Diabetes Mellitus – Verlaag je bloedsuiker op natuurlijke en effectieve wijze met micronutriënten
DIABETES MELLITUS
Micronutriënten om op een natuurlijke manier de bloedsuikerwaarden effectief onder controle te houden
Diabetes Mellitus – Micronutriënten om op een natuurlijke manier de bloedsuikerwaarden effectief onder controle te houden Dr. Rath Research Institute, San Jose, Calofornië
Uitgegeven door de Dr. Rath Health Foundation. Alle rechten voorbehouden. Afzonderlijke pagina‘s van deze brochure mogen alleen voor privé- en niet-commerciële doeleinden worden gekopieerd. Elk direct of indirect commercieel gebruik van deze brochure of delen ervan is ten strengste verboden zonder schriftelijke toestemming van de auteurs.
DIABETES: EEN WERELDWIJD GEZONDHEIDSPROBLEEM
Diabetes mellitus, beter bekend als suikerziekte, vormt een snel groeiend wereldwijd gezondheidsprobleem. Deze stofwisselingsstoornis wordt gekenmerkt door onvoldoende insulineproductie door de alvleesklier, of (in de meeste gevallen) door het onvermogen van het lichaam om goed op insuline te reageren. Dit leidt tot verhoogde bloedsuikerspiegels die diverse organen ernstig kunnen beschadigen.
Wereldwijd hebben naar schatting 537 miljoen volwassenen tussen de 20 en 79 jaar diabetes. De prognoses zijn alarmerend: dit aantal zal naar verwachting toenemen tot 643 miljoen in 2030 en 783 miljoen in 2045. Jaarlijks worden ongeveer 1,5 miljoen sterfgevallen direct toegeschreven aan diabetes.
Wat nog zorgwekkender is, is het hoge aantal niet-gediagnosticeerde gevallen. Wereldwijd leven naar schatting 240 miljoen mensen met (nog) niet vastgestelde diabetes. Dit is ernstig omdat onbehandelde diabetes kan verergeren en ernstige complicaties kan veroorzaken. In 2019 leidde deze stofwisselingsziekte bijvoorbeeld tot 460.000 sterfgevallen door nierfalen en was verantwoordelijk voor ongeveer 20% van de sterfgevallen door hart- en vaatziekten. Dit benadrukt dat, ondanks diverse farmacologische behandelingen, de huidige aanpak van diabetes blijkbaar vaak tekortschiet.
We weten al decennia dat micronutriënten, vooral vitamine C, essentieel zijn bij het voorkomen en bij de ondersteunende behandeling van diabetes. Een langdurig tekort aan specifieke voedingsstoffen kan deze stofwisselingsziekte uitlokken of verergeren. Talrijke studies op het gebied van cellulaire geneeskunde en natuurlijke gezondheid hebben aangetoond dat micronutriënten in optimale doseringen en samenstellingen verschillende cruciale cellulaire mechanismen die betrokken zijn bij een verstoord glucosemetabolisme effectief kunnen reguleren. Helaas wordt deze kennis vaak over het hoofd gezien.
Het doel van deze brochure is te informeren hoe de bloedsuikerspiegels onder controle kunnen blijven met behulp van inzichten in cellulaire geneeskunde en natuurlijke gezondheid. Het belicht minder bekende feiten over verschillende aspecten van diabetes en onderstreept het belang van specifieke voedingsstoffen bij de beheersing van type 2 diabetes mellitus. Deze brochure biedt fascinerende inzichten in recent onderzoek, met name van het Dr. Rath Research Institute, naar de vele voordelen van micronutriënten bij diabetes. Het geeft praktische gezondheidsadviezen om diabetes te voorkomen en om er in het dagelijks leven mee om te gaan.
WAT IS DIABETES MELLITUS?
Diabetes mellitus is een chronische stofwisselingsstoornis die wordt gekenmerkt door een verhoogde bloedsuikerwaarde. Dat wordt ook de “bloedsuikerspiegel” genoemd. Er zijn drie hoofdtypen van deze ziekte: type 1 diabetes (meestal aangeboren), type 2 diabetes (verworven), en zwangerschapsdiabetes. Alle vormen van diabetes worden veroorzaakt door geen of onvoldoende productie van insuline, of onvoldoende reactie van het lichaam op dit hormoon. Insuline, een hormoon geproduceerd door de alvleesklier, is noodzakelijk om suiker (glucose) vanuit het bloed in de lichaamscellen te brengen, waardoor de bloedsuikerspiegel daalt.
Wanneer men over diabetes spreekt, wordt meestal type 2 diabetes bedoeld, omdat dit bij meer dan 90% van de diabetici het geval is. Deze vorm ontwikkelt zich meestal op latere leeftijd en werd daarom ook vaak ouderdomsdiabetes genoemd. Echter, steeds meer jongere mensen, zelfs kinderen, worden met deze aandoening gediagnosticeerd. Type 2 diabetes wordt ook wel leefstijldiabetes genoemd, omdat leefstijlfactoren een grote rol spelen in het ontstaan van deze stofwisselingsstoornis.
Bij type 2 diabetes produceren de cellen van de alvleesklier wel insuline, maar de lichaamscellen reageren niet goed op dit
hormoon, een toestand die bekend staat als insulineresistentie. Een ongezond eetpatroon en overgewicht spelen daarbij een grote rol. Als reactie op de insulineresistentie produceert de alvleesklier steeds meer insuline, wat leidt tot hyperinsulinemie. Helaas verbetert daardoor niet het glucosetransport vanuit het bloed naar de lichaamscellen, en blijven zowel de bloedsuikerspiegel als de insulinespiegel chronisch verhoogd. Na verloop van tijd raken de insuline-producerende cellen van de alvleesklier uitgeput, en daalt de insulineproductie.
Type 1 diabetes ontwikkelt zich meestal in de kindertijd of adolescentie. Bij deze vorm van diabetes worden de insuline-producerende cellen van de alvleesklier aangevallen en vernietigd door het eigen immuunsysteem van het lichaam. Hierdoor neemt de insulineproductie af, waardoor de lichaamscellen de suikers uit voedsel niet langer goed kunnen opnemen en verwerken.
Zwangerschapsdiabetes is een tijdelijke vorm van diabetes die tijdens de zwangerschap optreedt. Het kan de zwangerschap en de gezondheid van de baby ernstig beïnvloeden. Tijdens deze periode nemen de lichaamscellen de suiker uit het verteerde voedsel langzamer op, met verhoogde bloedsuikerspiegels als gevolg. Na de beval -
ling normaliseert de bloedsuikerspiegel meestal weer. Vrouwen die zwangerschapsdiabetes hebben gehad, hebben echter een
BLOEDGLUCOSE EN INSULINE BEGRIJPEN
verhoogd risico om later type 2 diabetes te ontwikkelen en moeten hun bloedsuikerspiegels vaker controleren.
Glucose behoort tot een groep koolhydraten die bekend staan als enkelvoudige suikers. Na een maaltijd met suikers, zetmeel of andere koolhydraten wordt de door vertering/splitsing ontstane glucose vanuit de dunne darm in de bloedbaan opgenomen. Deze toename in bloedglucose stuurt signalen naar specifieke cellen in de alvleesklier (bètacellen) om insuline af te geven in de bloedbaan. Insuline, een hormoon geproduceerd door de alvleesklier, bindt zich aan specifieke receptoren op het oppervlak van de lichaamscellen. Dit proces maakt het transport van glucose mogelijk vanuit het bloed naar de cellen, waar het wordt gebruikt als energiebron voor onze stofwisseling. Insuline speelt op de manier een cruciale rol bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel. Kort gezegd: insuline helpt de toegangsdeur te openen voor glucose. Bij diabetes is dit glucosemetabolisme verstoord. Een tekort aan insuline, of een verminderde gevoeligheid van de cellen voor insuline (insulineresistentie), leidt tot verhoogde bloedsuikerwaarden. Dit kan op de lange termijn tot ernstige gezondheidsproblemen leiden, waaronder hart- en vaatziekten, nierfalen, en zenuwbeschadiging. De rol van glucose en insuline begrijpen, is daarom belangrijk om diabetes onder controle te krijgen.
