Uitgegeven door de Dr. Rath Health Foundation. Alle rechten voorbehouden. Afzonderlijke pagina’s van deze brochure mogen alleen voor privé- en niet-commerciële doeleinden worden gekopieerd. Elk direct of indirect commercieel gebruik van deze brochure of delen ervan is ten strengste verboden zonder schriftelijke toestemming van de auteurs.
AANDACHT VOOR BACTERIËN
Bacteriën zijn piepkleine micro-organismen die overal in onze omgeving en in ons lichaam aanwezig zijn. In ons lichaam bevinden zich miljarden bacteriën (ca. 10 keer zoveel als het aantal menselijke cellen), die een heel belangrijke rol spelen in de menselijke gezondheid. Die superkleine bacteriën wegen slechts ongeveer 1 tot 3 procent van de lichaamsmassa, wat bij een persoon van 90 kg neerkomt op ongeveer 1-3 kg bacteriën.Bacteriën kunnen zowel heilzaam als schadelijk zijn voor onze gezondheid. Bacteriën die voedsel verteren, vitamines aanmaken en ziekteverwekkende (pathogene) organismen vernietigen, zijn nuttig voor ons. Andere bacterien kunnen ziekte veroorzaken door gifstoffen af te geven die cellen beschadigen of door binnendringen en beschadigen van weefsel.
Bacteriën kunnen de huid, longen, hersenen, het bloed en vele andere delen van het lichaam besmetten.
In de conventionele geneeskunde bestaat de standaardbehandeling voor bacteriële ziekten uit antibiotica, die de bacteriën doden of verhinderen dat ze zich vermenigvuldigen. Door het veelvuldige en onjuiste gebruik van deze medicijnen hebben veel bacteriën echter geleerd om de effecten ervan te weerstaan. Als gevolg daarvan zijn antibiotica vaak niet meer
effectief, waardoor het steeds moeilijker wordt om infecties te behandelen. Alternatieve behandelingen worden daarom steeds belangrijker.
Wetenschappers van het Dr. Rath Research Institute, een toonaangevend onderzoeksinstituut op het gebied van natuurlijke gezondheid, houden zich al jaren bezig met de ontwikkeling van natuurlijke manieren om ziekteverwekkende bacteriën met succes te bestrijden. Ze gebruiken specifieke micronutriënten (ofwel “cellulaire voedingsstoffen”), zoals vitamines, mineralen, fyto-nutriënten en andere natuurlijke stoffen, die worden gecombineerd volgens het principe van synergie om het grootst mogelijke gezondheidseffect te bereiken. De effectiviteit van deze combinaties van micronutriënten om bacteriële infecties te voorkomen en te behandelen, is gedocumenteerd in een groot aantal onderzoeken.
Deze brochure biedt basisinformatie over bacteriën, de ziekten die ze kunnen veroorzaken en een overzicht van belangrijke micronutriënten die het lichaam helpen bacteriële infecties te bestrijden. Het beschrijft ook onderzoek naar de voordelen van antibacteriële cellulaire voedingsstoffen, en er zijn ook tips te vinden om bacteriële infecties in het dagelijks leven te voorkomen.
INTERESSANTE FEITEN OVER BACTERIËN
WAT ZIJN BACTERIËN?
Bacteriën zijn zeer kleine, eencellige organismen die overal te vinden zijn: in de lucht, in water, in de bodem, in voedsel en in levende organismen zoals planten en dieren. Ze zijn ook aanwezig op en in ieder mens. De meeste soorten bacterien zijn onschadelijk voor ons – slechts ongeveer 1 procent kan ziektes veroorzaken. Tot deze ziekteverwekkende soorten behoren salmonella- en Escherichia coli-bacteriën.
In feite zijn veel bacteriën juist noodzakelijk voor de menselijke gezondheid. De darmflora bevat bijvoorbeeld heel veel gezondheids-bevorderende bacteriën. In de mond zijn er niet alleen bacteriën die ziekten veroorzaken zoals cariës of parodontale bacteriën, maar ook bacteriën die de mondflora gezond houden.
ANATOMIE VAN BACTERIËLE CELLEN
In tegenstelling tot plantaardige, dierlijke en menselijke cellen hebben bacteriën geen kern of andere organellen zoals energieproducerende mitochondriën. Hun DNA bevindt zich in de inhoud van de
bacteriële cel, waar zich ook de eiwitproducerende ribosomen bevinden. De bacteriële inhoud – het cytoplasma – wordt omsloten door een plasmamembraan, dat meestal wordt omgeven door een celwand van aminozuren en suikers. Omdat bacteriën geen mitochondriën hebben, produceren ze energiemoleculen (ATP) door een proton (waterstof-ion H+) gradiënt over hun celmembraan te creëren (zoals dat ook in mitochondriën gebeurt).
In veel gevallen is de bacteriële celwand stijf, waardoor de bacterie een vaste vorm heeft, zoals een bol of staaf. Bacteriën met een stijve celwand hebben meestal draadvormige flagellen waarmee ze zich kunnen voortbewegen. Spiraalvormige bacteriën daarentegen kunnen bewegen dankzij hun flexibele celwand. De meeste bacteriën hebben ook een buitenomhulsel.
ANATOMIE VAN BACTERIËLE CELLEN
Nucleoïde (DNA)
ribosomen
omhulsel
flagellen
WELKE SOORTEN BACTERIËN ZIJN ER?
Er zijn naar schatting enkele honderdduizenden soorten bacteriën op aarde, waarvan er slechts zo’n 5000 bekend zijn. Ze hebben allemaal verschillende vormen, structuren en eigenschappen die ons helpen om ze te identificeren en in te delen in verschillende groepen. Hiervoor worden de volgende criteria toegepast:
• Vorm: Bacteriën kunnen worden onderverdeeld in drie hoofdgroepen: bolvormig (kokken), staafvormig (bacillen) en spiraalvormig (spirocheten).
• Gramkleuring: Bacteriën worden ook ingedeeld op basis van eigenschappen die zichtbaar worden als ze in contact komen met bepaalde kleurstoffen. De meest gebruikte microbiologische techniek om bacteriën te identificeren is de zogenaamde Gram-kleuring. Deze wordt gebruikt om twee grote groepen bacteriën te identificeren op basis van hun verschillende celwandbestanddelen. Dit zijn:
Ù Gram-positieve bacteriën: De celwanden van gram-positieve bacteriën zijn rijk aan een stof genaamd peptidoglycaan (ook bekend als mureïne) en hebben geen extra buiten -
BACTERIE OF VIRUS: WAT IS HET VERSCHIL?
Zowel bacteriën als virussen kunnen ziekten veroorzaken bij dieren en mensen. Afgezien daarvan hebben ze weinig overeenkomsten.
Bacteriën zijn levende organismen die hun eigen metabolisme hebben en zich zelfstandig kunnen voortplanten. Virussen hebben geen eigen metabolisme en hebben een gastheer nodig om zich voort te planten. Daarom worden ze niet als levende organismen beschouwd.
Bacteriën en virussen verschillen ook in grootte. Bacteriën zijn tussen 0,1 en 700 micrometer groot (een micrometer = 1.000ste millimeter) en zijn zichtbaar onder een eenvoudige lichtmicroscoop.
