1
Εισαγωγή - Η Αληθινή Ιστορία Της Μητρότητας
Η Αληθινή Ιστορία Της Μητρότητας είναι ένα βιβλίο βασισμένο σε αληθινά γεγονότα και κυρίως αληθινά συναισθήματα. Από την προσπάθεια για την σύλληψη, μέχρι την εγκυμοσύνη, την γέννηση και την φροντίδα του παιδιού, το ταξίδι είναι μεγάλο, γεμάτο εκπλήξεις και συγκινήσεις και δυστυχώς όχι πάντα θετικές. Έχω διαβάσει πολλά βιβλία και για την εγκυμοσύνη, για τον τοκετό, για την φροντίδα και ανάπτυξη των παιδιών από την βρεφική ηλικία μέχρι την εφηβεία. Τα πλείστα, γραμμένα από ειδικούς όπως ψυχολόγους, παιδίατρους, ερευνητές. Και πριν γίνω μητέρα, πραγματικά τα πίστευα. Θεωρούσα πως αν ακολουθούσες πιστά και κατά γράμμα τις συμβουλές τους, όλα θα ήταν απλά, εύκολα και ευχάριστα. Η αλήθεια όμως απέχει πολύ από τα ζηλευτά εξώφυλλα που απεικονίζουν ευτυχισμένα παιδιά που κοιμούνται ή θηλάζουν ευχαριστημένα στην αγκαλιά της μητέρας τους που τα κοιτάει χαμογελαστά. Υπάρχουν στιγμές που οι γονείς απελπίζονται, κλαίνε, αναθεωρούν τις τακτικές τους, τις μεθόδους τους, την ζωή τους, τη σχέση τους, ακόμη και την απόφαση τους να κάνουν παιδί. Υπάρχουν στιγμές που οι καινούριοι γονείς και κυρίως οι μητέρες, θα νιώσουν αποκομμένοι από τον περίγυρο τους. Στιγμές που θα νιώθουν πολύ συναισθηματικές και στεναχωρημένες. Αυτές τις στιγμές που οι υποχρεώσεις με το σπίτι και το παιδί δεν έχουν τέλος, είναι πολύ έντονες. Αυτό το βιβλίο περιέχει τις εμπειρίες μου σαν μητέρα, από τις προσπάθειες για την σύλληψη, τους μήνες της εγκυμοσύνης, τους δύσκολους πρώτους μήνες ανατροφής και φροντίδας ενός βρέφους, τα δραστήρια χρόνια ενός νήπιου, της επόμενης εγκυμοσύνης και γενικά του πολυδιάστατου ρόλου μιας μητέρας. Μπορεί οι απόψεις μου και οι συμβουλές μου να μην είναι αποτέλεσμα των αμέτρητων πτυχίων μου στην ψυχολογία και την ιατρική. Είναι όμως οι απόψεις και τα συναισθήματα μιας μάνας που έχει κλάψει και ξενυχτήσει αμέτρητες νύχτες για τα παιδιά της, που έχει ζήσει όλες τις ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές της μητρότητας. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο με όλα τα συναισθήματα που μπορεί να φανταστεί κάποιος, χαρά, ευτυχία, δυστυχία, θυμό, απόγνωση, απελπισία. Πάνω από όλα όμως, είναι γραμμένο με ΑΓΑΠΗ και κατανόηση προς όλους τους γονείς εκεί έξω που ζουν αυτό το υπέροχο αλλά και ενίοτε δύσκολο ταξίδι της μητρότητας και της πατρότητας. Ναι, η μητρότητα δεν είναι μόνο ευτυχία και χαρούμενες στιγμές. Είναι όμως κάτι μοναδικό και ελπίζω μέσα από αυτές τις σελίδες η κάθε μητέρα να μπορέσει να ταυτιστεί, να παρηγορηθεί και να κατανοήσει πως παρόλο που μπορεί να μην γνωρίζουμε τα πάντα για την μητρότητα, σαν μαμάδες κάνουμε και θα κάνουμε τα πάντα για το παιδί μας και θα μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη μας. Και όσο υπάρχει αγάπη σε αυτό που κάνουμε, τότε το κάνουμε σωστά. Γιατί μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει τις γνώσεις μιας μάνας, αλλά την αγάπη της για τα παιδιά της, ποτέ.
