Argiris Jason Nakos
Μέχρι την Λισσαβόνα
Ο Αργύρης Νάκος ή Τζέισον ό=ως τον α=οκαλούν οι =ερισσότεροι φίλοι του ανά τον κόσEο, γεννήθηκε το 1979 στην
Αθήνα
και
είναι
α=όφοιτος
της
ΑκαδηEίας
Πλοιάρχων του ΕE=ορικού Ναυτικού. Η ενασχόληση του Eε την θάλασσα, τα ταξίδια και τις ανθρώ=ινες σχέσεις, του =ροσέφεραν εE=ειρίες οι ο=οίες έγιναν το έναυσEα για την έE=νευση του ώστε να στραφεί στην συγγραφική τέχνη. Το σύγγραEEα “Μέχρι την Λισσαβόνα”, είναι το =ρώτο =ου δηEοσιεύει.
iii
Α=ρίλιος
Ένα ηλιόλουστο ,ρωινό, σε έναν ,αραθαλάσσιο οικισ4ό του ανατολικού Καναδά, ένα σ,ορ αυτοκίνητο στα4ατά έξω α,ό τον 4εγάλο κή,ο ενός καλοδιατηρη4ένου εξοχικού σ,ιτιού. Α,ό 4έσα βγαίνει ένας άνδρας, αρκετά ε4φανίσι4ος και κο4ψός, κοντά στα σαράντα. Χτυ,ά το κουδούνι της εξωτερικής ,όρτας ,ου βρίσκεται στην ,ερίφραξη του κή,ου. Μια 4εσήλικη κυρία, ανοίγει χα4ογελαστή, την κύρια ,όρτα του σ,ιτιού. Είναι η νοικοκυρά 4ιας ευκατάστατης Καναδικής οικογένειας. Ε4φανώς χαρού4ενη α,ό την ε,ίσκεψη εκείνου του άνδρα, γυρίζει το βλέ44α της ,ρος τα 4έσα και φωνάζει την κόρη της. Την Παολίν. ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΠΑΟΛΙΝ: Παολίν! Ηρθε ο Ζαν! Α,ό κά,οιο δω4άτιο του σ,ιτιού, ακούγεται η φωνή της Παολίν. ΠΑΟΛΙΝ: Πες του να φύγει και να 4ην ξανάρθει! Η 4ητέρα της Παολίν, αιφνιδιασ4ένη α,ό την α,άντηση της, νοιώθει κά,ως α4ήχανα α,έναντι στον Ζαν. ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΠΑΟΛΙΝ: Παολίν! Τι τρό,ος είναι αυτός;
5
Ανοίγει η ,όρτα του δω4ατίου και βγαίνει οργισ4ένη η Παολίν. Είναι 4ια κο4ψή και γοητευτική γυναίκα ,ερί,ου στα τριάντα. Στέκεται έξω α,ό την ,όρτα του δω4ατίου της και 4ε α,οφασιστικότητα α,ευθύνεται στην 4ητέρα της. ΠΑΟΛΙΝ: Να κοιτάξει ,ρώτα αυτός, τους δικούς του τρό,ους! Και σου εί,α να του ,εις να φύγει! ∆εν θέλω να τον ξαναδώ! Ο Ζαν ξαναχτυ,ά το κουδούνι. Α,ό ένα άλλο δω4άτιο βγαίνουν αναστατω4ένες οι δύο 4εγαλύτερες αδελφές της. Η Μιλέν και Κριστίν. ΜΙΛΕΝ: Τι συ4βαίνει ε,ιτέλους; Τι φασαρία είναι αυτή; ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΠΑΟΛΙΝ: Η αδελφή σας. Τσακώθηκε ,άλι 4ε τον Ζαν. ΚΡΙΣΤΙΝ: Και τι θα γίνει τώρα Παολίν; Θα ,ερι4ένου4ε 4έχρι ο Ζαν να βαρεθεί να χτυ,ά το κουδούνι; Η Παολίν αρχίζει να νοιώθει άβολα ,ρος τις αδελφές της. Κατευθύνεται ,ρος την ,όρτα του σ,ιτιού ,αρα4ερίζοντας την 4ητέρα της και αντικρίζει τον Ζαν, ,ου στέκεται ,ερι4ένοντας. ΠΑΟΛΙΝ: Σου εί,α να 4ην 4ε ενοχλήσεις ξανά! ∆εν 4,ορείς να το καταλάβεις; Ο Ζαν, ,ιο ήρε4ος, ανέχεται την ε,ιθετικότητα της ,ροσ,αθώντας να κατευνάσει τα ,νεύ4ατα. ΖΑΝ: Μ,ορείς να ηρε4ήσεις; Τι έχεις ,άθει ,ια; Έλα να 4ιλήσου4ε ε,ιτέλους!
