Cukrzyca – Obniż poziom cukru we krwi naturalnie i skutecznie dzięki mikroskładnikom odżywczym

CUKRZYCA

Obniż poziom cukru we krwi naturalnie i skutecznie dzięki mikroskładnikom odżywczym

Cukrzyca – Obniż poziom cukru we krwi naturalnie i skutecznie dzięki mikroskładnikom odżywczym

Instytut Badawczy Dr. Ratha, San Jose, Kalifornia

Wydanie pierwsze

© 2024 Dr. Rath Health Foundation

Dystrybucja:

Dr. Rath Education Services B.V. Postbus 656, NL-6400 AR Heerlen

Tel.: 0031-457-111 222 Faks: 0031-457-111 119

E-Mail: info@rath-eduserv.com Internet: www.drrathbooks.com

Publikacja wydana przez Fundację Zdrowia Dr. Ratha. Wszelkie prawa zastrzeżone. Poszczególne strony niniejszej broszury mogą być kopiowane wyłącznie do celów prywatnych i niekomercyjnych. Jakiekolwiek bezpośrednie lub pośrednie komercyjne wykorzystanie niniejszej broszury lub jej części w jakikolwiek sposób jest surowo zabronione bez pisemnej zgody autorów.

CUKRZYCA: POWSZECHNA CHOROBA I GLOBALNY PROBLEM

Cukrzyca jest szybko rozwijającą się chorobą metaboliczną na całym świecie, w której trzustka produkuje zbyt mało insuliny lub organizm nie może prawidłowo reagować na wytwarzaną insulinę. Rezultatem jest znacznie podwyższony poziom cukru we krwi, który może spowodować poważne uszkodzenie wielu narządów.

Szacuje się, że na całym świecie na cukrzycę choruje 537 milionów dorosłych w wieku od 20 do 79 lat. Przewiduje się, że liczba ta wzrośnie do 643 milionów do 2030 roku i 783 milionów do 2045 roku. Ponadto 1,5 miliona zgonów rocznie jest bezpośrednio związanych z cukrzycą.

Niepokojąca jest również wysoka liczba nierozpoznanych przypadków cukrzycy. Eksperci szacują, że około 240 milionów ludzi na całym świecie żyje z nierozpoznaną cukrzycą. Jest to poważny problem, ponieważ nieleczona cukrzyca może się pogarszać i prowadzić do poważnych powikłań. W 2019 r. choroba metaboliczna spowodowała 460 000 zgonów z powodu chorób nerek i była odpowiedzialna za około 20% zgonów z powodu chorób układu krążenia.

Pokazuje to również, że leczenie cukrzycy jest nadal niewystarczające, pomimo stosowania różnych metod farmakologicz-

nych. Od dawna wiadomo, że mikroelementy (komórkowe składniki odżywcze) – przede wszystkim witamina C – mają kluczowe znaczenie w zapobieganiu i wspomaganiu leczenia cukrzycy oraz że przewlekły niedobór mikroelementów może wywołać lub pogorszyć tę chorobę metaboliczną. Obszerne badania w dziedzinie medycyny komórkowej (str. 35) i badania naturopatyczne na przestrzeni wielu dziesięcioleci dowiodły, że mikroelementy w optymalnych dawkach i składzie mogą skutecznie wpływać na kilka mechanizmów komórkowych związanych z zaburzonym metabolizmem cukru. Niestety, wiedza ta była dotychczas ignorowana.

Celem niniejszej broszury jest dostarczenie cennych informacji na temat tego, w jaki sposób można zapobiegać podwyższonemu poziomowi cukru we krwi i kontrolować go w sposób naturalny i skuteczny. Ponadto broszura zawiera interesujące informacje na temat nowych wyników badań przeprowadzonych przez Instytut Badawczy dr. Ratha (str. 36) na temat wpływu mikroskładników odżywczych na cukrzycę i zawiera wskazówki, jak zapobiegać cukrzycy i radzić sobie z nią w codziennym życiu.

CO TO JEST CUKRZYCA?

Cukrzyca jest przewlekłą chorobą metaboliczną, której główną cechą jest zbyt wysoki poziom cukru we krwi. Istnieją trzy główne formy: postać wrodzona (typ 1), postać nabyta (typ 2) i cukrzyca ciążowa. Podstawą wszystkich form cukrzycy jest niewystarczająca produkcja lub brak produkcji hormonu insuliny, który jest wytwarzany przez trzustkę. Insulina zapewnia wchłanianie cukru (glukozy) z krwi do komórek organizmu. Obniża to poziom cukru we krwi.

Kiedy ludzie mówią o cukrzycy, zwykle mają na myśli typ 2, który stanowi ponad 90 procent przypadków. Często występuje dopiero w starszym wieku i dlatego jest również określana jako cukrzyca dorosłych. Jednak coraz więcej młodych ludzi, a nawet dzieci, cierpi obecnie na cukrzycę typu 2. W cukrzycy typu 2 komórki trzustki są w stanie produkować insulinę, ale komórki organizmu nie reagują już wystarczająco na ten hormon. Stan ten, znany jako insulinooporność, jest spowodowany niezdrową dietą i otyłością, i prowadzi do zbyt wysokiego stężenia insuliny we krwi, czyli hiperinsulinemii. Nie zwiększa to jednak transportu glukozy z krwi do komórek organizmu. W rezultacie zarówno poziom glukozy we krwi, jak i insuliny pozostają chronicznie podwyższone. Z biegiem czasu komórki trzustki pro -

dukujące insulinę tracą funkcję na skutek wyczerpania rezerw wydzielniczych, przez co produkcja insuliny znacznie spada. W cukrzycy typu 1, która zwykle pojawia się w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania, komórki trzustki produkujące insulinę są atakowane i niszczone przez własny układ odpornościowy organizmu. W rezultacie trzustka z czasem produkuje coraz mniej insuliny, przez co komórki nie mogą już skutecznie wchłaniać i przetwarzać cukru z pożywienia. W obu postaciach cukrzycy we krwi krąży zwiększona ilość niewchłoniętego cukru.

Cukrzyca ciążowa to tymczasowy wzrost poziomu cukru we krwi podczas ciąży, który może mieć wpływ na przebieg ciąży i zdrowie dziecka. Komórki wolniej wchłaniają cukier z pożywienia, powodując wzrost poziomu cukru we krwi. Po porodzie poziom cukru we krwi zwykle ponownie się normalizuje. Kobiety z cukrzycą ciążową są jednak bardziej narażone na rozwój cukrzycy typu 2 w późniejszym okresie. Powinny one zatem częściej kontrolować poziom cukru we krwi.

POZIOM INSULINY I CUKRU WE KRWI

Glukoza należy do grupy węglowodanów znanych jako cukry proste. Po posiłku organizm wchłania glukozę do krwi przez jelito cienkie. Wzrost ten sygnalizuje niektórym komórkom trzustki, zwanym komórkami beta, uwolnienie insuliny.

Insulina wiąże się z określonymi receptorami w komórkach organizmu i wspomaga transport glukozy z krwi do komórek,

gdzie służy jako źródło energii dla metabolizmu. Insulina reguluje zatem poziom glukozy we krwi. W cukrzycy ten normalny metabolizm glukozy jest zaburzony. Brak insuliny lub insulinooporność w komórkach prowadzi do podwyższonego poziomu cukru we krwi i długotrwałych problemów zdrowotnych.

Receptor insuliny

Glukoza

Trzustka

Komórka

Insulina

ZDROWY

Trzustka

CUKRZYCA TYPU 2

Komórki reagują na insulinę, otwierając kanał dla wychwytu glukozy.

Receptor insuliny

Insulina

Glukoza

Komórka

Komórki nie reagują na insulinę, a wychwyt glukozy jest zablokowany.

Normalny metabolizm glukozy w porównaniu z upośledzonym metabolizmem glukozy w cukrzycy typu 2.

