Τεύχος 127 by Εφημερίδα Αθέρας

Κωδ. 2617

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ  IOYΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2016  ΤΕΥΧΟΣ 127  ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ  ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ 1 ΕΥΡΩ Γλαδστώνος 5 Αθήνα 106 77  ΤΗΛ/ FAX: 210 2281639 - 210 9954966  e-mail: ef.atheras@gmail.com

ΣΕ ΉΡΕΜΑ ΝΕΡΆ

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Ε. ΦΟΥΤΡΙΔΗΣ Το «ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΙΚΑΡΙΑΣ – ΙΚΑΡΙΑΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ» ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ Α.Φ. πραγματοποίησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών τον Δεκέμβριο του 2015 ειδική εκδήλωση στη μνήμη και στο έργο του. Εκεί ανακοινώθηκε ότι θα στηθεί κι ένα μνημείο με την ανάλογη Πανικάρια σημασία… το έργο φιλοτεχνήθηκε από τον σύγχρονο σπουδαίο γλύπτη Κ.ΡΙΓΑΝΑ

«Πέρασαν πια οι καταδικασμένες μέρες άνοιξαν τα παράθυρα» (Μ. Αναγνωστάκης)

ο ελληνικό έθνος στην διαδρομή του που χάνεται στα βάθη της ιστορίας, γνώρισε περιόδους μεγαλείου και στιγμές επώδυνες και καταστροφικές. Αν γυρίσουμε δυόμιση χιλιάδες χρόνια πίσω και σταθούμε σε μια ημερομηνία σταθμό 480 π.χ. δηλαδή στην ναυμαχία της Σαλαμίνας, θα δούμε πως οι αθηναίοι με προτροπή του Θεμιστοκλή εγκατέλειψαν την Αθήνα στις ορδές του Ξέρξη, την οποία κατέστρεψαν και έκαψαν. Μετά την ήττα των εισβολέων και στα πενήντα χρόνια που ακολούθησαν, οι αθηναίοι ξανάχτισαν την πόλη τους και δημιούργησαν τον μεγαλύτερο πολιτισμό που γνώρισε το ανθρώπινο γένος, του οποίου η λάμψη φωτίζει ακόμα και σήμερα την ανθρωπότητα. Παρόμοια παραδείγματα πτώσης και ανάτασης είναι γεμάτη η ιστορία μας. Έχει ήδη περάσει ενάμιση χρόνος από την ημερομηνία που η πατρίδα μας βρέθηκε στο κατώφλι της ολοκληρωτικής καταστροφής, από τις εγκληματικές ενέργειες των πολιτικών δυνάμεων που κυβέρνησαν την χώρα την περίοδο της μεταπολίτευσης. Τα γεγονότα αυτά τα ζήσαμε και έχουμε προσωπική γνώση. Ξεκινώντας από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80 βλέπουμε ότι το δημόσιο χρέος ήτανε 2 δις ευρώ. Το 2015 όταν για πρώτη φορά βρέθηκε στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, παρέλαβε μια χώρα ολοκληρωτικά ρημαγμένη. Το δημόσιο χρέος ξεπερνούσε τα 300 δις και αν υπολογίσουμε και το ιδιωτκό χρέος μιλάμε για ποσό που ξεπερνάει τα 500 δις. Σ’ αυτή την δραματική στιγμή μίλησε πάλι ο ελληνικός λαός, που έχοντας συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφής και γνωρίζοντας ότι είναι αποτέλεσμα των ενεργειών ενός διεφθαρμένου και ανίκανου πολιτικού κατεστημένου, αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα δικά του χέρια. Κοίταξε γύρω του και αφού έφτυσε κατάμουτρα τα κόμματα της διαφθοράς και της παρακμής, έκρινε ότι έπρεπε να βάλει μπροστά μια καινούργια και άφθαρτη πολιτική δύναμη και έτσι βρέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ από το κατώτερο σκαλοπάτι της πολιτικής κλίμακας, στην θέση του οδηγού, με την σαφή εντολή να διαχειριστεί την δύσκολη κατάσταση και να θέσει στο περιθώριο όλους όσους είχανε οδηγήσει την χώρα μας στο χείλος του γκρεμού.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 4

Η ΠΡΟΤΟΜΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΦΟΥΤΡΙΔΗ ΣΤΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΓ.ΚΗΡΥΚΟΥ ΙΚΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ

τελετή συνέπεσε με την έναρξη του διεθνούς Μυθολογικού συνεδρίου στις 2 Σεπτεμβρίου 2016, τα αποκαλυπτήρια έγιναν από τον Πρόεδρο κ. Σταμ. Βασίλαρο και η κ. Χαρούλα Κοτσάνη μίλησε στην εκδήλωση: Είμαι ξένος, πουλί πλανεμένο, έχω χάσει ωιμέ! την φωλιά, κι από ένδοξο χώμα πλασμένος, τριγυρίζω σε ξένα κλαδιά…

η θάλασσα μας φέρνει το τραγούδι του ποιητή… Εδώ καταμεσής του πελάγου, σε τούτη την μικρή κώχη μιας ανεμοδαρμένης τον τελευταίο καιρό Πατρίδας, καλοκαιριάτικα σχεδόν ακόμη, εμείς οι νέο-Ικάριοι, υψώνουμε με τρόπο συμβολικό το πνεύμα μιας μεγάλης μορφής στον άυλο χώρο των ιδεών, έργο δύσκολο για τη γενιά μου μα και για την εποχή μου… Ο τόπος καθόλου τυχαίος στον προαύλιο χώρο του πρώην Γυμνασίου και σημερινού Αρχαιολογικού Μουσείου, κόσμημα για τη νήσο του Ικάρου, φορτωμένος από ένα άπλετο Πανικάριο φως προορισμένο να φωτίζει τα μονοπάτια στις γενεές που έρχονται… δεν θα μπορούσε να ταιριάξει καλύτερα… Συγκινημένοι και περήφανοι στεκόμαστε μπροστά στην προτομή του Α.Φ. βέβαιοι για τον συμβολισμό και την δύναμη της αιώνιας σκέψης… υλοποιώντας στο ακέραιο την απόφασή μας ως αντίδωρο στο δικό του ανεκτίμητο δώρο… και μάλιστα την ημέρα αυτή ώστε να συνδεθεί μ’ ένα ιδιαίτερο πολιτιστικό γεγονός, της έναρξης του διεθνούς μυθολογικού συνεδρίου… ο χώρος και ο χρόνος σε απόλυτη αρμονία με το έργο τούτο… εδώ ακριβώς στην άκρη των συνόρων μας όπου η Δύση αγκαλιάζει αιώνες τώρα χωρίς να βαριέται την Ανατολή

ΔΉΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΙΚΑΡΙΑΚΉΣ ΕΝΌΤΗΤΑΣ ΑΛΛΑΓΉΣ ΣΧΕΤΙΚΆ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΕΛΈΧΩΣΗ ΤΟΥ ΚΈΝΤΡΟΥ ΥΓΕΊΑΣ ΕΥΔΉΛΟΥ

Πανικαριακή Ενότητα Αλλαγής θα ήθελε να δηλώσει ξεκάθαρα την θέση της σε σχέση με τα τελευταία γεγονότα που προέκυψαν με το Κέντρο Υγείας Ευδήλου. Πιστεύουμε ότι όλες οι δομές Υγείας στο νησί μας θα πρέπει να λειτουργούν πλήρως στελεχωμένες και αυτό είναι βασική υποχρέωση του Κράτους. Παράλληλα όμως είναι υποχρέωση όλων μας να ενδιαφερόμαστε και να υποστηρίζουμε την ομαλή λειτουργία των δομών υγείας που υπάρχουν στο νησί μας και να φροντίζουμε για την βελτίωση τους. Υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις που δεν πρέπει οι μικροκομματικές ή οι συνδικαλιστικές σκοπιμότητες, οι τοπικισμοί και η άγνοια να τις παρακάμπτουν και να σκεπάζουν την ουσία. Στο Κέντρο Υγείας Ευδήλου από την εποχή της σύστασης τουΥ3α/οικ.5074/11-10-2000 (ΦΕΚ1316Β) δεκαπέντε και πλέον χρόνια, ως περιοχή ευθύνης του ορίζεται στο σύνολο της η περιοχή του Δήμου Ευδήλου και Δημοτικών Διαμερισμάτων Αρεθούσης, Δάφνης, Καραβοστάμου, Μαγγανίτου Φραντάτου καθώς και του Δήμου Ραχών και των Δημοτικών Διαμερισμάτων Αγίου Πολυκάρπου και Καρκιναγρίου. Σήμερα διαθέτει αιματολογικό εργαστήριο,

που λειτουργεί για αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις (εκτός του θυροειδή),λειτουργεί τηλεϊατρική με όλες τις ειδικότητες των μεγάλων Νοσοκομείων, είναι σε αναμονή για υπερηχογράφο μέσω ΕΣΠΑ, διαθέτει ψηφιακό ακτινολογικό μηχάνημα και αναμένεται ο ακτινοφυσικός να το εγκαταστήσει. Γνωρίζουμε όλοι ότι το Κέντρο Υγείας Ευδήλου που όλα αυτά τα χρόνια λειτουργεί και προσφέρει τις υπηρεσίες του στους κατοίκους όλης της Βόρειας Ικαρίας και στο πλήθος των τουριστών που επισκέπτονται το νησί μας κατάφερε να διατηρηθεί σε λειτουργία κυρίως με την αυτοθυσία και την ακάματη εργασία της διευθύντριας του, που με τις άπειρες εφημερίες της (οι περισσότερες χωρίς να πληρώνονται) το κρατάει σε συνεχή ετοιμότητα. Φέτος σχεδόν ολόκληρο τον Σεπτέμβρη εγκαταλειμμένη απ’ όλους, εφημερεύοντας μέρα και νύχτα χωρίς καμία βοήθεια, κατάφερε να το κρατήσει ανοιχτό. Η κ. Καττέ , υπεύθυνη για το συντονισμό της Επιστημονικής Λειτουργίας του, κατήρτισε το πρόγραμμα των εφημέριων σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.2 του άρθρου 2 του Ν. 4238/2014 (ΦΕΚ38 Α’)όπου τα Περιφερειακά Ιατρεία αποτελούν αποκεντρωμένες μονάδες του Κέντρου ΥγείΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 4

η σφυρηλατημένη μορφή του Α.Φ. θα συνεχίσει να φωτίζει, να διδάσκει, να εμπνέει, να ατενίζει τον απέραντο ορίζοντα των ονείρων και των στοχασμών μας… Πριν από λίγες μέρες συνέπεσε η επέτειος της θλιβερής εκείνης είδησης… 26 Αυγούστου του 1923 έσβηνε στην Αμερική ένα μεγάλο τέκνο της Ικαρίας, ένας ακούραστος εργάτης του πνεύματος, ένας γλυκύτατος ποιητής, ένας πιστός υπηρέτης και μεγάλος νοσταλγός της Ελλάδος, ένας αγνός πνευματικός άνθρωπος… στα 36 του μόλις χρόνια!... Άριστος φιλόλογος – συγγραφέας, μεταφραστής, καθηγητής και στοχαστής μα βαθύτερα απ’ όλα ποιητής ο Α.Φ. γεννημένος στον Εύδηλο Ικαρίας το έτος 1887, Απριλίου 17. Μεγαλωμένος μέσα σε ένα αξιακό, οριοθετημένο οικογενειακό περιβάλλον στο λυκαυγές του 20ου αι. σε ένα φτωχό από υλικές ανέσεις μικρόκοσμο, σε ένα ακόμη πιο φτωχό χωριό όπως ήταν τότε ο Εύδηλος, με την αμέριστη βοήθεια και στήριξη της Ικαριώτισας μάνας του Ασπασίας Πουλιανού και του μεγαλύτερου αδερφού Ιερομονάχου Νείλου που του στάθηκε σε όλη του τη ζωή κάτι σαν πατέρας, προστάτης αλλά και ο μαιντοράς του… προχωρά με συνεχείς επιτυχίες, διακρίσεις,

>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 4

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ & ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟ Κ.Υ. ΕΥΔΗΛΟΥ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΠΡΟΣ: 1. Υπουργό Υγείας κ. Ξανθό Ανδρέα 2. Βουλευτή Σάμου κ. Σεβαστάκη Δημήτρη 3. Δήμαρχο και Δημοτικούς Συμβούλους Ικαρίας 4. Έπαρχο Ικαρίας 5. Διοικήτρια 2ης ΥΠΕ Πειραιά και Νήσων 6. Μ.Μ.Ε.

ε μεγάλη ανησυχία και αγανάκτηση παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό τις βολές που δέχεται το Κέντρο Υγείας Ευδήλου, που φτάνουν μέχρι και την παρακώλυση της ομαλής λειτουργίας του, στοχευμένες κυρίως προς το πρόσωπο της μοναδικής ειδικής γιατρού που διαθέτει κ. Καλλιόπης Καττέ. Αναρωτιόμαστε ποιον μπορεί να ενοχλεί η συνεπής, παρά τις ελλείψεις του, λειτουργία του ΚΥ Ευδήλου, το οποίο εξυπηρετεί περίπου 4.500 κατοίκους της Βόρειας Ικαρίας, με 17000 περίπου επισκέψεις ετησίως (Δημοτικά Διαμερίσματα Ευδήλου και Ραχών); Ποιον μπορεί να ενοχλεί η πολυετής συνεπής και πολύ πέρα από κάθε έννοια υπηρεσιακού καθήκοντος προσπάθεια της γιατρού και των λιγοστών συνεργατών της να κρατήσει ανοιχτό το ΚΥ Ευδήλου και να παρέχει αναβαθμισμένες ιατρικές υπηρεσίες, τις οποίες όλοι γνωρίζουμε και έχουμε ανάγκη ;

>>>>ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 5

●

Κοινωνικά

Αθέρας / ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

ΠΑΠΆ ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΚΑΣΤΑΝΙΆΣ

ΓΆΜΟΙ

Βιορές Στέλιος και Μαυροδόντη 

Ξένια στις 26 Αυγούστου στο Πετροπούλι παντρεύτηκαν και ταυτόχρονα βάπτισαν την μικρή κορούλα τους Δουρής Μάρκος και Μπαρούδου  Κωνσταντίνα στις 30 Ιούλη τέλεσαν τους γάμους τους στα Κοσσοίκια Τιαμουλάκης Παναγιώτης και  Σκάβδη Στέλλα παντρεύτηκαν στον Εύδηλο στις 23 Ιουλίου Φιλλιπολίτης Δημήτρης και Κλε οπάτρα-Ιωάννα Λίολου παντρεύτηκαν στις 27 Αυγούστου στον Αγ. Κήρυκο και ακολούθησε το γαμήλιο γλέντι στο Μονοκάμπι Παππάς Γιάννης και Ελένη Πα λαμαύτη παντρεύτηκαν στις 18 Ιουνίου στην Δάφνη Ρεκλείτης Κων/νος και Καρνα βά Δήμητρα παντρεύτηκαν στις 16 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα στο κτήμα Λάας

ΘΆΝΑΤΟΙ

Χωριάτου Ιωάννα ετών 90 στις  9/7 στο Περδίκι

Σταμούλος Δημήτρης ετών 80 

στις 14/7 στην Δάφνη Μπούρας Μιχάλης ετών 72 τον  Ιούλη στην Κέρκυρα Χονδρουδάκη-Μαυρογιώργη  Στέλλα στις 4/5 στο Φλές ετάφη στα Κεραμέ Καστανιάς Κώστας ετών 68 στις  22/7 στο Γιαλισκάρι Διάκος Γιάννης ετών 84 στις 13/8  στον Αγ. Κήρυκο Πασαμιχάλη Μαγδάλα ετών 90  στις 16/8 στον Φάρο ετάφη στα Νέγια Σαφός Γρηγόρης ετών 87 στις  18/8 στο Καταφύγι Στεργιώτης Δημήτρης ετών 56  στις 22/8 στον Μαυράτο Τσαρνάς Νικόλαος ετών 38 στις  31/8 στην Αθήνα εταφή στο Περδίκι Τσιμπίδης Γιώργος ετών 48 στις  1/9 στις Ράχες Βρούλος Χαρίδημος ετών 77 στις  1/9 στις Καρυδιές Κέφαλος Σταμάτης ετών 79 στις  7/9 στο Ξυλοσύρτι Λαμπαρδάς Φανούρης ετών 37  στις 11/9 στον Αγ. Πολύκαρπο Σταμούλος Φώτης ετών 85 στις  8/8 στην Αθήνα Μαυρογιώργης Χρυσόστομος  ετών 90 στις 6/8 στην Αθήνα ετάφη στα Κεραμέ Μαματά Χρυσάνθη ετών 93 στις  10/8 στον Δρούτσουλα Πετράκη Αντιγόνη ετών 96 στις  11/8 στην Αθήνα Μαυρογιώργης Χρήστος του Γε ωργίου ετών 83 στις 3/8 στον Δρούτσουλα Μαυρονικόλας Θοδωρής ετών 68  στις 24/9 στην Αθήνα ετάφη στο Περδίκι Φιλιππολίτη (Πολίτη) Αγγέλα  ετών 60 στις 29/9 στην Αθήνα ετάφη στις Ράχες Χούτρας Αποστόλης ετών 71 στις  30/9 στην Αμερική ετάφη στις 11/10 στο Μαγγανίτη Φουντούλης Γεώργιος του Ηλία  ετών 83 στις 14/9 στην Αθήνα

