Een tram in een tunnel, op een verdiept spoor of over een viaduct? En in Nieuwegein een nieuwe brug of nieuw spoor? Hoe denk jij daarover?
Het zijn mogelijkheden voor de Merwedelijn; een toekomstige extra tramverbinding tussen Utrecht en Nieuwegein. De Merwedelijn kan snel en veel reizigers vervoeren. Dat is nodig als de komende 20 jaar veel nieuwe woningen en bedrijven gebouwd worden.
De toekomst lijkt misschien nog ver weg, maar je kunt nu al je mening geven of je vragen stellen over de Merwedelijn tijdens de inloopavonden.
Digitale vragenlijst
Vind je het makkelijker om digitaal je mening te geven?
Vul dan de vragenlijst in op Denk Mee: denkmee.utrecht.nl of scan de QR-code hiernaast.
Meer informatie?
In het onderzoeksprogramma U Ned werken Rijk, provincie en gemeenten rond Utrecht samen aan maatregelen op het gebied van wonen, werken en leefbaarheid. Ga voor meer informatie naar de website www.programma-uned.nl
Inloopavond Merwedelijn
Aanmelden is niet nodig
Utrecht
Datum: dinsdag 15 april
Tijd: 19.00 - 20.30 uur
Locatie: Kanaal30, Kanaalweg 30
Nieuwegein
Datum: woensdag 16 april
Tijd: 18.30 - 20.30 uur
Locatie: Green Village, Blokhoeve 7
Utrecht
Datum: donderdag 17 april
Tijd: 18.30 - 20.30 uur
Locatie: Krachtstation, Amerikalaan 199
Deze zomer beschikbaar
Oplevering Q2 2025
Huurwoningen voor senioren 65+
Wil jij comfortabel en zorgeloos wonen, nu én in de toekomst? De levensloopbestendige appartementen in Benelux901 zijn volledig gelijkvloers en hebben een fjne loggia.
• 2-kamerapp. ca. 61 m² | € 1.015 p.m. excl. servicekosten
• 3-kamerapp. ca. 70 m² | € 1.098 p.m. excl. servicekosten
Alles binnen handbereik!
• Dichtbij winkelcentrum Nova (Jumbo, AH, Lidl en HEMA)
• Park Transwijk om de hoek
• Binnenstad op 10 minuten fetsen
Interesse?
Bekijk het beschikbare aanbod in de woningzoeker en selecteer de flter ‘seniorenappartementen 65+’ om direct te zien welke woningen beschikbaar zijn.
Utrecht is constant in beweging. Er wordt gebouwd en gesloopt. Hierdoor ziet de stad er op sommige plekken heel anders uit dan vroeger, terwijl andere straten en pleinen juist al decennia hetzelfde blijven. In deze rubriek laten we dat zien.
Ga naar DUIC.nl voor meer oude en nieuwe foto’s van de stad.
Bas van Setten, Bo Steehouwer, Emily Hengeveld, Kamiel Visser en Robert Oosterbroek
DUIC IN BEELD
Wellicht loopt hier al een toekomstige voetballer rond, van het kaliber Wesley Sneijder, op het Wesley Sneijder Sportpark. Wat in ieder geval zeker is: er gaat weer gevoetbald worden op de velden in de volkswijk Ondiep. Lange tijd rolde daar geen bal. Vorig jaar werd de stekker uit DHSC getrokken; fnancieel stond de club er niet al te rooskleurig voor. Nu is er een plan
voor een nieuwe vereniging. VV Ondiep Vooruit trapte vorige week af met een minitoernooi voor de naastgelegen basisschool. De vijf initiatiefnemers van de nieuwe vereniging — Bas Bos, Lisa Snooy, Stef Haarler, Lucas Teunissen en Karen Friele — delen, ondanks hun verschillende achtergronden, een gezamenlijke passie: zelf voetballen en anderen laten voetballen.
Tekst en fotogra e: Robert Oosterbroek
Meet and Greet
Fokus Utrecht
Wil j ervoor zorgen dat onze cliënten, ondanks hun fysieke beperking, zelfstandig en vr kunnen leven? Dan is de functie ADL-assistent b Fokus iets voor jou! Kom je kennis maken met Fokus Utrecht op 17 april?
Wanneer: donderdag 17 april
Waar: Gerrit Rietveldhof 61, 3583 EV Utrecht
T d: 13:30 - 15:30 uur
Ga naar werkenb fokus.nl of scan de code voor meer informatie.
JAAP TONNON WON DE UTRECHTSE VRIJWILLIGERSTROFEE
‘Vrijwilligerswerk houdt je scherp’
Burenruzies bemiddelen, nanciële ondersteuning geven bij belastingen en schuldentrajecten, patiëntenvervoer in het St. Antoniusziekenhuis en materiaalbehoud in het Spoorwegmuseum. Het zijn enkele voorbeelden van het vrijwilligerswerk van Jaap Tonnon, maar nog lang niet alles. Hij won dan ook niet voor niets eind vorig jaar de Utrechtse vrijwilligerstrofee het Gouden Konijn.
Tekst en fotogra e: Bo Steehouwer
Volgens de jury is er bij Jaap sprake van “oprechte bescheidenheid”. Ze waarderen ook zijn “enorme toewijding”. Hij is nu elf jaar met pensioen, maar verveelt zich door zijn vrijwilligerswerk bij onder meer U Centraal allesbehalve.
Iedere week helpt hij tijdens verschillende spreekuren mensen met hun nanciën, belastingaangiften of moeilijk brieven. Luchtigheid en humor vindt hij daarbij altijd belangrijk. “Bij zo’n spreekuur is het belangrijk dat iemand mij vertrouwt.”
‘De handen schudden’
“Ik stopte met werken en wist dat ik vrijwilligerswerk wilde doen. Daar moesten wel twee aspecten in zitten: nanciën en het voeren van gesprekken.” Zo helpt hij met de Buurtteams ook bij buurtbemiddeling.
“Als een bemiddeling gelukt is, en mensen schudden elkaar de hand, zeggen we tegen elkaar: daar doen we het voor.”
Een van de momenten die hem is bijgebleven, is een melding over onenigheid tussen een studentenhuis en de rest van de buurt. “Ik vroeg me af hoe zij ooit tot elkaar zouden komen. Uiteindelijk is dat heel soepel verlopen. De studenten waren bereid om de buurt tegemoet te komen. Het viel alles mee. Dat vond ik heel bijzonder. Dat had ik van tevoren niet verwacht.”
Volgens de jury van de Utrechtse Vrijwilligerstrofee bouwt Jaap bruggen “en biedt ondersteuning op momenten dat het hard nodig is. Hij laat zien hoe vrijwilligerswerk niet alleen anderen helpt, maar hoe het hem zelf ook vreugde en zingeving brengt.” Daar is Jaap het mee eens. “Vrijwilligers werk is leuk om te doen. Het houdt je scherp, maakt je nuttig en geeft voldoening.” a
Utrecht 80 jaar vrij, Bevrijdingsviering à la toen
Inschrijving Thema-Vertelkramen met Vrijheidsbrunch open
Voor 5 mei organiseert Stchtng Vlam, in samenwerking met diverse inwoners en groepen, een klassieke viering rond en in het stadhuis.