Insulinereceptor
Alvleesklier
Alvleesklier
GEZOND
TYPE 2 DIABETES
Insuline
Cellen reageren op insuline door het kanaal voor glucose-invoer te openen.
Insulinereceptor
Insuline
Cellen reageren niet op insuline en de glucose-ingang is gesloten.
Normaal glucosemetabolisme versus verstoord glucosemetabolisme bij type 2 diabetes mellitus.
Glucose
Glucose
Cel Cel
GEVOLGEN VAN ABNORMALE BLOEDSUIKERSPIEGELS OP CELNIVEAU
Glucose speelt een belangrijke rol in veel lichaamsprocessen, onder andere als de belangrijkste energiebron voor cellen. Vooral onze hersenen en ons zenuwstelsel verbruiken veel glucose om aan hun hoge energiebehoefte te voldoen. Echter, blootstelling aan een overmaat aan glucose gedurende een lange periode kan ernstige schade veroorzaken aan vrijwel elk orgaan in het menselijk lichaam, wat kan leiden tot hartinfarct, beroerte, perifere (vooral in de benen) vaatziekte, zenuwschade, verlies van zichtvermogen en vele andere complicaties.
Complicaties van diabetes op orgaanniveau zijn het gevolg van cellulaire schade door langdurige blootstelling aan te veel glucose. De verstoring van cellulaire processen als gevolg van een te hoge bloedsuikerspiegel kan de volgende gevolgen hebben:
• Verminderde zuurstoftoevoer: Beschadiging van zuurstofdragend hemoglobine in de rode bloedcellen (erytrocyten) door hoge bloedsuikerwaarden vermindert de zuurstoftoevoer naar alle cellen in het lichaam.
• Minder goed immuunsysteem: Suiker heeft negatieve effecten op de witte bloedcellen (leukocyten), wat leidt tot een verzwakt immuunsysteem.
• Ontstekingsprocessen: Hoge bloedsuikerspiegels kunnen ontstekingsprocessen in het hele lichaam veroorzaken.
• Verminderd intracellulair glucosetransport: Door de beperkte werking van insuline wordt het transport van glucose naar de cellen verminderd.
• Vorming van AGE’s: Advanced glycation end products (AGE’s) zijn complexe suikerstructuren die zich afzetten in de wanden van bloedvaten en in organen zoals nieren, ogen, zenuwen en lever, waardoor hun functie aanzienlijk wordt aangetast.
• Vrije radicalen: Een overmaat aan deze kleine actieve moleculen kan cellen aanvallen, hun structuur veranderen, hun functie verstoren en zelfs hun DNA beschadigen.
• Oxidatieve stress: Te veel vrije radicalen veroorzaken oxidatieve stress, wat het verouderingsproces versnelt en bijdraagt aan de ontwikkeling van chronische en acute ziekten.
• Zwak bindweefsel door verminderde collageenproductie: Hoge glucosespiegels concurreren met het intracellulaire transport van vitamine C, wat leidt tot een “scheurbuik-achtige” situatie.
Een tekort aan vitamine C in de celstofwisseling vermindert de collageenproductie, vooral in de bloedvaten, wat het risico op cardio -
vasculaire problemen verhoogt. Het heeft ook een negatief effect op het functioneren van organen die uit bindweefsel bestaan, bevordert de ontwikkeling van secundaire ziekten en verzwakt de cellulaire afweer tegen onder andere oxidatieve stress. (Voor meer informatie, zie het hoofdstuk “Diabetes-gerelateerde aandoeningen en complicaties op lange termijn”.)
WAT ZIJN DE SYMPTOMEN VAN DIABETES?
Alle soorten diabetes ontwikkelen zich geleidelijk en kunnen (een meer of minder) lange tijd onopgemerkt blijven. Typische symptomen treden meestal pas op wanneer de bloedsuikerspiegel fors stijgt en de stofwisseling niet meer onder controle gehouden kan worden. Tot een eerste teken van diabetes behoort frequent urineren. Het lichaam probeert het teveel aan suiker kwijt te raken via de urine, wat leidt tot meer dorst. Andere typische diabetesverschijnselen kunnen zijn:
• Voortdurend (snaai)trek
• Gevoelens van misselijkheid
• Gebrek aan concentratie
• Duizeligheid
• Jeuk
• Vermoeidheid
Bijkomende symptomen die in latere stadia optreden zijn onder andere:
• Gevoelig voor infecties
• Slechte wondgenezing
• Tintelingen, pijn of gevoelloosheid in de handen/voeten
• Verminderde potentie
• Verminderd zichtvermogen
In een gevorderd stadium kunnen organen beschadigd raken.
DIABETES-GERELATEERDE AANDOENINGEN EN COMPLICATIES OP LANGE TERMIJN
Beschadiging van bloedvaten als gevolg van hoge bloedglucosewaarden of andere factoren leidt tot secundaire aandoeningen. De onderliggende oorzaak van deze vaatschade is meestal een langdurig tekort aan vitamines en andere essentiële voedingsstoffen in de cellen van bloedvatwanden. Als het tekort aan cellulaire voedingsstoffen niet wordt gecorrigeerd, bestaat er een risico op ernstige complicaties, zoals harten vaatziekte, diabetische oogziekte en het diabetische voetsyndroom.
Hart- en vaatziekte
Diabetici hebben tot drie keer meer risico op hart- en vaatziekte dan gezonde mensen. Hart- en vaatziekten zijn dan ook de belangrijkste doodsoorzaak bij diabetici.
Aanhoudend hoge bloedglucosewaarden bij diabetes beschadigen de vaatwanden op verschillende manieren. Dit kan leiden tot atherosclerose, wat zich uit in een ophoping van vetten, cholesterol en andere stoffen in de slagaderwanden, dat belemmering van de bloedstroom en hartinfarct of beroerte kan veroorzaken. Atherosclerose wordt meestal gestart en bevorderd door een tekort aan vitamine C en andere micronutriënten die een zwakte in de structuur van de vaatwanden veroorzaken. Als
reactie op deze metabolische aandoening zet het lichaam biologische “reparatie”mechanismen in werking in de vorm van meer aanmaak van cholesterol, lipoproteinen en andere verbindingen, die worden afgezet in de verzwakte vaatwanden om die slagader te stabiliseren. Dit gaat gepaard met verdikking van de vaatwanden, waardoor het risico op het ontwikkelen van hoge bloeddruk en doorbloedingsstoornissen toeneemt. Dit stofwisselingsproces wordt verergerd door hoge bloedglucosespiegels, die het transport van vitamine C in de vaatwandcellen remmen, waardoor daar een vitamine C-tekort ontstaat, de collageenproductie afneemt en verzwakking van de bloedvaten verder wordt aangetast. Als de oorzaak van de zwakke vaatwandstructuur (namelijk vitamine-C-tekort) niet wordt weggenomen, neemt het risico op atherosclerotische afzettingen die de bloedstroom belemmeren en een hartinfarct veroorzaken, fors toe.
Beroerte
Diabetici hebben een groter risico op beroerte, veroorzaakt door een verstopping van de bloedvaten in de hersenen of de halsslagader, waardoor de bloedtoevoer ernstig wordt belemmerd. Dit risico is meer dan drie keer hoger bij diabetici dan bij mensen zonder diabetes.
Een beroerte is, net als een hartinfarct, meestal het gevolg van atherosclerose (“slagaderverkalking”), veroorzaakt en verergerd door een langdurig tekort aan vitamines en andere cellulaire voedingsstoffen.