2
Κεφάλαιο 1 – Σύλληψη
Η διαδικασία της σύλληψης μπορεί να είναι μια σχετικά γρήγορη και ευχάριστη διαδικασία. Δυστυχώς όμως, όχι για όλους. Για τους πλείστους, είναι μια διαδικασία που μπορεί να κρατήσει αρκετούς μήνες και να συνοδεύτε από πολλές απογοητεύσεις και αγωνίες. Μόνο κάποιος που το περνά ή το έχει περάσει μπορεί να καταλάβει. Από την απόφαση του ζευγαριού να αποκτήσει παιδιά, μέχρι την ημέρα που θα κρατήσει το θετικό τεστ εγκυμοσύνης στα χέρια του, μπορεί να περάσουν αρκετοί μήνες και για κάποιους λιγότερο τυχερούς, ίσως και χρόνια. Μήνες και χρόνια που θα φαίνονται ακόμη πιο ατελείωτα στο ζευγάρι. Οι ειδικοί λένε ότι περίπου το 85% των ζευγαριών θα έχουν συλλάβει μέσα στους έξι μήνες προσπαθειών. Στους πιθανούς μελλοντικούς γονείς όμως, αυτό το διάστημα ακούγεται εξωφρενικά μεγάλο. Ας το παραδεχτούμε, ακόμα και οι πιο ρεαλιστές από εμάς, που είμασταν προετοιμασμένοι για τον χρόνο που μπορεί να πάρει μια εγκυμοσύνη, απογοητευτήκαμε όταν κρατήσαμε το αρνητικό τεστ στα χέρια μας την πρώτη φορά. Και την δεύτερη και ενίοτε και την τρίτη. Όλοι μας πιστεύουμε πως όταν κάνουμε σεξ χωρίς προστασία, είναι σχεδόν απίθανο να μην μείνουμε έγκυος. Ειδικά αν το σεξ χωρίς προστασία γίνεται κατ’ επανάληψη και ειδικά τις κρίσιμες μέρες του κύκλου. Πολλοί αρχίζουν να προσπαθούν χωρίς πρόγραμμα και μετά τους πρώτους αναποτελεσματικούς μήνες παίρνουν το θέμα πιο....ζεστά, είτε αρχίζουν εντατικά και μετά τους πρώτους μήνες κουράζονται και το αφήνουν στην τύχη. Ή τουλάχιστο αυτό πείθουμε τον εαυτό μας ότι κάνουμε. Δεν είναι ασυνήθιστο να ακούσεις ή να διαβάσεις κάπου για ζευγάρια τα οποία κουράστηκαν να προσπαθούν ή ο ένας από τους δύο θέλει να σταματήσουν τις προσπάθειες επειδή δεν αντέχει την πίεση με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένταση και ψυχρότητα ανάμεσα στο ζευγάρι. Συνήθως οι άντρες δεν αντέχουν αυτή τη διαδικασία και καθώς η περισσότερη πίεση είναι στη δική τους πλευρά, δεν μπορούν να την διαχειριστούν και ζητούν να το πάρουν πιο χαλαρά. Οι γυναίκες από την άλλη σαν πιο πραγματίστριες, αντιλαμβάνονται τον χρόνο που μπορεί να πάρει να μείνουν έγκυος, το ότι οι κρίσιμες μέρες του κύκλου είναι ελάχιστες όπως και οι πιθανότητες, με αποτέλεσμα να παραπονιούνται ότι ο σύντροφος τους δεν το θέλει αρκετά, δεν τις καταλαβαίνει, δεν κατανοεί ότι με την αύξηση της ηλικίας όλα δυσκολεύουν, δεν προσπαθεί