KONSEKWENCJE OBNIŻONEGO POZIOMU GLUKOZY WE KRWI NA POZIOMIE KOMÓRKOWYM

Zasadniczo cukier (glukoza) jest ważnym składnikiem dla różnych procesów zachodzących w organizmie; w szczególności nasz mózg i układ nerwowy mają wysokie zużycie. Jeśli jednak występuje nadmiar cząsteczek cukru przez dłuższy czas, istnieje ryzyko poważnego uszkodzenia prawie wszystkich narządów, co prowadzi do: zawałów serca, udarów mózgu, chorób naczyń obwodowych, uszkodzenia nerwów i wielu innych powikłań.

Te wtórne choroby są spowodowane uszkodzeniem komórek, które występuje, gdy zbyt dużo cukru jest transportowane do komórek narządów i tkanek. Wpływ podwyższonego poziomu cukru we krwi na procesy komórkowe może być wieloraki:

• Powstaje więcej wolnych rodników, które atakują komórki, zmieniając ich strukturę i zaburzając ich funkcjonowanie, a w najgorszym przypadku uszkadzając DNA.

• S tres oksydacyjny, który jest spowodowany nadmiarem wolnych rodników, przyspiesza proces starzenia się organizmu i przyczynia się do rozwoju różnych chorób przewlekłych i ostrych.

• Uszkodzenie transportującej tlen hemoglobiny w czerwonych krwinkach (erytrocytach) upośledza dostarczanie tlenu do wszystkich komórek ciała.

• F unkcjonowanie układu odpornościowego jest upośledzone, ponieważ cukier ma szkodliwy wpływ na białe krwinki (leukocyty), które biorą udział w obronie immunologicznej.

• Wewnątrzkomórkowy transport glukozy jest upośledzony z powodu ograniczonej skuteczności insuliny.

• W organizmie powstają procesy zapalne

• Sprzyja to powstawaniu złożonych struktur cukrowych, tzw. końcowych produktów zaawansowanej glikacji (AGEs), które następnie odkładają się w ścianach naczyń krwionośnych i innych narządach, takich jak nerki, oczy, nerwy i wątroba, znacznie upośledzając ich funkcjonowanie.

• Tkanka łączna jest osłabiona. Jest to spowodowane zmniejszoną produkcją kolagenu.

Wszystko to jest wywoływane i wspierane przez przewlekły niedobór komórkowych składników odżywczych – zwłaszcza witaminy C – co jest charakterystyczne dla cukrzycy, ponieważ wysoki poziom cukru we krwi uniemożliwia wystarczające wchłanianie witaminy C. Rezultatem

JAK OBJAWIA SIĘ CUKRZYCA?

Cukrzyca wszystkich typów rozwija się stopniowo i często pozostaje niezauważona przez długi czas. Typowe objawy pojawiają się zwykle dopiero wtedy, gdy poziom cukru we krwi gwałtownie wzrasta, a metabolizm zostaje zaburzony. Pierwszym objawm jest zwiększone oddawanie moczu. Ciało próbuje wydalić nadmiar cukru z moczem, co z kolei prowadzi do silnego pragnienia. Inne typowe objawy cukrzycy to:

• zachcianki

• nudności

• brak koncentracji

• zawroty głowy

• swędzenie

• zmęczenie i szybkie wyczerpanie

jest destabilizacja tkanki ciała, podobna do szkorbutu, w połączeniu z typowymi powikłaniami wspomnianymi powyżej. (Więcej na ten temat w rozdziale „Choroby wtórne związane z cukrzycą i długotrwałe uszkodzenia”).

Inne objawy występujące później to na przykład:

• podatność na infekcje

• zaburzenia gojenia się ran

• zaburzenia potencji

• zaburzenia widzenia

Jeśli choroba jest bardzo zaawansowana, mogą wystąpić wady narządowe.

CHOROBY WTÓRNE ZWIĄZANE Z CUKRZYCĄ

I DŁUGOTRWAŁE USZKODZENIA

Wszędzie tam, gdzie naczynia krwionośne są uszkodzone przez podwyższony poziom cukru we krwi, mogą wystąpić choroby wtórne. Przyczyną uszkodzenia naczyń krwionośnych jest zazwyczaj brak witamin i innych ważnych mikroskładników w komórkach ściany naczyniowej.

Staje się to szczególnie problematyczne, jeśli deficyt składników odżywczych w komórkach nie zostanie uzupełniony na wczesnym etapie. Istnieje wówczas ryzyko jeszcze poważniejszych powikłań, takich jak ślepota w wyniku cukrzycowej choroby oczu i amputacja stopy w wyniku zespołu stopy cukrzycowej.

Choroby układu krążenia

Pacjenci z cukrzycą są nawet trzykrotnie bardziej narażeni na choroby układu krążenia niż osoby bez cukrzycy. Choroby układu krążenia są również najczęstszą przyczyną zgonów wśród diabetyków.

Stale podwyższony poziom cukru we krwi w cukrzycy może uszkadzać ściany naczyń krwionośnych i prowadzić do miażdżycy tętnic (stwardnienia tętnic). W przypadku miażdżycy, tłuszcze, cholesterol i inne substancje odkładają się w ścianach tętnic, co utrudnia przepływ krwi i może spowodować zawał serca lub udar mózgu. Proces

miażdżycy tętnic jest zwykle spowodowany brakiem witaminy C i innych mikroskładników w diecie, co powoduje strukturalne osłabienie ścian tętnic. W tej szczególnej sytuacji metabolicznej organizm wytwarza więcej „cząsteczek naprawczych”, takich jak cholesterol, lipoproteiny i inne czynniki, aby odłożyć je w ścianach naczyń i ustabilizować je. Towarzyszy temu pogrubienie ścian naczyń krwionośnych, co również zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia innych schorzeń układu sercowo-naczyniowego, takich jak nadciśnienie, choroba wieńcowa i zaburzenia krążenia. Wysoki poziom cukru we krwi nasila ten proces, ponieważ dodatkowo hamuje transport witaminy C do komórek naczyniowych. Pogłębia to niedobór witaminy C. Produkcja kolagenu ulega dalszemu zmniejszeniu, a naczynia krwionośne dalszemu osłabieniu. Jeśli przyczyna strukturalnego osłabienia naczyń krwionośnych – niedobór witaminy C – nie zostanie usunięta, ryzyko zatoru naczyniowego, który może prowadzić do zawału serca, dramatycznie wzrasta.

Udar

Osoby z cukrzycą mają zwiększone ryzyko udaru niedokrwiennego, w którym dochodzi do zablokowania naczyń krwionośnych lub tętnicy szyjnej. Praktycznie

odcina to dopływ krwi do mózgu. Ryzyko wystąpienia udaru jest ponad trzykrotnie wyższe u pacjentów z cukrzycą niż u osób bez cukrzycy.

Podobnie jak w przypadku zawałów serca, podstawową przyczyną udarów jest miażdżyca tętnic, która jest spowodowana długotrwałym niedoborem witaminy C i innych ważnych dla komórek substancji.

Neuropatia

Małe naczynia krwionośne poprzez krew zaopatrują w tlen i składniki odżywcze układ nerwowy. Utrzymujący się wysoki poziom cukru we krwi może uszkodzić te naczynia i doprowadzić do uszkodzenia nerwów. Jest to znane jako „neuropatia cukrzycowa”. Neuropatia cukrzycowa jest chorobą nerwów obwodowych, która może występować jako „polineuropatia” lub „neuropatia autonomiczna”.

Polineuropatia wpływa na nerwy odpowiedzialne za ruch mięśni i wrażliwość skóry na dotyk. Pacjenci doświadczają zaburzeń czucia, takich jak mrowienie, drętwienie lub ból stóp i dłoni. Około 30% osób z cukrzycą typu 1 i 2 cierpi na tę formę neuropatii cukrzycowej.

W neuropatii autonomicznej uszkodzeniu ulegają nerwy kontrolujące pracę narządów wewnętrznych. Ta forma neuropatii może prowadzić do zaburzeń ruchów

przewodu pokarmowego (perystaltyki) i regulacji częstości akcji serca. Często występują również zaburzenia seksualne, takie jak zaburzenia erekcji i problemy z ejakulacją.