Neuropathie
Zenuwen worden van zuurstof en voedingsstoffen voorzien die in het bloed via kleine bloedvaten worden aangevoerd. Aanhoudend hoge bloedsuikerspiegels kunnen deze bloedvaten beschadigen, wat leidt tot zenuwschade. Dit staat bekend als diabetische neuropathie. Deze aandoening van de perifere zenuwen staat bekend als “polyneuropathie” of “autonome neuropathie”.
P olyneuropathie tast de zenuwen aan die de beweging van de spieren en de gevoeligheid van de huid regelen. Mensen die hieraan lijden, ervaren gevoelsstoornissen zoals tintelingen, gevoelloosheid of pijn in voeten en handen. Ongeveer 30% van de mensen met diabetes type 1 en type 2 heeft last van deze vorm van neuropathie.
Autonome neuropathie tast de zenuwen aan die de inwendige organen aansturen. Deze vorm van neuropathie kan problemen veroorzaken met de beweeglijkheid van het maagdarmkanaal (peristaltiek) en het regelen van de hartslag. Ook seksuele problemen zoals erectiestoornissen en problemen met ejaculatie komen vaak voor.
Retinopathie
Te hoge bloedsuikerspiegels kunnen oogproblemen veroorzaken doordat de kleine bloedvaatjes in het netvlies beschadigd raken. Deze aandoening staat bekend als diabetische retinopathie. Geschat wordt dat wereldwijd 27% van de diabetici aan diabetische retinopathie lijdt, waarvan 0,4 miljoen mensen met blindheid. In Europa is diabetische retinopathie bij 60-plussers het hoogst in Frankrijk, gevolgd door Duitsland. Diabetische retinopathie begint vaak ongemerkt, maar ontwikkelt zich na verloop van tijd tot symptomen zoals wazig en vervormd zicht, donkere vlekken en een grijze of rode waas in het gezichtsveld. Als het niet vroegtijdig wordt vastgesteld en behandeld, kan het leiden tot blindheid.
Kristalsuiker kan cellen beschadigen en diabetes bevorderen.
Nefropathie
Een van de meest voorkomende gevolgen van diabetes mellitus is schade aan de nieren, bekend als “diabetische nefropathie”. Ongeveer 20-50% van de mensen met diabetes type 2 ontwikkelt uiteindelijk een
Glucose
Fructose
Suikermolecuul
HERSENEN
Beroerte
GEVOLGEN VAN DIABETES OP LANGE TERMIJN
HART EN BLOEDSOMLOOP
Arteriosclerose (slagaderverkalking)
Aandoening van de kransslagaderen
Hoge bloeddruk
Hartinfarct
OGEN
Retinopathie netvliesaandoening)
Blindheid
ARMEN EN BENEN
Perifere arteriële ziekte (PAV)
NIEREN
Nefropathie (nieraandoening)
Nierinsufficiëntie (verminderde nierfunctie)
Nierfalen met uiteindelijk dialyse
ZENUWSTELSEL
Neuropathieën (ziekten van perifere zenuwen)
VOETEN
Diabetische voetsyndroom
Amputatie
Mensen met diabetes hebben een verhoogd risico op veel gezondheidscomplicaties.
De hier genoemde organen zijn het meest betroffen.
diabetische nieraandoening. Diabetische nefropathie treedt op wanneer aanhoudend hoge bloedglucosespiegels beschadigingen veroorzaken aan de bloedvaten in de nieren, die afvalproducten uit het bloed filteren. Wanneer deze biologische afvalstoffen niet meer goed uit het bloed worden verwijderd, kan dat nierfalen tot gevolg hebben. Patienten met volledig nierfalen zijn afhankelijk van nierdialyse.
Perifeer arterieel vaatlijden (PAV)
Bloedcirculatieproblemen bij diabetes hebben ook invloed op de armen en benen. Wanneer deze niet meer voldoende van bloed worden voorzien, ontstaat een aandoening die perifeer arterieel vaatlijden (PAV) wordt genoemd. Het wordt meestal veroorzaakt door atherosclerose, waarbij slagaders die bloed naar armen en benen voeren, vernauwd of geblokkeerd raken door vaatwandafzettingen. (Zie “Hart- en vaatziekten”.)
PAV treft wereldwijd miljoenen mensen. In Nederland heeft ca. 19% van de bevolking deze aandoening (ca. 3,3 miljoen mensen).
Diabetische voetsyndroom
Hoge bloedsuikerspiegels kunnen de zenuwen en bloedvaten in de voeten van diabetici beschadigen, wat leidt tot het diabetische voetsyndroom. Dit syndroom kenmerkt zich door tintelingen of pijn in de voeten, verminderd gevoel en een verminderde gevoeligheid voor warmte of kou. Hierdoor
kunnen verwondingen of kleine snijwondjes onopgemerkt blijven en zich ontwikkelen tot grotere wonden of infecties die moeilijk te genezen zijn. In combinatie met bloedsomloopproblemen is er een risico op afsterven (necrose) van tenen of andere delen van de voet.
Het diabetische voetsyndroom is een van de meest voorkomende oorzaken van amputatie. Het risico op het ontwikkelen van het diabetische voetsyndroom gedurende het leven ligt tussen de 19% en 34%. Het is opmerkelijk dat ongeveer 70% van alle voetamputaties wordt uitgevoerd bij mensen met diabetes mellitus.
Gebrek aan beweging, stress en een onevenwichtig dieet kunnen de oorzaak zijn van type 2 diabetes.
OORZAKEN EN RISICOFACTOREN VAN DIABETES
In tegenstelling tot diabetes type 1, dat een auto-immuunziekte is, wordt diabetes type 2 een welvaartsziekte g enoemd. Deze ontwikkelt zich namelijk vaak als gevolg van een ongezonde leefstijl, zoals die veel voorkomt in geïndustrialiseerde landen. Daartoe behoort een slecht eetpatroon op basis van bewerkt voedsel, chronische tekorten aan micronutriënten, overgewicht en weinig lichaamsbeweging.
Andere factoren die het risico op diabetes type 2 verhogen, zijn veroudering, erfelijke aanleg, verhoogde bloedvetwaarden, hoge bloeddruk, roken, stress en bepaalde medicijnen (waaronder glucocorticosteroïden ( bv. Prednisolon), diuretica, bètablokkers die worden voorgeschreven voor hoge bloeddruk, en veel gebruikte cholesterolverlagende statines).
Veel van deze factoren zijn gerelateerd aan een tekort aan specifieke cellulaire voedingsstoffen. Het lichaam verbruikt bijvoorbeeld meer vitamines wanneer het onder stress staat of reageert op omgevingsgifstoffen, zoals die bij roken ontstaan. Oudere mensen hebben vaak een tekort aan micronutriënten door slechte voeding en door het gebruik van meerdere medicijnen, die uitputting van micronutriënten vaak nog bevorderen. Helaas heeft de conventionele geneeskunde vaak geen aandacht voor het chronische tekort aan voedingsstoffen in de insuline-producerende cellen van de alvleesklier, een probleem dat de cellulaire geneeskunde al tientallen jaren geleden heeft geïdentificeerd als de primaire oorzaak van diabetes. Dit chronische tekort aan voedingsstoffen breidt zich uit naar de cellen die de vaatwan -
den en andere organen opbouwen, wat leidt tot de eerder beschreven negatieve langetermijneffecten op de gezondheid.
OORZAAK VAN DIABETISCHE VAATCOMPLI-
CATIES: VERWARRING VAN VITAMINE C EN SUIKERMOLECULEN
De sleutel tot het begrijpen van diabetische vaatcomplicaties ligt in de glucose- en vitamine C-moleculen, die structureel sterk op elkaar lijken en dezelfde transportweg
gebruiken om in de cellen te komen. Bij een hoge suikerconcentratie in het bloed worden deze transportwegen overbelast met suikermoleculen, ten koste van vitamine C. Hierdoor krijgen de cellen van de bloedvatwanden een tekort aan vitamine C. Dit tekort verstoort hun belangrijke functies, zoals de aanmaak van collageen en bescherming tegen oxidatie. Dit leidt tot verschillende biologische mechanismen die de vaatwanden verdikken en plaquevorming bevorderen, dat het risico op orgaaninfarcten verhoogt.
