16 minute read
NEWS Plastic is terug
DE HOOGSTE TIJD
Omdat er geen tijd meer te verliezen valt, brengt The Climate Show kunst en wetenschap samen om een uniek podium te bieden aan het klimaatdebat. Een mix tussen theater, film, installatie en collectieve performance.
Tekst Etienne Heylen Het smelten van de poolkappen, overstromingen, hittegolven, stormen en aardverschuivingen… Zonder je nodeloos bang te maken, hoeft de realiteit van de klimaatcrisis niet langer te worden aangetoond. De passiviteit van onze samenleving ten aanzien van dit cruciale vraagstuk blijft schrijnend. Hoe kunnen we dit verklaren, nu we nog de kans hebben om de toekomst veilig te stellen? Welke oplossingen kunnen wij, individueel en collectief, hier en nu tot stand brengen? The Climate Show biedt een nieuw podium voor mogelijke scenario’s en lokt een ander soort publiek debat uit, met deelname van prestigieuze wetenschappers en woordvoerders, zoals François Gemenne, specialist in milieugeopolitiek en migratiebeheer aan de universiteit van Luik, auteur David Van Reybrouck, milieuactiviste Lucie Pinson en auteur en conferencier Cyril Dion. Naast de show kan je ook de geëngageerde sculpturen bewonderen van multimedia-artieste Gloria Friedmann met haar ‘tableaux vivants’ en de montages van Chris Jordan. Dit avantgardistische project wil emotie ten dienste stellen van maatschappelijke verantwoordelijkheid.
The Climate Show. Tot 30 juni in Brussels Expo, Paleis 2 in Brussel. Info: www.theclimateshow.eu
De Tuindagen
Nergens is de lente zo mooi als in dit park, waar 240 streng geselecteerde exposanten drie dagen lang alles brengen over planten, bloemen en decoratie voor de tuin. Het thema is ‘De drie Musketiers’ en hun geboortestreek de Gers (Gascogne).
Op 6, 7 en 8 mei in het Park van Beervelde. www.parkvanbeervelde.be BRUSSEL
Editions
Mr. Brainwash (Thierry Guetta) is een van de belangrijkste streetartkunstenaars van deze tijd. Hij staat vooral bekend om zijn perfecte synthese tussen pop en streetart. Naast een exclusieve selectie van vroeger werk, stelt hij ook enkele nieuwe creaties voor.
Tot 24 juni in Deodato Art Gallery, Sint-Janstraat 28, Brussel. www.deodato.be TURNHOUT
Making Fun
Werk van kunstenaars die knipten, plakten, vertimmerden, opbouwden en afbraken, met twee handen in de klei en het hoofd in de wolken. Met werk dat soms speels is, soms kritisch, soms een loopje met de waarheid neemt en je zo met de neus op de feiten drukt.
Van 14 mei tot 14 augustus in cultuurcentrum De Warande, Warandestraat 42. www.warande.be LEUVEN
Dry Culture Wet Culture
De Egyptische kunstenaar Wael Shawky ziet, zeker in de Arabische wereld, een constante verschuiving van traditionele rondzwervende bedoeïenen in de droge woestijn (Dry Culture) naar een sedentaire samenleving op basis van irrigatie en landbouw (Wet Culture).
Tot 28 augustus in MLeuven, Leopold Vankerkelenstraat 28. www.mleuven.be
TEMPORA PRODUCTION - 2022. Sandro Miller, Tadi, Joburg, 2019.