αρκετά και πολλά άλλα. Συν τοις άλλοις, υπάρχει και αυτή η αντίληψη στην κοινωνία που ζούμε, ότι όλοι οι συγγενείς, γνωστοί και φίλοι, έχουν δικαίωμα να μας ρωτούν ανοικτά και χωρίς περιστροφές και ντροπές, πότε θα κάνουμε παιδιά, αν αρχίσαμε να προσπαθούμε, σε περίπτωση που προσπαθούμε, πόσος καιρός έχει περάσει και να μας βομβαρδίζουν με συμβουλές και ψυχολογικές απειλές όπως «ο καιρός περνάει», «θέλουμε να δούμε εγγόνια πριν πεθάνουμε», «όσο καθυστερείτε πιο δύσκολο θα είναι» και πολλά άλλα. Δεν αντιλαμβάνονται την πίεση που ασκούν σε ένα ζευγάρι που είτε θέλει να περιμένει, είτε έχει αρχίσει προσπάθειες χωρίς επιτυχία και ότι με αυτά τα λόγια του
3
προκαλούν άγχος. Δεν είναι όλοι ανοικτοί να συζητήσουν κάτι τόσο λεπτό ή να παραδεχτούν το πρόβλημα υπογονιμότητας καθώς δυστυχώς ακόμα η υπογονιμότητα θεωρείται θέμα ταμπού στις πλείστες κοινωνίες. Δεν είναι εύκολο για ένα ζευγάρι που βλέπει όλους τους άλλους να μένουν έγκυος με μεγάλη ευκολία, να τους μιλάει ανοικτά για το θέμα υπογονιμότητας που αντιμετωπίζουν, χωρίς να νιώσουν μειονεκτικά. Άλλοι απλά δεν θέλουν να συζητούν με όλους τι κάνουν κάθε βράδυ και για ποιο λόγο. Δυστυχώς αυτό όμως δεν είναι αποδεκτό από όλους και ειδικά στην δική μας κουλτούρα όπου οι πλείστοι γονείς, συγγενείς και πολλές φορές και φίλοι, θεωρούν ότι έχουν το ελεύθερο να παρεμβαίνουν σε όλα, πάντα με το πρόσχημα της αγάπης τους και το ενδιαφέρον τους για μας. Ίσως χρειαστεί κάποιες φορές να υπενθυμίσετε σε κάποιους ότι αυτό είναι ένα πολύ λεπτό και προσωπικό θέμα το οποίο δεν επιθυμείτε να συζητήσετε με κανένα παρά μόνο με τον σύντροφο σας. Μην ντραπείτε να το κάνετε, αλλιώς όχι μόνο θα θεωρήσουν πως έχουν το ελεύθερο να σας ρωτάνε συνεχώς, θα αρχίσουν να σας προσφέρουν συμβουλές που δεν ζητήσατε και στην τελική, να σας αγχώνουν και να σας θυμώνουν ακόμα περισσότερο. Στην διάρκεια αυτού του διαστήματος προσπαθειών για την πολυπόθητη σύλληψη, υπάρχουν άτομα που θα επισκεφτούν τον γιατρό πεπεισμένοι ότι κάτι συμβαίνει. Οι πιο πολλοί από αυτούς θα διαβεβαιωθούν ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας και να ηρεμήσουν και να συνεχίσουν τις προσπάθειες τους, και ένας μικρός αριθμός θα λάβει διαφορετική απάντηση και θα ακολουθήσει τις ενδεδειγμένες οδηγίες των γιατρών που θα τους αυξήσει τις πιθανότητες για σύλληψη. Μερικές φορές οι γιατροί, μπορεί να αρνηθούν καν να εξετάσουν