Περιεχόµενα
ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ .......................................................... 4 ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΠΑΛΑΙΩΝ ΧΡΕΩΝ ................................................... 16 ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ...................................................... 31 ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΙ ....................................... 46 ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ 6 ...................................................... 60 ΑΚΟΥ ΝΑ ∆ΕΙΣ ............................................................................. 62 ΕΠΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ .......................................................................... 82 ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ .................................................................................. 94 ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ............................................ 105 ΤΟΛΜΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ Α∆ΥΝΑΤΟ ............................................... 117 ΠΛΩΤΙΝΟΣ ................................................................................. 139 Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ............... 158 ΜΟΡΑΒΙΑ.................................................................................... 162 ΤΖΑΖ ΡΟΚ .................................................................................. 269 ΤΟ Φ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ..................................................................... 293 ΠΑΛΙΑ ΑΡΧΕΙΑ ........................................................................... 345 ∆ΙΣΤΗΛΟ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙ∆Ο......................................................... 362 Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ .............................................................................. 383
Το φ του φόβου
3
ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ 18/3/2005, Αθήνα
Είχες γράψει µε µεγάλα γράµµατα «Μου αρέσει να έχει ήλιο για να κάθοµαι στη σκιά» πάνω στην αφίσα του ΕΟΤ µε εκείνο τον λαµπρό Αιγαιοπελαγίτικο ήλιο που είχαν κρεµάσει πίσω απ’ το γραφείο σου στο Πανεπιστήµιο. Ποτέ δεν φανταζόσουν πόσο πολύ θα σε σηµάδευε αυτή η φράση από εκείνο το βιβλίο που σου άρεσε κάποτε, τότε που αποφάσισες να ζεις τις µέρες σου στη σκιά της, δουλεύοντας το αναθεµατισµένο διδακτορικό σου που δεν έλεγε να τελειώσει. Στην αρχή το παρατσούκλι στο κώλυσαν τα πειραχτήρια των µεταπτυχιακών φοιτητών. Το Σκοτεινός αντί για το Φωτεινός για επώνυµο κυριάρχησε τόσο, ώστε να σε ξέρουν οι περισσότεροι πλέον σαν Κώστα Σκοτεινό, µε το παρατσούκλι να δικαιολογεί πλέον και το ωχρό της επιδερµίδας σου από την πολύχρονη έκθεση σου στην σκιά της αφίσας. Έτσι το «Σκοτεινός τύπος» ή σκέτα ο «Σκοτεινός», αντικατέστησε σταδιακά το επώνυµο σου τόσο που κάποιοι από τους νεότερους να είναι πλέον πεισµένοι ότι η ταυτότητα σου γράφει Κωσταντίνος Σκοτεινός του Ανδρέα και της Αλεξάνδρας το γένος Τρανταφύλλου, όνοµα συζύγου κενόν, χρονολογία γέννησης 21/2/1974, τόπος γέννησης Γαλαξίδι Φωκίδας, κάτοικος Πετράλωνα Φαλήρου 6, επάγγελµα ακόµη γράφει µαθητής, ύψος 1,85, πρόσωπο ωοειδές, χρώµα µατιών κουρασµένα. Το φ του φόβου