ODE AAN DE VROUW
Al van in de oertijd lieten kunstenaars zich inspireren door de schoonheid van het vrouwelijke lichaam. Denk maar aan de Venus van Willendorf, waarvan archeologen aannemen dat het maar liefst 25.000 jaar oud is. Portrait of a Lady slaat diezelfde weg in en toont hoe de kijk op vrouwen evolueerde in de loop der eeuwen, vanaf de personificatie van de vruchtbaarheid tot de uitbeelding van keizerinnen en courtisanes. De tentoonstelling creëert een dialoog tussen verschillende oosterse en westerse culturen en beschavingen, via een selectie oude en hedendaagse stukken. Speciale aandacht is er ook voor de levensloop van enkele uitzonderlijke vrouwen en historische figuren. Zo is er werk uit Griekenland en Afrika, met onder meer de koningin van Seba, die zowel in de Hebreeuwse Bijbel als in de Koran wordt vernoemd en Dido, koningin en stichteres van Carthago.
Portrait of a Lady, tot 4 september in Villa Empain (Boghossianstichting), Franklin Rooseveltlaan 67, 1050 Brussel. Info: www.boghossianfoundation.be
Diana Markosian, The Arrival, 2019. Uit de serie Santa Barbara.
PERS. DIANA MARKOSIAN/COURTESY GALERIE LES FILLES DU CALVAIRE, PARIS.
TUSSEN HERINNERING EN VERBEELDING
Diana Markosian (°1989) vertelt op verrassende en ontroerende wijze het migratieverhaal van haar gezin. Aan de hand van film, fotografie en archiefbeelden ontrafelt ze de extreme keuzes die haar moeder moest maken. Midden jaren negentig wil die de sombere leefomstandigheden in post-Sovjet Rusland ontvluchten. De Amerikaanse soapserie Santa Barbara biedt haar een venster op een andere wereld. Ze besluit alles achter te laten en verhuist naar de Verenigde Staten, op zoek naar een beter leven voor haarzelf en haar twee kinderen. Dit persoonlijke project is Markosians poging om de keuzes van haar moeder te begrijpen. Niet alleen dook zij de familiearchieven in, ook reconstrueerde ze haar familieverhaal in de vorm van een soap. De expo is een bijzondere mix van herinnering en verbeelding. Het FoMu verzorgt de Europese première.
Diana Markosian, Santa Barbara. Tot 28 augustus in het Fotomuseum, Waalsekaai 4 in Antwerpen. Info: www.fomu.be
Tekst Etienne Heylen
Cayley King, herfst-winter 2021.
JEREMY SCOTT BIJ MOSCHINO De Andy Warhol van de mode
“Moschino is als Doornroosje, ik heb het merk enkel wakker gemaakt met een kus.” Zo vat de Amerikaanse designer Jeremy Scott zijn werk bij het Italiaanse modehuis samen. Toen Scott in 2013 creatief directeur werd van Moschino, deed hij meer dan het label een kus geven. Hij gaf het een heuse facelift. Als het enfant terrible van de modewereld, gekend om zijn gedurfde collecties doorspekt met rebelse humor en verwijzingen naar popcultuur en high culture, was hij de aangewezen persoon om het toen 30 jaar oude label nieuw leven in te blazen. Want ook oprichter Franco Moschino zag mode als een vorm van protest. Als creatief directeur van Moschino stuurt Scott, die ook zijn eigen modelabel heeft en wel eens de Andy Warhol van de mode-industrie genoemd wordt, speelse collecties de wereld in geïnspireerd door Barbie, McDonalds en SpongeBob SquarePants. Het boek, ontworpen in samenwerking met Scott, brengt de wereld van Moschino tot leven met een schat aan beelden van campagnes, editorials, defilés, backstagefoto’s, front rows en rode lopers. Subliem en surrealistisch, net als het label zelf.
Moschino door uitgeverij Assouline.
IK BEN EEN WATERMAN, EN JIJ? VAN NELE COSTERS.
Nele Costers schreef hét boek voor iedereen met een fascinatie voor astrologie. In Ik ben een Waterman, en jij? vertelt de professionele astrologe en coach op een heldere en tot de verbeelding sprekende manier het eeuwenoude verhaal van de astrologie. Ze begint bij de basis: de twaalf sterrenbeelden, hun geschiedenis en waar ze voor staan. Ze legt de logische verbanden tussen de tekens van de dierenriem, planeten en huizen uit en heeft het over de zin én onzin van matching sterrentekens. No-nonsense dus.
