Zwyciestwo nad rakiem! - Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Dr. Rath Health Foundation

Dr med. Matthias Rath

Dr Aleksandra Niedzwiecki

Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Zwycięstwo nad rakiem!

Część 1

Niewyobrażalne stało się możliwe

Wydanie I.

© 2011 Dr med. Matthias Rath i Dr Aleksandra Niedzwiecki.

ISBN 978-90-76332-78-9

Wszystkie prawa zastrzeżone

Dystrybucja:

Dr. Rath Education Services B.V.

Postbus 656

NL-6400 AR Heerlen

Tel.: 0031-457-111 222

Fax: 0031-457-111 229

E-Mail info@rath-eduserv com

b o oks@rath-eduserv.com

Internet: www.rath-eduserv.com

Poszczególne strony i niewielkie fragmenty niniejszej publikacji przeznaczone są wyłącznie do użytku prywatnego oraz celów edukacyjnych. Jakiekolwiek komercyjne wykorzystanie książki lub jej fragmentów b ez pisemnej zgo dy właścicieli praw autorskich jest surowo wzbronione.

UWAGA:

Książka nie stanowi substytutu p orad lekarskich. Czytelnicy powinni regularnie konsultować się z lekarzem w kwestiach odnoszących się do ich zdrowia, zwłaszcza w sprawach związanych z objawami mogącymi wymagać diagnozy i opieki medycznej. Autor i wydawca zrzekają się odpowiedzialności za jakiekolwiek niepożądane skutki wynikające bezpośrednio bądź pośrednio z zawartych w książce informacji

Zwycięstwo nad rakiem!

Dr

med. Matthias Rath

Dr Aleksandra Niedzwiecki

"Nadejdą czasy, w których mówiąc, dwa i dwa równa się cztery’ nie będziemy musieli oglądać się przez ramię jak przestępca"

Bertolt Brecht, "Życie Galileusza"

Spis treści

R o z d z i a ł I

Fa k ty, k t ó r y ch n i e d a s i ę d ł u ż e j l e kc e wa ż y ć

R o z d z i a ł I I

P r z e ł o m w n a t u r a l ny ch m e t o d a ch

l e c z e n i a r a k a

R o z d z i a ł I I I

Fa k ty n i e o d w r a c a l n i e z m i e n i a j ą c e

o b l i c z e wa l k i z r a k i e m

A n e k s

1 0 9

Dr med. Matthias Rath

Dr Aleksandra Niedzwiecki

Wstęp

Po raz pierwszy w historii ludzkości ma miejsce odkrycie, które umożliwi opanowanie raka za pomocą medycyny naturalnej.

Niniejsza książka dokumentuje to o dkrycie.

Przełom w tym obszarze otwiera przed pionierami nauki drogę do p oznania mechanizmów komórkowych, p otwierdzenia nowych meto d terapii na p oziomie p o dstawowych badań, aż p o ostateczne świadectwo skuteczności tych meto d w leczeniu pacjentów chorych na raka.

Książka jest rap ortem p o dsumowującym nowatorskie badania naukowe.

Pierwszy z autorów, dr Matthias Rath, o dkrył nowe, naturalne sp osoby opanowywania raka. Dr Aleksandra Niedzwiecki ko ordynowała badania naukowe związane z tym przełomowym o dkryciem.

„Zwycięstwo nad rakiem” nie jest czymś, co uzyskamy b ez wysiłku. Ludzkość musi wywalczyć sobie prawo do życia w świecie p ozbawionym strachu przed rakiem. Walka o wyegzekwowanie tego prawa właśnie się to czy

nad rakiem!

Nadszedł czas.

Istotnie, o dniesienie przez ludzkość „zwycięstwa nad rakiem” nie wymaga wynalezienia sup ernowo czesnych sp osob ów leczenia. Zdecydowany p ostęp w skutecznej profilaktyce, kontroli i ostatecznej eliminacji raka oparty jest na nowym zrozumieniu decydującej roli mikro elementów w tym pro cesie.

Niedostateczne zrozumienie zasadniczej roli mikro elementów w kontroli raka, nie wsp omina jąc o ich znaczeniu w p owstrzymaniu epidemii nowotworowej, nie jest dziełem przypadku Wiedza ta była świadomie lekceważona i utrzymywana w ta jemnicy z korzyścią dla farmaceutycznego lobby inwestycyjnego.

Generalnie, choroby są wykorzystywane przez biznes farmaceutyczny jako platforma rynkowa dla pro dukowanych i patentowanych przez ten biznes leków. W przypadku nowotworów na uwagę zasługuje jeszcze jeden, wyjątkowo o draża jący asp ekt. Zdiagnozowanie raka w p owszechnej opinii o dbierane jest jako wyrok śmierci. Nie jest to dziełem przypadku. Po jawia jący się przy takiej diagnozie strach przed śmiercią sprawia, że miliony pacjentów cierpiących na raka są w stanie p o ddać się dosłownie każdemu zabiegowi, nawet na jbardziej dyskusyjnemu, łącznie z wyso ce toksyczną chemioterapią.

Przedstawiony w książce rap ort obali ten mit i, tym samym, umożliwi ludziom uwolnienie się o d fatalnej zależności o d farmaceutycznego „biznesu chorob owego”.

Zwycięstwo nad rakiem stanowi jeden z wielkich przełomów w historii medycyny Sto pięćdziesiąt lat temu Ludwik Pasteur odkrył, że mikroorganizmy są przyczyną chorób zakaźnych, torując w ten sposób drogę do opanowania wielu nawiedzających ludzkość epidemii Jego teorie zaakceptowano dopiero ćwierć wieku później

O tej przykrej zależności wsp ominał już Artur Schop enhauer, pisząc, że „każda prawda przecho dzi trzy etapy: na jpierw jest wyśmiewana, następnie gorliwie zwalczana, ostatecznie zaś akceptowana jako coś o czywistego”.

Kluczowych dla zwycięstwa w walce z rakiem o dkryć dokonano już p onad dwadzieścia lat temu. Nasze ówczesne wysiłki, ma jące na celu przekonanie wielkich koncernów farmaceutycznych do p oświęcenia się zadaniu eliminacji epidemii raka, okazały się b ezowo cne. Z dzisiejszej p ersp ektywy taki obrót spraw nie wydaje się dziwny: o dkrycia te zagrażały b owiem wartemu miliardy dolarów rynkowi leków stosowanych w chemioterapii

Nie p o ddaliśmy się jednak, choć założenie w Kalifornii własnego instytutu badawczego i uruchomienie kompleksowego pro jektu badań nad rakiem (1999) za jęło nam około dekady.

Do końca roku 2001 uzyskaliśmy pierwsze dowo dy na to, że kluczowe dla p ostępu raka mechanizmy można kontrolować za p omo cą śro dków naturalnych. Postanowiliśmy p o dzielić się tą zbawienną wiedzą ze światem. 8 marca 2002 roku ogłosiliśmy nasze przełomowe o dkrycie medyczne na łamach USA To day –na jwiększej gazety świata. Być może znaczenie tego o dkrycia dla zdrowia ludzkiego na jlepiej obrazuje zaciekła reakcja zwolenników statusu quo. W ciągu ostatnich dziesięciu lat lobby farmaceutyczne złożyło p onad 100 daremnych p ozwów przeciwko opi-

My, autorzy tej książki, chcemy w pierwszym rzędzie podziękować całemu zesp ołowi badawczemu naszego Instytutu, a szczególnie Dr Waheed Roomi (drugi z lewej) – kierownikowi wydziału ds. badań nowotworowych.

Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

sywanemu przełomowi. Publikacja tej książki p okazuje, że racja leży p o naszej stronie.

Niniejsza książka umożliwi milionom ludzi podjęcie działań na rzecz ukrócenia wyniszczającej zależności od grup interesów ekonomicznych, od stu lat przedkładających zyski ponad ludzkie życie.

Książka ta ma na celu przełamanie psychologicznej zależności ludzkości o d biznesu inwestycyjnego, czerpiącego korzyści z epidemii nowotworowej. Mamy nadzieję, że zainspiruje ona p o dobne przełomy w walce z innymi chorobami i przyczyni się do p owstania nowego, niezależnego, globalnego mo delu służby zdrowia, która b ędzie działać w na jlepiej p o jętym interesie miliardów ludzi żyjących dzisia j, a także w interesie przyszłych p okoleń

Santa Clara, California, Jesień 2011

Matthias Rath i Aleksandra Niedzwiecki

Po prawej: kopia naszej notatki o przełomie w badaniach nad naturalnymi meto dami leczenia raka, opublikowanej

w USA To day, 8 marca 2002 roku. Prezentując publicznie wido czne ob ok informacje chcieliśmy up ewnić się, że dowie się o nich cały świat.

Zwycięstwo nad rakiem!

Posłowie August Kowalczyk

Nadziejo Ostrożnie To nie jest książka łatwa. Niekiedy leżąc na stoliczku przy tapczanie sprawia wrażenie Pisma, które wyznawcy czytają przed snem. To dziwne, ale nie ma jej w hotelowych szufladkach sypialni. A powinna być. Ona jest o nas i dla nas. Ostrożnie jednak, uwodzi słowem w tytule „zwycięstwo”. Czytaj wyraźnie literki a wnet pojmiesz, że chodzi o to, aby zatrzymać..., nie dopuścić..., ograniczyć. Doczytasz się tego, pojmiesz edukacyjną metodę Dr. Ratha i nieodłącznej polskiej uczonej Dr. Niedzwiecki.

Ob ok wiedzy o nas ob owiązuje w meto dzie cierpliwość. I do czytasz się jeszcze, że autorzy tej ‘ewangelii’ zdrowia sami, b ez nas, są jedynie p edagogami, mentorami, ideologami. Z nami b o jownikami zmierza jącymi do ostatecznej rozprawy – by na zawsze zwyciężyć warunki, jakie p ozwoliły na o dro dzenie choroby

Czytając tę książkę usłyszysz niekiedy nieco przyspieszone bicie własnego serca Miej litość, nadziejo Nie wszyscy jeszcze są z nami

August Kowalczyk- znany aktor, reżyser, działacz sp ołeczny i były więzieńnumer 6904 - ob ozu koncentracyjnego Auschwitz Jego wsp ółpraca z nami, autorami tej ksiazki i z Fundacją Doktora Ratha trwa już o d wielu lat. Co nas p ołączyło? August, jeden z dziesiątków tysięcy więźniów tego ob ozu zmuszanych do pracy niewolniczej na rzecz kartelu IG Farb en – przez dziesięciolecia swo jej pracy sp ołecznej przyp ominał i dawał świadectwo, co to znaczy ‘zysk ważniejszy niż życie”. On, Jerzy Ulatowski i inni byli więźniowie tego ob ozu zagłady przekazali w nasze ręce ich życiową misję: Sztafetę Pamięci –Sztafetę Życia. Książka nasza jest częścią tej Sztafety, szansą uwolnienia ludzkości o d epidemii raka i przyp omnieniem, by nigdy więcej nie p ozwolić na p owtórzenie błędów przeszłości

"Nauka jako sztuka" jest ideą autorstwa Augusta Kowalczyka, aktora, reżysera i byłego więźnia obozu koncentracyjnego

Auschwitz

Zdjęcie mikroskopowe "Czy gwiazdy świecą na czerwono?"

przedstawia naturalną śmierć (samobójstwo) komórek raka szyjki macicy Zdjęcie wykonano w Dr Rath Research Institute

Pełna galeria zdjęć jest dostępna pod adresem:

www.dr-rath-humanities-foundation.org/exhibition/index.html

„Czy gwiazdy świecą na czerwono?“

Fakty, których nie da się dłużej lekceważyć

Fakt # 1:

Rak jest trzecią co do wielkości przyczyną śmierci w uprzemysłowionym świecie.

• W pierwszych latach XXI wieku rak wciąż jest na świecie jednym z zab ó jców zbiera jących na jliczniejsze żniwo

• Według statystyk Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), co roku na świecie umiera na raka 7.5 mln osób. Liczba ta jest tylko tro chę mniesza o d liczby zgonów w wyniku chorób zakaźnych.

• W USA, Kanadzie i Europie wskaźniki są jeszcze bardziej alarmujące. Tuta j co roku na raka umiera 5.6 miliona ludzi. Oznacza to, że co trzeci mężczyzna i kobieta w sp ołecznościach zamieszkujących Amerykę Płn. i Europę umiera wskutek nowotworu.

Co na jsmutniejsze, każda składowa tej liczby oznacza utracone ludzkie życie.

Otrzeźwia jąca statystyka WHO dotycząca śmierci z p owo du raka

Choroba sercowonaczyniowa

Inne choroby

A. 7.5 miliona ludzi na świecie umiera

Choroba sercowonaczyniowa

choroby

B. W Ameryce Płn. i Europie co roku umiera na raka 5.6 miliona osób.

Statystyki WHO dot. zgonów wywołanych nowotworami za rok 2008:

A. Świat B. Ameryka Półno cna i Europa

Rak Rak

Skala epidemii raka

W pierwszych latach XXI wieku epidemia raka nadal p ozosta je jedną z na jwiększych epidemii, z jakimi zmaga się ludzkość Niemal niemożliwe jest przedstawienie ogromu tej epidemii. Aby zobrazować skalę występ owania choroby, p orówna jmy liczbę pacjentów umiera jących co roku na raka z p opulacjami na jwiększych miast świata.

Co roku epidemia nowotworowa p o chłania życie 7.5 miliona pacjentów. Dla p orównania, przedstawiamy liczby mieszkańców niektórych na jwiększych miast świata Tokio 8.9 miliona, Mexico City 8.9 miliona, Nowy Jork 8.4 miliona, Lagos (Nigeria) 8 miliona, Londyn 7.8 miliona, Lima (Peru) 7.6 miliona, Hong Kong

7 milionów, Bangkok (Ta jlandia) 7 milionów, Kair (Egipt) 6.8 miliona i Rio de Janeiro (Brazylia) 6. 3 miliona.

Wyobraźcie sobie, że żyjecie w jednym z tych olbrzymich miast Żeby przejechać z jednego krańca miasta na drugi, p otrzebujecie kilku go dzin. A teraz wyobraźcie sobie, że wszyscy ludzie, których mijacie na każdej ulicy tego miasta, znika ją co roku w wyniku nieopanowanej epidemii raka. Przez ostatnie p ół wieku p onad 300 milionów ludzi zmarło na raka – liczba ta o dp owiada prawie całej p opulacji Stanów Zjedno czonych

Opró cz niewyobrażalnych kosztów w p ostaci ludzkiego życia, jest to także dławiące brzemię ekonomiczne, ob ciąża jące każdego pacjenta, każdą sp ołeczność i każdy kra j. Globalne koszty leków onkologicznych w samym tylko 2010 roku wyniosły 56 miliardów dolarów. Ich ciężar ekonomiczny, nie licząc kosztów medycznych, był jeszcze bardziej przytłacza jący. Przy sumie 895 miliardów dolarów, rak jak żadna inna choroba to na jwiększe ekonomiczne żniwo.

Więcej szczegółów na ten temat przedstawimy w drugiej części książki, w rozdziale IV.

Wyobraźcie sobie tę skalę:

Nowy Jork Tokio

Londyn USA

Rio de Janeiro

Ponad 300 milionów mieszkańców

Co roku w wyniku epidemii raka ginie taka liczba osób, która odpowiada liczbie mieszkańców największych światowych metropolii. Liczba pacjentów zmarłych na raka przez ostatnie pół wieku – wieku stosowania chemioterapii – odpowiada prawie całej populacji Stanów Zjednoczonych.

Jak globalna epidemia raka przekłada się na skalę lokalną?

Liczba coro cznych, śmiertelnych zachorowań na raka

7,5 miliona

5 milionów

2,5 miliona

Na p oprzednich stronach p orównaliśmy śmiertelność zachorowań na raka w skali globalnej z populacją największych światowych metropolii. Jednak rak zdarza się wszędzie, gdzie mieszkamy – dotyka każdej lokalnej społeczności. Na tej stronie zestawiamy zatem coroczną, globalną liczbę śmiertelnych przypadków raka z populacją głównych polskich miast.

Wyobraźcie sobie, ile istnień ludzkich można by ocalić, gdyby odkryto skuteczne metody leczenia raka!

Może zna jduje się wśró d nich i Two je miasto? Każda kolumna w p owyższym wykresie przedstawia liczbę coro cznych, śmiertelnych ofiar raka. Stworzyliśmy ten wykres nie tylko p o to, aby p o dkreślić skalę tej choroby, ale również – przede wszystkim –żeby uwypuklić, jak pilne jest znalezienie sp osobu jej eliminacji!

Fakt # 2: Epidemia raka stale rośnie, p omimo medialnego szumu wokół medycznych „przełomów”

Co to oznacza?

• Jeżeli zakres choroby zwiększa się, oznacza to, że mechanizmy jej kontroli nie zostały jeszcze opracowane, lub że nie są one stosowane w praktyce medycznej.

• Konwencjonalne meto dy, takie jak chemio- i radioterapia, które o d p onad p ół wieku stosowane są w leczeniu pacjentów chorych na raka, w o czywisty sp osób p oniosły klęskę w zwalczeniu tej epidemii.

• Tak więc chemioterapia i radioterapia nie mogą być dłużej uważane za wiarogo dne meto dy leczenia raka.

• W związku z tym istnieje pilna p otrzeba znalezienia nowych, skutecznych meto d likwidacji epidemii raka!

6 września 2008

Walczyliśmy z rakiem… i rak zwyciężył.

Po wydaniu miliardów na badania i p o dziesięcioleciach terapii na chybił-trafił, nadszedł czas, by przemyśleć na nowo strategię wojny z rakiem.

Wzrost śmiertelnych przypadków raka o d 1970 do 2000 dla różnych grup wiekowych

Wiek pacjentów: 50 - 59

Wiek pacjentów: 60 - 69

Wiek pacjentów: 70 - 79

1970

2000

Statystyki dla USA. Dane dla innych kra jów są p orównywalne. Źró dło: Journal of the American Medical Asso ciation, 2005.

Fakt # 3:

Terap eutyczny cel chemioterapii i radioterapii to zabicie komórek raka przez zatrucie całego organizmu

Radio- i chemioterapia, stosowane o d p onad p ół wieku w medycynie konwencjonalnej do walki z rakiem, ma ją jeden wsp ólny efekt „terap eutyczny” – zabija ją komórki rakowe i jedno cześnie miliardy zdrowych komórek. Te wyso ce toksyczne pro cedury niszczą b ez rozróżniania wszystkie komórki w ciele pacjentów, stąd też p o dejście to przyp omina stosowanie „broni masowego rażenia”.

Co gorsza, chemioterapia działa zwłaszcza na te sp ośró d zdrowych komórek, które w normalnych warunkach często się rozmnaża ją, jak np. białe krwinki układu immunologicznego. Stąd też, kiedy organizm pacjenta ma na jwiększą p otrzebę skutecznej obrony, komórki o chrony immunologicznej są systematycznie niszczone przez wysoko toksyczne substancje

Nawet laik zrozumie, że jeżeli medycyna musi się o dwoływać do strategii „broni masowego rażenia”, oznacza to, że przyczyny i rozwó j choroby nie zostały o dp owiednio zrozumiane i w związku z tym nie mogły być opracowane skuteczne meto dy leczenia, skierowane selektywnie na komórki rakowe

Aby zwo dzić pacjentów i dać im fałszywą nadzieję, medycyna konwencjonalna używa terminów chemio-„terapii” i radio-„terapii”, przy czym tak naprawdę nie dysp onuje ona żadną „terapią”.

Pół wieku konwencjonalnej "terapii" raka można uznać, niestety, tylko za p orażkę.

Radioterapia

Strategia medycyny

Chemioterapia

Zarówno radioterapia, jak i chemioterapia, niszczą komórki rakowe i jedno cześnie zdrowe komórki w ciele pacjenta.

Komórka rakowa

Komórka zdrowa

Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Fakt # 4:

Chemioterapia jest wyjątkowo toksyczna

Istnieje cała gama wyso ce toksycznych związków chemicznych, które stosuje się na świecie w leczeniu milionów pacjentów chorych na raka, stąd termin „chemioterapia“.

Wśró d tych substancji zna jdują się jedne z na jbardziej toksycznych związków znanych człowiekowi. Pierwszy sp ecyfik stosowany w chemioterapii był p o cho dną gazu musztardowego, związku używanego p o dczas I wo jny światowej jako broń chemiczna! Ciekłe p o cho dne tego śmiercionośnego gazu są do dzisia j stosowane w leczeniu pacjentów chorych na raka (mechloro etamina, cyklofosfamid, chlorambucyl i ifosfamid)

Opró cz tych p o cho dnych gazu musztardowego, istnieje kilka innych grup wyso ce toksycznych substancji, aplikowanych pacjentom chorym na raka. Wsp ólnym mianownikiem wszystkich tych

związków jest to, że p owo dują one uszko dzenia w DNA, w cząsteczkach dziedziczenia w jądrze komórkowym oraz wpływa ją na inne p o dstawowe pro cesy biologiczne, zacho dzące w komórkach naszego ciała.

Toksyczność chemioterapii zna jduje także swo je o dzwierciedlenie w „zasadach BHP” publikowanych przez Amerykańskie Towarzystwo Walki z Rakiem (www.cancer.org). Nawet pracownikom służby zdrowia przyp omina się o ryzyku, na jakie są narażeni, ma jąc kontakt z lekami stosowanymi w chemioterapii. Te ro dza je ryzyka to m.in. a) uszko dzenia DNA, b) wady wro dzone u dzieci, c) rozwó j nowych nowotworów i d) uszko dzenia organów. Tak więc osoby te muszą „nosić sp ecjalne rękawice, okulary i fartuchy o chronne p o dczas przygotowywania i aplikowania leków stosowanych w chemioterapii”.

Te chemikalia są toksyczne i nieb ezpieczne również dla innych, nawet przez skórę, w mo czu, stolcu, we łzach, nasieniu i wydzielinach p o chwowych Wyjątkowo narażeni na ryzyko utraty zdrowia są członkowie ro dziny, opiekunowie i wszyscy, którzy ma ją kontakt fizyczny z pacjentem.

Przeraża jąca toksyczność chemioterapii

Molekuła gazu musztardowego. Jedna trzecia żołnierzy walczących w I wojnie światowej, wystawionych na jego działanie, zmarła.

Pracownicy służby zdrowia, aplikujący leki stosowane w chemioterapii, muszą nosić niezwykle grub e rękawice (o grub ości około 2 cm) w celu zab ezpieczenia się przed tymi toksynami (p o lewej).

Zdjęcie p o prawej stronie p okazuje uszko dzenia sp owo dowane substancją stosowaną w chemioterapii, wylaną na gołą rękę.

Całe firmy rozwija ją się na sprzedaży o dzieży o chronnej i urządzeń służących do usuwania o dpadów generowanych przez chemioterapię.

Wyniszcza jące skutki ub o czne chemioterapii

Większość leków dożylnych jest aplikowanych pacjentom do żył przedramienia Ten sp osób nie wcho dzi jednak w rachubę przy większości leków stosowanych w chemioterapii, gdyż chemikalia natychmiast „wypaliłyby” ścianki naczyń krwionośnych, prowadząc do p oważnych uszko dzeń tkanki i stanów zapalnych.

W celu zaaplikowania tych substancji pacjentowi choremu na raka, należy zastosować sp ecjalne urządzenie, tzw „cewnik Hickmana”. Ten sp ecjalny cewnik wprowadzany jest b ezp ośrednio do jednej z na jwiększych żył w ciele, żyły p o dob o jczykowej, która zna jduje się blisko prawego przedsionka serca. Dzięki dużej średnicy tej żyły (1-2,5 cm), skoncentrowana substancja chemiczna nie wcho dzi w b ezp ośredni kontakt ze ściankami naczynia krwionośnego i zosta je rozcieńczona przez strumień krwi płynącej do prawego przedsionka serca, co p owo duje uniknięcie natychmiastowego uszko dzenia tkanki.

Przy ob ecności tych toksycznych substancji w krwio obiegu przez wiele go dzin, a nawet dni, czego terap eutycznym celem jest niszczenie komórek, trudno się dziwić, że „chemioterapia” p owo duje p oważne skutki ub o czne u pacjentów, takie jak zniszczenie szpiku kostnego, miejsca tworzenia komórek krwi, co prowadzi do:

• uszko dzeń w systemie immunologicznym

• anemii • rozległych krwotoków

• uszko dzenia organów

• uszko dzenia serca, skró cenia o ddechu, obrzęku serca, arytmii

• uszko dzenia płuc, problemów z o ddychaniem, gorączki

• uszko dzenia wątroby i jej niewydolności

• uszko dzenia nerek i ich niewydolności

• uszko dzenia mózgu, utraty pamięci, zakłó cenia funkcji mózgu, depresji • ograniczenia wzroku i słuchu • zniszczenia w całym układzie trawiennym, wrzo dów jamy ustnej, wymiotów, biegunki • b ezpło dności • utraty wagi, anoreksji • łysienia

• rozwo ju nowych nowotworów w organizmie

• śmierci

Wprowadzenie cewnika Hickmana?

wiele leków chemioterap eutycznych jest tak toksycznych, że wymaga ją sp ecjalnego urządzenia służącego do wprowadzania ich do ciała pacjenta

Cewnik Hickmana:

Dlaczego pacjenci dobrowolnie p o dda ją się

tak toksycznym pro cedurom?

Czyta jąc p oprzednie strony wielu naszych czytelników mogło zadać sobie pytanie: jak to możliwe, że człowiek dobrowolnie go dzi się na wprowadzenie tak trujących substancji do własnego ciała?

Co więcej, jak to możliwe, że ludzkość o d p onad p ół wieku akceptuje zatruwanie całego organizmu jako p owszechny standard terapii nowotworowej?

Odp owiedź na te pytania jest wstrząsa jąca: pacjent, który ko jarzy diagnozę raka z na jgorszym – ze śmiercią – automatycznie p opada w stan strachu i rozpaczy

To z kolei sprawia, że sta je się p o datny na każdego ro dza ju „terapię”

nawet gdy samo leczenie jest p otencjalnie śmiertelne – o ile tylko o ddali ona, choćby na krótki czas, p ersp ektywę p ewnej śmierci.

Jeszcze bardziej p onury jest fakt, że chemioterapia nie jest w stanie przedłużyć życia pacjentów cierpiących na p ewne ro dza je nowotworów, np. raka prostaty, raka skóry (czerniak), raka pęcherza mo czowego, nerek, trzustki i innych. Pacjenci chorujący na te o dmiany raka, którzy p o dda ją się chemioterapii, ma ją tak samo ograniczone szanse przeżycia, jak ci, którzy z niej zrezygnowali.*

* www ncbi nlm nih gov/pubmed/15630849

Wo jna psychologiczna z epidemią raka

1. Lęk przed śmiercią sp owo dowaną rakiem jest warunkiem wydawania przez pacjentów zgo dy na p otencjalnie śmiertelne ro dza je kuracji, w ro dza ju chemioterapii.

2. Dop óki rak będzie traktowany jak „wyrok śmierci”, biznes inwestycyjny chemioterapii nadal będzie kwitł.

3. Każdy przełom w badaniach medycznych, który sprawi, że rak zacznie być p ostrzegany jako choroba, którą można p o ddać kontroli, zdejmie z niej o dium „wyroku śmierci”, a tym samym zniesie fatalną zależność milionów pacjentów o d toksycznej chemioterapii.

4. Ponieważ o d pięćdziesięciu lat rak jest nieo dmiennie p ostrzegany jako „wyrok śmierci”, istnieje obiektywna i pilna p otrzeba skierowania badań naukowych na nowy tor i zakończenia „wo jny psychologicznej” z epidemią raka.