6
ΠΑΟΛΙΝ: ∆εν έχου4ε να ,ού4ε τί,οτα! Ό,τι είχα4ε να ,ού4ε, το εί,α4ε. ΖΑΝ: Μα δεν εί,α4ε και τί,οτα Παολίν! Μόνο εσύ 4ιλούσες! Ούτε καν 4ε άφησες να σου εξηγήσω! ΠΑΟΛΙΝ: Να 4ου εξηγήσεις; Πάλι; Έχω βαρεθεί να 4ου εξηγείς. Έχω βαρεθεί να σε ακούω και ,ολύ ,ερισσότερο έχω βαρεθεί να 4ε ,ερνάς για χαζή! Τελειώσα4ε! Κατάλαβε το! Ο Ζαν, βλέ,οντας την 4ητέρα και τις αδελφές της Παολίν να ,αρακολουθούν διακριτικά τον διάλογο τους, έρχεται σε δύσκολη θέση και αρχίζει να χάνει την ψυχραι4ία του. ΖΑΝ: Πρόσεχε Παολίν! Πας να τα χαλάσεις όλα! Μην 4ε αναγκάσεις να φύγω για ,άντα! Η Παολίν τον ειρωνεύεται. ΠΑΟΛΙΝ: Μην 4ου το κάνεις αυτό! Θα αρχίσω να κλαίω! ΖΑΝ: Στα4άτα ε,ιτέλους να φέρεσαι σαν 4ικρό κοριτσάκι! Πως 4,ορείς να είσαι τόσο εγωίστρια; ΠΑΟΛΙΝ: Λοι,όν! Αν δεν φύγεις α4έσως, θα καλέσω την αστυνο4ία! Σε ,ροειδο,οιώ! Η Κριστίν, ε,ε4βαίνει. ΚΡΙΣΤΙΝ: Τρελάθηκες Παολίν; Γιατί να φωνάξεις την αστυνο4ία; ∆εν είναι εγκλη4ατίας ο άνθρω,ος! Η Παολίν γυρίζει το άγριο βλέ44α της ,ρος την Κριστίν. 7
ΠΑΟΛΙΝ: Αδελφούλα 4ου, αυτό είναι δικό 4ου θέ4α. Γι' αυτό λοι,όν 4ην ανακατεύεσαι! Η Κριστίν σιω,ά ενοχλη4ένη και η Παολίν συνεχίζει την ε,ίθεση της ,ρος τον Ζαν. ΠΑΟΛΙΝ: Ό,ως βλέ,εις, η ιδέα σου να ,εράσεις α,ό το σ,ίτι δεν ήταν και τόσο καλή. Θα φύγεις τώρα; Αρκετά 4ας αναστάτωσες! Ο Ζαν 4ην 4,ορώντας να κάνει αλλιώς, κάνει ένα 4ορφασ4ό α,ελ,ισίας και ,άει ,ρος το αυτοκίνητο. Ανοίγει την ,όρτα και κοντοστέκεται για λίγο κοιτώντας την Παολίν. Μ,αίνει 4έσα και φεύγει. Η Παολίν 4,αίνει στο σ,ίτι και κάθετε στον κανα,έ του σαλονιού, σκε,τική. Οι τρεις γυναίκες, την ,αρακολουθούν α4ήχανες. Η Μιλέν κάθεται δί,λα της. ΜΙΛΕΝ: Παολίν! Τι ση4αίνουν όλα αυτά; ΠΑΟΛΙΝ: Αφήστε 4ε ήσυχη. ΜΙΛΕΝ: Εξήγησε 4ου σε ,αρακαλώ! Τι συ4βαίνει; ΠΑΟΛΙΝ: Είναι εγωιστής. Πάντα θέλει να γίνεται το δικό του. Τον βαρέθηκα! Η Κριστίν ε,ε4βαίνει 4ε αυστηρό ύφος. ΚΡΙΣΤΙΝ: Γιατί είναι εγωιστής Παολίν; Ξεχνάς τι έχει κάνει για σένα ο Ζαν; ΠΑΟΛΙΝ: Όλα τα κάνει ,ρώτα για τον εαυτό του και 4ετά για 4ένα.
