DUIC krant 006 maart 2016

De krant die verder kijkt in de stad

MAART 2016 | 2E JAARGANG NR. 6 | KIJK VOOR HET LAATSTE UTRECHTSE NIEUWS OP DUIC.NL

DUIC kreeg een exclusief inkijkje bij het Pieter Baan Centrum

Het gaat goed met pastabar Spaghetteria

PAG. 6-8

PAG. 15

Het bewogen leven van Loek Fonville De man achter het voormalige Winkeltje van Sinkeltje pagina 18-19

ADVERTENTIES

HEEFT U INTERESSE IN DEELNAME AAN EEN WETENSCHAPPELIJK

DIABETES ONDERZOEK? • Heeft u Diabetes Mellitus Type 1?

• Krijgt u op dit moment dagelijks insuline injecties of gebruikt u een insuline pomp?

Indien uw antwoord ja is komt u wellicht in aanmerking om deel te nemen aan een onderzoek waarbij een nieuw tablet voor de behandeling van Diabetes Mellitus Type 1, als toevoeging aan insuline therapie onderzocht wordt.

Indien u meer informatie wilt ontvangen kunt u contact opnemen met: Naamloos-2 1

Almere T: 036-5468346 E: info@flevoresearch.com W: www.flevoresearch.com

Utrecht T: 030-7606600 E: info@eb-utrecht.nl W: www.eb-utrecht.nl

https://facebook.com/flevoresearch

04-03-16 13:35

‘Alsof ik ergens anders ben.’

Nihan luistert naar Canto Ostinato van Simeon ten Holt

HET NIEUWE KLASSIEKE SEIZOEN BESTEL NU TIVOLIVREDENBURG.NL/KLASSIEK

DUIC_ABO_TiVre_heel.indd 2

04-03-16 14:50

3

MAART 2016

INHOUD Nieuws

Stad / Leven

Nieuws in beeld

Marcel Gieling

John Coffey komt thuis pagina 4-5

De geheimen van Sint Barbara pagina 16

Het bewogen leven van Loek Fonville

E

lk mens heeft een verhaal dat de moeite waard is om geschreven te worden. Dat is de gedachte achter de rubriek ‘Het Baasje van’ in deze krant. Lopend met haar hond door het Zocherpark spreekt Yontie Helders andere baasjes en noteert hun wederwaardigheden. Vaak gaat ze nog even bij de mensen op bezoek om dieper om hun verhaal in te kunnen gaan.

Dat was ook het geval bij Loek Fonville, het baasje van Batman. Zijn naam zegt je misschien niets maar er is een grote kans dat je hem ooit hebt gezien. Fonville had jarenlang een winkeltje met curiosa in de Twijnstraat. Hij zat daar altijd in een stoel voor zijn zaak. Stevige man, markante kop, altijd in voor een praatje. Ik sprak hem ooit aan toen hij een groot plakkaat op zijn etalage had bevestigd. Hij had een conflict met de eigenaar van het pand en moest vertrekken.

Fonville heeft zich er lang tegen verzet, huurde een advocaat in maar moest toch weg. Nog steeds doet het pijn als hij door de Twijnstraat loopt. Loek Fonville heeft veel meegemaakt en zijn leven was zeker niet altijd een feest. Maar wie hem ziet kuieren met zijn hondje ziet een vrolijke man. Vaak doet hij dat in gezelschap van zijn kleinkinderen over wij hij zich al jaren ontfermt. Zij zijn dol op hem en hebben zelfs zijn achternaam aangenomen. Lees het verhaal over een echte Utrechter die viel, opstond en bleef doorgaan.

Ook in deze krant een inkijkje bij het Pieter Baan Centrum in de Gansstraat. Verslaggever Robert Oosterbroek moest bij binnenkomst pen, telefoon en camera inleveren maar mocht vrijuit met het personeel spreken. Het leverde een mooi portret op van een instituut waar met veel betrokkenheid en zorgvuldigheid wordt gewerkt. Maar wel met een gemeenschappelijk doel: een veiliger maatschappij.

En een vrolijk stemmende modemeter: Michelle Rouwet, docent geschiedenis aan het Bonifatius College, doorbreekt het stereotype beeld dat leerkrachten zich voornamelijk in vrijetijdskleding hullen.

Haar stijlicoon is Gwen Stefani en ze vindt het een teken van respect naar haar 250 leerlingen om zich goed te kleden. Wat mij betreft krijgt ze een tien met een griffel.

Michael Kroonbergs

CONTACT REDACTIE redactie@duic.nl

Werfberichten

Verdwenen gebouwen

Het verdwenen beeld pagina 9

Arjan den Boer over het curieuze Verkeershuis pagina 17

Het baasje van Batman

Cultuur / Uit Thuisgerecht van Arnold Meulenberg

Het leven is te mooi om te blijven liggen pagina 18-19

Stoof van varkensvlees met rijst en groente pagina 10

Binnenkijken bij

Column Steef Schinkel

Oosterstraat 3 pagina 20-21

Ik denk terug aan de winter van 1954 pagina 11

Utrecht volgens

Uittips

Directeur Amnesty Eduard Nazarski pagina 21

Voorjaarscollectie, Holland Animation Film Festival en Eefje de Visser pagina 12-13

Ondernemen

Modemeter Marieke van Willigen over Michelle Rouwet pagina 14

Hotspot

Ondernemer Centraal

Huub en Paul van Vecht van XSense pagina 24-25

KIJK VOOR HET LAATSTE UTRECHTSE NIEUWS OP DUIC.NL

REDACTIE Michael Kroonbergs (Hoofdredacteur), Merel Blom, Annabel van Heesbeen, Jesse Holweg en Robert Oosterbroek BEELDREDACTIE Robert Oosterbroek

Op zoek naar de persoon achter het delict pagina 6-8

Spaghetteria pagina 15

Hoofdredacteur michael@duic.nl

Colofon

Pieter Baan Centrum

AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE Bart Prinsen, Marcel Gieling, Yontie Helders, Renzo Gerritsen, Bas van Setten, Arjan den Boer, Steef Schinkel en Marieke van Willigen

ART DIRECTION EN VORMGEVING ddk.nl, Frankie Tjoeng, Nathan Roos, Anita Lensink OPLAGE 145.000 UITGEVERS Joris Daalhuisen en Martijn Rademakers

SALES Robert Bolsius en Jeroen van Doleweerd robert.bolsius@duic.nl en jeroen@duic.nl ADVERTEREN 030-633 18 91 Helling 12, 3523 CC Utrecht adverteren@duic.nl

WEBSITE DUIC.nl FACEBOOK De Utrechtse Internet Courant (DUIC) TWITTER @duicnl INSTAGRAM duicnl

4 Nieuws

MAART 2016

Nieuws 5

MAART 2016

Robert Oosterbroek

Nieuws in Beeld Het ging los in TivoliVredenburg zaterdag 5 maart. De stampvolle en uitverkochte Ronda barstte uit z’n voegen toen de Utrechtse band John Coffey begon. Het was alweer een tijdje geleden dat de jongens in hun thuisstad speelden en dus werd er groots uitgepakt met het minifestival The Homecoming. Het feest begon al om 16.45 uur met de band Swain. Daarna volgden King Gizzard & The Lizard Wizard, Black Peaks, Mozes & the Firstborn en met natuurlijk als afsluiter John Coffey. Een prachtige, keiharde show waarbij bijna niemand bleef stilstaan, al was het maar om alle stagedivers te ontduiken of overeind te blijven in de moshpit. Ook was er een speciaal John Coffey-biertje en koffie van The Village te krijgen en kon je jezelf laten tatoeÍren. The Homecoming was een geslaagd en echt Utrechts feestje.

6 Nieuws

MAART 2016

DUIC KREEG EEN EXCLUSIEF INKIJKJE BIJ HET PIETER BAAN CENTRUM

Op zoek naar de persoon achter het delict Robert Oosterbroek

Het huidige gebouw stamt uit 1978 (foto Robert Oosterbroek)

Archief PBC

Mohammed B., Volkert van der G. en Robert M. hebben één ding gemeen, ze hebben allemaal in het Pieter Baan Centrum (PBC) in Utrecht gezeten. De belangrijkste psychiatrische observatiekliniek van Nederland gaat verhuizen. Het instituut zit al sinds 1949 aan de Gansstraat maar zal binnenkort verhuizen naar Almere. DUIC kreeg er een exclusief inkijkje.

I

n de Utrechtse volksmond spreekt men vaak over Het Luie end, met als toevoeging Aan de ene kant legge ze, aan de andere kant zitten ze. Gekscherend bedoelen ze daarmee de begraafplaats en het huis van bewaring PBC, die op steenworp afstand van elkaar liggen in de Gansstraat.

De geschiedenis van de Utrechtse kliniek gaat terug naar 1949 toen forensisch psychiater Pieter Baan de Psychiatrische Observatiekliniek van het Gevangeniswezen oprichtte. “Dit komt echt voort uit de Utrechtse school in het strafrecht”, vertelt huidige directeur Pierre Stalman. “Het was de tijd dat mensen tot het besef kwamen dat er niet alleen moet worden gekeken naar het delict maar ook naar de persoonlijkheid van de verdachte. Dit is cultureel gezien een heel essentiële en baanbrekende stap geweest.” In 1978 kwam er een nieuw gebouw en werd de

kliniek omgedoopt tot het Pieter Baan Centrum.

Het PBC heeft de bijzondere opdracht om onderzoek te doen naar verdachten van ernstige straf bare feiten waarbij het vermoeden is dat er psychisch iets aan de hand is. De verdachte (de observandus) verblijft zes weken in de kliniek en in die tijd doet een team bestaande uit een forensisch milieuonderzoeker, een groepsleider, een psycholoog, een psychiater en een jurist intensief onderzoek. Na zes weken komt er een eindoordeel in de vorm van een rapportage.

Hier staat in of de observandus een psychische stoornis of ziekte heeft, hoe toerekeningsvatbaar de verdachte is, of er een kans op herhaling aanwezig is (en daarmee gevaar voor de samenleving) en wordt er advies aan de rechter uitgebracht. Dat kan tbs met dwangverpleging zijn, een maatregel die veel verdachten in strafzaken

proberen te vermijden.

Binnen Aan de gevel in de Gansstraat is weinig opvallends te zien. Er hangen iets meer camera’s dan gebruikelijk bij een rijksgebouw maar niet veel wijst op het bestaan van de kliniek. Een bordje van het PBC geeft meer duidelijkheid. Bij binnenkomst merk je al gauw dat je niet een gewoon gebouw binnenstapt. Alle elektronische apparatuur moet ingeleverd worden en krijg je pas weer mee als je naar buiten gaat, ook moet je jezelf legitimeren en door een metaaldetector.

“Heel soms komt een observandus ook binnen via de voordeur”, vertelt Leonie. Ze is een van de groepsleiders van het PBC en wacht mij samen met haar collega-groepsleider Willem op. “Maar meestal worden ze gebracht vanuit een ander huis van bewaring.”

Lopend door de gangen van het instituut, gevuld met kunst gemaakt door gedetineerden, vertellen ze wat hun werk inhoudt: “Wij begeleiden alle activiteiten op en buiten de afdeling, zoals arbeid, sport en recreatie.” Willem vult aan: “We schrijven ook dagelijks onze observatiebevindingen. Alles wat we zien of horen rapporteren wij en draagt bij aan de uiteindelijke conclusie.”

Utrechter Willem werkt al veertig jaar in de Gansstraat. In het gebouw naast het PBC hebben tal van andere justitiële diensten gezeten waar hij ook heeft gewerkt.

In 1999 begon hij als groepsleider.

“Heel interessant werk en elke dag anders. Leonie is het daar mee eens: “Ik werk nu acht jaar hier als groepsleider, daarvoor werkte ik in een tbs-kliniek, de dynamiek van dit werk is prachtig. ” Het PBC heeft plek voor 32 obser-

vandi. Deze zijn verdeeld over vier afdelingen. Elke afdeling bestaat uit een gang met acht cellen, een cockpit (een glazen ruimte van de groepsleiding), een recreatieruimte met een keuken, twee badkamers en een wasruimte. Naast de vier reguliere afdelingen is er ook een separeer- en isolatiecel, een luchtplaats, sportruimten, spreekruimten en een gebedsruimte.

“Altijd kritisch zijn is een tweede natuur, niet alleen naar de verdachten maar ook naar collega’s en naar jezelf”

Nieuws 7

MAART 2016

De Utrechtse school De Utrechtse school in het strafrecht was een denkrichting met grote invloed op het Nederlandse strafrechtsysteem. Hoogleraar forensische psychiatrie Pieter Baan, strafrechtsgeleerde Willem Pompe en criminoloog Gerrit Kempe waren bekende namen in deze stroming, die stond voor de humanisering van de Nederlandse strafrechtpleging. Er werd intensief samengewerkt tussen strafrechtwetenschap, criminologie, penologie (de leer van de straf), sociologie, de forensische psychiatrie en de psychologie. Belangrijk: de verdachte moet als volwaardig medemens worden gerespecteerd. De heren zagen de delinquent niet als een misdadig geboren mens, maar als een ‘evenmens’.

“Een onderzoek kan veel losmaken. Er wordt echt in het verleden van iemand gegraven en er kunnen confronterende vragen worden gesteld”

Een van de cellen in het Pieter Baan Centrum

Donkere blik “Als de observandi binnen worden gebracht worden ze eerst gevisiteerd”, vertelt Leonie. “Dan worden ze op een van de afdelingen geplaatst en begint de observatie.”

Willem: “In die zes weken proberen wij zo normaal mogelijk met hen in contact te treden. Zo dragen wij geen uniform en lezen wij niet eens altijd de tenlastelegging, om zo neutraal mogelijk in het onderzoek te stappen.” Het uiteindelijk doel is een zo volledig mogelijk rapport met zo concreet mogelijke beschrijvingen: “Ik schrijf dus niet alleen op dat iemand boos is.

Ik vertel ook over de donkere blik in iemands ogen of de kloppende ader in iemands nek. Hiermee voorkomen we foute beoordelingen. Iemand kan ook gewoon de hele tijd boos kijken, maar niet boos zijn .”

rapporten en commentaar leveren. Kwaliteitsborging is voor een instituut als het onze zeer belangrijk.”

De kwaliteit van het onderzoek, de observatie en de uiteindelijke rapportage is een belangrijk onderwerp binnen het PBC. “Wij willen altijd state of the art werk afleveren”, vertelt directeur Stalman. “Zo werken wij tegenwoordig ook met een externe commissie, mensen van buitenaf met een hoge standaard. Hoogleraren, advocaten, wetenschapsjournalisten, ervaren rechters en andere collega’s laten we kijken naar geanonimiseerde

Een brede blik hebben Leonie en Willem zeker. De twee groepsleider gaan bijna elke dag van het jaar om met figuren die door veel Nederlanders als gekken en gestoorden worden bestempeld.

“In de media zijn vaak de naarste verhalen over verdachten te lezen en veel mensen hebben dan hun mening al klaar”, vertelt Willem.

“Wij willen juist weten wat voor persoon er achter de verdachte zit.” Leonie vult aan: “Wij lezen

Op een ander niveau leveren Willem en Leonie ook constant commentaar op elkaar. “Per acht observandi zijn er altijd drie groepsleiders aanwezig. Wij controleren elkaar continu. Dan vragen we aan de ander ‘waarom vind jij dit, waarom zie ik dat anders?’

Het voelt als een tweede natuur, altijd kritisch zijn, niet alleen naar de collega’s maar ook naar jezelf.”

Leonie geeft een simpel voorbeeld: “Stel dat iemand de hele tijd in een vies T-shirt loopt, dan kan je denken dat hij niet veel geeft om z’n hygiëne. De werkelijkheid kan zijn dat hij eigenlijk geen andere kleding heeft. Je moet altijd breder kijken.”

ook de verhalen in de media maar hier op de afdeling lijken sommige verdachten dan een totaal ander mens. Wij willen weten wat daar achter zit, dan kan je het delict vaak ook beter begrijpen.”

Hoe vriendelijk de twee soms praten over de observandi en hoe neutraal ze ook in hun werkwijze zijn, vriendschappelijke contacten zullen ze nooit opbouwen. “We houden professionele afstand, het doel is een veiligere maatschappij.”

vertelt directeur Stalman. “Iedereen weet wat bij ons de bedoeling is. De verdachte realiseert zich dat de informatie die bij ons verkregen wordt gevolgen heeft voor zijn rechtszaak. Dat kan druk geven.”

Leonie vertelt verder: “Een onderzoek kan ook heel veel losmaken.

De milieuonderzoeker gaat bijvoorbeeld echt in het verleden van iemand zitten graven en er kunnen confronterende vragen worden gesteld.”

Veiligheid De veiligheid is in het instituut goed gewaarborgd. Op veel plekken hangen camera’s, de beveiliging is nooit ver weg, de stalen deuren en de verharde ramen zijn niet in te trappen en scherpe voorwerpen worden opgeborgen.

