Guidebook athlisi gr new by GEORGE DIAMANDIS

ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΝΤΑΞΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

Η παρούσα έκδοση πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το περιεχόμενο αυτής της έκδοσης αποτελεί αποκλειστική ευθύνη των συγγραφέων της και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ότι απηχεί απόψεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Συντάκτης: Viktor Sušec Εκδόθηκε από: Slovenj Gradec, 2017 www.athlisi.eu

0 2

1 1.1

Εισαγωγή Λίγα λόγια για το πρόγραμμα

Το πρόγραμμα ATHLISI έχει ως στόχο την προώθηση της κοινωνικής ένταξης των παιδιών από μειονεκτούσες ομάδες μέσω της αυξημένης συμμετοχής τους σε αθλητικές δραστηριότητες στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων των αθλητικών σωματείων. Η ενεργή συμμετοχή των τοπικών αθλητικών σωματείων είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί, καθώς σε αντίθεση με την οργάνωση περιστασιακών αθλητικών γεγονότων, τα αθλητικά σωμάτια διασφαλίζουν την βιωσιμότητα των αποτελεσμάτων του προγράμματος και μετά το πέρας αυτού. Για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός, το πρόγραμμα ATHLISI προτείνει ως την πιο ενδεδειγμένη λύση την εκπαίδευση μελών των αθλητικών σωματείων και των προπονητών τους σε ζητήματα που σχετίζονται με τον ρόλο των αθλητικών σωματείων, την κοινωνική ένταξη και την προώθηση της συνεργασίας των αθλητικών σωματείων με την τοπική κοινότητα. Μέσω της εκπαίδευσης, τα αθλητικά σωματεία και οι προπονητές τους θα είναι σε θέση να συνεργαστούν καλύτερα με την τοπική κοινότητα και να προσελκύσουν και να ενσωματώσουν με μεγαλύτερη επιτυχία στο σωματείο τους άτομα από μειονεκτούσες ομάδες. Η εκπαίδευση θα οργανωθεί με παραδοσιακά σεμινάρια καθώς και με την χρήση e-learning. Η επιλογή του elearning προκρίθηκε από το πρόγραμμα προκειμένου να διευρύνει τα γεωγραφικά όρια του προγράμματος και να συμπεριλάβει σε αυτό αθλητικά σωματεία και προπονητές απ ό διαφορετικές περιοχές και χώρες.

1.2

Το ευρωπαϊκό πλαίσιο του προγράμματος

Το πρόγραμμα βασίζεται στις εμπειρίες και μελέτες από 6 χώρες-μέλη της ΕΕ (Ελλάδα, Ιταλία, Μάλτα, Κύπρος, Σλοβενία και Βουλγαρία).Η συνεργασία μεταξύ των κρατών είναι αναγκαία και προσθέτει αξία στα αποτελέσματα καθώς τα προβλήματα που στοχεύει να αντιμετωπίσει είναι κοινά σε όλα τα κράτη. Η ανταλλαγή απόψεων, εμπειριών και γνώσεων μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών στον τομέα είναι ζωτικής σημασίας για το πρόγραμμα, καθώς με αυτό τον τρόπο τα μέλη της κάθε χώρας θα μπορούν να μάθουν και να ωφεληθούν από τις εμπειρίες των άλλων χωρών. Επιπλέον, η κοινοπραξία σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα ενισχύσει την ανταλλαγή ιδεών και εμπειριών μεταξύ των εταίρων και των ενδιαφερόμενων μερών. Μέσω αυτής της διαδικασίας, όλοι οι εταίροι όχι μόνο θα συμβάλλουν στο να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα που υπάρχουν αλλά θα επωφεληθούν και από τις ήδη υφιστάμενες καλές πρακτικές των άλλων χωρών. Τα αποτελέσματα του προγράμματος θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στις χώρες της κοινοπραξίας, και μέσω της χρήσης e-learning, θα είναι επίσης διαθέσιμα προς χρήση και για άλλες χώρες με παρόμοια προβλήματα.

1.3

Ο αθλητισμός ως εργαλείο κοινωνικής ένταξης

Πέραν της φτώχειας που αποτελεί τον πυρήνα του κοινωνικού αποκλεισμού, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που συντελούν σε αυτόν όπως η τάξη, το γένος, 1 η εθνότητα, η αναπηρία, ο τόπος διαμονής (αγροτικός ή άστικός) κλπ . Στην παρούσα χρονική περίοδο λοιπόν, μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τις κοινωνίες της Ευρώπης αποτελεί η ενσωμάτωση και κοινωνική ένταξη των προσφύγων και μεταναστών. Σε όλη του την ιστορία, ο αθλητισμός είναι γνωστός για την ικανότητα του να φέρνει μαζί ανθρώπους, έθνη και πολιτισμούς και να διαπερνά τα κοινωνικά, πολιτισμικά και εθνικά όρια. Παρότι ο αθλητισμός από μόνος του δεν μπορεί να

(EU commission, 2016)

0 4

επιλύσει όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με μειονεκτούσες ομάδες, σε συνδυασμό με άλλα μέτρα, έχει την δυναμική να συνεισφέρει στην ενσωμάτωση και κοινωνική ένταξη διαφόρων ομάδων. Η ενσωμάτωση στον αθλητισμό επιτυγχάνεται μέσω της βελτίωσης των αθλητικών δεξιοτήτων, η οποία απαιτεί συχνή και μακροπρόθεσμη συμμετοχή και κοινωνική αλληλεπίδραση. Επομένως τα αθλητικά σωματεία μπορούν να δημιουργήσουν ευνοϊκές συνθήκες για περεταίρω διαδικασίες ενσωμάτωσης. Επιπλέον, οι αθλητικές δραστηριότητες συχνά λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο άλλων κοινωνικών δραστηριοτήτων που παρέχουν επιπρόσθετες ευκαιρίες για διαπολιτισμική αλληλεπίδραση.

1.4 Η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε Η προετοιμασία των διδακτικών υλικών βασίστηκε σε αναλυτική έρευνα σχετικά με το θέμα του προγράμματος καθώς και σε ανάλυση των αναγκών κατάρτισης στις χώρες των εταίρων. Η θεωρητική έρευνα περιλαμβάνει παρουσίαση της κατάστασης στην κάθε χώρα και μια επισκόπηση των τοπικών αθλητικών σωματείων και των βέλτιστων πρακτικών που υπάρχουν στο αντικείμενο του προγράμματος. Η έρευνα πεδίου περιλαμβάνει μια ποιοτική έρευνα βασισμένη σε συνεντεύξεις από ομάδες που εργάζονται σε αθλητικά σωμάτια και δημόσιους φορείς στον τομέα του αθλητισμού και των κοινωνικών υποθέσεων. Το εκπαιδευτικό υλικό αυτού του οδηγού είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας και της ισότιμης συμβολής των εταίρων του προγράμματος. Το εκπαιδευτικό υλικό αναπτύχθηκε για τα σεμινάρια και τα μαθήματα elearning. Όλες οι ενότητες έχουν σχεδιαστεί με την ίδια δομή και περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: 1. 2.

Η εξήγηση της ενότητας εξηγώντας πως η διευρυμένη γνώση είναι αναγκαία για την ποιότητα της εκπαίδευσης και της ενσωμάτωσης των κοινωνικών ομάδων. Ο στόχος της ενότητας εξηγώντας πως η διευρυμένη γνώση θα συνεισφέρει στην ποιότητα της εκπαίδευσης και την ενσωμάτωση των κοινωνικών ομάδων. 5

5. 6.

Ορίζοντας τα μαθησιακά αποτελέσματα εξηγώντας τις δεξιότητες που θα αποκτηθούν γνώσεις πως η θεωρία γίνεται πράξη Δομημένο εκπαιδευτικό περιεχόμενο διαρκής αλληλεπίδραση, εξηγώντας την σημασία της κατανόησης του θέματος παροχή ξεκάθαρων εξηγήσεων σύνδεση νέων ιδεών με προηγούμενη γνώση πρακτικά παραδείγματα/ μελέτες περιπτώσεων διασφάλιση κατάλληλου υλικού αξιολόγησης. Αξιολόγηση των μαθησιακών αποτελεσμάτων τεστ αυτοαξιολόγησης θεωρητική και πρακτική επίδειξη της αποκτηθείσας γνώσης Υποστήριξη εκπαιδευομένων οδηγίες για το που μπορούν να αποκτήσουν περεταίρω γνώσεις σε βάθος σχετικά με το θέμα σύνδεση με την online εκπαίδευση βιβλιογραφία

Εξήγηση της Ενότητας

Υποστήριξη Εκπαιδευομένου

Στόχος της Ενότητας

Σχεδιασμός Ενότητας Μαθησιακό Αποτέλεσμα

Αξιολόγηση

Εκπαιδευτικό Περιεχόμενο

0 6

1.5

Συγκριτική ανάλυση εκπαιδευτικών αναγκών

Τον Ιούλιο του 2015, όλοι οι εταίροι (CESIE, Fopsim, EUROSUCCESS, Irodoros, Action Synergy, APGA, Footura) πραγματοποίησαν θεωρητική έρευνα με στόχο την συλλογή πληροφοριών σχετικά με τους υπάρχανοντες αθλητικούς συλλόγους και τις πρωτοβουλίες/εκπαιδεύσεις που εκείνοι πραγματοποιούν και σχετίζονται με την ενεργή συμμετοχή των προπονητών και των αθλητικών σωματείων στην κοινωνική ένταξη σε τοπικό κοινοτικό επίπεδο. Κατά την διάρκεια της έρευνας, συγκεντρώθηκαν στοιχεία από ήδη υπάρχουσες πηγές, συμπεριλαμβανομένων και πληροφοριών από το διαδίκτυο και ψηφιακών εκδόσεων. Σε αυτή την έρευνα, όλοι οι εταίροι κλήθηκαν να εντοπίσουν τρεις καλές εκπαιδευτικές πρακτικές που ήδη έχουν εφαρμοστεί σε προπονητές και αθλητικά σωματεία με στόχο την προώθηση της κοινωνικής ένταξης των παιδιών που προέρχονται από μειονεκτούσες κοινωνικές ομάδες σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Τον Σεπτέμβριο του 2016, οι εταίροι πραγματοποίησαν επίσης μια έρευνα πεδίου χρησιμοποιώντας τη μεθόδο ABCD (Asset Based Community Development) που ενθαρρύνει και διασφαλίζει τη συμμετοχή της τοπικής κοινότητας. Κάθε εταίρος πραγματοποίησε δύο συναντήσεις με δύο διαφορετικές ομάδες: η πρώτη αποτελούνταν από ειδικούς, όπως προπονητές και μέλη αθλητικών σωματείων και παραγόντων του αθλητισμού η δεύτερη αφορούσε μέλη όλης της τοπικής κοινότητας Ο κύριος σκοπός της Ανάλυσης Εκπαιδευτικών Αναγκών ήταν να εξερευνηθεί ο ρόλος που οι προπονητές και τα αθλητικά σωματεία θα μπορούσαν να έχουν στην προώθηση της κοινωνικής ένταξης καθώς και να εντοπιστούν οι κύριες δεξιότητες και γνώσεις που θα πρέπει να αποκτηθούν προς εκπλήρωση αυτού του σκοπού. Το κύριο συμπέρασμα που πρόεκυψε από την περίοδο της έρευνας, είναι το ενδιαφέρον όλων των ομάδων που εμπλέκονται, όπως προπονητές, αθλητικά σωματεία, η τοπική κοινότητα (γονείς, χρήστες και νέοι άνθρωποι) στην ανάπτυξη εκπαιδευτικών υλικών που εστιάζουν στην κοινωνική ένταξη των παιδιών από μειονεκτούσες κοινωνικές ομάδες. 7

Σχεδόν σε όλες τις εκπαιδευτικές ενότητες που περιγράφονται στην θεωρητική έρευνα, μονάχα ελάχιστες έχουν ως κύριο στόχο την προώθηση της κοινωνικής ένταξης. Επιπλέον, οι τοπικές πρωτοβουλίες που αφορούν τον αθλητισμό, παρότι είναι αρκετές, συνήθως είναι απομονωμένες και δεν απευθύνονται κυρίως στα παιδιά. Παρ όλα αυτά, οι αθλητικές πρωτοβουλίες που οργανώνονται σε τοπικό επίπεδο είναι απαραίτητες για να υπάρχει κοινωνικό αντίκτυπο. Σημαντικοί εμπλεκόμενοι φορείς όπως οι τοπικές αρχές και τα σχολεία πρέπει να αναγνωρίσουν την σημασία των προπονητών και των αθλητικών σωματείων σε αυτή την διαδικασία, να τους υποστηρίξουν και να προωθήσουν την συνεργασία μεταξύ των τοπικών κοινοτήτων και των αθλητικών σωματείων για την ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης σε παιδιά που προέρχονται από μειονεκτούσες ομάδες. Επιπλέον, σύμφωνα με την έρευνα, το ποδόσφαιρο στις μέρες μας αποτελεί το πιο ισχυρό μέσο κινητοποίησης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης για τα παιδιά. Τους επιτρέπει να συνδέονται με νέους ανθρώπους που έρχονται από διαφορετικές χώρες και κοινωνικό υπόβαθρο. Όσον αφορά την έρευνα πεδίου, οι προπονητές και τα αθλητικά σωματεία που ερωτήθηκαν, εξέφρασαν την ανάγκη τους να αποκτήσουν περισσότερη θεωρητική και πρακτική κατάρτιση σε ζητήματα κοινωνικής ένταξης των παιδιών που προέρχονται από ευπαθείς ομάδες, γιατί αισθάνονται την ανάγκη να εμπλακούν περισσότερο στην προσωπική ανάπτυξη των παιδιών που ζουν στην τοπική κοινότητα. Το κύριο αποτέλεσμα που προκύπτει είναι ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένες εκπαιδεύσεις για αθλητικά σωματεία που να σχετίζονται με την κοινωνική ένταξη των παιδιών, επομένως το πρόγραμμα ATHLISH, μπορεί να θεωρηθεί πολύ πραγματικά καινοτόμο και χρήσιμο. Στην πράξη, ο κύριος στόχος του προγράμματος είναι να προωθήσει την κοινωνική ένταξη των παιδιών από μειονεκτούσες κοινωνικές ομάδες μέσω της αυξημένης συμμετοχής τους στις αθλητικές δραστηριότητες στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων των αθλητικών σωματείων. Η ανάμειξη των αθλητικών σωματείων είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για την επίτευξη αυτών των στόχων, αφού σε αντίθεση με την διοργάνωση περιστασιακών αθλητικών εκδηλώσεων, διασφαλίζει την 0 8

βιωσιμότητα των δραστηριοτήτων του προγράμματος και το μακροπρόθεσμο αντίκτυπο. Για την τοπική κοινότητα, ο αθλητισμός θεωρείται ως το κύριο εργαλείο για την κοινωνική ένταξη παιδιών από ευπαθείς ομάδες, που αντιμετωπίζουν πολλά και σημαντικά προβλήματα στην κοινότητα τους. Παρότι υπάρχουν ορισμένες πρωτοβουλίες που εμπλέκουν αυτά τα παιδιά, είναι απαραίτητο να εκπαιδευτούν οι προπονητές στο ψυχολογικό παράγοντα και σε άλλα ζητήματα που μπορούν να επηρεάζουν τα παιδιά. Το πρόγραμμα ATHLISI προτείνει μια προσέγγιση που θα επιτρέψει στους επαγγελματίες να αντιμετωπίσουν με καλύτερο τρόπο την ενσωμάτωση μέσω του αθλητισμού, καθώς επίσης θα υποστηρίξει στην πράξη ανθρώπους από διαφορετικά υπόβαθρα να αναπτύξουν μέσω της συμμετοχής τους στο αθλητισμό " ένα κοινό αίσθημα του ανήκειν και συμμετοχής" που θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για την ενσωμάτωση των μεταναστών, προσφύγων και άλλων κοινωνικών ομάδων.

Υλικό Εκπαίδευσης

0 10

Συγγραφέας, οργανισμός:

NPDD “IRODOROS”

Η εξήγηση της ενότητας

Η ένταξη των παιδιών από μειονεκτούσες ομάδες (εθνικές, πολιτισμικές, θρησκευτικές μειονότητες, οικονομικά ευπαθείς ομάδες) σε αθλητικά σωματεία απαιτεί από πλευράς προπονητών καλή γνώση των αρχών της εξελικτικής ψυχολογίας προκειμένου να επιτευχθεί ο πιο σημαντικός στόχος, που είναι η ομαλή κοινωνική ένταξη τους στην κοινωνία. Η αναπτυξιακή ψυχολογία αναφέρεται στα διάφορα επίπεδα και μεθόδους της γνωστικής ανάπτυξης. Το μεγαλύτερο μέρος της αναπτυξιακής ψυχολογίας λαμβάνει χώρα κατά την παιδική ηλικία. Μια από τις σημαντικές θεωρίες στην αναπτυξιακή ψυχολογία είναι η θεωρία προσκόλλησης, που εστιάζει στην ανάγκη για ουσιαστικές, ανοιχτές και ειλικρινείς ανθρώπινες σχέσεις προκειμένου να σχηματιστεί μια υγιής ψυχολογική ανάπτυξη. Παρότι η αναπτυξιακή ψυχολογία συχνά συνδέεται με την ψυχική ανάπτυξη του παιδιού, έχει επεκταθεί προκειμένου να συμπεριλάβει έφηβους και ενήλικες.

Μαθησιακοί στόχοι:

Να παρουσιαστούν ιδέες και θεωρίες σχετικά με την αξία της συμμετοχής, του σεβασμού και του ευ αγωνίζεσθαι Να λάβουν οι προπονητές και τα αθλητικά σωματεία τα απαραίτητα γνωστικά εφόδια προκειμένου: να κατανοήσουν τις ταυτότητες των αθλητών να κατανοήσουν την σχέση μεταξύ προπονητικής και διδασκαλίας να αναπτύξουν λειτουργικές, ευέλικτες φιλοσοφίες να προωθήσουν την ένταξη και την ενσωμάτωση στην κοινωνία μέσω του αθλητισμού 11

να αναδείξουν τον ρόλο του αθλητισμού στην άρση των κοινωνικών εμποδίων Δεξιότητες που αποκτούνται

Οι εκπαιδευτές, αντιπρόσωποι των σωματείων και οι προπονητές θα πρέπει να είναι σε θέση: να εφαρμόσουν στην πράξη τα όσα θα διδαχθούν σχετικά με ζητήματα πρακτικής αθλητικής άσκησης, ψυχολογίας και παιδαγωγίας, να ενθαρρύνουν τους συμμετέχοντες, να κάνουν χρήση του προγράμματος ως εργαλείου κοινωνικής ένταξης για παιδιά από ευπαθείς ομάδες από διαφορετικά κοινωνικά και πολιτισμικά υπόβαθρα

Διδακτικές μέθοδοι

πρόσωπο με πρόσωπο μικρές ομάδες, συζητήσεις παρουσίαση από μια ομάδα εκπαιδευτών εκπαιδευτικό υλικό διαδίκτυο διαλέξεις χρήση διαφανειών και ταινιών

Αξιολόγηση των συμμετεχόντων

αυτοαξιολόγηση πολλαπλές επιλογές πρακτική επίδειξη οι προπονητές θα πρέπει να εργαστούν μέσω κάποιας μελέτης περίπτωσης ή καλής πρακτικής με στόχο τον εντοπισμό του προβλήματος και την θεώρηση διαφόρων πιθανών λύσεων καλή πρακτική 'Καλλιπάτειρα"

0 12

2.Εισαγωγή στη Ψυχολογία Η ψυχολογία είναι ένας ακαδημαϊκός και εφαρμοσμένος τομέας, που περιλαμβάνει τη μελέτη της συμπεριφοράς, του νου και της σκέψης και των υποσυνείδητων νευρολογικών βάσεων συμπεριφοράς. Η συμπεριφορά των ανθρώπων σε μια κοινωνία, ένα σχολείο ή έναν αθλητικό σύλλογο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πνευματική μας κατάσταση, το σύστημα αξιών, προκαταλήψεων και στερεότυπων που έχουμε αναπτύξει ο καθένας μας κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Η ψυχολογία διαφέρει από τις άλλες κοινωνικές επιστήμες - την ανθρωπολογία, την οικονομία, την πολιτική επιστήμη και την κοινωνιολογία - στο ότι η ψυχολογία προσπαθεί να εξηγήσει τις ψυχικές διαδικασίες και τη συμπεριφορά των ατόμων. Είναι επομένως σημαντικό για τους προπονητές και τους καθηγητές φυσικής αγωγής που αναλαμβάνουν να ενσωματώσουν στα αθλητικά τους σωματεία παιδιά από μειονεκτικές κοινωνικές ομάδες, που υφίσταντεα διακρίσεις λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης, χρώματος κλπ. να έχουν βασικές γνώσεις ψυχολογίας, έτσι ώστε από τη μια πλευρά, να εξαλείψουν τις ρατσιστικές προκαταλήψεις που οδηγούν σε ρατσιστικές συμπεριφορές και από την άλλη να καλλιεργήσουν τις αξίες και να αναπτύξουν την ηθική σκέψη των παιδιών.

2.1 Αναπτυξιακή Ψυχολογία Η αναπτυξιακή ψυχολογία είναι μια επιστημονική προσέγγιση που στοχεύει να εξηγήσει πώς τα παιδιά, οι έφηβοι και οι ενήλικες αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και μελετά τη φυσιολογική, συναισθηματική, γνωστική και κοινωνική ανάπτυξη που λαμβάνει χώρα καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής. Ένα σημαντικό μέρος των θεωριών, επικεντρώνεται στην ανάπτυξη κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, καθώς αυτή είναι η περίοδος που εμφανίζονται και οι μεγαλύτερες αλλαγές κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. Οι τρεις στόχοι της αναπτυξιακής ψυχολογίας είναι να περιγράψουν, να εξηγήσουν και να βελτιστοποιήσουν την ανάπτυξη (Baltes, Reese, & Lipsitt, 1980). Η αναπτυξιακή αθλητική ψυχολογία επικεντρώνεται στην μελέτη και στην εξερεύνηση της ωρίμανσης, προσδιορίζοντας το ρόλο της αθλητικής συμμετοχής

στην

ανάπτυξη

ψυχολογικών,

κοινωνικών

και

σωματικών

ικανοτήτων. Η αναπτυξιακή ψυχολογία επηρεάζει τη μάθηση και την απόδοση του αθλητισμού μέσω της ωρίμανσης που σχετίζεται με την πρόοδο σε παράγοντες όπως είναι η μνήμη και η προοπτική. Οι αποτελεσματικοί προπονητές, που εργάζονται με παιδιά και εφήβους, διαρθρώνουν το πρόγραμμά τους με τρόπους που ωφελούν αυτές τις αναπτυξιακές διαδικασίες.

0 14

2.2 Ο αθλητισμός είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους κοινωνικής ένταξης Ο αθλητισμός αποτελεί έναν από τους αποτελεσματικότερους τρόπους κοινωνικής ένταξης και κατά συνέπεια, θα έπρεπε να λάβει μεγαλύτερη υποστήριξη και ενθάρρυνση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για παράδειγμα μέσω της διοργάνωσης ειδικών ευρωπαϊκών, εθνικών και τοπικών προγραμμάτων αθλητισμού και ψυχαγωγίας. Η Λευκή Βίβλος για τον αθλητισμό, η οποία αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη πρωτοβουλία της ΕΕ για τον αθλητισμό, διατυπώνει τη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τρεις πτυχές του ευρωπαϊκού αθλητισμού: τον κοινωνικό του ρόλο, την οικονομική διάσταση και τη διαχείρισή του. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ο ρόλος του αθλητισμού στην προώθηση της ενσωμάτωσης και της δυνητικής του συμβολής στην κοινωνική συνοχή καθώς και ο ιδιαίτερος ρόλος του στην κοινωνία ως μέσο κοινωνικής ενσωμάτωσης. Αποτελεί σημαντικό μέσο για την προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου, συμβάλλοντας σημαντικά στην ανάπτυξη και προώθηση σημαντικών κοινωνικών, πολιτιστικών και εκπαιδευτικών αξιών, όπως είναι η αμεροληψία, η ανεκτικότητα και ο αμοιβαίος σεβασμός, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός των κανόνων, το ομαδικό πνεύμα και η αυτοπειθαρχία. Αξίζει να σημειωθεί πως ο αθλητισμός διαδραματίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή κοινωνία όσον αφορά τους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης, της κοινωνικής ένταξης και τις πολιτιστικές αξίες. Επιπλέον, να επισημανθεί ο ιδιαίτερα σημαντικός ρόλος που διαδραματίζουν τα αθλητικά σωματεία και οι

προπονητές όσον αφορά την καταπολέμηση του ρατσισμού και των διακρίσεων σε αυτόν τον τομέα, εισάγοντας αυστηρότερους κανόνες που προστατεύουν τον αθλητικό χώρο ως χώρο εργασίας επαγγελματιών αθλητών, όπου απαγορεύονται όλες οι μορφές διακρίσεων. Ειδικά στην παιδική και την εφηβική ηλικία, ο προπονητής θα πρέπει να επιδιώκει παράλληλα με την εκμάθηση κινητικών δεξιοτήτων και τη διδασκαλία αξιών, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα στερεότυπα και τα κοινωνικά στερεότυπα που οδηγούν σε διακρίσεις. Οι αξίες όπως ο σεβασμός για τον εαυτό μας και τους άλλους, οι αυτορρυθμιστικές δεξιότητες, ο καθορισμός στόχων και η ηγετικότητα βοηθούν τα παιδιά και τους εφήβους να κατανοήσουν ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια δικαιώματα και πρέπει να ενεργούν σωστά προς τους συνανθρώπους τους και μπορούν να επηρεάσουν θετικά πτυχές της προσωπικής ανάπτυξης των παιδιών και των εφήβων. Ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν ότι η ποιότητα της εκγύμνασης είναι βασικός παράγοντας για τη μεγιστοποίηση των θετικών επιδράσεων (GAO, 2012).

Ο διάσημος παιδοψυχολόγος Jean Piaget πίστευε ότι η πιο σημαντική φάση στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης συμβαίνει μεταξύ των ηλικιών περίπου των 6 και 11. Αυτή είναι επίσης η περίοδος που τα παιδιά είναι πιο πιθανόν να έρθουν σε επαφή με τον αθλητισμό. Εάν δοθούν στα παιδιά πολλές ευκαιρίες να επιτύχουν στον αθλητισμό, τότε στο μέλλον θα θεωρούν τους εαυτούς τους πιο συχνά ως «νικητές» παρά ως «χαμένους». Όταν 0 16

μεγαλώσουν

έχουν

περισσότερες

πιθανότητες

να

είναι

ευέλικτοι,

με

προσαρμοστικές ικανότητες, με περισσότερη αυτοπεποίθηση και πιο ικανοί να αντιμετωπίσουν το άγχος και τις νέες προκλήσεις.

Ο αθλητισμός παρέχει στα παιδιά και τους εφήβους ευκαιρίες να δοκιμάσουν νέες δεξιότητες και να αξιολογήσουν τις ικανότητές τους. Τα αθλητικά σωματεία και οι προπονητές έχουν τεράστια ικανότητα να τους κάνουν να νιώθουν καλά με τον εαυτούς τους και πρέπει πάντα να βρίσκουν «κάτι» που κάθε παιδί κάνει καλά, ακόμα και αν ακολουθεί απλώς τις οδηγίες, και να το επαινούν γι 'αυτό.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, συνίσταται να παρακολουθούνται οι ενδείξεις που αναφέρονται παρακάτω, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν ένα παιδί έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να αποτελεί αιτία όταν ένα παιδί: Αποφεύγει μια δουλειά ή μια πρόκληση χωρίς καν να προσπαθεί ή να παραιτηθεί με την πρώτη απογοήτευση. Αυτό συχνά σηματοδοτεί φόβο αποτυχίας Εξαπατά ή λέει ψέματα, προκειμένου να αποφύγει την ήττα ή την κακή απόδοση Δείχνει σημάδια παλινδρόμησης, ενεργώντας σαν μωρό ή πολύ ανόητα. Αυτοί οι τύποι συμπεριφοράς προκαλούν πειράγματα και οι άλλοι νέοι αποδοκιμάζουν λεκτικά, προσθέτοντας προσβολές τραυματικές

Θέλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο, είναι αυταρχικός, ή άκαμπτος, προκειμένου

να

κρύψει

τα

συναισθήματα

της

ανεπάρκειας,

της

απογοήτευσης ή της αδυναμίας του Εφευρίσκει δικαιολογίες του τύπου "Ο δάσκαλος είναι χαζός" ή υποβαθμίζει τη σημασία των γεγονότων "δεν μου αρέσει πολύ αυτό το παιχνίδι ούτως ή άλλως", χρησιμοποιώντας τον εξορθολογισμό για να κατηγορήσει τους άλλους ή εξωτερικές δυνάμεις Αποσύρεται κοινωνικά, χάνει ή έχει λιγότερη επαφή με φίλους, και οι βαθμοί του μειώνονται Βιώνει κυκλοθυμική διάθεση, παρουσιάζοντας θλίψη, κλάμα, εκρήξεις θυμού, απογοήτευση ή ησυχία Κάνει αυτοκριτικά σχόλια, όπως: "Ποτέ δεν κάνω τίποτα σωστό", " Δεν αρέσω σε κανέναν", " Είμαι άσχημος", " Είναι δικό μου λάθος", " Όλοι είναι πιο έξυπνοι από μένα" Δυσκολεύεται να αποδεχθεί είτε επιβράβευση είτε κριτική Γίνεται υπερβολικά ανησυχητικός ή ευαίσθητος για τις απόψεις άλλων ανθρώπων Φαίνεται να επηρεάζεται έντονα από την αρνητική επιρροή των συμπαικτών του ή συμματθητών του, υιοθετώντας στάσεις και συμπεριφορές όπως μια περιφρόνηση για το σχολείο, διακόπτοντας τα μαθήματα, ενεργώντας με ασέβεια, κλέβοντας ή πειραματιζόμενος με τον καπνό, το οινόπνευμα ή τα ναρκωτικά (Τροποποιήθηκε από την Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία που ενδιαφέρεται για παιδιά σχολικής ηλικίας 5 έως 12 ετών)

0 18

Η ψυχολογία του αθλητισμού, ως επιστήμη που προωθεί τη μεταβολή της συμπεριφοράς, θα πρέπει να περιλαμβάνεται σε αθλητικό πλαίσιο και όχι μόνο να αποφεύγει τα επιβλαβή επεισόδια και τις κακές πρακτικές αλλά και να προάγει το δίκαιο παιχνίδι «ευ αγωνίζεσθε» και την ανεκτικότητα. Σύμφωνα με μια μελέτη του Harter, βασισμένη στο προφίλ της αυτο-αντίληψης των παιδιών και το προφίλ αυτο-αντίληψης για εφήβους (SPPA) (σχεδιασμένο για να μετρά τις πολλαπλές διαστάσεις της αυτο-αντίληψης στο στάδιο της ανάπτυξης των εφήβων), σκοπός του οποίου ήταν να προσδιοριστεί εάν ένα πρόγραμμα που συνδυάζει σωματικά διαδραστικά παιχνίδια και εκπαίδευση ψυχολογικών δεξιοτήτων θα μπορούσε να ενισχύσει την ικανοποίηση για την ζωή, την ευτυχία, τις αντιλήψεις ελέγχου και την αυτοαντίληψη των πρώην μελών συμμοριών, παρουσιάστηκε σημαντική βελτίωση ως προς την ικανοποίηση για τη ζωή και την αυτοεκτίμηση μεξικανών εφήβων που ήταν ορφανά. Η ευτυχία, η ικανοποίηση από την ζωή και η αυτοπεποίθηση βελτιώθηκαν σημαντικά από την αρχή του προγράμματος έως το τέλος του. Όχι μόνο η σφαιρική αυτοαντίληψη αυξήθηκε σημαντικά, αλλά το ίδιο σημαντικά αυξήθηκε και η φυσική εμφάνιση, οι στενοί δεσμοί φιλίας, η συμπεριφορά, η σχολαστική και αθλητική ικανότητα καθώς και η κοινωνική αποδοχή. Μια έκθεση του 2006 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Εφηβεία» παρουσιάζει στοιχεία που δείχνουν ότι η συμμετοχή στον αθλητισμό αυξάνει τόσο την συναισθηματική όσο και τη συμπεριφοριστική ευεξία στους εφήβους. Η αυξημένη ευεξία μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερη αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, γεγονός που οδηγεί γενικά σε καλύτερη απόδοση. Επιπλέον,

είναι λιγότερο πιθανό να συμμετάσχουν σε ριψοκίνδυνα και καταστροφικά πρότυπα συμπεριφοράς.

0 20

2.3. Ψυχολογικά οφέλη του αθλητισμού για παιδιά και εφήβους Μαθαίνοντας να χάνει Η κακή αθλητική ικανότητα είναι άσχημο πράγμα. Σε κανέναν δεν αρέσει ένας πονεμένος και ηττημένος. Φυσικά, δεν είναι κακό να είμαστε ανταγωνιστικοί και να εκφράζουμε απογοήτευση με έναν μη επιθετικό τρόπο.

Ελέγχοντας τα συναισθήματα Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, περιμένουμε να μάθουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους. Ένας καλός προπονητής

καταλαβαίνει

ότι

το

αρνητικό

συναισθηματικό στρες βλάπτει την απόδοση. Ωστόσο, από τη στιγμή που αυτή η σοφία είναι βαθιά ριζωμένη, το παιδί θα είναι καλύτερα εξοπλισμένο με προσόντα, για να αντιμετωπίσει μια σειρά από άλλες προκλήσεις της ζωής.

Αυτοεκτίμηση Πολλές μελέτες υποστηρίζουν ότι ο αθλητισμός και άλλες σωματικές δραστηριότητες συμβάλουν

μπορούν στην

να

ανάπτυξη

αυτοεκτίμησης σε παιδιά και εφήβους. Ένα κτύπημα στην πλάτη, μια επικρότηση από έναν φίλο ή μια χειραψία με έναν αντίπαλο στο τέλος ενός αγώνα, είναι στοιχεία που δομούν έναν χαρακτήρα. Οι υποστηρικτικές σχέσεις των προπονητών και των συμπαικτών, καθώς και η ενθάρρυνση από τους γονείς, μπορούν να επηρεάσουν θετικά την αυτοεκτίμηση των παιδιών. Ένα νεαρό άτομο με καλή αυτοεκτίμηση θα έχει την αυτοπεποίθηση να δοκιμάσει νέα πράγματα και να κάνει νέους φίλους. Προκειμένου να οικοδομηθούν η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση στους νέους, είναι ζωτικής σημασίας οι προπονητές να δώσουν συνεπή ενθάρρυνση και επαίνους.

0 22

Υπομονή Η εξάσκηση οδηγεί στη τελειότητα, η οποία είναι αποτέλεσμα της υπομονής. Φυσικά, δεν πρέπει να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να επιδιώκουν να «τελειοποιηθούν», αλλά το μήνυμα πρέπει να είναι: «αν θέλετε να βελτιωθείτε σε κάτι, τότε πρόκειται να πάρει χρόνο». Προσήλωση Παρόμοια

με

την

υπομονή,

πειθαρχημένη

εκπαίδευση και η αφοσίωση που απαιτείται για την άσκηση ενός αθλήματος είναι ένα χαρακτηριστικό που μπορεί να μεταφερθεί και σε πολλές άλλες πτυχές της ζωής. Δεν είναι τυχαίο ότι η συμμετοχή στον αθλητισμό συνδέεται με υψηλότερα ακαδημαϊκά επιτεύγματα στο σχολείο.

Ομαδική Εργασία Τα οργανωμένα αθλήματα απαιτούν από τα παιδιά και τους εφήβους να συνεργαστούν για να επιτύχουν έναν κοινό στόχο. «Δεν υπάρχει εγώ στην ομάδα». Μέσω

αυτής

της

διαδικασίας,

αναπτύσσουν

κοινωνικές και ηγετικές ικανότητες και μαθαίνουν την αξία της ομαδικής δουλειάς.

Λιγότερο εγωιστές Στον αθλητισμό, τα παιδιά και οι έφηβοι πρέπει να σκεφτούν τι είναι καλύτερο για την ομάδα και όχι για τον εαυτό τους. Το συναντάμε πολύ συχνά στη καλαθοσφαίριση. Οι παίκτες έχουν την ευκαιρία να πασάρουν τη μπάλα σε έναν συμπαίκτη τους, αλλά επιλέγουν να σουτάρουν για να σκοράρουν οι ίδιοι. Το «ΕΓΩ» δεν είναι καλό για το ηθικό ή την απόδοση της ομάδας. Ευελιξία - Ελαστικότητα Μια μελέτη διαπίστωσε ότι τα παιδιά και οι έφηβοι που ασχολούνται με τον αθλητισμό είναι πιο ανθεκτικοί ψυχολογικά. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, αφού στον αθλητισμό υπάρχει η ανάγκη για ανατροφοδότηση και εκμάθηση από τα λάθη.

0 24

2.4 Ο ρόλος σας ως προπονητής Οι προπονητές είναι αυτοί που θα μεταδόσουν τη γνώση για έναν ποιοτικό προγραμματισμό στον αθλητισμό. Θα πρέπει να ξεπεράσουν τα τεχνικά θέματα του κάθε αθλήματος και της προπόνησης, και να ασχοληθούν καθημερινά με παιδαγωγικά θέματα ώστε να είναι αποτελεσματικοί με τα παιδιά. Θα πρέπει να επικεντρωθούν σε τομείς όπως η διαπολιτισμική εκπαίδευση, τη διαχείρησητου ρατσισμού και των συγκρούσεων, στην ομαδική εργασία (team building) και να βρουν τρόπους να προσεγγίσουν τους γονείς των παιδιών κ.λπ.

Καθώς η πολιτισμική και κοινωνική διαφορετικότητα αυξάνεται μεταξύ των παιδιών και των εφήβων στα διάφορα αθλήματα, οι προπονητές αντιμετωπίζουν την πρόκληση να δουλεύουν αποτελεσματικά και ηθικά με αθλητές από διαφορετικό κοινωνικό και πολιτισμικό υπόβαθρο από το δικό τους. Ως εκ τούτου, θα ήταν χρήσιμο εάν οι προπονητές είχαν καθορίσει κατευθυντήριες γραμμές με καλές πρακτικές για να υποστηρίξουν τη δουλειά τους με τα παιδιά υπεύθυνα κοινωνικά και με ηθικές αξίες. Οι προπονητές που δεν μπορούν να προσαρμοστούν σε αυτές τις μεταβαλλόμενες τάσεις του πληθυσμού είναι πιθανό να διαπιστώσουν ότι οι παγιωμένες απόψεις τους σχετικά με τη φυλή, την εθνικότητα, το φύλο, την σεξουαλικότητα, τη θρησκεία και την αναπηρία μπορεί να προκαλέσουν κατά λάθος συγκρούσεις στις σχέσεις τους με τους αθλητές (Coakley, 2009 ).

Οι προπονητές αθλημάτων θα πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίσουν πώς οι τρόποι επικοινωνίας τους επηρεάζουν αρνητικά ή θετικά τη διαδικασία καθοδήγησης με τα παιδιά με βάση τη φυλετική/εθνοτική τους διάσταση, το φύλο, την αναπηρία και τις θρησκευτικές συνήθειες. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να είναι σε θέση να αποφεύγουν πολιτισμικά ευαίσθητες λέξεις (δηλ. Φυλετικές ή σεξουαλικές προσβολές) όταν επικοινωνούν με τους αθλητές τους. Τέλος, θα πρέπει να είναι σε θέση να αναζητήσουν εκπαιδευτικές και συμβουλευτικές εμπειρίες για να εμπλουτίσουν την κατανόηση και την αποτελεσματικότητά τους σε συνεργασία με διαφορετικούς πολιτισμικούς πληθυσμούς.

2.5 Ικανότητες και δεξιότητες ενός ολοκληρωμένου προπονητή Η επιτυχία ενός αθλητικού προγράμματος εξαρτάται κυρίως από την ποιότητα της ηγεσίας των ενηλίκων. Ο προπονητής είναι το πρόσωπο που καθορίζει το είδος της εμπειρίας που θα έχουν τα παιδιά και οι έφηβοι στην επαφή τους με τον αθλητισμό. Έχοντας σαν στόχο το προπονητικό ήθος θα πρέπει να είναι ικανός να διδάξει την ευπρέπεια και τον σεβασμό προς τα μέλη της ομάδας σε κάθε προπονητική του μονάδα. Τέλος ο καθορισμός στόχων, η συγκέντρωση, η εμπιστοσύνη και η απόδοση είναι σημαντικές ψυχολογικές δεξιότητες.

0 26

Υπομονή Ο προπονητής πρέπει να είναι ικανός να αναγνωρίσει πως ορισμένα παιδιά θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο για να σημειώσουν πρόοδο, σε σύγκριση με άλλα και να δείξει εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να μάθουν.

Σεβασμός & παρότρυνση Ο προπονητής θα πρέπει να έχει την ικανότητα να αναγνωρίζει τη διαφορετικότητα και να αντιμετωπίζει όλα τα παιδιά ή τους εφήβους ως ξεχωριστές οντότητες. •

Χαιρετάμε κάθε παιδί μεμονωμένα σε κάθε προπόνηση.

•

Κάνουμε τα παιδιά αισθάνονται καλά που βρίσκονται στην προπόνηση.

•

Αποφεύγουμε τα ανταγωνιστικά παιχνίδια και άλλες δραστηριότητες που μπορεί να προσθέσουν υπερβολική πίεση κατά τη διάρκεια της προπόνησης.

•

Δημιουργούμε καταστάσεις όπου υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για επιτυχία. Ένα «κτύπημα στην πλάτη» σημαίνει πολλά για τα παιδιά που παίρνουν μέρος σε αυτές τις δραστηριότητες.

•

Διαχειριζόμαστε τις διαφορετικές συμπεριφορές.

•

Τους διδάσκουμε να συναγωνίζονται αποτελεσματικά και να αντιμετωπίζουν τις αντιξοότητες.

Ικανότητα προσαρμογής Υιοθετούμε κατά τη διάρκεια της προπόνησης μια πιο επικοινωνιακή και ευέλικτη προσέγγιση που αναγνωρίζει τις ατομικές διαφορές των παιδιών και

προσφέρει δραστηριότητες που ταιριάζουν στο επίπεδο της ανάπτυξής τους. Εξοπλίστε τον εαυτό σας με τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους και πρακτικές στην προπόνηση σας. Η επιτυχία ως προπονητής μπορεί τελικά να μετρηθεί από το εάν τα παιδιά επιστρέφουν ή όχι στις προπονήσεις σας. Οργανωτικότητα Αναγνωρίζουμε τη σημασία της προετοιμασίας και του σχεδιασμού της προπονητικής μονάδας και ενθάρρυνουεμ την προσπάθεια χωρίς πάντα να επικεντρωνόμαστε στο αποτέλεσμα. Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά που συμμετέχουν στην προπόνηση διασκεδάζουν και απολαυμβάνου τη χαρά του παιχνιδιού. Ασφαλείς προπονήσεις Οργανώνουμε την κάθε προπονητική μονάδα, σε ομαδικό η ατομικό επίπεδο, έχοντας σαν γνώμονα την ασφάλεια των παιδιών. Γνώση Αξιοποιούμε τις γνώσεις μας για την κατάρτιση της προόνησης και των διαφόρων δραστηριοτήτων με σκοπό την μεγιστοποίηση των δυνατοτήτων του κάθε παιδιού ή εφήβου. Κατανείμετε ευθύνες. Δώστε τους την ευκαιρία να εμπλακούν στη λήψη αποφάσεων ώστε το κάθε παιδί να νιώσει ότι μπορέι να είναι «ηγέτης». Δώστε έμπνευση στους νέους ώστε να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους τόσο στον αθλητισμό όσο και στη ζωή.

0 28

Ρόλος Πρότυπο Ο ρόλος του προπονητή είναι ίσως ο πιο σημαντικός. Ο τρόπος με τον οποίο φέρεστε ενώ βρίσκεστε με τους αθλητές σας, δίνει ένα παράδειγμα για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται και οι ίδιοι. Τι είδους παράδειγμα πρέπει να παρέχουμε στα παιδιά που μας εμπιστεύονται οι γονείς για να προπονήσουμε? Πρέπει να αναγνωρίσετε ότι μια θετική αθλητική εμπειρία μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης.

2.6 συμβουλές για την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης TED-Ed https://www.youtube.com/watch?v=l_NYrWqUR40

0 30

2.7 Να έχετε αυτοπεποίθηση | Σύντομες ηθικές ιστορίες για παιδιά | Αγγλικά https://www.youtube.com/watch?v=EsNRVm3YR_I

2.8.Φυσικά διαδραστικά παιχνίδια Όσον

αφορά

τις

παρεμβάσεις

που

μπορούν

να

προωθήσουν

την

αυτορρύθμιση, τα σωματικά διαδραστικά παιχνίδια μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων και λήψης αποφάσεων υπό πίεση και έχουν αποδειχθεί ότι είναι ανώτερα από τα προγράμματα κοινωνικής αναψυχής ,όσον αφορά την ενίσχυση της στάσης και των δράσεων συνεργασίας και εμπιστοσύνης. Τα παιχνίδια επιτρέπουν την ταυτόχρονη ανάπτυξη σωματικών και πνευματικών ικανοτήτων, οι οποίες με τη σειρά τους ενισχύουν την αυτογνωσία, την αυτοεκτίμηση και την απόλαυση. (Light R, Fawns R. Γνωρίζοντας το παιχνίδι: Ολοκλήρωση ομιλίας και δράσης σε παιχνίδια διδασκαλίας μέσω TGfU, Quest.2003, 55: 161-176). Η προσθήκη ψυχολογικών δεξιοτήτων σε μια παρέμβαση μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη επειδή συνδέεται με την ψυχολογική ευημερία. Η ανάπτυξη δεξιοτήτων, όπως ο καθορισμός στόχων και η αυτοπεποίθηση μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα να δημιουργήσουν μια αίσθηση της κυριότητας. Η κυριότητα είναι η ικανότητα διαχείρισης και ελέγχου των συνθηκών ζωής που επηρεάζουν σημαντικά το άτομο. (Petlichkoff LM, δεξιότητες αυτορρύθμισης για παιδιά και εφήβους, σε: Weiss MR, συντάκτης) Αναπτυξιακή ψυχολογία αθλητισμού και άσκησης: Προοπτική διάρκειας ζωής (σελ. 269-288) Morgantown, WV: Fitness Information Technology, 2004). Σύμφωνα με μια μελέτη, η οποία σκοπό είχε να καθοριστεί εάν ένα πρόγραμμα που συνδυάζει σωματικά διαδραστικά παιχνίδια και κατάρτιση ψυχολογικών δεξιοτήτων θα μπορούσε να ενισχύσει την ικανοποίηση από την ζωή, την 0 32

ευτυχία, την αντίληψη και τον αυτοέλεγχο των μελών πρώην συμμοριών με βάση το πρόγραμμα των σωματικά διαδραστικών παιχνιδιών και ψυχολογικών δεξιοτήτων, βρέθηκε σημαντικό ποσοστό ικανοποίησης της ζωής και της αυτοπεποίθησης μεξικανών εφήβων ορφανών. Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι τα διαδραστικά παιχνίδια, η πλειοψηφία των οποίων

σχεδιάστηκε

για

την

ανάπτυξη

δεξιοτήτων

επικοινωνίας,

εμπιστοσύνης, ομαδικής εργασίας και επίλυσης προβλημάτων, συνδυάζοντας την εξάσκηση πνευματικών δεξιοτήτων με τη χρήση της απεικόνισης, της αυτο-ομιλίας και του καθορισμού στόχων (βασικά στοιχεία στα προγράμματα αθλητικής

ψυχολογικής

αγωγής),

προκειμένου

να

οικοδομηθεί

αυτοπεποίθηση, οδήγησαν σε σημαντικές βελτιώσεις στην ευτυχία, την ικανοποίηση της ζωής και την αυτοαντίληψη, την κοινωνική αποδοχή και την ολική συνειδητοποίηση. Κερδίστε το ρολόι Συμμετέχοντας ως μέλος μιας ομάδας για την εκπλήρωση ενός έργου είναι ένας σημαντικός τρόπος για να οικοδομηθεί η αυτοπεποίθηση, διότι διδάσκει στα παιδιά ότι είναι πολύτιμα και μπορούν να συνεισφέρουν με τις δεξιότητές τους σε ένα ομαδικό περιβάλλον. Για να παίξετε αυτό το παιχνίδι, θα χρειαστείτε μια καρέκλα για κάθε παιδί και ένα χρονόμετρο. Οι καρέκλες τοποθετούνται σε κύκλο και κάθε παιδί κάθεται. Φωνάζετε έναν σχηματισμό, όπως είναι το πως καθόμαστε σε έναν κινηματογράφο και τα παιδιά πρέπει να συνεργαστούν για να μετακινήσουν τις καρέκλες τους σε αυτό το σχηματισμό. Τα παιδιά δεν επιτρέπεται να κάνουν κανένα θόρυβο ενώ εκπληρώνουν το στόχο τους.

Όταν ολοκληρωθεί ο σχηματισμός, ο χρόνος καταγράφεται και φωνάζετε ένα νέο σχηματισμό για να φανεί αν τα παιδιά μπορούν να ξεπεράσουν το χρόνο που έκαναν στον προηγούμενο σχηματισμό. Αυτό το παιχνίδι δημιουργεί αυτοπεποίθηση διδάσκοντας στα παιδιά πώς να εργαστούν από κοινού και να συνεργαστούν δίνοντας την ευκαιρία σε κάθε παιδί να αντιληφθεί ότι οι προσπάθειές του είναι σημαντικές και πολύτιμες για το σύνολο της ομάδας.