COMING HOME TO NATURE VAN ESTELLLE MARANDON, GESA HANSEN EN CHARLOTTE HUGUET.
Veel mensen dromen ervan, de Parijzenaars geportretteerd in dit boek deden het: ze ruilden de glamour van de grote stad in voor een rustig leven op het platteland. Dat vergt aanpassing en op het platteland valt veel te leren: van het kiezen, inrichten en organiseren van een huis tot het optimaal benutten van de natuur en tuin, maar ook het aanpassen van je kleding en het organiseren van gezellige soirees met nieuwe vrienden. Het boek biedt een inzicht in de kunst van countryfication, praktisch advies en recepten, op zijn Frans.
TOP 3
Dorsa Mohadjerin,
founder van het slow fashion label Atelier Minimalist.
HOMO DEUS VAN YUVAL NOAH HARARI
Homo Deus, geschreven door één van de bekendste historici van deze tijd, biedt een alternatief perspectief op de geschiedenis en onze samenleving. Met zijn kenmerkende vermenging van wetenschap, geschiedenis en filosofie onderzoekt Harari de dromen en nachtmerries van de eenentwintigste eeuw. Hij stelt fundamentele vragen zoals, waar gaan we naartoe en hoe zijn we geraakt tot waar we vandaag staan? Verhelderend én choquerend.
THE AGE OF COLLAGE VOL. 3 CONTEMPORARY COLLAGE IN MODERN ART
Een kunstboek waaruit ik veel inspiratie put voor mijn eigen creaties en collecties, denk aan geometrische vormen en architecturale lijnen. Het intrigeert mij omdat het verschillende media en disciplines uit de kunstwereld samenbrengt zoals architectuur, fotografie en schilderkunst. Dit komt tot uiting in toffe en abstracte collages. Meer dan 70 kunstenaars ontdekken nieuwe manieren om het genre te verheffen.
HONDERD JAAR EENZAAMHEID VAN GABRIEL GARCÍA MARQUEZ
De ultieme tragikomische familiekroniek met een aangrijpend en triest einde. Het is de mix van realiteit en magie doorheen verschillende generaties dat het boek zo fascinerend maakt. Dit boek is tevens het enige dat ik twee keer heb gelezen. Ik zou het nog wel een derde keer lezen, ik ontdek steeds nieuwe elementen. De klassieker der klassiekers uit Latijns-Amerika, dat terecht een meesterwerk wordt genoemd.
MARCO OVANDO. ALEXANDER POPELIER. PERS.
SANI RESORT
De Griekse tempel van groene luxe
Maak kennis met dit luxeresort dat meermaals in de prijzen viel en een ware pionier is op het gebied van duurzaamheid.
Het idyllische en milieubewuste Sani Resort is een unieke microkosmos met een magnifieke ligging in de baai van het schiereiland Kassandra. Het is omgeven door drie prachtige ecosystemen: een weelderig bos, moeraslanden en een zandstrand van 7 km lang dat bekroond is met de Blauwe Vlag. Omdat het deze uitzonderlijke omgeving wil beschermen, heeft het vijf hotels tellende resort talrijke groene initiatieven en activiteiten opgezet. Bovendien viel het vakantieoord al meermaals in de prijzen. Het werd erkend als het eerste gecertificeerde ‘koolstofneutrale’ resort in Griekenland en bekroond tot ‘World’s Leading Family & Beach Resort’ en ‘World’s Leading Luxury Green Resort’ tijdens de World Travel Awards 2021. Dankzij het Sani Green-programma worden de faciliteiten van Sani Resort sinds 2019 aangedreven door 100% hernieuwbare energie en worden hun prestaties op het gebied van duurzaamheid en energie-efficiëntie voortdurend verbeterd. Sinds dit jaar werkt het resort eraan om zijn keukens plastic- en afvalvrij te maken. Het kiest ook steevast voor korte toeleveringsketens: meer dan 60% van de gebruikte producten komt van binnen een straal van 160 km!