Leonie wijst naar een kast in de cockpit, deze personeelsruimte ligt tussen de gang met de cellen in en de recreatieruimte. “Hier bewaren we alle messen, vorken, scheermessen en andere mogelijke gevaarlijke spullen.” Aan de buitenkant van de cellen zitten lichtknoppen: “Zodat we ook ’s nachts door het luikje wat zien. Dat doen we alleen als we denken dat het nodig is, de nachtrust gaat voor.”

Een probleem waar het PBC steeds vaker mee te maken krijgt zijn verdachten die weigeren mee te werken. “Dit kan zover gaan dat iemand zes weken in zijn cel wil blijven zitten en op alle vragen zwijgt”, vertelt begeleider Willem.

“Overigens noemen wij dat moeilijk onderzoekbaar. Want ook al weiger je mee te werken, het observeren gaat door. Denk aan de manier hoe iemand zich gedraagt tijdens het eten, hoe iemands persoonlijke hygiëne is.” De directeur bevestigt dat: “Er zijn mensen die weigeren om mee te werken en die heel veel laten zien en horen. Andersom zijn er mensen die claimen mee te willen werken, waar je maar heel moeilijk informatie boven tafel krijgt.” Ook kunnen gedetineerden zich anders voordoen: “Het zou hoogmoedig zijn om te zeggen dat we niet te misleiden zijn.

Spanningen “Het kan zeker een spannende periode zijn voor de observandi”,

Toekomst Een nieuwe bestemming voor het huidige Pieter Baan Centrum-gebouw staat nog niet vast. Er zijn plannen voor een tweede Utrechts asielzoekerscentrum, dat vanaf 2019 plaats zou moeten bieden aan zeshonderd asielzoekers. “De gemeente heeft meerdere locaties in de stad onderzocht. Daaruit kwam de locatie Gansstraat naar voren als enige geschikte plek voor langdurige opvang”, is te lezen op de gemeentelijke website. Er is echter nog geen definitief besluit genomen.

8 Nieuws

MAART 2016

Maar doordat we zo veel verschillende bronnen gebruiken, met een multidisciplinair team werken en zien hoe iemand zich op de afdeling gedraagt is de kans heel minimaal.”

Weerslag medewerkers Het werken met mensen die verdacht worden van heel gruwelijke feiten, zoals moord en verkrachting, heeft z’n weerslag op de medewerkers. “Ik werk nu 35 jaar in de forensische psychiatrie en ben langzaam gegroeid als rapporteur en behandelaar. Maar zo’n 25 jaar geleden ben ik naar de managementkant overgestapt”, vertelt de directeur.

“Je gaat je realiseren wat het doet als je dag in dag uit met mensen omgaat die in hele moeilijke omstandigheden zitten, waar het lastig mee omgaan is. Mensen die dingen hebben gedaan, zeggen of doen die je raken en onder je huid kunnen komen te zitten. Het is heel belangrijk om te bedenken wat voor dingen je nodig hebt in dit soort instituten om je personeel voldoende te beschermen en ondersteunen.”

Toen Stalman in 1984 als twintiger bij de kliniek begon was daar minder aandacht voor.

“Mijn eerste onderzoek was gelijk een heel ingrijpende en ik was een van de drie jongere psychologen. Na het werk zochten we elkaar wel op om te praten over onze ervaringen en over wat het met ons deed.” De directeur heeft zich in zijn carrière dan ook altijd hardgemaakt voor een opvangsysteem bij incidenten en calamiteiten. “Als je dit niet doet kan een incident echt gevolgen hebben voor iemands functioneren.” Tegenwoordig gebeurt dat in het PBC dan ook voldoende, volgens Leonie en Willem: “Alles wordt als het nodig is besproken en er zijn verschillende collega’s getraind om hier op een goede manier met andere collega’s over in gesprek te gaan.”

Verhuizing Lopend door het pand vertellen Willem en Leonie dat het verhuizen van het PBC uit

Er is plek voor 32 observandi in het instituut Utrecht niet voor alle medewerkers even gemakkelijk is. “Ik werk hier al veertig jaar en kon altijd op de fiets, straks moet ik twee keer 45 minuten rijden naar Almere.” Het gevoel is ook belangrijk: “Wij zijn toch wel een beetje verknocht aan deze plek. Zo kennen we hier allemaal het PBC-monster”, lacht Willem. “Als je op afdeling twee aan het wassen bent en je wilt op de andere afdeling water pakken dan gorgelen alle buizen.”

Ondertussen stappen we een van de cellen in. Een klein bureautje, een matras, een toiletpot met een klapdeurtje ervoor, een kleine televisie en een raam. Meer is een cel niet. Als je uit het raam kijkt zie je de Domtoren, Sterrenwijk en de oude spoorlijn. “De binnenstad is altijd een mooi aanknopingspunt voor een gesprekje. In Almere zal dat toch anders zijn”, vertelt Leonie. “En vroe-

ger reed hier nog de stoomtrein langs naar het Spoorwegmuseum, we hebben weleens klachten gehad omdat een verdachte in z’n nakie voor het raam gek stond te doen.” Hoe jammer Leonie en Willem het ook vinden, ook zij begrijpen wel dat de kostenoverweging gemaakt moet worden.

Stalman noemt financiën de belangrijkste reden om te vestigen naast de Oostvaarderskliniek in Almere: “Wij staan hier nu als instituut in ons uppie en dat is heel inefficiënt.

Voor een groep van 32 gedetineerden moeten we een heel bedrijf runnen. We hebben veel beveiligers, een eigen technische dienst, een eigen medische dienst en het gebouw is duur en verouderd. Daarom is er al eerder besloten dat het zo niet langer financieel te exploiteren is. Qua woon- en beveiligingslasten gaan we er flink op vooruit als we naar

Almere gaan.” Overigens begrijpt hij goed dat niet iedereen meteen enthousiast is. “Sommige mensen zijn helemaal vergroeid met deze plek, hun hele woon-werkverkeer staat ingesteld op deze straat.”

Ook Stalman zelf is gehecht aan de Gansstraat. “Ik denk dat er een emotionele band is tussen Utrecht en het PBC, dit heeft vooral te maken met de hele ontstaansgeschiedenis. Utrecht is een voorloper geweest op het gebied van forensische psychiatrie en dat baanbrekende werk is geconcretiseerd in dit gebouw. Het PBC voelt nog Utrechts.”

Maar dan zegt hij: “Het nieuwe gebouw zal ook echt gaan leven als we daar onze intrek nemen. Ik merk nu al dat als ik wat bouwtekeningen meeneem er steeds meer positieve reacties komen. Ook in Almere gaan we verder.”

ADVERTENTIE

€1.500,- KORTING IN MAART BIJ HYUNDAI WITTENBERG Slechts

Slechts

22 stuks

Hyundai i10 Vanaf €10.995,-

16 stuks

Hyundai i20 Vanaf €14.495,-

HYUNDAI WITTENBERG Amersfoort (Bedrijventerrein De Isselt) Xenonweg 15, tel. 033 - 463 5535

Harderwijk (Bedrijventerrein De Tonsel) Zuiderbreedte 8, tel. 0341 - 439 090

Hilversum (Bedrijventerrein Kerkelanden) Franciscusweg 4b, tel. 035 - 624 2624

Ontdek meer op wittenberg.hyundai.nl

Utrecht (Bedrijventerrein Oudenrijn) Landzigt 30, tel. 030 - 603 1216

Gecombineerd brandstofverbruik: 3,6 - 5,0 (l/100 km) / 27,7 - 20 (km/l); CO2 - emissie: 94 - 136 (g/km). Uitstoot is afhankelijk van gebruik.

Uitstoot- en brandstofverbruikgegevens zijn gebaseerd op tests die zijn uitgevoerd volgens Europese Verordening 715/2007/EEG. ACTIE GELDIG MET EEN UITERSTE KENTEKENREGISTRATIEDATUM VAN 29-02-2016. AFGEBEELDE MODELLEN KUNNEN AFWIJKEN VAN STANDAARD UITVOERING. ACTIE GELDT ALLEEN OP VOORRAADAUTO’S. DRUK- EN ZETFOUTEN VOORBEHOUDEN. VRAAG IN DE SHOWROOM NAAR DE VOORWAARDEN.

Nieuws 9

MAART 2016

WERFBERICHTEN BART PRINSEN

Het Verdwenen Beeld ‘Je kunt altijd een viool tegen een boom kapot slaan,’ zegt mijn ome Harry als hij ergens lomp gedrag bespeurt.

O

p het schoolplein van de Prof. Dr. G. Van der Leeuwschool stond in de jaren vijftig een manshoog beeld van een vader, moeder en vier kinderen. Het was gemaakt door kunstenaar Han Hulsbergen en stond er als symbool van het gezin, toen misschien meer dan nu de hoeksteen van de samenleving. Het was jarenlang de kenmerkende achtergrond voor de jaarlijkse klassenfoto’s van de school. Dat beeld is op zekere dag spoorloos verdwenen. Niemand weet waar het gebleven is.

In 2013 kwam er een nieuw kunstwerk, een grote rode mond, gemaakt door kunstenaar Ad Jenner.

Nog geen drie dagen stond het beeld op zijn plek. Toen verdween het. Het is nog steeds spoorloos.

In december 2014 werd in de groenstrook bij de Talmalaan een lichtsculptuur geplaatst, maar die

werd vanwege technische mankementen al snel weer weggehaald.

beeld in al zijn broosheid haast ongenaakbaar.’

Hoe nu verder? De buurtbewoners wilden het liefst hun verdwenen beeldengroep terug. Na veel vijven en zessen en getouwtrek over het budget was in april vorig jaar de kogel door de kerk. Kunstenaar Rik Berkhout werd bereid gevonden een interpretatie te maken van het oorspronkelijke beeld van Han Hulsbergen. Hij maakte een prachtig groepsportret van klei, een vrolijk beeld dat saamhorigheid en geborgenheid uitstraalt, intimiteit en zorgzaamheid. Het werd in september 2015 onthuld door Berkhout en buurtbewoner Charles Chamboné, in het bijzijn van jongens van de Van der Hoeven Kliniek. De buurt was enthousiast, er kwamen veel positieve reacties.

‘Het was wonderlijk,’ vertelt Berkhout over zijn creatie, ‘hoewel keramiek heel kwetsbaar is, leek het

Te vroeg gejuicht. Want juist vanwege die broze uitstraling, vermoed ik, werd het beeld vorige week zondag na afloop van een voetbalwedstrijd door gewetenloze mafkezen letterlijk onthoofd. Het was niet de eerste keer dat het beeld mikpunt was van vandalen. Maar de schade is nu zo groot dat Berkhout overweegt het in deze gebroken staat in giethars te gieten. Als een stil protest tegen harteloosheid en zinloosheid, of misschien als een missive aan de beeldenstormers.

Waarom moesten die koppen er af?

Omdat intimiteit pijn doet.

Lucebert dichtte: Alles van waarde is weerloos, wordt van aanraakbaarheid rijk en aan alles gelijk. Als het hart van de tijd.

Een bizarre tijd.

ADVERTENTIE

5 maart t/m 5 juni 2016

10 Cultuur / Uit

MAART 2016

HET THUISGERECHT VAN ARNOLD MEULENBELD

Annabel van Heesbeen

Robert Oosterbroek

Stoof van varkensvlees met rijst en groenten De Utrechtse kok Arnold Meulenbeld staat al een tijd in de keuken. Na tien jaar verkocht hij restaurant Deeg aan de Lange Nieuwstraat om CastellumCafé in cultuurpark Castellum Hoge Woerd in Leidsche Rijn te kunnen openen. Ook is hij sinds 1984 samen met zijn vrouw eigenaar van theatercafé De Bastaard op Jansveld 17. uur of 2 is het goed gaar. “Het vocht in de pan kan je hierbij rustig laten in koken.”

“In CastellumCafé staat de steenoven centraal in de keuken”, vertelt Arnold. “Zo is het een Italiaans geïnspireerde keuken met zelfgemaakte pizza’s. Maar de keuken heeft ook een duurzaam karakter, we koken veel met biologische producten.” Op dit moment heeft de kok zijn handen vol aan CastellumCafé, “maar ik kookte thuis altijd wel veel.” En wat kookt hij dan?

“Eigenlijk altijd wat ik tegenkom in de winkel, waar ik op dat moment zin in heb.” Daarom vandaag een stoof van varkensvlees met rijst en groenten, “een nepIndische maaltijd.”

3.

Kook witte rijst volgens recept. “Ik gebruik nu biologische rijst, die is niet helemaal wit, maar een beetje geel/grijs. Maar je kunt eigenlijk elke soort rijst bij dit recept gebruiken.”

4.

Ingrediënten (4 personen)

5. Pak 2 rode uien en snijd ze in halve ringen. Die bak

• • • • •

Snijd en was de snijbonen, waarna je ze kort blancheert. “Dat is gewoon kort koken, hooguit 2 minuten.” Haal ze dan direct uit het hete water en spoel ze af met koud water, “zo stop je het kookproces.” Ook hiervoor geldt: “Je kunt hiervoor elke willekeurige boon gebruiken.”

1.

Snijd het bot van de schouderkarbonade af. De botjes gebruik je voor een bouillon. Doe de botjes in een pan met een klein beetje olie, tomatenpuree en soepgroente. “Ik noem dat altijd ‘wups’: wortel, uit, prei, selderij. Dat is een trucje voor jonge koks, zo onthouden ze het wel.” Doe er daarnaast nog wat citroengras, komijn en peterselie bij.

je op met een rood pepertje, komijn en korianderzaad.

Gooi er dan de snijbonen en sojaboontjes doorheen.

Voeg tenslotte rode wijn azijn, een halve limoen, limoenschil en wat zout toe. “Dan moet je even proeven”, wanneer het nog wat te zuur smaakt, kun je het in balans brengen met wat bruine suiker of honing. “En dan heb je een nep-Indische maaltijd, eet smakelijk!”

2. Snijd het vlees in blokjes van ongeveer 1 centimeter.

Bak ze kort aan, “zodat ze een kleurtje krijgen”, en doe ze dan in de pan met de bouillon. Doe bij het vlees en de bouillon wat ketchap manis en een “aanstootgevende” hoeveelheid gember. Dan laat je alles stoven, na een

• • •

4 schouderkarbonades 1 tl tomatenpuree 1 stengel citroengras 1 tl komijnzaad stelen van een bosje peterselie (“het blad gebruik je later door de groente”) soepgroente: wortel, uit, prei, selderij verse gember (“hoeveelheid van 1 duim”) 1 dl ketjap manis

• • • • • • • • •

2 rode uien in halve ringen 400 g bonen: snijbonen en verse sojaboontjes 2 tl gemalen komijn en koriander (‘verhouding 1:3’) 2 scheuten rode wijnazijn 1 chilipepertje 1 limoen bruine suiker 300 g witte rijst zout

ADVERTENTIES

jouw eerste woning?

22 Starterscafé Maart

Utrecht

gratis goodie bag

Gezonde & gave huid bij de huidtherapeut GRATIS CONSULT Vanuit Gezondheidscentrum Het Zand bieden we u paramedische zorg voor uiteenlopende huidproblemen én hoogwaardige cosmetische behandelingen voor huidverbetering. We onderscheiden ons door het gebruik van de nieuwste behandeltechnieken en een uniek aanbod van laserbehandelingen.

Enkele laserbehandelingen uitgelicht:

Laser ontharen

MediDerm, al 12 jaar dé specialist in laser ontharen. Alle medische erkende behandelmethoden, zodat u verzekerd bent van een optimale behandeling.

MediDerm

Laserbehandeling voor kalknagels

18:30 - 21:00 | Louis Hartlooper Complex, Tolsteegbrug 1 Meld je aan op www.jouweerstewoning.nl Een gratis inloop-avond waar deskundigen op het gebied van woningfinanciering, makelaardij en notariaat informatie geven.

Deelnemende partijen:

MediDerm

HUIDTHERAPIE &nodig.

LASERBEHANDELINGEN Slechts 2 behandelingen Kijk op de website voor het tijdelijke actietarief!

HUIDTHERAPIE & LASERBEHANDELINGEN

Meer informatie over de behandelingen kunt u vinden op www.mediderm.nl Ons adres in Utrecht Gezondheidscentrum Het Zand, Vogelvlinderweg 56, Utrecht

MediDerm

MediDerm

L A S ER B E H A N D E L I N G E N

H U I D TH E R A P I E & LASERBEHANDELINGEN

Interesse?

Bel voor een gratis consult of het maken HU I D TH ERA PIE & van een behandelafspraak 0318 505065

Ook praktijken in Nijmegen, Arnhem, Veenendaal, Amersfoort en Bennekom landelijke sponsors:

www.mediderm.nl

Persoonlijk en deskundig. Al 12 jaar dé specialist in laser ontharen.

