Κενό Αέρος by Diasporic Literature Spot

Ӂενό Ǽρος

9 ποιήματα

Επιλογή ποιημάτων της Διασπορικής Λογοτεχνικής Στοάς

Περιεχόμενα Σαν Πηνελόπη.............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................4 Ελένη Αρτεμίου Φωτιάδου Αμμόχωστος .............................................................................................................................................................................................................................................................................4 Επτά Χαϊκού.................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................5 Χάρης Μελιτάς........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................5 «Πλύνε τα Δόντια σου», Είπες ..................................................................................................................................................................................................................................................................................................6 Γιώργος Νικολόπουλος ...........................................................................................................................................................................................................................................................................................................6 Την εποχή που η χνουδερή παπαρούνα..................................................................................................................................................................................................................................................................................7 Δημήτρης Τσαλουμάς Μελβούρνη.........................................................................................................................................................................................................................................................................................7 Μέρα Κατοχής.............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................8 Άντρια Γαριβάλδη Μελβούρνη ...............................................................................................................................................................................................................................................................................................8 Τελευταίες στιγμές .....................................................................................................................................................................................................................................................................................................................9 Μιχάλης Παής Μελβούρνη ....................................................................................................................................................................................................................................................................................................9 Είμαι το Δέντρο .........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................10 Φαίδων Θεοφίλου Μυτιλήνη ................................................................................................................................................................................................................................................................................................10 Μηλιά η ξένη .............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................11 Ιάκωβος Γαριβάλδης, Μελβούρνη ........................................................................................................................................................................................................................................................................................11 Νερόκρινα ..................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................12 Ευαγγελία – Αγγελική Πεχλιβανίδου Από το βιβλίο “Ο θάνατος ενός θεού”- Θεσσαλονίκη......................................................................................................................................................................................12

Σαν Πηνελόπη Χρόνια κοιτάω τον ορίζοντα Με τα μικρά, μεγάλα μου ερωτηματικά

Μου στέλνει πάντα μια φουρτουνιασμένη θάλασσα Mιαν οργισμένη Σαλαμίνα Με τα αγάλματά της όρθια Να κουβαλάνε στα κομμένα χέρια τους Τον πληγωμένο τους καιρό Χρόνια κοιτάω τις ελπίδες μου Με τα μικρά, μεγάλα μου ερωτηματικά Μα δε μιλάνε, δεν ανοίγονται

Πηνελ

Μα εκείνος δε μιλάει, δεν ανοίγεται

Μου στέλνουν μόνο ένα βαθύ παράπονο Κι ύστερα Στον αργαλειό τους σαν Πηνελόπη των καιρών Υφαίνουνε με υπομονή την πίστη Ξεγελώντας τους μνηστήρες που πλανήθηκαν Απ’ την πολύχρονη σιωπή της Kόρης

Ελένη Αρτεμίου Φωτιάδου Αμμόχωστος

Επτά

Επτά Χαϊκού Η Εκποίηση του Ενεστώτος Πωλείται χρόνος πλήρους απαξίωσης. Κάτω του κόστους. Ο Άλλος Γύρισα σπίτι να βρω τον εαυτό μου. Δεν με γνώρισε. Κομμάτια Μην κουβεντιάζεις με σπασμένους καθρέφτες. Λένε αλήθεια. Living Theater Άλλαξε ρόλο η ελπίδα στη σκηνή. Πεθαίνει πρώτη. Ο Ποιητής Άλλοι φυλάνε το κρίμα σε θυρίδες. Εγώ στις λέξεις. Έκλειψη Σελήνης Ένα φεγγάρι λουζόταν στα μάτια μου. Πριν με προδώσει. Κόκκινη Κλωστή Ράβω στο νου μου μια φορεσιά του κόσμου. Να τον αλλάξω.