Το παιχνίδι της ντρίμπλας Ο προπονητής ορίζει ένα χώρο με κώνους στο γήπεδο ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών που θα συμμετάσχουν στη δραστηριότητα. Κάθε παιδί έχει από μία μπάλα και στη συνέχεια ο προπονητής του λέει να κινηθεί στην καθορισμένη περιοχή κάνοντας ντρίμπλα, χωρίς να χάσει τον έλεγχο της μπάλας και να μην συγκρουστούν μεταξύ τους. Εναλλακτικά, τα παιδιά ανάλογα με την ηλικία τους μπορούν να χωριστούν σε ομάδες των δύο ή τριών ατόμων. Μέσω αυτής της άσκησης τα παιδιά εκτός από την ντρίμπλα μαθαίνουν να είναι υπεύθυνα για να μην χάσουν την μπάλα (ανάπτυξη ατομικής ευθύνης) αλλά και για την ασφάλεια των άλλων παιδιών κατά την άσκηση (ανάπτυξη κοινωνικής ευθύνης). Τρεις μπάλες ποδοσφαίρου Θα χρειαστείτε: Τρεις διαφορετικές χρωματιστές μπάλες - Δύο τέρματα Πώς να παίξετε : •

Δημιουργήστε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου με τέρματα σε κάθε άκρο.

•

Χωρίστε τους εφήβους σε δύο ομάδες.

0 34

•

Μια μπάλα ποδοσφαίρου θα αντιπροσωπεύει τα αγόρια, η άλλη μπάλα θα αντιπροσωπεύει τα κορίτσια, και η τρίτη μπάλα ποδοσφαίρου θα είναι για συνεργασία.

•

Πείτε ξεκάθαρα σε κάθε παίκτη ποιες μπάλες είναι για ποια ομάδα.

•

Εάν ο παίκτης αγγίξει σκόπιμα τη λάθος μπάλα, βγάλτε τον έξω από το παιχνίδι για 2 λεπτά.

•

Δεν χρειάζεται να περιορίσετε το παιχνίδι μόνο στο ποδόσφαιρο. Μπορείτε ακόμη να το δοκιμάσετε με netball ή αμερικάνικο ποδόσφαιρο.

Αυτά είναι δημιουργικά παιχνίδια διασκέδασης για παιδιά και εφήβους, που θα τους κρατήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο εμπλεκόμενους στο παιχνίδι. Με αυτές τις δραστηριότητες και τα παιχνίδια ποδοσφαίρου τα παιδιά περνούν περισσότερο χρόνο μεταξύ τους

Αυγό ρουκέτα Χρειάζεστε: χαρτί-αυγά Πώς να παίξετε: •

Διαχωρίστε το γκρουπ σε δύο ή περισσότερες ομάδες.

•

Δώστε σε κάθε ομάδα χαρτιά, ταινίες και ένα αυγό. Να τους πείτε ότι πρέπει να χτίσουν έναν πύραυλο που θα πεταχτεί στον αέρα ή θα πέσει από ύψος. Ο πύραυλος θα πρέπει να προστατεύει το αυγό από τη συντριβή.

•

Μόλις τα παιδιά ετοιμάσουν τις ρουκέτες, βάλτε το αυγό στο πύραυλο.

•

Ρίξτε σταδιακά ή όλες μαζί τις ρουκέτες από το ίδιο ύψος.

•

Το αυγό που βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση θα κερδίσει.

•

Εάν κανένα από τα αυγά δεν σπάσει, τότε ρίξτε ξανά για να αποφασίσετε τον νικητή.

Το παιχνίδι θα ενθαρρύνει τα παιδιά να αγωνιστούν για το καλύτερο δυνατό. Οι παίκτες θα κοιτάξουν και θα σκεφτούν διαφορετικές λύσεις εάν η πρώτη δεν λειτουργήσει.

Καθιστή καλαθοσφαίριση Ιδανικό για την συνοχή ομάδας καλαθοσφαίρισης. Επιπλέον, είναι ένας διασκεδαστικός τρόπος αλληλεπίδρασης μεταξύ τους. Θα χρειαστείτε:

Μπάλες

καλαθοσφαίρισης –

Μπασκέτες κινούμενες - Καρέκλες Πώς να παίξετε: •

Το παιχνίδι θα παιχτεί σε γύρους.

•

Διαιρέστε τους συμμετέχοντες σε δύο ομάδες.

•

Στην αρχή του πρώτου γύρου, οι παίκτες θα πάρουν λίγο χρόνο για να τοποθετήσουν τις καρέκλες τους σε μια θέση. Αφού τοποθετήσουν τις καρέκλες, έπειτα δεν θα μπορούν να μετακινηθούν από το σημείο αυτό.

•

Στη συνέχεια, οι συμπαίκτες πρέπει να πασάρουν την μπάλα ο ένας στον άλλο, χωρίς να την κλέψει η αντίπαλη ομάδα.

•

Αφού γίνει η πάσα, ένας παίκτης πρέπει να σουτάρει την μπάλα στο καλάθι.

•

0 36

Η ομάδα που βάλει τα περισσότερα καλάθια θα είναι η νικήτρια.

Σε προηγούμενες μελέτες, τα χορευτικά και τα παραδοσιακά παιχνίδια διαπιστώθηκε ότι ήταν αποτελεσματικά σαν μέσο για την υπέρβαση των αρχικών εμποδίων ή φραγμών στην αλληλεπίδραση. (Keim 2003: 155).

Η Ελλάδα επιδιώκει να χρησιμοποιήσει τον αθλητισμό ως εργαλείο για να ενσταλάξει τις ολυμπιακές αξίες στη νέα γενιά, να τους βοηθήσει να οικοδομήσουν σταδιακά μια κουλτούρα ειρήνης. Το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για την Σεβασμό της Διαφορετικότητας, που έλαβε χώρα το 2014, στόχευε στην εκπαίδευση των μαθητών, μέσω της ιστορίας και των ιδανικών της Ολυμπιακής Εκεχειρίας, για το πώς θα σεβαστεί την ποικιλομορφία και θα αντιμετωπίσει τέτοια θέματα, με τους Ολυμπιονίκες να μοιράζονται την εμπειρία τους από τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το πρόγραμμα «Καλλιπάτειρα» - Κοινωνική Ανισότητα και Κοινωνικός Αποκλεισμός συνέβαλε ώστε οι μαθητές να ευαισθητοποιηθούν για την κοινωνική ανισότητα και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Οι σπουδαστές, μέσω των διαδραστικών παιχνιδιών (role playing, αποκλεισμός από παιχνίδια, παιχνίδια εξουσίας) βίωσαν πως διαφορετικοί κανόνες οδηγούν σε ανισότητα, με διστακτικότητα δέχτηκαν τις διαφορετικές ικανότητες των συμμαθητών τους κυρίως σε ομαδικά αθλήματα και κατανόησαν

ότι σε οποιοδήποτε είδος

διαγωνισμού αυτό που μετράει είναι ο σεβασμός των κανόνων και να σέβονται τους συμπαίκτες τους ή τους αντιπάλους τους.

2.9 Βιβλιογραφικές αναφορές 1. https://eclass.upatras.gr/modules/document/file.php/PN1524 2.

http://old.psych.uoa.gr/~roussosp//gr/psy00_Lecture2.pdf

https://www.psychologynow.gr/psychology/branches-of-psychology.html

http://users.sch.gr/adanis/index.php/kallipatira

https://fra.europa.eu/sites/default/files/fra_uploads/1510-FRA-CASE-LAWHANDBOOK_EL.pdf

http://www.2search.gr/psychology/view.asp?article=1&catid=6&nav=0

http://ec.europa.eu/assets/eac/sport/library/policy_documents/eu-physicalactivity-guidelines-2008_el.pdf

https://europa.eu/european-union/topics/sport_el

www.psychology-athens.com

10. Light R, Fawns R. Knowing the game: Integrating speech and action in games teaching through TGfU. Quest. 2003; 55: 161-176. 11. Petlichkoff LM. Self-regulation skills for children and adolescents. In: Weiss MR, editor. Developmental sport and exercise psychology: A lifespan perspective

(pp.

269-288).

Morgantown,

WV:

Fitness

Information

Technology; 2004. 12. Improving life satisfaction, self-concept, and happiness of former gang members using games and psychological skills training, Hanrahan S and de Lourdes Francke-Ramm M,Journal of Sport for Development, Volume 3, Issue 4 (2015)

0 38

Παιδαγωγική και Παροχή Κινήτρων για την πρόσβαση των ατόμων στον αθλητισμό (Inclusive Sport) Πως μπορούν οι αθλητικοί σύλλογοι/σωματεία να ενθαρρύνουν την ένταξη των παιδιών από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες μέσω της συνεργασίας και της ενεργούς συμμετοχής σε προγράμματα και δραστηριότητες, και να αντιμετωπιστεί το αυξανόμενο πρόβλημα της διάσπασης της κοινωνίας, των άνισων ευκαιριών, των αυξανόμενων ανισοτήτων, της αυξημένης εγκληματικότητας, της κοινωνικής αναταραχής, των αυξημένων κινδύνων για την υγεία, κλπ. Συντάκτης/οργανισμός:

Association FOOTURA

Φιλοσοφία εκπαιδευτικού προγράμματος

Η σωστή εκπαίδευση - που συνάδει με την ηλικία, το φύλο, την προσωπικότητα και το σωστό κίνητρο για τη διδασκαλία και τη μάθηση είναι μεταξύ των βασικών χαρακτηριστικών για την επιτυχή ένταξη, την αφομοίωση νέας γνώσης και μεθόδων, τη δημιουργία εμπιστοσύνης, την αμοιβαία στήριξη και ομαδική εργασία για την επίτευξη επιτυχίας (μέσω της συμμετοχής των νέων σε αθλητικούς συλλόγους και όχι μόνο). H παροχή κινήτρων είναι το βασικό μέσο για την επίτευξη πολλών άλλων βασικών αρχών για επιτυχημένη δουλειά στους αθλητικούς συλλόγους και στην κοινωνία επειδή συχνά οι ομαδικοί, συλλογικοί και κοινωνικοί στόχοι και ανάγκες ξεπερνούν τις προσωπικές φιλοδοξίες και αντιπαλότητες. Όλοι ξέρουμε ότι η διατύπωση ενός σαφή και κοινού σκοπού, που συχνά χωρίζεται σε μικρότερους στόχους, αποτελεί την κύρια ψυχολογική, εκπαιδευτική και ενθαρρυντική

του

(motivating) λύση για την επίτευξη του στόχου μέσα από τη συλλογική προσπάθεια της ομάδας. Η δυνατότητα παροχής κινήτρων - η οποία περιλαμβάνει κάποιες βασικές παιδαγωγικές αρχές όπως : θετικό χειρισμό, διαχείριση κοινωνικών, προπαρασκευαστικών και εκπαιδευτικών μεθόδων, προσωπικό παράδειγμα, διαχείριση των ατομικών και κυρίως των κοινών στόχων, αποτελεί βασικό εργαλείο για κάθε προπονητή που συνεργάζεται με παιδιά και εφήβους. Λόγω των διαφόρων κοινωνικών προβλημάτων που επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τους νέους, χρειάζονται ένα ηγέτη, μια αδιαμφισβήτητη εξουσία και τουλάχιστον ένα μεγάλο στόχο να ακολουθήσουν – και μπορούν να τα βρουν όλα αυτά στον αθλητικό τους σύλλογο/σωματείο.

0 40

Μαθησιακοί Στόχοι :

Αποκτούμενες Ικανότητες

Να υποστηριχθούν οι ικανότητες των εκπαιδευτών στον τομέα της παιδαγωγικής, να δοθούν κίνητρα και να επιτευχθούν οι στόχοι της ομάδας. Σε πολλές περιπτώσεις, συγκεκριμένα οι προπονητές εκπροσωπούν το σύλλογο απέναντι στα παιδιά και στην κοινωνία και η δουλειά και τα κίνητρα τους πρέπει να έχουν θετική επίδραση στην ομαδική εργασία και στην ατομική αθλητική και προσωπική ανάπτυξη του νέου αθλητή. Οι εκπαιδευτές, οι εκπρόσωποι των συλλόγων και οι προπονητές θα πρέπει να μπορούν να : Επιδείξουν προσωπικό ενδιαφέρον, να προσπαθήσουν και να διαθέσουν χρόνο για τους στόχους της ομάδας – πρότυπο Επιδείξουν γνώσεις, ικανότητες και κατανόηση για τις βασικές παιδαγωγικές και προωθώντας την ενθάρρυνση (motivational) αρχές, τη μεθοδολογία και εφαρμογής της στις συγκεκριμένες ανάγκες των κοινωνικά μη προνομιούχων παιδιών με διαφορετικό κοινωνικό και πολιτιστικό υπόβαθρο. Δημιουργήσουν θετική διάθεση και περιβάλλον ισότητας στην ομάδα. Να δουλέψουν για την καλύτερη κοινωνική ένταξη, την δια-πολιτιστική επικοινωνία, την σωματική καλλιέργεια και την καλή φυσική κατάσταση. Να ενισχύσουν τη γνώση και την κριτική αντίληψη στους τομείς της παιδικής ψυχολογίας και της παιδαγωγικής που συνδέεται κυρίως με την παροχή κινήτρων και τη διαχείριση δραστηριοτήτων με αθλητικές και κοινωνικές διαστάσεις.

Μέθοδοι διδασκαλίας

Κατ’ ιδίαν, Ατομική εργασία διαδίκτυο, μη τυπικές εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

Αξιολόγηση

τεστ αυτο-αξιολόγησης, 41

συμμετεχόντων

θεωρητική και πρακτική παρουσίαση

3.1 Περιγραφή Αυτό το εκπαιδευτικό υλικό στοχεύει να δώσει μια σύντομη επισκόπηση της εξέλιξης και των μελλοντικών προοπτικών της αθλητικής παιδαγωγικής και των αθλητικών κινήτρων ως μέρος της επιστήμης του αθλητισμού. Σήμερα Ένας δάσκαλος που προσπαθεί να η αθλητική παιδαγωγική φαίνεται διδάξει χωρίς να εμπνεύσει στο να μην συναινεί με το σύστημα μαθητή την επιθυμία να μάθει, του αθλητισμού. Η επιστήμη του σφυρηλατεί ψυχρό σίδερο. αθλητισμού εξελίσσεται, και το Horace Mann ζήτημα είναι εαν η αθλητική παιδαγωγική θα μπορούσε να γίνει το σημείο συνένωσης των διάφορων αθλητικών επιστημών και να καθοριστεί η επιστημονική θέση του κλάδου. Η σωματική άσκηση ή η άθληση για όλους (Eichberg, 2010) εφαρμόζεται από την αρχή του πολιτισμού μέχρι σήμερα για αναψυχή, δόξα, συναίσθημα και για άλλες ιδέες. Είναι δραστηριότητες που προάγουν αξίες όπως ηθική, φιλοδοξία, ήθος, σεβασμό, ανταγωνισμό με ίσους όρους, ενώ παράλληλα δημιουργούν το κίνητρο και την επιθυμία για αυτο-βελτίωση και αποτελούν το τέλειο εργαλείο για την άτυπη μάθηση και την παιδαγωγική. Όλες αυτές οι αξίες και αρχές υπάρχουν στα περισσότερα αθλήματα και αγωνίσματα. Το μοντέλο αυτο-πραγμάτωσης αποτελεί μέρος της ιδέας της εξέλιξης της αθλητικής κουλτούρας σε σχέση με τα συστήματα κοινωνικής τάξης και το βασικό κίνητρο για τους συμμετέχοντες της καθώς και της γενικότερης ιδέας της “ανθρωπολογίας της πνευματικής προόδου” που βρίσκονται στην ανθρώπινη ψυχολογία (Wojciech at al., 2012).

0 42

Ο αθλητισμός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο και όλοι οι αθλητικοί οργανισμοί εργάζονται για την καλύτερη εικόνα του αθλητισμού γενικά και του προϊόντος τους – εν μέρει. Για την σωστή πρόοδο των αθλητικών συλλόγων στη σύγχρονη εποχή και μέσω του πρίσματος των κοινωνικών απαιτήσεων κάθε σύλλογος/σωματείο πρέπει να εργάζεται σε αρκετά επίπεδα – αθλητική πρόοδος – ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ, διοικητικό και ανάπτυξη ιδίων πόρων και ειδικών ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ, οριζόντια (ενεργοί δεσμοί μέ άλλους συλλόγους) και κάθετη (ενεργοί δεσμοί με την αντίστοιχη ομοσπονδία, υπουργείο ή άλλο φορέα), μάρκετιγκ, εικόνα και μέσα μαζικής ενημέρωσης, κοινωνικό, προσωπικό (σε σχέση με τους παίκτες), επιχειρηματικό, θεσμικό, διεθνές, κλπ. Ανεξάρτητα από το εαν οι σύλλογοι είναι επαγγελματικοί ή ερασιτεχνικοί, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στα παρακάτω διοικητικά και αναπτυξιακά σημεία : συμμετοχή σε εθνικά και διεθνή δίκτυα συνεργασίας για ανταλλαγή εμπειριών, ορθών πρακτικών και εξέλιξη, έμφαση στον ερασιτεχνικό αθλητισμό και στήριξη των δικών μας ομάδων (βετεράνων, γυναικείες, οπαδών, παιδικές), δημιουργία αθλητικού σχολείου του συλλόγου με καλά καταρτισμένους προπονητές που θα χρησιμεύσουν ως φυτώρια για την ανάπτυξη νέων ταλέντων και για να δοθεί η ευκαιρία για μελλοντική καριέρα, συμμετοχή σε προγράμματα τοπικών φορέων (συμπεριλαμβανομένων πανεπιστημίων, σχολείων και νηπιαγωγείων) για την ανάπτυξη του αθλητισμού για τα παιδιά και τους νέους, αναζήτηση και εσωτερική και εξωτερική πιστοποίηση των προπονητών-γυμναστών και του υπόλοιπου εξειδικευμένου προσωπικού, διοργάνωση περισσότερων προγραμμάτων με εξωτερική χρηματοδότηση που να αφορούν την προσωπική εξέλιξη, συγκράτηση της κοινωνίας, συντήρηση και κατασκευή νέων αθλητικών εγκαταστάσεων, επιδίωξη θετικής εικόνας για την κοινωνία, κλπ. Και όλα αυτά είναι απαραίτητα ώστε να επιτευχθούν οι βέλτιστες συνθήκες στην παιδαγωγική και την αθλητική δραστηριότητα με τους νέους και για την καλύτερη παροχή κινήτρων μέσα στο σύλλογο.

Όλοι οι τομείς – συμπεριλαμβανομένων 43

της γυμναστικής και των σπορ (στο σχολείο και στους αθλητικούς συλλόγους) – πρέπει να συμβάλλουν στην κοινωνική και ηθική εξέλιξη της νεολαίας. Θεωρείται ότι η γυμναστική και τα σπορ παίζουν ουσιαστικό ρόλο, επειδή αντιπροσωπεύουν ένα πλαίσιο όπου γίνονται πολλές κοινωνικές επαφές του μαθητή με μαθητή (παίκτη με παίκτη) και του μαθητή με το δάσκαλο (παίκτη προπονητή). Ο Bailey (2006) τονίζει ότι ο βαθμός στο οποίο η γυμναστική και ο αθλητισμός συμβάλλουν θετικά στην κοινωνική και ηθική ανάπτυξη ενός μαθητή εξαρτάται από τις δραστηριότητες και την επικοινωνία ανάμεσα στους μαθητές και τους δασκάλους τους και από την πιθανότητα να χρησιμοποιήσουν οι δάσκαλοι αυτοί τις δυνατότητες τους για το θέμα αυτό. Οι δάσκαλοι μπορεί να μην γνωρίζουν πάντα πώς να χρησιμοποιήσουν αυτές τις δυνατότητες. Το ίδιο αφορά και την σχέση παίκτη – προπονητή σε ένα αθλητικό σύλλογο. Καθώς ο αθλητισμός έχει αλλάξει και έχει αποκτήσει πιο επαγγελματικό χαρακτήρα, οι ρόλοι του προπονητή έχουν γίνει πιο σύνθετοι – οι προπονητές μπορούν ακόμα να θεωρούνται ‘παρακινητές’ (motivators), ωστόσο, η προοπτική αυτή είναι κάπως περιορισμένη. Οι προπονητικοί ρόλοι έχουν εξελιχθεί σε πιο παιδαγωγικoύς, πιο τεχνικούς και 2 πιο απαιτητικούς με ικανότητες σε πολλές δραστηριότητες . Καθώς ο ρόλος του προπονητή έχει εξελιχθεί, η αντίληψη για το τι συμβάλει στην διάκριση των προπονητών- ιδιαίτερα στον αθλητισμό των εφήβων – πρέπει επίσης να αλλάξει. 3.2 Ορισμός Μετά από έρευνα διαφόρων μελετών, ανακαλύψαμε αρκετές βασικές αρχές για μια επιτυχημένη αθλητική παιδαγωγική δραστηριότητα και για περισσότερα κίνητρα για δουλειά και ανάπτυξη. Ενώ η παιδαγωγική είναι μια μονόδρομη διαδικασία μεταφοράς αθλητικών, συμπεριφορικών, κοινωνικών και άλλων μηνυμάτων από τον προπονητή, η παροχή κινήτρων είναι μια πιο σύνθετη διαδικασία. Εδώ υπάρχουν κάποια από τα συμπεράσματα μας :

(Salmela, 1996)

0 44

Η συμμετοχή στον αθλητισμό όχι μόνο βελτιώνει την σωματική υγεία, αλλά έχει και θετικά κοινωνικά και ψυχολογικά αποτελέσματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται η μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, η ανάπτυξη δεξιοτήτων στην καθημερινότητα, μικρότερη συμμετοχή σε ριψοκίνδυνες συμπεριφορές, κλπ Ο αθλητισμός είναι το τέλειο εργαλείο για την κοινωνική ένταξη των μη προνομιούχων κοινωνικών ομάδων και ατόμων. Δυστυχώς δεν υπάρχουν καταρτισμένα άτομα να δουλέψουν με αυτούς τους ανθρώπους και κανένας από τους προπονητές δεν έχει συμμετάσχει σε εκδηλώσεις κοινωνικής ένταξης μέσω του αθλητισμού. Ο προπονητής είναι o βασικός και μοναδικός σύνδεσμος με τη νεολαία στους αθλητικούς συλλόγους και ουσιαστικά θα πρέπει να είναι ο φίλος, το πρότυπο και αυτός που επιβλέπει τους νέους. Οι προπονητές δεν έχουν κίνητρα για να αναπτύξουν δραστηριότητες εκτός συλλόγου – όπως ανοικτή προπόνηση, επιδείξεις, κοινωνικές εκδηλώσεις, εθελοντικές ευκαιρίες, ή άλλο επειδή οι προσπάθειες τους δεν αναγνωρίζονται από το σύλλογο και την κοινωνία. Κατά τον ίδιο τρόπο οι σύλλογοι δεν παρακινούνται να επικοινωνήσουν με τους γονείς και τους δασκάλους των σχολείων για την επίλυση τυχόν προβλημάτων του παίκτη, για απουσίες από το σχολείο που έχουν σχέση με σημαντικά αθλητικά γεγονότα, κλπ. Οι προπονητές δεν έχουν ευκαιρίες για να αναπτύξουν τις ικανότητες τους – δεν πραγματοποιούνται τόσα πολλά σεμινάρια, εκπαιδευτικά προγράμματα, πιστοποιημένα σεμινάρια, το πρόγραμμα εκδηλώσεων πολλών συλλόγων είναι πολύ φτωχό, κλπ. Το βασικό όφελος για τα παιδιά που προέρχονται από μη προνομιούχες κοινωνικά ομάδες είναι η συμμετοχή σε οργανωμένες αθλητικές δραστηριότητες Οι αθλητικοί σύλλογοι και οι αθλητές αποτελούν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό πρότυπο για τους νέους. Οι αθλητικοί σύλλογοι δεν είναι τόσοι δραστήριοι – δεν διοργανώνουν ανοικτές προπονήσεις, επιδείξεις, κοινωνικές εκδηλώσεις, εθελοντικές ευκαιρίες, κλπ. Έτσι κανένας δεν συμμετέχει σ΄ αυτές και κανένας δεν μοιράζεται την θετική εμπειρία… Οι αθλητικοί σύλλογοι δεν πραγματοποιούν σωστά ούτε τις δωρεάν ή χαμηλού κόστους ευκαιρίες όπως την ύπαρξη του διαδικτύου, κάποιοι από αυτούς δεν διαθέτουν ιστοσελίδες, προφίλ στα κοινωνικά δίκτυα, κλπ.

Τα παιδιά αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα και πιθανές απειλές καθημερινά. Ταυτόχρονα ο αθλητισμός μπορεί να τους παρέχει ένα πεδίο για να αναπτυχθούν με εξαιρετικό τρόπο σαν άτομα. Οι επαγγελματικοί αθλητικοί σύλλογοι δεν δίνουν προσοχή στα κοινωνικά μοντέλα του αθλητισμού, δεν συμμετέχουν στις ανοικτές εκστρατείες όπως είναι η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Αθλητισμού, η Παγκόσμια Ημέρα Αθλητισμού για την Ειρήνη των Ηνωμένων Εθνών, κλπ. Κάποια ερασιτεχνικά σωματεία και οργανισμοί χρησιμοποιούν αυτές τις ευκαιρίες για να προωθήσουν τις δραστηριότητες τους στην κοινωνία και να βρουν νέα μέλη, φιλάθλους, παίκτες ... Οι γυμναστές δεν γνωρίζουν τις αρμοδιότητες τους για την κοινωνική και ηθική ανάπτυξη των μαθητών μέσω του αθλητισμού. Επίσης υπάρχουν ανεπαρκείς πληροφορίες για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται και εφαρμόζουν τους στόχους της ηθικής παιδείας. Η γυμναστική, οι γυμναστές και οι προπονητές δεν διαθέτουν ειδική εκπαίδευση όσον αφορά την κοινωνική και ηθική ανάπτυξη των μαθητών. Ενώ η έρευνα στην αθλητική παιδαγωγική και η έρευνα στον τομέα της γυμναστικής (φυσικής αγωγής) εξακολουθεί να επικαλύπτεται, η αθλητική παιδαγωγική φαίνεται να είναι ο κύριος ακαδημαϊκός κλάδος, ο οποίος εμπνέει την μάθηση, την διδασκαλία και την προπόνηση σε ένα ευρύ φάσμα αθλητικών συνθηκών, σωματικής δραστηριότητας και γυμναστικής. Στο επίκεντρο της έρευνας βρίσκεται η παιδαγωγική σύγκλιση μεταξύ δασκάλου/προπονητή/εκπαιδευτή και μαθητή/παίκτη/συμμετέχοντα. Εδώ, σκοπός της αθλητικής παιδαγωγικής είναι να υποστηρίξει τις ανάγκες των εκπαιδευόμενων στον αθλητισμό και σε άλλες μορφές σωματικής δραστηριότητας, κατά την διάρκεια της ζωής της. Για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός, οι ερευνητές στη αθλητική παιδαγωγική θα πρέπει να παρακινηθούν να συμμετέχουν σε μια διεπιστημονική εργασία, ώστε να διαχωρίσουν τα αντίστοιχα ακαδημαϊκά σιλό (σύστημα, διαδικασία, τμήμα που λειτουργεί μεμονωμένα) που υπάρχουν μερικές φορές μεταξύ των διαφόρων πεδίων σπουδών στην αθλητική επιστήμη. Τελικά, η ιδέα της παιδαγωγικής εργασίας δίνει μια χρήσιμη εικόνα στην ανάλυση της συμβολής της αθλητικής παιδαγωγικής σχετικά με το πως ενημερωνόμαστε για την σωματική δραστηριότητα, το σώμα και την υγεία. 0 46

3.3 Χρήση παιδαγωγικών και υποστηρικτικών μεθόδων Το επάγγελμα του αθλητικού παιδαγωγού εφαρμόζεται προς δύο κύριες κατευθύνσεις – του γυμναστή (δασκάλου φυσικής αγωγής) και του αθλητικού προπονητή. Οι μέθοδοι διδασκαλίας, κατάρτισης και εκπαίδευσης αποτελούν ένα εξειδικευμένο αντικείμενο εργασίας όσον αφορά της φυσική αγωγή και τις αθλητικές δραστηριότητες. Το εν λόγω προϊόν αποκτάται έμμεσα – μέσω της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης των εκπαιδευόμενων. Το

επάγγελμα του γυμναστή είναι πολύπλοκο, καθώς συγκεντρώνει γνώση και ικανότητες από διάφορους άλλους τομείς – φιλοσοφία, ψυχολογία, κοινωνιολογία, επιστήμη και άλλους. Ο αθλητικός παιδαγωγός επηρεάζει άμεσα και καθημερινά τα ατομικά χαρακτηριστικά των εκπαιδευομένων του και τη συμμετοχή τους κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής δραστηριότητας. Η φιλοσοφία του προπονητή είναι μια σειρά από ηθικές πεποιθήσεις που καθορίζουν τη συμπεριφορά του/της σε διάφορες καταστάσεις. Ο ρόλος του προπονητή είναι να δημιουργήσει μια φιλοσοφία κοινή για την ομάδα, ώστε να διασφαλίσει τη συνοχή και το συντονισμό των αθλητών. Ένα από τα πιο δημοφιλή μοντέλα ηθικής που εφαρμόζεται στους προπονητές ανήκει στον Passmore (2011) και ονομάζεται μοντέλο δράσης. Αποτελείται από έξι στάδια : ευαισθητοποίηση, κατηγοριοποίηση, χρόνο για προβληματισμό, υποστήριξη και καθοδήγηση, απόκτηση γνώσεων, αξιολόγηση επιλογών κα ένταξη νέων επιλογών. Ευαισθητοποίηση – ο προπονητής πρέπει να αντιληφθεί τη θέση του/της και τις διατάξεις του κώδικα επαγγελματικής δεοντολογίας,

καθώς και τις δικές του/της αξίες και πιστεύω. Κατηγοριοποίηση – ο προπονητής πρέπει να εντοπίσει όλα τα πιθανά δεοντολογικά ζητήματα και εάν πληρούν τις προϋποθέσεις, να τα ταξινομήσει στην κατηγορία των διλημμάτων (αμφιβολιών). Χρόνο για προβληματισμό, υποστήριξη και καθοδήγηση – ο προπονητής πρέπει να συζητήσει με άτομα που έχουν ειδικές γνώσεις στην δεοντολογία για τα ηθικά διλλήματα που αντιμετωπίζει, για να μπορέσει να επιλέξει ποιο είναι το σωστό όσον αφορά τoν κώδικα δεοντολογίας. Απόκτηση γνώσεων – ως συνέπεια του προηγούμενου σταδίου ανάλυσης, να ξεκινήσει μια διαδικασία καθορισμού των εναλλακτικών επιλογών για την επίλυση του ηθικού προβλήματος που έχει προκύψει. Αξιολόγηση των εναλλακτικών επιλογών – σε αυτό το στάδιο, ο προπονητής συζητά όλες τις εναλλακτικές επιλογές του προηγούμενου σταδίου, με δεδομένο τους κανόνες του κώδικα δεοντολογίας και των προσωπικών αξιών (το πρώτο βήμα). Ένταξη νέων επιλογών – μόλις ο προπονητής επιλέξει μια συγκεκριμένη εναλλακτική λύση σε απάντηση ενός ηθικού διλήμματος, πρέπει να την εντάξει στον κανόνα ηθικών αξιών του/της.

Ο προπονητής σαν πρότυπο και επικεφαλής της ομάδας Η ηθική των προπονητών είναι πολύ σημαντική αφού διαθέτουν ουσιαστική επιρροή στους παίκτες – προπονούν και ενεργούν όπως οι μάνατζερ, ως ηθικός καταλύτης μέσα στο αθλητικό σωματείο. Με αυτό τον τρόπο, πρέπει να προάγουν το σεβασμό, την εμπιστοσύνη, το δίκαιο παιχνίδι, το αθλητικό πνεύμα, την εντιμότητα, τη δικαιοσύνη μεταξύ των παικτών. Υπό αυτή την έννοια, μέσα στους αθλητικούς οργανισμούς, υπάρχει ένα κώδικας δεοντολογίας για τους προπονητές, ο οποίος λειτουργεί ως οδηγός που τους κατευθύνει στη δουλειά τους και στις σχέσεις τους με τους αθλητές, τους συναδέλφους και τους προϊσταμένους. Ένα από τα σημαντικότερα καθήκοντα του προπονητή σε κάθε αθλητική ομάδα είναι να αναπτύξει τη δική του επιρροή στην ομάδα με βάση : Τις ηθικές και προπονητικές ικανότητες/γνώσεις του Την ατομική και ομαδική διαχείριση των διαδικασιών παροχής κινήτρων και επικοινωνίας 0 48

Tην διαχείριση των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων της ομάδας, του συλλόγου και των παικτών Την κατανομή των βασικών ρόλων και ευθυνών μέσα στην ομάδα (και μέσα και έξω από το γήπεδο) Τις διαδικασίες προσωπικής ταύτισης και εσωτερικής δυναμικής – για καλύτερη επικοινωνία και επίτευξη των στόχων των μελών της ομάδας O ορισμός του εξαιρετικού προπονητή είναι δύσκολος επειδή συχνά εξαρτάται από την ιδανική απόδοση των αθλητών για τους οποίους είναι υπεύθυνος. Ωστόσο, εάν προσδιορίσουμε και περιγράψουμε τις ικανότητες των προπονητών τους οποίους θεωρούμε εξαιρετικούς με βάση μόνο την απόδοση των αθλητών, εσφαλμένα στηρίζουμε την έρευνα μας στους έμμεσους μεθόδους μελέτης της συμπεριφοράς (Berliner, 2001), είναι σαφές ότι ο ορισμός της διάκρισης στην προπονητική που βασίζεται μόνο στις επιδόσεις των αθλητών είναι ακατάλληλος. H διάκριση στην προπονητική είναι κάτι περισσότερο από ρεκόρ σε νίκες-ήττες, κάτι περισσότερο από επίτευξη ατομικών τρόπαιων των αθλητών και προσωπικών ρεκόρ, και κάτι περισσότερο από το βαθμό τεχνικής των αθλητών 3 κατά τη διάρκεια των προπονήσεων . Η διάκριση πρέπει να κρίνεται από το πώς οι προπονητές χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους και επιδεικνύουν τις συμπεριφορικές, παιδαγωγικές και κοινωνικές ικανότητες τους κατά την επικοινωνία τους με τους αθλητές σε διαφορετικά αθλητικά πλαίσια.

3.4 Φιλοσοφία του Προγράμματος 3.4.1 Η Σημασία της Παιδαγωγικής στον Αθλητισμό Η σωστή παιδαγωγική – που συνάδει με την ηλικία, το φύλο, την προσωπικότητα και την σωστή παροχή κινήτρων για διδασκαλία και μάθηση είναι μεταξύ των βασικών χαρακτηριστικών της επιτυχούς ένταξης, της αφομοίωσης της νέας γνώσης και των μεθόδων, της δημιουργίας εμπιστοσύνης, της αμοιβαίας στήριξης και της επιτυχίας της ομαδικής εργασίας (μεταξύ των νέων μέσω της

(Mallett & Côté, 2006)

συμμετοχής τους σε αθλητικούς συλλόγους και όχι μόνο). Λόγω των διαφόρων κοινωνικών προβλημάτων που επηρεάζουν πολλούς νέους, χρειάζονται ένα ηγέτη, μια αδιαμφισβήτητη εξουσία και τουλάχιστον ένα μεγάλο στόχο για να ακολουθήσουν – και μπορούν να τα βρουν όλα αυτά στον αθλητικό τους σύλλογο/σωματείο.

Σύμφωνα με τον Richard L. Light – παρά τις όποιες προκλήσεις στην εφαρμογή τους, οι προσεγγίσεις που έχουν επίκεντρο τον παίκτη/αθλητή, οι προσεγγίσεις που βασίζονται στην έρευνα για την μετάδοση αθλητικών γνώσεων και στην προπονητική (coaching) ενός ομαδικού αθλήματος μπορούν να βελτιώσουν την ικανότητα τεχνικής στο παιχνίδι, να αυξήσουν την παροχή κινήτρων για τον παίκτη/αθλητή και να τους παρέχουν θετικές εκπαιδευτικές εμπειρίες. Το φάσμα αυτών των προσεγγίσεων, που συμπεριλαμβάνει την Διδασκαλία με τη Βοήθεια Παιχνιδιών, την Σημασία του Παιχνιδιού, την Πρακτική του Παιχνιδιού και το Μαθησιακό Μοντέλο Στρατηγικής Απόφασης διαφέρει τελείως, αλλά έχει αρκετά κοινά σημεία αναφοράς ως προσεγγίσεις που βασίζονται στο παιχνίδι. Αυτά συμπεριλαμβάνουν τον κεντρικό ρόλο που διαδραματίζει ο διάλογος, ο προβληματισμός και η ουσιαστική κοινωνική αλληλεπίδραση στην διευκόλυνση της διδασκαλίας και της βαθιάς γνώσης. Αν και γίνεται ευρεία αναφορά σε αυτές τις προσεγγίσεις ως εκπαιδευτικά μοντέλα για την διδασκαλία και την προπονητική, η μελέτη των κοινών παιδαγωγικών χαρακτηριστικών τους, δίνει μια εναλλακτική ιδέα η οποία παρέχει δυνατότητες που μπορούν να υποστηρίξουν τα ίδια θετικά μαθησιακά αποτελέσματα στον αθλητισμό πέρα από τα ομαδικά παιχνίδια. Η παιδαγωγική είναι ένας κλάδος που ασχολείται με την θεωρία και την πράξη της εκπαίδευσης, συνεπώς αφορά την μελέτη της σωστότερης διδασκαλίας. Καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα πρακτικών, οι στόχοι της ποικίλουν από την προώθηση της φιλελεύθερης εκπαίδευσης (την γενική ανάπτυξη των ανθρώπινων δυνατοτήτων) μέχρι τον περιορισμένο χαρακτήρα της επαγγελματικής εκπαίδευσης (την μετάδοση και απόκτηση ειδικών ικανοτήτων). Οι εκπαιδευτικές στρατηγικές επηρεάζονται από τις βασικές γνώσεις των

0 50

μαθητών και την εμπειρία τους, τις συνθήκες και το περιβάλλον καθώς και τους μαθησιακούς στόχους που ορίζονται από το μαθητή και το δάσκαλο. Αφετέρου, η αθλητική παιδαγωγική βρίσκεται στο σύνορο της επιστήμης και της εκπαίδευσης. Είναι ο ακαδημαϊκός κλάδος, που βρίσκεται στο σημείο που ενώνεται ο αθλητισμός με την εκπαίδευση. Ως κλάδος, η αθλητική παιδαγωγική αφορά την μάθηση, τη διδασκαλία και την προπόνηση στον αθλητισμό, την φυσική αγωγή και τους τομείς που έχουν σχέση με την αθλητική δραστηριότητα. Αν και η αθλητική παιδαγωγική θεωρείται κυρίως ένας υπο-κλάδος της αθλητικής επιστήμης (στην Βόρεια Αμερική συχνά αναφέρεται ως κινησιολογία), οι θεωρητικές της βάσεις ενισχύονται και από τις γενικές εκπαιδευτικές επιστήμες. Συνεπώς η αθλητική παιδαγωγική ως επιστημονικός υπο-κλάδος συνδέεται και με τους δυο κλάδους, αυτόν της αθλητικής επιστήμης αλλά και αυτόν της εκπαίδευσης.

3.4.2 Η Σημασία της Παροχής Κινήτρων στον Αθλητισμό Η παροχή κινήτρων είναι ο βασικός τρόπος επίτευξης πολλών από τις άλλες αρχές της επιτυχούς εργασίας των αθλητικών σωματείων και της κοινωνίας επειδή συχνά ξεπερνά τις προσωπικές φιλοδοξίες και μετατρέπεται σε ομαδικούς, συλλογικούς και κοινωνικούς στόχους και απαιτήσεις. Όλοι γνωρίζουμε ότι η διατύπωση ενός κοινού, σαφούς και ακριβή σκοπού, συχνά χωρίζεται σε μικρότερους υπο-στόχους, που είναι η κύρια ψυχολογική, εκπαιδευτική και ενθαρρυντική λύση για την επιτυχημένη εκτέλεση της εσωτερικής συνεργασίας. Η ικανότητα παροχής κινήτρων – η οποία περιλαμβάνει κάποιες βασικές παιδαγωγικές αρχές όπως : θετικό χειρισμό, διαχείριση των κοινωνικών, προκαταρκτικών και εκπαιδευτικών διαδικασιών, προσωπικό παράδειγμα, διαχείριση των ατομικών και κυρίως των κοινών στόχων, είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για κάθε προπονητή που συνεργάζεται με παιδιά και εφήβους. Είναι σημαντικό για τους προπονητές να σχεδιάζουν και να ενεργούν σύμφωνα με τις ανάγκες των αθλητών. Συνεπώς, οι προπονητές θα πρέπει να αποφεύγουν

πλαίσια που ενθαρρύνουν τον υπερβολικό ανταγωνισμό και επιδόσεις. Δεν θα πρέπει να παρασύρονται στην ενθάρρυνση ανταγωνιστικών επιδόσεων. Οι προπονητές πρέπει να σχεδιάζουν πολλές ψυχαγωγικές δραστηριότητες και παιχνίδια μικρής διοργάνωσης, που θα παρέχουν εύρος διορθώσεων που θα ικανοποιούν τις ανάγκες της κατάλληλης ανάπτυξης των μικρών αθλητών (6-12 ετών). Θα πρέπει να δίνεται έμφαση σε συμπεριφορές με ενδογενή κίνητρα που 4 συνδέονται με ευκαιρίες για ένα ‘μελετημένο παιχνίδι’ και όχι στις πολύ οργανωμένες, χρονικά περιορισμένες, εξωτερικά ελεγχόμενες δραστηριότητες 5 όπως η ‘σχεδιασμένη τακτική’ . Οι συμμετέχοντες στις ερασιτεχνικές ηλικίες (13+) δεν ακολουθούν μια κορυφαία πορεία στον αθλητισμό αλλά συνεχίζουν να ασχολούνται επειδή το βλέπουν σαν διέξοδο όπου μπορούν να συνεχίσουν να διασκεδάζουν, να συμμετέχουν και να απολαμβάνουν τον ανταγωνισμό σε ‘τοπικό επίπεδο’ (π.χ. τοπικό πρωτάθλημα). Οι αθλητές στις ηλικίες εξειδίκευσης (specializing) (13-15 ετών) που χρειάζεται να διασκεδάζουν και να απολαμβάνουν την εμπειρία τους έχουν την ανάγκη μιας σωστά οργανωμένης προπόνησης σε σταδιακά μεγαλύτερες δόσεις και την ανάγκη απόκτησης αθλητικών ικανοτήτων που είναι απαραίτητες για να φτάσουν σε πιο ψηλά ανταγωνιστικά επίπεδα. Οι αθλητές στις επενδυτικές ηλικίες (16-19 ετών) αντιλαμβάνονται ότι μπορούν να προχωρήσουν στα υψηλότερα επίπεδα του αθλήματος τους και καταλαβαίνουν ότι χρειάζεται να επενδύσουν εντατικά στο βασικό τους άθλημα. Οι αθλητές αυτοί χρειάζονται μια σωστά οργανωμένη προπόνηση σε πολύ μεγάλες δόσεις. Οι ιδιαιτερότητες για τους αθλητές αυτής της κατηγορίας είναι οι συλλογικοί κανόνες εξωγενών μορφών παροχής κινήτρων, όπως η νίκη, η επιλογή στην εθνική ομάδα ή η δημιουργία αθλητικής καριέρας.

(CÔté & Fraser-Thomas, 2007)

(Ericsson, Krampe, & Tesch-Römer, 1993)

0 52

3.5 Στόχος του Εκπαιδευτικού Προγράμματος Γενικός στόχος αυτού του εκπαιδευτικού υλικού είναι να παρέχει γνώσεις και ικανότητες στους προπονητές και τους αθλητικούς συλλόγους ώστε να μπορέσουν να ικανοποιήσουν με επιτυχία τις καθημερινές προκλήσεις όσον αφορά την παιδαγωγική και τις προοπτικές παροχής κινήτρων. Η συνεργασία με νέους είναι πολύ δύσκολη επειδή μοιάζουν με τους δείκτες των αξιών της κοινωνίας. Η δουλεία που γίνεται στα αθλητικά σωματεία για την βελτίωση των ηθικών αξιών και των αρχών της νεολαίας, τους παρέχει μια αντίληψη και ένα στόχο για τη ζωή, δίνοντας τους ένα προσωπικό παράδειγμα, διδάσκοντας τους να εργάζονται ομαδικά – όλα αυτά τα εκπαιδευτικά μέσα συνδέονται πολύ περισσότερο κοινωνικά συνδεδεμένα από ότι τα αθλήματα. Μέσω του αθλητισμού μπορούμε να πετύχουμε δύο σημαντικές εκδοχές των κοινωνικών αποτελεσμάτων – κοινές κατά μια έννοια : Κοινωνική ένταξη και προοπτική για καλύτερη ζωή των μη προνομιούχων παιδιών και της νεολαίας μέσω των αθλητικών δραστηριοτήτων. Κανόνες και γνώσεις που αφορούν την υγεία, ευκαιρίες για επιτυχημένη αθλητική καριέρα Και στις δύο περιπτώσεις, χρειαζόμαστε ένα καταρτισμένο παιδαγωγό και ένα καταρτισμένο προπονητή – αυτό στην ιδανική περίπτωση θα μπορούσε να αντιστοιχεί σε ένα άτομο. Δίνουμε έμφαση στην παιδαγωγική ικανότητα του προπονητή, όχι στην αθλητική (σωματική, στρατηγική, τεχνική) προετοιμασία του. Γι’ αυτό όταν έχουμε να κάνουμε με παιδιά χρειαζόμαστε καταρτισμένα άτομα και άτομα που γνωρίζουν καλά τις αρχές τις ψυχολογίας και της παιδαγωγικής και τις υπο-αρχές – παροχή κινήτρων, ομαδικό πνεύμα, κοινές αξίες και στόχους, πρότυπο, κλπ. Στόχος μας είναι να στηρίξουμε την κατάρτιση των προπονητών στον τομέα της παιδαγωγικής, την παροχή κινήτρων και την αποτελεσματική επιδίωξη των στόχων της ομάδας. Σε πολλές περιπτώσεις, οι προπονητές εκπροσωπούν το σωματείο μπροστά στα παιδιά, στους γονείς και την κοινωνία και η δουλειά τους

και η παροχή κινήτρων πρέπει να έχει θετική επίδραση στην ομαδική εργασία, στο ατομικό άθλημα και στην προσωπική ανάπτυξη του νέου αθλητή.