4
Ήταν βεβαίως και το ερευνητικό πεδίο σου συνυφασµένο µε τόπους ανήλιαγους και σκοτάδια. ∆ιάλεξες να µελετήσεις τις καταναλωτικές συνήθειες των θαµώνων των ίντερνετ καφέ σε σχέση µε τις τάσεις που δηµιουργούνται από την διείσδυση καταναλωτικών προτύπων στους δικτυακούς τόπους που συχνάζουν. Σκοτεινό το θέµα σαν τους χώρους που τρέχεις να κάνεις τις έρευνες πεδίου, βάζοντας τις φωτεινές σου ιδέες σε ερωτηµατολόγια και στατιστικές που όµως µέχρι σήµερα συνεχίζουν να κρατούν τα αναµενόµενα αποτελέσµατα σε βαθύ σκότος. Στην αρχή είπες ότι ήταν η ζήλια των συνάδελφων υποψήφιων διδακτόρων και σε είπαν Σκοτεινό, µιας και που αυτοί αναγκάζονταν να κινούνται σαν πλανήτες γύρω από λευκούς νάνους, ενώ εσένα σε διάλεξε για µεταπτυχιακό συνεργάτη και µαθητή του ο ερυθρός γίγαντας της Σχολής Επικοινωνίας και Μάρκετινγκ, ο γκουρού του κλάδου στην Ευρώπη, ο καθηγητής Σπύρος Πορφύρης. Ελλιπείς πάντα ήταν οι γνώσεις σου στην αστροφυσική, δεν ήξερες ότι οι ερυθροί γίγαντες γρήγορα εξαφανίζονται σε µια µαύρη τρύπα και σε αφήνουν εσένα, τον ετερόφωτο, να πλανιέσαι άσκοπα στην µοναξιά του σκοταδιού που αφήνουν πίσω τους. Έτσι, µετά την ξαφνική εξαφάνιση του επόπτη καθηγητή σου πριν από µήνες, βρέθηκες τελµατωµένος, στερηµένος από καθοδήγηση και άδειος από φρέσκες ιδέες, να αναλογίζεσαι αν θα ήταν καλλίτερο να είχες επιλέξει να σπουδάσεις αστροφυσική αντί για επικοινωνία και διαφήµιση. Σήµερα ο µόνος ήλιος που λάµπει είναι αυτός της αφίσας στον τοίχο. Το βαροµετρικό χαµηλό, κολληµένο τον χάρτη των Βαλκανίων την τελευταία εβδοµάδα, µαγνητίζει αέριες µάζες από τις στέπες της Ουκρανίας που φτάνουν µε ριπές χιονιού µέχρι και το θολό τζάµι του γραφείου των υποψήφιων διδακτόρων του Τµήµατος Επικοινωνίας και
Το φ του φόβου
5
Μάρκετινγκ του Πανεπιστηµίου. Ο Προκοπίου, που συνήθως καταλαµβάνει µε τον όγκο του όλο το απέναντι γραφείο, παρουσιάζει µια ερευνητική του εργασία σε ένα συνέδριο στην Αµβέρσα και θα λείπει µέχρι την Τετάρτη. Τα µαθήµατά του στους προπτυχιακούς τα κάνει αυτή την ώρα η τρίτη ένοικος αυτού του τρίκλινου του πρώτου ορόφου του Κτιρίου Β4, η Φρόσω η τσαχπίνα, η επονοµαζόµενη και ∆ρόσου ή κατά άλλους ∆ρόσω και για τους δικούς της στην Καρδίτσα Φρόσου. Έτσι, δύο ώρες µόνος, από τις εννιά και µισή που έβγαλες µπότες, κράνος, µπουφάν και γάντια να στεγνώνουν στο χλιαρό καλοριφέρ, χαζεύεις ξυπόλητος την κούπα µε τον µαύρο καφέ που σήµερα πάγωσε ασυνήθιστα γρήγορα. Ίσως αυτό είναι και το µόνο ασυνήθιστο που συµβαίνει τις τελευταίες µέρες, ίσως και εβδοµάδες ή µήνες, πόσοι αλήθεια να πέρασαν ακριβώς από τότε που άνοιξε η γη και κατάπιε τον Πορφύρη; Έριξες µια µατιά στο επιτραπέζιο