Retinopatia

W oczach małe naczynia krwionośne siatkówki mogą zostać uszkodzone przez podwyższony poziom cukru we krwi. Choroba ta znana jest jako „retinopatia cukrzycowa”. Około 27% diabetyków na całym świecie cierpi na retinopatię.

Retinopatia cukrzycowa początkowo przebiega bezobjawowo. Dopiero po pewnym czasie wzrok ulega powolnemu pogorszeniu z objawami takimi jak niewyraźne i zniekształcone widzenie, ciemne plamy oraz szara lub czerwona mgiełka w polu widzenia. Istnieje ryzyko ślepoty, jeśli retinopatia cukrzycowa zostanie rozpoznana i leczona zbyt późno.

Nefropatia

Jedną z najczęstszych konsekwencji cukrzycy jest uszkodzenie nerek, znane jako „nefropatia cukrzycowa”. U około 20–50 % osób z cukrzycą typu 2 w ciągu życia rozwija się cukrzycowa choroba nerek.

Nefropatia cukrzycowa występuje, gdy stale podwyższony poziom glukozy we krwi uszkadza naczynia krwionośne w nerkach, które filtrują produkty przemiany

MÓZG

 Udar

SERCE I KRĄŻENIE

 Miażdżyca tętnic

 Choroba wieńcowa

 Wysokie ciśnienie krwi

 Atak serca

PÓŹNE SKUTKI CUKRZYCY

OCZY

 Retinopatia  Ślepota

NOGI

 Choroba okluzyjna tętnic obwodowych

NERKI

 Nefropatia (choroba nerek)

 Niewydolność nerek (osłabienie funkcji nerek)

 Niewydolność nerek z późniejszą dializą

UKŁAD NERWOWY

 Neuropatia (choroba nerwów obwodowych)

STOPY

 Zespół stopy cukrzycowej

 Amputacja

Osoby z cukrzycą mają zwiększone ryzyko wystąpienia wielu chorób wtórnych w całym organizmie. Najbardziej dotknięte są narządy wymienione powyżej.

materii z krwi. Jeśli produkty odpadowe nie są już prawidłowo usuwane z krwi, jest to znane jako niewydolność nerek. W przypadku całkowitej niewydolności nerek pacjenci są trwale uzależnieni od płukania krwi (dializy).

Choroba okluzyjna tętnic obwodowych (PAD)

Zaburzenia krążenia dotyczą również rąk i nóg. Jeśli nie są one wystarczająco ukrwione, określa się to mianem „choroby okluzyjnej tętnic obwodowych” (PAD). Przyczyną jest zwykle miażdżyca tętnic, w której tętnice zaopatrujące kończyny w krew są zwężone lub zablokowane przez złogi naczyniowe (patrz „Choroby układu krążenia”).

PAD dotyka ponad 200 milionów pacjentów na całym świecie, w tym 12 milionów w USA i 1 milion w Niemczech.

Zespół stopy cukrzycowej

Podwyższony poziom cukru we krwi może uszkodzić nerwy i naczynia krwionośne w stopach diabetyków i prowadzić do „zespołu stopy cukrzycowej”, który charakteryzuje się zmniejszoną wrażliwością na ból i temperaturę, a także drętwieniem stóp. Drobne urazy lub skaleczenia stóp przestają być prawidłowo postrzegane, przez co mogą niezauważenie przekształcić się w większe, źle gojące się rany. Jeśli dodać do tego zaburzenia

krążenia, całe obszary tkanki na stopie mogą obumrzeć. Zespół stopy cukrzycowej jest jedną z najczęstszych przyczyn amputacji stóp.

Prawdopodobieństwo wystąpienia zespołu stopy cukrzycowej w ciągu całego życia diabetyka wynosi 19–34%; roczny wskaźnik zachorowalności wynosi około 2%. 70 % wszystkich amputacji stóp dotyczy osób z cukrzycą.

Cząsteczka sacharozy (cukru)

Cukier domowy (sacharoza) może uszkadzać komórki i sprzyjać cukrzycy.

Glukoza Fruktoza

Brak ruchu, stres i niezrównoważona

dieta mogą być czynnikami wywołującymi cukrzycę typu 2.

PRZYCZYNY I CZYNNIKI RYZYKA CUKRZYCY

W przeciwieństwie do cukrzycy typu 1, która jest chorobą autoimmunologiczną, cukrzyca typu 2 jest jedną z chorób cywilizacyjnych – rozwija się w związku z nawykami dotyczącymi stylu życia, które są szczególnie rozpowszechnione w krajach uprzemysłowionych: błędami dietetycznymi, w tym chronicznym niedoborem mikroskładników, nadwagą (otyłością) i brakiem ruchu. Inne czynniki sprzyjające cukrzycy typu 2 obejmują starszy wiek, cukrzycę w rodzinie, podwyższony poziom lipidów we krwi, wysokie ciśnienie krwi, palenie tytoniu, stres i stosowanie niektórych leków (w tym glukokortykoidów, leków moczopędnych i beta-blokerów przepisywanych na nadciśnienie oraz statyn obniżających poziom cholesterolu). Wiele z tych czynników wiąże się z niedoborem komórkowych

składników odżywczych. Na przykład organizm zużywa więcej witamin pod wpływem stresu lub w odpowiedzi na toksyny środowiskowe, takie jak dym papierosowy. Ponieważ osoby starsze są częściej dotknięte niedożywieniem, niedobory mikroelementów są u nich również bardziej powszechne. Ponadto wielu seniorów przyjmuje całą gamę leków, które mogą pogłębiać niedobory mikroskładników.

Badając przyczyny, medycyna konwencjonalna pomija chroniczny brak mikroskładników odżywczych w komórkach trzustki produkujących insulinę, który został zdefiniowany przez medycynę komórkową wiele lat temu jako główna przyczyna cukrzycy. Towarzyszy temu przewlekły niedobór mikroelementów w ścianach tętnic i in-

nych narządach organizmu, co prowadzi do opisanych powyżej długoterminowych konsekwencji.

PRZYCZYNA POWIKŁAŃ

NACZYNIOWYCH CUKRZYCY: PODOBIEŃSTWO STRUKTURALNE

WITAMINY C I GLUKOZY

Klucz do zrozumienia powikłań naczyniowych cukrzycy leży na poziomie cząsteczek glukozy i witaminy C, które są strukturalnie bardzo podobne i wykorzystują te same

drogi wejścia (transportery), aby dostać się do komórek. Podwyższony poziom cukru we krwi prowadzi do przeciążenia tych kanałów transportowych cząsteczkami cukru, a jednocześnie do przemieszczenia cząsteczek witaminy C, co skutkuje niedoborem witaminy C w komórkach ścian naczyń krwionośnych. Niedobór ten utrudnia przede wszystkim produkcję kolagenu i mechanizmy obronne organizmu. W wyniku patologicznego pogrubienia ściany naczyń krwionośnych pojawiają sią zaburzenia krążenia, jak też może dojść do zamknięcia naszynia, skutkującego zawałem serca.

JAK DIAGNOZUJE SIĘ CUKRZYCĘ

W przypadku podejrzenia cukrzycy typu 2 przeprowadza się badanie fizykalne, a następnie pobiera próbkę krwi w celu określenia poziomu glukozy we krwi i innych wartości. Ponieważ poziom glukozy we krwi nie jest stały, ale podlega naturalnym wahaniom, zwykle przeprowadza się kilka różnych testów w celu oceny poziomu glukozy we krwi:

• Poziom glukozy we krwi na czczo jest mierzony po co najmniej 8 godzinach bez przyjmowania pokarmu. Poziom glukozy we krwi na czczo wynoszący 126 mg/dl (7,0 mmol/l) lub wyższy wskazuje na cukrzycę.