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ

τις 3 Μαΐου 2016, έφυγε από κοντά μας ο αγαπημένος μας πατέρας, ο παπά Δημήτρης Καστανιάς, μια ξεχωριστή και χαρισματική προσωπικότητα της Ικαρίας που σίγουρα θα λείψει από όλους. Γεννημένος στο χωριό Παναγιά Αγίου Κηρύκου και μεγαλωμένος στο Χριστό Ραχών, από όπου και η καταγωγή του, ήταν ένα από τα εννέα παιδιά του αείμνηστου παπά Σταμάτη Καστανιά και της πρεσβυτέρας του, Μαρίας. Ο παπά Σταμάτης, υπέροχος άνθρωπος και εξαίρετος ιερέας, τροβαδούρος της βυζαντινής μουσικής τέχνης, ενέπνευσε στον μικρό του γιο την ίδια αγάπη για τη μουσική και την εκκλησία και τις ίδιες αξίες. Δεν αποτέλεσε, επομένως, έκπληξη η παραίτηση του νεαρού Δημήτρη αργότερα από την Τράπεζα της Ελλάδος, όπου ήταν διορισμένος, για να αφοσιωθεί στην Εκκλησία. Μετά το γάμο του με την πρεσβυτέρα του, Αργυρώ, πρότυπο αρετής και ήθους, χειροτονήθηκε ιερέας και διορίστηκε στο Χρυσόστομο, όπου δημιούργησε την οικογένειά του και έζησε δεκαπέντε ευτυχισμένα χρόνια. Αν και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Χριστό καθώς και τους φίλους του, που υπεραγαπούσε, στο Χρυσόστομο δημιούργησε δυνατούς δεσμούς αγάπης και φιλίας με όλους. Επόμενη και τελευταία ενορία του και εξίσου σημαντικός σταθμός στη ζωή του, υπήρξε το χωριό Άγιος Παντελεήμονας. Εκεί ιερούργησε έως και τη συνταξιοδότησή του, αγάπησε τον τόπο αυτό και αγαπήθηκε από τους ανθρώπους του. Απέκτησε δύο κόρες και ένα γιο και αφοσιώθηκε με πάθος στην οικογένεια και την εκκλησία του, σημειώνοντας, παράλληλα, έντονη, αλλά διακριτική φιλανθρωπική δραστηριότητα μαζί με την πρεσβυτέρα του. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, δοκιμάστηκε από την απώλεια της αγαπημένης του συντρόφου, της ήρεμης αυτής δύναμης μέσα στο σπίτι του, που τον στήριζε με πίστη και αφοσίωση σε κάθε δυσκολία. Πέθανε μέσα στην αγκαλιά των αγαπημένων του ανθρώπων σε ηλικία ενενήντα τριών ετών στο χωριό όπου γεννήθηκε, την Παναγιά, κλείνοντας έτσι με γαλήνη και αξιοπρέπεια τον υπέροχο κύκλο της ζωής του. Σήμερα αναπαύεται στο κοιμητήριο του Αγίου Παντελεήμονα πλάι στην αγαπημένη του πρεσβυτέρα. Ο παπά Δημήτρης υπήρξε αναμφισβήτητα ένας εξαιρετικός άνθρωπος, υποδειγματικός και αφοσιωμένος σύντροφος και λατρεμένος πατέρας. Ήταν δοτικός με τους φίλους του, στοργικός με τους αγαπημένους του, αξιοπρεπής στις δυσκολίες και μεγαλόψυχος ακόμη και στους «μικρούς». Ήταν πραγ-

ΣΤΟΝ ΜΙΧΆΛΗ ΜΠΟΎΡΑ (4/2/1946 - 8/7/2016)

Οι συγγενείς κι οι φίλοι σου, από την Νικαριά στερνό αντίο στέλνουσι, με ωδύνη στην καρδιά Γεννήθηκες στου Ικάρου, το όμορφο νησάκι μα οι φτερούυγες σ’ έφεραν, πιο πάνω απ’ την Ιθάκη Είς των Φαιάκων το νησί στης Κέρκυρας τα μέρη ήταν της τύχης το γραφτό να αποκτήσεις ταίρι Έκανες οικογένεια, παιδιά μα και εγγόνια άφησες στίγμα δυνατό, όλα αυτά τα χρόνια Το αγάπησες, και το ‘κανες, την δεύτερη πατρίδα μα ο Κάμπος και η Νικαριά, ήταν για σε, η κοιτίδα Είχες ευαίσθητη καρδιά, γεμάτη καλοσύνη ... μα οι γιατροί δεν μπόρεσαν... και τώρα η ωδύνη Του Ιονίου το νησί, σε κράτησε κοντά του θα σε σκεπάζει ανάλαφρα, μέσα στην αγκαλιά του Καλό ταξίδι ξάδελφε, σου στέλνει η φαμελιά θα σ’ αγαπάμε πάντοτε, θα ‘σαι μες’ την καρδιά Το πατρικό σπιτάκι σου, στο Κέρος περιμένει και τον Μιχάλη για να‘ρθεί, πάντοτε θα προσμένει Κάμπος Ικαρίας 9/7/2016, Φάνης Χ. Μαυρογιώργης

ματικά φωτεινός άνθρωπος, ανοιχτόκαρδος, προσιτός, πάντα μ’ ένα χαμόγελο για όλους, μια καλή κουβέντα, μια πατρική συμβουλή, μια αγκαλιά. Με υψηλή αίσθηση του χιούμορ και σκωπτική διάθεση, χαρακτηριστικά ανθρώπου ευφυούς, ήταν πάντα ένας ιερέας πολύ μπροστά από την εποχή του. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο κόσμος συνέρρεε στις πραγματικά λαμπρές και καθηλωτικές λειτουργίες του. Οι ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας των Παθών, το τροπάριο της Μ. Τρίτης, η κατάνυξη της Μ. Πέμπτης, τα δοξαστικά, οι καταβασίες και τόσα άλλα αποδίδονταν με μοναδικό τρόπο μέσα από την κρυστάλλινη και στεντόρεια φωνή αυτού του δεινού ψάλτη, γεμίζοντας πάντα ασφυκτικά την εκκλησία του από πιστούς κάθε ηλικίας. Θα λείψει απ’ όλους μας αυτή η μοναδική προσωπικότητα που περιβαλλόταν πάντα από πλήθος αγαπημένων φίλων σε κάθε του εμφάνιση, κοινωνική ή θρησκευτική. Ήταν πράγματι τυχερός όποιος τον γνώρισε, αλλά περισσότερο τυχερός στάθηκε ο ίδιος ο παπά Δημήτρης που έζησε μια ζωή γεμάτη χαρά, αγάπη και πραγματικούς φίλους. Μας λείπεις ήδη, αγαπημένε μας πατέρα. Τι να πρωτοθυμηθούμε από τη ζωή δίπλα σου; Τι να πρωτονοσταλγήσουμε; Μας λείπει το γαλήνιο βλέμμα σου που μας έπαιρνε κάθε φόβο, το ζεστό σου χαμόγελο που φώτιζε την καρδιά μας, η τρυφερή αγκαλιά σου που μέσα της κρυφτήκαμε, κοιμηθήκαμε, κλάψαμε, γελάσαμε και μεγαλώσαμε για να φτάσουμε σήμερα εδώ να σ’ αποχαιρετούμε. Θα σ’ αγαπάμε και θα σε θυμόμαστε.... Θα μας λείπεις και θα πονάμε πάντα για την απώλειά μας…. Θα μιλάμε για σένα και θα σε μνημονεύουμε…. Και ασφαλώς θα ‘χουμε πάντα τη μεγάλη υπερηφάνεια, αλλά και το τεράστιο βάρος να είμαστε οι απόγονοί σου….. Τώρα πια, θα ‘χεις ήδη ανταμώσει με την αγαπημένη μας μάνα. Ευχόμαστε να πορεύεστε αιώνια μαζί και να ‘χουμε πάντα την ευχή σας…. Σεπτέμβριος 2016

Καλό ταξίδι αγαπημένε μας παπά Δημήτρη… Ήσουνα πρώτα άνθρωπος κι έπειτα ιερέας, ψυχή και το επίκεντρο ήσουν κάθε παρέας. Εγνώριζες πως στη ζωή χρειάζεται το γέλιο, δεν ξέρω κάν κι αν γράφεται αυτό σε Ευαγγέλιο. Απ’ όλους που σε γνώρισαν παντοτινά θα λείπεις, κι εγώ π’ αργά σε γνώρισα το λέω μετά λύπης. Σώσα Μπερνή- Πλακίδα

Ο ΠΑΠΆ ΚΑΣΤΑΝΙΆΣ

παπά Δημήτρης έφυγε την Διακαινήσιμο 2016 τις πιο λαμπερές μέρες του χρόνου. Ο ήλιος με ένα πλατύ τρανταχτό γέλιο σε πήρε κοντά του για σ’ έχει πάντα σίγουρο ανεβούηθο. Σήμερα πια, Μακαριστός, ουρανοδρόμος, μέσα στα αμάραντα του ουρανού αγαθά, σίγουρα εξακολουθείς να εύχεσαι για την Ειρήνη του Σύμπαντος Κόσμου, όταν πάνω από το κεφάλι σου, σήκωνες το πανίερο Σκεύος της Πίστης σου. Παπά Δημήτρη μην απομακρύνεσαι τόσο γρήγορα γιατί σ’ έχομε ανάγκη. Ήσουνα και είσαι το πρωτοπήλιαστρο του σπιτιού μας, ο λεμονανθός της αυλής, το πρώτο αυγινό χάραμα. Έχομε και εμείς τα πάθια μας όμως ζούμε πάντα με τον γλυκασμό της ιεροσύνης σου και την χάρη της κοινωνικότητάς σου. Παρακαλούμε πάντα Όλβιος να ‘ναι ο τάφος που σε κράτησε στην αγκαλιά του. Παπά Δημήτρη ήσουνα πάντα ο Ένας, ο Μοναδικός, ο Ανεπανάληπτος, ήσουνα πάντα ο Πολύς. Μην στεναχωριέσαι τον ίδιο δρόμο οδοιπορούμε όλοι μας. Τεντώνομε την δύναμή μας για να ‘μαστε πάντα συνοδοιπόροι. Θα περπατήσομε μαζί ως το τέλος, και κοίταξε πρόσεχε την υγεία σου γιατί και εκεί που είσαι φυσούνε αγέρηδες. Έχουμε και εμείς τα πάθια μας. Παπά Δημήτρη πατέρα μας, αδελφέ και φίλε μας ώρα σου καλή.

Κατευόδιο ...Κι ήταν όμορφη η ζωή σου, πλημμυρισμένη από φώς. Ήσουν στ’ αλήθεια ευλογημένος, ήσουν ωραίος.... ήσουν σοφός! Και τώρα κίνησες να φύγεις, σε μέρη ουράνια να βρεθείς. Σ’ ονειρεμένες συνοικίες παντοτινά θα κατοικείς. Πού ταξιδεύεις; Πού γυρίζεις; Πού μας αφήνεις μοναχούς; Μες τις καρδιές μας σεργιανίζεις. Πόσο μας λείπεις! Μας ακούς; Καλό ταξίδι αγαπημένε. Να ζήσεις όμορφα ψηλά. Να γίνεις άγγελος στα ουράνια που μας θωρεί και μας φυλά. Του παραδείσου τα παλάτια σε περιμένουν να διαβείς. Γείρε ν’ αναπαυτείς καλέ μου. Για μας θα ζείς.. θα ζείς... θα ζείς! Γιατί στον κόσμο των ανθρώπων έζησες και έφυγες λαμπρός. Ήσουν και θα ‘σαι αγαπημένος, για όλους εμάς μοναδικός. Δε θα θολώσει η μορφή σου ποτέ στη μνήμη κανενός. Με φωτεινή τη θύμησή σου θα ‘σαι για πάντα ζωντανός. Μα πώς να σ’ αποχαιρετήσω, αγαπημένε μας παππού; Όπου κοιτάξω σ’ αντικρίζω, μα εσύ ταξίδεψες γι αλλού. Θα ‘ρχεσαι πια στα όνειρά μας, θα συναντιόμαστε εκεί. Όχι, αντίο δε θα πούμε, μονάχα αντάμωση καλή....

Η εγγονή σου

Πολιτισμός ● 3

ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ / Αθέρας

«Για σένα βρε Ελλάδα» Της Σώσας Πλακίδα Χαίρε, Ελλάδ’ αθάνατη με τα χρυσά παιδιά σου που γέμισαν μετάλεια την αδειανή ποδιά σου. Λαμπρά να τα υποδεχθείς σαν έλθουν απ’ το Ρίο γιατί αθλούνταν έμαθα σε ζέστη και σε κρύο. Είδα το χώρο σκόπευσης, μια άθλια παράγκα εδώ η κρίση δε κολλά, κάποτε είχες φράγκα. Και μ’ όλα ταύτα νίκησαν εις την Ολυμπιάδα και με χρυσά μετάλεια «για σένα βρε Ελλάδα». Συ όμως καταγίνεσαι να φέρεις επενδύσεις και θ’ άλθουν να ‘σαι σίγουρη σαν το Λαό σου γδύσεις θα πάρουν τους καλύτερους που διαθέτεις χώρους θα στήσουν μεγαθήρια, δεν θα πληρώνουν φόρους θα βρούν κι (απασχολήσιμους) μ’ ελάχιστο μιστό να σκύβουν το κεφάλι τους να λεν κι ευχαριστώ. Μη τις θαρρείς ανάπτυξη τις ξένες επενδύσεις χώρες κατασπαράξανε Ανατολής και Δύσης. Αυτό το έργο παίζεται μπρός τα δικά σου μάτια δες πόσες χώρες τσάκισαν σε χίλια δύο κομμάτια. Άλλην για το πετρέλαιο άλλην για τα διαμάντια και σπέρνουν μόνο θάνατο και άθλια κατάντια. Σου λεν γι’ “αξιολόγηση” και ξέρω είναι τούτο να μην μετέχει ο Λαός εις το δικό του πλούτο μόνο για δαύτους να μοχθεί και με σκυφτό κεφάλι να παίρνει ένα ψωρομισθό που κανονίσαν άλλοι. Μην έχεις το δικαίωμα να κάνεις απεργία και να φροντίζεις μοναχός φάρμακα και υγεία. Σε αναγκάζουν το Λαό σκληρά να ξεφτιλίσεις πώς τάχα για ανάπτυξη αυτ’ειν η μόνη λύσις. Εγώ πιστεύ’ ακράδαντα και παύλα και τελεία πώς δε λογιέτ’ ανάπτυξη του Κόσμου η δουλεία. Επένδυσε στα Νειάτα σου που φεύγουν για τα ξένα και στα καλύτερα μυαλά που ‘ναι δικιά σου γέννα. Επένδυσε στην αγροτιά, σ’ εργάτες και μαστόρους δε ξελασπώνεις άμοιρη μονάχα από φόρους. Αφέθηκες στους δανειστές κι αυτοί σου βάλουν χέρι κιόποτε θέλουν στο λαιμό σου χώνουν το μαχαίρι. Παράτα πια τα δανεικά κιάλλη ζωή ξεκίνα και πάψε να μας κουβαλάς και σκόρδ’ από τη Κίνα. Βαλ’ το μυαλό σου να σκεφτεί και καθαρά ξηγήσου κάνει να φέρνεις αγαθά αφού παράγει η γη σου; Έκλεισες εργοστάσια, κάθε βιοτεχνία Και ξέμεινες στα δανεικά και στην σκληρή πενία. Χρέωσες ασυλλόγιστα και αγέννητους ακόμα Και χρεωμένοι κείτονται πόλοι στο μαύρο χώμα. Δεν ειν’ επί προσωπικού Πατρίδα λατρευτή όταν τ’ ακούσεις πέρνατα στο άλλο σου αυτί. Στρέφομαι στους πολιτικούς σ’ όποιος τους ξένους γλύφει «σένα τα λέω πεθερά για να τ’ ακού η νύφη». Σ’ αυτούς που γδύνουν το λαό για να κεδρίζουν ξένοι Κιαυτοί τις μίζες να κρατούν κι εμείς οι χρεωμένοι. Κι αναρωτιέσαι Έλληνα, “ποιος κυβερνά τον τόπο;” νομίζ’ από παλιά κανείς δεν έλαβε τον κόπο. Η Βερκουλέσκου κυβερνά προς το παρόν τη χώρα και θ’άναι ανελέητη έως θανατηφόρα. Αύγουστος 29 του 2016

ΠΡΟΣΦΟΡΈΣ ΣΤΟΝ ΑΘΈΡΑ Η εφημερίδα μας ευχαριστεί για την προσφορά τους, τους συμπατριώτες μας: Καραβιά-Λιγνού Μαριάνθη που προ

σέφερε στον «Α» το ποσό των 50€ στην μνήμη του πατέρα της Γιώργου Λιγνού. Μαυρογιώργη Παντελή και Μαυρο γιώργη Φάνη που προσέφεραν στον «Α» το ποσό των 50€ στην μνήμη του ξαδέλφου τους Μιχάλη Μπούρα Γέμελα Σπύρο από το Κλήβελαντ του  Οχάϊο που προσέφερε στον «Α» το ποσό των 50 δολαρίων για ενίσχυση της εφημερίδας μας Χάμπα Χρύσα που προσέφερε στον  «Α» το ποσό των 50€ στην μνήμη της μητέρας της Μπούρα Αθηνά και Μπούρα Κούλα  και τα ανήψια προσέφεραν στον «Α» το ποσό των 50€ στην μνήμη του αδελφού τους Μιχάλη Μπούρα Ροζίνου Μαγδαληνή προσέφερε στον  «Α» το ποσό των 50€ στην μνήμη του συζύγου της Λευτέρη Ροζίνου

ΟΡΌΣΗΜΟ Ο ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΌΣ ΊΚΑΡΟΣ 2016 Αναμφίβολα το 39° Διεθνές Σκακιστικό Τουρνουά «Ίκαρος 2016» ήταν ένα από τα καλύτερα στην μακρά πορεία του θεσμού! Ορισμένες πτυχές του, όπως ο συνολικός αριθμός των συμμετοχών, η δυναμικότητα των μεγάλων μετρ, καθώς και ο πλούτος και η αποδοχή των παράλληλων εκδηλώσεων ξεπέρασαν κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη! Στο κεντρικό τουρνουά, στο οποίο ενσωματώθηκε και φέτος το Ανοιχτό Πρωτάθλημα Αιγαίου, αγωνίστηκαν 160 σκακιστές και σκακίστριες από όλα σχεδόν τα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδας, καθώς και από 13 ξένες χώρες: Αγγλία, Αρμενία, Βέλγιο, Γαλλία, Ισπανία, Λευκορωσία, Μαυροβούνιο, Ολλανδία, Ρωσία, Σουηδία, Σκωτία, Τσεχία, Τουρκία. Οι 18 κατείχαν διεθνή τίτλο: 5 GM, 5 ΙΜ, 2 WIM, 4 FM, 2 CM. Νικητής αναδείχθηκε ο πολυπρωταθλητής και πρώτος Έλληνας γκραν μετρ Βασίλης Κοτρωνιάς με 7,5 βαθμούς σε 9 αγώνες και ακολούθησαν με 7 ο Στάθης Γαζής, ο Λευκορώσος Τετέρεβ, ο Μαυροβούνιος Λέκιτς, και ο Αντώνης Παυλίδης. Από 6,5 βαθμούς συγκέντρωσαν ο Τσέχος Πάστιρτσακ, ο Κώστας Γεωργίου, η Αρμένισα Γκεβοργκιάν (πρώτη σκακίστρια) και ο Βέλγος Ντε Βάτσερ. Πρωταθλητής Αιγαίου (ο πρώτος σκακιστής σκακιστικού σωματείου του Αιγαίου) αναδείχθηκε ο Κώστας Μουρούτης και πρωταθλήτρια Αιγαίου η Μαριάννα Γούργαρη (και οι δύο παίκτες του Σ.Ο. Ικαρίας).