ηµερολόγιο, µεθαύριο κλείνουν δώδεκα µήνες από την µυστηριώδη εξαφάνιση που τα µόνα ίχνη που άφησε πίσω της ήταν η ανάµνηση των ειδησεογραφικών ρεπορτάζ στα τηλεοπτικά κανάλια των πρώτων ηµερών από δαιµόνιους ρεπόρτερ-ντέντεκτιβ όπου διατυπώθηκαν όλα τα εξωφρενικά σενάρια, οι δύο άκαρπες εκποµπές της Νικολούλη το καλοκαίρι λίγο πριν και λίγο µετά την Ολυµπιάδα, που διερεύνησε όλα τα σενάρια ένα-ένα και η αναστάτωση του φαινοµενικά ήσυχου ρυθµού της πανεπιστηµιακής ζωής από τις κάθε λογής διωκτικές, δικαστικές και αντιτροµοκρατικές υπηρεσίες πέντε-έξι κρατών ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού. Τα ορατά ίχνη από τους βανδαλισµούς των ειδικών της σήµανσης στο γραφείο του καθηγητή περιορίστηκαν σε µια τρύπα µεγέθους δύο Προκοπίου στην µεσοτοιχία µε το γραφείο του καθηγητή Καραγιάννη (που πάσχει από χρόνια αλλεργία στην σκόνη και στην ακαταστασία) και η αφαίρεση
Το φ του φόβου
6
για εξέταση στα επιστηµονικά εργαστήρια της ασφάλειας, για άγνωστο ακόµη πόσο χρόνο, του προσωπικού υπολογιστή και δύο ζωγραφικών πινάκων που είχε κρεµάσει στο γραφείο του ο Πορφύρης. Η τρύπα καλύφθηκε προσωρινά µε νοβοπάν και µε τις γνωστές αφίσες του ΕΟΤ µέχρι να ολοκληρωθούν οι τυπικές διαδικασίες και να βρεθούν τα σχετικά κονδύλια για να αναλάβει δράση η Τεχνική Υπηρεσία του Πανεπιστηµίου για να αναθέσει την εργολαβία σε κατάλληλο µειοδότη και να έλθουν, επιτέλους, οι Αλβανοί να διορθώσουν τα γκρεµισµένα. Ενδεχοµένως αυτό αναµένεται να συµπέσει µε την ολοκλήρωση των διαδικασιών αντικατάστασης του απόντος από την τριµελή και την πενταµελή επιτροπή που εποπτεύουν το διδακτορικό σου και µε την επιστροφή του καθηγητή Καραγιάννη, της τριµελούς σου και αυτός, που έµεινε µονοµελής µετά από την εξάµηνη αναρρωτική και την καπάκι ετήσια εκπαιδευτική άδεια που χτύπησε για να συνέλθει από το σοκ που έπαθε όταν γκρέµιζαν µε τις βαριές τον τοίχο του, από την πλευρά του γραφείου του Πορφύρη, οι φουσκωτοί της αντιτροµοκρατικής µε τα µαύρα. «Ξεκόλλα φιλάρα, σύνελθε µη σε πάρει η µπάλα καταί . Έτσι που πας αδελφούλη’ µ, σε βλέπω γρήγορα να σχεδιάζεις σποτάκια για δρακουλίνια. Πάλι τρύπια κάλτσα φόρεσες σήµερα;» Τίναξε τα µαλλιά της από τις νιφάδες που χιονιού πάνω στο καλοριφέρ και πέταξε το µπουφάν στο κοινόχρηστο καναπεδάκι του γραφείου που χρησίµευε καµιά φορά και για ένα γρήγορο ύπνο τα χαράµατα που τελείωναν οι προθεσµίες. Μάζεψες τις ποδάρες που προσποιούταν ότι πυρώνονται στο ανεπαρκές θερµαντικό σώµα ντροπιασµένος για την τρύπια κάλτσα. Έχουν συνηθίσει όλοι να σε βλέπουν να δουλεύεις χωρίς παπούτσια χειµώνα καλοκαίρι, ο καθένας
Το φ του φόβου
7