Χάρης Μελιτάς Αθήνα

«Πλύνε τα Δόντια σου», Είπες

ενεργό φθόριο και οξείδιο τιτανίου, που θα τα κάνει να γυαλίζουν σαν καθρέφτες. Λούσε τα μαλλιά σου. Με το υπέροχο σαπούνι με άρωμα αμύγδαλου, φασκόμηλου και άγριας λεβάντας, για να γίνουν πλούσια, πυκνά και στιλπνά. Άλειψε το κορμί σου, με το νέο συναρπαστικό αφρόλουτρο με βότανα, αγριολούλουδα και σπάνια μεταλλικά άλατα». «Και η ψυχή μου;» σε ρώτησα. «Τι θα μου δώσεις για να καθαρίσω την ψυχή μου;» Με κοίταξες απολογητικά. «Δυστυχώς τέτοια προϊόντα δεν έχουμε», μου απάντησες. «Δεν υπάρχει αρκετή ζήτηση».

Γιώργος Νικολόπουλος Αθήνα

Πλύ

«Πλύνε τα δόντια σου», είπες. «Με την καινούργια μας αστραφτερή οδοντόκρεμα, με

Την εποχή που η χνουδερή παπαρούνα Την εποχή που η χνουδερή παπαρούνα βαμμένη ξεδιάντροπα σηκώνει μπόι στ’ αγίνωτα στάχια και την ήρα, που το θυμάρι απλώνει στις πλαγιές μαβιές φλοκάτες μη και ξενοτρυγήσει η μέλισσα, τότε που τ’ ακρογιάλι μοσχοβολά εκεί που λιάζονται οι φυκιάδες στρώματα της τελευταίας φουρτούνας, και λέω αφού ο χρόνος ήταν άνοιξη πώς τέτοιος πέπλος καταχνιά και να μη βλέπω αν γκόμενα ή φίλο ή κι αδέρφι σ’ αποχαιρέτησα και να κοπιάζει μια νοσταλγία απρόσκλητη, ένας θολός καημός

Δημήτρης Τσαλουμάς Μελβούρνη

Μέρα Κατοχής Είκοσι Ιούλη μέρα φοβερή, άδοξη ώρα πού ‘γινες χολή, κλεμμένη εικόνα, σπασμένο γυαλί, κόσμος ακόμα σκληρός σαν καρφί.

Είκοσι Ιούλη, μέρα τρομερή μισή ψυχή, μισή φωλιά η γη χωρίς τον άντρα, χαμένο παιδί, είκοσι πίκρες θωρεί σκυθρωπή.

Σφίγγει στα χέρια την τόση ντροπή, άδεια γωνιά, μισή καρδιά κι αυτή σε ξένους δρόμους πλανιέται σκυφτή σέρνει οπτασίες κι αιμορραγεί.

Πέτα τη ματωμένη σου ποδιά, χρωστάς λίγο αέρα στα πουλιά, μια φούχτα χώμα στα μικρά παιδιά, τα χείλια ας φωνάξουν λευτεριά.

Άντρια Γαριβάλδη Μελβούρνη

Τελευταίες στιγμές Αντί το φως ο ουρανός κείνη τη μέρα Μας έστειλε το θάνατο. Ήταν νωρίς κι απόμειναν Των κοριτσιών τα όνειρα στη μέση. Αντί ο Ήλιος των ξυπόλυτων παιδιών Την παγωμένη μοίρα να ζεστάνει Τρεμόπαιζε μεθυσμένος απ’ το αίμα χόρευε Μες του φονιά το αστραφτερό μαχαίρι. Και άνθρωποι ή δαίμονες Ουρλιάζοντας μας κυνηγούσαν. Ότι και να ‘ταν , φωτιές ανάβαν, Έκαιγαν νόμους, σπίτια ανθρώπους. Είχαμε αποκάμει απ’ το μαχαίρι που σέρναμε πικρό σταυρό στη πλάτη κι είχαμε μόνο μιας στιγμής ζωήτο νοιώσαμε! Μα έπρεπε ακόμα να παλέψουμε Με όλα τα τέρατα της γης. Ναι! έπρεπε ακόμα να παλέψουμε Με όλα τα τέρατα της γης. Και τα βουνά ανέμελα, σφύριζαν στο βοριά. Μια στιγμή κάτω από το βάρος τους Συλλογιστήκαμε και στοχαστήκαμε Πόσο μας βάραινε Του Έλληνα η μοίρα, η κληρονομιά. ΚΥΠΡΟΣ 1974

