!) En wordt je er ook helemaal gek van dat je klasgenootjes met tassen gaan gooien? Kan je niets beters verzinnen dan papieren vliegtuigjes gooien van de traverse? Probeer dan een van deze tips!
n eboog g likke r je ell e Elleboo en lichaam e b o r P imde Je eig kelijke. n Brainiac cla tie k a m Nodig: redac kle va en hele Dit is e Toen Jon Tic ontplofte de en n. die liet as e w k n k e k s li j n li e e t e ge s van m ok de w t onmo dat he antal mailtje n! Kijk of je o vast te de ok ta van he e het wel kon robeer het o tz np zien da kan tarten e p a h tensc . leggen
je ck of e e c h a C r i . k t Wi uter d naar et doe : Comp puter die h met je vrien gels), g i d o N a n eeft. G bijv. E en com Kies e r internet h n taal af ( Caesar) en te ee T. lius compu ia. Spreek bijv. Ju 3, 2, 1 STAR ( t d n e u Wikip gelinkt beginp omaat) af. e n i e d e t n k (bijv. oorde ik en spree dpunt e blauwe w iapagina. Kl ste n i e n Hotdog-eetw r ee edstrijd n op d ere Wikiped Wie het ee n. e e l l a Nodig: Hotdo ne nt. Klik and n e o b n gs w t e – Broodjes – e n e n pu ft g Vuilnisbak Sla een hele zijn aa e bij je eind daar is hee n ook. Druk h o o p worstjes en g a tj e k o t e w t z a p e k broodjes in. D e ro D i t l fe d ssionals hebb ? k l ts e en zelfs een fl de kor entje spelen obeer van a ko- ter. t e m inke beker wa Daag een vrie of pr te je e n s e u n i t ” s t n a i d e r uit en wijs een in h h ter aan. 3,2,1 scheidsrechWil je ge pag eld Jezus C i r u e E T k E N MAAR! Wie lle be een bepaalde er het meest op “wi aar bijvoor in ti jd n span kan ete ! n a e t m n a n n u e n b h p . e A e O ft n d ge r e re w a onopties zijn m f na et spekjes of beschuitjes. men o droge Zorg dat je h et ruim voor doet, want je de bel wilt niet misse lijk in je les zi Ruim naderh tten! a nd alles wel n Nieuw etjes op. e s cheldw Nodig oorde :P n Potver en, Papier en -d Verve rie-dubbelt een hele d el os je willen je je echt d s, Pot-jan-d is inspiratie i k uitsch o kie, of od en el scheld v Huiswerk woord den? Doe d zou je wel legel? at dan . Prob ieman of juis m e Als je alle verjaardagen in je agenda hebt ged t er een et een door v iets ouder. s n i i e e u t s w W schreven (zelfs die van je BFF’s tante). Je echt eelvul dig ge ie weet ga supernieuw bruik w an me s, geen grassprietje meer kan tellen. Als je alle n el ove rneme sen het muntjes in je portemonnee hebt gesorteerd op n. herkomst en als je echt alle berichtjes hebt gelezen op alle wc’s. Dan zitten er maar twee dingen op: Slapen of huiswerk maken. εια
16
αχ Ιρις Τ
LenteIris 2009
MR - Ideeenbus Vraag: Kan het paard dat voor de school staat (het beeld) een keer schoongemaakt worden? De rector reageerde zeer verrast op zoveel oog voor de omgeving van de leerlingen. Hij verkondigde dat zodra het geld ervoor beschikbaar zal zijn, het beeld verplaatst wordt naar een ‘meer prominentere plaats’ en dan ook schoongemaakt zal worden. Idee: Ik vind dat er in de vakken Duits, Spaans, Engels en Frans meer aandacht moet worden besteed aan de cultuur, normen en waarden en het landschap, omgangsvormen en geschiedenis. Het taalelement moet minder aandacht krijgen. No comment. Idee: Geen elektrische schoolborden! Binnen de MR ontstond twijfel over de aard van dit idee. Bedoelt de schrijver dat er niet genoeg elektrische schoolboorden zijn, of dat er juist geen elektrische schoolborden moeten zijn? Na een langdurige discussie, werd besloten met: ‘Dit was vast een digibeet.’ Idee: Ook koffie verkopen (desnoods een automaat…) Wij zijn heel blij met de thee en de chocomel! Deze koffieliefhebber wordt aangeraden met Markies in overleg te gaan. Ideeen van MR. IDEE Picknicktafels buiten (voor in de lente/zomer) Bruine, originele, maar wel gelakt, anders komen er allemaal enge splinters. Meneer Delen zegt druk bezig te zijn met het regelen van houten banken voor in de schooltuin. ‘Wanneer zijn ze er?’ ‘Zodra het mooi weer is!’ We zijn benieuwd. Idee: Groene thee in de klas! In groene thee zitten anti-oxidanten die radicalen doen vernietigen, oftewel die het concentratievermogen doen bevorderen, het is goed voor de weerstand, heel lekker&gezellig, en niet te vergeten: goed voor de huid! No comment. Idee: Haal alsjeblieft ergens geld voor Duits leesboekjes vandaan. De huidige vallen uit elkaar en zijn volgekladderd (Biedermann). De schoolleiding heeft een onderzoek ingesteld naar het nut van schoolboeken vs. ICTleermiddelen, wellicht dat zal blijken dat er geld is voor leesboekjes. Helaas niet op korte termijn. Idee: Derde pauze moet korter/afgeschaft en de tweede pauze moet 20 minuten. ‘Oké dit is iemand die vroeg naar huis wil.’ Bedankt voor al jullie leuke ideeën! Heb je nog een idee/opmerking? Voel je vrij je idee in de MRideeënbus te deponeren. Deze hangt boven de absentiebriefjesbus. Ignace Schoot, 5B Suzanne van de Riet, 6C Hilal Dogan, 6A 17
Interview Deze man maakt deel uit van de sectie ‘Nederlands’. Over hem is voor velen nog weinig bekend, maar daar komt verandering in. Wat houdt Vincent Preijers allemaal bezig? Volledige naam: Vincent Patrick Preijers Geboortedatum: 5 maart 1977 Geboorteplaats: Apeldoorn Hobby’s: Vincent houdt erg van muziek en bezoekt zoveel mogelijk concerten. Verder houdt hij van, raad eens, ‘lezen’. Ook voetballen (met zijn zoontje) vindt hij leuk en hij is graag bezig met zijn MacBook. Fotografie hield hem vroeger ook bezig. Favoriete boek(en): 'De eeuwige Jachtvelden' van Nanne Tepper. Muziek: Vooral alternatieve muziek, Indian Rock, soms wat countryachtig. Ook Damian Rice en Deus. Kinderen: Milan (10) Studie: VWO op het Lorenz. Daarna studeerde hij eerst Nederlands en toen Rechten in Nijmegen. Toch was Vincent meer bezig met sociale activiteiten en dingen buiten de universiteit. Rechten en Nederlands maakte hij niet af, maar hij koos voor een lerarenopleiding tot docent Nederlands. Hij was niet van plan leraar te worden, maar praktisch bezig zijn beviel hem achteraf goed. Bovendien moest er brood op de plank komen. (Bij)baantjes: Anderhalf jaar Burgers Zoo bij de fotoafdeling. Hij was ‘hoofd’ fotografie. Ook is hij schoonmaker geweest. Omschrijving als leerling: ‘Een redelijk stille, maar wel dwarse leerling’. Vincent nam bijna niets zomaar aan en was bijzonder kritisch. Hij was niet al te actief, tenzij iets hem heel erg interesseerde. Wens: Een keer in een wat grotere Europese stad gaan wonen en daar les geven op een Europese school. Dat lijkt hem een erg leuke ervaring. Grootste blunder: Een grote file veroorzaakt op het Velperboekcircuit. Vincent reed door rood en knalde achterop zijn voorganger. Niet met opzet natuurlijk: ‘Ik trok op omdat ik dacht dat het groen was, maar het was… nog rood’.
18
α
χει α Τ ς ι Ιρ
LenteIris 2009
Vincent Patrick Preijers
Het SGA: ‘In vergelijking met andere scholen is onze school een rustige school met een heldere structuur. Het is niet zo’n dynamische school, dat heeft voordelen. Je wordt niet helemaal gek gemaakt door de waan van de dag’. Verder is de locatie schitterend én traditioneel. Verandering: ‘Ik mis het kunstzinnige en culturele aspect in deze school, dat vind ik erg jammer. Ik zou bijvoorbeeld graag willen dat hier dramalessen zouden worden gegeven’. Vincent wil niet meegaan met iedere vorm van modernisering; ‘Onderwijs moet goed zijn, niet ‘leuk’. In alles in het kader om het leuker te maken, moeten we niet meegaan.’ Je moet in het leven nou eenmaal dingen doen die minder leuk zijn. Opvoeding: Leerlingen moeten goed puberen, want ‘schoppen en puberen heeft als functie dat je je eigen grenzen probeert te vinden. Dus als je altijd maar meegaat in de stroom en altijd netjes doet wat er van je gevraagd wordt, zul je je eigen beperkingen, maar ook je eigen talenten niet leren kennen’. Quote: ‘Als iets me niet bevalt, ben ik weg’. Drank&Drugs: ‘Geen problemen met alcohol en softdrugs, mits het ‘met mate’ is en niet je dagelijks functioneren in de weg zit. Harddrugs heb ik nooit geprobeerd, en ik heb ook niet de intentie om het wel te doen’. Hekel aan: Schlagermuziek en ‘oppervlakkigheid’. Carnaval vindt hij ook ‘heel erg’. Levensmotto: ‘Het is verstandig om zo min mogelijk verwachtingen te hebben, omdat die uiteindelijk alleen maar kunnen leiden tot teleurstelling’. Vincent beschouwt dit niet als negatief, maar als positief. ‘Dat wil overigens niet zeggen dat je niet mag dromen’.