9.30-10.45 Intocht van de Berekuil naar het Stadhuisplein pelotons authenteke jeeps en motoren, begeleid door de Boogie Band en op het Stadhuisplein expo van deel voertuigen en muziek.
10.45 Bordes Stadhuis Verwelkoming met Vertellingen net als toen door de burgemeester, door ooggetuige en speciale nazaten.
9.30-14.00 Stadhuisbrug Feestelijke Infomarkt met doedelzak-duo, foto-expo’s, infostands met bankjes, 11.15 Kramen met thema-vertelling & brunch (aangeboden, inschrijven). Stadhuis: Doorlopend flm met (bewegende) beelden van die dagen, 11.45 Lezing ’75 jaar Europa’, 12.30 Verslag door en van ooggetuigen.
Voor alle vierders, oud en jong, met familie in die tjd hier of elders. Als eregasten: ooggetuigen (80+) en vrijheidskinderen. Vlam wenst iedereen vast een goede Bevrijdingsdag.
Meer info en inschrijving: www.stchtngvlam.nl
In Utrecht zijn bijna 150.000 vrijwilligers actief, blijkt uit cijfers van de gemeente. Dat is ongeveer 40 procent van alle inwoners. In deze rubriek spreekt DUIC mensen over hun vrijwilligerswerk in de stad.
Zoektocht gestart naar nieuwe locatie voor L’Oiseau Bleu: ‘Bij voorkeur weer in Utrecht’
L’Oiseau Bleu hangt al meer dan zestig jaar in de Ariane de Ranitz-school aan de Blauwe-Vogelweg, maar omdat het pand tegen de vlakte gaat wordt een nieuw onderkomen gezocht voor het kunstwerk. Bij voorkeur blijft het natuursteenmozaïek, dat in de jaren 60 door de Utrechter Gerrit van ’t Net werd gemaakt, in de stad. Of dat ook gaat lukken is nog maar de vraag, want er moet wel een geschikte locatie gevonden worden voor het acht meter lange werk.
Tekst & fotogra e: Bas van Setten
De Werkgroep Monumentale Kunst van de erfgoedvereniging Bond Heemschut heeft het op zich genomen een nieuwe bestemming voor het kunstwerk te vinden. Eerder deed de werkgroep dat ook al voor onder meer de Drie-eenheid van kunstenaar en predikant Piet Kok. Dit mozaïek hing lange tijd in de L.W.C. Keucheniusschool in Overvecht, maar belandde na de sloop van het gebouw in het gemeentelijk depot. Vorig jaar heeft dit werk een tweede leven gekregen in de Nicolaïkerk. Net als de Drie-eenheid stamt ook L’Oiseau Bleu uit de wederopbouwperiode. In die tijd moest een klein percentage van de totale bouwsom bij projecten aan kunst worden uitgegeven, en veel gebouwen uit die periode, waaronder scholen, ziekenhuizen en overheidsgebouwen, bevatten dan ook glas-in-loodramen, muurschilderingen, wandtapijten, mozaïeken of andere kunstwerken die in het pand geïntegreerd zijn.
“De regeling is tot stand gekomen na een jarenlange strijd door beeldend kunstenaars”, zegt Norman Vervat van de werkgroep. “Naast inkomsten is er ook een sterk idealistisch motief: hedendaagse kunst in de leef- en werkomgeving van mensen brengen zodat zij op een natuurlijke manier in aanraking kwamen met kunst waardoor het welzijn zou worden verhoogd.” In het depot van de gemeente Utrecht liggen allerlei kunstwerken uit de wederopbouw, waaronder het tegeltableau dat aan het Gerrit Rietveld College hing en het werk van Jan Bons dat ooit aan de gevel van de Dixons aan het Vredenburgplein te zien was. Het is de bedoeling dat L’Oiseau Bleu niet in dit depot terechtkomt.
Tweede leven Het mozaïek is acht meter lang en op het hoogste punt
bijna drie meter hoog, en het hangt in de entreehal van de school. Het pand gaat echter volgend jaar tegen de vlakte en de Ariane de Ranitz ziet geen mogelijkheid om het kunstwerk te behouden. De werkgroep heeft daarom in overleg met de school en plan gemaakt om het kunstwerk zó te verwijderen dat het een tweede leven kan krijgen. Er is alleen een probleem: er moet nog een nieuwe plek gevonden worden.
Mensen of organisaties met concrete voorstellen kunnen contact opnemen met de Werkgroep Monumentale Kunst van de erfgoedvereniging Bond Heemschut. “Belangrijk is wel dat het werk voor een langere periode op de gekozen locatie kan blijven hangen. Bij voorkeur wordt het werk binnen of op een beschutte locatie geplaatst”, aldus Norman. Ook heeft het de voorkeur dat de nieuwe plek in Utrecht is. Daarnaast wordt ook gezocht naar fnanciers. Het loszagen, transporteren en opnieuw monteren van het mozaïek kost namelijk geld. “Voor de fnanciering behoort fondsenwerving tot de mogelijkheden.”
Sprookje
L’Oiseau Bleu is gebaseerd op het sprookje met dezelfde titel van de beroemde Vlaamse schrijver Maurice Maeterlinck (1862-1949). Gerrit van ‘t Net (1910-1971) woont vanaf 1922 in Utrecht. Hij staat volgens Norman bekend als een surrealistisch kunstenaar. Zijn schilde-
rijen en tekeningen zijn te vinden in de collecties van onder andere het Centraal Museum in Utrecht, het Museum Arnhem en het Rijksmuseum in Amsterdam. Van ‘t Net heeft na de oorlog enkele monumentale werken gemaakt. L’Oiseau Bleu is het enige werk hiervan dat in Utrecht hangt.
“Gerrit van ‘t Net is één van de weinige kunstenaars die natuursteenmozaïeken maakt. Het zijn werken die opvallen door hun kostbare maar ook zeer subtiele kleur- en materiaalgebruik. Van ‘t Net werkt als een schilder met natuursteen. Veelal meer geabstraheerde, expressieve vormen worden gecombineerd met fguratieve elementen in een andere kleur natuursteen.”
De toekomst van L’Oiseau Bleu hangt dus af van de bereidheid en inzet van betrokkenen om een geschikte nieuwe locatie te vinden. Het zou mooi zijn als dit mozaïek, dat al meer dan zestig jaar deel uitmaakt van het Utrechtse erfgoed, dat ook in de toekomst blijft doen. Of dat in een school, kerk, of ander gebouw zal zijn, blijft voorlopig de vraag.
Mensen die een voorstel voor een locatie hebben kunnen dat doorgeven via WMK@heemschut.nl. a
Mozaïek ‘Drie-eenheid’ van kunstenaar en predikant Piet Kok in de Nicolaïkerk.