Fakt # 5:

Toksyczność chemioterapii napędza wartą miliardy dolarów sprzedaż innych leków.

Trucizny stosowane w chemioterapii niszczą nie tylko wybrane organy naszego ciała, ale jego wszystkie organy i systemy komórkowe. Dla większości pacjentów każdy cykl chemioterapii ko jarzy się nie tylko z dotkliwym b ólem, lecz także z wieloma do datkowymi problemami zdrowotnymi. Z niektórymi z tych „chorób ub o cznych” pacjenci zmaga ją się przez całe życie (np. nieo dwracalne uszko dzenia organów)

Aby zaradzić niektórym skutkom ub o cznym chemioterapii, przepisywane są różnoro dne leki w celu złago dzenia ob jawów tych „chorób ub o cznych”. Na jczęstsze kategorie leków przepisywanych pacjentom w czasie leczenia p o chemioterapii to:

• różne typy antybiotyków, stosowane przeciwko częstym infekcjom wynika jącym z obniżonej sprawności systemu immunologicznego

• śro dki przeciwb ólowe, łącznie z morfiną, dla złago dzenia trudnego do zniesienia b ólu, często związanego z chemicznym zatruciem organizmu

• sterydy i inne leki przeciwzapalne dla załago dzenia wywołanego chemioterapią ogólnego zapalenia stawów lub innych organów

• antydepresanty i inne leki stosowane w terapii psychiatrycznej dla złago dzenia traumy fizycznych i psychologicznych skutków chemioterapii.

Co więcej, pacjentów p o dda je się niezliczonym zabiegom medycznym w celu naprawy rozległych uszko dzeń organizmu, sp owo dowanych chemioterapią, m in przeszczep om szpiku kostnego, wątroby, nerek i innych organów.

Rak generuje nowe rynki zbytu na śro dki medyczne, służące leczeniu „chorób ub o cznych”.

{• przeciwb ólowe

Toksyczność chemioterapii wywołuje

zap otrzeb owanie na kolejne

śro dki:

Powyżej: Toksyczność chemioterapii uruchamia całą gamę “chorób ub o cznych”, które są leczone wieloma śro dkami farmaceutycznymi i intensywnymi terapiami.

Po prawej: w ostatnich dekadach opublikowano wiele sp ecjalistycz nych p o dręczników dla pacjentów i pielęgniarek/pielęgniarzy na temat "radzenia sobie ze skutkami ub o cznymi chemiotera pii i radioterapii”.

• sterydy/kortyzon

• inne leki przecizapalne

• antybiotyki

• transfuzje krwi

• antydepresanty

• i wiele innych...

Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Fakt # 6: Wiele leków farmaceutycznych, przepisywanych na receptę, zwiększa ryzyko występ owania raka.

Dowiedzieliśmy się właśnie, że skutki ub o czne toksycznej chemioterapii zmusza ją do stosowania kolejnych śro dków leczących tzw. choroby ub o czne. Powinniśmy także wiedzieć, że prawie p ołowa ogólnej liczby substancji, zdefiniowanych przez rząd USA jako "rakotwórcze", zna jduje się w składzie leków przepisywanych milionom pacjentów.

Źró dłem tej patologii jest syntetycznene p o cho dzenie wielu leków tworzonych drogą chemiczną, nie zaś ekstrahowanych z naturalnych substancji. Dlatego też ludzki organizm nie rozp ozna je ich i nie p otrafi ich skutecznie neutralizować i eliminować. Większość tych leków uszkadza DNA komórek, tym samym zap o czątkowując pro cesy nowotworowe.

To, że większość leków opartych jest nie na naturalnych związkach, wynika z prawa patentowego. Przemysł farmaceutyczny bazuje na zyskach płynących z wysokich opłat patentowych za nowo opracowane, syntetyczne związki chemiczne.

Wynika stąd, że istniejąca epidemia raka ma także związek z samymi zasadami biznesu. Więcej o tym p owiemy w drugiej części książki.

To, że wiele leków przepisywanych pacjentom może powodować raka, jest ogólnie znane i udokumentowane w różnych badaniach klinicznych, a także w raportach rządowych. Na stronie obok znajduje się lista niektórych grup leków niosących najwyższe ryzyko rozwoju raka. Inne substancje o działaniu rakotwórczym to hormony, takie jak estrogen, znajdujący się m.in. w tabletkach antykoncepcyjnych, które w formie „zastępczej terapii hormonalnej’ są przepisywane milionom kobiet przechodzących menopauzę.

Rap ort rządu amerykańskiego:

Ponad 40% substancji chemicznych mogących wywołać raka u ludzi zna jduje się w składzie wielu p owszechnie stosowanych leków przepisywanych na receptę.

Różne grupy leków niosą różne ryzyko rozwo ju raka:

• 87% leków antynowotworowych może p owo dować rozwó j raka

• 50% antybiotyków może mieć rakotwórcze skutki ub o czne

• 60% leków przepisywanych pacjentom chorym na depresję i cierpiącym na zaburzenia mentalne zawiera składniki p otencjalnie rakotwórcze

• prawie wszystkie immunosupresanty wsp omaga ją rozwó j raka

• wiele innych leków jest zaliczanych do rakotwórczych.

Źró dła:

• dziewiąty rap ort NIH o czynnikach rakotwórczych, 2001

•dwunasty rap ort NIH o czynnikach rakotwórczych, 2011

• sió dmy doro czny rap ort US DHHS o czynnikach rakotwórczych, 1995

Wiele popularnych leków przepisywanych na receptę może powodować raka.

Fakt # 7:

XX wiek przejdzie do historii jako wiek impasu w „walce z rakiem”. Pomimo niezliczonych rap ortów, publikowanych przez media, na temat rzekomych przełomów w "terapii" raka, jego epidemia nadal rozszerza się na całym świecie

Główne formy terapii raka w medycynie konwencjonalnej

chemioterapia i radioterapia – bazują na masowym uszkadzaniu i uśmiercaniu miliardów komórek ludzkiego ciała w nadziei wyeliminowania komórek raka.

Statystyki dowo dzą, że meto dy p olega jące na intoksykacji nie są skuteczne. W wielu o dmianach raka chemioterapia i radioterapia nie przynoszą żadnych rezultatów, w innych przypadkach efekty stosowania tych technik są minimalne, krótkotrwałe i osiąga się je za cenę cierpienia i dramatycznego spadku jakości życia pacjentów.

Możemy więc stwierdzić, że istnieje obiektywna p otrzeba obrania całkowicie nowego kierunku w terapii raka. To nowe p o dejście musi być oparte na nowym rozumieniu naturalnej regulacji funkcjonowania komórek rakowych. Kluczem do skutecznej kontroli rozwoju raka są naturalne środki, których działanie terapeutyczne może korygować i niwelować defekty w „biologicznym programie” komórek rakowych, nie powodując równoczesnego uszkodzenia komórek zdrowych.

Jeśli to osiągniemy, rak będzie mógł być w znacznym stopniu wyeliminowany i skreślony z listy uciążliwych i śmiertelnych chorób

Niekontrolowane zabijanie komórek, będące nieudaną „terapią” raka, zostanie zastąpione nowo czesną zasadą

„regulacji komórkowej”

Bio-regulacja zamiast chemicznej i radiologicznej intoksykacji

Toksyczne chemikalia

Czynniki radioaktywne

Naturalna regulacja

• hamowanie wzrostu guzów nowotworowych

• hamowanie przerzutów

• enkapsulacja nowotworów

• selektywna eliminacja komórek rakowych

Klucz do zwycięstwa w walce z rakiem: regulacja zamiast zatruwania

ile mi zostało?”

Na p o czątku XXI wieku, w gabinetach lekarskich i szpitalach na całym świecie nadal p okutuje p ewien przeraża jący rytuał: pacjenci dowiadują się o tym, że są chorzy na raka. Naturalnie, nie ma żadnej p o dstawy dla tych złudnych nadziei, jakie rozpala dłoń lekarza – rak

“Doktorze,

Czas to zmienić!

Fakty, których nie da się dłużej lekceważyć

w większości nadal p ozosta je tym, czym był sto lat temu – wyrokiem śmierci.

W kolejnych rozdziałach zabierzemy

wszystkich w niezwykłą p o dróż zdrowia.

Stanie się wtedy jasne, że biologiczne narzędzia, zwycięstwa nad rakiem, są już dostępne!

"Nauka jako sztuka" jest ideą autorstwa Augusta Kowalczyka, aktora, reżysera i byłego więźnia obozu koncentracyjnego

Auschwitz

Zdjęcie "Fioletowe wybrzeże" przedstawia mikroskopowy obraz wycinka nerki, z zabarwionym na fioletowo kolagenem. Zdjęcie to zostało wykonane w Dr Rath Research Institute

Pełna galeria zdjęć jest dostępna pod adresem:

www.dr-rath-humanities-foundation.org/exhibition/index.html

„Fioletowe wybrzeże“

Wprowadzenie do rozdziału Dr Matthias Rath

Odkrycia opisane w niniejszym rozdziale zostały dokonane ponad dwadzieścia lat temu. Sąsiednia strona przedstawia kartę z rękopisu mojego artykułu, opublikowanego na początku 1992 roku pod tytułem „Proteoliza wywoływana plazminą”. Wykazałem w nim po raz pierwszy, że mechanizm trawienia kolagenu, kluczowy dla rozwoju raka, można powstrzymać za pomocą substancji pochodzenia naturalnego. Dalekosiężnym wnioskom płynącym z tamtej publikacji patronował noblista Linus Pauling. Konkluzja artykułu brzmiała następująco: zastosowanie wiedzy płynącej z tych odkryć umożliwi opanowanie raka metodami naturalnymi!

Od chwili opublikowania tego artykułu, "trawienie kolagenu" zajęło poczesne miejsce na wielu konferencjach naukowych. Co więcej, firmy farmaceutyczne zaczęły się prześcigać w poszukiwaniu syntetycznych substancji blokujących ten mechanizm - które mogłyby opatentować. Dziesięć lat później, 12 maja 2002 roku, w San Francisco Chronicle ukazał się artykuł dotyczący owego dramatycznego wyścigu koncernów, zatytułowany "Zła diagnoza". Nie referując oryginalnego tekstu, autorzy artykułu opisali działania koncernów farmaceutycznych mające na celu odnalezienie

„Świętego Graala medycyny” (sformułowanie oryginalne), tj. lekarstwa na epidemię raka.

Wyścig ten zakończył się porażką – tak przynajmniej twierdzono. Firmy farmaceutyczne chętnie wycofują się z tego typu działań, jeżeli niosą one ryzyko strat rzędu miliardów dolarów. Epidemia raka stanowi od dziesięcioleci jeden z najbardziej lukratywnych rynków dla sektora farmaceutycznego. Koniec tejże epidemii oznaczałby potężną katastrofę. W związku z tym zarzucenie poszukiwań „Świętego Graala medycyny” było dla farmaceutycznego „interesu na chorobach" decyzją prostą do podjęcia.

Magiczny duszek jednak wydostał się już z butelki. Aby "poradzić sobie" z problemem, lobbyści przemysłu farmaceutycznego postanowili spędzić kolejną dekadę na walce z pionierami tego przełomowego odkrycia (patrz: Część 2 , rozdział IV). Ich wysiłki spełzły jednak na niczym. Niniejsza książka oferuje „Świętego Graala medycyny” całemu światu.

Proteoliza wywoływana plazminą oraz

znaczenie apoproteiny (a), lizyny

i syntetycznych analogów lizyny

Matthias Rath und Linus Pauling

Journal of Orthomolecular Medicine, 1992, 7, 17-22

Pełen tekst dostępny w aneksie z tyłu książki

Czego dowiecie się w tym rozdziale

Rak nie stanowi już tajemnicy. Kluczowe mechanizmy rozwoju i opanowania raka są zrozumiałe teraz dla wszystkich, nawet dla czytelników nie dysponujących specjalistyczną wiedzą medyczną.

Raka powoduje wiele czynników, ale dla wszystkich typów nowotworów istnieje jeden wspólny mechanizm: trawienie tkanki łącznej otaczającej komórkę rakową.

Przebicie się przez otaczającą komórkę tkankę łączną (np. kolagen) stanowi podstawowy warunek dla mnożenia się i inwazji komórek rakowych, przerzutów i przekształcenia się raka w śmiertelną chorobę.

Mechanizm, za pomocą którego komórki rakowe przełamują tę barierę polega na niekontrolowanej produkcji enzymów, biokatalizatorów. Te niewielkie proteiny spełniają funkcję “biologicznych nożyc”, pozwalając komórkom rakowym na przemieszczanie się w organizmie.

Wszystkie komórki rakowe, niezależnie od organu, z którego pochodzą, wykorzystują te same enzymy trawiące kolagen.

Im więcej tzw. “biologicznych nożyc” wyprodukuje dana komórka rakowa, tym bardziej jest agresywna i złośliwa, tym szybciej się rozmnaża i tym bardziej skraca przewidywaną długość życia pacjenta.

Tzw. “biologiczne nożyce” (enzymy) nie ograniczają swojego działania do komórek rakowych. Także w warunkach normalnych (fizjologicznych), komórki wykorzystują te enzymy dla migracji w organizmie, np. komórki krwi (leukocyty), by bronić nasze ciało przed infekcjami, czy komórki jajowe – w procesie owulacji, w cyklu menstruacyjnym.

Komórki rakowe naśladują zatem i wykorzystują mechanizmy wykorzystywane przez nasze organizmy w warunkach normalnych. W przeciwieństwie jednak do warunków nor-

malnych, kiedy to produkcja enzymów trawiących kolagen podlega ścisłej regulacji i kontroli, komórki rakowe produkują ”biologiczne nożyce” w sposób niekontrolowany i w nieskończoność.

Tego typu biologiczne naśladownictwo – imitowanie mechanizmów biologicznych przez komórki rakowe – wyjaśnia, dlaczego komórki rakowe jest tak trudno wyeliminować i dlaczego rak jest tak agresywną chorobą.

Co najważniejsze, dowiemy się, że istnieją pewne naturalne substancje, zawarte w diecie – są nimi mikroelementy –które są w stanie zablokować działanie enzymów-„nożyc”. Przyjmowane w optymalnych proporcjach, mikroelementy mogą ograniczać niekontrolowane trawienie tkanki łącznej oraz rozmnażanie się komórek rakowych.

Informacje zawarte w tej książce są tak podstawowe i proste do zrozumienia, że niedługo zostaną włączone do programów nauczania biologii w szkołach na całym świecie.

Przyjrzyjmy się z bliska komórce rakowej

W normalnych warunkach komórki naszego ciała otoczone są siecią kolagenu i innych składników tkanki łącznej, utrzymujących je na swoich miejscach. Aby komórki rakowe mogły rosnąć, tworzyć guzy i przemieszczać się do innych organów naszego ciała, muszą one przezwyciężyć barierę tkanki łącznej. W tym celu każda komórka rakowa produkuje „biologiczne nożyce”, enzymy (lub biokatalizatory), które trawią otaczającą ją tkankę łączną.

Komórki rakowe produkują te enzymy przez cały okres swojego życia, a ponieważ żyją tak długo, jak organizm ich żywiciela, rak ukazuje się nam jako choroba stopniowo trawiąca ciało od wewnątrz.

Sąsiednia strona pokazuje zdjęcie komórki rakowej pod mikroskopem elektronowym, powiększonej 6.500 razy. Ten typ komórki nazywamy rakiem (od greckiego “carcinoma”), co oznacza, że wywodzi się ona z komórek nabłonkowych, które wyściełają zarówno wewnętrzną (tzn. płuca, jelita) i zewnętrzną (skóra) powierzchnię ciała.

W tak znacznym powiększeniu możemy zidentyfikować niektóre z charakterystycznych cech wszystkich komórek rakowych: a) wielkie, nietypowego kształtu jądro komórkowe, odzwierciedlające wysoką zdolność reprodukcyjną komórek rakowych oraz b) nierówną, złożoną błonę komórkową, odzwierciedlającą wysoką aktywność wydzielniczą substancji produkowanych w komórkach rakowych.

Jedną z najważniejszych cząsteczek wydzielanych w wielkich ilościach przez komórki rakowe są enzymy trawiące kolagen („nożyce”). Na ilustracji są one przedstawione w formie czerwonych kulek z otwarciem, przypominających postaci z popularnej gry komputerowej Pac-Man.

Produkcja enzymów ("biologicznych nożyc")

Enzymy trawiące kolagen działają jak “biologiczne nożyce”

Aktywator plazminogenu (urokinaza)

Celem tej biologicznej

reakcji łańcuchowej

jest niszczenie tkanki łącznej naszego ciała

Biologiczna reakcja łańcuchowa, w której

Oczywiście, owe struktury, które w tej publikacji będziemy nazywać umownie strukturami typu “pacman”, w rzeczywistości są biologicznymi cząsteczkami, strukturami białkowymi o niezwykłych właściwościach, umożliwiających im przecinanie włókien kolagenu i innych składników tkanki łącznej. Ilustracja powyżej

Plazminogen

Metaloproteinaza

niszczona jest tkanka łączna

Tkanka łączna

Trawienie (kolagen)

pokazuje, że istnieje więcej niż jedna odmiana „pacmana”, m.in. plazminogen/plazmina, czy metaloproteinazy (kolorowe struktury trójwymiarowe). W celu zwiększenia niszczycielskiego efektu, enzymy te aktywują się wzajemnie, formując biologiczną reakcję łańcuchową.

matrycowa (MMP)

W jaki sposób komórki przemieszczają się w organizmie?

Jeśli chcemy zrozumieć, jak rozwijają się choroby, musimy przyjrzeć się, w jaki sposób zdrowe komórki przemieszczają się w organizmie. Jest to łatwo wytłumaczalne w przypadku czerwonych krwinek; gdyż przemieszczają się one wraz z krwią w krwiobiegu. Wyjaśnienie jest jednak trudniejsze dla komórek przemieszczających się pomiędzy organami, pokonujących barierę tkanki łącznej.

Aby móc przemieszczać się przez tkankę łączną, komórka musi być zdolna do tymczasowego rozpuszczenia otaczającej ją tkanki – kolagenu i włókien elastyny – tak, aby utorować sobie przejście. Migracja komórek przez gęstą tkankę wymaga więc wydzielenia przez nie enzymów – „biologicznych nożyc” – które rozpuszczają otaczający komórki kolagen. Dlatego też te struktury białkowe znane są jako enzymy rozpuszczające tkankę łączną, lub – w skrócie – enzymy trawiące kolagen.

Dla łatwiejszego zrozumienia tych procesów, niniejsza książka stosować będzie, dla oznaczenia enzymów trawiących kolagen, symbol czerwonych kólek (struktur typu „pacman”).

Sąsiednia strona ukazuje produkcję enzymów trawiących kolagen wewnątrz komórki (rysunek A). Enzymy te są następnie wydzielane do środowiska otaczającego komórkę, gdzie „atakują” i trawią otaczające je włókna kolagenowe. Proces ten pozwala komórce stworzyć luki w gęstej sieci tkanki łącznej i przedostać się przez nią (rysunek B).

Kolejne strony prezentują kilka przykładów roli owego intrygującego mechanizmu biologicznego w naszym organizmie, w normalnych (fizjologicznych) warunkach.

Jądro komórkowe inicjuje produkcję enzymów trawiących kolagen

B

Produkcja enzymów wewnątrz komórki i ich wydzielanie na zewnątrz

Enzymy atakują kolagen i inne elementy tkanki łącznej

Enzymy tymczasowo trawią tkankę łączną otaczającą komórkę, pozwalając komórce migrować do innych części ciała

Wędrówka komórek w tkance i w organach naszego ciała

Trawienie kolagenu w procesie owulacji

Owulacja jest jedną z najbardziej fascynujących funkcji w organizmie kobiety. Wykorzystuje ona mechanizm rozpadu kolagenu. Comiesięczny cykl zmian hormonalnych u kobiet powoduje stymulację specyficznych komórek (granulocytów) otaczających dojrzewającą komórkę jajową (pęcherzyk) wewnątrz jajnika.

Pod wpływem hormonów (np. estrogenu) komórki te zaczynają wytwarzać znaczne ilości wydzieliny bogatej w enzymy trawiące kolagen. W połowie cyklu miesięcznego, w otoczeniu dojrzałej komórki jajowej jest tak dużo enzymów, że tkanka kolagenowa ścianki jajnika rozluźnia się i tworzy się w niej otwór. Jest on wystarczająco duży, by pozwolić jednej komórce jajowej przemieścić się z jajnika, przez niewielki kanał łącznikowy (jajowód), do macicy.

Oczywiście mechanizm ten musi mieć miejsce w odpowiednim czasie i miejscu, pozwalając w każdym cyklu nie więcej niż jednej komórce jajowej uwolnić się do macicy. Dlatego też absolutnie niezbędne jest zachowanie odpowiedniej równowagi czasowej i fizjologicznej pomiędzy aktywacją enzymów rozpuszczających kolagen i mechanizmem, który je blokuje oraz inicjuje regenerację tkanki.

Zaraz po oddzieleniu się komórki jajowej od ściany jajnika, aktywność enzymów trawiących kolagen zostaje zahamowana przez naturalne inhibitory (blokady) tych enzymów. Zmienia to równowagę na korzyść mechanizmów wytwarzających kolagen, które obecnie zaczynają dominować nad procesami jego rozpadu. Wykorzystanie owego mechanizmu w tkance ścianki jajnika umożliwia jej szybką regenerację i powtórne zamknięcie. Cztery tygodnie później cały proces powtarza się.

Mechanizm komórkowy owulacji

Wnętrze

ścianki

jajnika:

Wnętrze jajnika:

Owulacja: dojrzała komórka jajowa przedostaje się przez ściankę jajnika i rozpoczyna wędrówkę do macicy.

Stymulowany przez hormony tymczasowy wzrost produkcji enzymów trawiących kolagen “otwiera” ściankę jajnika tylko na tak długo, aby dojrzała komórka jajowa zdołała opuścić jajnik i rozpocząć wędrówkę do macicy.

Jajniki

Jajowody

Jajniki

Mechanizm komórkowy owulacji w zbliżeniu

Zdajemy sobie sprawę, że skomplikowane informacje medyczne zawarte w tej książce mogą dla wielu osób stanowić wyzwanie. Jednakże aby zrozumieć, jak rozwijają się choroby oraz dowiedzieć się, jak im można zapobiegać, musimy nauczyć się „myśleć” na poziomie komórkowym. Dla specjalistów jest to łatwiejsze, są oni bowiem zaznajomieni z procesami występującymi na poziomie mikroskopowym. Dla laików może się to okazać nieco trudniejsze.

Ponieważ chcielibyśmy, aby informacje zawarte w naszej książce dotarły do możliwie jak najszerszej rzeszy odbiorców na całym świecie, poczyniliśmy pewne szczególne starania w celu zilustrowania i zobrazowana w łatwy do zrozumienia sposób procesów zachodzących na poziomie komórkowym. Lekturę tej książki można porównać do niezwykłej podróży po ludzkim ciele. Rozpoczyna się ona na kolejnych stronach, gdzie przyjrzymy się mikroskopowym zdjęciom ilustrującym fascynujący proces owulacji.

Zdjęcie A ukazuje moment, w którym dojrzała komórka jajowa opuszcza jajnik przez niewielki otwór powstały w sposób naturalny w ściance tego organu. Enzymy trawiące kolagen (czerwone struktury typu „pacman”) umieściliśmy na zdjęciu w celu zilustrowania tego procesu biologicznego.

Zdjęcie B przedstawia komórkę jajową (w środku) w dużym powiększeniu mikroskopowym. Niewielkie guzki otaczające sporych rozmiarów komórkę to komórki (granulocyty) wyspecjalizowane w produkcji dużych ilości enzymów trawiących kolagen, niezbędnych w procesie owulacji.

Rozpad kolagenu podczas owulacji

A B

Jajnik

Macica

Pęcherzyk Graafa Granulocyty

Trawienie kolagenu w procesie infekcji

Kolejny mechanizm, w którym ważną rolę odgrywa kolagen, jest związany z procesem infekcji. Białe ciałka krwi – leukocyty –stanowią podstawową ochronę naszego ciała przed mikrobami. Różne rodzaje leukocytów spełniają specyficzne funkcje w systemie immunologicznym jako „komórki policyjne”.

Szczególnie ważne są makrofagi, które „zjadają” i trawią mikroby. Niedojrzałe formy tych komórek, zwane monocytami, mogą poprzez krwiobieg docierać do wszystkich części ciała. Jeżeli infekcja ma miejsce w płucach, wówczas uwalniane są tam „substancje alarmowe”, które przyciągają monocyty do miejsca infekcji.

W przypadku infekcji płucnej, białe ciałka krwi docierające z krwiobiegiem na miejsce infekcji przenikają przez ścianę naczynia krwionośnego niewielkich naczyń włosowatych płucnych i przedostają się do tkanki płucnej dzięki działaniu enzymów trawiących kolagen. Aby dotrzeć do miejsca infekcji w płucach (np. infekcji bakteryjnej lub wirusowej), te białe komórki krwi muszą przemieścić się w tkance płucnej. W tym celu wykorzystują ten sam mechanizm rozpadu kolagenu, rozluźniając w ten sposób spowijającą je gęstą tkankę łączną i przemierzając tkankę podobnie do ekspedycji torującej sobie drogę w dżungli za pomocą maczet.

Tak jak w przypadku owulacji, tkanka łączna płuc zasklepia się z powrotem, gdy tylko przedostaną się przez nią białe ciałka krwi. Proces ten wykorzystuje mechanizmy neutralizujące działanie enzymów i regenerujące tkankę.

Naprawa ta jest możliwa dzięki zwiększeniu produkcji czynników neutralizujących działanie struktur typu „pacman”, jak i syntezy nowych cząsteczek kolagenu.

Jak białe ciałka krwi migrują w naszym ciele?

Białe ciałka krwi (“komórki policyjne”)

opuszczają małe naczynie krwionośne płuc i przemieszczają się w kierunku miejsca infekcji

za pomocą enzymów trawiących kolagen.

Bakterie

Po przejściu białych ciałek krwi przez tkankę łączną trawienie kolagenu ustaje i tkanka ulega regeneracji.

W normalnych (fizjologicznych) warunkach

białe ciałka krwi wykorzystują mechanizm trawienia kolagenu w sposób kontrolowany i ograniczony czasowo.

Przykład: infekcja płuc

Obejrzyj pod mikroskopem, jak migrują białe ciałka krwi A B

a) Biała komórka krwi (leukocyt) z krwiobiegu (obszar zaznaczony na biało) przylega do komórki endothelium (śródbłonka) wyściełającej ściankę naczynia krwionośnego

b) Leukocyt opuszcza krwiobieg i – za pomocą enzymów trawiących kolagen – przeciska się do wnętrza ściany naczynia krwionośnego

d) Komórka leukocytu rozpoczęła swoja migrację przez tkankę łączną i jest teraz przez nią całkowicie otoczona

C

c) Po przejściu białej komórki krwi ściana naczynia zamyka się ponownie

Prawa Autorskie:

Dr. A. Loesch, wydrukowane za zgodą autora

Trawienie kolagenu w modelowaniu tkanek

Inną grupą procesów wykorzystujących enzymy trawiące kolagen w warunkach fizjologicznych są procesy modelowania tkanki. Przykładem są zmiany zachodzące w kobiecej piersi związane z procesem laktacji (karmienia piersią).

Pod koniec ciąży, przygotowując organizm do karmienia noworodka piersią, sygnały hormonalne przekazują komórkom piersi potrzebę zwiększenia produkcji enzymów trawiących kolagen. Podobnie jak ekipa przeprowadzająca remont domu, ich zadanie polega na wyburzeniu istniejącej architektury tkanki piersiowej w celu zbudowania struktury „piersi laktacyjnej” oraz jej adaptacji do produkcji mleka.

