Τεύχος 129

Κωδ. 2617

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2017  ΤΕΥΧΟΣ 129  ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ  ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ 1 ΕΥΡΩ Αχρίδος 27 Αθήνα 111 44  ΤΗΛ/ FAX: 210 2281639 - ΤΗΛ: 210 9930458 FAX: 210 9954966 e-mail: ef.atheras@gmail.com

ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΟΥΜΕ

Σ

τη μικρή γειτονιά του κόσμου που λέγεται Ευρώπη, συμβαίνουν πολλά και σημαντικά πράγματα που θα καθορίσουν την πορεία της ηπείρου μας και του κόσμου. Ένα σύννεφο πλανάται πάνω από την Ευρώπη και απειλεί την πορεία της στο κοντινό και απώτερο μέλλον. Είναι το μαύρο σύννεφο του φασισμού που κάνει ξανά την εμφάνισή του και συνιστά απειλή για την δημοκρατία, τον πολιτισμό και την πρόοδο της κοινωνίας. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να μας απασχολεί έντονα κάθε πολιτική κίνηση σε κάθε κράτος της Ε.Ε. και να αποκτά ιδιαίτερη σημασία για κάθε πολίτη της Ευρώπης, η κάθε εκλογική αναμέτρηση που γίνεται σε κάθε κράτος της Ευρωπαϊκής Ηπείρου. Η Ευρώπη έχει γίνει το κοινό σπίτι όλων των λαών της και κάθε θετικό ή αρνητικό που συμβαίνει έχει άμεση σχέση με την ζωή όλων μας. Το δυστύχημα είναι ότι δεν κυριαρχεί πια η πολιτική αντιπαράθεση για το είδος της δημοκρατίας που θέλουμε αλλά ο αγώνας για την επιβίωση της δημοκρατίας ή η επιστροφή στον σκοταδισμό και την βαρβαρότητα. Το ζήσαμε πρόσφατα στην Αυστρία όπου η εκλογική ήττα του νεοφασισμού κρίθηκε στο νήμα. Το ζήσαμε στην Ολλανδία σε μια χώρα πολιτικά ήρεμη, όπου η ακροδεξιά και ο φασισμός ισχυροποιήθηκαν και συνιστούν ήδη απειλή για την δημοκρατική κοινωνία αυτής της χώρας. Το ζήσαμε ακόμα πιο έντονα στην εκλογική αναμέτρηση στην Γαλλία για την ανάδειξη προέδρου, όπου το ακροδεξιό φασιστικό κόμμα της Λεπέν έκανε έντονη την παρουσία του, με μία ατζέντα ιδεών και προτάσεων που προκαλούν τρόμο και αγωνία, όχι μόνο στην Γαλλία, αλλά σ’ όλη την Ευρώπη και τον κόσμο. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και στην Ιταλία, με το κόμμα του Γκρίλο που είναι η νεκρανάσταση του Μουσολίνη. Μπορεί οι λαοί αυτών των χωρών να εμπόδισαν το φασισμό να ανέβει στην εξουσία και να αρχίσει να εφαρμόζει αυτά που επαγγέλλεται και να θέσει σε δοκιμασία την ζωή μας, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο κίνδυνος έχει παρέλθει. Αντίθετα εξακολουθεί να υπάρχει και να συνιστά μόνιμη και καθημερινή απειλή για την δημοκρατία και τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 4

atheras t129.indd 1

ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ "ΦΡΑΧΤΗΣ" ...μάθετε βρε! Πρόσθεση: τις μονάδες κάτω απ’ τις μονάδες και τις δεκάδες κάτω απ’ τις δεκάδες!

Λ

οιπόν έχουμε και λέμε... πέρασαν δύο χρόνια σχεδόν από τότε... και ακόμα δεν ήρθε το τέλος του κόσμου... περίεργο; Έχουν περάσει δύο χρόνια και κάτι μήνες για την ακρίβεια, από εκείνη την ημέρα, Ιανουάριος ήταν του 2015, θυμάμαι πολύ καλά ...Ναι! με σημείο εκκίνησης την Καισαριανή όπου η πρώτη Αριστερή Κυβέρνηση στην Ελλάδα άρχιζε να διαγράφει την δική της ιστορία... κι όμως η συντέλεια του σύμπαντος κόσμου ακόμα δεν λέει να πέσει στα κεφάλια μας κατά τις «γραφές» και τους «προφήτες»... περίεργο; Οι άνθρωποι συνεχίζουν να κινούνται με τους ίδιους ρυθμούς, να διαβάζουν τις εφημερίδες τους, να αμφισβητούν τα γενόμενα, να πληκτρολογούν στο f/b, να παρακολουθούν το survivor (νέο φαινόμενο κι αυτό), να μπαινοβγαίνουν στα σούπερ μαρκετ, να διασκεδάζουν στα πανηγύρια και στις χοροεσπερίδες, να συναλλάσσονται με τις τράπεζες και τις εφορίες, να ξεφεύγουν τα τριήμερα με όλους τους κινδύνους, να,., να,... Το κράτος! αυτό το κράτος που παρεδόθη σε αυτούς εδώ τους αχρείους «συμβι-

βασμένους- μαρξιστές - Αριστερούς», συνεχίζει να καταβάλει μισθούς και συντάξεις κανονικά... περίεργο; Μεγάλα έργα που για 10/ετίες βάλτωναν στη ρεμούλα και στην διαφθορά, ολοκληρώνονται και παραδίδονται στον λαό μας εν μέσω τέτοιας κρίσης... περίεργο; Σκελετωμένα από την πείνα κορμιά δεν βλέπουμε στους δρόμους να τα μαζεύει το κάρο των Δήμων, τα νοσοκομεία δεν έγιναν νεκροτομεία, και στα σχολειά τα παιδιά συνεχίζουν κατά περίεργο τρόπο να διαβάζουν με τους δασκάλους των, να χοροπηδούν και να παίζουν στα διαλείμματα... περίεργο; Οι «αλάνθαστοι - επαναστάτες των λανθασμένων καιρών μας» κι αυτοί κάθε τρεις και λίγο συνεχίζουν να διαμαρτύρονται στη γνωστή πλατεία με τα γνωστά συνθήματα κρατώντας απειλητικά πανώ, πλακατ, εκτοξεύοντας ύβρεις και πολύ μίσος (ταξικό νομίζω το λένε) ενάντια σε αυτήν εδώ την κυβέρνηση και σε αυτόν τον Πρωθυπουργό που δεν οδηγεί τα πράγματα στην τελειωτική καταστροφή... για να εξουσιάσουν αυτοί μετά... αλλά σε ποιούς και πώς δεν μας το λένε... γιατί στην περίπτωση αυτή τι θα έχει μείνει στ’ αλήθεια;

Οι άλλοι γνωστοί κι αυτοί τρέχουν αλλόφρονες, πανικόβλητοι και εξοργισμένοι που τα έχασαν όλα εν μία νυχτί συνεχίζουν από τα «βοθροκάναλα» που έστηναν τόσα χρόνια να «τσιρίζουν» βρίζοντας και να κραυγάζουν ενάντια και τούτοι σε αυτή την κυβέρνηση και σε αυτόν τον Πρωθυπουργό που τους χάλασε τα σχέδια της «Οικουμενικής - Παλινόρθωσης»... με τους «Ποταμίσιους ιπποπόταμους»... Ξέρετε πόσο κόπο κατέβαλαν να ετοιμάζουν τους: Κουλο/σαμαρο/σταύρο/φώφηδες/ όλα τέλος πάντων τα Παγκαλοειδή όντα και ερπετά και να έρχεται ένας νέος Ηγέτης δηλωμένος Αριστερός να τους γκρεμίζει τα όνειρα; Ε! εδώ που τα λέμε δεν είναι και λίγο... Κι όμως αυτοί εδώ, οι κυβερνώντες εννοώ και αντέχουν και παλεύουν και συνεχίζουν μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό, τις παγίδες, τις τρικυμίες να βαδίζουν όρθιοι στο ναρκοθετημένο πεδίο της ελληνικής κοινωνίας... περίεργο; Δεν πανηγυρίζουν για επιτυχίες και θριάμβους όπως πονηρά προσπαθούν να διαδώσουν οι εχθροί και οι «φίλοι», γιατί γνωρίζουν πως ότι καταφέρνουν είναι ένα μικρό βήμα με πολύ αγώνα προς την έξοδο που πολλές φορές χρει-

>>>>ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 4

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΚΑΡΙΑΣ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ ΤΟΥ 1993

Έ

να θέμα που ενδιαφέρει και απασχολεί αυτή την περίοδο την κοινωνία της Ικαρίας, έχει να κάνει με τις αποζημιώσεις σε χρήμα, του Δήμου προς τις οικογένειες των θυμάτων της μεγάλης πυρκαγιάς του 1993. Επειδή πολλά λέγονται και πολλά απαράδεχτα διαδίδονται, καλό θα είναι ο κάθε δημότης να γνωρίζει κάποια βασικά πράγματα που αναφέρονται σ’ αυτή την υπόθεση. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε πως οι άνθρωποι που επλήγησαν από την καταστροφή και εισέπραξαν τα χρήματα από τον Δήμο, δεν έκαναν κάτι περισσότερο από του να ασκήσουν ένα νόμιμο δικαίωμα με βάση τις αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης. Όλα τα υπονοούμενα που διαδίδονται, μειώνουν αποκλειστικά αυτούς που τα Χαλκεύουν και απλά αποδεικνύουν την αγωνία τους για τα λάθη και τις παραλείψεις που τους βαραίνουν. Η ιστορία αυτή αρχίζει από το 1998 όταν οι οικογένειες των θυμάτων προσέφυγαν στα διοικητικά δικαστήρια για χρηματική αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης. Ακολούθησε μια δικαστική διαδρομή με πρώτο σταθμό την εκδίκαση στο πρωτοδικείο το 2004, όπου ο Δήμος έχοντας κάνει παρέμβαση κηρύχτηκε αθώος. Ακολούθησε η προσφυγή των θιγόμενων οικογενειών στο εφετείο, όπου στην εκδίκαση της υπόθεσης Σταματίου και Σταματούλας Τσαγανού που έγινε στις 26/9/2006, ο Δήμος δεν παρέστη «Αυτό

κανείς δεν το κατάλαβε» με αποτέλεσμα η συζήτηση να γίνει ερήμην του Δήμου Αγ. Κηρύκου και η απόφαση όπως είναι φυσικό να εκδοθεί σε βάρος του. Στην συνέχεια ο Δήμος δεν άσκησε το δικαίωμα που είχε για αναίρεση μέσα στα χρονικά όρια που ορίζει ο νόμος, με αποτέλεσμα η απόφαση να καταστεί τελεσίδικη, χωρίς άλλη δυνατότητα για διεκδίκηση από τον Δήμο. Έτσι το ποσό που εκδικάστηκε για τις οικογένειες των θυμάτων μέχρι το 2010 να είναι ύψους περίπου 700.000 το οποίο θα πρέπει ο Δήμος Ικαρίας να πληρώσει. Τελικά ο φάκελος της δικογραφίας, με τις τελεσίδικες αποφάσεις παραδόθηκαν στην Δημοτική Αρχή του Δημάρχου Χρ. Σταυρινάδη, χωρίς να υπάρχει καμιά δυνατότητα προσβολής και οι μόνες προσφυγές που μπορούσαν να γίνουν αφορούσαν το ύψος των αποζημιώσεων. Σ’ αυτήν την κατάσταση ήτανε λογικό ο νέος Δήμαρχος να αναζητήσει τους τρόπους πληρωμής αυτών των αποζημιώσεων. Επέλεξε να προσπαθήσει να εξασφαλίσει ένα άτοκο δάνειο το οποίο και πέτυχε. Όμως ακολούθησαν οι εκλογές και η αλλαγή της Δημοτικής Πλειοψηφίας, η οποία δεν αποδέχτηκε αυτή την υποχρέωση που προέκυπτε από τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Έτσι αποφάσισαν μονομερώς να πληρώσουν το ποσό οφειλών στον Τσαγανό με ένα

περίεργο τρόπο, με χρήματα που θα εκταμίευαν όποτε αυτοί έκριναν και μπορούσαν. Επειδή όμως δεν είχαν συμφωνήσει με τον θιγόμενο, τα κατέθεταν στο ταμείο παρακαταθηκών και δανείων, στο όνομα του Τσαγανού. Ένας σκεπτόμενος άνθρωπος τα βλέπει όλα αυτά χωρίς να μπορέσει να συγκρατεί τα γέλια του και αναρωτιέται ποιο νομικό μυαλό συνέλαβε και υλοποίησε αυτήν την ανοησία. Η ουσία είναι ότι οι θιγόμενοι εισέπραξαν αυτό που νόμιμα τους είχε επιδικάσει το δικαστήριο και δεν έχουν καμιά ευθύνη για το οικονομικό κόστος αυτής της ιστορίας για τον Δήμο. Ευθύνες βέβαια υπάρχουν και τις επωμίζονται αυτοί που είχαν την ευθύνη και το δικαίωμα να υπερασπιστούν στο δικαστήριο τα δικαιώματα του Δήμου και δεν το έκαναν. Όλα τα υπόλοιπα είναι κουβέντες του αέρα.