3.6 Στήριξη επιτυχημένων εκπαιδευτικών προσεγγίσεων Η υψηλού επιπέδου κατάρτιση για επαγγελματική ανάπτυξη χαρακτηρίζεται συχνά από τις προσεγγίσεις της αθλητικής παιδαγωγικής όπως : Τη σωστή χρήση των τεχνικών καθοδήγησης και ειδικής κατάρτισης Τις ικανότητες σχεδιασμού της κατάρτισης. Η ικανότητα διαμόρφωσης των εκπαιδευτικών στόχων. Την αποτελεσματική εσωτερική (επικοινωνία) και εξωτερική διαχείριση της ομάδας Τις ουσιαστικές ευκαιρίες για ομαδική εργασία Τις χρήσιμες παιδαγωγικές ικανότητες – τη σωστή επιλογή και σύνθεση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, λαμβάνοντας υπόψη τα ηλικιακά και ατομικά χαρακτηριστικά των παικτών Τις γνωστικές ικανότητες – γνωριμία με τους αθλητές και με τα ιδιαίτερα και προσωπικά χαρακτηριστικά και τη συμπεριφορά τους, τις συνθήκες διαβίωσης τους και τη συμμετοχή τους σε διάφορες δραστηριότητες Τις υψηλού επιπέδου επιδόσεις Τις πολλές ευκαιρίες για πρακτική εκμάθηση Την εντατική χρήση των ανταγωνιστικών συνθηκών Την εντατική χρήση των δραστηριοτήτων που βασίζονται στο παιχνίδι με στόχο την ανάπτυξη ικανοτήτων Την μη απειλητική εφαρμογή των στόχων και παρακολούθησης της προόδου Την εσωτερική εναρμόνιση της ομάδας – τις τεχνικές για την ένταξη κάθε μέλους της ομάδας Την εξωτερική εναρμόνιση – τις τεχνικές κοινωνικής διάστασης και ένταξης στην κοινωνική ζωή. Επίσης ο γυμναστής πραγματοποιεί αρκετές εκπαιδευτικές λειτουργίες κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης και της αθλητικής προετοιμασίας: Είναι συντονιστής και αρχηγός της γνωστικής δραστηριότητας των αθλητών Είναι πηγή γνώσεων και ικανοτήτων για τους αθλητές 0 54

Είναι ο ρυθμιστής της εκπαιδευτικής διαδικασίας Είναι ο συντονιστής της εκπαιδευτικής διαδικασίας Είναι ο εκπαιδευτής ο οποίος κατευθύνει τις ενέργειες των εκπαιδευόμενων ώστε να αναπτύξουν σημαντικά προσωπικά χαρακτηριστικά Είναι ο αξιολογητής της επίδοσης των αθλητών Για να αντιληφθεί ο αθλητικός παιδαγωγός όλα αυτά τα σύνθετα χαρακτηριστικά στις δραστηριότητες του, θα πρέπει να διαθέτει βασική επαγγελματική κατάρτιση που φαίνεται στους παρακάτω τομείς: Ειδική αθλητική εκπαίδευση– απαιτεί γνώσεις για την ανάπτυξη του αθλητισμού ως σύγχρονο κοινωνικό φαινόμενο, γνώσεις για τoυς σημαντικούς αθλητικούς τομείς και τα βασικά χαρακτηριστικά τους, για το είδος της προπόνησης και τις μεθόδους ανάπτυξης διαφόρων σωματικών χαρακτηριστικών. Ψυχοπαιδαγωγική και μεθοδολογική : προϋποθέτει γνώσεις των βασικών ψυχολογικών μεθόδων στην εκπαίδευση, των εκπαιδευτικών μεθόδων και δραστηριοτήτων και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους στην φυσική αγωγή και τον αθλητισμό, των κορυφαίων παιδαγωγικών αρχών, μεθόδων, μορφών, εργαλείων και ιδιαιτεροτήτων κατά την εφαρμογή τους στις αθλητικές δραστηριότητες. Ιατροβιολογική εκπαίδευση – περιλαμβάνει γνώσεις των βασικών και βιολογικών επιστημονικών τομέων (ανατομία και φυσιολογία, βιοχημεία, βιο-μηχανική, αθλητική ιατρική) και ανάπτυξη δεξιοτήτων που εφαρμόζονται στην φυσική αγωγή και τις αθλητικές δραστηριότητες. Διαπολιτισμική εκπαίδευση – εκφράζει την ανάπτυξη ευρείας κουλτούρας, τη γνώση του τρόπου ζωής, των παραδόσεων των διαφόρων χωρών, των επίκαιρων συνθηκών και τάσεων της σύγχρονης κοινωνίας και του πολιτισμού γενικά. Έχουν γίνει πολλές έρευνες για την κατηγοριοποίηση των επαγγελματικών προσωπικών ικανοτήτων του αθλητικού παιδαγωγού. Μερικές από αυτές είναι η

παιδαγωγική κοινωνικότητα, η συναισθηματική σταθερότητα, η παιδαγωγική αντίληψη, η κατανόηση, η παιδαγωγική δημιουργικότητα. Για την επιτυχημένη εφαρμογή των αθλητικών και παιδαγωγικών δραστηριοτήτων χρειάζονται και μερικά άλλα προσωπικά προτερήματα και χαρακτηριστικά : Πνευματικά χαρακτηριστικά – συγκέντρωση, περιέργεια, παρατήρηση, ευελιξία, κριτική σκέψη, προσαρμοστικότητα και άλλα. Σωματικά χαρακτηριστικά - ταχύτητα, δύναμη, αντοχή, ευελιξία, σβελτάδα Ηθικά χαρακτηριστικά – τιμιότητα, ακεραιότητα, αμεροληψία, διακριτικότητα, ανεκτικότητα, ευγένεια, επιμέλεια, σεβασμός και άλλα. Όλες οι προαναφερόμενες γνώσεις, δεξιότητες, α χαρακτηριστικά και οι ικανότητες που χρειάζονται για την επιτυχημένη δραστηριότητα του γυμναστή, αποτελούν τη βάση των παιδαγωγικών δεξιοτήτων για ένα προπονητή. Η εκπαίδευση του προπονητή όσον αφορά τις ενδεδειγμένες γνώσεις, τις δεξιότητες, τα χαρακτηριστικά και τις ικανότητες είναι βασική για την συνολική επιτυχία της ομάδας/του συλλόγου που ηγείται και στο γενικότερο πλαίσιο των σύγχρονων ειδικών προκλήσεων της κοινωνίας - την ανάγκη ένταξης, την παροχή κινήτρων στους νέους και την απομάκρυνση από τον εικονικό κόσμο και άλλα. Βελτίωση της κοινωνικής και χωρίς αποκλεισμούς (μέσω του αθλητισμού) γνώσης Η βιβλιογραφία προτείνει ότι η όταν διδάσκεται ένα άθλημα και όταν προπονείται μια ομάδα, προσέγγιση αυτονομίας του παίκτη (player-centered) μπορεί να βελτιώσει την ικανότητα τεχνικής, να ενισχύσει τα κίνητρα του παίκτη και έχει ως αποτέλεσμα τη θετική μαθησιακή εμπειρία. Οι προσεγγίσεις αυτές διαφέρουν στις λεπτομέρειες αλλά έχουν αρκετά κοινά σημεία αναφοράς ως προσεγγίσεις που δίνουν βάση το παιχνίδι (game-centered). Σε αυτό περιλαμβάνεται ο κύριος ρόλος που διαδραματίζει ο διάλογος, ο προβληματισμός και η ουσιαστική κοινωνική αλληλεπίδραση για την διευκόλυνση της μάθησης και της βαθιάς κατανόησης. Αν και αυτές οι προσεγγίσεις αναφέρονται ευρέως ως εκπαιδευτικά μοντέλα διδασκαλίας και 0 56

προπόνησης, η εξέταση των κοινών παιδαγωγικών χαρακτηριστικών τους, παρέχει μια εναλλακτική ιδέα η οποία δημιουργεί δυνατότητες προώθησης των ίδιων θετικών μαθησιακών αποτελεσμάτων στον αθλητισμό πέρα από τα ομαδικά παιχνίδια. Με αυτό τον τρόπο, ερευνούμε την ιδέα της θετικής παιδαγωγικής για να ανακαλύψουμε τι έχει να προσφέρει η προπονητική (coaching) σε ένα φάσμα αθλημάτων. Η αξία του αθλητισμού σαν μέσο κοινωνικής ανάπτυξης και προοδευτικής αλλαγής της κοινωνίας έχει συζητηθεί πολύ, ωστόσο αυτό που τείνει να αποτύχει σε αυτή τη συζήτηση είναι ο τρόπος με τον οποίο η παιδεία μπορεί να ενθαρρύνει, να δώσει την ευκαιρία ή να παρεμποδίσει τις μεταρρυθμιστικές ενέργειες που στηρίζουν τα κοινωνικά αποτελέσματα τα οποία επιδιώκει ο τομέας του “αθλητισμού για την ανάπτυξη και την ειρήνη”. Αναμφίβολα, οι αθλητισμός μπορεί να διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο στο διεθνή, διαπολιτισμικό και δια-θρησκευτικό διάλογο και να εφαρμόσει σε μεγάλη κλίμακα τις στρατηγικές των υπερεθνικών οντοτήτων (όπως τα Ηνωμένα έθνη, η Ε.Ε., κλπ.)

3.7 Εκπαιδευτικό Περιεχόμενο Τα κύρια εκπαιδευτικά αποτελέσματα μέσα από αυτό τον Οδηγό είναι η ανανέωση των παλιών και η αφομοίωση νέων ικανοτήτων, γνώσεων και μέσων για την εφαρμογή της θεωρητικής γνώσης στην πράξη. Και επίσης να : Επιδείξουν προσωπικό ενδιαφέρον, προσπάθειες και χρόνο για τους προκαθορισμένους στόχους– πρότυπο Επιδείξουν γνώσεις, ικανότητες και κατανόηση των βασικών παιδαγωγικών και ενθαρρυντικών (motivational) αρχών και της μεθοδολογίας και εφαρμογής της στις ειδικές ανάγκες των κοινωνικά μη προνομιούχων παιδιών με διαφορετικό κοινωνικό και πολιτιστικό υπόβαθρο. Διαμορφώσουν θετική στάση και περιβάλλον ισότητας στην ομάδα. Να εργαστούν για την καλύτερη κοινωνική ένταξη, την διαπολιτισμική επικοινωνία, την καλλιέργεια του σώματος και την διατήρηση της υγείας.

Ενισχύσουν τις γνώσεις και την κριτική γνώση στους τομείς της παιδικής ψυχολογίας/ ψυχολογίας των νέων και της παιδαγωγικής που συνδέονται κυρίως με την παροχή κινήτρων κα την διαχείριση δραστηριοτήτων με αθλητικές και κοινωνικές διαστάσεις. 3.8 Ορθές πρακτικές Αναφέρθηκε ότι δεν υπάρχει εκπαίδευση ή σεμινάρια για τους προπονητές που να αφορά την επιμόρφωση τους και το κοινωνικό έργο τους, πιστεύουμε ότι υπάρχει τεράστια ανάγκη για έρευνα και συνεισφορά στον τομέα αυτό. Όταν μιλάμε για την εκπαίδευση των προπονητών στο θέμα ενίσχυσης της κοινωνικής ένταξης, καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να γίνει πολύ δουλειά ακόμα. Προσπαθήσαμε ήδη να υλοποιήσουμε παρόμοιες πρωτοβουλίες – κυρίως μέσω του αθλητισμού όπως το ποδόσφαιρο και το επιτραπέζιο τένις. Οι πρωτοβουλίες μας δεν αφορούσαν εκπαίδευση αλλά ήταν εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν για αθλητές σχετικά με την προώθηση του αθλητισμού ως κοινωνικό εργαλείο (και εργαλείο για την κοινωνική ένταξη και την ανάπτυξη της κοινωνίας). Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιήσαμε μοντέλα όπως "Αθλητισμός για φιλανθρωπία", "Πρότυπα στον αθλητισμό", "Αθλητικά σεμινάρια", κλπ. Τώρα, στην υλοποίηση του προγράμματος ATHLISI, έχουμε την ευκαιρία να πάμε παραπέρα, συνεργαζόμενοι με τους γυμναστές των αθλητικών συλλόγων για τον καλύτερo σχεδιασμό όσον αφορά τις θεωρητικές και πρακτικές πλευρές του αθλητισμού ως κοινωνικό (ένταξης) εργαλείο. Μερικές ορθές πρακτικές που γνωρίζουμε για την άμεση κοινωνική ένταξη μέσω του αθλητισμού είναι : H Ποδοσφαιρική Ομάδα Concordia Sofia αναπτύσσει και υλοποιεί κοινωνικά προγράμματα σε συνεργασία με παιδιά και εφήβους. Ο κύριος στόχος της ποδοσφαιρικής ομάδας είναι να μάθουν τα παιδιά μέσω του αθλητισμού την αντοχή, την αυτοπειθαρχία και τον αλληλοσεβασμό, να αποκτήσουν κοινωνική εμπειρία και ικανότητες επικοινωνίας, να βελτιώσουν την υγεία και τη διατροφή τους και να προσελκύσουν το ενδιαφέρον τους για τον αθλητισμό. Μια πρωτοβουλία ονομάζεται "Team of Hope" (Ομάδα της Ελπίδας). Η ομάδα αυτή δέχεται μόνο μετανάστες και νέους από εθνικές 0 58

μειονότητες (συχνά αυτά είναι παιδιά χωρίς οικογένειες) στη Βουλγαρία, διοργανώνει προπονήσεις και παιχνίδια κάθε Σαββατοκύριακο για το πρωτάθλημα σάλας (futsal) στης Σόφια. Οι νέοι που παίζουν εκεί είναι συνήθως 18 ετών ή μεγαλύτεροι, καθώς το νόημα είναι να ξεκινήσουν την ζωή τους (εκτός ιδρυμάτων) σε ένα φιλικό περιβάλλον και έχοντας την ευκαιρία να επιδείξουν τις ικανότητες και το χαρακτήρα τους. Η ομάδα αυτή αποτελεί την Εθνική Ομάδα Αστέγων Βουλγαρίας η οποία συμμετέχει κάθε χρόνο στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων. Τη σωστή διαχείριση αυτού του προγράμματος την εξασφαλίζουν οι χορηγοί και οι οπαδοί οι οποίοι δίνουν την κοινωνική αυτή ευκαιρία στους νέους μέσω του αγαπημένου τους παιχνιδιού – το ποδόσφαιρο. Το "Inter Campus"είναι ένα μακροπρόθεσμο κοινωνικό πρόγραμμα το οποίο αναπτύχθηκε το 1997 υπό την αιγίδα της ποδοσφαιρικής Ομάδας "Internazionale" - Milan. Η Βουλγαρία και η Βραζιλία είναι οι δύο χώρες που από την αρχή αποτελούν μέλη αυτού του προγράμματος. Στην Βουλγαρία υπάρχουν 5 κέντρα "Inter Campus" με περισσότερα από 200 παιδιά ηλικίας από 6 έως 14 ετών. Η πεποίθηση ότι ο αθλητισμός συμβάλλει στην αρμονία των ανθρώπινων σχέσεων και ενθαρρύνει την ισορροπία των εθνικών, θρησκευτικών και πολιτιστικών διαφορών, αποτελεί την κινητήρια δύναμη του προγράμματος και συνεχίζει να δουλεύει δραστήρια για την επέκταση του. 3.9 Γιατί είναι τόσο σημαντική η σωστή αθλητική παιδαγωγική; Όσον αφορά τα αποτελέσματα των διαφόρων ηλικιακών ομάδων, οι σημαντικότεροι παράγοντες είναι : η υποδομή και οι καταρτισμένοι αθλητικοί εκπαιδευτές (ειδικοί) – οι σωστοί παιδαγωγοί. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα όπου το ταλέντο/οι δυνατότητες παιδιών/νέων εκφράζονται αλλιώς σε διαφορετικές συνθήκες – πολύ καλύτερα σε καλές συνθήκες (όπως υποδομή, προπονητές, ηθική υποστήριξη, κλπ). Δυστυχώς υπάρχουν πολλά παραδείγματα όπου ταλαντούχοι νέοι δεν αναπτύσσουν το αθλητικό τους ταλέντο λόγω της έλλειψης καλών συνθηκών. Γι’ αυτό, οι βασικές και σημαντικότερες προϋποθέσεις για επιτυχημένη δουλειά σε ένα αθλητικό σύλλογο, όσον αφορά τα αναπτυξιακό του πρόγραμμα (και αντίστοιχα τα αποτελέσματα), είναι η αθλητική υποδομή και οι καταρτισμένοι εκπαιδευτές.

Οι ειδικοί της Association Footura πιστεύουν ότι η βελτίωση των παρακάτω ικανοτήτων των προπονητών και των αθλητικών μάνατζερ θα είναι θετική για κάθε σύλλογο και ομάδα : Θεωρητικά και πρακτικά μαθήματα και άθληση όσον αφορά την συνεργασία με μη προνομιούχα άτομα, παιδιά και νέους Περισσότερες κοινωνικές δεξιότητες για τους προπονητές –επικοινωνία, παροχή κινήτρων, προσωπική δέσμευση και πρότυπο, εργασία σε ένα διαπολιτισμικό περιβάλλον, κλπ. Δημιουργία κοινών μέσων για την ανταλλαγή πληροφοριών, ευκαιριών, νέων εργαλείων και μεθόδων, ορθών πρακτικών μετά το τέλος της εκπαιδευτικής δραστηριότητας Συνεργασία με την κοινωνία, συμμετοχή εκπροσώπων από την τοπική κοινότητα ως εθελοντές 3.10 Τεστ αυτό-αξιολόγησης Το ερέθισμα της αυτό-αξιολόγησης ενθαρρύνει τους προπονητές να σκεφτούν ενέργειες που οδηγούν στην αντικειμενική αυτεπίγνωση. Η επιτηρούμενη, σταδιακά πολύπλοκη αυτό-αξιολόγηση διευκολύνει την δημιουργία στόχων. Τα ψυχολογικά τεστ παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στον προσδιορισμό των δυνατών και αδύνατων σημείων των προπονητών και στην αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τις ψυχολογικές ικανότητες. 1. Απαριθμείστε τα προβλήματα που αντιμετωπίσατε σχετικά στην παιδαγωγική και την παροχή κινήτρων όταν προπονούσατε νέα άτομα στο σωματείο σας;

0 60

2. Απαριθμείστε τα συχνότερα προβλήματα των αθλητικών συλλόγων στη χώρα σας- σχετικά με την παιδαγωγική διαδικασία και την παροχή κινήτρων στον αθλητισμό αναφορικά με τις κοινωνικά ευάλωτες ομάδες

3. Σε αυτή την άσκηση σας ζητείτε να επιλέξετε τις τρεις κυριότερες αξίες σας και να εξετάσετε γιατί είναι τόσο σημαντικές για σας. Ολοκληρώνοντας την θα σας βοηθήσει να σκεφτείτε περισσότερο γιατί αυτές οι αξίες επηρεάζουν τις ενέργειες σας και να καταλάβετε γιατί μπορεί να αντιδράσετε με ένα συγκεκριμένο τρόπο αν κάποιος ενεργήσει με τρόπο που είναι αντίθετος με κάποιες από αυτές τις αξίες. Σκεφτείτε τις τρεις σημαντικότερες παιδαγωγικές αξίες σας και τις αξίες που σας ενθαρρύνουν ως προπονητή ; Αναφέρετε τις παρακάτω.

Γιατί πιστεύετε ότι αυτές οι αξίες είναι σημαντικές;

Τι θα μπορούσε να σας κάνει να επιδείξετε αυτές τις αξίες πιο ολοκληρωμένα;

Θυμηθείτε κάποια στιγμή στην καριέρα σας που βιώσατε πραγματικά αυτές τις αξίες με την αθλητική σας ομάδα/ με αθλητή/με συνεργάτες. Τι συμπεριφορά επιδείξατε για να υποστηρίξετε αυτές τις αξίες;

Πως μπορείτε να αυξήσετε τα κίνητρα για ένα αθλητή/μια ομάδα;

0 62

Θεωρητική και πρακτική παρουσίαση – online εκπαίδευση και μέσα Κάντε το ακόλουθο τεστ αυτό-αξιολόγησης που απευθύνεται σε προπονητές για να πάρετε μια ιδέα για τα δυνατά και αδύνατα σημεία σας σαν προπονητής και κάποιες συμβουλές για το πως θα βελτιώσετε τις παιδαγωγικές σας ικανότητες και τις δεξιότητες ενθάρρυνσης/παρακίνησης : http://www.dreamcatcher-consulting.com/self-test.htm http://www.sportscoachuk.org/sites/default/files/scuk_learning_v3.swf http://www.valuescentre.com/our-products/products-individuals/personalvalues-assessment-pva

Εδώ είναι ένα τεστ αυτο-αξιολόγησης για αθλητές για να μετρήσουν το επίπεδο υποκίνησης τους : http://etesting.modwest.com/assessments.php?test=1 *Οι αθλητές μπορούν να αγοράσουν αυτό το τεστ αξιολόγησης. Στην περίπτωση αυτή, δίνονται στον αθλητή οδηγίες για το πως θα συμπληρώσει το τεστ και μετά ένα έντυπο με προσωπικά στοιχεία. Το ερωτηματολόγιο του τεστ είναι δωρεάν, αλλά υπάρχει χρέωση 20 ευρώ αν θέλετε να λάβετε ανάλυση. Εδώ υπάρχουν κάποιες χρήσιμες πληροφορίες - Alisa R. James, ©2012 Survive and Thrive as a Physical Educator http://www.humankinetics.com/products/all-products/Survive-and-Thrive-as-aPhysical-Educator Mackenzie, B. (2004) Coach Assessment [www] Available https://www.brianmac.co.uk/coachass.htm [Accessed 30/1/2017]

from:

3.11 Συμπεράσματα Γενικά, κάποια από τα σημαντικότερα, χρήσιμα συμπεράσματα και βασικά σημεία που περιλαμβάνονται σε αυτό το εκπαιδευτικό υλικό είναι : Η συμμετοχή στον αθλητισμό όχι μόνο ενισχύει την σωματική υγεία, αλλά έχει θετικές κοινωνικές και ψυχολογικές συνέπειες, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η μεγαλύτερη αυτο-εκτίμηση, η ανάπτυξη δεξιοτήτων στην καθημερινή ζωή, η μικρότερη συμμετοχή σε ριψοκίνδυνες συμπεριφορές, κλπ. Η συμμετοχή στην σωματική δραστηριότητα και ιδιαίτερα σε κάποιο είδος οργανωμένου αθλητισμού αποτρέπει, μειώνει το στρες, τον πανικό και την κατάθλιψη. Επιπλέον στα σωματικά αυτά οφέλη, η συμμετοχή στον αθλητισμό μπορεί να βελτιώσει την γνωστική και την εκπαιδευτική πρόοδο και να παρέχει πολύτιμες εμπειρίες στη διαδικασία της ανάπτυξης, μπορεί να συμβάλλει σε ολοκληρωμένες (inclusive) πρακτικές για όλα τα στάδια, κλπ. Πολλές έρευνες επιβεβαιώνουν ότι ο αθλητισμός μπορεί να αποτελέσει το μέσο για να ξεπεραστεί η προκατάληψη, μπορεί να δημιουργήσει κοινωνικές σχέσεις και να προσελκύσει νέους ανθρώπους σε εξωσχολικά εκπαιδευτικά προγράμματα, τα οποία μπορούν να πετύχουν ουσιαστική βελτίωση στον αλφαβητισμό και τις μαθηματικές γνώσεις. Ο αθλητισμός μπορεί επίσης να χρησιμεύσει αρκετά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της νεολαίας σχετικά με την ανεπαρκή χρήση του ελεύθερου χρόνου, την αυξανόμενη επιθετικότητα και την προδιάθεση να αντιγράψουν αρνητικά κοινωνικά μοντέλα, κλπ. Ο αθλητικός τομέας μπορεί να αποτελέσει τον αγγελιοφόρο για πολλές κοινωνικές αξίες και κανόνες. Η έρευνα προτείνει επίσης ότι ο αθλητισμός μπορεί να αποτελέσει την αρένα για την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων όπως συνεργασία, υπευθυνότητα, κατανόηση και αυτο-έλεγχο, καθώς επίσης και να ενισχύσει την σωστή αγωγή του πολίτη, την κοινωνική επιτυχία, τη θετική επικοινωνία στα πλαίσια μιας ομάδας, τις ηγετικές ικανότητες και την αίσθηση πρωτοβουλίας. Οι στοχοθετημένες αθλητικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται από τους αθλητικούς συλλόγους και τους προπονητές αποτελούν επίσης μεγάλη ευκαιρία για την κοινωνική ένταξη των μη προνομιούχων κοινωνικών ομάδων όπως ατόμων με αναπηρία, μεταναστών, εθνικών 0 64

μειονοτήτων, οικονομικά μειονεκτούντων, κλπ. – το θετικότερο και γρηγορότερο αποτέλεσμα θα είναι ορατό όσον αφορά τα παιδιά και τους νέους. Σήμερα ένα από τα πιο επίκαιρα προβλήματα είναι η προστασία της υγείας της νέας γενιάς. Είναι μια μόνιμη, σύνθετη, δυναμική και πολυυποκινούμενη διαδικασία που συμβαίνει σε ένα ιδιαίτερο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον.

H φυσική αγωγή και ο αθλητισμός καλούνται να παρέχουν στους εφήβους τις απαραίτητες ευκαιρίες για καλύτερη υγεία, λειτουργική και κινητική ανάπτυξη, προετοιμασία και καλύτερη κοινωνική ένταξη και άλλα – ως προϋπόθεση για τη διατήρηση της καλής υγείας και αρμονίας. Από αυτή την άποψη η σωστή σωματική ανάπτυξη – η οποία με πολλούς τρόπους προκαθορίζει την κοινωνική ένταξη και επιτυχία – χρειάζεται αρκετά μαθήματα κινητικής δραστηριότητας στη φυσική αγωγή (στα σχολεία) και ειδική αθλητική προετοιμασία (στους αθλητικούς συλλόγους) – ως βάση για την πλήρη ανάπτυξη και τελειοποίηση των σωματικών συστημάτων και των κινητικών δεξιοτήτων των νέων. Μια από τις κύριες λειτουργίες της φυσικής αγωγής και του αθλητισμού στα σχολεία και στους αθλητικούς συλλόγους (μέσω της εκπαίδευσης και της κοινωνικής εμπειρίας) είναι να βοηθήσει και να οδηγήσει στην ανάπτυξη των κινητικών τους δεξιοτήτων για ολοκληρωμένη και αποτελεσματική αντίληψη της ζωής. Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να ενισχύσουμε τις σχέσεις (όπου είναι δυνατό) μεταξύ των σχολείων και των διαφόρων αθλητικών συλλόγων - αντίστοιχα – των προπονητών και των ειδικών. Άλλα βασικά σημεία για το πως θα βελτιστοποιήσουμε τις αθλητικές ευκαιρίες και πως θα φέρουμε τον αθλητισμό (υπό τον έλεγχο των προπονητών και των ειδικών) πιο κοντά στα παιδιά και σε κάθε πολίτη και στην κοινωνία συνολικά, βασίστηκαν στην έρευνα των μοντέλων : Αλληλοσυσχέτιση μεταξύ σωματικής δραστηριότητας, καλής φυσικής κατάστασης και υγείας, Μοντέλο "Αθλητισμός για Όλους", Αθλητισμός στο Πλαίσιο των Κοινωνικών Επιστημών, Η επιστημονική βελτιστοποίηση της αθλητικής προετοιμασίας για τη σωματική ενίσχυση, Τα δημοφιλέστερα αθλήματα για παιδιά, Κοινωνικές διαστάσεις του Αθλητισμού και λοιπά. 65

Οι τοπικοί φορείς δραστηριοποιούνται συνήθως όταν υπάρχουν ευκαιρίες συμμετοχής για τους μαθητές τους (αν είναι σχολεία), τα μέλη ή τους παίκτες (εαν είναι αθλητικοί οργανισμοί ή σύλλογοι) και είναι διατεθειμένοι να αφιερώσουν χρόνο, να διαθέσουν προσωπικό, υποδομές ή κάτι άλλο. Η συνεργασία με δημόσιους φορείς δεν είναι το ευκολότερο πράγμα αλλά είναι πολύ χρήσιμη για τις δημόσιες σχέσεις. Η συμμετοχή φορέων θα μπορούσε να δημιουργήσει νέες συνθήκες στο ρόλο των αθλητικών σωματείων στην κοινωνική και εκπαιδευτική διαδικασία. Συνεπώς, οι εθελοντικές δραστηριότητες στον αθλητισμό μπορούν να προβληθούν μαζί με την κοινωνική ένταξη, τις ίσες ευκαιρίες και την συνειδητοποίηση για τη σπουδαιότητα της σωματικής δραστηριότητας στην ενίσχυση της υγείας μέσω της αυξημένης συμμετοχής και της ισότιμης πρόσβασης στον αθλητισμό για όλους. Η σωματική και αθλητική δραστηριότητα στο εκπαιδευτικό περιβάλλον έχει θετικές επιπτώσεις στην σχολική επίδοση, δίνει την αίσθηση ότι ανήκεις κάπου και την αίσθηση υπερηφάνειας προς το σχολείο, δίνει κίνητρα παραμονής στο σχολείο και συνεπώς εμποδίζει την πρόωρη αποχώρηση από αυτό. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι οι μαθητές που ασχολούνται με σωματικές δραστηριότητες έχουν καλύτερη επίδοση στο σχολείο από αυτούς που δεν ασχολούνται. Τα οφέλη αυτά προκύπτουν από το συνδυασμό διαφόρων παραγόντων. Η σωματική δραστηριότητα διεγείρει την παραγωγή ουσιών που προστατεύουν τους νευρώνες, οι οποίοι βελτιώνουν τη μνήμη, την προσοχή και την χρονική διάρκεια της συγκέντρωσης. Παρατηρείται επίσης, αυξημένη αυτοπεποίθηση, αυτοσεβασμός και αυτο-αντίληψη. Η κοινωνική ένταξη νέων ανθρώπων με διαφορετική πρόοδο γίνεται ευκολότερη, ενώ η κακή συμπεριφορά στο σχολείο και στο δρόμο μειώνεται (μαζί με την επιθετική συμπεριφορά που συνήθως έχουν οι νέοι που δεν έχουν σχέση με τον αθλητισμό). Οι νέοι αναπτύσσουν πολύ ισχυρή ταύτιση με τον αθλητικό τους σύλλογο ή το σχολείο επειδή η ομάδα που παίζουν τους αντιπροσωπεύει και δείχνει μια προέκταση της προσωπικότητας τους. Είναι απαραίτητο ο προπονητής ενός αθλητικού συλλόγου να αντιληφθεί ότι ο στόχος του δεν είναι οι επιδόσεις με oποιοδήποτε κόστος και με οποιονδήποτε τρόπο. Το ηθικό του καθήκον είναι να διασφαλίσει την βέλτιστη ανάπτυξη των 0 66

αθλητικών δραστηριοτήτων, σύμφωνα με τους νομικούς κανόνες και τις ηθικές αρχές, σε ένα υγιές κλίμα ενθάρρυνσης στο οποίο το αθλητικό πνεύμα είναι σημαντικότερο από την νίκη με κάθε κόστος και ρίσκο. Η κοινωνία σήμερα δημιουργεί ένα νέο ηθικό προφίλ για τους προπονητές των αθλητικών συλλόγων, βοηθώντας άλλα άτομα που ενδιαφέρονται για τον κόσμο των σπορ να κατανοήσουν τον ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο που παίζει ο προπονητής μέσα στο σύλλογο, για την διατήρηση και την ανάπτυξη των κανόνων ηθικών αξιών των αθλητών που προπονεί.

3.12 Αναλύσεις SWOT Δυνατά σημεία Η αθλητική παιδαγωγική είναι ένας μοναδικός συνδυασμός της κοινωνικής, προπονητικής και εκπαιδευτικής εργασίας Το υψηλό επίπεδο εφαρμοσιμότητας παντού Η αθλητική παιδαγωγική είναι ένας καινοτόμoς τομέας Η αθλητική παιδαγωγική είναι ένα υπέροχο εργαλείο κοινωνικής ένταξης των μειονεκτούντων ομάδων Οι αξίες του αθλητισμού και της αθλητικής παιδαγωγικής (αφορά κυρίως τους νέους) ισχύουν για όλα τα αθλήματα και όλες τις χώρες Οι αρχές της αθλητικής παιδαγωγικής θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην

Αδύνατα σημεία Μερικές φορές η παροχή κινήτρων στους προπονητές δεν είναι τόσο υψηλή – ιδιαίτερα στους ερασιτεχνικούς συλλόγους Δεν υπάρχουν πολλοί καταρτισμένοι αθλητικοί παιδαγωγοί Έλλειψη προπονητικών εγκαταστάσεων και πρακτικών (από τις αθλητικές ομοσπονδίες, το κράτος, τους αθλητικούς συλλόγους, κλπ.) Οι προπονητές δεν χρησιμοποιούν το σύνολο των δυνατοτήτων της αθλητικής δραστηριότητας ειδικά όσον αφορά τους νέους. Οι αθλητικοί σύλλογοι δεν είναι τόσο δραστήριοι στην κοινωνική παρουσία και στις 67

σημερινή και στη μελλοντική κοινωνική ζωή Η απόκτηση γνώσεων για τον αθλητισμό και τη ζωή με άτυπο τρόπο Η διατήρηση του ενδιαφέροντος των νέων για τα εκπαιδευτικά θέματα γενικά και ειδικά για την αθλητική ανάπτυξη Το χαμηλό κόστος για τους οργανισμούς, τα σχολεία και τους συλλόγους που θέλουν να εφαρμόσουν κάποιες από τις αξίες της αθλητικής παιδαγωγικής – χρειάζονται μόνο καταρτισμένοι παιδαγωγοί Η απόκτηση επιπλέον γνώσεων και ικανοτήτων για τους προπονητές και τους γυμναστές

Ευκαιρίες Διαφοροποίηση του πρόγραμματος του σχολείου/του αθλητικού συλλόγου Ενίσχυση τoυ ρόλου του αθλητικού παιδαγωγού Διεύρυνση των ευκαιριών των αθλητικών συλλόγων για μεγαλύτερη συμμετοχή στην δημόσια ζωή Αύξηση των κινήτρων στον 0 68

δραστηριότητες κοινωνικής ένταξης Δεν υπάρχει σωστή επικοινωνία μεταξύ σχολείων και αθλητικών συλλόγων Η έλλειψη εσωτερικών κανόνων και αποφασιστικότητα στην επιβολή της αθλητικής παιδαγωγικής στους αθλητικούς συλλόγους Ανεπαρκώς ενοποιημένοι κανονισμοί (σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο) όσον αφορά την συμμετοχή των νέων σε άτυπες εκπαιδευτικές δραστηριότητες κατά τον ελεύθερο χρόνο τους – αντίστοιχα ανεπαρκή έμφαση στις ευκαιρίες των αθλητικών συλλόγων

Απειλές Αύξηση των ωρών των μαθητών/αθλητών αφού αυτόματα προστίθεται εκπαιδευτικό υλικό Ενίσχυση της ανάγκης των αθλητικών συλλόγων για ένα καλό αθλητικό παιδαγωγό Ανεπαρκώς καταρτισμένοι αθλητικοί παιδαγωγοί Κακή κατανομή των

αθλητισμό για την αθλητικά ενεργή νεολαία αλλά και για όσους δεν συμμετέχουν ενεργά σε κάποια σωματική δραστηριότητα Ανάπτυξη και εφαρμογή επιτυχημένων μοντέλων παροχής κινήτρων (μέσω της προπόνησης και των αθλητικών δραστηριοτήτων στους αθλητικούς συλλόγους) Παροχή εφοδίων στους νέους με άτυπες αποτελεσματικές μεθόδους μάθησης που θα τους χρησιμεύσουν σωματικά, πνευματικά και ψυχικά Ένταξη και εφαρμογή επιτυχημένων μοντέλων παροχής κινήτρων (μέσω της προπόνησης και των αθλητικών δραστηριοτήτων στους αθλητικούς συλλόγους)

παιδαγωγικών μεθόδων ασυμβατότητα δεικτών όπως όγκος δουλειάς, ηλικία, δεκτικότητα, κατάλληλες μεθόδους, κλπ. Μη βιώσιμη ανάπτυξη λόγω έλλειψης αποφασιστικότητας, δημόσιας και θεσμικής υποστήριξης

3.13 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Armour, K. (Ed.)(2011). Sport Pedagogy: An introduction for coaching and teaching. London: Pearson. 2. Jean Côté Queen’s University, Canada Bradley Young University of Alberta, Canada Julian North and Patrick Duffy Sports Coach UK, England, Towards a Definition of Excellence in Sport Coaching/ 3. Haag, H. (1989). Research in ‘sport pedagogy’: One field of theoretical study in the science of sport. International Review of Education, 35(1), 5–16 4. Beashel, P. and Taylor, J. (1996) Advanced Studies in Physical Education and Sport. UK: Thomas Nelson and Sons Ltd. 5. Butler, R.J., & Hardy, L. (1992). The performance profile: Theory and application. The Sport Psychologist, 6, 253-264. 6. Crisfield, P. et al. (1999) The Successful Coach. 2nd ed. UK; The National Coach Foundation 7. Gagné, F. (2003). Transforming gifts into talents: The DMGT as a developmental theory. In N. Colangelo, & G.A. David (Eds.), Handbook of gifted education (3rd ed., pp. 60-74). Boston: Allyn and Bacon. 8. Richard L. Light / Stephen Harvey, Positive Pedagogy for sport coaching 271287, 2015 9. Cristian Mihail Rus, Liliana Elisabeta Radu, The implications of physical education and sport in the moral education of high school students, Revista de cercetare [i interven]ie social\, 2014, vol. 45, pp. 45-55 10. Mileva, Eleonora, Pedagogy of Physical Education and Sports, Sofia, 2012, Avangard prima 11. Bailey, R. (2006). Physical education and sport in schools. A review of benefits andoutcomes. Journal of School Health, 76(8), 397-401 12. Janssens, J. (2004). Education through sport. An everview of good practices in Europe, Nieuwegein, Netherlands: Arko Sport Media. 0 70

13. Passmore, J. (2011), Supervision in Coaching: Supervision, Ethics and Continuous Professional Development, Kogan Page Publishers. 14. Eichberg, H. (2010) Bodily democracy: towards a philosophy of sport for all, Routledge, London–New York. 15. Wojciech J. Cynarski, Kazimierz Obodyski, Howard Z. Zeng (2012), Martial Arts Anthropology for Sport Pedagogy and Physical Education, Year IV, No. 2, August, pp.129 – 152 16. Salmela, J.H.. (1996) Great job coach! Getting the edge from proven winners. Ottawa, ON: Potentium 17. Berliner, D.C. (2001). Learning about and learning from expert teachers. International Journal of Educational Research, 35, 463-482. 18. Mallett, C. & Côté, J. (2006). Beyond winning and losing: Guidelines for evaluating high performance coaches. The Sport Psychologist, 20, 213-218. 19. Torsten Schmidt-Millard (2003). Perspectives of modern sports pedagogy. European Journal of Sport Science3(3):1-8·June 2003 20. Côté, J. & Fraser-Thomas, J. (2007). Youth involvement in sport. In P. Crocker (Ed.). Sport psychology: A Canadian perspective, (pp. 270-298). Toronto: Pearson. 21. Ericsson, K.A., Krampe, R.Th., & Tesch-Römer, C. (1993). The role of deliberate practice in the acquisition of expert performance. Psychological Review, 100, 363406.

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΑΘΛΗΜΑΤΩΝ/ ΑΣΚΗΣΕΩΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ

0 72

Συγγραφέας, Οργανισμός

Zavod, APGA

Διδακτικοί στόχοι

Απόκτηση γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων στη χρήση και αξιοποίηση του αθλητισμού ως εργαλείου κοινωνικής ενσωμάτωσης, ώστε οι αθλητικές δραστηριότητες και οι ασκήσεις γυμναστικής που απευθύνονται στους συμμετέχοντες νέους, να λαμβάνουν υπόψη τις διαφορές του κοινωνικού και πολιτιστικού τους περιβάλλοντος

Αποκτηθείσες δεξιότητες

Οι εκπαιδευόμενοι θα πρέπει να: επιδεικνύουν γνώσεις, δεξιότητες και να κατανοούν τις αρχές της συγκεκριμένης κατάρτισης και μεθοδολογίας, καθώς και να εφαρμόζουν όλα τα παραπάνω σε σχέση με τις ειδικές ανάγκες των κοινωνικά μειονεκτούντων νέων από διαφορετικό κοινωνικό και πολιτισμικό υπόβαθρο οργανώνουν άσκηση ή δραστηριότητες προσαρμοσμένες στις ανάγκες και ιδιαιτερότητες των ομάδων στόχων αξιολογούν την πρόοδο των συμμετεχόντων σχεδιάζουν, διεξάγουν και να αξιολογούν τα προγράμματα άθλησης ώστε να αντιμετωπίζουν ικανοποιητικά και αποτελεσματικά τα προβλήματα μεταξύ των κοινωνικά μειονεκτούντων παιδιών και νέων

Μέθοδοι διδασκαλίας

δια-ζώσης , προσωπική εργασία διαδίκτυο

Αξιολόγηση από τους συμμετέχοντες

0 74

Θεωρητική και πρακτική εξέταση demonstration of use of extended knowledge in practice

4.1 Εισαγωγή Ζούμε σε μια εποχή όπου επιτελούνται αλλαγές, σε παγκόσμιο επίπεδο, σε όλους τους τομείς της ζωής μας και υπάρχουν: διαφορές μεταξύ πλουσίων και φτωχών, πόλεμοι σε διαφορετικά μέρη της γης, κάθε είδους μεταναστευτική κίνηση, φτώχεια, καθώς και κοινωνικά μειονεκτούσες περιοχές σε σχέση με την τεχνολογική ανάπτυξη. Αυτοί οι παράγοντες δεν ενθαρρύνουν την σωματική άσκηση και τις αθλητικές δραστηριότητες των παιδιών και των νέων, ενώ ενθαρρύνουν ανθυγιεινές ή ανεπαρκείς διατροφικές συνήθειες, πολλές φορές επικίνδυνες για την υγεία, Οι έρευνες δείχνουν πολλές θετικές επιδράσεις της σωματικής / αθλητικής δραστηριότητας στην ανάπτυξη των ανθρώπων. Η άθληση/σωματική άσκηση αποτελεί το πιο σημαντικό δικαίωμα των εφήβων. Η γυμναστική/αθλητική δραστηριότητα είναι μια η διαδικασία, κατά την οποία θα πρέπει να εμπλουτίζετε συνεχώς τις γνώσεις σας, να αποκτάτε νέες δεξιότητες και ικανότητες. Επίσης η άθληση βοηθά στην ανάπτυξη της προσωπικότητας ένις ανθρώπου και στην ενίσχυση των διαπροσωπικών σχέσεων. Η τακτική και ποιοτική ενασχόληση με κάποια αθλητική δραστηριότητα, συμβάλλει στην αρμονική βιοψυχοκοινωνική ανάπτυξη ων νέων, στη χαλάρωσή τους, στην απομάκρυνσή τους από αρνητικές επιρροές που σχετίζονται με τον τρόπο διαβίωσής τους, ενώ τους αποτρέπει να υιοθετούν ανθυγιεινές συνήθειες. Επίσης, είναι ένας τρόπος να διδάξουμε στα παιδιά και στους νέους τρόπους να γεμίσουν τον ελεύθερο τους χρόνο τους με διάφορες σωματικές/ αθλητικές δραστηριότητες σε όλες τις περιόδους της ζωής τους (ακόμα και κάτω από σκληρές συνθήκες), ώστε να φροντίσουν σωματική και ψυχική τους υγεία ενισχύοντας την αισιοδοξία τους και τη ζωτικότητά τους . Στόχος του εγχειριδίου «σωματική άσκηση /αθλητική δραστηριότητα» είναι η παροχή κάποιων οδηγιών και ιδεών που μπορούν να βοηθήσουν τους

εκπαιδευτές κατά την ενσωμάτωση των κοινωνικά μειονεκτούντων παιδιών ή των προσφύγων και των μεταναστών σε ποικίλα εκπαιδευτικά και αθλητικά προγράμματα, αφού ο αθλητισμός βοηθά στην ενσωμάτωση και συνδέει διαφορετικούς ανθρώπους, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, φυλετικής καταγωγής ή θρησκευτικής πίστης. Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε, να κατανοούμε και να καταρτιζόμαστε σε σχέση με τις πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των παιδιών/νέων σε συνάρτηση με το περιβάλλον από το οποίο προέρχονται. Μόνο έτσι και μέσω του αθλητισμού και της σωματικής άσκησης θα βοηθήσουμε τα παιδιά να ενταχθούν στο νέο τους περιβάλλον. Όλα τα παιδιά και οι νέοι αναζητούν την επιτυχία. Αυτό είναι εφικτό και πιο εύκολο μέσω των αθλημάτων. Η ενασχόληση με αθλητικές δραστηριότητες μπορεί να διαμορφώσει τις αξίες που είναι σημαντικές και ενισχύουν θετικά την αυτοπεποίθηση των παιδιών/νέων. Κατά συνέπεια, αυτό μπορεί να τα οδηγήσει να έχουν ποιητικότερη ζωή και περισσότερες επιτυχίες στη ζωή τους. Αυτό προϋποθέτει οι εκπαιδευτές/γυμναστές να έχουν λάβει την κατάλληλη κατάρτιση, ώστε να επιλέξουν τον σωστό τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσουν το θέμα και θα οδηγηθούν σε συγκεκριμένους στόχους.

4.2 Σωματική και Κινησιολογική Ανάπτυξη των Παιδιών Η ανάπτυξη των παιδιών πραγματοποιείται σε ορισμένα στάδια, τα οποία προσδιορίζονται με ποσοτικές και ποιοτικές αλλαγές. Εξαιρετικά σημαντική είναι η κινησιολογική ανάπτυξη του παιδιού, ιδιαίτερα κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του (Videmšek, 1996). Επίσης, η κινησιολογική ανάπτυξη επηρεάζει και τη συνολική ανάπτυξη των παιδιών/νέων, από την ηλικία των επτά έως το τέλος της εφηβείας. Η συμμετοχή παιδιών και εφήβων σε αθλητικές δραστηριότητες παίζει σημαντικό ρόλο στην σωστή ανάπτυξή τους. Η φυσική άσκηση έχει θετικά αποτελέσματα στην κινησιολογική ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων. Η κινησιολογική ικανότητα ενός ατόμου διακρίνεται σε διαφορετικά στάδια κινησιολογικών δεξιοτήτων που απαιτούνται για την εκτέλεση διαφόρων κινήσεων. Οι βασικές κινητικές δεξιότητες ενός ατόμου αποτελούν τη βάση ολόκληρης της ανθρώπινης κινησιολογίας. Είναι αποτέλεσμα διαφορετικών 0 76

κληρονομικών παραγόντων, επιρροών ή εμπειριών που σχετίζονται μ το περιβάλλον και γι 'αυτό είναι διαφορετικές σε κάθε άτομο. Υπάρχουν 6 βασικές κινησιολογικές δεξιότητες : δύναμη, ταχύτητα, ευελιξία, ισορροπία, συντονισμός, αντοχή και ακρίβεια. Ένας από τους κύριους στόχους της αθλητικής δραστηριότητας είναι η ανάπτυξη κινησιολογικών ικανοτήτων/δεξιοτήτων για μια πιο αποτελεσματική και ελεγχόμενη κίνηση. Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός της στενής σύνδεσης μεταξύ της κινησιολογικής, γνωστικής, κοινωνικής και συναισθηματικής ανάπτυξης του παιδιού.

Οπτική παρουσίαση/επίδειξη 3: Στάδια κινησιολογικής ανάπτυξης στάδια κινησιολογικής ανάπτυξης φάση αντανακλαστικής κίνησης

θεμελιώδης κινησιολογική φάση

βασική κινησιολογική φάση

επίπεδα κινησιολογικής ανάπτυξης και ηλικιακή περίοδος επίπεδο κωδικοποίησης πληροφοριών (από το προγεννητικό στάδιο μέχρι τον 4ο μήνα) το επίπεδο αποκωδικοποίησης ο πληροφοριών (από τον 4 μήνα έως ο το 1 έτος) το επίπεδο αναστολής των αντανακλαστικών (από τη γέννηση ο έως το 1 έτος) ο Επίπεδο προ-ελέγχου (από το 1 ως ο το 2 έτος) ο ο αρχικό επίπεδο (από το 2 ως το 3 έτος ) ο ο βασικό επίπεδο (από το 4 ως το 5 έτος) ο ο ώριμο επίπεδο (από το 6 ως το 7 έτος)

(Gallahue, 1982, adapted from Tancig, 1987)

«αθλητική» κινησιολογική φάση

γενικό ή μεταβατικό επίπεδο (από το ο ο 7 ως το 10 έτος) ο ο ειδικό επίπεδο (από το 11 ως το 13 έτος) ο εξειδικευμένο επίπεδο (από το 14 έτος και πάνω)

Τα πρώτα δύο χρόνια αναπτύσσονται οι αισθητηριακές και κινησιολογικές λειτουργίες. Για την σωστή ανάπτυξη του παιδιού κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι απαραίτητο να παρέχονται πολλά ερεθίσματα (αίσθησης) με δυνατότητα έκφρασης της κίνησης. Η κινησιολογική ανάπτυξη του παιδιού μετά το δεύτερο έτος είναι συνεχής , ενώ χαρακτηρίζεται και από προσωπικές αναπτυξιακές δεξιότητες. Εντελώς διαφορετική είναι η γνωστική ανάπτυξη, η οποία περιστασιακά παρεμβάλλεται και επηρεάζεται και από άλλα στάδια και φάσεις ανάπτυξης. ου

ου

Η σωματική ανάπτυξη επιβραδύνεται μεταξύ του 6 και του 10 έτους ζωής, η μυϊκή ανάπτυξη είναι εντονότερη. Εξαιτίας του επίπεδου της κινησιολογικής ανάπτυξης και του συντονισμού , η χρονική αυτή περίοδος είναι ιδανική για την έναρξη της γενικής αθλητικής δραστηριότητας ή για την εντατική ενασχόληση με πιο περίπλοκα τεχνικά αθλήματα. Στην πραγματικότητα γίνεται χρήση των θεμελιωδών κινήσεων (τρέξιμο, άλματα, αθλητικές ασκήσεις) με έναν πιο περίπλοκο και συγκεκριμένο τρόπο. Λόγω της ταχείας ανάπτυξης του εγκεφάλου αυτή είναι η κατάλληλη εποχή για τη βέλτιστη εκμάθηση των σωματικών δραστηριοτήτων, που απαιτούν εκπαίδευση στην κίνηση (γυμναστική, μπαλέτο, σκι, κολύμβηση, κλπ). Οι κινησιολογικές δεξιότητες των παιδιών, σε πρακτικό επίπεδο, ενισχύονται σε συνάρτηση με τις γνώσεις τους. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά προσπαθούν να αξιολογήσουν την κατάσταση και κάνουν χρήση των ήδη αποκτηθέντων κινησιολογικών τους δεξιοτήτων (ανατρέχοντας στην μακροπρόθεσμη μνήμη τους), αλλά και μπορούν να προσδιορίσουν τα απαραίτητα χαρακτηριστικά της επιλεγμένης τους κίνησης. Επίσης σε αυτό το διάστημα αναπτύσσονται και οι διανοητικές ικανότητες των παιδιών, οι οποίες ενισχύονται με τη συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες (αθλητική εκπαίδευση), ενώ παράλληλα αναπτύσσουν την ικανότητα του 0 78

συντονισμού και ισορροπίας. Το αθλητικό πρόγραμμα την περίοδο αυτή θα πρέπει να ποικίλει αλλά και να συμβαδίζει με τις δεξιότητες που έχουν αναπτύξει. Μετά το δέκατο έτος, τα περισσότερα παιδιά γνωρίζουν μια εξαιρετικά ευαίσθητη αναπτυξιακή περίοδο. Επανενεργοποιείται η ταχεία φυσική ανάπτυξη, κυρίως στα άκρα, ενώ συντελείται βιολογική και σεξουαλική ωρίμανση. Η ταχεία φυσική ανάπτυξη και οι μεταβολές στην ισορροπία των επιπέδων των ορμονών, επηρεάζουν και την κινησιολογική ανάπτυξη, η οποία μπορεί να παραμείνει στάσιμη ή ακόμα και να υποχωρήσει. Concrete logical thinking is significant for a child at this developmental stage. Η κριτική σκέψη είναι σημαντική για ένα παιδί σε αυτό το αναπτυξιακό στάδιο. Τα παιδιά μπορούν πλέον να διαμορφώνουν σωστά και λογικά συμπεράσματα. Πρέπει μπορούν να αξιολογούν και να συνδέουν τα πάντα με τη πραγματικότητα, γι 'αυτό είναι σημαντικό, η εκπαιδευτική διαδικασία να είναι παραστατική και επεξηγηματική και κατά τη διάρκειά της να γίνεται χρήση εποπτικού υλικού-εικόνων. Οι γνωστικές διεργασίες των παιδιών σε πιο απαιτητικό επίπεδο έχουν εγωκεντρικό χαρακτήρα. Αυτό μπορεί να παρατηρηθεί σε αθλήματα- αθλητικούς αγώνες, που απαιτούν γρήγορους και πολύπλοκους συσχετισμούς για την. Για παράδειγμα, η χρήση μεθόδων τακτικής στην επίθεση, όπου τα παιδιά δρουν ατομικά, ανεξάρτητα από τα μέλη της ομάδας τους. Οι έρευνες δείχνουν ότι στην πρώιμη παιδική ηλικία έχει μεγάλη σημασία το μεγάλο ποσοστό διέγερσης στο πλαίσιο της κινησιολογίας. Επίσης, η ενασχόληση με αθλητικές δραστηριότητες των νέων μεταξύ 7ου και 14ου έτους ενθαρρύνει την ανάπτυξη νέων ικανοτήτων και δεξιοτήτων μάθησης.