µε το κουσούρι του σε αυτό το τµήµα, όποιος λέει ότι δεν έχει παίρνει αναρρωτικές. Είδες κρυµµένο οίκτο στα µάτια της έτσι που σε κοίταξε µια στιγµή πριν πάει προς τον αχνιστό καφέ και το κουλούρι στο γραφείο της που την περίµενε. Σίγουρα για την τρύπα. Για την τρύπα στην κάλτσα µήπως, που σε καµία περίπτωση δεν µπορεί να θεωρηθεί ακαδηµαϊκά επιτρεπτό κουσούρι ή για την ατυχία σου να χαθεί ο βασικός σου συνεργάτης στην έρευνα την πιο κρίσιµη στιγµή της, την στιγµή που ήθελες πραγµατικά καθοδήγηση για το επόµενο µονοπάτι της, µαζί µε όλα τα στοιχεία που είχε αναλάβει να επεξεργαστεί στην κοινή σας δουλειά και που χωρίς αυτά δεν µπορείς να βγεις από την τρύπα; Είπες «Πρέπει να τις πετάξω αυτές τις κάλτσες µε τις τρύπες, πέρασε η µόδα τους πια» ενώ ήθελες να πεις «Παράτα µας βρε Φρόσω, τι ανάγκη έχεις εσύ». ∆εν το τόλµησες γιατί δεν ήξερες, δυο χρόνια τώρα που είσαστε στο ίδιο γραφείο, ποιες ήταν οι ανάγκες αυτού του ψιλόλιγνου κοριτσιού µε τα καστανά µαλλιά. Το µόνο που ξέρεις γι’ αυτήν είναι η καταγωγή της, τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα, για τη συνήθειά της να λύνει γρίφους και σπαζοκεφαλιές όταν θέλει να χαλαρώσει και το ότι την αποκαλούσαν ∆ρόσω όλοι οι αρσενικοί της Σχολής, φοιτητές και συνάδελφοι, για να την εκδικηθούν που δεν ενέδιδε στα σαχλά τους κόρτε. Τηλεφωνήµατα προσωπικά δεν έκανε ποτέ από το υπηρεσιακό τηλέφωνο και όταν χτυπούσε το κινητό της έβγαινε στο διάδροµο. Πήρε µια κούπα πάνω από το ψυγειάκι µε τα εµφιαλωµένα νερά της και τα τυράκια, τα σαλαµάκια και τα βουτυράκια του Προκοπίου, την γέµισε µέχρι την µέση µε το µισό της καφέ και σου τον έφερε µαζί µε µισό κουλούρι. «Νοµίζω ότι τον έχεις ανάγκη τώρα. ∆εν έχει γάλα και ζάχαρη, αρκέσου σε αυτά» είπε και έκανε τον ήλιο στην
Το φ του φόβου
8
αφίσα να µπει στη σκιά µετά το χαµόγελο της. Για πρώτη φορά, δύο χρόνια σε αυτό το γραφείο, σου αρέσει να κάθεσαι στην σκιά απέναντι από τον ήλιο. Λες ν’ ανοίξεις τον υπολογιστή σου. Θα έχουν µαζευτεί στην ηλεκτρονική θυρίδα σου αρκετά γράµµατα που θα θέλουν απάντηση όλες αυτές τις ηµέρες που δεν ασχολήθηκες µε οτιδήποτε. Η απάντηση στην αίτησή σου για εκείνη την θέση του µεταπτυχιακού συνεργάτη στο LSΕ δεν πρόκειται να έλθει πριν το τέλος Μαίου. Περιµένεις να βρεις µηνύµατα ρουτίνας µε ανακοινώσεις του τµήµατος ή ανέκδοτα συναδέλφων που συντηρούν τα συνήθη στερεότυπα και αν είσαι τυχερός, κανένα από κάποιο φιλαράκι από τον στρατό ή από κανένα παλιό συµφοιτητή. Η πρώην έπαψε να σου στέλνει εδώ και τρεις µήνες το καθιερωµένο µηνυµατάκι της κάθε ∆ευτέρα από τότε που σου αποκάλυψε ότι είναι ερωτευµένη. Με εκείνο τον τοπικό πρώην χρηµατιστηριακό σύµβουλο και νυν µεγαλοπαράγοντα του ΠΑΟΚ φυσικά, αυτόν που φτιάχτηκε καλά την εποχή της φούσκας και που πρόλαβε και βγήκε έγκαιρα. Όχι πια ερωτευµένη µε εσένα, εσύ ήσουν πλέον ο καλός της φίλος. Αυτό σου έγραφε µονότονα κάθε ∆ευτέρα από τότε που αποφάσισε πριν δέκα µήνες να γυρίσει στο πατρικό της στο Πλατύ και να ασκήσει τις υψηλές τεχνικές που κατείχε περί επιθετικής επικοινωνιακής πολιτικής στην οικογενειακή της επιχείρηση «Βιοµηχανία Ειδών Προικός Βορείου Ελλάδος» και στην αναζήτηση κάποιου κατάλληλου που να είχε βγει έγκαιρα. Εσένα τι να σε κάνει έτσι που εγκλωβίστηκες εδώ µέσα; Το αναβάλεις το άνοιγµα του υπολογιστή. ∆εν σου φτάνει ο µισός καφές, το µισό κουλούρι και ένα λαµπρό χαµόγελο για να κάνεις επανεκίνηση. Θέλεις κι άλλο.