Sąsiednia strona pokazuje obraz mikroskopowy poważnych zmian architektonicznych, zachodzących w tkance kobiecych piersi podczas procesów przygotowujących je do laktacji.

Zdjęcie A przedstawia strukturę tkanki piersi przed transformacją laktacyjną, z charakterystyczną gęstą strukturą tkanki łącznej, otaczającą zamknięty przewód mleczny widoczny pośrodku zdjęcia.

Z kolei zdjęcie B ilustruje komórkową (histologiczną) strukturę piersi w fazie laktacji, charakteryzującą się luźniejszą strukturą tkanki łącznej, obecnością wydajnych komórek gruczołowych, niezbędnych dla produkcji mleka (małe, białe kręgi), jak również szeroko otwartym przewodem mlecznym (pośrodku).

Wyobraźmy sobie tę ilość enzymów trawiących kolagen, jaka jest niezbędna do zainicjowania tego procesu, oraz fascynujący plan przebudowy tkanki piersi w każdym z tych stadiów. Inne procesy przekształcania tkanki, wymagające trawienia kolagenu, obejmują między innymi gojenie się ran oraz rozwój organów ciała.

Trawienie kolagenu w tkance piersi

A. Przewód mleczny (zamknięty) W normalnej tkance piersiowej

B. Przewód mleczny (otwarty) Podczas laktacji

A.Mikroskopowe zdjęcie zamkniętego przewodu mlecznego w piersi kobiety nie laktującej.

B.W czasie laktacji tkanka piersi ulega przekształceniu. Otwarte przewody mleczne pozwalają na przepływ mleka.

Odkrywając sekrety raka

Pytanie, które jak dotąd pozostaje bez odpowiedzi: Dlaczego rak jest tak agresywną chorobą?

Pomimo wiedzy na temat wielu omawianych wcześniej aspektów rozwoju nowotworu, natura raka wciąż pozostaje dla nas tajemnicą. Jednakże dopóki nie znajdziemy odpowiedzi na najbardziej fundamentalne pytania dotyczące raka, nie będziemy w stanie skutecznie go leczyć.

Niniejsza książka oferuje odpowiedzi na kilka najbardziej podstawowych pytań:

1. Dlaczego rak jest tak agresywną chorobą?

2. Dlaczego niektóre organy naszego ciała są bardziej narażone na działanie raka, niż inne?

Sąsiednia strona przedstawia odpowiedź na pierwsze z tych pytań w formie graficznej. Jeżeli choroba wykorzystuje mechanizm funkcjonujący w warunkach normalnych (zdrowy organizm), nasze ciało po prostu nie ma środków, by mu skuteczne przeciwdziałać.

W związku z tym, ponieważ białe ciałka krwi, komórki jajowe oraz inne rodzaje komórek wykorzystują mechanizm produkcji enzymów trawiących kolagen w normalnych (fizjologicznych) warunkach (A), nowotwór może rozwijać się w sposób niekontrolowany i niezakłócony działaniami obronnymi naszego organizmu (B). Przypomina to prostą sztuczkę – komórki rakowe po prostu przyswajają mechanizm stosowany przez komórki zdrowe, tyle że wymyka się on spod kontroli.

Obecnie po raz pierwszy możemy wyjaśnić agresywny charakter raka. To nowe rozumienie wskazuje na znaczenie specyficznych mechanizmów wykorzystywanych przez tę chorobę i otwiera szanse na znalezienie skutecznej, naturalnej metody jej opanowania.

Zdrowy organizm (warunki fizjologiczne)

Ściśle kontrolowane

Białe ciałko krwi (leukocyt)

Trawienie tkanki łącznej

Komórka jajowa

Komórki rakowe nadużywają naturalnych procesów naszego organizmu A B

Choroba, np. rak (warunki patologiczne)

Niekontrolowane

Trawienie tkanki

łącznej

Zwycięstwo nad rakiem!

Część

Pytanie, które jak dotąd pozostaje bez odpowiedzi:

Dlaczego niektóre rodzaje raka występują częściej, niż inne?

Drugie pytanie, na które naukowcy i różni specjaliści onkologii nie mają odpowiedzi brzmi: dlaczego niektóre rodzaje raka są spotykane częściej, niż inne?

Nasze badania pozwalają wyjaśnić również to kluczowe zagadnienie. Rak znajduje sprzyjające warunki do rozwoju zwłaszcza w organach wykorzystujących trawienie kolagenu w warunkach normalnych (fizjologicznych). W związku z tym organy związane z reprodukcją są często podatne na rozwój nowotworów. Dotyczy to zwłaszcza żeńskich organów rozrodczych, które w ciągu całego życia kobiety przechodzą w sposob cykliczny i powtarzalny dramatyczne zmiany funkcjonalne (hormonalne) i strukturalne.

Wcześniej w tym rozdziale omówiliśmy już złożone procesy zachodzące w ciele kobiecym podczas owulacji i laktacji. Również tkanki budujące macice i szyjkę macicy przechodzą podobne zmiany strukturalne w związku z cyklami miesięcznym i ciążowym, wymagającymi wysokiej aktywności enzymów trawiących kolagen. Zrozumiałe jest więc, że organy te są najbardziej podatne na utratę kontroli nad trawieniem tkanki łącznej, a w związku z tym na rozwój raka.

Z tych samych powodów organy rozrodcze mężczyzn, prostata i jądra, są również bardziej podatne na rozwój raka.

Kolejny aspekt jest szczególnie ważny: zarówno żeńskie, jak i męskie hormony płciowe stymulują produkcję enzymów trawiących kolagen w organach rozrodczych. Podwyższony poziom tych hormonów – bądź to w wyniku zwiększonej ich produkcji przez organizm, bądź w wyniku działania leków hormonalnych (antykoncepcja, hormonalna terapia zastępcza) – zwiększa ryzyko występowania raka organów rozrodczych.

1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Rak w organach rozrodczych

Enzymy trawiące kolagen wykorzystywane w warunkach

normalnych:

Piersi

Jajniki

Macica

Szyjka macicy

Jądra

Prostata

Laktacja

Owulacja

Ciąża

Poczęcie

Produkcja plemników

Produkcja spermy

Dlaczego niektóre formy raka występują

częściej od innych? Rak kości

Kolejnym organem, w którym często rozwija się nowotwór, są kości. Co ważne, atakuje on częściej dzieci i młodzież, niż osoby dorosłe. Zjawisko to można wyjaśnić za pomocą dostępnej dziś wiedzy.

Spośród wszystkich organów to właśnie kości przechodzą najintensywniejsze przemiany w okresie dorastania. Wzrost kości wymaga wysokiej aktywności enzymów trawiących kolagen, gdyż włókna kolagenu stanowią podstawowy fundament dla ich mineralizacji.

Wydłużanie się kości nie jest procesem zachodzącym równomiernie na całej ich długości. Skupia się on zwłaszcza w miejscach znajdujących się u szczytu kości – tj. w okolicach stawów.

Nic więc dziwnego, że to właśnie w tych miejscach biorą swój początek nowotwory kości.

Obszar wzrostu kości (epifiza)

Rak kości u dzieci

Rentgen raka kości: Rozwój raka w obszarze związanym

ze wzrostem tkanki kostnej, czyli blisko stawu kostnego.

Zwycięstwo nad rakiem!

Dlaczego niektóre formy raka występują

częściej od innych? Białaczka

Wcześniej w tym rozdziale opisaliśmy wyjątkową zdolność białych ciałek krwi (leukocytów) do przemieszczania się w różne obszary tkanki za pomocą enzymów trawiących kolagen.

Wyobraźmy sobie, że niektóre z tych białych ciałek krwi wymykają się spod kontroli. Wówczas tkanka łączna ulegałaby ciągłemu niszczeniu.

Taki właśnie proces ma miejsce w przypadku raka białych krwinek, znanego jako białaczka.

Wrodzona zdolność białych ciałek krwi do produkcji dużych ilości enzymów trawiących kolagen sprawia, że właśnie leukocyty stają się szczególnie podatne na rozwój raka.

Obecnie łatwiej nam także zrozumieć, dlaczego białaczka jest jedną z najczęściej występujących form raka.

Rak krwi (białaczka)

Obraz komórki białaczki pod mikroskopem elektronowym. Nieustanne uwalnianie enzymów trawiących kolagen symbolizują czerwone “pacmany”.

Bliższe spojrzenie na białaczkę

Kiedy komórki raka zaczynają produkować enzymy „biologicznych nożyc”, pokonują wszelkie bariery i mogą atakować oraz powoli „trawić” struktury dowolnego organu naszego ciała.

Ma to miejsce także w przypadku komórek białaczki. Jedną z właściwości tej formy raka krwi jest to, że pacjenci chorujący na białaczkę nie umierają głównie, jak mogłoby się wydawać, z powodu nadprodukcji leukocytów, ale w wyniku blokowania przez nie przepływu krwi i zaczopowania funkcji organów.

W wielu przypadkach pacjenci umierają w wyniku niewydolności różnych organów, zwłaszcza organów „filtracyjnych”, takich jak wątroba czy śledziona. Miliony białych ciałek krwi dokonują inwazji tych organów z krwiobiegu. Nie przepływają one jednak po prostu przez owe organy, jak uczyniłyby to zdrowe leukocyty. Rakowe białe ciałka krwi wytwarzają duże ilości enzymów trawiących kolagen, dosłownie trawiąc te organy od wewnątrz.

Rysunek na sąsiedniej stronie przedstawia przekrój mikroskopowy wątroby pacjenta chorującego na białaczkę limfatyczną.

Każda z małych fioletowych kropek widocznych na zdjęciu to pojedyncza biała krwinka (w tym przypadku limfocyt), która zaatakowała tkankę wątroby (obszar w kolorze różowym).

Zważywszy na wielką liczbę tych fioletowych kropek oraz produkowane przez nie ilości enzymów trawiących kolagen, łatwo sobie wyobrazić, jak wielkie mogą być uszkodzenia tkanki łącznej oraz wyniszczenie organu, spowodowane tym typem raka.

Białaczka jest dobrym przykładem tego, jak zrozumienie mechanizmów komórkowych, takich jak produkcja enzymów trawiących kolagen przez białe ciałka krwi, pomaga w znalezieniu skutecznych rozwiązań terapeutycznych.

Białaczka pod mikroskopem

Białe ciałka krwi pacjenta chorego na białaczkę (limfocyty) zaatakowały wątrobę. Olbrzymie ilości produkowanych przez nie enzymów trawiących kolagen niszczą organ, w konsekwencji prowadząc do jego niewydolności.

Zdjęcie mikroskopowe białaczki limfatycznej.

Niszczenie kolagenu w raku

Mechanizm rozkładu kolagenu, który przestudiowaliśmy powyżej, wykorzystywany jest przez wszystkie rodzaje raka, bez względu na jego pochodzenie. Ilustracja na sąsiedniej stronie przedstawia przykładowo schemat rozwoju raka wątroby.

Wątroba jest centralnym organem metabolicznym, odpowiedzialnym m.in. za neutralizację i usuwanie toksyn z naszego organizmu. Toksyny, takie jak pestycydy, konserwanty, wiele syntetycznych substancji zawartych w lekach farmaceutycznych i inne, są głównymi przyczynami rozwoju raka wątroby. Komórki wątroby wystawione na działanie tych toksycznych substancji mogą ulec trwałemu uszkodzeniu lub zniszczeniu. Najczęstszy rodzaj uszkodzeń może wywołać trwałe zmiany materiału genetycznego DNA tych komórek, prowadząc do „błędów w ich biologicznym programie”.

Taka zmiana biologicznego "programu" w komórce inicjuje procesy, w następstwie których zachodzi aktywacja całego łańcucha reakcji biologicznych, które w ostateczności prowadzą do powstania raka. Niektóre z tych etapów są niezbędne dla rozwoju i rozprzestrzeniania się raka. Są to:

1.Niekontrolowane namnażanie się komórek. Program komórek rakowych zostaje zmieniony tak, aby stały się one „nieśmiertelne” i mogły rozmnażać się w nieskończoność.

2.Masowa produkcja enzymów rozpuszczających kolagen. Drugim warunkiem powstania raka jest produkcja enzymów niszczących otaczającą komórki tkankę łączną, która w przeciwnym wypadku mogłaby powstrzymać ich migracje.

Im więcej enzymów trawiących kolagen produkuje komórka rakowa, tym szybciej nowotwór może rozwijać się w organizmie i tym krótsza staje się przewidywana długość życia pacjenta (o ile mechanizm ten nie zostanie zablokowany).

W jaki sposób rozwija się nowotwór?

Nowotwór wątroby

Komórki wątroby:

•Zdrowe komórki (kolor brązowy)

•Komórki rakowe (kolor zielony)

Zmiana programu kodu genetycznego w jądrze komórki nowotworowej sprawia, że staja się ona nieśmiertelna.

Komórki rakowe nieustannie

•namnażają się i •produkują enzymy trawiące kolagen

Na powyższej ilustracji komórki nowotworu wątroby wykorzystują enzymy trawiące kolagen w celu utorowania sobie drogi przez

otaczającą je tkankę łączną i dalszego rozprzestrzeniania się

Produkcja enzymów trawiących kolagen jest wstępnym

warunkiem powstania i rozwoju wszelkich odmian raka, niezależnie od organu, w którym powstaje nowotwór.

Jak rak się rozsiewa i atakuje

inne organy (metastaza)?

Mechanizm niszczący kolagen odgrywa ważna rolę również w sytuacji, kiedy komórki rakowe tworzą nowe guzy nowotworowe w innych organach/częściach organizmu. Taki guz wtórny nazywany jest metastazą (przerzutem). Ilustracja na sąsiedniej stronie przedstawia główne etapy związane z przerzutem raka wątroby do płuc.

Każdy guz spowity jest siecią niewielkich naczyń krwionośnych (włosowatych). Za pomocą enzymów trawiących kolagen pojedyńcza komórka rakowa jest w stanie „przebić” ściankę naczynia włosowatego i przedostać się do krwiobiegu. Po dostaniu się do wnętrza naczynia krwionośnego, komórki rakowe wędrują dalej niesione strumieniem krwi, tak jak czerwone czy białe krwinki, docierając wraz z nimi do innych organów.

Płuca są organem szczególnie podatnym na metastazę (przerzuty), ponieważ sieć naczyń krwionośnych w płucach rozgałęzia się, tworząc miliardy mikroskopijnych naczyń włosowatych, dzięki czemu możliwe jest optymalne natlenianie. Średnica owych naczyń włosowatych jest jeszcze mniejsza, niż średnica włosa, co umożliwia bliskie przyleganie komórek rakowych do ścianek tychże naczyń.

Ponieważ komórki nowotworowe nadal produkują spore ilości enzymów trawiących kolagen, mogą w tym miejscu opuścić krwiobieg i zagłębić się w tkankę płuca, gdzie następuje ich dalsze namnażanie, co prowadzi do rozwoju nowotworu wtórnego, czyli przerzutu.

Im więcej enzymów niszczących kolagen produkują poszczególne rodzaje komórek rakowych, tym łatwiej rozwijają one przerzuty.

Jak komórki raka rozwijają przerzuty?

Rak wątroby (pierwotny)

Komórki rakowe przedostają się do krwiobiegu dzięki produkowanym przez nie enzymom trawiącym kolagen.

Komórki rakowe docierają do innych organów z krwiobiegiem. Wątroba Naczynie krwionośne

Przerzut (guz wtórny)

Komórki rakowe opuszczają krwiobieg wykorzystując enzymy trawiące kolagen, po czym rozpoczynają formowanie przerzutu (widoczny tu przypadek przedstawia raka płuc)

Wszystkie odmiany raka – niezależnie od organu, w którym rozwija się nowotwór pierwotny – wykorzystują enzymy trawiące kolagen w celu przemieszczania się do innych organów i tworzenia metastazy.

Kontynuujemy podróż przez nasz organizm …

Proces metastazy raka nie stanowi już dla nas tajemnicy.

Zdjęcie na sąsiedniej stronie pokazuje komórkę rakową pod dużym powiększeniem mikroskopowym.

Widoczne jest, jak ciało tej migrującej komórki wydłuża się w kierunku, w którym przemieszcza się ona w tkance. Komórka wytwarza podobne do "ramion” wypustki, które pozwalają na przeciągnięcie całej struktury komórki i jej wędrówkę, jak w tym przypadku, po powierzchni naczynia krwionośnego.

Schematy enzymów trawiących kolagen dodane zostały w celu zilustrowania, w jaki sposób komórki rakowe pokonują wszelkie przeszkody na swojej drodze.

Podróż przez nasz organizm trwa dalej…

Przerzuty raka są unikalnym procesem, w którym komórki rakowe z jednego organu zagnieżdżają się w kolejnym, odległym organie i zaczynają się w nim namnażać.

Ten niezwykły mechanizm prowadzi do sytuacji, jak ta pokazana na sąsiedniej stronie: Grupa komórek raka piersi, wędrująca z krwioobiegiem, utknęła w żyle wrotnej wątroby.

Gdy tylko te komórki wydostaną się do otaczającej je tkanki wątroby, „rak piersi” zacznie rozwijać się w innym organie, w tym przypadku w wątrobie.

Mikroskopowe zdjęcie komórek raka piersi (brązowa, zbita grupa komórek w środku zdjęcia), które przemieściły się do wątroby (obszary w kolorze niebiesko-fioletowym). Grupa komórek raka piersi utknęła wewnątrz naczynia krwionośnego wątroby (żyła wrotna).

Teraz, gdy rozumiemy kluczowy mechanizm

rozwoju wszystkich rodzajów raka, możemy szukać sposobów blokowania tego destrukcyjnego procesu –

Naturalnie!

Lizyna jako naturalna blokada enzymów

W poprzednich rozdziałach dowiedzieliśmy się o znaczeniu trawienia kolagenu w rozprzestrzenianiu się chorób w naszym organizmie. Niekontrolowana aktywacja mechanizmu niszczącego kolagen ułatwia rozwój agresywnych chorób, takich jak rak.

Każda metoda terapii, która pozwoli powstrzymać niekontrolowane trawienie tkanki łącznej lub choćby je zwolnić, będzie stanowić znaczący postęp w medycynie. Ze względu na uniwersalne znaczenie tego procesu dla wszystkich rodzajów raka, ten cel terapeutyczny jest określany jako „Święty Graal medycyny”.

Co ciekawe, natura sama dostarczyła nam dwóch dużych grup cząsteczek zdolnych do blokowania mechanizmu rozpuszczania kolagenu. Pierwszą grupę stanowią „wewnętrznie” produkowane blokady enzymatyczne, które błyskawicznie mogą zatrzymać działanie enzymów trawiących kolagen. Drugą grupę stanowią substancje zdolne do blokowania tych enzymów, wchodzące w skład naszej diety lub przyjmowane w formie suplementów diety. Najważniejszym z nich jest aminokwas L-lizyna. Jeżeli poprzez suplementację naszej diety zapewnimy organizmowi odpowiednią ilość lizyny, będzie ona mogła blokować specyficzne miejsca zakotwiczenia, w których enzymy rozpuszczające kolagen przyłączają się do cząsteczek tkanki łącznej. W ten sposób lizyna może uniemożliwić tym enzymom niekontrolowane trawienie tkanki łącznej.

Sąsiednia strona pokazuje, jak lizyna hamuje działanie enzymów trawiących kolagen oraz niekontrolowaną degradację kolagenu, a przez to ogranicza inwazję komórek raka.

Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Lizyna jest najskuteczniejszym środkiem naturalnym, blokującym działanie enzymów rozpuszczających kolagen

Lizyna, naturalny inhibitor enzymów trawiących kolagen, musi być dostarczona w diecie.

Lizyna wypełnia „miejsca zakotwiczenia”, w których enzymy trawiące kolagen przyłączają się do cząsteczek tkanki łącznej, inicjując ich trawienie. Jeżeli miejsca te zostają zajęte przez lizynę, mniej enzymów przyłącza się do włókien kolagenu i maleje degradacja tkanki.

Lizyna, niezbędny organizmowi aminokwas, może hamować niekontrolowane trawienie tkanki łącznej przez komórki raka, ograniczając przez to jego rozsiew i przerzuty.

Niezwykłe znaczenie lizyny

Wszystkie funkcje metaboliczne naszego ciała kontrolowane są przez „biologiczny język”. Około dwudziestu znanych aminokwasów buduje wszystkie struktury białkowe naszego organizmu. Te biologiczne składniki budulcowe naszych funkcji życiowych funkcjonują jak litery alfabetu. Nasz organizm wykorzystuje różne kombinacje aminokwasów, tworząc niezliczone „słowa” biologiczne (peptydy) i „zdania” (białka). Poszczególne „litery” (aminokwasy) również spełniają inne funkcje metaboliczne – świetnym tego przykładem może być działanie lizyny.

Komórki naszego ciała, zależnie od potrzeb, same produkują większość aminokwasów. Oprócz nich istnieje jednakże dziewięć znanych nam dziś aminokwasów, których nasze ciało nie może wyprodukować – są one dostarczane z naszej diety. Aminokwasy te nazywamy „niezbędnymi”.

W tej grupie aminokwasów lizyna odgrywa podobnie ważną rolę, jak witamina C wśród innych witamin. Dzienne zapotrzebowanie na lizynę przekracza łączne zapotrzebowanie na wszystkie inne aminokwasy. Spośród różnych funkcji lizyny, jest ona niezbędna do syntezy karnityny, związku ważnego dla metabolizmu energetycznego każdej komórki.

Fakt, że nasz organizm nie jest w stanie zmagazynować dużych ilości tego aminokwasu, ma duże konsekwencje dla naszego zdrowia. Ok. 25% kolagenu, powszechnie występującej i najważniejszej cząsteczki tworzącej strukturę kości, skóry, ścian naczyń krwionośnych oraz wszystkich innych organów, stanowią dwa aminokwasy: lizyna i prolina. Spożywanie większych ilości lizyny nie spowoduje zatem efektów ubocznych, ponieważ jej cząsteczki nie są obce dla organizmu, a wszelki jej nadmiar zostanie wydalony.

Lizyna – naturalny aminokwas

1 nm = 1 milionowa milimetra (10.000 razy mniejszy od komórki)

Ile lizyny może przyswoić nasz organizm?

•Ciało osoby ważącej ok. 70 kg zawiera ok. 10 kg białka.

•50% masy białka zawarte jest w białkach tkanki łącznej, kolagenie i elastynie.

•Lizyna stanowi ok. 12% masy kolagenu i elastyny, czyli ok. 600 g.

•Zatem ciało osoby ważącej 70 kg zawiera około 600 g lizyny.

Ponieważ nasze ciało zawiera tak duże ilości lizyny, przyjmowanie np. przez pacjentów chorych na raka ok. 10 g lizyny dzienne w formie suplementu diety nie powinno być uważane za nadmierne.

Rola lizyny w regulacji trawienia

i regeneracji kolagenu

Dowiedzieliśmy się właśnie, że aktywność enzymów trawiących kolagen może być zahamowana przez substancje produkowane przez sam organizm (białka enzymatyczne) oraz przez naturalne inhibitory pochodzące z diety, takie jak lizyna.

Pierwszą linię działania w utrzymaniu równowagi pomiędzy degradacją i produkcją nowych cząsteczek kolagenu i tkanki łącznej stanowią naturalne inhibitory enzymów trawiących kolagen, produkowane przez komórki naszego ciała. Na ilustracji widocznej obok te enzymatyczne "inhibitory", pochodzące z wewnętrznej syntezy naszego ciała, uwidocznione zostały jako niebieskie trójkąty.

Cząsteczki lizyny, oznaczone kolorem zielonym, spełniają to samo zadanie. Tworzą one drugą linie działania, gotową do użycia, kiedy system organizmu okaże się niewystarczająco skuteczny. Inhibitory pochodzące z diety nie powodują skutków ubocznych, nawet jeżeli przyswajamy je w znacznych ilościach.

Drugim ważnym aspektem, przedstawionym na ilustracji na sąsiedniej stronie, jest utrzymanie równowagi pomiędzy procesem degradacji kolagenu (struktury w kolorze czerwonym) a mechanizmami blokującymi go (trójkąty niebieskie i zielone) zarówno w zdrowym organizmie, jak i w czasie choroby. Dla przykładu, zwalczając infekcję, białe ciałka krwi migrują w tkance, tworząc chwilowo stan, w którym degradacja kolagenu przeważa nad jego regeneracją. Jednakże stan ten trwa tylko dopóty, dopóki wystarczająca liczba białych ciałek krwi nie osiągnie obszaru dotkniętego infekcją. Natychmiast po przejściu komórek zdrowy organizm przywraca stan równowagi w tkance.

W przypadku raka, równowaga ta jest stale przesunięta w kierunku degradacji kolagenu i wewnętrzne inhibitory nie wystarczają do powstrzymania degradacji tkanki łącznej. W tej sytuacji przyjmowanie zwiększonych ilości lizyny i innych "inhibitorów" pochodzących z diety jest skutecznym sposobem na przywrócenie równowagi pomiędzy degradacją a regeneracją tkanki łącznej.

Długotrwałe zachwianie równowagi na korzyść enzymów trawiących kolagen sprzyja rozwojowi choroby

Enzym degradujący kolagen

Blokada (inhibitory wewnętrzne)

Blokada (inhibitory z diety - lizyna)

Zdrowie: Równowaga lub

jej tymczasowe zachwianie, natychmiastowo skorygowane

Choroba:

Długotrwałe zachwianie równowagi

Zapobieganie i korekta:

Dostarczenie w postaci diety dużej ilości lizyny i innych naturalnych inhibitorów

Witamina C i lizyna: kluczowe substancje

dla zdrowia

Stabilność tkanki łącznej – a zatem i naszego organizmu – zależy od dwóch głównych czynników: po pierwsze od optymalnej produkcji kolagenu i innych składników stabilizujących tkankę łączną, i po drugie – od powstrzymania niekontrolowanej degradacji tkanki.

Witamina C (kwas askorbinowy) jest, obok lizyny, innym mikroelementem niezbędnym dla zdrowia naszego organizmu. Role obu tych mikroelementów w zapewnianiu stabilności tkanki łącznej, a więc także w kontroli rozwoju raka i innych chorób, można podsumować w następujący sposób:

1.Lizyna hamuje niszczenie tkanki łącznej, powstrzymując enzymatyczne trawienie kolagenu. Jednocześnie aminokwas ten stanowi podstawowy budulec kolagenu w naszym organizmie.

2.Witamina C stymuluje produkcję kolagenu i innych cząsteczek tkanki łącznej i jest niezbędna w osiągnieciu ich optymalnej struktury. Jak wiemy z przypadku szkorbutu, choroby często dawniej dotykającej marynarzy, brak witaminy C osłabia tkankę łączną w organizmie. Z drugiej strony, przyjmowanie optymalnych ilości witaminy C zapewnia optymalną produkcję włókien kolagenu i elastyny i wzmocnienie tkanki łącznej.

Niestety, ludzki organizm nie jest w stanie produkować ani lizyny, ani witaminy C, a nasza współczesna dieta nie zawiera wystarczających ilości żadnego z tych mikroelementów. W rezultacie prawie każdy z nas cierpi z powodu długotrwałych niedoborów tych niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu składników.

Wiedza ta może nam obecnie pomóc w opracowaniu skutecznej strategii walki z rakiem. Optymalna produkcja tkanki łącznej sprzyja zamknięciu guzów, czyli biologicznemu ograniczeniu ich rozwoju.