24/5/2017 6:24:23 μμ

2 ● Κοινωνικά

ΘΑΝΑΤΟΙ

Κάνδιας Ευτύχης από το Φραντά το στην Αθήνα. Πολίτη Κωνσταντίνα ετών 83 στις  6/1 ετάφη στο Χριστό Ραχών. Καρίμανλη – Δρακοπούλου Πόπη  ετών 73 στις 12/1 στην Αθήνα. Καλογερή – Μαλτέζου Ελένη ετών  82 στις 17/1 στο Αυλάκι. Μελιγκάρης Νικόλας ετών 46 στις  17/1 στην Σάμο ετάφη στις 20/1 στην Οξέ. Τσαγκάς Δημ. Νικόλαος ετών 84  στις 23/1 στην Δάφνη. Μαυρογιώργη Κ. Ιωάννα ετών 80  στις 6/1 στον Εύδηλο. Μπρατσή Μαρία τον Γένάρη στην  Παναγιά. Παρήμερου Καλλιόπη ετών 83 τον  Γενάρη στον Αγ. Κήρυκο. Ραζής Δημήτρης ετών 93 στις 6/2  Αγ. Κήρυκο. Ξενάκης Κων/νος στις 30/1 στον  Αγ. Κήρυκο. Μαματά Κούλα ετών 81 στις 13/2  στο Δρούτσουλα. Παπαχειμώνας Παντελής στις 9/2  στην Αθήνα. Μαυρωγιώργη Μαρίκα ετών 90  στις 9/1 στο Κεραμέ. Φράγγου Δέσποινα στις 2/2 στον  Φοίνικα. Καλαμπόγιας Κων/νος ετών 87  στις 30/1 στην Αθήνα. Μανώλης Ξένος ετών 82 στις 18/2  στο Μαγγανίτη. Κοτσαμπά – Φωτειάδου Κατίνα  ετών 85 στον Αγ. Κήρυκο. Παπασταμάτη Γεωργία ετών 95  στις 27/2 στο Περδίκι. Καρναβάς Ευαγγέλου Γεώργιος  ετών 49 στις 27/2 στην Αθήνα. Μαματά Ελένη ετών 96 στις 9/2  στην Αθήνα. Σαφός Γεωργ. Πέτρος ετών 46 στις  16/3 στο Καταφύγι. Δουρής Νικ. Ηλίας ετών 92 στην  Αθήνα ετάφη στις 11/3 στην Ακαμάτρα. Θεοδωράκης Θεόδωρος ετών 89  στις 8/3 στον Αγ. Κήρυκο, ετάφη στον Μαυράτο. Κασώτης Γεώργιος ετών 107 στις  22/3 στον Αγ. Κήρυκο. Σταμούλου Κων. Θεοδώρα ετών 88  στις 19/3 στο Στελί. Τριπόδης Ηλίας ετών 73 στις 26/3  στο Τορόντο (Καναδάς). Μοναχή Ανίσια (κατά τον κόσμο  Αργυρώ) ετών 90 στα Κοσοίκια. Φράγγος Μάρκος (πλαστήρας)  ετών 82 στις 17/2 στον Εύδηλο.

ΣΑΦΟΥ ΑΣΠΑΣΙΑ

Σ

τις 5/7/2017 κλείνουν 24 ολόκληρα χρόνια από την οδυνηρή νύχτα, όπου η Ασπασία (θυγατέρα του Βασίλη Παν. Σαφού, «Ποντικού» και της Λεμονιάς Βας. Παντελάδη, «Μπρέτσικα»), μας άφησε γειά, φτέρωσε για το Υπερπέραν κι ορφανέψαμε… Αντί για ένα ταπεινό λουλούδι στο, ‘εν καταφυγίω Ικαρίας, μνημείο της προσφέρουμε στην εφημερίδα: «Αθέρας» ώς ενίσχυση: 20€ και για ανανέωση της συνδρομής του 2017: 20€.

Αθέρας / ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ

ΚΑΛΛΈΡΓΗ ΕΛΠΊΔΑ

Σ

τις 15 του Γενάρη αποχαιρετήσαμε την Ελπίδα Καλλέργη το γένος Καρίμανλη που πέθανε και ετάφη στην Αθήνα σε βαθιά γεράματα. Γεννημένη στο Μάραθο της Ικαρίας το 1919 ήτανε γνωστή σ’ όλη την κοινωνία της Ικαρίας αφού υπήρξε σύντροφος του στρατηγού Ιγνάτιου Καλλέργη. Ένα πρόσωπο ιστορικό, αφού όπως γνωρίζουμε ήτο απόγονος του Καλλέργη, που συμμετείχε στα πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα της νεότερης ιστορίας μας με συμμετοχή στο κίνημα της 3ης Σεπτέμβρη με το οποίο αποκαταστάθηκε η συνταγματική νομιμότητα στο κράτος μας. Η Ελπίδα Καλλέργη είχε δύο παιδιά. Τον γνωστό σε όλους μας γιατρό Κων/νο Καλλέργη καθηγητή ιατρικής στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και την Ελισάβετ Καλλέργη Κατσούλη. Ο γιατρός Κων/νος Καλλέργης έχει γιό τον γιατρό, τον γνωστό σε όλους μας ουρολόγο Ιγνάτιο Καλλέργη καθώς και την Λεμονιά Καλλέργη. Μέχρι το τέλος στάθηκαν δίπλα της τα αδέλφια της Νιν. Καρίμανλης και Κώστας Καρίμανλης καθώς και όλα τα εγγόνια και δισέγγονά της. Έζησε τη ζωή της πρώτα στο Μάραθο που γεννήθηκε, ύστερα στην Μέση Ανατολή και στο Κάϊρο σαν πρόσφυγας στην διάρκεια του πολέμου και στην συνέχεια στη Αθήνα όπου και ολοκλήρωσε την ζωή της.

ΣΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΞΗΡΟ

Π

έρασαν 2 χρόνια που έφυγες σε αναζητώ παντού δεν σε βρόσκω πουθενά στους δρόμους που περπατώ στα μέροι που πηγέναμε μαζί στον ουρανό στα στέρια στον ήλιο στο φεγγάρι στην απεραντοσίνη της θάλλασας που διάβενες από μικρός, ρωτώ τα ταξιδιάρικα πουλιά αν κάπου σε είδαν; Και αυτά με κοιτούν θλιμένα μελαγχολικά που να τον δούμε; Αφού τον έχεις μέσα στην ψυχή σου βαθιά φωλιασμένο τον τραβάς παντού όπυ κι αν πάς και όταν έρθει η στιγμή θα φύγετε μαζί σε μέρος που δεν υπάρχουν κακίες ζήλιες φθόνος και θα ζήτε ευτυχισμένοι χρόνια ατελείωτα μαζί. Γι’ αυτό μην στεναχωριέσαι που ζήσατε παλέψατε μαζί τις δυσκολίες της ζωής και βγήκατε νικητές! Κάνατε καλά παιδιά γαμπρούς και εγγόνια και όλοι τους εκτημούν και μόνο καλά λόγια έχουν να πούν ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκέπασε. Κωστία Ξηρού

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΓΝΟΣ

Η

Γεωργία Λιγνού και οι κόρες της, Μαριάνθη, Στέλλα και Ζαχαρούλα προσφέρουν στον “ΑΘΕΡΑ” 50€ στην μνήμη του συζύγου και πατέρα Γεωργίου Λιγνού για τα 2 χρόνια από τον θάνατό του.

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΣΤΟΝ ΑΘΕΡΑ

Ο σύζυγος: Δημήτρης Απ. Δημόπουλος και τα παιδιά της: Απόστολος και Βασίλης.

ΑΝΤΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΣΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗ Γ. ΚΑΣΤΑΝΙΑ ΕΠΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΟΣ «ΓΙΑΓΝΙΣΗΣ»

Π

ροσφορά στη μνήμη του, η εγγονή του Σταματούλα Δ’ Καρναβά Τσίγκου, προσφέρει στην εφημερίδα ΑΘΕΡΑ το ποσό των 50 ευρώ.

atheras t129.indd 2

Ο

Μπούτσικας Πέτρος προσφέρει στον “ΑΘΕΡΑ” 50€ στην μνήμη της Ελένης Μαματά που πέθανε στις 9/2 στην Αθήνα. την μνήμη τοιυ Μανώλη Ξηρού η σύζυγος του Κωστία Ξηρού προσφέρει στον “ΑΘΕΡΑ” το ποσό των 50€ με αφορμή τα δύο χρόνια από τον θάνατό του.

Σ

Ο ΚΥ.ΠΟ.ΤΕ.

ΓΙΑ ΤΟ Ν.ΤΣΑΓΚΑ...

(1919 – 2017)

Η

Ικαρία του «πνεύματος» φτώχυνε από φέτος... έχασε ένα άξιο τέκνο της, το ΝΙΚΟ ΤΣΑΓΚΑ, έναν ακάματο εργάτη του πνεύματος, έναν «Δάσκαλο», έναν άνθρωπο που η διαδρομή του έχει αφήσει πολύτιμη παρακαταθήκη στις γενεές που έρχονται... Το πλούσιο έργο του για το νησί μας αποτελεί αστείρευτη πηγή επιστημονικής μελέτης και έρευνας.... Εμείς οι νεώτεροι σε αυτόν θα ανατρέχουμε και θα τον ευχαριστούμε κάθε φορά που θα αναζητάμε αξίες ζωής και γνώσης... ας είναι ελαφρύ το χώμα της Ικαριώτικης πατρίδας που αιώνια θα τον αγκαλιάζει...

Χαρούλα & Ζαχαρούλα Κοτσάνη

Ο ΛΥΡΙΤΖΗΣ Στον λυράρη Σταμάτη Γ. Καστανιά «Γιαγνίσης» Ήταν ο ξακουστός της αρμονίας ο Σταμάτης Καστανιάς, η λύρα του φλόγιζε, μεθούσε, τις πιο γλυκές νότες ηχούσε.

Στην καρέκλα καθισμένος στο λυράκι του σκυμένος, το δοξάρι έριχνε με απαλή ορμή προς την τρίδιπλη χορδή.

Σε δώματα και χοροστάσια πάντα κελαϊδούσε αμπάσια, είχε δοξάρι απ’ την Βενετιά και κόρδες απ’ την Αραπιά.

Μέρες και νύχτες τέσσερις και ώρες δεκατέσσερις, στην ίδια θέση χτυπάει την χορδή πάντα αψεγάδιαστη, αρμονική η μουσική.

Η λύρα του ήταν μαγική η μουσική του αρμονική, εις τις χορδές της κελαϊδούσαν Χίλια αηδόνια τραγουδούσαν.

Όταν έπαιζε τον καριώτικο τον χορό τον πατριώτικο, λύρα και Σταμάτης γινόταν ένα, τέτοιο ξεφάντωμα από άλλο κανένα.

Όλου του κόσμου τους σκοπούς, όλου του κόσμου τους χορούς. Και το τραγούδι αντιλαλούσε και το θεριό το συγκινούσε.

Σαράντα χρόνια βασιλιάς στα πανηγύρια, το κρασί έτρεχε σαν ρυάκι, ψητά ήταν τα γίδια. Κι οι όμορφες με φαντακτερά φουστάνια, και πολύχρωμα γιορτάνια.

Έκλεισε μέσα του το λυράκι ένα θεϊκό, υπέργειο μεράκι. Κι η τέχνη του ανθοπλέκτη του Σταμάτη το σκόρπιζε, το άπλωνε στο πλάτη. Έκανε νιούς και νιές νεράιδες που χορεύουν Μια πηδούν ψηλά και μια να χαμηλεύουν ο ήχος της, τους έδινε φτερά για να πετούνε. Κάτω στο χώμα δεν πατούν στη γή δεν ακουμπούνε. Όταν έπαιζε τη λύρα ο Σταμάτης Μαγευόταν τα βούνα, σταμάταγε κι ο μπάτης. Αντιχτύπαγε κι ο ήλιος εις τα πλάγια. Κι ήταν σαν να λύνονταν μιας μάγισσας τα μάγια.

