Café De Postillon: nog steeds een klassieker
regels om koks uit China te halen. En dat is met de nieuwe regels praktisch onmogelijk !!
GEEN KOKS = SLUITING RESTAURANTS!!
Alle
INHOUD
4 DUIC in beeld
Oude entree bij nieuw gebouw
6 De Alchemist
Maatschappelijke organisaties in de knel
8 Achter gesloten deuren
Topje van de Rabotoren
Cultuur / Uit
9 Op bezoek bij
Café De Postillon
10 Uittips
Elke week de leukste tips
Stad / Leven
11 Verenigingsleven
Badmintonvereniging DVS Koto-Misi
13 Oud Utrecht
Begraafplaats Soestbergen
14 Trending
Man, man, man, de podcast
14 Museumstuk
Het Utrechtse Schip
14 Goed nieuws
Aanpak van personeelstekort in de zorg
Sport
15 Puzzel
Zoek de verschillen
15 FC Utrecht
De club bezoekt zieke kinderen
Colofon
DE VERANDERENDE STAD IN BEELD
Utrecht is constant in beweging. Er wordt gebouwd en gesloopt. Hierdoor ziet de stad er op sommige plekken heel anders uit dan vroeger, terwijl andere straten en pleinen juist al decennia hetzelfde blijven. In deze rubriek laten we dat zien.
Ga naar DUIC.nl voor meer oude en nieuwe foto’s van de stad.
Social Media
CONTACT REDACTIE redactie@duic.nl 06 86 80 32 22
VRAGEN OVER DISTRIBUTIE? Pierre Schoonhoven via pierre@duic.nl, 06 - 14 41 56 56 AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE
ADVERTEREN
Helling 13, 3523 CB Utrecht, adverteren@duic.nl Dave Vorstenbosch dave@duic.nl 06 43 03 58 73
DIRECTION EN VORMGEVING ddk.nl en redactie DUIC
UITGEVERS
Joris Daalhuisen en Martijn Rademakers
U bent altijd welkom voor een open gesprek. Bel 0800 - 023 05 50 of ga naar monuta.nl/utrecht
Ook als u niet of elders verzekerd bent.
Advertentie
Bas van Setten, Bo Steehouwer, Emily Hengeveld, Jasper Witte, Kamiel Visser, Luuk Beckers en Robert Oosterbroek
DUIC IN BEELD
De elektrische auto, de bewakingscamera’s, het hypermoderne gebouw of de meer dan honderd jaar oude toegangspoort – welk onderdeel hoort niet in het rijtje? Het antwoord is de auto, want de rest is allemaal onderdeel van het nieuwe pand van het RIVM dat gebouwd wordt op het Utrecht Science Park. De toegangspoort was sinds 1909 de entree van het ‘Centraal Laboratorium ten behoeve van het Staatstoezicht’ aan de Catharijnesingel. Deze instelling, waar door een kleine groep wetenschappers werd gewerkt aan de
Fotogra e: Bas van Setten
bestrijding van ziektes als cholera, difterie, tuberculose en tyfus groeide en werd later omgedoopt tot het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). Het instituut verhuisde in de jaren 80 van de Catharijnesingel naar Bilthoven en later dit jaar staat de verhuizing naar dit nieuwe pand op de Uithof op de agenda. De oude toegangspoort dient weliswaar niet meer als entree, maar is een eerbetoon aan het verleden aandenken en doet denken aan een tijd waarin anders werd gedacht over architectuur. a
CONFLICT TUSSEN DE GEMEENTE EN SMOL
Maatschappelijke organisaties in de knel door mogelijke ontruiming de Alchemist
Tientallen maatschappelijke organisaties die ruimte huren bij de Alchemist dreigen op korte termijn te moeten vertrekken. Het is het gevolg van een oplopend con ict tussen SMOL Belangen - de exploitant van de Alchemist - en de gemeente. SMOL Belangen stopte in mei 2024 met het betalen van de huur en de afgesproken servicekosten vanwege een naar haar mening onredelijke verhoging van de servicekosten. De gemeente stelt dat zij de servicekosten op basis van de huurovereenkomst wel degelijk mocht verhogen en deed dit ook vanwege de gestegen energiekosten. In een kortgeding stelde de rechter de gemeente in het gelijk. SMOL Belangen moet de huur alsnog betalen. Daarnaast gaf de rechter de gemeente toestemming het pand binnen twee weken te ontruimen.
Tekst en fotogra e: Luuk Beckers
SMOL Belangen is een van de partijen die panden huurt op het voormalige OPG-terrein aan de Europalaan. Marieke de Schutter is er manager. “De verhoging van de servicekosten is een bedrag dat wij niet kunnen betalen. We hebben maatschappelijke huurders”, zegt ze. Ze baalt van de situatie.
“Begin 2024 hebben we de huurders over de situatie geïnformeerd”, vertelt De Schutter. De onzekerheid die ontstond, was voor een deel van hen aanleiding te vertrekken. “Met name grote huurders zijn weggegaan. We verhuurde begin 2024 nog 5600 vierkant meter. Op dit moment is dat nog maar de helft”.
‘Lokhipsters’ LOOS Utrecht, een verpakkingsloze mobiele buurtwinkel is een van de vertrokken huurders. Oprichter en eigenaar Laurens Kok vertelt over de onzekerheid rond het contract voor 2025. “Het was voor ons reden om te verkassen”. We zijn een bedrijf dat niet van de een op de andere dag kan verhuizen. We zitten nu bij Kanaal30, even verderop.“
“De Alchemist is een betaalbare werkplek voor sociale ondernemers” vertelt Kok. “Wel was huren vanaf het begin tijdelijk. De oude kantoorpanden van de Alchemist moeten op termijn plaatsmaken voor nieuwbouw.” Kok noemt zichzelf een ‘lokhipster’. “Jonge bedrijven worden ingezet om de wijk hip te maken en de waarde van het vastgoed te laten stijgen. Als het vastgoed is verkocht, kunnen de hipsters vertrekken en kan ook op hun plekken worden gebouwd.”