• Doustny test tolerancji glukozy mierzy, jak dobrze organizm może przetworzyć dużą ilość cukru. W tym celu pacjent wypija roztwór glukozy na czczo przez 8 godzin. Dwie godziny później lekarz mierzy poziom cukru we krwi. Poziom cukru we krwi wynoszący 200 mg/dl (11,1 mmol/l) lub wyższy wskazuje na cukrzycę typu 2.

• Pomiar stężenia glukozy we krwi i doustny test tolerancji glukozy pokazują jedynie aktualną ilość cukru we krwi. Natomiast pomiar wartości HbA1c pozwala określić długoterminową wartość stężenia glukozy we krwi. Wskazuje ona, jak

wysoki był średni poziom cukru we krwi w ciągu ostatnich dwóch do czterech miesięcy. HbA1c to skrót hemoglobiny glikowanej i jest to "scukrzona" część czerwonego barwnika krwi – hemoglobiny, która powstaje, gdy glukoza we krwi wiąże się z hemoglobiną. Im więcej cukru we krwi, tym więcej cukru wiąże się z hemoglobiną i tym wyższa jest wartość HbA1c. Cukrzyca występuje, gdy wartość HbA1c wynosi 6,5% lub więcej.

• Sporadyczna wartość stężenia glukozy we krwi jest określana podczas losowego badania krwi bez uwzględnienia pory dnia lub ostatniego spożycia pokarmu. Jeśli podczas takiego pomiaru stężenie glukozy we krwi wynosi 200 mg/dl lub więcej, podejrzewa się cukrzycę.

Jeśli poziom glukozy we krwi jest powyżej normalnego zakresu, ale poniżej progu diagnozy cukrzycy typu 2, jest to znane jako stan przedcukrzycowy. Osoby ze stanem przedcukrzycowym mają zwiększone ryzyko rozwoju cukrzycy. Wczesne rozpoznanie stanu przedcukrzycowego jest zatem ważne, aby zapobiec rozwojowi cukrzycy typu 2. Jeśli lekarz wykryje podwyższony poziom glukozy we krwi, zwykle przeprowadza się dalsze badanie w celu potwierdzenia diagnozy. Wynika to z faktu, że raz zmierzony podwyższony poziom glukozy we krwi nie oznacza od razu, że masz cukrzycę.

Uwaga: Gdy na kolejnych stronach mowa jest o „cukrzycy”, odnosi się to do typu 2.

PRZEGLĄD WARTOŚCI DIAGNOSTYCZNYCH DLA CUKRZYCY

Brak cukrzycy Stan przedcukrzycowy Cukrzyca

Test stężenia glukozy we krwi na czczo poniżej 100 mg/dl100 – 125 mg/dl 126 mg/dl albo wyższy

Test HbA1c poniżej 5,7 %5,7 – 6,4 %6,5 % albo wyższy

Test tolerancji glukozy poniżej 140 mg/dl140 – 199 mg/dl

Sporadyczny pomiar stężenia glukozy we krwi Brak Brak

Oficjalne wartości referencyjne i testy do diagnozowania cukrzycy.

200 mg/dl albo wyższy

200 mg/dl (11,1 mmol/l) albo wyższy

INTERWENCJE MEDYCZNE I NATURALNE STRATEGIE

LECZENIA

CUKRZYCY TYPU 2

Konwencjonalne leczenie cukrzycy koncentruje się na środkach promujących zdrowy styl życia, takich jak odpowiednie żywienie i ćwiczenia fizyczne, a także – zwykle przez całe życie – sztuczna kontrola poziomu glukozy we krwi za pomocą leków przeciwcukrzycowych. Dostępne są tak zwane leki przeciwcukrzycowe i/lub insulina, którą należy wstrzykiwać. Jednak rzeczywista przyczyna cukrzycy i uszkodzenia naczyń krwionośnych, które występują w całym organizmie w wyniku podwyższonego poziomu cukru we krwi, pozostają nieleczone za pomocą tych interwencji farmakologicznych.

Obniżenie poziomu cukru we krwi jest koniecznym, ale niewystarczającym środkiem w leczeniu cukrzycy. Aby skutecznie zapobiegać i leczyć cukrzycę, ważne jest zrozumienie złożoności tej choroby i czynników leżących u jej podstaw.

KOMÓRKOWE SKŁADNIKI ODŻYWCZE – UKIERUNKOWANE NA PRZYCZYNĘ, PREWENCYJNE I WSPOMAGAJĄCE

Medycyna komórkowa uznaje długotrwały niedobór pewnych niezbędnych mikroelementów w komórkach trzustki produkującej insulinę, ścianach naczyń krwionośnych i innych narządach za główną przyczynę rozwoju cukrzycy

Glukoza ZDROWA

C

Drogi wejścia do błony komórkowej

Komórki ściany tętnic

Wpływ na tętnice

typu 2 i jej chorób wtórnych. Świadomość ta stanowi podstawę nowego, rozsądnego kierunku zapobiegania i wspomagania leczenia cukrzycy: optymalnego zaopatrzenia komórek w witaminy, minerały, ekstrakty roślinne i inne niezbędne mikroskładniki odżywcze. W określonych ilościach i kompozycjach mogą one nie tylko pomóc zmniejszyć ryzyko rozwoju cukrzycy

Zrównoważony Za dużo cukru, za mało witaminy C Kontrolowany

Zdrowy

Choroby układu krążenia

Zdrowy

Suplementacja witaminą C jest ważnym środkiem zapobiegania chorobom sercowo-naczyniowym.

Witamina

typu 2, ale także poprawić kontrolę poziomu cukru we krwi i zapobiegać powikłaniom związanym z cukrzycą.

Mikroskładniki odżywcze mają pewne istotne właściwości, które są korzystne dla pacjentów z cukrzycą:

• Witamina C, witamina E, karotenoidy i niektóre inne witaminy, minerały i wtórne substancje roślinne chronią przed stresem oksydacyjnym.

• Różne mikroskładniki wykazują działanie przeciwzapalne poprzez zmniejszenie produkcji różnych czynników biologicznych, które są zaangażowane w proces zapalny w cukrzycy.

• Wiele mikroskładników wspiera układ odpornościowy, który jest osłabiony przez cukrzycę. Pełniąc tę funkcję, komórkowe składniki odżywcze pomagają również zapobiegać rozwojowi bakterii i grzybów, czemu sprzyja wysoki poziom cukru we krwi.

Ponadto mikroskładniki odżywcze mogą bezpośrednio wpływać na kluczowe mechanizmy komórkowe w cukrzycy:

• Wiele witamin, minerałów, aminokwasów i wtórnych substancji roślinnych zwiększa wchłanianie glukozy do komórek. Gdy więcej glukozy jest wchła-

niane do komórek, mniej cukru pozostaje we krwi. Jest to ważne dla utrzymania cukrzycy pod kontrolą i uniknięcia powikłań.

• Niektóre mikroskładniki zwiększają produkcję insuliny w komórkach trzustki. Zwiększona produkcja insuliny prowadzi do skuteczniejszego wchłaniania glukozy z krwi do komórek, a tym samym do obniżenia poziomu glukozy we krwi.

• Podwyższony poziom cukru we krwi sprzyja powstawaniu i odkładaniu się złożonych struktur cukrowych (AGEs). Mają one toksyczny wpływ w szczególności na układ nerwowy. Określone mikroskładniki odżywcze chronią przed uszkodzeniami powodowanymi przez AGEs.

Mikroskładniki odżywcze oferują szereg korzyści dla metabolizmu diabetyków, które wykraczają poza działanie leków farmaceutycznych. Wsparcie komórkowymi składnikami odżywczymi charakteryzuje się nie tylko poprawą i normalizacją poziomu cukru we krwi, ale także ochroną przed różnymi mechanizmami uszkadzającymi komórki związanymi z cukrzycą. A wszystko to bez żadnych skutków ubocznych.