Ώρες ατελείωτες σέρνου τον χορό με χάρη σαν αγκαλιασμένες λεύκες λυγίζουν με καμάρι, στου Γιαγνίση τους αθάνατους σκοπούς, που κάνουν όλες και όλους χαρωπούς. (Μα ύστερα από κάμποσα χρόνια) Όσο πήγαινε κι ακουγόταν από μακρυά. Το παίξιμο του πιο αραιά, ώσπου έσβυσε για τα καλά σε ξένη μακρυνή λαγκαδιά. Άδικα χάθη ο Σταμάτης, το λυράκι του άρπαξε άγνωστος ακαμάτης, μα η μουσική του μένει, στης Νικαριάς τις λαγκαδιές είναι ριζωμένη. Νίκος Χ. Σπανός

ΣΥΛΛΟΓΟΣ “ ΕΝΩΣΗ” (Κουνιάδου-Προεσπέρας-Κάτω Προεσπέρας-Νάνουρα) Προς τις Οικογένειες: Ελευθερίας Ε.Βουδαντά, Ειρήνης Ν.Σκόρδου, Αργυρώς Ν.Γαγλία

ΙΩΑΝΝΗΣ Ε. ΓΑΓΛΙΑΣ

Το Δ.Σ. τον Συλλόγου μας εκφράζει προς τις οικογενείες σας τα πιο θερμά και ειλικρινή του συλλυπητήρια για την απώλεια του αγαπημένου σας αδελφού και θείου Ιωάννη Ευαγγέλου Γαγλία που έφυγε πρόσφατα από κοντά μας. Ο Γιάννης υπήρξε πάντοτε καλός χωριανός, καλός φίλος και συγγενής, ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους, κοινωνικός, ευγενής και άνθρωπος ειλικρινής και ευθύς. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, για μεγάλο χρονικό διάστημα, έζησε στον αγαπημένο του Κουνιάδο, μετά την ετηστροφή του από την Αυστραλία, όπου εργάστηκε και δημιούργησε οικογένεια. Θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη για την καλοσύνη, την ζεστασιά του και το χαμόγελό του. Ευχόμαστε υγεία σε σας και στις οικογένειές σας και η Ανάσταση του Κυρίου να απαλύνει τον πόνο σας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα του αγαπημένου του Κουνιάδου που τον δέχτηκε.-

Με εκτίμηση & αγάπη

ΣΥΛΛΟΓΟΣ “ ΕΝΩΣΗ” (Κουνιάδου-Προεσπέρας-Κάτω Προεσπέρας-Νάνουρα) Προς τις Οικογένειες: Δημητριού & Ελένης Κονταξοπούλου, Βασιλείου & Γιασεμώς Γαγλία, Νικολάου & Ιωάννας Γαγλία, Δημητριού & Μοσχούλας Παναγιώτου, Ελευθερίου Γαγλία

ΜΑΡΙΝΑ Γ. ΓΑΓΛΙΑ Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας εκφράζει προς τις οικογένειές σας τα πιο Θερμά και ειλικρινή του συλλυπητήρια για την απώλεια της αγαπημένης σας μητέρας, γιαγιάς και προγιαγιάς και αγαπημένης μας θείας Μαρίνας Γαγλία, το γένος Πορή, που έφυγε από κοντά μας τον περασμένο Νοέμβριο. Υπήρξε μία γυναίκα δυναμική και άξια που δημιούργησε μαζί με τον αείμνηστο σύζυγό της Γεώργιο Γαγλία μία όμορφη οικογένεια με 5 παιδιά και αξιώθηκε να δει 6 εγγόνια και 9 δισέγγονα!!! Έζησε στον Κουνιάδο τα περισσότερα χρόνια της ζωής της και ήταν αγαπητή από όλους. Θα την θυμόμαστε πάντα με ιδιαίτερη αγάπη. Ευχόμαστε υγεία σε σας και στις οικογένειές σας. Στην μνήμη της προσφέρουμε 100 ευρώ στον Αγ. Ι. Θεολόγο στον Κουνιάδο που τόσο αγαπούσε και φρόντιζε εκείνη και ολόκληρη η οικογένειά σας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα του αγαπημένου της χωριού Κουνιάδου που την δέχτηκε.Με εκτίμηση & αγάπη

24/5/2017 6:24:24 μμ

Πολιτισμός - Εκδηλώσεις ● 3

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ / Αθέρας

8 ΜΑΡΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

“Αξιολόγηση”

Της Σώσας Πλακίδα

Χριστός ανέστη εκ νεκρών, μα ο λαός ακόμα και κάθε μέρα τον τρυπούν μ’ ένα σπαθί στο σώμα επί ξυλού κρεμάμενος Άγιο Φως προσμένει να δει την χώρα π’ αγαπά ξανά αναστημένη. Μα τούτη για ν’ αναστηθεί θα πρέπει να πεθάνει εκτός αν το πλεόνασμα που της ζητούν το πιάνει και δώστου κι αξιολογούν την έρημη την χώρα κι εγώ μι’ αξιολόγηση θα κάνω μόλις τώρα, να πιάσω το πλεόνασμα που θέλουν οι “δεσμοί” και θα το πιάσω βέβαια και θέλοντας και μη. Θα ‘ναι ένα πλεόνασμα που όλους θ’ αναστήσει ακόμα και το ΔΟΥ-ΝΟΥ-ΤΟΥ με τούτο θα σαστήσει και ίσως ησυχάσουμε απ’ τους τηλεκαυγάδες και ζουν οι δανειστές καλά και ‘μεις σαν τους αγάδες. Πρώτον, μαχαίρι να κοπούν του κόσμου οι συντάξεις κι εδώ να συμφωνήσουνε όλες οι παρατάξεις. Μη δίνει φράγκο που χρωστά το κράτος κανενός να μάθουν όλοι να περνούν “στη πρώτη του μηνός”. Καμιά χρηματοδότηση σ’ υγεία και παιδεία μόνο μικρό βοήθημα αν λάχει για κηδεία. Να φύγουν, να ξενιτευτούν οι νέοι αυτής της χώρας εκτός αν περιμένουνε που θα τους σώσ’ ο Σώρρας Εθνοσωτήρας χρίστηκε όλων τα χρέη αίρων της μέσης τάξης, των φτωχών ως και αυτών των γέρων. Θα φέρει χρήμα με ουρά να δώσει σε πολλούς μα του θυμίζω πως χρωστά πολλά της Μιχαλούς. Πρώτα λοιπόν το χρέος Του εκείνος να ξοφλήσει δε βάφεις με πορδές αυγά κι υπόθεση να κλείσει.

«..πράμα φριχτό, που κανενού δεν το πα, να σου το πώ;» κ’εκείνη του λέει. « Σώπα ». ώς να χωρέσει, πείτε μου, ένα τέτοιο αφιέρωμα σε τούτο το μικρό χώρο, από γυναίκα σε γυναίκα γραμμένο και κρυφο-ζωγραφισμένο; Π Δεν θέλω να πολιτικολογήσω ετούτη τη φορά μα μήτε και να τραγουδήσω την ιδιαιτερότητα με έπαρση φυλετική ή με το κριτήριο της μοναδικότητας...

Δεν θέλω μήτε και την ιδεολογική αντιπαράθεση του θέματος (αυτή κι αν είναι!), την αφήνω στους άλλους τους «ειδικούς της ταξικής πάλης» να το επιχειρήσουν με ή χωρίς επιτυχία (με αφήνει παντελώς αδιάφορη)... Η μοίρα των γυναικών είναι η μοίρα του κόσμου και την μοίρα του κόσμου την ορίζουν οι άντρες, μέσα όμως στα ξέφωτα της ιστορίας είναι που γίνονται οι μεγάλες ανατροπές, τότε η δικαιοσύνη προκόβει, ψηλώνει μερικά χιλιοστά που φτάνουν ώστε τα αστροπελέκια της να φωτίσουν έστω και στιγμιαία τα στενοσόκακα της ηθικής των ημερών μας!... και τούτο κατορθώνεται όχι πάντοτε από τις συλλογικότητες μα και από τις δυνατές «ηφαιστειακές» εξαιρέσεις! τέτοιες στάθηκαν: όλες οι «φεγγαροντυμένες» της ποιητικής φαντασίας αλλά και όλες οι «εξευτελισμένες» από την ηθικοπλαστική χλεύη του καιρού των... Σήμερα Ναι! σε αυτή την μέρα θα υμνήσω και θα τιμήσω, θα προσκυνήσω και θα υποκλιθώ στη μνήμη εκείνης της «αγράμματης» ποπολάρα, της Μανιάτισσας Αγγελικής Νίκλη, όπου κάποτε την επλάνεσε ο Κόμης Νικόλαος Σολωμός απάνω στο λόφο του «Στράνη» μέσα στα αμπέλια και στις συκιές... (μάγεμα η φύσις κι όνειρο...), και ακολούθησε το μέγα της «παράπτωμα»! που εγέννησε το Διονύσιο καιτον Δημήτριο σε σχέση παλλακείας με τον πλούσιο εργοδότη της, ο οποίος ένα βράδυ πριν πεθάνει νυμφεύθηκε την υπηρέτριά του και αναγνώρισε τους δύο γιούς του... και που όμως ο αρχοντικός περίγυρος ποτέ δεν θα συγχωρέσει την ταπεινή καταγωγή της και ποτέ δεν θα αναγνωρίσει την συνύπαρξή της σε εκείνα τα αρχοντόσπιτα... Έτσι αυτό που εισπράττει η Αγγελική είναι ένα τεράστιο κατηγορητήριο ως Μάνα νόθων, ως ποταπή γυναίκα δεύτερης κατηγορίας, ως παρακατιανής και ζητιάνας της αριστοκρατίας... η σχέση του ποιητή με την Μάνα, που τόσο υπεραγαπούσε γίνεται τραγική, σύρθηκαν στα δικαστήρια για χρόνια, έφτασε να μην θέλει να την ξαναδεί, τραυματισμένοι και οι δύο αγιάτρευτα από μια αλλόκοτη συμφορά τράβηξε ο καθένας τον δρόμο του... κι όταν εκείνος φαρμακωμένος πεθαίνει στην Κέρκυρα το 1857 δυο χρόνια πριν από εκείνη, δεν παρέστη στην κηδεία η Μάνα του... Να έφτιαξε άραγε κόλλυβα για την ψυχή του πρωτότοκου γιού της, που τον νανούριζε με τα πρώτα, εκείνα υπέροχα δημοτικά τραγούδια όταν τον είχε στην αγκαλιά της; ή να έσυρε κανένα Μανιάτικο μοιρολόι απ’ αυτά που ραγίζουν τα βουνά στο άκουσμά τους και που τα θεριά κρύβονται στις κρυψώνες τους για να μην ακούσουν και φρίξουν με τα παθήματα των ανθρώπων...; Σε κάποιο γράμμα όταν σκέπτεται τον γιο της γράφει: «Η καρδιά μου χτυπάει ωσάν τον καβελάρη», φτάνει ως εμάς ο ήχος των πετάλων πάνω στο καλντερίμι από το άλογο του «καβελάρη»! τέτοια η ταραχή της καρδιάς ανεβαίνει και ταράσσει τα σπλάχνα που δεν ησυχάζουν όπως κι η θάλασσα... ποτές! Αλλά η Μανιάτισσα αυτή, γριά πια, χορτασμένη από το μίσος, την χλεύη και την υποτίμηση δεν την ενδιαφέρει πλέον κανένα κήρυγμα, την βλέπω ακόμα να τριγυρίζει αλαφροϊσκιωτη, παρείσακτη και ξένη όπως υπήρξε πάντοτε -ξένη- ανάμεσα στο Ζακυνθινό αρχοντολόι, δεν καταριέται κανέναν για την συμφορά της γιατί αυτή είναι η τιμή της κοινωνίας, είναι η τιμή όλων μας... γιατί αυτή ήταν και παραμένει στους αιώνες ο πυρήνας του ποιητικού στοχασμού του ποιητή, ήταν και παραμένει στους αιώνες η Μάνα του Μέγιστου ποιητή του έθνους μας κι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει ποτέ... Την βλέπω ακόμα σκεπασμένη με τη μαύρη μαντίλα σκληρή με κοφτερή ματιά και με ρυτιδωμένο πρόσωπο να μας φωνάζει: « όλοι εσείς που με κατηγοράτε, δεν εκάματε ποτέ λάθη εσείς; Κι εσείς ποιόν ωρέ εγεννήσατε; Εγώ σας γέννησα ένα ΣΟΛΩΜΟ, δε σας φτάνει αυτό;;;» θα μπορούσε όπως λέει ο Αλ. Ασωνίτης να σιωπήσει, σιωπηλή και περήφανη να περάσει αθόρυβα από μπροστά μας διδάσκοντας ήθος και ευπρέπεια... εγώ όμως θα θέλα να μας λέει πάλι και πάλι«... εσείς ωρέ που με δικάσατε και με καταδικάσατε ποιόν εγεννήσατε; εγώ σας Γέννησα ένα ΣΟΛΩΜΟ!!! νάχετε να πορεύεστε...» Χαρούλα Κ.Κοτσάνη

Υ.Γ./ άκουσα τελευταία κάποιον ευρωπαίο αξιωματούχο να ψελλίζει κάτι για τις γυναίκες του «Νότου» για όλες εμάς δηλαδή... μα του απάντησε ο δικός μας και πάλι ΚΑΒΑΦΗΣ (ποιητής του «Νότου» κι αυτός), πριν από ενενήντα ακριβώς χρόνια!: « Το φρόνημα της Σπάρτης ασφαλώς δεν ήταν ικανός να νοιώσει ένας Λαγίδης χθεσινός,...»