Μιχάλης Παής Μελβούρνη

Είμαι το Δέντρο Είμαι το Δέντρο. Οι ρίζες μου ανθοβόλι των αιώνων. Ο κορμός μου, στήριγμα της αθωότητας που έγινε αγάπη και θυμάται. Οι χυμοί μου νόημα της ροής των όλων. Στα φύλλα μου, τοκοφόρα τα χάδια της αύρας κι η οργή του ανέμου. Το χρώμα μου πράσινη σταγόνα στον ωκεανό των ονείρων. Τα κλαδιά μου, τόπος για τις αδύναμες ψυχές και τα πουλάκια. Είμαι το δέντρο. Τα «θέλω μου» υπάρχουν μόνο μέσα στα «δίνω μου»…

Φαίδων Θεοφίλου Μυτιλήνη

Μηλιά η ξένη Γύρισες, στα γνωστά σου τα λημέρια ξένε ψάχνοντας στον αέρα μυρωδιά 'πό γιασεμί Γρήγορα βρέθηκες στου χωριού τα καλντερίμια με μόνο φίλο μια καρδιά που νοσταλγεί Τρόμαξες, σαν άκουσες τα χελιδόνια, και μύρισες ζεστό χωριάτικο ψωμί Ρώτησες, για το φίλο που πριν χρόνια καθόσουνα στο ίδιο το θρανίο συ παιδί. Πάτησες, το ίδιο της πατρίδας χώμα σου φάνηκε στο μέγεθος μια πιθαμή Κι έφυγες, όπως τότε, κάποια μέρα αφήνοντας μόνη τη μηλιά μες στην αυλή Νέα σαν ήταν γέμιζε τον τόπο μήλα κι έστηνε μπόι στα ουράνια κάθε αυγή Μόνο αυτή σου έσβησε μια δίψα που συ την έκανες υπόσχεση στερνή...

Ιάκωβος Γαριβάλδης Μελβούρνη

Νερόκρινα Του ήλιου τα τόξα μάτωσαν της λίμνης την καρδιά. Κάποτες τα ’βλεπα ν’ ανθίζουν τα νερόκρινα ρουφώντας λαίμαργα ζωή από τη λίμνη. Κάποτες πίστευα ότι θ’ ανθίζανε για μένα. Νόμιζα πως δροσιά θ’ αντάλλαζαν στις αγκαλιές. Η Άνοιξη! Αφροδίτη με τα τόξα της Άρτεμης Η Άνοιξη είν’ απόλεμη• δε γίνεται παρθένα Τα πλήγωσε τα νούφαρα ο μαρασμός και δεν φωτίζουνε τα μάτια μας με Πούλιες. Πούν’ τα βέλη σου τ’ αλάθευτα, Αφροδίτη; Μαραίνουν τα νερόκρινα κι η Άνοιξη περνά. Σημάδεψε τη λίμνη εκεί να βγάλει αιμάτινο νερό. Πίστευα πως θα πότιζες για μένα τα νερόκρινα. Τώρα πια μαύρισαν και χάθηκαν για πάντα Η λίμνη είναι στεγνή κι αυτά διψούν Κάποια ζεστή αγκαλιά έκλεψε τη δροσιά τους Γιατί τα πλήγωσες, Αφροδίτη, με τα τόξα της Άρτεμης;

Ευαγγελία – Αγγελική Πεχλιβανίδου Από το βιβλίο “Ο θάνατος ενός θεού”- Θεσσαλονίκη