Το φ του φόβου
9
Είπες «Μου άνοιξες την όρεξη µε το κουλούρι. Είδες να έχει µείνει τίποτα στο ψυγείο ή να πάω να φέρω προµήθειες από το κυλικείο;» Είπε «Αυτό το ψυγείο είναι µια αποθήκη χοληστερόλης, κάθε φορά που το ανοίγω αηδιάζω µε όλα αυτά τα σκουπίδια που µπουκώνεται όλη µέρα ο χοντρός. Πες του και συ βρε Κώστα τίποτα, θα µας µείνει στα χέρια καµιά µέρα από κανένα εγκεφαλικό ή από καρδιά.» «Λέει ότι οι εξετάσεις του βρίσκουν φυσιολογικές τιµές και δεν έχει λόγους για να ανησυχεί. Και ότι δεν είναι χοντρός, πεσµένο στήθος θεωρεί ότι είναι όλο αυτό το βουνό που του χρησιµεύει για µαξιλαράκι όταν χτυπάει στις γωνίες. Εσένα ξέρεις πως σε λέει;» «Μπα, µε κουτσοµπολεύετε πίσω από την πλάτη µου όταν τρέχω να κάνω τα εργαστήριά σας καθάρµατα; Για λέγε, για λέγε.» «Η Ελειποβαρής Λιπόσαρκη, ή η Έψιλον Λάµδα για συντοµία. Μια φορά του ξέφυγε και σε φώναξε έτσι αλλά δεν το κατάλαβες. Πιστεύει ότι το παρακάνεις µε την υγιεινή διατροφή, τη γυµναστική και την δίαιτά σου.» «Το κτήνος. Άκου λιπόσαρκη εγώ. Εντάξει, παίρνω τα µέτρα µου µε όλα αυτά που ακούµε, τι ήθελε να κάνω. Κι εσύ τι θέση παίρνεις αγαπητέ µου ξυπόλητε Σκοτεινέ, µε θεωρείς και εσύ Έψιλον Λάµδα ή περιορίζεσαι στο ∆ρόσω όπως µε λένε όλοι οι άλλοι πίσω από την πλάτη µου;» «Εγώ πιστεύω αυτό που φαίνεται, δηλαδή ότι είσαι µια κορµάρα του κάµπου. Τώρα το τι τρως εσύ και τι τρώει ο άλλος δεν µε αφορά καθόλου. Ή µάλλον µε αφορά, αλλά µόνο όταν ανοίγω το ψυγείο για να τσιµπήσω από το κολατσιό σας όταν λείπετε και δεν βρίσκω τίποτα.» «Να υποθέσω ότι αποφάσισες σήµερα να µε πεις κορµάρα µόνο και µόνο επειδή σου έδωσα το µισό µου
Το φ του φόβου
10
κουλούρι; Αν είναι έτσι Κώστα, να σου φέρνω κάθε µέρα ένα ολόκληρο.» Γελούσε µε τα µάτια, ήταν φανερό ότι σήµερα συνέβαιναν και σε αυτήν ασυνήθιστα πράγµατα και το γλεντούσε. ∆εν είχατε µιλήσει ποτέ τόσο πολύ αυτά τα δυο χρόνια στο ίδιο γραφείο χωρίς να εµπλέκονται στην συζήτηση σας πίνακες µε αριθµούς, κατανοµές πιθανοτήτων και εκτιµητές στατιστικών υποθέσεων και γι’ αυτό δεν µπορεί να την θεωρήσεις υπεύθυνη. Εσύ ήσουν πάντα αλλού όταν αυτή ήταν πάντα εκεί. Και τώρα τι να υποθέσεις, τι πιθανότητες υπήρχαν να πάει αυτή η συζήτηση πάρα κάτω; «Τι κάνεις το Σαββατοκύριακο;» ρώτησες, προσδίδοντας στο ερώτηµά σου σαφή χαρακτηριστικά εκτιµητή στατιστικής υπόθεσης. «Γυµναστήριο σήµερα και αύριο το απόγευµα, αύριο το πρωί σουπερµάρκετ και λαϊκή στα βιολογικά, να κοιτάξω κάτι καινούργια ερευνητικά αποτελέσµατα που µάλλον έχουν σχέση µε την δηµοσίευση που ετοιµάζω, τζόκιν την Κυριακή το πρωί στην παραλιακή, να µαγειρέψω κανένα φαί να έχω να τρώω την ερχόµενη βδοµάδα, να βάλω πλυντήριο, τέτοια. Εσύ;» Πλήρης η κατανοµή της στον χρόνο. Θα σου αρκούσε ένα «Τίποτα» για να δεις συνέχεια και έτσι άλλαξες ρότα. «Τώρα που το λες, έχω να βάλω και εγώ πλυντήριο και να σιδερώσω εκείνο το βουνό από τα ασιδέρωτα που έχει φτάσει στο ταβάνι. Άντε, ας κάνουµε καµιά δουλειά τώρα, θα φροντίσω να ανταποδώσω το κέρασµά σου αργότερα»