Ο ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΥΘΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ ΔΗΜΟΣ ΔΕΛΦΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΕΛΦΩΝ ΤΑΧ.Δ/ΝΣΗ: Απόλλωνος 11 Τ.Κ.:33054 ΔΕΛΦΟΙ ΤΗΛ: 2265 351 300 ΦΑΞ: 2265 351 333

Όλοι ”οι ανεπρόκοποι” που στη Βουλή εμπήκαν κι από φτωχοί που ήτανε φτωχότεροι εβγήκαν που δε λαδώθηκαν ποτέ με μίζες και λεφτά ούτε από τα νόμιμα ούτε κι απ’ τα κλεφτά, να πάνε στο σπιτάκι τους και κει να ησυχάσουν και τους αγώνες πούκαναν ευθύς να τους ξεχάσουν να μείνουν όσοι βούταγαν το χέρι τους στο μέλι και που χρεώσαν το Λαό διόλου δε τους μέλει. Ούτε σαν καταχράστηκαν του κόσμου τον ιδρώτα αυτοί να μείνουν στη Βουλή και θ’ άμαστ’ όπως πρώτα με πράξεις μαθηματικές βρήκα τι πλεονάζει που θα πληρώσει ο λαός που βαριαστενάζει τρεισήμισι τοις εκατό ζητά το κουαρτέτο? Πενήντα δυό το βρήκα ‘γω κι αν θέλεις πίστεψέ το.

Δελφοί 17 Μαρτίου 2017 Αρ.Πρ.: οικ. 5429 ΠΡΟΣ: Δήμο Ικαρίας Υπόψη Δημάρχου κου Στυλιανού Σταμούλου Άγιος Κήρυκος 83300 Ικαρία Πολλοί ρωτούν ποιά είναι η κοινωνία των πολιτών; Τι μπορούν να κάνουν οι ίδιοι οι πολίτες πέρα και έξω από τα καθιερωμένα; Απαντάμε: με την ανιδιοτελή μας προσφορά, με την πρωτότυπη δράση μας, μπορούμε να κάνουμε πολλά! Όταν οι πρωτοβουλίες των απλών πολιτών φέρνουν αποτέλεσμα, τότε μόνο μπορούμε να ελπίζουμε στις καλύτερες μέρες που θα έρθουν... ιδού και η απόδειξη!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΏΣΤΑ Ε. ΡΌΖΟΥ -

ΕΠΑΡΧΙΔΗΣ, Ο ΈΦΗΒΟΣ ΟΙΝΑΊΟΣ

Α

υτή τη φορά ο Κώστας Ρόζος μας εντυπωσιάζει με ένα ιστορικό μυθιστόρημα πάνω σε στοχαστικό φόντο. Μετά τη «ΦΑΙΔΡΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΕΑ» και την πολυσέλιδη ΤΡΟΛΟΓΙΑ του, επιλέγει να μας μεταφέρει αριστοτεχνικά στην περίοδο των Ελληνιστικών Χρόνων έχοντας πάντα στο φόντο την αγαπημένη του Ικαρία. Κάποιοι έφηβοι νέοι από την Οινόη της Ικαρίας πηγαίνουν για σπουδές στην Αθήνα, που παρακμάζει στο περιθώριο της κομματιασμένης Αλεξανδρινής Αυτοκρατορίας, αλλά εξακολουθεί να είναι η πόλη της σοφίας. Ο συγγραφέας, μέσα από τους συλλογισμούς του κεντρικού προσώπου του έργου, του έφηβου Οιναίου Επαρχίδη, και τους διαλόγους με την παρέα του, εκφράζει τις εσωτρερικές υπαρξιακές ανησυχίες του και ελπίζει να τις μοιραστεί με τον αναγνώστη. Αυτές οι υπαρξιακές ανησυχίες του συμπικνώνονται, ουσιαστικά, σε πέντε καυτά ερωτήματα, τα οποία είνα συνομήλικα με τον σκεπτόμενο άνθρωπο, αφού αυτά κυρίως αποτελούν την ειδοποιό διαφορά του από τα άλλα ανθρωποειδή, από τα οποία κατάγεται. Μέσα από τις περιπέτειες και τις βιωματικές εμπειρίες της παρέας των εφήβων νέων, με προσεκτική παρατήρηση και λογική, δύσκολα ή εύκολα, βγαίνουν οι απαντήσεις πάνω στα τέσσερα από τα πέντε διαχρονικά αυτά ερωτήματα , ενώ το πέμπτο παραμένει σχεδόν αναπάντητο μέχρι το τέλος. Ένα γοητευτικό βιβλίο που διαβάζεται με ενδιαφέρον από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα και μας μεταφέρει με επιτυχία σε μια λαμπρή για το ελληνικό πνεύμα και κρίσιμη για την ανέλιξη του ανθρώπου εποχή.

ΘΕΜΑ «Συνεργασία σε θέματα Πολιτισμού - Τουρισμού». Αξιότιμε κε Δήμαρχε, Σε συνέχεια των επισκέψεων που πραγματοποίησαν στην πόλη των Δελφών τον Οκτώβριο του 2016 και τον Μάρτιο του 2017 εκπρόσωποι του Κύκλου Πολιτισμού και Τέχνης και της Εταιρείας Ικαριακών Μελετών, όπου παρουσίασαν την εξαιρετική εργασία τους που αφορά την τοποθέτηση των Δελφικών Παραγγελμάτων σε επιιλεγμένα σημεία του μονοπατιού που διασχίζει το νησί της Ικαρίας, σας ενημερώνουμε ότι ο Δήμος Δελφών ενδιαφέρεται να ξεκινήσει μια συνεργασία που θα αφορά θέματα πολιτισμού - τουρισμού μεταξύ των δύο περιοχών. Στις συναντήσεις αυτές συμφωνήθηκε ότι προκειμένου να ευδοκιμήσει αυτή η συνεργασία χρειάζεται η από κοινού συμμετοχή και συνέργεια των δύο Δήμων. Επίσης αναπτύχθηκαν αναλυτικά τα πλεονεκτήματα τα οποία μπορεί να έχει μια από κοινού δράση και για τις δύο περιοχές αλλά και οι προοπτικές που ανοίγονται για το μέλλον. Αναμένοντας την απόκρισή σας, ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο έργο σας. Με εκτίμηση Ο Αντιδήμαρχος Δ.Ε.Δελφών Λουκάς Ι. Αναγνωστόπουλος ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ Α) Εταιρεία Ικαριακών Μελετών υπόψη κου Χριστόδουλου Ξενάκη Μηλτιάδου 3 14562 Κηφισιά. Β) Κύκλο Πολιτισμού και Τέχνης υπόψη και Χαρούλας Κοτσάνη Πενταγιών 1 Καισαριανη 16121 Αθήνα.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «ΚΑΒΟ ΠΑΠΑΣ», ΜΕΖΩΝΟΣ 66 ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ, ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 28/5/2017 ΚΑΙ ΩΡΑ 11:00 ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΘΑ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ WWW.IKARIAMAG.GR, ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ, ΣΤΟ ΠΑΡ ΥΜΙΝ, ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΟΤΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ Θράκης 108 - Πέραμα, 2104412989, 6979108310

atheras t129.indd 3

24/5/2017 6:24:25 μμ

4

●

Κοινωνικά

Αθέρας / ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ

«ΑΝΑΜΝΉΣΕΙΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΆ» ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ.

(ΜΈΡΟΣ 2)

Του ΧΡΉΣΤΟΥ ΣΤΑΥΡΙΝΆΔΗ

ΑΠΌ ΤΗΝ ΟΜΙΛΊΑ ΠΟΥ ΈΓΙΝΕ ΣΤΟΝ ΜΆΡΑΘΟ ΙΚΑΡΊΑΣ 17/8/16 ΣΤΟ ΠΛΑΊΣΙΟ ΤΗΣ ΕΚΔΉΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΟΤΕ ΜΕ ΘΈΜΑ: «Η ΠΡΟΣΦΥΓΙΆ ΤΩΝ ΙΚΑΡΊΩΝ ΣΤΗ ΜΈΣΗ ΑΝΑΤΟΛΉ 1942-46»

Σ

τις 24 του Μάρτη του 1944 την έπιασαν οι πόνοι της γέννας και την μετέφεραν από τη σκηνή σε μια ξυλοπαράγκα που ήταν το νοσοκομείο του στρατοπέδου. Εκεί γέννησε τον αδερφό μου τον Γιάννη. Μετά τον τοκετό αρρώστησε από φυματίωση έκανε αιμοπτύσεις ήταν πολύ εξαντλημένη και η ζωή της κινδύνευε καθώς και του αδερφού μου. Οι μέρες περνούσαν και βλέπαμε ότι αν μέναμε στο στρατόπεδο Η πορεία της υγείας της μητέρας μου δεν θα ήταν καλή. Και πιθανώς η παραμονή εκεί να απέβαινε μοιραία. Οι Άγγλοι δεν έδιναν άδεια εξόδου από το στρατόπεδο για εξετάσεις από άλλους γιατρούς, ούτε κι άδεια για μεταφορά αλλού με καλύτερες συνθήκες. Αποφασίστηκε λοιπόν η δραπέτευση από το στρατόπεδο. Θυμάμαι ότι μια νύχτα υπό βροχή βγήκαμε από τη σκηνή, η μάνα μου με το μωρό εγώ η θεία κι ο θείος μου, φτάσαμε στα όρια του στρατοπέδου και αφού συρθήκαμε με την κοιλιά από μια τρύπα στο συρματόπλεγμα βγήκαμε στο δρόμο. Εκεί μας περίμενε ταξί με οδηγό Παλαιστίνιο που προφανώς είχε κλειστεί από κάποιο μεσάζοντα (πανταχού και διαχρονικά παρόντες οι μεσάζοντες) και μας μετέφερε στην Ιερουσαλήμ. Εκεί στην αρχή μείναμε σε κάποιο σπιτάκι χωρίς καμία κάλυψη σαν λαθραίοι πρόσφυγες. Με την αρρώστια της μάνας μου ο αδερφός μου επειδή δεν έβρισκε γάλα να πιει πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Τότε βρέθηκε μια πατριώτισσα μας η Ασημίνα Κάνδια νέα κοπέλα υγιής που και εκείνη είχε ένα κοριτσάκι μωρό και το θήλαζε και προσφέρθηκε αφιλοκερδώς να θηλάζει και τον αδερφό μου. Τον πήρε μαζί με την κόρη της Μαρία και τον θήλαζε σαν δεύτερη μάνα του. Τον ανέστησε και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι της οφείλει την ζωή του. Σήμερα Η Ασημίνα δεν υπάρχει πια βρέθηκαν όμως με τον αδελφό μου πριν δύο χρόνια

στο φιλόξενο σπίτι του γαμπρού της του Σπύρου του Γενούζου κι έζησαν στιγμές μεγάλης συγκίνησης. Η Μαρία είναι σήμερα η γυναίκα του Σπύρου και έχουν πολλά παιδιά και εγγόνια. Στη συνέχεια με πολύ κόπο προσπάθειες και ταλαιπωρία ενταχθήκαμε στην δύναμη του προσφυγικού στρατοπέδου των Ιεροσολύμων. Κι εδώ όμως υπήρχε ταξικός διαχωρισμός. Όσοι είχαν μέσον έμεναν στα καλύτερα μοναστήρια των Ιεροσολύμων οι πιο δεύτεροι στα μοναστήρια της Γεθσημανής της Βιθυνίας ή της Βηθλεέμ και οι άλλοι σε διάφορα σπίτια Αράβων που πλήρωναν νοίκι. Εμείς ανήκαμε στους άλλους. Με το επίδομα που μας έδιναν νοικιάσαμε δύο δωμάτια σε μια αυλή που είχε δωμάτια για οικογένειες, μέσα στην πόλη. Γύρω-γύρω τα περιέβαλλε ψηλός τοίχος που δημιουργούσε μάνδρα και έκλεινε από το δρόμο με μια θεόρατη χονδρή ξύλινη πόρτα με τεράστιους σύρτες . Ήταν σαν να μέναμε σε φρούριο. Σπιτονοικοκυρά μας ήταν η Τζεμιλέ που είχε ένα γιο ένα-δύο χρόνια πιο μεγάλο από μένα τον Χάννα. Αυτός ήταν ο φίλος μου ο δάσκαλος μου ο καθοδηγητής και ο προστάτης μου. Με τον Χάννα έμαθα γρήγορα και τέλεια τα αραβικά. Αυτός με έμαθε να κυκλοφορώ στην πόλη με έφερε σε επαφή με άλλα παιδιά για να παίζουμε και με προστάτευε στους καβγάδες. Σιγά-σιγά ήρθα σε επαφή και με άλλα προσφυγόπουλα κι έκανα παρέα αλλά και δημιουργούσαμε πολλά προβλήματα. Την μάνα μου από το φόβο μην μας κολλήσει την απομάκρυναν από κοντά μας και της νοίκιασαν ένα δωμάτιο σε ένα δώμα μακριά από εμάς οπού την παρακολουθούσε γιατρός και την νοσήλευε. Σε εμένα είπαν ότι ήταν στο νοσοκομείο που δεν επιτρεπόταν να πάνε παιδιά. Στεναχωρέθηκα αλλά το πήρα απόφαση. Σιγά-σιγά όμως καθώς προσαρμόζουν και συνήθιζα να κυκλοφορώ στην πόλη αποφάσισα