Naturalne zamknięcie guzów

Lizyna

blokuje działanie enzymów trawiących kolagen i niekontrolowane niszczenie tkanki łącznej

Witamina C

stymuluje produkcję nowych cząsteczek kolagenu i wzmacnia tkankę łączną

Cząsteczka lizyny

Cząsteczka witaminy C

Zdrowy kolagen –

Klucz w zapobieganiu i kontroli chorób

Optymalna produkcja kolagenu jest niezbędna dla zdrowej tkanki łącznej i stanowi podstawę skutecznego ograniczenia rozwoju raka i innych chorób. Zdjęcie na sąsiedniej stronie przedstawia kluczowe etapy w procesie produkcji kolagenu wewnątrz komórki i opisuje rolę wybranych mikroelementów w jego syntezie.

Optymalna produkcja i struktura kolagenu zależy w dużym stopniu od trzech mikroelementów:

•Witaminy C kontrolującej produkcję kolagenu na poziomie jądra komórkowego. Dodatkowo, nowo powstałe włókna kolagenu, które owijają się wokół siebie podobnie jak skręcona lina, potrzebują witaminy C do optymalnej stabilizacji kolagenu. W tym celu witamina C katalizuje tworzenie „chemicznych mostków” pomiędzy poszczególnymi włóknami kolagenu, stabilizujących całą strukturę.

•Lizyny, która stanowi ważny składnik budulcowy łańcucha aminokwasów, tworzącego białko kolagenu. Ponieważ nasze ciało nie może produkować lizyny, każda jej cząsteczka musi być dostarczona z diety lub z suplementów diety.

•Proliny, aminokwasu równie ważnego jako składnik budulcowy kolagenu. W przeciwieństwie do lizyny, prolina wytwarzana jest w naszym organizmie, tyle że w ograniczonych ilościach. W przypadku chorób przewlekłych, związanych z długotrwałą, enzymatyczna degradacją kolagenu, organizm może mieć ograniczoną zdolność do syntezy proliny. Może to często prowadzić do względnego niedoboru proliny ze znanymi tego konsekwencjami, takimi jak osłabienie tkanek, które z kolei ułatwia rozwój choroby.

Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Aminokwasy lizyna i prolina to podstawowe składniki budulcowe kolagenu

Witamina C

Kontroluje produkcję kolagenu w jądrze

Prolina

Składnik kolagenu, często produkowana w niewystarczających ilościach w organizmie

Lizyna

Składnik kolagenu, pochodzi wyłącznie z diety

Składnik kolagenu, pochodzi wyłącznie z diety

Witamina C

Tworzy OH (grupy hydroksylowe) łączące poszczególne włókna i stabilizujące kolagen.

Enkapsulacja nowotworów: dowody

Obecnie chcielibyśmy przedstawić naszym czytelnikom pierwszy z naukowych dowodów. W tym przypadku udokumentowanie kluczowej roli witaminy C w enkapsulacji guzów – utworzeniu bariery tkanki łącznej wokół nowotworu.

Interesujące jest to, że w przeciwieństwie do ludzi, większość gatunków zwierząt ma zdolność do produkowania witaminy C. Co więcej, nowotwory rzadko występują w świecie zwierząt, podczas gdy w przypadku ludzi są przyczyną śmierci co czwartej kobiety i mężczyzny.

Chcieliśmy znaleźć odpowiedz na to intrygujące pytanie: czy możliwe, by jeden tylko czynnik, taki jak optymalny zasób witaminy C, decydował w tak dużym stopniu o rozwoju raka. W tym celu, wyhodowaliśmy specyficzny rodzaj myszy, które nie były w stanie produkować własnej witaminy C. Taka modyfikacja genetyczna umożliwiła nam imitację dokładnie tego samego „genetycznego defektu”, który występuje u ludzi.

Następnie podzieliliśmy zwierzęta niezdolne do produkowania witaminy C na dwie grupy i obu grupom zaszczepiliśmy komórki raka skóry (czerniaka). W tym momencie jedna z grup myszy zaczęła otrzymywać dietę zawierającą optymalne ilości witaminy C, podczas gdy zwierzęta z drugiej grupy otrzymywały tę samą dietę, ale bez dodatku tej witaminy.

Sąsiednia strona przedstawia interesujące wyniki naszego eksperymentu. U zwierząt z niedoborem witaminy C w dieciewykształciły się spore guzy raka, których komórki rozprzestrzeniały się na sąsiadującą z nimi tkankę (zdjęcie A). W przeciwieństwie do nich, zwierzęta otrzymujące dodatkowo witaminę C rozwinęły mniejsze guzy i w znacznie mniejszej ilości. Co najważniejsze, optymalna ilość witaminy C w diecie tych myszyumożliwiła formację silnej i spójnej tkanki łącznej i zamknięcie (enkapsulację) guzów (zdjęcie B). Ten eksperyment pokazuje, że obecność lub brak witaminy C to decydujący czynnik w działaniu mechanizmu obrony organizmu przed rakiem.

Dowód naukowy: naturalna enkapsulacja guzów jest możliwa

A B

A. Przekrój guza raka u myszy niezdolnej do wyprodukowania własnej witaminy C i żywionej dietą z niedoborem witaminy C.

Widoczna jest niespójna granica nowotworu (strzałka) z komórkami rakowymi migrującymi do otaczającej je tkanki.

B.U myszy, które otrzymywały witaminę C w diecie, guzy były otoczone silną barierą tkanki łącznej, która utrzymywała je w pierwotnej lokalizacji.

Zdjęcie to wskazuje, że enkapsulacja guza zmniejsza możliwość inwazji komórek raka w tkance i tym samym ich zdolność do metastazy.

Zwycięstwo w walce z rakiem piersi

Nazywam się Bärbel Saliger.

W wieku 48 lat zdiagnozowano u mnie raka piersi – tamta chwila zmieniła moje życie. Przeszłam operację amputacji lewej piersi. Po kolejnych czternastu cyklach agresywnej chemioterapii wypadły moje piękne włosy. Dla mojego partnera przestałam być kobietą, którą kiedyś pokochał. Kiedy opuścił mnie na dobre, wraz z nim zgasła moja ostatnia iskierka nadziei. Nie chciałam dłużej żyć.

Moja osiemnastoletnia córka oraz rodzice troskliwie się mną zaopiekowali. Również inni krewni i przyjaciele dzwonili i podtrzymywali mnie na duchu. Rok po chemioterapii zdiagnozowano u mnie "osteoporozę w stadium terminalnym", co przygnębiło mnie jeszcze bardziej. Byłam zdesperowana, lecz nie poddawałam się.

Nie mogłam chodzić, a moje ręce z ledwością potrafiły przewracać kartki papieru, ale przynajmniej mogłam czytać. Kortyzol, który mi podawano, spowodował, że moje ciało zaczęło puchnąć jak rosnące ciasto drożdżowe; i wózek inwalidzki zastąpił moją zdolność poruszania się.

Poznajcie Bärbel Saliger

Właśnie w tym czasie otrzymałam informacje o mikroelementach pomocnych w walce z rakiem. Powiedziałam sobie: „Gorzej i tak już być nie może – odtąd istnieć dla mnie będzie tylko jedna droga, w górę”.

Trzy miesiące po zastosowaniu suplementacji mikroelementów ból w moim ciele ustał. Wyjaśniłam lekarce prowadzącej, że nie chcę dłużej przyjmować kortyzolu. Zaprotestowała. Mimo tego postanowiłam odstawić kortyzol. Cztery tygodnie później testy krwi wykazały polepszenie. Lekarka wyjaśniła, że to efekt terapii kortyzolowej. Uśmiechnęłam się do siebie, ale nic nie powiedziałam.

Pół roku po rozpoczęciu zażywania mikroelementów zaczęłam znów chodzić – i śmiać się. Byłam przekonana, że wkrótce będę znów w stanie się kochać. Kiedy wysłałam mojej firmie ubezpieczeniowej rachunki za suplementy, odmówiono mi pokrycia kosztów leczenia, mimo że suplementy mi pomogły.

Gdy dziś spojrzę wstecz, widzę, że mija dwanaście lat od diagnozy raka i dziesięć odkąd zaczęłam przyjmować mikroelementy.

W styczniu córka podarowała mi bukiet kwiatów i powiedziała, jak bardzo się cieszy z tego, że żyję. Kiedy spoglądam w lustro, czasami wspomnienia z przeszłości powracają, lecz są to powroty przelotne. Dziś z lustra uśmiecha się do mnie szczęśliwa kobieta. Taniec znowu stał się moim ulubionym hobby; za kilka miesięcy zostanę babcią. Nie mogłabym być szczęśliwsza.

Halle, sierpień 2011, Bärbel Saliger

Co robimy, by propagować tę wiedzę

Możliwe, że czytając list pani Saliger na poprzednich stronach zadaliście sobie pytania: czy podobne przypadki występują w innych krajach? Dlaczego pacjenci na całym świecie nie korzystają z tej wiedzy? Dlaczego nie mówi się o tym w mediach? Co autorzy tej książki, pionierzy badań w tej dziedzinie, robią, by rozpowszechnić te informacje?

Wszystkie te pytania są słuszne. Odpowiemy na nie szczegółowo w drugiej części niniejszej książki. W tym miejscu chcielibyśmy omówić kilka najważniejszych aspektów.

Jak dotąd, zgromadziliśmy informacje o kilku tysiącach pacjentów chorych na raka, z pośród których wielu chciało podzielić się z nami swoimi doświadczeniami. Po dziesięciu (a czasem i więcej) latach stosowania suplementacji mikroelementami wielu tych pacjentów nadal żyje. W naszej książce dzielimy się niektórymi z tych informacji.

W 2001 roku uzyskaliśmy w naszym instytucie pierwsze wyniki badań potwierdzające przełom w walce z rakiem. Następnie zrobiliśmy wszystko, aby poinformować o nich świat. Jednym z pierwszych kroków było przedstawienie naszych rezultatów w gazecie o największym na świecie nakładzie, USA Today, 8 marca 2002 (patrz: wprowadzenie do rozdziału).

W kolejnych latach wygłosiliśmy wiele wykładów w USA i w krajach europejskich. Przedstawiliśmy tę wiedzę na uniwersytetach prowadzących badania onkologiczne. Zapraszaliśmy do współpracy lekarzy specjalistów, by włączyli się w międzynarodowe działania na rzecz ratowania milionów ludzkich istnień.

Jednocześnie nasz instytut stał się wiodącą, niezależną instytucją badawczą w dziedzinie naukowo-udokumentowanych, naturalnych metod zachowywania zdrowia. Z tego, co wiemy, żadna inna instytucja badawcza nie może pochwalić się taką ilością publikacji na temat naturalnej kontroli raka, dostępnych online (www.drrathresearch.org).

Nasze przesłanie na temat ‘Zwycięstwa nad rakiem” przy użyciu naturalnych, niepatentowanych metod, zostało pozytywnie przyjęte przez szeroką rzeszę czytelników oraz postępowych specjalistów w dziedzinie zdrowia. Jednak dla medycyny zorientowanej na metody farmakologiczne oraz dla „biznesu z chemioterapią” wyniki naszych badań stanowią poważne zagrożenie. Nie jest to zaskoczeniem, że spotykają się one z tej strony z obojętnością, a nawet oporem.

Jednak przez lata opór ten został znacznie osłabiony dzięki licznym publikacjom wyników badań przeprowadzonych w naszym instytucie, a także w wyniku "eksplozji" badań naukowych na świecie, będących następstwem naszego anonsu w USA Today z 2002 roku (patrz diagram).

W kolejnym rozdziale omówimy rezultaty naszych badań, które tworzą wyłom w murze wznoszonej od półwiecza twierdzy farmaceutycznego monopolu na leczenie raka za pomocą radio- i chemioterapii.

Twoje osobiste podsumowanie rozdziału

Pisząc ten rozdział myśleliśmy, jak bardzo zawarte w nim informacje mogą zmienić wiedzę na temat raka.

Poniżej umożliwiamy wszystkim sprawdzenie, do jakiego stopnia udało nam się osiągnąć zrozumienie tych najważniejszych aspektów.

Czy wiecie, że:

komórki rakowe naśladują mechanizmy wykorzystywane przez nasz organizm w normalnych warunkach?

ta biologiczna „mimikra” umożliwia rakowi zwodzenie naszego systemu immunologicznego?

każdy typ komórek raka wykorzystuje agresywne enzymy dla niszczenia otaczającej je tkanki łącznej w celu ich rozsiewu i inwazji innych organów?

przez zrozumienie komórkowych mechanizmów inwazji raka możemy zidentyfikować kluczowe mechanizmy i opracować właściwe cele skutecznego i naturalnego ograniczenia tej choroby?

lizyna (aminokwas) i witamina C to dwie podstawowe substancje naturalne, niezbędne dla osiągnięcia stabilizacji tkanki łącznej wokół guzów – mechanizmu istotnego dla opanowaniu epidemii raka?

taknie

Jeżeli sądzicie, że to, czego się nauczyliście, może okazać się ważne dla Waszych kolegów/koleżanek w szkole/na studiach/w pracy, podzielcie się z nimi tą książką i zawartą w niej wiedzą.

Cel tej książki: Zakończyć epokę strachu!

„Burza na Marsie“

"Nauka jako sztuka" jest ideą autorstwa Augusta Kowalczyka, aktora, reżysera i byłego więźnia obozu koncentracyjnego Auschwitz.

"Burza na Marsie" to zdjęcie nowotworu czerniaka wykonane pod mikroskopem w Instytucie Naukowym dr. Ratha.

Pełna galeria zdjęć jest dostępna pod adresem: www.dr-rath-humanities-foundation.org/exhibition/index.html

lll.

Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Wprowadzenie przez Dr. Niedzwiecki

Rak jest jednym z najbardziej pasjonujacych tematów dla naukowca – od dziesięcioleci kojarzy się z wieloma niespełnionymi nadziejami i pomysłami wiodącymi do nikąd. Jednak badania nad rakiem bazujące na nowym koncepcie Dr. Ratha okazały się jedym z najbardziej satysfakcjonujących projektów w mojej karierze naukowej.

Zanim zaczęłam współpracę z Dr. Rathem, zajmowałam się odkrywaniem wielu biologicznych procesów, które sprawiają, że nasze ciała sa tak niezwykłe. Między innymi badałam strukturę materiału genetycznego komórek, regulację funkcji ich podziału, oraz mechanizmy związane z procesami starzenia. Miałam zaszczyt pracować nad tymi zagadnieniami w prestiżowych ośrodkach naukowych w USA i Kanadzie i bezpośrednio współpracować z dwoma laureatami nagrody Nobla.

Jednak moja najbardziej znacząca przygoda naukowa rozpoczęła się dwadzieścia lat temu, gdy spotkałam dr. Ratha i zaczęłam z nim wspólnie pracować. Od samego początku było dla mnie jasne, że ujmował on rzeczy w sposób odmienny, niż wszyscy, i dostrzegał to, czego inni nie zauważali.

Początki pracy badawczaj - wspólnie z Dr Rathem w roku 1991

Jego pomysły były wyzwaniem, a jednocześnie wyjaśniały w prosty sposób skomplikowane zagadnienia.

Kiedy w 1999 otworzyliśmy nasz własny instytut naukowy, którego zostałam dyrektorem, skontaktowałam sie z moimi dawnymi kolegami i zaprosiłam ich do współpracy. Dzięki naszym pionierom badań nad rakiem, takim jak dr Shrirang Netke i dr Waheed Roomi, mogliśmy szybko osiągnąć pierwsze sukcesy. Już w 2001 roku zdaliśmy sobie sprawę, że idea Dr Ratha wiedzie nas w dobrym kierunku. Skoncentrowaliśmy się więc na opracowaniu najbardziej skutecznej kompozycji mikroelementów, zdolnej zahamować inwazję komórek raka w tkance.

Jak do tej pory opublikowaliśmy ponad 60 doświadczalnych prac naukowych z zakresu naturalnych terapii raka, przedstawiliśmy rezultaty naszych badań na licznych konferencjach naukowych i medycznych w USA i wielu innych krajach, opracowaliśmy rozdziały w książkach i podjęliśmy współpracę z wieloma naukowcami zarówno w dziedzinie badań nad rakiem, jak i innych.

Jesteśmy dumni z tego, że wielu studentów pracujących z nami w naszych laboratoriach mogło osobiście doświadczyć, jak skuteczne są naturalne substancje w kontroli różnych mechanizmów i aspektów raka. Wielu z tych młodych ludzi kontynuuje studia w szkołach medycznych, włączając w to prestiżowy Uniwesytet Yale i inne znane uniwesytety. Stanowią oni zalążek nowego pokolenia lekarzy, którzy, mając na względzie dobro pacjentów, będą obiektywnie oceniać naukowo udokumentowane, naturalne metody terapii.

Naszą grupę naukową inspirują wspaniałe idee i dążenie, by rezultaty naszej pracy pomogły ludziom żyć w zdrowiu przez długie lata.

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Czego się dowiesz w tym rozdziale

W tym rozdziale omówimy wiele znaczących faktów na temat zapierającej dech w piersiach możliwości osiągnięcia ostatecznego zwycięstwa nad rakiem. Dowiemy się, że:

• poza mechanizmem inwazji komórek rakowych, istnieją inne kluczowe procesy komórkowe, determinujące rozwój nowotworu;

• oprócz witaminy C i lizyny istnieją inne ważne mikroelementy, które mogą naturalnie blokować działanie tych procesów chorobotwórczych;

• wszystkie te mikroelementy pracują razem w synergii, tzn. jako zespół, tym samym wzajemnie wzmacniając swoją skuteczność w ograniczaniu rozwoju raka.

Co najważniejsze, na następnych stronach będziemy kolejno przedstawiać różne dowody naukowe potwierdzające, że kontrola raka jest możliwa na drodze naturalnej.

Znajomość tych faktów otwiera przed nowymi pokoleniami drzwi do świata wolnego od strachu przed rakiem.

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Nauka o raku w przystępnym wydaniu

Ten rozdział jest poświęcony nauce – nauce na temat choroby i nauce na temat życia. Powiesz zapewne: nie jestem naukowcem, więc nie warto się wysilać, by to czytać i starać się zrozumieć informację zawarte w tym rozdziale.

Musimy powiedzieć, że zrozumienie tych informacji przez Ciebie, Twoją rodzinę, nawet Twoje dzieci, a także miliony innych osób, stanowi podstawowy warunek zapanowania nad epidemią raka.

Zrozumienie zasad naturalnej obrony przed nowotworem jest ważne dla każdego, kto che podejmować świadome decyzje odnośnie własnego zdrowia. Jest to niezbędne nie tylko wtedy, gdy jesteśmy dotknięci chorobą, lecz także wtedy, gdy chcemy jej zapobiegać.

Co wiecej, przyswojenie sobie tej wiedzy ochroni nas przed wpadnięciem w sidła grup interesu, które rozwijają się dzięki wzrostowi epidemii raka wspierającemu globalny rynek chronionych patentami leków, stosowanych w chemioterapii.

Już dwie dekady temu było dla nas jasne, że odkrycie, którym podzieliliśmy się z Tobą w poprzednim rozdziale – jeżeli zostałoby potwierdzone – oznaczałoby zwycięstwo nad epidemią raka, a tym samym stanowiłoby znaczący postep ludzkości.

Na następnych stronach podzielimy się z Tobą kilkoma przykładami skomplikowanych testów naukowych przeprowadzonych w naszym instytucie badawczym na przestrzeni ostatniej dekady.

Przy każdym z eksperymentów opisanych w tym rozdziale umieściliśmy odnosniki do oryginalnych publikacji naukowych, a na końcu książki znajdują się ważne linki do dodatkowych źródeł informacji.

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Kluczowe mechanizmy rozwoju raka

Komórki nowotworowe wykorzystują różne mechanizmy dla swego wzrostu, rozsiewu i ostatecznego opanowania całego organizmu:

1.Inwazja komórek rakowych i przerzuty. Najważniejszym mechanizmem jest zdolność komórek rakowych do trawienia otaczającej je tkanki łącznej i tworzenia tym samym drogi dla ich dalszego, inwazyjnego rozwoju i przerzutów na inne organy.

2.Mnożenie sie komórek rakowych i rozwój guzów nowotworowych. Cechą charakterystyczną komórek rakowych jest zmiana biologicznego „oprogramowania” w jądrze komórki, która czyni je nieśmiertelnymi. To wyjaśnia, dlaczego komórki rakowe rozmnażają się w nieskończoność, prowadząc do wzrostu guzów i ostatecznie obezwładniając cały organizm.

3.Formowanie się nowych naczyń krwionośnych odżywiających nowotwór (angiogeneza). Jeżeli guz przekroczy pewien rozmiar, zwykle ok. 1-1,5 mm, jego komórki nie mogą dalej samowystarczalnie się odżywiać. Dlatego rosnące nowotwory stymulują tworzenie się nowych naczyń krwionośnych, które dostarczają im tlen i składniki odżywcze do dalszego wzrostu. Takie formowanie się nowych naczyń krwionośnych nazywamy angiogenezą. Zablokowanie angiogenezy stało się ważnym celem wielu badań nad pokonaniem raka.

4.Wywoływanie naturalnej śmierci komórek rakowych (apoptoza). Wiemy już, że komórki rakowe nigdy nie umierają. Ich nieśmiertelność to w głównej mierze wynik genetycznej zmiany w jądrze komórkowym. Korekcja tej anomalii umożliwia przywrócenie zdolności do naturalnej śmierci komórek. Jest to niezbędne dla zatrzymania nieustannego mnożenia się komórek nowotworowych, które prowadzi do kurczenia się i ewentualnie zaniku guza.

Skuteczne zablokowanie nawet jednego z tych mechanizmów wystarcza do opanowania nowotworu.

2 4 3

Główne problemy do rozwiązania w terapii raka: 1

1. Inwazja komórek rakowych i przerzuty

2. Mnożenie się komórek rakowych/wzrost nowotworu

3. Rozwój nowych naczyń krwionośnych guza (angiogeneza)

4. Inicjacja śmierci komórek rakowych (apoptoza)

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Kluczowe mikroelementy w naturalnej terapii raka

W poprzednim rozdziale dowiedzieliśmy się o kluczowej roli witaminy C i lizyny w blokowaniu rozsiewu komórek rakowych.

Nasze badania przeprowadzone w ostatniej dekadzie wskazują na to, że inne specyficzne mikroelementy mogą zwiększyć skuteczność tych dwóch naturalnych związków w terapii raka.

Ten „zespół” mikroelementów można pogrupować odpowiednio do ich roli odgrywanej w specyficznych mechanizmach biologicznych istotnych dla opanowania raka, na przykład:

•wspomagania wytwarzania tkanki łącznej oraz utrzymywania jej integralności i stabilności: witamina C, lizyna, prolina, miedź, mangan.

•hamowania procesów trawienia tkanki łącznej: lizyna, prolina, witamina C, acetylocysteina (NAC), zielona herbata, selen.

•hamowania formowania się nowych naczyń krwionośnych (angiogeneza): zielona herbata, NAC.

•indukowania śmierci komórek rakowych (apoptoza): witamina C, zielona herbata, NAC, selen, arginina, prolina.

„Zespół” mikroelementów przetestowanych w walce z rakiem

Witaminy

• witamina C

Aminokwasy

• L-Lizyna

• L-Prolina

• L-Arginina

• N-Acetylocysteina (NAC)

Polifenole

• ekstrakt z zielonej herbaty (EGCG)

• kwercetyna*

Minerały

• selen

• miedź

• mangan

*Stwierdzilismy, że kwercetyna jest niezbędnym składnikiem synergii mikroelementów. W związku z tym włączyliśmy ją do wszystkich prowadzonych przez nas obecnie eksperymentów.

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Kluczowe mikroelementy

Zwiększona skuteczność biologiczna zapewniona dzięki „zespołowemu wysiłkowi” mikroelementów (synergia mikroelementów)

W badaniach nad rakiem prowadzonych przez ostatnie dziesięciolecia testowano różne pojedyńcze mikroelementy, jak np. witaminę C, którą aplikowano w wysokich dawkach, tzw. megadawkach.

Nasze badania przeprowadzane w ciągu ostatnich kilkunastu lat przyczyniły się do nowoczesnego rozumienia, jak można zmaksymalizować biologiczną skuteczność mikroelementów.

Kluczową zasadą jest tu "synergia". Jest ona tak ważna, że musimy zwrócić uwagę na kilka jej charakterystycznych właściwości:

1.Synergia jest zasadą życia. W komórkach różne substancje organiczne współpracują ze sobą dla uzyskania pożądanego skutku biologicznego.

2.Dzięki synergii, skuteczność grupy składników biologicznych współpracujących ze sobą jest wyższa, niż suma ich indywidualnych oddziaływań.

3.W odniesieniu do przeciwrakowych właściwości mikroelementów, zasada synergii oznacza, że pojedyncza substancja, nawet stosowana w dużej ilości, jest mniej skuteczna, niż kombinacja dobranych mikroelementów, podawanych w umiarkowanych dawkach.

Ta zasada zilustrowana została na stronie obok i będziemy do niej często powracać w tym rozdziale.

Korzyść z synergii

Synergia elementów daje efekt silniejszy, niż zsumowane odziaływanie poszczególnych składników.

Witamina C Polifenole

Jak dowiedliśmy, synergia mikroelementów zapobiega niszczeniu tkanki łącznej. Stanowi ona niezbędny element w powstrzymywaniu rozsiewu raka.

Aktywator plazminogenu (Urokinaza)

PIERWSZY DOWÓD

Efekt blokowania "aktywatora plazminogenu", wytwarzanego przez komórki raka, jako skutek działania mikroelementów.

Wiemy już, że agresywność (złośliwość) każdego typu raka zależy od ilosci „biologicznych nożyc” produkowanych przez dany rodzaj raka.

Dlatego też wszelkie skuteczne sposoby blokowania rozwoju raka muszą zapewnić ograniczenie nadmiernej, niekontrolowanej produkcji enzymów trawiących kolagen (Porównaj informacje w Rozdziale II)

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Komórka rakowa

Biologiczne "nożyce"

Biologiczne "nożyce"

Biologiczne "nożyce"

Metaloproteinazy (MMP)

DRUGI DOWÓD

Efekt blokowania metaloproteinaz (MMPs), wytwarzanych przez komórki raka, jako skutek działania mikroelementów.

Dalsze informacje dotyczące tego schematu znajdują się w rozdziale II

Przetestowaliśmy skutki działania synergii mikroelementów na dwa najważniejsze typy enzymów wykorzystywanych przez komórki rakowe. Naszym celem było dowiedzenie, że synergia ta może zablokować oba z nich.

Pierwszym kluczowym enzymem jest urokinaza, tj. aktywator plazminogenu (uPA), drugim jest grupa metaloproteinaz (MMP2 i MMP9). Kolejne strony przedstawiają wyniki testów.

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Tkanka łączna Trawienie (kolagenu)

Dowód naukowy: blokowanie wydzielania aktywatora plazminogenu (uPA) wytwarzanego w ludzkich komórkach rakowych

W tym eksperymencie sprawdziliśmy, czy nasz zespół mikroelementów jest w stanie powstrzymać wydzielanie „biologicznych nożyc” w postaci enzymu urokinazy (uPA), wytwarzanego przez komórki raka prostaty.

W tym celu opracowaliśmy sześć zestawów testowych, zawierających jednakową liczbę komórek raka prostaty. Wśród nich, pierwszy zestaw nie zawierał dodatkowych mikroelementów i służył jako próba kontrolna. Pozostałe pięć zestawów komórek było umieszczonych (inkubowanych) w obecności pięciu różnych stężeń mikroelementów.

Następnego dnia zmierzyliśmy ilość urokinazy - enzymu trawiącego kolagen - jaka została wydzielona przez każdy z zestawów komórek wystawionych na działanie różnych ilości mikroelementów.

Okazało się, że im wyższe było stężenie mikroelementów, tym niższa okazywała się produkcja „biologicznych nożyc” urokinazy przez komórki raka prostaty.