HOE DIABETES WORDT VASTGESTELD
Als diabetes type 2 wordt vermoed, wordt bloed afgenomen om de glucosewaarde en verschillende daaraan gekoppelde bloedwaarden te meten. Omdat bloedglucosewaarden niet constant zijn en onderhevig zijn aan natuurlijke schommelingen, worden er meestal verschillende tests gebruikt om ze te beoordelen:
• De nuchtere plasmaglucosewaarde wordt gemeten na ten minste 8 uur zonder voedsel. Een nuchtere plasmaglucosewaarde op 2 verschillende dagen van 7,0 mmol/L of hoger duidt op diabetes.
• Bloedglucosetests en orale glucosetolerantietests laten als momentopname alleen de actuele hoeveelheid suiker in het bloed zien. Het meten van de hoeveelheid “versuikerde” hemoglobine (HbA1c) geeft een indruk
• Orale glucosetolerantietests (OGTT) worden gebruikt om te meten hoe goed het lichaam grotere hoeveelheden suiker kan verwerken. Dit wordt bv gedaan bij zwangere vrouwen, meestal tussen 24e en 28e week van de zwangerschap, om (het risico op) zwangerschapsdiabetes vast te stellen. Hiervoor moet op een nuchtere maag een glucoseoplossing (75 gr suiker in 300 ml water) gedronken worden. Twee uur later wordt het bloedglucosegehalte getest. Een resultaat van 11 mmol/L of hoger duidt op zwangerschapsdiabetes.
van de hoeveelheid glucose die de afgelopen zes weken in het bloed zat. Deze waarde wordt ook wel de “lange-termijnwaarde” genoemd. Diabetes wordt vastgesteld wanneer HbA1c 48 mmol/mol of hoger is. HbA1c staat voor “hemoglobine A1c” en geeft de “versuikering” van de rode bloedkleurstof (hemoglobine) weer. Hoe meer hoge bloedsuikerwaarden of “suikerpieken”, hoe meer suiker zich bindt aan hemoglobine en hoe hoger het HbA1c-gehalte zal zijn.
• Een willekeurige plasmaglucosewaarde meet de bloedsuikerspiegel op een bepaald moment, ongeacht het tijdstip of wanneer de patiënt voor het laatst gegeten heeft. Als de bloedsuikerwaarde tijdens zo’n test 11,1 mmol/L of hoger is, is diabetes waarschijnlijk.
Wanneer de bloedsuikerspiegel hoog is, maar onder de drempelwaarde voor de diagnose diabetes type 2, wordt dit prediabetes genoemd. Mensen met prediabetes hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van diabetes. Een vroege diagnose van prediabetes is daarom belangrijk om de ontwikkeling van type 2 diabetes te voorkomen.
Als hoge bloedglucosewaarden vastgesteld worden, zullen meestal verdere tests volgen om de diagnose diabetes te bevestigen, aangezien een enkele verhoogde waarde niet noodzakelijkerwijs diabetes vaststelt.
Opmerking: Als we het op de volgende pagina’s over “diabetes” hebben, bedoelen we diabetes type 2.
OVERZICHT VAN VERSCHILLENDE TESTEN OM DIABETES VAST TE STELLEN
HbA1c-test
Willekeurige plasmaglucosewaarde
Richtlijnen en tests die worden gebruikt om diabetes mellitus vast te stellen.
MEDISCHE INTERVENTIES EN NATUURLIJKE AANPAK
VOOR DE BEHANDELING
VAN TYPE 2 DIABETES
Mensen bij wie diabetes is vastgesteld, krijgen meestal advies voor een gezonde levensstijl, met aanpassing van hun eetpatroon en meer beweging. Dit gaat gepaard met – meestal levenslang – kunstmatig onder controle houden van de bloedglucosespiegel met behulp van diabetesmedicatie, in vorm van tabletten of injecties. Deze farmacologische interventies behandelen echter niet de onderliggende oorzaak van diabetes en ook niet de vaatschade in het hele lichaam als gevolg van verhoogde bloedsuikerspiegels.
Het verlagen van de bloedsuikerspiegel is heel belangrijk voor diabetici, maar het is niet genoeg. Om diabetes effectief te voorkomen en te behandelen, is het belangrijk om te kijken naar de complexiteit van deze ziekte en de onderliggende factoren die het veroorzaken.
Vitamine C
Glucose
Toegangsdeuren in celmembraan
GEZOND PERSOON DIABETISCH
HOOG RISICO
In balans
Te veel suiker, te weinig vitamine C
DIABETISCH
LAAG RISICO
Onder controle
Cellen van slagaderwanden
Effect op slagaders
Gezond
Hart- en vaatziekten
Vitamine C-suppletie is noodzakelijk voor diabetici om hart- en vaatziekten te voorkomen.
Gezond
CELLULAIRE VOEDINGSSTOFFEN
– SPECIFIEK, PREVENTIEF EN ONDERSTEUNEND
Cellulaire geneeskunde stelt dat langdurige tekorten aan essentiële micronutriënten in de cellen van de insuline-producerende alvleesklier, vaatwanden en andere organen, een primaire oorzaak zijn van het ontwikke -
len van type 2 diabetes en de complicaties ervan. Dit inzicht vormt de basis voor een rationele benadering voor preventie en het behandelen van diabetes met behulp van optimale hoeveelheden vitamines, mineralen, plantenextracten (fyto-nutriënten) en andere natuurlijke stoffen. Wanneer deze voedingsstoffen in specifieke hoeveelheden en combinaties worden toegediend, helpen
ze niet alleen het risico op ontwikkelen van diabetes type 2 te verlagen, maar verbeteren ze ook de bloedglucoseregeling en verlagen ze het risico op diabetes-gerelateerde complicaties.
Micronutriënten hebben een breed scala aan belangrijke functies waar diabetici baat bij hebben, waaronder:
• Verminderen van schade als gevolg van oxidatieve stress: vooral belangrijk zijn vitamine C, vitamine E, carotenoïden, mineralen en secundaire plantaardige stoffen (fyto-nutriënten).
• Beschermen tegen ontsteking door op natuurlijke wijze de productie te verminderen van verschillende biologische factoren die betrokken zijn bij het diabetische ontstekingsproces.
• Ondersteunen van de functie van het door diabetes aangetaste immuunsysteem, inclusief preventie van groei van bacteriën en schimmels die profiteren van een hoge bloedsuikerspiegel.
Daarnaast kunnen specifieke nutriënten direct van invloed zijn op belangrijke cellulaire mechanismen bij diabetes:
• Verschillende vitamines, mineralen, aminozuren en plantaardige verbindingen kunnen de cellulaire opname van glucose
verbeteren. Meer glucose opgenomen door de cellen betekent dat er minder suiker in de bloedstroom achterblijft. Dit is een belangrijke stap om diabetes onder controle te houden en complicaties te voorkomen.
• Specifieke micronutriënten kunnen in de alvleeskliercellen de insulineproductie verhogen. Een verhoogde insulineproductie zorgt voor een betere opname van suiker uit het bloed in de cellen, waardoor de bloedsuikerspiegel daalt.
• Hoge bloedglucosespiegels bevorderen de vorming en afzetting van complexe suikerstructuren (AGE’s), die bijzonder schadelijk zijn voor het zenuwstelsel. Bepaalde micronutriënten kunnen beschermen tegen schade door AGE’s.
Vitale celstoffen hebben bij diabetes meervoudige metabolische voordelen, die verder gaan dan een farmaceutisch medicijn. Ze kunnen niet alleen de bloedsuikerspiegel verbeteren en normaliseren, maar ook bescherming bieden tegen verschillende cel-beschadigende mechanismen die geassocieerd worden met diabetes. En dat alles zonder negatieve bijwerkingen.