Ζωντανή μετάδοση από την Ικαρία σε όλο τον κόσμο των 12 πρώτων συναντήσεων κάθε αγωνιστικής ημέρας!

Οι φίλοι του σκακιού σε ολόκληρο τον κόσμο είχαν και φέτος τη δυνατότητα να παρακολουθούν κίνηση - κίνηση την εξέλιξη των 12 πρώτων παρτίδων του Ανοιχτού Διεθνούς Πρωταθλήματος Αιγαίου «Ίκαρος 2016». Οι παράλληλες δράσεις ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο! Η έναρξη έγινε με συνάντηση μεταξύ των ομάδων της Ικαρίας και του Σπάρτακου Διδυμοτείχου (νίκη της Ικαρίας με 3-1) και συνεχίστηκε αγώνες για παιδιά. Σε επίπεδο γρήγορου σκακιού οργανώθηκαν τέσσερα Ατομικά και ένα Ομαδικό Ράπιντ, ένα Φίσερ Ράντομ (Chess960) και δύο Μεταμεσονύχτια Μπλιτς. Πραγματοποιήθηκαν επίσης: Διάλεξη από τον Ρώσο γκραν μετρ Αλεξάντερ Χαριτόνοβ, επίδειξη Σιμουλτανέ, αγώνες Μπλάιντ, Σκακιστικό Κουίζ και Διαγωνισμός Λύσης Προβλημάτων.

Ανάμεσα στις εξωσκακιστικές δράσεις ξεχωρίζουν η επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο, τα μαθήματα παραδοσιακών χορών και τα μαθήματα ζωγραφικής σε παιδιά. Διοργανωτές ήταν και φέτος ο Δήμος Ικαρίας και ο Σκακιστικός Όμιλος Ικαρίας, με κύριο χορηγό τη ναυτιλιακή εταιρεία Hellenic Seaways. Με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου «I. Μελάς», προσφέρθηκαν δώρα στους 160 Έλληνες και ξένους σκακιστές και σκακίστριες. Δόθηκαν τοπικά προϊόντα - προσφορά των παραγωγών: Μέλι από τη φύση της Ικαρίας του Αντώνη Καρίμαλη, μελισσοκομικά προϊόντα ΑΜΑΛΙΑ του Ευάγγελου Χριστοδούλου, μέλι «Φρίξος» του Αποστόλη Καρίμαλη, παραδοσιακά γλυκά Ικαρίας της οικογένειας Τέσκου, Οινοποιείο του Κώστα Τσαντίρη και παραδοσιακά αναψυκτικά Ικαρίας της οικογένειας Κέφαλου. Επίσης απονεμήθηκαν Καλλιτεχνικές Δημιουργίες της Ρούντη Ζαχαρία, καθώς και βιβλία τα οποία προσέφεραν ο Σταμάτης Βασίλαρος και η Ισαβέλλα Μελά. Επιπλέον ο Εμπορικός Σύλλογος Αγίου Κηρύκου κέρασε όλους τους παίκτες και τους συνοδούς. Το γεγονός ότι το Διεθνές Σκακιστικό Τουρνουά «Ίκαρος 2016» ήταν ίσως το καλύτερο στην πορεία των 29 ετών του θεσμού δεν σημαίνει ότι άγγιξε το όριο των δυνατοτήτων του. Η ευχή που διατυπώνεται από όλους αποκρυσταλλώνεται στο να είναι ο «Ίκαρος 2017» ακόμα καλύτερος!

… αυτή την μνήμη θα την πώ … « η προσφυγιά των Ικαρίων 1942 – 46» Στις 17 Αυγούστου 2016 στο ΜΑΡΑΘΟ ΙΚΑΡΙΑΣ πραγματοποιήθηκε μια ξεχωριστή εκδήλωση ιστορικής μνήμης…

ε ένα κατάμεστο από κόσμο πολιτιστικό κέντρο, προσεγγίσαμε το θέμα της προσφυγιάς μέσα από την ζωντανή αφήγηση των δικών μας ανθρώπων, που έζησαν την περιπέτεια αυτή στα ταραγμένα χρόνια του Β΄παγκ. Πολέμου. Ο Χρ. Σταυρινάδης ( Γιατρός), ο Μάκης Καβουριάρης (Πανεπιστημιακός), η Σώσα Πλακίδα ( η λαϊκή μας ποιήτρια) μας ταξίδεψαν με τον λόγο τους στην μέση Ανατολή την εποχή εκείνη καθώς και οι βιντεοσκοπημένες συνεντεύξεις άλλων συμπατριωτών μας, και το φωτογραφικό υλικό φόρτωσαν με συγκίνηση την ατμόσφαιρα.

Προς τον σύζυγό μου Ελευθέριο Ροζίνο Τα έξι χρόνια πέρασαν μα είναι όλα χθές αφού δεν έχει φάρμακο να κλείνει τις πληγές. Θα πάρω δρόμο μακρινό πίσω να μη γυρίσω κι όλα αυτά που πέρασα οπίσω να τ’ αφήσω. Θα πάω σε μια έρημο κοντά εις τ’ ακρογιάλι να ‘χω τον ήλιο ζεστασιά λυχνάρι το φεγγάρι και τ’ αστεράκια τ’ ουρανού για συντροφιά το βράδυ. Να ‘χω τη θάλασσα κοντά το πέλαγο να βλέπω όταν καράβια έρχονται εγώ θα περιμένω τους καπετάνιους για να δω και να τους αρωτήσω μήπως σε είδαν πουθενά να σε γυρίσουν πίσω. Θαλασσοπούλια που πετούν το πέλαγο κοιτούνε εάν σε δούνε πουθενά να ‘ρθουν να μου το πούνε. Όταν η θάλασσα βογγά το κύμα με ζυγώνει τότε θα νιώθω συντροφιά πως δε θα είμαι μόνη.

Είναι στιγμές παρηγοριάς εγώ θα περιμένω κι αν είναι όλα ψέματα εγώ θα περιμένω ένα μόνο δε σκέφτηκα το δρόμο πριν τον πάρω αυτό που έχω μέσα μου πως θα το αποβάλω όπου κι αν πάω ακολουθεί η σκέψη δε μ’ αφήνει ο πόνος που ‘χω μέσα μου με τίποτα δε σβήνει γι αυτό ας κάνω υπομονή στο τέρμα όταν φτάσω όταν τελειώσει η ζωή τα παντα θα ξεχάσω. Εάν υπάρχει η ψύχη αλήθεια αν το λένε εκεί θα ανταμώσουμε κι από χαρά θα κλαίμε. Ας ήταν τρόπος στη ζωή να ξαναγεννηθούμε και ν’ ανταμώσουμε ξανά πάλι μαζί να ζούμε. Να ζήσουμ’ όμορφες στιγμές χωρίς να πληγωθούμε τα λάθη μας να σβήσουμε μόνο χαρές να ζούμε... Με αληθινή αγάπη η γυναίκα σου Μαγδαληνή

Η νεαρή φίλη μας Βασιλεία Παπακώστα ως αφηγήτρια της βραδιάς συμπλήρωσε αριστοτεχνικά την παρουσίαση… Η εκδήλωση αυτή που έγινε από τον ΚΥ.ΠΟ. ΤΕ. με την ΕΚΚΛ. ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΡΑΘΟΥ άνοιξε νέους δρόμους ιστορικής προσέγγισης και από άλλους ερευνητές… έτσι η προσπάθεια συνεχίζεται με πολλούς τρόπους και από πολλούς δρόμους… Την βραδιά εκείνη βρέθηκε και κάλυψε δημοσιογραφικά το γεγονός μία Τουρκάλα δημοσιογράφος, η οποία εξέφρασε την συγκίνησή της γι αυτά που άκουσε και είδε…

ΙΚΑΡΙΑ… ΣΤΟΝ ΜΥΘΟ & ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ον μύθο για την κόπρο του Αυγεία, (κοπρέ στην ικαριακή μας διάλεκτο…) ασφαλώς και τον γνωρίζετε, ίσως κάποιες λεπτομέρειες να διαφεύγουν από τους σύγχρονους νέο -Έλληνες και νέο – Ικάριους. Ο Αυγείας μέγας βασιλεύς, κυρίαρχος στην περιοχή της Ηλείας, σίγουρα διαπλεκόμενος, όπως κάθε βασιλιάς, άρα επικίνδυνος για το λαό του, αφημένος και παραδομένος στην χλιδή του, απολαμβάνει την εξουσία αδιαφορώντας παντελώς για το πρόβλημα που προκαλεί η χρόνια συσσώρευση της κοπριάς στους στάβλους του παλατιού του… Βρώμα, δυσοσμία και λοιμώδεις ασθένειες εξαπλώνονται ταχύτατα στην χώρα του, απειλώντας τον ίδιο και τους πολίτες με βέβαιο αφανισμό… Εκείνη ακριβώς την στιγμή στο πιο κρίσιμο δηλαδή σημείο της ιστορίας, εμφανίζεται ένας περίεργος τύπος, άγνωστος σχεδόν στους περισσότερους, χωρίς ύποπτες διασυνδέσεις, καθαρός, ξένος με τα κέντρα και τα παράκεντρα του οικονομικού «ιερατείου», Ηρακλή, νομίζω, τον έλεγαν, συνάπτει μία συμφωνία με τον βασιλιά και πραγματοποιεί σε μία μόνο ημέρα έναν ασύλληπτο για τα λογικά δεδομένα άθλο: Μηχανικός ο ίδιος, ίσως και πτυχιούχος του Πολυτεχνείου συλλαμβάνει την πρώτη στην ιστορία του ανθρώπου «εκτροπή ποταμού»! Έτσι αλλάζει την πορεία των ποταμών Αλφειού και Πηνειού, με αριστοτεχνικό τρόπο που υποχρεώνει τα νερά να περάσουν μέσα από τους περιβόητους στάβλους, παρασύροντας με την ορμή τους και όλη την «κοπρέ…»… η ανάγκη γεννά την ιδέα και η ιδέα γεννά την πράξη και η πράξη φέρνει την σωτηρία!!!

Επιτέλους!!! Έρχεται η κάθαρσις!!! Ο Ηρακλής τελειώνοντας το έργο του ζητάει από τον Αυγεία να τηρηθεί η συμφωνία της αμοιβής… εδώ τα πράγματα αρχίζουν να δυσκολεύουν, ο βασιλιάς αρνείται. (φυσικό για ένα βασιλιά). Στη δίκη που ακολουθεί για να λυθεί η διαφορά, ο Φυλέας γιός του Αυγεία καταθέτει υπέρ του Ηρακλή αναφέροντας την υπόσχεση του πατέρα του. Πριν ακόμα ανακοινωθεί η απόφαση, ο Φυλέας και ο Ηρακλής εκδιώκονται δηλαδή εξορίζονται από την Ήλιδα με βασιλική διαταγή του Αυγεία. άκουσον ! άκουσον! Ο Φυλέας βρίσκεται εξόριστος πού νομίζετε;.. στο νησί Δουλίχιο (μα! έτσι έλεγαν κάποτε και την δική μας Ικαρία η οποία από ανέκαθεν υπήρξε τόπος εξορίας όχι μόνο κομμουνιστών αλλά και βασιλόπουλων όπως αποδεικνύεται… το σημειώνω αυτό για ορισμένους «επαναστάτες» του σήμερα, να προσέξουν στη φόρα που έχουν πάρει τελευταία με τα μνημεία που στήνουν σε βουνά, χωριά και ραχούλες… ) και ο ήρωας εξορίζεται στην πόλη Ώλενο. Αρκετά χρόνια αργότερα ο Ηρακλής επιστρέφει στην Ήλιδα, κατακτά την πόλη και θανατώνει τον Αυγεία. Έτσι έρχεται και πάλι η κάθαρσις!!! Ετούτο όλο που περιγράφω αναρωτιέμαι στ’ αλήθεια: είναι υπόθεση σοφίας; Είναι ατόφια η γλώσσα του μύθου (και όχι του παραμυθιού) που ακούγεται και συναντά την δύσκολη μέρα μας; ή μήπως είναι η ίδια και απαράλλαχτη η εικόνα μιας μυθικής αλλά τόσο ζωντανής πραγματικότητας που μας εκπλήσσει στο πρώτο της κιόλας κοίταγμα;… ό,τι κι αν είναι η κάθαρσις έρχεται!!!

>>>>>ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 6

●

Κοινωνικά

>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛ. 1

ΣΕ ΉΡΕΜΑ ΝΕΡΆ «Πέρασαν πια οι καταδικασμένες μέρες άνοιξαν τα παράθυρα» (Μ. Αναγνωστάκης)

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι στις συνθήκες αυτές η αριστερά δεν θα έπρεπε να αναλάβει τις τύχες της χώρας και να άφηνε την συγκυβέρνηση Σαμαρα - Βενιζέλου να συνεχίσει να κυβερνά με την βεβαιότητα πως θα οδηγούνταν σε αδιέξοδο και θα αποχωρούσε, έχοντας οδηγήσει τον τόπο στην απόλυτη καταστροφή. Ηαπόψη αυτή καμιά σχέση δεν έχει με την αριστερά, διότι το ζητούμενο δεν ήτανε να κυβερνήσει αλλά να σώσει τη χώρα από την καταστροφή. Τι νόημα θα είχε να βρεθείς στην εξουσία σε μια χώρα γεμάτη στάχτες και αποκαΐδια; Ο ΣΥΡΙΖΑ το μόνο που είχε κατα νού, ήτανε η σωτηρία της χώρας και του λαού μας. Με αυτό το σκεπτικό μπήκε στην μάχη, στην πιο δύσκολη στιγμή της μεταπολίτευσης με όλα τα δεδομένα να είναι αρνητικά. Ευτυχώς που η χώρα ακολούθησε αυτή τη πορεία, διότι σε αντίθετη περίπτωση σε πολύ λίγο χρόνο η κατάσταση θα ήτανε μη αναστρέψιμη. Στην ταραγμένη αυτή περίοδο η κυβέρνηση έδωσε σκληρές μάχες. Αγωνίστηκε με αποφασιστηκότητα, κέρδισε και έχασε μάχες, σε κάποιες περιπτώσεις έγιναν και λάθη αλλά το συνολικό αποτέλεσμα είναι θετικό. Σήμερα η Ελλάδα είναι μια άλλη χώρα, το σκάφος έχει βγεί από το μάτι του κυκλώνα και αρμενίζει σε πιο ήρεμα νερά. Υπάρχει ακόμα μακρύς δρόμος και απαιτείται μεγάλη προσπάθεια, όμως για πρώτη φορά φαίνεται φώς στον ορίζοντα και υπαρχει ελπίδα πως κάπου κοντά βρίσκεται η στεριά και ένα ασφαλές λιμάνι. Δεν είναι μακριά η εποχή που επικρατούσε η απελπισία και οι πολίτες σε καθημερινή βάση οδηγούνταν στην αυτοκτονία αφού δεν έβλεπαν να υπάρχει ελπίδα. Βέβαια το κατεστημένο, που είχε ταυτιστεί με την καρέκλα της εξουσίας, έχει επιστρατεύσει κάθε μέσο σε μιά προσπάθεια να τρομοκρατήσει την κοινωνία και να φρενάρει την έξοδο της χώρας από τα αδιέξοδα στα οποία το ίδιο την είχε οδηγήσει. Πολιτεύονται σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα και σαν να μην ήτανε αυτοί που κυβέρνησαν την χώρα και την οδήγησαν στην οικονομική υποδούλωση και την καταστροφή. Σε μερικά χρόνια θα βρεθούμε ξανά μπροστά στην κάλπη και τότε θα έχουμε δείγματα γραφής για να μπορεί να γίνει ο απολογισμός και η σύγκριση και θα δωθεί η δυνατότητα στον λαό να κρίνει και να αποφασίσει. Τότε θα αποδειχθεί ποιός παλεύει για το καλό της χώρας και ποιός κραυγάζει για να ξανακερδίσει τα προνόμια και την ιδιοκτησία της εξουσίας την οποία τους στέρησε ο λαός μας με την δύναμη που του δίνει η δημοκρατία μας να αποφασίζει.