W międzyczasie udało nam się potwierdzić ten hamujacy wpływ działania mikroelementów w wielu innych rodzajach ludzkich komórek raka.

Oznacza to, że przez ograniczenie wydzielania enzymu uPA, mikroelementy są w stanie zmniejszyć zdolność wielu różnych typów komórek rakowych do namnażania, rozsiewu w tkance i inwazji innych organów.

W międzyczasie wyniki tych badań zostały potwierdzone przez innych naukowców. Wykazali oni, że przerzuty nowotworu (metastaza) zostały powstrzymane u myszy z upośledzoną produkcją enzymu urokinazy, podkreślając tym samym znaczenie tego enzymu w rozwoju raka.

Dowód naukowy:

blokowanie wydzielania enzymów trawiących kolagen (MMPs) przez ludzkie komórki rakowe

Jak już wiemy, druga kluczowa grupa enzymów wytwarzanych przez komórki rakowe w celu utorowania drogi do innych organów ciała to metaloproteinazy matrycowe (MMPs). Dwa z nich (MMP2 i MMP-9) są szczególnie ważne w przypadku nowotworów.

Chcieliśmy sprawdzić, czy określony zespół mikroelementów jest również w stanie powstrzymać wytwarzanie i wydzielanie „biologicznych nożyc” MMP-2 i MMP-9 przez komórki raka. W tym celu opracowalismy pięć zestawów testujących, zawierających jednakową liczbę komórek, tym razem z raka pęcherza moczowego. Pierwszy zestaw nie zawierał dodatkowych mikroelementów i służył jako kontrolny. Pozostałe cztery zestawy komórek były umieszczone (inkubowane) w obecności coraz większych ilości mikroelementów.

Następnego dnia zmierzyliśmy ilość enzymów MMP-2 i MMP-9 wydzielonych przez każdy zestaw komórek wystawionych na działanie różnych poziomów stężenia mikroelementów. Rezultaty przedstawiliśmy na sąsiedniej stronie. Podobnie jak w poprzednim eksperymencie z uPA, ustaliliśmy, że mikroelementy mogą także hamować wydzielanie enzymów MMP. Należy zauważyć, że w tym przypadku mikroelementy nawet w umiarkowanym i wysokim stężeniu były w stanie całkowicie zatrzymać wydzielanie obydwu typów enzymów MMP przez badane komórki rakowe.

W międzyczasie udało nam się potwierdzić ten efekt oddziaływania mikroelementów w ponad 40 rodzajach ludzkich komórek rakowych.

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Mikroelementy hamują wydzielanie

Stężenie mikroelementów (mikrogram na mm)

Im wyższa koncentracja mikroelementów, tym słabsze trawiące działanie enzymów produkowanych przez komórki rakowe na otaczającą tkankę.

Zapoznaj się z pełnymi wynikami badań na:

•www.drrathresearch.org/attachments/374_nova_science_ pub_2010_12_p229.pdf

•www.drrathresearch.org/research/publications/cancer/ metastasis/399-inhibition-of-invasion-and-mmps-by-a-nutrient-mixture-inhuman-cancer-cell-lines-a-correlation-study.html

MMP-2

MMP-9

“biologicznych nożyc” (MMPs) przez ludzkie komórki rakowe

Testowanie zdolności mikroelementów do hamowania inwazji komórek rakowych

Kolejną kwestią było sprawdzenie, czy zespół mikroelementów byłby w stanie nie tylko zablokować enzymy „nożyce”, lecz także zahamować przebijanie się komórek raka przez tkankę łączną, konieczne do ich inwazji innych organów.

Aby znaleźć odpowiedź na to pytanie, zastosowaliśmy system testujący, który naśladuje ludzki organizm w odniesieniu do jego komponentów (patrz : sąsiednia strona):

•fiolki testowe wypełnione zostały płynnym roztworem zbliżonym do płynu ustrojowego.

•górna i dolna część fiolki zostały oddzielone od siebie membraną zbudowaną z tkanki łącznej, zwaną Matrigel.

•Górne części fiolek zawierały jednakową liczbę ludzkich komórek rakowych.

Jedyną różnicą pomiędzy fiolką A i fiolką B była obecność mikroelementów, które zostały dodane jedynie do fiolki B.

Bazując na wcześniejszych doświadczeniach, wiedzieliśmy, że komórki rakowe łatwo przedostają się przez oddzielającą je membranę tkanki łącznej i można je później odnaleźć – i policzyć –po drugiej stronie membrany. Zasadniczo z im bardziej agresywnym typem raka mamy do czynienia, tym więcej komórek raka jest w stanie przedostać się na drugą stronę membrany.

W rozległej serii eksperymentów wykazaliśmy, że specyficzny zestaw mikroelementów był w stanie całkowicie zablokować przebicie membrany tkanki łącznej przez wszystkie testowane przez nas rodzaje komórek raka.

Na kolejnych stronach przedstawimy bardziej szczegółowo wybrane wyniki badań.

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Testowanie inwazji komórek rakowych

mogą powstrzymać migracje komórek rakowych przez tkankę łączną.

Mikroelementy

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Dowód naukowy: mikroelementy hamują inwazję ludzkich komórek rakowych

Włókniakomięsak (Fibrosarcoma) jest częstą formą raka tkanki łącznej. Nowotwór ten rozwija się, kiedy „oprogramowanie” komórek fibroblastów zmienia się na rakotwórcze.

Stosując system testowy opisany na poprzednich stronach, badaliśmy, czy mikroelementy są w stanie zahamować inwazję komórek włókniakomięsaka. Cztery zdjecia w górnej części sąsiedniej strony przedstawiają mikroskopowe zdjęcia komórek włókniakomięsaka (struktury w kolorze ciemnobrązowym), które przebiły się przez membranę tkanki łącznej.

•Zdjęcie A, oznaczone jako kontrolne, zostało zrobione w teście nie zawierającym mikroelementów. Przez membranę przedostała się większość komórek włókniakomięsaka.

•Zdjęcia oznaczone B, C i D z tego samego zestawu testowego pokazują zmniejszającą się ilość komórek rakowych w obecności wzrastających stężeń mikroelementów.

Wyraźnie widać, że przy najwyższym stężeniu mikroelementów (zdjęcie D) nie wykryto obecności żadnych komórek rakowych, ponieważ zostały one zablokowane podczas próby przedostania się przez tkankę łączną. Niewielkie, ciemne kropki widoczne na zdjęciach to nie komórki, lecz tło membrany tkanki łącznej.

Dolna część strony przedstawia wyniki ilościowe tych doswiadczeń: im wyższa kolumna, tym bardziej zahamowana inwazja komórek raka przez mikroelementy. Przy najwyższym stężeniu mikroelementów żadna z komórek raka nie była w stanie przemieścić się przez tkankę łączną (kolumna D).

Mikroelementy hamują inwazję raka tkanki łącznej (włókniakomięsak)

B C D A

Mikroelementy są inhibitorem inwazji komórek

Pełne wyniki badań dostępne online na: www.drrathresearch.org/attachments/154_med_oncol_2006_23-1_p105.pdf

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

A. Próba kontrolna

raka.

B. 10 mcg/ml

C. 100 mcg/ml D. 1000 mcg/ml

Inwazja wszystkich komórek

100% blokada inwazji komórek raka

Dowód naukowy: mikroelementy hamują inwazję komórek raka piersi

Byliśmy szczególnie zainteresowani badaniem skuteczności mikroelementów w opanowywaniu najbardziej częstych form raka.

Najczęstszą formą nowotworu złośliwego u kobiet jest rak piersi. Dzieli się on na dwa główne typy. Ponieważ potencjał inwazyjny pierwszego typu raka piersi zależy od hormonu estrogen, jego komórki określane są jako "zależne od estrogenu". Drugi rodzaj raka piersi rozwija się niezależnie od tego hormonu i zwany jest "niezależnym od estrogenu".

Badaliśmy, czy nasz zestaw mikroelementów może powstrzymać inwazję obu typów komórek raka piersi. W tym celu używaliśmy systemu eksperymentalnego, który już został opisany na poprzednich stronach.

W przypadku komórek raka piersi również zaobserwowaliśmy, że potencjał inwazyjny komórek słabł w obecności wzrastających ilości mikroelementów. Przy najwyższym stężeniu mikroelementów żadna z komórek raka piersi nie była w stanie przedostać się przez barierę tkanki łącznej.

Jak ilustrują dwa wykresy widoczne na sąsiedniej stronie, podobne wyniki uzyskaliśmy zarówno dla komórek raka piersi zależnego, jak i niezależnego od estrogenu.

Mikroskopowe zdjęcie w dolnej części strony pokazuje specyficzny rodzaj raka piersi, zwany gruczolakorakiem (adenocarcinoma), który wywodzi się z komórek gruczołowych wyścielających przewody mleczne w piersi. Jest to jedna z najczęstszych form złośliwego raka u kobiet.

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Zahamowanie inwazji raka (%)

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Mikroelementy powstrzymują inwazję komórek raka piersi

Rak piersi niezależny od estrogenu

Zahamowanie inwazji raka (%)

Kontrola 10 50 100 Stężenie mikroelementów

Rak piersi zależny od estrogenu

Kontrola 10 50 100 Stężenie mikroelementów

Pełne wyniki badań dostępne na: www.drrathresearch.org/attachments/159_med_oncol_2005_22-2.pdf

Mikroskopowe zdjęcie raka piersi (gruczolakorak)

100% Zahamowanie inwazji komórek raka

100% Zahamowanie inwazji komórek raka

Dowód naukowy: mikroelementy powstrzymują inwazję komórek raka prostaty

Jedną z najczęstszych form nowotworu u mężczyzn jest rak prostaty. Podobnie jak przy raku piersi u kobiet, rozwój raka prostaty również może zależeć od hormonów. W takim przypadku wzrost raka może zależeć od męskich hormonów androgenów, do których należy testosteron.

Badaliśmy, czy opracowany przez nas zestaw mikroelementów jest w stanie zatrzymać inwazję obu typów komórek raka prostaty. Podobnie jak w poprzednich eksperymentach, użyliśmy systemu eksperymentalnego opisanego wcześniej.

Zauważyliśmy, że podobnie jak w przypadku włókniakomięsaka i raka piersi, inwazja komórek raka prostaty zmniejsza się w obecności rosnących stężeń mikroelementów. Również tutaj, przy najwyższym stężeniu mikroelementów, komórki raka prostaty nie zdołały przebić się przez barierę tkanki łącznej.

Te same wysoko obiecujące wyniki uzyskaliśmy zarówno dla raka prostaty zależnego. jak i niezależnego od hormonów. Wykresy na sąsiedniej stronie ilustrują wyniki naszych testów .

Mikroskopowe zdjęcie w dolnej części strony porzedstawia gruczolakoraka ludzkiej prostaty. Wiemy już, że ten typ raka pochodzi od komórek gruczołów wytwarzających hormony.

To zdjęcie z elektronowego mikroskopu skaningowego (SEM), o wysokim stopniu powiększenia, obrazuje przewody prostaty całkowicie pokryte komórkami rakowymi (struktury w kolorze niebieskoszarym).

Zwycięstwo nad rakiem!

Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Mikroelementy hamują inwazję komórek raka prostaty

Rak prostaty zależny od hormonów

Zahamowanie inwazji raka (%)

Kontrola10501001000

Stężenie mikroelementów

Rak prostaty niezależny od hormonów

Zahamowanie inwazji raka (%)

Kontrola10501001000

Stężenie mikroelementów

Pełne wyniki badań dostępne na: www.drrathresearch.org/research/publications/cancer/prostate-cancer/166-antitumor-effect-of-ascorbic-acidlysine-proline-arginine-and-epigallocatechin-gallate-in-prostate-cancer-cell-lines-pc-3-lncap-and-du145.html

Mikroskopowe zdjęcie raka prostaty ( gruczolakoraka)

100% Zahamowanie inwazji komórek raka

100% Zahamowanie inwazji komórek raka

Mikroelementy hamują inwazję

ponad 40 odmian ludzkich komórek raka

Czytając poprzednie strony, mogłeś mieć podobne uczucie jak my, gdy przeprowadzaliśmy nasze eksperymenty: czyżby rozwiązanie problemu epidemii raka mogło być tak proste i uniwersalne? Aby odpowiedzieć na to pytanie, sprawdziliśmy skuteczność działania synergii mikroelementów w hamowaniu inwazji wszystkich dostępnych rodzajów komórek raka.

W sumie przetestowaliśmy działanie mikroelementów na ponad 40 odmianach ludzkich komórek raka. Pośród nich znalazły się m.in. komórki najczęściej występujących odmian nowotworów, dotykających milionów pacjentów, takich jak rak płuc, okrężnicy, trzustki, mózgu, krwi, skóry, jajników i wielu innych (patrz: strona obok).

Przetestowanie tak szerokiego zakresu typów komórek rakowych pozwoliło nam ustalić, że zespół mikroelementów był w stanie całkowicie zahamować inwazję wszystkich rodzajów komórek raka. Jedyną różnicą była ilość mikroelementów niezbędna dla osiągnięcia tego celu.

Niektórzy zwolennicy chemioterapii będą utrzymywać, że rozwiązanie problemu raka nie może być tak proste. A jednak może i wiemy, dlaczego: wszystkie rodzaje komórek raka wykorzystują ten sam mechanizm do inwazji otaczających je tkanki i przerzutów do innych organów. Ponieważ mikroelementy są w stanie zablokować ten powszechny mechanizm komórkowy, mogą one tym samym zablokować inwazję każdego typu komórek rakowych, niezależnie od ich pochodzenia.

Oczywiście nie oznacza to, że mikroelementy mogą powstrzymać rozwój raka na każdym etapie choroby, szczególnie w przypadkach pacjentów, u których nowotwór osiągnął zaawansowane stadium, a także w przypadkach, gdy system immunologiczny (a co za tym idzie, zdolność organizmu do zwalczania raka) został zniszczony w trakcie chemioterapii.

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Naturalne blokowanie inwazji

Całkowita inhibicja przy niskim stężeniu mikroelementów

• rak piersi

• chłoniak Hodgkina

Całkowita inhibicja przy umiarkowanym stężeniu mikroelementów

• rak płuc

• rak okrężnicy

• rak szyjki macicy

• rak skóry (czerniak)

• rak kości (kostniakomięsak)

• rak jąder

• rak krwi (chłoniak nieziarniczny)

• rak trzustki

Całkowita inhibicja przy wysokim stężeniu mikroelementów

• rak wątroby

• rak pęcherza moczowego

• rak nerki

• rak jajników

• rak prostaty

• rak mózgu (glejak wielopostaciowy)

• rak krwi (białaczka, PML)

–

Mikroelementy są zdolne do zatrzymania inwazji

wszystkich przetestowanych przez nas typów komórek rakowych

Pełne wyniki badań dostępne na: http://www.drrathresearch.org/research/publications/cancer.html

Dowód naukowy:

mikroelementy hamują przerzuty raka (metastazę) w organizmach żywych (I)

Po stwierdzeniu w badaniach laboratoryjnych (in vitro), że mikroelementy mogą zablokować inwazję komórek raka, postanowiliśmy zweryfikować skuteczność ich działania na kolejnym poziomie – w organizmie żywym (in vivo).

Po dokładnej ewaluacji i uzyskaniu zgody komisji ds. ochrony praw zwierząt, przeprowadziliśmy te niezwykle ważne eksperymenty na myszach. Przeprowadzenie testów było uzasadnione, zważywszy, że każdego roku ponad 4 miliony ludzi umiera na raka i jeżeli nie odkryjemy skutecznych sposobów jego leczenia, będą oni umierać nadal.

Aby zminimalizować liczbę zwierząt wykorzystywanych do naukowych eksperymentów, nasza uwaga skupiła się przede wszystkim na najbardziej istotnym problemie rozwoju raka tj. zapobieganiu przerzutom (metastazie). W końcu 9 na 10 pacjentów chorych na raka umiera w wyniku przerzutów, a nie z powodu guza pierwotnego, ograniczonego do jednego organu.

Sprawdziliśmy zdolność mikroelementów do hamowania przerzutów w następujący sposób: grupie myszy wstrzyknięto jednakową liczbę komórek raka skóry (czerniaka). Następnie myszy te zostały podzielone na trzy grupy: a) grupę kontrolną, nie otrzymującą suplementacji mikroelementów, b) grupę otrzymującą mikroelementy w diecie oraz c) grupę, której te mikroelementy podawano dożylnie.

Analiza obecności przerzutów komórek raka wykazała, że grupa myszy dostająca mikroelementy w dietcie miała o ponad 60% niższą liczbę przerzutów do płuc w porównaniu do grupy kontrolnej, nie pobierajacej mikroelementów. W grupie otrzymującej mikroelementy dożylnie wyniki były jeszcze lepsze: przerzuty zostały zahamowane w ponad 80%.

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Liczba przerzutów w płucach (czarne plamy) 50 10 Metastaza melanomy

do

Bez

mikroelementów

Pełne wyniki badań dostępne na: www.dr-rath-research.orgwww.drrathresearch.org/attachments/144_exper_lung_res_2006_32-10.pdf

Kiedy eksperymenty na zwierzętach są uzasadnione?

Dowód naukowy:

mikroelementy hamują przerzuty raka w organizmach żywych (II)

W poprzednich doświadczeniach wykazaliśmy, że podanie mikroelementów ogranicza zdolność komórek raka skóry, wstrzykniętych bezpośrednio do krwioobiegu, do ich metastazy w płucach.

To było ważne odkrycie, jednak nie oddaje ono wiernie rozwoju raka u ludzi. Typowo rak rozwija się w jednym organie, jako nowotwór pierwotny. Stąd następują przerzuty do innych organów ciała pacjenta. Dlatego też jest ważne, by ustalić, czy mikroelementy są w stanie ograniczyć ekspansję raka z organu pierwotnego na inne.

Aby ustalić ten kluczowy fakt, wstrzyknęliśmy komórki czerniaka bezpośrednio do śledziony myszy. Następnie jedna grupa tych zwierząt pozostała na ich normalnej diecie, bez dodatkowych mikroelementów (grupa kontrolna). Pozostała grupa otrzymywała dziennie dietę wzbogaconą w zestaw mikroelementów. Po określonym czasie zbadaliśmy organy tych zwierząt pod kątem a) stopnia rozwoju nowotworu pierwotnego w śledzionie i b) obecności przerzutów w wątrobie, organie najczęściej dotykanym przez przerzuty czerniaka.

Wyniki tych badaniach były równie ważne, jak te poprzednie. U zwierząt otrzymujących suplementację mikroelementów rozwój nowotworu pierwotnego był znacznie ograniczony. Przerzuty z organu pierwotnego (śledziona) do wątroby były zredukowane o prawie połowę.

Dodatkowe badania ustalą, czy przez zwiększenie ilości mikroelementów w diecie można jeszcze bardziej ograniczyć lub kompletnie zablokować przerzuty nowotworu do organów wtórnych.

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Mikroelementy hamują przerzuty

Nowotwór pierwotny w śledzionie

Brak mikroelementów

Guz (obszary w kolorze czarnym) znacznie powiększył rozmiar całego organu.

raka z organu do organu A B

Po podaniu mikroelementów

Guz znacznie mniejszy. Brak powiększenia organu.

Przerzuty w wątrobie

Brak mikroelementów

Powiększona wątroba z licznymi przerzutami (punkty w kolorze czarnym).

Po podaniu mikroelementów

Liczba przerzutów do wątroby znacznie mniejsza. Brak powiększenia organu.

Mikroelementy mogą zredukować przerzuty raka z jednego organu do drugiego.

Pełne wyniki badań dostępne na: www.drrathresearch.org/research/publications/cancer/metastasis/177-a-nutrient-mixture-suppresses-hepaticmetastasis-in-athymic-nude-mice-injected-with-murine-b16fo-melanoma-cells.html

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Jako autorzy tej książki, staraliśmy się, by przedstawić tę skomplikowaną, lecz kluczową dla zachowania życia, wiedzę medyczną i naukową w sposób zrozumiały dla każdego.

Odzew ze strony czytelników wskazuje, że w znacznym stopniu udało nam się to osiągnąć.

lll.

Oczywiście, jesteśmy świadomi wysiłku, jaki każdy czytelnik tej książki musi podjąć, by przyswoić sobie te tak ekscytujące, a jednocześnie tak nowe informacje.

Miło nam, Czytelniku, że dotarłeś do tego punktu! Czas więc na małą przerwę.

By odprężyc się przez chwilę przed dalszą kontynuacją tematu, chcielibyśmy podzielić się widokiem, który sami podziwialiśmy podczas pisania tej książki.

Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Mikroelementy w procesie ograniczania wzrostu nowotworu

Do tej pory przedstawialiśmy wyniki naszych badań w odniesieniu do rozsiewu i przerzutów komórek rakowych, najważniejszych mechanizmów tej choroby.

W trakcie trwających ponad dekadę badań chcieliśmy oczywiście ustalić, czy mikroelementy wpływają na (czy może nawet – blokują) inne ważne mechanizmy rozwoju raka. Dlatego też zajęliśmy się kolejnym ważnym problemem, tj. rozwojem guzów nowotworowych, czyli niekontrolowanym mnożeniem się komórek raka.

Rozwój normalnych komórek jest ściśle regulowany. Niektóre komórki naszego ciała rozwijają się i reprodukują często, jak np. komórki krwi (erytrocyty, leukocyty), komórki wyściełające układ trawienny i komórki skóry. Większość komórek naszego ciała mnoży się z mniejszą częstotliwością, a niektóre bardzo rzadko, np. komórki kostne czy nerwowe.

W przeciwieństwie do normalnych, komórki rakowe straciły zdolność regulacji własnego wzrostu i mnożą się nieustannie. Co więcej, z definicji, komórki rakowe są nieśmiertelne i nigdy nie umierają. Oba te mechanizmy są zgubne dla organu opanowanego przez nowotwór. Prędzej czy później nowotwór zajmuje coraz większą przestrzeń organu.

Zdjęcie mikroskopowe przedstawione w dolnej części sąsiedniej strony ukazuje dzielącą się komórkę mięsaka Ewinga - agresywnego typu raka kości. Dwa jądra komórkowe, pokazane tutaj jako niebieskie struktury, oddzieliły się już od siebie. Niebawem reszta ciała komórki również się podzieli.

Dzieląca się komórka raka kości (mięsak

Ewinga) – zdjęcie z mikroskopu elektronowego

Nieustannie się dzieląc, komórki rakowe tworzą guz.

Komórki rakowe dzielą się nieprzerwanie (schematycznie)

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Dowód naukowy: mikroelementy blokują rozwój guza

Aby zbadać wpływ mikroelementów na mnożenie się komórek rakowych, przeprowadziliśmy następujące doświadczenie: wstrzyknęliśmy te same ilości komórek raka kości (kostniakomięsaka) dwóm grupom myszy. Pierwsza grupa pozostała na diecie kontrolnej (bez suplementacji mikroelementami), natomiast dieta drugiej grupy była wzbogacona o specyficzny zestaw mikroelementów.

Jak widać obok, wyniki były niezwykle obiecujące. Zdjęcie A przedstawia dużego guza, który rozwinął się u tych zwierząt, które nie otrzymywały suplementów w diecie. Zdjęcie B obrazuje guza u zwierzęcia otrzymującego dodatkowo w diecie wysokie ilości mikroelementów. Różnica widoczna jest gołym okiem.

Wyniki tych badań potwierdziły się w analizie mikroskopowej wycinków nowotworów. Dolna część strony obok pokazuje przekroje tkanki guzów w dużym powiększeniu. Na obu zdjęciach widoczne są poszczególne komórki rakowe. Jednak na zdjęciu z lewej strony – przedstawiającym przekrój guza w organizmie nie przyjmującym suplementów – znajduje się dużo więcej dzielących się komórek (w kolorze brązowym), niż na zdjęciu po prawej stronie. Przedstawia ono przekrój guza, który rozwinął się w organizmie przyjmującym zestaw mikroelementów w diecie.

Wzrost wszystkich badanych przez nas typów nowotworów ludzkich może być w różnym stopniu zahamowany przez mikroelementy:

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Mikroelementy blokują rozwój guza

Rozwój raka kości (kostniakomięsaka) u myszy A B

Zdjęcia mikroskopowe nowotworów A i B. Komórki rakowe rozmnażające się są uwidocznione w kolorze brązowym. Uwaga na dużą liczbę dzielących się komórek na zdjęciu A (grupa nie przyjmująca mikroelementów w diecie).

Mikroelementy są zdolne hamować mnożenie się komórek rakowych.

Pełne wyniki badań na: www.drrathresearch.org/research/publications/cancer.html

Mikroelementy i tworzenie nowych naczyń

krwionośnych w guzach (angiogeneza)

Kolejnym kluczowym mechanizmem rozwoju raka jest tworzenie nowych naczyń krwionośnych odżywiających nowotwór. Każdy guz nowotworu wymaga nieustannej dostawy składników odżywczych dla dalszego wzrostu i rozwoju. Już niewielkie guzy o średnicy poniżej 1mm nie mogą rozrastać się bez wytwarzania dodatkowych naczyń krwionośnych, dostarczających im krew.

Aby stymulować formowanie się nowych naczyń krwionośnych, tj. angiogenezę, komórki rakowe produkują różne molekuły sygnalizacyjne, wysyłane do pobliskich naczyń krwionośnych i włoskowatych, które następnie zaczynają wytwarzać odnogi. Pod wpływem tych sygnałów biologicznych komórki śródbłonka wyścielające ściany naczyń krwionośnych oddzielają się od swoich macierzystych naczyń i migrują w kierunku nowotworu. Zdjęcia na sąsiedniej stronie ilustrują ten ważny proces.

Na górnym rysunku zakreślono odnogę nowo powstałego naczynia, uformowanego z naczynia pierwotnego, i obecnie dostarczającego krew do nowotworu. Zdjęcie mikroskopowe w dolnej części strony przedstawia formowanie się całego systemu rozgałęzień naczyń krwionośnych sięgających wewnątrz guza (obszar w kolorze czarnym). Widoczna jest unikalna forma tych struktur, przypominająca korzenie roślin.

Rozwój nowych naczyń w tkance wymaga zmian jej struktury. Jednocześnie wiemy, że jakiekolwiek zmiany strukturalne w naszym organizmie związane są z procesami rozkładu kolagenu i innych składników tkanki łącznej za pomocą enzymów trawiących te elementy.

Rozumiejąc rolę i działanie tych mechanizmów byliśmy pewni, że mikroelementy będą również mogły blokować postęp angiogenezy - kolejnego kluczowego mechanizmu rozwoju raka.

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Formowanie się nowych naczyń krwionośnych odżywiających nowotwór

Ilustracja pokazująca powstawanie nowych naczyń krwionośnych w nowotworze (schemat)

Zdjęcie mikroskopowe formujących się w guzie naczyń krwionośnych

Dowód naukowy: mikroelementy hamują formowanie nowych naczyń krwionośnych w guzach

Aby zbadać skuteczność działania mikroelementów w hamowaniu tworzenia sie nowych naczyń krwionośnych w trakcie rozwoju raka, wykorzystaliśmy ten sam model eksperymentalny, co poprzednio (patrz: poprzednie 4 strony).

Jak opisaliśmy wcześniej, dwie grupy zwierząt zostały poddane iniekcji równą ilością komórek raka kości (kostniakomięsaka). Wiemy już z poprzednich eksperymentów, że zwierzęta otrzymujące suplementy mikroelementów w diecie rozwijają znacznie mniejsze guzy.

W tych doświadczeniach chcieliśmy ustalić, czy suplementacja mikroelementami może również ograniczyć tworzenie nowych naczyń krwionośnych w guzach. Spoglądając na guza z zewnątrz (patrz część A na stronie obok), widzimy wyraźną sieć naczyń krwionośnych w nowotworze, który rozwinął się u myszy nie otrzymujących mikroelementów w diecie.