Acties zijn geldig van woensdag 9 t/m dinsdag 15 maart 2016

MAART 2016

Hoogvliet, altijd de laagste prijs!

Met meer dan 80 scherpe PrijsKrakers per week!

COLUMN STEEF SCHINKEL

Ik denk terug aan de winter van 1954

Wicky

Het is in het jaar 1954 bij koud guur en zwaar winterweer dat onze zwarte ronde kachel met zwarte ‘eierkolen’ erin overuren moest draaien. Hij loeide als een achterlijke en ik zag dat zijn buitenhuid helmaal rood werd van plezier. Eierkolen bestaan uit samengeperste fijnkolen en kolenstof.

Onze kachel werd daarmee gestookt voor de verwarming van ons huis.

I

n ons huis was het een gezellige boel van jewelste. Op de eerste verdieping van de pittoreske Jeruzalemstraat 19 bis, hartje Utrecht, bij de Herenstraat waren enthousiaste Utrechtse schilders en muziekmakers bij ons op bezoek. Er was schijnbaar wat te vieren. Ik was zes jaar, zuslief was acht. Niek Molenaar, toen al een begaafd Utrechtse schilder, was er ook. Hij woonde in de Schalkwijkstraat achter het statige vrijstaande huis, waar later mijn ‘vriendin’ Prinses Irene woonde.

Veel Urechtse kunstenaars woonden daar en hadden er ‘n atelier. Niek leerde me die dag hoe ik met mijn twee paarden over het schaakveld kon hobbelen.

Joop Klinkhamer, vooral beroemd om zijn schetsen, was in de hoek bezig met het maken van een prachtige tekening. Bij Ome Joop en Tante Ada logeerde in zijn jeugd, volgens zeggen, schrijver Jan Cremer. Ik kan me niet herinneren of hij er toen ook bij was.

Bij Tante Ada kon de ooievaar niet komen zei moeder altijd. Bij de Utrechtse sluisjes waar Ome Joop en Ada woonden, had de ooievaar het te moeilijk. Ik heb dat als kind nooit goed begrepen. Mijn moeder Marica zong vanuit de keuken op de achtergrond liederen, zo mooi. Tante Ada was er ook, vriend Wim Kuiper met Guus Stoop de organist. Guus speelde piano en creëerde prachtige muziek en een accordeonist begeleide het geheel.

Kortom de sfeer zat er goed in. Oh ja, ook aanwezig waren twee radiomakers van de KRO, Kees Schilperoort met Gerard de Lange. Moeder Marica trad vele malen bij hen op tijdens live optredens in Hilversum, zowel bij directe radiouitzendingen van de KRO, als bij de Wereldomroep. In die tijd waren Kees Schilperoort, Frans Poptie en Gerard

Ik liep de houten trap af en buiten zag ik voor het eerst ‘n dik pak sneeuw. Ik zag mijn stappen van me af gaan en dat was een vreemde gewaarwording. Ik begreep voor het eerst toen al dat de geschiedenis van me af liep, wat een gebeurtenis! Ik rende weer naar boven en vertelde dat met geuren en kleuren.

Of ze toen begrepen wat ik bedoelde? Mijn moeder en de anderen luisterden in ieder geval aandachtig en namen kennis van mijn belevenis. Moeder ging met me mee en we hebben buiten lol gemaakt. Na enige tijd zei mijn moessie dat ze voor mij iets speciaal zou willen gaan zingen. We gingen weer naar binnen en moeder vertelde de aanwezigen wat zij zou gaan zingen. Iedereen was aandachtig want zij had een mooie stem en zong een lied, welke ik nooit zal vergeten.

Het lied ‘Joanne Joanke’ klonk zo mooi, dat ik menigeen in onze huiskamer heb zien huilen.

De volle glorie van haar meesterlijke stem trilt nu nog in mijn oorvliezen. Ja, als jochie van zes was dat een vreemde gewaarwording.

Aan de andere kant, voor mij was het geluid van de zang ook weer zo gewoon. Moe zong alle dagen, wat een weelde. Leuk om te vermelden is dat Maria en Marica nog in besloten kring samen gezongen hebben.

t per kra

Heineken krat

Krat met 24 flesjes van 0.3 liter Per krat 14.49

79 9.

Per liter 1.36

WeekendKraker!

Alleen geldig op vrijdag 11 t/m zondag 13 maart 2016

k p e r st u

Boterkoek, kersen-, appelkruimel- of kokostaart

49 1.

Per kilo 4.26

Ø 16 cm, 350 gram Let op: niet alle Hoogvliet winkels zijn op zondag geopend! Kijk voor onze actuele openingstijden op www.hoogvliet.com/openingstijden.

Ook online te bestellen in de Hoogvliet websuper. Max. 4 keer de aanbieding per klant.

Zaterdag 19 maart 20:30 uur €16 of €14, voor leden/studenten/65+/U-pas/vrienden

Zaterdag 12 maart - Zondag 20 maart Gratis toegang in de Witte Lely

voor: 3.38

Ik denk weer terug aan die prachtige mooie dag in 1954, dat bij koud, guur en zwaar winterweer onze zwarte ronde kachel met zwarte ‘eierkolen’ erin overuren moest draaien en dat hij loeide als een achterlijke.

Zijn buitenhuid werd helmaal rood van plezier, zo voel ik mij nu ook!

Het gezelschap: Van Piekeren met Vandenburg – Lijf&Rauw

Tentoonstelling Niek J. Molenaar

56

Per liter 0.

de Lange gek op de stem van Marica. Kees sprak ooit de gedenkwaardige woorden uit dat Maria Callas en Marica beslist voor ‘duozusjes’ door konden gaan.

Nog enkele tips

Met een meer dan gezonde dosis zelfspot neemt Jan je mee, langs de hoogte- en dieptepunten van zijn carrière. Hij is een levenskunstenaar, die met zijn rasperige stem zijn leven beschrijft en bezingt. Iedereen mag alles van hem weten; hij is de schaamte voorbij.Volkskrant gaat hij verder waar Kamagurka ophoudt.

3 pakken met 10 pakjes van 0.2 liter van: 5.07

1 + 2 GR ATIS

Contactgegevens Schiller Theater Place Royale Minrebroederstraat 11, 3512 GS Utrecht info en reserveringen www.schillertheater.nl corr. en email: info@schillertheater.nl t: 030 23 19 380

12 Cultuur / Uit

MEREL TIPT 40 JAAR ACU DUIC’s eigen cultuurredacteur ­Merel Blom brengt wekelijks de uittips op duic.nl en weet als geen ander waar de beste feestjes, de mooiste boeken, de bijzonderste films, de meest spraakmakende festivals en interessantste tentoonstellingen zijn.

MAART 2016

De Voorjaarscollectie In de Wintercollectie zag je al bijzonder werk van jonge theatermakers, maar omdat er zo veel moois gemaakt wordt brengt Theater kikker dit seizoen ook een Voorjaarscollectie. Hier zie je de mooiste, opvallendste en vreemdste theatervoorstellingen van deze tijd. In deze editie vooral werk van makers die spelen met de realiteit. Science fiction 2.0. Zo stelt de onthutsende

nieuwe voorstelling van regisseur Davy Pieters, Made in Here, de vraag: hoe ver kunnen we gaan met het vormgeven van ons leven? De leden van het Utrechtse theatercollectief Das Lemniscaat brengen de bittere realiteit van de porno-industrie in First you get fucked, then you eat a sandwich.

Voorjaarscollectie-programmeur Jolie Vreeburg praat ‘s avonds in de foyer na

met makers en publiek.

ONLINE: theaterkikker.nl WANNEER? Dinsdag 15 maart t/m ­vrijdag 18 maart WAAR? Theater Kikker HOE DUUR? Losse kaarten vanaf € 9 / avondpas € 18

Allang niet meer voorbehouden aan hippies en punkers: het ACU bestaat in maart maar liefst veertig jaar en iedereen is welkom om daar een mooi feestje op te komen vieren. Dit voormalige kraakpand aan de Voorstraat is al jaren een poppodium en politiek cultureel centrum, waar ook nog eens heel goed veganistisch gegeten kan worden.

Van 16 tot en met 20 maart opent het ACU haar deuren voor het jubileumfeest. De legendarische ­alternatieve popquiz keert eenmalig terug. Op vrijdag er zijn optredens van Junkman’s Choir (UK), Apparatschik (DE) en Kalio Gayo (Utrecht). Zaterdagavond staan punklegendes The Ex (NL) en Guts Pie Earshot (DE) op het podium en mogen de voetjes van de vloer bij een speciale editie van de bekende Vitamine ACU Disco.

Daarvoor keert de oude garde dj’s terug achter de draaitafels.

En, leuk voor zowel oude bekenden als jonge honden, er zijn heel veel filmpjes, posters en foto’s te bekijken van veertig jaar ACU-activisme en cultureel vermaak. Dit is geschiedenis waarvan je op z’n minst een glimp wil opvangen.

Holland Animation Film Festival De negentiende editie alweer, van het Holland Animation Film Festival. Van 16 tot en met 20 maart zie je in Utrecht het beste wat er wereldwijd gemaakt wordt op gebied van animatie. Je kunt er lange en korte films zien en bijzondere installaties waarbij animatie, film en beeldende kunst gecombineerd worden.

Ook zijn er games, strips, competities, presentaties en talkshows. Thema van deze editie is New Directions. Dat betekent dat er dit jaar extra aandacht is voor nieuwe technieken, vormen en talenten. Tip: Otto (2015), de nieuwe film van de Utrechtse animatiestudio Job, Joris & Marieke. Voor eerder werk kregen

zij een Oscar-nominatie. Festivalhart is het Louis Hartlooper Complex.

een grotere rol in dan op haar eerdere platen. Die hadden meer folk-invloeden.

Eefje schreef de liedjes voor Nachtlicht in Barcelona en misschien dat ze daarom wel zo energiek en exotisch klinkt. Zaterdag 19 maart staat ze op het podium in de Ronda. Met support van LUWTEN.

ONLINE: tivolivredenburg.nl WANNEER? Zaterdag 19 maart om 19.45 uur WAAR? TivoliVredenburg, Ronda HOE DUUR? € 17,50

ONLINE: haff.nl WANNEER? 16 t/m 20 maart WAAR? Op verschillende locaties in de stad HOE DUUR? Losse kaarten vanaf € 7

ONLINE: acu.nl WANNEER? Woensdag 16 tot en met zondag 20 maart WAAR? ACU HOE DUUR? € 6 per avond

Eefje de Visser Deze Utrechtse verovert al Nederlandse en Belgische harten sinds 2009, toen ze de Grote Prijs van Nederland in de categorie singer-songwriter won.

Na twee eerdere succesvolle albums verscheen in januari dit jaar de goed ontvangen nieuwe plaat Nachtlicht.

Op dit derde album neemt elektronica

Cultuur / Uit 13

MAART 2016

HETZELFDE MAAR DAN ANDERS:

5 X VROEG ONTBIJTEN BUITEN DE DEUR

TUSSEN JE OREN

Geen brood in huis, wat te vieren of gewoon lekker vroeg op pad? Bier en Appelsap heeft voor DUIC vijf leuke plekken uitgekozen waar je in het weekend terecht kunt voor een ontbijtje. En lekker vroeg, want helaas zijn kinderen zelden uitslapers! Wil je meer tips van Lisanne Davids-Busink om met je kinderen op pad te gaan in de regio Utrecht? Kijk dan op www.bierenappelsap.nl.

Vlaamsch Broodhuys, Nachtegaalstraat 54 of Twijnstraat 34 Het Vlaamsch Broodhuys heeft inmiddels al twee vestigingen in de stad. Op beide locaties kun je vanaf 8.30 uur uitgebreid ontbijten of kies je voor een boterham of croissant bij een kop koffie of thee. In de Twijnstraat zijn een kinderstoel en kleurpotloden gespot, maar met een heerlijke boterham of chocoladebroodje is ieder kind wel even zoet, toch?

WAT LUISTER JIJ? Bloc Party - Virtue

Hooi, Burgemeester Reigerstraat 25 In de Burgemeester Reigerstraat vind je Hooi. In het weekend is Hooi om 9 uur open. Hier eet je een compleet ontbijt van de plank. Boterhammen, lekker beleg, een eitje. Hmmm… Of misschien eet je liever een croissantje, havermout of een lekker taartje. Hooi zit niet al te ver van het Wilhelminapark, kun je de kinderen meteen even laten rennen!

WIE BEN JIJ? Alex Dicks 26 jaar Student sociologie “Achter muziek moet een idee zitten en ik moet dat kunnen horen, pas dan is het in mijn ogen goed.

John Frusciante, de gitarist van de Red Hot Chili Peppers, is een goed voorbeeld van iemand die zulke muziek maakt. Hij maakt mooie melodieën, complexe ritmes en schrijft goede teksten. Zelf klooi ik soms ook wat op mijn gitaar en juist daarom weet ik hoe moeilijk het is wat hij allemaal doet. Frusciante is echt één van de besten.”

Stael, Twijnstraat 9 Vanaf 8 uur ‘s ochtends kun je bij Stael terecht voor een lekker ontbijt. Ook Stael zit in de Twijnstraat en heeft een uitgebreide menukaart. Voor de kinderen is er een leuke speelhoek. Er zit een trapje in de zaak, dus wanneer je met een kinderwagen bent en voor een plekje achterin kiest, moet je even tillen.

Daens, Korte Minrebroederstraat 13-17 De vroege vogel in dit rijtje is toch wel Daens. Vanaf 7 uur ‘s ochtends tot 4 uur ‘s middags kun je hier terecht voor een ontbijtje. Een uitgebreid ontbijt voor € 11,50 of de keuze uit croissantjes, yoghurt met muesli en scones. Kids kun je hier verschonen en ook is er een kinderstoel.

Vroeg, Achterdijk 1 in Bunnik Net even buiten Utrecht ligt Vroeg. Je kunt er gratis parkeren en de verbouwde boerderij ziet er prachtig uit! Het brood wordt hier zelf gebakken en als je binnenkomt kijk je zo de keuken in.

Neem een brood met jam uit de regio mee voor thuis of kies een mooie plek in het restaurant of buiten op het terras om je ontbijt op te eten. Vanaf 8.30 uur kun je hier terecht. Een ideale plek om daarna lekker een wandeling te maken in de bossen van Amelisweerd.

WAT LUISTER JIJ? Jamie Cullum – In the Wee Small Hours of the Morning

KENNER TIPT - HENK BOVEKERK (FILMEXPERT)

WIE BEN JIJ? Nathalie Rosier 19 jaar Student theologie

FILM BELGICA

“Door muziek voel ik me mezelf in mijn puurste vorm, een vorm die zelfs mijn beste vrienden maar zelden zien. Dat komt doordat het veel bij mij losmaakt. Dat is denk ook de definitie van goede muziek.

Het nummer en ik moeten elkaar begrijpen, en het moet iets losmaken. Dat kunnen emoties zijn, zowel positief als negatief, maar dat kunnen ook fysieke bewegingen zijn.”

“Natuurlijk, zolang ze nog draaien moet je alle Oscar-winnende films gaan zien.

Maar ook dichter bij huis worden parels van films gemaakt, zoals Belgica van de Gentenaar Felix van Groeningen. Net zoals in De helaasheid der dingen (2009) en The Broken Circle Breakdown (2012) toont Van Groeningen je in Belgica een gezellig stukje Vlaanderen: twee broers die een Gentse kroeg ombouwen tot het epicentrum van het lokale nachtleven.

Mijn vader zei vaak: begin nooit een bedrijf met je broer, daar komt ruzie van. Dat is wat er in Belgica gebeurt. De ambitieuze Jo (Stef Aerts) heeft een café overgenomen.

Zijn grote broer Frank (Tom Vermeir), die hij

al een tijdje niet meer zag, belt hem om te zeggen dat hij hem een beetje komt helpen.

Frank zit in een sleur en heeft behoefte aan wat rock-’n-roll. Hij is beresterk, handig en charmant, maar ook een maniakale hedonist. Frank houdt van drank en drugs, en sleurt iedereen in zijn ondergang mee.

Vermeir zet Frank verbluffend goed neer, maar nog een betere reden om Belgica in de bioscoop te gaan zien is de soundtrack: die is heel lekker en werd gemaakt door de Gentse band Soulwax.”

De film Belgica is vanaf 10 maart te zien in het Louis Hartlooper Complex. Ook draait de film van 6 t/m 12 juni op het Belgisch Film Festival in Utrecht.

14 Cultuur / Uit

MAART 2016

MODEMETER MICHELLE ROUWET Michelle Rouwet (27) studeerde geschiedenis aan de Universiteit Utrecht en is docent geschiedenis op het Bonifatiuscollege in Utrecht.

Marieke van Willigen Robert Oosterbroek

“Prachtige vintage jurken voor maar zes euro”

‘H

et stijlicoon van het Boni’ noemen leerlingen Michelle Rouwet (27), lerares geschiedenis op het Bonifatiuscollege Utrecht. “Als de hele klas een voldoende heeft, ga ik als Napoleon.”