Άνοιξες επιτέλους τον υπολογιστή. Περιµένουν να διαβαστούν καµιά σαρανταριά γράµµατα. Το µάτι σου
Το φ του φόβου
11
τράβηξε το όνοµα του µοναδικού αποστολέα από τον οποίο δεν περίµενες ποτέ να έχεις µήνυµα. Ο Φαίδων Λάσκος, πρώην καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης και προηγούµενος πρύτανης του Πανεπιστηµίου, παλιά δόξα και µια από τις λιγοστές διεθνείς φίρµες του ιδρύµατος, σου έχει στείλει ένα e-mail που περιµένει να διαβαστεί από χθες.
Έγραφε: Από: F. Laskos [mailto:flaskos@yahoo.com] Απεστάλη: Πέµπτη 17 Μαρτίου 2005, 9:46 π.µ. Προς: k.fotinos@noat.edu.gr Θέµα: Πρόσκληση Αξιότιµε κύριε Φωτεινέ, Θα παρακαλούσα, στο βαθµό που σας είναι δυνατό, να δεχτείτε την πρόσκλησή µου να βρεθούµε αυτό το Σαββατοκύριακο στο εξοχικό µου, που βρίσκεται στον Άγιο Βασίλειο Κορινθίας, µε σκοπό να συνεργαστούµε πάνω σε θέµατα που σχετίζονται µε την πρόοδο της ερευνητικής σας δραστηριότητας. Παρακαλώ σηµειώστε ότι αυτή µου την πρωτοβουλία την έλαβα κατόπιν εντολής για να εξοφληθεί ένα παλαιό χρέος. Εφ’ όσον δεν έχετε αντίρρηση, θα παρακαλούσα να βρίσκεστε το Σάββατο 19/3 στις 17.15 µµ ακριβώς στην πλατεία του χωριού, απ’ όπου θα σας παραλάβει ο οδηγός µου για να σας οδηγήσει στο κτήµα, όπου και θα σας περιµένω. Θα παρακαλούσα να έχετε εφοδιαστεί µε τα κατάλληλα ρούχα και παπούτσια για ένα περίπατο, ανεξαρτήτως των καιρικών συνθηκών. Ελπίζω να σεβαστείτε την παράκλησή µου να µην φέρεται µαζί σας κινητό τηλέφωνο ή οποιαδήποτε άλλη ηλεκτρονική συσκευή. Παρακαλώ να επιβεβαιώσετε την αποδοχή αυτής της πρόσκλησης το συντοµότερο. Με εκτίµηση
Το φ του φόβου
12
Φαίδων Λάσκος Επίτιµος πρύτανης
Το διάβασες τρεις φορές. Την δεύτερη για να συνέλθεις από την έκπληξη και την τρίτη µήπως και ανακαλύψεις κανένα ίχνος ή κάποια αδιόρατη ένδειξη που θα οδηγούσε στο συµπέρασµα ότι το µήνυµα αυτό να στο έστειλαν εκείνα τα πειραχτήρια οι µεταπτυχιακοί σου από το ισόγειο, που δεν το έχουν σε τίποτα να θέλουν να σπάσουν πλάκα σε βάρος σου στέλνοντας σε µέσα στα χιόνια στην µέση του πουθενά για να βρεις ένα πιθανό διέξοδο στα ερευνητικά σου αδιέξοδα ή για να εισπράξεις χρήµατα από κάποιο ανύπαρκτο χρέος. Οποιοσδήποτε µπορεί να ανοίξει µια ηλεκτρονική θυρίδα στο yahoo µε αυτό το όνοµα και να