Verhuizen niet altijd makkelijk
Organisatie Taal Doet Meer huurt nog steeds kantoorruimte huurt bij de Alchemist. Ze helpen mensen met het verbeteren van hun taalvaardigheid en krijgen hiervoor subsidie van de gemeente. Er werken zo’n vijfentwintig mensen van Taal Doet Meer in de Alchemist.
Roy Kreeftmeijer, directeur bij Taal Doet Meer: “Verhuizen is voor veel organisaties niet zo makkelijk”, zegt hij. “Het geld klotst niet tegen de plinten bij de organisaties die hier zitten. En net als op de huizenmarkt ligt ook kantoorruimte niet voor het oprapen”, legt Kreeftmeijer uit. “Het is dan ook bijzonder vervelend nieuws dat er binnen twee weken ontruimd mag worden. Gelukkig kunnen we bij Taal Doet Meer thuiswerken, maar voor organisaties die opslag huren of gebonden zijn aan de wijk ligt dat ingewikkelder”. Direct na de gerechtelijke uitspraak geeft de gemeente aan het belangrijk te vinden dat huurders voldoende tijd krijgen om een alternatief te zoeken. Ze organiseert een informatiebijeenkomst en ging al in gesprek met de huurders van de Alchemist. De gemeente maakte kenbaar te overwegen het pand eind april te ontruimen. Volgens Kreeftmeijer is deze termijn voor Taal Doet Meer en veel andere organisaties te kort.
Kreeftmeijer heeft ook begrip voor de positie van de gemeente. “De gemeente is iedere maand geld kwijt om het pand open te houden. Dat zou ik ook niet doen als ik de gemeente was.” De gemeente denkt volgens Kreeftmeijer mee en helpt in de zoektocht naar een ander pand. “Maar het helpt de
huurders onvoldoende”, zegt hij. De schuld ligt volgens Kreeftmeijer voor een groot deel bij SMOL Belangen. “Het is een vrij grote blunder als je de huur niet betaalt.”
Ruim 60.000 euro per maand extra De Schutter vertelt hoe de gemeente eind 2023 aankondigde de servicekosten met 287 procent te verhogen; een bedrag van zo’n 60.000 euro per maand. “Daar heb ik niet goed van geslapen”, zegt ze. Na overleg kwam de gemeente met een nieuw aanbod waarbij de servicekosten met 187 procent zouden stijgen. “Maar ook dit kunnen we niet betalen”, stelt De Schutter.
De gemeente kwam tot de forse verhoging van de servicekosten voor 2024 op basis van de hoge energieprijzen in de jaren ervoor. “Wij waren in de veronderstelling dat de energiekosten vaststonden tot en met 31 december 2025”, zegt De Schutter. De exploitant ging op zoek naar oplossingen. “Maar energiebesparende maatregelen waren niet haalbaar, vanwege de korte looptijd van de huurovereenkomst”, zegt De Schutter.
“Begin 2024 hadden we een goedlopend bedrijf zonder winstoogmerk. Maar door de onzekerheid zijn we omzet verloren, terwijl personeelskosten, internetkosten, etc. doorliepen”.
Verhoging teruggedraaid Naast het kortgeding loopt er een bodemprocedure. De schutter zegt een creditfactuur ontvangen van de gemeente. “De verhoging van de servicekosten wordt teruggedraaid en hoeft niet meer te worden betaald”. De
Schutter ziet haar gelijk ermee bevestigd. “Het had niet zo hoeven gaan. Het voelt als ‘foutje bedankt’. Dat is wel treurig”. De gemeente bevestigt dat de verhoging van de servicekosten de facto wordt teruggedraaid. De servicekosten worden vooraf vastgesteld, legt de gemeente uit. De forse verhoging was het gevolg van de hoge energieprijzen in 2022 en 2023 en prognoses. Achteraf blijken de energieprijzen fors lager te zijn. En dus volgt een verrekening. Behalve SMOL Belangen zijn er ook andere partijen die gebouwen van de gemeente huren op het OPG-terrein. Deze huurders hebben de situatie van SMOL Belangen weten te voorkomen. Allemaal hebben ze gebruikgemaakt van een aanbod dat de gemeente deed naar aanleiding van de volatiele energiekosten. De gemeente stelde voor de servicekosten te berekenen op basis van de werkelijke kosten. Om het risico hiervan voor de huurders te beperken, voegde de gemeente een prijsplafond toe. Boven dit prijsplafond zouden de extra kosten voor rekening van de gemeente zijn. SMOL Belangen ging, als enige huurder, niet op het aanbod in en stopte met het betalen van de huur en de servicekosten.
Zuur Voor de huurders van de Alchemist is het zuur. Zonder eigen schuld verliezen ze hun onderkomen en hebben ze nog maar een paar weken om een alternatief te vinden. Anders staan ze eind april misschien zomaar op straat. a
ACHTER GESLOTEN DEUREN
Naar de top van de Rabotoren: Ver kijken in de Verrekijker
De Utrechtse skyline is de laatste 25 jaar ink veranderd. Waar het topje van de Domtoren zich vroeger op eenzame hoogte bevond, komen tegenwoordig steeds meer woon- en kantorencomplexen in de buurt van de torenspits. De Rabotoren, vanwege z’n vorm ook wel de ‘Verrekijker’ genoemd, is met 105 meter na de Dom het hoogste gebouw van Utrecht. Als we toestemming krijgen om boven in de toren een kijkje te nemen, hebben we dan ook hoge verwachtingen van het uitzicht.
Maar we hebben pech: het weer is verre van fraai als we het hoofdkantoor van de Rabobank bezoeken. Het waait hard en het is grijs. Een communicatiemedewerker brengt ons naar de lift. En deze blijkt pijlsnel; we zijn verbaasd als we al boven zijn. “Je kan het voelen aan de druk op je oren”, zegt de medewerker. We stappen uit op de één na hoogste verdieping. De hoogste verdieping, de 26e, is de machinekamer waar onder andere de klimaatbeheersing is ondergebracht. Op deze verdieping zijn geen ramen en ontbreekt dus het uitzicht waar we voor komen. De 25e verdieping is overzichtelijk. Middenin bevindt zich een grote evenementenruimte. Aan de rand staat een bar. Verder oogt de ruimte kaal; er is niks gaande op het moment dat we langskomen. Aan weerszijden van de evenementenruimte loopt een gang in de vorm van een halve cirkel. Aan weerszijden ervan bevinden zich luxe vergaderruimtes. En er is een keuken voor de catering. Tot slot staat hier en daar wat kunstwerken, zoals beelden en schilderijen, die modern ogen.