ACHTER GESLOTEN DEUREN
Afscheid nemen in aula Domplein of De Neude
Steeds meer overledenen worden gecremeerd in Nederland. Volgens de landelijke vereniging van crematoria werd in 1914 slechts één crematie uitgevoerd. In 1950 koos 2 procent van de Nederlanders voor de methode, in 1985 was dat 40 procent. Vorig jaar is dit percentage opgelopen tot 68,5 procent. De meeste Utrechters hebben dan ook wel eens een crematie bijgewoond. Achter de schermen kom je er als bezoeker echter niet zo snel. Het was voor DUIC reden om langs te gaan bij crematorium en uitvaartcentrum Domstede in het Utrechtse Terwijde.
We lopen onder het viaduct door naast The Wall. De mooi aangelegde tuin van Domstede ligt er direct aan de linkerkant van de weg. Het moderne gebouw op het terrein oogt stijlvol. Het heeft grote glaswanden en organische vormen. De bordjes wijzen de weg naar het kantoor waar we ons melden. Al snel komen locatiemanager Elisa De Marco en Melanie Kemp-Slootweg, senior medewerker de trap af. De twee dames zullen ons vandaag rondleiden. Ze komen kordaat, keurig en respectvol over en weten duidelijk waar ze mee bezig zijn. Als we vragen hoe ze zorgdragen voor de lijken antwoorden ze: “We spreken bij Domstede liever van overledenen, niet over lijken”. Het pand van Domstede is ruim, de sfeer sereen en er is veel licht. De namen van de ruimtes verwijzen naar de stad. Net als een oud ornament van de Dom dat tijdens de recente restauratie is vervangen.
Verscheidenheid
We praten met Elisa en Melanie in de mementoruimte: de ruimte waar mensen de as komen ophalen en waar ze herinneringsproducten kunnen kopen. De askettingen en urnen in allerlei soorten en maten staan opgesteld in een grote kastenwand.
Waarom cremeren steeds populairder wordt, weten de dames niet. “Wellicht heeft het met de ontkerkelijking te maken. In Christelijke kring was het gebruikelijk om voor een begrafenis te kiezen. Tegenwoordig zien we dat cremeren in alle lagen van de samenleving gangbaar is. Meestal kiezen mensen met een Islamitische of Joodse achtergrond niet voor een crematie”, legt Elisa uit.
Domstede biedt een waaier aan mogelijkheden om zo goed mogelijk aan te sluiten bij de verscheidenheid aan mensen die gebruikmaken van hun diensten. Zo is er kamer ‘De Neude’, een ruimte voor crematies in kleine kring. “Maar mensen kunnen ook kiezen voor een groot afscheid met veel mensen en een uitgebreide catering. Dan loopt de prijs op. Een gemiddelde crematie kost zo’n 8.000 euro, maar het kan ook goedkoper”, vertelt Elisa.
Soms zijn er echt bijzondere uitvaarten. Elisa: “Zo was er een keer een militaire uitvaart. Er waren mariniers die de kist geschouderd naar binnen droegen. Tijdens de ceremonie werd de vlag op een rituele manier opgevouwen en aangeboden aan de nabestaanden. En er was een trompetgeschal.”
Verzorging stoffelijk overschot en de uitvaart “Als een overledene aankomt bij Domstede, ontvangen wij de overledene in de verzorgingsruimte. Hier wordt gezorgd dat het lichaam schoon is. Zo wordt eventueel incontinentiemateriaal verwijderd”, legt Melanie uit.
De overledenen worden in koelingen gelegd in de verzorgingsruimte. Als nabestaanden een dierbare willen bezoeken, baren we hem of haar op in de naastgelegen rouwkamer.
Op de dag van de uitvaart brengen medewerkers de dierbare naar het crematorium. De familie kan zich in alle rust verzamelen in de familiekamer. De andere genodigden worden komen bij elkaar in de ontvangstruimte. Vervolgens gaat iedereen naar de aula waar de afscheidsceremonie plaatsvindt. Als we verder lopen naar de brasserie, komen we langs de aula Domplein. Er is net een afscheid bezig en dus moeten we stil zijn. In de brasserie, waar straks de nazit plaatsvindt, is het personeel druk in de weer met de voorbereidingen. Aan de opgestapelde kopjes te zien, verwachten ze een grote groep.
Crematie
Tot slot laten Elisa en Melanie ons de crematieruimte zien. De ruimte ziet er steriel uit. Behalve de crematieoven is er een branddouche en staat er een uitvaartkist.
We vragen naar het verbrandingsproces. Opnieuw een formulering waar Elisa en Melanie zich niet in kunnen vinden. Ze spreken liever van het ‘crematieproces’. Elke dag wordt er een medewerker aangesteld als ovenist. Hij of zij verwarmt ‘s ochtends de oven tot 800 graden, zodat deze klaar is voor gebruik.
Nabestaanden hebben de mogelijkheid om een overledene te begeleiden naar de crematieruimte. “Dat hoeft natuurlijk niet, maar het gebeurt vaak”, zegt Elisa. Het crematieproces duurt anderhalf tot twee uur. De precieze duur hangt af van het gewicht van de overledene en het soort kist. Gedurende het crematieproces loopt de temperatuur op tot zo’n 1.000 á 1.100 graden, aldus Elisa.
Het blijkt een misverstand dat het lichaam in vlammen opgaat. De kist of opbaarplank en het lichaam verbranden vooral door de extreme hitte en niet zozeer door het vuur. Het lichaam krijgt een rode gloed voordat het vergaat tot as. Niet alles mag in de crematieoven. Een pacemaker wordt verwijderd om te voorkomen dat deze in de oven ontploft. De botten verbranden niet helemaal, maar vallen uit elkaar in kleine stukjes. Ook protheses en schroeven van de kist verbranden niet. De metalen voorwerpen worden met een magneet uit de as gehaald. De ruwe as die overblijft, wordt vermalen tot fjne as die wordt opgevangen in een asbus. Als we voor de oven staan, horen we gerammel. Het is het geluid van de schrepel, waarmee de as uit de hoeven wordt gehaald. Naarmate we dichter bij de crematieoven komen, voelen we de warmte. Er is net een crematie voorbij.
As Na de crematie moeten de nabestaanden een maand en een dag wachten voordat ze de as kunnen ophalen. Deze termijn is in de wet vastgelegd om nabestaanden bedenktijd te geven wat ze met de as willen doen, om specifeke wensen in het testament te waarborgen en in specifeke gevallen om justitie tijd te geven voor eventueel onderzoek.
De as bestaat vooral uit fjngemalen botten. Het lijkt op schelpenzand en is vaak lichtgrijs Sommige deeltjes kunnen een andere kleur hebben. Dit zijn bijvoorbeeld resten van kleding geweest. Slechts een heel klein gedeelte van de as is afkomstig van de uitvaartkist. Nabestaanden kunnen kiezen om de as in een urn mee naar huis te nemen. Maar ook verstrooien is een mogelijkheid. Dat kan op het strooiveld bij Domstede, maar het kan ook elders: op zee of juist uit een vliegtuig.