το ενδεχόμενο υπογονιμότητας, εάν δεν έχει περάσει τουλάχιστο ένα εξάμηνο, ίσως και περισσότερο ανάλογα με την ηλικία του ζευγαριού. Δυστυχώς μέχρι να έρθει η στιγμή που ένα ζευγάρι θα αποφασίσει να κάνει παιδιά, δεν γνωρίζει αν έχει την δυνατότητα να κάνει (εκτός σε ορισμένες περιπτώσεις που γνωρίζουν ήδη μέσα από άσχετες ή σχετικές ιατρικές εξετάσεις ότι ΔΕΝ μπορούν ή ότι θα δυσκολευτούν). Μου έχει τύχει να ακούσω από ελεύθερες γυναίκες ότι ο γιατρός τους μέσα από μια απλή εξέταση ρουτίνας τις έχει διαβεβαιώσει ότι μπορούν να κάνουν παιδιά όποτε το θελήσουν. Για μένα αυτό είναι εντελώς ανυπόστατο. Ακόμη και αν αυτός ο γιατρός είναι τόσο λαμπρός που μπορεί να το διαπιστώσει αυτό μέσα από μία και μόνο εξέταση ρουτίνας χωρίς καμία επιπρόσθετη αιματολογική και ορμονική εξέταση, σαλπιγγογραφία και άλλες ενδεδειγμένες ιατρικές εξετάσεις, πώς μπορεί να γνωρίζει με ποιόν άντρα θα καταλήξει αυτή η γυναίκα και αν αυτός ο άντρας θα έχει κάποιο πρόβλημα υπογονιμότητας; Καταλαβαίνω ότι οι γιατροί δεν θέλουν να σπέρνουν τον πανικό σε γυναίκες οι οποίες μπορεί να είναι μιας ηλικίας και να ανησυχούν για τα περιθώρια γονιμότητας τους, αλλά δεν πρέπει να τις παραπληροφορούν είτε θετικά είτε αρνητικά, όπως επίσης και οι γυναίκες δεν πρέπει να επαναπαύονται στο γεγονός ότι εφόσον έχουν περίοδο μια φορά τον μήνα ότι όλα είναι εντάξει.
4
Πότε είναι όμως το σωστό διάστημα για ένα ζευγάρι να αναζητήσει ιατρική συμβουλή; Πολλοί γιατροί υποστηρίζουν στον ένα χρόνο προσπαθειών αν η γυναίκα είναι κάτω από τριανταπέντε και στους έξι μήνες αν η γυναίκα είναι άνω των τριανταπέντε χρόνων. Η δική μου άποψη είναι, στους έξι μήνες άκαρπων προσπαθειών, άσχετα από την ηλικία του ζευγαριού, πρέπει να επισκεφτούν τον γιατρό. Ασχέτως με την ηλικία, η διαδικασία της σύλληψης, όταν επιμηκύνετε, μπορεί να δημιουργήσει ένταση και προβλήματα στο ζευγάρι και η αλήθεια είναι, αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, καλό θα ήταν το ζευγάρι να το γνωρίζει όσο πιο σύντομα γίνετε για να μπορέσει να το αντιμετωπίσει καθώς οι διαδικασίες που μπορεί να ακολουθήσουν μετά που ένα ζευγάρι διαγνωσθεί με πρόβλημα γονιμότητας, είναι πολλές φορές χρονοβόρες. Στην διάρκεια αυτών των -ενίοτε- ατελείωτων μηνών μέχρι την πολυπόθητη σύλληψη, πολλές φορές θα σας φανεί ότι όλες οι γυναίκες που γνωρίζετε -και δεν γνωρίζετε- εκτός από σας, είναι έγκυος. Όσο και να