19
Rometips uit het archief in 2005 geschreven door toenmalig Praeses Duane de Freitas
Ik zit, nee lig, nu te schrijven in de bus. Overal om me heen zie ik (en ruik ik) zwaar bezwete mensen want het is buiten iets van 25 graden pff… Ook zit ik tussen vermoeide gezichtjes want de meeste mensen hebben vrij weinig geslapen in Rome. Voor degenen die zich niks bij de Romereis voor kunnen stellen: je zit 24 uur op de heenweg in de bus (hopelijk heb je mooi weer) en als je er eenmaal bent krijg je allerlei instructies over wat allemaal mag en niet mag. Tot onze grote schrik mocht er geen alcohol op de kamers zijn (wat vorige jaren wel eens anders is geweest) en moesten we alle lekkere drankjes maar buiten het hotel opdrinken. Vanaf dag twee is de routine dat je eerst gaat ontbijten, daarna allerlei indrukwekkende (lees:gaap) gebouwen en schilderijen bekijkt. Zo tegen 18:00 ga je met z’n allen ergens eten. Althans drie dagen moet je gezamenlijk eten, en de rest mag je op eigen houtje een restaurant zoeken. Maar dit soort zaken ontdekken jullie zelf nog wel. Ik heb in overleg met JW wat gouden tips gemaakt. Bewaar deze Iris dus goed en als je in de vijfde zit, neem hem zeker mee! Rometip 1 Als je gaat stappen (lees: van 21:00 tot 23:00 het hotel verlaat) ga dan nar de Spaanse trappen. De rest is niet zoveel aan. Rometip 2 Ongeacht wat gezegd wordt, sneak zoveel mogelijk drank naar je kamer: je gaat tenslotte maar één keer naar Rome! Rometip 3 Ga nooit en te nimmer kakken op je eigen kamer. Die stank holy mac… Vraag beleefd aan je jaarlaaggenoten of je van hun sanitaire voorzienig gebruik mag maken omdat ‘die van jullie bezet is’. Rometip 4 Ga niet tijdens spitsuur douchen! Het water is dan een slap koud straaltje (alhoewel dit niet bij alle kamers hetzelfde is) Rometip 5 Let op de surveillancecamera’s in het hotel! Wij zijn bestraft wegens het halfnaakt lopen door de gangen. Rometip 6 Overgeven is per definitie irritant, maar als je dan toch moet: NOOIT op je eigen kamer. Klinkt logisch toch?
Rometip 7 Begin bij het afdingen bij straatventers altijd superlaag. Al vragen zij honderd euro voor die zogenaamde Gucci-tas. Ons is gelukt: o Bril (Gucci, Armani, Chanel): 3,50 euro o Pet (Louis Vuitton, Dior) : 5 euro o Tas (Louis Vuitton, Gucci etc.) : 8 euro Rometip 8 Deze is voor de jongens. Ben je bekend met de BBguns? Deze konden wij niet vinden als je in Rome zelf zit. Pas op het uitstapje naar Tivoli of Pompeji (jaa nieuwe spelling!) konden wij ze vinden. Haal ze dus daar. Doe het wel in het geheim en zorg ervoor dat je niet verraden wordt door trieste kerels in de kamer naast je. Rometip 9 Niet tevreden met de Spaanse trappen? Kleed je netjes aan, sneak om 2 uur naar de receptionist en overtuig hem met ‘We’re fully responsible’ en ‘There is no need to wake our professors’ dat hij jullie kan laten gaan.Pak de taxi en visit Piramide C. Met name the four X-es club is wel chill. Kom wel weer op tijd terug want als je weg blijkt te zijn ben je zwaar de sjaak.