Een gevarieerde voeding, rijk aan volkoren granen, vers fruit en verse groenten, melk en zuivelproducten, vlees en vis, levert veel essentiële voedingsstoffen en is daarom een belangrijk onderdeel van diabetespreventie en -beheer. Maar het volgen van een gezond voedingspatroon alleen is vaak niet genoeg. Het is belangrijk om de voeding aan te vullen met een gerichte combinatie van vitale celstoffen, vooral bij een verhoogd risico op diabetes of als diabetes zich al ontwikkeld heeft. Dit compenseert de tekorten aan micronutriënten die vaak voorkomen bij diabetici, beschermt cellen tegen schade veroorzaakt door verhoogde bloedglucosespiegels en optimaliseert het glucosemetabolisme op de lange termijn.
BELANGRIJKE MICRONUTRIËNTEN
BIJ DIABETES
De eerste stap bij preventie of ondersteunende aanpak van type 2 diabetes is een regelmatige dagelijkse inname van een zo breed mogelijk scala aan vitamines, mineralen, spoorelementen en aminozuren. Suppletie compenseert specifieke tekorten aan voedingsstoffen die kunnen ontstaan door persoonlijke verhoogde behoefte, ontoereikend voedingspatroon en andere factoren. De volgende voedingsstoffen zijn vooral belangrijk:
Vitamine C
Ascorbinezuur, ook bekend als vitamine C, is een van de belangrijkste vitale celstoffen met een beschermende werking voor de cellen. Het menselijk lichaam kan deze vitamine niet zelf aanmaken, waardoor het noodzakelijk is om voldoende vitamine C binnen te krijgen via een voedingspatroon rijk aan vers fruit en groenten. Suppletie met vitamine C is vaak nodig, omdat tekorten aan vitamine C in de cellen kunnen ontstaan door competitie met suikermoleculen tijdens het cel-transport.
Vitamine C is de belangrijkste antioxidant die cellen beschermt tegen oxidatieve schade veroorzaakt door vrije radicalen. Deze schade is een van de factoren die een rol spelen bij de ontwikkeling van insulineresistentie. Als essentiële molecule in de
aanmaak van collageen en gezond bindweefsel helpt vitamine C bloedvatwanden te beschermen en te stabiliseren, waardoor ernstige diabetische complicaties voorkomen zouden kunnen worden. Daarnaast is vitamine C nodig voor de energieproductie, het normaliseren van het cholesterolgehalte en vele andere functies.
B-VITAMINES
De vitamines B1, B2, B3, B5, B6, B12 en biotine zijn bio-energiedragers in het cellulaire metabolisme. Ze verbeteren de stofwisselingsprestaties, vooral in de lever, het controlecentrum van de lichaamsstofwisseling.
Vitamine B1 (thiamine) is nodig om complexe koolhydraten om te zetten in glucose. Een B1-tekort kan schommelingen in de bloedsuikerspiegel veroorzaken en bij diabetici vaak optredende symptomen van neuropathie doen toenemen.
Vitamine B3 (niacine) kan de insulinegevoeligheid van cellen verbeteren, wat betekent dat cellen meer glucose uit het bloed kunnen opnemen, waardoor de bloedsuikerspiegel beter onder controle is. Niacine verlaagt ook de bloedspiegels van vet-transporterende lipoproteïnen, die vaak verhoogd zijn bij mensen met type 2 diabetes.
GUNSTIGE EFFECTEN VAN
MICRONUTRIËNTEN BIJ
DIABETES
Controle van de bloedsuikerspiegel
Beschermen cellen tegen schade door oxidatieve stress
Beheersen van ontstekingsactiviteit
Bevorderen immuniteit E B C
Ondersteunen de insulineproductie
Vitamine B6 (pyridoxine) is betrokken bij de insulineproductie en de energiestofwisseling van aminozuren. Een tekort aan B6 kan leiden tot verhoogde homocysteïne-spiegels, een risicofactor voor harten vaatziekten.
Biotine (vitamine B8) is nodig voor vorming van vetzuren, als bronnen van biologische energie, en ondersteunt het gebruik van glucose door de cellen. Een optimale toevoer van biotine kan schommelingen in de bloedsuikerspiegel helpen verminderen. Biotine stimuleert ook een leverenzym dat een teveel aan glucose helpt opslaan als glycogeen.
Folaat (verschillende vormen van vitamine B11) heeft ontstekingsremmende eigenschappen, met daardoor gunstige effecten op (de ontwikkeling van) diabetes, en het kan de HbA1c-waarde verlagen. Bij een tekort aan foliumzuur kunnen verhoogde bloedwaarden van het aminozuur homocysteïne ontstaan, wat geassocieerd wordt met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten, als typische complicatie van diabetes.
Vitamine B12 (cobalamine) is belangrijk voor de vorming van rode bloedcellen en het functioneren van het zenuwstelsel. Een tekort aan B12 kan leiden tot neuropathische symptomen, die bij diabetici frequent optreden.
Vitamine E
Deze in vet oplosbare vitamine is een krachtige antioxidant die cellen beschermt tegen schade veroorzaakt door vrije radicalen, geassocieerd met diabetische stofwisseling.
Arginine
Arginine is een aminozuur dat dient als bron van stikstofmonoxide (NO) dat belangrijk is bij groei, immuniteit en bij het tegengaan van veroudering. Suppletie van arginine kan helpen om hoge bloeddruk te verlagen, overgewicht te verminderen, insulineresistentie te verbeteren en de functie van bloedvaten te normaliseren. Dit zijn allemaal aspecten die aan de orde zijn bij diabetes.
Lysine
Dit essentiële aminozuur, dat belangrijk is voor de vorming en het onderhoud van collageen en bindweefsel, wordt niet in ons lichaam aangemaakt. De enige bronnen van lysine zijn onze voeding of voedingssupplementen. Lysine is een bestanddeel van collageen, dat onze bloedvaten sterk maakt en elasticiteit geeft en op die manier belangrijk is bij de preventie van atherosclerose (slagaderverkalking) en andere lange-termijncomplicaties van diabetes. Lysine helpt ook hoge bloedglucosewaarden te verlagen en niet-enzymatische versuikering van eiwitten te verminderen.
Calcium
Dit belangrijke mineraal speelt een rol bij de uitscheiding van insuline uit de bètacellen van de alvleesklier. Een optimaal calciumgehalte kan de insulinegevoeligheid verbeteren. Calcium helpt ook om de bloeddruk te reguleren. Aangezien hoge bloeddruk een veelvoorkomend begeleidend symptoom is
bij mensen met diabetes type 2, is het normaliseren van de bloeddruk belangrijk om het risico op diabetische complicaties, met name hart- en vaatziekten, te verlagen.
Magnesium
Magnesium speelt een belangrijke rol bij het reguleren van het glucosemetabolisme, bij de productie van bio-energie en het kan helpen bij het stabiliseren van de bloedsuikerspiegel. Een tekort aan magnesium verhoogt het risico op neuropathie (zenuwbeschadiging) en pijnlijke spierkrampen, die vaak optreden bij diabetici.
Chroom
Dit spoorelement is als biokatalysator belangrijk voor het metabolisme van glucose en insuline. Samen met magnesium is het betrokken bij het regelen van de insuline-activiteit.
Mangaan
Mangaan is een spoorelement en helpt verschillende antioxidant-enzymen om cellen te beschermen tegen, bij diabetes veel voorkomende, oxidatieve stress.
Zink
Als een van de belangrijkste spoorelementen in het lichaam, is zink een katalysator en een bestanddeel van veel enzymen en eiwitten die vitale cellulaire functies uitvoeren. Zink speelt een belangrijke rol in het insulinemetabolisme en als antioxidant beschermt het
cellen tegen oxidatieve stress. Zink ondersteunt ook de wondgenezing en de werking van het immuunsysteem. Dit zijn aspecten die vaak verstoord zijn bij diabetici.