Ευγενία Απ. Φέστα Συμβολαιογράφος

Ακαδημίας 95 - 8ος όροφος Τηλ. 210 3831806 - Κιν. 6944 381414 e-mail: evgenia.festa@gmail.com

Αθέρας / ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛ. 1

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Ε. ΦΟΥΤΡΙΔΗΣ

επαίνους… σε ένα δύσκολο κοπιαστικό δρόμο, θα πεί μετά θάνατο ο καθ. Ανδρεάδης, ριγμένος φτωχός βιοπαλαιστής από το νησί του, την Ικαρία του Αιγαίου, περνώντας κι από χειρονακτικές εργασίες, μα δυνατός πάντα, χωρίς να δαμάζεται από τας αντίξοους περιστάσεις έως την στιγμή που καλεσμένος από τον ίδιο τον Βενιζέλο δέχτηκε να παραιτηθεί από το Harvard για το Πανεπιστήμιο των Αθηνών, ένας διορισμός που δεν επρόκειτο ποτέ να πραγματοποιηθεί λόγω των πολιτικών εκείνων εξελίξεων οι οποίες έφεραν και την πτώση τότε του Μεγάλου Εθνάρχη… Το ταξίδι της ζωής του σύντομο κι όμως τόσο περιπετειώδες μα και μεγαλειώδες! Με αφετηρία το γραφικό ψαροχώρι της αιγαιοπελαγίτικης πατρίδας του, κατάφερε να φτάσει στο ύψος του θεϊκού Ολύμπου κυριολεκτικά και μεταφορικά… Μέσα από μία ταραχώδη, γόνιμη, δημιουργική διαδρομή με πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς και με τελικό προορισμό την Αμερική διέγραψε στον κόσμο του πνεύματος και των ιδεών μία ξεχωριστή και αυτόνομη διαδρομή ανοίγοντας ταυτόχρονα τις φωτεινές λεωφόρους στις αιώνιες αναζητήσεις του ανθρώπου… «Δόξα της φιλομαθούς Ικαρίας και αγλάϊσμα του ελληνικού ονόματος εν Αμερική, υπήρξεν ο Ικάριος Α.Φ.- ο εξ Ευδήλου - μας λέει ο Ι.Μελάς. Ο Φουτρίδης ήτο μαθητής του Χριστόδουλου Μαυρογιώργη ή (Τσαργανής), ο οποίος διέβλεψε με την σπανίαν διορατικότητά του, τας ικανότητας του μεγάλου τέκνου της Ικαρίας. Όταν δε ο τελευταίος αποχαιρετά τον διδάσκαλό του, προκειμένου να αποδημήσει εις Αίγυπτον, προς συνέχισιν των σπουδών του, ο διδάσκαλος διέταξεν τους συμ μαθητάς του να εγερθούν και να υποκλιθούν προ του αναχωρούντος 11/χρονου τότε συμμαθητή των, προλέγων ότι ούτος προωρίζετο να γίνει μίαν ημέραν σπουδαίος και να δοξάσει την Ικαρίαν… Του μαθητού και του διδασκάλου αιωνία η μνήμη…» σημειώνει ο ιστορικός μας… 1915 γράφει την περισπούδαστη μελέτη του «Ο Χορός στον Ευριπίδη» και παίρνει το διδακτορικό του δίπλωμα σε ηλικία 28 ετών. Η απήχηση της μελέτης αυτής στον κόσμο των κλασικών σπουδών ήταν τέτοια, ώστε διορίζεται καθηγητής της ελληνικής και λατινικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο

του Harvard… και αργότερα θα ακολουθήσει στο πανεπιστήμιο του Yale… έτσι η αρχαία φωνή ξανακούστηκε ατόφια, δυνατή και νέα σε μια γλώσσα μεταφρασμένη για να γίνεται κατανοητή στον κόσμο μιας αναδυόμενης κοινωνίας που άρχιζε την στιγμή εκείνη να στρέφει με ανοιχτοσύνη τους πνευματικούς της προσανατολισμούς… η αυγή του κόσμου ετούτου διαδέχονταν σχεδόν την αυγή μιας πανάρχαιας αλλά ολοζώντανης Ιωνίας, που έρχονταν από πού αλλού; από την αιώνια αιγαιοπελαγίτικη κοιτίδα της οικουμενικής ανθρωπότητας… με ένα γνήσιο και αυτή την φορά τέκνο της, φορέας μιας μακράς και αδιάλειπτης αρχαιοελληνικής παράδοσης… κι έτυχε ο σύνδεσμος αυτός να έχει τις ρίζες του σε τούτο εδώ το νησί, στην δική μας Ικαρία… πώς λοιπόν να μην είμαστε υπερήφανοι; Χαρακτηριστική για την προσωπικότητα του και της σχέση του με την Ελλάδα είναι η σχετική αναφορά του επιστήθιου φίλου του Ραφαήλ Δήμου ότι «ο Φουτρίδης υπήρξε ο ιδεώδης τύπος του Έλληνα μετανάστη, ο οποίος παρέλαβε και αφομοίωσε όλα τα στοιχεία του πολιτισμού και της προόδου που του παρείχε η Αμερική, αλλά δεν ελησμόνησε ποτέ την ελληνική του καταγωγή». Δέχτηκε έτσι την κατάφαση ζωής του αμερικανικού πολιτισμού με διαλεκτικό, δημιουργικό τρόπο και μπορούμε να πούμε ότι κατάφερε να επιβάλλει στη ζωή του ένα μέτρο αρμονίας και ενότητας, στις σχέσεις με τον εαυτό του και τον εξωτερικό κόσμο... και αυτό του το κατόρθωμα το κατέκτησε αναμφίβολα με την βαθιά, επίπονη μελέτη, με την μυστική έως μυστικιστική σχέση και συνομιλία του με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία… Η προσωπικότητα του αυτή επιβεβαιώνεται και από την εν γένει αναγνωρισμένη μεγάλη πανεπιστημιακή του συμβολή στις ελληνικές σπουδές στην Αμερική, και από την ενεργή συμμετοχή του στα ομογενειακά δρώμενα αλλά και στις διαδικασίες προώθησης των ελληνικών υποθέσεων. «Ο ενθουσιασμός που πήγαζε από την πάλλουσα ποιητική ιδιοσυγκρασία του σε συνδυασμό με το θετικό του πνεύμα τον έκανε ίσως κάποτε άκαμπτο και δογματικό στην στάση και στην κρίση του πάνω στα φλέγοντα ζητήματα που ελάμβανε ενεργό μέρος, όπως στον Πατριωτισμό του, ή στο Βενιζελισμό του ακόμη και στην Παλαμο-

λατρεία του. Αλλά ήταν κι αυτό ακριβώς που θα τον έσωζε από τους δισταγμούς που οδηγούν τόσο συχνά τους διανοούμενους μας στην υποκριτικότητα, στον σκεπτικισμό, και στην άρνηση» Η σχέση του όμως με τον Παλαμά και το ποιητικό του έργο του υπήρξε καταλυτική σε όλη του την επιστημονική και προσωπική του πορεία, για τούτο πάλι ο Ραφαηλ Δήμος σε γράμμα του προς τον Ποιητή θα πεί: «Γι’ αυτόν (για τον Α.Φ.) η ποίησή σας δεν ήταν απλώς αφορμή ηδονής στιγμιαίας, ήτο θρησκεία, ήταν κάτι που τον συγκλόνιζε, τον συνάρπαζε και τον ύψωνε… Σας ησθάνετο τόσο βαθιά, διότι και ο ίδιος ήταν ποιητής, ένα ποίημα η ψυχή του… Υπήρχε και κάποια ποιητική δικαιοσύνη στο θάνατό του. Σε νησί πέθανε όπως σε νησί εγεννήθη… Ένας αρχαίος Έλληνας υπήρξεν ο Φ. δια το ωραίον και την φύσιν, διά τον ενθουσιασμό του τον ανιδιοτελή, διά τα ιδανικά της Πατρίδος και της ανθρωπότητας. Για τούτο και στην κηδεία του Αμερικανός Καθηγητής εδιάβασε ελληνιστί από Όμηρο, από Πλάτωνα, από Πίνδαρο, από ψαλμούς, από Ησαϊα και τελείωσε την τελετή με δύο όμορφα δικά του ποιήματα»… Για τον απρόσμενο και τόσο πρόωρο θάνατο του θαυμαστή και μεταφραστή του έργου του, ο Παλαμάς θα πεί : κι ήλθε ο θάνατος ξαφνικός, πρόωρος και ανέλπιστος, ακριβώς, «μέσα στης νιότης του και της σκέψης του το άνθισμα»,... θα γράψει όμως κι ένα σύντομο ποίημα… αιώνια χαραγμένο μαζί με την μνήμη του… για να μας θυμίζει το μεγαλείο της ψυχής και το μέγεθος του πνεύματος του οικουμενικού ανθρώπου… «Μικροκάμωτο τραγούδι, αχνή αχτίδα ελληνική στη λαμπράδα του τεράστιου του ατλαντόκοσμου ριμμένη, ρίξε απάνου από την κάλπη, που κρατεί ιερή τη στάχτη μιας ωραίας ψυχής μεγάλης, φέξε απάνου από το μνήμα του Φουτρίδη του Αριστείδη, σαν ματιά δακρυοπνιγμένη» Θεμέλιο γερό και παρηγορία, στα δύσκολα των καιρών μας το μνημείο ετούτο… Για τα πώς και το πού θα μας οδηγήσει δεν μπορώ να σας το πώ… Μπορούμε όμως να το φανταστούμε με την θέληση της πράξης και την δύναμη του στοχασμού…

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛ. 1

ΔΉΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΙΚΑΡΙΑΚΉΣ ΕΝΌΤΗΤΑΣ ΑΛΛΑΓΉΣ ΣΧΕΤΙΚΆ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΕΛΈΧΩΣΗ ΤΟΥ ΚΈΝΤΡΟΥ ΥΓΕΊΑΣ ΕΥΔΉΛΟΥ ας και οφείλουν σ’αυτό εφημεριακή υποστήριξη. Η γιατρός του Κέντρου Υγείας είναι υπάλληλος εργαζόμενη και δεν μπορεί να προβεί σε προσωρινή αναστολή λειτουργίας του Κέντρου Υγείας, όταν δεν καλύπτονται οι εφημερίες, καθώς βεβαίως υπάρχει και το υπόλοιπο προσωπικό και η μονάδα του ΕΚΑΒ εκεί. Ζήτησε βοήθεια από το αρμόδιο Υπουργείο από την δεύτερη ΥΠΕ από τους συναδέλφους της χωρίς ανταπόκριση. Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα: Α) Είναι ή όχι υποχρεωμένο το Κράτος και ειδικά το Υπουργείο Υγείας να φροντίζει έγκαιρα για να μη δημιουργούνται προβλήματα και να λειτουργούν ομαλά οι υπηρεσίες Υγείας; Διαχρονικά ποια κυβέρνηση μέχρι σήμερα φρόντισε, ώστε το Κέντρο Υγείας να λειτουργήσει με πληρότητα καλύπτοντας τις θέσεις που προβλέπει το οργανόγραμμα του; Β) Είναι γνωστό ότι οι αγροτικοί γιατροί των αγροτικών ιατρείων Μαγγανίτη και Ραχών υπάγονται στο Κέντρο Υγείας Ευδήλου και από το νόμο είναι υποχρεωμένοι να εφημερεύουν στο Κέντρο Υγείας. Πέρα από το γεγονός ότι άρνηση εφημερίας δεν νοείται, η εφημερία εμπλουτίζει την εμπειρία του γιατρού με την πληθώρα και την ποικιλία των περιστατικών που αναγκάζεται να αντιμετωπίσει και τον καθιστά πιο έμπειρο και πιο υπεύθυνο. Γ) Οι συνδικαλιστές θα πρέπει ψύχραιμα και

με λογική να αξιολογήσουν ποιο είναι το κύριο και ποιο το δευτερεύον και να συνδράμουν ανάλογα. Κανείς δεν παραγνωρίζει ότι ολοκληρωτικά την ευθύνη την φέρει το κράτος. Είναι όμως απάνθρωπο, χωρίς ίχνος συναδελφικής αλληλεγγύης, να την πληρώνει κάποιος συνάδελφος τους, επειδή έτυχε να υπηρετεί στο Κέντρο Υγείας. Ας σκεφτούμε ακόμα τι φόρτο εργασίας θα αναλάβει το νοσοκομείο στην περίπτωση κατάρρευσης του Κέντρου Υγείας και ποια θα είναι η ταλαιπωρία των κατοίκων της Βόρειας Ικαρίας. Δ) Η τοπική αυτοδιοίκηση θα έπρεπε με πολύ μεγαλύτερη σοβαρότητα και υπευθυνότητα να συμπαρασταθεί και να ζητήσει άμεσα τη στελέχωση του Κέντρου Υγείας και όχι έμμεσα να σιγοντάρει την προσωρινή αναστολή της λειτουργίας του. Ε) Οι κάτοικοι τόσο των Ραχών όσο και του Μαγγανίτη να σκεφτούν με ψυχραιμία και λογική ποιος κίνδυνος είναι μεγαλύτερος: Το να εφημερεύσει (σύμφωνα με τις διατάξεις που αφορούν τα ΠΙ) ο αγροτικός γιατρός τους μερικά βράδια στο Κέντρο Υγείας που απέχει μισή ώρα ή με το συνεχή αποκλεισμό από τις ατέλειωτες εφημερίες να οδηγηθεί σε εξόντωση η γιατρός του Κέντρου Υγείας και αυτό με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει στην υποβάθμιση και το κλείσιμο του; Και τότε ποιος θα έχει την ευθύνη; Καλό θα ήταν επίσης να θυμηθούν οι κάτοικοι των Ραχών ότι όταν

πριν μερικά χρόνια το αγροτικό ιατρείο τους έμεινε ακάλυπτο και υπήρχε αγροτικός στο Καρκινάγρι, οι ίδιοι άνθρωποι δεν τον άφηναν να επισκεφθεί έστω σποραδικά και να προσφέρει τις υπηρεσίες του στις Ράχες. Έτσι δημιουργούμε μια ανθρώπινη ζούγκλα. ΣΤ) Τέλος, η 2η ΥΠΕ δεν αισθάνεται ότι έχει κάποια ευθύνη; Εμείς θα σταθούμε κάθετα αντίθετοι στην προσπάθεια διχασμού της Ικαριακής κοινωνίας με ψεύτικα διλήμματα. Καλούμε όλους, πρώτον να υπερασπιστούμε την λειτουργία του Κέντρου Υγείας και να ζητήσουμε από την κυβέρνηση άμεση αποστολή προσωπικού για τις εφημερίες. Επίσης στην φάση αυτή που εξαγγέλλονται διορισμοί, το Υπουργείο Υγείας να προβεί στην πλήρωση όλων των οργανικών θέσεων του Κέντρου Υγείας Ευδήλου και των περιφερειακών ιατρείων, ώστε να μπορούν να λειτουργούν με επάρκεια. Για το λόγο αυτό καλούμε όλους σε Πανικαριακές κινητοποιήσεις τόσο στην Ικαρία όσο και στην Αθήνα. Οι αγροτικοί γιατροί και οι γιατροί του νοσοκομείου να επιδείξουν άμεσα την αλληλεγγύη τους και να συμπαρασταθούν στη διευθύντρια του Κέντρου Υγείας. Τέλος καλούμε τον Δήμο και όλες τις παρατάξεις της τοπικής αυτοδιοίκησης, όλους τους φορείς, τον κάθε Ικάριο, να συσπειρωθούμε όλοι μαζί σε αυτά τα απλά και διάφανα αιτήματα. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.

Ιστορικές αναδρομές

ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ / Αθέρας

●

ΑΝΑΜΝΉΣΕΙΣ ΑΠΌ ΤΑ ΧΡΌΝΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΆΣ

ταν απόγευμα μετά από μια φθινοπωρινή μπόρα οι δρόμοι της Σμύρνης έτρεχαν νερά σαν μικρά ρυάκια. Ξυπόλυτοι ακολουθούσαμε χέρι-χέρι τους γονείς μας προς τον σταθμό του τρένου. Φθάνοντας στον σταθμό αρχίσαμε να μπαίνουμε ομαδικά μέσα στα βαγόνια, ήταν ένα τρένο εμπορικό. Κάποια από τα βαγόνια είχαν ξύλινα καθίσματα και κάποια άλλα όχι. Καθίσαμε στο πάτωμα, ένα βουητό από φωνές των προσφύγων ακουγόταν, που άλλοι φώναζαν για του δικούς τους και άλλοι καλούσαν γνωστούς ή συγγενείς να μπουν στο ίδιο βαγόνι. Μετά από κάποιες ώρες ακούστηκε ένα δυνατό σφύριγμα και άρχισε το τρένο να προχωρά. Σε λίγο βγήκαμε από τη Σμύρνη και μπροστά μας βλέπαμε έναν κάμπο. Οι εικόνες από την φύση που ξεδιπλωνότανε δίπλα μας περνούσαν γρήγορα ώσπου νύχτωσε και μέσα στο βαγόνι όπως και έξω δεν φαινότανε τίποτα. Κάποιοι συζητούσαν μέσα στο βαγόνι για το ταξίδι και που πάμε. Ακούγαμε για μια πόλη που θα φτάναμε και την λέγανε Χαλέπι. Τα ξημερώματα μπήκαμε στην αρχή της πόλης, μικρά και μεγάλα κτίρια φαινόντουσαν στα δεξιά και στα αριστερά του τρένου. Όταν σταμάτησε το τρένο στον σταθμό ανοίξανε οι πόρτες και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε. Στο σταθμό άρχισε ξανά το βουητό από τις φωνές που όλοι φώναζαν τους δικούς τους. Όταν τελείωσε η αποβίβαση, ξεκίνησε ένα ανθρώπινο ποτάμι οδηγούμενο από μερικούς στρατιώτες Άγγλους μέσα από την πόλη. Ήταν το Χαλέπι που τόσο ακούγαμε στο ταξίδι. Βαδίζαμε αργά σε ένα δρόμο όπου και στις δύο πλευρές είχε καταστήματα και κτίρια και άνθρωποι ντυμένοι με μακριές φούστες, άνδρες και γυναίκες με μαντίλια στο κεφάλι τους μας κοίταζαν με δέος και θλίψη. Μερικοί ξεκίνησαν να βάζουν σε χάρτινες σακούλες διάφορα τρόφιμα, γλυκίσματα και φρούτα και μας τα μοίραζαν. Αυτό γενικεύτηκε και σε λίγο όλοι κρατούσαμε και κάτι στα χέρια μας. Στο τέρμα του δρόμου φτάσαμε σε ένα μεγάλο στρατόπεδο, ήταν όπως μάθαμε ένας γαλλικός στρατώνας, όπου είχε διαμορφωθεί για να φιλοξενήσει Έλληνες πρόσφυγες. Μπαίνοντας μέσα μας οδηγούσαν σε μια σειρά από λουτήρες. Εκεί αφήναμε τα ρούχα μας και υπήρχε σαπούνι και άφθονο ζεστό νερό όπου μετά από μήνες ταλαιπωρίας δεν χορταίναμε να νοιώθουμε το ζεστό νερό και το σαπούνι πάνω στο σώμα μας. Αμέσως μετά από αυτό το ζεστό μπάνιο περνούσαμε από μια επιτροπή με γιατρούς και νοσοκόμες, όπου μας εμβολίαζαν και ξεχώριζαν τους άρρωστους, γιατί ο τύφος και η δυσεντερία, η φυματίωση και άλλα νοσήματα ήταν μαζί μας. Μια κάρτα που αναφερότανε το όνομά μας, η καταγωγή, η ηλικία μας και τα εμβόλιά μας ήταν κρεμασμένη στο λαιμό μας. Μετά από κει προχωρούσαμε και μας έδιναν ρούχα, παπούτσια και κουβέρτα. Στους θαλάμους υπήρχαν διώροφα κρεββάτια και ράντζα. Στο διπλανό κτίριο ήταν η τραπεζαρία και τα μαγειρεία. Κάθε μέρα ερχόταν στο στρατόπεδο μια ομάδα από κυρίες που μοιράζανε στις μητέρες μας ρούχα και σε μας τα παιδιά γλυκά και παιχνίδια και