GROENE ACTIVITEITEN OM DICHTER BIJ DE NATUUR TE STAAN
Het vakantieoord telt maar liefst 40 bars en restaurants (met Michelinster of lokale keuken), vijf Anne Semonin-spa’s, een privéjachthaven, paradijselijke stranden en talrijke zwembaden. Het is ook de thuisbasis van internationaal gerenommeerde sportfaciliteiten en academies (waaronder het Rafa Nadal Tennis Centre, de Chelsea FC Foundation en de Bear Grylls Survival Academy). Maar bovenal biedt het ervaringen waarmee je opnieuw in verbinding kan komen met de natuur: vogels en bijen spotten, begeleide runs en wandeltochten in het bos, yogalessen aan zee, ... Een natuurlijke en respectvolle omgeving die alleen nog op jou wacht om ontdekt, gewaardeerd en beschermd te worden.
ONZE FAVORIETE RELEASES
Tekst Kim De Craene
Florence + The Machine
“Een sprookje in veertien liedjes”, zo omschrijft Florence Welch, frontvrouw van de Britse band Florence + the Machine hun vijfde album Dance Fever. Als uitgangspunt gebruikte Welch het concept choreomanie, een fenomeen uit de renaissance waarbij groepen mensen - soms duizenden - wild dansten tot ze uitgeput raakten, instortten en stierven. De beelden weerklonken bij de artieste, die jarenlang non-stop de wereld rondtoerde. Welch trok voor de nieuwe plaat, met een notitieboekje vol gedichten en ideeën op zak, in maart 2020 naar New York om de plaat op te nemen met producer Jack Antonoff toen Covid-19 een terugtocht naar Londen afdwong. Thuis opgesloten werkte ze de nummers verder uit en gaf ze hen knipogen naar dance, folk, Iggy Pop uit de jaren 70 en country à la Lucinda Williams en Emmylou Harris. De songs roepen op wat Welch het meest miste tijdens de lockdown: clubs, dansen op festivals en het gevoel van samenhorigheid. De artieste laat met Dance Fever het beste van zichzelf zien.
Florence + The Machine, Dance Fever, (Polydor Records).
Warpaint
Zes jaar geleden bracht Warpaint hun studioalbum Heads Up uit. De reden waarom ze de laatste jaren zuinig waren met nieuwe muziek is omdat het druk geweest is voor Emily Kokal, Jenny Lee Lindberg, Stella Mozgawa en Theresa Wayman: baby’s, jobs, tours en soloplaten kregen voorrang. Maar de drang om samen te creëren was groot, de band uit Los Angeles bestaat immers al 20 jaar. Dus zochten ze elkaar op en werd er een nieuw album gepland, midden in de pandemie. Wat volgde, was een compleet nieuwe manier van muziek maken. Door de afstand nam elk bandlid stukken apart op - vaak in een geïmproviseerde studio - en stuurde het werk door naar de volgende. Hierdoor was er tijd om elke song tot in detail af te werken. Op Radiate Like This staan tien nummers. Muzikale barrières doorbreekt het kwartet niet, maar dat hoeft ook niet: hun verleidelijke indierock aangevuld met enkele scheuten r&b en elektronica is meer dan genoeg. Op 26 mei speelt Warpaint in Ancienne Belgique in Brussel.