Zróżnicowana dieta z dużą ilością produktów pełnoziarnistych, świeżych owoców i warzyw, ale także mleka i produktów mlecznych, ryb i mięsa w umiarkowanych ilościach dostarcza wielu ważnych mikroskładników dlatego jest istotnym elementem zapobiegania i leczenia cukrzycy. Jednak sama zmiana diety często nie wystarcza. Uzupełnienie diety o ukierunkowaną kompozycję komórkowych składników odżywczych być przydatnym środkiem wspomagającym, zwłaszcza jeśli jesteś w grupie zwiększonego ryzyka lub już chorujesz na cukrzycę. Wyrównuje ona niedobory mikroelementów często występujące u diabetyków, chroni komórki przed uszkodzeniami spowodowanymi podwyższonym poziomem cukru we krwi i optymalizuje metabolizm glukozy w dłuższej perspektywie.

TE MIKROSKŁADNIKI ODŻYWCZE

SĄ WAŻNE PRZY CUKRZYCY

Regularne codzienne przyjmowanie szerokiej gamy witamin, minerałów, pierwiastków śladowych i aminokwasów jest pierwszym środkiem skutecznego zapobiegania lub wspomagania leczenia cukrzycy typu 2. Ich spożycie kompensuje niedobory, które mogą wystąpić w wyniku zwiększonych indywidualnych wymagań, nieprawidłowego lub złego odżywiania i innych czynników. Główną rolę odgrywają następujące substancje naturalne:

Witamina

C

Kwas askorbinowy jest jedną z najważniejszych komórkowych składników odżywczych o działaniu ochronnym. Witamina C nie jest wytwarzana w ludzkim organizmie i może być wchłaniana tylko poprzez zrównoważoną dietę z dużą ilością świeżych owoców i warzyw. Suplementacja witaminy C kompensuje jej niedobór w komórkach, który może wystąpić z powodu przemieszczenia tej witaminy podczas transportu komórkowego przy nadmiarze glukozy.

Witamina C ma wyraźne właściwości przeciwutleniające, które niezawodnie zwalczają wolne rodniki. Wolne rodniki powodują stres oksydacyjny, przyczyniający się do rozwoju insulinooporności. Jako

ważna cząsteczka do produkcji kolagenu i zdrowej tkanki łącznej, witamina C pomaga chronić i stabilizować ściany naczyń krwionośnych, zapobiegając w ten sposób poważnym powikłaniom cukrzycy.

Witamina C jest również niezbędna do produkcji energii, normalizacji poziomu cholesterolu i innych funkcji.

Witaminy z grupy B

Witaminy B1, B2, B3, B5, B6, B12 i biotyna są nośnikami bioenergii w metabolizmie komórkowym. Poprawiają wydajność metaboliczną, szczególnie w wątrobie, centrum kontroli metabolizmu organizmu.

Witamina B1 (tiamina) pomaga w przekształcaniu węglowodanów w glukozę. Jej niedobór może prowadzić do wahań poziomu cukru we krwi i nasilenia objawów neuropatii, które często występują w cukrzycy.

Witamina B3 (niacyna) może poprawić wrażliwość komórek na insulinę, co oznacza, że komórki mogą skuteczniej wchłaniać glukozę z krwi, a poziom cukru we krwi jest lepiej kontrolowany. Niacyna obniża również różne poziomy lipidów we krwi, które są często podwyższone u osób z cukrzycą typu 2.

JAK MIKROELEMENTY MOGĄ

POMÓC W LECZENIU CUKRZYCY

 Kontrola poziomu cukru we krwi

 Ochrona komórek przed stresem oksydacyjnym

 Kontrola stanów zapalnych

E B C

 Wsparcie funkcji odpornościowych

 Wspieranie syntezy insuliny

Witamina B6 (pirydoksyna) bierze udział w produkcji insuliny i odgrywa rolę w metabolizmie energetycznym aminokwasów. Niedobór witaminy B6 może prowadzić do podwyższonego poziomu homocysteiny, co dodatkowo zwiększa ryzyko choroby sercowo-naczyniowej.

Biotyna (witamina B7) bierze udział w syntezie kwasów tłuszczowych, które są niezbędne do produkcji energii, a tym samym wspomaga wykorzystanie glukozy w komórkach. Optymalna podaż biotyny może pomóc zmniejszyć wahania poziomu cukru we krwi. Biotyna stymuluje również enzym wątrobowy, który przekształca nadmiar glukozy w jej formę magazynową (glikogen).

Foliany (różne formy witaminy B9) mają właściwości przeciwzapalne i dlatego mogą mieć korzystny wpływ na przebieg cukrzycy. Obniżają również wartość HbA1c. Niedobór folianów sprzyja podwyższonemu poziomowi homocysteiny we krwi, co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem choroby sercowo-naczyniowej, będącej typowym powikłaniem cukrzycy.

Witamina B12 (kobalamina) jest ważna dla tworzenia czerwonych krwinek i funkcjonowania układu nerwowego. Niedobór witaminy B12 może prowadzić do objawów neuropatii, które są powszechne u osób z cukrzycą.

Witamina E

Ta rozpuszczalna w tłuszczach witamina jest silnym przeciwutleniaczem, który chroni komórki przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wolne rodniki, wystepujące częściej w metabolizmie cukrzycowym.

Arginina

Arginina jest aminokwasem, prekursorem tlenku azotu (NO), który jest ważny dla wzrostu, ochrony przed starzeniem się i funkcji odpornościowych. Suplementacja argininą może pomóc obniżyć wysokie ciśnienie krwi, zmniejszyć otyłość, poprawić insulinooporność i normalizować funkcjonowanie naczyń krwionośnych. Wszystkie te czynniki są typowymi problemami występującymi u diabetyków.

Lizyna

Ten niezbędny aminokwas nie jest wytwarzany przez organizm i dlatego musi być pozyskiwany z pożywienia lub suplementów. Lizyna jest składnikiem kolagenu, który zapewnia naszym naczyniom krwionośnym stabilność i elastyczność, a zatem odgrywa ważną rolę w zapobieganiu miażdżycy tętnic i innym powikłaniom związanym z cukrzycą. Ponadto lizyna może obniżać poziom cukru we krwi i hamować nieenzymatyczną glikację białek, w której cząsteczki cukru wiążą się z aminokwasami w białkach i w ten sposób zmieniają ich strukturę.

Wapń

Ten ważny minerał odgrywa rolę w uwalnianiu insuliny z komórek beta trzustki. Zrównoważony poziom wapnia może poprawić wrażliwość na insulinę. Wapń pomaga również regulować ciśnienie krwi. Ponieważ wysokie ciśnienie krwi jest częstym objawem towarzyszącym u osób z cukrzycą typu 2, normalizacja ciśnienia krwi jest ważna dla zmniejszenia ryzyka powikłań cukrzycy, zwłaszcza choroby sercowo-naczyniowej.

Magnez

Magnez odgrywa ważną rolę w regulacji metabolizmu glukozy i produkcji bioenergii. Może również pomóc ustabilizować poziom cukru we krwi. Niedobór magnezu zwiększa ryzyko neuropatii (uszkodzenia nerwów) i skurczów mięśni, które często występują u diabetyków.

Chrom

Jako biokatalizator, ten pierwiastek śladowy jest niezbędny do metabolizmu glukozy i insuliny. Wraz z magnezem bierze udział w regulacji działania insuliny.

Inozytol i cholina

Te dwa związki są składnikami lecytyny, materiału budulcowego błony komórkowej, której funkcja jest ważna dla transportu składników odżywczych do komórek. Inozytol przyczynia się do regulacji poziomu cukru we krwi, podczas gdy cholina

bierze udział w metabolizmie tłuszczów i reguluje poziom cholesterolu. Cholina ma również właściwości przeciwzapalne.

Mangan

Mangan jest niezbędnym pierwiastkiem śladowym i jako kofaktor dla różnych enzymów przeciwutleniających, i tym samym wspomaga ochronę przed stresem oksydacyjnym, podwyższonym przy cukrzycy.