Vocking leverworst
We worden ontvangen door Tom Vocking;
In 'Achter gesloten deuren' bezoekt DUIC locaties in de stad waar de meeste Utrechters niet kunnen of mogen komen
een telg van de slagersfamilie die nog altijd bekend is van de Vocking leverworst. Vocking is dichterbij zijn roots gebleven dan de plek van ontmoeting doet vermoeden. Vocking is geen bankier, maar kok. Hij maakte een carrière in het topsegment van de horeca, maar tegenwoordig is hij chefkok en teamleider van het team Directieservices bij de Rabobank.
Vocking laat ons de keuken zien. Hij werkte al voor de bank toen de torens zo’n vijftien jaar geleden werden gebouwd. Hij mocht destijds meedenken over de opzet van de keuken. Vijftien jaar later, lijkt hij nog altijd in zijn nopjes met het resultaat. De keuken is volgens hem luxer dan die van de meeste toprestaurants.
Gymschoenen
De 25e verdieping was in de eerste jaren na opening van het gebouw exclusief bestemd voor bijeenkomsten van de directieleden. Inmiddels mogen ook andere medewerkers er bij bijzondere gelegenheden gebruik van maken. Het past in een bredere trend waarbij de bedrijfscultuur bij de Rabobank steeds informeler is geworden. Zo laat Vocking zijn stropdas tegenwoordig thuis. De communi-
catiemedewerker verscheen op z’n eerste werkdag in pak bij de bank, vertelt hij. Tijdens ons bezoek draagt hij een trui en gymschoenen.
Wat ook is veranderd, is het thuiswerken. Toen in 2005 werd besloten de torens te bouwen, was de verwachting dat in de toekomst minder kantoorruimte nodig zou zijn. De gedachte was dat personeel steeds meer zou gaan thuiswerken. Inmiddels is deze trend bij dit bedrijf gekeerd. Met name jongeren komen graag naar kantoor. Het is voor de Rabobank reden om het kantorencomplex aan de Croeselaan opnieuw uit te breiden. De bank heeft dan ook bouwplannen aangekondigd. Op het naastgelegen parkeerterrein zullen behalve woningen ook nieuwe kantoorgebouwen verrijzen.
Koningshuis
De Rabobank ontvangt jaarlijks zo’n 22.000 gasten in de evenementen- en vergaderruimte(s) op de 25ste verdieping. Het is een finke klus voor Vocking en z’n team. Bij elk evenement moeten de juiste faciliteiten aanwezig zijn en moet worden gezorgd voor eten en drinken.
De gasten zijn divers. Het varieert van
ministers en leden van het koningshuis tot ouderen die door de Zonnebloem in het zonnetje worden gezet en komen genieten van het uitzicht. Het niveau van de keuken is hoog volgens Vocking. “We hebben hier Gault Millau niveau. Dat zit tegen Michelin-ster-niveau aan”, zegt hij.
Kustlijn
Als we rondom de toren lopen, duidt Vocking het uitzicht. “In de verte zie je de zendmast van Hilversum.” We staan stil om te kijken. “Als je goed voelt, merk je dat de toren meebeweegt met de wind.” Bij mooi weer kun je een stuk verder kijken. Je kan dan kijken tot het Eemmeer en aan de andere kant kan je de contouren van de kust zien. Almere, Harderwijk, de hoogbouw van Den Haag én Rotterdam en de Amsterdam Arena is allemaal te zien vanaf hier.” Vroeger werd de bovenste verdieping van de Rabotoren alleen gebruikt door de directie, maar tegenwoordig wordt de plek ingezet voor veel meer doeleinden. Zo komen er zelfs mensen van buiten het bedrijf. Of we ons dit keer dus écht ‘achter gesloten deuren’ hebben bevonden valt te betwijfelen. Al maakt dat de plek niet minder bijzonder. a
Tekst: Luuk Beckers / Fotogra e: Luuk Beckers en Robert Oosterbroek
SnackpanXL € 37,99
± 10 pers. 90 hapjes
30 balletjes, 30 mini-saté, 10 pittige kluifjes, 10 zoete kluifjes, 10 naturel kluifjes.
Feestpan € 43,99
± 10 pers. ± 100 hapjes
20 balletjes ketjapsaus, 20 balletjes pindasaus, 20 mini-saté indian mystery marinade, 20 mini-saté ketjapsaus, ± 300 gram kippeling, 12 kluifjes naturel.
Mini-saté/ ballenpan € 46,99
± 10 pers. 100 hapjes
25 mini-saté indian mystery marinade, 25 mini-saté ketjapsaus, 25 balletjes ketjapsaus, 25 balletjes pindasaus.
Maaltijdpan
4 soorten € 37,99
± 6-8 pers. ± 2400 gram
Bami, nasi, mihoen en Chinese bami met 6 balletjes, 6 mini-saté.
Borg elektrische Kippiepan € 15,00.
Alle pannen zijn ook in XXL variant verkrijgbaar. Inhoud x 3. Prijs x 3.
partyschotel € 12,99
Inhoud: 30 hapjes
Opwarmen: ± 2 à 3 minuten in de magnetron
anti kluif
partyschotel € 15,99
Inhoud: ± 35 hapjes
Opwarmen: ± 2 à 3 minuten in de magnetron
Kippieplank € 39,99
± 10 pers. ± 1000 gram. ± 120 hapjes.
Inclusief kartonnen plank. Direct klaar voor gebruik.
Inhoud: balletjes, mini-saté, chorizo plakjes, serrano ham, serrano roomkaas rolletjes, kipfilet roomkaas rolletjes, salami roomkaas rolletjes, salami blokjes, katenspek blokjes.
‘Het is maar goed dat de muren niet kunnen praten’
De kenmerkende glas in lood ramen en een terras dat altijd vol lijkt te zitten. De Postillon is een van de authentieke bruine cafés in Utrecht. Al honderden jaren zit op deze plek een café. Thijs en Anne zijn sinds vijf jaar de nieuwe eigenaren. Niet lang daarna sloot ook Rutger zich aan. De hoogste tijd voor DUIC om eens bij ze neer te strijken op de Gaardbrug.