(ΜΈΡΟΣ 2)

Το πλοίο Statheden που μετέφερε τους πρόσφυγες από το Άντεν στην Μπονμπάσα

κάθονταν μαζί μας πολλή ώρα. Κάποιες μάλιστα μιλούσαν και ελληνικά πέρα από τα γαλλικά. Μετά από λίγες μέρες ήρθε μια επιτροπή από αξιωματικούς και άλλους δύο σε στρατιωτικά αυτοκίνητα, που φώναζαν ονόματα και έγραφαν σε καταλόγους. Μέσα στα ονόματα ήταν και το όνομα του πατέρα μας, όπως επίσης του Ηλία και του Ζαχαρία από τις άλλες οικογένειες. Αφού τελείωσαν μας αποχαιρέτησε ο πατέρας μας όπως και οι άλλοι τις οικογένειές τους και ανέβηκαν πάνω στα αυτοκίνητα του στρατού. Οι μητέρες μας έκλαιγαν και έκρυβαν το πρόσωπό τους με κάποιο μαντήλι. Όταν ξεκίνησαν τα φορτηγά σχεδόν όλα τα παιδιά τρέχαμε πίσω τους φωνάζοντας τους γονείς μας και κλαίγοντας. Τρέξαμε αρκετό δρόμο πίσω τους γιατί και τα αυτοκίνητα μέσα στην πόλη πήγαιναν κάπως σιγά. Μετά χάθηκαν στο βάθος του δρόμου. Ένα αμάξι του στρατού σταμάτησε και δύο στρατιώτες μας φόρτωσαν όλα τα παιδιά και μας οδήγησαν πίσω στο στρατόπεδο. Πέρασαν δύο μέρες όταν γύρισαν οι γονείς μας ντυμένοι στρατιώτες. Έγινε ένα πανηγύρι με φωνές, αγκαλιές, κλάματα και χαρές μέσα σε όλους τους θαλάμους. Έφυγαν σχεδόν αμέσως, πολλοί δεν θα ξαναέβλεπαν άλλωστε τα παιδιά τους και πολλοί θα συναντούσαν τις οικογένειές τους όταν θα τέλειωνε ο πόλεμος. Ο πατέρας μας όπως και άλλοι θα υπηρετούσαν τον συμμαχικό στρατό και θα πολεμούσαν τον άξονα στις μεγάλες μάχες της βορείου Αφρικής όπως στο τομπρούκ, στο Ελ ανγκέιλλα και φυσικά στη μεγάλη μάχη του Ελ Αλαμέιν. Οι μέρες στο στρατόπεδο περνούσαν ήσυχα, είχαμε καλό φαγητό, κάναμε μπάνιο κάθε μέρα και οι γιατροί μας επισκέπτονταν καθημερινά. Οι Σύριοι ήταν πολύ φιλικοί μαζί μας, κάθε μέρα μας έφερναν δώρα και διάφορα παιχνίδια. Όμως η μοίρα των προσφύγων είναι άρρηκτα δεμένη με τον θάνατο, παρότι είχαμε ηρεμήσει και είχαμε ξεφύγει από τον εφιάλτη της πείνας, οι ασθένειες θέριζαν γέρους αλλά και παιδιά. Η φυματίωση και ο τύφος ήταν μαζί μας. Το νεκροταφείο ήταν έξω από την πόλη και καθημερινά σχεδόν γινότανε και από μία κηδεία. Τουλάχιστον όμως όσοι πέθαιναν στο Χαλέπι τους έθαβαν σε κανονικό τάφο με κανονικές κηδείες και σταυρούς με τα ονόματά τους. Μια μέρα ήρθε στο στρατόπεδο μια μεγάλη παρέα άντρες και γυναίκες με διάφορες πολύχρωμες στολές και έπαιξαν ένα θέατρο. Ήταν ο Αλή Μπαμπά και οι 40 κλέφτες με Συριακά και φυσικά, δεν καταλαβαίναμε ούτε λέξη αλλά γελάσαμε

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛ. 1 ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ & ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟ Κ.Υ. ΕΥΔΗΛΟΥ / ΨΗΦΙΣΜΑ Η τοπική κοινωνία στο σύνολο της, επειδή ακριβώς γνωρίζει το σημαντικό έργο, εκτιμά, αναγνωρίζει και είναι απολύτως αλληλέγγυα στην προσφορά της γιατρού και όλων των υπολοίπων εργαζομένων του Κέντρου Υγείας Ευδήλου. Εμείς λέμε ότι η μοναδική δομή δημόσιας Υγείας αυτού του επιπέδου που υπάρχει στην περιοχή μας, πρέπει να στηριχτεί και να ενισχυθεί απ’ όλους τους συμπατριώτες - με σύμπνοια και χωρίς μεταξύ μας αντιπαραθέσεις - και πάντως δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι είμαστε αποφασισμένοι με κάθε τρόπο και απέναντι σε οποιονδήποτε που θα είχε άλλες σκέψεις να στη ρίξουμε έμπρακτα το Κέντρο Υγείας Ευδήλου και καλούμε όλους τους συμπατριώτες να στρατευτούμε σ’ αυτή την προσπάθεια, αν δε θέλουμε να Ξαναγυρίσει ο τόπος μας στην, όχι και τόσο μακρινή, εποχή του ενός αγροτικού γιατρού. Γι’ αυτό ζητάμε επίμονα και επιτακτικά για μια ακόμη φορά τα αυτονόητα πάγια αιτήματα ετών - δυστυχώς ανεκπλήρωτα μέχρι σήμερα - όλων των διεκδικητικών αγώνων του ικαριώτικου λαού:

Ευδήλου με βάση το οργανόγραμμα που διαθέτει ως προς τους ειδικούς γιατρούς, το λοιπό προσωπικό και τον εξοπλισμό του. Τη συνεχόμενη σταθερή στελέχωση των Περιφερειακών Ιατρείων Μαγγανίτη. Ραχών και Καρκιναγρίου. 2. Την απόλυτη τήρηση του Προγράμματος εφημεριών του ΚΥ Υγείας Ευδήλου, όπως αυτό καταρτίζεται από την 2η ΥΠΕ Πειραιά και Νήσων, ώστε να υπάρχει δυνατότητα ιατρικής φροντίδας σε 24ωρη βάση.

1. Την άμεση και πλήρη στελέχωση του Κ.Υ.

Εύδηλος, 26/9/2016

Δηλώνουμε ότι: Είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε για τα παραπάνω, να περιμένουμε τις άμεσες ενέργειες της Πολιτείας και, σε κάθε περίπτωση, να μην επιτρέψουμε την υποβάθμιση των Υπηρεσιών Υγείας στον τόπο μας. Είμαστε αποφασισμένοι να υψώσουμε τείχος προστασίας στη μοναδική ειδική γιατρό και όλους τους εργαζόμενους του Κ.Υ. Ευδήλου, τους οποίους στηρίζουμε ανεπιφύλακτα, για το έργο που προσφέρουν στον παραμεθόριο τόπο μας, με σταθερή προσήλωση στην υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της Υγείας.

και διασκεδάσαμε πολύ εκείνη την ημέρα. Το Χαλέπι ήταν μια όμορφη και φιλική πόλη για μας τους πρόσφυγες, που βγαίναμε βόλτα με τις μητέρες μας και μας άρεσε πολύ να πηγαίνουμε σε ένα πάρκο γεμάτο λουλούδια και κούνιες και με κάποια ξύλινα αλογάκια, όπου γινότανε αγώνα ποιος θα προλάβει πρώτος να καθίσει επάνω και να κουνιέται σαν να καλπάζει. Οι κάτοικοι μας έδιναν χουρμάδες, κάτι τριγωνικά παστέλια και λουκούμια. Στο Χαλέπι μείναμε σχεδόν ένα μήνα. Ένα πρωϊνό ήρθε μια μεγάλη φάλαγγα από στρατιωτικά αυτοκίνητα και άρχισε ξανά η επιβίβαση και το ταξίδι για την Αίγυπτο στο στρατόπεδο προσφύγων, που λεγόταν πηγές του Μωυσή. Ο πόλεμος μας έδιωχνε ξανά από μια πόλη που είχαμε αγαπήσει. Η φάλαγγα ξεκίνησε νύχτα κλεισμένη, μέσα στους μουσαμάδες του φορτηγού ακούγαμε το θόρυβο της μηχανής και τα τραντάγματα από το χωματόδρομο. Είχαν περάσει αρκετές ώρες ταξίδι με λίγες γουλιές νερό που μας έδινε η μητέρα από ένα στρατιωτικό παγούρι. Σε κάποια στιγμή μέσα στη νύχτα και τα τραντάγματα του φορτηγού ακούσαμε μια γυναίκα να φωνάζει δυνατά ότι πονάει και ήρθε η ώρα να γεννήσει. Παραμέρισαν στο μπροστινό μέρος της καρότσας τα παιδιά και οι μητέρες μας σχημάτισαν ένα κύκλο γύρω από αυτήν την γυναίκα και μια μαμή ή οποία ήταν από την Χίο και μουγκή ανέλαβε να βοηθήσει στη γέννα. Ένα πολύ αδύνατο και διακεκομμένο κλάμα μωρού ακούστηκε και η φωνή μιας από αυτές που βοηθούσε τη μαμμή να λέει ότι πρέπει να βαπτίσουνε το παιδί γιατί πεθαίνει. Το ανασήκωσε το βρέφος μερικές φορές λέγοντας συγχρόνως και κάποια θρησκευτικά λόγια και τότε ακούστηκε μια άλλη φωνή που έδωσε το όνομα στο παιδί. Δίπλα μια στριμωγμένη με τα δύο της παιδιά η Μαρίνα φώναξε ονομάστε το Νικηφόρο για να φέρει το τέλος του πολέμου. Η επόμενη μέρα μας βρήκε στην Αίγυπτο και πλησιάζαμε στο νέο μας στρατόπεδο και με έναν επιβάτη αλλά και πρόσφυγα κοντά μας. Η Φάλαγγα των φορτηγών συνέχιζε μέσα σε ένα χωματόδρομο όπου μπροστά και δίπλα από τον δρόμο απλωνόταν απέραντη έρημος. Όσο προχωρούσε το κομβόι των φορτηγών βλέπαμε μόνο άμμο. Η δίψα αλλά και η πείνα ξανάρθανε κοντά μας ενώ η άμμος έμπαινε μέσα στα φορτηγά και τα ρούχα μας και το σώμα μας γέμιζε από σκόνη και άμμο. Το Χαλέπι ήταν μια γλυκιά ανάμνηση. Το φαγητό, το νερό και τα παιχνίδια στο στρατόπεδο και οι βόλτες στο πάρκο ήταν συνέχεια στη μνήμη μας. Όταν φτάσαμε στο στρατόπεδο ακούσαμε κάποιους να λένε εδώ είναι οι πηγές του Μωυσέως. Στη σκέψη μας ήρθε η εικόνα κάποιων πηγών με κρύο νερό όπου θα σκύβαμε να ξεδιψάσουμε. Μόνο πηγές δεν βλέπαμε, αυτό όμως που αντικρύζαμε ήταν ένα απέραντο στρατόπεδο με σκηνές και ατελείωτη άμμο. Φώναζαν ονόματα οικογενειών παραχωρώντας σε δύο και τρεις οικογένειες από μια σκηνή. Έτσι μπήκαμε μαζί στην σκηνή με την Μαρίνα και τα δύο της παιδιά τον Γιάννη και την Αλίκη και την κυρά Στέλλα με τα παιδιά της τον Γιώργο και τον Βαγγέλη και τον Κώστα. Μετά από λίγο ήρθε και ένας Σαμιώτης παπάς με την γυναίκα

του και την γριά μητέρα του. Στρώσαμε τις κουβέρτες που είχαμε πάνω στην άμμο και ξαπλώσαμε κουρασμένοι από το ταξίδι. Εμάς τα παιδιά δεν άργησε να μας πάρει ο ύπνος. Κάποια στιγμή μετά από ώρες ακούσαμε θόρυβο από αυτοκίνητα και κάποιοι να καλούν στα εγγλέζικα τους πρόσφυγες. Μας ξύπνησαν οι μητέρες μας και βγήκαμε έξω από τις σκηνές, είχε ξημερώσει και μας μοίραζαν τσάι, μπισκότα, γάλα και νερό. Όσο ανέβαινε ο ήλιος στον ουρανό πύρωνε η άμμος, τα αντίσκηνα και ότι έπιανες. Ακούγαμε μερικούς που ίσως γνώριζαν την περιοχή, ότι εδώ είναι η έρημος του Σινά. Οι ημέρες ήταν ανυπόφορες, η ζέστη μας έλιωνε , η δίψα ήταν ένα μαρτύριο. Αντί για το δροσερό νερό των πηγών του Μωυσή ένα μικρό καράβι έφερνε νερό και το αντλούσε σε μια υπερυψωμένη δεξαμενή με κάποιες βρύσες που τροφοδοτούσαν τους πρόσφυγες μέσα στο στρατόπεδο. Φαγητό είχαμε καθημερινά αλλά το νερό ήταν χλιαρό και μόνο το βράδυ γινόταν λίγο δροσερό, γιατί την νύχτα έκανε αρκετή ψύχρα. Ένα βράδυ ξυπνήσαμε με ένα δυνατό βουητό με τα αντίσκηνα να τρέμουν και έξω να μην μπορείς να κοιτάξεις ούτε να περπατήσεις . Ο παπάς έψαλε κάποιους ύμνους και προσευχές και έλεγε στις μητέρες μας ότι αυτός ο θόρυβος είναι χαμσίν, έτσι λένε στα αραβικά την αμμοθύελλα, και θα ήμαστε τυχεροί αν αντέξουν τα σχοινιά της σκηνής μας. Όταν ξημέρωσε ήμασταν κλεισμένοι μέσα στα αντίσκηνα. Το απόγευμα σταμάτησε ο αέρας και βγήκαμε έξω για νερό και φαγητό που έφεραν με τα αυτοκίνητα. Μια ψιλή σκόνη και άμμος ήταν παντού στο σώμα μας και ακόμα μέσα στα δόντια μας και γύρω από τα μάτια μας. Ο παπάς ευχαριστούσε τον θεό που σταμάτησε τον άνεμο και δεν πάθαμε κανένα κακό. Απορούσα όμως γιατί φύσαγε την νύχτα και όλη τη μέρα χωρίς σταματημό. Η ζωή κυλούσε και σε αυτό το στρατόπεδο, στις πηγές του Μωυσέως στην έρημο Σινά, με πολλούς νεκρούς. Για άλλη μια φορά δεχτήκαμε την μοίρα μας, πολλά παιδιά αλλά και μεγάλοι πέθαναν εδώ πέρα, μέσα σε αυτούς πέθανε και ο ξάδελφος της μητέρας μας ο Δημοσθένης, που είχε τέσσερα παιδιά. Εκτός βέβαια από του θανάτους στο στρατόπεδο, είχαμε και καθημερινά επίσκεψη από μια επιτροπή του στρατού, που έφερνε τα νέα για τους θανάτους στις μάχες της Αφρικής από κάποιον επιστρατευμένο πρόσφυγα. Καθημερινά ακούγαμε θρήνους μέσα από τα αντίσκηνα. Μετά από μερικές εβδομάδες φάνηκε μια τεράστια φάλαγγα από φορτηγά να φτάνουν στο στρατόπεδο. Άρχισαν ξανά να μας φορτώνουν στα καμιόνια κατά οικογένειες. Μετά από ένα ταξίδι στην έρημο φθάσαμε με μια αποστολή στο Άντεν, ένα λιμάνι της ερυθράς θάλασσας. Όλοι οι πρόσφυγες χωρίστηκαν σε αποστολές με διαφορετικούς τόπους προορισμού. Άλλοι πήγαν στην Κύπρο, άλλοι στην Παλαιστίνη, άλλοι στην Αιθιοπία, άλλοι στην Κένυα και άλλοι στην Ταγκανίκα στο Νταρ ελ Σαλάμ. Εμείς ήμασταν στην ομάδα που πηγαίναμε στην κεντρική Αφρική σε μια μικρή πόλη του Βελγικού Κονγκό την Μπούνια. Αυτό το ταξίδια από το Άντεν στη Μπούνια κράτησε Σαράντα μερόνυχτα.

