Utrecht volgens

UTRECHT VOLGENS OPRICHTER VAN DE TUSSENVOORZIENING JULES VAN DAM ‘Vanuit een oude bus deelden we dekens, soep en ontbijt uit’

In de rubriek Utrecht Volgens spreken we een bekende of onbekende Utrechter. Vaak met een actuele aanleiding en altijd met een paar standaardvragen over het leven in Utrecht.

In één week tijd, van 10 tot en met 17 oktober, vallen zowel Werelddaklozendag als Wereldarmoededag en Wereldvoedseldag. In het kader van die dagen organiseert onder meer De Tussenvoorziening allerlei activiteiten. Zo bouwt de stichting samen met Utrechtse woningcorporaties, Lister, het Leger des Heils en andere partijen een huis op de Neude om aandacht te vragen voor alle Utrechters die op zoek zijn naar een woning. Jules van Dam richtte De Tussenvoorziening bijna 29 jaar geleden op om te werken voor wie dakloos is of dat dreigt te worden. We vroegen Jules waarom hij de stichting oprichtte en waar hij zijn inspiratie vandaan haalt in Utrecht.

Tekst: Bo Steehouwer / Fotogra e: Bas van Setten

Wat organiseren jullie allemaal deze week?

“En zijn onder andere toneelstukken, exposities met werk van (ex-)daklozen, er is ruimte voor ontmoetingen en Onder De Pannen wordt gelanceerd. Met dit project koppelen we mensen die een kamer over hebben aan Utrechters die dringend op zoek zijn naar een woonplek. Het is een win-winsituatie. Mensen kunnen wat extra geld verdienen en mensen die net dakloos zijn hebben tijdelijk een kamer. Zo hebben ze even de tijd le nood een belangrijke reden voor dakloosheid. Daarover worden ook workshops gegeven en kan je terecht voor advies.”

Waarom heb je in 1993 De Tussenvoorziening opgericht?

“Ik was toen coördinator van de Sleep Inn. Daar begon ik als vrijwilliger. Die opvang hadden we verbouwd van 20 naar 55 plekken, maar er bleven maar daklozen komen. De vrijwilligers waren drukker met mensen wegsturen dan voor onderdak zorgen. Het hoopte zich allemaal op onder Hoog Catharijne. De gemeente wilde toen niet voor meer plekken zorgen, dus ik dacht: ‘Dan gaan we het zelf maar doen’. Samen met de kerken in de binnenstad en Emmaus richtten we De Tussenvoorziening op. Vanuit een oude bus deelden we dekens, soep en ontbijt uit. Soms aan zo’n 200 mensen per dag. Gelukkig kunnen we nu goede afspraken maken met de gemeente. Iedereen is het erover eens dat de oplossing in woningen zit en niet in meer sleep inns of opvanglocaties.”

Komen er binnenkort nieuwe woningen bij?

“In het eerste kwartaal van 2022 krijgen we er 65 woningen bij. Daar kunnen mensen vanuit de opvang heen. Dat is prachtig. Ook komen er dit jaar hopelijk een paar honderd tijdelijke woonunits bij voor doelgroepen in de knel. Op onze wachtlijst staan nu ongeveer 250 mensen, maar veel mensen worden op dit moment niet eens meer aangemeld. Daardoor zitten veel mensen nog niet in onze statistieken. In Utrecht en omgeving zouden er zo’n 500 woningen per jaar nodig zijn, maar die halen we nooit.” werden daklozen nog genegeerd en werd gezegd dat iemand ‘eerst maar moest gaan afkicken’. Maar mensen komen juist tot rust als ze een eigen woning hebben. Dan gaan ze vanzelf werken aan hun gezondheid. Herstel begint met een huis. Ook hebben we nu meer diensten om mensen te begeleiden, bijvoorbeeld de schuldhulpverlening. Daarnaast wordt er beter samengewerkt met collega-instellingen. We begonnen met de bus en panden met bedden, nu zijn we een organisatie met 500 medewerkers en 400 vrijwilligers.”

Waarom ben je ooit vrijwilliger geworden bij de Sleep Inn?

“Ik was afgestudeerd als ontwikkelingseconoom, maar daar was geen werk in. Ik deed ook nog ander vrijwilligerswerk, maar uiteindelijk heeft dit mijn hart gestolen. Ik vond wat ik zocht. Er is altijd wat te doen en je moet creatieve oplossingen kunnen bedenken. Het is heel praktisch: iemand is dakloos en wij proberen ervoor te zorgen dat iemand niet meer dakloos is. Je kan verdrietig kijken naar alle daklozen die er helaas nog zijn, of je kijkt gelukkig naar al die mensen die niet meer dakloos zijn. Bij mij is het glas halfvol.”

Wat mist Utrecht?

“Betaalbare woningen.”

Wat is jouw mooiste herinnering aan Utrecht?

“Ik woon hier al mijn hele leven. Ik heb heel veel herinneringen aan de stad. Leuke feesten, verliefdheden, vrienden, het ontmoeten van mijn vrouw en de geboortes van mijn kinderen.”

Waar haal je je inspiratie vandaan in Utrecht?

“Uit de mensen die je aan een huis kan helpen of van hun schulden af kan helpen. Er zijn mensen die een slechte start hebben, maar uiteindelijk toch weer volwaardig lid van de maatschappij zijn geworden. Verder haal ik inspiratie uit al onze medewerkers die zich hier vol passie voor inzetten. Daar word ik ook vrolijk van.”

Waar ben je trots op als Utrechter?

“Dat Utrecht een progressieve stad is voor wie iedereen meetelt.”

CROWDFUNDING nu

Gezelligheid tot sluitingstijd

In dit boek zijn de stukken gebundeld die Arjan den Boer schreef over verdwenen horeca voor DUIC, aangevuld met extra afbeeldingen zoals menu’s en reclames. Aan de hand van historische bronnen zoals krantenberichten beschrijft hij de geschiedenis van 25 bekende zaken, met speciale aandacht voor het gebouw en het interieur. Aan deze verhalen voegde Ton van den Berg er nog eens 25 toe, geschreven op basis van gesprekken met oud-uitbaters en herinneringen van klanten. Zij hadden vaak ook nog foto’s. De persoonlijke verhalen en de meer feitelijke stukken geven samen een rijkgeschakeerd beeld van de Utrechtse horeca in de 20e eeuw. Aan bod komen Chinese restaurants, tearooms voor deftige dames, bars met bijzondere namen, cafés waar schrijvers en kunstenaars kwamen, dancings en discotheken, ijssalons, een vegetarisch hotel, een poffertjeskraam en zelfs een ‘foute kroeg’ voor NSB’ers. Het boek bevat ook horecazaken die nog vers in het geheugen liggen, zoals Broodje Ploff en De Witte Ballons. En waar was eigenlijk de eerste automatiek van Utrecht?

Ga naar voordekunst.nl of scan de QR-code