Als Napoleon?

“Ja, dat heb ik ze beloofd. Als ze allemaal een voldoende zouden hebben gehaald, zou ik me als Napoleon verkleden. Op de toneelzolder van school heb ik de geschikte kleding gevonden, een Napoleonhoed, een jasje met gouden stiksels en een hemd waar ik mijn hand in kan doen.

Ik ga me net zo dictatoriaal gedragen als Napoleon. Heb er nu al zin in. “ Kleedt je zich dan naar uw stemming?

“Ja, altijd. Ik hou van kleuren en prints.

Grote bloemen. En gewoon mooie, fleurige jurken, want het leven smaakt goed.

Dat wil ik uitstralen met mijn jurken.”

Maar hoe weet je ‘s ochtends hoe jouw pet die dag staat?

“Niet. ’s Morgens ben ik altijd grumpy.

Dus ik leg mijn jurk ‘s avonds klaar.”

Jouw stijl is een beetje rockabilly. Waar vindt jij al die fifties jurken?

“Bij verschillende vintage winkels, zoals 50/50 in Overvecht of Emmaus. Heb je

een prachtige jurk van zware stof, voor zes euro. Ik hou van geschiedenis en ik vind het gaaf als een jurk al iets heeft meegemaakt.”

Hoe is het met de fashion van de Bonifanten gesteld?

“Tieners willen er vooral normaal uitzien.

Je ziet wel een paar leerlingen die een eigen stijl beginnen te ontwikkelen. Maar ze vinden het vaak eng om zich te onderscheiden, dat komt later.”

En de stijl van uw collega’s op het Bonifatius?

“Ik heb een aantal collega’s met een heel goede smaak, die zou ik zelf eerder als stijlicoon hebben uitgeroepen. Goed afgekleed, bijzondere schoenen. Maar ik zag pas ook een collega binnenkomen op tennisschoenen en een veel te korte tennisrok. Nee, denk ik dan.”

Wie is jouw stijlicoon?

“Gwen Stefani.”

Dat skatermeisje? Ik had eerder een Audrey Hepburn bij jou verwacht.

“Gwen Stefani heeft een unieke stijl, een soort mix van allerlei periodes. Daar maakt ze weer iets nieuws van. En daar hou ik van.”

Nog één ding. Jij hebt onder jouw mooie jurken toch geen kampeertentondergoed aan?

Eh, ik hou eerlijk gezegd wel van comfortabel. Vroeger mixte ik wat af, met de nadruk op praktisch en wat voor handen was. Maar een vriendin heeft sinds kort een lingeriezaak in Maastricht, dus daar koop ik nu mijn ondergoed. Het gaat goed onder mijn jurken.

Houd jij rekening met uw leerlingen als u zich kleedt?

“Tuurlijk! Ik vind dat je er verzorgd uit moet zien als je voor de klas staat. Ik heb zo’n 250 leerlingen die tegen me aan moeten kijken. Het is respectvol om na te denken wat je aantrekt. Ze zien trouwens alles. Ze zeggen altijd iets over mijn jurken.”

Journalist Marieke van Willigen blogt op www.jurkenvanmaria.nl

MUSEA & EXPOSITIES

THEATER

MUSEA & EXPOSITIES

Vr 11 t/m zo 13 mrt

Di 22 t/m do 24 mrt

T/m zo 29 mei

HET SPOORWEGMUSEUM

THEATER KIKKER [20.00]

CENTRAAL MUSEUM

spoorwegmuseum.nl

theaterkikker.nl

centraalmuseum.nl

On traXS! is niet te vergeleken met andere modelbaanevenementen. Tussen de grote locomotieven van het museum zijn de mooiste modelspoorbanen van de absolute top van de modelbouw in Europa is te bewonderen en in de beurstands zijn de nieuwste producten al te zien. Ook kinderen zijn welkom.

Zij kunnen de handen uit de mouwen steken en bouwen, rijden, rangeren of een 3D modelbaanpoppetje van zichzelf laten maken.

Toneelschuur Producties brengt de klassieker ‘De wereldverbeteraar’. Een kalende, slechthorende, ziekelijke, maar allerminst bescheiden man, die steeds dieper wegzakt in zijn eigen woede, zijn ego en zijn onmogelijkheid om liefde te accepteren, brengt een woedende tirade tegen de wereld, de mensheid, de liefde in het algemeen en uiteindelijk zichzelf. Een solovoorstelling door Sanne den Hartogh, in regie van Erik Whien.

We adoreren en verafschuwen het, we stoten het af en verzorgen het tot in de puntjes: als mens onderhouden we een complexe relatie met haar.

De tentoonstelling HAAR! geeft aandacht aan deze bijzondere relatie. Grensoverschrijdende modeontwerpers en kunstenaars die menselijk haar als materiaal én inspiratiebron gebruiken nemen deel. Haar in sieraden, gebruikt voor kunstwerken of als uitgangspunt voor installaties.

Matthäus-Passion

Nederlandse Bachvereniging, Matthaus-Passion 2015

On traXS!

KLASSIEKE MUZIEK / KIDS

Zondag 27 en maandag 28 maart is het Pasen en wordt de opstanding van Jezus Christus gevierd. Door de eeuwen zijn vele componisten geïnspireerd door het lijdens- en sterfverhaal van Jezus. Zoals Johann Sebastian Bach. Zijn Matthäus-Passion is de komende weken in verschillende uitvoeringen te horen.

Zo klinkt de Matthäus Passion van de Nederlands Bachvereniging en de Kampen Boys Choir onder leiding van artistiek leider en dirigent Jos van Veldhoven op 12 maart in TivoliVredenburg.

Op 17 maart ontrafeld Jan van Ramshorst de achtergronden en de symboliek van de Matthäus Passion in een multimediale muzikale presentatie in Podium Hoge Woerd. Op hetzelfde podium staat op 19 maart Egon Kracht & The Troupedie met hun versie van de Matthäus-Passion. Het Nederlands Kamerkoor brengt in samenwerking met Holland Baroque en onder leiding van dirigent Reinbert de Leeuw de passion op 23 maart. En op 27 maart brengt het Amsterdams Bach Consort de Matthäus Passion in een bondige versie als familieconcert voor kinderen vanaf acht jaar. Beide concerten vinden plaats in TivoliVredenburg.

Za 12, do 17, za 19, wo 23 en zo 27 mrt

Matthäus-Passion

TIVOLIVREDENBURG/ PODIUM HOGE WOERD

nederlandskamerkoor.nl / bachvereniging.nl podiumhogewoerd.nl / tivolivredenburg.nl

Jurk (gekregen van collega), jasje van Jurk in het Bos in Zeist (€ 8), schoenen van Van Haren (€ 50), horloge van Casio (prijs onbekend), ketting (gekregen van moeder) en lingerie van Sarneel-Dessous Maastricht (slip € 30, bh € 50, beide van Mey).

De wereldverbeteraar

HAAR!

Eefje de Visser Foto: Rein Kooyman

Utrecht is een stad vol muziek.

Je kunt deze week o.a. naar deze concerten en optredens:

Za 12 + 19 mrt

Zaterdagmiddagmuziek Gratis concert in de Domkerk DOMKERK [15.30]

Zo 13 mrt

Piano Etudes Twintig vertellingen met een piano in de hoofdrol.

THEATER KIKKER [15.00/20.00]

DIVERSEN

Vr 18 mrt

Vanaf wo 16 mrt

UITACTIE

KASTEEL DE HAAR

Win 2X pauze-arrangement Stadsschouwburg Utrecht.

De mooiste plekken zélf ontdekken kasteeldehaar.nl

Voor het eerst in de geschiedenis van Kasteel de Haar kunnen bezoekers van 16 maart t/m 30 juni zélf op ontdekkingstocht door het kasteel. Ideaal voor iedereen die liever zelf bepaalt hoe je door het kasteel loopt. Wie daar geen genoeg van kan krijgen, kan ook de slaapkamerrondleiding volgen. Je bezoekt de slaapkamers waarin de beroemde gasten destijds ‘deftig dutten’.

Niet meer in de rij staan in de pauze, maar rustig genieten van een drankje en hapje aan een eigen tafeltje? Dat is het pauze-arrangement van de Stadsschouwburg.

Voorafgaand aan de voorstelling kan er een hapje en een drankje besteld worden aan het buffet. Deze bestelling staat dan in de pauze op een gereserveerd tafeltje klaar in de Hekmanfoyer van de Stadsschouwburg. Dat scheelt tijd! Je kan het uitproberen, want we geven twee pauze-arrangementen voor 2 personen weg.

D&A - Dorine Wiersma PARNASSOS [20.30]

Za 19 mrt

Eefje de Visser TIVOLIVREDENBURG [19.45]

Za 19 mrt

Viering van Newroz Viering van het Koerdische nieuwe jaar.

RASA [18.00]

Zo 20 mrt

Tijgers op de Trap (6+) - Percossa TIVOLIVREDENBURG [13.30]

Zo 20 mrt

HKU Bigband Een stevig pop-programma met gastsoliste Pearl Jozefzoon PODIUM HOGE WOERD [14.30]

Kijk nu op uitagendautrecht.nl/acties

Meer tips?

Neem het magazine Uitagenda Utrecht o.a. bij

mee of kijk op

Cultuur / Uit 15

MAART 2016

HOTSPOT: SPAGHETTERIA

Merel Blom

Renzo Gerritsen en Robert Oosterbroek

Tijd voor echt contact

G

asten zitten nonchalant met een limoncello aan de lange tafel langs de ramen, of eten een arrabbiata (pasta met tomatensaus) aan een van de gemeenschappelijke tafels. Het gaat goed met Pastabar Spaghetteria, nu een klein half jaar open. De zaak is dagelijks goed gevuld. Het bericht op DUIC.nl over de opening werd bijna tweeduizend keer gedeeld en de lezersreacties waren talrijk. Een follow up met eigenaar Onno Splinter.

Onder het online artikel van eind augustus werd geroepen dat in het pand op de hoek van de Biltstraat en de Wittevrouwensingel nog geen enkel bedrijf het lang heeft uitgehouden. Succes dus. “Voor Utrecht is onze komst in dit pand een mooie ontwikkeling. Het is een beladen gebouw”, vertelt Splinter.

“Hierboven zaten eerder krakers die het vanbinnen helemaal leegtrokken en daarvoor een schimmig hotel waar je voor drie uurtjes een kamer kon huren. En voor de deur hingen altijd wel alcoholisten en daklozen rond.”

Toen hij met de eigenaren van de Amsterdamse Spaghetteria-restaurants hier voor het eerst kwamen kijken, zagen ze meteen wat een mooi pand het is. Ze trokken het helemaal open. “Er zat zo’n dikke laag plastic op het raam dat als je er een bouwlamp naast zette, je buiten nog niks zag. Het pand is eigenlijk schots en scheef, dat krijg je als er zo veel verschillende dingen ingezeten hebben, maar de inrichting is heel mooi geworden. We

“Concepten die al in Amsterdam bestonden komen nu ook in Utrecht op”

wilden het strak, bijna industrieel hebben maar wel heel uitnodigend.”

Aan de houten picknicktafels voor de deur hebben onlangs de eerste gasten al in een voorzichtig pre-lentezonnetje zitten eten. “We zitten hier ideaal. Net één sloot naast het echte centrum. Mensen die de stad in of uit willen – richting De Bilt, de Uithof – komen hier langs. Ook de buurt is enthousiast.

We hebben al vaste gasten.”

Langs de ramen is een lange tafel met hoge stoelen erlangs. In het midden van de ruimte staan twee enorme houten tafels. Die komen bij de Van der Hoeven Kliniek vandaan, een Utrechtse kliniek voor forensische psychiatrie. Splinter: “De patiënten mogen meubels maken en hebben voor ons ook de plankjes voor de menukaarten gemaakt. We moesten alles wel zelf lakken. Lak kan blijkbaar als geestverruimend middel gebruikt worden.”

Saamhorigheid Spaghetteria’s menu is eenvoudig: zes steeds wisselende pastagerechten, een tiramisu en espresso.

De huisgemaakte pasta en limoncello komen van de Spaghetteria Laboratorio uit Amsterdam. Op de kaart standaard onder andere een arrabbiata (betekent ‘woedend’, heet zo vanwege de hoeveelheid chili in het gerecht) een wisselend ravioli-gerecht, een spaghetti alle vongole (met schelpdieren). Er wordt gewerkt met verse seizoensgroenten, zalm, heek, venkel- en Toscaanse worst. De bloem is bio en alle spullen komen van kleine Italiaanse boerderijen. “We hebben hier geen geitenwollensokken-

Spaghetteria is een Italiaans-Amsterdams concept dat afgelopen zomer is komen overwaaien naar Utrecht. Liefde voor echte Italiaanse pasta, eenvoud en saamhorigheid staan voorop. Op de kaart staan zes wisselende pastagerechten, een tiramisu en een sgroppino. Na het eten bestel je een kop espresso: naar goed Italiaans gebruik is er geen cappuccino of thee. Reserveren is niet nodig, je kunt gewoon aanschuiven aan een van de gemeenschappelijke tafels.

Reserveren kan niet bij Spaghetteria

Spaghetteria op de hoek van de Biltstraat en de Wittevrouwensingel

mentaliteit en pretenderen zeker niet alles biologisch te doen. Maar duurzaam werken is wel belangrijk voor de ondernemer, voor de gast en voor het milieu.”

Eten doe je bij Spaghetteria met een vork en een stuk brood. Als het echt niet lukt krijg je er ook een lepel bij. Daar moeten sommige gasten even aan wennen en ook een romantisch etentje met je liefste loopt hier misschien anders dan bedoeld. “Reserveren kan niet, je loopt hier gewoon binnen en schuift aan naast mensen die je niet kent. Mensen raken al gauw aan de praat, kijken bij elkaar op het bord en vragen wat er gegeten wordt.

Zeker aan de grote tafels zorgt dat voor saamhorigheid. In onze individualistische maatschappij is dat mooi. We zien hier ook wel groepen binnenkomen die aan het begin van de avond alle telefoons op een stapel wegleggen. Tijd voor echt contact. Dat is mooi.”

“De Utrechtse horeca is aan het ontwikkelen. Concepten die een jaar of zes geleden al in Amsterdam bestonden, komen nu ook hier op.

Je ziet het single dish concept ook in Utrecht steeds meer. Plekken die alleen hotdogs, burgers, of vis serveren. Het idee daarachter staat me aan: wat je doet moet je goed doen.”

De in Utrecht geboren en getogen Splinter komt zelf graag bij Podium, Madeleine en bij Pronto Pronto. “Je gaat natuurlijk graag even kijken bij je vakgenoten.”

Italiaanse eenvoud In zijn keuken staan alleen maar Italianen. “Die willen natuurlijk graag de Italiaanse cultuur verdedigen”, lacht de eigenaar. “We dragen hier allemaal een witte buis met zwart schort. We willen de traditionele horecahiërarchie en het onderscheid tussen bediening en keuken de kop in drukken. Als er iets fout gaat, moeten we het samen oplossen. De gasten zitten te wachten.”

Eigenaar Onno Splinter “Ik heb een voorliefde voor de Italiaanse eenvoud, de laid-back cultuur”, vertelt Splinter. Zelf heeft hij geen zuidelijk bloed maar hij begeeft zich moeiteloos in het Italiaanse horecanetwerk in Utrecht.

“We zijn allemaal gewoon aan het werk”, relativeert hij. “We hebben allemaal onze eigen rol.” Hij deed de hotelschool, werkte jarenlang in de horeca en wilde ondernemen.

“Een onderneming beginnen is op papier een grote stap, maar in de praktijk voelde het voor mij heel natuurlijk.” Hij at eens in Spaghetteria in Amsterdam, ontmoette de eigenaren en ging om de tafel over

een Utrechts filiaal. “Spaghetteria is geen franchise. Ik ben mede-eigenaar en dat maakt het contact persoonlijker en luchtiger. Er is ruimte om te sparren. Al zou ik aan dit concept niks willen veranderen.”

Plannen voor meer Utrechtse Spaghetteria-pastabars zijn er (nog) niet. Splinter: “Eerst maar eens het eerste jaar doorkomen. De drukste tijd moet nog komen, met de zomer. Ik zie mezelf in de toekomst zeker nog wel een onderneming openen, maar ik heb geen haast.”

Lezersreacties via DUIC.nl: SJEF:

Tof concept, goede locatie, mooie toevoeging aan het horecalandschap. Huisgemaakte limoncello, feest!

ROB:

Ik gun hem het allerbeste, maar ik heb toch ook mijn twijfels. In die tent hebben al tig restaurants gezeten die het niet hebben gered.

SIETSE:

Lekker eigenwijs, hou ik van!