8
Η Κριστίν 4αλακώνει το ύφος της. ΚΡΙΣΤΙΝ: Παολίν... Είσαι άδικη! Ο Ζαν, είναι ευγενέστατος. Έχει 4ια ,ολύ καλή δουλειά και α,ό ό,τι βλέ,ω σε ,ροσέχει ,ολύ! ΜΙΛΕΝ: Αδελφούλα σύνελθε! Μεγαλώνεις! Πρέ,ει κά,οια στιγ4ή να κάνεις την δική σου οικογένεια. ∆εν θα βρεις άλλον άνδρα σαν τον Ζαν. Κατάλαβε το ,ριν είναι ,ολύ αργά. ΠΑΟΛΙΝ: Θέλω κά,οιον ,ου να 4ε σέβεται και να 4ε κοιτά στα 4άτια. Να 4ου δείχνει κάθε 4έρα το ,όσο 4ε αγα,άει. Να είναι αληθινός. Ο Ζαν κοιτάει ,ρώτα την δουλειά του και 4ετά ε4ένα. ∆εν είναι αυτό ,ου θέλω. Τον έχω βαρεθεί. Εχθές, ,άλι ,ροτί4ησε να βγει 4ε τους φίλους του ,αρά να 4είνει 4αζί 4ου. ΜΙΛΕΝ: Ε,αγγελ4ατικό ραντεβού ήταν Παολίν! Τι ήθελες; Να ,αρατήσει την δουλειά του; Ξέρεις ,ολύ καλά ,ως η καριέρα του στηρίζεται στις δη4όσιες σχέσεις. Στα4άτα ε,ιτέλους να ονειρεύεσαι ,ρίγκι,ες και άσ,ρα άλογα. Αυτά ανήκουν στα ,αρα4ύθια ,ου σου διαβάζα4ε όταν ήσουν 4ικρή. Ο Ζαν είναι ότι καλύτερο θα 4,ορούσες να έχεις δί,λα σου. Πρέ,ει να αισθάνεσαι τυχερή γι' αυτό! ΠΑΟΛΙΝ: Αφού 4ιλά4ε για φαινό4ενο, ,αντρευτείτε τον εσείς! Η Παολίν νοιώθει ασφυκτικά. Σηκώνεται νευρικά α,ό τον κανα,έ, ,αίρνει την τσάντα της ,ου ήταν αφη4ένη σε ένα τρα,εζάκι, και ,άει ,ρος την εξώ,ορτα. Οι αδελφές τις την κοιτούν α,ορη4ένες. ΜΙΛΕΝ: Που ,ας τώρα; ΠΑΟΛΙΝ: Πάω 4ια βόλτα στην θάλασσα. Θέλω να 4είνω 4όνη. 9
Λίγη ώρα αργότερα, η Παολίν ,ερ,ατά σκε,τική σε ένα ,αραθαλάσσιο ,άρκο. Το βλέ44α της 4αγνητίζεται συνεχώς α,ό τον ορίζοντα της θάλασσας. Καθώς αρχίζει και ηρε4εί ακούγοντας τον ήχο των κυ4άτων, ε4φανίζεται ο Ζαν α,ό ,ίσω της αιφνιδιαστικά και την ,λησιάζει χα4ογελαστός, 4ε καλή ,ρόθεση. ΖΑΝ: Ό,ως ,άντα, η 4ικρή 4ας ,ριγκί,ισσα, όταν δεν νοιώθει καλά, καταφεύγει στον ωκεανό για να την ηρε4ήσει! Η Παολίν ξαφνιάζεται. Αλλά γρήγορα ,αίρνει το αδιάλλακτο της ύφος. ΠΑΟΛΙΝ: Τι θέλεις εσύ εδώ; ΖΑΝ: Μην θυ4ώνεις. Το 4όνο ,ου θέλω, είναι να 4ιλήσου4ε. Ξέρω ,όσο ,ολύ σου αρέσει η θάλασσα. Τι λες; Πά4ε για φαγητό σε ένα καλό εστιατόριο 4ε θαλασσινά; ΠΑΟΛΙΝ: Αυτό ,ου θέλω είναι να 4ε αφήσεις ήσυχη. ΖΑΝ: Παολίν! ∆εν 4,ορώ να σε καταλάβω. Κάνω ότι καλύτερο 4,ορώ για σένα και εσύ θυ4ώνεις 4ε το τί,οτα; ΠΑΟΛΙΝ: ∆εν είναι τί,οτα το να εξαρτάται η ζωή 4ας α,ό τα ραντεβού σου! ΖΑΝ: ∆ηλαδή, τι ήθελες; Να ακυρώσω την συνάντηση 4ε τον διευθυντή της εταιρίας για να ,ά4ε στο σινε4ά; Η 4ή,ως φταίω εγώ ,ου 4ε ειδο,οίησαν την τελευταία στιγ4ή; 10
