5 THEMATIC CATEGORIES/ 5 FRONTS OF CRISIS #Refugee Crisis // #Urban Crisis // #Crisis of the Architecural Profession // #Space as Commons // #On Collectivity
Αρχείο αστικής παρακμής | Ανασημασιοδοτώντας τα σύγχρονα ερείπια
Archiving urban decay | Reanimate modern ruins
Γροζόπουλος Δημήτρης, Κασιμάτη Ευθυμία
Grozopoulos Dimitris, Kasimati Efthymia
Η εργασία αποτελεί μέρος ανεξάρτητης έρευνας της ομάδας που εκτυλίσσεται από το 2011 έως σήμερα, ενώ έχει παρουσιαστεί σε συνέδρια και εκθέσεις στην Ελλάδα. Η έρευνα έχει ως στόχο να διερευνήσει έννοιες όπως η αστική υποβάθμιση, τα σύγχρονα ερείπια και τα αστικά κενά, καθώς και τη σχέση τους με το δημόσιο χώρο και την πόλη. Παράλληλα, επιχειρείται η διατύπωση στρατηγικών και συνθετικών εργαλείων που θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν τη συζήτηση σχετικά με την αξιοποίηση των ανενεργών αυτών χώρων, ιδιαίτερα υπό τις υπάρχουσες συνθήκες κρίσης της οικονομίας, της κοινωνίας, των πόλεων και των δομών τους.
The current project is part of an independent research by the architects E. Kasimati and D. Grozopoulos started in 2011. Since then, it has been presented in different contexts such as exhibitions and conferences in Greece. The research is attempting to investigate both theoretically and practically the topics of urban decay, modern ruins, urban voids and also their connection to urban fabric and particularly public space. At the same time, the team is experimenting with different strategies, spatial analysis methods and design tools in order to promote the current problematic over decline and mistreatment of abandoned spaces under the scope of financial and social crisis.
Περιγραφή πρότασης
Project description
Δεδομένης της αύξησης των αστικών κενών και σύγχρονων ερειπίων, δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια μια τάση που αφορά σε ένα διαφορετικό τρόπο βίωσης, αντίληψης και διεκδίκησης του ευρύτερου χώρου της πόλης, γνωστή με τον όρο ‘αστική εξερεύνηση’ (Urban exploration/ urbex/ UE). Η συγκεκριμένη δράση
Drawing on the proliferation of urban voids and modern ruins, it has been noticed over recent years an emerging trend that expresses a different way to approach, experience and reclaim the city. This current trend has become broadly known as ‘Urban exploration’ (urbex/UE). Urban exploration, also referred as infiltration, is the act of entering and
εκτυλίσσεται στα ‘υπολείμματα’ αστικών χώρων, επιζητώντας να τα επαναφέρει στη δημόσια χρήση. ‘αποτελεί μια πρακτική σωματοποίησης του αστικού χώρου με έντονο διεκδικητικό χαρακτήρα’1, καθώς οι χώροι αυτοί βρίσκονται υπό καθεστώς ελεγχόμενης ή απαγορευμένης πρόσβασης. Οι αστικοί εξερευνητές, είτε ως μονάδες είτε συγκροτώντας μικρές ομάδες, αποτυπώνουν και αρχειοθετούν ό,τι βλέπουν κατά την περιήγησή τους, και δημοσιεύουν διαδικτυακά το υλικό σε ένα είδος ‘ανοιχτού’ διαλόγου. Η ενασχόληση αυτή, με τη διάδοση του διαδικτύου και των social media, αλλά και του διαρκώς αυξανόμενου εξωθεσμικού ενδιαφέροντος για την πόλη, εδραιώθηκε ταχύτατα σε χώρες της Αμερικής και της Ευρώπης.