Inositol en choline
Deze twee verbindingen zijn bestanddelen van lecithine, een bestanddeel van de celmembranen, en zijn belangrijk voor het juiste transport van nutriënten in de cellen, naast vele andere functies. Inositol helpt bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel, terwijl choline betrokken is bij de vetstofwisseling en ook het cholesterolgehalte reguleert. Choline heeft daarnaast ontstekingsremmende eigenschappen.
Diverse plantenextracten
Plantenextracten zoals groene thee-extract, kaneelextract en druivenpitextract zijn rijk aan flavonoïden, polyfenolen en andere secundaire plantenverbindingen met antioxiderende en ontstekingsremmende eigenschappen. Onderzoeken tonen aan dat kaneel de bloedsuikerspiegel kan verlagen en kan helpen bij het beheersen van verschillende diabetescomplicaties. Catechinen in groene thee helpen de insulinegevoeligheid te verbeteren en druivenpitextract kan ontstekingsmarkers en versuikering bij diabetes verbeteren.
PREVENTIE EN ONDERSTEUNENDE BEHANDELING MET VITALE CELSTOFFEN: SYNERGIE IS DE SLEUTEL
Het principe van biologische synergie staat centraal bij het onderzoek en de ontwikkeling van combinaties van vitale celstoffen aan het Dr. Rath Research Institute. Voedingssynergie verwijst naar het versterkte biologische effect dat wordt bereikt door specifiek geselecteerde en op de juiste manier gecombineerde nutriënten, in vergelijking met hun individuele effecten. Synergiën van micronutriënten, samengesteld uit optimaal uitgebalanceerde ingrediënten, produceren superieure en duurzamere effecten dan wanneer dezelfde nutriënten afzonderlijk worden gebruikt.
WETENSCHAPPELIJK BEVESTIGD: DE VOORDELEN VAN VITALE CELSTOFFEN BIJ DIABETES
Talloze wetenschappelijke onderzoeken hebben de effecten van verschillende natuurlijke componenten op het metabolisme van diabetici onderzocht. De meeste van deze onderzoeken richten zich op individuele micronutriënten, waarbij hun uiteindelijke effecten bij gebruik in specifieke combinaties over het hoofd worden gezien. Daarentegen heeft het team wetenschappers van het Dr. Rath Research Institute vanaf het begin gekozen voor een benadering die zich richt op de effecten van specifieke combinaties van micronutriënten, bekend als micronutrienten- synergiën (zie kader). Deze aanpak richt zich op een alomvattende aanpak van diabetes, inclusief de complicaties en de bijbehorende cel- en weefselschade. Interessant genoeg bleek uit een in vivo onderzoek uitgevoerd door het Dr. Rath Research Institute, dat een specifieke combinatie van nutriënten zelfs effectiever was dan het gebruikelijk voorgeschreven diabetesmedicijn Metformine.
Hier zijn enkele interessante resultaten van dit onderzoek:
• In een in vivo onderzoek met muizen die een suikerrijk (fructose) dieet kregen, leidde een combinatie van natuurlijke stoffen tot een 4% lagere concentratie van
fructosamine (een indicator van suiker gebonden aan eiwitten) in het bloed van deze dieren. Daarentegen was bij muizen die met Metformine werden behandeld de fructosamine-concentratie 15% hoger.
Serum fructosamine niveaus geven het niveau van versuikerde (beschadigde) eiwitten in het bloed aan gedurende maximaal drie weken voorafgaand aan de test.
Ter vergelijking, metingen van HbA1cwaarde weerspiegelen suikerschade over een periode van twee tot vier maanden.
Gebruik van Metformine dat hogere fructosamine-waarden veroorzaakt, duidt op een ontoereikende bloedglucoseregeling.
Verdere analyse toonde aan dat de muizen die behandeld werden met Metformine lagere insulinespiegels hadden, terwijl de insulinespiegel in het bloed van muizen die micronutriënten innamen weer normaal werd. Dit resultaat is opmerkelijk omdat een toename van insuline helpt om de opname van glucose in de cellen te verbeteren, waardoor de bloedglucosespiegel daalt.
• Een klinische observatiestudie heeft ook de effectiviteit van specifieke nutriënten bij het verlagen van verhoogde bloed -
glucosespiegels bij mensen met diabetes type 2 bevestigd. De proefpersonen kregen gedurende 6 maanden een combinatie van bepaalde vitamines, aminozuren en mineralen. Hun bloedglucosewaarden daalden met 23% – van gemiddeld 8,6 mmol/L aan het begin van de behandeling tot 6,6 mmol/L aan het einde van het onderzoek. Daarnaast daalde het HbA1c-niveau met gemiddeld 9,3%.
Naarmate het onderzoek op het gebied van cellulaire geneeskunde zich blijft ontwikkelen, worden de combinaties van vitale celstoffen die in het Dr. Rath Research Institute worden bestudeerd, voortdurend herzien en getest om hun effectiviteit te verbeteren en te bevestigen. Op de volgende pagina’s presenteren we het meest recente onderzoek naar een specifieke nutriënten-synergie die een unieke, universele en veilige benadering vormt om de bloedsuikerspiegels onder controle te houden.
NATUURLIJKE CONTROLE VAN BELANGRIJKE DIABETESMECHANISMEN DOOR NUTRIËNTEN- SYNERGIËN
Wetenschappers van het Dr. Rath Research Institute hebben specifieke nutrienten geselecteerd en combinaties ervan bestudeerd op hun vermogen om de belangrijkste cellulaire mechanismen te beïnvloeden die betrokken zijn bij het ont-
staan en de ontwikkeling van diabetes en de complicaties ervan. Drie combinaties van micronutriënten werden opgenomen in de onderzoeken: kernformule D met vitamine C, vitamine E, B-vitamines, choline, zink, magnesium, chroom, kaneelextract, groene thee-extract, druivenpitextract, inositol, arginine en lysine; een mineraalformule met calcium, magnesium, zink, mangaan, andere mineralen en nog andere vitale celstoffen; en een formule met vitamine D3 en K2.
1. Effect van verschillende nutriënten-samenstellingen op de glucose-opname
Alle geteste nutriënten-combinaties hadden een significant effect op de glucose-opname in de cellen, zelfs in afwezigheid van insuline. De kernsamenstelling was het meest effectief en verhoogde de glucose-opname met 235%. De drie nutriënten-combinaties die samen werden gebruikt, versterkten dit effect door de glucose-opname in spiercellen met maar liefst 450% te verhogen. Deze nutriënten-samenstellingen werkten zelfs nog beter in de aanwezigheid van lage doses insuline en verhoogden de glucoseopname door de cellen met bijna 1.445%.
Dit komt overeen met een meer dan vijfvoudig verhoogde werkzaamheid vergeleken met het effect van insuline alleen.
2. Effect van micronutriënten op de bescherming van cellen tegen schade veroorzaakt door AGE’s
De nutriënten-combinaties toonden een opmerkelijke bescherming van zenuwcellen tegen schade veroorzaakt door toxische bijproducten van hoge bloedsuikerspiegels (AGE). Van de verschillende nutriënten-combinaties werd het hoogste beschermende effect verkregen door de D3-K2 formulering, wat resulteerde in de overleving van 40% van de cellen. Bij gelijktijdig gebruik van alle drie de formules overleefde 80% van de zenuwcellen de schade veroorzaakt door de AGE’s. Deze bevinding is belangrijk omdat zenuwbeschadiging (neuropathie) tot de meest voorkomende complicaties van diabetes behoort.
3. Effect van micronutriënten op de insulineproductie door alvleeskliercellen
De experimenten lieten zien dat nutriënten effectief zijn in het verbeteren van de insulineproductie: De combinatie van deze drie formuleringen, gebruikt in hoge doses, verhoogde de insulineproductie van de alvleesklier met meer dan 230% vergeleken met de controle. Meer insuline betekent een betere cellulaire opname van glucose en dus een vermindering van verhoogde bloedglucosespiegels.