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛ. 1

ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ "ΦΡΑΧΤΗΣ"

...μάθετε βρε! Πρόσθεση: τις μονάδες κάτω απ’ τις μονάδες και τις δεκάδες κάτω απ’ τις δεκάδες άζεται να κάνουν και δυο βήματα πίσω, για να μας... αυτό δεν θα το χρεώσουμε στα θετικά του; μην πάμε «συγκούδουνοι» στην άβυσσο του νε- Τέτοια μικροψυχία από κάποιους που σήμερα οφιλελευθερισμού και της άγριας ζούγκλας της χάριν σε αυτόν τον «ακροδεξιό» όπως τους οικονομίας, αυτής ντε! Που μελέτησαν σε βάθος βολεύει να τον αποκαλούν, ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ και και πλάτος οι αστέρες των επιστημών ΚΟΥΛΗΣ, βρίσκονται με όλες τις δόξες και τις τιμές εκεί ΓΑΠ κλπ... και μας ήρθαν με διδακτορικά! Να που βρίσκονται!!!... Το «παράπτωμα» που του μας ξανα-σώσουν τρομάρα τους!!! καταλογίζουν εμμέσως (καιτο έμμεσο σημαίΌλους λοιπόν αυτούς και τους κατανοώ νει πάντα πολιτιστικό, πολιτικό και κοινωνικό και τους καταλαβαίνω σε καμία περίπτωση δεν βόρβορο) είναι ότι έρχεται και προέρχεται από τους δικαιώνω απλά μπορώ να τους ερμηνεύ- έναν χώρο ιδεολογικά αντίθετο με αυτούς που σω... εκείνοι που πραγματικά με δυσκολεύουν στηρίζει... ε! και; όνειρο θερινής νυχτός θάταν είναι όσοι επιμένουν σε μια εσωτερική άγονη γι η κυβέρνηση για την ΑΡΙΣΤΕΡΑ χωρίς αυτόν... αυτή την ώρα αντιπολίτευση... είναι αυτοί που τον «ακατανόμαστο»!. Ένα δεν του συγχωρούν: δεν κατανοούν ή θέλουν να δείχνουν πως δεν ότι ετούτη η συνάντηση στο πεδίο της ειλικρίκατανοούν την απλή αριθμητική και μάλιστα κά- νειας και της ευθύνης, (όπως μας ταιριάζει)... νουν να μην ξέρουν την πρόσθεση με κρατούμε- παράγει αποτέλεσμα! Είμαστε ο τελευταίος νο... τι άλλο να πει κανείς όταν γνωρίζουμε όλοι «φράχτης» που μπορεί να σταθεί εμπόδιο στον ότι με 145 είσαι στην άκρη μόνο για να φωνά- οδοστρωτήρα των δια-πλεκόμενων συμφερόζεις... το 145 στο 300 είναι μειοψηφία... τόσο ντων! Μια ΑΡΙΣΤΕΡΑ που μάχεται εκεί ακριβώς απλά!... ας προσέξουν όμως γιατί μαθητές που που παίρνονται οι αποφάσεις ορίζοντας τη ζωή πιάνονται αδιάβαστοι σε αυτά τα απλά μένουν μας και μια άλλη ΑΡΙΣΤΕΡΑ στον «κόσμο» της, μετεξεταστέοι ενίοτε και στάσιμοι! την πρώτη έχουν λυσσάξει να την ρίξουν, αν το Αλλά 145 + 8 = 153 δηλαδή; ΣΥΡΙΖΑ+ καταφέρουν ή όχι θα φταίμε κι εμείς!... από την ΑΝΕΛ=ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και μάλιστα προς δόξαν «άλλη» δεν κινδυνεύουν... της ιστορίας « πρώτη φορά ΑΡΙΣΤΕΡΑ»! τότε Μάθετε βρε πρόσθεση, που έλεγε και η και μόνο τότε το 145+8 γίνεται πλειοψηφία! Δασκάλα μου , η Κωστία (πάντα με αγάπη την ...τόσο απλά! ενθυμούμαι):... Περί αυτού πρόκειται... και η συνεργασία « τις μονάδες κάτω απ’ τις μονάδες και τις ετούτη προς τιμήν τους αποδείχθηκε σταθερή, δεκάδες κάτω απ’ τις δεκάδες, κι αν έχει και χωρίς αμφιταλαντεύσεις με καθημερινό αγώνα κρατούμενο μην το ξεχνάτε γιατί πάλι λάθος θα κόντρα και ενάντια σε ένα σάπιο σύστημα που κάμετε »... τόσο απλά! διαδέχθηκε... και ο ΣΥΝαίτερος αυτός που δέχεΑνοίχτε και κανένα βιβλίο ιστορίας, λέω ται τέτοια σφοδρή επίθεση από όλους και τους τώρα εγώ, και σταθείτε στο κεφάλαιο «περί σύδικούς του και τους δικούς μας, αποδείχθηκε στασης της ΕΑΜικής αντίστασης...» ίσως κάτι όχι μόνο συνεπής στην συνεργασία αλλά και να καταλάβουμε όλοι ...τόσο απλά! ένας από τους φερέγγυους συνοδοιπόρους... Έχει τις απόψεις του, κι εμείς τις δικές μας Χαρούλα Κ. Κοτσάνη αλλά δεν άφησε ως τώρα ρωγμή στην πορεία

atheras t129.indd 4

μια μέρα να παρακολουθήσω την θεία μου σε μια πρωινή της έξοδο. Την είδα καθώς απομακρυνόταν από τη γειτονιά μας να μπαίνει σε ένα σπίτι. Το σπίτι είχε και εξωτερική σιδερένια σκάλα. Ανέβηκα στη σκάλα και καθώς ανέβαινα από ένα παράθυρο στο δώμα είδα σε ένα δωμάτιο τη μητέρα μου και την θεία μου. Έτσι ξαναβρήκα τη μάνα μου. Με την έναρξη του σχολικού έτους ‘44- ‘45 πήγα στην πρώτη δημοτικού σε Ελληνικό προσφυγικό σχολείο στην πρώτη τάξη σε ηλικία πέντε χρόνων. Ταυτόχρονα κάναμε και αγγλικά, όσες λέξεις αγγλικές έμαθα τότε δεν της ξέχασα ποτέ. Γυρνώντας όμως στην Ικαρία με ξανάβαλαν στην πρώτη τάξη. Μα τα παιδιά είναι πάντα παιδιά. Έτσι κάναμε παρέες, παίζαμε με τα παιδιά της Παλαιστίνης μαθαίνοντας αυτόματα σχεδόν τη γλώσσα και ταυτόχρονα κάναμε ξενάγηση στους στρατιώτες που πυκνές ομάδες διέσχιζαν τους δρόμους της Ιερουσαλήμ και μας έδιναν πενταροδεκάρες. Χωρίς ιδιαίτερη επίβλεψη μαζευόμαστε τα βράδια στον κήπο του ναού αγοράζαμε τσιγάρα, καπνίζαμε και τα κρύβαμε στις κουφάλες των δέντρων. Μια μέρα τα μεγαλύτερα παιδιά μας έκαναν επιδρομή μας ξυλοφόρτωσαν και μας πήραν τα τσιγάρα μας. Μια άλλη φορά βάλαμε μπροστά ένα στρατιωτικό φορτηγό και δεν ξέραμε πώς να το σταματήσουμε ώσπου έπεσε σ ένα τοίχο. Πηδάγαμε από την καρότσα για να σωθούμε. Εγώ πήδηξα και το κράταγα από πίσω και με έσερνε κάποια στιγμή το άφησα και έπεσα κάτω. Έσκισα το πόδι μου στο δεξί γόνατο και μου έχει μείνει μια μεγάλη ουλή. Αργότερα σε μια ζωοπανήγυρη βάλαμε φωτιά σε δεμάτια άχυρα που πουλούσαν χωρικοί.. Τους είπαν ότι την έβαλαν τα Γιουνάν (Ελληνάκια) εξαγριώθηκαν κι ένας ήρθε με ένα μαχαίρι και χτύπαγε την εξώπορτα του σπιτιού

φωνάζοντας να ανοίξουμε για να τιμωρήσει τα Γιουνάν. Τότε εγώ πήγα πίσω από την πόρτα και φώναξα: «Μαφίς Γιουνάν, κούλου κούλου Άραβι» δηλαδή δεν υπάρχουν Έλληνες είμαστε όλοι Άραβες. Η Τζεμιλέ που παρακολουθούσε αγχωμένη την σκηνή ξετρελάθηκε με την ετοιμότητα μου, με αγκάλιασε με φιλούσε το έλεγε σε όλους και με έδειχνε με καμάρι. Πολλές φορές πηγαίναμε με τον θείο μου στην Χάιφα αγοράζαμε ψάρια και τα πουλούσαμε διαλαλώντας το εμπόρευμα μας στις γειτονιές της Ιερουσαλήμ. Μου άρεσε πολύ αυτή η ενασχόληση. Με την σπιτονοικοκυρά μας οι σχέσεις μας ήταν άριστες. Οι δικοί μου την εμπιστεύονταν απόλυτα. Με έπαιρνε στο χωριό της σε γάμους και άλλες γιορτές και ξετρελαινόμουν. Πήγαμε και στον Ιορδάνη ποταμό και βαπτιστήκαμε όλοι. Γίναμε «Χατζήδες». Ο αδερφός μου όμως κρύωσε έπαθε πνευμονία και κινδυνεύσαμε να τον χάσουμε. Θυμάμαι ακόμα την περίεργη κατάσταση που επικρατούσε στις σχέσεις Αράβων - Εβραίων. Πολλές φορές τα βράδια ακούγαμε πυροβολισμούς και οι μεγάλοι σχολίαζαν για επερχόμενο τοπικό πόλεμο. Ο καιρός όμως πέρασε και αρχές Αυγούστου του ‘45 αποχαιρετήσαμε την Τζεμιλέ και τον Χάννα που πάντα τους θυμάμαι με αγάπη αλλά δεν τους ξαναείδα ποτέ και ξεκινήσαμε για την Χάιφα. Από εκεί με ένα τεράστιο καράβι γεμάτο πρόσφυγες σαλπάραμε για την Ελλάδα. Φτάσαμε στη Χίο. Εκεί μείναμε σε σχολεία. Άρχισαν πάλι οι επιδημίες. Έλεγαν ότι ήταν μολυσμένο το νερό. Τέλος Μέσα Αυγούστου φτάσαμε στον Εύδηλο στην Ικαρία. Ο παππούς και η γιαγιά, μας περίμεναν. Μας περιμένανε όμως και οι περιπέτειες του εμφυλίου που μόλις άρχιζε... ΤΕΛΟΣ

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛ. 1

ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΟΥΜΕ Σε μια περιοχή του κόσμου που στην πρόσφατη ιστορία μας έζησε και υπέφερε δύο καταστροφικούς πολέμους, γνώρισε τον ιμπεριαλισμό, τον καταστροφικό εθνικισμό και το αποκρουστικό πρόσωπο του φασισμού, που έχασε τα πάντα και είχε δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς, που είδε να καταστρέφονται τα δημιουργήματα του πολιτισμού της και υποσχέθηκε στο όνομα των νεκρών της πως δεν θα επιτρέψει ξανά να ζήσουμε αυτή την φρίκη, μοιάζει να ξεχνάει και να μη συγκινείται όσο θα έπρεπε και να μη τρομάζει βλέποντας το αποκρουστικό πρόσωπο του φασισμού που κάνει ξανά την εμφάνισή του. Σίγουρα αυτή η εξέλιξη δεν είναι ξεκομμένη από την πολιτική κατάσταση που επικρατεί και από τα αδιέξοδα στα οποία έχει οδηγηθεί το όραμα για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας χωρίς τους εθνικισμούς του παρελθόντα που μας σημάδεψαν. Ο φασισμός αναπτύσσεται και γιγαντώνεται μόνο όταν η δημοκρατία αδυνατίζει και μόνον όταν η πολιτική βαλτώνει και η κοινωνία βρίσκεται σε αδιέξοδο. Η ενωμένη Ευρώπη των λαών, έτσι όπως την είχανε οραματιστεί οι άνθρωποι που την θεμελίωσαν δεν υπάρχει σήμερα, αφού οδηγηθήκαμε σε μία ένωση όπου κυρίαρχο στοιχείο είναι η επικράτηση των οικονομικά ισχυρών σε βάρος των λαών της Ευρωπαϊκής κοινωνίας. Αντί για πε-

ρισσότερη ένωση και συσπείρωση που προσδοκούσαμε, βλέπουμε φαινόμενα διάλυσης και επιστροφής στο παρελθόν κάτι που επιβεβαιώνεται με το δημοψήφισμα στην Μ. Βρετανία και την ραγδαία αύξηση του ευρωσκεπτικισμού σε κάθε κράτος της ένωσης. Είναι δεδομένο ότι όσο η δημοκρατία γίνεται πιο αδύνατη και η ανισότητα στην κοινωνία αυξάνεται, τόσο πιο εύκολο θα είναι για τις δυνάμεις του φασισμού να ισχυροποιούνται και να δολοφονούν την ελπίδα που είχε γεννηθεί και είχε συγκινήσει τους λαούς της Ευρώπης. Το ίδιο ισχύει και για την χώρα μας, όπου τα αποβράσματα του φασισμού έχουν έντονη παρουσία στον πολιτικό στίβο της χώρας με συνοδοιπόρους τις δυνάμεις της ακραίας δεξιάς που κραυγάζουν καθημερινά και δείχνουν το αποκρουστικό τους πρόσωπο απειλώντας το αύριο της πατρίδας μας. Πρέπει να φρεσκάρουμε την μνήμη μας, να ανατρέξουμε ξανά στην πρόσφατη ιστορία μας και να θυμηθούμε την ζημιά που προξένησαν στην πατρίδα μας , οι δεξιές αντιλήψεις κάθε μορφής και κάθε πολιτικής συγκρότησης. Ένας είναι ο δρόμος κατά της δεξιάς και του φασισμού. Περισσότερη δημοκρατία και μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη και με την κοινωνία πάντα στο κέντρο των εξελίξεων.