4.3 Προγραμματισμός Άσκησης 4.3.1 Αφετηρία για τον σχεδιασμό και προγραμματισμό ασκήσεων Ο εκπαιδευτής/γυμναστής πρέπει να ακολουθήσει τα επόμενα βήματα: η αθλητική δραστηριότητα ή σωματική άσκηση πρέπει να συμβαδίζει με την συνολική ανάπτυξη και ταιριάζει με την προσωπικότητα των παιδιών και των νέων, να σέβεται και να εφαρμόζει την αρχή των ίσων δυνατοτήτων για όλα τα παιδιά και τους νέους και πρέπει να αποδέχεται τις ιδιαιτερότητες κάθε ατόμου, η άσκηση θα πρέπει να γίνεται με τέτοιον τρόπο, ώστε όλοι να μπορούν να ανταπεξέλθουν και να επιτύχουν, αλλά και να έχουν κίνητρο, ο αγώνας/άσκηση θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως πηγή χαλάρωσης και μέσο εκπαίδευσης, να είναι αυτόνομος στη δουλειά του και επαγγελματίας υπεύθυνος για την κατάλληλη επιλογή του είδους της άσκησης, των μεθόδων/εργαλείων διδασκαλίας και της οργάνωσης, να ενθαρρύνει την δίκαιη και σωστή αθλητική συμπεριφορά (fair play) καθώς και διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ των παιδιών. Μετά το τέλος της αθλητικής δραστηριότητας θα πρέπει συζητά με τα παιδιά για τυχόν περιστατικά διαπληκτισμού που σημειώθηκαν μεταξύ των παιδιών κατά τη διάρκεια του αγώνα/άσκησης και να του υποδεικνύει διαφορετικούς τρόπους επίλυσης προβλημάτων, προσοχή θα πρέπει να δίνεται σε παιδιά με ταλέντο στον αθλητισμό, καθώς και σε παιδιά με ειδικές ανάγκες, να συνδέει την αθλητική δραστηριότητα με άλλες καταστάσεις από την καθημερινότητα, να αξιολογεί και να στηρίζει την ανάπτυξη και τα επιτεύγματα του παιδιού και να το ενθαρρύνει να ασχοληθεί με μια αθλητική δραστηριότητα σε τακτική βάση, αν έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί νέες τεχνολογίες (για ενημέρωση και επικοινωνία). 0 80

Τα σημείο εκκίνησης για τη διαδικασία σχεδιασμού & προγραμματισμού της άσκησης εφαρμόζονται πάντα σε έναν εκπαιδευτή/γυμναστή: στον τρόπο εργασίας του, στον τρόπο με τον οποίο εκπαιδεύει και στη σχέση που έχει με τους εκπαιδευόμενους. Θα πρέπει λοιπόν να χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα:

επαγγελματισμό, υπομονή και ευαισθησία ακρίβεια και αξιοπιστία, ενθουσιασμό, αίσθηση του χιούμορ, προσέγγιση με κίνητρα, προσβασιμότητα , αυτοπεποίθηση, κατάλληλες επικοινωνιακές δεξιότητες, οργάνωση, να αποτελεί πρότυπο, να δείχνει σεβασμό στις ιδιαιτερότητες του καθενός, να ενθαρρύνει την επιτυχία του καθενός. 4.3.2 Γιατί προγραμματίζουμε Planning of the training can be a special challenge, when we work with different age groups in the same training unit, if we understand, that children and young people are at different stages of their motor development and consequently also at different stages of their cognitive development. Ο προγραμματισμός και ο σχεδιασμός των αθλητικών δραστηριοτήτων/ασκήσεων μπορεί να αποτελέσει πρόκληση, ειδικά όταν εργαζόμαστε με διαφορετικές ηλικιακές ομάδες στον ίδιο χώρο. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη μας ότι τα παιδιά που ανήκουν σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες, βρίσκονται και σε διαφορετικά στάδια ανάπτυξης (σωματικής, πνευματικής, κινησιολογικής κλπ). 81

Προγραμματίζουμε για να πετύχουμε : βέλτιστη επίτευξη στόχων (αποφεύγουμε τον αυτοσχεδιασμό) επαγγελματική ευθύνη (ευθύνη απέναντι στην εκπαίδευση των ατόμων ), το αίσθημα της επαγγελματικής ικανότητας, ευκολίας σιγουριάς & ασφάλειας, να βρούμε τρόπους και πρακτικές που θα μας διευκολύνουν κατά την εργασίας μας Ο προγραμματισμός της εκπαίδευσης πρέπει να είναι καλά σχεδιασμένος, ορθολογικός και με ξεκάθαρους στόχους. Ο προγραμματισμός προϋποθέτει: Ανάλυση της υφιστάμενης κατάστασης: Αρχικά, πρέπει να δούμε κάτω από ποιες συνθήκες θα πραγματοποιηθούν οι αθλητικές δραστηριότητες. Σε εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο; Το εξοπλισμό θα έχουμε στη διάθεσή μας; Αν θα πραγματοποιηθούν σε εξωτερικό χώρο που θα βρίσκεται αυτός (γήπεδο, παιδική χαρά, άλσος, πλατεία, κλπ); Στη συνέχεια, εξετάζουμε το μέγεθος της ομάδας, την ηλικία και το φύλο των μελών, τα φυσικά χαρακτηριστικά τους και τις δεξιότητές τους (κινησιολογικά), ή αν συμμετείχαν σε κάποιο άθλημα προγενέστερα. Θέτουμε στόχους: Ανεξάρτητα από την προηγούμενη ανάλυση της κατάστασης, επιλέγουμε τους στόχους που θα ακολουθήσουμε κατά τη διάρκεια της αθλητικής δραστηριότητας και στη συνέχεια τις υλοποιούμε (για παράδειγμα: ανακαλύψαμε ότι τα μέλη της ομάδα ς έχουν αναπτύξει ανεπαρκώς μερικές από τις δεξιότητες σε σχέση με την κινησιολογία , όπως δύναμη, συντονισμός, ευελιξία ). Με βάση τα ευρήματα αυτά, θέτουμε, καταρχάς, έναν γενικό στόχο - τη βελτίωση δεξιοτήτων, όπως δύναμη, συντονισμός, ευελιξία κλπ. Έπειτα καθορίζουμε τον τρόπο επίτευξης του συγκεκριμένου στόχου (πχ.: ενδυνάμωση των χεριών και των ώμων). Οι στόχοι που θα θέσουμε επηρεάζονται από τα μέλη της ομάδας (συνήθειές τους, πως αισθάνονται, πόσο παρακολουθούν, κλπ) και από το τι θέλουμε να επιτύχουμε με την εκπαίδευση/αθλητική δραστηριότητα. Ο κανόνας SMART θα μας βοηθήσει να θέσουμε τους στόχους: 0 82

o o o o o

S – pecific (συγκεκριμένο) M – easurable (μετρίσιμο) A – greable (συμφωνημένο) R – ealistic (ρεαλιστικό) T – ime constrained (με χρονικό περιορισμό)

Διαδικασίες επιλογής: ανεξάρτητα από τον καθορισμένο στόχο, επιλέγουμε τη μέθοδο εργασίας που πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε. Στο σημείο αυτό πρέπει να εφαρμόσουμε τις μεθοδολογικές διαδικασίες εκμάθησης. Στη συνέχεια επιλέγουμε: την κατάλληλη μέθοδο εκμάθησης η οποία και θα καθορίσει τις σχέσεις και την επικοινωνία κατά τη διάρκεια της αθλητικής δραστηριότητας, διαφορετικές μεθόδους οργάνωσης και εκμάθησης. Στο τέλος, καθορίζουμε ποιες θα είναι οι απαιτήσεις μας. Έλεγχος (Testing) των στόχων που επετεύχθησαν: ο εκπαιδευτής/γυμναστής ως επαγγελματίας, θα πρέπει να έχει τη ικανότητα ώστε στο τέλος μιας εκπαίδευσης/αθλητικής δραστηριότητας να μπορεί να ελέγχει τους επιδιωκόμενους στόχους, να αξιολογεί αν επετεύχθησαν κι αν όχι γιατί δεν έγινε αυτό. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να έχει εκπονήσει εκ των προτέρων ένα πλάνο εργασίας με σαφείς στόχους για κάθε αθλητική δραστηριότητα (και για κάθε ομάδα). Έπειτα από την αξιολόγηση και την ανάλυση συντάσσει μια αναφορά. Διορθωτικές κινήσεις/αλλαγές: η αυτό-αξιολόγηση και η ανάλυση των στόχων αποτελεί τη βάση και οδηγεί σε διορθωτικές αλλαγές. 4.3.3 Οδηγίες για τον σχεδιασμό/προγραμματισμό Για ευκολότερο σχεδιασμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας: δημιουργήστε ένα ακριβές σχέδιο/πλάνο οποίο θα ελέγχετε ανά τακτά χρονικά διαστήματα , να σημειώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα τις αστοχίες , τις νέες ιδέες , τους νέους στόχους, κλπ, να συμβουλεύεστε αυτούς που έχουν περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες από σας, συμβουλευτείτε βιβλιογραφία, λάβετε υπόψη τις αντιδράσεις των εκπαιδευόμενων.

4.4. Διαφορετικές μορφές και μέθοδοι εκπαίδευσης 4.4.1 Μέθοδοι εκπαιδευτές/γυμναστές οφείλουν να χρησιμοποιούν διαφορετικές μεθόδους εκπαίδευση. Η επιλογή των μεθόδων εξαρτάται από: το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, το στάδιο ανάπτυξης των παιδιών, την ανάπτυξη συγκεκριμένων δεξιοτήτων, το στάδιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας (εισαγωγή νέου περιεχομένου, εμπέδωση, αξιολόγηση, γνώση ΤΠΕ, αριθμό εκπαιδευόμενων, τον διαθέσιμο χρόνο και την προσωπικότητα του εκπαιδευτή/γυμναστή. Μέθοδοι: εξήγηση, επίδειξη, παρουσίαση, διάλογος.

4.4.2 Μέθοδοι/μορφές εργασίας κατά την εκπαίδευση Αποτελούν οργανωτικά στοιχεία της εκπαίδευσης/αθλητικής δραστηριότητα σε σχέση με τις συμπεριφορές & αλληλεπιδράσεις μεταξύ του εκπαιδευτή/γυμναστή και των εκπαιδευόμενων. Αυτές διακρίνονται σε: Ομαδική, Απευθείας/άμεση (frontally) προσωπική. Ομαδική-διακρίνεται σε: χωρισμός σε ομάδες: κάθε ομάδα έχει άλλη «απόστολή»/υποχρεώσεις που διαφέρουν σε περιεχόμενο ίδιο είδος ομαδικής άσκησης : ίδιες ασκήσεις με διαφορετικό βάρος/σημασία. Τα μέλη της ομάδας χωρίζονται:

0 84

ομογενή γκρουπ (όσο το δυνατόν πιο πανομοιότυπη) ή ετερογενή γκρουπ (διαφορετική).

4.5 Οργάνωση γυμναστικής

μαθήματος

σωματικής

άσκησης/

4.5.1 Τι είναι ένα μάθημα γυμναστικής/σωματικής άσκησης Είναι μια γενική έκφραση για γυμναστική σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η χρονική διάρκεια μπορεί να ποικίλει. Για παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν είναι περισσότερο από 30 λεπτά, αλλά για μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να είναι πάνω από μία ώρα (πχ.: σε κάποιο άθλημα)

4.5.2 Προετοιμασία για ένα μάθημα γυμναστικής/σωματικής άσκησης Η προετοιμασία πρέπει να περιλαμβάνει την καταγραφή του περιεχομένου του μαθήματος γυμναστικής και να περιέχει τα ακόλουθα: καθορισμός του μαθήματος, στόχοι, πως θα υλοποιηθούν οι καθορισμένοι στόχοι, δραστηριότητες (ασκήσεις), σχέδιο/πλάνο για την εκτέλεση της εκπαίδευσης, καθορισμός της οργάνωσης, καθορισμός απαιτήσεις που έχουμε από τους εκπαιδευόμενους, καθορισμός των γενικότερων απαιτήσεων και σε τεχνολογικό επίπεδο και εποπτικά μέσα.

4.5.3 Τι περιλαμβάνει η γραπτή προετοιμασία Η γραπτή προετοιμασία θα πρέπει να περιλαμβάνει: βασικές πληροφορίες για το μάθημα,

προσδιορισμό των βασικών χαρακτηριστικών του μαθήματος (περιεχόμενο και επίπεδο δυσκολίας, στόχοι, επιλογή μυθολογίας και μεθόδων άσκησης, επιλογή οργάνων ή άλλων εποπτικών μέσων), προετοιμασία κύριου και τελικού μέρους, ανάλυση/αξιολόγηση μαθήματος (ο γυμναστής το κάνει αυτό μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος).

4.6 Δομή ενός μαθήματος γυμναστικής Το μάθημα γυμναστικής απαρτίζεται από 3 μέρη: προετοιμασία: εισαγωγή , προθέρμανση, κυρίως: καθορίζεται από το επίπεδο δυσκολίας, περιλαμβάνει: ενημέρωση για το είδος της άσκησης (γυμναστική, ποδόσφαιρο, κλπ), εμπέδωση, αξιολόγηση. Η προετοιμασία για το κύριο μέρος συνίσταται κυρίως στην υλική, μεθοδολογική, οργανωτική και ποσοτική προετοιμασία), τελικό: αποθεραπεία, αξιολόγηση, ανακοίνωση του επόμενου μαθήματος. Στάδιο προετοιμασίας κυρίως απαρτίζεται από 3 μέρη: εισαγωγή: παροχή κινήτρων για τους εκπαιδευτές/γυμναστές, ανακοίνωση του περιεχομένου της εκπαίδευσης, γενική προθέρμανση: συνήθως τρέξιμο ή παιχνίδια τρεξίματος, ειδική προθέρμανση: σύνολο ασκήσεων γυμναστικής ή ειδική προθέρμανση για ατομικές ασκήσεις (για παράδειγμα: προθέρμανση με την μπάλα ως προετοιμασία για προπόνηση με την μπάλα). Στο κυρίως μέρος ο εκπαιδευτής/γυμναστής εξηγεί τους νέους κανόνες και δίνει οδηγίες και ελέγχει αν λειτουργούν σωστά ή χρειάζονται αλλαγές. Επίσης καθορίζει με λεπτομέρεια: πως θα επιτευχθούν οι στόχοι, μεθόδους και διαδικασίες, οργανωτική δομή (ομαδική, ατομική, ή άμεση άσκηση, οργάνωση μαθήματος; τοποθέτηση ή χρήση οργάνων) καταπόνηση εκπαιδευόμενων. 0 86

Το τελικό μέρος περιλαμβάνει: αποθεραπεία, αν χρειάζεται (στη διάρκεια έντονης άσκησης). Με την αξιολόγηση ο εκπαιδευτής/γυμναστής ελέγχει , αν εκπληρώθηκαν οι στόχοι, τα θετικά και αρνητικά σημεία. Η αξιολόγηση μπορεί να γίνει μόνο από τον ίδιο ή σε συνεργασία με τα παιδιά/νέους. Ενθαρρύνει τη συμμετοχή των παιδιών/νέων σε μελλοντικές αθλητικές δραστηριότητες ανακοινώνοντάς τους το επόμενο μάθημα. Το μάθημα μπορεί να είναι αφιερωμένο στην: ανακοίνωση/νέων οδηγιών-θεωρία, εμπέδωση αξιολόγηση. Παράδοση-οδηγίες: εξακριβώνουμε ποιες είναι οι γνώσεις/δεξιότητες των παιδιών/νέων (αν είναι απαραίτητο, διαπιστώνουμε το επίπεδο γνώσεων πχ: τι τεχνικές γνώσεις έχουν για το μπάσκετ, ή ποιο είναι το επίπεδο ανάπτυξής των δεξιοτήτων τους, δηλ. πόσος χρόνος για παράδειγμα τους χρειάζεται για άσκηση, για να τρέξουν μια συγκεκριμένη απόσταση) προετοιμασία: (αν κρίνεται απαραίτητο, σε σχέση πάντα με τις απαιτήσεις της αθλητικής δραστηριότητας-πχ: ενδυνάμωση χεριών και ώμων για να κάνουν κατακόρυφο) δίνονται νέες οδηγίες (ή βελτιώνονται και προσαρμόζονται οι προηγούμενες ώστε να υιοθετηθούν από τα παιδιά/νέους στο πλαίσιο των νέων συνθηκών) Άσκηση-εμπέδωση: επαναλήψεις (σε πιο εύκολες συνθήκες, ο γυμναστής διορθώνει τυχόν λάθη που μπορεί να γίνονται κατά τη διάρκεια των επαναλήψεων) εξάλειψη/διόρθωση λαθών από το γυμναστή (αρχικά αυτά που επαναλαμβάνονται συχνότερα και έπειτα πιο συγκεκριμένα λάθη όπου πάντα πρέπει να αξιολογείται η αιτία που τα προκαλεί, δίνεται έμφαση στη σωστή εκτέλεση της δραστηριότητας/άσκησης)

εμπέδωση (συνέχιση της δραστηριότητας/άσκησης απαλλαγμένη από τυχόν μεγαλύτερα λάθη έως να εκτελεστεί με τον σωστό τρόπο. Αξιολόγηση-Testing: αξιολόγηση (ανακαλύπτοντας το επίπεδο γνώσης κάποιου αθλήματος, το επίπεδο ανάπτυξης συγκεκριμένων δεξιοτήτων (κινησιολογικά) βασιζόμενοι στην παρατήρηση ή/και σε μετρήσεις ανταγωνισμός-άμιλλα μεταξύ των παιδιών/νέων (είδος αξιολόγησης κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες) αποτίμηση (αξιολόγηση της προσωπικής προόδου ανάλογα με τις δυνατότητες κάθε παιδιού/νέου) βαθμολόγηση ( προσδιορισμός μιας βαθμολογίας που βασίζεται σε αντικειμενικά ή υποκειμενικά κριτήρια) Κατά τη διάρκεια της γυμναστικής/ αθλητικής δραστηριότητας θα πρέπει να ακολουθούνται οι εξής αρχές: από το γνωστό στο άγνωστο: είναι σημαντικό αν λάβουμε υπόψη προσαρμόζοντας και αναβαθμίζοντας την αθλητική εκπαίδευση σύμφωνα με τις γνώσεις και δεξιότητες που κατέχουν ήδη τα παιδιά/νέοι κάνοντας χρήση ανάλογων τεχνικών και τακτικών, από το ευκολότερο στο δυσκολότερο: ο εκπαιδευόμενος αρχικά δοκιμάζει νέες ασκήσεις, τεχνικές ή πρακτικές κάτω από πιο εύκολες συνθήκες και στη συνέχεια αφού τις κατακτήσει, συνεχίζει με δυσκολότερες ασκήσεις, εξατομίκευση, συνειδητή προσέγγιση του αθλούμενου, συστηματικός προγραμματισμός/σχεδιασμός και εκτέλεση, ευελιξία, συστηματική άσκηση, επαναλήψεις, σταδιακή αύξηση της δυσκολίας/βάρους της άσκησης.

0 88

4.7 Υποχρεώσεις των γυμναστών Βασιζόμενοι στα παραπάνω συντάξτε ένα πλάνο αθλητικών δραστηριότατων ή ασκήσεων που θα ακολουθήσετε κατά τη διάρκεια του μαθήματος.

4.8 Θεματικός σχεδιασμός Ο θεματικός σχεδιασμός ισοδυναμεί με ένα διδασκαλία ατομικών ή ομαδικών αθλημάτων.

λεπτομερές πλάνο για τη

Παράδειγμα 1: ο εκπαιδευτής/γυμναστής συντάσσει το πλάνο που θα ακολουθήσει για συγκεκριμένη αθλητική δραστηριότητα (δηλ. συνολικός χρόνος (10 ώρες) και είδος ασκήσεων: τρέξιμο, άλματα και ρίψεις). Παράδειγμα 2:. αθλητική δραστηριότητα με χρήση μπάλας. Χρόνος: 12 ώρες. Αθλήματα: χάντμπολ, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ. Παράδειγμα 3: γυμναστική (ελεύθερη ή ενόργανη) gymnastics. Χρόνος: 14 ώρες. Ασκήσεις: ακροβατικά, άλματα σε τραμπολίνο (μικρό), άλματα και ασκήσεις με χρήση άλλων οργάνων γυμναστικής.

4.8.1 Παράδειγμα Θεματικού Περιεχομένου της Γυμναστικής

Σχεδιασμού/Πλάνου

Αριθμός Ασκήσεις (πρακτική Ασκήσεις μαθημάτω εξάσκηση) (θεωρία) ν

Οδηγίες-δραστηριότητες

1. νέα δεδομένα/ οδηγίες, αξιολόγησ η

Τρέξιμο. Ελεύθερη Γυμναστική. Υπερπήδηση εμποδίων. Αναρρίχηση στύλου (χρήση στρωμάτων, πολύζυγα τοίχου &

Ποια είναι η σωστή στάση του σώματος και ποιοι παράγοντες την επηρεάζουν

του

Εξήγηση/περιγραφή και επίδειξη των ασκήσεων στην αρχή του μαθήματος. Συμπεριλαμβάνουμε και πολύπλοκες ασκήσεις γυμναστικής (που βοηθούν για τη σωστή στάση του σώματος). Παρουσίαση

επιδαπέδιων μονόζυγων, δίζυγων πάγκων, δοκών ισορροπίας, κλπ

2. Συνδυασμός εμπέδωση ασκήσεων για καλή στάση σώματος (βάδισμα σε διαφορετικά τμήματα του πέλματος, αναρρίχηση με βοηθητικά «μπαστούνια» (αναρρίχησης). Ασκήσεις με όργανα γυμναστικής (κορίνες , μπαστούνια, κλπ) Αναρρίχηση σε 0 90

μιας αφίσας (την τοποθετούμε στο χώρο): σωστή στάση του σώματος. Με βάση τις δεξιότητες των παιδιών ετοιμάζουμε δύο διαφορετικά πολύγωνα, το ένα με μεγαλύτερη και το άλλο με μικρότερη θηλιά. Προσοχή στην προετοιμασία και τη ρύθμιση του οργάνου. Σύνδεση/σκοπός: η σημασία της σωστής στάσης για την αποφυγή τραυματισμού και την πρόληψη (απουσία πόνου). Με ποιες ασκήσεις μπορούμε να αποκτήσου με σωστή στάση σώματος; Με ποιον τρόπο πρέπει να κάνουμε άρση βάρους;

Εισαγωγή στο μάθημα και παρουσίαση, επίδειξη των ασκήσεων καθ’ όλη τη διάρκεια του μαθήματος. Εξάσκηση στην αναρρίχηση (σε διάφορα όργανα γυμναστικής- να υπάρχει πάντα προστασία σε περίπτωση πτώσεων). Η επιλογή του οργάνου αναρρίχησης γίνεται ανάλογα με τις δεξιότητες που έχουν τα παιδιά. Προσοχή στην προετοιμασία και στην αποθήκευση των οργάνων.

πολύζυγο τοίχου, στύλο και σχοινί. Μπάρες/μονόζυγο: κούνια. Σκυταλοδρομία, ίππος-υπερπήδηση & αναρρίχηση, ισορροπία, υπερπήδηση εμποδίων, έρπειν. Ασκήσεις αποθεραπείας. 3. Κυνηγητό. εμπέδωση Ασκήσεις με: μπάλες, αλτήρες και στρώματα γυμναστικής, βαρελάκια, έρπειν σε κεκλιμένο πάγκο και σε πολύζυγα, τοίχου, αιωρήσεις σε μονόζυγο. Αναρρίχηση σε στύλο και σχοινί.

4. δίνουμε

Παιχνίδια σκυταλοδρομίας: ετερογενείς ομάδεςβαθμολόγηση της σωστής εκτέλεσης (1, 2 ή 3 βαθμούς).

Έννοια της προθέρμαν σης (γιατί και πως)

Ρυθμική: βάδισμα Γνώση και τρέξιμο μπροστά ονομασίας

Επεξήγηση-παρουσίαση (κυρίως γιατί και πως κάνουμε προθέρμανση), επίδειξη των ασκήσεων καθ’ όλη τη διάρκεια του μαθήματος. Τοποθετούμε στον τοίχο 2 διαφορετικά πολύγωνα (τα στερεώνουμε). Προσοχή κατά την προετοιμασία-ρύθμιση και φύλαξη των οργάνων. Στο τέλος του μαθήματος ο καθένας αναρριχείται (βάζουμε σημάδια ανά μέτρο σε στύλο) σημειώνουμε το ύψος που ανέβηκε το κάθε παιδί. Επεξήγηση-παρουσίαση, επίδειξη των ασκήσεων 91

οδηγίες για νέες ασκήσεις, εμπέδωση

οργάνων: οργάνων αναρρίχηση ς (πολύζυγο τοίχου, ίππος, δοκός ισορροπίας) Γνώση ονομασίας βασικών θέσεωνασκήσεων: να στέκονται με ενωμένες φτέρνες, πόδια σε διάταση, κινήσεις/ασ κήσεις κορμού λεκάνης.

καθ’ όλη τη διάρκεια του μαθήματος. Εξάσκηση στα όργανα με τη βοήθεια του γυμναστή. Αναρρίχηση στο τέλος του μαθήματος. Προσοχή κατά τη συναρμολόγηση-ρύθμιση, συντήρηση και φύλαξη των οργάνων. Αφίσα: βασικές ασκήσεις και στάσεις.

5. Κυνηγητό με Ενδεικτικά: εμπέδωση σχοινάκι. (με τα2 Ασκήσει πόδια, με το πόδι, γυμναστικής με 1 επίκυψη, σχοινάκι. Βατήρας: άλμα στήριξη ίππου με ίππου λεκάνηςπροσγείωση στα κορμού,

Επεξήγηση-παρουσίαση, επίδειξη των ασκήσεων καθ’ όλη τη διάρκεια του μαθήματος. Εξάσκηση σε όλα τα όργανα (χρήση καρτών οργάνωσης). Βατήρας: βοήθεια από το

0 92

και πίσω και στο πλάι με διαφορετικό ρυθμό και βηματισμό σύμφωνα με τη μουσική. Συνθέτες ασκήσεις γυμναστικής με μπάλες για σωστή στάση του σώματος. Ακροβατικά: αυχενική στήριξη, κυβιστήσεις, ανακυβιστήσεις, τροχός. Δοκός, χαμηλός δοκός ισορροπίας: ανάβαση, βάδισμα σε διάφορες κατευθύνσεις (μπροστά, πίσω, πλάι, κλπ) Αναρρίχηση σε πολύζυγο τοίχου.

6. δίνουμε οδηγίες για καινούριες ασκήσεις, εμπέδωση

πόδια, άλμα ίππου με ανοιχτά τα πόδια και προσγείωση (ύψος ίππου 110120 cm). Στρώματα γυμναστικής: άλματα. Ακροβατικά: κυβιστήσεις, ανακυβιστήσεις με διαφορετικές τελικές θέσεις, τροχός. Δοκός: βηματισμός (κρατώντας μπάλα, περνώντας, πηδώντας με το σχοινάκι) Χαμηλός δοκός ισορροπίας.

στήριξη με τα πόδια σε διάταση). Ονομασία ασκήσεων (επικύψεις, τόξογέφυρα, πόδι μπροστά…). Ποια είναι η κίνησηστάσηάσκηση και πως την κρίνουμε.

γυμναστή. Συμπληρωματική άσκηση πολυλειτουργικά στρώματα.

Ρυθμική: βάδισμα σε διαφορετικά τμήματα του ποδιού, μπροστά, πίσω, πλάι με διαφορετικό ρυθμό ακολουθώντας τη μουσική. Ασκήσεις γυμναστικής με σχοινάκι.

Με ποιες ασκήσεις επηρεάζουμ ε και βελτιώνουμ ε συγκεκριμέ νες κινήσεις (πχ στα χέρια).

Επεξήγηση-παρουσίαση, επίδειξη των ασκήσεων καθ’ όλη τη διάρκεια του μαθήματος. Χρήση μουσικής (CD player). Στην αρχή επιμένουμε για τη σωστή στάση του σώματος (επισήμανση λαθών) και εξηγούμε με ποιες ασκήσεις μπορούμε

Ακροβατικά: τροχός, κρίκοι. Ίππο (χαμηλό ή ψηλό): άλμα με πόδια σε διάταση. Αναρρίχηση στύλου. Κύλιση στεφάνης (σκυταλοδρομία).

7. Σχοινάκι με το ένα εμπέδωση και με τα δυο πόδια επιτόπου & τρέχοντας. Ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης (διαδοχικές ασκήσεις). Αθλοπαιδιές(κυνηγητό, δραστηριότητες σε ζεύγη). Ίππος (χαμηλότερος): άλμα με διάταση ποδιών. Σχοινάκι (μπροστά 0 94

να επηρεάσουμε την κίνηση. Ίππος: ο γυμναστής βοηθά και προστατεύει από τραυματισμούς. Με βάση τις δεξιότητες και το ύψος των παιδιών χρησιμοποιούμε όργανα με διαφορετικά ύψη. Αφίσα: βασικές ασκήσεις. Στο τέλος τα παιδιά κάνουν άσκηση αναρρίχησης. Εμπέδωση με ασκήσεις για ενδυνάμωση των χεριών (παιχνίδι). Τι είναι δύναμηπαρουσίασ η σχετικών ασκήσεων. Πώς κάνουμε μυϊκή ενδυνάμωσ η.

Επεξήγηση-παρουσίαση, επίδειξη των ασκήσεων μυϊκής ενδυνάμωσης (διαδοχικά-ένα σετ τη φορά). Αξιολόγηση γνώσεων με χρήση αφίσας (τι γυμνάζουμε όταν κάνουμε σχοινάκι –αναρρίχηση).

και ανάποδο) με τα 2 πόδια. Αναρρίχηση στο πολύζυγο τοίχου. 8. εμπέδωση, αξιολόγησ η

Ασκήσεις-παιχνίδια με τρέξιμο. Ασκήσεις ενόργανης-ρυθμικής (χρήση μουσικής) Ακροβατικά: τροχός. Χρήση στρωμάτων: άλματα με διάταση ποδιών. Ίππος (χαμηλός): άλμα με πόδια σε διάταση. Χαμηλός δοκός ισορροπίας: στροφή 180 μοιρών σε όρθια και καθιστή θέση, αναπηδήσειςάλματα (όρθια θέση, με το ένα πόδι, με τεντωμένο πόδι μπροστά κλπ).

9. εμπέδωση, αξιολόγησ η

Άλματα, Πως Επεξήγηση-παρουσίαση, υπερπήδηση κάνουμε πως γίνεται αξιολόγηση σε δοκό, εμποδίων αξιολόγηση ασκήσεων πολύζυγα. Παρουσίαση Ακροβατικά: στη κυβίστηση πάνω σε ενόργανη εικόνων από τις καλύτερες στρώμα σε τη γυμναστική ασκήσεις ενόργανης χρήσης γυμναστικής.

Ονομασία των βασικών θέσεων/στά σεων (ταλάντευσ η, στήριξη, πόδια σε διάταση). Είδη ασκήσεων στα πόδια.

Προσοχή κατά τη συναρμολόγηση-ρύθμιση, συντήρηση και φύλαξη των οργάνων. Ασκήσεις στον ίππο (άλμα με διάταση ποδιών), χρήση στρωμάτων. Στο τέλος γυμνάζονται τα πόδια (βοήθεια από αφίσα, διάλογος.

αλτήρα/βατήρα., τροχός (αξιολόγηση). Παιχνίδι ακρίβειας (ρίχνουμε τις κορίνες με μια μπάλα). 10. δίνουμε οδηγίες για καινούριες ασκήσεις

Υπερπήδηση Τι είναι η Επεξήγηση-παρουσίαση εμποδίων δύναμη τμημάτων του μαθήματος, Παρουσίαση αλμάτων από (χαμηλότερων). εκροής. Ακροβατικά: μικρό τραμπολίνο. κυβίστηση πάνω σε Ασκήσεις με όργανα. στρώματα με χρήση Μονόζυγα/πολύζυγα: με τη βατήρα, τροχό. βοήθεια του γυμναστή. Μονόζυγο: ανάποδη προσγείωση με ταλάντευση. Μικρό τραμπολίνο: άλμα με τεντωμένο το σώμα, άλμα με αναδίπλωση (ώθηση στη δοκό). Ρυθμική: ταλάντευση/αναρρί χηση.

11. δίνουμε οδηγίες για καινούριες ασκήσεις

Τρίγωνη στήριξη με χρήση στρωμάτων. Ακροβατικά: κατακόρυφη στήριξη/κατακόρυφ ο, τροχό. Μονόζυγο/πολύζυγ

0 96

Η έννοια της αλληλοβοή θειας. Πως βοηθάμε ο ένας τον

Επεξήγηση για το πώς βοηθάμε ο ένας τον άλλο με ασφάλεια. Παρουσίαση αλμάτων. Ασκήσεις με όργανα. Μονόζυγα/πολύζυγα: με τη βοήθεια του γυμναστή

ο: πλάγια στήριξη με άλλο. βοήθεια. Μικρό τραμπολίνο: άλμα με τεντωμένο το σώμα, άλμα με αναδίπλωση (ώθηση στη δοκό). Περιστροφή και κύλιση στεφανιών με διαφορετικό βηματισμό. 12. Παιχνίδια με εμπέδωση τρέξιμο. Ρυθμική: περιστροφή και κύλιση στεφανιών. Σύνθετες ασκήσεις με στοιχεία ακροβατικής γυμναστικής (κατακόρυφη στήριξη στους ώμους κυβιστήσεις, τροχούς) και ρυθμική (διαφορετικοί βηματισμοί, στροφές στα δυο πόδια, ταλαντώσεις, άλματα) Μονόζυγο/πολύζυγ ο: πλάγια στήριξη με

Αλληλοβοή θεια. Επικύψεις/α ναδιπλώσει ς, κινήσεις χεριών.

Συζήτηση για τη σωστή στάση του σώματος. Χρήση βοηθητικών εικόνων (κινήσεις χεριών, ποδιών και αναδιπλώσεις/επικύψεις).

βοήθεια ή χωρίς. Παιχνίδια στόχου/ακρίβειας (να πετάξουν την μπάλα η οποία θα διαπεράσει τα στεφάνια). Αναρρίχηση σε μονόζυγο/στύλο (αξιολόγηση όσων δεν έχουν φτάσει τα 3 μέτρα). 13. Κυνηγητό. εμπέδωση Ασκήσεις ενόργανης γυμναστικής σε ζευγάρια (με συνοδεία μουσικής). Μονόζυγο/πολύζυγ ο: πλάγια στήριξη με βοήθεια ή χωρίς βοήθεια, ταλάντωση και ανάποδη προσγείωση από μονόζυγο. Μικρό τραμπολίνο: άλμα με τεντωμένο το σώμα, άλμα με αναδίπλωση. Περιστροφή και κύλιση στεφανιών με διαφορετικό 0 98

Γιατί πρέπει να ενισχύσουμ ε την μυϊκή δύναμη στα χέρια και στους ώμους. Πως αυτό επηρεάζει τη στάση του σώματος.

Στήριξη (με βοήθεια) αξιολόγηση των γνώσεων των παιδιών (σε έντυπο αξιολόγησης). Εξηγούμε γιατί χρειάζονται οι ασκήσεις στήριξης. Παρουσίαση-σε μικρές ομάδες σύνθεση ασκήσεων με στεφάνια.

βηματισμό. Σύνθεση ασκήσεων (κύλιση στεφανιών με διαφορετικό βηματισμό). 14. εμπέδωση, αξιολόγησ η

Ασκήσεις ενόργανης με στεφάνια. Μονόζυγο/πολύζυγ ο: πλάγια στήριξη με βοήθεια ή χωρίς βοήθεια, ταλάντωση και ανάποδη προσγείωση από μονόζυγο. Μικρό τραμπολίνο: άλμα με τεντωμένο το σώμα, άλμα με αναδίπλωση.

Ασκήσεις Αξιολόγηση αλμάτων από στα χέρια μικρό τραμπολίνο. και στα πόδια, επικύψεις.

4.9 Καθήκοντα καθηγητή Επιλέξτε αυτά τα περιεχόμενα των παιχνιδιών με την μπάλα, τα οποία είναι κατάλληλα για διαφορετικά επίπεδα ηλικίας. Με βάση τα παραπάνω, προετοιμάζετε ένα πρόγραμμα 6 ωρών με χρήση μπάλας (παιχνίδια με μπάλα), όπου θα πρέπει να προσδιορίσετε περιεχόμενο του μαθήματος (πράξη, θεωρία, δραστηριότητες γυμναστή και παιδιών/νέων). Η επιλογή και προετοιμασία των παραπάνω γίνεται σύμφωνα με την ηλικία των αθλούμενων.

4.10 Στοιχειώδη Παιχνίδια ως Μέσο Ένταξης Ως στοιχειώδη, αναφέρονται τα παιχνίδια-αθλοπαιδιές που περιλαμβάνουν βασικές κινήσεις του ανθρώπινου σώματος (περπάτημα, τρέξιμο, έρπειν, άλμα, αναρρίχηση, ρίψη…) και στα οποία μπορούμε να προσαρμόζουμε τους κανόνες σύμφωνα με την υπάρχουσα κατάσταση και τις ανάγκες. Για αυτό αυτά είναι πολύ χρήσιμα όταν οι αθλούμενοι δεν είναι της ίδιας ηλικίας και έχουν διαφορετικές γνώσεις και δεξιότητες. Αποτελούν το σημαντικότερο μέσο εκγύμνασης, αφού οι αθλούμενοι μέσω αυτών αναπτύσσουν αθλητικές δεξιότητες (δύναμη, ταχύτητα, συντονισμό, ισορροπία). Οι αθλούμενοι έρχονται σε επαφή με διάφορες πληροφορίες που αφορούν στην κινησιολογία (τεχνικά στοιχεία, διάφορες αθλητικές τακτικές), οι οποίες αποτελούν «γερά θεμέλια» για την καλή φυσική κατάσταση ενός ατόμου. Επίσης, τα στοιχειώδη παιχνίδιααθλοπαιδιές αποτελούν ένα σημαντικό εργαλείο εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης για τους αθλούμενους, ενώ βοηθούν στην ένταξη του ατόμου στην κοινωνία, καθώς και στη διαχείριση των συναισθημάτων του. Το γενικό χαρακτηριστικό των προαναφερόμενων παιχνιδιών είναι η κίνηση. Μπορούμε να επηρεάσουμε σημαντικά λειτουργικά συστήματα του σώματός μας με αυτά τα παιχνίδια (κυκλοφορικό, αναπνευστικό και μυϊκό σύστημα...) υπό την έννοια των θετικών αλλαγών (γενικότερη ανάπτυξη του σώματος, ενδυνάμωση των μυών για άρση μικρότερων ή μεγαλύτερων βαρών, κλπ). Ο αθλούμενος εκφράζει τον εαυτό του μέσω του παιχνιδιού και δείχνει τον πραγματικό του εαυτό. Έτσι ο γυμναστής έχει την ευκαιρία να προσαρμόσει το εκπαιδευτικό/αθλητικό πρόγραμμα σύμφωνα με τον χαρακτήρα των αθλούμενων και να τους επηρεάσει θετικά. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού κάνουμε χρήση των διαθέσιμων οργάνων/εξοπλισμού γυμναστικής, τα οποία θα μας βοηθήσουν στην επίτευξη του στόχου που έχουμε θέσει. Υπάρχει μια διάκριση μεταξύ των στόχων ανάλογα με το είδος της άσκησης και του εξοπλισμού. Αρχικά επιδιώκουμε να προετοιμάσουμε του αθλούμενους για το πιο δύσκολο τμήμα της αθλητικής δραστηριότητας. Γι΄ αυτό στην αρχή το μαθήματος, κάνουν προθέρμανση και τους παρουσιάζουμε τον εξοπλισμό που θα χρησιμοποιήσουν για να τους 0 100

προετοιμάσουμε ψυχολογικά και σωματικά για τις ασκήσεις που θα ακολουθήσουν. Βασικό μέρος του μαθήματος αποτελεί το παιχνίδι, το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα στους αθλούμενους να ασκηθούν και να εμπεδώσουν κινησιολογικά στοχευμένες ασκήσεις (ανάπτυξη δεξιοτήτων κίνησης) και να τους προετοιμάσει για το δυσκολότερο κομμάτι της αθλητικής δραστηριότητας. Στην επιλογή των παιχνιδιών/αθλοπαιδιών, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη το στόχο που επιλέξαμε, την ηλικία, το φύλο και τον αριθμό των αθλούμενων καθώς και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα διεξαχθεί το παιχνίδι. Το ενδιαφέρον που δείχνουν οι αθλούμενοι για ένα παιχνίδι εξαρτάται για την κατάρτιση ατόμων, το σωματότυπό τους, το φύλλο και τα ενδιαφέροντα τους (τα αγόρια από τα κορίτσια προτιμούν διαφορετικά παιχνίδια, πχ τα κορίτσια συνήθως προτιμούν πιο ήπιας έντασης δραστηριότητες). Άλλοτε η ομάδα μπορεί να απαρτίζεται και από αγόρια και από κορίτσια, και άλλοτε όχι. Γι 'αυτό θα πρέπει να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στα χαρακτηριστικά των μελών των ομάδων. Στη συνέχεια, άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την επιλογή του παιχνιδιού είναι ο αριθμός των παιδιών (πχ.: ο στόχος ίσως να μην επιτευχθεί αν υπάρχουν πολλά παιδιά σε μια ομάδα), ο διαθέσιμος χώρος και η προσβασιμότητα σε αυτόν, η εποχή και οι καιρικές συνθήκες (αν η αθλητική δραστηριότητα πραγματοποιείται σε εξωτερικό χώρο. Για να επετεύχθη ο στόχος συγκεκριμένης αθλητική δραστηριότητας θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας τα παραπάνω. Η εφαρμογή των παρακάτω κανόνων θα μα βοηθήσουν στο έργο μας και στην επίτευξη του στόχου: εξηγήσουμε το παιχνίδι, καθώς και να το παρουσιάσουμε, αν κρίνεται απαραίτητο. Οι κανόνες πρέπει να είναι ξεκάθαροι και απλοί. Ο γυμναστής, όταν θα εξηγεί τους όρους του παιχνιδιού και θα δίνει τις σχετικές πληροφορίες, θα πρέπει να είναι βρίσκεται σε εμφανές σημείο ώστε να τον βλέπουν όλοι οι αθλούμενοι. Οι ομάδες θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν γίνεται πιο ομογενείς και να έχουν ίσο αριθμό μελών, για να εκμεταλλευτούν το ανώτερο των δυνατοτήτων τους και να επιτύχουν το στόχο. Δεν υπάρχουν αναπληρωματικά μέλη και όλοι θα πρέπει να συμμετέχουν. Αν για παράδειγμα σε αγώνες σκυταλοδρομίας, μια ομάδα είναι πολυπληθέστερη, τότε κάποιος θα πρέπει να τρέξει επιπλέον. Όσοι δεν

101

μπορούν να συμμετέχουν στο αγώνισμα, θα πρέπει να απασχοληθούν με άλλο τρόπο (να βοηθήσουν στην οργάνωση, να είναι κριτές, κλπ). Κατά την επιλογή και την οργάνωση των αγωνισμάτων θα πρέπει να αυξάνουμε το βαθμό δυσκολίας , σταδιακά (από το ευκολότερο στο πιο απαιτητικό). Κάθε απόκλιση από τους κανόνες, τιμωρείται με αφαίρεση πόντων ή με επιβράβευση της αντίπαλης ομάδας. Θέτουμε του κανόνες για να ακολουθηθούν και να τηρηθούν από το σύνολο (εκπαιδευτικός σκοπός) ώστε με επιτευχθεί ο τελικός στόχος με τα σωστό τρόπο και στο ακέραιο. Ο αρχηγό της ομάδας θα πρέπει να συμμετέχει ενεργά. Διακόπτουμε το παιχνίδι/αγώνα το λιγότερο δυνατόν και το αφήνουμε να εξελιχθεί ομαλά. Δεν θέτουμε υπερβολικούς και αυστηρούς κανόνες (που δεν βοηθούν στην επίτευξη των στόχων). Οι κανόνες μπαίνουν για εξυπηρετούν τους στόχους και να διασφαλίζουν την ασφάλεια των αθλούμενων. Αν παρατηρήσουμε ότι κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, οι περισσότεροι δεν έχουν καταλάβει και παραβιάζουν τους κανόνες, διακόπτουμε το παιχνίδι/αγώνα και εξηγούμε άλλη μια φορά τους κανόνες. Αν διαπιστώσουμε ότι οι αθλούμενοι έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους, σταματάμε αμέσως το παιχνίδι και ξεκινάμε άλλο ή προσαρμόζουμε ανάλογα τους κανόνες. Κάνουμε διαλείμματα στα ημίχρονα/time-out, δίνοντας συμβουλές και κάνοντας σχόλια. Ενημερώνουμε τα παιδιά/νέους για τα λάθη που τυχόν έχουν κάνει, βλέπουμε τις αντιδράσεις τους και τους προτείνουμε τρόπους να γίνουν πιο αποτελεσματικοί. Το αποτέλεσμα και ποια είναι η νικήτρια ομάδα θα πρέπει να είναι ξεκάθαρα στο τέλος του αγώνα/παιχνιδιού. Σε περίπτωση ισοπαλίας, δίνουμε παράταση (στα ομαδικά) ή κάνουμε ένα επιπλέον αγώνα (πχ. σε σκυταλοδρομία). Στο τέλος ανακοινώνουμε το νικητή και δίνουμε επιπλέον οδηγίες/συμβουλές σε όλους για καλύτερη απόδοση. Σε κάθε παιχνίδι θα πρέπει να είναι ξεκάθαρος ο στόχος. Επίσης θα πρέπει να παροτρύνουμε τα παιδιά να δίνουν το καλύτερό τους εαυτό. Εντάσσουμε το επιλεγμένο παιχνίδι/αγώνα σε περισσότερα από ένα μαθήματα. Η επανάληψη βοηθά στην εμπέδωση, δημιουργώντας 0 102

μεγαλύτερη άνεση στα παιδιά/νέους και έχει καλύτερα αποτελέσματα, σε σχέση με την εκγύμνασή τους.

4.10.1 Παραδείγματα παιχνιδιών (στοιχειώδη)/αθλοπαιδιών Μπορούν να ενταχθούν στην αρχή ή στο τέλος του μαθήματος: 1.

Αστείο Κυνηγητό: Επιλέγουμε το άτομο που θα κυνηγά και το συστήνουμε στους υπόλοιπους. Αυτό το άτομο θα τρέχει και θα κυνηγά τους υπόλοιπους με σκοπό να τους πιάσει ακουμπώντας του. Το πρώτο άτομο που θα ακουμπήσει γα γίνει ο επόμενος κυνηγός και πάει λέγοντας. Όλοι οι υπόλοιποι κυνηγό θα πρέπει να τρέχουν και να κυνηγούν τους υπόλοιπους ακουμπώντας με το χέρι του το σημείο που τον ακούμπησε ο προηγούμενος και έτσι θα τον αναγνωρίζουν και οι υπόλοιποι. Αυτό είναι και το κωμικό της υπόθεσης, αφού ο κυνηγός θα τρέχει και θα κινείται με αστείο τρόπο. Σε περίπτωση που κάποιος κυνηγός, εξαιτίας του τρόπου που αναγκάστηκε να τρέχει, δεν καταφέρει να πιάσει κάποιον για αρκετή ώρα, ο γυμναστής, για να γίνει το παιχνίδι πιο ενδιαφέρον, θα πει στους υπόλοιπους να τρέχουν με τον ίδιο τρόπο που τρέχει ο κυνηγός (ακουμπώντας συγκεκριμένο σημείο του σώματός τους, το ίδιο με του κυνηγού) ή και μπορεί να τον αντικαταστήσει. Μπορεί επίσης για να τον κάνει να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους για του φορέσει για παράδειγμα ένα καπέλο. Επίσης, όλοι οι αθλούμενοι θα πρέπει να κινούνται σε συγκεκριμένο χώρο. Σε περίπτωση που ο κυνηγός πιάσει κάποιον χωρίς να ακουμπά συγκεκριμένο σημείο του σώματός του, τότε θα πρέπει να τον αφήσει ελεύθερο και να συνεχίσει να κυνηγά. Νικητής ανακηρύσσεται όποιος δεν έχει υπάρξει καθόλου κυνηγός (ή έχει υπάρξει τις λιγότερες φορές). Επίσης, για να γίνει πιο διασκεδαστικό το παιχνίδι, στο τέλος ο γυμναστής μπορεί να ανακοινώσει το όνομα του κυνηγού που έτρεχε με τον πιο αστείο τρόπο.

Ένας μάγος: Ο μάγος που κυνηγά τα υπόλοιπα παιδιά και κρατά ένα μαγικό ραβδί, τα μεταμορφώνει σε νάνους. Σκοπός του μάγου είναι να μεταμορφώσει όσα περισσότερα παιδιά (ακουμπώντας τα με το ραβδί) μπορεί σε χρονικό διάστημα 6 δευτερολέπτων. Το κυνηγητό δεν είναι απαραίτητο να γίνεται σε συγκεκριμένο χώρο (δεν υπάρχουν όρια, τα παιδιά τρέχουν ελεύθερα). Όποιον το αγγίζει το μαγικό ραβδί, σκύβει, χαμηλώνει και συνεχίζει να τρέχει σε αυτή τη στάση, μέχρι να τον «ελευθερώσει», ακουμπήσει κάποιος που δε έχει μεταμορφωθεί σε νάνο (και πάει λέγοντας). Όταν περάσουν τα 6 δευτερόλεπτα, σταματά το παιχνίδι και

103

μετρούμε τους νάνους. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο με άλλο μάγο (συνήθως αυτός που μεταμορφώθηκε πρώτος σε νάνο). Οι μάγοι συναγωνίζονται στο ποιος τα μεταμορφώσει περισσότερα παιδιά σε νάνους. 3.