exploring ‘space debris’; abandoned places, ruins or uninhabited sites. ‘This embodied practice of reclaiming urban space has a strong contending character’1, since the access to these sites is usually under control or totally forbidden. Urban explorers, either as individuals or even as groups, after selecting the site to visit, they infiltrate into the place, they document through photographs and sketches the whole procedure and finally publish online the collected material in order to establish an ‘open’ dialogue with the broader community. Due to the advent of new digital technologies and the spread of social media, as well as the increasing extra state interest for the city, urban exploration has been established in numerous cities along the US and later in Europe.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η αστική εξερεύνηση αποτελεί μια πολιτική πράξη, μια έμπρακτη καταγγελία της σημερινής κατάστασης του αστικού περιβάλλοντος, που είναι γεμάτο εδαφικούς και κοινωνικούς αποκλεισμούς. Στο πλαίσιο αυτό, οι αστικοί εξερευνητές παρακινούνται από συγκεκριμένους χώρους βάσει του προβληματισμού τους πάνω στην έννοια του αποκλεισμού. Στη συνέχεια, η ίδια η πράξη της αστικής εξερεύνησης αναιρεί αυτούς τους αποκλεισμούς αποτελώντας μια πράξη βεβήλωσης. «Βεβηλώνω
It could be said that urban exploration is a political act, a denouncement of the quality of contemporary urban environment that is characterized by spatial and social exclusions, as well as of the way it is nowadays inhabited. In this context, urban explorers are attracted by specific sites, which are characterized by controlled or forbidden access in order to express their problematic over spatial exclusion. In the next stage, the praxis of urban exploration itself overcomes this separation and becomes a profanation. “To profane means the
1 Βαρδαλάχου, Σ. (2011) Διεκδικώντας τη σωματικότητα στον αστικό χώρο: Η αστική εξερεύνηση, Πρακτικά Συνεδρίου: Δημόσιος χώρος.. αναζητείται, ΤΕΕ/ΤΚΜ, Cannot No Design, σελ.54-58
1 Vardalachou, S. (2011) Reclaiming embodied space in the city: Urban exploration, Public space conference proceedings, TEE/TKM, Cannot No Design, p.54-58 (my translation)
σημαίνει αποδίδω εκ νέου στην κοινοχρηστία ότι είχε διαχωριστεί στη σφαίρα του ιερού’».2 Αυτό λοιπόπου επιχειρείται είναι ο επαναπροσδιορισμός και η επανένταξή αυτών των χώρων στη δημόσια σφαίρα της πόλης.
term for something that was once sacred or religious and is returned to the use and property of men”.2 Thus, through urban exploration what is basically attempted is to redefine and relocate these places back to the public realm.
H ίδια η πράξη της αστικής εξερεύνησης ως εγχείρημα ‘αποερείπωσης’3 αποτελεί μεθοδολικό εργαλείο ανάγνωσης και εμπειρίας αυτών των χώρων. Η έντονη αυτή βιωματική εμπειρία αρχειοθετείται από την ομάδα μέσω φωτογραφιών και αντικειμένων. Στη συνέχεια αναπτύσσονται βάσει αυτής διαγράμματα και σχέδια με αναφορά στους ψυχογεωγραφικούς χάρτες, την αυτόματη γραφή και το doodling. Έτσι, η όλη διαδικασία επιχειρεί να επαναδιατυπώσει τη χωρική αλλά και ευρύτερη αντίληψη γύρω από το ζήτημα των σύγχρονων ερειπίων. Το αρχείο που δημιουργείται τροφοδοτεί τελικώς μια σειρά αναπαραστάσεων τόσο της ιδίας της χωρικής εμπειρίας όσο και των αρχιτεκτονικών και σχεδιαστικών προθέσεων της ομάδας, που τελικώς υλοποιούνται μέσα από ψηφιακά σκίτσα, τρισδιάστατα μοντέλα και κολλάζ.
This process of UE and ‘de-ruination’3 of those spaces constitutes a highly intense embodied experience through which the team is creating an archive of photographs and objects, as well as drawings and diagrams with a reference to psychogeography, automatic writing and doodling. Overall, the project reconsiders the spatial experience and challenges the established presumptions over modern ruins. The resulting archive triggers a series of representations of the UE experience, as well as the architectural intentions of the team that are expressed through digital drawings, 3d models and collages.
2 Agamben, G. (2006) Βεβηλώσεις, μτφ. Τσιαμούρας Π., Αθήνα: Άγρα, σελ.134
2 Agamben, G. (2006) Profanations, trans. Tsiamouras P. Athens: Agra, p.73
3 Aντονάς, Α. (2007) Η αναβολή της κατεδάφισης, σελ.6. https://antonas.files.wordpress.com/2007/08/ ruin.pdf (τελευταία επίσκεψη: 10.04.2016)
3 Antonas, A. (2007) Delaying demolition, p. 6 https:// antonas.files.wordpress.com/2007/08/ruin.pdf (last accessed: 10.04.2016)
3.
1. 2.
5. 7.
6.
4.
9.
8.
10.
11.
12. 14.
13.
16.
15.
17.