>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΕ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛ. 3

ΙΚΑΡΙΑ… ΣΤΟΝ ΜΥΘΟ & ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Τώρα αν βρίσκετε ομοιότητες με την δική μας ζωή, αν ο νούς σας πάει σε πρόσωπα, σε καταστάσεις ή ακόμα και σε σχέσεις παράλληλες με το δικό μας παρόν, αν η φαντασία σας ζωγραφίζει στον καμβά του στοχασμού πίνακες με γκριζό - μαυρο φόντο δεν φταίω εγώ μα ο μύθος… Η διαφθορά, η διαπλοκή, η φαυλοκρατία, η νοσηρή οικογενειοκρατία γέμισαν τόσα χρόνια τους στάβλους της Πολιτείας μας με πολλή μα πολλή κοπριά (κοπρέ είπαμε για τους Ικάριους) … Οι «τζαμπατζήδες» και οι «νταβαντζήδες» μάγκες που υπέγραφαν, κατά την δική τους ομολογία ‘’αέρα’’ και έπαιρναν τα εκατομμύρια, έτσι, ανερυθρίαστα έγιναν «ένα» με το υλικό των στάβλων και απειλούν να κατά-κοπρίσουν έναν ολόκληρο λαό… Ε! να λοιπόν που δεν θα τα καταφέρουν γι’ αυτό παίζουν ως το τέλος τα ρέστα τους… με τα κανάλια και τις δακρύβρεχτες δηλώσεις δημοσιογραφίσκων της χειρότερης προπαγάνδας που έχουμε όλοι ζήσει τα τελευταία χρόνια… με τους γραφικούς των συμμάχους που έχουν χάσει την κοινή λογική και καταγγέλλουν, καταγγέλουν και πάλι μόνο καταγγέλλουν, με τους ετοιμοπόλεμους, μπουρλοτιέρηδες των «εξαρχείων» και περιχώρων… … Η Ικαρία ως κοινωνία, από τα παλιά ακόμη χρόνια και βέβαια πιο φανερά σήμερα, αποτελεί πεδίο έντονης δράσης και αντιπαράθεσης όλων σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων, η οποία συχνά παραπέμπει στην κεντρική πολιτική σκηνή με ευδιάκριτες ομοιό-

τητες, προκαλώντας κατ’ αρχήν έκπληξη στη συνέχεια όμως προβληματισμό και μελέτη… Προσέξατε κι εσείς (είμαι σίγουρη) στο πιο κεντρικό σημείο, στον Εύδηλο Ικαρίας τα νέα γραφεία ενός εθνικιστικο-φασιστικού κόμματος… ναι! Αυτός ο τύπος που έκανε τις πανάθλιες δηλώσεις για τους παρα-ολυμπιονίκες και πρόσφυγες… για σκέψου βρέθηκε και στον Εύδηλο Καριώτης που με ευκολία τον «στέγασε»… τι κάνουν τα άτιμα τα γρόσια… και να φανταστείς πως ετούτος ο ενοικιαστής, νομίζω και πάλι πως αυτό-προσδιορίζεται και «πολύ» Αριστερός τόσο που μας κάνει και αυστηρή κριτική για τους «αστικούς» συμβιβασμούς μας… τι να πείς πια!!! Άραγε « το νόμιμον είναι και ηθικόν ;»…τέτοιος ευτελισμός και υποκρισία…φευ! Το επικίνδυνο για μας είναι να μην χαθούμε, να μην «ξωριάσουμε» μέσα σε όλο αυτό τον παραλογισμό του τσίρκου και της στοχευμένης σύγχυσης, να μην εφησυχάσουμε στην αποδοχή, να μην πανικοβληθούμε στην κριτική, να μην παραιτηθούμε, να μην εξαντληθεί η πολιτική μας παρέμβαση ή η παρουσία μας μόνο στα πανηγύρια της Νικαριάς άντε και στο «λεβέντικο» καριώτικο γιατί τότε θάμαστε για κλάματα και ασφαλώς για… τα πανηγύρια!... Ε! λοιπόν ούτε κι αυτό θα αφήσουμε να περάσει σε αυτού του είδους την παρακμή… Είμαστε εδώ όσοι μπορούμε και αντέχουμε και είμαστε πολλοί… ας το έχουν αυτό κατά νου… Χαρούλα Κ. Κοτσάνη

Θέσεις - Απόψεις

●

ον Αύγουστο του 2011 δημοσίευα ένα άρθρο μου στον «Αθέρα» με τίτλο «Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ», που αφορούσε την οικονομική κατάντια της χώρας μας, και ξεκινούσα με τα ακόλουθα λόγια: «Τα αστραπόβροντα σταμάτησαν να φαντάζουν απειλή, αφού έγιναν γεγονός που πέρασε. Τώρα πια, άνοιξαν οι ουρανοί και τα σκούρα σύννεφα της συμφοράς και της ντροπής βρέχουν καταρρακτωδώς. Η στεριά πλημμύρισε από απραξία και μιζέρια, αφού πρώτα, οι καπάτσοι φυγάδευσαν τα μαύρα και παράνομα τεκμήρια του αναιδώς σωρευμένου πλούτου των σε ασφαλείς τράπεζες του εξωτερικού, στερώντας έτσι τις αγορές από ρευστότητα και ρίχνοντας ακόμη βαθύτερα την οικονομία στο τέλμα». Και λίγο παρακάτω: «Το φιλότιμο είναι το αλάτι που εμποδίζει τη σήψη. Αυτό σίγουρα χάθηκε από την κεφαλή του ψαριού, που βρώμισε απαίσια, κύριοι: πάλαι, νυν και αεί υπουργοί και πρωθυπουργοί του κλειστού κυκλώματος των ολίγων ονομάτων.» Τον Σεπτέμβριο του 2013, πάλι στον «Αθέρα», δημοσίευα ένα άρθρο μου με τίτλο «Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ», όπου αναρωτιόμουν: «Ποιοι και γιατί φυγάδευσαν τα μαύρα και παράνομα τεκμήρια του αναιδώς σωρευμένου πλούτου των σε ασφαλείς τράπεζες του εξωτερικού; Το γνώριζαν οι άρχοντες και πρωτάρχοντες του τόπου μας; Τι έκαναν γι’ αυτό και ποιο το αποτέλεσμα;». Και παρακάτω: «Νομίζω, ότι αυτούς που έστειλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό λίγο πριν ξεσπάσει, αλλά και ενώ είχε ήδη ξεσπάσει, η μπόρα της οικονομικής συμφοράς μπορούμε να τους χωρίσομε σε δύο κατηγορίες. Στη μία, είναι αυτοί που απέκτησαν με νόμιμο τρόπο κάποια χρηματικά ποσά, τα οποία δήλωσαν στην εφορία και πλήρωσαν τον φόρο που αναλογούσε σ’ αυτά. Στην άλλη κατηγορία είναι αυτοί, οι οποίοι, είτε απέκτησαν τα χρήματά τους με νόμιμη διαδικασία αλλά

Αθέρας / ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ Του Κώστα Ε. Ρόζου δεν τα δήλωσαν στην εφορία, και τότε αυτά είναι μαύρα, είτε τα απέκτησαν με παράνομη διαδικασία, όπως το σύγχρονο δουλεμπόριο, το λαθρεμπόριο τσιγάρων, καυσίμων κ.λπ. ή, ακόμη χειρότερα, το λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών ή ακόμη η πορνεία, η προστασία και κάθε άλλης μορφής μαφιόζικη εργασία. Αυτά τα χρήματα ποτέ δεν δηλώνονται στη εφορία, άρα εκτός από παράνομα είναι και μαύρα. Δηλαδή, μαύρα κι άραχνα που λέει ο λαός. Γιατί άραγε, επαρμένοι άρχοντες, δεν καταβάλλετε καμία προσπάθεια να εισπραχθούν αυτά τα χρήματα της τρομερής και χρόνιας φοροδιαφυγής; Η απάντηση είναι προφανής για κάθε λογικό άνθρωπο. Σεις, πολιτικοί άρχοντές μας, θελήσατε να σώσετε την Ελλάδα με ανώδυνο τρόπο γι’ αυτούς τους φοροφυγάδες, που η λογική λέει ότι ήσαν του στενού σας περιβάλλοντος, αν όχι και σεις οι ίδιοι, και ρίξατε το χρέος στις πλάτες μισθωτών, συνταξιούχων, εργατών, υπαλλήλων, μικροεμπόρων, βιοτεχνών κ.λπ., τους οποίους εξαθλιώσατε μειώνοντας τις αποδοχές τους από τα 100 στα 40 και στείλατε στην ανεργία και την πείνα ενάμισι εκατομμύριο εργαζόμενους, με αποτέλεσμα να γίνετε ηθικοί αυτουργοί πολλών χιλιάδων αυτοκτονιών τα τελευταία τρία χρόνια». Από τα δύο ως άνω άρθρα μου προκύπτουν δύο πολιτικά ζητούμενα: α) πρέπει να γίνει βαθιά κάθαρση της βρώμιας κεφαλής του ψαριού, δηλαδή των διεφθαρμένων πολιτικών ηγετών της χώρας και β) πρέπει να στηλιτευτούν, με την κυριολεκτική σημασία του ρήματος, να διωχθούν ποινικά, όπου υπάρχουν μη παραγεγραμμένα ποινικά αδικήματα, και να εξαναγκασθούν στην πληρωμή των οφειλομένων φόρων και νομίμων προσαυξήσεων όλοι όσοι έβγαλαν μαύρα ή μαύρα κι άραχνα χρήματα στο εξωτερικό όλα αυτά τα χρόνια, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.

Τα επόμενα χρόνια δεν έγινε τίποτα από αυτά, από τις κυβερνήσεις που πέρασαν, πράγμα αναμενόμενο αφού τα περισσότερα μέλη τους ήσαν και στις κυβερνήσεις των τελευταίων είκοσι χρόνων. Τελικά παρά τις εξαγγελίες για την ανάκαμψη που έρχεται, αυτή δεν φαινόταν πουθενά, αλλά ούτε τα μαύρα χρήματα ή έστω τα ονόματα αυτών που τα έβγαλαν. Αυτά ήσαν χαμένα στα μπερδεμένα και παραποιημένα φλασάκια. Έπειτα ήλθε η συνταρακτική αλλαγή. Ένα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς ήλθε στη εξουσία και η ελπίδα ζωντάνεψε. Δυστυχώς όχι για πολύ! Μέσα στην νέα κυβέρνηση υπήρχαν ιδέες και απόψεις πολλές και αλληλοσυγκρουόμενες που τίποτε το καλό δεν προοιώνιζαν. Η μεγάλη επαναστατική διαπραγμάτευση με τους δανειστές και όχι πια Ευρωπαίους εταίρους μας, όπως τους αποκαλούσαμε πρωτύτερα, έφερε τη χώρα στα πρόθυρα της καταστροφής και ανάγκασε τον νέο πρωθυπουργό πρώτα στη λανθασμένη διενέργεια του γνωστού δημοψηφίσματος και μετά σε άτακτη υποχώρηση με ανάποδη ερμηνεία του δημοψηφικού αποτελέσματος και υπογραφή της σύμβασης που ζητούσαν οι δανειστές μας. Σ’ αυτό υπήρχε όχι μόνο η αποδοχή αλλά και ένθερμη παρότρυνση από την αξιωματική αντιπολίτευση και τα περισσότερα άλλα κόμματα. Με τεράστιες δυσκολίες προσπάθησε να λύσει τα άπειρα προβλήματα η νέα αυτή κυβέρνηση. Αλλού πέτυχε ικανοποιητικές λύσεις και αλλού έκαμε τεράστια λάθη και αδικίες. Τα λάθη οφείλονται σε ανίκανα στελέχη: φιλικά, συγγενικά, δογματικά συντροφικά κι ακόμη σε κείνα που είχαν διατελέσει παρατρεχάμενοι των προηγούμενων διεφθαρμένων κυβερνήσεων. Δηλαδή με μια φράση, στην κακή επιλογή των συνεργατών του πρωθυπουργού. Οι αδικίες οφείλονταν πάλι στην ίδιες αυτές αιτίες αλλά και στους

παράλογους και άδικους εξαναγκασμούς των δανειστών μας. Η αντιπολίτευση ξεχνά τα όσα έκαμε ως κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια και, αναθαρρημένη από την ατιμωρησία των αδικημάτων της παλαιότερης διαφθοράς της, αρχίζει να εκφέρει έναν παθιασμένο αντιπολιτευτικό λόγο, που ευρίσκει όλο και περισσότερα ευήκοα ώτα στον λαό, καθώς τα λάθη και οι αδικίες της κυβέρνησης τον πληγώνουν. Στα κανάλια και το ραδιόφωνο οι δυσοίω-νες γλαύκες (τα φαούδια) δεν σταματούν να δραματοποιούν τα υπαρκτά λάθη και τις αδικίες της κυβέρνησης, φθείροντας την ελπίδα του λαού για επικράτηση κράτους δικαίου και ανάκαμψη της οικονομίας. Σοσιαλισμό δεν περίμενε κανείς από αυτή την κυβέρνηση, κι ούτε από καμιά άλλη, γιατί αυτός είναι ανέφικτη ουτοπία σήμερα. Αν, όμως, πραγματοποιούσε δύο αναγκαίες επαναστατικές ανατροπές, απόλυτα ρεαλιστικές με την υπάρχουσα εθνική και διεθνή πολιτική συγκυρία, θα έμενε στην Ιστορία ως μια πραγματικά αριστερή κυβέρνηση. α) Να τιμωρήσει, όπως οι νόμοι ορίζουν, όλους τους διεφθαρμένους πολιτικούς ηγέτες των τελευταίων χρόνων, ώστε οι ερχόμενοι να μην ξαναφέρουν τη χώρα, ποτέ πια, σε ανάλογη θέση με τη σημερινή. β) Να κάμει όσα χρειάζονται, ώστε να τιμωρηθούν όλοι αυτοί που έβγαλαν μαύρα ή μαύρα κι άραχνα χρήματα στο εξωτερικό, ακόμη κι αν είναι μέλη της κυβέρνησης, και να τα επιστρέψουν στη χώρα, ώστε να καλυφθούν τα ελλείμματα, για να μη μειώνονται συνεχώς μισθοί και συντάξεις. Αν γίνουν αυτά τα δυο αυτονόητα και ρεαλιστικά, αλλά πολύ επαναστατικά για τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, τότε η ελπίδα θα επιστρέψει, αλλιώς η απελπισία θα κυριαρχήσει και στο μέλλον θα έχομε πάλι τα ίδια φαινόμενα, όπως τα είχαμε και άλλες φορές στο κοντινό και μακρινό παρελθόν. Μερικές φορές, επανάσταση είναι να τολμήσεις τα νόμιμα, δίκαια και αυτονόητα.

Η ΜΝΉΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΕΊΑ ΤΗΣ... η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί...

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ «ΑΘΕΡΑΣ» (Αστική μη κερδοσκοπική εταιρία Ικαρίας) ΕΚΔΌΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΎΘΥΝΟΣ ΚΑΤΆ ΤΟ ΝΌΜΟ: Ηλίας Φωκιανός: Άγιος Κήρυκος Ικαρία 83 300 Σχεδιασμός-Παραγωγή:

GOLEMA design + printing

Τηλ.: 210 38.13.349-210 38.13.395/Fax E-mail: golema@otenet.gr EΤΉΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΉ: Εσωτερικού: 12 € - Εξωτερικού: 35 $ USA Τράπεζες - ΝΠΔΔ - Επιχειρήσεις: 15 € ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΊΑ - ΕΜΒΆΣΜΑΤΑ:

Καραγιαννάκης Εμμανουήλ Σιμωνίδου 19 Άλιμος 17456 Τηλ.: 210 99.65.216-210 99.30.458 Κάθε ενυπόγραφο κείμενο δημοσιευμένο στον «Αθέρα» εκφράζει αποκλειστικά τον συντάκτη του και δεν δεσμεύει καθόλου την εφημερίδα μας, που είναι ενδεχόμενο να έχει εντελώς αντίθετη άποψη.