IKRAAAN
De titel van IKRAAANs debuutalbum verklapt al veel: de artieste uit Mechelen, wier echte naam Ikraan Mohamed Haj is, brengt met Geestelijke Gezondheidszorg een eerbetoon aan mensen die kampen met psychische kwetsbaarheid en mentale uitdagingen. Naar eigen zeggen was het maken van haar eerste plaat energieslopend en helend tegelijkertijd. De zelfreflectie over het verleden schraapte oude wonden open, maar zorgde er ook voor dat ze trauma’s een plaats kon geven. IKRAAAN schrijft zonder taboes over obstakels en mislukkingen, een hobbelige levensweg en de pijn van het fundamenteel anders zijn. De 16 songs, waar ze in de zomer van 2019 aan begon te werken, zijn gevoelig en kwetsbaar, zitten barstensvol emoties en klinken vaak dromerig, zacht en zoet. Maar het is bittere ernst voor IKRAAAN: ze zingt met authenticiteit en kracht, én met veel liefde voor de Nederlandse taal. Voor heel wat luisteraars zullen de – vaak moeilijke – thema’s herkenbaar zijn maar één ding is zeker: de muziek zal bij iedereen een gevoelige snaar raken.
IKRAAAN, Geestelijke Gezondheidszorg, (Top Notch).
MOUS LAMRABAT. PERS.
SIMONE ASHLEY VAN SCHOOLUNIFORM NAAR BALJURK
Nadat Simone Ashley eerder al opdook in Netflixhit Sex Education vertolkt de 26-jarige Britse nu de hoofdrol in het tweede seizoen van Bridgerton, de romantische serie die een wellustige blik werpt op hoe de adel in het 19de-eeuwse Engeland aan daten doet.
Tekst Johannes De Breuker
Tijdens de hoogdagen van Hollywood was er sprake van een sterrensysteem. Dat betekende dat grote Amerikaanse studio’s veelbelovende jonge acteurs strikten en probeerden te kneden. Naast een nieuwe naam kregen ze ook vaak een nieuwe look. En die was bijna altijd die van de all American boy of girl: knap, deugdig, wit en vaak even herkenbaar als inwisselbaar. Die tijd ligt ver achter ons, al zorgt het succes van streaming dat de jacht op acteertalent opnieuw geopend is. Dat zorgt vandaag weer voor een sterrensysteem, dat echter een pak eigenzinniger en diverser oogt dan een halve eeuw geleden. Verscheidenheid is het enige kenmerkende aan ‘de Netflix-ster’.
Simone Ashley is zo’n rijzende Netflixster. Deze Britse actrice met een Indische achtergrond speelde een gesmaakte bijrol in de populaire highschoolreeks Sex Education. Hierin wordt een groepje superdiverse scholieren gevolgd die hun plek zoeken in hun losbandige school en in de wereld. Zo krijgt ze de kans om zich onder te dompelen in de elite van het 19de-eeuwse Londen. En in het universum van Shonda Rhimes, de iconische tv-maakster die eerder al Grey’s Anatomy, Scandal en How to Get Away With Murder maakte. In Bridgerton kijkt Rhimes met een actuele blik naar die periode van Jane Austens Pride and Prejudice. Dat wil zeggen dat niet enkel de baljurken kleurrijk zijn, maar evengoed de mensen die ze dragen. De Londense adel van 200 jaar geleden oogt in Rhimes’ wereld immers even divers als de Londense straten van nu. kregen zoals Joan Fontaine – die toch vooral heel Amerikaans en betrouwbaar moest aanvoelen. Alles wat van de norm afweek, zoals een aparte naam, moest weggemoffeld worden.
In Bridgerton lijkt het wel omgekeerd. Wie daar niet uit de band springt, dreigt als muurbloempje te eindigen dat eenzaam schuifelt op de klassieke tonen van Robyns Dancing on my own. Dat wil je niet.
In Julia Quinns Bridgerton-boeken waarop deze even opwindende als romantische serie gebaseerd is – het tweede seizoen is een boekadaptatie van The Viscount Who Loved Me (2000) – heet het personage van Ashley nog Kate Sheffield, volgens de schrijfster ‘de meest bemoeizuchtige vrouw die ooit een balzaal in Londen betrad’. In de Netflixreeks is dat Kate Sharma geworden, omdat deze naam de Indiase afkomst van Simone Ashley beter in de verf zet. Dat is een gigantisch verschil met de tijd toen jonge Hollywood-acteurs en -actrices een generische maar welklinkende naam
Bridgerton van Chris van Dusen en Shonda Rhimes, met Simone Ashley, Jonathan Bailey, Julie Andrews. Nu op Netflix te bekijken.