De resultaten worden getoond in afbeelding 1 tot 3.
Afb 1: Verschillende combinaties van micronutriënten kunnen de opname van suiker door skeletspiercellen aa nzienlijk verhogen.
Afb 2: Een drievoudige combinatie van micronutriënten kan tot 80% van de zenuwcellen (gliacellen) beschermen tegen schade veroorzaakt door AGE’s.
Formules: Kernformule D + Mineralen + D3/K2
Afb 3: C ombinaties van micronutriënten kunnen de productie van insuline in menselijke alvleeskliercellen stimuleren.
D3/K2-For-
Formules:
Op de foto zie je Dr. M. Chatterjee en P. Boulikas (BS) bij het Dr Rath Research Institute. De resultaten van het Research Institute onderbouwen de effectiviteit van verschillende formuleringen van micronutriënten, die essentieel zijn voor een evenwichtige bloedsuikerspiegel, optimale insulineproductie en celbescherming. De doorslaggevende factor hierbij is de nauwkeurig gedefinieerde samenstelling van de micronutriënten.
HOE DIABETES IN HET DAGELIJKS LEVEN
TE VOORKOMEN EN TE BEHEERSEN
Diabetici of mensen met risico op ontwikkelen van deze ziekte, wordt geadviseerd om blijvende positieve veranderingen in hun levensstijl aan te brengen. Naast regelmatige bloedglucosetests en gerichte suppletie van micronutriënten, zijn voedingsaanpassingen en lichaamsbeweging de pijlers van effectief diabetesbeheer, die de levenskwaliteit verbeteren en zelfs een grotendeels symptoomvrij dagelijks leven mogelijk maken.
DIABETES TYPE 2 BEHEERSEN MET VOEDING
In principe komt het dieet voor diabetes mellitus overeen met een gezond voedingspatroon: door over te schakelen op volkorenproducten met veel vezels in plaats van enkelvoudige koolhydraten daalt de bloedsuikerspiegel en wordt de alvleesklier ontlast. Complexe koolhydraten, zoals die in groenten, volkorenbrood, zilvervliesrijst en volkorenpasta, worden langzamer verteerd. Aangezien diabetes type 2 echter een stoornis in de koolhydraatstofwisseling is, mag het lichaam niet te veel koolhydraten binnenkrijgen. Het organisme kan deze hoeveelheden niet meer goed gebruiken (metaboliseren). De limiet is 100 g koolhydraten per dag.
Het is belangrijk om de voedseletiketten te lezen als je boodschappen doet en te letten op het suikergehalte, vooral in producten met een hoog fructosegehalte. De industrie gebruikt fructose graag als goedkope suikervervanger in gebakken producten en snoepgoed, vruchtensappen, ketchup en andere producten. Fructose wordt in verband gebracht met een toename van obesitas en diabetes, ook bij kinderen.
De vuistregel voor een diabetesvriendelijk dieet is: 500 g kleurrijke gemengde groenten per dag. Sommige studies tonen aan dat het eten van groenten vóór koolhydraten de bloedsuiker- en insulineconcentraties onmiddellijk na de maaltijd kan verbeteren. Het dieet moet ook vetarm zijn. Plantaardige vetten zijn te verkiezen boven dierlijke vetten. Geschikte vetbronnen zijn onder andere olijfolie, koolzaadolie, lijnzaadolie, noten en avocado’s. Bij het koken kan zout het beste vervangen worden door kruiden en andere specerijen. Ook belangrijk om te weten: Twee tot drie regelmatige maaltijden met vier uur pauze ertussen verminderen bloedsuikerpieken. Regelmatige maaltijden zijn beter dan kleine tussendoortjes.
VOEDINGSSUPPLETIE
Hoewel veel gezondheidsfunctionarissen nog steeds sceptisch zijn over de effectiviteit van vitamines of andere supplementen voor diabetici, wijzen wetenschappelijk bewijs en klinische studies op meerdere gezondheidsvoordelen van gerichte suppletie. Het is niet nodig om zelf op zoek te gaan welke nutriënten zinvol zijn en hoe deze gecombineerd zouden moeten worden; de informatie in deze brochure biedt een complete en betrouwbare richtlijn. We adviseren deze informatie te delen met de behandelend arts of zorgverlener.
BEPERKEN VAN ALCOHOL, STOPPEN MET ROKEN EN OMGAAN MET STRESS
REGELMATIG BEWEGEN
Lichaamsbeweging heeft veel voordelen voor de gezondheid. Voor mensen met overgewicht is het, naast een gezond voedingspatroon, een belangrijke maatregel voor het verkrijgen en behouden van een gezond gewicht.
Regelmatige lichaamsbeweging helpt om de bloedsuikerspiegel te verlagen, de behoefte aan insuline te verminderen, het vetmetabolisme en de bloedsomloop te verbeteren en het risico op complicaties bij diabetes, waaronder neuropathie, te verlagen.
Alcohol is een gifstof die verschillende organen in het lichaam aantast, waaronder organen die al beschadigd zijn door diabetes. Alcohol kan ook leiden tot een veel te laag glucoseniveau in het bloed (hypoglykemie). Diabetici zouden daarom het drinken van alcoholische dranken moeten beperken of liefst helemaal vermijden. Roken is voor diabetici een risicofactor omdat de giftige stoffen in sigaretten het toch al hoge risico op veel secundaire ziekten verhogen. Het is daarom heel belangrijk om te stoppen met roken Studies tonen ook aan dat roken de ontwikkeling van diabetes bevordert.
Hoge werkdruk, gezinsproblemen en voortdurende tijdsdruk plaatsen veel mensen onder aanhoudende stress. Deze chronische stress kan een negatieve invloed hebben op de gezondheid en de bloedsuikerspiegel verslechteren, wat gevolgen heeft voor de diabetesbehandeling. Verschillende ontspanningstechnieken, zoals autogene training, progressieve spierontspanning, meditatie en yoga, kunnen helpen om stressniveaus te beheersen en daardoor de bloedsuikerspiegel op de lange termijn te verbeteren.
Er gaat niets boven een ontspannen maaltijd met vrienden en familie. Het is een van de eenvoudige genoegens die het dagelijks leven aangenamer kunnen maken.
GEPATENTEERDE WERKZAAMHEID
De resultaten van het hier beschreven recente onderzoek waren zo overtuigend dat het US Patent Office een patent heeft verleend (Patentnummer: US 11,351,148
B1) waarin het unieke karakter van deze nutriënten-samenstellingen wordt erkend voor belangrijke aspecten die verband houden met hoge glucosespiegels. Deze samenstellingen hebben ook EU- en internationale patenten gekregen. Dit is een officiële erkenning van onze combinatie van natuurlijke stoffen als een exclusieve strategie voor niet-farmacologische controle van verhoogde bloedsuikerspiegels. Geen enkele andere fabrikant van supplementen kan dit claimen!
Een gedetailleerde beschrijving van deze gezondheidstechnologie en de bewezen
effecten is te vinden in de publicatie, die geopend wordt door de QR-code te scannen.
Ga voor een selectie van aanvullende klinische onderzoeken uit de hele wereld die het belang van micronutriënten bij diabetes benadrukken, naar onze Independent Health Library (gezondheidsbibliotheek).
www.healthlibrary.info
Opmerking: Onze informatie is gebaseerd op het meest recente wetenschappelijke onderzoek en kan helpen om weloverwogen gezondheidsbeslissingen te nemen. Het is echter geen vervanging voor een persoonlijke advies van een arts of therapeut.