24/5/2017 6:24:25 μμ

Ιστορικές αναδρομές ● 5

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ / Αθέρας

ΑΝΑΜΝΉΣΕΙΣ ΑΠΌ ΤΑ ΧΡΌΝΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΆΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ.

Τις πρωινές ώρες και μεσ’ σε μιά υγρή πάχνη της αυγής επιβιβαστήκαμε στο ποταμόπλοιο που θα μας περνούσε απέναντι στο Ίρουμ , το πλοίο αν θυμάμαι καλά λεγόταν «Λίβινγκστον». Η λίμνη του Κάσενι έτσι λέγονταν αυτή η απέραντη λίμνη που απλώνονταν μπροστά μας. Πρίν ξεκινήσουμε μας μοίρασαν γάλα με κακάο και άφθονα μπισκότα. Με ένα μακρόσυρτο σφύριγμα ξεκίνησε να σχίζει τα θολά νερά της λίμνης του Κάσενι. Ο ήλιος είχε ψηλώσει και η ζέστη του Ισημερινού άρχισε να γίνεται έντονη. Η ομίχλη της νύχτας είχε διαλυθεί και ένα ελαφρύ αεράκι φυσούσε από την πλώρη του πλοίου και το δεχόμασταν με μιά έντονη ανκούφιση. Στο κατάστρωμα του πλοίου υπήρχαν στη σειρά πολλά κοφίνια ψάθινα γεμάτα με φρούτα με έντονα κίτρινα και πράσινα χρώματα. Αυτά τα φρούτα τα βλέπαμε για πρώτη φορά στη ζωή μας, ακούγαμε από τους μεγάλους ονόματα παράξενα, μπανάνες, ανανάς μανγκος πάϊ-πάϊ και διάφορα άλλα. Τα βλέπαμε αλλά δεν τα αγγίζαμε. Σε λίγο ο γιατρός που μας συνόδευε ένας κρητικός που λέγονταν Πάνος κάλεσε τις μητέρες μας και τις παρότρυνε ότι όλα αυτά τα φρούτα ήταν για ‘μας. Τις συμβούλευε δείχνοντας πως τα καθαρίζουν και τα δίνουν στα παιδιά να μάθουν να τρώνε. Χορτάσαμε με το πρωϊνό και αφού δοκιμάσαμε και από αυτά τα πρωτόγνωρα φρούτα το ενδιαφέρον στράφηκε προς την στεριά που απλώνονταν δεξιά μας. Το πλοίο άλλοτε πήγαινε κοντά στη στεριά και άλλοτε λίγο μακρύτερα ήταν μια δαντελωτή ακτογραμμή που μέσα από την ακτή απλώνονταν μια απέραντη πεδιάδα με ψηλό χορτάρι και μεγάλα δάση αραιά υπήρχαν ολοπράσινοι λοφίσκοι. Μέσα σ’ αυτόν τον απέραντο κάμπο κοιτάζαμε με δέος χιλιάδες διάφορα ζώα που βλέπαμε για πρώτη φορά, από τους μεγαλύτερους ακούγαμε ονόματα που είχαν το κάθε είδος από αυτά. Εκεί είδαμε για πρώτη φορά τα ζώα της ζούγκλας. Ο δάσκαλος ο Σαφός μας έλεγε το όνομα κάθε είδους που βλέπαμε. Χιλιάδες πολύχρωμα πουλιά φτέρωναν στον ουρανό πάνω από το πλοίο και πάνω από δέντρα της ζούγκλας όταν το πλοίο πλησίαζε προς την στεριά δεκάδες κροκόδειλοι ξαπλωμένοι στην όχθη απολάμβαναν το ζεστό ήλιο του μεσημεριού. Ένα καμπανάκι χτυπούσε μέσα στο πλοίο και οι μάγειροι μας φώναζαν να περνάμε από την τραπεζαρία για φαγητό μα κανένας δεν ενδιαφερόταν για φαγητό, όλοι απολαμβάναμε την εικόνα του τοπίου της ζούγκλας και τα άγρια ζώα της. Σε κάποιο σημείο της πεδιάδας αυτής ξεχωρίζουν κάποιοι οικισμοί ιθαγενών με μόνιμες καλύβες από χόρτο και στην μέση του οικισμού μιά μικρή φωτιά κάπνιζε και γύρω από αυτή μεγάλοι και παιδιά. Προστατευόμενοι από τον ήλιο με ψάθινες τέντες πάνω από το κατάστρωμα δεν θέλαμε να χάσουμε από τα μάτια μας αυτό το μεγαλείο της φύσης που μας πρόσφερε απλόχερα η Αφρική. Μάλιστα ο παπα-Στέλιος το ονόμασε ο παράδεισος του Θεού. Ο Βασίλης ο Πάστης παλιός ναυτικός απαντούσε στον παπά αν προσέξης μέσα υπάρχουν ακόμα και πρωτόπλαστοι. Όσο βράδιαζε σιγά σιγά χάνονταν οι εικόνες του Κήπου της Εδέμ όπως το ονόμαζαν ο παπάς και πολλοί άλλοι. Όσο έπεφτε η νύχτα μας επιτέθηκαν σμήνη από κουνούπια και στριμωχθήκαμε μέσα στο πλοίο και πίσω από κουνουπιέρες. Σε λίγο αποκοιμήθηκαμε και την αυγή μας ξύπνησε το σφύριγμα ενός άλλου πλοίου που πήγαινε αντίθετα από εμάς. Μας πρόσφεραν τσάϊ μπισκότα και χυμούς από φρούτα. Λίγο

atheras t129.indd 5

(ΜΈΡΟΣ 4)

πρίν το μεσημέρι φθάσαμε στο Ιρούμ ήταν ένας μικρός οικισμός με μιά ξύλινη αποβάθρα όπου πλεύρισε το πλοίο. Αμέσως άρχισε η αποβίβαση και στην άκρη της αποβάθρας ήταν μιά φάλαγγα από φορτηγά σκεπασμένα με μουσαμάδες όπου μας περίμεναν να μας παραλάβουν, άκουσα ότι τα φορτηγά αυτά η εταιρεία που τα διέθετε λεγόταν βυσικόγκο, την θυμάμαι γιατί έμελλε με την ίδια εταιρεία και τα αυτοκίνητά της αυτά μετά από τέσσερα χρόνια θα ξεκινούσε η επιστροφή μας προς την πατρίδα. Η Μπούνια είναι μιά μικρή πόλη που ανήκει στο Βάλγικό Κογκό, είναι μιά πόλη σε μιά πλούσια περιοχή. Με φυτείες - ορυχεία οι βέλγοι κάτοικοι μαζί με αρκετούς έλληνες εγκατεστημένους πολύ πρίν το πόλεμο με πετυχημένες επιχειρίσεις σε φυτείες και εμπόριο όπως και σε δέρματα, ελεφαντόδοντο και πολύτιμους λίθους είχαν συγκεντρώση έναν πλούτο και μιά άνετη ζωή. Αυτό τους επέτρεψε να δεχθούν μάζι με τη διοίκηση της περιοχής να φιλοξενήσουν δυόμιση χιλιάδες πρόσφυγες. Λίγο έξω από την Μπούνια έφτιαξαν ένα καταυλισμό με διακόσια περίπου σπίτια με τους βοηθητικούς χώρους με σχολείο ιατρείο εκκλησία και αποθήκη τροφίμων. Είχαμε καθημερινή φροντίδα και αφθονία σε τρόφιμα, φρούτα και καθημερινή ιατρική φροντίδα. Εγκατασταθήκαμε από δύο ή τρείς οικογένειες σε κάθε σπίτι. Αυτός που του χρωστάμε πάρα πολλά όλοι οι πρόσφυγες της Μπούνιας στα χρόνια που μείναμε στο νέο μας στρατόπεδο ήταν ο δάσκαλος και έφεδρος αξιωματικός του αλβανικού μετώπου ο Απόστολος Μαματάς όπως επίσης και ο βέλγος γιατρός ο Μανώτ. Από την πρώτη μέρα ο Α. Μαματάς οργάνωσε το στρατόπεδο και από τις πρώτες μέρες δημιούργησε τρία σχολεία με φιλολογικούς δασκάλους όπως ο Σαφός η Αρχοντούλα Φουντούλη και τον ελληνοαμερικάνο Βασίλη Πάστη. Ταξίδεψε σχεδόν σε όλη την Ν. Αφρική για να εξοπλίσει τα σχολεία με βιβλία, γραφική ύλη, χάρτες και ότι άλλο χρειάστηκε για μιά πλήρη λειτουργεία των σχολείων και μία μικρή βιβλιοθήκη. Στα σχολεία όπως και στην εκκλησία αντί για κουδούνια και καμπάνα κρέμασε δύο μεταλλικά σιδερένια στελέχοι από ρόδες αυτοκινήτων. Ο παπα-Στέλιος εγκαταστάθηκε στη νέα εκκλησία του και μαζί με τον Πιλαβά τον χιώτη χτυπούσαν κάθε πρωί τις ζάντες που κρέμονταν πάνω σε δύο πασάλους και ο μεν παπα-Στέλιος καλούσε τους πιστούς στην εκκλησία ο δε Πιλαβάς τους μαθητές στα νέα τους σχολεία. Δύο και μισές χιλιάδες πρόσφυγες με διαφορετικές συνήθειες, πολιτικές διαφορές και ότι άλλο ακολουθεί ένα εξαθλιωμένο πλήθος. Σε όλα αυτά ο Α. Μαματάς κατάφερε να τους έχει ενωμένους να οργανώνει εθνικές γιορτές, μνημόσυνα αγωνιστών και ηρώων να κρατά τις ρίζες μας και πάνω από όλα μας δίδαξε την αληλλεγγύη, την αγάπη και τις μνήμες για την πατρίδα μας. Ενώ σε άλλα στρατόπεδα είχαν γίνει γεγονότα και ιστορίες που καθόλου δεν μας τιμούν σαν λαό. Ο γιατρός ο Μανώτ. ήταν σε καθημερινή επαφή με τους πρόσφυγες και ιδιαίτερα με τα παιδιά. Μας έσωσε από τον κίτρινο πυρετό. Η ζωή μας κυλούσε ήρεμα, ο Μανώτ. ακόμα και το καθιερωμένο συσσίτιο το αντικατέστησε, έδωσε σε κάθε οικογένεια την δυνατότητα να παρασκευάζουν το φαγητό της αρεσκείας τους, κατάργησε τις καραβάνες, τις ουρές και τα καζάνια και το στρατόπεδο άλλαξε και έμοιαζε σαν ένα χωριό ή μιά μικρή κωμόπολη. Στην Μπούνια όταν πηγαίναμε για ψώνια οι έμποροι δεν έπαιρναν ποτέ χρή-

Το πλοίο "ΤΡΙΠΟΛΙΤΑΝΙΑ" που μετέφερε τους πρόσφυγες από την Αλεξάνδρεια στην Χίο.