στείλει αυτό το µήνυµα προσποιούµενος τον Λάσκο. Πήρες τηλέφωνο τον Σωτήρη, τον χάκερ από το Τµήµα Πολυµέσων, που κάποτε τον βοήθησες σε µια εργασία του όταν τελείωνε το µεταπτυχιακό του. Ξεπλήρωσε την χάρη σε δέκα λεπτά µε ένα του e-mail που σε πληροφορούσε κατηγορηµατικά και µε τρόπο που δεν χωρούσε καµία αµφιβολία, ότι το µήνυµα στάλθηκε στο yahoo από ένα υπολογιστή που ήταν συνδεδεµένος µε ένα κόµβο του ίντερνετ στην Νότιο Αφρική και δεν είχε αλλοιωθεί καθόλου σε όλη την δαιδαλώδη πορεία του στον παγκόσµιο ιστό µέχρι να φτάσει στον υπολογιστή σου. Αδύνατον να το έστειλαν οι µεταπτυχιακοί σου µιας και δεν έλειπε κανένας τους σε ταξίδι αυτή την εποχή, τραβάνε όλοι τους κουπί στο κάτω κατάστρωµα της γαλέρας για να προλάβουν τις προθεσµίες των εργαστηριακών ασκήσεων αυτού του εξάµηνου, κάνοντας τις δύσκολες προσοµοιώσεις των καταναλωτικών µοντέλων που τους είχες αναθέσει. Έτσι έµεινε το ερώτηµα, αν έστειλε το µήνυµα ο Λάσκος από την Νότιο Αφρική χθες
Το φ του φόβου
13
τέτοια ώρα, πως θα µπορούσε να είναι αύριο στο κτήµα του για να σε περιµένει. Σε λίγο ανακάλυψες ότι ήταν περισσότερα τα ερωτήµατα που πλανιόταν κάτω από την αφίσα µε τον ήλιο και, κατά το συνήθειο που επέβαλε η ερευνητική σου µεθοδολογία, τα απαρίθµησες στο µπλοκ εργασίας κατά την χρονολογική σειρά εµφάνισής τους σε σχέση µε την ροή του κειµένου που τα γέννησε. Έγραψες: Τι να µε θέλει αυτός ο γέρος που τον έχω δει µόνο µια φορά από µακριά και αυτό πριν δύο χρόνια στην τελετή ανακήρυξής του σε επίτιµο πρύτανη της Σχολής, όταν συνταξιοδοτήθηκε; Tι σχέση µπορεί έχει ο ιστορικός της τέχνης, και ας είναι κορυφή σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τοµέα του, µε την δική µου έρευνα; Τι θα λέµε ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο; Πεπόνια ή σταφίδα να βγάζουν τα κτήµατά του; Ποιος µπορεί να είναι αυτός που µπορεί να δίνει εντολές στον Λάσκο και να τον κάνει να τρέχει να τις εκτελέσει αφήνοντας τον φθινοπωρινό ήλιο της Νότιας Αφρικής για να µε συναντήσει; Για ποιο χρέος µιλάει; ∆ικό του ή του εντολέα του; ∆εν θυµάµαι να µου χρωστάει κανένας τίποτα Tι γεροπαραξενιά είναι πάλι αυτή, να τον ενοχλεί τo κινητό µου ενώ αυτός κάνει τσάρκες στα yahoo;
Το φ του φόβου
14
Έχω να κάνω Σαββατοκύριακο;
τίποτα
καλλίτερο
αυτό
το
Μιας και ήξερες µόνο µία απάντηση από τα οκτώ ερωτήµατα αυτής της λίστας, έστειλες το απαντητικό µήνυµα µε την αποδοχή της απρόσµενης πρόσκλησης και της είπες: «Φεύγω, θα σε δω την ∆ευτέρα. Πρέπει να αγοράσω καινούργιες µάλλινες κάλτσες και ένα κασκόλ.»
Το φ του φόβου
15
η συνέχεια στο... http://www.easywriter.gr/ebooks/item/102