Κυνηγητό με μπάλες: Δύο άτομα κρατούν μπάλες και προσπαθούν μέσα σε 30 δευτερόλεπτα να πετύχουν με αυτές όσα περισσότερα παιδιά μπορούν, τα οποία τρέχουν σε μια συγκεκριμένα περιοχή. Οι επόμενοι «κυνηγοί» (έπειτα από 30 δεύτερα) είναι αυτοί που τους πέτυχαν πρώτα οι μπάλες. Νικητής ανακηρύσσεται αυτός που πέτυχε με τις μπάλες τους περισσότερους. Όλοι παραμένουν στο παιχνίδι και συνεχίζουν να τρέχουν μέχρι να λήξει ο χρόνος (30 δευτερόλεπτα), ακόμη και αν τους έχει πετύχει η μπάλα. Ο κυνηγός δεν επιτρέπεται να ξαναπετύχει με τη μπάλα το ίδιο άτομο. Τα παιδιά που πιάνουν τη μπάλα και την πετούν μακριά από τον κυνηγό για να τον δυσκολέψουν, κερδίζουν βαθμούς . Όταν συμβεί αυτό, τότε ο κυνηγός δικαιούται να πετάξει τη μπάλα μόνο με τους αγκώνες σε όποια κατεύθυνση θέλει. Προσοχή, οι μπάλες δεν πρέπει να είναι πολύ φουσκωμένες (να είναι μαλακές) ώστε να μην τραυματίσουν τα παιδιά. Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε μπάλες από μαλακό υλικό (αφρολέξ) . Ρίχτουμε τη μπάλα σημαδεύοντας μόνο τον κορμό ή/και τα άκρα.

Κυνήγι λαγών: Χωρίζετε τα παιδιά σε 2 ομάδες (6-10 μέλη/ομάδα). Με κλήρο δίνεται ο ρόλος κάθε ομάδας (κυνηγοί & λαγοί). Δίνουμε μια μπάλα του μπάσκετ στους κυνηγούς, οι οποίοι τρέχουν και την πετούν ο ένας στον άλλο. Δεν επιτρέπεται να κάνουν ντρίμπλες με τη μπάλα, αλλά μόνο να την πετούν με τα 2 τους χέρια από το ύψος του στήθους και ναν μην κάνουν πάνω από 2 βήματα ενώ την κρατούν. Οι λαγοί, πρέπει να αποφύγουν να τους πετύχουν οι κυνηγοί με τη μπάλα. Η ομάδα των κυνηγών κερδίζει βαθμό κάθε φορά που πετυχαίνουν με τη μπάλα ένα λαγό (στον κορμό ή/και στα άκρα και όχι στο κεφάλι). Οι ομάδες αλλάζουν ρόλους αφού περάσουν 3 λεπτά. Νικήτρια ανακηρύσσεται η ομάδα των κυνηγών με τους περισσότερους βαθμούς.

Κυνήγι πουλιών: Χωρίζετε τα παιδιά σε 2 ομάδες (8 ή περισσότερα μέλη/ομάδα). Η μια ομάδα (φύλακες) σχηματίζουν κύκλο στο κρατώντας χέρια και έχοντας τα πόδια σε διάσταση (ακουμπούν τα πόδια ο κάθε παίκτης με το γείτονά του), στο μισό γήπεδο του βόλεϊ. Τα μέλη της άλλης ομάδας (πουλιά) τρέχουν ελεύθερα εντός του κύκλου. Με σινιάλο του γυμναστή η ομάδα των πουλιών προσπαθούν να απελευθερωθούν και να βγουν από το «κλουβί»-κύκλο. Προσπαθούν να διαφύγουν από τα πόδια και

0 104

κάτω από τα χέρια των παιδιών που σχηματίζουν τον κύκλο (φύλακες). Επιτρέπεται να συρθούν, να περάσουν πάνω από τα χέρια των φυλάκων, αλλά όχι να πέσουν πάνω στους φύλακες σπώντας την ανθρώπινη αλυσίδα. Οι φύλακες πρέπει σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού να παραμείνουν στις θέσεις τους (χωρίς να αφήσουν τα χέρια η να κουνήσουν τα πόδια τους), δηλαδή δεν επιτρέπεται να πιάσουν τα πουλιά με τα χέρια τους ή να «κόψουν» την αλυσίδα. Τα πουλιά με διάφορες κινήσεις (πηδήματα, επικύψεις, κινήσεις στο πλάι και στα χέρια, κλπ) γυμνάζονται. Η προσπάθεια απελευθέρωσής διαρκεί 30 δευτερόλεπτα μετά το πέρας των οποίων αλλάζουν ρόλους οι δυο ομάδες. Νικήτρια ομάδα ανακηρύσσεται αυτή η των πουλιών που έχει απελευθερώσει περισσότερα πουλιά. Το παιχνίδι επαναλαμβάνεται αρκετές φορές. 6.

Χορεύοντας στη δοκό ισορροπίας: Ο γυμναστής σηματοδοτεί την εκκίνηση της άσκησης. Από τις 2 άκρες της δοκού περπατούν σε αντίθετη κατεύθυνση ένα ζευγάρι παιδιών. Σκοπός της άσκησης είναι όταν συναντηθούν στα μέσα της διαδρομής να συνεχίσουν την πορεία τους (αλλάζοντας θέσεις) ισορροπώντας και χωρίς να ακουμπήσουν στο δάπεδο να φτάσουν στην αντίθετη άκρη. Αφού ολοκληρώσουν, το ίδιο κάνει και το επόμενο ζευγάρι μαθητών. Αν κάποιο από τα παιδιά την στιγμή της αλλαγής πατήσει στο δάπεδο, πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή μέχρι να τα καταφέρει με το ζευγάρι του να φτάσουν στην αντίθετη άκρη. Αφαιρούνται βαθμοί από κάθε ομάδα/ζευγάρι κάθε φορά που κάποιος ακουμπά στο έδαφος. Νικητής ανακηρύσσεται το ζευγάρι που του έχουν αφαιρεθεί οι λιγότεροι βαθμοί. Η άσκηση είναι απαιτητική γι’ αυτό δεν θα πρέπει κάθε ζευγάρι να κάνει πάνω από 2 απόπειρες. Στο σημείο που τα 2 παιδιά συναντιούνται πάνω στη δοκό και αλλάζουν θέσεις δεν επιτρέπεται να πιάνονται με τα χέρια. Σε περίπτωση που είναι ζυγός ο αριθμός των παιδιών, τα παιδιά θα κάνουν επιπλέον ασκήσεις εναλλάξ.

Τυφλόμυγα με αριθμούς: Τα παιδιά κρατώντας χέρια σχηματίζουν κύκλο και έπειτα αφήνουν τα χέρια και δεν ακουμπούν ο ένας τον άλλο. Κλείνουμε τα μάτια με ένα μαντήλι ενός από τα παιδιά, το οποίο κάθεται στη μέση του κύκλου. Το κάθε παιδί διαλέγει έναν αριθμό τον οποίο λέει φωναχτά, ώστε το παιδί που έχει τα μάτια δεμένα να προσπαθεί να προσδιορίσει τη θέση κάθε «αριθμού». Έπειτα το παιδί με τα δεμένα μάτια φωνάζει 2 αριθμούς, οι οποίοι απαντούν και προσπαθούν να ανταλλάξουν θέσεις χωρίς να τους «πιάσει». Αν η ανταλλαγή θέσεων γίνει με επιτυχία τότε τα υπόλοιπα παιδιά χειροκροτούν και έτσι ενημερώνουν το παιδί με τα δεμένα μάτια ότι τα 2

105

άλλα παιδιά αντάλλαξαν θέσεις με επιτυχία και συνεχίζει με άλλους 2 αριθμούς. Αν όμως το παιδί με τα δεμένα μάτια πιάσει ένα άλλο παιδί, τότε παίρνει τη θέση του και το παιχνίδι ξεκινά από την αρχή. Νικητής στο τέλος ανακηρύσσεται το άτομο που καλεί τα λιγότερα. 8.

Τα παιδιά κινούνται στο μισό χώρο ενός γηπέδου βόλεϊ και έχοντας μπάλες στα χέρια προσπαθούν να ρίξουν τη πάλα του άλλου από τα χέρια τους.

Ο αθλούμενος πετά την μπάλα στον αέρα και κάνει στροφή 360 μοιρών πρώτου προσγειωθεί η μπάλα στα χέρια του. Εναλλακτική 2: Πετά την μπάλα στον αέρα και σχηματίζει με τα χέρια του στεφάνι μέσα από το οποίο προσπαθεί να περάσει τη μπάλα. Εναλλακτική 3: Πετά την μπάλα στον αέρα, κάνει στροφή 360 μοιρών και κάνει με τα χέρια του στεφάνι μέσα από το οποίο προσπαθεί να περάσει τη μπάλα.

10. Τρία παιδιά σχηματίζουν τρίγωνο. Χρησιμοποιούν 2 μπάλες (την μία την κυλούν στο έδαφος και την άλλη την πετούν με τα χέρια τους διαδοχικά. 11. Τα παιδιά πετούν τη μπάλα ψηλά με τα 2 χέρια τους, τρέχουν στην άλλη άκρη του μισού γηπέδου βόλεϊ. Έπειτα από σινιάλο του γυμναστή πετούν τη μπάλα ψηλά και προσπαθούν να πάρουν τη μπάλα από τα χέρια του διπλανού τους Εναλλακτική 2: Κάποιο από τα παιδιά που δεν έχει μπάλα προσπαθεί να αποκτήσει μία από τα άλλα παιδιά. 12. Hunting with rescuing: Τα παιδιά τρέχουν με μπάλα του μπάσκετ (ντρίμπλες) ή ποδόσφαιρου (κλωτσώντας). Ένα άλλο παιδί τους κυνηγά και προσπαθεί να κλέψει τη μπάλα. Αν το παιδί με την μπάλα κάτσει στο έδαφος τότε ο άλλος που τον κυνηγά, στρέφεται σε άλλο παιδί και αμέσως σηκώνεται και τρέχει. Αν κάποιο παιδί μείνει στο έδαφός τότε παίρνει τη θέση του «κυνηγού» στο έδαφος. 13. Ο γυμναστής στέκεται στο μέσο της τελευταίας γραμμής ενός γηπέδου βόλεϊ και τα παιδιά παρατάσσονται σε 2 γραμμές στα αριστερά και δεξιά του. Το κάθε παιδί έχει μια μπάλα. Το πρώτο παιδί της γραμμής γίνει τη μπάλα στο γυμναστή ο οποίος την κυλλά. Το παιδί πρέπει να φτάσει και να πιάσει τη μπάλα πριν αυτή περάσει την κεντρική γραμμή του γηπέδου. Αυτό επαναλαμβάνετε με τη συμμετοχή και των υπόλοιπων παιδιών. Εναλλακτική 2: Τα παιδιά μπορεί ναν έχουν και άλλες στάσεις (να είναι ξαπλωμένα με την πλάτη, να κάθονται, κλπ) 0 106

Εναλλακτική 3: ο γυμναστής δεν κύλα την μπάλα αλλά την πετά με δύναμη στο δάπεδο. Εναλλακτική 4: ο γυμναστής πετά τις μπάλες στο αέρα. Εναλλακτική 5: ο αθλούμενος πετά ψηλά, κάνει στροφή και την πιάνει. Εναλλακτική 6: αφού ο γυμναστής πετά την μπάλα (και αυτή αναπήδα), το παιδί την πιάνει κι κάνει ντρίμπλες. 14. Τα παιδιά είναι σε κύκλο και σκύβουν- κάθονται χωρίς να ακουμπούν στο δάπεδο. Στο κέντρο του κύκλου υπάρχουν τα «γουρουνάκια» (maximum 3) τα οποία προσπαθούν να πάρουν τη μπάλα που κυλούν τα υπόλοιπα παιδιά. Το «γουρουνάκι» που θα πιάσει την μπάλα θα πάει στον κύκλο και θα πάρει του άλλου παιδιού που του έστειλε την μπάλα. Εναλλακτική 2: η ροή της μπάλας δεν θα πρέπει να διακοπεί, αλλά θα πρέπει αμέσως να την κυλήσουν αμέσως μπροστά. Εναλλακτική 3: τα παιδιά στον κύκλο είναι όρθια και κλωτσούν τη μπάλα και το «γουρουνάκι» στο κέντρο προσπαθεί να πιάσει κι αυτό με τη σειρά τη μπάλα με το πόδι του. 15. Τα παιδιά είναι σε κύκλο και ένα είναι στο κέντρο αυτού και κρατά μια μπάλα. Πετά τη μπάλα σε ένα παιδί αποκαλώντας το με το όνομά του και το παιδί αυτό τρέχει στο κέντρο του κύκλου προσπαθώντας να πιάσει τη μπάλα πριν αυτή πέσει κάτω. Εναλλακτική 2: η μπάλα επιτρέπεται να αναπηδήσει μια φορά από το έδαφος. . 16. Δυο παιδιά στέκονται σε απόσταση 2-3 μέτρων. Το ένα παιδί πετά την μπάλα στο άλλο, τρέχε, κάνει μι στροφή γύρο από το άλλο παιδί και επιστρέφει στη θέση του τρέχοντας ανάποδα. Αυτό επαναλαμβάνετε και από το άλλο παιδί. Εναλλακτική 2: το ένα παιδί κυλλά την μπάλα με το πόδι ή το χέρι γύρω από το άλλο παιδί, επιστρέφει στη θέση του και πέτα την μπάλα στο άλλο παιδί. Εναλλακτική 3: το παιδί που πιάνει την μπάλα, την πετά στον αέρα και την ξαναπιάνει όσες περισσότερες φορές προλάβει πριν το άλλο παιδί επιστρέψει στην αρχική του θέση. Μετρά δυνατά και συνεχίζει μέχρι το άλλο παιδί να του φωνάξει ˝Stop!˝, αφού έχει επιστρέψει στην θέση του. Αυτό συνεχίζεται μέχρι να καλυτερέψει το σκορ . Σκίτσο: 107

17. Τοποθετούμε ένα στεφάνι ανάμεσα από 2 παιδιά, στο κέντρο. Εναλλάξ πετούν με δύναμη τη μπάλα προς το άλλο παιδί. Η μπάλα πρέπει να περνά από το κέντρο. Όποιο παιδί δεν πιάσει την μπάλα ή αυτή δεν περάσει από το κέντρο του στεφανιού χάνει τη σειρά του και παίρνει βαθμό ο αντίπαλός του. δεν την πετάξει από το We put a gymnastic hoop between two training persons. Εναλλακτική 2: Μπορούν να χρησιμοποιήσουν 1 χέρι.

Σχέδιο: 18. Κυνηγητό με μπάλα. Τα παιδία το τοποθετούνται σε ζευγάρια στα αριστερά και δεξιά της μεσαίας γραμμής του γηπέδου σε απόσταση 1 μέτρου από αυτήν. Ο γυμναστής που κρατά 2 μπάλες διαφορετικού χρώματος ορίζει ποιος από το ζευγάρι είναι κυνηγός. Πχ. Αν χρησιμοποιήσει την κόκκινη μπάλα που κρατά στο δεξί του χέρι, τότε κυνηγοί είναι τα παιδιά που βρίσκονται στα δεξιά του, τα οποία κυνηγούν τα υπόλοιπα που κάνουν στροφή 180 μοιρών και τρέχουν κοντρολάροντας τη μπάλα με σκοπό να φτάσουν στην απέναντι γραμμή στην άλλη μεριά του γηπέδου χωρίς να τους «πιάσει» το ζευγάρι τους/κυνηγός. Αν το πρόβατο πιαστεί από κυνηγό ηα αν του πέσει η μπάλα χάνει. Σκίτσο:

0 108

19. Τα παιδιά Βρίσκονται στην άκρη του γηπέδου και απέχουν ίση απόσταση από το τον κύκλο στο κέντρο του γηπέδου μπάσκετ. Κάθονται με την πλάτη γυρισμένη στον κύκλο και έχουν στο πλάι τους μια μπάλα. Έπειτα από σινιάλο το γυμναστή σηκώνονται και κυλούν τη μπάλα προς το κύκλο. Οι τελευταίοι 2 που δεν κατάφεραν να φτάσουν έγκαιρα, ώστε να αποτρέψουν τη μπάλα του να φτάσει στα όρια του κύκλου και να κάτσουν (με φορα ποδιών προς τον κύκλο, βγαίνουν από το παιχνίδι. Εναλλακτική 2: Χρησιμοποιούν την μπάλα σαν να παίζουν μπάσκετ. Εναλλακτική 3: Κλωτσούν την μπάλα μέχρι να φτάσει στα όρια το κύκλου (την σταματούν με το πόδι τους) . 20. Σκυταλοδρομία. Τα παιδιά ανά ζεύγη βρίσκονται και στα 2 τμήματα του γηπέδου βόλεϊ. Τα μέλη της ομάδας Α στέκονται μα τα πόδια σε διάταση και της Β μόλις τους πει ο γυμναστής κυλούν τις μπάλες προς τα μέλη της Α, περνούν κάτω από τα πόδια τους και επιστέφουν στην αρχική τους θέση κυλώντας τις μπάλες τους ανάποδα και τέλος κυλούν τη μπάλα ώστε να περάσει από τα πόδια του ζευγαριού του της Α. Possibility 2: Χρησιμοποιούν την μπάλα σαν να παίζουν μπάσκετ. Possibility 3: Κλωτσούν την μπάλα. 21. Δημιουργούμε 2 ισομερής ομάδες . Ο γυμναστής πετά στο αέρα μια φουσκωτή μπάλα. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να μεταφέρουν τη μπάλα πετώντας την και χωρίς να ακουμπήσει στο έδαφος στο αντίπαλο τέρμα.

109

22. Τοποθετούμε ένα στεφάνι ανάμεσα από 2 βάσεις στο κέντρο ενός γηπέδου μπάσκετ, 5 κώνους σε μια ευθεία σε απόσταση 1-2 ο καθένας κα 1 στρώμα, στην άλλη πλευρά απέναντι από τους κώνους. Τα παιδιά μπαίνουν σε σειρά το ένα πίσω από το άλλο κρατώντας μπάλες του μπάσκετ. Κάθε παιδί πρέπει να περάσει ανάμεσα από τους κώνους ντουμπλάροντας. Πετούν τη μπάλα ώστε να μπει στο στεφάνι. Μετά την αναπήδηση της μπάλας, την πιάνουν και τρέχουν προς το στρώμα όπου κάνουν κυβίστηση και στο τέλος πετούν τη μπάλα στο καλάθι του μπάσκετ (δεν είναι απαραίτητο να μπει καλάθι, και πάνω στο τέλος της σειράς. Σκίτσο:

23. Artillery. Σχηματίζονται 2 ομάδες με ίδιο αριθμό μελών που το κάθε μέλος κρατά μια μπάλα. Κάθε ομάδα βρίσκεται στο ένα τμήμα το γηπέδου. Τοποθετείται μια μεγάλη μπάλα στο κέντρο του γηπέδου την οποία τα παιδιά προσπαθούν τα την σπρώξουν στο τμήμα του γηπέδου της αντίπαλης ομάδας κτυπώντας τη με τις μπάλες τους Το παιχνίδι παίζεται πιο εύκολα σε γήπεδο βόλεϊ. Ο αριθμός των βολών δεν είναι συγκεκριμένος κα το κάθε μέλος είναι υπεύθυνο για να βρει την μπάλα που πέταξε (αλλά μόνο από τη δική τους πλευρά του γηπέδου). Αν κάποιο παιδί περάσει τη διαχωριστική γραμμή του γηπέδου της ομάδας του τότε η αντίπαλη ομάδα παίρνει το βαθμό. Σκίτσο:

0 110

24. Χωρίζουμε το γήπεδο με ένα τεντωμένο σχοινί ύψους 1-1,5 μέτρου. Τα παιδιά παίζουν βόλεϊ με μια μεγάλη φουσκωτή μπάλα. Το σερβίς γίνεται από τα 3 μέτρα και η ομάδα που ανακηρύσσεται νικήτρια είαι αυτή που θα πετύχει πρώτη 5, 10 ή 15 βαθμούς. 25. Το γήπεδο του βόλεϊ χωρίζεται σε 3 τμήματα και τα παιδιά σε 3 ομάδες. Τα μέλη ομάδας Α και Β πετούν τη μπάλα ανά ζεύγη, το ένα παιδί στο άλλο. Τα παιδιά της ομάδας Γ προσπαθούν να μπλοκάρουν τις πάσες. Αν κάποιο από τα παιδιά πιάσει μια από τις μπάλες ανταλλάσουν θέση με παιδιά των ομάδων Α ή Β. 26. Το γήπεδο του βόλεϊ χωρίζεται σε 3 τμήματα. Το ένα τμήμα λειτούργει ως γήπεδο βόλεϊ, το άλλος ως γήπεδο μπάσκετ και στο μεσαίο τμήμα, βρίσκονται 2-3 παιδιά. Σκοπός του παιχνιδιού είναι η ομάδα μπάσκετ να μεταφέρει τις μπάλες της στο γήπεδο της ομάδας βόλεϊ και το αντίθετο. Το παιδί ή τα παιδία που βρίσκοντας στη μέση ανάμεσα από τις 2 ομάδες προσπαθούν να αποτρέπουν τιε 2 ομάδες κυνηγώντας να τους πάρουν τους μπάλες, όταν αυτά προσπαθούν να περάσουν από το μεσαίο τμήμα του γηπέδου. Οι παίκτες των 2 ομάδων που αποτυγχάνουν και εμποδίζονται από τα παιδιά/κυνηγούς που βρίσκονται στο μέσο, γίνονται και αυτοί κυνηγοί. Το παιχνίδι τελειώνει όταν οι παίκτες δεν μπορούν να μεταφέρουν άλλες μπάλες στο τμήμα του γηπέδου της αντίπαλης ομάδας. Εναλλακτική 2: όταν οι παίκτες «πιαστούν» σκύβουν/γονατίζουν και κάθονται κάτω μέχρι να τους ελευθερώσει κάποιος συμπαίκτης τους. Εναλλακτική 3: Οι παίκτες κλωτσούν τη μπάλα. 27. Χόκεϊ με μπάλα του τένις. Φτιάχνουμε 2 τέρματα με επιδαπέδια στρώματα. Οι παίκτες παίζουν χόκεϊ με το μπαλάκι του τένις χρησιμοποιώντας τα χέρια τους. Δεν επιτρέπεται να κρατούν την μπάλα με τα χέρια, να την κλωτσούν ή να την σταματούν με τα πόδια τους. Όταν ρίξουν το μπαλάκι στο τέρμα η αντίστοιχη παίρνει βαθμό ομάδα. 28. Λάθος ποδόσφαιρο. Δύο ομάδες, μια μπάλα του βόλεϊ που επιτρέπεται μόνο να την κυλούν οι παίκτες χρησιμοποιώντας το 1 χέρι. Δεν επιτρέπεται να την κλωτσούν, να τη σταματούν. Σκοπός είναι να ρίξουν τη μπάλα στο τέρμα, σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. 29. Μια ομάδα παιδιών στέκεται πίσω από μια γραμμή. Ένα παιδί στέκεται απέναντί τους (πρόβατο) και ένα άλλο δίπλα του (βοσκός). Τα παιδιά προσπαθούν να πετύχουν με τη μπάλα το πρόβατο. Ο βοσκός προσπαθεί να 111

προστατέψει το πρόβατο προσπαθώντας να αποτρέψει τα παιδιά να πετύχουν με τη μπάλα το πρόβατο. Όταν τα παιδιά πετύχουν με τη μπάλα το πρόβατο τότε ο βοσκός τους κυνηγά και όταν πιαστούν βγαίνουν εκτός παιχνιδιού. Σκίτσο:

30. Πρόβατα και βοσκοί. Κάθε παιδί κρατά μια μπάλα και όλα στέκονται το ένα απέναντι στον άλλο σχηματίζοντας 2 σειρές στο ένα τμήμα του γηπέδου. Στο άλλο τμήμα του γηπέδου βρίσκονται 2 παιδιά που παριστάνουν του βοσκούς. Κάθε βοσκός κύλα με το χέρι του την μπάλα και προσεγγίζει ένα από τα παιδιά της ομάδας του. Μαζί και κυλώντας τις μπάλες τους πρέπει να επιστρέψουν στη «στάνη». Αυτό επαναλαμβάνεται μέχρι όλα τα πρόβατα να πάνε στη στάνη και νικήτρια ομάδα ανακηρύσσεται αυτή που όλα τα πρόβατα μπαίνουν στην στάση σε πιο σύντομο χρόνο.

Για τους Γυμναστές Γράψτε 10 στοιχειώδη/βασικά παιχνίδια, θέστε στόχους, για ποιο λόγο θα κάνετε χρήση του συγκεκριμένου παιχνιδιού.

0 112

4.11 Βιβλιογραφία

Pistotnik, B. (1993). Elementary games: a mean for development of motor skills. Ljubljana: Faculty of sports. Kovač, M., Strel, J., Jurak, G., Bučar Pajek, M., Starc, G. in Majerič, M. (2004). Planning of physical educational process in 2. triennium. Ljubljana: Faculty of sports, Center for continuing professional improvement. Starc, G. (2004). Elementary games – basic motorics with a ball. Material for seminar Sports program Krpan. Ljubljana: Institut for sports Slovenija.

4.12 Πληροφορίες & υποστήριξη Viktor apga@amis.net Kaja apga@amis.net Maja Maja.BucarPajek@fsp.uni-lj.si

113

Αποτελεσματική Επικοινωνία μέσω του Αθλητισμού ή “Αθλητισμός για μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς” Έχετε ποτέ θεωρήσει τον αθλητισμό ως αποτελεσματικό μέσο επικοινωνίας ή ως μέσο προσέγγισης κοινωνικά ευάλωτων νέων; Πιστεύετε ότι η συμμετοχή στον αθλητισμό μπορεί να αναπτύξει αρκετές επιπλέον ικανότητες (πέραν από τις καθαρά αθλητικές) που θα ενισχύσουν αργότερα την αυτο-ανάπτυξη του κάθε ατόμου;

0 114

Συγγραφέας, οργανισμός:

EUROSUCCESS

Σκεπτικό ενότητας

Η αποτελεσματική επικοινωνία προϋποθέτει σαφή και κατανοητή έκφραση, το να ακούμε με ενδιαφέρον τους άλλους, διαχωρίζοντας τι είναι σημαντικό και τι όχι, και όντας ανοικτοί στις ανάγκες τους. Όταν η επικοινωνία είναι αποτελεσματική, οι συμμετέχοντες επιδεικνύουν αμοιβαίο σεβασμό, ροή πληροφοριών μεταξύ τους, αλλά και αλληλεπίδραση.

της

Οι δεξιότητες επικοινωνίας είναι ιδιαίτερα σημαντικές για έναν προπονητή, προκειμένου να είναι σε θέση να διατηρήσει μια υγιή και χωρίς συγκρούσεις σχέση με τα παιδιά της ομάδας που εξετάζουμε. Μαθησιακοί στόχοι

Να εξοπλιστούν οι προπονητές και οι αθλητικοί σύλλογοι με τα απαραίτητα εργαλεία ώστε να βελτιώσουν αποτελεσματικά τις επικοινωνιακές δεξιότητές τους.

Δεξιότητες που αποκτούνται

Οι μαθητές θα αποκτήσουν γνώσεις, δεξιότητες και βαθύτερη κατανόηση των αρχών και της μεθοδολογίας της επικοινωνίας, ούτως ώστε να είναι σε θέση να τις εφαρμόσουν και να τις προσαρμόσουν στις ειδικές ανάγκες των παιδιών.

Μέθοδοι διδασκαλίας

Πρόσωπο με πρόσωπο

Αξιολόγηση των συμμετεχόντων

Τεστ αυτοαξιολόγησης,

Ηλεκτρονικά

Παρουσίαση, Πρακτική επίδειξη

115

5.1 Εισαγωγή Από όλες τις δεξιότητες που πρέπει ένας άνθρωπος να αποκτήσει , η δεξιότητα της επικοινωνίας είναι ίσως από τις πιο σημαντικές. Η ικανότητα της αποτελεσματικής επικοινωνίας με τους ανθρώπους είναι ένα πολύ σημαντικό προτέρημα, είτε αυτή αφορά την επαγγελματική, την κοινωνική ή την ιδιωτική μας ζωή. Η αποτελεσματική επικοινωνία προϋποθέτει την σαφή και κατανοητή έκφραση , το να ακούμε με ενδιαφέρον τους άλλους, το να διαχωρίζουμε τι είναι σημαντικό και τι όχι, το να είμαστε ανοικτοί στις ανάγκες των άλλων. Μέσω της αποτελεσματικής επικοινωνίας, οι συμμετέχοντες επιδεικνύουν αμοιβαίο σεβασμό, αμοιβαία ροή πληροφοριών μεταξύ τους και αλληλεπίδραση.

Για πιο λόγο όμως οι επικοινωνιακές δεξιότητες είναι σημαντικές για τους προπονητές; Οι ανεπτυγμένες επικοινωνιακές δεξιότητες είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τους προπονητές προκειμένου να είναι σε θέση να διατηρήσουν μια υγιή και χωρίς συγκρούσεις σχέση με τα παιδιά στο πλαίσιο του αθλητισμού. Επιπλέον, σε μεγάλο βαθμό, τα χαρακτηριστικά του προπονητή και οι άμεσες και έμμεσες στρατηγικές διδασκαλίας που ακολουθεί, επηρεάζουν το αν θα υπάρξει μαθησιακό αντίκτυπο στο αθλητικό περιβάλλον που εργάζεται και αν αυτό 7 μπορεί να μετουσιωθεί σε δεξιότητες ζωής σε άλλους κοινωνικούς τομείς .

Gould & Carson, 2008

0 116

Θέμα Γενικές γνώσεις σχετικά με το θέμα της αθλητικής και κοινωνικής συμμετοχής: Τι δείχνουν οι επιστημονικές μελέτες. Δεξιότητες και κατανόηση των αρχών της επικοινωνίας Μεθοδολογία

Η χρήση των σύγχρονων τεχνολογιών ως μέσο ενσωμάτωσης κοινωνικά ευάλωτων ομάδων Εφαρμογή

Περιγραφή Σε αυτή την ενότητα, θα συζητηθούν αρκετές επιστημονικές μελέτες και τα συμπεράσματά τους σχετικά με το θέμα μας Πώς να βελτιώσετε τις ικανότητές σας και να κατανοήσετε τις αρχές της επικοινωνίας Τι μεθοδολογίες πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να επιτευχθεί το καλύτερο αποτέλεσμα στην επικοινωνία με νέους από ευάλωτες ομάδες Με ποιον τρόπο τα κοινωνικά δίκτυα και τα κοινωνικά μέσα μπορούν να σας βοηθήσουν να επικοινωνήσετε αποτελεσματικά με τη νεολαία Πώς να εφαρμόσετε τις γνώσεις σας σε πραγματικές καταστάσεις και πώς να βοηθήσετε τους νέους να αναπτύξουν τις ικανότητές τους μέσω του αθλητισμού

117

5.2 Γενικές γνώσεις σχετικά με το θέμα της αθλητικής και κοινωνικής συμμετοχής: Τι δείχνουν οι επιστημονικές μελέτες Η συμμετοχή στον αθλητισμό συχνά συνδέεται με βελτιωμένες προοπτικές ζωής, όπως οι καλές ακαδημαϊκές επιδόσεις και οι θετικές προοπτικές απασχόλησης. Η έρευνα στο θέμα αυτό δείχνει μια θετική σχέση μεταξύ της συμμετοχής στον αθλητισμό και πολλών ωφέλιμων αποτελεσμάτων, όπως η κοινωνική ένταξη, τα ακαδημαϊκά επιτεύγματα και η κοινωνική και συναισθηματική ευημερία. Ως εκ τούτου, η έρευνα έχει δείξει ότι η συμμετοχή στον αθλητισμό μπορεί πράγματι να ενισχύσει και να αναπτύξει την προσωπικότητα του ατόμου και να αναπτύξει θετικές κοινωνικές δεξιότητες που στην μετέπειτα ζωή του θα αποδειχθούν επωφελείς. Επιπλέον, έρευνες δείχνουν ότι οι θετικές κοινωνικές δεξιότητες συνδέονται με θετικά αποτελέσματα ζωής, όπως πχ οι επιτυχείς γάμοι. Από την άλλη πλευρά, ελλείμματα σε κοινωνικές δεξιότητες πολλές φορές σχετίζονται με επιθετικές συμπεριφορές, όπως ο εκφοβισμός, οι συγκρούσεις και η παραβατικότητα.

5.2.1 Ποιο είναι όμως το στοιχείο που κάνει επωφελή την συμμετοχή των παιδιών και εφήβων στον αθλητισμό; Μια προσέγγιση που προτείνεται για νέους που προέρχονται από ευπαθείς ομάδες είναι "το θετικό πρότυπο ανάπτυξης της νεολαίας". Σύμφωνα με αυτό το παράδειγμα, ναι μεν αναγνωρίζεται ότι υπάρχουν παιδιά σε κοινωνικά ευάλωτες θέσεις, αλλά απορρίπτεται η ιδέα ότι οι κοινωνικές παρεμβάσεις αποτελούν κατά κύριο λόγο μια προσπάθεια "υπέρβασης των ελλειμμάτων και των κινδύνων". Αντίθετα, σε αυτό το πρότυπο "η θετική προοπτική ανάπτυξης της νεολαίας" δίνει έμφαση στις δυνατότητες και όχι τις υποτιθέμενες ανικανότητες των νέων συμπεριλαμβανομένων των νέων από τα πλέον μειονεκτικά υπόβαθρα και εκείνων με τις πιο ταραγμένες ιστορίες.

0 118

Η έρευνα που δίνει έμφαση στην ανάπτυξη της νεολαίας με θετική προσέγγιση, επικεντρώνεται στα εσωτερικά χαρακτηριστικά (π.χ. κοινωνικές δεξιότητες και θετικές αξίες) και τα εξωτερικά χαρακτηριστικά (π.χ. κοινότητα, σχολείο, αθλητικά σωματεία) που βοηθούν τους νέους να αναπτύξουν έναν υγιή τρόπο ζωής και κοινωνική και συναισθηματική ευημερία κατά τη διάρκεια της εφηβείας και της ενηλικίωσης. Ως εκ τούτου, μέσω των τοπικών αθλητικών σωματείων που θεωρούνται πλαίσια στα οποία χτίζονται τα δύο χαρακτηριστικά, μπορεί να επιτευχθεί η θετική ανάπτυξη της νεολαίας.

5.2.2 Ποιες είναι οι δεξιότητες που αποκτώνται μέσω της συμμετοχής στον αθλητισμό, και οι οποίες μπορούν να ωφελήσουν τους νέους; Δεξιότητες αυτορρύθμισης Η αυτορρύθμιση ορίζεται ως "οι διαδικασίες με τις οποίες ο εαυτός μας μεταβάλλει τις απαντήσεις του, συμπεριλαμβανομένων των σκέψεων, των συναισθημάτων και των συμπεριφορών". Σύμφωνα με τον Jonker, έξι δεξιότητες αναγνωρίζονται ως απαραίτητες για τις διαδικασίες αυτορρύθμισης: σχεδιασμός, παρακολούθηση, αυτοαξιολόγηση, προσπάθεια, αντανάκλαση και αυτοαποτελεσματικότητα. Το αθλητικό πλαίσιο μπορεί να αποτελέσει ένα περιβάλλον στο οποίο τα παιδιά μπορούν να αποκτήσουν αυτές τις δεξιότητες αυτορρύθμισης, τις οποίες στη συνέχεια θα είναι σε θέση χρησιμοποιούν και σε άλλα πλαίσια. Πιο συγκεκριμένα, η συμμετοχή στον αθλητισμό μπορεί να βελτιώσει τις ικανότητες αυτορρύθμισης των κοινωνικά ευάλωτων νέων και αυτές οι ικανότητες μπορούν να βελτιώσουν τις προοπτικές στη ζωή αυτών των νέων.

Αίσθηση της Συνοχής -Sense of Coherence (SOC) Το SOC (αίσθηση της συνοχής) ορίζεται ως η ικανότητα ενός ατόμου να αντιμετωπίσει δύσκολες ή αγχωτικές καταστάσεις. Η αύξηση του SOC των κοινωνικά ευάλωτων νέων μπορεί να αυξήσει τις δεξιότητες αυτορρύθμισης, οι 119

οποίες στη συνέχεια μπορούν να βελτιώσουν τις προοπτικές ζωής τους. Εκτός του κύριου παράγοντα που επηρεάζει την αίσθηση συνοχής των παιδιών, που είναι η ποιότητα της σχέσης γονέα-παιδιού, άλλοι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν σημαντικά . Το αθλητικό πλαίσιο μπορεί να είναι ένας τέτοιος τομέας. Συνεπώς, θεωρείται ότι η συμμετοχή στον αθλητισμό μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη του SOC και ότι οι νέοι που βρίσκονται σε κοινωνικά ευάλωτη θέση είναι σε θέση να χρησιμοποιούν καλύτερα τις ικανότητές αυτορρύθμισης σε διαφορετικούς τομείς της ζωής τους όταν έχουν πιο οξυμένη την αίσθηση της συνοχής. Εμπειρίες ζωής στον αθλητισμό Ερευνητές αναφέρουν ότι οι θετικές εμπειρίες ζωής είναι σημαντικές για την προσωπική ανάπτυξη ενός ανθρώπου και ότι το αθλητικό πλαίσιο μπορεί να προσφέρει εύφορο έδαφος για αυτές τις θετικές εμπειρίες. Ως εκ τούτου, η συμμετοχή στον αθλητισμό νέων που προέρχονται από κοινωνικά ευάλωτες ομάδες, μπορεί να προσφέρει χώρο για απόκτηση εμπειριών ζωής που αναπτύσσουν της αίσθηση συνοχής, όταν αυτές είναι κατανοητές, διαχειρίσιμες και ουσιαστικές.

Κοινωνικές συνθήκες για θετικό αντίκτυπο Πολλοί ερευνητές αναφέρουν ότι η συμμετοχή στον αθλητισμό δεν παράγει θετικά αποτελέσματα καθ 'εαυτή. Για να έχει θετικό αντίκτυπο ο αθλητισμός στους νέους, πρέπει να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Προκειμένου να δημιουργηθούν θετικά κοινωνικά αποτελέσματα, οι δεξιότητες του προπονητή και η ικανότητα του προπονητή να διατηρήσει ένα κίνητρο και ασφαλές κλίμα και να προσφέρει διάφορες ευκαιρίες για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων των νέων, παίζουν σημαντικό ρόλο. Επίσης, η ικανότητα της αντανάκλασης πάνω στις εμπειρίες αυτές θεωρείται πολύ σημαντική για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων αυτορρύθμισης και την αίσθησης συνοχής. Η συμμετοχή στον αθλητισμό συμβάλλει στη σχέση γνώσης-κινήτρου η οποία δίνει μεγάλη σημασία στη συνεργατική μάθηση και την αυτοαναφερόμενη βελτίωση.

0 120

5.3 Δεξιότητες επικοινωνίας

και

κατανόηση

των

αρχών

5.3.1 Πιθανά πρακτικά εμπόδια Περιορισμοί χρημάτων Ενώ καθοδηγείτε τους νέους στους τοπικούς αθλητικούς συλλόγους, ενδέχεται να συναντήσετε έλλειψη χρημάτων. Στην περίπτωση αυτή, μπορείτε να οργανώνετε δραστηριότητες χωρίς επιπλέον έξοδα, απευθυνόμενοι σε νέους που θα μπορούν να χρησιμοποιούν τον διαθέσιμο εξοπλισμό χωρίς κάποια επιβάρυνση. Επίσης, οι συνομιλίες πρόσωπο με πρόσωπο πρέπει να ενθαρρύνονται μεταξύ του προπονητή και των μελών της ομάδας, προκειμένου να ξεπεραστούν τυχόν εμπόδια που προκύπτουν από τα περιορισμένα οικονομικά δεδομένα. Επιπλέον, ο προπονητής πρέπει να γνωρίζει τις πιθανές ευκαιρίες χρηματοδότησης είτε σε εθνικό επίπεδο είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσον αφορά την οικονομική υποστήριξη οποιωνδήποτε δραστηριοτήτων που διοργανώνονται για κοινωνικά ευάλωτες ομάδες ή / και για την ανάπτυξη αθλητικών δραστηριοτήτων. Ηθικά ζητήματα Σεβασμός στα Άτομα (Αυτονομία) Η αρχή του σεβασμού παρέχει το δικαίωμα στο κάθε άτομο να έχει το δικαίωμα της επιλογής. Ως εκ τούτου, πρέπει να σέβεστε τις επιλογές των ατόμων που είναι μέλη της ομάδας σας. Επιπλέον, η κατ' ιδίαν συζήτηση θα σας βοηθήσει να καταλάβετε καλύτερα τι οδηγεί το άτομο να λάβει κάποιες αποφάσεις και μπορεί

121

να αποδειχθεί πραγματικά επωφελής για την επικοινωνία μεταξύ εσάς (προπονητής) και της ομάδας σας. Ισότητα Πρέπει να βεβαιωθείτε ότι όλα τα άτομα της ομάδας σας αντιμετωπίζονται ισότιμα και ότι δεν υπάρχουν περιστατικά διακρίσεων εντός της ομάδας. Επίσης, πρέπει να προωθήσετε την ιδέα του «ευ αγωνίζεσθαι» και να βεβαιωθείτε ότι τα μέλη της ομάδας σας γνωρίζουν τα οφέλη από κάθε δραστηριότητα που οργανώνεται από εσάς. Δικαιοσύνη Όταν αντιμετωπίζετε πιθανά προβλήματα που μπορεί να προκύψουν μέσα στην ομάδα, πρέπει να αντιμετωπίζετε άπαντες ισάξια. Μια καλή ιδέα θα ήταν να ορίσετε κάποιους βασικούς κανόνες που πρέπει να ακολουθήσετε ως ομάδα, όπως για παράδειγμα να σεβαστείτε ο ένας τον άλλον ή να συζητάτε μεταξύ σας τις οποιεσδήποτε δυσκολίες προκύψουν και να προσπαθήσετε να διατηρήσετε αυτούς τους κανόνες καθ 'όλη τη διάρκεια των προπονήσεων. Ο Coakley (2011) υποστήριξε ότι η θετική ανάπτυξη των νέων στα αθλητικά προγράμματα θα πρέπει επίσης να συνδυαστεί με την ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη, την οικοδόμηση ισχυρών κοινοτικών κοινωνικών θεσμών, την ενδυνάμωση των νέων για να αποτελέσουν πρότυπα και φορείς κοινωνικής αλλαγής στις κοινότητές τους. Ως εκ τούτου, οι κοινωνικές παρεμβάσεις που βασίζονται στον αθλητισμό θα πρέπει να αξιολογούνται και με βάση το πως αυτές οι πρακτικές σχετίζονται με την προσπάθεια για περισσότερη ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη στην ευρύτερη κοινωνία (Van de Walle et al., 2010). Έλλειψη υποστήριξης από τους γονείς Είναι πιθανό να συναντήσετε γονείς που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να στηρίξουν το παιδί τους στην απόφασή τους να συμμετάσχουν σε ένα αθλητικό σωματείο. Υπάρχουν διάφορες συμπεριφορές γονέων στην αθλητική ζωή των παιδιών τους, από το να μην συμμετέχουν καθόλου σε αυτή μέχρι να συμμετέχουν υπερβολικά και παραπάνω από αυτό που χρειάζεται. Αυτή η συμμετοχή λοιπόν κυμαίνεται από χαμηλή σε υψηλή και από θετική έως και αρνητική. Η θετική συμμετοχή 0 122

περιλαμβάνει την υποστήριξη του παιδιού με τρόπους όπως η προφορική ενθάρρυνση, η παρουσία τους σε ένα παιχνίδι, το να επιτρέπουν στο παιδί να λαμβάνει τις δικές του αποφάσεις σχετικά με το άθλημα που θέλει να επιλέξει και η παροχή οικονομικών και άλλων πόρων που επιτρέπουν και διευκολύνουν τη συμμετοχή του. Η αρνητική συμμετοχή αναφέρεται στη τάση των γονέων να καθοδηγούν τα παιδιά τους υπέρ του δέοντος και στην πίεση που τους ασκούν για να κερδίσουν ή να εκπληρώσουν τις δικές τους προσδοκίες. Και στις δύο περιπτώσεις ως προπονητής θα πρέπει να διατηρήσετε τη συμμετοχή του γονέα σε μια ισορροπία. Οι υπερβολικά εμπλεκόμενοι γονείς μπορούν να δημιουργήσουν ένα αγχωτικό περιβάλλον για το παιδί τους. Από την άλλη πλευρά, οι γονείς με αρνητική ή καθόλου συμμετοχή μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχολογική υγεία του παιδιού τους, υπό την έννοια ότι το παιδί θα αποθαρρυνθεί από τη συμμετοχή στις δραστηριότητες ή / και θα αισθανθεί επιπρόσθετο άγχος όταν συμμετέχει πραγματικά στη δραστηριότητα . Σε κάθε περίπτωση, μέσω της αλληλεπίδρασης πρόσωπο με πρόσωπο και μέσω συνεχών συνομιλιών, πρέπει να ενθαρρύνετε τα μέλη της ομάδας σας και πρέπει να είστε πρόθυμοι να συζητήσετε οποιοδήποτε πιθανό πρόβλημα μπορεί να προκύψει γι αυτούς.

Ας δούμε τι μάθαμε. Αναφέρετε τα πιθανά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσετε όταν προπονείτε νέους από κοινωνικά ευάλωτες ομάδες και προσθέστε σε αυτά προβλήματα που πιθανώς έχετε βιώσει στην καριέρα σας και τον τρόπο με τον οποίο τα αντιμετωπίσατε. ……………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………

123

……………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………

0 124

5.4.Μεθοδολογία 5.4.1 Αρχές για την υποστήριξη νέων σε ευάλωτη θέση Οι ακόλουθες αρχές βασίζονται σε ποιοτικές και τεκμηριωμένες προσεγγίσεις για την υποστήριξη ευάλωτων νέων. Αυτές οι αρχές μπορούν να βοηθήσουν τις διάφορες υπηρεσίες να αναπτύξουν τρόπους αντιμετώπισης με στόχο την αποτελεσματικότερη παροχή υπηρεσιών στους νέους. Οι αρχές αυτές βασίζονται σε πρακτικές που έχουν ήδη αποδειχθεί αποτελεσματικές, μέσω της έρευνας και της πρακτικής εφαρμογής. Δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης με βάση το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Η οικοδόμηση σχέσεων με βάση το σεβασμό και την εκτίμηση των δικαιωμάτων και των ατομικών συνθηκών που αντιμετωπίζει κάθε νεαρό άτομο είναι εξαιρετικά κρίσιμη και παίζει σημαντικό ρόλο στην επίτευξη μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων. Με αυτόν τον τρόπο, οι προπονητές είναι σε θέση να κατανοήσουν τους νέους με τους οποίους εργάζονται - για να μπορούν να επιβεβαιώσουν σε αυτούς τις ικανότητές τους και το δικαίωμά τους να αντιμετωπίζονται δίκαια. Οι νέοι πρέπει να μπορούν να εμπιστεύονται τους προπονητές τους και να αισθάνονται σίγουροι ότι το δικαίωμά τους στην ιδιωτική ζωή θα γίνεται σεβαστό και ότι οι πληροφορίες που τους αφορούν θα αντιμετωπίζονται με απόρρητο τρόπο. Οικοδόμηση πάνω στα δυνατά σημεία και ενίσχυση των προστατευτικών παραγόντων Η κατανόηση των δυνατών σημείων και δυνατοτήτων των νέων ανθρώπων είναι ζωτικής σημασίας για την σωστή εκτίμηση των αναγκών και των κινδύνων και τη μείωση της συμπεριφοράς υψηλού κινδύνου. Οι προπονητές πρέπει να οικοδομήσουν πάνω σε αυτές τις μοναδικές δεξιότητες, τα ενδιαφέροντα, τις ικανότητες, τις εμπειρίες και τις ικανότητες των νέων με τρόπους που ενισχύουν τους προστατευτικούς τους παράγοντες και να 125

αναπτύσσουν τις δεξιότητές τους για να συμμετέχουν ενεργά στην κοινότητα και την οικονομία. Η οικογένειες των νέων, οι φίλοι, οι εκπαιδευτικοί, οι κοινότητες και οι πολιτιστικές συνδέσεις και δίκτυα είναι οι κύριες πηγές υποστήριξης στη ζωή τους. Η αξιολόγηση του κινδύνου θα πρέπει να διεξάγεται με τέτοιο τρόπο που να εντοπίζει και να ενισχύει αυτές τις πρωταρχικές πηγές υποστήριξης καθώς και τα μοναδικά ενδιαφέροντα και ταλέντα κάθε νέου. Οι νέοι πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στον προγραμματισμό και στην επίτευξη των στόχων τους οποίους αποφασίζουν να επιτύχουν. Η έμφαση στα δυνατά σημεία επιτρέπει στους νέους να βλέπουν τον εαυτό τους και τις εμπειρίες τους πιο εποικοδομητικά και να επιτυγχάνουν τις αλλαγές που επιδιώκουν στη ζωή τους. Να ανταποκρίνεστε γρήγορα και με ευελιξία Οι προπονητές θα πρέπει να επιδιώξουν να αναπτύξουν κατάλληλες, καινοτόμες και ανταποκρινόμενες στις ανάγκες των νέων προπονήσεις προσαρμοσμένες στο κοινοτικό τους πλαίσιο και λαμβάνοντας υπόψη την ικανότητα του αθλητικού φορέα να τις υποστηρίξει. Η εποικοδομητική ανταπόκριση απαιτεί από τους προπονητές όταν παρέχουν υποστήριξη, να λαμβάνουν υπόψη την ηλικία, τις εμπειρίες της ζωής, τις πεποιθήσεις, την ταυτότητα και τις περιστάσεις του νέου. Προώθηση της συμμετοχής των νέων ανθρώπων Είναι σημαντικό οι νέοι να έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στη λήψη των αποφάσεων που τους επηρεάζουν. Η συμμετοχή ενδυναμώνει τα κίνητρα, τη νομιμοποίηση και την ποιότητα των παρεμβάσεων, καθώς οι νέοι δεσμεύονται για τα σχέδια υποστήριξής τους και για την επίτευξη των στόχων που οριοθετούνται για τους ίδιους. Οι διαδικασίες συμμετοχής δημιουργούν δεξιότητες που προάγουν την προσωπική ανάπτυξη και την αναγνώριση της συνεισφοράς των νέων στην κοινότητα. Οι νέοι έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν τις απόψεις τους και να ληφθούν σοβαρά υπόψη. 0 126

Η υιοθέτηση μιας προσέγγισης με βάση τις δυνατότητες των νέων δίνει έμφαση στην ανάπτυξη συνεργατικών σχέσεων όπου η τεχνογνωσία, η γνώση και οι πόροι όλων των ενδιαφερομένων μερών αποτιμώνται και μοιράζονται σε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση με στόχο την αλλαγή. Η παρακάτω λίστα σας δίνει μια ιδέα για το πώς λειτουργεί αυτή η προσέγγιση. Αποφεύγεται η σύνθεση κυρίαρχων γνώσεων, ιστοριών και ταμπελών Επικυρώνεται η ατομική και μοναδική εμπειρία των ανθρώπων και δίδεται η ανάλογη αξία στη σημασία αυτής της εμπειρίας. Αναγνωρίζονται τα δομικά και πολιτιστικά πλαίσια της ζωής των ανθρώπων και η μοναδικότητα της εμπειρίας τους Επιδιώκεται να αναγνωριστούν και να ενεργοποιηθούν τα δυνατά σημεία και οι ικανότητες των ανθρώπων ως κύρια κινητήρια δύναμη στις προσπάθειες αλλαγής Αποδίδεται αξία στις προσδοκίες και τους στόχους των ανθρώπων Δημιουργείται ένα πλαίσιο ανακάλυψης και δράσης, αυτοσχεδιασμού και δοκιμασίας νέων πραγμάτων Αποδίδεται αξία στην ποικιλομορφία της γνώσης και αναγνωρίζεται η υποκειμενικότητα Στηρίζεται στην εύρεση των σωστών ερωτήσεων μέσω της ομαδικής προσέγγισης όπου υπάρχει κοινή ευθύνη Επιτρέπει στις διαδικασίες και τα αποτελέσματα να καθορίζονται μέσω της συνεργασίας Σεβασμός και αναγνώριση της διαφορετικότητας Οι νέοι προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα κοινωνικής πραγματικότητας, εμπειριών, πεποιθήσεων, πολιτισμών και γλωσσών. Οι προπονητές πρέπει να έχουν την ικανότητα να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των νέων ανεξαρτήτως πολιτιστικής, κοινωνικής ή σεξουαλικής ταυτότητας. Η συμμετοχή των νέων απαιτεί ένα περιβάλλον χωρίς αποκλεισμούς, ασφαλές και με σεβασμό, στο οποίο τα άτομα θα αντιμετωπίζονται δίκαια. Οι νέοι πρέπει να ενθαρρύνονται και να υποστηρίζονται ενεργά για να διατηρούν τις πολιτιστικές, κοινωνικές και φιλικές σχέσεις τους.