VERWIJZINGEN
Centers for Disease Control and Prevention. (2023, February 28). Diabetes testing. https://www.cdc.gov/diabetes/basics/ getting-tested.html
Centers for Disease Control and Prevention. (n.d.). Vision and Eye Health Surveillance System. Diabetic Retinopathy Estimates. https://www.cdc.gov/visionhealth/vehss/ estimates/dr-prevalence.html
Cha, J.C, Ivanov, V., Roomi, M.W., Kalinovsky, T., Niedzwiecki, A., Rath, M. Nutritional improvement of metabolic syndrome parameters in immature fructose-fed wild-type mice. Mol Med Rep. 2011 Nov-Dec;4(6):1053-9. https://www.drrathresearch.org/publications
Chatterjee, M., Niedzwiecki, A., Goc, A., Rath, M. Health Benefits of Specific Micronutrient Combinations in Diabetes. JCM&NH. March 2022. https://jcmnh.org/2022/03/24/health-benefits-of-specific-micronutrient-combinations-in-diabetes/
Hoogeveen, E. K. (2022). The Epidemiology of Diabetic Kidney Disease. Kidney and Dialysis, 2(3), 433–442. https://www.mdpi.com/2673-8236/2/3/38
International Diabetes Federation. (2024, March 5). Diabetes complications.
https://idf.org/about-diabetes/diabetescomplications/ International Diabetes Federation. (n.d.). IDF Diabetes Atlas.
https://diabetesatlas.org/
Kulzer, B. Physical and psychological longterm consequences of diabetes mellitus. Bundesgesundheitsblatt Gesundheitsforschung Gesundheitsschutz. 2022; 65(4): 503–510.
Thiruvoipati, T., Kielhorn, C. E., and Armstrong, E. J. Peripheral artery disease in patients with diabetes: Epidemiology, mechanisms, and outcomes. World J Diabetes. 2015 Jul 10; 6(7): 961–969.
World Health Organization. (2023, April 5). Diabetes. https://www.who.int/news-room/factsheets/detail/diabetes www.dr-rath-education.org
CELLULAIRE GENEESKUNDE
Cellulaire geneeskunde baseert zich op het feit dat alle organen in ons lichaam zijn opgebouwd uit cellen, die specifieke micronutriënten nodig hebben om optimaal te kunnen functioneren. Een regelmatige aanvoer van vitamines, mineralen, actieve plantaardige bestanddelen en andere cellulaire voedingsstoffen vormt de basis voor het gezond functioneren van onze lichaamsorganen en daarmee van het hele lichaam. Langdurige tekorten of een lage inname van vitamines, essentiële aminozuren en andere cellulaire voedingsstoffen zijn de meest voorkomende oorzaken van cellulaire storingen die leiden tot ziekten zoals hart- en vaatziekten, diabetes, osteoporose, kanker en vele andere.
Cellulaire geneeskunde past voedingsstoffen-synergie toe bij het ontwerpen en wetenschappelijk bevestigen van specifieke combinaties van cellulaire voedingsstoffen, om hun werkzaamheid en het scala aan gezondheidsvoordelen te vergroten. Deze benadering bewijst dat gewenste gezondheidsresultaten niet door één vitamine of voedingsstof alleen kunnen worden bereikt, maar een specifieke combinatie vereisen van veel voedingsstoffen die samenwerken. Daarom is naast een gezond eetpatroon en een gezonde levensstijl een regelmatige dagelijkse aanvulling van goed geselecteerde vitamines en andere voedingsstoffen nodig om optimaal gezond te blijven.
HET DR. RATH RESEARCH
INSTITUTE
Het Dr. Rath Research Institute in Californië (VS) is een centrum voor gerenommeerde wetenschappers op het gebied van geneeskunde, biochemie en voeding. Onder leiding van Dr. Aleksandra Niedzwiecki voert dit team opzienbarend vernieuwend onderzoek uit op het gebied van natuurlijke gezondheid, onderzoekt het de synergiën van voedingsstoffen en ontwikkelt het innovatieve gezondheidsstrategieën om verschillende ziekten te voorkomen en te beheersen. Het instituut bouwt voort op de opzienbarende ontdekkingen van Dr Matthias Rath op belangrijke gezondheidsgebieden zoals hart- en vaatziekten en kanker. De bevindingen uit het instituut worden zeer regelmatig gepubliceerd in internationale wetenschappelijke tijdschriften. w ww.drrathresearch.org
WETENSCHAPPERS
Dr. Aleksandra Niedzwiecki
Als onderzoeksdirecteur van het Dr. Rath Research Institute onderzoeken en ontwikkelen
Dr. Niedzwiecki en haar team unieke benaderingen voor synergie van voedingsstoffen in verschillende aspecten van gezondheid en ziekte. Dit werk op het gebied van cardiovasculaire gezondheid, kanker, infecties en andere gebieden heeft geleid tot het vaststellen van het verband tussen ziektepreventie en de biochemische synergie van voedingsstoffen.
Dr. Maddy Chatterjee
Dr. Chatterjee voltooide haar Ph.D. aan de University of Massachusetts Medical School in Worcester, Massachusetts. Tijdens haar promotieonderzoek bestudeerde ze weefselschade en darmreacties op bacteriële pathogenen en chemische oxidanten. Ze heeft gewerkt aan verschillende onderzoeksprojecten op het gebied van microbiologie en genetica. Haar onderzoeksinteresses omvatten voeding, celbiologie en gen-regulatie.
Dr. Matthias Rath
Dr. Rath is een wereldbekende arts en wetenschapper die bekend staat om zijn baanbrekende onderzoek naar natuurlijke en cellulaire gezondheid. Hij is de grondlegger van het wetenschappelijke concept van Cellulaire Geneeskunde, waarmee hij praktische kennis en toepassingen van microvoedigsstoffen in verschillende aspecten van de gezondheid introduceerde in de klinische geneeskunde.
MEER INFORMATIEMATERIAAL
U kunt meer brochures uit deze serie bestellen per telefoon 0031-457-111 222 of per e-mail: info@dr-rath-foundation.org Alle publicaties zijn ook online beschikbaar op: www.issuu.com/drrath
MICRONUTRIËNTEN BIJ HOGE BLOEDDRUK
Hoge bloeddruk, oftewel hypertensie, is een veelvoorkomende gezondheidstoestand die wereldwijd meer dan 1 miljard mensen treft. Steeds meer wordt geaccepteerd dat het risico op hoge bloeddruk gecontroleerd en voorkomen kan worden met natuurlijke middelen. De informatie in deze brochure levert een bijdrage.
MICROVOEDINGSSTOFFEN VOOR GEZONDE HERSENEN EN MENTALE FUNCTIES
Microvoedingsstoffen
Onze hersenen zijn een complex orgaan. Het bestuurt alle functies van ons lichaam, zoals beweging, gezichtsvermogen, ademhaling, temperatuurregeling, maar ook onze mentale alertheid, gedachten, geheugen, emoties en nog veel meer. Een gezonde en evenwichtige voeding met veel belangrijke micronutriënten is essentieel voor de diverse functies van ons denkapparaat. Dit is de enige manier om de complexe en gevarieerde functies van de hersenen te beschermen en in stand te houden. Hoe je dit precies doet, lees je in deze brochure.
MICROVOEDINGSSTOFFEN BIJ VROUWENGEZONDHEID
In deze brochure wordt geschreven over de specifieke behoefte aan vitale celstoffen voor vrouwen in alle levensfasen. De werkzaamheid van de ontwikkelde voedingsstoffencombinatie op verschillende vrouwelijke systemen wordt toegelicht met grafieken en uitleg daarvan.
OPTIMAAL ZICHT MET MICRONUTRIËNTEN
Het oog is een van de meest geavanceerde organen in het menselijk lichaam. De verzorging van onze ogen is heel belangrijk voor ons gezichtsvermogen en onze algehele gezondheid. Door de rol en het belang van micronutriënten voor de gezondheid van onze ogen te begrijpen, kunnen we proactieve stappen nemen om ons gezichtsvermogen te beschermen en een gezonde oogfunctie te behouden om onze levenskwaliteit te verbeteren.