Er was nog een tiende Rometip, maar ik ben op mijn vingers getikt toen ik die erin wilde zetten. Wij hebben ons wel vermaakt: ’s middags voor het eten een beetje uit het raam hangen, muziek op de achtergrond, lekker ontspannen, cappucinootje (of stiekem een biertje). Mijn broer zei altijd tegen mij dat de Romereis de meest onvergetelijke week is van het Stedelijk Gym. Voor mij is dat het sowieso al en ik hoop dat dat het voor jullie ook zal zijn. Nog 3 á 4 uurtjes in de bus (we rijden bij Luik ongeveer) en dan komen we aan, Ik heb nu al kriebels over deze week, er zijn wel honderden mooie verhalen maar die blijven denk ik bij de leerlingen van klas 5. Ik ga slapen denk ik, want ik moet nog de stad in vanavond en morgen (koninginnedag!) Arivederci! Duane
20
α
χει α Τ ς ι Ιρ
LenteIris 2009
Lentekriebels bijvoegelijk naamwoord
dagboek,
Eindelijk, het is weer lente! vrolijk..
bouwen nesten en
fluiten.
dieren andere dieren lijkt ook voor het eerst weer eens in een goed humeur te zijn.
leraar Misschien hebben de lentekriebels hem te pakken genomen en heeft hij het gezellig gehad met
. Met kaarslicht en , en een lekker bord . lerares drank vies eten Alleen het idee al maakt me . Maar lijkt eigelijk wel emotie klasgenoot te zijn‌ Aan zijn/haar te zien is er iets niet in orde. emotie kleur kledingsstuk Ook de lichaamstaal onthult wat: de straalt het uit. Moet ik er wat lichaamsdeel van zeggen? Vraag misschien eens om raad. Die leek misschien niet nare docent zo leuk, maar diep van binnen schijnt die een echte op het gebied van dier te zijn. Laat ik het daar maar niet over hebben. Ik geniet voorspannende bezigheid lopig maar van de lentense en pas op voor overstekenden . neerslag insecten Wellicht dat ik eens voor een date kan vragen. conciÍrge Veel , liefkozing Naam van jouw mentor
21
Tenenlezen
Door Marlies Smeenge
TĂŠnen lezen? Jawel dames en heren, in de eenentwintigste eeuw zeggen zelfs je tenen iets over je persoonlijkheid! Voor uw aller heil heb ik mij gewaagd in de mistige wereld van het tenenlezen, zodat jullie de komende lente iedereen met slippers aan beter kunnen leren kennen... Alleen maar door hun tenen te lezen. Een kleine samenvatting van de makkelijkste en meest zichtbare kenmerken. Kenmerk
Wat het zegt over de persoonlijkheid
Een grote teen met een rechthoekige vorm.
Je bent recht voor z'n raap.
Een grote teen met een ronde vorm.
We hebben hier te maken met iemand die de scherpe kantjes van zijn uitingen er af haalt. Dit resulteert in vriendelijk, relativerend en tactvol gedrag.
Tenen met een ronde vorm
Mensen met ronde tenen laten zich makkelijk voor iemand anders karretje spannend en zijn bang om hun mening te uiten. Daarnaast, hoe tegenstrijdig het ook klinkt, zijn ze tactisch van aard.
Tenen met een hoekige vorm
Deze persoon uit zich vaak op een onverwacht krachtige manier.
Een afstand tussen de grote teen en de rest van de tenen
Mensen met een afstand tussen hun grote teen en de rest van de tenen hebben tijd nodig voordat ze zich kunnen uiten. Hoe groter de ruimte tussen de grote en de andere tenen is, des te trager is deze persoon in het uiten van gedachten en gevoelens.
Een forse grote teen
Je hebt een groot verbaal vermogen.
ZON
Door Alexandra Bremers
En daar was het moment waar we allemaal met smacht op zaten te wachten, het was Erwin Krol die ons persoonlijk het goede nieuws kwam vertellen. “De winter is voorbij.” Heel Nederland ging letterlijk uit zijn dak, in de onwetendheid dat deze weerman ons een paar dagen later al weer zou berichten dat het afgelopen was met het goede weer. Een soort depressie kwam over iedereen heen te hangen, en hoe Krolletje het ook weer probeerde goed te praten, het had geen enkel effect. Zelfs toen hij beweerde dat het snel weer tien graden zou worden, was er geen reactie. Logisch, we laten ons toch niet nóg een keer belazeren.