Cynk

Jako jeden z najważniejszych pierwiastków śladowych, cynk jest składnikiem wielu enzymów i białek, które pełnią ważne funkcje komórkowe. Cynk odgrywa ważną rolę w metabolizmie insuliny, a jako przeciwutleniacz chroni komórki przed stresem oksydacyjnym. Ponadto cynk wspomaga gojenie się ran i funkcjonowanie układu odpornościowego, które jest często upośledzone u pacjentów z cukrzycą.

ZAPOBIEGANIE I LECZENIE WSPOMAGAJĄCE ZA POMOCĄ MIKROSKŁADNIKÓW

ODŻYWCZYCH: LICZY SIĘ SYNERGIA

Zasada synergii jest kluczowa w badaniach Instytutu dr. Ratha nad kompozycjami mikroskładników odżywczych, ponieważ wykorzystuje wzmacniający lub uzupełniający efekt poszczególnych składników w określonych połączeniach. Takie optymalnie zharmonizowane połączenie daje wyższy i trwalszy efekt w porównaniu z indywidualnie stosowanymi komórkowymi składnikami odżywczymi.

Różne ekstrakty roślinne Ekstrakty roślinne, takie jak ekstrakt z zielonej herbaty, ekstrakt z cynamonu i ekstrakt z pestek winogron są bogate we flawonoidy, polifenole i inne aktywne związki roślinne o właściwościach przeciwutleniających i przeciwzapalnych, które odgrywają rolę w zapobieganiu i leczeniu cukrzycy. Badania wykazały, że ekstrakt z cynamonu może obniżać poziom cukru we krwi i pomagać w leczeniu różnych powikłań cukrzycy. Katechiny z zielonej herbaty pomagają poprawić wrażliwość na insulinę. Ekstrakt z pestek winogron może pozytywnie wpływać na markery stanu zapalnego i poziom cukru we krwi u diabetyków.

POTWIERDZONE NAUKOWO: KORZYŚCI Z KOMÓRKOWYCH SKŁADNIKÓW

Wpływ różnych mikroskładników odżywczych na metabolizm cukrzycy był w ostatnich latach przedmiotem wielu badań naukowych. Badania te były jednak prowadzone głównie na pojedynczych składnikach — nie brano pod uwagę wpływu mikroskładników odżywczych w określonych kompozycjach. W przeciwieństwie do tego, zespół naukowców z Instytutu Badawczego dr. Ratha od samego początku wybrał podejście, które koncentruje się na wpływie synergistycznej kompozycji mikroskładników odżywczych, (strona 25), a tym samym wspiera kompleksową kontrolę chorobowego metabolizmu, jak również powikłań oraz uszkodzeń komórek i tkanek. Co ciekawe, w jednym z badań przeprowadzonych przez Instytut Badawczy dr. Ratha, kompozycja mikroskładników odżywczych okazała się nawet bardziej skuteczna niż powszechnie stosowany lek na cukrzycę – metformina.

Oto kilka interesujących wyników badań

Instytutu:

• W badaniu in vivo na myszach karmionych dietą wysokocukrową, połączenie naturalnych substancji doprowadziło do 4% niższego stężenia fruktozaminy

(wskaźnika cukru związanego z białkami) we krwi zwierząt. Z kolei stężenie fruktozaminy we krwi myszy, którym podawano metforminę zamiast mikroskładników odżywczych, wzrosło o 15%.

Poziom fruktozaminy dostarcza informacji o poziomie glikowanych (uszkodzonych) białek we krwi w okresie do trzech tygodni przed pobraniem próbki. Dla porównania: wartość HbA1c wskazuje, jak wysoki był średni poziom cukru we krwi w ciągu ostatnich dwóch do czterech miesięcy. Podwyższony poziom fruktozaminy pod wpływem metforminy wskazuje na nieodpowiednią kontrolę poziomu glukozy we krwi.

Dalsza analiza wykazała również, że myszy leczone metforminą miały obniżony poziom insuliny, podczas gdy poziom insuliny u myszy w grupie mikroelementów wzrósł z powrotem do normalnego poziomu. Wynik ten jest znaczący, ponieważ wzrost poziomu insuliny przyczynia się do lepszego wchłaniania glukozy do komórek, a tym samym do obniżenia poziomu cukru we krwi.

• W klinicznym badaniu pilotażowym potwierdzono również skuteczność mikroskładników odżywczych w obniżaniu podwyższonego poziomu cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą typu 2. Uczestnikom przez 6 miesięcy podawano kompozycję określonych witamin, aminokwasów i minerałów. Poziom glukozy we krwi spadł o 23% – ze średnio 155 mg/dl na początku badania do 120 mg/dl pod koniec badania. Ponadto wartość HbA1c spadła średnio o 9,3%.

Ponieważ badania w dziedzinie medycyny komórkowej stale się rozwijają, kompozycje składników odżywczych są stale dopasowywane i testowane, a ich skuteczność weryfikowana i potwierdzana. Na kolejnych stronach przedstawiamy najnowsze wyniki badań nad synergią mikroskładników odżywczych, która stanowi unikalne, uniwersalne i bezpieczne podejście do obniżania podwyższonego poziomu cukru we krwi.

kluczowe mechanizmy komórkowe, które odgrywają rolę w powstawaniu i rozwoju cukrzycy, i chorób wtórnych. W badaniach uwzględniono trzy kompozycje mikroskładników odżywczych: formuła podstawowa D, zawierająca witaminę C, witaminę E, witaminy z grupy B, cholinę, cynk, magnez, chrom, ekstrakt z cynamonu, ekstrakt z zielonej herbaty, ekstrakt z pestek winogron, inozytol, argininę i lizynę; formuła mineralna z wapniem, magnezem, cynkiem, manganem, innymi minerałami i wybranymi innymi składnikami odżywczymi oraz formuła z witaminami D3 i K2.

1. Wpływ różnych kompozycji mikroskładników odżywczych na wychwyt glukozy

MIKROSKŁADNIKI ODŻYWCZE

DLA NATURALNEJ KONTROLI NAJWAŻNIEJSZYCH MECHANIZMÓW

CUKRZYCY

Naukowcy z Instytutu dr. Ratha zbadali wybrane mikroskładniki i ich kompozycje pod kątem zdolności do wpływania na

Wszystkie kompozycje miały znaczący wpływ na wychwyt glukozy do komórek nawet przy braku insuliny, przy czym formuła podstawowa D wykazywała najwyższą skuteczność przy wzroście wychwytu glukozy o 235%. Wychwyt glukozy w komórkach mięśniowych można było nawet zwiększyć o 450% poprzez połączenie tych trzech kompozycji. Osiągnięto jeszcze większą skuteczność po podaniu insuliny: Łączne stosowanie wszystkich trzech formuł zwiększyło wychwyt glukozy przez komórki mięśniowe o prawie 1445% w obecności niskiej dawki insuliny. Odpowiada to ponad pięciokrotnemu wzrostowi w porównaniu z działaniem samej insuliny.

2. Wpływ kompozycji mikroskładników odżywczych na ochronę komórek przed uszkodzeniami powodowanymi przez AGEs

Inny ważny wynik dotyczył ochrony komórek nerwowych przed uszkodzeniami spowodowanymi przez końcowe produkty glikacji (AGEs). Formuła D3-K2 wykazała najwyższy efekt ochronny, w wyniku czego przeżyło 40% komórek. Gdy wszystkie trzy formuły były stosowane jednocześnie, 80% komórek nerwowych przetrwało uszkodzenia wywoływane przez AGEs. Wynik ten jest bardzo istotny, ponieważ uszkodzenia i choroby nerwów (neuropatie) należą do najczęstszych powikłań cukrzycy.

3. Wpływ mikroskładników odżywczych na wydzielanie insuliny przez komórki trzustki

Seria testów wykazała również, że mikroskładniki odżywcze doprowadziły do poprawy produkcji insuliny: Połączenie trzech formuł w wysokich dawkach zwiększyło produkcję insuliny w komórkach trzustki o ponad 230% w porównaniu z grupą kontrolną. Więcej insuliny oznacza lepszy wychwyt glukozy przez komórki, a tym samym zmniejszenie podwyższonego poziomu glukozy we krwi.

