‘หนังสือ รวบรวมผลงาน’ นิทรรศการสถาปัตย์ปริวรรต 2552 archido-archidon’t The exhibition’s theme ‘archido-archidon’t’ let the individual investigate their personal view toward the relationships between our built environment and its users. Examining the role and the rule of spaces, functions and spatial regulations unfolds the subconscious urge for our everyday environments. Exhibition space – faculty of Architecture’s building.
Archido-Archidon’t 2010
Contant
00
Archido-Archidon’t 2010
Illustrated by : Pariwat A-nantachina
Freedom
03
“ People should have freedom to think freely, not the freedom to do anything they like. Architecture is the same.� - Tadao Ando
Archido-Archidon’t 2010
Soaring Lotus
INTRO: Bm A G Bm (2 ครั้ง) Bm * บัวลอยเจ้าเพื่อนยาก A G Bm ทําไมจากข้าเร็วเกินไป บัวลอยไปอยู่ที่ไหน A G Bm เคยรู้บ้างไหมโหนกคิดคํานึง ถึงบัวลอย SOLO: Bm A G Bm (2 ครั้ง) Bm บัวลอยเขาเป็นชายหนุ่ม A Bm ตาเหล่ หลังงุ้ม เด๋อๆ ด๋าๆ รูปร่างแม้ไม่โสภา A Bm จิตใจลํ้าฟ้าดังสมญาบัวลอย D A เป็นเพื่อนคุยยามเพื่อนว้าเหว่ G Bm เป็นพ่อครัวยามเพื่อนหิวโหย D A เป็นหมอใหญ่ยามเพื่อนโอดโอย G F#7 หาหยูกยามารักษาบรรเทา Bm บัวลอยถึงวัยเกณฑ์ทหาร A Bm พิกลพิการยังดีหนึ่งประเภทสอง อาสารับใช้ชาติพี่น้อง A Bm หัวใจคับพองกล้าหาญอดทน D A เป็นคนหนักเอาเบาสู้
05
G Bm อุตส่าห์มานะถ่อมตน D A ช่วยเหลือเพื่อนๆ ทุกคน G F#7 ร่วมแต่ทุกข์สุขไม่สนใจ SOLO: Bm A G Bm (2 ครั้ง) (ซํ้า *) Bm วันหนึ่งมีเสียงปืนคําราม A Bm บัวลอยถูกหามมาในเปลผ้าใบ ยังละเมอห่วงว่าใครเป็นอะไร A Bm คือคําพูดสุดท้ายของชายชื่อบัวลอย D A ตั้งแต่วันนั้นยันวันนี้ G Bm แสงตะเกียงริบหรี่ที่บ้านไร่ปลายดอย D A ไม่มีชายคนที่ชื่อบัวลอย G F#7 ความเหงาหงอยค่อยเข้าปกคลุม SOLO: Bm A Bm Bm A Bm D A G Bm D A G F#7 Bm ** โลกนี้ไม่สมประกอบ A G Bm เพราะบางคนชอบเอาแต่ประโยชน์ส่วนตน โลกนี้มีสักกี่คน A G Bm เป็นบัวหลุดพ้นดังคนชื่อบัวลอย (บัวลอย) (ซํ้า **) SOLO: Bm A G Bm (2 ครั้ง) (ซํ้า **) SOLO: Bm A G Bm (4 ครั้ง)
Archido-Archidon’t 2010
210x297
Wednesday, June 23, 2010 at 5:36am Text by Kevin Mark Low
with builders.Architects are trained to think in plans and sections, and with as much detail as can be fitted into each construction drawing. This commonly results in drawing sheets filled to capacity for any given building scale, to the effect that the need for legibility simply favours larger drawing sizes over smaller sheets. Taking aside the consideration of the few truly large drawings required for the overall layout of project masses over large tracts of land, every single other aspect of a project can be made to fit within the happy confines of an A4. The fact is, that as contractors specialise in constructing, so architects have to provide information as cleanly and clearly to the builders: large drawings require so much deciphering, whole teams are However, the ubiquitous A4 works commonly employed by contractors to most efficiently only through the tai- sort out the informational landmine loring ofdesign development and management to fit. And if it would appear Architectural drawings have become shocking to have the design manage- The answer requires architects, not ment of one’s architectural practice contractors, to coordinate information planned around a paper size, the truth and to streamline the type of informaof the matter will be found to lie in a tion in any one drawing to specific deeper understanding of what consti- trades or conditions it involves tutes the clearest method of communi- reducing cating Computers and all things considered, the fact of the working hardcopy is still apoint of departure where architecture is concerned: paper as the means forcommunicating usable information directly and securely to builders is the primary means whereby construction is still made possible. This fact potentially places the size A4 paper sheet at the cutting edge of construction documentation for the simple reason of logistics: it is the smallest known, commonly sized sheet deemed acceptable for the transmission of document information by fax machine. The A4 is as readily available as toilet paper in the form of packaged boxes, and as scrap and recycled sheets for immediate printing or drawing use.