Virussen zijn veel kleiner, meestal slechts 30 tot 300 nanometer in diameter (één nanometer = een miljardste meter). Om ze te zien heb je een elektronenmicroscoop nodig, die een veel hogere resolutie heeft dan een lichtmicroscoop. Om een beeld te schetsen: op 1 stofdeeltje passen theoretisch miljoenen virussen, maar slechts ongeveer 10 bacteriën.
ste lipide membraan. Gramkleuring geeft deze bacteriën een donkerblauwe/paarse kleur.
Ù Gram-negatieve bacteriën: Deze hebben slechts een dun laagje peptidoglycaan, maar ook een buitenste lipidemembraan. Deze bacteriën worden rood bij de kleuring.
• Flagellatie: De meeste bacteriën hebben flagellen om ze te helpen bewegen en worden geclassificeerd op basis van het type flagellatie:
Ù Monotrich: De bacterie heeft slechts één flagellum.
Ù Lofotrich: Meerdere flagellen zijn in één of twee clusters aan de celuiteinden gerangschikt.
Ù Peritrich: Meerdere flagellen zijn gelijkmatig verdeeld over het gehele buitenoppervlak van de bacteriecel.
• Zuurstofbehoefte: Bacteriën worden ook ingedeeld op basis van het feit of ze zuurstof nodig hebben om te leven en te groeien. Bacteriën die zuurstof nodig hebben om te leven worden aëroob genoemd, terwijl bacteriën die zonder zuurstof kunnen leven anaeroob worden genoemd. Er zijn ook bacteriën die zowel met als zonder
zuurstof leven en groeien. Deze bacteriën worden facultatief anaeroob genoemd.
• Genetische factoren: Verschillen in genetische opmaak kunnen gebruikt worden om bacteriële soorten en stammen van elkaar te onderscheiden.
Soms worden andere criteria gebruikt om bacteriën te classificeren, bijvoorbeeld of ze een omhulsel hebben of sporen vormen. Het classificeren van bacteriën is belangrijk in de geneeskunde omdat het een meer gerichte behandeling van ziekteverwekkers mogelijk maakt.
HOE BACTERIËN ZICH
VERMENIGVULDIGEN
Bacteriën planten zich voort door celdeling. Eerst wordt het DNA van de bacteriecel gedupliceerd om een identieke kopie te maken. De cel groeit, waarbij de twee DNA-versies migreren naar tegenovergestelde uiteinden van de cel. In het midden van de cel vormt zich een celwand die de inhoud in helften verdeelt. Hierdoor ontstaan twee identieke ‘dochtercellen’. Onder optimale omstandigheden kunnen bacteriën zich elke 20 minuten verdubbelen of zelfs sneller.
VERDUBBELING VAN BACTERIEN
HOE BACTERIËN ZORGEN DAT ZE OVERLEVEN
3 4 5 1
DNA-verdubbeling
2
DNA kopieën bewegen zich naar cel-einden
Vorming van celwand
Twee identieke dochtercellen
Afb. 1: Afbeelding van bacteriële groei, zoals in de tekst beschreven
De snelheid waarmee bacteriën zich vermenigvuldigen heeft ook invloed op de verspreiding van een infectie. Simpel gezegd, als bacteriën zich snel vermenigvuldigen, verspreiden ze zich sneller door het lichaam, waardoor het immuunsysteem ze moeilijker kan bestrijden. Dit leidt tot ernstigere symptomen en ook een gemakkelijkere infectieoverdracht op andere mensen.
Bacteriën zijn ware overlevingskunstenaars. Ze behoren niet alleen tot het oudste leven op aarde, maar ze hebben zich ook aangepast om te leven op extreme plaatsen waar geen menselijk leven mogelijk is, zoals de diepe oceaan, het poolijs, hete bronnen, de aardkorst of zoutmeren. Sommige soorten kunnen zelfs in de ruimte overleven of radioactieve straling weerstaan.
Micro-organismen hebben hun vermogen om barre milieuomstandigheden te weerstaan, te danken aan een breed scala aan aanpassingsstrategieën:
• Bacteriën met flagellen kunnen actief bewegen en zich verplaatsen naar gunstiger omstandigheden, bijvoorbeeld naar plaatsen met hogere concentraties voedingsstoffen of zuurstof.
• S ommige soorten bacteriën vormen sporen. Dit zijn zeer resistente, zeer duurzame vormen die ongevoelig zijn voor omgevingsinvloeden zoals droogte, straling, agressieve chemicaliën of gebrek aan voedsel. In deze vorm verkeren bacteriën in een soort slaaptoestand waarin ze heel weinig van hun reserves gebruiken. Hierdoor kunnen ze lange tijd overleven onder
extreme omstandigheden. Zodra de omgevingsomstandigheden gunstiger zijn, ontwikkelen zich actieve bacterien uit de sporen.
• De meeste bacteriën omringen zichzelf met een omhulsel ter bescherming. Dit bestaat meestal uit suikers of eiwitbouwstenen. Zo’n omhulsel beschermt de bacterie tegen giftige stoffen en voorkomt het “opgegeten worden” door afweercellen.
• Bacteriën kunnen zich ook verbergen in biofilm, een opeenhoping van micro-organismen, ingebed jn een slijmlaag. In zo’n biofilm-gemeenschap zijn bacteriën beter bestand tegen de lichaamseigen afweer en kunnen ze veel hogere doses antibiotica en antimicrobiële middelen verdragen.
• Bacteriën hebben veel verschillende stofwisselingsmanieren ontwikkeld om energie te verkrijgen en te groeien. Als er voldoende zuurstof beschikbaar is, gebruiken ze een proces dat aerobe cellulaire ademhaling wordt genoemd.
In dit proces wordt energie gemaakt door organisch materiaal te oxideren. In omstandigheden waar zuurstof schaars of afwezig is, zoals in diepere bodemlagen of in de menselijke darmen, schakelen bacteriën over op andere stofwisselingsmanieren, zoals anaerobe ademhaling of fermentatie.
Met deze processen kunnen bacteriën energie aanmaken en overleven in afwezigheid van zuurstof.
Daarnaast hebben bacteriën verschillende verdedigingsmechanismen zoals DNA-reparatiesystemen, het enzym catalase om vrije radicalen te neutraliseren en zogenaamde “efflux-pompen” die schadelijke stoffen uit de cellen transporteren. Al deze strategieën helpen bacteriën om zichzelf te beschermen tegen schadelijke invloeden van buitenaf en om te overleven in extreme en voortdurend veranderende omgevingen. Vanuit medisch oogpunt is dit lastig: dankzij hun aanpassingsvermogen worden veel soorten bacteriën steeds resistenter tegen (ongevoeliger voor) antibiotica.
Bacteriën ontwikkelen manieren om zich te verdedigen en te beschermen tegen schadelijke externe factoren.