127

Αυτό σημαίνει ότι οι προπονητές πρέπει να σέβονται και να τιμούν την διαφορετικότητα των νέων που είναι πρόσφυγες, που μιλούν διαφορετικές γλώσσες, που προέρχονται από διαφορετικούς πολιτισμούς, που προσδιορίζουν τον εαυτό τους ως λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι κλπ. Η ανταπόκριση στις συγκεκριμένες ανάγκες συνεπάγεται την εξέταση των οικογενειακών και συγγενικών σχέσεών τους, των πολιτιστικών τους αξιών, της σεξουαλικότητας και των ζητημάτων ταυτότητας φύλου.

Κάντε το ακόλουθο τεστ αυτοαξιολόγησης για προπονητές για να πάρετε μια ιδέα για τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες σας ως προπονητής και να λάβετε κάποιες συμβουλές για το πώς να βελτιώσετε τις ικανότητές σας ως προπονητής. https://www.mindtools.com/pages/article/coaching-skills-quiz.htm

5.4.2 Η χρήση των σύγχρονων τεχνολογιών ως μέσο ενσωμάτωσης κοινωνικά ευάλωτων ομάδων Οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης έχουν πάρει σημαντικό χώρο στην ζωή μας. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι πριν από 10 χρόνια δεν υπήρχε καν Facebook ή Twitter! Πριν από 15 χρόνια, οι άνθρωποι περίμεναν να ακούσουν ο ένας από τον άλλον σε φυσικό χρόνο επειδή ακόμα και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο δεν ήταν τόσο διαδεδομένο. Τα Social Media ορίζονται ως μορφές ηλεκτρονικής επικοινωνίας μέσω των οποίων οι χρήστες δημιουργούν διαδικτυακές κοινότητες για να μοιράζονται πληροφορίες, ιδέες, προσωπικά μηνύματα και άλλο περιεχόμενο όπως πχ βίντεο και φωτογραφίες.

0 128

Πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επηρέασαν την ζωή και την κοινωνία μας; Ελεύθερη και εύκολη επικοινωνία: Ζούμε σε μια εποχή όπου ο κόσμος είναι ανοικτός σε εμάς. Μπορούμε να επικοινωνήσουμε με οποιονδήποτε σε όλο τον κόσμο, ανά πάσα στιγμή, με μερικά λεπτά αναζήτησης στο διαδίκτυο και πληκτρολογώντας μερικές λέξεις. Είναι δωρεάν, σε αντίθεση με τους παραδοσιακούς τρόπους επικοινωνίας (δηλαδή γράμματα ή τηλεφωνήματα). Είναι πιο αποτελεσματικό. Η επιστολή σας δεν θα χαθεί καθ 'οδόν και είστε σίγουροι ότι ο αποδέκτης θα απαντήσει στο μήνυμά σας στο Facebook άμεσα ή τουλάχιστον το συντομότερο δυνατόν. Μπορούμε επίσης να μοιραστούμε στοιχεία της ζωής μας, όπως πράγματα που μας αρέσουν, φωτογραφίες του εαυτού μας και άλλων ανθρώπων της ζωής μας κλπ. Επίσης, μπορείτε να επικοινωνήσετε και να προσεγγίσετε άτομα που δεν γνωρίζετε. Για παράδειγμα, έχετε δει κάποιον κάπου και σας άρεσε. Μπορείτε να τον αναζητήσετε στο Facebook, στο Instagram, στο Twitter κ.λπ. και μπορείτε να του στείλετε ένα μήνυμα. Αυτός είναι ένας εντελώς νέος τρόπος προσέγγισης ενός ξένου. Προώθηση εκδηλώσεων / εκστρατειών / ιδεών: Ο ευκολότερος τρόπος προώθησης διαφόρων εκδηλώσεων σήμερα είναι μέσω του Facebook. Οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση στο event σας όλο το 24ωρο και μπορούν να ενημερωθούν αμέσως για οτιδήποτε σχετίζεται με αυτό. Επιπλέον, μπορείτε να δείτε εύκολα τα γεγονότα που θα παρακολουθήσουν οι φίλοι σας και αν ενδιαφέρεστε, μπορείτε επίσης 129

να παρευρεθείτε σε αυτά. Οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί έχουν πολλά οφέλη μέσω της χρήσης των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης για τις εκστρατείες ευαισθητοποίησής τους. Ιστοσελίδες όπως το Facebook, το Twitter, το YouTube και άλλες αποτελούν οικονομικά αποδοτικό μέσο για τη διάδοση των δραστηριοτήτων ενός οργανισμού.

5.4.3 Πως οι μοντέρνες τεχνολογίες και τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να συνεισφέρουν στην ενσωμάτωση νεαρών ανθρώπων από κοινωνικά ευάλωτες ομάδες; 1.

Άνθρωποι σε υπεύθυνες θέσεις όπως εσείς (οι προπονητές) μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης για να προσεγγίσουν κάποιον και να τον / την ενθαρρύνουν να συμμετάσχει στην ομάδα του ή να έρθει στις προπονήσεις. Δεδομένου ότι αυτός ο τύπος επικοινωνίας δεν στηρίζεται στην επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο, είναι ένας ευκολότερος τρόπος προσέγγισης, χωρίς να υπάρχει ο φόβος να αισθανθεί κάποιος άσχημα ή να προσβληθεί. Πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι η προσέγγιση ενός παιδιού από μια κοινωνικά ευάλωτη ομάδα μπορεί να είναι δύσκολη επειδή μπορεί να αισθάνεται τον φόβο της απόρριψης είτε από εσάς είτε από τον εαυτό του. Είναι πιο εύκολο να πραγματοποιηθεί η πρώτη αλληλεπίδραση μέσω Facebook, Twitter, κλπ. επειδή θα είναι πιο απρόσωπη, χωρίς τον φόβο της αποτυχίας της επικοινωνίας και χωρίς να δημιουργεί ένα αγχωτικό περιβάλλον για τον νέο άνθρωπο.

Εκτός από την πρώτη αλληλεπίδραση, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τα κοινωνικά δίκτυα για να διατηρήσετε τη σχέση σας με τα μέλη της ομάδας σας ή να προσθέσετε νέα μέλη που θέλετε να ενσωματώσετε στην ομάδα σας. Στο πρώτο σενάριο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το Facebook για να δημιουργήσετε ομάδες με τις οποίες μπορείτε να μοιράζεστε πληροφορίες με την ομάδα σας σχετικά με την ώρα που θα πραγματοποιηθεί η προπόνηση, τον τόπο και άλλες πληροφορίες που εσείς ή κάποιος από την ομάδα σας επιθυμείτε να μοιραστείτε με τους άλλους . Επίσης, μπορείτε να δημιουργήσετε δημοσκοπήσεις και να ενθαρρύνετε τους νέους να επιλέξουν τι είδους δραστηριότητα θα προτιμούσαν για την επόμενη σας συνάντηση. Μπορείτε ακόμη να συζητήσετε πιθανά προβλήματα που μπορεί να προκύψουν.

0 130

Επιπλέον, εάν κάποιος πέτυχε κάποιο επίτευγμα κατά τη διάρκεια της προπόνησης, μπορείτε να το ανακοινώσετε στο Facebook ως επιβράβευση για να ενθαρρύνετε και τους υπόλοιπους να επιτύχουν τους στόχους τους. 3.

Ένας από τους καλύτερους τρόπους είτε για να βρείτε νέα μέλη είτε για τη συμμετοχή των νέων σε νέες δραστηριότητες είναι τα κοινωνικά δίκτυα. Αν διατηρείτε ενημερωμένη την κοινότητα σας σε ένα social media σε αυτό που κάνετε ως προπονητής και ως ομάδα, μπορείτε να προσελκύσετε νέους που πρωτύτερα δίσταζαν να κάνουν το βήμα να έρθουν και να συμμετάσχουν στην ομάδα σας. Διατηρήστε τους ενημερωμένους με συχνές αναρτήσεις με βίντεο από τις προπονήσεις σας, με φωτογραφίες από την ομάδα και τις υπόλοιπες δραστηριότητές σας, δημιουργώντας συχνά νέα events(πχ με τίτλο "Ελάτε να μας γνωρίσετε"), για να τους δώσετε την ευκαιρία να σας γνωρίσουν και να θέλουν να γίνουν μέλος της ομάδας σας .

Γράψτε ένα στρατηγικό σχέδιο για το πώς θα προωθήσετε τις δραστηριότητες της ομάδας σας και πώς θα προσελκύσετε νέους στην ομάδα /προπονήσεις σας ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………. …………………………………………………………………………………………………….

131

5.4.4 Εφαρμογή στην Πράξη Αυτό το κεφάλαιο θα σας δώσει μερικές ιδέες για τρέχοντα προγράμματα που σχετίζονται στενά με τους σκοπούς αυτής της εκπαίδευσης και θα σας δώσουν μια σύντομη ιδέα για πιθανούς τρόπους που μπορείτε να εργαστείτε με νέους από κοινωνικά ευάλωτες ομάδες.

5.4.4.1 Μελέτη Περίπτωσης (Buffalo, New York) https://www.youtube.com/watch?v=1OjvOWGT-eo Το βίντεο που θα παρακολουθήσετε θα σας δώσει μια ιδέα ενός προγράμματος που εφαρμόστηκε στις ΗΠΑ και των αποτελεσμάτων του για τα παιδιά που εμπλέκονται. Παρακαλούμε να λάβετε ορισμένες σημειώσεις στις ακόλουθες ερωτήσεις.

0 132

Τι αντίκτυπο έχει ο αθλητισμός στα παιδιά μας;

Τι μαθήματα ζωής διδάσκει ο αθλητισμός στα παιδιά μας;

Πώς μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε τον αθλητισμό έτσι ώστε ο σκοπός του να είναι η ανάπτυξη της νεολαίας; Τι προσφέρει ο αθλητισμός στα παιδιά;

Ποιο είναι το σημαντικότερο πρόβλημα στις ΗΠΑ όσον αφορά τα παιδιά;

Κρατήστε σημειώσεις ακολουθείται στις ΗΠΑ

Τι είναι καινοτόμο σε αυτό το πρόγραμμα;

Ποιά είναι η κύρια έμφαση σε αυτό το πρόγραμμα;

Με ποιους τρόπους καθοδηγούν τα παιδιά;

Τι διδάσκουν στα παιδιά τους;

σχετικά

με

το

τρέχον

πρόγραμμα

που

5.4.5 Πρακτική εφαρμογή για τους προπονητές 1.

Δημιουργήστε ουσιαστικές αθλητικές εμπειρίες για τους νέους προκειμένου να τους κρατήσετε ενεργούς στις αθλητικές δραστηριότητες για να αναπτύξουν δεξιότητες ζωής και να μάθουν πώς μπορούν να «αντιμετωπίσουν» τα πράγματα.

ΠΩΣ? Διασφαλίστε ότι οι νέοι αντιμετωπίζουν τον αθλητισμό ως μια σημαντική δραστηριότητα για να μπορέσουν να επιτύχουν συγκεκριμένους στόχους συμπεριφοράς Διασφαλίστε ότι όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα, αυτοί επιμένουν και δεν εγκαταλείπουν Παρακινήστε τους να δοκιμάσουν κάτι καινούργιο για να ενισχύσουν την προσωπική τους ανάπτυξη και να βελτιώσουν την ανταγωνιστική τους απόδοση Δημιουργήστε μικρές στιγμές επιτυχίας κατά τη διάρκεια της προπόνησης, δώστε τους συγχαρητήρια για κάθε επίτευγμα που καταφέρνουν και να είστε θετικοί στις προσπάθειες των νέων να ξεκινήσουν μια νέα πρόκληση. Με αυτό τον τρόπο θα συμβάλετε στην αύξηση της κατανόησης τους για τις προκλήσεις της καθημερινότητας και στην ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν αυτές τις προκλήσεις 2.

Κάντε τον αθλητισμό κατανοητό και διορατικό.

ΠΩΣ? Διασφαλίστε ότι οι νέοι κατανοούν πως μπορούν να φτάσουν στην επιτυχία Διασφαλίστε ότι μπορούν να εντοπίσουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να είναι επιτυχείς Στρατηγικές κατανόησης: Προσφέρετε μια σταθερή δομή α) να είστε στην ώρα σας β)στο ίδιο σημείο συνάντησης (πχ τα αποδυτήρια) γ) προσπαθήστε να κάνετε προπόνηση στο ίδιο στάδιο

133

Ενθαρρύνατε τη νεολαία να προβληματιστεί σχετικά με συγκεκριμένες καταστάσεις, προκειμένου να τις κατανοήσει καλύτερα και να εντοπίσει τις στρατηγικές αυτές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε συγκεκριμένες αθλητικές καταστάσεις (δηλ. να θέσουν τις σωστές ερωτήσεις για να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην προσωπική τους ανάπτυξη) Ενισχύστε την συνείδηση και την υπευθυνότητά τους Βοηθήστε τους να καταλάβουν «πώς λειτουργούν τα πράγματα» στο αθλητικό περιβάλλον ζητώντας τους να κάνουν ερωτήσεις και ενθαρρύνοντάς τους να προβληματιστούν για καταστάσεις και δραστηριότητες Κρατήστε τους ίδιους κανόνες και αξίες που ισχύουν στην κοινότητα ή στο σχολείο για να τους βοηθήσετε να καταλάβουν τι θεωρείται "φυσιολογικό" και τι αναμένεται από αυτούς στην κοινωνία. 3.

Κάντε τον αθλητισμό μια διαχειρίσιμη εμπειρία

ΠΩΣ? Βοηθήστε τους να προσδιορίσουν τις δεξιότητες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να είναι επιτυχείς, με την επιτυχία να μην ορίζεται αναγκαστικά ως «νίκη» αλλά ως «γνώση». Ισορροπία μεταξύ προκλήσεων και πόρων, διότι για να μπορέσουν οι νέοι να επιτύχουν την προσωπική τους ανάπτυξη και να προχωρήσουν μπροστά πρέπει να αντιμετωπίσουν μια ποικιλομορφία καταστάσεων (δηλαδή, μεταβολή στις ασκήσεις). Εύκολες ασκήσεις στην αρχή της προπόνησης για να εξασφαλιστεί η επιτυχία Προσφέρετε τους απαραίτητους πόρους για την αντιμετώπιση τυχών προκλήσεων (δηλαδή ζητάτε από τους νέους να σας λένε τι θα χρειαστούν για να ολοκληρώσουν την άσκηση) Να παρέχετε σαφείς κανόνες κατά τη διάρκεια των μαθημάτων Ενθαρρύνετε την ομαδική εργασία για να βοηθήσετε τους νέους να νιώσουν το ομαδικό πνεύμα και την αίσθηση του ανήκειν.

0 134

Παρέχετε κάποια δομή στις ασκήσεις σας και δώστε τη δυνατότητα πολλαπλών επιλογών στους νέους από τις οποίες μπορούν να επιλέξουν την προτίμηση τους κατά τη διάρκεια μιας άσκησης. Χρησιμοποιήστε ανταγωνιστικά στοιχεία για να τους προσφέρετε επιπλέον κίνητρα απόδοσης

5.4.6 Παιχνίδια Επικοινωνίας Εδώ θα βρείτε ορισμένα παιχνίδια που μπορούν να σας βοηθήσουν να ενισχύσετε τις επικοινωνιακές δεξιότητες των ομάδων σας και να σας βοηθήσουν στη σύνδεση της ομάδας. Ναρκοπέδιο Συνολικός Χρόνος: 60 λετπά Μέγεθος ομάδας: 2 έως 30. Λειτουργεί καλύτερα με μεγαλύτερες ομάδες. Τι είναι: Ένας ένας κάθε φορά, οι συμμετέχοντες πρέπει να περιηγηθούν σε ένα ναρκοπέδιο και να το διασχίσουν με ασφάλεια χωρίς να πατήσουν σε μία «νάρκη». Εάν βρεθούν σε μία «νάρκη», πρέπει να επιστρέψουν στο σημείο εκκίνησης. Η ομάδα έχει το δικαίωμα να σχεδιάζει και να φτιάξει μια στρατηγική, αλλά θα πρέπει να παραμείνει σιωπηλή όταν ένα μέλος της ομάδας ξεκινάει τη σειρά του. Ποιό είναι το όφελος για τους έφηβους: Η δραστηριότητα αυτή ωθεί τους εφήβους να συνεργαστούν για να λύσουν μαζί το παζλ του ναρκοπεδίου. Συνήθως, αυτό που συμβαίνει είναι ότι κάθε άτομο απομνημονεύει τη θέση κάθε γνωστής νάρκης και σταδιακά αυτό που τα παιδιά συνειδητοποιούν είναι ότι είναι ευκολότερο και αποτελεσματικότερο εάν όλοι εργάζονται μαζί για να απομνημονεύσουν ορισμένα τμήματα του ναρκοπεδίου. Αυτή η δραστηριότητα είναι εξαιρετική για την ενθάρρυνση της ομαδικής εργασίας, της συνεργασίας και της επικοινωνίας. Ο περίπατος της εμπιστοσύνης Συνολικός χρόνος: 35 λεπτά 5 λεπτά για ενημέρωση και καθορισμό της ομάδας

135

20 λεπτά = 2 x 10 λεπτά περίπατοι εμπιστοσύνης 10 λεπτά για ανασκόπηση και αποδόμηση του παιχνιδιού Μέγεθος ομάδας: Μέγιστο 20 συμμετέχοντες (10 ζεύγη) Εργαζόμενοι σε ζευγάρια, οι συμμετέχοντες με τα μάτια τους δεμένα, οδηγούνται σε μια βόλτα στην γύρω περιοχή από τους συνεργάτες τους. Αυτή είναι μια δραστηριότητα που ωφελεί τις δεξιότητες επικοινωνίας και την ανάπτυξη της εμπιστοσύνης. Μαθησιακά Αποτελέσματα Επικοινωνία Δημιουργική σκέψη Ηγεσία Συνειδητοποίηση των κινδύνων Περιγραφή του Μοντέλου Επικοινωνίας Παρουσιάζεται ένα μοντέλο επικοινωνίας που βοηθά τους συμμετέχοντες να κατανοήσουν καλύτερα τι πραγματικά χρειάζεται για να υπάρξει αποτελεσματική επικοινωνία. Προτεινόμενος χρόνος: 30 λεπτά Σκοπός Να παρουσιαστεί ένα εννοιολογικό μοντέλο που οι συμμετέχοντες θα μπορούν να ακολουθούν για να μπορέσουν να γίνουν καλύτεροι στην επικοινωνία. Πόροι: Ένα φυλλάδιο Παρουσίαση: 1. Παρουσιάστε το φυλλάδιο και εξηγήστε ότι αυτό αντιπροσωπεύει ένα μοντέλο που δείχνει πώς μπορούν να επιτευχθούν αποτελεσματικές επικοινωνίες. Αν και μπορεί να φαίνεται σαν μια δυσκίνητη διαδικασία, αυτό το μοντέλο χρησιμοποιείται με κάποιο τρόπο από πολλούς ανθρώπους σε όλες τις επικοινωνίες τους. 2. Περάστε τα τέσσερα βήματα που εμφανίζονται στο μοντέλο. Επισημάνετε ότι σε αυτό το μοντέλο υπάρχει ένας ΑΠΟΣΤΟΛΕΑΣ και ένας ΠΑΡΑΛΗΠΤΗΣ.3. Ξεκινήστε με τον ΑΠΟΣΤΟΛΕΑ και επισημάνετε ότι το πρώτο βήμα σε μια διαδικασία επικοινωνίας είναι ο ΑΠΟΣΤΟΛΕΑΣ να στείλει το μήνυμα στον ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ. Εξηγήστε ότι ακόμη και σε αυτό το πρώιμο βήμα αυτής της διαδικασίας, πολλά προβλήματα μπορεί να 0 136

συμβούν. Για παράδειγμα, το μήνυμα μπορεί να μην έχει δοθεί με σαφήνεια από τον ΑΠΟΣΤΟΛΕΑ. Αυτό θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα των επικοινωνιακών δεξιοτήτων του ΑΠΟΣΤΟΛΕΑ ή ακόμα και της προσπάθειας που καταβάλλει αυτό το άτομο για να επικοινωνήσει με σαφήνεια. 4. Το δεύτερο βήμα αφορά τον ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ, τόσο στο να ακούσει όσο και στο να απαντήσει στο μήνυμα. Μπορεί να υπάρχουν προβλήματα και με τους δύο. Ο παραλήπτης ενδέχεται να μην μπορεί να ακούσει με σαφήνεια το μήνυμα για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένων των διαφορετικών ήχων στο περιβάλλον ή του ανταγωνισμού Αποδόμηση: Εξηγήστε ότι αυτό το μοντέλο παρέχει μια μορφή επικοινωνίας που θα μπορούσε να ακολουθηθεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Παρότι μπορεί να μην είναι πρακτικό να περνάτε κάθε ένα από αυτά τα βήματα του μοντέλου κάθε φορά που επικοινωνείτε με τους άλλους, με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζετε ότι όταν αυτές οι έννοιες χρησιμοποιούνται με κάποιο τρόπο, μπορούν να βοηθήσουν τους συμμετέχοντες να γίνουν καλύτεροι στην επικοινωνία. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για να διασφαλιστεί ότι το μήνυμα παραδόθηκε με σαφήνεια και ότι έγινε κατανοητό. Αναφέρετε το παράδειγμα του διευθυντή που ζητούσε από τους υπαλλήλους να επαναλάβουν σε αυτόν τι τους είπε ακριβώς. Κάνοντας αυτό, δίδαξε τους υπαλλήλους του να είναι καλύτεροι ακροατές. Άκουγαν προσεκτικά όλα όσα τους ανέθετε, διότι γνώριζαν ότι θα τους ζητούσε έπειτα να επαναλάβουν αυτά που τους είπε.

137

5.5 Αναφορές: Garber, P. R. (2008). 50 communications activities, icebreakers, and exercises. Super, S., Hermens, N., Verkooijen, K., & Koelen, M. (2014). Enhancing life prospects of socially vulnerable youth through sport participation: a mixed methods study. BMC Public Health,14(1). Super, S., Verkooijen, K., & Koelen, M. (2016). The role of community sports coaches in creating optimal social conditions for life skill development and transferability – a salutogenic perspective. Sport, Education and Society, 1-13. doi:10.1080/13573322.2016.1145109 http://www.ventureteambuilding.co.uk/team-building-activities-for-teens/

0 138

ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΤΑΞΗ, ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ

139

Συγγραφέας, οργανισμός:

CESIE

Σκεπτικό ενότητας

Ο αθλητισμός ως εργαλείο για κοινωνική ένταξη και κοινωνική αλλαγή. Μια δήλωση που επισυνάπτεται στη Συνθήκη του Άμστερνταμ υπογραμμίζει «την κοινωνική σημασία του αθλητισμού, ιδίως του ρόλου που αυτός παίζει στη σφυρηλάτηση της ταυτότητας και την προσέγγιση μεταξύ των ανθρώπων». Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ όπως επίσης και πολλές ΜΚΟ τονίζουν τον ρόλο του αθλητισμού ως εργαλείου κοινωνικής ενσωμάτωσης και καταπολέμησης της αδιαλλαξίας. Η έννοια της κοινωνικής ένταξης με απλά λόγια σημαίνει ότι όλα τα παιδιά πρέπει να έχουν την δυνατότητα να ενταχθούν. Οι διαπολιτισμικές δεξιότητες βοηθούν τους προπονητές να αλληλεπιδρούν με παιδιά από διαφορετικό πολιτισμικό / εθνικό υπόβαθρο. Επιπλέον, οι προπονητές μπορούν να προσαρμόσουν τις αθλητικές δραστηριότητες ανάλογα με τις διαφορετικές ομάδες παιδιών. Οι κοινωνικές δεξιότητες αφορούν δεξιότητες που διευκολύνουν την επικοινωνία και την αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων. Με αυτόν τον τρόπο, βοηθούν τους ανθρώπους να δημιουργούν καλύτερες σχέσεις και να επικοινωνούν με σαφήνεια και σεβασμό. Οι κοινωνικές δεξιότητες αφορούν τόσο τη λεκτική όσο και τη μη λεκτική επικοινωνία, όπως η γλώσσα του σώματος και η προσωπική εμφάνιση. Είναι πολύ σημαντικό για τους προπονητές να χρησιμοποιούν τις κοινωνικές δεξιότητες επειδή αυτές θα τους επιτρέψουν τη δημιουργία και ανάπτυξη σχέσεων. Ο όρος κοινωνικές δεξιότητες περιγράφει τη γνώση και την ικανότητα χρήσης διαφορετικών κοινωνικών συμπεριφορών που είναι κατάλληλες για την έκαστοτε διαπροσωπική κατάσταση.

Μαθησιακοί 0 140

Η χρήση της έννοιας "ευ αγωνίζεσθαι" ως εκπαιδευτικό

στόχοι:

εργαλείο για τα παιδιά. Να αυξηθεί η κατανόηση και η ευαισθητοποίηση των προπονητών σχετικά με τα στερεότυπα Να ξεπεραστούν οι διακρίσεις και να δημιουργηθούν περιβάλλοντα χωρίς αποκλεισμούς μέσω της σωματικής δραστηριότητας. Να αναπτύξουν και να αποκτήσουν διαπολιτισμικές δεξιότητες για να είναι σε θέση να ενημερώνουν τα παιδιά και τους άλλους προπονητές για τον διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού ανάλογα με τις διαφορετικές ομάδες. Να αναπτυχθούν οι γνώσεις, οι δεξιότητες και οι ικανότητες των προπονητών σχετικά με την χρήση του αθλητισμού ως εργαλείο κοινωνικής ένταξης και άσκησης για τα παιδιά / νέους, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές του κοινωνικού και πολιτιστικού τους περιβάλλοντος

Ικανότητες που θα αποκτηθούν

Γνώσεις: Ενίσχυση της ικανότητας εφαρμογής της κοινωνικής ένταξης στην καθημερινή εργασία με παιδιά κατανόηση του τι σημαίνει πολιτισμός και του διαφορετικού πολιτισμικού υπόβαθρου κατανόηση των κοινωνικών δραστηριοτήτων, των κοινωνικών δεξιοτήτων και τους οφέλους της κοινωνικής αλληλεπίδρασης Δεξιότητες: βελτιωμένη ικανότητα στη διαχείριση της διαφορετικότητας βελτιωμένες δεξιότητες σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης των συγκρούσεων και τον τρόπο ανάπτυξης της διαπολιτισμικής ευαισθησίας βελτίωση των προσωπικών δυνατοτήτων σε τομείς που

141

αφορούν την κοινωνική αλληλεπίδραση Ικανότητες: απόκτηση δεξιοτήτων για αποτελεσματικότερη εργασία σε ένα διαπολιτισμικό περιβάλλον ικανότητα επικοινωνίας σε διαφορετικά περιβάλλοντα, έκφρασης και κατανόησης διαφορετικών απόψεων, χτίσιμο αυτοπεποίθησης στα παιδιά, ενσυναίσθηση Διδακτικές μέθοδοι

Κατ' ιδίαν Ατομική εργασία Διαδίκτυο

Αξιολόγηση των συμμετεχόντων

Θεωρητική και πρακτική εξέταση • εφαρμογή της γνώσης στην πράξη • κουίζ για να ελέγξετε τις αποκτηθείσες γνώσεις

6.1.Εισαγωγή στην Κοινωνική Ένταξη Σκοπός αυτής της εκπαιδευτικής ενότητας είναι η παροχή υλικού, όπως οι άτυπες δραστηριότητες, που απευθύνονται στους προπονητές που εργάζονται με παιδιά. Η ιδέα πίσω από όλες αυτές τις δραστηριότητες είναι η κοινωνική ένταξη, ιδίως για τα παιδιά που προέρχονται από μειονεκτικές κοινωνικές ομάδες.

6.1.1.Τι είναι Κοινωνικός Αποκλεισμός; Ο κοινωνικός αποκλεισμός μπορεί να οριστεί ως η εμπειρία των κοινωνικών, πολιτιστικών και οικονομικών ανισοτήτων. Είναι η διαδικασία με την οποία ορισμένα άτομα, ομάδες ή κοινότητες ωθούνται στο περιθώριο της κοινωνίας και δεν είναι σε θέση να συμμετάσχουν πλήρως σε αυτήν εξαιτίας της φτώχειας, της ανεπαρκούς εκπαίδευσης ή/και των ανεπαρκώς ανεπτυγμένων δεξιοτήτων ζωής.

0 142

Ως αποτέλεσμα, άνθρωποι αποκλείονται από ορισμένες, αλλά όχι απαραίτητα από όλες, τις πτυχές της καθημερινής ζωής, από δραστηριότητες που κατά τα άλλα θεωρούνται φυσιολογικές για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι μπορούν να αποκλειστούν από: 1. 2. 3. 4.

Την Παραγωγή: χωρίς επαρκή πρόσβαση στην απασχόληση ή στην εκπαίδευση Την Κατανάλωση: δεν είναι σε θέση να αγοράσουν αγαθά και υπηρεσίες Τα Κοινωνικά Δίκτυα: έλλειψη πρόσβασης σε κοινωνικούς, αθλητικούς ή πολιτιστικούς οργανισμούς Τη Λήψη αποφάσεων: χωρίς πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας, με περιορισμένη δυνατότητα αλλαγής ατομικών ή ευρύτερων συνθηκών

Πολύ συχνά αυτό συμβαίνει λόγω της έλλειψης χρημάτων ή πόρων των ανθρώπων, αλλά είναι συνδυασμός και άλλων αιτιών. Αυτές μπορεί να είναι οι ακόλουθες: 5. 6. 7. 8. 9.

Ευθείες διακρίσεις κατά συγκεκριμένων ομάδων ή κατηγοριών ατόμων. "Φυσικά" εμπόδια όπως η έλλειψη δυνατότητας μεταφοράς ή η απουσία υπηρεσιών / εγκαταστάσεων σε περιοχές / κοινότητες. Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους για να κάνουν "ένα βήμα προς τα εμπρός" και να συμμετέχουν στην κοινωνία και όσα εκείνη προσφέρει. Αρκετοί άνθρωποι δεν διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα για να μπορέσουν να συμμετάσχουν και να πάρουν ευκαιρίες μέσα στην κοινωνία. Πολλοί θεσμοί εργάζονται με βάση το "ένα μέγεθος που ταιριάζει σε όλους" και δεν προσανατολίζονται στις ιδιαίτερες ανάγκες των ατόμων με συγκεκριμένα προβλήματα, ιδιαιτερότητες και ελλείψεις .

6.1.2.Τι σημαίνει ένταξη; Η κοινωνική ένταξη και ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι σχετικά νέοι όροι που αναπτύχθηκαν ως απάντηση στις επικρίσεις του όρου φτώχεια. Αλλά η φτώχεια και η στέρηση δεν είναι καινούργιες έννοιες και παραμένουν, ακόμη και σήμερα, ένα μείζον ζήτημα για πολλές κοινότητες. Ο όρος "κοινωνικός αποκλεισμός" περιγράφει τη διαδικασία που οδηγεί άτομα ή ομάδες να εξαιρούνται ολοκληρωτικά ή εν μέρει από τις συνήθεις ανταλλαγές, τις πρακτικές και τα δικαιώματα της σύγχρονης κοινωνίας και επομένως να εξαιρούνται από την 143

πλήρη συμμετοχή σε αυτήν την κοινωνία. «Η κοινωνική ένταξη είναι η διαδικασία με την οποία καταβάλλονται προσπάθειες για να εξασφαλιστεί ότι όλοι, ανεξάρτητα από τις εμπειρίες τους και την περίσταση στην οποία βρίσκονται, έχουν πρόσβαση σε ευκαιρίες για να επιτύχουν στη ζωή. Μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια για λιγότερη ανισότητα, και περισσότερη ισορροπία μεταξύ δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του πολίτη καθώς επίσης και αυξημένη κοινωνική συνοχή ». (Ένταξη, 2002)

6.2.Ένταξη και Διαφορετικότητα στον Αθλητισμό Η υποστήριξη ενός περιβάλλοντος χωρίς διακρίσεις συνεπάγεται στην υποδοχή όλων στον σύλλογο σας, ανεξάρτητα από παράγοντες όπως η ικανότητα, το φύλο, το γένος, το ιστορικό ή ηλικία του κάθε ατόμου. Όταν κάθε μέλος της κοινότητας έχει το δικαίωμα, ανεξάρτητα από τους παραπάνω παράγοντες, να συμμετάσχει και να γίνει μέλος, τότε η συμμέτοχη αυτή είναι επωφελής για όλους. Η ένταξη στον αθλητισμό έχει οριστεί ως η ενίσχυση της πρόσβασης, της συμμετοχής και της μείωσης του αποκλεισμού από οποιαδήποτε χώρο που παρέχεται η δυνατότητα αθλητισμού και σωματικής δραστηριότητας. Ο στόχος μας πρέπει επομένως να περιλαμβάνει όλα τα παιδιά και τους νέους, ανεξάρτητα από τυχόν αναπηρία, και να δίνει σε όλους την δυνατότητα να συμμετέχουν πλήρως στον αθλητισμό και στο πως επιλέγουν να περάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους. Τα εμπόδια που κάνουν πιο δυσχερή την πρόσβαση στον αθλητισμό είναι συνήθως τα ακόλουθα: 1.

0 144

Φυσικά εμπόδια: Είναι αναγκαίο για τα παιδιά με αναπηρίες να λαμβάνουν υπηρεσίες φυσικής αποκατάστασης (φυσιοθεραπεία, προσθετικά, βοηθήματα κίνησης κλπ.) για να μπορούν να συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες. Επιπλέον, οι αθλητικές εγκαταστάσεις πρέπει να είναι προσβάσιμες π.χ. εξοπλισμένες με ράμπες και με ομαλές επιφάνειες και προσβάσιμους δρόμους. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις πρέπει επίσης να έχουν τουαλέτα και εγκαταστάσεις, οι οποίες να είναι προσιτές, τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες.

Κοινωνικά εμπόδια: Υπάρχουν πολλές δύσκολες νοοτροπίες και απόψεις σχετικά με τα παιδιά με αναπηρίες και τον αθλητισμό, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στον αποκλεισμό αυτών των παιδιών. Για παράδειγμα: ορισμένα παιδιά και νέοι ενδέχεται να μην έχουν την αυτοπεποίθηση να συμμετάσχουν σε δημόσιες δραστηριότητες όπως ο αθλητισμός. Μπορεί να είναι ντροπαλοί, να ανησυχούν ότι η συμμετοχή τους μπορεί να τους προκαλέσει ταπείνωση ή μπούλινγκ από άλλα παιδιά / νέους ή να φοβούνται να βιώσουν την ήττα. Ο δάσκαλος μπορεί επίσης να φοβάται ότι το παιδί θα τραυματιστεί ή να μην γνωρίζει πως να προσαρμόσει κατάλληλα τα παιχνίδια και τα αθλήματα στις ανάγκες αυτών των παιδιών. Σε μια μεγάλη τάξη, ο δάσκαλος μπορεί να μην έχει το χρόνο να ανταποκριθεί στις συγκεκριμένες ανάγκες ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες. Οι αθλητικοί σύλλογοι, οι οποίοι επικεντρώνονται επίσης στο πιο ανταγωνιστικό επίπεδο, ενδέχεται να θεωρήσουν ως χάσιμο χρόνου να έχουν στις τάξεις τους μέλη με αναπηρίες, καθώς αυτοί δεν θα είναι σε θέση να ανταγωνιστούν. Οικονομικά εμπόδια : Ο αθλητισμός είναι μια δραστηριότητα αναψυχής, όμως πολύ νέοι, που ζουν σε συνθήκες φτώχειας, δεν έχουν τον απαραίτητο ελεύθερο χρόνο για να αφιερώσουν στον αθλητισμό, καθώς είναι απασχολημένοι με την επιβίωση τους. Υπάρχουν επίσης κάποιες οικονομικές δαπάνες που συνδέονται με τη συμμετοχή τους στον αθλητισμό, κυρίως όσον αφορά το κόστος των μεταφορών και το κόστος του αθλητικού εξοπλισμού και ενδυμάτων.

Ο αθλητισμός και το παιχνίδι μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να αντιμετωπίσει την χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, βοηθώντας το: 10. να απολαύσει τον ενθουσιασμό της νίκης, τον έπαινο και την αναγνώριση που λαμβάνει μετά από αυτή 11. να έχει την αίσθηση του επιτεύγματός όταν καταφέρνει να επιτύχει τους προσωπικούς του στόχους - π.χ. όταν καταρρίπτει τον προσωπικό του ρεκόρ στον στίβο 12. να βιώσει την ικανοποίηση του να επιχειρεί να αποκτήσει μια νέα ικανότητα, π.χ. να μάθει ποδήλατο ή να παίξει πινγκ πονγκ για πρώτη φορά 13. να διευρύνει τους ορίζοντες του ταξιδεύοντας σε καινούργιες περιοχές για τα εκτός έδρας παιχνίδια 14. να γνωρίζει καινούργιους ανθρώπους και να κάνει νέους φίλους 145

15. να αποκτήσει την εμπειρία ηγεσίας ή ευθύνης, π.χ. ως αρχηγός ομάδας ή ως διαιτητής. Όταν εργάζεστε με παιδιά στον αθλητισμό και τη σωματική άσκηση, υπάρχουν ορισμένες γενικές αρχές που πρέπει να έχετε κατά νου. Ο Jowsey (1992) μας παρέχει τις ακόλουθες χρήσιμες ιδέες: 1.

Εστιάστε στην ικανότητα! Πρέπει να ανακαλύψετε τις δυνάμεις και τις ικανότητες του κάθε παιδιού και να προσπαθήσετε να τις αναπτύξετε. Για να ενισχύσετε την αυτοπεποίθηση του παιδιού και να το παρακινήσετε να συνεχίσει να ασχολείται με τον αθλητισμό, είναι σημαντικό για αυτό να βιώσει την επιτυχία. Τουλάχιστον στα αρχικά στάδια λοιπόν, θα πρέπει να δίνετε έμφαση στις δραστηριότητες που επικεντρώνονται στα δυνατά σημεία και ικανότητές του παιδιού, όπου είναι πιο πιθανό να πετύχει.

Ενθαρρύνετε την ανεξαρτησία: η συμμετοχή στον αθλητισμό είναι μια ευκαιρία για το παιδί να αναπτύξει αυτή την ανεξαρτησία. Αλλά πρέπει επίσης να βεβαιωθείτε ότι το περιβάλλον είναι ευνοϊκό για την ανάπτυξη αυτής της ανεξαρτησίας.

Ενθαρρύνετε το παιδί να είναι υπεύθυνο για την προσωπική του μάθηση: ο αθλητισμός είναι ένα εξαιρετικό μέσο μέσω του οποίου τα παιδιά μπορούν να μάθουν να σκέφτονται μόνα τους. Όταν δοκιμάζουν μια νέα δεξιότητα, κάντε ένα βήμα πίσω και αφήστε το παιδί να εξερευνήσει από μόνο τους πώς θα την εκτελέσει, πριν του παρέχετε βοήθεια. Ενθαρρύνετε το παιδί να ζητήσει βοήθεια εάν το χρειάζεται και προσφέρετε την μόνο αφού τη ζητήσει το ίδιο. Θυμηθείτε επίσης ότι τα παιδιά είναι ελεύθερα να κάνουν τις δικές τους επιλογές και να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις, π.χ. σε ποια παιχνίδια θα πάρουν μέρος ή πότε θέλουν να σταματήσουν και να κάνουν ένα διάλειμμα. Ο προπονητής ωστόσο, ίσως χρειαστεί να κρατήσει μια πιο συγκεντρωτική στάση όταν πρόκειται για ζητήματα που αφορούν την υγεία και την ασφάλεια.

Αφήστε αρκετό χρόνο- να έχετε υπομονή! Ορισμένα παιδιά μπορεί να χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να κατανοήσουν μια οδηγία, οπότε ίσως χρειαστεί να την επαναλάβετε αρκετές φορές. Βεβαιωθείτε ότι τα άλλα παιδιά της ομάδας είναι επίσης υπομονετικοί και κατανοούν τις ανάγκες του παιδιού. Πριν από κάθε συνάντηση, πρέπει επίσης να

0 146

αφιερώσετε μέρος του χρόνου σας, για τον κατάλληλο προγραμματισμό και οργάνωση . 5.

Να είστε ενήμερος για το τι να προσέχετε σε κάθε παιδί: πρέπει να είστε ενήμερος για κάθε συγκεκριμένο θέμα υγείας που σχετίζεται με κάθε παιδί, π.χ. επιληψία, καρδιακή κατάσταση, κλπ. Επίσης, βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε τις προτιμήσεις και τις αντιπάθειες των παιδιών στον αθλητισμό και στα παιχνίδια, ειδικά για παιδιά με προβλήματα διανοητικής αναπηρίας ή με διαταραχές συμπεριφοράς.

Παρατηρήστε προσεκτικά: αυτό θα σας βοηθήσει να αναλύσετε το πως ανταποκρίνεται το παιδί στις διάφορες ασκήσεις και στο να κάνετε τις ανάλογες προσαρμογές. Παραδείγματος χάριν, παρατηρώντας πώς σουτάρει ένα παιδί στο μπάσκετ θα σας βοηθήσει να τροποποιήσετε την άσκηση στο μέλλον, π.χ. μειώνοντας την απόσταση, το ύψος του στεφανιού ή τον τύπο της μπάλας. Η στενή παρατήρηση είναι επίσης καθοριστική για την πρόληψη τυχόν κινδύνων κατά τη διάρκεια της προπόνησης, για την πρόληψη ατυχημάτων ή προβλημάτων σχετικών με την υγεία.

6.3.Αξιολόγηση: 1.

Ποια αθλήματα και παιχνίδια πρέπει να επιλέγω για τα παιδιά της ομάδας μου, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρίες;

Υπάρχουν αθλήματα ή δραστηριότητες που κάποιο παιδί δεν θα πρέπει σίγουρα να εμπλακεί;

Πώς μπορεί η συμμετοχή στον αθλητισμό και το παιχνίδι να ωφελήσει αυτό το παιδί;

6.4.Πρακτικές Συμβουλές και Παραδείγματα Πρακτικές συμβουλές σχετικά με το πώς θα έπρεπε να είναι το ιδανικό μάθημα παιχνίδι/προπόνηση! Είναι συμβουλές: για πριν το μάθημα, την αρχή του, κατά τη διάρκειά και το τέλος του μαθήματος. 1.

Καλή Προετοιμασία

147

Προετοιμαστείτε πριν από το μάθημα –ποιες δραστηριότητες πρόκειται να κάνετε; (προθέρμανση, παιχνίδια, αθλήματα κ.λπ.) Τι εξοπλισμό χρειάζεστε για αυτά; Είναι πολύ εύκολο να σας διαφύγει ή να ξεχάσετε κάτι! Σκεφτήκατε για τυχόν προσαρμογές που ίσως χρειαστεί να εισαγάγετε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού (ειδικός εξοπλισμός, προσαρμογή κανόνων παιχνιδιού, υποστήριξη από συνομήλικους, κ.λπ.); Πόσα παιδιά υπολογίζετε ότι θα συμμετέχουν στο μάθημα; Είναι οι εγκαταστάσεις κατάλληλες; Είναι εύκολη η πρόσβαση στο γήπεδο; Είναι κατάλληλες και εύκολα προσβάσιμες οι τουαλέτες και τα αποδυτήρια; 2.

Καλή αρχή

Καθώς τα παιδιά καταφτάνουν στο μάθημα, θα πρέπει να τα υποδέχεται και να τα καλωσορίζει ο γυμναστής/προπονητής και πριν ξεκινήσει το μάθημα να έχουν κάποιο χρόνο για συζήτηση. Αυτό θα βοηθήσει στην ανάπτυξη εμπιστοσύνης μεταξύ των παιδιών και του γυμναστή/προπονητή και θα τους δώσει κίνητρα να συνεχίσουν να έρχονται στο μάθημα. 3. Σωστή εφαρμογή παιχνιδιών/δραστηριοτήτων Βεβαιωθείτε ότι οι οδηγίες σας είναι σαφείς - τα παιδιά προτιμούν να έχουν σαφή καθοδήγηση σχετικά με το τι πρέπει να κάνουν. Αισθάνονται σύγχυση και ενδεχομένως ανασφάλεια αν δεν έχουν επαρκή καθοδήγηση. Επίσης να έχετε κατά νου πιθανές δυσκολίες που ίσως αντιμετωπίσετε κατά την επικοινωνία με παιδιά με αναπηρίες, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω. Χρήση του χρόνου – επιδιώξτε τη συνεχή συμμετοχή των παιδιών. Μερικά παιδιά έχουν διάσπαση προσοχής, π.χ. τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, ενώ σε άλλα παιδιά αποσπάται εύκολα η προσοχή τους. Αν δεν είστε καλά οργανωμένοι κατά τη διάρκεια του μαθήματος και αργείτε να δώσετε οδηγίες στα παιδιά σε σχέση με τη διεξαγωγή των διαφόρων δραστηριοτήτων, αυτά ίσως βαρεθούν. Έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να μην τους αρέσει το μάθημα και να αναζητήσουν άλλους τρόπους για να διασκεδάσουν (εκτός εποπτεία σας).

0 148

Να είστε ευέλικτοι και όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονται σύμφωνα με το πλάνο σας, να έχετε και να εφαρμόσετε ένα εναλλακτικό σχέδιο/πλάνο μαθήματος! Σκεφτείτε και την σειρά των παιχνιδιών και σε σχέση με την έντασή τους- αν κάνετε μια δραστηριότητα που είναι έντονη και απαιτεί αυξημένη ενέργεια και συμμετοχή/ενθουσιασμό από τα παιδιά, αυτή θα πρέπει να ακολουθείται από μια περίοδο ανάπαυσης ή από ένα χαμηλής έντασης παιχνίδι. Επιδιώξτε να ολοκληρώσετε το μάθημα με ένα πιο χαμηλής έντασης παιχνίδι, προωθώντας και ενισχύοντας την καλή αθλητική συμπεριφορά μεταξύ παιδιών καθ’ όλη τη διάρκεια του μαθήματος. Εντοπίστε για τυχόν προβλήματα συμπεριφοράς, όπως τσακωμούς, εκφοβισμό, υπερβολικό ενθουσιασμό, κοροϊδία, κακή χρήση αθλητικού εξοπλισμού κ.λπ. και λάβετε τα κατάλληλα μέτρα πειθαρχίας. Βεβαιωθείτε ότι όλα τα παιχνίδια και οι δραστηριότητες είναι κατάλληλα για την ηλικία, το φύλο και τις δεξιότητες των παιδιών. 3. Συμμετοχή όλων των παιδιών Βεβαιωθείτε ότι όλα τα παιδιά συμμετέχουν ενεργά σύμφωνα με τις ικανότητες και δεξιότητές που διαθέτουν. Αυτή η συμμετοχή πρέπει να επιτευχθεί μέσω της ενθάρρυνσής σας και να μην έχεις μορφή εξαναγκασμού. Να είστε προσεκτικοί ώστε να εντοπίσετε τα παιδιά που δεν συμμετέχουν. Αν κάποιο παιδί φαίνεται να μη συμμετέχει, προσπαθήστε να ανακαλύψετε τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό και προσπαθήστε να το αντιμετωπίσετε. 3. Καλή λήξη μαθήματος Ολοκληρώστε το μάθημά σας με μια δραστηριότητα/άσκηση/παιχνίδι αποθεραπείας και ίσως με μια «τελετή/δραστηριότηταα λήξης» (τραγούδι, υποστολή σημαίας κ.λπ.), ώστε να ενισχυθούν οι σχέσεις αλληλεγγύης και φιλίας μεταξύ των παιδιών και να τους ενθαρρύνουμε να έρθουν ξανά στο μάθημα. Το τέλος του μαθήματος είναι μια καλή στιγμή για να ζητήσετε από τα παιδιά να κάνουν σχόλια σε σχέση με το μάθημα για να προβείτε την επόμενη φορά σε τυχόν βελτιώσεις. 3. Καλή διασκέδαση!