A4
07
the known quantity of the information With drawing information brodesired for communication, to a series of ken down into packets that can be small projects. worked onindependently of computer use, the playing field changes Consider.The huge building sections completely. Correctionsand amendso much a part of our construction ments that can be made directly on process,really boil down to the basic di- easily duplicable A4 sheets are faxed mensions for heights between floor levels, with equal facility, the same fact that of window lintels and sills from floors, eliminates the time incurred by the and specific information where floors and printing of large-format drawings ceilings meet; all of which can be drawn with a special machine, and subseor diagrammed, for study or record, on quent delivery. Information transfer an A4. Less rectilinear building forms can by fax is unaffected by proximity, be reduced to diagrams and geometries rendering a courier service unnecesfor resolution, and even some of these sary. With the relay of information are superfluous, since structural draw- by manually corrected A4’s, the time ings have taken over where architectural saved by eliminating the amendform has become too complex. The large ments and printing by computer, and drawing sheets used for door and window delivery of large drawings by hand, schedules can be replaced with recycled equates to weeks, in any construcsheets of A4 size, each sheet correspond- tion schedule. The ultimate surprise ing to one door or window; large sections which the A4 holds for us, however, can be simply reduced to the junctions is the simple fact that by virtue of its where distinct conditions meet, once size, only select drawing information again, on A4 sized paper. Every bit of can ever be recorded in its format, information that we have cometo expect resulting in every individual drawing to find on large format drawings can, in being claimed for the specificity of fact, be reduced or disassembled onto A4 each particular detail; simply put, evsheets, each containing specific informa- ery design development aspect of a tion of their specific purposes. The rami- project is given significance with use fications of this simple operational shift of the A4, with less, subsequently, are significant. being left to chance.
Archido-Archidon’t 2010
Archido-Archidon’t 2010 Archido-Archidon’t 2010
A4
11
Archido-Archidon’t 2010
Don’t Look Down
13
The work is a challenge to respond to the statement “We built our buildings - thereafter they shape us.” The idea is make a DON’T doable where human’s senses to built environment are challenged. This creates an opportunity to experience possibility of the DON’T in architecture to understand the DO (and the DON’T) more. This is to experience the vulnerable human’s understanding of architecture.
Archido-Archidon’t 2010 Archido-Archidon’t 2010
The elevator is the site of the installation. Four components of the work are installed inside this elevator. A piece of mirror mounted under a piece of plexiglass with industrial-strength double-sided tape along its edges and with its backside sealed with a layer of sticker to hold the glass in place in case of the piece is broken into smaller pieces. The second element is a series of white sticker pieces—circles, triangle, and long rectangles which are placed at eye level on three sides of the elevator’s walls (back—the one you face when you walk into the elevation, left, and the door) to direct the participant’s eyes to, first, the elevator’s buttons and then to the third element—the writing on the door which reads “DON’T LOOK DOWN.” The word “DON’T” is split by the door panels creating a duel status—both DO and DON’T. The arrangement of the three words is upward against a normal reading direction. However, there is a flat triangle to lead the eyes and suggest the reading direction–UP. In this situation the writing can be read either “DOWN LOOK DON’T” or “DON’T LOOK DOWN.” Why directing the eyes? You may guest. The full-floor mirror is reflecting whatever is on it! That’s why there is the fourth element—a halogen lamp mounted right in the middle of the elevator’s ceiling—over the head of the person standing right in the middle of the elevator. Will the shadow of the body under this lamp obscure the up-skirt reflection? You must experience this built environment yourself and maybe with your friends.
Don’t Look Down
15
This built environment creates an unstable space of perception, expectation, speculation, and imagination. The glass is placed on some dust and dirt grains on slightly undulated elevator’s floor. This creates sound and movement of the glass piece when stepped on. Is it safe to stand on this glass floor? Will the glass break? Will things you don’t want to be seen being seen in the reflection? Can you follow the instruction to “DO N’T LOOK DOWN” and keep your head up? Will your friends follow the instruction to “DO N’T LOOK DOWN” to keep your up-skirt exposure unseen? What do you do to not expose yourself to the view? What to do with your dress, your legs, your hands, and your body? Not long after the installation and the opening of the exhibition, unauthorized by the artist, the glass piece was removed by an assumed authority. Is this tampering an art work? Is this right? Does s/he have the right to do so? Maybe. Should s/he do that without asking the artist? The glass piece was removed and hidden, but it can be found! It was reinstalled and re-removed a few more times. What game is playing now? Is it for security/safety? Is it for moral correction? Is this a power play? Is this what one should do when one doesn’t like an art work? The installation in this elevator has been tampered twice already. A major piece of work was removed and hidden somewhere by an assumed authority Archi DO Respect other’s work Archi Don’t dare confronting the work at this site? Archi Do remove YOURSELF quickly from the site Archi Don’t remove any piece of the work!