Hoe minder op de kaart hoe beter. Laat de kok maar kiezen, die weet het wel beter! En hoe minder gerechten op de kaart, des te beter zullen ze zijn uitgewerkt.

MARCO:

Lasagne is toch best een stuk praktischer met mes.

16 Stad / Leven

MAART 2016

MARCEL GIELING: DE GEHEIMEN VAN SINT BARBARA

Monumenten voor de doden Begraafplaats Sint Barbara, aangelegd in 1875, is de laatste rustplaats van veel Utrechters, bekende en minder bekende. Kunsthandelaar Marcel Gieling komt graag in deze oase van rust met haar enorme verscheidenheid aan graven die, verspreid over ruim een eeuw, een tijdsbeeld laten zien. Hij neemt ons mee naar deze bijzondere plek vlakbij het Wilhelminapark en ontrafelt haar geheimen.

R

ondom de kapel liggen vooral geestelijken, paters, priesters, bisschoppen en kardinalen begraven. Over het algemeen zijn hun graven sober, bedekt met een uit zwart natuursteen gezaagde zerk. Een zerk is een platte steen ter afdekking van een graf. De steen kan variëren in grootte en dikte. Doorgaans worden op de zerk naam, titel en geboorte- en sterfdatum genoemd. Aan het eind van de negentiende eeuw was soberheid troef op Sint Barbara, maar ook op andere begraafplaatsen. Grafmonumenten zag je uitsluitend bij de graven van belangrijke geestelijken en rijke burgers. Die laatste groep kon het zich veroorloven een monument te laten maken. Het waren realistische religieuze kunstuitingen, variërend van Christus aan het kruis al of niet met een treurende Maria Magdalena, tot trompetterende engelen, meestal uit natuursteen. Gemaakt door lokale (katholieke) kunstenaars die blij waren dat ze wat konden verdienen.

Langzaam verandert de cultuur en beginnen ook ‘gewone’ burgers hun geliefden met meer dan een platte zerk te herdenken. Het wordt bijvoorbeeld mode om rondom de zerk een ijzeren hekje te

plaatsen. Zo’n hekje is onderscheidend en, niet onbelangrijk, met een beperkt budget uitvoerbaar. Die hekjesmode verdwijnt weer na een tiental jaren, maar een verandering is in gang gezet en ook bij de graven van burgers verschijnen meer en meer symbolieken waarmee de overledene wordt herdacht. Toch overheerst er in de jaren twintig van de vorige eeuw nog de gedachte dat vooral een in leven ‘belangrijk’ persoon een monument verdient. Hoe belangrijker de overledene in leven was geweest des te groter vaak het monument. Het betreft dan niet de graven van de in rang lagere geestelijken, die blijven veelal sober.

Een mooi voorbeeld van een dergelijk ‘rijk’ burgermonument staat aan de rechterzijde van de kapel, gezien vanuit de noordelijke hoofdingang. Een groot, uit zandsteen gehouwen beeld van een engelbewaarder houdt, met de armen gevouwen en de ogen gesloten, de wacht bij het graf van een op vierjarige leeftijd overleden jonkheer (zie foto). Het is een mooi realistisch beeld. Het doet denken aan de nieuwe zakelijkheid, een kunststroming die in de jaren dertig van de vorige eeuw populair was, ook in de schilderkunst en architectuur.

Volgens de katholieke catechismus is de engelbewaarder de beschermer van een gelovige. Vanaf de kinderjaren tot de dood zal deze engel hem of haar als hoeder en herder naar het eeuwige leven leiden. De gesloten ogen van de engel symboliseren dat zij niet meer over het leven van de jonkheer hoeft te waken.

‘Belangrijk’: op een begraafplaats voelt het woord ‘belangrijk’ een beetje vreemd, want de overledene is natuurlijk net zo dood als zijn buur en hoe belangrijk ben je dan? Het is de gemeenschap, maar vooral de nabestaanden die uiting geven aan de mate van belangrijkheid. Voor ieder ander was de regel, doe maar gewoon dat is al gek genoeg. Die stelregel is nu verleden tijd. Op steeds meer verschillende manieren gedenken wij onze doden. Daarvan laat ik u in volgende columns meer voorbeelden zien.

Wordt vervolgd.

Meer informatie over Sint Barbara? www.begraafplaats-stbarbara.nl

ADVERTENTIES

DE NIEUWE

RAV4

en meer...

DESIGN SALE drie dagen korting*

VAN 25% TOT 70% KORTING

NU OOK ALS KRACHTIGE HYBRIDE Het is zover: de nieuwe RAV4 staat in onze showroom en is er nu ook als krachtige hybride, met een trekvermogen tot maar liefst 1.650 kg. Hij is leverbaar met innovatieve features als Trailer Sway Control en Panoramic View Monitor. Zes nieuw ontwikkelde, actieve veiligheidssystemen onder de naam Toyota Safety Sense helpen u als bestuurder veilig van A naar B te komen. De First Edition-uitvoering biedt bovendien bijzondere extra’s als LED koplampen, elektrisch bedienbare achterklep en Smart Entry met startknop - een pakket ter waarde van € 1.860,- zonder meerprijs. Kom dus snel de nieuwe RAV4 bewonderen en ontdek ’m zelf tijdens een proefrit. U bent van harte welkom in onze showroom.

DO 17 MAART

VR 18 MAART

ZA 19 MAART

10 - 18u

10 - 18u

10 - 17u

F O N Q S H O W R O O M | K O B A LT W E G 5 0 U T R E C H T *Magazijn en showroom uitverkoop | Alleen PIN, direct meenemen

Brandstofverbruik (EC 2015/45W) 4,9-5,1 L/100km (19,6-20,4 km/L); CO2 115-118 gr/km.

392H

Afgebeeld: RAV4 AWD Hybrid Executive Business van € 45.795,-. Vraag uw Toyota dealer naar de voorwaarden. Wijzigingen voorbehouden.

Kooijman

Utrecht, Meijewetering 39, 030-2660044 www.kooijmanutrecht.nl

Utrecht

langs de A2

Duic-131x190mm.indd 1

04-03-16 09:17

Stad / Leven 17

MAART 2016

VERDWENEN GEBOUWEN

Het curieuze Verkeershuis achter de oude Jaarbeurs aan het Vredenburg Arjan den Boer

Het Vredenburg is al eeuwen de grootste bouwput van Nederland. Op de lijst van gesloopte gebouwen – klooster, kasteel, korenbeurs, fruithal, schouwburg, Jaarbeurs, Muziekcentrum, Hoog Catharijne (deels) – valt het kleine gebouwtje van de Utrechtse VVV uit 1929 nauwelijks op. Toch was dit zogenaamde Verkeershuis een interessant geval. Het stond aan de singel naast de Catharijnebrug, op de plek waar nu het terras is van Het Gegeven Paard. Later dit jaar komt ook daar het water terug.

De Vereniging Voor Vreemdelingenverkeer Utrecht werd in 1892 opgericht als particulier initiatief van lokale ondernemers. In 1927 ging deze vereniging failliet, om direct een doorstart te maken.

De nieuwe VVV koos een strategische plek achter het hoge Jaarbeursgebouw aan het Vredenburg, Utrechts belangrijkste trekpleister.

Iedereen die vanaf het station over de Catharijnebrug kwam moest het Verkeershuis, zoals VVV-kiosken toen werden genoemd, passeren.

De gemeente deed de investering; de VVV huurde het huisje voor ƒ1000 per jaar, terwijl ze tegelijk ƒ5000 subsidie ontving.

Bruggenbouwer Gemeentewerken zorgde voor ontwerp en realisatie. Daar was onder chef Jan Planjer een sobere versie van de Amsterdamse School in zwang — veel baksteen, afgeronde hoeken en kleine ramen. Dienstdoend architect was Gosse van der Gaast (1886-1973). Elke Utrechter heeft wel eens pannenkoeken gegeten onder een dak naar zijn ontwerp, in Theehuis Rhijnauwen.

Maar hij bedacht vooral bruggen: in de jaren twintig de Tolsteeg- en Catharijnebrug, en later de Vaartscherijnbrug (met het grijsgepleisterde brugwachtershuisje) en de Noorderbrug. Kenmerkend zijn de vloeiende overgangen tussen kademuur, brug en brugwachtershuisje of — bij de Tolsteegbrug — urinoir en tramhalte.

Monumentenfreak Arjan den Boer schrijft op DUIC.nl over vergeten gebouwen en in deze krant over verdwenen gebouwen.

Ook bij het Verkeershuis was niet te zeggen waar de kademuur eindigde en het huisje begon. Een trap in de muur leidde van het gebouwtje naar de aanlegplaats van de eerste Utrechtse rondvaartboot. Op de ronde hoek stond de naam Verkeershuis in Art Deco-letters en bij de ingang aan de Rijnkade was een etalageraam voor affiches. Het gebouw kende slechts twee ruimtes: naast de ontvangst- en informatieruimte had de directeur een eigen kamer.

“Van de oorspronkelijke charme bleef weinig over” Reclame Het Verkeershuis werd in april 1929 geopend door burgemeester Fockema Andreae. De vergulde sleutel waarmee hij dat deed bleef bewaard in het Centraal Museum.

Krantenberichten over de opening zijn, zoals toen gebruikelijk, nogal droog. Tussen de opsomming van genodigden van gemeente, Jaarbeurs, lokale horeca en regionale VVV’s valt de vertegenwoordiger

Het Verkeershuis in 1929 (E.A. van Blitz en Zoon/Het Utrechts Archief) van de Oostenrijkse Spoorwegen op. Was dit contact er om Oostenrijkers naar Utrecht te trekken of andersom? Het Verkeershuis was namelijk ook een soort reisbureau, blijkt uit een foto met affiches voor het raam van Rotterdam, Noordwijk en... Oostenrijk.

Terras bij TivoliVredenburg met werk aan de singel (Arjan den Boer)

Het meest opvallende element aan het Verkeershuis was de driehoekige reclametoren. Deze maakte geen promotie voor Utrechtse bezienswaardigheden maar voor tabak, blijkbaar nodig om de exploitatie rond te krijgen. Na 1930 werd ook de gevel langs de singel volgehangen met reclameborden en verscheen er een grote lichtreclame

op het dak voor Ringers Bonbons.

Van de oorspronkelijke charme bleef zo weinig over.

de massieve basis al half geschikt was. De houten bovenbouw werd vervangen door zwaar beton.

Bunker In 1937 werd het tienjarig bestaan van de (nieuwe) VVV groots gevierd met een gekostumeerde optocht.

Een van de praalwagens liet zien dat de VVV in die periode advies had gegeven aan 80.000 Nederlanders, 3.000 Amerikanen, 7.000 Fransen, 12.000 Britten en 18.000 Duitsers. Een paar jaar later kwamen er nog meer Duitsers — soldaten deze keer. De bezetter maakte in 1944 een bunker van het Verkeershuis, dat immers strategisch gelegen was naast de brug, en door

Na de oorlog kreeg de VVV een noodgebouw op het Vredenburg, terwijl de bunker werd gesloopt.

In 1953 werd een nieuwe, moderne VVV-kiosk geopend op de plaats van het oude Verkeershuis. Zoals alles op het Vredenburg was ook dit gebouwtje geen lang leven beschoren — het ging ten onder bij de grote sloop ten behoeve van Hoog Catharijne. Voor de daaropvolgende VVV-post in Muziekcentrum Vredenburg geldt inmiddels hetzelfde.

18 Stad / Leven

MAART 2016

HET BAASJE VAN BATMAN

Loek Fonville woont al tientallen jaren in de Keukenstraat Yontie Helders

Robert Oosterbroek

“Vallen en lachend weer opstaan, het leven is te mooi om te blijven liggen” Elke morgen verzamelen zo’n vijftien hondenbezitters zich in het Zocherpark. Het is een hecht groepje waar je niet zomaar bij komt. Dat geldt voor de honden maar ook voor hun baasjes. Een nieuweling kent de eigenaren in het begin als ‘Het baasje van...’ Dat verandert langzaam. Mensen krijgen een naam en een verhaal. De hond is belangrijk maar verdwijnt langzaam naar de achtergrond. Loek Fonville en zijn hondje Batman, een kruising tussen een jack russell en een keeshondje, lopen iedere ochtend hun rondje maar niet nadat Loek eerst een hapje op het verkeersbord heeft gelegd voor de kraaien in het park. Het leven van Fonville heeft zich altijd in Utrecht afgespeeld. Velen kennen hem van zijn Winkeltje van Sinkeltje in de Twijnstraat. Vier jaar geleden moest hij daar tot zijn grote verdriet weg.

L

oek Fonville (69) laat mij binnen in zijn gezellige huisje in de Keukenstraat, hij pakt mijn jas aan en zegt: “Zal ik hem maar over mijn broer hangen?’’ Verbaasd kijk ik hem aan.

Grijnzend vervolgt hij: ‘’Het is een beeld dat mijn broer gemaakt heeft, behalve beeldhouwer was hij ook onderwijzer maar helaas heeft hij zelfmoord gepleegd.” Het was een schokkend begin van een middag vol verhalen over het zeer bewogen leven van Loek.

Hij begint te vertellen over de komst van de Fonville’s naar Nederland, hoe zijn voorvader Claude François rond 1800 uit Frankrijk vertrok en zich met zijn gezin aan de Maliebaan 26 vestigde. Daarna weet niemand meer hoe het de Fonville’s is vergaan, maar wat Loek

wel weet is dat bijna alle kinderen uit het nageslacht van Claude François melkboer werden. Zelf is Loek geboren in de Adriaanstraat, maar het gezin met negen kinderen vertrok al snel naar een groter huis aan de Abstederdijk. “Om alle monden te kunnen voeden had mijn vader een stuk land, daar hield hij konijnen, kippen en geiten en verbouwde hij groenten. Maar hij was niet zo’n tuinier. Alles was altijd tegelijk eetbaar, zodat wij dan honderd kroppen sla of kisten vol sperziebonen hadden die allemaal op het zout gezet moesten worden.”

Loodgieter “Ik vond het heerlijk op het landje en vooral de dieren verzorgen was mijn taak.” In het gezin had iedereen zijn taak, behalve de dieren had

Loek ook de zorg voor de was. “En dat was niet een knop indrukken, maar enorme ketels met de was in kokend water buiten op het plaatsje, we hadden wel een wringer en daar moest het natte wasgoed doorheen gehaald worden, waarna het als een dikke plak tussen de rollers vandaan kwam. Wat was ik blij toen er een centrifuge kwam.”

De zorg voor de dieren inspireerde Loek tot zijn beroepskeuze: hij wilde na de Ambachtsschool dierenverzorger worden. Met zijn moeder ging hij naar de Veeartsenijschool, maar daar werd hij niet toegelaten.

Hij was veertien en hij moest achttien zijn. Teleurgesteld keerden zij huiswaarts en daar zat een vriend van zijn vader die zei dat loodgieter Dorresteyn op de Springweg wel een jongen kon gebruiken. “Daar

In ‘Het baasje van...’ lees je de bijzondere verhalen achter de hondenbezitters die dagelijks in het Zocherpark te vinden zijn. In deze editie een extra lange aflevering.

heb ik 21 jaar met heel veel plezier gewerkt, ik had een baas uit duizenden.” Loek herinnert zich de twee jaar durende klus aan Kasteel De Haar waar hij op de fiets naartoe reed. Of het studentenhuis aan de Zuilenstraat 15, waar vijftig vrouwelijke studenten woonden in kleine kamertjes, maar wel met elk een eigen wastafel. De gemeenschappelijke keuken, waar zo’n enorme berg afwas stond dat hij de dames eerst liet afwassen voor hij aan de slag ging.

Maar toen ging het mis: Loek valt van het dak in de Lange Nieuwstraat. “We waren bezig aan het pand van verhuisbedrijf Van der Lee en ik viel van het dak negen meter naar beneden, op mijn kont.

Ik kon weer opstaan en er was ei-

genlijk niets aan de hand, dus klom ik de ladder weer op naar boven en maakte het werk voor die dag af.

Maar de volgende dag kon ik niet meer lopen: vier wervels in mijn onderrug kapot en dat betekende negen maanden in het gips.” “En die baas uit duizenden?” vraag ik.

“Daar heb ik een stoel van gekregen en verder nooit meer iets van gehoord.”

Op het Zandpad Intussen was Loek getrouwd en had een zoon, een dochter en een vrouw die het met de huwelijkse trouw niet zo nauw nam. “Ik was veel van huis, hele dagen weg, vooral in de Haarzuilens-tijd. Ze had iedere keer een ander, of het de antennereparateur was of iemand anders, het maakte niet uit. Ik heb

Stad / Leven 19

MAART 2016

“Ze had iedere keer een ander, of het de antennereparateur was of iemand anders, het maakte niet uit”

Loek had jarenlang het Winkeltje van Sinkeltje in de Twijnstraat het drie keer opnieuw geprobeerd.