Open deuren Verrassend is dat weinig deuren van het crematorium echt gesloten blijken te zijn. Begrijpelijkerwijs openen de dames niet koelingen met de overledenen, maar verder laten ze ons alles zien. En dat geldt niet alleen voor ons. Op de website van Domstede kan iedereen die een uitvaart bij Domstede zou willen, een rondleiding aanvragen.
Tekst en fotogra e: Luuk Beckers
SUBSIDIE VOOR DIVERSITEIT EN INCLUSIE
Een half miljoen voor diversiteit en inclusie, waar wordt het geld voor gebruikt?
‘Je vertegenwoordigt de hele stad, inclusief alle culturen en diversiteit’
Een pot met 500.000 euro aan subsidie voor diversiteit en inclusie in Utrecht. In maart verdeelde de gemeente dat geld voor het eerst op deze manier. In totaal waren er ruim 60 aanvragen. Uiteindelijk kregen twaalf organisaties die zich in Utrecht hiervoor inzetten een deel. DUIC sprak een aantal van deze organisaties en vroeg waar ze het subsidiegeld voor gebruiken.
Tekst: Bo Steehouwer
Fotogra e: Isabelle Cornet
COC Midden-Nederland. Voorzitter Laura van Nieuwenhuijze:
“Met het geld dat we van de gemeente krijgen, en een bijdrage van ouder(s)/verzorger(s), organiseren we onder andere twee keer per jaar het Jong&Out Kamp in regio Utrecht. Daar komen jongeren tussen de 12 en 17 jaar samen om te bouwen aan een voor hen betere toekomst. Daar kunnen ze elkaars steun en toeverlaat zijn, en luisterend oor bieden en gelijkgestemden ontmoeten. Belangrijke thema’s als pesten en onveiligheid komen aan bod. Er ontstaan vriendschappen, de jongeren staan zekerder in hun schoenen en hebben meer plezier in hun leven. Dit alles zorgt er ook voor dat we zien dat hun schoolresultaten omhoog gaan. Daar doe je het voor.
Iets anders belangrijks vind ik de activiteiten die we organiseren voor trans- en intersekse personen. Dit is een kwetsbare groep die extra aandacht nodig heeft binnen de regenbooggemeenschap. Taboe en onveiligheid hierover overheersen nog. Wethouder Linda Voortman omschreef dat mooi: soms moet je een groep ongelijk behandelen waardoor ze uiteindelijk gelijk kunnen worden behandeld. Met de activiteiten willen we hun weerbaarheid en veiligheid vergroten. Dat doen we door te praten over hetgeen wat zij doormaken, maar ook voor ontspanning te zorgen. Eind mei staat daar weer een borrel voor gepland.
Een groot onderdeel van onze activiteiten is ook voorlichting geven op scholen, zowel aan leerlingen als aan docenten. We zien een verharding in de samenleving, ook binnen scholen. Gesprekken gaan soms moeizamer. Dat betekent dat we ons voorlichtingspakket moeten blijven uitbreiden en bijsturen. We willen zo aanspreekbaar mogelijk zijn. We staan 24/7 aan voor de veiligheid van
onze gemeenschap: de LHBTIAQ+’s. Daarvoor organiseren we ook gesprekken met partijen als het politienetwerk Roze in Blauw, het Openbaar Ministerie en het meldplatform We Blijven Onszelf. Het kost ook geld om dat te regelen. Het unieke aan COC Midden-Nederland is dat we niet een keer per week iets doen. We staan 365 dagen per jaar klaar met in totaal bijna 200 vrijwilligers. Daar krijg ik kippenvel van.”
Bibliotheek Utrecht in samenwerking met Comité 30 juni/1 juli Utrecht (Keti Koti Utrecht) en Tori Oso Utrecht. Trea Scholten namens de bibliotheek:
“Als bibliotheek vertegenwoordig je de hele stad, inclusief alle culturen en diversiteit. Het is belangrijk dat we ook aandacht hebben voor de zwarte literatuur in onze collectie. Tori Oso Utrecht, Keti Koti Utrecht en wij als bibliotheek wilden graag samen een programma hiervoor maken. Daar hebben we deze subsidie voor gehad.
We organiseren dit jaar vier middagen: twee voor kinderen en twee voor volwassenen. Die heten de Buku nanga kuku sessies, oftewel Boek met koek sessies. Het idee voor die middagen is simpel: een boek, de (Surinaamse) koek, de auteur en het publiek. De eerstvolgende kindermiddag is op zondag 13 april. Op 18 mei is er een sessie voor volwassenen. Het zijn fantastische middagen. De aanwezigen leren van elkaars culturen, inzichten of maken er kennis mee. Bij de jeugdeditie wordt er voorgelezen en geknutseld. Op 30 november sluiten we af in de Neude met een groot Buku nanga kuku XL festival voor jong en oud met boekpresentaties, workshops, voorlezen, knutselen en muziek. In de bibliotheek willen we de rijke cultuur van onze stad een duidelijke plek geven. Daar hoort ook de pijnlijke geschiedenis van
het slavernijverleden bij. Deze Buku nanga kuku middagen zijn een ontzettende mooie mogelijkheid om dat te doen. We hebben nou eenmaal een slavernijverleden en het is goed om dat met elkaar te delen.
Door boeken te lezen en verhalen te delen over het verleden en het heden geef je context aan je omgeving. Boeken geven mensen ook een stem. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar veel prenten- en kinderboeken. De laatste jaren zijn er gelukkig veel meer kinderboeken waar kinderen met diverse achtergronden staan afgebeeld. Dat zorgt ook voor herkenning en dat is altijd fjn. Boeken zijn als het ware spiegels en ramen: mensen herkennen zichzelf in de verhalen en leren er andere culturen door kennen.”