Archido-Archidon’t 2010
Louis I. Kahn Kahn
17
A great American poet once asked the architect,‘What slice of the sun does your building have? What light enters your room?’--as if to say the sun never knew how great it is until it struck the side of a building.
Archido-Archidon’t 2010 Archido-Archidon’t 2010
In the realm of the incredible stands the marvel of the emergence of the column. Out of the wall grew the column. The wall did well for man. In its thickness and its strength It protected him against destruction. But soon, the will to look out made man make a hold in the wall, and the wall was very pained, and said, ‘What are you doing to me? I protected you; I made you feel secure and now you put a hole through me!’ And man said, ‘But I will look out! I see wonderful things, and I want to look out.’ And the wall still felt very sad. . . . The reason for living is to express . . . to express hate . . . to express love . . . to express integrity and ability . . . all intangible things.
The mind is the soul, and the brain is the instrument from which we derive our singularity, and from which we gather attitude. . . . In everything that nature makes, nature records how it was made. In the rock is a record of the rock. In man is a record of how he was made. When we are conscious of this, we have a sense of the laws of the universe. Some can reconstruct the laws of the universe from just knowing a blade of grass. Others have to learn many, many things before they can sense what necessary to discover that order which is the universe.
Louis I. Kahn
Louis I. Kahn
19
Archido-Archidon’t 2010 2010 Archido-Archidon’t
The Lamp
“ผู้สรรค์สร้าง” “ผลงาน” “กระบวนการ” “ความงาม” “ความคิด”
คือสิ่งที่เราได้รับรู้ได้เห็นได้สัมผัสจากความคิดผ่าน คือสิ่งที่เราได้รับรู้ได้เห็นได้สัมผัสจากผู้สรรค์สร้างผ่าน คือสิ่งที่เราได้รับรู้ได้เห็นได้สัมผัสจากผลงานผ่าน คือสิ่งที่เราได้รับรู้ได้เห็นได้สัมผัสจากกระบวนการผ่าน คือสิ่งที่เราได้รับรู้ได้เห็นได้สัมผัสจากความงามผ่าน
“ผลงาน” “กระบวนการ” “ความงาม” “ความคิด” “ผู้สรรค์สร้าง” อ.พัฒนปกรณ์ ลีลาพฤทธิ์
25
Archido-Archidon’t 2010
The Lamp
27
Archido-Archidon’t 2010 Archido-Archidon’t 2010
....ว่าด้วยความเพ้อฝัน.... ภาพชีวิตบางตอน บางคนอาจจะได้พบเห็น...และเข้าใจ บางคนอาจจะไม่มีโอกาสได้พบเห็น เส้นทางยาวเหยียดเบื้องหน้า มีแต่คนที่เคยเดินทางผ่านเท่านั่น ที่จะหยั่งรู้ถึงริ้วรอยขรุขระและหลุ่มบ่อที่มีอยู่ ในความหวังเราอาจจะจินตนาการมันขึ้นมาได้
Imaginary
แต่เราไม่มีสิทธิที่จะเพ้อฝันเลย ในความหวังเราอาจจะจินตนาการมันขึ้น มาได้ แต่เราไม่มีสิทธิที่จะเพ้อฝันเลย เมื่อเราเผชิญกับความเป็นจริง น้ำ�ในบ่อเก่าสงบนิ่งเพราะไร้ลม กบตัวน้อยกระโดดตูมลงไป ผิวน้ำ�กระเพื่อมไหว ขยายวงกว้างออก.... และกลับนิ่งในที่สุด
29
‘‘ we built our students, thereafter they shape our world. ’’
คณะอาจารย์ และ นักศึกษาที่ร่วมแสดงผลงาน รศ.วีระ อินพันทัง รศ.ชินศักดิ์ ตัณฑิกุล รศ. ฐิติพัฒน์ ประทานทรัพย์ ผศ.ดร. ต้นข้าว ปาณินท์ ผศ.ดร.อภิรดี เกษมศุข ผศ. ดร. สุรพงษ์ เลิศสิทธิชัย อ.ดร.ธนะ จีระพิวัฒน์ อ.พัฒนปกรณ์ ลีลาพฤทธิ์ อ.เจนยุทธ ล่อใจ ผศ.จิรัฐกา จิตติรัตนากร อ. จีรศักดิ์ เกื้อสมบัติ อ. สุคตยุทธ จารุนุช อ. อดิศร ศรีเสาวนันท์
อ.สิริพร ด่านสกุล ผศ.ดร.โชติมา จตุรวงค์ อ.ศรินยา โทณสุกุมาร อ.ชาญวิทย์ สุขพร อ. ปองพล ยาศรี อ. ดร. องอาจ หุดากร พณารัตน์ รักร่วม จิตรเลขา รามพงษา นุชนาถ เชื้ออินต๊ะ รูปเล่ม จิติวี บาลไธสง สกาวเดือน งามศิริอุดม