BACTERIËLE ZIEKTEN
VEEL VOORKOMENDE BACTERIËLE
ZIEKTEVERWEKKERS
Bacteriën kunnen zich bijna overal in het lichaam huisvesten, op de huid, in de luchtwegen en urinewegen, in het maagdarmkanaal of in de voortplantingsorganen - vaak zonder schade te veroorzaken. Als het immuunsysteem van het lichaam verzwakt, kunnen echter deze anders onschuldige bacteriën zich vermenigvuldigen en toch ziekte veroorzaken. Er zijn ook bacteriesoorten die altijd ziek maken. Hier zijn een paar voorbeelden van ziekte-veroorzakende bacteriën:
• Acinetobacter baumannii:
Acinetobacter-bacteriën worden steeds zorgwekkender als verwekkers van ziekenhuisinfecties. De soort Acinetobacter baumannii (A. baumannii) is bijzonder gevaarlijk. Deze gramnegatieve, aerobe, staafvormige bacterie kan onder andere longontsteking, wondinfecties, infecties van de urinewegen en bloedvergiftiging (sepsis) veroorzaken. De behandeling van A. baumannii infecties blijkt een uitdaging te zijn, omdat de ziekteverwekker steeds meer resistent wordt tegen antibiotica.
• Borrelia burgdorferi:
Van Borrelia burgdorferi (B. burgdorferi) bacteriën is bekend dat ze de ziekte van Lyme (Borreliose) veroorzaken. Ze komen vooral voor op het noordelijk halfrond, waar ze zich in mensen verspreiden door de beet van besmette teken. B. burgdorferi is een gramnegatieve bacterie die behoort tot de familie van de spirocheten.
• Escherichia coli:
A ls meest voorkomende verwekker van bacteriële infecties vormt de staafvormige bacterie Escherichia coli (E. coli) een groot probleem voor de geneeskunde. Sommige stammen van deze gramnegatieve bacterie leven van nature in de darmen van gezonde mensen. Andere stammen kunnen echter infecties zoals diarree en blaasontsteking veroorzaken. De E. coli bacterie beweegt zich voort met behulp van peritrich flagella.
• L isteria monocytogenes:
De grampositieve, staafvormige bacterie Listeria monocytogenes (L. monocytogenes), met gelijkmatig over het lichaam verdeelde flagellen (peritrich), behoort tot de Listeria-familie en veroorzaakt listeriose, een infectie die meestal wordt veroorzaakt door het eten van besmet voedsel. Symptomen zijn koorts, koude rillingen en spier-
Een ideale broedplaats voor bacteriën zijn handgrepen in bussen en treinen.
pijn, gepaard met misselijkheid, braken en diarree. Bij zwangere vrouwen kan de infectie leiden tot afbraak van zwangerschap of vroegtijdige bevalling en bij pasgeborenen tot ernstige ziekte en zelfs overlijden.
• Mycobacterium tuberculose:
Mycobacterium tuberculosis (M. tuberculosis), een lid van de familie Mycobacteriaceae, is een onbeweeglijke, staafvormige aerobe bacil en de belangrijkste oorzaak van de ernstige infectieziekte tuberculose. Tuberculose wordt meestal verspreid via de luchtwegen. De bacterie komt de longen binnen via de ingeademde lucht en kan ook andere organen besmetten. Typische symptomen zijn hoesten, met of zonder slijm (sputum), koorts, pijn op de borst en kortademigheid.
• S almonella spp:
Bacteriën van het geslacht Salmonella veroorzaken salmonellose, een besmettelijke diarreeziekte. Salmonella-infectie treedt op via besmet voedsel, zoals voedsel met rauwe eieren of onvoldoende verhitte vleesproducten.
• S taphylococcus aureus: De grampositieve, bolvormige bacterie Staphylococcus aureus (S. aureus) is de gevaarlijkste van de vele stafylokokken-soorten. Deze bacterie is resistent tegen bijna alle bekende antibiotica en kan ernstige, zelfs dodelijke infecties veroorzaken. S. aureus komt voor op de huid, in de neus, in de dikke darm en in de vagina, bij tot wel 50% van de bevolking. Veel mensen kunnen drager zijn van de bacterie zonder besmet te raken of symptomen te vertonen.
De genoemde soorten bacteriën zijn slechts een selectie van de vele bacterien die op aarde voorkomen en ziekten bij mensen kunnen veroorzaken.
• via het genitale slijmvlies tijdens onbeschermde geslachtsgemeenschap,
• via beten en steken van besmette dieren,
• via beschadigingen aan de huid (wondjes).
Soms kunnen normaal onschadelijke of zelfs nuttige bacteriën die van nature in het lichaam voorkomen, ook infecties veroorzaken. Dit kan gebeuren als ze in delen van het lichaam terechtkomen waar ze niet thuishoren. E. coli bacteriën kunnen zich bijvoorbeeld van de darmen naar de urinewegen verplaatsen en daar urineweginfecties veroorzaken.
HOE BACTERIËN WORDEN
OVERGEDRAGEN
Schadelijke bacteriën kunnen ons lichaam op verschillende manieren binnendringen, bijvoorbeeld:
• door consumptie van besmet voedsel,
• via de lucht wanneer we besmettelijke druppeltjes inademen (druppelinfectie),
• door besmette voorwerpen zoals deurklinken aan te raken en vervolgens ons gezicht aan te raken (smeerinfectie),
VEEL VOORKOMENDE BACTERIËLE INFECTIES
Bij een bacteriële infectie dringen bacteriën het lichaam binnen en beschadigen zij de weefsels van verschillende organen. Ze doen dit door cellen binnen te dringen en van binnenuit te vernietigen of door gifstoffen te produceren die de gezondheid schaden. Symptomen kunnen variëren afhankelijk van het deel van het lichaam dat is aangetast en het type bacterie.
• U rineweginfecties (UWI’s):
Urineweginfecties worden veroorzaakt door bacteriën zoals E. coli en treden op wanneer bacteriën de urinewegen binnendringen en zich mogelijk verspreiden van de urinebuis naar de blaas, urineleiders of nieren. Symptomen zijn onder andere: vaak moeten plassen, een branderig gevoel of pijn bij het plassen en pijn in de onderbuik of rug.
• Door vectoren overgedragen infecties:
Bacteriële infecties zoals de ziekte van Lyme, veroorzaakt door de Borrelia-bacterie, worden overgedragen door bloedzuigende insecten zoals teken.
• S eksueel overdraagbare aandoeningen (soa):
Bacteriële soa’s, zoals gonorroe en syfilis, worden overgedragen via onbeschermde seks of van moeder op kind tijdens de bevalling. Symptomen zijn pijn of een branderig gevoel bij het plassen, jeuk, zweren en huidveranderingen. Als deze infecties onbehandeld blijven, kunnen ze leiden tot ernstigere complicaties zoals onvruchtbaarheid, bekkenontstekingsziekten en, in het geval van syfilis, schade aan de hersenen, het hart of andere organen, wat levensbedreigend kan zijn.
• Huidinfecties:
Huidbacteriën kunnen infecties veroorzaken als de huid beschadigd is of als het immuunsysteem verzwakt is. De symptomen zijn roodheid, zwelling en jeuk. Ernstige gevallen kunnen leiden tot bloedbaaninfecties. Staphylococcus aureus is een veel voorkomende oorzaak.