Op een dag heb ik de kinderen meegenomen, mijn dochter ging naar mijn schoonzus in Overvecht en mijn zoon naar Zaltbommel. Ik kon overdag niet voor de kinderen zorgen omdat ik moest werken. Ik wilde graag de voogdij over de kinderen en moest met een ambtenaar gaan praten. Ik zie hem nog zo voor me: de man zat hoofdschuddend tegenover mij. Hij zei: ‘’Nou meneer, de verhalen die u over uw vrouw vertelt, dat kan toch niet? Zo erg zal het echt niet zijn’.” Loek stelde de man voor om met hem mee te gaan. Ze fietsten naar het Zandpad en daar zei hij: ‘Ziet u die boot daar met die vrouw voor het raam?

Dat is mijn vrouw’. “Ik heb toen de voogdij gekregen.”

Gerrie Wanneer Loek na zijn werk zijn kinderen ophaalt doet hij altijd nog gauw boodschappen bij de VIVO in Overvecht. Daar zit een aardige vrouw achter de kassa, Gerrie, die altijd wel een snoepje voor de kinderen heeft. Via via hoort Loek dat zij ook gescheiden is en hij besluit haar een avondje uit te vragen. “Ik was toen 25 en vertelde haar dat ik ‘s avonds natuurlijk veel thuis was, maar ook wel eens een paar biertjes ging drinken met mijn maten.”

Daar reageerde Gerrie niet enthousiast op en liet niets meer van zich horen. Zelf had zij een huwelijk achter de rug met geweld en veel drank en was geschrokken van het verhaal van Loek over de maten en de biertjes. Dat was dan dat dacht

Batman is een kruising tussen een jack russel en een keeshondje

Loek. Tot zij een paar maanden later opbelde, ze spraken af en ze ging met hem mee naar huis en is nooit meer weggegaan. Met Gerrie, haar zoon en de kinderen van Loek ging het goed en ze vormden een fijn gezin. Maar helaas kreeg Gerrie veel lichamelijke klachten: longemfyseem en permanente hoofdpijn.

Maar toch bleef zij de energie houden om een kaartclub en een majorettevereniging op te zetten en niet te vergeten de jaarlijkse bingo te organiseren. Van het geld dat met de bingo verdiend werd organiseerden Loek en Gerrie het jaarlijkse weekje vakantie, naar Texel of Pannerden, voor veertig kinderen uit Oudwijk.

Antiek en curiosa Na zijn val van het dak belandde Loek in de WAO, geen vetpot voor een gezin met drie opgroeiende kinderen en hij besloot iets te gaan ondernemen: het werd een koffiehuis aan de Burgemeester Reigerstraat, in het voormalige brandspuithuisje waar nu Broodnodig zit. Hij noemde het, voor de hand liggend, De Brandspuit. “Ik had drie soorten soep, koffie, broodjes en een minikinderboerderij met drie geiten, konijnen en krielkippen.

Het was hard werken van half zes ‘s ochtends tot zeven uur ‘s avonds.

En vaak had ik de nodige huishoudelijke klusjes al gedaan, waar Ger niet toe in staat was, voor ik aan de slag ging.” Loek zou elf jaar het koffiehuis runnen, totdat hij last kreeg van zijn hart en er een koper zich aandiende die voor een mooie prijs De Brandspuit wilde overnemen.

Voor Loek nog geen reden om stil te blijven zitten. “Ik had altijd gerommeld met antiek en curiosa en ben toen op de Mecklenburglaan een winkeltje begonnen met allerlei oude spulletjes. Vaak gingen we om vijf uur ‘s ochtends op pad naar rommelmarkten in Amsterdam, Rotterdam of Den Haag en kwamen dan met een afgeladen auto weer terug. Voor mij was deze handel een goede keuze: er kon niets bederven als ik een dagje de zaak dichtdeed.” Na negen jaar werd het pand verkocht en moest Loek een andere plek vinden voor zijn zaak. Het werd de Twijnstraat waar het Winkeltje van Sinkeltje, in het pandje waar nu de biologische Albert Heijn zit, een nieuwe plek vond. Loek laat mij foto’s zien van een winkeltje dat stampvol hangt met lampen, schilderijtjes, wandborden en nog honderden andere spullen op tafeltjes en op de grond.

Zijn mooiste foto is wel die van hem en Gerrie in Dickensachtige kostuums voor een met talloze lampjes versierde kerstetalage. “Als jij aan mij had gevraagd om iets bepaalds voor je te zoeken, dan had ik het binnen een week voor je gevonden.”

Maar, hoe leuk het winkeltje ook was en hoe leuk de juffrouw die anti-kraak in de rest van het pand woonde ook leek, er kwamen problemen. Na jaren van Ahold te heb-

vier jaar geleden en het doet hem zichtbaar nog steeds pijn. Iedereen kende Loek, hij zat altijd voor zijn winkeltje en er waren zo’n vijftig mensen die bijna dagelijks langskwamen. “Dat is meer dan nu in de Biologische AH”, lachen we samen.

Kleindochters Hoe ging het ondertussen in huize Fonville? De kinderen groeiden op en Loeks dochter kreeg een vriend.

“Wij waren niet zo blij met haar keuze, maar wie luistert er naar het oordeel van ouders op die leeftijd?

Je denk het zelf allemaal heel goed te weten. ‘Jullie gunnen het mij niet’, zei mijn dochter.” Ze trouwden uit het huis van Loek en Gerrie en alles leek mooi, maar drie weken later was zijn dochter verslaafd.

“Ze kreeg wel drie kinderen en Ger deed wat zij kon om in dat huis te helpen, maar de twee meisjes waren steeds vaker bij ons en woonden bijna hier.” De dochter van Loek en haar man werden tenslotte uit de ouderlijke macht ontzet en de meisjes woonden definitief in de Keukenstraat. Loek glimt van trots als hij vertelt dat zij zelf alles hebben ondernomen om ook zijn achternaam Fonville aan te nemen. “De oudste heeft laatst haar diploma Zorg en Welzijn gehaald en haar rijbewijs, dat heeft ze voor een groot deel aan Gerrie te danken want zij heeft de meisjes altijd geholpen

“Als je aan mij vroeg om iets specifieks voor je te zoeken in mijn antiekwinkeltje, dan had ik het binnen een week voor je gevonden”

ben gehuurd, wilde AH naast hem gaan uitbreiden. “Het leek onzeker of ik er kon blijven”, verzucht Loek.

Soms had hij het er met de leuke anti-kraakjuffrouw over om samen het pandje te kopen. Zij boven en hij het winkeltje beneden, het leek haar een leuk plan en samen lachten ze erom. Een paar weken later kwamen er mannen met meetlinten en papieren, ze vroegen zich af of er iets ging gebeuren. “De juffrouw zei nog: ‘Let ook op achterstallig onderhoud!’ Wat bleek, zij had het pand al maanden daarvoor gekocht en niets tegen mij gezegd! Zij was nu eigenaar en verhoogde prompt de huur met dertig procent, dat kon ik niet meer opbrengen.” Het is nu

met hun huiswerk en gezegd dat zij het konden. Jammer dat ze dit niet heeft meegemaakt.” Gerrie is helaas vorig jaar overleden.

Dan vliegt de kamerdeur open en komt een kleindochter met haar vriendje binnen. Ik krijg een hand en “Hey opa, wat eten we vanavond? Hoe laat wil je eten? Ik eet alleen hier! Ok?” en weg zijn ze weer. Loek kijkt mij lachend aan. Hij haalt een enveloppe tevoorschijn.

Vier tickets voor een heerlijke vakantie in Turkije deze zomer: opa, twee meiden en een vriendje.

20 Stad / Leven

Annabel van Heesbeen

MAART 2016

Robert Oosterbroek

BINNENKIJKEN BIJ OOSTERSTRAAT 3

Het huis met de etalagepop H

et gele huis aan de Oosterstraat is op zich al een opvallende verschijning, maar het raam maakt het helemaal af. Dat wordt ingericht als een heuse etalage inclusief etalagepoppen.

“We veranderen het raam zodra zich iets voordoet, zoals het overlijden van David Bowie of iets vrolijkers als Koningsdag”, vertelt bewoner Wim. Wim en Carla wonen samen met hun twee kinderen in het huis met maar liefst vijf verdiepingen. Eerst waren het er eigenlijk zes, maar de bovenste verdieping is weggehaald zodat de zolder nu wat groter is. En dat is niet het enige wat er veranderd is aan het huis: Wim en Carla hebben sinds ze het pand kochten in 1994 elke ruimte apart aangepakt. De koop was snel gepiept: “Op maandagochtend gingen we kijken, op donderdag was het rond”, zegt Wim. Ze waren op zoek naar een oud huis (“we zouden nooit vrijwillig in een nieuw huis gaan wonen”), in

de stad met weinig tuin (“we hebben geen groene vingers”). De woning ligt dan ook in de stad, maar wel op een rustige locatie met vrij uitzicht op de singel. “Mijn favoriete plek is op de derde verdieping aan de voorkant van het huis, dan kun je zo mooi via het raam op de singel kijken”, vertelt Carla. Bovendien ligt het pand naast het Spoorwegmuseum, iets wat Wim en Carla (werkzaam bij ProRail en de NS), wel kunnen waarderen. “In het begin hadden we ‘s nachts nog wel eens de discussie of de voorbijrijdende trein van 00.30 uur of 1.00 uur de zwaarste was”, vertelt Carla lachend.

In iedere ruimte hebben ze opnieuw een ‘ruimte’ ingebouwd, zodat het geluid beter geïsoleerd wordt. “Je moet er wat voor over hebben om in een oud huis te wonen”, lacht Wim. De woning is met veel liefde en zorg ingericht. Elke ruimte heeft een aparte sfeer, te beginnen met de woonkamer. Daar prijkt een bank van ruim vier meter, een

piano van glas en een vogelkooi met een parkiet. Favoriete kunstenaar is Salvador Dalí. Die surrealistische sfeer is overal terug te vinden, van de beelden in het nisje van de wc tot de kunstwerken in de woonkamer.

Op zolder prijkt een verzameling van oude koffers, elk met een verhaal: “In die onderste koffer liggen al onze trouwspullen. En die daarboven de sinterklaasspullen”, zegt Wim. Dochterlief woont sinds drie maanden op kamers, zij slaapt alleen in het weekend nog

“Met dit huis zijn we nog steeds met ons hoofd in de wolken”

thuis. De zolder is nu volledig terrein van Pablo, de achttienjarige zoon. Hij doet zijn tweede naam, Salvador, eer aan als student aan de modeacademie en initiatiefnemer van het ‘etalageraam’. “Toen hij tien jaar werd vroeg hij een etalagepop voor zijn verjaardag”, vertelt Carla. Pablo vertelt dat hij die poppen op internet had gezien en er graag iets mee wilde doen. Zo kwam het dat de poppen met bijpassende attributen verschenen in het raam. Eerst was het puur een project van Pablo, nu wat meer van Wim en Carla. “Ik heb er nu niet meer zo veel zin in”, zegt Pablo. “Ik houd me liever bezig met kleding ontwerpen en maken.” Hij zit vooral op zijn kamer, waar een levensgrote zwart-witfoto als muur dient van zijn badkamer. “Die zag Pablo een keer staan in het Spoorwegmuseum. Toen de tentoonstelling wegging hebben wij de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd wat ze met de foto gingen doen. Nu staat die hier”, vertelt Wim trots.

Stad / Leven 21

MAART 2016

UTRECHT VOLGENS

Annabel van Heesbeen

Directeur Amnesty Eduard Nazarski

D

e Utrechtse Eduard Nazarski is sinds 2006 directeur van de mensenrechtenorganisatie Amnesty International Nederland. Hij is geboren in het Limburgse Roggel, maar kwam in 1988 in Utrecht te wonen. Voor zijn werk is hij veel op reis, toch blijft Utrecht zijn thuisbasis. De meeste voldoening haalt Nazarski bij Amnesty uit de berichten die hij ontvang van mensen voor wie de organisatie zich heeft ingezet. “Die laten ons dan weten hoe belangrijk onze acties voor hen en voor hun familieleden zijn geweest. Daar doe je het voor.”

Wim en Carla kochten in 1994 het pand aan de Oosterstraat

Het ‘etalageraam’ trekt veel bekijks. Zo krijgen Wim en Carla soms kaartjes door de brievenbus van mensen die schrijven er elke dag plezier aan te beleven. “Onze keuken zit in de kelder. Wanneer we daar zitten te eten, valt pas op hoeveel mensen stilstaan om naar ons raam te kijken”, zegt Wim. Over alles is nagedacht in het huis. Zo heeft de keukentafel geen tafelpoten, maar hangt aan een constructie aan het plafond zodat ze hem gemakkelijk aan de kant kunnen schuiven.

Wim en Carla zijn op dit moment tevreden met het huis, “hoewel er natuurlijk altijd nog dingetjes blijven om te verbeteren of veranderen”, zegt Carla. Ze kijken wel eens naar andere huizen in Utrecht, maar hebben er tot nu toe geen gevonden die aan hun verwachtingen voldoet. Met dit huis zijn ze nog steeds met ‘hun hoofd in de wolken’, net zoals het schilderij van Dalí in de woonkamer.

Eerste keer in Utrecht “Dat was in 1976, toen ging ik iets vertellen aan een groep studenten over mijn kandidaatsscriptie. Hoog Catherijne was toen nieuw en ik verdwaalde …”

Duitsland in 1988. Ik was toen net naar Utrecht verhuisd en had in mijn nieuwe huis de wedstrijd gekeken. Toen liep ik daarna even de stad in, op het Wed was het een grandioos feest.”

Culinair genieten “Bij Restaurant Meneer Buscourr op de Lange Nieuwstraat. Mooie sfeer en heerlijk eten.”

Trots als Utrechter “Op het feit dat Utrecht een mensenrechtenstad is! Daarmee is deze stad echt een voorloper, niet alleen in Nederland maar ook wereldwijd.”

Lekkerste koffie “Die haal ik bij Broodnodig op de Mariaplaats.”

Leukste avond “TivoliVredenburg, omdat het zo verschillend is en je er van alles kan zien.

Ik ga er naar klassieke concerten, maar ook naar pop of jazz. En het is natuurlijk een prachtig gebouw om in rond te lopen.”

Lievelingsplek “De kloostertuin bij de Domkerk. Die ligt een beetje verscholen achter de Dom, maar als je eenmaal de poort door bent ga je ineens zeshonderd jaar terug in de tijd. Binnen de hegjes staan verse kruiden, maar er staan ook van die prachtige lelijke beelden. Mooi, maar een beetje beklemmend.”

Mooiste herinnering “De sfeer na de EK-wedstrijd tegen

“Ik liep de stad in, op het Wed was het een grandioos feest”

Lievelingswinkel “Boekhandel Bijleveld. Een prachtige winkel met veel mooie boeken, personeel dat graag leest en deskundig advies geeft en onverwachte ontmoetingen met andere klanten.”

Grootste ergernis “Het valt wel mee met mijn ergernissen.

Wat ik wel jammer vind is het hele grote aantal zwerffietsen in de stad. En ik

erger me ook aan de terrasverwarmers trouwens.”

Inspirerende Utrechter “Mag ik er twee noemen? Janine Janssen: prachtig om te zien hoe die een fantastische carrière maakt. En Johan Gijsen, programmeur van Le Guess Who? en tot voor kort van TivoliVredenburg. Johan komt net als ik uit Limburgse Roggel, dus we zijn dorpsgenoten en kennen elkaars familie. Ik vind het geweldig om te zien dat hij als programmeur met zijn creativiteit en drive Utrecht nationaal maar ook zeker internationaal op de kaart heeft gezet.”

Beste optreden “Dat was een concert van Giora Feidman, een Joods-Argentijnse klarinettist, in het oude Vredenburg. Waanzinnig mooi hoe hij zijn klarinet laat zingen.”

Favoriete weekend “Thuis uitgebreid ontbijten met verse broodjes en dan lekker rustig aan doen.

Even kijken bij het voetbal en de hockey van m’n kinderen en dan wat kletsen met ouders langs de lijn. Of ergens een biertje drinken. Vooral niet te veel doen.”

Utrecht is …

“Een mooie sfeervolle stad op een menselijke maat.”

Ondersteuning, zorg, jeugdhulp en werk in Utrecht

Fotograaf: Allard Willemse

Meer dan één jaar buurtteams in Utrecht Sinds 1 januari 2015 is de zorg in Utrecht anders geregeld. De gemeente heeft een groot deel van de zorg- en hulptaken van de rijksoverheid overgenomen.

Gemeente Utrecht wil de zorg dicht bij huis organiseren. U kunt als bewoner in uw eigen wijk bij uw buurtteam terecht en professionele hulpverlening krijgen.