De Postillon is zo’n plek waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan, maar dan op een positieve manier. Thijs en Anne hebben het café destijds wel fink verbouwd, maar hebben de sfeer en de naam behouden. Ook knapten ze een deel van de oude meubels op. “We wilden alles in ere herstellen”, zegt Anne. “Dat was ook de wens van de vorige eigenaar. Het is nog steeds een tweede huiskamer en een bruin café.” De Postillon was altijd al een klassieke bruine kroeg. Zo werd er nog lang na het rookverbod binnen gerookt en was er, tot vijf jaar geleden, nooit een pinautomaat.
Hoewel de coronaperiode een lastige tijd was om een café over te nemen, heeft Anne geen spijt van de beslissing. “Gelukkig zijn we er goed uit gekomen. Onze vaste gasten hebben ons er gigantisch doorheen gesleept. Toen we weer open mochten, ging het snel. Mensen gunden het ons om te blijven.”
“Sommige mensen komen hier al zestig jaar”, zegt Rutger. Toch hebben ze ook veel nieuwe vaste gasten erbij gekregen, onder wie steeds meer jongere mensen. “De meng-
moes wordt steeds leuker”, vindt Anne. Zowel de verschillende leeftijden als lagen van de maatschappij weten de Postillon te vinden, ziet Rutger. Verder komen de winkeliers uit de buurt na hun werk regelmatig een drankje drinken. “De meeste mensen komen lopend hiernaartoe en gaan kruipend weer naar huis”, zegt Rutger. “We zijn een buurtcafé.”
46 jaar achter de toog Anne en haar broer Thijs kochten de Postillon van Thomas Melisse. Hij overleed in 2020. Daarvoor stond Thomas stond ruim 46 jaar achter de toog: eerst als barman en vervolgens 33 jaar als eigenaar. Vijf jaar geleden, na de eerste coronalockdown, besloot hij te stoppen en zocht een opvolger. Die vond hij in Thijs en Anne. Zij komen heel hun leven al in het café. Hun vader, opa en oma waren er vaste gasten en hun ouderlijk huis stond iets verderop aan de Oudegracht.
“We hebben dus een finke geschiedenis in dit stukje van de binnenstad”, vertelde Thijs destijds aan DUIC. “Al vanaf kinds af aan
kom ik in de Postillon. Hier lag vroeger zelfs onze huissleutel en op schooldagen tussen de middag kwam ik hier lunchen.”
Nog steeds wonen ze allebei vlakbij, zegt Anne. Dat geldt ook voor Rutger. En ook hij was eerst medewerker voordat hij mede-eigenaar werd. Dat is bijna drie jaar geleden.
“Het gaat hartstikke goed”, zegt Rutger. “Ik werk inmiddels vijftien jaar in de horeca. Ik heb nooit wat anders gedaan. Het is mijn passie en mijn liefde. De ambitie om een eigen zaak te hebben was er al vrij snel.”
Voor hem is het café eveneens een bijzondere plek. Hij heeft hier namelijk zijn verloofde leren kennen. “Dat was op de eerste avond dat ik hier werkte”, vertelt hij met een grote glimlach. “Er gebeurt hier van alles”, zegt Anne. “Het is maar goed dat de muren niet kunnen praten, anders zouden ze nooit meer hun mond houden.”
Maatschappelijk werker en politieagent Beide zijn erg tevreden met hun team. “We hebben een heel fjn team”, zegt Anne. “We
zijn heel hecht. De leeftijden en achtergronden verschillen, maar we houden allemaal van horeca. De ‘vrijdagavond barman’ werkt hier al 25 jaar. Als je horeca niet leuk vindt, werkt het hier niet.” Rutger: “Het probleem met de horeca van nu is dat het voor veel mensen alleen een bijbaantje is. Bij ons vindt iedereen het leuk om dit beroep uit te oefenen.” Anne: “Het kan natuurlijk een bijbaan zijn, maar je moet er wel iets voor doen. Niet alleen maar op een schermpje kijken om bestellingen op te nemen, zonder persoonlijk contact.” Dat kan bij de Postillon niet. “We hebben heel veel vaste gasten. Zij willen het hebben over hun dag. Daar moet je oog voor hebben. Dat maakt het werk juist zo leuk. Je bent hier niet alleen barman of -vrouw, maar ook maatschappelijk werker”, grapt Anne. “En politieagent,” vult Rutger aan, “maar brandweerman, een kinderdagopvang en bejaardenzorg.” a
Tekst: Bo Steehouwer / Fotogra e: Bas van Setten
Lentebock Festival
Waar: Janskerkhof
Wanneer: 28 tot en met 30 maart
Prijs: Vanaf 5,96 euro
Tijdens Lentebock Festival Utrecht zijn er ruim 25 soorten lentebockbieren te proeven. Verschillende brouwerijen verzamelen zich weer op Janskerkhof, waaronder ook een aantal uit Utrecht. Verder zijn er eettentjes en er is (live)muziek. Op zondag is er een speciaal kinderprogramma. Het festivalterrein is op vrijdag open van 16.00 tot 0.00 uur, op zaterdag van 13.00 tot 0.00 uur en op zondag van 13.00 tot 20.00 uur.
Samen Nederlands leren en koken in de bieb
Waar: Bibliotheek Kanaleneiland
Wanneer: 2 april
Prijs: Gratis
Gezellig koken, beter Nederlands leren en mensen ontmoeten. Dat is het doel van deze activiteit in Kanaleneiland. Er worden simpele gerechten gekookt en in het Nederlands gepraat, zodat de taal op een leuke manier geoefend kan worden. En uiteraard eet je de maaltijd gezamenlijk op.
Waar: Bibliotheek Vleuterweide
Wanneer: 4 april
Prijs: 8,- euro
Iedereen mag aanschuiven bij dit pop-up diner van sociaal buurtrestaurant Resto VanHarte om buurtgenoten te ontmoeten. Resto VanHarte wil zorgen voor nieuwe ontmoetingen en tegelijkertijd eenzaamheid tegengaan. Bij ieder diner is er ook iets extra’s: een praatje, een optreden of bijvoorbeeld een quiz. Op deze avond worden buurtbewoners uitgenodigd om iets voor te dragen of op te treden.