Maar tot onze grote verbazing steeg het kwik inderdaad tot een kleine tien graden, wat niemand natuurlijk durfde te hopen. Ik was zelfs begonnen met het opbergen van mijn wollen truien, maar dat had ik beter niet kunnen doen; nadat ik het journaal had gekeken (inclusief weerbericht) kon ik alles weer terugleggen. “Het warme weer houdt het misschien nog vol tot aan het weekend, maar daarna zal het weer kouder worden.” Nu begon ik echt moordzuchtig te worden.
Blijkbaar was ik iets te optimistisch geweest, en vergeten dat we hier nog steeds in het grootste kikkerland van Europa zaten. En terwijl ik vanuit mijn slaapkamerraam keek naar de miezerige drab buiten, zat mijn hoofd vol met argumenten tegen dat eindeloze gezeur over klimaatverandering en opwarming van de aarde. Vooral over dat laatste. Een paar graadjes extra konden heus geen kwaad...
Voor mijn gevoel was het al járen, -wat zeg ik-, ééuwen niet meer boven het vriespunt geweest, althans niet boven mijn persoonlijke vriespunt, dat ongeveer rond de vijftien graden ligt. En het feit dat de meeste dingen diepgevroren langer houdbaar zijn is niet altijd van toepassing. Dat zeker niet.
Misschien is het op het moment dat deze Iris uitkomt allang tropisch, en ligt de hele school buiten te braden in de zon. Misschien wordt dit stapeltje aan elkaar geniette papiertjes gebruikt als bescherming tegen de regen, die met bakken uit de hemel valt. Wie zal het weten? Ik kan niet in de toekomst kijken, en die weermannetjes van NOS al helemaal niet. Het enige wat ik weet is dat het hier nu motregent, dat de lucht grijs is, en dat het buiten koud is.
Misschien wordt het tijd dat we alvast beginnen met het werken aan een vervanger van de zon, voor als die over ik-weet-niet-hoeveel miljoen jaar uitgaat. En als deze vervanger voortijdig af is, weet ik er nog wel een goed doel voor.
23
C olofon Bestuur
Praeses: Marlies Smeenge - Quaestor: Bartjan Happel - Abactis: Mart van Berckel
Lay-out
Sculptor: Mariska Maas - Sculptor en pictor: Pascal Gerritsen
Redactie Scriptores: Fieke Visser - Joca van der Horst - Alexandra Bremers Scriptor Primus: Veerle van Wijk
Met dank aan iedereen die stukjes en irisjes heeft ingestuurd! Blijf sturen naar:
iris.tacheia@gmail.com
De redactie van de Iris Tacheia behoudt zich het recht voor: - zonder opgaaf van redenen ervoor te kiezen ingezonden stukken niet te plaatsen. - lay-out van ingezonden stukken aan te passen, tenzij ons door de auteur expliciet en in detail anders verzocht wordt. - namen in Irisjes te censureren i.v.m. de privacy van vermeldde personen, m.u.v. docenten (tenzij er volgens de redactie genoeg aanleiding toe is ook de namen van docenten te censureren). - (naar inzicht van redactieleden) betrouwbare derden te raadplegen over plaatsingsgeschiktheid van bepaalde stukken. - dit regelement zonder opgaaf van redenen en zonder berichtgeving te veranderen. De Iris Tacheia verschijnt periodiek, tenminste 5 keer per schooljaar. Schooljaar 2009-2010, nummer 4 Bovendien gelden de volgende uitspraken: Het bestuur van de Iris Tacheia is te allen tijde aansprakelijk en eindverantwoordelijk voor de inhoud van de Iris waarin zij als bestuursleden vermeld staan, tenzij met voldoende overtuigend bewijs kan worden aangetoond dat er van deze aansprakelijkheid en eindverantwoordelijkheid geen sprake kan zijn geweest. De door externe schrijvers uitgedrukte meningen vallen niet onder deze verantwoordelijkheid, het besluit om een bepaald stuk te plaatsen wel. Door de gehele redactie wordt er zo zorgvuldig mogelijk om gegaan met vertrouwelijke danwel gevoelige informatie, die verwerkt is in zowel ingezonden als redactionele stukken en met name betrekking heeft op auteur, naam van auteur, genoemde (of ge誰mpliceerde verwijzingen naar) personen, personages in verhalen, eigennamen, pseudoniemen of anderszins. Wanneer men redactie- danwel bestuurslid van de Iris Tacheia (zie colofon) is of wordt, dan gaat men vanaf deze Iris ak koord met alle bovenstaande punten. Alle personen die ervoor kiezen een stuk ter plaatsing in te sturen naar de Iris Tacheia, gaan met deze voorwaarden akkoord.