• Infecties van de luchtwegen:
Bacteriële ziekteverwekkers kunnen de lagere luchtwegen binnendringen via de neus, mond of ogen en ziekten veroorzaken zoals longontsteking, bronchitis en tuberculose. Overdracht gebeurt vaak via druppeltjes van hoesten of niezen. Symptomen zijn vermoeidheid, loopneus, hoest, keelpijn en koorts.
• Maagdarminfecties:
Vaak veroorzaakt door bacteriën zoals Salmonella of E. coli, zijn deze infecties, die bekend staan als buikgriep, zeer besmettelijk en worden meestal verspreid via besmet voedsel of contact met besmette personen. De symptomen zijn misselijkheid, diarree en overgeven.
Hoewel de oorzaken en de aangetaste delen van het lichaam kunnen variëren, verlopen bacteriële infecties meestal in vier fasen: overdracht (bacteriën drin -
gen het lichaam binnen); incubatie (de tijd tussen blootstelling aan de bacterie en het begin van de symptomen); reactie van het lichaam (het lichaam van de besmette persoon reageert op de infectie en ontwikkelt symptomen), en verdediging (het immuunsysteem vecht actief tegen de binnendringende bacteriën).
Gastro-enteritis, of ‘buikgriep’, wordt gekenmerkt door misselijkheid, diarree en braken. In de meeste gevallen is medisch ingrijpen niet nodig.
BACTERIËLE INFECTIES VOORKOMEN EN BEHANDELEN
NATUURLIJKE BESCHERMENDE
BARRIÈRES TEGEN ONGEWENSTE
INDRINGERS
Ons lichaam wordt voortdurend blootgesteld aan een breed scala aan micro-organismen, maar niet iedereen die in contact komt met ziekteverwekkers wordt ziek. Als de afweer van ons lichaam optimaal is, kunnen indringers meestal met succes worden bestreden en kan ziekte worden voorkomen.
Ons lichaam heeft twee basismanieren om zich tegen bacteriën te verdedigen:
• Door bescherming van de integriteit van de huid en slijmvliezen, die de eerste barrières vormen voor ziekteverwekkers en de meeste bacteriën op afstand houden.
• door optimale werking van het immuunsysteem, dat bacteriën bestrijdt die het lichaam binnendringen.
BESCHERMING DOOR HUID EN SLIJMVLIEZEN
Onze huid is de eerste verdedigingslinie van ons lichaam die functioneert als een mechanische barrière, en die ook immuuncellen bevat die zich richten op de indringers.
De huid bestaat uit drie lagen die ons beschermen tegen omgevingsbedreigingen, ziekteverwekkers en schade. De buitenste laag, de opperhuid, bestaat uit keratine- producerende cellen en immuuncellen. De middelste laag, de lederhuid, bestaat uit bindweefsel verweven met bloedvaten, zenuwen en klieren. Deze klieren produceren talg en zweet en vormen een beschermende laag die gunstige bacteriën en schimmels ondersteunt. De lederhuid bevat ook witte bloedcellen (macrofagen) die infecties bestrijden. De diepste laag, de onderhuid, bestaat uit los bindweefsel en vet. Het zorgt voor isolatie en demping.
Bacteriën kunnen het lichaam binnendringen via wonden.
Een ander type biologische barrière zijn de slijmvliezen die de binnenkant van veel organen en lichaamsholten bekle -
den, zoals de mond, neus, longen, baarmoeder, blaas, darmen en maag. Ze produceren slijm om vreemde deeltjes en vuil op te vangen, te verhinderen dat ze het lichaam en de interne organen binnendringen en om weefsels vochtig te houden.
BESCHERMING DOOR
IMMUUNCELLEN
Wanneer ziekteverwekkers de huid en slijmvliezen passeren, reageren witte bloedcellen (leukocyten) onmiddellijk om het lichaam te verdedigen. Dit zijn macrofagen, neutrofielen, natural killer (NK) cellen en granulocyten. Macrofagen en neutrofielen, bekend als fagocyten, slokken vreemde deeltjes en dode cellen op en verteren deze door middel van een proces dat fagocytose wordt
Opperhuid
Lederhuid
Onderhuid
genoemd. Dit gaat gepaard met ontstekingen en het vrijkomen van vrije radicalen, die ziekteverwekkers bestrijden als onderdeel van de aangeboren immuunrespons. Als de ziekteverwekkers blijven bestaan, komt het adaptieve (verworven) immuunsysteem in actie. Dendritische cellen presenteren de indringers aan T-cellen, die ze aanvallen met gifstoffen en B-cellen activeren om antilichamen aan te maken, die de bacteriën markeren voor vernietiging.
Een goed werkend immuunsysteem kan bacteriële infecties effectief bestrijden en het genezingsproces versnellen. Als het immuunsysteem echter verzwakt is, bijvoorbeeld omdat het lichaam bepaalde voedingsstoffen mist of omdat de bacteriën bijzonder agressief zijn, kunnen de symptomen en de infectie ernstiger zijn. Er is dan een behandeling nodig om de bacterie aan te pakken en uit te schakelen of om de symptomen te verlichten.
turen die voor bacteriën noodzakelijk zijn om te overleven en zich voort te planten.
Sommige antibiotica verstoren bijvoorbeeld de structuur van de bacteriële celwand. Hierdoor verliest de bacteriële cel zijn stevige structuur en barst uiteindelijk uiteen. Andere antibiotica verhinderen de aanmaak van eiwitten die nodig zijn voor de groei en vermeerdering van bacteriën of vallen het erfelijk materiaal van de bacterie aan.
Penicilline is het oudst bekende antibioticum en werd voor het eerst gebruikt om bacteriële infectieziekten te behandelen in de jaren 1940. Sindsdien zijn er heel veel antimicrobiële stoffen ontwikkeld, maar hun werkzaamheid is in gevaar gebracht door het uitgebreide en onjuiste gebruik in de afgelopen jaren. Dit heeft geleid tot een verhoogd risico dat bacteriën resistent worden, waarbij ze ongevoelig worden voor deze middelen en er niet langer door worden gedood.
ANTIBIOTICA: RISICO’S EN VOORDELEN
De conventionele geneeskunde behandelt bacteriële ziekten met antibiotica.
Deze medicijnen, die speciaal ontworpen zijn om bacteriën aan te pakken, verstoren bepaalde processen of struc -
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) beschouwt antibiotica-resistentie al lange tijd als een van de grootste uitdagingen voor de wereldgezondheid. Steeds meer experts roepen daarom op tot het beperken van het gebruik van antibiotica en het promoten van plantaardige alternatieven, vooral voor lichtere infecties zoals blaasontsteking en verkoudheid.
Een ander probleem is dat antibiotica niet alleen ziekteverwekkers doden, maar ook nuttige bacteriën. Dit vermindert de diversiteit van bacteriën in de darmen, huid en slijmvliezen aanzienlijk.
Dit kan leiden tot dysbiose, een verstoring van het evenwicht tussen nuttige en mogelijk schadelijke micro-organismen, wat een negatieve invloed heeft op onze afweer.