DANSCafé.50up
Waar: Podium Oost
Wanneer: 29 maartr
Prijs: 8.50 euro
Ben je ouder dan 50 en heb je zin om te dansen? Samen, alleen, met vrienden, familie of buren. Dat kan bij dit danscafé in Podium Oost. Er staat muziek uit de jaren 70 en 80 op het programma, want er draaien oud-dj’s van discotheek Woolloomooloo (60+ en 70+). Het danscafé is een wijkinitiatief van Podium Oost, samen met Oost voor Elkaar en Sport Utrecht.
Waar: Comedyhuis
Wanneer: 1 april
Prijs: 12,95 euro
De nieuwste (1 april)grappen zijn te ontdekken bij de Open Mic van het Comedyhuis aan de Oudegracht. Bekende comedians en opkomende talenten komen hier langs om hun nieuwe materiaal te testen. Er staan meer dan zes acts op het programma. Nooit saai en altijd lachen dus, stelt het Comedyhuis.
Grounded Spring festival
Waar: Kabul à GoGo
Wanneer: 5 en 6 april
Prijs: Vanaf 15,- euro
De dagen worden langer en de blaadjes komen weer aan de bomen, schrijft Kabul à GoGo. Daarom staat er een extra lang feest op het programma. Zestien uur lang kan er gefeest en gedanst worden bij Grounded Spring in de nachtclub op de Gietijzerstraat.
Bike Film Tour
Waar: Kinepolis
Wanneer: 31 maart
Prijs: 22,- euro
Tijdens de Bike Film Tour worden er vijf korte internationale documentaires getoond. Allemaal hebben ze iets met etsen te maken. Zo leer je bijvoorbeeld atleten kennen in de aanloop naar een overwinning, maar ook hoe een ets iemand leven kan veranderen. Een van de documentaires is ‘This is my Moment’, over de eerste zwarte wielrenner die de groene trui won in de Tour de France.
Open Mic van het Comedyhuis
Pop-up diner van Resto VanHarte
UTRECHTS VERENIGINGSLEVEN
Badminton een campingsport? Dat is het allesbehalve, vinden de leden van badmintonvereniging DVS Koto-Misi in Hoograven en Kanaleneiland. Adriana Groening, Kimsang Ly en Sabine Nauta houden van de snelheid en techniek die er bij de sport komt kijken. Maar bovenal houden ze van de gezelligheid van hun vereniging, die dit jaar 60 jaar bestaat.
Dit jaar viert de club haar 60-jarige bestaan met allerlei toernooien en activiteiten. Zo organiseerden Sabine, Kimsang en Adriana al een feest in het café van de sporthal in Hoograven voor (oud-) leden, vrienden en supporters. Voor die gelegenheid trok Adriana een levensgroot shuttle-pak aan. Het pak mocht ze lenen van Badminton Nederland, de organisatie van het NK en het jaarlijkse Yonex Dutch Open. Daar is de shuttle altijd de mascotte.
“De vereniging begon ooit als een vriendenclubje”, zegt Kimsang. “En van het een kwam het ander.” Sabine: “Mensen zijn betrokken bij de club. Dat is heel leuk om te zien.” Adriana: “De vereniging kan alleen maar draaien door vrijwilligers.”
Wist je trouwens dat badminton de snel-
ste racketsport ter wereld is? Een shuttle kan een snelheid van ruim 400 kilometer per uur halen. Ter vergelijking: een tennisbal ruim 250 kilometer per uur. En ja, dan hebben we het natuurlijk wel over de slagen van professionele spelers.
Van 4 jaar tot senior In Hoograven is er op deze maandagavond zowel training voor recreanten als competitiespelers in de sporthal. Die eerste groep staat onder leiding van Wim en Paul, beide al tientallen jaren lid. “Ze hebben hart voor de club”, zegt Adriana. De competitiespelers aan de andere kant van de zaal worden getraind door een betaalde trainer. “Hij is een professional”, zegt Kimsang. Wie competitietraining volgt, betaalt daar dan ook wat meer voor.
In de rubriek Utrechts Verenigingsleven maken we kennis met een van de vele verenigingen uit de stad. Utrecht heeft verenigingen in allerlei soorten en maten, de hoogste tijd om die te leren kennen.
Na de training zijn de velden vrij om wedstrijdjes op te spelen. Iedereen die wil, kan daarbij aansluiten. De vereniging heeft ruim 200 leden. De leeftijden variëren van 4 jaar tot senioren. Alle niveaus zijn welkom. Een hechte sportclub maak je met elkaar, vinden ze.
Geluksgevoel
Geïnteresseerden mogen twee keer gratis meetrainen. Zo begon het een paar jaar geleden ook voor Adriana en Kimsang. Beide voelden direct een klik met de sport. “Ik voelde me daarna echt gelukkig”, zegt Adriana. “Hiervoor gaf ik jarenlang duikles in Thailand. Ik had niet verwacht dat ik datzelfde geluksgevoel ooit weer zou voelen bij een sport.”
Kimsang: “Ik had van tevoren geen goed
beeld van wat badminton precies inhoudt. Tijdens de eerste proefles was ik direct verliefd op de sport. Sindsdien ben ik verslaafd. Ik leer elke dag meer. Het is meer dan heen en weer slaan. Het is een tactisch en strategisch spel waar heel veel technieken in zitten.” Sabine: “Het is een fysieke en uitdagende sport. Veel mensen vinden het uiteindelijk vermoeiender dan ze van tevoren dachten.” Sabine is sinds dat ze acht was op de badmintonvelden te vinden. Tijdens haar studie in een andere stad even niet meer, maar toen ze terug naar Utrecht verhuisde was de keuze snel gemaakt. “Ik liep drie jaar geleden de zaal in en kende driekwart van de mensen nog. Het was meteen weer gezellig en leuk.” a
(24-40 uur)
En heb jij: Talent voor planningen maken en overzicht houden Altijd de touwtjes in handen Minimaal twee jaar werkervaring
Dan zoeken wij jou! Wij willen ons team van strategen, ontwerpers en projectmanagers graag versterken met een projectmanager. Je komt te werken voor mooie opdrachtgevers in het publieke en maatschappelijke domein en op een inspirerende locatie op loopafstand van het centrum van Utrecht.