ματα από πρόσφυγες. Οι ντόπιοι ήταν φιλικοί και καθημερινά μας έφερναν δώρα φρούτα και διάφορα αντικείμενα από ελεφαντόδοντο-έβενο που έφτιαχναν οι ίδιοι. Οι γονείς τους έδιναν και αυτοί με την σειρά τους αλάτι, σκεύη κουζίνας και διάφορα ρούχα ή εργαλεία. Η πιο σημαντική μέρα στα χρόνια της προσφυγιάς ήταν ένα πρωί λίγο μετά την γιορτή της Πρωτομαγιάς. Ξυπνήσαμε με τα συνεχή χτυπήματα από τα σήμαντρα όπως αποκαλούσε ο παπα-Στέλιος τις δύο ζάντες στην εκκλησία και στο σχολείο. Φωνές από τους πρόσφυγες μέσα και έξω από τα σπίτια τις αυλές και το δρόμο που οδηγούσε στην εκκλησία και στο σχολείο. Ζητωκραυγές, τραγούδια και λέξεις όπως «ειρήνη, ο πόλεμος τελείωσε και έρχονται οι δικοί μας». Ένα πανηγύρι είχε ξεκινήσει με όλους τους πρόσφυγες να βγαίνουν από τα σπίτια, να αγκαλιάζονται να φιλιούνται, όλοι να χορεύουν να τραγουδούν. Όλοι έφερναν γλυκά διάφορα κεράσματα και ποτά. Σύντομα άρχισαν να φθάνουν από την Μπούνια με αυτοκίνητα να φέρνουν γλυκίσματα και άφθονα ποτά. Όλη μέρα είχε στηθεί ένα γλέντι. Στα σχολεία είχαν υψώσει σημαίες της Ελλάδας, της Γαλλίας, της Αγγλίας και στη μέση κυμάτιζε η Βέλγικη. Το πανηγύρι αυτό κράτησε μέχρι το απόγευμα, μαζί μας γλεντούσαν και χοροπηδούσαν και οι ντόπιοι με δικά τους τραγούδια και χορούς, πήγα κοντά τους γιατί είχα και πολλούς φίλους, θυμάμαι ότι τραγουδούσα και εγώ μαζί τους το τραγούδι «μούτοτο γιωτέ βαβόνα». Οι μέρες και οι μήνες περνούσαν πολύ πιο ευχάριστα, κάθε μέρα γλεντούσαν στο στρατόπεδο και κάθε μέρα καλωσόριζαν στρατιώτες που απολύονταν από τον συμμαχικό στρατό. Οι γιορτές των χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς πλησίαζαν και στα σχολεία ετοιμάζαμε τις συνηθησμένες γιορτές. Όταν ένα πρωί μας ειδοποίησαν ότι πρέπει να ετοιμαζόμαστε για την επιστροφή στην πατρίδα ακολούθησαν καινούργια γλέντια και χαρές. Την παραμονή της αναχώρησης, ο δάσκαλος ο Α. Μαματάς, ο σχολάρχης μας και ο αρχηγός όπως τον αποκαλούσαν οι γονείς μας, συγκέντρωσε όλους τους πρόσφυγες και μαζί με τον γιατρό τον Πάνο, μίλησε πολύ ώρα στους γονείς μας εμείς δεν καταλαβαίναμε πολλά αλλά από τα δάκρυα του κόσμου σίγουρα κάποια σημαντικά έλεγε στους πρόσφυγες για το τι θα συνανήσουν στην επιστροφή στην πατρίδα και το τι συνέβη στη διάρκεια του πολέμου σε όλο τον κόσμο. Ένα σημαντικό και σοβαρό γεγονός που ίσως κανένας από τους χιλιάδες πρόσφυγες δεν θα ξεχάσει ποτέ ήταν ο ξαφνικός θάνατος του μεγάλου προστάτη των προσφύγων του γιατρού μας του Μανώτ. Όλο το στρατόπεδο ακολούθησε τον νεκρό και όλη η Μπόυνια στο τελευταίο του ταξίδι. Μέρες έκλαιγαν οι

γονείς μας στο στρατόπεδο. Η επιστροφή άρχισε ένα πρωί, με τα φορτηγά της εταιρείας «βυσικόγκο» αφού μπήκαμε όλες οι οικογένειες, άρχισε το ταξίδι της επιστροφής. Περάσαμε ξανά την λίμνη Κάσενι μετά στο σιδηροδρομικό σταθμό το Ναϊρόμπι και με το τρένο φθάσαμε ενδιάμεσα προς Βομβάσα σ’ ένα μικρό σταθμό μιάς ωραίας κωμόπολης που λέγονταν Μακίντο. Μία από τις πρώτες αποικιακές πόλεις των άγγλων. Εκεί μείναμε έξι μήνες σε αντίσκηνα. Στην περιοχή αυτή υπήρχαν φυτείες από καουτσούκ και φυτείες καφέ. Φεύγοντας από το Μακίντο φθάσαμε ξανά στη Βομβάσα. Στο λιμάνι της Βομβάσας μας περίμενε ένα μεγάλο καράβι στολισμένο με πολύχρωμες σημαίες. Μετά από αρκετές ημέρες ταξίδι στον Ινδικό φθάσαμε στο Άντεν. Από το Άντεν με φορτηγά αυτοκίνητα οι εγγλέζοι μας πήγαν σε ένα στρατόπεδο μέσα στην αραβική έρημο κοντά στη διώρυγα του Σουέζ. Το νέο μας αλλά και το τελευταίο ήταν το Ελ-Σαττ. Μείναμε μέσα σε αντίσκηνα με συσσίτιο και τις γνωστές δυσκολίες της ερήμου και της ζέστης. Πολλές καθημερινές ιστορίες γύρω από τη ζωή της προσφυγιάς σε όλη την πορεία των επτά προσφυγικών στρατοπέδων και από άλλες χώρες που επισκεφτήκαμε, ιστορίες καθημερινές ανθρώπινες πότε δραματικές αλλα και πότε αστείες και πρωτότυπες πιστεύω στις επόμενες ειδήσεις του «Αθέρα» να γραφτούν. Όπως την τελευταία μέρα στο Ελ-Σαττ, όταν μας ανακοίνωσαν ότι το πρωί φεύγουμε, κατέβασαν τις σκηνές οι πρόσφυγες και με ψαλίδια έκοψαν τα αντίσκηνα και τα έβαλαν μέσα στις αποσκευές. Ο παπα-Στέλιος διεκδικώντας τη σκηνη που στέγαζε την εκκλησία του, την έκοψε και την αμπαλάρισε και αυτός όπως όλοι οι υπόλοιποι πρόσφυγες τις δικές τους σκηνές. Το πρώι όταν ήρθαν οι εγγλέζοι σάστισαν και ένας αξιωματικός πλησίασε τον παπά και του είπε: φάδερ τέντα μπαγκάζ; Ο παπα-Στέλιος του απάντησε: γιές την παίρνω μαζί μου στη Σάμο. Στην Αλεξάνδρεια φθάσαμε το επόμενο πρωί. Εκεί μας περίμενε ένα ατμόπλοιο που λεγόταν «Τριπολιτάντια». Ένα Ρυμουλκό μας έβγαλε έξω από το λιμάνι της Αλεξάνδρειας γιατί μέσα στο λιμάνι υπήρχαν ακόμα ναυάγια του πολέμου. Από την Αλεξάνδρεια φθάσαμε στο λιμάνι της Χίου, εκεί αποβιβαστήκαμε και την άλλη μέρα καΐκια από την Σάμο και Ικαρία μετάφεραν τους πρόσφυγες των δύο αυτών νησιών. Έτσι τελείωσε ένα ταξίδι μιάς μεγάλης περιπέτειας και οδύσσειας. Αλλά συγχρόνως ξεκινούσε ένα άλλο μέσα σε καινούργιες γνωστές περιπέτειες και αγωνίες για την ζωή. Τις μνήμες αυτές από την παιδική μας περιπέτεια της προσφυγιάς και του πολέμου τις αφιερώνω στα παιδιά που δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν την δίνη του πολέμου, και την οδύσσεια της προσφυγιάς. ΤΕΛΟΣ Σπύρος Πλακίδας (Ανταίος)

24/5/2017 6:24:26 μμ

6 ● Θέσεις - Απόψεις

Κ

αταρχήν να συστηθώ για αυτούς που

δεν γνωριζόμαστε. Λέγομαι Πλακίδας Εύον (Βαγγέλης) γεννημένος στην Αυστραλία από μετανάστες ικαριώτες γονείς (με 4 παιδιά) και επέστρεψαν στην Ικαρία το 1975 όταν ήμουν 6 ετών. Διένυσα τα παιδικά μου χρόνια στο νησί όπου και πήγα σχολείο δημοτικό στο Αυλάκι και γυμνάσιο-λύκειο στον Εύδηλο και τα καλοκαίρια βοηθούσα τον πατέρα μου στην οικοδομή. Στα 16 μου μετακόμισα στην Αθήνα (για περισσότερες ευκαιρίες σπουδών) και ταυτόχρονα δούλευα σε κάποια εργοστάσια,και αργότερα στο περίπτερο του ξαδέλφου μου και έπειτα σε δικό μου με ενοίκιο. Με ένα διάλειμμα για την στρατιωτική μου θητεία το 1990. Το 1996 βοήθησα στην έκδοση του βιβλίου της θείας μου Σώσας Πλακίδα «Ασπαλάθοι» και οι διακοπές μου ήταν να βοηθήσω στην προώθηση του, οπότε «μπήκα» σε περίπου 2000 ικαριώτικα σπίτια από την μια άκρη του νησιού μέχρι την άλλη. Επισκέφτηκα μέρη και χωριά που δεν γνώριζα μέχρι τότε. Τότε ένιωσα ότι ο τόπος που μεγάλωσα και κατάγομαι είναι μαγικός και οι άνθρωποι του επίσης αρκετά πρόσχαροι και φιλόξενοι , και για δύο συνεχόμενα χρόνια στην Αθήνα που εργαζόμουν σκεφτόμουν πάντα το νησί με αγάπη και νοσταλγία και έκανα την «μεγάλη» κίνηση το 1998 και μετακόμισα στην Ικαρία ψάχνοντας τον δρόμο μου... Μετά από κάποιες «αποτυχίες» επιλογών και παραίνεση του μπάρμπα μου κατέληξα να ανοίξω Μίνι-Μάρκετ( μέχρι το 2007) στον φάρο Ικαρίας και το 2004 ενοικιαζόμενα δωμάτια , όπου τα διατηρώ μέχρι και σήμερα. Λάτρεψα αυτό το μέρος παρόλο τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης για έναν νέο που είχε μάθει να ζει στην πόλη και κυρίως γιατί είχε 12 μόνιμους κατοίκους. Δραστηροποιούμε επαγγελματικά στον Φάρο από τότε και ταυτόχρονα όποτε έχω χρόνο ασχολούμαι και με τα κοινά του τόπου μου. Πριν 5 χρόνια μια πελάτισσα μου από Γερμανία, μου ζήτησε να επισκεφτεί την Προπεζουλωπή να δει κάποιες πέτρες (σε άπταιστα Ελληνικά). Την θεώρησα «ιδιόρρυθμη» που ήρθε να δει τις πέτρες που ούτε εγώ που ζούσα ήδη 15 χρόνια στον φάρο ήξερα. Παρόλα αυτά ρώτησα έναν «ντόπιο» και μου εξήγησε που ήταν το παλιό μονοπάτι.... Μετά από αρκετές ώρες και αφού σκοτείνιασε γύρισε κουρασμένη και «θυμωμένη» μαλώνοντας με επειδή το μονοπάτι είχε κλείσει, λέγοντας μου: «Το ξέρεις ότι έχεις δίπλα σου αυτόν τον πολιτισμό χιλιάδων χρόνων και δεν είναι επισκέψιμος? Πότε εσείς οι Έλληνες θα καταλάβετε ότι έχετε έναν παράδεισο γεμάτο ιστορία και πολιτισμό? όλο κάποιοι σας φταίνε εσείς τι κάνετε για

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ «ΑΘΕΡΑΣ» (Αστική μη κερδοσκοπική εταιρία Ικαρίας) ΕΚΔΌΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΎΘΥΝΟΣ ΚΑΤΆ ΤΟ ΝΌΜΟ: Ηλίας Φωκιανός: Άγιος Κήρυκος Ικαρία 83 300 Σχεδιασμός-Παραγωγή:

GOLEMA design + printing Τηλ.: 210 38.13.349 E-mail: golema@otenet.gr

EΤΉΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΉ: Εσωτερικού: 12 € - Εξωτερικού: 35 $ USA Τράπεζες - ΝΠΔΔ - Επιχειρήσεις: 15 € ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΊΑ - ΕΜΒΆΣΜΑΤΑ:

Καραγιαννάκης Εμμανουήλ Σιμωνίδου 19 Άλιμος 17456 Τηλ.: 210 99.65.216-210 99.30.458 Κάθε ενυπόγραφο κείμενο δημοσιευμένο στον «Αθέρα» εκφράζει αποκλειστικά τον συντάκτη του και δεν δεσμεύει καθόλου την εφημερίδα μας, που είναι ενδεχόμενο να έχει εντελώς αντίθετη άποψη.