Colored Qollective. Medevoorzitter Srishagon Abraham: “Wij zijn een Utrechtse stichting voor en door queer-mensen van kleur. We zetten ons in voor een veilige omgeving voor deze gemeenschap. De subsidie die we van de gemeente hebben gekregen, gebruiken we onder andere voor ons project POCQunity. Daarmee zorgen we voor gratis en gespecialiseerde psychosociale begeleiding. Het is een initiatief samen met de gemeente Utrecht. Het is soms niet zo makkelijk om goede psychosociale hulp te krijgen als queer-persoon van kleur. Veel bezoekers en cliënten die bij ons komen, hebben ervaringen die uniek zijn voor onze gemeenschap. Als migrant of asielzoeker maak je dingen mee, zoals de struggles van de aanvraagprocedure of uitsluiting binnen een azc. Onze bezoekers krijgen te maken met racisme, discriminatie, uitsluiting en queerhaat. Er is soms gebrek aan begrip hiervoor, ook bij zorgprofessionals, omdat veel mensen dit soort dingen niet of niet vaak zien in de
samenleving. Daarom begonnen wij dit project. Door POCQunity is het mogelijk voor queer-mensen van kleur, migranten en asielzoekers om zorg te krijgen die bij hen past. Twee gespecialiseerde hulpverleners, ook mensen van kleur en queer, helpen ons hierbij. Zij hebben soortgelijke ervaringen en zijn bekend met de problemen. Daardoor kunnen ze betere hulp verlenen. Dankzij de subsidie van gemeente kunnen we POCQunity uitbreiden. Dan zijn er niet alleen 1 op 1 sessies mogelijk, maar ook groepssessies en ondersteuning van de Transkliniek Utrecht. We willen onze initiatieven blijven ontwikkelen en uitbreiden om zo elk jaar meer hulp, zorg en steun te kunnen geven. Dat is hard nodig.” a
De twaalf initiatieven die subsidie ontvingen, zijn: Utrecht Ballroom Scene, Colored Qollective, Black Achievement Month, Bibliotheek Utrecht i.s.m. Tori Oso, Nederlandse organisatie voor seksediversiteit, Comité 30 juni/1 juli, Mensen met een Missie i.s.m. MBO Utrecht, DynamiQ Voices, Stichting 7th Gen Creatives, COC Midden-Nederland, Wild Producties en Judith Flohr.
Een van de eerdere Buku nanga kuku sessies in de bibliotheek.
‘We zijn naar Spanje geweest om inspiratie op te doen’
Paloma, het nieuwe
tapascafé, opende begin dit jaar de deuren. In het pand aan de Mariaplaats is elke avond livemuziek te horen en stroomt de sangria uit de tap. Na onder andere Ruby Rose, Fico en de Watertoren was het tijd voor een nieuwe uitdaging, vonden de eigenaren.
Tekst: Bo Steehouwer
Fotografe: Studio JOOS
Het ruime pand op de Mariaplaats kent veel horecagezichten. Zo werd er van de jaren 70 tot de jaren 90 tot in de late uurtjes gedanst toen discotheek Cartouch er zat gevestigd. In 1995 opende Henk Westbroek er Stairway to Heaven, kortweg Stairway. Het was een zaak die vol hing met gouden platen en gitaren.
Vijf jaar geleden kwam het nieuws dat Stairway de deuren zou sluiten. Chrissie Westbroek, de dochter van, opende er na een flinke verbouwing NOLA. Die zaak maakte half januari plaats voor de Spaanse eetbar.
Nu hangt het pand dan ook vol met Spaanse hammen en gedroogde worsten, een vitrine met kazen en zijn er voorin twee bars te vinden. Daar wordt de sangria gewoon getapt. “Het recept maken we zelf”, zegt mede-eigenaar Norbert Zunnebeld. Zodra je bij Paloma binnenstapt, is het de bedoeling dat je je even in Spanje waant.
Inspiratie in Spanje
Naast Norbert zijn ook horecaondernemer
Wichert van Rijn en chef Menno van der Pol eigenaren van Paloma. Voor alle drie geldt dat ze meerdere horecazaken in Utrecht hebben. Zo is Wichtert onder meer betrokken bij The
Streetfood Club, Carmel Market en Vegitalian. Voor Menno zijn dat Fico en de Watertoren, ofwel WT Urban Kitchen.
“We zijn naar Spanje geweest om inspiratie op te doen voor Paloma”, zegt Norbert. De stijl van een Spaanse mercado sprak hen aan. “Dat zijn allemaal restaurants in een grote hal. Dat idee vonden we heel vet: er is gezelligheid, muziek en het eten komt overal vandaan. Wij wilden alleen wel dat onze gasten niet op hoeven te staan om hun eten te halen, maar gewoon service aan tafel krijgen.” Spanje staat bij Paloma overduidelijk centraal. Op de kaart zijn dan ook allerlei tapashapjes te vinden. Die worden bereid in de verschillende open keukens. “We hebben bijvoorbeeld een viskeuken gemaakt. Die is echt prachtig. De vissen liggen in de vitrine op ijs uitgestald. Het is net live cooking.”
50 procent niet reserveren Halverwege de zaak hangt er een groot, fluweelrood gordijn. Overdag blijft die aan het plafond hangen, maar later op de avond verdelen ze het pand daarmee in tweeën. “Zo maken we de zaak wat kleiner”, zegt Norbert. “We zien het voorste gedeelte dan wat meer als een café. Het is er dan wat intiemer en
knusser. Om 22.00 uur komen er ook weer nieuwe mensen binnen voor een drankje. Dat is gaaf om te zien. Dan begint de borrel te bruisen.”
Na een aantal maanden open te zijn geweest, kan Norbert niets anders dan tevreden zijn. “Vanaf moment één staat het aan en zitten we bijna elke avond vol. Het gaat heel goed en mensen zijn enthousiast. Dat is omdat we wat nieuws doen denk ik. Vanaf 2 mei beginnen we ook de hele week met een uitgebreide lunchkaart.”
Een groot deel van de plaatsen in Paloma houden ze vrij voor de zogenoemde inloop. “50 procent van de tafels is niet te reserveren”, legt Norbert uit. “Dat is het voorste gedeelte. We merken dat dit heel leuk is. Mensen weten ons steeds vaker te vinden om spontaan naar binnen te lopen. Ze hoeven hun etentje niet drie weken vooruit te plannen, maar wandelen even binnen voor een biertje, een kannetje sangria en wat tapashapjes. Dat zorgt voor een ongedwongen en gezellige sfeer.” a
De pot op!
Waar: Volksbuurtmuseum
Wanneer: 10 april t/m 21 september
Prijs: 7.50 euro
Iedereen is anders, maar één ding hebben we gemeen: we moeten allemaal naar het toilet. Dat dit vroeger heel anders ging – zonder wc’s, soms zelfs poepend naast elkaar – kunnen we ons nauwelijks voorstellen. Ook besefen we vaak niet hoe belangrijk riolering is geweest voor onze gezondheid en leefomgeving. In deze tentoonstelling ga je terug naar de tijd vóór de moderne wc en riolering.
Brainwash Special: Jonathan Haidt
Waar: TivoliVredenburg
Wanneer: 16 april
Prijs: 19.50 euro
Kun jij je telefoon nog wegleggen? Sociaal psycholoog Jonathan Haidt spreekt over de impact van smartphones en sociale media op onze mentale gezondheid. In zijn boek Generatie angststoornis stelt hij dat sociale media bijdragen aan een mentale crisis, vooral onder jongeren. Terwijl de fysieke wereld veiliger wordt, zijn we online kwetsbaarder dan ooit. Wat doet dit met ons, en hoe kunnen we hier beter mee omgaan? Gen Z’er Yasmin Ait Abderrahman gaat in gesprek met Haidt.
Waar: Werftheater
Wanneer: 11 en 12 april
Prijs: 19.50 euro
Martijn Koning gaat op try-out. Hij durft te improviseren, nieuwe ideeën hardop te verkennen en grappen ter plekke te slijpen. Goed voorbereid, maar op het podium volledig los. En jij kunt erbij zijn!