Wetenschappers van het Dr. Rath Research Institute zijn al tientallen jaren bezig met het onderzoeken en ontwikkelen van combinaties van micronutriënten om bacteriële infecties effectief te bestrijden. Daarmee hebben ze een belangrijke bijdrage geleverd aan preventie van infecties en ontwikkeling van effectieve alternatieven voor antibiotica-therapie.
MICRONUTRIËNTEN: NATUURLIJKE VERDEDIGING
TEGEN BACTERIËN EN BACTERIËLE INFECTIES
Een tekort aan essentiële micronutriënten kan het immuunsysteem verzwakken en de bindweefselbarrières aantasten, waardoor het risico op bacteriële infecties toeneemt. Daarom is een goede inname van specifieke micronutriënten, gecombineerd in multi-tasking teams, essentieel voor een effectieve bescherming tegen ziekten door het ondersteunen van de werking van het immuunsysteem - de eerste verdedigingslinie tegen infecties - en door het direct uitschakelen van binnendringende ziekteverwekkers. Een van deze voedingsstoffencombinaties, ontwikkeld door het Dr. Rath
Zure kers extract heeft immuunversterkende en antibacteriële eigenschappen.
Research Institute, is gepatenteerd in de VS (patentnr. US10568866B1) en bevat onder andere de volgende componenten::
• V itamine C bevordert de vorming van witte bloedcellen, ondersteunt hun functie en beschermt ze tegen schadelijke vrije radicalen, die in toenemende mate gevormd worden tijdens een infectie. Het is essentieel bij het ondersteunen van de integriteit van de beschermende barrières van het lichaam.
• B -vitamines zoals B6, B12 en foliumzuur zijn essentieel voor het immuunsysteem, omdat ze betrokken zijn bij de aanmaak en rijping van immuuncellen en de DNA-synthese ondersteunen.
• V itamine E bestaat uit vet-oplosbare vitamines met vooral antioxiderende effecten. Vitamine E blokkeert prostaglandine E2, een hormoonachtige stof die het immuunsysteem kan onderdrukken.
• Zink , een essentieel spoorelement, is betrokken bij een groot aantal processen in het immuunsysteem, bijvoorbeeld bij de ontwikkeling en functie van T-cellen.
Aangetoond is dat zink het vermogen vergroot van bepaalde typen macrofagen om de bacteriën E. coli en S. aureus te doden.
• S elenium speelt, net als vitamine C, een cruciale rol bij de bescherming van cellen tegen schade die veroorzaakt is door vrije radicalen. Dit spoorelement is essentieel voor de functie van bepaalde eiwitten, seleno-proteïnen genaamd, die belangrijke beschermende en verdedigingsfuncties uitvoeren. Deze eiwitten helpen het evenwicht te bewaren tussen oxidatieve en reductieve processen en ondersteunen de activiteit van leukocyten en natural killer (NK) cellen.
• Bepaalde plantenextracten, zoals die van zure kers en gember, hebben antibacteriële en immuun-versterkende eigenschappen. Ze hebben ook een ontstekingsremmende werking.
WETENSCHAPPELIJK BEWIJS: MICRONUTRIËNTEN KUNNEN BACTERIËLE INFECTIES BESTRIJDEN
De toenemende resistentie van veel ziekteverwekkers tegen antibiotica maakt de zoektocht naar alternatieve behandelingsstrategieën nog urgenter. Een veelbelovende optie is het gericht toedienen van micronutriënten. Deze stimuleren niet alleen de afweer van het lichaam, maar kunnen ook direct inwer-
ken op de bacteriën om ze te elimineren. Hieronder presenteren we een selectie van belangrijke onderzoeksresultaten van het Dr. Rath Research Institute.
Rozemarijn (Salvia rosmarinus)
Log10 CFU/ml
9
De combinatie van vitamine C en L-lysine doodde 4x zoveel bacteriën dan bij afzonderlijke toepassing van die nutriënten.
Afb. 1: Vitamine C en lysine verminderen de groei van E. coli en A. baumannii tot 7 keer beter en kunnen deze schadelijke bacteriestammen tot 4 keer effectiever elimineren dan de controle.
URINEWEGINFECTIES: VITAMINE C EN LYSINE BESTRIJDEN SCHADELIJKE BACTERIËN
E. coli is de belangrijkste oorzaak van urineweginfecties. A. baumannii kan ook een oorzaak zijn. Beide bacteriën zijn zeer resistent tegen antibiotica. Het Dr. Rath Research Institute heeft twee micronutriënten geïdentificeerd, vitamine C en lysine, die zeer effectief zijn tegen deze gevaarlijke ziekteverwekkers. Een van de opmerkelijke eigenschappen van
MICRONUTRIËNTEN ELIMINEREN EN VERHINDEREN VORMING VAN BIOFILM
Resterende biofilm (% van de controle)
Afb. 2: Micronutriënten kunnen tot 50% van de bestaande Borrelia biofilms elimineren en in 70% van de gevallen voorkomen dat ze zich opnieuw vormen. Ter vergelijking: doxycycline is aanzienlijk minder effectief (ongeveer 25%).
vitamine C en lysine is dat deze van belang zijn voor de vorming van collageen, het hoofdbestanddeel van bindweefsel, dat een beschermende barrière vormt tegen ongewenste indringers.
Een onderzoek1 door het Dr. Rath Research Institute toonde aan dat vitamine C samen met lysine bacteriële ziekteverwekkers effectief kan bestrijden. Zoals te zien is in Afb. 2, was de combinatie van de twee microvoedingsstoffen in staat om de groei van E. coli en A. baumannii aan-
Resterende biofilm Beperking biofilm-aanmaak
Vitamine C
Vitamine C + L-lysine Lysine + vitamin C mix
L- lysine
Controle
E. coli A. baumannii
zienlijk te verminderen. Bovendien bleek die combinatie de twee schadelijke bacteriestammen 4 keer beter te kunnen elimineren, vergeleken met de controle-opzet. Een vergelijkbaar sterk effect werd bereikt met een formule van micronutriënten ontwikkeld door het Dr. Rath Research Institute, die lysine, vitamine C en flavonoïden uit citrusvruchten bevat.
ZIEKTE VAN LYME (BORRELIOSE): DE GEPATENTEERDE NUTRIËNTENCOMBINATIE (US1023819) MET GESELECTEERDE PLANTENSTOFFEN ALS ALTERNATIEF VOOR ANTIBIOTICA
De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door een infectie met bacteriën van de soort B. burgdorferi (Borrelia) of verwante soorten. De Borrelia-bacterie is uniek in haar vermogen om van haar oorspronkelijke spiraalvorm (spirocheet) te veranderen in een bolvorm. Dit is een beschermingsmechanisme dat bacterien gebruiken, vooral wanneer ze worden blootgesteld aan antibiotica. Borrelia kan zich ook verbergen in biofilm, met kolonies bacteriën die worden beschermd door een complex membraan dat hen in staat stelt het immuunsysteem te omzeilen en hen resistent maakt tegen antibiotica. Biofilm draagt bij aan de ernstige ontstekingen die gepaard gaan met de ziekte van Lyme.