149

Είναι πολύ σημαντικό είναι ότι η ώρα εκγύμνασης να είναι ευχάριστη και διασκεδαστική για το παιδί. Ένα παιδί θα αποκτήσει τα οφέλη που του προσφέρει ο αθλητισμός (υγεία- κοινωνική & ψυχολογική) μόνο αν συσχετίσει την εμπειρία αυτή με την απόλαυση και τη διασκέδαση.

6.4.1. Παιχνίδι με μπάλα και ονόματα Τα παιδιά κάνουν ένα κύκλο: Ένα από τα παιδιά κρατά μια μικρή μπάλα/υδρόγειο σφαίρα (ή μπάλα ποδοσφαίρου) και λέει: "Είμαι *… όνομα + και δίνω τη γη/μπάλα στο…. (όνομα κάποιου άλλου παϊδιού στον κύκλο) +" και δίνει τη γη στο άλλο παιδί. Το δεύτερο παιδί κάνει το ίδιο ... και ούτω καθεξής.

Ενεργειακή “ανάταση” Τα παιδιά βρίσκονται σε κύκλο. Ο γυμναστής/προπονητής ζητά να σηκώσουν χέρια όσα παιδιά ξεκίνησαν την ημέρα τους με ενθουσιασμό, χαρά και πολλή ενέργεια. Στη συνέχεια, τους ζητά να κατεβάσουν τα χέρια κάτω. Έπειτα ζητά να σηκώσουν χέρια όσα παιδιά ξεκίνησαν την ημέρα χωρίς πολλή ενέργεια να σηκώσουν τα χέρια τους. Ο γυμναστής/προπονητής ζητά από όσους ξεκίνησαν την ημέρα τους με ενέργεια να την μοιραστούν με τους υπόλοιπους. Έτσι, όσοι έχουν πολλή ενέργεια πηγαίνουν προς εκείνους που δεν έχουν τόση (συνήθως αυτοί με ενέργεια είναι περισσότεροι σε αναλογία 3 προς 1) και μαζί σηκώνουν ψηλά στον αέρα για να τους μεταδώσουν αυτή την ενέργεια.

Μπάλα και κουβέρτα Αυτό το παιχνίδι σχετίζεται με το βόλεϊ, αλλά απαιτεί μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των παικτών και λιγότερη κίνηση. Μπορεί να είναι διασκεδαστική δραστηριότητα ή μπορεί να γίνει και ανταγωνιστική. Υλικά: Κουβέρτες, σεντόνια ή μεγάλες πετσέτες, φιλέ βόλεϊ, μπάλα, σχοινί ή κιμωλία (για να οριοθετηθούν τα όρια).

0 150

Πώς παίζεται: Χωρίστε τα παιδιά σε ομάδες (προτείνεται 4 παιδιά ανά ομάδα). Αν υπάρχουν λίγα παιδιά μπορούν να χωριστούν και να παίξουν σε ζευγάρια. Δώστε σε κάθε ομάδα μια κουβέρτα ή ένα σεντόνι. Ένα παιδί κρατά κάθε γωνιά της κουβέρτας. Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε και μια μεγάλη πετσέτα αν τα παιδιά παίζουν σε ζευγάρια. Η κάθε ομάδα έχει μια μπάλα. Σε συνεργασία, πετούν την μπάλα στον αέρα και την πιάνουν με την κουβέρτα. Κάντε έναν διαγωνισμό για να δείτε ποιος μπορεί να πετάξει πιο ψηλά και να πιάσει τη μπάλα! Στη συνέχεια, η κάθε ομάδα «ενώνεται» και συνεργάζεται με μια άλλη ομάδα. Πετούν ψηλά την μπάλα και συνεργάζονται για να την πιάσουν. Τέλος, χρησιμοποιώντας ένα εμπόδιο (π.χ.: φιλέ, σχοινί ή απλά μια γραμμή στο πάτωμα) στο γήπεδο, οι ομάδες παίζουν ένα ανταγωνιστικά. Οι ομάδες ρίχνουν τη μπάλα πάνω από το εμπόδιο και σκοράρουν αν οι αντίπαλη ομάδα αδυνατεί να πιάσει ή να ρίξει την μπάλα «έξω». (Προσαρμογή παιχνιδιού από το TOP Supportability, 2012)

Χέρια και πόδια Αυτή είναι μια διασκεδαστική, ήπια δραστηριότητα, δίχως νικητές και ηττημένους, που αναδεικνύει τη δημιουργικότητα των παιδιών καθώς και τις γυμναστικές δεξιότητές τους! Είναι κατάλληλο ως παιχνίδι/άσκησης αποθεραπείας. Υλικά: Σφυρίχτρα Πώς παίζεται: Χωρίστε τα παιδιά σε ομάδες των τριών. Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι τα παιδιά να βρεθούν στη σωστή θέση σύμφωνα με τις οδηγίες του γυμναστή/προπονητή, ο οποίος δίνει τις οδηγίες για το πόσα πόδια και χέρια πρέπει να ακουμπούν στο έδαφος. Ξεκινήστε με κάτι εύκολο, π.χ. «Έξι πόδια και κανένα χέρι» (δηλ. Τα παιδιά στέκονται κανονικά). Σταδιακά αυξήστε το βαθμό δυσκολίας, π.χ. «Τέσσερα πόδια και δύο χέρια» ή «τρία πόδια και πέντε χέρια». Τα παιδιά πρέπει δημιουργικά και σε συνεργασία να βρουν τρόπους για να τοποθετηθούν σωστά, π.χ. μεταφέροντας ο ένας τον άλλον, ακουμπώντας

151

τα πόδια τους στις πλάτες ενός άλλου παιδιού κλπ. Όσο μικρότερος είναι ο αριθμός των ποδιών, τόσο πιο δύσκολη είναι η στάση την οποία καλούνται να πάρουν τα παιδία! Στα παιδιά θα πρέπει να δοθεί συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να τοποθετηθούν στην σωστή θέση/στάση.

0 152

6.5.Εισαγωγή στην Διαπολιτισμικότητα ΠΟΙΑ ΕΙΝΙΑ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣΚΟΥΛΤΟΥΡΑ»; Η λέξη "πολιτισμόςκουλτούρα" χρησιμοποιείται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, π.χ.: λαϊκός πολιτισμός, μαζική κουλτούρα, αστική κουλτούρα, φεμινιστική κουλτούρα, πολιτιστική μειονότητα, εταιρική κουλτούρα και, τέλος, νεανική κουλτούρα. «Πολιτισμός-κουλτούρα»: τα χαρακτηριστικά και η γνώση μιας συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων, που ορίζονται σε όλα από τη γλώσσα, τη θρησκεία, την κουζίνα, τις κοινωνικές συνήθειες, τη μουσική και τις τέχνες. Ο αθλητισμός, ο οποίος είναι ένας από τους παλαιότερους δίαυλους διαπολιτισμικής επικοινωνίας, συνέβαλε στην ενίσχυση της διεθνούς κατανόησης. Οι αθλητικές ανταλλαγές μεταξύ εθνών, καθώς και μεταξύ ατόμων έχουν συμβάλει στη βελτίωση των διεθνών σχέσεων. Ακόμη και σε περιόδους πολέμου, αθλητές από έθνη/χώρες με αντιφατικές κοσμοθεωρίες συναντήθηκαν, επιτρέποντας έτσι τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των αντίστοιχων «Ο αθλητισμός έχει τη δύναμη να εθνών τους. αλλάξει τον κόσμο. Έχει τη δύναμη Είναι η γλώσσα του αθλητισμού να εμπνεύσει. Έχει τη δύναμη να που ανήκει σε όλους τους ενώσει τον κόσμο με τέτοιο τρόπο πολιτισμούς και που μας που σπάνια μπορεί να επιτευχτεί επιτρέπει να κατανοήσουμε τις κάτι ανάλογο με οτιδήποτε άλλο. Μιλά στους νέους σε μια γλώσσα που κατανοούν.» ~ 153 Νέλσον Μαντέλα

προθέσεις και τα κίνητρα των άλλων. Παρόλο που δεν είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε την κάθε γλώσσα, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις οποίες μπορούν να κατανοηθούν από οποιονδήποτε, καθώς αποκαλύπτουν τα εσωτερικά χαρακτηριστικά ενός πολιτισμού. Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να αποκαλυφθούν μόνο μέσω κοινών πολιτιστικών εμπειριών και ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει έναν τέτοιο δίαυλο διαπολιτισμικής επικοινωνίας. Αυτή η παγκόσμια κοινή γλώσσα του αθλητισμού επιτρέπει στους ανθρώπους διαφορετικών πολιτισμών να αλληλεπιδρούν με έναν τέτοιο τρόπο ο οποίος δύσκολα θα αγνοήσει την κουλτούρα του άλλου. Η γλώσσα του αθλητισμού είναι σαν τη σιωπηρή γλώσσα του Hall, καθώς αποκαλύπτει τα εσωτερικά χαρακτηριστικά ενός πολιτισμού. Ο ορισμός του παιχνιδιού (σε παγκόσμιο επίπεδο) είναι λιγότερο σημαντικός από τη χρήση της γλώσσας του αθλητισμού. Επιπλέον, η κοινή γλώσσα του αθλητισμού επιτρέπει στους «ξένους» να έχουν ένα σημείο πρόσβασης για να κατανοήσουν τον τοπικό πολιτισμό του άλλου, καθώς δείχνει πως εφαρμόζονται οι κανόνες σε τοπικό επίπεδο με τέτοιο τρόπο που μπορεί ο «νέος-άλλος» άνθρωπος να καταλάβει. Η αλληλεπίδραση μέσω του αθλητισμού έφερε δύο έθνη που δεν είχαν βρει κοινούς δίαυλους επικοινωνίας πιο «κοντά». Παρόλο που τα αθλήματα έχουν καθολικό/παγκόσμιο χαρακτήρα, οι κοινωνίες μπορούν να αλλάξουν/μεταβάλλουν τη δομή και/ή τις αξίες όταν υιοθετούν παιχνίδια/αθλήματα από άλλους πολιτισμούς. Πολλά από αυτά έχουν υποστεί αλλαγές προκειμένου να ταιριάσουν σε μια συγκεκριμένη πολιτιστική παράδοση. Με αυτή την έννοια, «τα παιχνίδια είναι, ταυτόχρονα, προϊόντα του πολιτισμού, αλλά και μέσα μετάδοσης ενός πολιτισμού/κουλτούρας», αποτελώντας «μια 8 μορφή πολιτιστικής έκφρασης» .

6.6.Διαπολιτισμικότητα Το 2008, οι Υπουργοί Εξωτερικών του Συμβουλίου της Ευρώπης ενέκριναν τη Λευκή Βίβλο για τον ∆ιαπολιτισμικό ∆ιάλογο, «Ζώντας μαζί ως ίσοι με

(Standeven 235)

0 154

αξιοπρέπεια». Στο Συμβούλιο της Ευρώπης, ο διαπολιτισμικός διάλογος αποτελεί μέσο για την προώθηση της ευαισθητοποίησης, της κατανόησης, της συμφιλίωσης, της ανοχής και αποδοχής, καθώς της πρόληψης συγκρούσεων και της συνοχής της κοινωνίας. Η Λευκή Βίβλος προωθεί και προστατεύει την προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου, του αμοιβαίου σεβασμού και της κατανόησης. Οι Υπουργοί επισήμαναν τη σημασία της εξασφάλισης κατάλληλης προβολής της Λευκής Βίβλου και κάλεσαν το Συμβούλιο της Ευρώπης, τα κράτη μέλη του, καθώς και άλλους κοινωνικούς φορείς, να δώσουν τη δέουσα συνέχεια και προσοχή στις συστάσεις της Λευκής Βίβλου. Η διαπολιτισμικότητα είναι η αλληλεπίδραση ανθρώπων από διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο σε συνδυασμό με τη γνώση και την κατανόηση των άλλων πολιτισμών. Είναι η δυνατότητα να γνωρίσει κανείς την κουλτούρα ενός άλλου ατόμου. Οι μαθητές μιας ξένης γλώσσας πρέπει να είναι σε θέση να αξιολογήσουν τα προσωπικά συναισθήματα, τις σκέψεις, τις αντιλήψεις και τις αντιδράσεις του άλλου προκειμένου να κατανοήσουν μια άλλη κουλτούρα/πολιτισμό. Προκειμένου να επικοινωνούν με επιτυχία, οι εκπαιδευόμενοι ξένων γλωσσών πρέπει να είναι σε θέση να αντιδρούν και να ανταποκρίνονται κατάλληλα στα προσωπικά τους συναισθήματα, νοοτροπίες και αντιλήψεις, καθώς και σε αυτά συνανθρώπων τους από άλλους πολιτισμούς. Οι εμπειρίες που αποκτούν κατά την αλληλεπίδραση με άλλους, διαφορετικούς πολιτισμούς βοηθά τους εκπαιδευόμενους να μάθουν κάτι μέσα από κάθε εμπειρία. Οι διαπολιτισμικές εμπειρίες παρέχουν τις πιο σημαντικές ευκαιρίες για ανάπτυξη δεξιοτήτων σε μια γλώσσα. Η διαπολιτισμική δεξιότητα είναι η ικανότητα για επιτυχή επικοινωνία με ανθρώπους άλλων πολιτισμών. Αυτή μπορεί να υπάρχει ήδη από νεαρή ηλικία ή να αναπτυχθεί και να βελτιωθεί στην πορεία. Οι βάσεις για μια επιτυχημένη

155

διαπολιτισμική επικοινωνία είναι: συναισθηματική δεξιότητα και διαπολιτισμική 9 ευαισθησία/ενσυναίσθηση. . Ο πολιτισμός/κουλτούρα μπορεί να διαφέρει όχι μόνο σε σχέση με ηπείρους ή έθνη, αλλά και μέσα στην ίδια εταιρεία ή ακόμη και στην οικογένεια: κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιστορία, τη δική του ζωή και συνεπώς (σε κάποιο βαθμό) τον δικό του πολιτισμό/κουλτούρα (γεωγραφική, ηθική, θρησκευτική, πολιτική, ιστορική) σε σχέση με τη πολιτιστική ταυτότητα. Βασικές αρχές αποτελούν η ευαισθησία και η ενσυναίσθηση: η κατανόηση άλλων συμπεριφορών και τρόπων σκέψης, καθώς και η ικανότητα να εκφράζει κανείς του άποψή του με εμφανή, κατανοητό και σαφή τρόπο. Πρέπει αν υπάρχει ισορροπία ανάμεσα: 1.

Στη γνώση (για συμπεριφορές),

διαφορετικούς

πολιτισμούς,

ανθρώπους,

‘εθνη,

ενσυναίσθηση (κατανόηση των συναισθημάτων και των αναγκών άλλων ανθρώπων),

αυτοπεποίθηση (γνωρίζω τι θέλω, ποια είναι ισχυρά και αδύναμα σημεία μου, συναισθηματική σταθερότητα).

Η διαπολιτισμική εκμάθηση είναι η διαδικασία που αφορά στην καλύτερη κατανόησης της κουλτούρας –πολιτισμών ανά τον κόσμο. Ο στόχος της διαπολιτισμικής μάθησης είναι να αυξηθεί η διεθνής και διαπολιτισμική ανοχή και κατανόηση. Αυτό μπορεί να έχει πολλές μορφές - η διαπολιτισμική μάθηση δεν αφορά μόνο την εκμάθηση της αγγλικής ως ξένης γλώσσας, αλλά επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της εκπαίδευσης. Η διαπολιτισμική εκμάθηση είναι ένας τομέας έρευνας, μελέτης και εφαρμογής γνώσεων σε σχέση με διαφορετικούς πολιτισμούς (τις διαφορές και τις ομοιότητές τους). Επίσης, περιλαμβάνει πρακτικές εφαρμογές όπως να μαθαίνουμε: να διαπραγματευόμαστε με ανθρώπους διαφορετικών πολιτισμών, να διαβιούμε σε διαφορετικούς πολιτισμούς με ανθρώπους διαφορετικών

;(Holliday, Hyde, Kullman, 2004, pg. 73)

0 156

πολιτισμών, καθώς και η προοπτική της ύπαρξης ειρήνης μεταξύ διαφορετικών 10 πολιτισμών. . Η διαπολιτισμική εκμάθηση στις μέρες μας παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Αυτό οφείλεται κυρίως στην αύξηση της πολιτιστικής έρευνας/μελέτης και της παγκοσμιοποίησης. Ο πολιτισμός έχει γίνει ένα μέσο κοινωνικής ερμηνείας και επικοινωνιακής δράσης. Η διαπολιτισμική μάθηση είναι πρωτίστως σημαντική στο πλαίσιο εκμάθησης και διδασκαλίας της ξένης γλώσσας. Ο κύριος στόχος της διαπολιτισμικής εκμάθησης θεωρείται πως είναι η ανάπτυξη της διαπολιτισμικής ικανότητας/δεξιότητας, η οποία είναι η ικανότητα κάποιου να ενεργεί και να συσχετίζεται κατάλληλα και αποτελεσματικά σε διάφορα πολιτισμικά πλαίσια. Η διαπολιτισμική ικανότητα/δεξιότητα γενικώς θεωρείται ότι απαιτεί τρεις συνιστώσες από την πλευρά του εκπαιδευόμενου: ένα συγκεκριμένο σύνολο δεξιοτήτων, πολιτισμικά ευαίσθητες γνώσεις και κίνητρα. Ειδικότερα διαπολιτισμική ικανότητα/δεξιότητα απαιτεί: 1.

διαπολιτισμικές συμπεριφορές (δεκτικότητα, περιέργεια, ετοιμότητα)

γενικές γνώσεις (των θεωρητικών πτυχών του τρόπου εργασίας και αλληλεπίδρασης των κοινωνικών ομάδων / προϊόντων / πρακτικών)

δεξιότητες διερμηνείας κουλτούρας/πολιτισμού)

δεξιότητες ανακάλυψης και αλληλεπίδρασης (όπως η δυνατότητα να ανακαλύψουν πληροφορίες σχετικά με μια άλλη κουλτούρα/πολιτισμό και την ικανότητα επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης σε πραγματικό χρόνο)

κριτική πολιτισμική συνείδηση (ότι υπάρχουν διαφορετικοί πολιτισμοί παράλληλα με τον δικό μας).

και

συσχέτισης

(ξένο

έγγραφο

άλλης

Η διαπολιτισμική συνειδητοποίηση/ενσυναίσθηση στην εκμάθηση ξένων γλωσσών θεωρείται ως η «πέμπτη δεξιότητα» - είναι η ικανότητα να μαθάινει κανείς για έναν πολιτισμό μέσα από την ανάγνωση, τη γραφή, την ακρόαση και

(Holliday, Hyde, Kullman, 2004)

157

την ομιλία. Σύμφωνα με την Claire Kramsch "... Αν ... η γλώσσα θεωρείται κοινωνική πρακτική, ο πολιτισμός γίνεται ο πυρήνας της γλώσσας Η πολιτισμική συνείδηση πρέπει να θεωρείται ως γλωσσική επάρκεια ... Η κουλτούρα στη διδασκαλία ξένων γλωσσών δεν είναι μια αναλώσιμη πέμπτη δεξιότητα, που στηρίζεται, όπως λέγεται, στη διδασκαλία της ομιλίας, της ακρόασης, της 11 ανάγνωσης και της γραφής ... " Η ίδια η γλώσσα ορίζεται από μια κουλτούρα-έναν πολιτισμό. Δεν μπορούμε να διαθέτουμε επάρκεια μιας γλώσσας, αν δεν κατανοήσουμε τον πολιτισμό που έχει την διαμορφώσει. Δεν μπορούμε να μάθουμε μια δεύτερη γλώσσα αν δεν έχουμε επίγνωση αυτού του πολιτισμού και το πώς αυτός ο πολιτισμός σχετίζεται με την μητρική μας γλώσσα και κουλτούρα. Σύμφωνα με την Kramsch, η διαπολιτισμική συνείδηση δεν απότελέι μόνο μια δεξιότητα, αλλά μια συλλογή δεξιοτήτων και συμπεριφορών. Η διαπολιτισμική επικοινωνιακή δεξιότητα εμπεριέχει και την προσπάθεια να καταλάβουν και να αναγνωρίσουν οι μαθητές τον δικό τους πολιτισμό. Μόνο έτσι θα καταφέρουν να ερμηνεύσουν και να κατανοήσουν άλλους πολιτισμούς. Δεν είναι μόνο ένα σύνολο γνώσεων, αλλά ένα σύνολο πρακτικών που απαιτούν γνώσεις, δεξιότητες και πρακτικές. Αυτές είναι:

(Kramsch, 1993).

0 158

limiting the possibility of misinterpretation effectively interpreting messages observing, identifying and recognizing dealing with or tolerating ambiguity negotiating meaning

6.7.Μέθοδοι Εφαρμογής Σε αυτή τη ενότητα, παρουσιάζεται μια μέθοδος που έχει ήδη εφαρμοστεί στο πλαίσιο του προγράμματος TANDEM NOW χρηματοδοτούμενο με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Βασίζεται στο διακρατικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα TANDEM, το οποίο υλοποιήθηκε από τον οργανισμό Verein Multikulturell και εταίρους από τη Ρουμανία, τη Γερμανία, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Σλοβενία και τη Σλοβακία το 2007. Ο κύριος στόχος του Tandem Now ήταν να υποστηρίξει νέους μετανάστες που ανήκουν σε μειονεκτούσες ομάδες κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής και εκπαιδευτικής τους πορείας, και να τους βοηθήσει να αναπτύξουν σχέσεις με άλλους ενήλικες από το ίδιο πολιτισμικό υπόβαθρο που ενεργούν ως μέντορες, σύμφωνα με τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους. Μια από τις ενότητες που αναπτύχθηκαν στα πλαίσια αυτού το προγράμματος αφορούσε τη διαπολιτισμική ευαισθησία. Οι παρακάτω ασκήσεις θα σας βοηθήσουν να ξεκινήσετε τη διαπολιτισμική διαδικασία μάθησης. Οι ασκήσεις έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να βοηθήσουν τους συμμετέχοντες να σκεφτούν για την δική τους πολιτισμική ταυτότητα. Άσκηση 1 – Ο Πολιτισμός μου Σύντομη Περιγραφή Αυτή είναι μια πολύ καλή άσκηση για να εισάγετε το θέμα, καθώς η ενασχόληση με τον «πολιτισμό» του 159

Μαθησιακοί Στόχοι

Μέγεθος Ομάδας Χρόνος Υλικό Χώρος Εξέλιξη της άσκησης

Αξιολόγηση

καθενός ξεκινά ήδη πριν την έναρξη αυτής της εκπαίδευσης. Οι συμμετέχοντες καλούνται να φέρουν ένα αντικείμενο ή μια φωτογραφία στο σεμινάριο που να αντανακλά τον πολιτισμό τους (ή μέρος του πολιτισμού τους). Προετοιμασία για το θέμα του πολιτισμού Συζήτηση και απόψεις για διάφορες πτυχές του πολιτισμού Γνωριμία με διαφορετικές απόψεις και δράσεις 6 με 20 άτομα Περίπου 30 λεπτά, ανάλογα και με το μέγεθος της ομάδας. Περίπου 5 λεπτά για κάθε συμμετέχοντα. Αντικείμενα/φωτογραφίες που φέρνουν οι συμμετέχοντες μαζί τους Κανονικός Ο καθένας από τους συμμετέχοντες παρουσιάζει το αντικείμενο/φωτογραφία στην ομάδα και εξηγεί για ποιο λόγο έκανε αυτή την επιλογή. Οι υπόλοιποι συμμετέχοντες μπορούν να κάνουν ερωτήσεις. Ήταν δύσκολη/εύκολη η επιλογή της φωτογραφίας/αντικείμενου; Τι ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον, τι με εξέπληξε;

Άσκηση 2 - Προσωπικότητα Σύντομη Περιγραφή Αυτή η άσκηση είναι πολύ καλή για να συνειδητοποιήσουμε την δική μας πολιτισμική ποικιλομορφία και ταυτότητα Μαθησιακοί Στόχοι Οι συμμετέχοντες κατανοούν την προσωπική τους πολιτισμική ποικιλομορφία  κατανοούν την ποικιλομορφία στην ομάδα και την κοινωνία Μέγεθος ομάδας 10 με 20 άτομα Χρόνος 50 λεπτά Υλικό Φωτοτυπία “Προσωπικότητα” Χώρος Κανονικός Εξέλιξη της άσκησης Η φωτοτυπία μοιράζεται. Βήμα 1: Ατομική εργασία. Οι συμμετέχοντες γράφουν τα ονόματά τους στον κύκλο 0 160

Αξιολόγηση

στη μέση και βάζουν τα ονόματα πέντε ομάδων με τις οποίες ταυτίζονται στους εξωτερικούς κύκλους. Βήμα 2: Για την ομαδική άσκηση οι συμμετέχοντες επιλέγουν μια ομάδα που ταυτίζονται περισσότερο και ανταλλάζουν ιδέες με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας για τα παρακάτω θέματα: 16. Μιλήστε για κάποια φορά που αισθανθήκατε πολύ περήφανος ως μέλος αυτής της ομάδας. 17. Μιλήστε για μια επώδυνη εμπειρία που έλαβε χώρα στο πλαίσιο του να είστε μέλος αυτής της ομάδας. Ήταν δύσκολο να βρείτε σε ποιες διαφορετικές ομάδες ανήκετε; Τι σας εξέπληξε; Τι μάθατε για τον εαυτό σας;

161

0 162

6.8.Επίλυση κρίσεων Ο αθλητισμός είναι γεμάτος συγκρούσεις! Είτε αυτές λαμβάνουν χώρα μέσα ή έξω από το γήπεδο, η αποτελεσματική αντιμετώπιση τους έχει μεγάλη σημασία για να έρθει η επιτυχία. Οι εσωτερικές συγκρούσεις σε μια ομάδα μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη δυναμική και τη συνοχή της. Στην εργασία σας ως προπονητής, η σωστή αντιμετώπιση αυτών των συγκρούσεων μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μέρος της καθημερινής σας δουλειάς. Δυστυχώς, συχνά αντιμετωπίζουμε αυτές τις συγκρούσεις με αντιπαραγωγικούς τρόπους, όπως η αποφυγή και ο εξαναγκασμός. Ένας από τους τρόπους με τους οποίους μπορείτε να βοηθήσετε στην αντιμετώπιση αυτών των συγκρούσεων είναι να μάθετε να χρησιμοποιείτε πιο αποτελεσματικές στρατηγικές διαμεσολάβησης. Ως προπονητής, βρίσκεστε σε ισχυρή θέση ούτως ώστε να έχετε μια θετική διαχείριση στον τρόπο που επικοινωνείτε με τους αθλητές, τους γονείς, τους διαιτητές και τα μέσα ενημέρωσης. Υπάρχουν τέσσερις αρχές που πρέπει να έχετε κατά νου όταν 12 προσπαθείτε να επιλύσετε τις συγκρούσεις : 1.

Ενεργή Ακρόαση: Η επίδειξη προθυμίας να ακούσετε αυτό που σας λένε μπορεί να συνεισφέρει στην αποφυγή συγκρούσεων.

18. Ενθαρρύνετε τον ομιλητή θέτοντας ερωτήσεις και δείχνοντας ενδιαφέρον. 19. Επιβεβαιώστε τον συνομιλητή σας. Μπορείτε να επιδείξετε ενδιαφέρον σε αυτά που λέει, χωρίς απαραίτητα να συμφωνείτε με τις απόψεις του. 20. Επαναλάβετε το μήνυμα του ομιλητή παραφράζοντας τα κύρια σημεία. 21. Εστιάστε στα κομμάτια που προκαλούν σύγκρουση, προσπαθώντας να βρείτε τα κύρια σημεία του μηνύματος. 2.

Μη λεκτική Επικοινωνία: ένα χτύπημα στον ώμο, μια ματιά, μπορεί να κάνουν, κάποιες στιγμές, πολύ περισσότερα από μια λέξη. Στην πραγματικότητα, το 70% της επικοινωνίας μας είναι μη λεκτικής φύσης. .

http://www.appliedsportpsych.org/resources/resources-for-coaches/coaching-throughconflict-effective-communication-strategies/

163

Χρησιμοποιώντας το "Εγώ": εάν ο ομιλητής αναλάβει την ευθύνη για τις δηλώσεις του, οι άλλοι αντιδρούν πιο δύσκολα. Κατά τη σύγκριση των φράσεων που ακολουθούν, στην πρώτη δήλωση ο παραλήπτης αυτού του μηνύματος μπαίνει σε θέση άμυνας, ενώ στη δεύτερη δείχνει ότι ο ομιλητής αναλαμβάνει την ευθύνη.

22. "Πληγώνεις την ομάδα όταν δεν έρχεσαι στην ώρα σου στην προθέρμανση" 23. "Είμαι απογοητευμένος γιατί δεν εμφανίζεσαι στην ώρα σου στην προθέρμανση" 4.

Αποφυγή συνηθισμένων λαθών στην επικοινωνία. Είναι εύκολο να πέσετε σε πολλές παγίδες όταν διαχειρίζεστε συγκρούσεις. Μερικά συνηθισμένα εμπόδια που παρεμποδίζουν την αποτελεσματική διαμεσολάβηση είναι:

24. Συμβουλές… “Εγώ στην θέση σου θα έκανα…” 25. Διάγνωση… “Το πρόβλημα σου είναι ότι…” 26. Προεξόφληση… “Μην ανησυχείς, όλα θα πάνε καλά…” 27. Διάλεξη… “Πόσες φορές θα πρέπει να σου πω…” 28. Απειλή… “Αυτή είναι η τελευταία φορά που θα…” 29. Κήρυγμα… “ Θα έπρεπε να ήξερες καλύτερα από το να…” Μαζί με τις παραπάνω στρατηγικές επικοινωνίας, υπάρχουν αρκετά ακόμα που πρέπει να κάνετε ή να αποφύγετε όταν διαχειρίζεστε μια σύγκρουση: Τι να κάνετε… 1.

Εκφράστε την αξία της σχέσης σας με το άτομο.

Πάρτε το χρόνο σας για το μήνυμα που θέλετε να επικοινωνήσετε.

Προσπαθήστε να καταλάβετε την θέση του άλλου ατόμου.

Ακούστε τι θέλει να επικοινωνήσει το άλλο άτομο.

Αντιμετωπίστε την κατάσταση και όχι το άτομο.

Τι να αποφύγετε… 1.

Το να δώσετε μια έτοιμη λύση, είναι καλύτερο να εστιάσετε στο πρόβλημα.

Την παύση της επικοινωνίας.

Τον υποβιβασμό ή σαρκασμό του άλλου.

0 164

Το να βασίζεστε σε μη λεκτικές υποδείξεις στην επικοινωνία σας, καλύτερα να είστε ευθύς και ξεκάθαρος.

Το να συζητάτε το πρόβλημα με άλλους που δεν εμπλέκονται στην σύγκρουση.

Είτε πρόκειται για σύγκρουση για το χρόνο συμμετοχής στο παιχνίδι, για συγκρούσεις προσωπικότητας, είτε για αρνητικά συναισθήματα που προκαλούνται από μία ήττα, οι συγκρούσεις μπορούν να βλάψουν σε μεγάλο βαθμό την χημεία της ομάδας. Ως προπονητής, έχετε την ευθύνη να εντοπίσετε, να διαχειριστείτε και να εξαλείψετε αυτές τις συγκρούσεις. Με την κατανόηση των αποτελεσματικών στρατηγικών επικοινωνίας μπορείτε να διαχειριστείτε καλύτερα τις συγκρούσεις μέσα στην ομάδα σας.

6.9.Πρακτικά παραδείγματα στον αθλητισμό Το Διαδίκτυο διαθέτει πολλές ασκήσεις επίλυσης συγκρούσεων, αλλά οι ασκήσεις παρακάτω είναι πιο εστιασμένες στον αθλητισμό. Οι στόχοι αυτής της ενότητας είναι η κατανόηση των αιτιών των συγκρούσεων στον αθλητισμό και για το πώς οι προπονητές μπορούν να εκπαιδευτούν στο να αντιμετωπίζουν πιο 13 αποτελεσματικά αυτές τις συγκρούσεις . Κατά τη διάρκεια των αθλητικών συναντήσεων, είναι αναπόφευκτο ορισμένοι παίκτες να έχουν συγκρούσεις με συμπαίκτες, αντιπάλους ή τους προπονητές τους. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Ένας παίκτης μπορεί να έχει μια κακή μέρα εξαιτίας κάποιου περιστατικού που συνέβη στο σπίτι ή στο σχολείο. Κάτι που συνέβη κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας μπορεί επίσης να είναι ένας λόγος που οδηγεί σε συγκρούσεις. Επιπλέον, καταστάσεις όπως ο μικρός χρόνος συμμετοχής ή το να παίζουν σε μια θέση που δεν τους αρέσει/ταιριάζει, μπορούν να προκαλέσουν ένταση μεταξύ ενός παίκτη και ενός προπονητή. Επίσης, η φυσική επαφή μεταξύ των παικτών που διεκδικούν μπάλα ή το "trash talking" μπορεί να οδηγήσει σε μάχες.

http://www.science.smith.edu/exer_sci/pcsavethis/documents/Conflict.pdf

165

Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους ένας παίκτης εμπλέκεται σε συγκρούσεις, υπάρχουν ορισμένες αρχές και διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσει ο προπονητής που προσπαθεί να τις αντιμετωπίσει.

6.9.1.Στρατηγικές για την Πρόληψη και Επίλυση Συγκρούσεων: Πρόληψη Συγκρούσεων: Σε κάθε ομάδα οι προπονητές θα πρέπει να ευαισθητοποιούν και να ενημερώνουν τους παίκτες για καταστάσεις που μπορεί να συμβούν και οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε σύγκρουση και να παρέχουν εναλλακτικές λύσεις σε αυτές. Στην πραγματικότητα, "η εκπαίδευση εμβολιασμού" είναι μια τεχνική που είναι χρήσιμη στο να βοηθάει τους παίκτες να καταλάβουν για ποιους λόγους μπορούν να βρεθούν σε σύγκρουση με τους άλλους και να τους προτείνει παραγωγικούς τρόπους για να αποφύγουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Για παράδειγμα, οι προπονητές μιλάνε με τους παίκτες τους για καταστάσεις όπως: όταν διεκδικούν μια μπαλιά και συγκρούονται με τον αντίπαλο παίκτη, όταν ο αντίπαλος τους βρίζει για κάποιο χτύπημα, όταν οι παίκτες παίζουν σε μια θέση που δεν τους αρέσει κλπ. Η συζήτηση με τους παίκτες για το πώς θα πρέπει να αντιδρούν και ποια είναι η καλύτερη εναλλακτική λύση σε τέτοιες καταστάσεις είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος ευαισθητοποίησής τους για την αποφυγή μη παραγωγικών αντιδράσεων. Μια άλλη προληπτική στρατηγική θα ήταν να συζητήσετε την έννοια του ευ αγωνίζεσθαι κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης. Θα μπορούσατε επίσης να ζητήσετε από τους παίκτες να μιλήσουν για το πως πρέπει να αντιδρούν όταν συγκρούονται με έναν αντίπαλο και τον ρίχνουν κάτω ακούσια. Μια άλλη ερώτηση θα μπορούσε να είναι το γιατί οι αθλητές δίνουν τα χέρια μετά το τέλος του παιχνιδιού; Η ιδέα πίσω από αυτές τις ερωτήσεις είναι να βοηθήσουν τους παίκτες σας να δουν τους αντιπάλους τους ως παίκτες σαν και αυτούς, και όχι ως εχθρούς που έχουν στόχο να τους βλάψουν. Ως προπονητής, θα πρέπει επίσης να επιβραβεύετε το καλό αθλητικό πνεύμα με τον ίδιο τρόπο που επιβραβεύετε την καλή αγωνιστική απόδοση. Μια λέξη που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ικανότητα κατανόησης των σκέψεων, των συναισθημάτων και των συμπεριφορών των άλλων είναι η ενσυναίσθηση.

0 166

Επίλυση Συγκρούσεων: Αν και ελπίζουμε ότι μπορούμε να διδάξουμε στους παίκτες μας πώς να χειριστούν μια κατάσταση χρησιμοποιώντας προληπτικές στρατηγικές, είναι αναπόφευκτο να προκύψουν καταστάσεις που οδηγούν σε σύγκρουση μεταξύ των παικτών. Όταν συμβεί αυτό, συνιστούμε να χρησιμοποιήσετε την κάτωθι διαδικασία σε 4 βήματα: 1. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να απομακρύνετε τους παίκτες που εμπλέκονται στην σύγκρουση. Αυτό θα το καταφέρετε είτε προφορικά, δίνοντας την οδηγία στους παίκτες σας να πάνε σε διαφορετικές πλευρές του γυμναστηρίου ή του αγωνιστικού χώρου (συνοδευόμενοι από βοηθούς) ή με φυσική παρέμβαση. Εάν η σύγκρουση είναι λεκτική, χρησιμοποιήστε τη φωνή σας και ζητήστε από τους παίκτες να "σταματήσουν". Εάν χρειάζεστε βοήθεια, καλέστε κάποιον άλλον προπονητή για να σας βοηθήσει να αποκτήσετε τον έλεγχο της κατάστασης. Ιδανικά, μόλις οι παίκτες χωριστούν, ένας προπονητής θα πρέπει να συνεχίσει το παιχνίδι με τους υπόλοιπους, ενώ οι άλλοι προπονητές θα πρέπει να εργαστούν για την επίλυση της σύγκρουσης. 2. Το επόμενο στάδιο αφορά το να ηρεμήσετε τους παίκτες που ενεπλάκησαν στην σύγκρουση. Αν τους είχατε διδάξει πώς να χρησιμοποιήσουν την βαθιά αναπνοή για να αποκτήσουν τον έλεγχο, αυτή θα ήταν μια καλή ευκαιρία για να πάρουν μερικές ανάσες. Επίσης το να τους βάλετε να μετρήσουν έως το 10 είναι επίσης ένας απλός τρόπος για να τους βοηθήσετε να αποκτήσουν ξανά τον έλεγχο. 3. Το επόμενο στάδιο αφορά την ενεργή ακρόαση του τι έχει να πει ο παίκτης σχετικά με το τι συνέβη. Όταν το πράττετε αυτό με ήρεμη φωνή είναι επίσης μια καλή στρατηγική για να τους βοηθήσετε να χαλαρώσουν. Είναι σημαντικό να δίνετε ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό που λένε, αλλά να μην παίρνετε την πλευρά κανενός, αφού στο τέλος θα χρειαστεί να ξαναπαίξουν και δύο παίκτες. Αφήστε τον παίκτη να εκφράσει αυτό που αισθάνεται. Μπορεί να χρειαστεί να τον βοηθήσετε ξεκινώντας μια συζήτηση με τους ακόλουθους τρόπους: "Προφανώς αισθάνεσαι αναστατωμένος, μερικές φορές νιώθω κι εγώ έτσι όταν παίζω αθλήματα ... Θέλω να βοηθήσω στην επίλυση του προβλήματος ... πες μου τι συνέβη και πώς αισθάνεσαι ... "Μπορείτε επίσης να τον ρωτήσετε εάν κατανοεί

167

τα συναισθήματα του άλλου παιδιού - ζητήστε του να προσπαθήσει να μιλήσει ενεργά και όχι μονολεκτικά ή με νεύματα του κεφαλιού. 4. Το τελευταίο στάδιο αφορά την επαναφορά των παικτών στο παιχνίδι και την "επίλυση του προβλήματος" για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Σε αυτό το σημείο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι ο στόχος εδώ δεν είναι να καθορίσουμε ποιος παίκτης έκανε το σφάλμα, αλλά το να κατανοήσουν και οι δύο παίκτες ότι η σύγκρουση δεν έλυσε τίποτα. Τουναντίον, ότι διέκοψε το παιχνίδι και τους απομάκρυνε από αυτό. Ο στόχος εδώ είναι να ωθήσετε τους ίδιους τους παίκτες να προτείνουν τρόπους για ξεπεραστεί το πρόβλημα ούτως ώστε να επιστρέψουν στο παιχνίδι για να βοηθήσουν τις ομάδες τους. Αξίζει επίσης να τους ρωτήσουμε πως θα ενεργήσουν εάν παρουσιαστεί παρόμοια κατάσταση στο μέλλον. Ζητήστε τους να είναι συγκεκριμένοι για το πώς θα μπορούσαν να αποτρέψουν τέτοιες συγκρούσεις στο μέλλον (π.χ., "Αν κάποιος με βρίσει, θα το αγνοήσω". "Αν με χτυπήσει κάποιος ακούσια, δεν σημαίνει ότι πρέπει να ανταποδώσω το χτύπημα ", κλπ.).

6.10.Αξιολόγηση 1.

Περιγράψτε 3 θέματα που μπορείτε να συζητήσετε κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης και μπορούν να βοηθήσουν στην αποφυγή συγκρούσεων μεταξύ των παικτών. Τι σημαίνει η λέξη "ενσυναίσθηση";

Έχετε ένα παιδί στην ομάδα σας που είναι πραγματικά καλός παίκτης μπάσκετ αλλά και πολύ ανταγωνιστικός. Πάντα λέει στους συμπαίκτες του και τους αντιπάλους του. "Είμαι ο καλύτερος." "Δεν μπορείτε να με μαρκάρει κανείς σας". Για ποιο λόγο πιθανώς να παρεμβαίνατε σε αυτή την κατάσταση και με ποιον τρόπο;

Δύο παιδιά συγκρούστηκαν και αμέσως ξεκίνησαν να πλακώνονται με μπουνιές. Περιγράψτε πως θα επεμβαίνατε ως προπονητής.

0 168

6.11.Εισαγωγή στις Κοινωνικές Δεξιότητες Οι κοινωνικές δεξιότητες αναφέρονται στις δεξιότητες εκείνες που διευκολύνουν την επικοινωνία και την αλληλεπίδραση μεταξύ των 14 Με αυτόν τον τρόπο, βοηθούν τους ανθρώπους να ανθρώπων. . δημιουργούν καλύτερες σχέσεις και να επικοινωνούν μεταξύ τους με σαφήνεια και σεβασμό. Ο όρος κοινωνικές δεξιότητες περιγράφει τη γνώση και την ικανότητα χρήσης διαφορετικών κοινωνικών συμπεριφορών που είναι κατάλληλες για μια δεδομένη διαπροσωπική κατάσταση και που είναι ευχάριστες για τους άλλους. Μέσω των κοινωνικών δεξιοτήτων, οι προπονητές είναι σε καλύτερη θέση να δημιουργούν και να αναπτύσσουν σχέσεις, ειδικά με τα παιδιά. Ειδικότερα, οι κοινωνικές δεξιότητες μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά στην αλληλεπίδραση τους, στο να γίνονται αποδεκτά και στη μίμηση των κατάλληλων συμπεριφορών. Πολλοί ψυχολόγοι θεωρούν τη φυσική αγωγή ως μια ευκαιρία για τους μαθητές να γίνουν κοινωνικά αποδεκτοί, καθώς συμμετέχουν σε παιχνίδια και ομαδικές δραστηριότητες. Πράγματι, η φυσική αγωγή είναι συχνά ένα πλαίσιο στο οποίο οι μαθητές πρέπει να κοινωνικοποιούνται και να συνεργάζονται για έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Κατά τη διάρκεια μιας σωματικής δραστηριότητας, στη διαδικασία επικοινωνίας που έχει ορίσει ο προπονητής με τα παιδιά, τα καθήκοντα του καθενός μπορούν να διαφοροποιηθούν. Υπάρχουν πολλές κοινωνικές δεξιότητες που ενσωματώνονται σε αυτού του τύπου τα παιχνίδια: 1.

Επιβράβευση (ενίσχυση της συνεργασίας και επιβράβευση για την βοήθεια που ο μαθητής προσέφερε για την επιτυχία του παιχνιδιού).

Ζητάμε βοήθεια (λέγοντας" χρειάζομαι βοήθεια", αναζητάτε βοήθεια από τους φίλους σας όταν έχετε πρόβλημα ή όταν χρειάζεστε βοήθεια).

Ζητάμε κάποια χάρη (προγραμματίζουμε τι θα πούμε, τι θα ρωτήσουμε, ευχαριστούμε, εάν κάποιος ενεργεί με άδικο τρόπο, τον ενημερώνουμε).

https://www.reference.com/world-view/social-skills-3aa296df9530bfe8

169

Κάνουμε μια ερώτηση (Τι να ρωτήσουμε; Ποιον να ρωτήσουμε; Πότε να ρωτήσουμε; διευκολύνετε μια συνομιλία, ρωτήστε όταν δεν καταλαβαίνετε κάτι)

Ακολουθήστε τις οδηγίες (ακούστε, σκεφτείτε, ρωτείστε αν είναι απαραίτητο, όταν κάποιος σας διακόπτει ενώ μιλάτε, πείτε του να περιμένει μέχρι να τελειώσετε τη σειρά σας.) Προσπαθήστε όταν υπάρχει μια δυσκολία, αναλογιστείτε (»είναι δύσκολο αλλά θα προσπαθήσω ", προσπαθήστε, αντιδράστε σε καταστάσεις)

Ζητήστε την προσοχή ( πάρτε αποφάσεις αν χρειάζεται, αποζητήστε την συγγνώμη ή απολογηθείτε όταν κάνετε κάτι λάθος).

Ερμηνεύστε τους άλλους (κοιτάξτε τους στο πρόσωπο, στο σώμα, εκφράστε τις απόψεις σας).

Περιμένετε την σειρά σας (είναι δύσκολη η αναμονή, αλλά μπορώ να κατανοώ την στιγμή που πρέπει να είμαι ήσυχός ή διασκεδαστικός, να 15 ακούω το άλλο άτομο όταν μιλάει, χωρίς να διακόπτω μέχρι να τελειώσει) .

Οι κοινωνικές δεξιότητες διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη συναισθηματική υγεία και την ευημερία του παιδιού. Τα παιδιά γεννιούνται με έμφυτες κοινωνικές ικανότητες, ακριβώς όπως γεννιούνται με άλλες έμφυτες ικανότητες και αδυναμίες όπως η προσοχή, η μνήμη, η γλώσσα και οι κινητικές δεξιότητες. Στη ζωή των παιδιών, το σχολείο και οι γονείς διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη διδασκαλία των κοινωνικών δεξιοτήτων. Το σχολείο δεν είναι μόνο ένας χώρος όπου τα παιδιά μαθαίνουν την ανάγνωση, τη γραφή και τα μαθηματικά. Είναι επίσης, ο χώρος εκείνος όπου μαθαίνουν να συναναστρέφονται με άλλους ανθρώπους και να αναπτύσσουν κοινωνικές δεξιότητες. Οι γονείς μπορούν να διδάξουν απευθείας τις κοινωνικές δεξιότητες με την συμπεριφορά τους (που αποτελεί πρότυπο για τα παιδιά), με παιχνίδι ρόλων, καθώς επίσης δίδοντας ευκαιρίες στο παιδί να δοκιμάσει και να εξασκήσει νέες δεξιότητες. Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν και να επαινούν το παιδί για την

http://pubs.sciepub.com/ajssm/2/6A/2/

0 170

επιτυχή χρήση μιας νέας ικανότητας. Η ανάπτυξη αυτών των δεξιοτήτων αρχίζει νωρίς στη ζωή και λαμβάνει χώρα για πολλά χρόνια. Οι κοινωνικές δεξιότητες μπορούν να χωριστούν στις ακόλουθες ομάδες: 30. δεξιότητες ομιλίας(χαιρετισμός, συμμετοχή σε μια συζήτηση, γρήγορη αντίδραση, ικανότητες ακρόασης, ομιλία για ένα συγκεκριμένο θέμα, γνώση του προσωπικού χώρου, κλείσιμο μια συζήτησης) 31. δεξιότητες παιχνιδιού (παρατηρητικότητα, συμμετοχή στο παιχνίδι, γρήγορη αντίδραση, ικανότητα του να μοιράζεσαι, συμβιβασμός, επίλυση συγκρούσεων, αντιμετώπιση της απόρριψης, αντιμετώπιση της ήττας, αμοιβαιότητα, κλείσιμο παιχνιδιού) 32. κατανόηση συναισθημάτων ( ανάγνωση των εκφράσεων του προσώπου, ανάγνωση της γλώσσας του σώματος, ποιότητα φωνής-ήχος, ταχύτητα-, συνειδητοποίηση της δικής μας γλώσσας του σώματος, εύρος συναισθηματικού λεξιλογίου πχ όχι μόνο χαρούμενο ή στεναχωρημένο, διαχείριση θυμού, ικανότητες αυτορρύθμισης) 33. αντιμετώπιση συγκρούσεων (διαχείριση θυμού και ικανότητες αυτορρύθμισης, ικανότητες επικοινωνίας όπως πχ η ικανότητα να ζητήσεις βοήθεια, ικανότητα να ξεπερνάς μια αγχωτική κατάσταση, ικανότητα του να είσαι επίμονος αλλά όχι επιθετικός, ικανότητα αντιμετώπισης εκφοβιστικών συμπεριφορών). 34. δεξιότητες φιλίας (γνώση του τι είναι ο φίλος, ικανότητα επιλογής των κατάλληλων φίλων, αναγνώριση των αληθινών φίλων, ανάπτυξη της ικανότητας του να μοιράζεσαι με έναν φίλο, αντιμετώπιση της πίεσης από 16 τους συμμαθητές) . Οι προπονητές που είναι κοινωνικά καταρτισμένοι είναι ικανοί στο να διαχειρίζονται κατάλληλα τις σχέσεις με τους άλλους και έχουν την αναγκαία πειθώ. Για να αναπτύξετε τις κοινωνικές σας ικανότητες ως προπονητής, προσπαθήστε να γνωρίσετε τους αθλητές σας με τρόπους που υπερβαίνουν τον αθλητισμό. Να ενδιαφέρεται για το πώς πηγαίνουν τα πράγματα για τους αθλητές σας στο σχολείο και με την προσωπική τους ζωή. Γνωρίστε προσωπικά

https://primarysite-prod-sorted.s3.amazonaws.com/linden-bridgeschool/UploadedDocument/b74efe3982bd4d2dacca1c673f383e5f/social-interaction.pdf

171

όλους τους αθλητές σας προγραμματίζοντας κοινωνικές συγκεντρώσεις στο σπίτι σας, ή διοργανώνοντας κάποια εκδρομή στο βουνό. Θέτοντας την κοινωνικοποίηση της ομάδας ως προτεραιότητα, θα βελτιώσετε τη σχέση σας με τους αθλητές σας, θα αυξήσετε την συνοχή της ομάδας σας και θα βελτιώστε το περιβάλλον εντός της ομάδας σας.