Theater Rotterdam: Hamlet
Waar: Stadsschouwburg Utrecht
Wanneer: 11 april
Prijs: 19 euro
Hamlet rouwt om zijn vader, maar niemand lijkt daar ruimte voor te maken. Zijn moeder hertrouwt snel met diens broer, en Hamlet voelt hoe de werkelijkheid onder zijn voeten verdwijnt. Verstrikt in twijfel en verdriet belooft hij één ding: hij zal zijn vader niet vergeten.goede komt van de dansschool in Abobo, Ivoorkust.
Middeleeuws Wijncollege
Waar: Paleis Lofen
Wanneer: 15 april Prijs: 15 euro
Proef de middeleeuwen in Paleis Lofen! Historicus en vinoloog Mariëlla Beukers neemt je mee langs de Rijn tijdens het Middeleeuws Wijncollege, met verhalen én een proeverij van drie historische wijnen. Een unieke mix van smaak, geschiedenis en sfeer.
Theosofsch/flosofsch café
Waar: Oudegracht 227
Wanneer: 12 april
Prijs: gratis
In het centrum van Utrecht organiseert de Theosophical Society Point Loma (TSPL) een theosofsch/flosofsch café. In gesprek verken je vragen als: Waar komt onze drang tot groei vandaan? Wat is onze rol in de natuur? En wat is de essentie van ons leven?
The Kik: Bal Populaire
Waar: Podium Hoge Woerd
Wanneer: 11 april
Prijs: 14 tot 28 euro
Levensliederen, smartlappen en tranentrekkers – het kon niet uitblijven dat The Kik, onder leiding van Dave von Raven, zich eraan zou wagen. In een tijd waarin de sfeer ver te zoeken was, bouwde Dave thuis zijn eigen kroegje: Belgisch bier, gedimd licht, een dansorgel en stapels platen van iconen als Johnny Hoes en Corry Konings. De ideale voedingsbodem voor een nieuw album vol nostalgische levensliederen, waar romantiek, gezelligheid en melancholie samenkomen.
Martijn Koning: Try-out tournee
Utrecht in cijfers: Hoe zit het met het aantal sportende Utrechters?
Met de komst van de nieuwe voetbalclub VV Ondiep Vooruit krijgt Utrecht een nieuwe impuls in het sportaanbod, en mogelijk gaan dus ook meer inwoners voetballen. Dan reist de vraagt hoe vaak de gemiddelde Utrechter sport. Wat vertellen de cijfers ons over onze sportprestaties, en welke trends vallen op in de data?
Volgens een inwonersenquête van de gemeente zijn steeds meer Utrechters van 18 jaar en ouder lid van een sportvereniging. Het gaat dan niet alleen om voetbal, maar om allerlei soorten verenigingen. In 2019 was 37 procent van de Utrechters lid bij een sportvereniging. Vier jaar later, in 2023, lag dat percentage slechts één procent hoger. De coronacrisis is namelijk van invloed geweest op de groei van het aantal sporters in Utrecht. Te midden van de pandemie sportte namelijk slechts 34 procent van de Utrechters.
Als we de cijfers van Utrecht vergelijken met de landelijke trend, dan doen we het niet slecht. In 2023 was namelijk maar 24 procent van de Nederlanders lid van een sportvereniging. In onze stad lag dat aantal dus op 38 procent. Wat voor invloed de nieuwe vereniging in Ondiep gaat hebben, is nog de vraag. a
Lid van een sportvereniging
In deze rubriek komen allerlei populaire Utrechtse onderwerpen aan bod. Dat kan bijvoorbeeld een trending topic op social media zijn, maar ook een ander veelbesproken onderwerp.
Goed nieuws voor zoetekauwen, want een bakkerij in Utrecht timmert hard aan de weg om naam te maken. The Bakeryland op Jansveld probeert de harten van mensen binnen en buiten de stad te veroveren met video's waarin hun zoetigheid centraal staat. En dat lukt aardig goed: onder andere de pistache, macadamia en red velvet koekjes, een pistache fudge en een felgekleurd groen met rood drankje doen het goed op TikTok en Instagram. Verschillende video's zorgen samen voor tienduizenden views op de kanalen van The Bakeryland. Dat komt onder andere door de lovende reacties van verschillende TikTokkers. “Lekker”, lijkt daarbij het kernwoord te zijn. “Ze hebben een snackbox”, vertelt een TikTok-gebruiker enthousiast in een video. “Ik zal hierdoor een keertje vaker naar de sportschool moeten gaan.” Ter begeleiding van de recensie wordt zo nu en dan een koekje omhooggehouden, terwijl een hapje wordt genomen van de zoetigheid. Wát de koekjes dan precies zo lekker maakt, blijft een beetje in het midden, als we kijken naar het bijschrift: “Het is gewoon amazing.” Wie de koekjes van The Bakeryland een keer wil proberen, moet wel rekening houden met een prijsdrempel. Zo kost een lekkernij van de bakkerij tussen de vijf en zes euro. Bezorgen kan ook, al komen daar onder de 50 euro wel nog bezorgkosten bij. a
Hofjes - van oud naar nieuw
De historische vereniging Oud-Utrecht maakt voor DUIC wandelingen door de stad, op zoek naar bijzonder erfgoed. Deze keer gaat de wandeling langs een aantal hofjes, ook wel cameren genoemd. Utrecht kende er ooit maar liefst dertig. Een aantal is geheel of gedeeltelijk gesloopt maar er is veel bewaard gebleven. We gaan een klein aantal hofjes bekijken en ontdekken dat ook daarmee de ontwikkeling doorgaat.
Hofjes zijn kleine, vaak van de omgeving afgesloten woningen die werden gebouwd tussen de 13e en de 19e eeuw. Rijke burgers schonken een deel van hun vermogen aan een fundatie om wooneenheden, zogeheten cameren, te bouwen voor armen en minder bedeelden. De meeste van die woningen zijn goed bewaard gebleven dankzij de beheerders, die zich eeuwenlang netjes hielden aan de afspraken in de stichtingsakten. Hofjes zijn tegenwoordig oases in de stad vanwege de rust, het groen en de schoonheid.
Een geestelijke en een advocaat
We beginnen in de Schalkwijkstraat waar we, komend van de Nieuwegracht, links de cameren van de rijke geestelijke Jan van Campen zien. Hij liet deze woningen realiseren aan het begin van de 16e eeuw. In zijn testament van 1574 bepaalde hij dat de huizen beheerd moesten worden door de regenten van het ertegenover gelegen Leeuwenberggasthuis. Linksaf gaan we de Nieuwekamp in, een straat die in 1645 werd aangelegd. In het Achterom, met oud-en nieuwbouw, is het Metelerkamphof, dat zijn oorsprong vindt in 1844. Ga, als het hek open is, rechtsaf de Bruntensteeg in -of anders via de Brigittenstraat- om uit te komen op de Bruntenhof. We zien weer een rijtje prachtige cameren die een hofje vormen: de Bruntscameren. In 1621 liet een rijke advocaat, Frederik Brunt, op zijn erf vijftien huisjes bouwen voor arme weduwen. Dit hofje kent sinds 1742 een bijzondere traditie, in het leven geroepen door Hellegonda Schoormond, die in haar testament vastlegde dat er eens per maand geld uitgereikt moest worden aan behoeftige bejaarden. We lopen langs de sfeervolle huisjes en gaan bij het park Lepelenburg de Maliebrug over.