Zdjęcia mikroskopowe przekroju guzów potwierdzają tę obserwację (widoczne po prawej, na stronie obok). Przekrój guza rozwiniętego u zwierzęcia nie otrzymującego mikroelementów wskazuje, że posiada on gęstą sieć nowych naczyń krwionośnych (struktury w kolorze czerwonym).

Z kolei przekrój mikroskopowy guza u zwierzęcia na diecie wzbogaconej w mikroelementy wykazuje na znikome ślady lub całkowity brak rozwoju nowych naczyń krwionośnych.

Co więcej, ustaliliśmy ważny powód, dla którego mikroelementy są tak skuteczne: wiele sygnałów biologicznych wytworzonych przez komórki raka w celu stymulacji rozwoju naczyń krwionośnych uległo w znacznym stopniu zahamowaniu u zwierząt odżywiających się dietą bogatą w mikroelementy suplementacyjne. Czynniki te to m.in. czynnik wzrostu endotelium naczyń (VEGF), MMP-9 i inne.

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Dowód naukowy: mikroelementy hamują angiogenezę

Bez mikroelementów w diecie

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem A B

Z mikroelementami w diecie

Mikroelementy pomagają ograniczyć rozwój guzów

również poprzez hamowanie tworzenia nowych naczyń krwionośnych odżywiających raka.

Pełne wyniki badań dostępne na: www.drrathresearch.org/attachments/158_oncology_rep_2005_14-4.pdf

Dowód naukowy: mikroelementy

w modelu opartym na komórkach ludzkich

Ponieważ hamowanie angiogenezy jest jednym z kluczowych mechanizmów opanowania raka, wiele firm farmaceutycznych wydaje miliony dolarów na wynalezienie nowych, syntetycznych inhibitorów angiogenezy, które mogą następnie opatentować i sprzedawać jako leki przeciwnowotworowe. Wartość globalnego rynku inhibitorów angiogenezy szacowana jest na dziesiątki miliardów dolarów.

W związku z tym wyniki naszych badań z zastosowaniem mikroelementów – które są substancjami naturalnymi – mają ogromne znaczenie dla milionów pacjentów oraz światowego systemu opieki zdrowotnej. Dlatego też podjęliśmy kolejne badania w celu wyjaśnienia roli mikroelementów w kontroli tego tak ważnego mechanizmu w terapii raka.

Dla badania wpływu mikroelementów na formowanie się naczyń krwionośnych wybraliśmy system, który wyeliminowałby wszystkie potencjalne zmienne. W tym celu wybraliśmy komórki wyścielające ściany naczyń krwionośnych (komórki śródbłonka), pochodzące z ludzkiej pępowiny. Hodowle tych komórek wystawiliśmy na działanie zwiększających się dawek mikroelementów.

Jak widać na zdjęciach na sąsiedniej stronie, komórki śródbłonka hodowane bez obecności wybranego zestawu mikroelementów utworzyły sieć „rurek" naczyń krwionośnych (zdjęcie A), widoczną jako pajęczyna ciemnych linii. W obecności rosnących stężeń mikroelementów komórki śródbłonka stopniowo traciły zdolność to tworzenia tychże struktur naczyniowych (B – D). Przy najwyższym stężeniu mikroelementów (D) formacja takich struktur naczyń włoskowatych została całkowicie zablokowana.

Powyższe badanie to ważny dowód na to, że mikroelementy stanowią potężny czynnik antyangiogeniczny i mogą być natychmiast stosowane w walce z rakiem.

powstrzymują angiogenezę

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Mikroelementy hamują formowanie naczyń krwionośnych przez ludzkie komórki śródbłonka

Model przedstawiający schematycznie niewielkie naczynie krwionośne (włoskowate)

Jego formację można badać stosując model eksperymentalny, wykorzystujący ludzkie komórki. Ciemne linie poniżej odpowiadają przewodom naczyń włoskowatych.

Zdjęcia od B do D przedstawiają komórki wyściełające ludzkie naczynia krwionośne (komórki śródbłonka), wystawione na działanie wzrastających ilości mikroelementów. Przy najwyższym stężeniu mikroelementów (D) nie doszło do utworzenia naczyń krwionośnych.

Mikroelementy mogą hamować tworzenie kapilarnych struktur naczyniowych przez ludzkie komórki śródbłonka, co jest ważnym mechanizmem hamowania rozwoju guza

Pełne wyniki badań dostępne na: www.drrathresearch.org/attachments/156_oncology_rep_2005_14.pdf

B. 50 mcg/ml

D. 1000 mcg/ml

A. Próba kontrolna

C. 500 mcg/ml

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Mikroelementy i wywoływanie naturalnej śmierci komórek rakowych (apoptoza)

Cechą charakterystyczną każdej komórki rakowej jest nieśmiertelność – może ona żyć w nieskończoność. Ten defekt w normalnym cyklu życiowym komórki jest wynikiem błędu w biologicznym „programie”, zapisanym w jądrowym DNA tych komórek.

Aktywacja tego „biologicznego przełącznika” i przywrócenie zdolności do naturalnej śmierci komórek rakowych jest podstawowym warunkiem odwrócenia procesów nowotworowych i wyeliminowania raka. Mechanizm, który inicjuje naturalne samobójstwo komórek rakowych, zwany apoptozą, jest definiowany jako naturalna śmierć komórek. Jego nazwa pochodzi z greckiego słowa oznaczającego „opadanie” (jak np. w przypadku opadających liści).

W przeciwieństwie do apoptozy, przedwczesna – nienaturalna –śmierć komórek i żywych tkanek, zwana nekrozą (martwicą), której nazwa pochodzi od greckiego „uśmiercać”, powodowana jest obrażeniami powstającymi na skutek interwencji czynników działających na zewnątrz komórek lub tkanek, takich jak toksyczne związki chemiczne, wysokoenergetyczne promieniowanie i inne niszczące czynniki.

Każdego dnia w ludzkim ciele ginie w fizjologicznym procesie apoptozy od 50 do 70 miliardów normalnych komórek. Komórki rakowe stanowią wyjątek.

Zbadaliśmy, czy mikroelementy mogą spowodować naturalną śmierć komórek rakowych, a tym samym pozbawić je nieśmiertelności. Badaliśmy ten proces bardzo szczegółowo analizując związane z nim mechanizmy genetyczne i komórkowe. Dolna część sąsiedniej strony zawiera zdjęcie komórki rakowej przechodzącej proces naturalnej apoptozy. Charakterystyczna jest szorstka powierzchnia („liczne pączki”), które zawierają fragmenty rozpadającej się komórki.

Na kolejnych stronach przedstawiliśmy przykłady naszych badań nad rolą mikroelementów w wywoływaniu apoptozy komórek raka.

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Naturalna śmierć komórek rakowych

Schematyczny rysunek komórki raka, która znów stała się śmiertelna i zmarła

Komórka rakowa „popełniająca samobójstwo”

przez apoptozę (zdjęcie mikroskopowe)

Dowód naukowy:

komórek rakowych

Ważnym krokiem w badaniach nad procesem apoptozy jest wizualizacja kolejnych procesów zachodzących w komórce badanej pod mikroskopem.

W tym celu zdefiniowaliśmy pewne markery wewnątrz komórki lub jądra komórkowego, które pozwalają nam odróżnić komórki przechodzące apoptozę od pozostałych żywych komórek.

Strona obok pokazuje zdjęcie pojedynczej komórki raka skóry (czerniaka), przechodzącej proces apoptozy wywołany na skutek wystawienia tychże komórek raka na działanie mikroelementów. Szczegóły tego eksperymentu opisane zostaną na kolejnych stronach.

Na zdjęciu tym jądro komórki zaznaczone jest białym kółkiem. Struktury wewnątrz okręgu, w kolorze czerwonym, wskazują na obecność aktywnego procesu rozpadu jądra. Ciemniejsze, czerwonawe plamy w tym obszarze (widziane pod lupą) przedstawiają fragmenty DNA i związane z nim komponenty jądra komórkowego, upakowane w niewielkie, gęste zwoje.

Apoptoza zaczyna się od aktywacji enzymów trawiennych wewnątrz komórki, które powodują stopniową dezintegrację wszystkich elementów składowych komórki, łącznie z jądrem.

W kolejnych etapach powierzchnia komórki rozwija „pączki” zawierające fragmenty ciała komórki (patrz strona poprzednia).

W końcu komórka kurczy się i rozpada na mniejsze jednostki, które uprzątane są przez białe krwinki (fagocyty), specjalizujące się w oczyszczaniu organizmu z biologicznych „odpadów”.

mikroelementy mogę powodować naturalną śmierć

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Mikroelementy mogą wywołać apoptozę komórek raka skóry (czerniaka)

Komórka raka skóry (czerniak)

w procesie apoptozy (naturalnej śmierci)

Mikroelementy mogą indukować procesy komórkowe prowadzące do naturalnej śmierci komórek raka.

Pełne wyniki badań dostępne na: www.drrathresearch.org/attachments/374_nova_science_pub_2010_12_p229.pdf

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Dowód naukowy: skuteczność mikroelementów w inicjacji apoptozy komórek raka

Na tej stronie przedstawiamy wyniki badań nad zdolnością mikroelementów do zmniejszania bądź całkowitej likwidacji istniejących już guzów.

Jest to niezwykle ważne zagadnienie, jako że metody medycyny konwencjonalnej nie są całkowicie skuteczne w tej mierze. Wprawdzie poprzez zniszczenie komórek chemioterapia może prowadzić do częściowej remisji raka, jednakże zazwyczaj następuje nawrót choroby. Wiąże się to z tym, że leki chemioterapeutyczne niszczą nie tylko komórki rakowe, lecz również zdrowe komórki, włączając w to komórki systemu immunologicznego, które są niezbędne w walce z rakiem.

W tej serii eksperymentów poddaliśmy komórki raka skóry (czerniaka) działaniu rosnących ilości mikroelementów. Dla identyfikacji stanu komórek stosowaliśmy system opisany na poprzednich stronach: kolor zielony przedstawia komórki żywe, żółty –komórki we wczesnym stadium apoptozy (początek samobójstwa komórek rakowych), czerwony kolor oznacza późny etap apoptozy, w którym większość komórek jest już martwa.

Zbadaliśmy pod mikroskopem komórki rakowe wystawione na działanie różnych stężeń mikroelementów (górna część strony obok) i policzyliśmy procentowo liczbę komórek w każdym z kolorów (dolna część strony).

Wyniki pokazują, że im wyższe stężenie mikroelementów, tym więcej komórek rakowych uległo procesowi naturalnej śmierci. Przy najwyższym stężeniu mikroelementów (grupa C), wszystkie komórki rakowe były w stadium zaawansowanej apoptozy (tzn. ginęły). Tak więc mikroelementy nie tylko okazują się być bezpiecznym sposobem zatrzymania dalszego rozwoju raka, lecz również mają zdolność, by powodować zanik już istniejących guzów.

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Mikroelementy inicjują naturalną śmierć komórek raka skóry (czerniaka)

Komórki żywe

Komórki umierające (wczesna apoptoza)

Komórki martwe (późna apoptoza)

Procent komórek w grupie

Im wyższe stężenie mikroelementów, tym wyższa liczba komórek rakowych „popełniających samobójstwo”.

www.drrathresearch.org

100% komórek ginie naturalnie

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Pełne wyniki badań na:

Mikroelementy wywołują apoptozę komórek czerniaka

A. Kontrola

C. 1000 Stężenie mikroelementów (mcg/ml)

B. 500

A. Kontrola B. 500 mcg/ml C. 1000 mcg/ml

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Nazywam się Werner Pilniok.

We wrześniu 1999, w czasie rutynowego prześwietlenia płuc, zdiagnozowano u mnie szybko rosnący guz raka płuc. Zgodnie z oświadczeniem doktora pulmonologa, rozmiar tego guza wynosił 1.5 cm na 1 cm. Musiałem poddać się serii kolejnych testów, po których doktor zarekomendował operację chirurgiczną i całkowite usunięcie wycinka płuc, gdzie zlokalizowany był guz.

Ponieważ cierpiałem również na chorobę serca, operacja taka byłaby dla mnie dużym ryzykiem, dlatego też zacząłem szukać alternatywy. Czytałem na temat badań prowadzonych przez doktora Ratha, który badał rolę mikroelementów w naturalnej walce z rakiem.

Zdecydowałem się więc, by zrezygnować z zaplanowanej już operacji i dać szansę mikroelementom. Od października 1999 zacząłem wzbogacać moją dietę w wysokie dawki mikroelementów. Kolejny test płuc został wykonany 3-go kwietnia 2000 roku. Wynik? Guz w płucach obecny pół roku temu znikł! Mój lekarz nie mógł temu uwierzyć. Powiedział mi, by poczekać, aż druga maszyna się zwolni, i powtórzyć prześwietlenie, gdyż z pewnością sądził, że ta była zepsuta. Powtórny test pokazał to samo: brak guza.

Zdarzyło się to ponad dziesięć lat temu. W 2011 roku obchodziłem w dobrym zdrowiu moje 80-te urodziny. Dzięki mikroelementom, które regularnie biorę, mam nadzieję żyć jeszcze długie lata.

Werner Pilniok

Zwycięstwo nad rakiem płuc

Poznaj Wernera Pilnioka

A-1: Wrzesień 1999 – zdjęcie płuc Pana Pilnioka, dokonane tomografią komputerową (CT) wskazuje na obecność guza w podświetlonym obszarze.

A-2: VPowiększony obraz podświetlonej części na zdjęciu A-1

B: Kwiecień 2000, obraz kontrolny płuca Pana Pilnioka. Zdjęcie to pokazuje ten sam obszar, co na zdjęciu A-2. Guz zaniknął.

Fakt, że guz nie był więcej obecny, świadczy o tym, że zaniknął on w sposób naturalny, bez operacji, radioterapii i chemoterapii.

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Czy zdajesz sobie sprawę, że ...

zgłębiając tematykę tego rozdziału wchodzisz do świata nowoczesnej medycyny i zdrowia? Ten nowy świat zdrowia charakteryzuje się „wiedzą dostępną dla wszystkich” oraz odpowiedzialnością ludzi za własne zdrowie.

Zanim będziemy kontynuować tę lekturę, zapraszamy do odwiedzenia naszego Instytutu Badawczego w Kalifornii, gdzie wszyscy pracujemy nad tym, by "zdrowie dla wszystkich" stało się realne.

Instytut

Naukowy

dr. Ratha

Widok na jedno z naszych laboratoriów

Dr. Waheed Roomi, Szef Zespołu Badań

Nad Rakiem, oceniający wyniki jednego z badań

Dr. Niedzwiecki, Kierująca badaniami naszego Instytutu od ponad dekady

Główni członkowie naszego zespołu badawczego, omawiający projekty

naukowe przy stole laboratoryjnym

Teraz jesteśmy gotowi, by zrobić następny krok...

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Zwiększona

synergia)

Niektórych naszych czytelników, jak i specjalistów w dziedzinie zdrowia, zaskoczyć mogło wszechstronne oddziaływanie mikroelementów w blokowaniu procesów nowotworowych, jak i zdolność do odwracania ważnych mechanizmów komórkowych, które wymknęły się spod kontroli.

Podstawa naukowa tych niezwykłych wyników jest niezwykle prosta: naśladowaliśmy naturę! Zamiast polegać na działaniu indywidualnych mikroelementów, skorzystaliśmy z faktu pozytywnego i wzajemnie się wzmacniającego ich oddziaływania. Dzięki temu udało nam się uwolnić ich pełen potencjał i wykorzystać zdolność Natury do "wewnętrznej korekcji" funkcji organizmu.

W poprzednich dziesięcioleciach naukowcy przyglądali się możliwościom opanowania raka za pomocą mikroelementów. Niestety, aby osiągnąć ten efekt, większość z nich wykorzystywała pojedyncze witaminy i inne związki naturalne. Jednym z powodów tak ograniczonego podejścia były przepisy regulujące stosowanie tych związków.

Światowe agencje regulujące badania nie uznawały rejestracji kombinacji mikroelementów w zapobieganiu i leczeniu chorób. Było to wynikiem fałszywych wniosków. Organy regulujące badania przenosiły bezpośrednio ich doświadczenia związane z interakcją substancji farmaceutycznych na badania substancji biologicznych. Poważne, a często śmiercionośne skutki interakcji leków farmaceutycznych są oczywiście ważnym problemem. Nie dotyczy to jednak, substancji naturalnych, współpracujących ze sobą w miliardach reakcji biologicznych zachodzących w każdej sekundzie w naszych organizmach.

W naszym Instytucie Badawczym zapoczątkowaliśmy nowy kierunek badań nad synergią mikroelementów. Informacje na kolejnych stronach dowodzą wyższości synergii mikroelementów nad działaniami poszczególnych mikroelementów.

skuteczność poprzez „zespołowe działanie” mikroelementów (naturalna

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Synergia mikroelementów podstawą

nowoczesnej opieki zdrowotnej

Witaminy

Minerały

„Phytobiologicals”

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Dowód naukowy:

synergia składników odżywczych jest skuteczniejsza niż pojedyncze mikroelementy w hamowaniu potencjału inwazyjnego komórek raka.

Dla zbadania skuteczności działania kombinacji mikroelementów w porównaniu z pojedynczym składnikiem naturalnym w walce z rakiem, postanowiliśmy przeprowadzić następujące doświadczenia Te same ilości ludzkich komórek raka tkanki łącznej (włókniakomięsak) zostały umieszczone w dwóch odmiennych środowiskach doświadczalnych:

1. Roztworze stosowanym do hodowli kultur komórkowych, wzbogaconym w ekstrakt z zielonej herbaty (GTE) bogaty w bioaktywne związki (polifenole). Ta kombinacja oznaczona jest na grafiku obok kolorem zielonym.

2. Takim samym roztworze kultur komórek z ekstraktem GTE, jak opisano powyżej, ale zawierającym dodatkowo specyficzny zestaw mikroelementów, w skład którego wchodziły wybrane witaminy, minerały i aminokwasy. Szczegółowy skład tego zestawu został opisany na początku tego rozdziału, na stronach poświęconych synergii składników odżywczych. Ta kombinacja oznaczona jest na stronie obok kolorem czerwonym.

Wyniki tych doświadczeń pokazały, że w obecności wzrastających stężeń ekstraktu z zielonej herbaty, jak i specyficznej kombinacji składników odżywczych, produkcja enzymów trawiących kolagen przez komórki rakowe była stopniowo hamowana. Warto jednak zauważyć, że ekstrakt z zielonej herbaty, użyty w połączeniu z innymi mikroelementami, był dużo bardziej skuteczny w ograniczeniu inwazyjnego potencjału komórek raka niż stosowany osobno.

Powyższe wyniki nie ograniczały się tylko do komórek włókniakomięsaka. Udokumentowaliśmy podobną wyższą skuteczność kombinacji składników odżywczych w komórkach raka wątroby, mózgu i innych odmian nowotworów.

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Hamujące działanie ekstraktu z zielonej herbaty, stosowanego osobno i w połączeniu z innymi mikroelementami, na wydzielanie się enzymów trawiących kolagen (MMP-9) przez komórki raka ludzkiego

Testowane zestawy:

ekstrakt z zielonej herbaty

synergia odżywcza (NS)

Aminokwasy

Minerały Witaminy

Ekstrakt z zielonej herbaty

* szczegóły na początku tego rozdziału

Synergia mikroelementów, odwzorowująca działanie układów biologicznych, okazała się bardziej skuteczna w ograniczaniu rozwoju raka, niż poszczególne jej składniki.

Pełne wyniki badań na: www.drrathresearch.org/research/publications/cancer/ angiogenesis/372-comparative-effects-of-egcg- green-tea-and-a-nutrient-mixtureon-the-patterns-of-mmp-2-and-mmp-9-expression-in-cancer-cell-lines.html

1. Ekstrakt z zielonej herbaty (GTE) bogaty w polifenole

2. Kompozycja składników synergii odżywczej (NS)*:

A. Kontrola

C. 100 Stężenie mikroelementów (mcg/ml)

Względna produkcja MMP-9

Zauważ różnicę pomiędzy kolumną zieloną i czerwoną

B. 50 D. 500

1.

(GTE)

2.

Korzyści naturalnej synergii w ograniczaniu potencjału inwazyjnego komórek rakowych (włókniakomięsak)

Dowód naukowy:

naturalna synergia jest skuteczniejsza w hamowaniu rozwoju raka piersi, niż indywidualne mikroelementy

Po potwierdzeniu w komórkach rakowych, że skuteczność mikroelementów połączonych na zasadzie synergii jest większa, niż ich indywidualnych składników, chcieliśmy z kolei odpowiedzieć na niezwykle ważne pytanie: czy tę zależność obserwuje się również w żywych organizmach?

Zakładaliśmy, że to powinno mieć miejsce, jako że wszystkie funkcje biologiczne komórek organizmu opierają się nie na wyizolowanym działaniu pojedynczych mikroelementów, lecz na ich skoordynowanym oddziaływaniu i interakcji zespołu wielu składników.

W naszym doświadczeniu zainicjowaliśmy rozwój raka piersi w trzech grupach zwierząt (w tym przypadku były to szczury) i pozwoliliśmy mu się rozwijać przez 18 tygodni, aż do ukazania się guzów. Ten schemat doświadczalny miał symulować sytuację pacjentów, u których nowotwór już się rozwinął.

Przed rozpoczęciem suplementacji mikroelementami, zmierzono rozmiary guzów w 3 grupach zwierząt. Otrzymane wyniki są oznaczone na wykresie na sąsiedniej stronie jako „start”. Zwierzęta w grupie A, służącej jako kontrolna, nie otrzymywały dodatkowo suplementów w diecie, dieta zwierząt w grupie B została wzbogacona o ekstrakt z zielonej herbaty, natomiast dieta grupy C zawierała tą samą ilość ekstraktu z zielonej herbaty plus dodatkowo mikroelementy (naturalna synergia, patrz: strona poprzednia).

Wyniki tego badania in vivo przedstawione są na sąsiedniej stronie. Suplementacja diety okazała się niezwykle skuteczna w redukcji rozmiarów guzów raka piersi. Jednocześnie największe korzyści odnotowano u zwierząt, u których w diecie zastosowano naturalną synergię – między 40-tym i 60-tym dniem eksperymentu wzrost guza został praktycznie całkowicie zatrzymany.

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Hamujący wpływ ekstraktu z zielonej herbaty (samej i w połączeniu z innymi mikroelementami) na rozwój guzów raka piersi w warunkach in vivo

Również w organizmach żywych synergia mikroelementów okazała się skuteczniejsza od indywidualnie stosowanych mikroelementów w hamowaniu rozwoju raka piersi

Pełne wyniki badań dostępne na: www.drrathresearch.org

Naturalna synergia jest bardziej skuteczna, niż sam ekstrakt zielonej herbaty, w hamowaniu wzrostu guzów raka piersi

Badania, którym możesz zaufać!

Gdy słyszysz w mediach o “przełomach” w walce z rakiem, zachowaj ostrożność. Koncerny farmaceutyczne specjalizują się w kreowaniu medialnego szumu, by zwiększyć sprzedaż patentowanych przez siebie leków i wartość akcji ich firm.

Nasz Instytut Badawczy jest niezależny od wpływów wywieranych przez interesy inwestycyjne rynku farmaceutycznego i jakichkolwiek innych prywatnych grup interesu. Od ponad dekady nasze badania są finansowane wyłącznie przez ludzi, którym pomogliśmy naszymi badaniami i dzieleniem się naszą wiedzą na temat zdrowia.

Ponadto, nasz Instytut oraz cała grupa firm dr. Ratha należą w 100% do organizacji non-profit. Przekazując Tobie informację zawarte w tej publikacji nie kierujemy się zatem osobistym zyskiem. Jedynym interesem, jaki reprezentujemy, jest dbałość o Twoje zdrowie. Czy istnieje lepszy sposób zdobycia czyjegoś zaufania?

Przez lata nasz Instytut stał się jedną z wiodących organizacji na świecie w zakresie badań nad medycyną naturalną. Wyniki naszych badań publikowane są w wiodących czasopismach naukowych i prezentowane na międzynarodowych konferencjach. Wszystkie wyniki badań dostępne są również na stronie internetowej naszego Instytutu:

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Jak możesz podsumować ten rozdział?

Pisząc ten rozdział zastanawialiśmy się, do jakiego stopnia zawarta w nim informacja umożliwi zrozumienie procesu rozwoju raka przez naszych czytelników.

Poniżej możesz sprawdzić, czy udało nam się to osiągnąć.

Czy wiesz, że:

Wszystkie odmiany raka wykorzystują ten sam mechanizm, by rozprzestrzenić się w obszarze całego ciała?

Mikroelementy mogą kontrolować wszystkie kluczowe mechanizmy raka?

Mikroelementy pracujące zespołowo (synergia) są skuteczniejsze, niż gdy działają osobno?

Mikroelementy dają szansę walki z rakiem w sposób skuteczny i bezpieczny, bez skutków ubocznych?

Mikroelementy działają poprzez regulacje funkcji komórkowych – w przeciwieństwie do chemioterapii, działającej poprzez zatrucie komórek?

Dzięki nowemu określeniu przyczyn oraz sposobów kontroli raka, choroba ta może stać się w dużym stopniu nieznana już w tym pokoleniu?

tak nie

Obiecujące perspektywy dla globalnej opieki zdrowotnej

Dowody naukowe przedstawione w tym rozdziale mają bezpośrednie konsekwencje dla pacjentów, lekarzy oraz polityków podejmujących kluczowe decyzje, a także dla każdego z czytających tę książkę.

Stawiając poniższe postulaty chcielibyśmy zainicjować publiczną debatę – która powinna była się odbyć już dawno temu – przybliżającą nas do zwycięstwa nad rakiem.

1. Dzięki naukowym wyjaśnieniom przedstawionym w tej książce, zwycięstwo nad rakiem zależy tylko od jednego czynnika: jak szybko upowszechnione zostaną zawarte w niej informacje.

2.Zastosowanie wiedzy przekazanej w tej książce umożliwi wyeliminowanie raka jako choroby cywilizacyjnej dotykającej znacznego odsetka ludzkości.

3.Oszczędności finansowe wynikające z użycia wiedzy zawartej w tej książce i z przyjęcia nowej strategii powszechnej ochrony zdrowia, umożliwią redukcję wielomiliardowych kosztów leczenia, a także zniwelują duszącą zależność pacjentów i polityków od koncernów farmaceutycznych prosperujących dzięki epidemii raka.

lll. Fakty nieodwracalnie zmieniające oblicze walki z rakiem

Zwycięstwo nad rakiem! Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Czy wiesz, że

Czytając tą książkę uzyskujesz informacje, które są obecnie niedostępne dla studentów szkół medycznych na świecie?

Na sąsiedniej stronie widnieją zdjęcia trzech wiodących światowych instytucji medycznych: Harvard Medical School (Szkoła Medyczna Harward), Sloan Kettering Center (Centrum Sloan Kettering) oraz Stanford University (Uniwersytet Stanford).

Po dziś dzień pokolenia przyszłych lekarzy szkoli się tam bez podstawowego zrozumienia, że agresywność choroby raka wynika z nadużycia przez komórki raka naturalnych procesów zachodzących w organizmie, takich jak owulacja czy migracja leukocytów.

Pokolenia przyszłych lekarzy, szkolonych na uczelniach medycznych całego świata, nie uczą się, że nadużycie naturalnych mechanizmów komórkowych jest powodem, dla którego nowotwór tak łatwo umyka systemom obronnym ludzkiego organizmu i jest tak agresywną chorobą.