‘Archive’ Found objects (2009-2016)
1. Athens. ‘Hellinikon’ International Airport
7. Thessaloniki. ‘Alatini’ Flour Milling Industry
13. Vitina. ‘Xenia’ Hotel
2. Piraeus. Paint and Color Industry
8. Piraeus. ‘Lipasmata’ Fertilizer Industry
14. Piraeus. Oil Company
3. Athens. Voula Hospital
9. Athens. Sounio Hotel
15. Pelion. Sanatorium
4. Volos. ‘Oinopnevmatiki’ Spirit Distillery
10. Thessaloniki. Tobacco Industry
16. Sifnos. Night club
5. Athens. ‘Agios Ioannis Prodromos’ Chapel
11. Thessaloniki. Port Warehouse
17. Thessaloniki. House
6. Athens. Restaurant
12. Nafplio. ‘Xenia’ Hotel
‘Xenia rehabitation’ Digital sketch over photograph (2015)
Vitina. ‘Xenia’ Hotel (1965) Architect K.Bitsios
‘Hellinikon rehabitation’ Digital sketch over photograph (2014)
Athens. ‘Hellinikon’ Internation Airport
‘Asklepieio rehabitation’ Digital sketch over photograph (2013)
Athens. Voula Hospital
‘Xenia rehabitation’ Digital sketch over photograph (2015)
Nafplio “Xenia’ Hotel (1961) Architect I. Triantafyllidis
‘Factory rehabitation’ Digital sketch over photograph (2013)
Thessaloniki. Tobacco Industry
‘Hotel rehabitation’ Digital sketch over photograph (2015)
Athens. Sounio Hotel
‘Allatini rehabitation’ Digital sketch over photograph (2015)
Thessaloniki. Allatini Mills (1898) Architect: V. Poselli
Κασιμάτη Ευθυμία
Kasimati Efthymia
(Αρχιτέκτονας, αρχισυντάκτρια Archstudies.gr)
(Architect, Senior editor of Archstudies.gr)
Η Έφη Κασιμάτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το 2013 αποφοίτησε από το τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Πολυτεχνικής σχολής Α.Π.Θ. και στη συνέχεια παρακολούθησε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Σχεδιασμός-Χώρος-Πολιτισμός» στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. Αυτή τη στιγμή κατοικεί στο Λονδίνο παρακολουθώντας το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα (MArch Urban Design) στην Αρχιτεκτονική Σχολή Bartlett, UCL. Η έρευνά της εστιάζει στην τομή των ψηφιακών τεχνολογιών, αρχιτεκτονικής παραγωγής και αστικού σχεδιασμού.
Born and raised in Athens, Greece. Efi Kasimati graduated from the Department of Architecture, Faculty of Engineering, Aristotle University of Thessaloniki (2013). She also holds an MSc in Architectural Theory and Design, National Technical University of Athens (2015). Her current research focuses on how emerging digital technologies influence the ways in which we think, design and produce conditions of contemporary urban phenomenon. Her theoretical and design work has been featured in several architectural journals as well as conference papers. Currently, she is studying Urban Design at the Bartlett, University College London, exploring the junction of digital tools and fabrication methods with architecture and urbanism.
Γροζόπουλος Δημήτρης
Grozopoulos Dimitris
(Αρχιτέκτονας, ιδρυτής Archstudies.gr)
(Architect, co-founder of Archstudies.gr)
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988 και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Α.Π.Θ. Αυτήν την περίοδο παρακολουθεί το μεταπτυχιακό πρόγραμμα (ΜΑ Landscape & Urbanism) στο Kingston University του Λονδίνου. Τα τελευταία χρόνια έχει συμμετάσχει σε workshops, εκθέσεις και αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς έχοντας αποσπάσει διάφορες διακρίσεις. H «γοητεία» της φθοράς, το θέμα της ερείπωσης και της αστικής παρακμής αποτελεί κύρια προβληματική στην έρευνά του, ενώ έχει δημοσιεύσει σχετικές εργασίες σε συνέδρια.
Born in Athens (1988), Dimitris Grozopoulos is a graduate of the Aristotle University of Thessaloniki with a 5-year diploma in Architecture. He holds a master in Landscape & Urbanism from Kingston University London. Within the last few years, he had participated in numerous workshops, exhibitions and architectural competitions, with projects that have been awarded. The phenomenon of urban decay constitutes the heart of his ongoing research, which has been published in several papers.
* Ευχαριστούμε για τη συμβολή τους τους Κορμπιζέ Α. και Πολυμενίδη Μ.
* Special thanks for their contribution to Corbize A. and Polymenidis M.
http://vevilosis.tumblr.com https://vimeo.com/117052960