Hofjes uit eind 19e eeuw Via de Maliebaan lopen we rechtsaf de Burgemeester Reigerstraat in. Over het spoor gaan we linksaf, de Wolter Heukelslaan in, waar we aan de rechterkant hofjeswoningen zien, ooit bedoeld voor protestantse weduwen. Het hof is in 1861 neergezet door de Stichting der Eleëmosynae van Oudmunster, een fundatie die in 1400 werd opgericht door de deken van het kapittel van Oudmunster. Hij deed dat aanvankelijk om alleen armen f-
nancieel te steunen, maar later werden ook huisjes voor hen gebouwd. Aan het einde van de weg steken we het spoor en de Maliebaan over om de Maliestraat in te gaan. Via de Monseigneur van de Weteringstraat zien we op de hoek voorbij de Pallaesstraat een hofje uit 1890, dat eveneens door de hierboven genoemde stichting is gebouwd. In het midden verspringt de gevelpui tot een tuitgevel. Door de Pallaesstraat lopen we de Kerkstraat in. Voordat we de Kruisdwarsstraat inslaan zien we links het Speyart van Woerden’s Hofje uit 1874. Uit de erfenis van de naamgeefster (Wilhelmina van Linschoten, douairière baron Speyart van Woerden) werden deze woningen gebouwd en bestemd voor kinderloze weduwen van boven de vijftig jaar. Na 1970 woonden er krakers in. Sinds 2001 staat het op de monumentenlijst. Via de Kruisdwarsstraat gaan we rechtsaf de Kruisstraat in. Aan het einde links staat een restant van de Stevensfundatie. Hier stonden ooit vijftig huizen in een hof. Gerardus Hendrikus Stevens bepaalde dat zijn nalatenschap moest worden besteed aan woningen voor protestantse ambachtslieden. In 1968 werd ondanks protesten een deel gesloopt voor de huidige blokkendoos even verderop.
De laatste twee
Op de Biltstraat gaan we rechtsaf de Goedestraat in, waar even verderop aan de linkerkant een grappig poortje is te zien waarachter zich ook een hof bevindt: het Goedehofje, gesticht in 1854 door de ‘Vereeniging tot Verhuring van Woningen aan de Arbeidende Klasse’. Als we verder lopen, rechtsaf gaan en weer rechts de Bekkerstraat inslaan komen we bij het laatste hofje van deze wandeling. Aan de linkerkant bevindt zich het moderne Pastoor Stockmannhof, dat rond 2000 gereedkwam. Deze plek kent een lange geschiedenis. Ooit lag hier het landgoed Salatiga, met een landhuis dat werd bewoond door Sophie Adèle Baudet-Baudet (ja, voorouder van). Na 1894 was er een kwekerij gevestigd en weer later een garagebedrijf. Het jaartal 1887 bovenin de gevel verwijst naar een koetshuis van een apotheker. Tegenwoordig ligt achter dit moderne hof een tuin, te bereiken via een trap. Overdag is deze gemeenschappelijke tuin toegankelijk is, zodat iedereen die rust zoekt kan genieten van deze groene oase. a
op de Kruisstraat
Rechts het schoolgebouw dat er
Links de gebouwen van de Stevensfundatie, die onder de slopershamer kwamen. (Tekening, R. Geissler)
Ester
vrijwoningen aan de Nieuwekamp, achter de Schalkwijkstraat. (Foto E. A. van Blitz en Zn)
Het gebouw achter de lantaarnpaal is de plek van het koetshuis (foto: Gemeentearchief Utrecht).
Bronnen
Literatuur:
Boer, A. den Verdwenen villa’s: Salatiga aan de Biltstraat uit: DUIC (12 april 2024) Poortman, B. Tussen Zwaansteeg en Achterom. Het stegenboek van Utrecht Smit, E. Op pad met Oud-Utrecht: Biltstraat ooit tussen landgoederen uit: DUIC (4 december 2023)
Wilmer, C. C. S. Buitens binnen Utrecht
Internet: Hofjes en Godskameren in Utrecht uit: cicerones.nl, rijksmonumenten.nl, bikkershof.nl
Tekst:
Smit Foto’s: Beeldcollectie Het Utrechts Archief
Blik
tussen 1870-1874.
nog steeds staat.
Enkele
Toegangspoort naar de vrijwoningen van de Fundatie Metelerkamp, Het Achterom en Nieuwekamp. (Onbekende fotograaf, 1934)
Gezicht op het poortje tussen de huizen Kerkstraat 63 en 65 in het Speyart van Woerden’s Hof in 1971 (foto: Gemeentearchief Utrecht).
WAT VINDEN DE LEZERS?
DUIC-lezers aan het woord
De sloop van restaurant De Pomp aan de Croeselaan is begonnen. Hoewel altijd duidelijk was dat het restaurant tijdelijk zou zijn, is het verrassend dat de gebruiksovereenkomst niet verlengd is. Er zijn op dit moment namelijk nog geen concrete plannen voor de locatie waardoor het terrein voorlopig braak komt te liggen.
Peter Utreg:
De Pomp was een absolute parel in de buurt – een plek van en voor buurtbewoners, altijd vol en betrokken bij de omgeving. Jammer dat de projectontwikkelaar dit de buurt niet gunt en er liever een lege plek achterlaat. En dat terwijl de bouw van de Kruisvaart verderop nog moet beginnen, wat de buurt veel overlast zal geven. Het was slimmer en vriendelijker geweest van de ontwikkelaar om De Pomp als buurtlocatie als tegemoetkoming te laten staan.
En 1 ding is zeker: de buurt zal er nooit woningbouw op die plek voor terug laten komen. Het is al volgebouwd genoeg.
Inez:
Jammer van de Pomp, was een mooi initiatief en leuke invulling.
Chef Plongeur:
Jammer. Jammer ook dat er in beperkingen wordt gedacht door het lokale bestuur. Dit was een mooi voorbeeld, tussen de vele andere voorbeelden, van initiatieven die zónder regels-en-vergunningen-omdat-het-moet prima zou blijven gedijen. Slechts een enkeling moppert natuurlijk, dat zal je altijd houden. Nu, door beperkende regels, is er niets. Een braak terrein. Eeuwig zonde voor die buurt.