6.12.Η Κοινωνικοπολιτισμική Θεωρία Κατά τη διάρκεια της ζωής τους, τα παιδιά βρίσκονται σε καθημερινή επαφή με τους γονείς, τα μέλη της οικογένειας τους, το σχολικό προσωπικό, καθώς και με τους συνομηλίκους τους από τους οποίους μαθαίνουν για τον κοινωνικό κόσμο και τους κανόνες, τις πρακτικές και τις αξίες. Με την ενεργό συμμετοχή τους σε αυτές τις σχέσεις, τα παιδιά επηρεάζουν επίσης τους τρόπους που σχετίζονται με αυτά οι ενήλικες και οι συνομήλικοι τους. Η ανάπτυξη των παιδιών επηρεάζεται επίσης από ευρύτερα δίκτυα κοινωνικής στήριξης, συμπεριλαμβανομένης της ευρύτερης οικογένειας, των φίλων και του αθλητισμού. Αυτά τα δίκτυα παρέχουν ευκαιρίες στα παιδιά να αναπτύξουν την κοινωνική τους ευαισθητοποίηση και τις δεξιότητές τους, καθώς αυτά έχουν την δυνατότητα να αλληλεπιδρούν με

0 172

διαφορετικούς ανθρώπους και να βιώνουν μια σειρά από ρόλους και 17 προσδοκίες. . Από αυτή την άποψη, οι θεωρίες του Vygotsky υπογραμμίζουν τον θεμελιώδη 18 ρόλο της κοινωνικής αλληλεπίδρασης στην ανάπτυξη της γνώσης , καθώς πίστευε έντονα ότι η κοινότητα διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στη διαδικασία της "νόησης". Το έργο του Lev Vygotsky (1934) έχει γίνει το θεμέλιο πολλών ερευνητικών και θεωρητικών της γνωστικής ανάπτυξης κατά τις τελευταίες δεκαετίες, ιδιαίτερα στην θεωρία που είναι γνωστή ως Κοινωνικοπολιτισμική. Η θεωρία αυτή, εξήγησε τις ποιοτικές αλλαγές της δομής και του πλαισίου της κοινωνίας, οι οποίες μπορούν να την βοηθήσουν να επιτύχει τους στόχους της γρήγορα. Βασικά, η θεωρία του Vygotsky υποδηλώνει ότι η κοινωνική αλληλεπίδραση προηγείται της ανάπτυξης και ότι τόσο η κοινωνικοποίηση όσο και η κοινωνική συμπεριφορά οδηγούν στη συνείδηση και τη γνώση των 19 ανθρώπων . Η κοινωνική αλληλεπίδραση είναι ένα σημαντικό θεμέλιο της γνωστικής ανάπτυξης. Ο Vygotsky πιστεύει ότι τα μικρά παιδιά έχουν την περιέργεια και είναι ενεργά στη δική τους προσωπική εκμάθηση και την ανακάλυψη και ανάπτυξη νέων αντιλήψεων / σχημάτων. Όπως δηλώνει ο Vygotsky, "κάθε λειτουργία στην κοινωνικόπολιτισμικη ανάπτυξη του παιδιού εμφανίζεται δύο φορές: πρώτον, στο κοινωνικό επίπεδο και αργότερα στο ατομικό επίπεδο. πρώτα, ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους και έπειτα στο εσωτερικό του 20 παιδιού" . Καθώς το παιδί γίνεται πιο ικανό, ο πατέρας επιτρέπει στο παιδί να εργάζεται πιο ανεξάρτητα. Σύμφωνα με τον Vygotsky, αυτός ο τύπος κοινωνικής αλληλεπίδρασης που εμπεριέχει τον συνεργατικό διάλογο προάγει τη γνωστική

https://onlineacademiccommunity.uvic.ca/learningdesign/wpcontent/uploads/sites/1178/2015/06/Mingli-Chen-ebook.pdf 18

(Vygotsky, 1978)

(Frank, 2013)

(Guoliang & Wu-Yuin, 2013).

173

ανάπτυξη. Επίσης θεωρεί ότι τα μικρά παιδιά έχουν μεγαλύτερη περιέργεια να συμμετέχουν στη μάθηση και την ανακάλυψη από μόνα τους. Η Ζώνη Επικείμενης Ανάπτυξης (ΖΕΑ) είναι ένας όρος του Vygotsky για το φάσμα των καθηκόντων που προσφέρονται στο παιδί κατά την διαδικασία της μάθησής του. Το κατώτερο όριο της Ζ.Ε.Α. είναι το επίπεδο της ικανότητας που κατακτάται από το παιδί δουλεύοντας ανεξάρτητα (επίσης αναφέρεται ως το πραγματικό επίπεδο ανάπτυξης του παιδιού). Το ανώτερο όριο είναι το επίπεδο της δυνητικής ικανότητας που το παιδί είναι ικανό να κατακτήσει με την βοήθεια ενός πιο ικανού καθοδηγητή. (Lev Vygotsky Cognitive Development, 2013).

6.13.Γλώσσα του σώματος Μία τεχνική που μπορεί βοηθήσει την καλή απόδοση στον αθλητισμό είναι να βεβαιωθείτε ότι η γλώσσα του σώματός σας είναι θετική τόσο στη προετοιμασία όσο και κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Η γλώσσα του σώματος μπορεί να υποδηλώσει τη ψυχολογία και την επιθυμία ενός αθλητή για το παιχνίδι, πριν ακόμα αυτό καν ξεκινήσει. Η γλώσσα του σώματος αποτελεί ένα πολύ σημαντικό και αναπόσπαστο μέρος οποιουδήποτε αθλήματος. Με τον ίδιο τρόπο που μια θετική γλώσσα του σώματος ενισχύει το ηθικό ενός παίκτη, μια αρνητική γλώσσα του σώματος δίνει σήματα στον αντίπαλο και κάνει τον παίκτη πιο ευάλωτο και πιο εκτεθειμένο. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας ξέρει πραγματικά ποιο είναι το «παιχνίδι». Είναι σημαντικό να καταλάβουν ότι σε πολλά παιχνίδια θα υπάρξει ένας νικητής και ένας ηττημένος. Οι δραστηριότητες που περιγράφονται παρακάτω μπορεί να είναι διασκεδαστικές, αλλά την ίδια στιγμή συνεισφέρουν στην βελτίωση της μη λεκτικής επικοινωνίας. Παιχνίδια Κίνησης: "Ας πηδήξουμε ψηλά" σαν ένα θυμωμένο σώμα, "ας πηδήσουμε" ως ένα χαρούμενο σώμα, "ας καθίσουμε ήσυχα" σαν ένα ήρεμο σώμα. Αυτή η άσκηση μπορεί να βοηθήσει το παιδί να συσχετίσει ένα εσωτερικό συναίσθημα με μια εξωτερίκευση του και επίσης το να καταλάβει πώς συμπεριφέρεται όταν αισθάνεται κάτι. Όσον αφορά το περίπλοκο ζήτημα της 0 174

διαχείρισης θυμού: δεν μπορούμε να περιμένουμε από ένα παιδί να ξέρει πώς να «ηρεμήσει» εάν δεν έχει δουλέψει πρώτα πάνω στο κομμάτι της ηρεμίας. Πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίζει πως μοιάζει αυτό το συναίσθημα, πως το κάνει να αισθάνεται, τον ήχο του, προτού να γνωρίζει πώς να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του. Το σώμα και η γλώσσα: Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Hattrick (Πρόγραμμα διά βίου μάθησης) προσφέρει παραδείγματα και δραστηριότητες για την ανάπτυξη των προσωπικών και κοινωνικών δεξιοτήτων, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ομαδική δουλειά και το χτίσιμο της ομάδας(team building). Στο εκπαιδευτικό αυτό εργαλείο υπάρχει μια δραστηριότητα που ονομάζεται "σώμα και γλώσσα", η οποία αναδεικνύει τη σημασία της δημιουργίας κατάλληλης επικοινωνιακής στρατηγικής.

175

0 176

6.14.Ασκήσεις για Εκπαιδευτές Προσπαθήστε να οργανώσετε μια αθλητική δραστηριότητα για να βοηθήσετε τα παιδιά να εξασκήσουν καλές κοινωνικές δεξιότητες ενώ εργάζονται σε μικρές ομάδες. Παρακάτω, μπορείτε να βρείτε έναν πίνακα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να περιγράψετε και να οργανώσετε μια δραστηριότητα. Η περιγραφή αυτή βασίζεται σε ένα εγχειρίδιο Καλών Πρακτικών με το τίτλο "Manual on Human 21 Rights Education with Young People ". 22

Τίτλος

Περιγραφή της άσκησης

Θέμα

Μέγεθος της ομάδας

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ Ο τίτλος μπορεί μερικές φορές να σας δώσει έναν υπαινιγμό για το θέμα που διαπραγματεύεται, αλλά μπορεί επίσης να είναι αστείος / πιασάρικος για να κάνει τους ανθρώπους να το θυμούνται εύκολα. Η περιγραφή της άσκησης πρέπει να είναι το πολύ μία ή δύο σύντομες προτάσεις που θα δίνουν μια γρήγορη και ξεκάθαρη ιδέα για το τι πρόκειται να συμβεί. Εδώ θα πρέπει να αναφέρονται όλα τα θέματα με τα οποία θα καταπιαστούμε σε αυτή την άσκηση. Μερικές φορές μπορεί να είναι μόνο ένα, αλλά άλλες, μπορεί να αφορά παραπάνω από ένα θέματα, που συνδέονται στενά το ένα με το άλλο. Θα πρέπει να δίνεται ένας ακριβής αριθμός ατόμων που χρειάζονται (ιδανικά) για μια άσκηση, και μερικές φορές να αναφέρεται μια ελάχιστη ή μέγιστη χωρητικότητα για αυτή την άσκηση. Είναι πάντοτε δυνατό να χωρίσετε την

(Council of Europe, 2002)

https://www.salto-youth.net/downloads/toolbox_tool_download-file1079/MOVEandLEARN_Manual.pdf

177

Διακύμανση της ηλικίας

Χρόνος

Υλικά Οδηγίες

Ενημέρωση Αξιολόγηση

0 178

και

ομάδα και να κάνετε την άσκηση σε δύο υποομάδες, σε περίπτωση που έχετε δύο εκπαιδευτές που μπορούν να κατευθύνουν τη δραστηριότητα ξεχωριστά. Το ηλικιακό εύρος σας δίνει ένα πλαίσιο για το ποια θα πρέπει να είναι (ιδανικά) η ηλικία των συμμετεχόντων. Στην περίπτωση αυτή, ασχολούμαστε με τα παιδιά. Το κριτήριο αυτό συνδέεται επίσης με τις ικανότητες που πρέπει να έχουν οι συμμετέχοντες για να συμμετάσχουν στην κάθε άσκηση, π.χ. για να παίξουν ένα συγκεκριμένο άθλημα, παιχνίδια ρόλων, αφηρημένη σκέψη, σχεδίαση, κλπ Θα πρέπει να έχετε ένα ιδανικό χρονικό πλαίσιο στο οποίο στοχεύετε να ολοκληρώσετε μια δραστηριότητα. Κάθε εκπαιδευτής έχει τον δικό του ρυθμό και ροή. Ο χρόνος επιπλέον εξαρτάται από την ομάδα με την οποία εργάζεται. Μόνο η εμπειρία, μπορεί να σε βοηθήσει να ορίσεις τον ακριβή χρόνο που θα χρειαστείς για να ολοκληρώσεις την δραστηριότητα. Θα πρέπει να αναλογιστείτε τι ακριβώς υλικά θα χρειαστείτε για την άσκηση, ακόμα και αν στο τέλος δεν τα χρησιμοποιήσετε. Οι οδηγίες θα πρέπει να είναι καθαρά διατυπωμένες και να εξηγούν ακριβώς τι θα συμβεί βήμα προς βήμα. Η ευθύνες του εκπαιδευτή θα πρέπει επίσης να περιγράφονται καθαρά. Κανόνες, οδηγίες και ανακοινώσεις είναι σημαντικές για τους συμμετέχοντες για να καταλαβαίνουν ακριβώς τι συμβαίνει. Για να ανταποκριθείτε στις ανάγκες μιας ομάδας είναι σημαντικό να είστε ανοικτοί, να πηγαίνετε μερικές φορές με την ροή ή κάποιες άλλες να παραμένετε συγκεντρωμένοι σε αυτό που χρειάζεται. Είναι πάντα βοηθητικό να λαμβάνετε στο τέλος μια σύντομη ανατροφοδότηση από

τους συμμετέχοντες.

6.15.Αξιολόγηση 1.

Πόσο ικανοποιημένοι είστε με αυτήν την ενότητα; Σημειώστε ένα σταυρό Καθόλου Κανονι κκκά Αρκετά

Απόλυ τα

Τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο;

Ήταν τα υλικά που παρουσιάστηκαν σε αυτή την ενότητα χρήσιμα για εσάς;

Το πιο σημαντικό πράγμα που έμαθα σε αυτήν την ενότητα

Μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτά τα εργαλεία στην καθημερινή μου ζωή;

179

ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΝΤΑΞΗΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ

0 180

7.1 Αρχές Μάνατζμεντ στον Αθλητισμό Η τομέας του αθλητικού μάνατζμεντ αφορά τις επιχειρηματικές πτυχές του αθλητισμού και της αναψυχής. Μερικά τέτοια παραδείγματα περιλαμβάνουν το σύστημα των front office σε επαγγελματικά αθλήματα, μάνατζερ σπορ αναψυχής, αθλητικό μάρκετινγκ, διαχείριση εκδηλώσεων, διαχείριση εγκαταστάσεων, αθλητική οικονομία, χρηματοδότηση αθλημάτων και παροχή αθλητικών πληροφορίες. Οι αρχές διαχείρισης του αθλητισμού συμπεριλαμβάνουν έννοιες όπως το μοντέλο ανταγωνιστικού περιβάλλοντος, ανάλυση SWOT, σχεδιασμός, οργάνωση, καθοδήγηση και έλεγχος. Τα θέματα που καλύπτονται είναι: στρατηγικός σχεδιασμός, οργανωτική κουλτούρα, οργανωτικές δομές, διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού, ηγεσία, διακυβέρνηση, οικονομική διαχείριση, μάρκετινγκ και διαχείριση απόδοσης. Οι αξίες και οι κανόνες για να οδηγήσουν σε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά είναι: - η αξία των ανθρωπίνων πόρων  θετικοί άνθρωποι με κίνητρα θα βελτιώσουν τα αποτελέσματα της ομάδας. - Η σημασία της καλής διαχείρισης και συντήρησης ώστε να διατηρούνται όλες οι εγκαταστάσεις και οι υποδομές σε καλή κατάσταση ώστε να εξασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή ποιότητα.; - ενθαρρύνετε νέα μέλη και εμπλέξτε εταίρους στην προσπάθεια σας

Εταίροι

Ανθρώπινοι Πόρι

Υποδομές

181

7.2 Χαρακτηριστικά του Μάνατζερ αθλητισμού Τα κύρια χαρακτηριστικά ενός μάνατζερ αθλητισμού είναι: - καλή επικοινωνία - κριτική σκέψη και επίλυση προβλημάτων - κοινωνικές δεξιότητες.

2.1. Η Επικοινωνία είναι απλώς η πράξη της μεταφοράς πληροφοριών από το ένα μέρος στο άλλο. Αν και αυτός είναι ένας απλός ορισμός, όταν αναλογιστούμε τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να επικοινωνήσουμε το θέμα γίνεται πολύ πιο περίπλοκο. Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες επικοινωνίας και περισσότερες από μία μπορεί να εμφανιστούν ανά πάσα στιγμή. Οι διάφορες κατηγορίες επικοινωνίας περιλαμβάνουν: -

Ομιλία ή λεκτική επικοινωνία: πρόσωπο με πρόσωπο, τηλέφωνο, ραδιόφωνο ή τηλεόραση και άλλα μέσα ενημέρωσης Μη λεκτική επικοινωνία: γλώσσα του σώματος, χειρονομίες, πώς ντυνόμαστε ή ενεργούμε - ακόμα και το άρωμά μας Γραπτή επικοινωνία: κοινωνικά δίκτυα, επιστολές, ηλεκτρονικά μηνύματα, βιβλία, περιοδικά, Διαδίκτυο ή μέσω άλλων μέσων ενημέρωσης Οπτικοποιήσεις: Γραφήματα, λογότυπα και άλλες οπτικοποιήσεις μπορούν να μεταδίδουν μηνύματα..

Παραδείγματα από ομιλίες / συνομιλίες ανάμεσα σε γνωστούς προπονητές και παίκτες θα χρησιμοποιηθούν για να αναδείξουν αποτελεσματικές τεχνικές επικοινωνίας - παραδείγματα από προπονητές του ποδοσφαίρου όπως ο Alex Fergusson και του Antonio Conte και τον προπονητή της ομάδας ποδηλασίας του Ηνωμένου Βασιλείου Sir David Brailsford. Όλοι αυτοί οι προπονητές είναι 0 182

εμπνευσμένοι ηγέτες και μάνατζερς που χρησιμοποιούν την επικοινωνία με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Η επικοινωνία πρέπει να είναι επίσης πειστική (προκειμένου να αλλάξει η νοοτροπία ή η συμπεριφορά των ανθρώπων). Οι εκτιμήσεις και αξιολογήσεις είναι απαραίτητες για την τοποθέτηση και επιθεώρηση των σωστών ατόμων στη σωστή θέση.

2.2. Κριτική σκέψη και επίλυση προβλημάτων Η επίλυση προβλημάτων και η κριτική σκέψη αναφέρεται στην ικανότητα χρήσης γνώσεων, γεγονότων και δεδομένων για την αποτελεσματική επίλυση προβλημάτων. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να έχετε άμεση απάντηση, αλλά σημαίνει ότι πρέπει να είστε σε θέση να σκεφτείτε, να αξιολογήσετε τα προβλήματα και να βρείτε λύσεις. Η κριτική σκέψη και η επίλυση προβλημάτων απαιτεί την χρήση της λογικής και της συλλογιστικής για να συγκριθούν τα πλεονεκτήματα και οι αδυναμίες εναλλακτικών λύσεων, συμπερασμάτων ή προσεγγίσεων σε προβλήματα. Η κριτική σκέψη για την επίλυση προβλημάτων είναι απαραίτητη μέσω της διδασκαλίας, της ανάλυσης για την επίτευξη καλύτερων και αποτελεσματικότερων αποτελεσμάτων. Δεν μετράνε μόνο τα αποτελέσματα, αλλά και ο τρόπος για να φτάσεις σε αυτά τα αποτελέσματα.

2.3. Οι δεξιότητες των ανθρώπων είναι πρότυπα συμπεριφοράς και αλληλεπιδράσεις συμπεριφοράς μεταξύ των ανθρώπων. Είναι ένας όρος ομπρέλα για δεξιότητες κάτω από τρία σύνολα ικανοτήτων: προσωπική αποτελεσματικότητα, δεξιότητες αλληλεπίδρασης και δεξιότητες μεσολάβησης. Επίσης, είναι σημαντική η παραγωγή νέων ιδεών και η υλοποίηση τους (δημιουργική σκέψη). Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι και να προσεγγιστεί η τελειότητα, η διαχείριση του χρόνου και η καλή γνώση της πληροφορικής είναι σημαντικές (

183

παράδειγμα του TIM S. Grover, του προπονητή και μέντορα του NBA και συντάκτη του βιβλίου RELENTLESS).

7.3 Οι ρόλοι του αθλητικού μάνατζερ 3.1. Ο ρόλος του Αθλητικού Μάνατζερ στο χτίσιμο της ομάδας Μερικά βήματα για το χτίσιμο μιας παραγωγικής και αποτελεσματικής ομάδας είναι: 1.

Ηγηθείτε

Είτε προπονείτε είτε διαχειρίζεστε μια αθλητική ομάδα, η οικοδόμηση ενός επιτυχημένου πρότζεκτ μπορεί να είναι μια δύσκολη υπόθεση. Μεγάλο μέρος της επιτυχίας μιας ομάδας εξαρτάται από την ικανότητα ενός ατόμου να διευθύνει και να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τα μέλη της ομάδας. Για να γίνει αυτό, θα χρειαστείτε τις σωστές τακτικές, στρατηγικές και της άναλογη προσωπικότητα. Αν επιλέξετε τους σωστούς ανθρώπους, εργαστείτε πάνω στις δεξιότητες που αφορούν τα ηγετικά σας χαρακτηριστικά και επιδιώξετε ενεργά τη βελτίωση της ομάδας, μπορείτε να δημιουργήσετε μια νικηφόρα ομάδα. 2.

Δημιουργήστε σχέσεις με τα μέλη της ομάδας

Προσπαθήστε να μάθετε περισσότερα για κάθε μέλος της ομάδας σας, τις δεξιότητές τους, τις του δίνει κίνητρο, αυτά που τους αρέσουν και αυτά που δεν τους αρέσουν. Αυτή η γνώση είναι ανεκτίμητη για τους ηγέτες, καθώς τους επιτρέπει να συνδυάζουν την εμπειρία και τις ικανότητες κάθε ατόμου με συγκεκριμένα προβλήματα, γεγονός που θα συμβάλει στην αύξηση της παραγωγικότητας και της ικανοποίησης του κάθε μέλους από τον ρόλο τους. Επιπλέον, προσπαθήστε να εμπλέξετε τα μέλη σας όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτό θα τους ενθαρρύνει να συνεργαστούν και να αναπτύξουν δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων 3. 0 184

Χτίστε σχέσεις μεταξύ των μελών σας

Καθώς η ομάδα σας αρχίζει να συνεργάζεται περισσότερο, εξετάστε τον τρόπο με τον οποίο συνεργάζονται τα μέλη της και λάβετε μέτρα για τη βελτίωση της επικοινωνίας, της συνεργασίας και της εμπιστοσύνης μεταξύ τους. Εάν υπάρχουν συγκρούσεις, προσπαθήστε να τις επιλύσετε φιλικά. Ακούστε και τις δύο πλευρές του επιχειρήματος και ενεργήστε ως μεσολαβητής. Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι μέσω του καταιγισμού ιδεών, ο οποίος μπορεί να συμβάλλει στην ενδυνάμωση των μελών σας και μπορεί να οδηγήσει σε νέες λύσεις στο πρόβλημα

Για την οικοδόμηση μιας ομάδας τα ακόλουθα θέματα είναι σημαντικά: ισότητα και να κάνετε τα μέλη να αισθάνονται πολύτιμα και χρήσιμα. Σαφή επικοινωνία, φροντίδα προκαθορισμένη δομή που μπορεί εύκολα να ακολουθηθεί.

Ο ρόλος του Αθλητικού Μάνατζερ στην ενσωμάτωση των ατόμων σε μια ομάδα πρέπει να περιλαμβάνει την προετοιμασία, τη προσφορά ευκαιριών στα άτομα να αποκτήσουν εμπειρία, την επικοινωνία και το να κάνουν το άτομο να αισθάνεται άνετα.

Μερικά βήματα για την ενσωμάτωση των ατόμων σε μια ομάδα είναι τα ακόλουθα: 1.

Ενισχύστε την ομαδική εργασία

Αφού δημιουργήσετε σχέσεις με και μεταξύ των μελών της ομάδας σας, είναι η στιγμή να τους βοηθήσετε να συνεργαστούν αποτελεσματικά. Ενθαρρύνετε την ομάδα σας να μοιράζονται πληροφορίες τόσο μεταξύ τους όσο και εντός του

185

ευρύτερου οργανισμού. Επίσης, προσπαθήστε να επικοινωνήσετε περισσότερο με την ομάδα σας. Αυτό δεν αφορά απλώς τη διεξαγωγή συναντήσεων αλλά θα πρέπει να είστε επίσης ανοικτοί σε υποδείξεις και ανησυχίες, να έχετε ενεργό ενδιαφέρον σχετικά με το έργο κάθε μέλους της ομάδας και να παρέχετε βοήθεια όπου χρειάζεται και κάνει ό, τι είναι δυνατόν για να καταστήσετε την επικοινωνία με την ομάδα σας σαφή και ειλικρινή. 2.

Καθορίστε βασικούς κανόνες για την ομάδα.

Τέλος, δημιουργείστε αξίες και τους στόχους της ομάδας, και αξιολόγηση της απόδοσης της ομάδας τόσο σε ομαδικό όσο και σε ατομικό επίπεδο. Βεβαιωθείτε ότι συμπεριλαμβάνετε τα μέλη της ομάδα σας σε αυτή τη διαδικασία, ώστε να γνωρίζουν τι απαιτείται από αυτούς και να είναι σύμφωνοι με αυτήν.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ Ένα νέο πρόσωπο προσχωρεί στην ομάδα. Το πρόσωπο είναι από μια άλλη περιοχή και αρκετά διαφορετικός από τους άλλους. Πώς θα εισάγετε το νέο άτομο στην υπόλοιπη τάξη / ομάδα; Σημειώστε τις επιλογές σας και με ποιον τρόπο είναι παρόμοιοι ή διαφορετικοί από τους συναδέλφους τους στην προπόνηση. ……………………………………………………………………… Υπάρχει ένας "σωστός" ή ένας "λάθος" τρόπος;

0 186

3.3. Ο ρόλος του Αθλητικού Μάνατζερ στην καθιέρωση του Πνεύματος Νικητή Το μαχητικό πνεύμα δεν είναι η προθυμία να εισέρχεσαι σε αντιπαραθέσεις ή βία. Αυτός είναι ο εκφοβισμός. Το μαχητικό πνεύμα συνδυάζει την επιμονή με την προσήλωση στον στόχο, και την αδιάκοπη προσπάθεια για να τον πετύχεις. Το μαχητικό πνεύμα είναι μια ουσιαστική δύναμη που πρέπει να εμφυσήσουμε στα παιδιά μας, όχι μόνο για τη ζωή τους στον αθλητισμό αλλά και για τη ζωή τους γενικότερα. Εδώ είναι μερικά εργαλεία που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να χτίσετε αυτή την δύναμη . (i)

Θέστε υψηλές προσδοκίες

Ο Les Brown, ένας διάσημος motivational speaker, λέει επανειλημμένα στις ομιλίες του: "Οι περισσότεροι άνθρωποι αποτυγχάνουν στη ζωή όχι επειδή στοχεύουν υπερβολικά υψηλά και αποτυγχάνουν, αλλά επειδή στοχεύουν πολύ χαμηλά και πετυχαίνουν τον στόχο τους". (ii) ενθαρρύνετε το όνειρο (iii) αναγνωρίστε την προσπάθεια, όχι μόνο τα αποτελέσματα (iv) το πνεύμα είναι ζωτικής σημασίας

187

Σε έναν τέλειο κόσμο, το μαχητικό πνεύμα μπορεί να μην ήταν απαραίτητο. Στον πραγματικό κόσμο όμως, το μαχητικό πνεύμα είναι απαραίτητο για την επιτυχία. Ακόμα κι αν ο στόχος σας είναι να κάνετε τον κόσμο μια ουτοπία, θα πρέπει να έχετε αγωνιστικό πνεύμα για να διαμορφώσετε τον κόσμο σύμφωνα με τα ιδανικά σας. Κανείς δεν βρίσκει ξαφνικά το δρόμο τους σε μια επιτυχημένη ζωή χωρίς να προσπαθήσει. Προκειμένου να ενθαρρύνετε ένα νικηφόρο πνεύμα, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τα επιτεύγματα των μελών της ομάδας σας και να αποτελείτε παράδειγμα στους παίκτες σας. Το κίνητρο είναι επίσης απαραίτητο για να κατανοήσουμε τι κινητοποιεί το άτομο να δώσει το καλύτερο για τον εαυτό του κάθε μέρα, ξανά και ξανά. Υπάρχει λοιπόν κάτι περισσότερο από την ικανότητα των ανθρώπων -> προπονήστε όλες τις πτυχές του ατόμου και κινητοποιήστε τα εσωτερικά του κίνητρα.

3.4. Ο ρόλος του Αθλητικού Μάνατζερ στην διαχείριση της ήττας: απαιτείται αξιοπρέπεια στην ήττα, να σέβεσαι τον αντίπαλο, επιμονή, πρόοδο και συνεχή μάθηση.

0 188

Η σωστή και αξιοπρεπή διαχείριση της ήττας αποτελεί μέρος ενός αθλητή με ήθος. Η διαδικασία της προόδου για την επίτευξη αποτελεσμάτων είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντική με τα ίδια τα αποτελέσματα. Η προσπάθεια και το επιπλέον κίνητρο, και όχι η εγκατάλειψη είναι ο σωστός τρόπος διαχείρισης μιας ήττας. Το ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ της ομάδας Ράγκμπυ της Μάλτας: η ιστορία του συμμετέχοντα σε Ολυμπιακούς αγώνες, Eddie the Eagle

3.5. Ο ρόλος του αθλητικού μάνατζερ στην παροχή κινήτρων σε άτομα με διάφορες ικανότητες μέσω της ευαισθητοποίησης, της κατάρτισης και της ανακάλυψης. Προκειμένου να δοθούν κίνητρα σε άτομα με διάφορες ικανότητες, είναι σημαντική η συνειδητοποίηση αυτών των ικανοτήτων  είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι δεν είναι όλοι ικανοί να κάνουν τα ίδια πράγματα και ότι κάθε άτομο έχει τα δικά του όρια. Επομένως, η διαδικασία της προπόνησης είναι πολύ σημαντική καθότι οι άνθρωποι πρέπει να ανακαλύψουν από μόνοι τους αυτές τις διαφορές, δεδομένοι ότι η πρακτική είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος μάθησης.

189

7.4 Πολιτιστική και Κοινωνική Διαφορετικότητα Διαφορετικότητα στον Αθλητισμό Που μπορεί να οδηγήσει η διαφορετικότητα? Το παρακάτω βίντεο δείχνει μερικούς από τους κορυφαίους Αμερικάνους αθλητές https://www.youtube.com/watch?v=srmZCtiAVBk Απαριθμήστε τρεις σκέψεις που παρακολουθήσατε αυτό το βίντεο.

έρχονται

στο

μυαλό

σας

αφότου

1.................................................................................................................... 2.................................................................................................................... 3.................................................................................................................... Με ποιον τρόπο αυτή η διαφορετικότητα συνεισέφερε στην ανάδειξη του Αμερικάνικου Αθλητισμού;

4.2. Επισκόπηση της Πολιτισμικής και Κοινωνικής Διαφορετικότητας Η πολιτισμική διαφορετικότητα συνίσταται σε διαφορετικές συμπεριφορές από διαφορετικούς πολιτισμούς, αξίες και κανόνες (όχι όλοι ορατοί). Περιλαμβάνει επίσης αυτό που κάθε γενιά επιλέγει να μεταβιβάσει στην επόμενη, συμπεριλαμβανομένων των γνώσεων, των δεξιοτήτων, της δεοντολογίας, των γλωσσών και των κοσμοθεωριών που θεωρούνται σημαντικές. Η κοινωνική διαφορετικότητα αφορά τους τρόπους εκείνους με τους οποίους οι άνθρωποι μέσα σε έναν μόνο πολιτισμό απομονώνονται ο ένας από τον άλλο. Τα στοιχεία της κοινωνικής διαφορετικότητας μπορούν να περιλαμβάνουν την εθνικότητα, τον τρόπο ζωής, τη θρησκεία, τη γλώσσα, τις προτιμήσεις και το κατά πόσο είναι δυνατόν διαφορετικοί άνθρωποι να μπορούν να ζήσουν μαζί ειρηνικά μέσα σε ένα ενιαίο περιβάλλον.

0 190

“Οι άνθρωποι έχουν εξελίξει προσαρμογές ή λύσεις σε διάφορες απειλές για την επιβίωσή τους με τον ίδιο τρόπο που διαφορετικά φυτικά είδη συνυπάρχουν το ένα δίπλα στο άλλο σε διαφορετικές περιοχές του οικοσυστήματος μας". Η πολιτισμική και κοινωνική διαφορετικότητα είναι εμφανής πολύ συχνά, τονίζοντας τις διαφορές στις αξίες που έχει το κάθε μέλος της. Ο στόχος παραμένει πως μπορούν αυτές να συνυπάρξουν και να προωθηθεί μια ειρηνική κοινωνία στην οποία θα μπορούμε να ζήσουμε ο ένας με τον άλλο. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ •

Τι στερεότυπα υπάρχουν στα αντίστοιχα αθλητικά σωματεία;

...................................................................................................................... •

Ποια είναι η επίπτωση τους στην δυναμική της ομάδας;

...................................................................................................................... Παρακαλώ σημειώστε τα διαφορετικά στερεότυπα που υπάρχουν – πως μπορούμε να τα εξαλείψουμε αυτά; ...................................................................................................................... 4.3. Ο ρόλος του Αθλητικού Μάνατζερ στην διαχείριση της πολιτισμικής και κοινωνικής διαφορετικότητας Ένας αθλητικός μάνατζερ βοηθά τους νέους να εκτιμήσουν και να ενσωματωθούν σε ομάδες που έχουν διαφορετικές κοινωνικές και πολιτιστικές αξίες μέσω της σωστής καθοδήγησης και εξηγώντας τους τις διαφορές μεταξύ των διαφόρων πολιτισμών. Κάντε τους να συνειδητοποιήσουν ότι ο καθένας κουβαλά τα δικά του βιώματα και αξίες που επηρεάζουν ορισμένες πράξεις, και προωθήστε την μέθοδο της διαμεσολάβησης όταν τα πράγματα πάνε στραβά ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ Πως μπορεί ο σύλλογος να χρησιμοποιήσει την κοινωνική διαφορετικότητα για να προωθήσει την αμοιβαία κατανόηση; ......................................................................................................................

191

7.5 Αθλητικοί Οργανισμοί Χωρίς Αποκλεισμούς Με της έκρηξη της διαφορετικότητας στις κοινωνίες μας, υπάρχει μια αυξανόμενη ανάγκη να αναλογιστούμε επίσης πώς να συμπεριλάβουμε και να διαχειριστούμε τις διαφορές αυτές στους αθλητικούς οργανισμούς. Καθώς η διαφορετικότητα και η άρση των αποκλεισμών πρέπει να συνδυάζονται, οι στρατηγικές των οργανισμών πρέπει όχι μόνο να αναγνωρίζουν αυτήν την διαφορετικότητα αλλά και επιδιώκουν να τη προωθήσουν, προκειμένου αυτή να επηρεάσει θετικά τις στάσεις των εργαζομένων, τις δραστηριότητες της ομάδας και την αποτελεσματικότητα των οργανισμών. Για να πετύχουν οι οργανισμοί, οι ομάδες και οι άνθρωποι, πρέπει να προωθηθεί η διαφορετικότητα και η ένταξη δίχως αποκλεισμούς, καθώς και η ενεργή αναγνώριση και αποδοχή της διαφορετικότητας ως δικαίωμα όλων. Οι άνθρωποι μπορεί να διαφέρουν στη φυλή, του φύλο, την ηλικία, τη ψυχικής και σωματική ικανότητα, την εμφάνιση, τη θρησκεία, τον σεξουαλικό προσανατολισμού και τη κοινωνικής τάξη - και αυτές οι διαφορές μπορούν να επηρεάσουν και τους αθλητικούς οργανισμούς. Υπάρχουν συγκεκριμένες στρατηγικές για τη διαχείριση της διαφορετικότητας στο περιβάλλον εργασίας και του αθλητισμού, που παρέχουν καθοδήγηση για την εκπαίδευση που απαιτείται για την αποδοχή της διαφορετικότητας από όλα τα μέλη καθώς και με τα νομικά ζητήματα που σχετίζονται με τις διάφορες διαστάσεις της διαφορετικότητας. Οι οργανισμοί που προωθούν την ένταξη χωρίς αποκλεισμούς είναι εκείνοι που καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να μην αποκλείσουν κανέναν και να προσφέρουν τις ίδιες ευκαιρίες σε κάθε μέλος του. Οι κύριοι στόχοι τους είναι να αναπτύξουν μια κοινωνία στην οποία όλοι θα αντιμετωπίζονται ισότιμα. Οι οργανώσεις αυτοί μπορούν να οικοδομηθούν όχι μόνο μέσω του καταστατικού αλλά και ενεργώντας στην πράξη με αυτόν τον τρόπο προβαίνοντας στην κατάλληλη έρευνα εκ των προτέρων.

0 192

Οι οργανισμοί που προωθούν την ένταξη πρέπει να διασφαλίζουν: όχι αποκλεισμούς, όχι διακρίσεις, ανοιχτό πνεύμα, προσβασιμότητα (διανοητικά και σωματικά), ενημέρωση σχετικά με τα όρια / περιορισμούς όταν κάποιος πάσχει από τραυματισμούς, ενεργό συμμετοχή κατά τη διάρκεια των προπονήσεων. Οι οργανισμοί αυτοί αντιμετωπίζουν τις ακόλουθες προκλήσεις: να εξασφαλίσουν ότι όλοι αισθάνονται άνετα στον οργανισμό, να δημιουργήσουν μια πολιτική που θα ικανοποιήσει όλα τα μέλη, να διασφαλίσουν ότι όλα τα μέλη και οι προπονητές έχουν ανοικτό πνεύμα ώστε να εφαρμόσουν μια πολιτική χωρίς αποκλεισμούς.

Τα οφέλη από την διαφορετικότητα και την ένταξη στον αθλητισμό (i)

Αύξηση των μελών – που μπορεί να συνεισφέρει στην οικονομική σταθερότητα.

(ii)

Περισσότεροι παίκτες ανταγωνιστικότητα

(iii)

Περισσότεροι εθελοντές – από ένα ευρύ δίκτυο της κοινότητας, φίλων, οικογενείας, που προσθέτουν στην ποικιλομορφία της ομάδας.

(iv)

Περισσότερη τεχνογνωσία στην οργάνωση, την προπόνηση και την διοίκηση

(v)

Μεγαλύτερα κοινωνικά οφέλη από τη διαμόρφωση και διατήρηση νέων σχέσεων.

(vi)

Στενότερες σχέσεις με την ευρύτερη κοινότητα και τις επιχειρήσεις (και πιθανούς χορηγούς).

–

που

μπορεί

να

ενισχύσει

την

193

(vii)

Θετικές ιστορίες για να μοιραστείτε με τα τοπικά μέσα.

(viii)

Ένας πιο φρέσκος και ζωντανός οργανισμός– με τα νέα μέλη έρχονται νέες ιδέες, ευελιξία και δημιουργικότητα.

Οι παρακάτω «συμβουλές και εργαλεία» έχουν ως στόχο να βοηθήσουν τους αθλητικούς οργανισμούς να εντάξου ανθρώπους από διαφορετικό υπόβαθρο. Περιλαμβάνουν ορισμένες θεμελιώδεις πρακτικές που μπορούν να βοηθήσουν στην εξασφάλιση της διαφορετικότητας μέσα σε έναν οργανισμό: (i) (ii)

(iii)

(iv) (v) (vi)

(vii)

0 194

Εμπλέξτε τις κοινότητες από νωρίς - βεβαιωθείτε ότι εμπλέκετε ανθρώπους από διαφορετικά υπόβαθρα από τα αρχικά στάδια Χτίστε εμπιστοσύνη - Προσπαθήστε να κατανοήσετε την κατάσταση στην οποία βρίσκονται άνθρωποι από διαφορετικά υπόβαθρα, ιδιαίτερα αν αυτοί βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο ένταξης και εγκατάστασης και συμπεριφερθείτε αναλόγως. Να είστε σαφείς σχετικά με τις προσδοκίες και τους ρόλους. Αναγνωρίστε την διαφορετικότητα μέσα στις κοινότητες Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των διαφορετικών κοινοτήτων, αλλά και εντός των ομάδων. Πάρτε τον χρόνο για να κατανοήσετε αυτές τις κοινότητες και να προσφέρετε μια σειρά στοχευμένων προγραμμάτων και δραστηριοτήτων. Μην βιάζεστε - Προσδιορίστε ποιοι είναι οι ηγέτες της κοινότητας και οικοδομήστε σχέσεις εμπιστοσύνης μαζί τους. Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει κάποιο χρόνο. Χτίστε δεξιότητες - Υποστηρίξτε μέλη του συλλόγου / ένωσης και τους εθελοντές. Προσδιορίστε τους "πρωταθλητές" της ένταξης και, εάν χρειαστεί, παρέχετε τους εκπαίδευση. Αποφύγετε τις υπερβολικές διαβουλεύσεις - Κάνετε σωστό σχεδιασμό και επικοινωνήστε με άλλους που θα μπορούσαν επίσης να εμπλέξουν άτομα της κοινότητας. Ζητήστε συμβουλές από συγκεκριμένες ομάδες ενδιαφέροντος και την κοινότητα. Αντιμετωπίστε τα γλωσσικά ζητήματα - Εξετάστε την ανάγκη μετάφρασης γραπτών, ηλεκτρονικών και προφορικών πληροφοριών. Σκεφτείτε ποιο είναι το καλύτερο μέσο επικοινωνίας.

(viii) (ix) (x)

Διασφαλίστε ότι είστε έτοιμοι - Εξετάστε τις συνεργασίες με πολυπολιτισμικές οργανώσεις και αναπτύξτε τη συνεργασία με υπάρχοντα προγράμματα και δραστηριότητες. Ενημερωθείτε σχετικά με τα εμπόδια στην ένταξη - Μάθετε περισσότερα σχετικά με τα εμπόδια στην κοινωνική ενσωμάτωση από άτομα από διαφορετικό υπόβαθρο Επιδείξτε Σεβασμό - Κατανοήστε σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι άνθρωποι στη διαδικασία εγκατάστασης στο καινούργιο τους περιβάλλον και εμπλέξτε τους ανάλογα. Λάβετε υπόψη τις πεποιθήσεις και τις πρακτικές της κοινότητας. Αποφύγετε τα στερεότυπα. Να είσαι ειλικρινής.

7.6 Αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνων Η διαχείριση κινδύνου λαμβάνει χώρα σε διάφορα επίπεδα, ανάλογα με την αποστολή και το μέγεθος του αθλητικού οργανισμού, όπως αυτό εκφράζεται στο σύνταγμα, τα αντικείμενα και τα καταστατικά του. Ένας τοπικός αθλητικός σύλλογος που προσφέρει προγράμματα σε μεμονωμένα μέλη μπορεί να υιοθετήσει μια πιο στενή προσέγγιση στη διαχείριση κινδύνου, που σημαίνει ότι ο σύλλογος διαχειρίζεται τους κινδύνους μόνο για τις δραστηριότητες του προγράμματος που ασκεί άμεσα. Μια αθλητική οργάνωση που είναι το όργανο διοίκησης για αθλητικές δραστηριότητες σε μια επαρχία ή άλλη γεωγραφική περιοχή πρέπει να υιοθετήσει μια ευρύτερη προσέγγιση, που σημαίνει ότι ο οργανισμός διαχειρίζεται τους κινδύνους όχι μόνο για τις δικές του δραστηριότητες, αλλά και για τις δραστηριότητες που εκτελούνται υπό την εποπτεία του και τις δραστηριότητες που ασκούν τα μέλη του Συλλόγων και των ενώσεων. Υπάρχουν τρία πρακτικά βήματα στη διαχείριση του κινδύνου, τα οποία δεν αλλάζουν ποτέ: "προσδιορισμός, μέτρηση και έλεγχος". Πιο συγκεκριμένα, η διαχείριση των κινδύνων είναι μια οργανωμένη διαδικασία που θέτει τις ακόλουθες τρεις ερωτήσεις σχετικά με ένα αθλητικό πρόγραμμα, εγκατάσταση ή εκδήλωση: -

ποια είναι τα πιθανά πράγματα που μπορεί να πάνε λάθος (προσδιορισμός των πιθανών κινδύνων) 195

Πόσο πιθανό είναι αυτά τα πράγματα να πάνε στραβά, και ποιες είναι οι συνέπειες σε περίπτωση που πάνε στραβά; ( Μέτρησης των κινδύνων) τι μπορούμε να κάνουμε για να αποτρέψουμε τα πράγματα από το να πάνε λάθος; (ελέγχος των κινδύνων).

Υπάρχουν τέσσερις γενικές στρατηγικές για τον έλεγχο των κινδύνων. Αυτές είναι: • αποδοχή των κινδύνων (ο κίνδυνος είναι μικρός και εγγενής στην αθλητική δραστηριότητα και ο αθλητικός μάνατζερ είναι διατεθειμένος να δεχτεί τις συνέπειες - έτσι δεν κάνει τίποτα για να αντιδράσει σε αυτούς). • Μείωση των κινδύνων (ο κίνδυνος είναι αρκετά σημαντικός -ο αθλητικός μάνατζερ ενεργεί προκειμένου να μειώσει την πιθανότητα να συμβούν γεγονότα ή τις συνέπειες εάν συμβούν, με προσεκτικό προγραμματισμό και οργάνωση, προετοιμασία του προσωπικού και των εθελοντές, επιθεώρηση και παρακολούθηση εγκαταστάσεων και εξοπλισμού κ.λπ.). Τα περισσότερα μέτρα για τη μείωση των κινδύνων περιλαμβάνουν σχεδιασμό, οργάνωση και επιρροή της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Πρόκειται για έναν τομέα στον οποίο οι αθλητικές οργανώσεις ασκούν το μεγαλύτερο έλεγχο και όπου υπάρχει ο μεγαλύτερος αριθμός επιλογών για τη διαχείριση των κινδύνων. Ταυτόχρονα όμως, αυτός είναι ίσως ο τομέας στον οποίο οι αθλητικές οργανώσεις αφιερώνουν τον λιγότερο χρόνο και τους λιγότερους πόρους. • μεταφορά των κινδύνων (ο κίνδυνος είναι τόσο σημαντικός ώστε ο αθλητικός οργανισμός να μην επιθυμεί να τον αναλάβει - έτσι το μεταφέρει σε άλλους μέσω συμβάσεων, ασφαλίσεων ή απαλλαγών). • αποφυγή των κινδύνων (ο κίνδυνος είναι δυνητικά τόσο έντονος ώστε ο αθλητικός μάνατζερ δεν θέλει να έχει καμία σχέση με αυτό - έτσι αποφασίζει να αποφύγει να κάνει αυτό που δημιουργεί εξ αρχής).

0 196

1. Οι κύριοι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει ένας αθλητικός μάνατζερ όταν ασχολείται με διαφορετικές ομάδες είναι: - δίνοντας φωνή σε διαφορετικές ομάδες - ο αθλητικός μάνατζερ θα πρέπει να διασφαλίσει ότι ο χώρος που δίδεται στις διαφορετικές ομάδες είναι ισάξιος και δίκαιος - συγκρούσεις που σχετίζονται με στερεότυπα, πολιτισμούς, τη θρησκεία, την ιστορία. το φύλο, τις απόψεις σχετικά με την εξουσία, περιπτώσεις εκφοβισμού - το πως αντιμετωπίζει μια σύγκρουση, η τεχνικές επίλυσης συγκρούσεων σε μια ομάδα, ο κίνδυνος να μην αναγνωρίζει τις διαφορές ή να αδικεί μια ομάδα

2. Απαραίτητες δεξιότητες για την διαχείριση των κινδύνων είναι: - προγραμματισμός/ προετοιμασία: πόσο καλά προετοιμασμένοι είμαστε για να κατανοήσουμε την ομάδα και τις δυναμικές του; 197

- επικοινωνία: ομιλία χωρίς αποκλεισμούς

3. Πως να βοηθήσουμε τους νέους ανθρώπους να αναγνωρίζουν τους κινδύνους; Για να βοηθήσουμε μια ομάδα νεαρών ανθρώπων από διαφορετικά υπόβαθρα να αναγνωρίσουν τους κινδύνους χρειάζονται δομές ποτ παρέχουν ένα πλαίσιο, χρειάζεται μαθήματα εκπαίδευσης/ενημέρωσης καθώς επίσης και καλή ιατρική καθοδήγηση.

01 Δομές

0 198

02 Εκπαίδευση/ Ενημέρωση

03 Ιατρική Καθοδήγηση

7.7 Βιβλιογραφικές Αναφορές https://www.mymajors.com/career/sports-agent/skills/ http://www.sportlaw.ca/2002/08/risk-management-for-sport-organizations-andsport-facilities/ http://www.ibc.ca/mb/business/risk-management/sports-and-recreation/riskmanagement-(sports-and-rec) http://www.dsr.wa.gov.au/support-and-advice/organisationaldevelopment/management-and-planning/risk-management http://www.aon.com/unitedkingdom/products-and-services/industryexpertise/sport.jsp https://www.european-agency.org/sites/default/files/Malta-visit-report.pdf http://sportscommunity.com.au/club-admin/d-participation-health-and-safety/ http://www.managementstudyguide.com/risk-management-aspects.htm http://sportscommunity.com.au/club-admin/a-risk-identification-andmanagement/ https://academic.oup.com/eurheartj/article/32/8/934/2398198/Risk-of-sportsdo-we-need-a-pre-participation https://www.clearinghouseforsport.gov.au/knowledge_base/organised_sport/sp ort_and_government_policy_objectives/Cultural_Diversity_in_Sport https://www.amazon.com/Diversity-Inclusion-Organizations-GeorgeCunningham/dp/1621590402 http://www.huffingtonpost.com/rosalind-cardinal/5-steps-to-building-aneffective-team_b_7132406.html https://breakingmuscle.com/fitness/5-ways-to-develop-the-fighting-spirit-inyouth-athletes

199

Αναγνώσματα για έμπνευση • http://www.internationalservice.org.uk/what_we_do/inclusivesports.html •

https://yoocanfind.com/Story/402/inclusive-sport-a-personal-view

•

https://www.unicef.org/sports/23619_57597.html

• adapted from Queensland Government Community Engagement Guides • https://www.amazon.com/Diversity-Inclusion-Organizations-GeorgeCunningham/dp/1621590402 Canfield, J and Henson, M. V (2002) The Chicken Soup for the Teacher’s Soul Health Communications Incorporated

0 200