Wetenschappers van het Dr. Rath Research Institute hebben verschillende natuurlijke stoffen en hun combinaties beoordeeld tegen B. burgdorferi en B. garinii2, 3. Een combinatie van micronutrienten met biologisch actieve plantaardige stoffen (baicaleïne, luteoline en rozemarijnextract), vetzuren (monolaurine en cis-2-deceenzuur) en jodium uit zeewier bleek bijzonder effectief. In het onderzoek waren cis-2-deceenzuur, rozemarijnextract, baicaleïne, monolaurine, luteoline en jodium het meest effectief in het doden van de bolvormige vormen van bacteriën. Baicaleïne, luteoline, monolaurine, cis-2-deceenzuur en jodium waren ook in staat om de biofilmvorming van B. burgdorferi te verminderen, terwijl baicaleïne en monolaurine de biofilmvorming van B. garinii verminderden.
Het meest opmerkelijk aspect van het onderzoek was, dat de combinatie van micronutriënten die in het instituut was ontwikkeld, uiterst effectief was in het doden van de bolvormige vormen en biofilms die door Borrelia werden gevormd, en daarbij zelfs het effect van het antibioticum doxycycline overtrof (zie Afb. 3).
De effectiviteit van deze natuurlijke aanpak werd ook “in vivo”4 bevestigd, d.w.z. op levende organismen. De hierboven beschreven nutriëntencombinatie werd getest op een groep muizen die besmet waren met Borrelia en een groep gezon -
de muizen (controlegroep). Bij besmette muizen die vier weken lang de combinatie van micronutriënten kregen, verminderde de spirocheetbelasting met ongeveer 75%, vergeleken met muizen die geen micronutriënten in hun voeding kregen. Besmette muizen die de microvoedingsstoffen kregen, hadden ook minder hoge ontstekingswaarden in hun bloed.
In een klein observationeel onderzoek kregen 17 vrijwilligers met de ziekte van Lyme (LD) gedurende zes maanden drie keer per dag de samenstelling van micronutriënten toegediend. De resultaten toonden bij 11 van de vrijwilligers met ernstige LD, die niet hadden gereageerd op eerder antibioticagebruik, een positief effect met meer energie en een verbeterd fysiek en psychologisch welzijn. Bij 3 van de vrijwilligers was er een lichte verbetering van de symptomen.
of praat. Bij mensen met een sterk immuunsysteem kan de bacterie ingekapseld raken in de longen, wat leidt tot een latente (verborgen) tuberculose-infectie. In dit stadium zijn mensen niet besmettelijk. Als het immuunsysteem echter verzwakt, kunnen de slapende bacteriën zich vermenigvuldigen en actieve
TB-symptomen veroorzaken. Een kenmerk van actieve of “open” tuberculose is de vorming van longweefsel-holtes, gevuld met dode cellen en actieve tuberculosebacteriën. Deze vormen zich wanneer het immuunsysteem niet in staat is om de bacteriën volledig onder controle te houden. Een van de belangrijkste factoren in verzwakken van het immuunsysteem is ondervoeding en gebrek aan essentiële micronutriënten in ons lichaam, wat de ontwikkeling van de ziekte vergemakkelijkt.
TUBERCULOSE:
MICRONUTRIËNTEN KUNNEN HET
VOORTSCHRIJDEN VAN DE ZIEKTE
REMMEN
Tuberculose (TB) wordt veroorzaakt door bacteriën van het geslacht Mycobacterium. Het is een besmettelijke ziekte die zich via de lucht verspreidt wanneer een besmet persoon hoest
Een klinische studie5 in een ziekenhuis, bij patiënten met acute longtuberculose toonde aan dat micronutriënten het genezingsproces kunnen ondersteunen. Deelnemers in de testgroep kregen een combinatie van verschillende vitamines en essentiële micronutriënten naast standaardmedicatie, terwijl de controlegroep alleen de standaardbehandeling kreeg. Na twee maanden vertoonde 98% van de patiënten in de testgroep genezen longweefsel-holtes, vergeleken met slechts 69% in de controlegroep. Nog
beter was dat aan het einde van het onderzoek alle patiënten in de micronutrientengroep negatief testten op tuberculosebacteriën, tegenover 88% van de controlegroep.
Vind meer studies over micronutriënten bij tuberculose van internationale onderzoeksinstellingen:
PARODONTITIS:
GEPATENTEERDE MICRONUTRIËNTEN
FORMULE (US10463590B1) IN PREVENTIE EN BEHANDELING
Parodontitis is een ernstige tandvleesontsteking en wereldwijd een van de meest voorkomende chronische ziekten. Het wordt veroorzaakt door bacterien die een biofilm vormen, beter bekend als tandplak. Het lichaam reageert op de bacteriën met een ontsteking, die wordt gekenmerkt door rood, gezwollen en bloedend tandvlees. Zonder behandeling raken steeds meer steunweefselstructuren van het gebit ontstoken, waardoor het tandvlees en het kaakbot beschadigd raken. De tanden komen los te zitten, met risico op tandverlies. Parodontitis is ook een risicofactor voor harten longziekten.
Het Dr. Rath Research Institute heeft een klinische observatiestudie6 uitgevoerd met parodontitispatiënten. De deelnemers kregen 12 weken lang vitamine C, lysine, proline en andere micronutriënten. De studie onderzocht tandvleesbloedingen na irritatie door druk uitoefenen op het tandvlees van de deelnemende proefpersonen met behulp van een parodontale sonde. De technische term voor deze procedure is “bleeding on probing”, kortweg BOP. De BOP-index, een standaard maat voor parodontale ontsteking, werd gebruikt om de resultaten te beoordelen. Deze index geeft het percentage gingivale pockets aan die bloeden tijdens het sonderen. Hoe lager het percentage bloedingen, hoe stabieler de steunweefselstructuur van het gebit. De maximale normaalwaarde ligt rond de 25%. Patiënten met hogere waarden hebben meestal parodontitis.
Parodontale pocket
Plak
PARODONTITIS
GEZONDE TANDEN
Aan het begin van het onderzoek was de gemiddelde BOP-waarde 60%, wat overeenkomt met een vergevorderd stadium van parodontitis. Na zes weken gebruik van de micronutriënten daalde de waarde aanzienlijk. Na slechts acht weken was het gemiddelde gedaald naar 14%. Aan het einde van de onderzoeksperiode van 12 weken was het tandvlees-bloeden uiteindelijk met ongeveer 85% verminderd. De onderzoekers stelden ook vast dat het tandvlees van de patiënten steviger werd na het innemen van de micronutrienten, met een merkbare vermindering van spontane bloedingen - bloedingen die optreden zonder externe oorzaak.
tute, tegen antibiotica-resistente bacterien. Het onderzoek werd uitgevoerd met bacteriestammen die verantwoordelijk zijn voor een groot aantal infectieziekten wereldwijd, waaronder stafylokokken, E. coli en L. monocytogenes. Toen de bacteriën werden behandeld met een combinatie van vitamine C, L-lysine, L-proline, L-arginine, N-acetyl-L-cysteïne, epigallocatechine gallaat (groene thee-extract), selenium, koper en mangaan, vertoonden de anders zeer resistente ziekteverwekkers een verhoogde gevoeligheid voor bepaalde antimicrobiële middelen. Dit betekent dat de antibiotica effectiever waren in het doden van de bacteriën wanneer ze samen met micronutriënten werden toegediend.