Met uw buurtteammedewerkers kunt u vrijblijvend een

afspraak maken. Inmiddels werken we meer dan één jaar op deze manier en hebben 22.742 inwoners hun weg gevonden naar hun buurtteammedewerker en hulp en ondersteuning gekregen. Meer dan 90% ervaart de buurtteams als erg positief. Daarnaast geeft 80% van de mensen aan dat zij na begeleiding van hun buurtteam zelf weer verder kunnen.

Bron cijfers: jaarverslagen van de buurtteams

Uit een diep dal omhoog goede hulp. Voor “geestelijke hulp” gaat Peter nu naar een sociaal psychiatrisch verpleegkundige. Die helpt hem negatieve gedachten en gevoelens onder ogen te zien en te accepteren, in plaats van daarvoor weg te lopen - of er tegen te vechten.

Hij zit in een opgaande lijn, zegt hij een paar keer. Hij werkt 20 uur in de week als vrijwilliger bij de website van Werkcafé Utrecht. Hij hoopt weer een ‘gewone’ baan te vinden. Maar het evenwicht is nog wankel.

Vooral de “boze brieven” van schuldeisers jagen schrik aan. “Ik snap dat ze druk op de ketel zetten. Maar bij iemand als ik werkt dat averechts. Ik krijg de neiging weer in bed te duiken.” Met hulp van het buurtteam werkt hij aan een voorstel voor een betalingsregeling, om het schuldenprobleem snel op te lossen.

Stel, er was geen buurtteam geweest? “Dan had ik er niet zo bij gezeten. Dan had ik misschien ook de krant gehaald. Maar dan als verwarde man.”

Waarvoor kunt u bij uw buurtteam terecht?

Peter van Dijk krijgt ondersteuning van Buurtteam West. Dat helpt hem om uit een diep dal omhoog te kruipen. “Ze activeren je. Je moet zelf veel doen maar ze hebben ook gekeken naar wat ik kon en wat ik nog nodig had aan ondersteuning om mijn leven weer op de rit te krijgen. Ze geven dus advies wat bij een klant en de situatie past.”

“Als je langs komt zie je meteen waarom ik bij het buurtteam kom”, had Peter van Dijk al door de telefoon gezegd.” En ja, zijn huiskamer is een gribus, al is het, zegt hij, “veel erger” geweest.

Drie jaar geleden verloor Peter zijn baan; hij werkte als kwaliteitscoördinator bij een overheidsorganisatie. Hij stortte in een zware depressie. Geen partner, geen contact met buren, geen familie in de buurt. Twee jaar bracht hij voornamelijk door op bed. De stapel

ongeopende rekeningen, blauwe enveloppen en aanmaningen reikte almaar hoger. “Als je zo depressief bent verlies je het overzicht, je kunt niet helder denken. Daardoor laat je de dingen op hun beloop.”

Een jaar geleden besloot hij dat het zo niet langer kon.

De huisarts verwees hem naar een psycholoog. Die wees hem op het buurtteam. Vanaf mei 2015 komt Jenny Crielaard van Buurtteam West bij Peter langs. De eerste tijd eens per week, nu eens per twee weken.

Crielaard hielp hem bij het aanvragen van een bijstandsuitkering. Zij charterde een vrijwilliger die hielp de administratie op orde te brengen. En ze regelde dat hij bij de Voedselbank terecht kon, toen zijn geld op was.

Peter oordeelt positief over het buurtteam. “Ze zitten naast je en kijken actief mee maar je moet veel zelf doen. Dat vind ik goed. Vooral praktisch bieden ze

Het buurtteam is er voor iedereen. U kunt bij het buurtteam in uw buurt terecht met vragen en problemen. Het team bestaat uit professionele hulpverleners met veel ervaring op het gebied van (psychische) zorg, jeugdhulp, welzijn, woonbegeleiding, verslaving en zinvolle dagbesteding. U kunt bij ze terecht met allerlei vragen over bijvoorbeeld eenzaamheid, financiën, opvoeden en opgroeien of andere problemen in het gezin. Het team werkt nauw samen met scholen, consultatiebureaus, huisartsen, wijkverpleging en gespecialiseerde zorgverleners.

Wilt u weten wat het buurtteam voor ú of uw gezin kan betekenen? Gewoon even bellen of mailen met het buurtteam in uw eigen buurt.

U vindt de contactgegevens op het kaartje hiernaast.

Overzicht buurtteams in Utrecht 11. Buurtteam Lunetten Hondsrug 17 (030) 740 05 11 12. Buurtteam Hoograven/Tolsteeg ‘t Goylaan 77 (030) 740 05 12 13. Buurtteam Dichters- en Rivierenwijk Noordzeestraat 20 (030) 740 05 13 14. Buurtteam Kanaleneiland Noord Marco Pololaan 71 (030) 740 05 14 15. Buurtteam Kanaleneiland Zuid Marco Pololaan 71 (030) 740 05 14

www.buurtteamsutrecht.nl 1. Buurtteam West Malakkastraat 6 (030) 740 05 01

6. Buurtteam Overvecht Vechtzoom Kaap Hoorndreef 38-50 (030) 740 05 06

2. Buurtteam Ondiep Pijlsweerd Balkstraat 31 (030) 740 05 02

7. Buurtteam Overvecht De Gagel Gambiadreef 60 (030) 740 05 07

3. Buurtteam Zuilen St. Ludgerusstraat 251 (030) 740 05 03

8. Buurtteam Noordoost Samuel van Houtenstraat 1 (030) 740 05 08

4. Buurtteam Overvecht Spoorzoom Rhonedreef 40 (030) 740 05 04

9. Buurtteam Oost Homeruslaan 59a (030) 740 05 09

5. Buurtteam Overvecht Centrum Gloriantdreef 25 (030) 740 05 05

10. Buurtteam Binnenstad Nobelstraat 2a (030) 740 05 10

16. Buurtteam Leidsche Rijn Burgemeester Verderlaan 17 (030) 740 05 15 17. Buurtteam De Meern De Dompelaar 1d (030) 740 05 16 18. Buurtteam Vleuten Burchtpoort 16 (Cultuurcampus) (030) 740 05 17 MBO Jeugdteam jeugdteam.mbo@buurtteamsutrecht.nl VO Team vo-team@buurtteamsutrecht.nl

Evelien van Waas Buurtteammedewerker

Ouders en kinderen weer op weg helpen geeft energie Jezelf overbodig maken. Het klinkt misschien vreemd, maar dat probeert de gezinswerker voortdurend waar te maken in de begeleiding van buurtbewoners. We willen bijvoorbeeld ouders, die bij Buurtteam Oost aankloppen met een vraag over hun angstige kind, zo snel mogelijk weer op weg helpen.

Waarvoor kunt u bij anderen terecht?

Ondanks de komst van de buurtteams blijft er veel hetzelfde.

Als u persoonlijke verzorging of medische zorg nodig heeft, blijft de huisarts of de wijkverpleegkundige daarvoor de aangewezen persoon. De betaling loopt via de zorgverzekeraar.

Het consultatiebureau, de schoolarts, leerkrachten en begeleiders blijven gewoon aanspreekbaar voor vragen over de gezondheid en ontwikkeling van uw kinderen www.jeugdengezinutrecht.nl.

Mensen die de hele dag zorg of toezicht nodig hebben verblijven in een zorginstelling.

Utrechters die een hulpmiddel of woningaanpassing nodig hebben, kunnen terecht bij het WMO-loket www.utrecht.nl/wmo of bellen met 030 - 286 95 00.

Als u informatie zoekt over het vinden van een baan, financiële regelingen bij een laag inkomen of een uitkering dan kunt terecht bij het digitaal loket op www.utrecht.nl/loket of bellen met 030 - 286 52 11.

Fotograaf: Sietse Brouwer

Vragen of meer informatie?

Voor vragen over ondersteuning, zorg, jeugdhulp kunt u kijken op www.utrecht.nl/zorg-welzijn-en-onderwijs/ en voor werk kunt terecht op www.utrecht.nl/werk-en-inkomen Ook kunt u bellen met de gemeente: 030 - 286 00 00 of 14 030 Meer informatie over buurtteams vindt u op: www.buurtteams.nl

24 Ondernemen

MAART 2016

ONDERNEMER CENTRAAL Jesse Holweg

Festivals organiseren is een volwassen business geworden ‘Zit je nou nog steeds in de feestjes?’ hoorden Huub (33) en Paul (31) van de Vecht vaak van bekenden. Die feestjes zijn anders aardig lucratief gebleken. Niet alleen is hun evenementenbureau XSense inmiddels een van de grootste organisators van festivals in Utrecht, maar ook in de rest van Nederland én de wereld is de dance-industrie een volwaardige branche geworden. De broers prijzen zich vooral gelukkig dat ze er al vroeg bij waren: “Wij vinden het leuk om risico’s te nemen en kansen te zien.”

De straffe wind en het druilerige weer op het bedrijventerrein in De Meern zijn weinig inspirerend, zou je zeggen. Toch worden hier verschillende concepten bedacht voor succesvolle festivals in Utrecht. In het kantoor op de begane grond zitten de twee broers Van de Vecht tegenover elkaar. De rest van de werknemers zit een verdieping hoger.

Na tien jaar weten de broers wel waar ze goed in zijn: het verzinnen van concepten.

XSense begon met het Lief Festival dat afgelopen zomer zijn tiende editie vierde. Huub: “Grote festivals als Mysteryland bestonden al. Maar op kleine schaal gebeurde er maar weinig.” Paul vult aan: “Dat is nu wel anders.”

Inmiddels organiseert het bedrijf dat uit zeven werknemers bestaat een tiental festivals in de regio. Daarnaast kwam ook het succesvolle concept van Meneer Smakers, een hamburgerrestaurant in Utrecht, uit de koker van de broers. “We vonden het, naast een festival, mooi om een beleving in de horeca neer te zetten.”

Hoe zijn jullie ooit begonnen met het organiseren van feesten?

Huub: “In 2006 organiseerden we ons eerste festival met Lief op Strijkviertel. Voor die tijd waren we al een jaar of vijf actief in clubfeesten. Ik was zelf ook dj en vond het leuk om op coole feesten te draaien, maar dat bleek vrij lastig. Toen bedacht ik dat ik mijn eigen feestje moest organiseren.”

Paul: “We hadden als kinderen al een soort drive-in show. Huub draaide en ik was bezig met de techniek. We waren toen zo’n elf of twaalf jaar oud. Uiteindelijk werd het steeds een stukje groter. Op de middelbare school organiseerden we vervolgens ons eerste feest: Ultimate Techno in de Azotod.”

Huub en Paul van Vecht, de broers achter evenementenbureau XSense

Al vroeg bezig met ondernemen dus. Is dat met de paplepel ingegoten?

H: “Onze ouders zijn geen ondernemers, maar veel ooms en tantes wel. Je kan het een echte ondernemersfamilie noemen. Die hebben ons gepusht om voor onszelf beginnen.

Een oom zei: ‘ga nooit voor een baas werken’.

Die vrijheid is heel fijn om te hebben. Het is een luxepositie die we voor onszelf hebben gecreëerd. “ Heeft die vrijheid ook een keerzijde op zo’n jonge leeftijd?

H: “Het heeft zeker een keerzijde.”

P: “Als je het vergelijkt met de tijden die mijn vrienden hebben gehad, was het toch anders.

Wij hebben altijd die spanning van een naderend evenement gehad. Financiële druk bijvoorbeeld. Maar als het goed ging hebben we er ook zeker van genoten. We konden mooie reizen maken waar mijn vrienden niet de mogelijkheid toe hadden. Hoewel het druk was, leerden ook veel van de vroege verantwoordelijkheid. Daarnaast studeerden we allebei bedrijfskunde op de Erasmus Universiteit Rotterdam.

En vanaf het begin was het allemaal samen?

H: “We vullen elkaar heel goed aan denk ik.

Paul is echt van de financiën, die zit daar bovenop. Hij is de zakelijke kant en ik ben meer creatief, wat goed van pas komt bij de marketing. Daarnaast was ik ook meer bezig met muziek. Het boeken van de artiesten lag dus bij mij. Het is voor ons dan de kunst om de juiste mensen om ons heen te verzamelen.

Vorig jaar hebben we ook bewust onze vaste medewerker Kevin Oostendorp als directeur aangesteld. Uiteindelijk runt hij nu het bedrijf met het vaste team. Hierdoor kunnen wij ons weer richten op nieuwe projecten.”

Hoe kwamen jullie op het idee om van clubfeesten over te stappen op festivals?

H: “Laat ik vooropstellen dat de clubfeestjes puur hobbymatig waren. Daar zagen we niet ons brood in. Het bleek te lastig om er een professioneel bedrijf van te maken. Je had alleen de opbrengsten uit kaartverkoop. Daar moesten dj’s van betaald en marketing van worden gedaan. Dan was iedereen betaald en verdienden wij zelf niks. Dat heeft ons doen besluiten om ons eigen wereldje te creëren.

Bij het recreatiestrand Strijkviertel ging ik weleens zwemmen. Daarom wist ik dat het een mooie locatie voor een feest was.”

P: “Het voordeel is dat je ook de horeca in eigen hand hebt. De clubfeesten die we deden, waren altijd in een vaste setting. Een festival is qua opzet elk jaar anders. Wij vonden dat veel leuker.”

“Als je tien festivals organiseert, moet je oppassen dat je de focus niet verliest. Niet op de automatische piloot gaan werken” Veranderde die clubcultuur dan ineens?

P: “Festivals waren minder populair in het begin. Een club had zijn aanhang en daar bleef het bij. Dat veranderde korte tijd na ons eerste festival. In het eerste jaar hadden we nog maar 1500 bezoekers. Bovendien waren festivals een niche in de doelgroep van 18 tot 25 jaar oud. Een aantal jaar later werd het in die doelgroep ineens mainstream en vijf jaar geleden schoten ook ineens de leeftijden omhoog tot ruim veertig jaar oud. Dat heeft de festivalwereld een boost gegeven. Het was niet meer de locatie waar bezoekers op afkwamen, maar veel meer de gecreëerde belevingswereld.”

Hoe heeft de festivalwereld zich ontwikkeld?

H: “Het wordt nu als een soort van business gezien, een échte branche. Eerst was het: ‘een stelletje creatievelingen die een feestje

Ondernemen 25

MAART 2016

geven’. Dan zeiden ze: ‘Zit je nou nog steeds in die feestjes? Valt er wel droog brood te verdienen?’. Maar iedereen wil nu ineens een festival organiseren.”

P: “In Nederland lopen we heel erg voor in de dancecultuur. Daar zijn de festivals uit ontstaan. In het buitenland kenden ze dat ook niet. Ook productioneel wisten ze geen festival neer te zetten. Daar komt van alles bij kijken, van de licht- en geluidtechniek tot de grote circustenten, bouwhekken, Dixi-toiletten, enzovoorts.”

H: “Hier was dat er allemaal al wel. Je had veel andere feesten en braderieën. Mysteryland, Dance Valley en in de regio Riverdance. Nu is het ieder weekend raak met drie of vier festivals in Nederland.”

Wat maakte jullie eerste festivals succesvol?

P: “Het was echt anders dan de festivals die er toen al waren. Kleinschaliger en intiemer.”

H: “De festivals hadden ook alleen maar Engelse namen. Wij wilden gewoon een Nederlandse titel. Vanwege het lieve karakter van het terrein ontstond de naam Lief. Dat had iets hippieachtigs. Vervolgens namen we ook Riverdance over van de toenmalige eigenaar.

Die kon dat door een auto-ongeluk niet meer zelf doen. Later kwamen we erachter dat het

makkelijker was om vanuit je eigen concept te denken en uit te voeren dan om iets over te nemen. Riverdance heeft een commerciëler publiek. Een andere doelgroep dan Lief.

We sloegen in het begin de plank mis door te creatief en lieflijk te zijn. Dat kon daar niet.

Later begrepen we dat Riverdance gewoon groots moest zijn.”

“In Nederland lopen we op wereldschaal heel erg voor in de dancecultuur” P: “Het verhaal achter het evenement was niet zo nodig. Tenten, artiesten, bars, publiek en gas erop! Daar kom je nu niet meer mee weg. Je moet ergens voor staan en het moet een duidelijk verhaal zijn.”

H: “Storyteling. Je moet die wereld creëren waar je mensen in wilt meenemen. Dat is uiteindelijk het belangrijkste binnen een evenement.”

Het zijn er inmiddels tien. Hoe blijven ze een eigen karakter behouden?

H: “Het zijn verschillende doelgroepen. Een hardstylefeest in Woerden is compleet anders dan Geheime Liefde op Fort bij Vechten.”

P: “In sommige festivals zit wel een overlap. Sneeuwbal, Geheime Liefde, Lief Festival. Daar zit het verschil vooral in beleving.

Sneeuwbal is een winterfestival midden in de stad in Park Transwijk en Geheime Liefde draait veel meer om de mooie omgeving bij het Fort.”

H: “Omdat je er tien doet, moet je wel oppassen dat je de focus niet verliest. Wij zijn er helemaal niet van om op de automatische piloot te werken. Daar vinden we steeds meer een balans in.”