ΠΑΟΛΙΝ: ∆εν είναι η ,ρώτη φορά. Συνέχεια αυτό γίνεται. Έχω βαρεθεί. ∆εν αντέχω ,ια! ΖΑΝ: Ό,τι κάνω, το κάνω για ε4άς και το 4έλλον 4ας Παολίν! ∆εν το καταλαβαίνεις; ΠΑΟΛΙΝ: Για το δικό σου 4έλλον το κάνεις. ΖΑΝ: Τι είναι αυτά ,ου λες; Έχω σχέδια για ε4άς! ΠΑΟΛΙΝ: Στα ο,οία, εγώ, δεν έχω χαράξει ούτε 4ία γρα44ή! ΖΑΝ: Μερικές φορές δεν 4,ορώ να σε καταλάβω. Ειλικρινά. ΠΑΟΛΙΝ: Μή,ως 4,ορείς να καταλάβεις ότι θέλω να 4ε αφήσεις ήσυχη; ΖΑΝ: Είσαι ,ολύ εγωίστρια Παολίν και στο τέλος θα 4είνεις 4όνη σου. ΠΑΟΛΙΝ: Το τι θα κάνω 4ε την ζωή 4ου, δεν είναι δική σου δουλειά. Μ,ορείς τώρα φύγεις; Θα 4ε υ,οχρέωνες. ΖΑΝ: Εντάξει. Φεύγω. Αλλά να ξέρεις ,ως θα το 4ετανιώσεις. Με το ,ου ολοκληρώνει την φράση του ο Ζαν, φεύγει ε4φανώς νευριασ4ένος. Η Παολίν υψώνει την φωνή της όσο εκείνος α,ο4ακρύνεται. ΠΑΟΛΙΝ: Μην 4ε α,ειλείς ε4ένα! Άκουσες; Και 4η σε ξαναδώ α,ό το σ,ίτι! Ο Ζαν στέκεται για λίγο και την κοιτά. 11
ΖΑΝ: ∆εν σε α,ειλεί κανείς! Και στα4άτα να φωνάζεις. ∆εν χρειάζεται να 4ας ακούνε σε όλο το ,άρκο. Ο Ζαν συνεχίζει τον δρό4ο του και αφού α,ο4ακρύνεται, η Παολίν συνεχίζει να βαδίζει ,ρος την αντίθετη κατεύθυνση, σκε,τική.
Το ίδιο βράδυ, στο σ,ίτι της Παολίν, ο ,ατέρας της 4ε την 4ητέρα της, κάθονται 4όνοι στον ανα,αυτικό κανα,έ του σαλονιού, ,αρακολουθώντας τηλεόραση. ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΠΑΟΛΙΝ: Τι κάνει η Παολίν τόσες ώρες στο δω4άτιο της; ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΠΑΟΛΙΝ: Κάθεται στον υ,ολογιστή και σκοτώνει τον χρόνο της. Τσακώθηκε ,άλι 4ε τον Ζαν. Τι θα κάνου4ε 4ε αυτό το κορίτσι; ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΠΑΟΛΙΝ: Πραγ4ατικά δεν ξέρω. Α,ό την 4ία 4ου αρέσει ,ου είναι α,αιτητική, αλλά α,ό την άλλη... ∆εν ξέρω. Ελ,ίζω να βρεθεί κά,οιος να την ,αντρευτεί, 4ή,ως και ηρε4ήσου4ε. Η 4ητέρα της Παολίν κάτι ,άει να ,ει αλλά ο ,ατέρας της την ,ρολαβαίνει. ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΠΑΟΛΙΝ: Μην αρχίσεις ,άλι να 4ου 4ιλάς για τον Ζαν! Εντάξει. ∆εν λέω... Είναι καλό ,αιδί. Αλλά ,ιστεύω ,ως η κόρη 4ας 4,ορεί να βρει κά,οιον καλύτερο. Την ίδια στιγ4ή, η Παολίν κάθεται στο γραφείο του δω4ατίου της, το ο,οίο έχει χα4ηλό φωτισ4ό, ,ερνώντας την ώρα της στον υ,ολογιστή. Πληκτρολογεί, εστιάζοντας ,ότε στο ,ληκτρολόγιο 12
και ,ότε στην οθόνη, σαν να ε,ικοινωνεί 4ε κά,οιον. Κά,οια στιγ4ή ε,ικεντρώνεται στην οθόνη και 4ία 4ετριασ4ένη έκφραση ενθουσιασ4ού, ζωγραφίζεται στο βλέ44α της.
13
η συνέχεια στο... http://www.easywriter.gr/ebooks/item/210