Dzięki publikacji tej książki ta kluczowa dla ratowania życia wiedza zostaje udostępniona lekarzom i specjalistom pracującym w dziedzinie zdrowia. Co ważniejsze, bezpośredniość przekazu tej informacji pozwoli milionom ludzi nie posiadających specjalistycznej wiedzy medycznej zrozumieć, że zwycięstwo nad rakiem spoczywa w ich rękach.

Wyobraź sobie!

Sloan Kettering Center, Nowy Jork

Harvard Medical School, Cambridge, MA

Stanford University, Palo Alto, CA

Po dziękowania

Pragniemy wyrazić wdzięczność wszystkim członkom naszego zespołu badawczego, którego twórcze i wytrwałe działania potwierdziły przełomowość naszego odkrycia. Na szczególne podziękowania zasłużył zwłaszcza dr Waheed Romi, szef wydziału ds. badań nowotworowych, który od ponad dekady przeprowadza i nadzoruje najważniejsze eksperymenty. Wielkie zasługi dla postępu naszych przełomowych badań mają również dr Shrirang Netke, dr Vadim Ivanov, dr Raxit Jariwalla, Nusrath Roomi oraz Tatiana Kalinovsky.

Chcielibyśmy podziękować Lisie Smith za pomoc w oprawie graficznej książki, a także Krzysztofowi Lewandowskiemu za korektę tekstu.

Dziękujemy Thomasowi Wennowi, za jego wielki wkład w technicznym opracowaniu książki, jak również Katarzynie Mittmann i Aleksandrze Dąbrowskiej za pomoc w ostatecznym przygotowaniu polskiego wydania.

Na jwyższe wyrazy uznania należą się wszystkim członkom naszego międzynaro dowego zesp ołu prawniczego, którzy wsp ółpracują z nami o d p onad dekady, chroniąc przełomowe o dkrycia przed atakami prawnymi lobby reprezentującego farmaceutyczne status quo.

Dziękujemy również Wernerowi Pilniokowi, Barbarze Saliger i wszystkim innym pacjentom, którzy odważnie podzielili się z nami swoimi historiami. Pamiętamy zwłaszcza o wszystkich tych, którzy przegrali swoją walkę z chorobą, a których szanse na powrót do zdrowia mogły być większe, gdyby nie skazano ich na tkwienie w okowach medycyny konwencjonalnej.

Szczególne wyrazy wdzięczności należą się Augustowi Kowalczykowi, Jerzemu Ulatowskiemu i wszystkim tym, którzy przeżyli pobyt w obozie koncentracyjnym Auschwitz.

Pragniemy podziękować także tysiącom członków Health Alliance, organizacji międzynarodowej, której działania od ponad dekady wspomagają nasze badania. Bez Was nasze przełomowe odkrycia nie miałyby miejsca.

Dziękujemy również Andy i Jamie Kerrom za stworzenie kreatywnej atmosfery podczas pisania tej książki.

Chcielibyśmy wreszcie wyrazić naszą wdzięczność wobec wszystkich osób, które poprzez swój sceptycyzm i sprzeciw pozostały bezcennym źródłem motywacji dla naszych działań

Poniższa publikacja, p o cho dząca z 1992 roku, stanowi p o dstawę konceptualną naszych badań nad rakiem. Autorem artykułu jest dr Rath, który pisał go p o d patronatem laureata Nagro dy Nobla, Linusa Paulinga.

Proteoliza wywoływana przez plazminę i rola ap oproteiny, lizyny i syntetycznych analogów lizyny

M. Rath, L. Pauling

Journal of Orthomolecular Medicine 1992, 7: 17-23

Streszczenie

Większość ludzkich chorób, niezależnie o d tego, czy są to choroby p o cho dzenia genetycznego, czy egzogenicznego, rozprzestrzenia się dzięki p o dobnym patomechanizmom. Jednym z uniwersalnych sp osob ów p owstawania chorób są pro cesy inicjowane przez wolne ro dniki tlenowe. W niniejszym artykule koncentrujemy się na jeszcze jednym, uniwersalnym patomechanizmie: degradacji tkanki łącznej przez proteazę – plazminę. Mechanizm ten opisany został w badaniach nad niektórymi chorobami, jednak jego uniwersalny charakter nadal p ozosta je niedostatecznie zrozumiały. Chcielibyśmy p ostawić tezę, zgo dnie z którą rozwó j raka, choroby sercowo-naczyniowej (CVD), stanów zapalnych i wielu innych chorób zależy w różnym stopniu o d rzeczonego patomechanizmu. Uaktywnione makrofagi - wraz z komórkami rakowymi, przekształcanymi wirusowo, oraz innymi patogenicznymi komórkamiwydziela ją znaczne ilości aktywatorów plazminogenu, co prowadzi do przekształcenia plazminogenu w plazminę, przekształca jącej z kolei prokolagenazę w kolagenazę. Następująca degradacja macierzy zewnątrzkomórkowej stanowi p o dstawowy warunek rozwo ju i klinicznych ob jawów wszelkich chorób. Mechanizm ten jest wykorzystywany w na jbardziej dokuczliwych i przewlekłych chorobach. Stanowi on zintensyfikowanie mechanizmu wykorzystywanego w warunkach fizjologicznych przez wiele systemów komórkowych ludzkiego organizmu. Wzmo cnienie tego stanu w warunkach patologicznych jest wynikiem chronicznego braku równowagi między aktywatorami a inhibitorami tych przemian. Ap oproteina, ap olip oproteina, dzięki homologicznej strukturze plazminogenu, może

stanowić konkurencyjny, endogeniczny inhibitor proteolizy wywoływanej plazminą oraz degradacji tkanki. L-lizyna (aminokwas) działa tu jako inhibitor egzogeniczny. Terap eutyczne aplikowanie L-lizyny oraz syntetycznych analogów lizynowych, takich jak kwas traneksamowy, p owinny skutkować p ełną kontrolą pro cesów degradacyjnych tkanki, inicjowanych plazminą. Wyczerpujące dowo dy kliniczne dla tez p ostawionych w tym artykule usprawnią zwłaszcza sp osoby leczenia zaawansowanych form CVD, raka oraz chorób zapalnych i zakaźnych, łącznie z AIDS.

Wstęp

W ostatnich latach międzynaro dowe śro dowisko badawcze fascynował niezwykły ro dza j białka, występujący w ludzkim organizmie: ap oproteina Trzydzieści lat p o jej o dkryciu ap oproteina nadal badana jest przede wszystkim w o dniesieniu do szko dliwych dla zdrowia efektów, zwłaszcza jej wpływu na rozwó j chorób wieńcowo-naczyniowych (CVD).

Nie możemy zgo dzić się na uznanie działania ap oproteiny za wyłącznie negatywne. Zgo dnie z prawami ewolucji, ap oproteina musi p osiadać korzystne właściwości, które przeważa ją nad jej wadami. Po dąża jąc tym trop em, o dkryliśmy, że w warunkach fizjologicznych ap oproteina działa jak białko adhezyjne, p ośrednicząc w różnicowaniu i wzroście organów. W warunkach patofizjologicznych ap oproteina przede wszystkim zastępuje kwas askorbinowy przy jego niedob orze oraz wzmacnia stabilność tkanki, rekomp ensując up ośledzony metab olizm kolagenów i wspiera jąc o dbudowę tkanki (1).

Ponadto wysunęliśmy hip otezę, zgo dnie z którą ap oproteina działa jako inhibitor ważnych patomechanizmów, związanych z rozwo jem wielu chorób Patomechanizmy te występują w związku z niedob orem kwasu askorbinowego. Jednym z tych uniwersalnych patomechanizmów jest szko dliwy skutek działania wolnych ro dników tlenowych, który osłabiony zosta je dzięki przeciwutlenia jącej funkcji ap oproteiny, wykorzystywanej jako tiol białkowy (2).

Ap oproteina p ozwoliła nam także ustalić uniwersalne znaczenie kolejnego patomechanizmu: enzymatycznej degradacji tkanki łącznej przez plazminę Zasugerowaliśmy ostatnio, że ap oproteina, dzięki swo jemu p o do-

bieństwu do plazminogenu, działa jako konkurencyjny inhibitor proteolizy wywoływanej plazminą (3) W niniejszej publikacji opisujemy uniwersalny charakter tego mechanizmu i – bardziej szczegółowo – rolę ap oproteiny. Proteoliza wywoływana przez plazminę kategoryzowana była jako patomechanizm w niektórych chorobach, np nowotworach i p ewnych chorobach wirusowych (4,5). Mechanizm ten nie został jednak zadowalająco przebadany w przypadku choroby sercowo-naczyniowej. Niewystarcza jące zrozumienie uniwersalnego charakteru tego patomechanizmu p o dkreśla nieob ecność szerszego terap eutycznego zastosowania L-lizyny oraz jej analogów syntetycznych, które mogą w tym pro cesie o dgrywać rolę inhibitorów egzogenicznych Ten brak wiedzy nadal ma negatywne konsekwencje w leczeniu i uniemożliwia milionom pacjentów p o ddanie się optymalnej formie terapii. Celem niniejszej publikacji jest wyp ełnienie tej luki i dostarczenie racjonalnego uzasadnienia dla szerokiego zastosowania lizyny i jej syntetycznych analogów w terapii klinicznej.

Proteoliza wywoływana przez plazminę w normalnych warunkach fizjologicznych

Proteoliza wywoływana działaniem plazminy stanowi mechanizm fizjologiczny występujący wszechob ecnie w ludzkim organizmie Główne komórkowe systemy obronne - mono cyty, makrofagi i neutrofile - wykorzystują go w swoich migracjach p omiędzy różnymi częściami organizmu. Wydziela ją one aktywatory plazminogenu, które następnie przekształcają plazminogen w plazminę. Ten mechanizm wykorzystuje efektywnie wysoką koncentrację w krwi oraz tkankach pro enzymu - plazminogenubędącą p otężnym rezerwuarem p otencjalnej aktywności proteolitycznej Aktywowana plazmina przekształca następnie prokolagenazy w kolagenazy (6), prawdop o dobnie aktywując także inne enzymy, co prowadzi do lokalnej degradacji tkanki łącznej Ta lokalna degradacja tkanki łącznej umożliwia migracje makrofagów w ciele. Proteolityczny efekt działania plazminy jest także związany ze wzrasta jącą przepuszczalnością naczyniową (7) Efekt ten usprawnia przenikanie mono cytów i innych krwinek z krwio obiegu do tych miejsc w tkance, które wykazują na nie zwiększone zap otrzeb owanie Warunki fizjologiczne, w których występuje proteoliza wywoływana plazminą, ob ejmują różne ro dza je formacji tkanki i jej reorganizacji, takie jak neurogeneza, waskularyzacja oraz, prawdop odobnie, wzrost

Proteoliza wywołana plazminą nabiera szczególnego znaczenia p o dczas remo dulacji kobiecych organów rozro dczych Stymulowane hormonalnie komórki sutkowe i maciczne wydziela ją aktywator plazminogenu i tym samym inicjują zmiany morfologiczne w organach p o dczas ciąży i laktacji (4) Niezwykle uderza jący przykład skuteczności tego mechanizmu stanowi owulacja. Hormon luteinizujący (LH) oraz hormon stymulujący pęcherzyki Graafa p obudza ją wydzielanie aktywatorów plazminogenu z warstwy ziarnistej (8) Występująca następnie degradacja tkanki łącznej ja jników stanowi warunek wstępny owulacji (rys. 1a). Trofoblasty również wykorzystują proteolizę wywołaną plazminą w celu osadzenia się na ściance macicy p o dczas zagnieżdżania się zaro dka we wczesnej fazie ciąży. We wszystkich tych przypadkach pro dukcja enzymu jest przejściowa i p o dlega regulacji hormonalnej oraz innym mechanizmom kontroli.

Proteoliza wywoływana przez plazminę w chorob owych warunkach fizjologicznych

Degradacja tkanki wywoływana działaniem plazminy przyczynia się do rozprzestrzeniania się większości chorób. Szczególnie interesujące jest to, że p o dobne mechanizmy wywoływane są czynnikami patogenicznymi oraz wykorzystywane przez broniące się komórki żywiciela, np makrofagi. W warunkach patologicznych makrofagi zosta ją uaktywnione. Aktywacja ta o dzwierciedla szczególny stan zagrożenia, charakteryzujący się obfitą pro dukcją czynników wydzielniczych – takich jak metab olity tlenowe, kolagenazy, elastazy – oraz znacznie zwiększonym wydzielaniem aktywatorów plazminogenu.

Niezbędną wyda je się p otrzeba dokładnej kontroli tego mechanizmu. Dlatego też makrofagi również zaczyna ją wydzielać inhibitory, takie jak inhibitory plazminy oraz a2-makroglobuliny, które dezaktywują plazminę oraz wiele innych proteaz. Jakikolwiek brak równowagi w tym systemie kontroli prowadzi do zaostrzenia się owego mechanizmu oraz p ostępującej degradacji tkanki Przewlekła aktywacja makrofagów i działanie mechanizmów kontrolnych prowadzą w ostatecznym rozrachunku do trwałej degradacji tkanki łącznej oraz przyspieszonego p ostępu choroby. Nie jest zatem nierozsądnym stwierdzenie, że degradacja tkanki łącznej wywołana plazminą przyczynia się, w różnym stopniu, do rozwo ju wszystkich chorób

Zwycięstwo nad rakiem!

Część 1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Mechanizm ten nie ogranicza się jednak wyłącznie do makrofagów I

innych komórek obronnych w ludzkim organizmie. W kolejnych częściach artykułu szczegółowo omówimy działanie tego patomechanizmu w na jważniejszych chorobach.

Nowotwór

Złośliwe zmiany zacho dzące w wielu komórkach ludzkiego organizmu prowadzą do niekontrolowanego wydzielania się aktywatorów plazminogenu. W takim scenariuszu wydzielanie się aktywatorów plazminogenu nie jest zjawiskiem tymczasowym, lecz sta je się charakterystycznym procesem, stale zacho dzącym w złośliwych komórkach. Skala wzrostu produkcji plazminogenu, waha jąca się p omiędzy wartościami 10-cio i 100krotności, p okazuje wyjątkowość tego enzymu na tle zmian bio chemicznych związanych z przemianami onkogennymi. Ponadto, wydzielanie się aktywatora plazminogenu ma miejsce niezależnie o d działania mechanizmu indukcji i może występ ować w wyniku działania wirusów onkogennych lub czynników rakotwórczych. Co na jważniejsze, ilość wydzielonych aktywatorów plazminogenu wiąże się ze stopniem złośliwości nowotworu (4,5). Badania immunohistologiczne wykazały na jwyższe stężenie aktywatorów plazminogenów w p obliżu guza, w miejscach jego na jwyższej inwazyjności (9)

W związku ze znaczącą rolą proteolizy wywołanej plazminą w żeńskich organach repro dukcyjnych, w warunkach fizjologicznych - nie p owinna zaskakiwać szczególna intensyfikacja tego mechanizmu w przypadkach złośliwych nowotworów żeńskich organów repro dukcyjnych. Komórki rakowe piersi, macicy, ja jników i innych organów wydziela ją nieustannie zwiększa jące się ilości aktywatorów plazminogenu, niszcząc otacza jącą je macierz zewnątrzkomórkową i torując drogę dalszemu rozprzestrzenianiu się nowotworu Mechanizmy te występują także w przypadku raka prostaty, jednego z na jczęściej występujących nowotworów wśró d mężczyzn. Proteoliza wywołana plazminą jest równie znacząca w pro cesach przerzutowych Jak pisaliśmy wcześniej, plazmina p owo duje zwiększoną przepuszczalność naczyń krwionośnych, która z kolei ułatwia systematyczne rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych Patomechanizm ten nie ogranicza się, rzecz jasna, do komórek organów repro dukcyjnych Degradacja tkanki, wywoływana działaniem plazminy, o dp owiada za rozwó j

guzów ja jników, błony śluzowej macicy i jej szyjki, piersi, okrężnicy, płuc, skóry (czerniak) i wielu innych organów (4), sugerując tym samym, że większość nowotworów wykorzystuje ten mechanizm w pro cesach rozwo jowych.

Choroby zakaźne i zapalne

Jeśli cho dzi o komórki przekształcone w złośliwe, w wirusowo przekształconych komórkach stwierdzono także wydzielanie się aktywatorów plazminogenu (4,5) Komorki te uaktywnia ją plazminogen na otacza jącym je obszarze, np. w tkance płucnej, tym samym umożliwia jąc miejscowy rozwó j infekcji. Jedno cześnie plazmina p o dnosi przepuszczalność miejscowych naczyń krwionośnych i wsp omaga systematyczne rozprzestrzenianie się choroby. Możemy p okusić się o stwierdzenie, że inne czynniki patogeniczne również wykorzystują ten mechanizm w infekcjach Aktywatory plazminogenu o dgrywa ją ważna rolę p o dczas wszelkich pro cesów zapalnych. Pro dukcja aktywatorów plazminogenów przez makrofagi i granulo cyty jest w znacznym stopniu związana z różnymi mo dulatorami zapalenia. Wydzielanie enzymu jest stymulowane azb estem, limfokinami i interferonem; ogranicza ją je czynniki przeciwzapalne, takie jak glukokortykoidy Proteoliza wywołana plazminą opisywana jest przez pacjentów cierpiących na choroby zapalne, takie jak artretyzm reumatyczny, alergiczne zapalenie naczyń, przewlekłe choroby zapalne jelit, przewlekłe zapalenie zatok, choroby demielinizacyjne i wiele innych schorzeń (4)

Degradacja tkanki wywołana plazminą wyda je się zatem stanowić ważny patomechanizm w rozwo ju przewlekłych chorób zapalnych.

Choroba sercowo-naczyniowa

Uaktywnione makrofagi o dgrywa ją ważną rolę w patogenezie choroby sercowo-naczyniowej. Mono cyty za jmują ścianę naczyniową, gdzie przekształca ją się w makrofagi Ich aktywacja wewnątrz ściany naczyniowej

zintensyfikowana zosta je utleniaczowo zmo dyfikowanymi lip oproteinami i innymi mechanizmami obronnymi (3,10) Po aktywacji makrofagów

rozp o czyna się ciąg wydarzeń p o dobny do tego, zacho dzącego w innych

chorobach: zwiększone wydzielanie się aktywatorów plazminogenu, aktywacja prokolagenaz przez plazminę oraz degradacja tkanki łącznej w

Zwycięstwo nad rakiem!

Część

ścianach naczyniowych. Jedno cześnie plazmina zwiększa przepuszczal-

ność ścian naczyniowych, prowadząc do dalszej infiltracji składników oso cza Ciągłość tych patomechanizmów prowadzi do rozwo ju uszkodzeń arteriosklerotycznych.

Mechanizm ten jest szczególnie skuteczny w przypadku, kiedy ściana naczyniowa uległa już destabilizacji w wyniku niedob oru kwasu askorbinowego. Jak wynika z przedstawionych ostatnio, szczegółowych badań (3), niestabilność ta występuje głównie w miejscach charakteryzujących się zmienionymi warunkami hemo dynamicznymi, takich jak np. rejony rozgałęziania się arterii wieńcowych. Nie jest zatem niesp o dzianką zwiększona ilość aktywatorów plazminogenów na tych o dcinkach arterii

Okazało się p onadto, że arteriosklerotyczne uszko dzenia zawiera ją znacznie wyższe wartości aktywatorów plazminogenu, niż ściany arterii w warunkach normalnych (11)

Niezwykłym jest fakt, że p o tych wstępnych obserwacjach nie nastąpiły szczegółowe badania systematyzujące Po dobne zaniedbania sugerują brak p ełnego zrozumienia uniwersalnego charakteru niekontrolowanej proteolizy, wywoływanej działaniem plazminy, w rozwo ju chorób Celem niniejszego artykułu jest wyp ełnienie tej luki.

Ap oprotein(a) – inhibitor proteolizy wywoływanej plazminą

Określa jąc uniwersalne znaczenie proteolizy wywoływanej działaniem plazminy, raz jeszcze wykorzystaliśmy ap oproteinę i zwiększone na nią zapotrzebowanie, odzwierciedlone podwyższonym stężeniem osocza w różnego rodzaju warunkach patologicznych Zgodnie z omówionymi powyżej zależnościami, apoproteina pełni złożone funkcje w warunkach fizjologicznych i patofizjologicznych. Ob ecnie skupimy się na roli ap oproteiny jako konkurencyjnego inhibitora endogenicznego dla proteolizy wywołanej plazminą oraz dla degradacji tkanki.

Ap oproteina jest glikoproteiną o unikalnej strukturze Zbudowana jest z p owtarzalnych sekwencji struktur domeny Kringle, zgo dnych z mo dułem Kringle IV molekuł plazminogenu Gen ap oproteiny zna jduje się b ezp ośrednio ob ok genu plazminogenu w chromosomie 6 Po jawiły się sugestie, zgo dnie z którymi oba te geny p osiada ją ten sam gen dziedziczny (12).

1: Niewyobrażalne stało się możliwe

Do chwili ob ecnej nie wyjaśniono, dlaczego sp ośró d wszystkich pięciu mo dułów Kringle to właśnie Kringle IV stał się naturalnym składnikiem molekuł ap oproteiny. Nie możemy zgo dzić się z tezą o przypadkowości selektywnej przewagi mo dułu Kringle IV. Można zaryzykować stwierdzenie, że przyna jmniej jeden z p owo dów p owtarzalności mo dułu Kringle IV w ap oproteinie związany jest ze strukturą/funkcją mo dułu Kringle IV w molekułach plazminogenu.

Rozsądnym byłoby założenie, że ap oproteina, dzięki równoległym strukturom Kringle IV, stanowi konkurencyjny inhibitor proteolizy wywoływanej działaniem plazminy Ap oproteina może mieć udział w kontrolowaniu tych przemian b ez zakłó cania krytycznych funkcji plazminogenu przekazywanego przez inne mo duły Kringle molekuł plazminogenu. W rezultacie, im więcej p owtórzeń w zakresie struktur Kringle IV p osiada p o jedyncza molekuła ap oproteiny, tym skuteczniejszy będzie jej p olimorfizm jako inhibitora

Koncep cja ta wyjaśniałaby nie tylko selektywną przewagę struktur Kringle IV nad innymi strukturami typu Kringle, lecz ob jaśniałaby też wielkie zróżnicowanie genetycznie zdeterminowanej koncentracji oso cza (Lp(a)), która w znacznym stopniu o dzwierciedla o dwrotnie prop orcjonalną relację liczby międzymolekułowych p owtórzeń Kringle IV i stopnia syntezy molekuł ap oproteiny. Do datkowe dowo dy na rolę ap oproteiny w kontrolowaniu proteolizy wywoływanej plazminą dostarczone zostały w dro dze licznych obserwacji Ap oproteina tłumiła w nich fibrynolizę wywoływana aktywatorami plazminogenu tkankowego i działała w sp osób konkurencyjny dla przemian wywoływanych działaniem plazminogenu i plazminy (patrz recenzja w p ozycji bibl nr 14) Ponadto, badania immunohistologiczne różnych chorób wykazały preferencyjne rozmieszczenie ap oproteiny w miejscach zwiększonego zap otrzeb owania na kontrolę proteolizy wywoływanej plazminą W kilkuset próbkach naczyniowych, reprezentujących różne stadia zaawansowania choroby wieńcowo-naczyniowej, zapasy ap oproteiny gromadzone były p o d śró dbłonkiem naczyń, prawdop o dobnie przeciwdziała jąc zwiększa jącej się przepuszczalności śró dbłonka.

W zaawansowanych uszkodzeniach arteriosklerotycznych apoproteina występowała przede wszystkim wokół centralnego obszaru uszkodzeń, zwłaszcza na jego obrzeżach (15), tzn na głównym obszarze długotrwa-

łych procesów regenerujących. Z rozległych badań morfologicznych

różnych typów raka wynika, że apoproteina przechowywana była w pobliżu miejsc, w których zachodziły procesy nowotworowe (dr A Niendorf, informacja osobista). Oba badania przeprowadzone zostały przy zachowaniu tej samej wartości przeciwciał monoklonalnych, które nie wchodziły w reakcję z plazminogenem Dostępny jest także wstępny raport dotyczący składowania apoproteiny w mikronaczyniach dotkniętych procesami zapalnymi (16). Możemy przypuszczać, że apoproteina odgrywa równie ważną rolę w opanowywaniu chorób zakaźnych, łącznie z AIDS Rola apoproteiny jako konkurencyjnego inhibitora proteolizy wywoływanej działaniem plazminy nie ogranicza się do warunków patologicznych. Wzrastające zapotrzebowanie na apoproteinę zostało także zaobserwowane w procesach transformacyjnych we wczesnej fazie ciąży (17).

Podsumowując, możemy stwierdzić, że apoproteina stanowi ważny element w systemie endogenicznej kontroli proteolizy wywoływanej przez plazminę Apoproteina może wspierać w tym procesie antyplazminę i inne inhibitory endogeniczne, szczególnie w okresie przewlekłego działania tego mechanizmu. Oprócz inhibitorów endogenicznych degradacji tkanki w wyniku działania plazminy, istnieją także inhibitory egzogeniczne Uniwersalne znaczenie opisywanego tu patomechanizmu sugeruje, jak znacząca jest waga tychże inhibitorów w leczeniu wielu chorób

Terap eutyczne zastosowanie lizyny i syntetycznych analogów lizynowych

Lizyna, p o dstawowy aminokwas, jest na jważniejszym, naturalnie występującym inhibitorem w opisywanych przemianach W przeciwieństwie do konkurencyjnego inhibitora ap oproteinowego, lizyna blokuje proteolizę wywołaną plazminą w sp osób b ezp ośredni. Lizyna tłumi nadmierne wydzielanie plazminy, przyna jmniej częściowo, p oprzez za jęcie wiązań lizynowych w molekułach plazminogenu. Ponieważ lizyna jest p o dstawowym aminokwasem, jej dostępność nie jest regulowana endogenicznie Niewystarcza jące sp ożywanie lizyny w diecie nieuchronnie prowadzi do niedob oru tego aminokwasu i jedno cześnie osłabia naturalny system obrony przed patomechanizmem Ponadto, chroniczna aktywacja plazminogenu przez komórki rakowe, komórki przenoszone wirusowo, czy makrofagi, prowadzi do do datkowego, relatywnego niedob oru lizyny,

tym samym przyspiesza jąc rozwó j choroby. Wartość terap eutyczna lizyny została udokumentowana w przypadku wielu chorób, łącznie z chorobami wirusowymi (18) oraz, ostatnio, w p ołączeniu z kwasem askorbinowym, w przypadkach choroby sercowo-naczyniowej (19).

Syntetyczne analogi lizyny, takie jak kwas -aminokapronowy, paraaminometylob enzo esowy i trans-amino cykloheksanowy (kwas traneksamowy), stanowią silne inhibitory proteolizy wywołanej działaniem plazminy. Substancje te, zwłaszcza kwas traneksamowy, są z p owo dzeniem wykorzystywane w leczeniu pacjentek w zaawansowanym stadium raka piersi (20), ja jników (21) oraz innych ro dza jów raka (22) Zasugerowaliśmy ostatnio wykorzystanie syntetycznych analogów lizyny w rozbijaniu płytek miażdżycowych (3).

Prezentowane tu wyniki p owinny zaowo cować uruchomieniem kompleksowych badań, określa jących krytyczną rolę lizyny w zap obieganiu i natychmiastowo p o dejmowanym leczeniu różnych chorób. Dzienne sp ożycie 5 lub więcej gram lizyny (19, 23) nie p owo duje efektów ub o cznych. Na p o dstawie zachęca jących wyników leczenia kwasem traneksamowym, zwłaszcza zap obiegania nowotworom i blokowania ich rozwo ju w zaawansowanym stadium choroby, możemy stwierdzić, że substancje te mogłyby zostać ob ecnie p o ddane kompleksowym testom, p oprzedzającym ich szerokie zastosowanie w terapii klinicznej, szczególnie w leczeniu zaawansowanych form raka, CVD i AIDS.