ANTIMICROBIËLE RESISTENTIE:
MICRONUTRIËNTEN MAKEN
BACTERIËN GEVOELIGER VOOR
ANTIBIOTICA
De afnemende effectiviteit van antibiotica stelt de gezondheidszorg wereldwijd voor grote uitdagingen. Studies tonen aan dat micronutriënten veelbelovende benaderingen zijn in de strijd tegen antibiotica-resistente bacteriën.
Een team onderzoekers van de King Abdulaziz University van Saoedi-Arabië heeftde effectiviteit getest7 van een speciale combinatie van micronutriënten, ontwikkeld in het Dr. Rath Research Insti-
Dezelfde combinatie van micronutriënten werd ook getest in een onderzoek[8] aan de Medische Universiteit van Łódź in Polen. Naast S. aureus en E. coli waren de geteste bacteriestammen onder andere A. baumannii, Enterococcus faecalis, een belangrijke verwekker van urineweginfecties, en de bacterie Enterobacter cloacae, die onder andere urineweginfecties, meningitis en bronchitis veroorzaakt. De resultaten van het onderzoek toonden aan dat de gevoeligheid van alle geteste bacteriestammen voor verschillende antibiotica aanzienlijk verbeterde in aanwezigheid van de micronutriënten.
CONCLUSIE
Bacteriën zijn constant aanwezig in ons leven en vormen een voortdurende uitdaging voor ons immuunsysteem. Een normaal functionerend immuunsysteem is in staat om aanvallen van ziekteverwekkende bacteriën af te slaan. Als het afweersysteem van het lichaam echter verzwakt is, bijvoorbeeld door een tekort aan essentiële micronutriënten, wordt het vatbaarder voor bacteriële infecties.
De geneeskunde bereikt haar grenzen in de behandeling van bacteriële infectieziekten nu ziekteverwekkers steeds resistenter worden tegen antibiotica. Natuurlijke benaderingen gebaseerd op combinaties van micronutriënten bieden een veelbelovende oplossing die verder gaat dan antibiotische effecten. Ze helpen door de complexiteit van infectie aan te pakken, waarbij het gaat om
de functie van het immuunsysteem, de bescherming van biologische barrières tegen ziekteverwekkers en een direct effect op ziekte-veroorzakende bacterien door ze in verschillende biologische vormen (actief, slapend en biofilm) te elimineren. Op deze manier kunnen wetenschappelijk ontwikkelde formuleringen van micronutriënten een effectieve, niet-toxische manier zijn om bacteriële ziekten in een vroeg stadium in te dammen of te voorkomen dat ze zich überhaupt ontwikkelen. Micronutriënten zijn daarom een essentieel onderdeel van een evenwichtige en gezonde voeding.
TIPS OM BACTERIËLE INFECTIES
TE VOORKOMEN
Er zijn verschillende mogelijkheden om het risico op een bacteriële infectie aanzienlijk te verminderen.
HANDEN WASSEN
Handen regelmatig grondig wassen met water en zeep, vooral voor het bereiden van voedsel, voor het eten en na toiletgebruik of het snuiten van de neus. Besteed vooral aandacht aan de gebieden tussen de vingers en onder de vingernagels. Bacteriën hopen zich vaak op in deze gebieden. Droog de handen goed af na het wassen.
REINIGING EN DESINFECTIE
Als er geen water en zeep beschikbaar zijn, kan ook een handdesinfectiemiddel gebruikt worden. Desinfecteer en reinig oppervlakken die vaak worden aangeraakt. Denk hierbij bijvoorbeeld aan deurklinken en smartphones.
VERMIJD CONTACT MET
INFECTIEBRONNEN
Houd indien mogelijk afstand van geïnfecteerde personen. Tijdens geslachtsgemeenschap beschermen condooms tegen seksueel overdraagbare aandoeningen. Draag lichtgekleurde, gesloten k leding met lange mouwen en benen ter bescherming tegen tekenbeten tijdens het wandelen in hoog gras of beboste gebieden.
VOEDSELHYGIËNE
Was fruit en groenten grondig onder stromend water. Zelfs als voedsel er schoon uitziet, kunnen er micro-organismen op zitten. Bewaar bederfelijke
voedingsmiddelen zoals vlees, vis, zuivelproducten en eieren op een koele plaats, bij voorkeur onder de 4 °C. Dit vertraagt de groei van bacteriën. Bij het koken is het belangrijk dat het voedsel volledig gaar is. Bacteriën op vlees, eieren en ander voedsel worden alleen gedood bij zeer hoge temperaturen.
EET GEZOND
Een gezond eetpatroon bevat veel essentiële vitamines, spoorelementen, mineralen en andere c ellulaire voedingsstoffen die het immuunsysteem versterken en het lichaam beter bestand maken tegen infecties. Het is ook goed om gefermenteerd voedsel te eten zoals yoghurt, kefir en zuurkool, die gezondheids-bevorderende bacteriën leveren, ook bekend als probiotica. Probiotica ondersteunen de functies van de darmflora en leveren daarom ook een belangrijke bijdrage aan het immuunsysteem en de algemene gezondheid.
VOEDINGSSUPPLEMENTEN
Wetenschappelijk ontwikkelde combinaties van micronutriënten als aanvulling op de voeding, kunnen helpen om een goede gezondheid te behouden en veel ziekten te voorkomen. Dit geldt ook voor infectieziekten. De informatie in deze brochure biedt een aantal richtlijnen over suppletie van een aantal voedingsstoffen. Wij raden u van harte aan deze informatie ook met de behandelend arts te bespreken.
REFERENTIES
[1] W. Sumera et al. L-lysine and vitamin C work better in synergy against Escherichia coli and Acinetobacter baumanniis. JCM&NH 2023.
[2] A. Goc, A. Niedzwiecki, M. Rath. In vitro evaluation of antibacterial activity of phytochemicals and micronutrients against Borrelia burgdorferi and Borrelia garinii. J Appl Microbiol. 2015;119(6): 1561-72.
[3] A. Goc, A. Niedzwiecki, M. Rath. Synergistic Anti-Borreliae Efficacy of a Composition of Naturally-occurring Compounds: an In vitro Study. J Nutri Bio. 2019;350-363.
[4] A. Goc et al. Specific composition of polyphenolic compounds with fatty acids as an approach in helping to re -
duce spirochete burden in Lyme disease: in vivo and human observational study. Ther Adv Chronic Dis 2020; vol 11: 1-13. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/ articles/PMC7249567
[5] L.V. Turchenko et al. Clinical Improvement of Active Tuberculosis Patients with Complex Treatment and Nutritional Supplementation. The Open Products Natural Journal 2008; 1: 20-26.
[6] Dr. Rath Research Institute. Periodontal disease and micronutrients - a clinical pilot study. (2019). JCM&NH. https://jcmnh.org/2019/10/09/ periodontal-disease-and-micronutrientsa-clinical-pilot-study/
[7] S. Harakeh et al. Preliminary study related to specific nutrient synergy modulation of antimicrobial resistance of bacteria isolated from dairy products. African J of Microbial Disease, Vol. 7(20), pp. 2351-2358, 2013.