επιθυμείτε την εγκυμοσύνη, θα την μισείτε όταν την βλέπετε σε άλλους. Θα σας περνούν σκέψεις από το μυαλό όπως πόσο εύκολο είναι για μερικούς και πως σίγουρα έχετε κάποιο πρόβλημα. Θα δοκιμάσετε όλα τα κόλπα, στάσεις, φαγητά που θα ακούσετε ότι βοηθούν στην σύλληψη. Θα αγοράσετε τεστ ωορρηξίας και διαβάσετε αρκετές πληροφορίες, ικανές για να κάνετε ένα πρόχειρο σεμινάριο βιολογίας σε αρχάριους, μην σας πω ακόμα και σε προχωρημένους. Οι δύο εβδομάδες που μεσολαβούν από την πιθανή σύλληψη μέχρι την μέρα που μπορείτε να κάνετε το τεστ εγκυμοσύνης, θα σας φαίνονται αιώνας. Πολλές φορές θα μπείτε στον πειρασμό να κάνετε το τεστ πολύ νωρίς και αν αυτό είναι αρνητικό, θα περάσετε ώρες διερωτωμένη αν τελικά το κάνατε πολύ νωρίς και μήπως τελικά είστε έγκυος. Θα αναζητάτε ότι πληροφορία υπάρχει στο διαδίκτυο και θα βρείτε χιλιάδες γυναίκες που σας διαβεβαιώνουν ότι ενώ το τεστ τους ήταν αρνητικό, ήταν τελικά έγκυος και θα παρηγορηθείτε. Ότι σύμπτωμα έχετε, θα το αποδίδετε στην πιθανή σας εγκυμοσύνη χωρίς όμως να το παραδέχεστε ούτε στον εαυτό σας. Θα προσέξετε συμπτώματα της επερχόμενης περιόδου σας (τα οποία θα συγχύσετε με αυτά της εγκυμοσύνης καθώς είναι εξαιρετικά παρόμοια) τα οποία δεν είχατε προσέξει πότε στο παρελθόν. Κάθε κράμπα θα την θεωρείτε «εμφύτευση του εμβρύου» και ανάλογα με το πόσο καιρό προσπαθείτε, θα κλάψετε αρκετές φορές στη θέα ενός αρνητικού τεστ εγκυμοσύνης ή με την άφιξη της περιόδου (επειδή ας είμαστε ειλικρινής, μόνο τότε θα πεισθείτε πως δεν είστε έγκυος αν και μπορεί να θεωρήσετε μέχρι και την περίοδο «αίμα εμφύτευσης»). Πιστέψτε με, έχω βρεθεί σε όλες τις θέσεις που περιγράφω πιο πάνω. Ακόμη και τώρα που τα ξέρω και τα έχω περάσει, θα ξανάπεφτα στην παγίδα. Συμβουλές τύπου «Ηρέμησε και θα έρθει», «Το άγχος δεν βοηθάει», «Θα έρθει όταν δεν το περιμένετε», «Μην το σκέφτεστε και θα γίνει», θα έπρεπε να απαγορεύονται δια νόμου. Όταν ένα ζευγάρι αποφασίσει να κάνει παιδί, θα είναι το μόνο που σκέφτεστε και ιδίως κάθε φορά που θα πέφτουν στο κρεβάτι. Ακόμα και αν έχουν δηλώσει ο ένας στον άλλον (και σε όλους τους υπόλοιπους) ότι δεν το σκέφτονται πια και είναι καλοδεχούμενο όποτε έρθει, λένε ψέματα. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχουμε άγχος όταν οι μήνες περνούν και το παιδί δεν έρχεται ή όταν κοντεύουν οι μέρες της ωορρηξίας και προσπαθούμε να φανούμε αυθόρμητοι στις ορμές μας.