Brak wcześniejszego o dkrycia tych właściwości można tłumaczyć prawdop o dobnymi komplikacjami koagulacyjnymi. Substancje te są jednakże inhibitorami proteazy i – jako takie – ogranicza ją nie tylko fibrynolizę, lecz również pro cesy koagulacyjne (24). Ponadto, kwas traneksamowy aplikowany jest o d p onad dziesięciu lat b ez jakichkolwiek komplikacji klinicznych (25) Zasugerowaliśmy, że ryzyko jakichkolwiek komplikacji hemostatycznych można obniżyć p oprzez zastosowanie kombinacji tych związków z kwasem askorbinowym i innymi witaminami o właściwościach antykoagulacyjnych (3) Względy medyczne nie są jednak jedynym p owo dem, dla którego owe związki nie są wykorzystywane częściej, przez co tysiące pacjentów nadal zosta je p ozbawionych optymalnej terapii. Ważnym p owo dem są względy ekonomiczne. Zastosowanie prawa patentowego stanowi główną zasadę działania koncernów farmaceutycznych opracowujących bądź sprzeda jących nowe leki Lizyna, jak wiele 189

innych składników o dżywczych, nie p o dlega opatentowaniu, natomiast patenty na klinicznie zaaprob owane, syntetyczne analogi lizynowe, wygasły Brak wykorzystania tych substancji jest zrozumiały z ekonomicznego punktu widzenia. Postrzegane przez pryzmat ludzkiego zdrowia, dalsze op óźnianie ich zastosowania wyda je się całkowicie niewłaściwe.

Po dsumowanie

Ukazaliśmy p owyżej proteolizę wywoływaną przez plazminę, jako kluczową dla występ owania uniwersalnego patomechanizmu, umożliwiającego rozprzestrzenianie się nowotworu, chorób naczyniowo-wieńcowych, zapalnych oraz innych schorzeń. Degradacja tkanki, wywoływana przez plazminę, w warunkach patologicznych p olega na intensyfikacji działania mechanizmu fizjologicznego Po jawia się sugestia uznania ap oproteiny, uczestniczącej w tym pro cesie, za konkurencyjny inhibitor endogeniczny Na p o dstawie konkretnych korzyści płynących z działania ap oproteiny w pro cesach ewolucyjnych ludzkiego organizmu, możemy stwierdzić, że ap oproteina p owinna doprowadzić nas do uznania znaczenia tego patomechanizmu Dalsze badania kliniczne, p otwierdza jące wartość terap eutyczną lizyny i jej analogów syntetycznych, mogą dostarczyć nowych sp osob ów skutecznego leczenia milionów pacjentów. Sądzimy, że wykorzystanie lizyny i syntetycznych analogów lizynowych, zwłaszcza w p ołączeniu z kwasem askorbinowym, może doprowadzić do przełomu w leczeniu wielu o dmian nowotworów i chorób zakaźnych, włącznie z AIDS oraz innymi schorzeniami

Po dziękowania

Chciałbym p o dziękować dr Aleksandrze Niedzwiecki za wartościowe dyskusje, Rosemary Bab co ck – za p omo c w pracy ze źró dłami, Jolancie

Walechiewicz – za p omo c w zakresie graficznym, Marcie Best i Dorothy Munro za ich pracę sekretarską.

1. Rath M, Pauling L. Apoprotein(a) is an adhesive protein. J. Orthomolecular Med 1991;6:139-143

2. Rath M, Pauling L. Hypothesis: Lipoprotein(a) is a surrogate for ascorbate. Proc.Natl.Acad.Sci.USA 1990; 87:6204-6207.

3 Rath M, Pauling L Solution of the puzzle of human cardiovascular disease: Its primary cause is ascorbate deficiency, leading to the deposition of lipoprotein(a) and fibrinogen/fibrin in the vascular wall J Orthomolecular Med 1991;6:125-134

4. Danø K, Andreasen PA, Grøndahl-Hansen J, Kristensen P, Nielsen LS and Skriver L: Plasminogen activators, tissue degradation, and cancer Advances in Cancer Research 1985; Vol 44, Academic Press.

5. Reich E: Activation of plasminogen: a general mechanism for producing localized extracellular proteolysis Molecular Basis of Biological Degradative Processes. Berlin RD, Herrmann H, Lepow TH, Tanzov T (eds), 1978, Academic Press Inc ,New York

6 Werb Z, Mainardi CL, Vater CA, and Harris Jr ED: Endogenous activation of latent collagenase by rheumatoid synovial cells. N.Engl.J.Med.1977 #18; 296:

7. Ratnoff OD. Increased vascular permeability induced by human plasmin. In: Vascular Permeability and Plasmin. 1965.

8 Strickland S & Beers WH Studies on the role of plasminogen activator in ovulation. J.Biol.Chem.1976; 251:5694-5702.

9 Skriver L, Larsson L-I, Kielberg V, Nielsen LS, Andresen PB, Kristensen P, & Danø K Immunocytochemical localization of urokinase-type plasminogen activator in Lewis lung carcinoma. J.Cell Biol. 1984; 99:752-757.

10 Steinberg D, Parthasarathy S, Carew TE, & Witztum JL Beyond cholesterol Modifications of low-density lipoprotein that increase its atherogenicity

N. Engl. J. Med. 1989; 320:915-924.

11 Smokovitis A: A new hypothesis: possible mechanisms in the involvement of the increased plasminogen activator activity in branching regions of the aorta in the initiation of atherosclerosis Thromb-Haemost 1980; 43(2):141-148

12 McLean JW, Tomlinson JE, Kuang W-J, Eaton DL, Chen EY, Fless GM, Scanu AM, and Lawn RM. cDNA sequence of human apolipoprotein(a) is homologous to plasminogen Nature 1987;330:132-137

13. Trexler M, Vali Z. & Patthy L. Structure of the w-aminocarboxylic acid-binding sites of human plasminogen J Biol Chem 1982; 257:7401-7406

14. Edelberg JM, Pizzo SV: Lipoprotein(a): The link between impaired fibrinolysis and atherosclerosis. Fibrinolysis 1991;5:135-143.

15 Niendorf A, Rath M, Wolf K, Peters S, Arps H, Beisiegel U and Dietel M: Morphological detection and quantification of lipoprotein(a) deposition in atheromatous lesions of human aorta and coronary arteries Virchow's Archiv A Pathol Anat 1990;417:105-111

16. Etingin OR, Hajjar DP, Hajjar KA, Harpel PC & Nachman RL. Lipoprotein(a) regulates plasminogen activator inhibitor-1 expression in endothelial cells J Biol Chem 1991; 266:2459-2465

17. Zechner R, Desoye G, Schweditsch MO, Pfeiffer KP & Kostner GM. Fluctuations of plasma lipoprotein-a concentrations during pregnancy and post partum. Metabolism 1986; 35:333-336.

18 Griffith RS, Walsh DE, Myrmel KH, Thompson RW, Behforooz A Success of L-lysine therapy in frequently recurrent herpes simplex infection Dermatologica 1987; 130:183-190.

19 Pauling L Case report: Lysine/ascorbate-related amelioration of angina pectoris J Orthomolecular Med 1991;6:144-146

20. Astedt B, Mattsson W, TropŽ C. Treatment of advanced breast cancer with chemotherapeutics and inhibition of coagulation and fibrinolysis Acta Med Scand. 1977;201:491-493.

21. Astedt B, Glifberg I, Mattsson W, Tropé C. Arrest of growth of ovarian tumor by tranexamic acid JAMA 1977; 238:154

22. Markus G. The role of hemostasis and fibrinolysis in the metastatic spread of cancer Seminars in Thrombosis and Hemostasis 1984: 10;61-70

23 Rose WC, Johnson JE & Haines W The amino acid requirement of man J Biol Chem 1950;182:541-556.

24 Aoki N, Naito K, & Yoshida N Inhibition of platelet aggregation by protease inhibitors. Possible involvement of proteases in platelet aggregation. Blood 1978; 52:1-12.

25 Munch EP & Weeke B Non-hereditary angioedema treated with tranexamic acid. Allergy 1985; 40: 92-97.

Zdjęcie przedstawia kopię rysunku z oryginalnej

publikacji z 1992 roku.

PUBLIKACJE DOTYCZĄCE NASZYCH BADAŃ

RAK PROSTATY

In Vivo Antitumor Effect of Ascorbic Acid, Lysine, Proline and Green Tea Extract on Human Prostate PC-3 Xenografts in Nude Mice: Evaluation of Tumor Growth and Immunohisto chemistry. M.W. Ro omi, V. Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath In Vivo , 2005, 19(1), 179-184

Antitumor Effect of Ascorbic Acid, Lysine, Proline, Arginine and Epigallo catechin Gallate in Prostate Cancer Cell Lines PC-3, NCaP, and DU145 M W Ro omi, V. Ivanov, T. Kalinovsky, A. Niedzwiecki, M. Rath Research Communications in Molecular Pathology and Pharmacology, 2004, 115:1-6

RAK JĄDER

Inhibitory Effects of a Nutrient Mixture on Human Testicular Cancer cell Line NT 2/DT Matrigel Invasion and MMP Activity. M.W. Ro omi, V. Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Medical Oncology 2007 24(2): 183-188

RAK PIERSI

In Vitro and In Vivo Antitumorigenic Activity of a Mixture of Lysine, Proline, Ascorbic Acid and Green Tea Extract on Human Breast Cancer Lines MDA

MB-231 and MCF-7 M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M. Rath Medical Oncology 2005, 22(2) 129-38

Mo dulation of N-Methyl –N-Nitrosourea-Induced Mammary Tumors in SpragueDawley Rats by Combination of Lysine, Proline, Arginine, Ascorbic Acid and Green Tea Extract. M.W. Ro omi, N.W. Ro omi, V. Ivanov, T. Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Breast Cancer Research, 2005, 7:R291-R295

A combination of green tea extract, sp ecific nutrient mixture and quercetin: An effective intervention treatment for the regression of N-Methyl –N-Nitrosourea (MNU)-Induced mammary tumors in Wistar rats. Anup Kale, Sonia Gawande, Swati Kotwal, Shrirang Netke, M W Ro omi, V Ivanov, A Niedzwiecki, M Rath Oncology Letters, 2010, 1:313-317

RAK SZYJKI MACICY

Suppression of Human Cervical Cancer Cell Lines Hela and oTc2 4510 MMP Expression and Matrigel Invasion by a Mixture of Lysine, Proline, Ascorbic Acid, and Green Tea Extract. M.W. Ro omi, V. Ivanov, T. Kalinovsky, A. Niedzwiecki, M Rath International Journal of Gynecological Cancer 2006; 16:1241-1247

RAK JAJNIKA

In vitro modulation of MMP-2 and MMP-9 in human cervical and ovarian cancer cell lines by cytokines, inducers and inhibitors. M.W. Roomi, J.C. Monterrey, T Kalinovsky, M Rath, A Niedzwiecki Oncology Reports 2010; 23(3):605-614

Inhibition of MMP-2 Secretion and Invasion by Human Ovarian Cancer Cell Line SKOV-3 with lysine, proline, arginine, ascorbic acid, and Green Tea Extract M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath

Journal of Obstetrics and Gynaecology Research 2006; 32(2): 148-154

RAK OKRĘŻNICY

In Vivo Antitumor Effect of Ascorbic Acid, Lysine, Proline and Green Tea Extract on Human Colon Cancer Cell HCT 116 Xenografts in Nude Mice: Evaluation of Tumor Growth and Immunohisto chemistry. M.W. Ro omi, V. Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Oncology Reports, 2005, 12 (3), 421-425

Synergistic Effect of Combination of Lysine, Proline, Arginine, Ascorbic Acid and Epigallo catechin Gallate on Colon Cancer Cell Line HCT 116 M W Ro omi, V. Ivanov, T. Kalinovsky, A. Niedzwiecki, M. Rath

Journal of the American Nutraceutical Association, 2004, 7 (2): 40-43

RAK KOŚCI

Naturally Pro duced Extracellular Matrix Inhibits Growth Rate and Invasiveness of Human Osteosarcoma Cancer Cells. V. Ivanov, S. Ivanova, M.W. Ro omi, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Medical Oncology 2007; 24(2): 209-217

Effect of Ascorbic Acid, Lysine, Proline and Green Tea Extract on Human Osteosarcoma Cell Line MNNG-HOS Xenografts in Nude Mice: Evaluation of Tumor Growth and Immunohisto chemistry M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A. Niedzwiecki, M. Rath. Medical Oncology 2006; 23(3 ): 411-417

Antitumor Effect of Nutrient Synergy on Human Osteosarcoma Cells U2OS, MNNGHOS, and Ewing’s Sarcoma SK-ES.1. M.W. Ro omi, V. Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Oncology Reports, 2005, 13(2), 253-257

In Vivo and In Vitro Antitumor Effect of Nutrient Synergy on Human Osteosarcoma Cell Line MNNG-HOS M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Annals of Cancer Research and Therapy, 2004, 12: 137-148

RAK TRZUSTKI

Antitumor Effect of a Combination of Lysine, Proline, Arginine, Ascorbic Acid, and Green Tea Extract on Pancreatic Cancer Cell Line MIA PaCa-2 M W Ro omi, V. Ivanov, T. Kalinovsky, A. Niedzwiecki, M. Rath

International Journal of Gastrointestinal Cancer 2005, 35 (2), 97-102

WŁÓKNIAKOMIĘSAK

In Vivo and in Vitro Antitumor Effect of Ascorbic Acid, Lysine, Proline, Arginine, and Green Tea Extract on Human Fibrosarcoma Cells HT-1080.

M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Medical Oncology 2006; 23(1): 105-112

Synergistic Antitumor Effect of Ascorbic Acid, Lysine, Proline, and Epigallo catechin Gallate on Human Fibrosarcoma Cells HT-1080. M.W. Ro omi, V. Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath

Annals of Cancer Research and Therapy, 2004 12:148-157

RAK NEREK I PĘCHERZA

Pleiotropic effects of a micronutrient mixture on critical parameters of bladder cancer M W Roomi, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath In Bladder Cancer: Etymology, Diagnosis and Treatments, edited by Wil liam Nilsson, Nova Science Publishers, Inc, 2010.

Antitumor Effect of Ascorbic Acid, Lysine, Proline, Arginine, and Green Tea Extract on Bladder Cancer Cell Line T-24. M.W. Ro omi, V. Ivanov, T. Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath International Journal of Urology 2006; 13: 415-419

Mo dulation of Human Renal Cell Carcinoma 786-0 MMP-2 and MMP-9 Activity by Inhibitors and Inducers in Vitro M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A. Niedzwiecki, M. Rath. Medical Oncology 2006; 23(2): 245-250

Anticancer Effect of Lysine, Proline, Arginine, Ascorbic Acid and Green Tea Extract on Human Renal Adeno carcinoma Line 786-0 M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki and M Rath Oncology Reports 2006; 16(5):943-7

RAK SKÓRY

Inhibition of 7, 12-Dimethylb enzathracene-Induced Skin tumors by a Nutrient Mixture M W Ro omi, N W Ro omi, T Kalinovsky, V Ivanov, M Rath, A Niedzwiecki Medical Oncology 2008; 25(3): 330-340

Suppression of growth and hepatic metastasis of murine B16FO melanoma cells by a novel nutrient mixture. M.W. Ro omi, T. Kalinovsky, N.W. Ro omi, V. Ivanov, M. Rath, A. Niedzwiecki. Oncology Reports 2008; 20:809-817

In Vitro and In Vivo Antitumor Effect of Ascorbic Acid, Lysine, Proline, And Green Tea Extract On Human Melanoma Cell Line A2058. M.W. Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath In Vivo 2006;20(1): 25-32

RAK PŁUC

Chemopreventive effect of a novel nutrient mixture on lung tumorigenesis induced by urethane in male A/J mice M W Ro omi, N W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Tumori 2009; 95: 508-513

Mo dulation of MMP-2 and MMP-9 by cytokines, mitogens, and inhibitors in lung cancer and mesothelioma cell lines M W Ro omi, J C Monterrey, T. Kalinovsky, A. Niedzwiecki, M. Rath. Oncology Reports 2009; 22: 1283-1291

Inhibition of Malignant Mesothelioma Cell Matrix Metalloproteinase Pro duction and Invasion by a Novel Nutrient mixture. M.W. Ro omi, V. Ivanov, T. Kalinovsky, A Niedzwiecki and M Rath Experimental Lung Research 2006; 32:69-79

In Vivo and in Vitro Anti-tumor Effect of a Unique Nutrient Mixture on Lung Cancer Cell Line A-549 M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki and M. Rath. Experimental Lung Research 2006; 32:441-453

Inhibition of Pulmonary Metastasis of Melanoma B16FO Cells in C57BL/6 Mice by a Nutrient Mixture Consisting of Ascorbic Acid, Lysine, Proline, Arginine, and Green Tea Extract M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Experimental Lung Research 2006; 32(10):517-30

NOWOTWORY KRWI

Antineoplastic effect of nutrient mixture on Ra ji and Jurkat T cells: the two highly aggressive non-Ho dgkin’s lymphoma cell lines M W Ro omi, BA Bhanap, N W Ro omi, A Niedzwiecki and M Rath

Experimental Oncology 2009; 31(3): 149-155

Epigallo catechin -3-Gallate induces ap optosis and cell cycle arrest in HTLV-1 p ositive and negative leukemia cells. S. Harakeh, K. Abu-El-Ardat, M. DiabAssaf, A Niedzwiecki, M El-Sabban, M Rath Medical Oncology 2008; 25: 30-39

Ascorbic acid induces ap optosis in Adult T-cell Leukemia. S. Harakeh, M. DiabAssaf, J Khalife, K Abu-El-Ardat, E Baydoun, A Niedzwiecki, M El-Sabban, M. Rath. Anticancer Research 2007; 27: 289-298

Mechanistic asp ects of ap optosis induction by L-Lysine in b oth HTLV-1 p ositive and negative cell lines. S. Harakeh, M. Diab-Assaf, K. Abu-El-Ardat, A Niedzwiecki, M Rath Chem Biol Interactions 2006; 164: 102-114

Ap optosis Induction by Epican Forte in HTLV-1 Positive and Negative Malignant TCells S Harakeh, M Diab-Assaf, A Niedzwiecki, J Khalife, K Abu-El-Ardat, M Rath Leukemia Research –2006; 30: 869-881

INNE TYPY NOWOTWORÓW

Comparative effects of EGCG, green tea and a nutrient mixture on the patterns of MMP-2 and MMP-9 expression in cancer cell lines M W Ro omi, J.C. Monterrey, T. Kalinovsky, A. Niedzwiecki, M. Rath. Oncology Reports

2010; 24:747-757

Inhibition of invasion and MMPs by a nutrient mixture in human cancer cell lines: a correlation study. M.W. Ro omi, J.C. Monterrey, T. Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Experimental Oncology- 2010; 32:243-248

In vivo and in vitro effect of a nutrient mixture on human hepato carcinoma cell line SK-Hep-1 M W Ro omi, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Experimental Oncology –2010;32:84-91

Patterns of MMP-2 and MMP-9 expression in human cancer cell lines

M.W. Ro omi, J.C. Monterrey, T. Kalinovsky, A. Niedzwiecki, M. Rath Oncology Reports

2009; 21:1323-1333

Marked inhibition of growth and invasive parameters of head and neck squamous carcinoma FADU by a nutrient mixture M W Ro omi, N W Ro omi, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Integrative Cancer Therapies 2009; 8(2):168-176

Inhibition of Glioma Cell Line A-172 MMP Activity and Cell Invasion in Vitro by a Nutrient Mixture M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki and M. Rath. Medical Oncology 2007; 24(2): 231-238

Inhibitory of Cell Invasion and MMP Pro duction by a Nutrient Mixture in Malignant Lip osarcoma Cell Line SW-872. M.W. Ro omi, V. Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Medical Oncology 2007; 24(4):394-401

In Vitro Anticarcinogenic Effect of a Nutrient Mixture on Human Rhadomyosarcoma Cells M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M. Rath Gene Therapy and Molecular Biology 2007; 11(B):133-144

In Vivo and in Vitro Anti-tumor Effect of a Nutrient Mixture Containing Ascorbic Acid, Lysine, Proline, and Green Tea Extract on Human Synovial Sarcoma Cancer Cells M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki and M Rath JAMA 2006; 9(2): 30-34

A Sp ecific Combination of Ascorbic Acid, Lysine, Proline and Epigallo catechin Gallate Inhibits Proliferation and Extracellular Matrix Invasion of Various Human Cancer Cell Lines. S.P. Netke, M.W. Ro omi, V. Ivanov, A. Niedzwiecki, M Rath Research Communications in Pharmacology and Toxicology, Emerging Drugs, 2003; Vol II, IV37-IV50

PRZERZUTY

Micronutrient synergy – a new to ol in effective control of metastasis and other key mechanisms of cancer. A. Niedzwiecki, M.W. Ro omi, T. Kalinovsky, M Rath Cancer Metastasis Review 2010; 29; 529-542

Suppression of growth and hepatic metastasis of murine B16FO melanoma cells by a novel nutrient mixture M W Ro omi, T Kalinovsky, N W Ro omi, V. Ivanov, M. Rath, A. Niedzwiecki. Oncology Reports 2008; 20:809-817

A nutrient mixture suppresses hepatic metastasis in athymic nude mice injected with murine B16FO melanoma cells. M.W. Ro omi, N.W. Ro omi, T. Kalinovsky, J C Monterrery, M Rath, and A Niedzwiecki BioFactors 2008; 33; 85-97

Inhibition of Pulmonary Metastasis of Melanoma B16FO Cells in C57BL/6 Mice by a Nutrient Mixture Consisting of Ascorbic Acid, Lysine, Proline, Arginine, and Green Tea Extract M W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Experimental Lung Research 2006; 32(10):517-30

ANGIOGENEZA

Distinct patterns of matrix metalloproteinase-2 and -9 expression in normal human cell lines M W Ro omi, J C Monterrery, T Kalinovsky, M Rath, and A Niedzwiecki Oncology Reports – 2009; 21: 821-826

Patterns of MMP-2 and MMP-9 expression in human cancer cell lines

M.W. Ro omi, J.C. Monterrery, T. Kalinovsky, M. Rath, and A. Niedzwiecki. Oncology Reports

2009; 21:1323-1333

Antiangiogenic prop erties of a nutrient mixture in a mo del of hemangioma.

M.W. Ro omi, T. Kalinovsky, M. Rath, and A. Niedzwiecki.

Experimental Oncology – Accepted 10/26/09

A novel nutrient mixture containing ascorbic acid, lysine, proline and green tea extract inhibits critical parameters in angiogenesis M W Ro omi, V Ivanov, T. Kalinovsky, A. Niedzwiecki, M. Rath in Anti-Angiogenic. Functional and Medicinal Fo o ds, edited by Losso JN, Shahidi F, Bagchi D, CRC Press, Taylor& Francis Group, Boca Raton, London, New York, 2007, pages 561-580

Inhibitory Effect of a Mixture Containing Ascorbic Acid, Lysine, Proline, and Green Tea Extract on Critical Parameters in Angiogenesis M W Ro omi, N.W. Ro omi, V. Ivanov, T. Kalinovsky, A. Niedzwiecki, M. Rath. Oncology Reports 2005, 14(4), 807-815

Antiangiogenic Effects of a Nutrient Mixture on Human Umbilical Vein Endothelial Cells M W Ro omi, N W Ro omi, V Ivanov, T Kalinovsky, A Niedzwiecki, M Rath Oncology Reports 2005;14(6):1399-404

Dalsza bibliografia

De Prithwish et al , Breast cancer incidence and hormone replacement therapy in Canada. J Natl Cancer Inst 2010; 102: 1-7

Jemal A et al , Global cancer statistics, CA Cancer J Clin 2011; 61: 69-90

Jemal A et al., Trends in the Leading Causes of Death in the United States, 1970-2002 JAMA 2005, 294: 1255-1259

Hirsh J, An Anniversary for Cancer Chemotherapy

JAMA 2006; 296; 1518-1520

Phang J M et al , The metab olism of proline, a stress substance, mo dulates carcinogenic pathways Amino Acids, 2008; 35; 681-690

Duffy M J , The urokinase plasminogen activator system: role in malignancy

Curr Pharm Des , 2004; 10; 39-49

Henriet P et al , Contact with fibrillar collagen inhibits melanoma cell proliferation by up-regulating p27 KIP1 Proc Natl Acad Sci USA, 2000; 97; 1002610031.

K. Almholt et al., Reduced metastasis of transgenic mammary cancer in urokinase deficient mice. Int. J. Cancer 2005; 113: 525-532

Ruhul Amin A.R.M. et al., Persp ectives for Cancer Prevention with Natural Comp ounds. J. Clin. Oncol. 2009; 27: 2712-2725

Oak Min-Ho et al., Antiangiogenic prop erties of natural p olyphenols from red wine and green tea. J. Nutr. Biochem. 2005; 16, 1-8

Morgan G et al., The Contribution of Cytotoxic Chemotherapy to 5-year Survival in Adult Malignancies Clin Oncol 2004; 16: 549-560

Ważne strony internetowe

Podczas lektury niniejszej książki mogliście natrafić na pewne tematy, o których chcielibyście dowiedzieć się więcej. Oto adresy kilku stron internetowych, które pomogliśmy stworzyć Wszelkie zamieszczone tam informacje są w pełni obiektywne.

• www.drrathresearch.org

oficjalna strona internetowa naszego instytutu badawczego w Kalifornii

• www.wha-www.org

darmowy kurs edukacji zdrowotnej dla każdego

• www.wha-www.org/en/library/index.html

biblioteka online z bazą tekstów dotyczących medycyny

naturalnej, kierowanych do specjalistów i pacjentów

• www.hp cm.org

(Health Professionals for Cellular Medicine)

oficjalna strona internetowa zrzesza jąca sp ecjalistów

w dziedzinie medycyny naturalnej

Od zarania dziejów ludzkość zmaga się z chorobą, która w większości przypadków okazuje się nieuleczalna – jest nią rak. Od niemal stu lat choroba ta wyznacza kierunek inwestycji przemysłu farmaceutycznego, który przekształcił epidemię raka w biznes wart wiele miliardów dolarów.

Wynik tego postępowania był łatwy do przewidzenia. Dziś, na początku XXI wieku, rak rozprzestrzenił się na skalę globalną; liczba śmiertelnych przypadków zachorowań na większość nowotworów zwiększa się z roku na rok, a rosnące w zawrotnym tempie koszty leczenia rujnują miliony pacjentów i budżety wielu krajów.

Niniejsza książka zwiastuje schyłek tej tragicznej epoki. Prezentowane w niej metody leczenia, wykorzystujące medycynę naturalną, wykazały się skutecznością w blokowaniu wszystkich kluczowych mechanizmów, czyniących raka tak śmiertelnym.

Wraz z publikacją tej książki, „wiek zatruwania” ludzi chemio- i radioterapią ustąpi miejsca „wiekowi regulacji komórkowej”.

Nie twierdzimy w tej książce, że w pełni osiągnęliśmy już cel, jakim jest zwycięstwo nad rakiem, jednak z pewnością utoruje ona drogę procesom, które zmienią raka w chorobę uleczalną.

ISBN 978-90-76332-78-9

Wszelkie dochody ze sprzedaży niniejszej książki przekazane zostaną na rzecz fundacji Dr. Rath Health Foundation, organizacji non-profit zajmującej się badaniami i edukacją w zakresie medycy naturalnej.

www.dr-rath-health-foundation.org

Dr med. Matthias Rath

Dr Aleksandra Niedzwiecki