Wyniki przedstawiono na wykresach 1 –3

Wykres 1: Wychwyt cukru przez komórki mięśni szkieletowych może być znacznie zwiększony dzięki różnym kombinacjom mikroskładników odżywczych.

Formuła D3-K2

Formuła mineralna

Formuła podstawowa D + mineralna + D3-K2

Formuła podstawowa D

Wykres 2: Połączenie trzech kompotycji mikroskładników może chronić do 80% komórek nerwowych (komórek glejowych) przed śmiertelnymi uszkodzeniami spowodowanymi przez AGEs.

Wykres 3: Kompozycje mikroskładników odżywczych mogą stymulować produkcję insuliny w ludzkich komórkach trzustki. komórki trzustki.

Formuła D3-K2

Formuła mineralna

Formuła podstawowa D + mineralna + D3-K2

Formuła podstawowa D Kontrola AGE 1 mg/ml

Formuła podstawowa D + mineralna + D3-K2

ZARZĄDZANIE CUKRZYCĄ NA CO DZIEŃ

Każdy, kto cierpi na cukrzycę lub jest w grupie wysokiego ryzyka zachorowania na tę chorobę, musi wprowadzić długoterminowe zmiany w swoim stylu życia. Oprócz regularnych kontroli poziomu cukru we krwi i ukierunkowanego, opartego zapotrzebowaniu dostarczania mikroskładników, podstawą skutecznego leczenia cukrzycy jest zmiana diety i ukierunkowany program ćwiczeń. Jeśli środki te są konsekwentnie wdrażane, możliwe jest osiągnięcie dobrej jakości życia pomimo cukrzycy, a nawet nawet prowadzenie codziennego życia w dużej mierze bez objawów.

CUKRZYCA TYPU 2 – DIETA

Zasadniczo dieta w cukrzycy odpowiada diecie pełnowartościowej: przejście na produkty pełnoziarniste z dużą ilością błonnika zamiast węglowodanów prostych obniża poziom cukru we krwi

i odciąża trzustkę. Złożone węglowodany, zawarte w warzywach, pełnoziarnistym pieczywie, brązowym ryżu i pełnoziarnistym makaronie, są trawione wolniej. Ponieważ cukrzyca typu 2 jest zaburzeniem metabolizmu cukrów, organizmowi nie wolno dostarczać zbyt wielu węglowodanów. Limit wynosi 100 g węglowodanów dziennie.

Podczas zakupów ważne jest, aby czytać etykiety żywności i zwracać uwagę na zawartość cukru, zwłaszcza w przypadku produktów o wysokiej zawartości fruktozy. W przemyśle fruktoza jest często stosowana jako tani zamiennik cukru w wypiekach i wyrobach cukierniczych, sokach owocowych, ketchupie i innych produktach. Fruktoza jest związana ze wzrostem otyłości i cukrzycy, również u dzieci. Zasadą diety przyjaznej dla diabetyków jest: 500 g kolorowych, mieszanych warzyw dziennie.

Niektóre badania wskazują, że spożywanie warzyw przed węglowodanami może przyczyniać się do obniżania wzrostu glikemii po posiłku. Dieta powinna być również uboga w tłuszcze. Tłuszcze roślinne są lepsze niż tłuszcze zwierzęce. Korzystne źródła tłuszczu obejmują oliwę z oliwek, olej rzepakowy, olej lniany, orzechy i awokado. Podczas gotowania sól najlepiej zastąpić ziołami i innymi przyprawami. Należy również pamiętać: 2 – 3 regularne posiłki dziennie z czterogodzinną przerwą pomiędzy nimi zmniejszają skoki poziomu cukru we krwi. Regularne posiłki są lepsze niż małe przekąski pomiędzy nimi.

SUPLEMENT DIETY

Chociaż skuteczność suplementacji w przypadku cukrzycy jest nadal kwestionowana przez niektórych ekspertów, dowody naukowe i badania pokazują, że ukierunkowana suplementacja może przynieść wiele korzyści zdrowotnych. Informacje zawarte w niniejszej broszurze zawierają kompleksowe i wiarygodne wskazówki dotyczące tego, które składniki odżywcze należy przyjmować i jak najlepiej je łączyć. Porozmawiaj o tych informacjach ze swoim lekarzem.

CO JESZCZE MOŻNA ZROBIĆ?

Alkohol jest cytotoksyną, oddziaływującą na różne narządy w organizmie, które mogą być już uszkodzone przez cukrzycę. Alkohol może również powodować obniżenie poziomu cukru we krwi (hipoglikemię). Osoby z cukrzycą powinny zatem pić niewiele alkoholu lub nie pić go wcale. Palenie jest również niebezpieczne dla diabetyków, ponieważ toksyny zawarte w papierosach znacznie zwiększają i tak już wysokie ryzyko wielu chorób wtórnych. Dlatego konieczne jest rzucenie palenia. Badania pokazują również, że palenie sprzyja rozwojowi cukrzycy.

REGULARNE ĆWICZENIA

Regularna aktywność fizyczna ma wiele pozytywnych skutków dla zdrowia. Dla osób z nadwagą i cukrzycą jest to jeden z najważniejszych sposobów na utratę wagi, obok zdrowej diety. Ćwiczenia wywierają pozytywny wpływ na metabolizm na wiele sposobów: obniżają poziom cukru we krwi, zmniejszają zapotrzebowanie na insulinę, poprawiają metabolizm tłuszczów i krążenie krwi oraz zmniejszają ryzyko wystąpienia chorób współistniejących.

Duże obciążenie pracą, problemy rodzinne i ciągła presja czasu sprawiają, że wiele osób żyje w ciągłym stresie. To ciągłe przeciążenie może wpływać na zdrowie i mieć niekorzystny wpływ na poziom cukru we krwi i sprzyjać cukrzycy. Różne techniki relaksacyjne, takie jak trening autogenny, progresywna relaksacja mięśni, medytacja i joga pomagają kontrolować poziom stresu, a tym samym optymalizować poziom cukru we krwi w dłuższej perspektywie.

Nie ma nic lepszego niż relaksujący posiłek z przyjaciółmi i rodziną. To jedna z prostych przyjemności, która może uczynić codzienne życie przyjemniejszym.

OPATENTOWANA SKUTECZNOŚĆ

Przedstawiona tutaj dokumentacja wyników badań była tak przekonująca, że amerykański urząd patentowy potwierdził skuteczność działania synergii mikroskładników odżywczych patentem (nr patentu: US 11,351,148 B1). Oznacza to, że połączenie naturalnych substancji zostało oficjalnie uznane za unikalną strategię normalizacji podwyższonego poziomu cukru we krwi. Jest to wyjątkowe rozwiązanie w dziedzinie suplementów diety!

Szczegółowy opis tej technologii zdrowotnej i jej sprawdzonych efektów w publikacji patentowej. Skanuj kod QR.

Inne badania na temat znaczenia mikroskładników odżywczych w cukrzycy w naszej niezależnej bibliotece zdrowia. Skanuj kod QR.

www.healthlibrary.info

Uwaga: Nasze informacje są oparte na aktualnych wynikach badań naukowych i mogą pomóc w podejmowaniu decyzji dotyczących zdrowia. Nie zastępują one jednak osobistej konsultacji z lekarzem.