Wat je gaat doen? Je bent het eerste aanspreekpunt voor opdrachtgevers en houdt overzicht op allerlei projecten. Je stemt af met klanten, maakt planningen, begrotingen en offertes, en neemt de lead in besprekingen. Ook brief je collega’s (en soms externen) en houd je de deadlines in de gaten.
Kijk op ddk.nl of scan de QR-code voor de vacature
Tekst & fotografe: Bo Steehouwer
Sara betaalde de gemeentebelasting, maar kreeg het terug.
Maak
er ook gebruik van !
Heb je de gemeentebelasting betaald? Maar heb je een laag inkomen? Dan heb je misschien recht op kwijtschelding. Dan hoef je deze belasting niet te betalen.
Vraag kwijtschelding aan bij de BghU
Lees de voorwaarden en vraag kwijtschelding aan via bghu.nl/kwijtschelding
Krijg hulp bij jouw aanvraag
• Ga naar jouw buurteam. Vind jouw buurteam via buurteamsutrecht.nl
• Ga naar de Geldzaak op Steenweg 20. Of bel of whatsapp naar de Geldzaak via 030 – 236 17 66
• Ga naar het loket van BghU op de 2e verdieping van het Stadskantoor, Stadsplateau 1. Open op werkdagen tussen 9.00 en 13.00 uur.
Veel Utrechters hebben recht op geld en hulp van de gemeente. Kijk op utrecht.nl/rondkomen en ontdek waar jij recht op hebt.
utrecht.nl/ rondkomen
SFEERVOL VERGADEREN OP DE CAMPING
AL VANAF € 100,PER DAGDEEL
• 4 vergaderruimtes, van 2 tot 60 personen
• Op een unieke locatie in Utrechts nieuwste hotspot Rotsoord
• Altijd goed bereikbaar met trein, bus, boot, ets of auto
• Flexibele catering, van drankjes tot diners
• Volledig gefaciliteerd met o.a. led-scherm, supersnelle WiFi en whiteboard
• Standaard gratis zwarte ko e, thee en water
• Mooi uitzicht op de Vaartsche Rijn
• 365 dagen per jaar, ook in de avond
DIRECT RESERVEREN?
Dat kan eenvoudig online met het contactformulier op onze website of mail je wensen naar vergaderen@ganspoort.nl
Liever bellen/appen?
Pierre is te bereiken via 06-14415656
Kijk voor een indruk van alle zalen en mogelijkheden op
WWW.CAMPINGGANSPOORT.NL
OP PAD MET OUD-UTRECHT
Een wandeling over de begraafplaats Soestbergen
Tot halverwege de 18e eeuw werden de overledenen in Utrecht binnen en rondom de kerken begraven. De meeste bijzettingen vonden plaats in en rond de vier parochiekerken: de Buur-, Jacobi-, Nicolaas- en Geertekerk. In de tweede helft van de 18e eeuw kwamen vooral van de zijde van artsen en predikanten steeds meer hygiënische en ethische bezwaren tegen het begraven in de kerk. De kerken en kerkhoven raakten overvol. Uit ruimtegebrek werden de lijken in vier en zelfs vijf lagen boven elkaar gelegd. Klachten over 'stinkende dampen en vuile uitwasemingen van lijken', verzakkende zerken, niet meer af te sluiten grafkelders en het onzorgvuldig begraven van de doden op kerkhoven zorgden voor steeds meer protesten.
Nieuwe voorschriften
In 1825 werd bij Koninklijk Besluit het begraven in kerken en binnen de bebouwde kom verboden. Dit betekende dat de gemeente Utrecht op zoek moest naar een geschikt terrein dat met het oog op het grondwater voldoende hooggelegen was, uit een stevige grondsoort bestond en bovendien goed bereikbaar was. Het enige geschikte terrein leek het gebied ten zuidoosten van de stad te zijn, dat buiten de Tolsteegpoort tussen de Houtense weg en de Vaartse Rijn lag. De eigenaars van het land maakten van de situatie gebruik en vroegen een zeer hoge prijs voor de grond. Uiteindelijk werd de koopakte pas op 23 januari 1829 bij notaris Jan Hendrik
Grootveld gepasseerd. In datzelfde jaar kocht de gemeente ook het aangrenzende landgoed Soestbergen. De Nederlandse architect en ontwerper van tuinen, Jan David Zocher jr. (1791-1870), die in 1829-1830 eveneens de opdracht had de Utrechtse singels aan te leggen, kreeg de opdracht van de gemeente om de begraafplaats te ontwerpen. Er vonden geen officiële plechtigheden plaats bij de opening van begraafplaats Soestbergen. Dat had deels te maken met de haast rond het tijdig inrichten van de begraafplaats en de angst van het stadsbestuur voor ongeregeldheden bij een te grote publieke belangstelling. Op 17 mei 1830 werd het eerste lijk, van Antje de Klerk, ter aarde besteld. Antje de Klerk kwam in een armengraf in vak 2.
Notabelen en armen
Als we de monumentale ingang van de begraafplaats betreden, is de eerste indruk er een van een park met slingerpaden, bomen en struiken. Verder lopend worden we geconfronteerd met de zogenoemde rotonde: een cirkelvormige, in twee lagen trapsgewijs oplopende heuvel, die het middelpunt van de begraafplaats vormt en die ook wel de 'Taart van Zocher' of de ‘Ring van Zocher’ wordt genoemd. Het monument is opgebouwd uit twee bakstenen ringmuren, waarachter zich grafkelders bevinden. Hier liggen de Utrechtse notabelen uit de 19e eeuw begraven. Zij hadden de grafruimten ter compensatie van het sluiten van de familiegraven in de kerken van gemeentewege aangeboden gekregen. In
Wil je lid worden van Oud-Utrecht? Kijk dan op oud-utrecht.nl/ lid-worden
De historische vereniging Oud-Utrecht maakt voor DUIC wandelingen door de stad, op zoek naar bijzonder erfgoed. Deze keer een wandeling over Soestbergen, de eerste algemene begraafplaats aan de Gansstraat in Utrecht die sinds 2001 een rijksmonument is.