[8] M. Sienkiewicz et al. The specific nutrient synergy and their effect on the reduction of pathogens resistance to antibiotics. African J of Microbial Disease, Vol.8(33), pp. 3101-3107, 2014.
WAT IS CELLULAIRE GENEESKUNDE?
Het fundamentele principe van cellulaire geneeskunde is gebaseerd op de kleinste eenheid van het menselijk lichaam, de cel. Gezondheid en ziekte worden bepaald op het niveau van de miljarden cellen waaruit ons lichaam bestaat en niet, zoals eerder werd aangenomen, op het niveau van organen. Cellen zijn de kleinste en belangrijkste eenheden in het lichaam. Ze vormen de organen en hebben voortdurend specifieke bio-energetische voedingsstoffen nodig, ook wel vitale celstoffen genoemd, om allerlei biochemische reacties te kunnen uitvoeren. Een chronisch tekort aan een of meer cellulaire vitale stoffen leidt tot cellulaire storingen en ziekten. Daarom is een optimale dagelijkse toevoer van vitamines en andere essentiële voedingsstoffen naar de cellen de sleutel tot succesvolle preventie en verdediging tegen deficiëntieverschijnselen.
WAT ZIJN MICRONUTRIËNTEN?
Het menselijk lichaam bestaat uit miljarden cellen die continu voorzien moeten worden van biokatalysatoren voor veel verschillende biochemische reacties. In de cellulaire geneeskunde worden deze stoffen samengevat onder de algemene term “cellulaire vitale stoffen”, een term die vitaminen, mineralen, spoorelementen, bepaalde aminozuren, biologisch actieve plantaardige stoffen (fytobiologica) en andere micronutriënten omvat die nodig zijn voor een normaal metabolisme. Als ze in de juiste hoeveelheden en in de juiste verhoudingen beschikbaar zijn, dragen ze aanzienlijk bij aan het gezond functioneren van onze cellen en dus van ons lichaam.
HET DR. RATH RESEARCH INSTITUTE
Het Dr. Rath Research Institute in Californië (VS) is een centrum voor gerenommeerde wetenschappers op het gebied van geneeskunde, biochemie en voeding. Onder leiding van Dr. Aleksandra Niedzwiecki voert dit team opzienbarend vernieuwend onderzoek uit op het gebied van natuurlijke gezondheid, onderzoekt het de synergiën van voedingsstoffen en ontwikkelt het innovatieve gezondheidsstrategieën om verschillende ziekten te voorkomen en te beheersen. Het instituut bouwt voort op de opzienbarende ontdekkingen van Dr Matthias Rath op belangrijke gezondheidsgebieden zoals hart- en vaatziekten en kanker. De bevindingen uit het instituut worden zeer regelmatig gepubliceerd in internationale wetenschappelijke tijdschriften.
www.drrathresearch.org
WETENSCHAPPERS
Dr. Aleksandra Niedzwiecki
Als onderzoeksdirecteur van het Dr. Rath Research Institute onderzoeken en ontwikkelen Dr. Niedzwiecki en haar team unieke benaderingen voor synergie van voedingsstoffen in verschillende aspecten van gezondheid en ziekte. Dit werk op het gebied van cardiovasculaire gezondheid, kanker, infecties en andere gebieden heeft geleid tot het vaststellen van het verband tussen ziektepreventie en de biochemische synergie van voedingsstoffen.
Dr. Anna Goc
Dr. Goc is senior onderzoeker bij het Dr. Rath Research Institute. Ze leidt het microbiologisch laboratorium dat zich richt op het ontwikkelen van effectieve en veilige benaderingen om infecties te bestrijden. Ze heeft een brede kennis op het gebied van microbiologie, immunologie, kanker en vasculaire biologie. Haar onderzoek aan het Dr. Rath Research Institute richt zich op de voordelen van micronutriënten en hun synergie in verschillende aspecten van de menselijke stofwisseling.
Waldemar Sumera, M.Sc.
W. Sumera heeft zijn Master behaald aan de Jagiellonian Universiteit in Krakau, Polen. Hij werkt bij het Dr Rath Research Institute op het gebied van microbiologisch onderzoek. Een van zijn belangrijkste onderzoeksgebieden is de toepassing van natuurlijke stoffen in de preventie en behandeling van bacteriële en virale infecties.
Dr. Matthias Rath
Dr. Rath is een wereldbekende arts en wetenschapper die bekend staat om zijn baanbrekende onderzoek naar natuurlijke en cellulaire gezondheid. Hij is de grondlegger van het wetenschappelijke concept van Cellulaire Geneeskunde, waarmee hij praktische kennis en toepassingen van microvoedigsstoffen in verschillende aspecten van de gezondheid introduceerde in de klinische geneeskunde.
Opmerking: Onze informatie is gebaseerd op het meest recente wetenschappelijke onderzoek en kan helpen om weloverwogen gezondheidsbeslissingen te nemen. Het is echter geen vervanging voor een persoonlijke advies van een arts of therapeut.
MEER INFORMATIEMATERIAAL
A ls u vragen heeft, aarzel dan niet om contact met ons op te nemen: 0031-457-111 222 of per e-mail: info@dr-rath-foundation.org Alle publicaties zijn online en zonder kosten beschikbaar op: www.issuu.com/drrath
VIRUSSEN NATUURLIJK STOPPEN
Deze brochure gaat in op het ontstaan van griepinfecties en andere virusziekten die vaker voorkomen tijdens de koudere seizoenen. Het beschrijft hoe een nauwkeurig samengestelde en wetenschappelijk gevalideerde combinatie van micronutriënten invloed kan hebben op verschillende aspecten van infecties, waaronder het stimuleren van het immuunsysteem, het verhogen van de weerstand van het lichaam en het aanpakken van besmettelijke ziekteverwekkers.
DE ZIEKTE VAN LYME
In Europa worden jaarlijks meer dan 65.000 gevallen van de ziekte van Lyme officieel geregistreerd. Het werkelijke aantal gevallen van de ziekte van Lyme is echter mogelijk vele malen hoger. Dit komt doordat de ziekte van Lyme een verscheidenheid aan symptomen vertoont die moeilijk te classificeren zijn. In deze brochure worden ze in detail beschreven en worden natuurlijke gezondheidsbenaderingen toegelicht.
VOEDINGSVEZELS
Although dietary fibre is indigestible for the human body, it has a positive influence on health. By directly and indirectly influencing various metabolic processes, fibre can protect against the development of certain diseases or contribute to their treatment. Consequently, dietary fibre should always be taken into account as a component of a health-promoting, wholesome and balanced diet.
PROBIOTICA
Deze brochure laat het enorme belang zien van de microbiota en de invloed ervan op talloze processen in het organisme. Zonder bacteriën zou de mens niet bestand zijn tegen de verschillende invloeden van het milieu, voeding, ziekteverwekkers, medicijnen, enz.
Dr. Rath Health Foundation Tesla 1 6422 RG Heerlen