MATERIAŁY ŹRÓDŁOWE

Centers for Disease Control and Prevention. (2023, February 28). Diabetes testing.

https://www.cdc.gov/diabetes/basics/ getting-tested.html

Centers for Disease Control and Prevention. (n.d.). Vision and Eye Health Surveillance System. Diabetic Retinopathy Estimates. https://www.cdc.gov/visionhealth/vehss/ estimates/dr-prevalence.html

Cha, J.C, Ivanov, V., Roomi, M.W., Kalinovsky, T., Niedzwiecki, A., Rath, M. Nutritional improvement of metabolic syndrome parameters in immature fructose-fed wild-type mice. Mol Med Rep. 2011 Nov-Dec;4(6):1053-9.

https://www.drrathresearch.org/publications

Chatterjee, M., Niedzwiecki, A., Goc, A., Rath, M. Health Benefits of Specific Micronutrient Combinations in Diabetes. JCM&NH. March 2022.

https://jcmnh.org/2022/03/24/health-benefits-of-specific-micronutrient-combinations-in-diabetes/

Hoogeveen, E. K. (2022). The Epidemiology of Diabetic Kidney Disease. Kidney and Dialysis, 2(3), 433–442.

https://www.mdpi.com/2673-8236/2/3/38

International Diabetes Federation. (2024, March 5). Diabetes complications. https://idf.org/about-diabetes/diabetescomplications/

International Diabetes Federation. (n.d.).

IDF Diabetes Atlas.

https://diabetesatlas.org/

Kulzer, B. Physical and psychological long-term consequences of diabetes mellitus. Bundesgesundheitsblatt Gesundheitsforschung Gesundheitsschutz. 2022; 65(4): 503–510.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/ PMC8979877/

Thiruvoipati, T., Kielhorn, C. E., and Armstrong, E. J. Peripheral artery disease in patients with diabetes: Epidemiology, mechanisms, and outcomes. World J Diabetes. 2015 Jul 10; 6(7): 961–969.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/ articles/PMC4499529/

World Health Organization. (2023, April 5). Diabetes. https://www.who.int/news-room/ fact-sheets/detail/diabetes

www.dr-rath-education.org

MEDYCYNA KOMÓRKOWA

Medycyna komórkowa opiera się na prostym fakcie, że wszystkie narządy w naszym ciele składają się z komórek, które potrzebują określonych komórkowych składników odżywczych do optymalnego funkcjonowania. Regularne dostarczanie witamin, minerałów, aktywnych ekstraktów roślinnych i in. stanowi podstawę zdrowego funkcjonowania narządów naszego ciała, a w konsekwencji całego organizmu. Przewlekłe, długotrwałe niedobory lub niskie spożycie witamin, niezbędnych aminokwasów i innych komórkowych składników odżywczych jest najczęstszą przyczyną nieprawidłowego funkcjonowania komórek, co prowadzi do chorób, takich jak choroby układu krążenia, cukrzyca, osteoporoza, rak i wiele innych. Medycyna komórkowa stosuje podejście oparte na synergii składników odżywczych w projektowaniu i naukowym potwierdzaniu określonych kompozycji komórkowych składników odżywczych, mające na celu zwiększenie skuteczności oraz zakresu korzyści zdrowotnych. Podejście to pokazuje, że pożądane efekty zdrowotne nie mogą być osiągnięte za pomocą pojedynczej witaminy lub składnika odżywczego, lecz wymagają konkretnej kompozycji wielu współdziałających ze sobą mikroskładników. Dlatego, oprócz zdrowej diety i stylu życia, regularna codzienna suplementacja synergistycznymi kompozycjami witamin i innych związków jest niezbędna do utrzymania optymalnego zdrowia.

INSTYTUT BADAWCZY

DR. RATHA

Znajdujący się w Kalifornii w USA Badawczy Instytut Dr. Ratha jest ośrodkiem skupiającym renomowanych naukowców z dziedziny medycyny, biochemii i żywienia. Kierowany przez dr Aleksandrę Niedzwiecki zespół prowadzi przełomowe badania nad naturalnym zdrowiem, analizując synergię składników odżywczych i opracowując innowacyjne synergie zdrowotne w celu zapobiegania i kontrolowania różnych chorób. Badania Instytutu opierają się na przełomowych odkryciach dr Ratha w głównych obszarach zdrowia, takich jak choroby układu krążenia i rak. Odkrycia te są rozpowszechniane poprzez publikacje w światowych czasopismach naukowych.

www.drrathresearch.org

NAUKOWCY

Dr Aleksandra Niedzwiecki

Jako szef Instytutu Badawczego dr. Ratha, dr Niedzwiecki i jej zespół badają i rozwijają unikalne synergie mikroskładników odżywczych, które mogą być stosowane w szerokim zakresie problemów zdrowotnych. Jej badania nad chorobami układu krążenia, nowotworami, infekcjami i innymi chorobami przyczyniły się do lepszego zrozumienia związku między synergią mikroelementów a zapobieganiem chorobom.

Dr Maddy Chatterjee

Dr Chatterjee uzyskała stopień doktora na University of Massachusetts Medical School w Worcester (MA). Jej badania doktoranckie dotyczyły uszkodzenia tkanek i odpowiedzi jelit na patogeny bakteryjne i utleniacze chemiczne. Jej zainteresowania naukowe obejmują: biologię komórki, regulację ekspresji genów, bioenergetykę, zwyrodnienie plamki żółtej oraz zagadnienia z zakresu cukrzycy i innych chorób metabolicznych.

Dr Matthias Rath

Dr Rath jest światowej sławy naukowcem i lekarzem znanym ze swoich pionierskich badań w dziedzinie terapii naturalnych. Jest założycielem naukowej koncepcji Medycyny Komórkowej, która uznaje rolę mikroskładników odżywczych jako biokatalizatorów w różnych reakcjach metabolicznych na poziomie komórkowym.

DALSZE MATERIAŁY INFORMACYJNE

Zachęcamy do zamawiania kolejnych broszur z tej serii pod numerem telefonu

0031-457-111 222 lub e-mailem: dr.rath@dr-rath-foundation.org Wszystkie publikacje są również dostępne online (patrz kod QR)

MIKROSKŁADNIKI

ODŻYWCZE DLA ZDROWYCH OCZU

Wysokie ciśnienie krwi lub nadciśnienie tętnicze jest powszechnym schorzeniem dotykającym ponad miliard ludzi na całym świecie. Coraz częściej potwierdza się, że ryzyko wysokiego

ciśnienia krwi można kontrolować i zapobiegać mu za pomocą naturalnych środków. Unikalne informacje zawarte w niniejszej broszurze stanowią ważny krok w tym kierunku.

MIKROSKŁADNIKI ODŻYWCZE DLA ZDROWIA MÓZGU

Dr. Rath Health Foundation

Błonnik

Mózg człowieka jest bardzo złożonym organem. Kontroluje on wszystkie funkcje naszego ciała, takie jak oddychanie, wzrok, słuch, zdolności motoryczne, regulację temperatury, nasze myśli, pamięć, emocje i wiele innych. Zdrowa i zbilansowana dieta zawierająca wiele ważnych mikroelementów jest niezbędna dla różnorodnych funkcji naszego aparatu myślowego. Jest to jedyny sposób na ochronę i utrzymanie złożonych i różnorodnych funkcji mózgu. W tej broszurze dowiesz się dokładnie, jak to zrobić.

BŁONNIK

Chociaż błonnik pokarmowy jest niestrawny dla ludzkiego organizmu, ma on pozytywny wpływ na zdrowie. Poprzez bezpośredni i pośredni wpływ na różne procesy metaboliczne, może chronić przed rozwojem niektórych chorób lub przyczyniać się do ich leczenia. W związku z tym błonnik pokarmowy powinien być zawsze brany pod uwagę jako składnik prozdrowotnej, pełnowartościowej i zbilansowanej diety.

MIKROSKŁADNIKI ODŻYWCZE DLA ZDROWYCH OCZU

Ludzkie oko jest jednym z najbardziej skomplikowanych narządów, a jego właściwa pielęgnacja jest bardzo ważna. Aby utrzymać je w zdrowiu przez długi czas i zapobiec ewentualnym problemom z oczami, możemy podjąć ukierunkowane działania w celu poprawy naszego wzroku i utrzymania sprawności naszych oczu do późnej starości.

E-Mail: info@dr-rath-foundation.org Internet: www.dr-rath-foundation.org