REIS
soort vakanties vergt kennis en een persoonlijke aanpak die kanalen als Booking.com niet bieden. Wij zorgen ervoor dat je er geraakt en geven je een gedetailleerd beeld van de faciliteiten ter plaatse. Hoe dan ook liggen onze eilanden niet in orkaan- of tsunamigebieden en bekijken we ook de communicatiemogelijkheden, medische voorzieningen en evacuatieplannen. Niemand zit ooit vast op een eiland.” En het vervoer ? “De meeste eilanden liggen nabij grote luchthavens”, zegt Nurski, “en de verhuurder verzorgt het lokale transport of maakt de nodige reserveringen.” De volgende ochtend schepen we in de Tanah Merah Ferry Terminal in op de veerboot naar Visiwa-oprichter het Indonesische eiArno Nurski. land Bintan, een voormalig handelscentrum met 350.000 inwoners dat nu op toerisme en de vele expats in Singapore mikt. Twee uur later komen we aan in Tanjung Pinang, aan de westkust van Bintan. Achter de douaneposten treffen we meteen het minibusje dat ons door het havenstadje loodst en in een uur naar een pier aan de overzijde van het eiland brengt. De rit, door heuvelachtig woud en op almaar hobbeliger wegen, is een avontuur op zich, en dan moet onze verkenning van de Riau-archipel nog beginnen. Aan boord van een comfortabele speedboat zien we hoe de paalwoningen op de oevers van Bintan steeds kleiner worden, tot een halfuur later enkel de Zuid-Chinese zee en een handvol ongerepte eilanden overblijven. Dag bewoonde wereld – die zien we niet meteen terug.
BLOOTVOETS Pulau Joyo, amper twee voetbalvelden groot, maakt tegelijk euforisch en stil. Een tropisch eiland met maagdelijke
stranden, kristalhelder water, palmbomen en een weelderige tuin vol kleur: een tropisch plaatje te midden van het absolute niets, op een boogscheut van de evenaar. Bekomen van de verbazing en het ontvangstcomité – het voltallige personeel, zo’n 22 man – ontdekken we onze thuis voor de komende dagen: een riante villa op metershoge stelten, met een geraamte van drijfhout, een halfopen strodak dat de zeebries opvangt en directe toegang tot het strand. Het stijlvolle interieur omvat twee hemelbedden, sofa’s en handgemaakte Balinese meubelen, naast vintage en kunstvoorwerpen. Die persoonlijke touch is geen toeval: Pulau Joyo is eigendom van een Britse reder in Hongkong, die zijn buitenverblijf sinds april 2011 aan de man brengt als “barefoot sophistication at its best”. Satelliettelevisie, airconditioning en een krantenboer horen daar niet bij, maar verder werd aan alles gedacht. Een moderne badkamer, leeslampjes, bluetoothspeakers en loungestoelen, maar ook details als toiletgerief voor wie het vergeten is en, onder aan de trap, water om het zand van je voeten te spoelen. Top of the bill zijn het bladvormige 25 meter zoetwaterzwembad en het aanpalende paviljoen, met knusse zithoeken, een cocktail bar en – tot algemene vreugde – wifi. De bouw van het resort vergde ruim zeven jaar, vertelt stafmanager Nagato Tse. “De herinrichting van het landschap en het transport van bouwmaterialen en werktuigen zijn een logistieke nachtmerrie. Ook etenswa-
ren en zuiver water worden per boot aangevoerd.” De drie generatoren, de bedrading van de verlichte wandelpaden en de leidingen van de kruikvormige fonteinen vallen nergens te bespeuren.
OREN EN OGEN De eerste nacht op Pulau Joyo zet meteen de toon. Onbestemd geritsel in de struiken zodra het donker wordt, het geluid van zee en wind bij het ontwaken onder een halfopen dak : hier speelt het eiland zelf de hoofdrol. Ter plaatse kunnen we snorkelen, kajakken, badmintonnen, tafeltennissen en een spabehandeling boeken, maar dat verdwijnt allemaal snel van de agenda. Doelloos naar een vissersloep aan het einde van de wereld staren, in een hangmat van de stilte en een briesje genieten, met de voeten in het water de zonsondergang over je heen laten komen: meer hebben we niet nodig. ’s Avonds mijmeren we bij een kampvuur, bewonderen we de sterrenhemel of vertelt een personeelslid over het leven ter plaatse. “Voor velen is het wennen, een eiland waar niets hoeft”, zegt Nurski. “Ga ik me daar niet vervelen, vragen mensen me vaak. Gewoon niets doen, de tijd van je af laten vallen, je oren en ogen openzetten en één worden met de natuur: voor veel westerlingen is dat een bijzondere ervaring.” Strandwandelingen worden al gauw een ritueel. In een kwartier ben ik rond, maar het levert elke keer nieuwe indrukken op. Vlinders en kevers, zandkrabben, een nietsvermoedende hagedis of een stevige karetschildpad: Jurassic Park is niet veraf. Bovendien krijgen we de overige gasten – op het eiland kunnen 28 mensen terecht – amper te zien. De aanplantingen rond de zes villa’s bieden privacy.
“Je oren en ogen openzetten en één worden met de natuur : voor veel westerlingen is dat een unieke ervaring”
26
STOUTE SCHOENEN Hoe word je een eilandexpert zonder er ooit een bezocht te hebben, vraag ik Nurski in het lauwe zeewater. “Ik zou morgen
XXX
Het zoetwaterzwembad (links) en een villa op stelten (rechts) op Pulau Joyo. Het strand van Pulau Joyo: in een kwartiertje bent u rondgewandeld.
27