P: “Een festival is wel een risicovol product.

Bijvoorbeeld qua weer. Daarbij kan je dus beter die verschillende producten bundelen en spreiden, waardoor je bedrijf over het geheel genomen minder risico loopt. De enige valkuil is dan dat de markt tegen gaat zitten, maar die hadden we mee.”

Hoe gaat het nu dan verder?

P: “Vorig jaar hebben we gezegd dat het klaar is met spreiden. Nu moeten we de concepten continueren en verbeteren.”

H: “Het is een verzadigde markt. Er zijn wel groeikansen, maar dan moet je wel met iets heel vernieuwends komen.”

P: “De festivals op recreatiegebieden zijn inmiddels heel traditioneel. Terwijl locaties belangrijker worden. Kijk naar Stekker in de Tunnel (in de voormalige expeditiestraat onder Hoog Catharijne, red.), die verkoopt alleen al op een locatie uit. Een unieke locatie is een bepalende factor. Wij hebben het geluk dat we vroeg zijn begonnen en daardoor al een aantal mooie locaties in ons portfolio hebben.”

H: “Naast XSense hebben we sinds drie jaar ook Meneer Smakers. We kenden Erik Scharrenburg vanuit Brothers waar we ook een aantal jaar evenementen hebben georganiseerd. Hij was daar de broodjeskoning en had echt passie voor zijn werk. Dat vonden we mooi. Alle drie zijn we enorm fan van hamburgers, maar echt fatsoenlijke waren niet te krijgen in Utrecht. Dit was een kans! We hebben de krachten gebundeld en daar is Meneer Smakers uit ontstaan.

P: “Dat gaat erg goed. We hebben nu een derde vestiging van Meneer Smakers aan de Oudegracht opgezet. Wij vinden het leuk om risico’s te nemen en kansen te zien.”

Informatie Kijk ook op www.utrecht.nl/gemeenteberichten

Verkiezingsborden Op 6 april 2016 is er een landelijk referendum over de ‘Wet ter goedkeuring van het associatieverdrag tussen de Europese Unie en Oekraïne’.

Bij dit referendum mag iedereen – dus niet alleen politieke partijen – een referendumboodschap via een poster op een verkiezingsbord plakken.

9 maart 2016

BEKENDMAKING • Ontwerpbestemmingsplan ‘Rijnvliet’ en bijbehorend ontwerp besluit hogere waarden (Wet geluidhinder) Burgemeester en wethouders van Utrecht maken ter voldoening aan het bepaalde in artikel 3.8 van de Wet ruimtelijke ordening bekend dat met ingang van 18 maart 2016 gedurende 6 weken voor een ieder het ontwerpbestemmingsplan ‘Rijnvliet’ zoals vastgelegd in het digitale bestand NL.IMRO.0344.BPRIJNVLIET-ON01.gml ter inzage ligt met het daarbij behorende ontwerp besluit hogere waarden HW 1137.

Plangebied en doelstelling Het plangebied is gelegen aan de zuidoostzijde van het stadsdeel Leidsche Rijn. Het gebied wordt globaal begrensd door het bedrijventerrein Oudenrijn/Strijkviertel en de Strijkviertelplas in het westen, sportpark Rijnvliet in het zuiden, de Stadsbaan in het oosten en in het noorden door de percelen aan de Rijksstraatweg.

De hoofddoelstelling van het bestemmingsplan is de ontwikkeling van Rijnvliet als (woon)gebied planologisch-juridisch mogelijk te maken.

Ontwerp besluit hogere waarden Burgemeester en wethouders overwegen ten behoeve van de vestiging van geluidgevoelige functies in het bestemmingsplan “Rijnvliet”, hogere waarden vast te stellen voor de ten hoogste toelaatbare geluidsbelasting, als bedoeld in hoofdstuk V en VI van de Wet geluidhinder. De voorkeurgrenswaarde wordt vanwege industrielawaai en wegverkeerslawaai overschreden.

Inzage Het ontwerpbestemmingsplan en het ontwerpbesluit hogere waarden is vanaf 18 maart tot en met 28 april 2016 in te zien in het Stadskantoor, Stadsplateau 1, 5e verdieping, 3521 AZ Utrecht.

Het bestemmingsplan is ook digitaal raadpleegbaar: - via de landelijke website www.ruimtelijkeplannen.nl (deze versie is authentiek en rechtsgeldig boven alle andere versies); - via de gemeentelijke website www.utrecht.nl/bestemmingsplannen.

Zienswijze Gedurende de bovengenoemde termijn van terinzagelegging kan een ieder schriftelijk of mondeling zijn zienswijze omtrent het ontwerpbestemmingsplan en/of het ontwerpbesluit HW indienen bij: Gemeenteraad van Utrecht Ruimtelijke en Economische Ontwikkeling, afdeling Gebiedsontwikkeling T.a.v. de heer S. de Boer Postbus 16200 3500 CE Utrecht Onder vermelding van: ‘Ontwerpbestemmingsplan Rijnvliet’.

Wij verzoeken u in uw brief per onderdeel duidelijk te vermelden of uw zienswijze betrekking heeft op het ontwerpbestemmingsplan of op het ontwerpbesluit hogere waarden. Zienswijzen op het ontwerpbesluit hogere waarden worden door het college van burgemeester en wethouders behandeld. Zienswijzen op het ontwerpbestemmingsplan door de gemeenteraad.

Voor het mondeling indienen van zienswijzen kunt u tijdens werkdagen telefonisch op nummer 030 - 286 02 26 een afspraak maken tot 3 werkdagen vóór de afloop van de termijn van terinzagelegging.

U kunt een zienswijze niet via e-mail of anderszins digitaal indienen.

BEKENDMAKING • Publicatie 1.3.1 Bro - Vooraankondiging Burgemeester en wethouders maken ter voldoening aan het bepaalde in artikel 1.3.1 van het Besluit ruimtelijke ordening (Bro) bekend dat de onderstaande bestemmingsplannen worden voorbereid: • Bestemmingsplan Gerbrandystraat 20, Lauwerecht Het doel van het bestemmingsplan is het planologisch mogelijk maken van een complex met woningen voor starters en studenten na sloop van het voormalige belastingkantoor.

Naar verwachting zal het plan in het begin van het tweede kwartaal van 2016 ter inzage worden gelegd voor het indienen van zienswijzen.

• Bestemmingsplan Hoek Rijksstraatweg-Meerndijk 2016, De Meern Het doel van het bestemmingsplan is het planologisch mogelijk maken van een woningbouwontwikkeling met grondgebonden woningen en appartementen. Op deze locatie waren voorheen het restaurant Rhenomare en timmerfabriek Van den Brandhof gevestigd.

Naar verwachting zal het plan in het tweede kwartaal van 2016 ter inzage worden gelegd voor het indienen van zienswijzen.

Er is gelet op de aard van de bestemmingsplannen vooralsnog geen aanleiding voor het raadplegen van externe deskundigen.

Officiële publicaties op internet lezen?

Kijk op:

www.utrecht.nl/gemeenteberichten

Het plakken van de posters mag binnen de onderstaande voorwaarden.

- Wij adviseren u een A3-formaat poster te gebruiken.

- De tekst op de poster mag alleen over dit referendum gaan.

- U mag één poster per afzender, per verkiezingsbord plakken.

- U mag niet over andere posters heen plakken.

- Posters met een discriminerend karakter zijn niet toegestaan.

Waar vindt u de borden?

We plaatsen de borden vanaf de week van 15 februari 2016, op de volgende locaties.

West - Joseph Haydnlaan/hoek Hendrika v. Tussenbroeklaan - Spinozabrug - Westplein/Damstraat Noordwest - Oudenoord, naast de spoorlijn - Pionstraat/hoek Stauntonstraat - Julianapark zijde Van Eimerenstraat - Prins Bernhardlaan/Prinses Beatrixlaan - Burg. Norbuislaan/W.J. Bossenbroekstraat Overvecht - Robert Kochplein (oostkant) - Neckardreef/Karpathosdreef - Taagdreef/hoek Brailledreef - Kruising Einstein/Carnegiedreef (nabij winkelcentrum) - Oranjerivierdreef/Kasaidreef - Jamaicadreef/Rio Brancodreef - Franciscusdreef/Zuilensering Noordoost - Kardinaal de Jongweg/Mr. Tripkade - Sartreweg rotonde - Aartsbisschop Romerostraat/hoek Simon Bolivarstraat - Eykmanlaan/hoek Kardinaal de Jongweg - Eykmanlaan/hoek Kapteynlaan - Kievitstraat/Weerdsingel Oost - Biltsestraatweg, nabij Berekuil (nabij bushalte achter hek Fort De Bilt) - Koningsweg/hoek Laan van Maarschalkerweerd - Sorbonnelaan/hoek Leuvenlaan - Weg tot de Wetenschap, t.o. Platolaan - Ina Boudier-Bakkerlaan, t.o. Rubenslaan - Stadion Galgenwaard - Burg. Reigerstraat/Wilhelminapark Binnenstad - Maliesingel, overzijde Zonstraat in het park - Willemsplantsoen (bij huisnr 1C in de buurt) - Lucas Bolwerk, Stadsschouwburg - Nieuwegracht, naast Abstedebrug Zuid - Karperstraat/hoek Julianaweg - Kastelenplantsoen - ‘t Goylaan, nabij Zuiderbrug - Diamantweg - Lunettenbaan t.o. benzinestation - Brennerbaan t.o. Station - Simplonbaan/hoek Goeree - Brennerbaan/hoek Zevenwouden Zuidwest - Rijnlaan, nabij Hoendiepstraat - Voor zijgevel hoek Van Zijstweg/Croeselaan - Beneluxlaan, nabij 24 Oktoberplein - Koningin Wilhelminalaan, nabij Anne Frankplein - Europaplein, nabij BP benzinestation in plantsoen - Churchilllaan, nabij 5 mei plein - Marco Poloplantsoen, t.o winkelcentrum Vasco da Gama links naast brug Leidsche Rijn - Soestwetering, bij afslag A2 - Rijksstraatweg, hoek met Europalein - Na de Hogeweidebrug, op de weg boven bij Vredenburg - Langerakbaan, t.h.v. Burg. Verderlaan - Verlengde Houtrakgracht, t.o. winkelcentrum Parkwijk - Waterwinpark, locatie bij de Albert Heijn - Haarrijnse Rading, t.h.v. Componistenlaan (Terwijde) - Rivierkom/Vleuterweideweg (Liesgrassingel) - Veldhuizerweg/Landschapsbaan Vleuten-De Meern - Rotonde ‘t Zand/Langerakbaan/Burg.Middelweerdbaan - Meerndijk/Letscherweg, t.o.v. Azotod - Veldhuizerweg/Heldammersingel - Hoek Europaweg/Burg.Middelweerdbaan - Rijksstraatweg/IJsselmonde - Hoek Castellumlaan/Zandweg - Rotonde De Tol - Albert Schweitzerlaan, voor medisch centrum in grasveld - Hoek Thematerweg/Eikslaan - Lochemseberg/De Milan Viscontilaan (Veldhuizen) Haarzuilen - Hoek Thematerweg/Eikslaan Meer informatie: Utrecht.nl/verkiezingen

Wesselo & Partners is een executive search bureau voor de publieke sector. Toonaangevend in haar marktsegment.

Wegens groei in de vraag naar onze dienstverlening zijn wij op zoek naar een ervaren en ambitieuze

Managementassistent(e)

(0,8 fte)

Het accent van de werkzaamheden ligt op het samen met de consultants verantwoordelijk zijn voor een perfecte uitvoering van onze opdrachten. Om deze uitdaging aan te kunnen moet je beschikken over een hoog ambitieniveau en proces- en projectmatig aantoonbaar stevig zijn. Je bent zelfstandig, accuraat, betrokken en proactief en vindt de administratieve ondersteuning die bij dit werk hoort vanzelfsprekend. We zijn op zoek naar kandidaten met HBO niveau die op het hoogste niveau weten te communiceren. Je houdt van dynamiek en hebt de ambitie om samen met ons mee te groeien.

Op www.selectionasart.nl vind je het uitgebreide functieprofiel.

Het salaris en de secundaire arbeidsvoorwaarden zijn uitstekend en worden in onderling overleg nader besproken.

Spreekt jou dit aan en pas je uitstekend in het gevraagde profiel?

Reageer uiterlijk 19 maart 2016 via onze website en richt jouw sollicitatie aan onze officemanager Mirjam Kool. Wij lezen in jouw motivatie graag terug waarom juist jij de meest geschikte kandidaat/kandidate voor ons bent.

BESTEL OP SPARERIBEXPRESS.NL, VIA ONZE APP OF BEL 030-2447693

NATUURBESCHERMINGSWET Ontwerpbeschikking Gedeputeerde Staten van NoordHolland maken bekend dat zij op grond van artikel 19d, lid 1 van de Natuurbeschermingswet 1998 voornemens zijn een vergunning te verlenen aan De Willigen V.O.F. te Vreeland voor het uitbreiden van een melkveehouderij Nigtevechtseweg 188 te Vreeland.

De vergunningaanvraag heeft betrekking op de Natura 2000gebieden ‘Oostelijke Vechtplassen’ en ‘Nieuwkoopse Plassen & De Haeck’.

Inzage De ontwerpbeschikking en de bijbehorende stukken liggen met ingang van de dag na verzending van 2 maart 2016 tot en met 12 april 2016 ter inzage bij de sector Vergunningen van de provincie Noord-Holland, Houtplein 33 te Haarlem. Deze stukken zijn, uitsluitend na een telefonisch gemaakte afspraak (tel.: 0800 0200 600), in te zien tijdens de openingstijden van het provinciekantoor.

Kijk op www.selectionasart.nl

Zienswijzen Gedurende de bovengenoemde termijn van terinzagelegging kan een ieder schriftelijk zienswijzen indienen over het hierboven genoemde ontwerpbesluit. Uw zienswijze kunt u richten aan Gedeputeerde Staten van Noord-Holland, Tijdelijk Cluster Groen, Postbus 3007, 2001 DA Haarlem. Wij maken u erop attent dat slechts beroep tegen de uiteindelijke beschikking kan worden ingediend als men belanghebbende is bij die beschikking en als een zienswijze naar voren is gebracht over de ontwerpbeschikking, tenzij redelijkerwijs niet kan worden verweten dat geen zienswijze naar voren is gebracht. Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn als er bij de definitieve vaststelling van de beschikking wijzigingen zijn aangebracht ten opzichte van de ontwerpbeschikking.

Gemeente Utrecht bellen?

NATUURBESCHERMINGSWET

Bel 14 030

U Utrecht.nl

Officiële publicaties op internet lezen? Kijk op:

www.utrecht.nl/gemeenteberichten

Ontwerpbeschikking Gedeputeerde Staten van NoordHolland maken bekend dat zij op grond van artikel 19d, lid 1 van de Natuurbeschermingswet 1998 voornemens zijn een vergunning te verlenen aan Mts. M.L.A. van Zuijlen en J. van Zuijlen-Kaper te Breukelen voor het wijzigen van een melkveehouderij gelegen aan het Zandpad 12 te Breukelen. De vergunningaanvraag heeft betrekking op de Natura 2000-gebieden ‘Oostelijke Vechtplassen’ en ‘Nieuwkoopse Plassen en De Haeck’.

Inzage De ontwerpbeschikking en de bijbehorende stukken liggen met ingang van de dag na verzending van 4 maart 2016 tot en met 14 april 2016 ter inzage bij directie Tijdelijk Cluster Groen van de provincie Noord-Holland, Houtplein 33 te Haarlem. Deze stukken zijn, uitsluitend na een telefonisch gemaakte afspraak (tel.: 0800 0200 600),

in te zien tijdens de openingstijden van het provinciekantoor.

Zienswijzen Gedurende de bovengenoemde termijn van terinzagelegging kan een ieder schriftelijk zienswijzen indienen over het hierboven genoemde ontwerpbesluit. Uw zienswijze kunt u richten aan Gedeputeerde Staten van NoordHolland, Tijdelijk Cluster Groen, Postbus 3007, 2001 DA Haarlem.

Wij maken u erop attent dat slechts beroep tegen de uiteindelijke beschikking kan worden ingediend als men belanghebbende is bij die beschikking en als een zienswijze naar voren is gebracht over de ontwerpbeschikking, tenzij redelijkerwijs niet kan worden verweten dat geen zienswijze naar voren is gebracht.

Loop zaterdag 19 maart even binnen

en stel uw financiële vragen

Kom naar de Open Dag voor Financieel Advies Op zaterdag 19 maart bent u tussen 10 en 14 uur van harte welkom voor een vrijblijvend oriënterend gesprek over financiën. Loop binnen en stel al uw vragen op het gebied van wonen, sparen, beleggen of pensioenen aan onze erkende adviseurs.

www.rabobank.nl/inloopspreekuur Een aandeel in elkaar