«πενία τέχνας κατεργάζεται...», και πόσο μάλιστα όταν η πενία έχει να κάνει με την ιδεολογική ανεπάρκεια που φτάνει ως και την στέρηση ορισμένων (ευτυχώς ολίγων), αφρόνων «επαναστατών» της εποχής μας, οι οποίοι εφηύραν «τέχνας» όλως περιέργους και εν’ πολλοίς επικίνδυνους για να δηλώσουν πρώτον, με τρόπο βροντερό την ανατρεπτική των, δήθεν, δράση... και δεύτερον για να αντισταθούν όπως οι ίδιοι βεβαιώνουν στην καταιγιστική διαδοχή των γεγονότων που ζούμε, ανέτοιμοι όμως ξαφνιασμένοι και ανίκανοι να διαχειριστούν το σήμερα... (η ιστορία βλέπετε δεν μας περιμένει...) Μη έχοντας λοιπόν άλλα επιχειρήματα, (κάποια στιγμή σώνονται κι αυτά), πέραν των γνωστών και τετριμμένων που τα βαρέθηκαν και οι ίδιοι που τα λένε... αρχίζουν τους «ιστορικούς περιπάτους» ανά την νήσον και ό,τι θυμηθούν από την περίοδο του εμφυλίου πολέμου (γιατί νάχουν διαβάσει ιστορία το αποκλείω, αλλοιώς θα έπρατταν τότε!), τοποθετούν και μία μαρμάρινη πλάκα με κομματική υπογραφή(!)... Αυτό το πρωτάκουστο και το πρωτόγνωρο συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στην Ικαρία του Αιγαίου... ναι! πολύ καλά το καταλάβατε, πολιτικό κόμμα και όχι Δήμος ή κάποια οργάνωση ή έστω ένας σύλλογος έχει αναλάβει να στήνει μνημεία Ιστορίας... Ούτε λόγος ότι οι νεκροί του ΔΣΕ που έδωσαν τα νιάτα τους πολεμώντας σ’ εκείνον τον τιτάνιο αγώνα για μια καλύτερη και δικαιότερη ζωή... έχουν μερίδιο και δικαίωμα στην μνήμη... σιωπή... Το ερώτημα για

μας είναι: Όταν στήνουμε αγάλματα κατ’ αυτόν τον τρόπο το κάνουμε με την λογική της ταύτισης ή με την λογική της υπέρβασης; φοβάμαι πως η πρακτική αυτή συντηρεί με τον δικό της τρόπο και για τους δικούς της λόγους μια ανομολόγητη παράταση του εμφυλίου στις συνειδήσεις των ανθρώπων... Όταν πρόσεξα το πρώτο «μνημείο», αναρωτήθηκα με αφέλεια: Δεν θα βρεθεί κάποιος με κοινή λογική, όχι ιδιαίτερα έξυπνος, ένας κοινός θνητός να τους σταματήσει ακριβώς σε εκείνο το σημείο λέγοντας τους το απλό: Η ιστορία είναι υπόθεση συλλογική στις κοινωνίες των ανθρώπων, ως εκ τούτου κανείς δεν δικαιούται να την ιδιωτικοποιείται, να την παραφράζει κατά πώς τον συμφέρει, να την ερμηνεύει στα πρόχειρα ή να την σβήνει με κομματικές γομολάστιχες, ξαναγράφοντας την με μουτζούρες ή να την ζωγραφίζει με τα δικά του χρώματα προς όφελος του αυτό λέγεται καπηλεία και είναι κακό μεγάλο... Έχετε άραγε σκεφτεί ότι αυτό το «α-νόητο» έργο μπορεί να γίνει αιτία, αφορμή και παράδειγμα να αρχίσουν και άλλα κόμματα και αυτής ακόμα της Χ.Α. να στήνουν μνημεία σε λόγγους, χωριά, βουνά και ραχούλες για να δοξάζουν και να τιμούν νεκρούς και πεθαμένους, ήρωες και αντι-ήρωες; ή ακόμα χειρότερα να αρχίσουν οι βανδαλισμοί και να ασχημονούν ο ένας πάνω στα «μάρμαρα» του άλλου; Οποίος ξεπεσμός ! Ιδού η Ύβρις!!! Αυτό θέλουν; Πώς είναι δυνατόν αυτή η επιδίωξη να συντελεί πολιτική πράξη από κόμματα που αυτό-προσδιορίζονται ως προοδευτικά;

Τι νόημα έχει εδώ η πρόοδος; ( μήπως άκυρη και άκαιρη η ετικέτα;...) Να! που οδηγεί όμως ένα τυφλός και άγονος αντιπολιτευτικός αγώνας, όταν δίνεται με τέτοιο πάθος δεν μπορεί ποτέ μα ποτέ να φτάσει σε αλήθεια, αφού προσβάλει ακόμα και την σιωπή των νεκρών... γιατί η υπεράσπιση με την εκδικητική μανία που εξελίσσεται είναι η φυσική ακόλουθος της αμφισβήτησης, να το θυμάστε αυτό κι αν κάποτε με ρωτήσουν εσύ πού ήσουν; Θα τους το πώ καριώτικα μα εγώ... «των τό ‘πα»... Η ιστορία με τα «ηρώα», τα «μνημεία», τις «εκατόμβες των θυσιών», οφείλει να ενώνει τον λαό και όχι να τον διχάζει, οφείλει να διδάσκει και όχι να φανατίζει, οφείλει να παιδαγωγεί και όχι να παραμορφώνει συνειδήσεις, οφείλει να θέτει ερωτήματα για τα πώς και τα γιατί και όχι να οδηγεί στην λήθη... Οφείλουμε εμείς να είμαστε προσεκτικοί, διαβασμένοι αλλά και υποψιασμένοι... να μην ζήσουν οι επόμενοι τις συμφορές τις δικές μας... θα ήταν μεγάλη ντροπή για την δική μας γενιά!!! Και αυτό δεν θα μας το συγχωρέσει κανένας... Χαρούλα Κοτσάνη

Ειδήσεις - Διάφορα

ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ / Αθέρας

ΕΠΊΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΉ ΣΆΜΟΥ ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΊΑ

κ. Δημ. Σεβαστάκης κατέφθασε στην Ικαρία την Παρασκευή 30/9 όπου παρευρέθηκε στο Συνέδριο «Ιαματικά Νερά και Κοινωνικός Θερμαλισμός» που έγινε στον Αγ. Κήρυκο. Στην συνέχεια επισκέφτηκε την μονή της οσίας Θεσκτίστης για να διαπιστώσει από κοντά το μεγάλο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με τους ογκόλιθους που ολισθαίνουν προς τον ναό. Θα γίνει σοβαρή γεωλογική μελέτη σε συνεργασία και με το Ε.Μ.Π. ώστε να εκτιμηθεί επιστημονικά το είδος της παρέμβασης. Ακολούθως βρέθηκε στο χωριό Στελί όπου έχουν ξεκινήσει εργασίες στον «Ζωοδότη Χριστό» για την προστασία του πολιτιστικού μνημείου με τις εκπληκτικές τοιχογραφίες, την συντήρηση του οποίου έχει αποφασίσει το Υπουργείο Πολιτισμού με εθνικούς πόρους. Τέλος επισκέφτηκε το νοσοκομείο της Ικαρίας όπου ενημερώθηκε για τα διάφορα προβλήματα που υπάρχουν καθώς και για την πορεία του έργου που αφορά την Μονάδα Τεχνητού Νεφρού.

Θετικές είναι οι εξελίξεις στο αίτημα του Συλλόγου Νεφροπαθών Ικαρίας σχετικά με την μεταφορά τους από την ΜΤΝ Σάμου πίσω στην Ικαρία

ετά από τις συνεχείς προσπάθειες του Συλλόγου Νεφροπαθών Ικαρίας, τις μεθοδευμένες συζητήσεις και έγγραφες παρεμβάσεις του Βουλευτή του Ν. Σάμου, Δημήτρη Σεβαστάκη προς το Υπουργείο Ναυπλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, καθώς επίσης σε συνεργασία με την εταιρεία ΠΑΡΟΣ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ ΝΕ, ανακοινώθηκε από την Εταιρεία η σημαντική προσθήκη δύο

ακόμη δρομολογίων του ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ (την Πέμπτη και το Σάββατο από Φούρνους προς Άγ. Κήρυκο), αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των νεφροπαθών Ικαρίας που δεν είχαν τρόπο να επιστρέψουν στο σπίτι τους μετά τις προγραμματισμένες θεραπείες τους. Από το γραφείο του Βουλευτή Δ. ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ

βουλευτής του Νομού μας Δ. Σεβαστάκης μαζί με αρμόδιους παράγοντες συναντήθηκε στις 14/9 με τον Αν. Υπουργό Υγείας κ. Π. Πολάκη και τον Αν. Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Υγείας κ. Στ. Βαρδαρό με αντικείμενο την δημιουργία τμήματος Τεχνιτού Νεφρού στο Νοσοκομείο Ικαρίας. Αποτέλεσμα της συνάντησης είναι η δέσμευση του Αν. Υπουργού για την δρομολόγηση της Μονάδας Τεχνιτού Νεφρού στην Ικαρία. Για το σκοπό αυτό αποφασίστηκε η δέσμευση αρχικού ποσού στον προϋπολογισμό του 2017 και ο προγραμματισμός για την

κό παράρτημα στον Αγ. Κήρυκο, στελεχωμένο με 5 υπαλλήλους που εκ των πραγμάτων αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες ολόκληρου του νησιού. Το αίτημα που παραβάλλεται είναι η αναβάθμιση του Δασονομείου σε Δασαρχείο Ικαρίας και δημιουργία Δασονομείου στην Δημοτική Ενότητα Ραχών. Η προστασία των δασών από (υπερβόσκηση και άλλες παρεμβάσεις) είναι πρόβλημα μεγάλο και η αντιμετώπισή του πρέπει να γίνει άμεσα με την παρέμβαση και την βοήθεια της πολιτείας.

στελέχωσή του. Αποφασίστηκε δε την σύσταση και τις διαδικασίες του τεχνικού-πρωτόκολλου για την μελέτη και την κατασκευή να αναλάβουν ή 2η Υ.Π.Ε. και τα νοσοκομεία Σάμου και Ικαρίας. Με την κατασκευή της Μονάδας θα αντιμετωπιστεί ένα μεγάλο πρόβλημα για τους νεφροπαθείς από την Ικαρία και θα δωθεί η δυνατότητα να επισκέπτονται το νησί μας νεφροπαθείς από την Ελλάδα και το εξωτερικό αφού θα έχουν την δυνατότητα να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της αιμοκάθαρσης που υποβάλλονται.

ΑΠΟ ΕΠΑΡΧΕΙΟ

αρακολουθώντας, με το ενδιαφέρον που αρμόζει στον σημαντικό και ευαίσθητο χώρο της υγείας, τις εξελίξεις σχετικά με τις μετακινήσεις αγροτικών ιατρών από περιφερειακά ιατρεία στο Κέντρο Υγείας Ευδήλου, αλλά και τις κινητοποιήσεις φορέων και κατοίκων σχετικών με το θέμα αυτό, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής: Τόσο το Νοσοκομείο Αγ. Κηρύκου, όσο και το ΚΥ Ευδήλου και τα Περιφερειακά Ιατρεία Ικαρίας και Φούρνων, πρέπει άμεσα να στελεχωθούν με το προσωπικό του κανονισμού λειτουργίας τους. Η υγεία των κατοίκων των νησιών μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Οι δομές της υγείας δεν επιδέχονται περικοπές και λιτότητα. Οι ιατροί και το προσωπικό που ήδη υπηρετούν στις δομές υγείας Ικαρίας και Φούρνων επιτελούν λειτούργημα που απαιτεί το σεβασμό και τη στήριξη όλων μας. Όποιος αποπειράται να εκφοβίσει ή να παρεμποδίσει το έργο τους, προφανώς θα μας βρει απέναντι του! Η ιατρός του ΚΥ Ευδήλου κα Καττέ Καλλιόπη έχει τις ευχαριστίες μας για την πολυετή και άοκνη προσφορά της στον τόπο και την πλήρη στήριξη μας στο έργο που επιτελεί. Ο εξαναγκασμός σε παραίτηση οποιουδήποτε ιατρού σίγουρα θα υποβάθμιζε επιπλέον την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών υγείας. Η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου θα σταθεί δίπλα τόσο στους κατοίκους των ακριτικών νησιών μας που ζητούν και αγωνίζονται μέσα σε νόμιμα πλαίσια για το αυτονόητο δικαίωμα τους στην υγεία, όσο και στους εργαζόμενους στις δομές αυτές όταν η προσφορά τους και τα δικαιώματα τους τίθενται υπό αμφισβήτηση. Ο ΕΠΑΡΧΟΣ ΙΚΑΡΙΑΣ Κ ΦΟΥΡΝΩΝ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΝΟΥΖΟΣ

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΛΥΚΕΙΟ ΡΑΧΩΝ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΒΟΛΩΝΑΚΗ ΑΡΕΤΗ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΒΡΟΥΛΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ(ΚΥΡΙΑΚΗ) ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΖΑΟΥΤΗ ΜΑΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΟΥΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΧΙΛΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΡΑΧΜΑΝΙΔΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΣΑΠΑΛΙΑΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

ΔΡΟΜΟΛΟΓΕΊΤΑΙ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΉ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΤΗΣ ΜΟΝΆΔΑΣ ΤΕΧΝΗΤΟΎ ΝΕΦΡΟΎ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΊΟ ΙΚΑΡΊΑΣ

ΑΝΑΒΆΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΔΑΣΟΝΟΜΕΊΟΥ ΙΚΑΡΊΑΣ

Δήμος Ικαρίας με επιστολή του προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στην αποκεντρωμένη διοίκηση Αιγαίου και στην Δ/νση δασών Σάμου, ζητά την παρέμβαση του κράτους στην προσπάθεια που καταβάλλεται για να προστατευτεί ο δασικός πλούτος του νησιού. Στην επιστολή μεταξύ άλλων αναφέρεται η ανάγκη για την προάσπιση και τον έλεγχο των δασών μας, στα οποία γίνονται εκτεταμένες επεμβάσεις, η αντιμετώπιση των οποίων γίνεται πολύ δύσκολη λόγω του ότι το Δασονομείο Ικαρίας διαθέτει ένα και μοναδι-

●

ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ(ΠΕΙΡΑΙΑΣ) ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ(ΑΘΗΝΑ) ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ(ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ) ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ(ΚΕΡΚΥΡΑ) ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ(ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ) ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ(ΚΟΖΑΝΗ)

ΙΔΡΥΜΑ ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝ. ΜΑΚ/ΝΙΑΣ ΠΑΝ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΚΠΑ ΔΗΜ. ΠΑΝ. ΘΡΑΚΗΣ ΠΑΝ. ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΠΑΝ. ΑΙΓΑΙΟΥ ΙΟΝΙΟ ΠΑΝ. ΔΗΜ. ΠΑΝ. ΘΡΑΚΗΣ ΤΕΙ ΔΥΤ. ΜΑΚ/ΝΙΑΣ

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΑΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΟΜΑΔΑΣ Β΄ ΛΥΚΕΙΟ ΑΓ. ΚΗΡΥΚΟΥ (με 10%) ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΝΙΑΠΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΑΜΟΥ

ΙΔΡΥΜΑ ΠΑΝ. ΑΙΓΑΙΟΥ

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΟΜΑΔΑΣ Β΄ (10%) ΛΥΚΕΙΟ ΡΑΧΩΝ ΛΙΛΑ ΤΖΙΜΗΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ

ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΕ

ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΣΤΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ: ΛΥΚΕΙΟ ΕΥΔΗΛΟΥ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΖΕΛΕΠΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ-ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΣ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΟΤΣΟΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΑ-ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΛΙΓΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑ ΜΑΥΡΟΓΙΩΡΓΗ ΜΟΣΧΟΥΛΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΥΡΟΓΙΩΡΓΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ-ΚΟΣΜΑ ΜΕΛΗ ΕΥΑΝΘΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΟΥΛΙΤΑ ΜΑΡΙΑ ΤΟΥ ΒΙΚΤΩΡΑ ΡΑΠΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ-ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΗ ΤΟΥΡΒΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ

ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΝ. ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ(ΗΡΑΚΛΕΙΟ) ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΤΕ(ΣΠΑΡΤΗ) ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ(ΑΘΗΝΑ) ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ-ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ-ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΙΚΑΡΩΝ(ΣΙ) ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

ΙΔΡΥΜΑ ΑΠΘ ΑΠΘ ΤΕΙ ΚΡΗΤΗΣ ΤΕΙ ΠΕΛ/ΝΗΣΟΥ ΕΚΠΑ ΤΕΙ ΘΕΣ/ΚΗΣ ΠΑΝ. ΚΡΗΤΗΣ ΠΑΝ. ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΠΑΝ. ΠΑΤΡΩΝ ΣΙ ΠΑΝ. ΜΑΚ/ΝΙΑΣ

ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΣΤΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ: ΛΥΚΕΙΟ ΑΓ. ΚΗΡΥΚΟΥ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΒΡΑΝΑ ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΕΜΑΝΟΥΗΛ ΓΕΜΕΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΕΜΕΛΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ-ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑ-ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΜΠΡΑΤΣΗ ΡΟΖΑ-ΜΑΡΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΠΛΑΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΠΡΟΕΣΤΟΣ ΗΡΑΚΛΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥΔΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΣΑΡΝΑ ΣΤΥΛΙΑΝΗ-ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ

ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΥΠΟΛΟΓ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔ. ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ ΤΕ(ΧΑΛΚΙΔΑ) ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ(ΚΕΡΚΥΡΑ) ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ(ΧΑΝΙΑ)

ΙΔΡΥΜΑ ΠΑΝ. ΚΡΗΤΗΣ ΑΠΘ ΑΠΘ ΠΑΝ. ΚΡΗΤΗΣ ΠΑΝ. ΠΕΛ/ΝΗΣΟΥ ΠΑΝ. ΚΡΗΤΗΣ ΠΑΝ. ΚΡΗΤΗΣ ΠΑΝ. ΠΑΤΡΩΝ ΑΣΠΑΙΤΕ ΤΕΙ ΣΤΕΡ. ΕΛΛΑΔΑΣ ΙΟΝΙΟ ΠΑΝ. ΠΟΛ/ΧΝΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

υγχαρητήρια αξίζουν στους μαθητές της Σάμου, Ικαρίας, Φούρνων που με επιτυχία διαγωνίσθηκαν και φέτος στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Συγχαρητήρια και στους νέους φοιτητές του Πανεπιστημίου Αιγαίου που θα σπουδάσουν στον φιλόξενο τόπο μας. Η ακαδημαϊκή ζωή είναι δρόμος και δυνατότητα προς τη μορφωτική, πολιτιστική και δημοκρατική ωρίμανση. Η γνώση, το επιστημονικό ήθος, η κοινωνική μόρφωση και το δημοκρατικό πνεύμα είναι βασικά επίδικα που οργανώνονται και μπορούν να κατακτηθούν μέσα από την ακαδημαϊκή διαδρομή του κάθε νέου πολίτη, σε πείσμα όλων όσοι απαξιώνουν την υψηλή παιδεία που παρέχεται από το Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Συγχαρητήρια αξίζουν σε όλα τα παιδιά που διαγωνίσθηκαν, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Στο δρόμο για τη γνώση υπάρχουν και δυσκολίες, ατυχίες. Η επιμονή και η υπομονή, η πίστη στους προσωπικούς στόχους, η αντοχή, ας είναι τα όπλα για κάθε νέα προσπάθεια. Συγχαρητήρια όμως και στους γονείς και τους καθηγητές που στηρίζουν με πίστη τον αγώνα των παιδιών.