5
Έχω κλάψει πάνω από αρνητικά τεστ για μέρες ολόκληρες. Φοβόμουν να τα πετάξω μήπως αλλάξουν γνώμη και γίνουν θετικά. Θυμάμαι μια νύχτα, έναν κρύο Φεβρουάριο, έκλαψα ολόκληρο το βράδυ μέσα στην τουαλέτα του υπνοδωματίου μας, με τον άντρα μου να κοιμάται χωρίς να έχει ιδέα, επειδή το τεστ που είχα κάνει το πρωί ήταν αρνητικό. Ένιωσα καταραμένη, αποτυχημένη, πικραμένη, απομονωμένη και ότι αρνητικό μπορεί να νιώσει κάποιος. Το «Θα έρθει όταν είναι η ώρα του» μου ακουγόταν τόσο αόριστο και εκνευριστικό. Ποιος ξέρει καλύτερα από μια γυναίκα την σωστή ώρα για ένα παιδί και πόσους μήνες ή χρόνια απογοήτευσης μπορεί να αντέξει κάποιος; Επίσης, το να κάνεις έρωτα με τον άντρα σου ή το σύντροφο σου κατά παραγγελία και καθόλου αυθόρμητα, ενίοτε για μήνες ολόκληρους, δεν είναι ότι πιο ευχάριστο ούτε για εμάς αλλά ούτε και για τους συντρόφους μας που έχουν και το άγχος της απόδοσης να τους αγχώνει. Προσπαθήστε να μην τους πιέζετε ή να τα βάζετε μαζί τους αν ένα βράδυ είναι πολύ κουρασμένοι ή απλώς δεν μπορούν. Καταλαβαίνω πως μπορεί να νιώσετε ότι δεν σας καταλαβαίνουν ή να νιώσετε ότι δεν είναι το ίδιο αφοσιωμένοι στο γεγονός ότι προσπαθείτε να κάνετε παιδί, αλλά πιστέψτε με, δεν χάθηκε ο κόσμος αν δεν κάνετε έρωτα ένα βράδυ. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι είναι καλύτερα η ερωτική πράξη να γίνεται μέρα παρά μέρα για τις έξι πιο κρίσιμες μέρες του κύκλου. Μην ξεχνάτε ότι το σπέρμα μπορεί να ζήσει μέχρι και πέντε μέρες μέσα στον κόλπο της γυναίκας, ανάλογα με την ποιότητα του σπέρματος και τις συνθήκες που επικρατούν στη μήτρα. Η πιο εκνευριστική συμβουλή που θα ακούσετε είναι χαλαρώστε και όλα θα γίνουν. Μακάρι να ήταν τόσο απλό. Ένας από τους λόγους που δεν ήθελα να μοιράζομαι κάθε φορά που προσπαθούσαμε για μωρό, ήταν αυτός. Ήταν η πιο ανόητη συμβουλή που μπορούσε να μου δώσει κάποιος. Είναι πολύ εύκολο για κάποιον να σου πει κάτι τόσο ανόητο όταν δεν είναι στη θέση σου. Δεν ξέρω αν το λένε επειδή πραγματικά το πιστεύουν ή επειδή δεν έχουν κάτι άλλο να σου πουν. Χαίρομε αν υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που μπορούν να μην έχουν αγωνία και άγχος όσο προσπαθούν για μωρό, εγώ όμως δεν είμαι ένας από αυτούς. Άσε που ένας πολύ μεγάλος αριθμός ερευνών, έχει αποδείξει ότι το άγχος της σύλληψης, δεν επηρεάζει καθόλου το να θα συλλάβει ένα ζευγάρι ή όχι. Από την δική μου πείρα, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι το άγχος τελικά δεν επηρέασε την σύλληψη των παιδιών μου. Όλες τις φορές που προσπαθήσαμε για παιδί, είχα άγχος. Δεν μπορείς να μην έχεις, αυτή είναι η αλήθεια. Το εάν το άγχος καθυστέρησε κάποια από τις εγκυμοσύνες μου, δεν μπορώ να το γνωρίζω αλλά εφόσον είχα άγχος όλες τις φορές, θεωρώ πως δεν μας επηρέασε και τόσο. Η αλήθεια είναι, ότι κάθε φορά που τελικά ήρθε η πολυπόθητη εγκυμοσύνη, ήταν όντως η σωστή στιγμή. Ποιος ξέρει, ίσως τελικά μια κάποια ανώτερη δύναμη, γνωρίζει στα αλήθεια ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για τον καθένα μας.
η συνέχεια στο... http://www.easywriter.gr/ebooks/item/1148