Tekst: Mario Gibbels / Fotografe: Het Utrechts Archief
het midden van de rotonde bevindt zich een open ronde put 'tot bergplaats van beenderen', die overigens nooit is gebruikt.
Voor de burger-, armen-, en gildengraven was er, afgeschermd en aan het zicht onttrokken door donkere sparren aan de oostkant van de begraafplaats, een speciaal gedeelte gereserveerd. Zo leerde de dood zelfs op de begraafplaats nog de ongelijkheid des levens.
In 1838 volgde nog de aanbesteding van een brug en een toegangshek volgens een ontwerp van Zocher. Het gaat om een gietijzeren hek met omgekeerde rouwfakkels en zware neicisoclasstische kolommen met Bijbelteksten. Op de linker pijler staat 'De dagen des menschen zijn als het gras, gelijk eene bloeme des veldes, alzoo bloeit hij'. Op de rechter pijler staat 'God zal degenen die zijn ontslapen in Jezus weder brengen met hem'.
Wandelpark
Kijken we naar de enige bewaard gebleven plattegrond uit 1844, die mogelijk deels door Zocher zelf is getekend, dan zien we de slingerpaden en boomgroepen die zo kenmerkend zijn voor de Engelse landschapsstijl. Zocher koos voor de begraafplaats de Engelse stijl omdat die volgens hem het meest geëigend was om samen met de graven, een stemming van melancholie en contemplatie op te roepen. Zocher bleek uitermate goed op de hoogte geweest te zijn van hoe er in het buitenland, en met name in Duitsland en Frankrijk, over het aanleggen van begraaf-
plaatsen gedacht en geschreven werd. Begraafplaatsen werden tot de melancholische soort van tuinen gerekend. Beplanting met donker geboomte als sparren en cipressen, treurgeboomte als wilgen en berken, verhoogt de atmosfeer van droefheid. Alleen of in groepen geplant, vermengd met welriekende planten, moeten de bomen samen met de grafmonumenten en hun inscripties een schilderachtig geheel vormen, dat niets afschrikwekkends heeft, maar juist de bezoeker noodt tot overpeinzing over deze plaats 'waar de dood zelf de wijsheid des levens leert'. De begraafplaats was al vanaf het begin als wandelpark bedoeld. De opzichter moest bezoekers en wandelaars toegang verschaffen tegen betaling van een entreeprijs van 25 cent, waarna hij het toegangshek opende. Dat de begraafplaats zich in grote bezoekersaantallen kon verheugen, blijkt wel uit een verordening uit 1870 om het toezicht op de begraafplaats vanwege het vele zondagse bezoek te verscherpen. Tegenwoordig hoef je geen entreeprijs meer te betalen om de begraafplaats te bezoeken.
Tijdens een wandeling over Soestbergen kun je graven van talloze bijzondere Utrechters zien, zoals van architect Gerrit Rietveld, schilders Joop Moesman en Dolf Zwerver, maar ook schrijvers als Nicolaas Beets en W.G. van de Hulst, de oprichter van het KNMI Buijs Ballot en kunstenares Dirkje Kuik. a
Gezicht op de grafheuvel
Plattegrond van de begraafplaats Soestbergen uit 1844
Gezicht op begraafplaats Soestbergen
#trending
Man, man, man, de podcast gaat live podcast opnemen in Ziggo Dome
De heren van ‘Man man man, de podcast’, maakten deze week bekend de Ziggo Dome te betreden. Bas Louissen, Chris Bergström en Domien Verschuuren zijn er niet als gast, maar beklimmen op 7 december het podium voor een live podcast. Naar eigen zeggen is het de eerste keer dat een Nederlandse podcast live in deze grote concertzaal wordt opgenomen.
Het drietal van Man man man, de podcast, bespreekt wekelijks tal van onderwerpen: alledaagse dingen, het leven maar ook elkaar.
Dat deze podcast aanslaat, is een understatement: de podcast heeft inmiddels al meer dan 48 miljoen streams en in zeven jaar tijd ruim 650 duizend unieke luisteraars verzameld. Daarnaast zorgen fragmenten van de podcastafeveringen op sociale media voor honderdduizenden views.
Voor de invulling van de opname in de Ziggo Dome worden ook verschillende (muzikale) gasten uitgenodigd om aan te schuiven bij de mannen. Zelf hebben ze het over ‘een unieke show waarbij je het drietal ziet en hoort zoals
Museumstuk: Het Utrechtse Schip
Voor dit object hoeft men niet diep in de collectie van het Centraal Museum te duiken. Het behoort al vele jaren tot de vaste collectie, met zelfs een eigen ruimte in het museum. Het Utrechtse Schip is een zeer bijzonder archeologisch object. Dit middeleeuwse schip werd in 1930 ontdekt bij opgravingen aan de Van Hoornkade, in een oude bedding van de Vecht. Het houten schip is bijna 18 meter lang, en bijna 4 meter breed. Uit onderzoek is duidelijk geworden dat het hout stamt van rond het jaar 1000. Vermoedelijk is het schip gebruikt voor handel over de Rijn met Duitsland.
De directeur van het Centraal Museum liet de restanten van het schip naar de kelder van het museum overbrengen. Daar werden de stukken geconserveerd en weer in elkaar gezet. In deze kelder is het scheepswrak sinds 1936 voor het publiek te zien. In deze ruimte hangt ook een kenmerkende geur, dat komt van het conserveringsmiddel dat is gebruikt voor het schip.
In Utrecht zijn veel schepen gevonden uit verschillende tijdsperioden, omdat er veel handel was via de Rijn en de Vecht. In Utrecht werd in 2003 overigens nog een veel ouder schip gevonden, die kreeg de naam De Meern 1. Dit schip stamt ergens uit de eerste eeuwen van onze jaartelling. Ook dit schip is te bewonderden. Niet in het Centraal Museum, maar in Museum Hoge Woerd. a
zijn bijzondere of juist hele gewone stukken te zien, die in handen zijn van Utrechtse musea
je nog niet eerder hoorde’. Kaarten voor het evenement zijn te koop vanaf 28 maart om 10:00 uur en kosten 35 euro.