●

Κοινωνικά

Αθέρας / ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

ΑΠΌ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΌΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΘΈΣ ΣΤΗΝ ΣΤΑΣΙΜΌΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΉΜΕΡΑ

ε γοργούς ρυθμούς προχωράει και οδεύει προς ολοκλήρωση ένα ακόμα μεγάλο έργο υποδομής και αναπτυξιακής προοπτικής. Μιλάμε για τον δρόμο Νάς-Κάλαμος, το τελευταίο από μια σειρά μεγάλων έργων που δρομολόγησε η προηγούμενη Δημοτική Αρχή. Το έργο έχει προχωρήσει και η ολοκλήρωσή του θα δώσει στο νησί μας μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης. Δικαιώνει όλους όσους πιστεύουν ότι μόνο με μεγάλα έργα υποδομής η Ικαρία μπορεί να προχωρήσει, να αναδείξει τα πλεονεκτήματα που έχει και να αξιοποιήσει τις δυνατότητές της που είναι πάρα πολλές. Έχουν προηγηθεί άλλα έργα, όπως η ολοκλήρωση της μαρίνας στον Αγ. Κήρυκο και το λιμάνι του Ευδήλου. Αφήνουμε κατα μέρος άλλα σημαντικά έργα που προχώρησαν την περίοδο εκείνη, όπως ο δρόμος Δάφνη-Φύτεμα, η πλακόστρωση στον Αγ. Κήρυκο κ.λ.π. Το θέμα είναι τι γίνεται απ’ εδώ και πέρα, διότι δεν συζητείται και δεν γίνεται προσπάθεια για κάποια σημαντική επένδυση σε έργα υποδομής. Αυτή είναι μια αρνητική εξέλιξη και χρεώνεται αποκλειστικά σ’ αυτούς που έφεραν τον τόπο σ’ αυτήν την κατάσταση. Όχι μόνο δεν υπάρχει κάτι καινούργιο και αξιόλογο, αλλά παρατηρείται στασιμότητα και στα έργα που είχανε δρομολογηθεί και είχανε βρεθεί πολύ κοντά στο να ξεκινήσουνε. Όταν κάποιος βρεθεί στην παραλία του Καραβοστάμου κρατάει την μύτη του από την βρώμα και αναρωτιέσαι τι έγινε ο βιολογικός καθαρισμός που βρισκόταν πρίν από δύο χρόνια στο σημείο της ολοκλήρωσης και

θα έπρεπε σήμερα να λειτουργεί, όπως και οι βιολογικοί στον Φάρο και τον Αγ. Κήρυκο που είχανε και αυτοί προχωρήσει. Για τον δρόμο Κοσσίκια-Ράχες που είχε γίνει μεγάλη προσπάθεια και βρισκόταν σε καλό δρόμο, υπάρχει απόλυτη σιγή όπως και για την παράκαμψη του Ευδήλου που είχε δημοπρατηθεί λίγο πρίν αποχωρήσει η προηγούμενη Δημοτική Αρχή. Όσο για το πρόβλημα των σκουπιδιών είναι κάτι που μόνο γέλια μπορεί να προκαλέσει. Δεν φαίνεται λύση στον ορίζοντα και οι ηρωϊκοί αγώνες κάποιων συμπατριωτών μας που μπλοκάριζαν τα απορριμματοφόρα και βρισκόταν καθημερινά σε έξαρση και αγανάκτηση πήγανε στα σκουπίδια. Φαίνεται ότι σήμερα τα σκουπίδια ούτε μυρίζουν ούτε αποτελούν πρόβλημα για κανέναν. Έχουν κατά περίεργο τρόπο σιγήσει και όλοι εκείνοι οι φλογεροί και περισπούδαστοι αρθρογράφοι, που με αναλύσεις και επιχειρήματα προσπαθούσαν να αναδείξουν το πρόβλημα και να κινητοποιήσουν την τοπική κοινωνία ενάντια στην τότε Δημοτική Αρχή. Σήμερα τι έχει αλλάξει και δεν μιλάει κανείς; Πρέπει να τονίσουμε ότι τα πρόσωπα αυτά υπάρχουν και σήμερα, μόνο η φωνή τους έχει χαθεί. Καλά είναι τα επαναστατιλίκια και οι λεονταρισμοί όμως δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουν τα προβληματα της Ικαρίας. Χρειάζονται πολλά περισσότερα και πιο ουσιαστικά πράγματα που προϋποθέτουν όραμα και γνώση, πράγματα που δεν φαίνεται να υπάρχουν στην Ικαρία του σήμερα και γι αυτό κάποιοι έχουν την ευθύνη από την οποία δεν θα απαλλαγούν ποτέ.

ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΆΚΙΑ

ρόσφατα τρία σημαντικά πρόσωπα έφυγαν από τη ζωή στα οποία κάποιος αναπόφευκτα θα σταθεί για διαφορετικούς βέβαια λόγους. Ένα σημαντικό γεγονός είναι ο θάνατος του Αντρέϊ Βάϊντα που έφυγε από την ζωή σε ηλικία 90 ετών. Υπήρξε ένας θρύλος του παγκόσμιου κινηματογράφου, μια προσωπικότητα του κόσμου, που άφησε την σφραγίδα του στην τέχνη στην οποία κυριάρχησε κατά το τέλος του 20ου αιώνα. Τολμηρός και πρωτοπόρος κυριάρχησε στην 7η τέχνη με το έργο του από το οποίο έβγαινε πάντοτε ένα μήνυμα που συγκλόνιζε τις ανθρώπινες συνειδήσεις. Με την ανυποχώρητη στάση του κατά του ολοκληρωτισμού, αποτέλεσε την ηθική συνείδηση της πατρίδας του. Θα παραμείνει πάντα ένα σημείο αναφοράς για την ανθρωπότητα. Η άλλη μεγάλη απώλεια αφορά τον Ντάριο Φο τον μεγάλο ιταλό καλλιτέχνη που και αυτός έφυγε στα 90 του χρόνια, αφήνοντας φτωχότερο το παγκόσμιο θέατρο αλλά και τους καταπιεσμένους της γής, που στο πρόσωπό του έβλεπαν τον άνθρωπο που υπερασπιζόταν την ύπαρξή τους. Μαζί με την σύντροφο της ζωής του Φράνκα Ράμε μοίρασε την ενεργητικότητά του στα 60 χρόνια της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας, μεταξύ της θεατρικής σκηνής και τα πεδία της κοινωνίας, όπου έδωσε αμέτρητες μάχες κατά του φασισμού και υπέρ των αδυνάτων τους οποίους με πάθος υπερασπίστηκε και προσπάθησε να δώσει φωνή και υπόσταση στους αγώνες και διέξοδο στις αγωνίες τους. Υπήρξε ένας μεγάλος ανανεωτής του

σύγχρονου θεάτρου με πολυδιάστατο ταλέντο και ασυμβίβαστη σκέψη. Συμβόλιζε το πνεύμα και την συνείδηση του σύγχρονου κόσμου και θα παραμείνει στον νού και την καρδιά της ανθρωπότητας η οποία με τον θάνατό του έχασε ένα από τα πιο ακριβά στολίδια της. Η τρίτη περίπτωση αναφέρεται στο χαμό του Στ. Πατακού ενός ατόμου που συμβόλιζε ότι πιο αποκρουστικό μπορεί να φανταστεί ο νούς του ανθρώπου. Σε βαθιά γεράματα έφυγε ο πραξικοπηματίας που συμβόλιζε την εκτροπή και τον φασισμό που ταλαιπώρησε την χώρα μας για μια επταετία. Στα χρόνια της παντοκρατορίας του τρομοκράτησε την κοινωνία, αλλα ταυτόχρονα την διασκέδαζε με το ατελείωτο γέλιο που προκαλούσε. Με ένα μυστρί στο χέρι περιφερόταν σε κάθε γωνία της χώρας, κόβοντας συνέχεια κορδέλες σαν ένας σύγχρονος Μουσολίνι. Θα ζεί και θα υπάρχει στην σκέψη μας και θα αποτελεί διαχρονικά ένα σημείο αναφοράς για την ακραία δεξιά και τον φασισμό. Το ότι υπήρξε ένα φαιδρό πρόσωπο, δεν σημαίνει ότι ήτανε και ακίνδυνος. Με την εξουσία που απέκτησε, οδήγησε μαζί με την παρέα του την χώρα σε απίστευτες τραγωδίες με πιο χαρακτηριστική αυτήν της κυπριακής καταστροφής. Η παρουσία του στην σύγχρονη ιστορία μας θα θυμίζει πάντα στον λαό μας τον φασισμό και τα άθλια υποκείμενα που τον εκφράζουν. Επειδή τα πάντα πληρώνονται στην ζωή, θα είναι καταδικασμένος για πάντα να συμβολίζει τον σκοταδισμό και την γελοιότητα και αυτό συνιστά μια βαριά τιμωρία και καταδίκη που του αξίζει.

Η ΠΕΡΊΘΑΛΨΗ ΣΤΟ ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ

ο πρόβλημα της περίθαλψης στην Ικαρία, βρίσκεται μόνιμα στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και πολύ συχνά προκαλεί αναστάτωση στην καθημερινότητα του νησιού. Μόνο όταν ζήσει κάποιος σ’ ένα μικρό και απομονωμένο νησί όπως είναι η Ικαρία μπορεί να καταλάβει την αγωνία των ανθρώπων που ζούνε εκεί, όπου σε μόνιμη βάση η σκέψη τους τριγυρνά στο ενδεχόμενο να χάσουν την ζωή τους, ακόμα και από ένα συνηθισμένο και απλό περιστατικό, που όμως απαιτεί άμεση αντιμετώπιση. Είναι σημαντική και ηρωϊκή η προσπάθεια της καριώτικης κοινωνίας, για την ομαλή λειτουργία του νοσκομείου, το οποίο μόνιμα παρουσιάζει ελλείψεις και ανεπάρκειες κάθε μορφής, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μεγάλη αναστάτωση στην κοινωνία του νησιού. Το πρόβλημα όμως δεν περιορίζεται μόνο στο νοσοκομείο αλλά περιλαμβάνει ολόκληρο το σύστημα περίθαλψης στο νησί, δηλαδή το Κέντρο Υγείας Ευδήλου καθώς και τους αγροτικούς γιατρούς που υπάρχουν σε κάποια χωριάτου νησιού. Το πρόβλημα αναδείχθηκε πολύ ξεκάθαρα, από την αναταραχή που προκλήθηκε το τελευταίο διάστημα με τις αντιδράσεις και την αντιπαλότητα για το Κ.Υ. Ευδήλου. Είναι γνωστό, ότι το Κ.Υ. Ευδήλου παρουσιάζει πολλές ελλείψεις κυρίως σε γιατρούς, που δεν του επιτρέπουν να λειτουργήσει ομαλά. Το γεγονός αυτό δημιουργεί μιά αναστάτωση στην κοινωνία της Β. Ικαρίας, από την αγανάκτηση των κατοίκων κατά της πολιτείας, που για χρόνια παρακάμπτει το πρόβλημα και αποφεύγει να το αντιμετωπίσει. Το Κ.Υ. Ευδήλου λειτουργεί αυτή τη στιγμή και προσφέρει σημαντικό έργο, επείδη η τύχη το έφερε να βρίσκεται εκεί μία εξαιρετική επιστήμων, η συμπατριώτης μας γιατρός, Καλλιόπη Καττέ, η οποία πέρα από την επιστημονική πληρότητα που διαθέτει, έχει και

την ευαισθησία να υπερβάλλει και να υποβάλλει τον εαυτό της σε μαγάλη δοκιμασία προκειμένου να κρατήσει το κέντρο ανοιχτό. Η κοινή λογική λέει πως όλη η Ικαρία θα έπρεπε να την ευχαριστεί και να την ευγνωμονεί. Πέρα όμως από την μεγάλη αποδοχή που έχει και την στήριξη από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας μας, υπάρχει και μιά μερίδα που θέλει να εκμεταλλευτεί την αγανάκτηση των κατοίκων για να κάνει πολιτική. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να συγκεντρώνονται και να μπλοκάρουν το Κέντρο Υγείας και να συμπεριφέρονται πολλές φορές απαξιωτικά για την γιατρό. Αντιδρούν οργανωμένα και μεθοδικά, για να εμποδίσουν την προσπάθεια για εφημερίες από τους αγροτικούς γιατρούς στο Κέντρο Υγείας, όπως υποχρεούται να κάνουν από τον νόμο. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση γι αυτές τις μεθοδεύσεις επειδή ο καθένας μπορεί να καταλάβει, ότι το Κ.Υ. δεν είναι το Υπούργείο Υγείας, ούτε η γιατρός είναι το αρμόδιο πρόσωπο που μπορεί να λύσει το πρόβλημα της επάνδρωσής του. Αυτές οι μεθοδεύσεις και οι απαράδεχτοι λεονταρισμοί θα έχουν άσχημα αποτελέσματα, γιατί έτσι όπως γίνονται θα οδηγήσουν στην υποβάθμιση του ρόλου του, πράγμα που θα γίνει αισθητό στην κοινωνία η οποία σίγουρα θα αντιδράσει και θα στοχοποιήσει τον κάθε υπεύθυνο αυτής της εξέλιξης.

ΈΝΑ ΦΑΙΝΌΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΜΑΣ ΣΚΗΝΉ

ια στόματος του ίδιου του κ. Μητσοτάκη έγιναν γνωστές ξεχωριστές λεπτομέρειες από την ιδιωτική του ζωή. Δεν γνωρίζαμε ότι υπήρξε ο πιο μικρός σε ηλικία πολιτικός κρατούμενος, αφού με την πιπίλα στο χέρι οδηγήθηκε στα κάτεργα της φυλακής, όπου με απίστευτη γενναιότητα αντιμετώπισε τους δεσμοφύλακές του και τις άθλιες συνθήκες των φυλακών. Στην συνέχεια είχε την ευκαιρία να ασχοληθει με τις επιστήμες όπου πέτυχε πράγματα θαυμαστά όπως ο ίδιος περιγράφει. Μάθαμε πως ο Τσίπρας με το ζόρι πήρε ένα πτυχίο και μάλιστα σε δέκα χρόνια, ενώ ο ίδιος σε έπτα χρόνια πήρε τρία ολόκληρα πτυχία. Εδώ μένει κανείς με το στόμα ανοιχτό. Που πας ρε Τσίπρα με ένα πτυχίο να τα βάλεις με τον γίγαντα των τριών πτυχίων; Δεν το ξέρεις πως είσαι χαμένος από χέρι; Δηλαδή κάθε 2,5 χρόνια περίπου, ένα πτυχίο, που σημαίνει ότι αν έμενε 25 χρόνια θα έπερνε 10 πτυχία. Αυτό όμως δεν μπορούσε να γίνει γιατί τον καλούσε η φωνή της Ελλάδας, που ζητούσε απελπισμένα βοήθεια, επειδή κάποιοι που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο, με τους οποίους δεν είχε καμία σχέση, της άλλαξαν τα φώτα και την κατέστρεψαν. Από την αρχή φάνηκε η διαφορά όταν βρέθηκε στην κυβέρνηση, όπου έφτιαξε ένα επιτελείο με 53 μετακλιτούς υπαλλήλους και άρχισε να παράγει έργο. Στην αρχή ζήτησε να μάθει από που προέρχονται τα μεγάλα ελλείμματα και όταν διαπίστωσε ότι τα δημιουργεί το σπάταλο κράτος, με το οποίο δεν είχε ποτέ σχέση, τότε χρησιμοποίησε τις γνώσεις του από το πρώτο πτυχίο και άρχισε το νοικοκύρεμα. Σε πρώτη

φάση έστειλε στην ανεργεία μερικές δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, κυρίως καθαρίστριες, φύλακες και όλες τις κατώτερες φυλές και προχωρούσε ακάθεκτος με σκοπό να μηδενίσει αν είναι δυνατό το δημόσιο, οπότε αυτόματα θα μηδενιζόταν και τα ελλείμματα. Τόσο απλά ήτανε τα πράγματα και κανείς δεν το είχε σκεφτεί. Τους μόνους που θα άφηνε στην θέση τους, θα ήτανε τα ανώτερα στελέχη διότι αν έβαζε χέρι και σ’ αυτούς θα έθιγε την οργανωμένη βάση του κόμματός του. Τώρα από την θέση της αντιπολίτευσης κάνει χρήση και των άλλων πρυχίων, μας μιλάει για ένα διαφορετικό μίγμα οικονομικής πολιτικής, όπου θα καταργήσει την φορολογία για να μπορούν να έρθουν οι επενδύσεις και ταυτόχρονα θα προστατεύσει τους φτωχούς και τους συνταξιούχους και με όλα αυτά θα πετύχει και τα πλεονάσματα που πρέπει να έχουμε, με βάση την συμφωνία με τους δανειστές την οποία και ο ίδιος έχει ψηφίσει και αποδεχτεί. Ένα σχέδιο πραγματικά συγκλονιστικό το οποίο όμως η παράταξή του, που για δεκαετίες την φάγαμε στη μούρη, δεν μπόρεσε να σκεφτεί και να εφαρμόσει παρά το ότι είναι πολύ απλό και ξεκάθαρο. Μόνο ένα άτομο με τόσα πτυχία και με αυτό το ταλέντο μπορεί να σκεφτεί τόσο πρακτικά και αποτελεσματικά. Είναι απίστευτος πραγματικά. Το μόνο του ελάττωμα είναι, ότι σε μόνιμη βάση βρίζει τους πάντες με μιά γλώσσα πεζοδρομίου αλλά σ’ αυτό θα πρέπει να δείξουμε κατανόηση γιατί είναι κάτι που προέρχεται από τα ψυχικά τραύματα που κληρονόμησε από τα χρόνια της φυλακής σαν πολιτικός κρατούμενος, που τραυμάτισαν τον παιδικό του κόσμο.