De gemeente Utrecht wil per 2026 meer deelvervoer in de stad. Naar eigen zeggen wordt het huidige aanbod goed gebruikt, en daarom wordt er uitgebreid. Ook de
Gezocht .Net Developer met ambitie
Ben jij een ondernemende .Net developer met gevoel voor architectuur, gebruik makend van de laatste proven concepts, AI mogelijkheden en wilde je altijd al meer dan ZZP-en? Kent Azure geen geheimen voor je en ben je ook nog leuk in de omgang? Social Media is onze core business, dus enig gevoel daarbij is handig. Als je dan ook nog denkt dat je een team kunt aansturen en uitdagen dan zijn we zeker op zoek naar jou.
deelbakfetsen moeten terug in het straatbeeld komen, al is nog onduidelijk in welke vorm.
HenQie:
Kan de provincie dit niet gewoon oppakken? Ik vind het niet meer dan normaal dat satellietsteden en dorpen ook gewoon bereikbaar moeten zijn met deelvervoer, en dat het nu niet zoals ophoudt bij de stadsgrenzen omdat een commerciële aanbieder (bijv. TIER, Cargoroo) het niet meer interessant vindt of zijn start-upsausje ineens over een andere boeg gooit. Deprivatiseren die hap!
Greg:
Jammer dat het duurt nog steeds een jaar voordat er komt weer deelbakfetsen… Ze waren echt nuttig.
MtU:
Je kunt het gebruik van deel-auto’s verder stimuleren door deze bepaalde privileges te geven. Bijvoorbeeld wel mogen doorrijden bij de knip in de Catharijnesingel.
VV Ondiep Vooruit is de nieuwe voetbalclub die de Utrechtse volkswijk weer bij elkaar brengt op het Wesley Sneijder Sportpark. Vanaf het seizoen 2025-2026 organiseert de club naast voetbal
Elke week reageren DUIC-lezers honderden keren op de artikelen die op de website verschijnen. Wat vinden de lezers van DUIC van onderwerpen die spelen in de stad? Je leest het in deze rubriek.
ook andere sportieve en sociale activiteiten – voor én door wijkbewoners. De club moet een bruisende ontmoetingsplek worden: toegankelijk voor iedereen en draaiend op vrijwilligers.
Yvonne Abels: Heel veel dank voor de initiatiefnemers om in Ondiep een nieuwe voetbalclub te starten. Jongelui die hun vrije tijd te geven om zoiets belangrijks te geven aan alle kinderen van Ondiep. Grote klasse.
Fokko S: Helaas!! Het was lekker rustig sinds die club weg was, erg jammer dat er weer nieuwe voetbalclub voor terug komt. Was veel beter geweest hier woningen te bouwen!
Fvw:
Gefeliciteerd, mooi dat er weer gevoetbald wordt. Heel veel succes. a
Maar ook als je niet alle boxen aantikt, maar wel genoeg energie hebt om veel te leren, ontvangen we graag jouw C.V. t.b.v. een kennismaking via info@soworker.com. Dan vertellen wij je graag alles over Soworker en de uitdaging die we voor je in petto hebben. Hopelijk tot snel.
Wil je meer weten over Soworker? Bezoek dan even onze website.
PEP EN FRANS
Pep en Frans blij met puntje in Deventer:
“Er voltrok zich weer een Ron Jans-sprookje”
Het was weer een opmerkelijke week voor FC Utrecht. De club speelde een moeilijke wedstrijd tegen Go Ahead Eagles, maar pakte wel een punt. Pep en Frans zagen FC Utrecht zich weer eens terugknokken van een achterstand, prijzen Ron Jans voor zijn wisselbeleid en gaan in op de situatie omtrent burgemeester Sharon Dijksma.
Tijdens de openingsfase van FC Utrecht tegen Go Ahead Eagles was er veel twijfel om door te zappen naar een andere sportzender”, zo opent Frans. “De Deventenaren lieten er geen gras over groeien en in het eerste halfuur was Go Ahead veranderd in het FC Barcelona van de lage landen. De thuisploeg combineerde er makkelijk op los en maakte mooie goals. Dan zet de FC Utrecht-supporter zich toch schrap voor een pijnlijke nederlaag.” Ondanks het moeizame begin kwam FC Utrecht toch langszij. Pep zag dat het rigoureuze wisselbeleid van trainer Ron Jans daar de aanleiding voor was. “Jans wilde overduidelijk een statement maken. Hij greep zeer terecht in de 39e minuut in. Alonzo Engwanda was overal te laat en bij allebei
de goals stond ook Souffan El Karouani te slapen. Hij gaf zijn directe tegenstander Oliver Antman alle ruimte en dat is bij Go Ahead Eagles precies de gevaarlijkste speler.”
Grote jongens wisselen
Door de wissel voltrok zich weer eens een Ron Jans-sprookje. Slechts enkele minuten na de ingreep werden de aansluitingstreffer en gelijkmaker gescoord. Deze manier van wisselen stemt Pep tevreden. “Naast El Karouani, die in december nog in de belangstelling van PSV stond, moest ook Sébastien Haller het na een uur ontgelden. Jans trekt dus ook de grotere jongens van het veld als het echt moet.” De vroegtijdige wissel is voor Frans ook het bespreken waard. “Onze Ivo-
ZOEKPLAAT
Zoek de zeven verschillen
OPLOSSING ZOEK DE VERSCHILLEN LOCATIE
Pep en Frans, twee broers die al sinds jaar en dag iedere wedstrijd van FC Utrecht in het stadion volgen, maken een column voor DUIC. In de column wordt de week van FC Utrecht doorgenomen. Martijn Kramer schrijft het verhaal vervolgens op.
riaanse winteraanwinst was wederom zeer matig. In de eerste helft kreeg hij vijf ballen aangespeeld en die gleden allemaal van zijn voet. Zijn meerwaarde is op dit moment op het veld niet te zien. De beste man heeft één goal in de Eredivisie gemaakt dit seizoen. Zelfs van een half ftte Haller had iedereen echt wel meer verwacht.”
Tot slot kwam er afgelopen week nog een opmerkelijk rel tussen burgemeester Sharon Dijksma en de twee supportersvereniging van FC Utrecht naar buiten. Uit onderlinge communicatie tussen de gemeente en de supportersverenigingen is gebleken dat beide partijen allesbehalve op één lijn liggen. Pep is bang dat zijn cluppie daar straks de dupe van is. “Dijksma kan alleen maar terug-
vallen op wat er op 26 mei 2024 is gebeurd. Uiteraard was dat een zwarte dag, maar voor de zoveelste keer gooit ze alles en iedereen, in het openbaar, op één grote hoop. Tegelijkertijd zullen ook de supportersverenigingen moeten proberen om in gesprek te blijven. Door deze openbare ruzie wordt de aversie tussen beide alleen maar groter. Dat gaat ten koste van de club. Als onze selectie straks Europees voetbal haalt wil iedereen dat massaal en groots vieren. Met deze onderlinge relatie is er een kans dat de gemeente daarvoor gaat liggen. De club mag hier niet de dupe van worden!” a