Ruim 100.000 mensen volgen de podcast op Spotify, 53.000 op Instagram en 68.000 op Podimo. Op dat laatste podcast- en luisterboeken platform staat Man man man in de top 3. Daarnaast waren ze ook regelmatig te vinden in de Nederlandse podcast top 10.
Verder sleepte het trio al meerdere prijzen in de wacht. Zo wonnen ze de Dutch Podcast Award, de Online Radio Award ‘Beste Podcast’, Marconi Online Award en de Marconi Gouden Podcast-award. a
Goed nieuws: Nieuw leerwerktraject pakt personeelstekort in de zorg aan
In onze stad is begin deze maand een nieuw leerwerktraject gestart om te zorgen voor meer personeel in de zorg. Proeftuin Zorg helpt werkzoekenden zonder diploma of met een achterstand in de Nederlandse taal om de stap naar een baan in de zorg te zetten.
Met het certifcaat kunnen de deelnemers na het traject meteen aan de slag als medewerker in de zorg. De opleiding combineert leren en werken en bestaat uit een praktijkstage en opleiding, allebei twee dagen in de week. “Wie het traject afrondt, kan blijven werken op de stageplek en krijgt daar een jaarcontract aangeboden”, schrijft de gemeente.
De eerste groep deelnemers volgt bijna vier maanden lang een praktijkgerichte opleiding, lopen stage en werken aan ook aan andere
vaardigheden. Deelnemers volgen niet alleen zorgvakken, maar leren ook over werknemersvaardigheden en taal en rekenen.
Het is een initiatief van veertien gemeenten in de regio. Ook MBO Utrecht, ROC Midden-Nederland, NCB Opleidingen, UWV en zorgaanbieders Warande, Silverrein, Dunya Kraamzorg en Lister doen mee.
“Iedereen moet de kans krijgen om betekenisvol mee te doen en rond te komen”, vindt wethouder Linda Voortman. “Proeftuin Zorg helpt drempels te verlagen, zodat Utrechters zonder een diploma of met een taalachterstand de stap kunnen zetten naar een baan in de zorg. Zo bieden we kansen en versterken we een sector die hard nieuwe mensen nodig heeft.” a
In deze rubriek komen allerlei populaire
Foto: Elvin Boer
ZOEKPLAAT
Zoek de zeven verschillen
OPLOSSING ZOEK DE VERSCHILLEN LOCATIE
Een onvergetelijke dag: FC Utrecht bezoekt jonge patiënten
Dinsdagmiddag was een bijzondere dag voor de kinderen in het Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ) en het Prinses Máxima Centrum. Een groot deel van de FC Utrecht-selectie, zowel mannen als vrouwen, bracht een hartverwarmend bezoek aan de jonge patiënten, wat zorgde voor vele blije gezichten en onvergetelijke momenten. Tekst en fotogra e: Marit van Lieshout en Dirk Steenaart
Rond 14.15 uur arriveerde de spelersbus bij het Prinses Máxima Centrum. Spelers, speelsters en een aantal kinderen uit het ziekenhuis stapten vol enthousiasme uit, waarna hoofdtrainer Ron Jans iedereen hartelijk begroette. De groep werd vervolgens verdeeld: de ene helft bracht een bezoek aan het WKZ, terwijl de andere helft in het Prinses Máxima Centrum bleef. Bij de ingang van het WKZ stonden kinderen vol spanning te wachten om hun favoriete voetballers te ontmoeten.
Voor een van de jonge patiënten werd het een dag om nooit te vergeten. “Ik heb nog nooit een handtekening gehad van een voetballer. Nu heb ik er eindelijk veel!” vertelde de jongen enthousiast aan DUIC.
Ook FC Utrecht-middenvelder Jens Toornstra was onder de indruk van het be-
zoek. “We waren net beneden in de gang waar we leuke activiteiten deden. Dat gaf zoveel energie, zowel aan ons als aan de kinderen. Nu staan we op een afdeling waar kinderen zelf niet naar ons toe kunnen komen. Dat is confronterend, zeker als je zelf kinderen hebt.” Toornstra ervoer een mix van emoties: “Het houdt je met beide benen op de grond en maakt je dankbaar voor je eigen gezondheid en de mensen om je heen.”
Terwijl de selecties langs de kamers gingen, werd het voor de spelers nog duidelijker hoe belangrijk een dag als deze is. “Voor de kinderen is dit enorm waardevol. Een ziekenhuis is geen vrolijke omgeving, maar met dit soort bezoeken geef je ze toch een zorgeloze middag”, aldus Toornstra.
Hij sloot de dag af met een positieve noot: “Ik hoopte vooral dat de kinderen even zor-
geloos konden genieten. De energie die we terugkregen, liet zien dat dat is gelukt. Zowel de spelers als de speelsters deden hun best om er een speciale dag van te maken.”
De impact van dit bezoek reikte verder dan alleen de handtekeningen en de foto’s; het gaf de kinderen een moment van vreugde en afeiding in een moeilijke tijd. Dankzij FC Utrecht en het WKZ werd het een middag om nooit te vergeten. “De tijd gaat al best wel snel als je het leuk hebt”, aldus één van de patiënten.
Onvergetelijk moment
Een van de kinderen die al een paar dagen in het ziekenhuis ligt, was vandaag even beneden om de spelers van FC Utrecht van dichtbij te bewonderen. Met een glimlach op zijn gezicht vertelt hij: “Ik vind deze spelers heel
erg leuk! Ik ken ze eigenlijk niet, maar omdat het voetbalspelers zijn, vind ik ze al gelijk heel leuk.”
Die mening werd door veel andere kinderen gedeeld. Voor hen was deze middag een en al blijheid en afeiding, een kans om even te ontsnappen aan de ziekenhuisomgeving. Voor sommige kinderen, die te zwak of te ziek waren om uit bed te komen, was het extra speciaal dat de spelers en de coach bij hen langskwamen.
Zo’n bezoek betekent meer dan alleen een handtekening of een foto. Het is een moment van gezelligheid, blijdschap en unieke momenten in een moeilijke tijd. “De tijd gaat al best wel snel als je het leuk hebt”, sluit een kind zijn gesprek af met coach Ron Jans. a