OM STIL VAN TE WORDEN
Wat als zowel je broer, moeder als je vader doof zijn en enkel jij kan horen? Dan kijkt iedereen constant naar jou om te vertalen, zo weet Ruby al sinds ze heel klein was. Omwille van die even cruciale als verpletterende rol in haar warme gezin, denkt ze er niet aan om na haar school verder te gaan studeren. Als ze afstudeert, moet ze toch met haar vader en broer op zee, zelfs al brengt vis steeds minder op nu de visserij in hun Amerikaanse kuststadje steeds meer klappen krijgt. Maar als Ruby zich inschrijft voor zanglessen aan haar school, ontdekt ze dat ze meer toekomst ziet in muziek. Zal haar familie haar steunen als ze haar muzikale droom wil najagen? Deze innemende feelgoodfilm, gebaseerd op de FransBelgische film La famille Bélier, werd stilletjes op Apple Tv+ gedropt, maar groeide daarna van geheimtip tot grootste Oscarfavoriet uit. Terecht!
Coda van Siân Heder met Emilia Jones, Marlee Matlin, Troy Kotsur. Nu op Apple tv+.
MAAR OOK...
OM TE SCHUIFELEN
“Wat is het ergste dat kan gebeuren?” Dat vraagt een bevriend koppel van Björn en Louise, een mooi Deens stel dat onlangs met hun dochtertje Agnes naar Italië afreisde, als ze tijdens een gezellig etentje vertellen dat ze door hun Nederlandse vakantievrienden zijn uitgenodigd. Veel, zo toont Christian Tafdrup in deze bijzonder sfeervolle film die je ongemakkelijk doet schuifelen. Aanvankelijk lijkt Speak No Evil nog een zwartkomische filering van het burgelijke fantsoen, maar geleidelijk aan neemt deze film een heerlijk duistere afslag.
Speak No Evil van Christian Tafdrup, met Morten Burian, Sidsel Siem Koch en Fedja van Huêt. Nu in de bioscoop. OM AF TE SLUITEN
Na eerder vluchtelingen in Mediterranea belicht te hebben en in A Ciambra op arme Roma in Calabrië in te zoomen, sluit Jonas Carpignano zijn trilogie over de vergeten Zuid-Italiaanse regio af met een indringend portret van een meisje dat tijdens een familiefeest ontdekt dat haar vader niet is wie hij beweert te zijn. In een naturalistische docustijl toont de Italiaanse Amerikaan immers dat je twee soorten ‘familia’ hebt. Eentje mét en eentje zonder hoofdletter. En die eerste hangt samen door liefde, de andere klit aan elkaar door bloed en hebzucht.
A Chiara van Jonas Carpignano, met Swamy Rotolo, Gracia Rotolo, Claudio Rotolo. Nu in de bioscoop. OM LIEF TE HEBBEN
“Liefde is het beste medicijn”, zegt de 9-jarige Anna op de vooravond dat Hitler de macht grijpt in Duitsland. Omdat haar vader een bekende schrijver is die kritisch is voor de nazi’s, ontvlucht ze Berlijn samen met haar broer en ouders. Net als haar warme thuis blijft ook haar roze knuffelkonijn achter. Oscarwinnende cineaste Carline Link toont tijdens de vlucht van Anna’s gezin, die langs Zwitserland en Parijs loopt, dat liefde het enige is wat je door een oorlog helpt. Een boodschap die we vandaag opnieuw goed in onze oren moeten knopen.
When Hitler Stole Pink Rabbit van Caroline Link, met Riva Krymalowski, Marinus Hohmann, Carla Juri. Vanaf 4 mei in de bioscoop.
Tekst Johannes De Breuker