atheras t129.indd 6

Αθέρας / ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ

ΠΕΡΊ ΑΛΉΘΕΙΑΣ Του Evon Πλακίδα

τον πολιτισμό σας, τα σκουπίδια παντού και για όλα όσα σας ενοχλούν?» Ένιωσα ντροπή και θεώρησα μετά από μια νύχτα αϋπνίας ότι θέλω να είμαι μέρος αυτής της αλλαγής που επιζητώ, αυτής της καλλίτερης καθημερινότητας που οι αρχές του τόπου συνήθως δεν κατανοούν. Να γίνω πιο ενεργός πολίτης... Οπότε «κάλεσα» κυρίως τους επαγγελματίες του χωριού και κάποιους που ήδη καθαρίζαμε κατά καιρούς τις παραλίες.... και τους είπα ακριβώς αυτήν την ιστορία και από τότε δραστηριοποιούμαστε μια ομάδα εδώ στο χωριό και από άλλα χωριά με την υποστήριξη του συλλόγου και επαγγελματιών. Κατά καιρούς οι περισσότεροι επαγγελματίες διοργανώνουμε μακαρονάδες με την υποστήριξη του τοπικού εξωραϊστικού συλλόγου και τα έσοδα πηγαίνουν σε αυτούς τους σκοπούς: Καθαριότητες παραλιών, ταμπέλες να βοηθηθούν οι επισκέπτες μας να βρουν εύκολα παραλίες-αρχαιολογικούς χώρους-μονοπάτια (με την βοήθεια των δασκάλων και παιδιών του δημοτικού Αγ. Κηρύκου), πάρκινγκ για τους επισκέπτες του χωριού και για Α.Μ.Ε.Α, καθαρισμός των παλαιών μονοπατιών, κάδους και σακούλες, κάδους ανακύκλωσης, δημιουργία συσκευών συλλογής περιττωμάτων σκύλων, προώθηση τασακιών για την παραλία (αποστέλνονται δωρεάν από εταιρείες), καλλωπισμός του χωριού και πολλά πολλά άλλα. Μία από τις κινήσεις αυτές ήταν και ο καθαρισμός της παραλίας Ιερό (αρχαιολογικός χώρος) από πολλά σκουπίδια και μπάζα από πεσμένα συρτικά που ήταν επικίνδυνα για την ασφάλεια των λουομένων....Η απόφαση ήταν σχεδόν ομόφωνη από ΟΛΟΥΣ τους επαγγελματίες και την πλειοψηφία του συμβουλίου του συλλόγου της περιοχής. Όταν κάποιος «ιδιοκτήτης» του ακόμα υπάρχοντος συρτικού έκανε καταγγελία για οικοδομικές εργασίες στο Ιερό από εμάς (ο οποίος το σοβάτισε λίγες μέρες πριν την καταγγελία του??!!!) και ονόμασε εμένα και άλλον έναν κάτοικο της περιοχής....οι περισσότεροι κρύφτηκαν και «έβγαλαν την ουρά τους» απέξω 3 χρόνια τώρα {μια ευτυχώς μικρή μερίδα} μου έκανε προσωπικό «πόλεμο» και εμπάρ-

γκο στην επιχείρηση μου διότι πίστεψαν ότι ήταν προσωπική πρωτοβουλία Το «επωμίστηκα» και δεν το ανέφερα γιατί δεν ήθελα να σταματήσει αυτό το ωραίο εθελοντικό έργο αυτής της ομάδας που όλο και «κέρδιζε» περισσότερους συμπολίτες μας ( Εδώ να πω η απόφαση του δικαστηρίου ήταν η «αθώωση μας»)... Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που μου συμπαρασταθήκατε σε αυτήν την «περιπέτεια» φανερά ή μη .... Επίσης όπως και με το θέμα για την καλύτερη υγιεινή για τα ζώα που υπάρχουν στο χωριό και τα αποίμενα, που στάλθηκε επιστολή στις αρχές (μετά από προτροπή του ίδιου του υγειονομείου), παρότι ήταν πρωτοβουλία άλλων χωριανών και το χαρτί που υπογράφαμε 154 άτομα και γράφτηκε από μέλος του προηγούμενου συλλόγου...πάλι σε προσωπικό επίπεδο ερμηνεύτηκε. Απλώς πιστεύω ότι το να εκφράζεις την άποψη σου ( σωστή ή λάθος) είναι δημοκρατικό δικαίωμα και ως πολίτης και ως επαγγελματίας δεν «φοβήθηκα» ποτέ να το κάνω αυτές τις αρχές έχω πάρει από το σπίτι μου!! Η επιστολή αυτή έχει ένα και μόνο σκοπό...την ενημέρωση αυτών που δεν γνωρίζουν...και την απάντηση σε αυτό το παιδί 14 χρόνων που μου είπε προχτές ότι έχει απογοητευτεί από τον τόπο και τους δικούς του που δεν βλέπει μέλλον σε αυτόν τον τόπο...Μέλλον που πιστεύω είμαστε «υποχρεωμένοι» να τους δώσουμε.... Όπως μου είπε και μια φίλη κάποτε που σκέφτηκα να μην ασχοληθώ πια με τα κοινά του τόπου μου...»καλλίτερα να παλεύεις μάταια παρά καθόλου» εγώ, εμείς, εσείς που θέλουμε κάτι άλλο για τον τόπο μας, που θέλουμε να «διορθώσουμε» αυτά που μας ενοχλούν, αρωγοί προς τις αρχές του νησιού και τόπου γενικά(και ας είναι απών συνήθως) θα είμαστε εκεί έξω (όπως και αρκετοί ενεργοί πολίτες και σύλλογοι ήδη κάνατε και κάνουμε) γι αυτό που πιστεύουμε και θέλουμε...για το αυτονόητο....για εμάς, τα παιδιά μας, τους επισκέπτες μας γιατί θεωρούμε υποχρέωσή μας ΟΛΟΙ μαζί να κάνουμε ότι μπορούμε για την Ικαριά μας που αγαπάμε και γενικά για τον τόπο μας!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Τον εξαίρετο επιστήμονα Ηλία Λεριάδη αισθανόμαστε την υποχρέωση να ευχαριστήσουμε και δημόσια για τις από τηλεφώνου διαγνώσεις και θεραπείες που αφορούσαν προβλήματα υγείας της μητέρας μας και που αντίστοιχες ειδικότητες στην Αθήνα δεν μπόρεσαν να διαγνώσουν. Ηλία, σε ευχαριστούμε πολύ,να είσαι καλά και ευτυχισμένος για να προσφέρεις στους συντοπίτες μας τις υπηρεσίες σου. Ρούλα Κατίνου Μαριολένη Αγγελή

ΣΥΛΛΟΓΟΣ “ ΕΝΩΣΗ” (Κουνιάδου-Προεσπέρας-Κάτω Προεσπέρας-Νάνουρα)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Το Δ.Σ. του Συλλόγου μας ευχαριστεί θερμά όλους τους φίλους και τους συγχωριανούς που ήρθαν στον ετήσιο χορό μας στις 19/2/2017 στο Χρυσό Ελάφι και συνετέλεσαν στην επιτυχία της εκδήλωσής μας, όλες τις επιχειρήσεις και τα καταστήματα που μας πρόσφεραν τα προϊόντα τους για την πλούσια λαχειοφόρο αγορά που διοργανώσαμε αλλά και τους φίλους που βοήθησαν στην συγκέντρωση των δώρων. Επίσης ευχαριστούμε και τον κ. Γιάννη Μπαλάφα, Υφυπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, τον κ. Αποστόλη Κράτσα, πρώην Υπουργό και Βουλευτή, τον κ. Νίκο Κουλουλία, πρώην Έπαρχο Ικαρίας, την Ικαριακή Ραδιοφωνία, την Συντακτική Επιτροπή της Εφημερίδας Αθέρας (Κώστα Καραπέτη, Μανώλη Καραγιαννάκη, Νίκο Μαλαχία), τον κ. Ανδρέα Καρούτσο, Δημ. Σύμβουλο Δήμου Ικαρίας, τον εκπρόσωπο της Εταιρείας Ικαριακών Μελετών κ. Γιώργο Μαλαχία και τον εκπρόσωπο του Συλλόγου Βρακάδων κ. Αντώνη Πλάκα, οι οποίοι μας τίμησαν με την παρουσία τους. Τους ευχαριστούμε όλους θερμά!!!! Σημ. Ζητάμε συγνώμη αν ξεχάσαμε εκείνη την ήμερα να αναφέρουμε κάποιους εκ των παρευρισκομενων, λόγω της πίεσης και του άγχους μας.

ΠΑΝΙΚΑΡΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑΓΗΣ Η ΠΕΑ μετά το Δημοτικό συμβούλιο της 28ης Φεβρουάριου κρίνει σκόπιμο να προβεί στις κάτωθι παρατηρήσεις: Επανειλημμένα οι εισηγήσεις για τα θέματα του Δημοτικού συμβουλίου δίνονται με καθυστέρηση και πολλές φορές κατά την διάρκεια του δημοτικού συμβουλίου, με αποτέλεσμα να καλούμαστε να ψηφίσουμε θέματα χωρίς να έχουμε την στοιχειώδη πρότερη ενημέρωση από πλευράς Δήμου Ικαρίας, γεγονός που καταδεικνύει τόσο απαξίωση των Δημοτικών Συμβουλίων, ίσως και σκοπιμότητα . Στο τελευταίο Δημοτικό συμβούλιο συζητήθηκε το θέμα του νερού στο νησί μας. Η Δημοτική αρχή γνωρίζει πολύ καλά ότι σε πολλές περιοχές της Ικαρίας υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα με το πόσιμο νερό. Ευαίσθητοι χώροι (σχολεία, νοσοκομεία), νοικοκυριά, τουριστικές επιχειρήσεις υδρεύονται με νερά μη συμβατά βάση των αποτελεσμάτων των δειγματοληπτικών ελέγχων που έγιναν από το Γενικό Χημείο του Κράτους. Ενώ λοιπόν θα έπρεπε να ζητηθεί μια δημόσια συγνώμη για την κακή ποιότητα νερού που παρείχε ο Δήμος σε πολλές περιοχές της Ικαρίας για πολλούς δυστυχώς μήνες και να ενημερώσει άμεσα τους δημότες για την ακαταλληλότητα του, αντί για αυτό, η Δημοτική αρχή προσπάθησε να πείσει πως το νερό ήταν ποιοτικά κατάλληλο, μειώνοντας όμως παράλληλα την τιμή μονάδας σε μερικά μόνο χωριά της περιοχής των Ραχών . Αυτή η απόφαση καταψηφίστηκε από την αντιπολίτευση και από μέλος της Λαϊκής Συσπείρωσης για τον λόγο ότι ζητήσαμε η μείωση αυτή να γίνει σε όλες τις περιοχές της Ικαρίας που το νερό δεν ήταν κατάλληλο για πόση και η μείωση να ισχύσει επίσης και στα επαγγελματικά τιμολόγια. Η καλοκαιρινή περίοδος πλησιάζει και πρέπει να εξασφαλιστεί τόσο η ποσότητα όσο και η ποιότητα του νερού καθώς η Ικαρία φιλοξενεί όλο και περισσότερους επισκέπτες κάθε χρόνο. Περιμένουμε αυτό να αποτυπωθεί οικονομικά στο καινούργιο τεχνικό πρόγραμμα και τον προϋπολογισμό που θα ψηφίσει σε λίγο καιρό ο Δήμος μας. Επίσης κατά τον προγραμματισμό προσλήψεων έκτακτου προσωπικού για το 2017 να προβλεφθούν θέσεις υδραυλικών, ώστε να μην αντιμετωπίσουμε ξανά τις συνεχόμενες διακοπές της υδροδότησης και της κακής ποιότητας πόσιμου νερού που έφτασε στα σπίτια των δημοτών την προηγούμενη περίοδο. Για τον λόγο αυτό πρέπει άμεσα να γίνουν • Καινούργιες γεωτρήσεις στις περιοχές του Καλάμου , Λαγκάδας και να επισκευαστεί η γεώτρηση του Καρκιναγρίου στην περιοχή των Ραχών.

• Να επισκευαστούν τα φίλτρα και η γεώτρηση του Κουντουμά η οποία υδρεύει την ευρύτερη περιοχή του Αγίου Κηρύκου.

• Απομάκρυνση όλων των παράνομων παροχών από τις πηγές και τις μαστεύσεις στην περιοχή του Ευδήλου αλλά και σε ολόκληρη την Ικαρία , που παρόλες τις παρεμβάσεις μας στα Δημοτικά Συμβούλια κατά την περίοδο της λειψυδρίας δεν έγινε κάτι ανάλογο. Κατηγορηθήκαμε άδικα ότι θέλαμε να ιδιωτικοποιήσουμε τα νερά της Ικαρίας, άλλα μάλλον αυτό το πέτυχε με τον καλύτερο τρόπο η νέα Δημοτική μας αρχή, υποβαθμίζοντας στο μέγιστο βαθμό την ποιότητα του πόσιμου νερού μας, και αναγκάζοντας έτσι μόνιμους κατοίκους και επισκέπτες, να καταναλώνουν τόνους εμφιαλωμένου νερού επιβαρύνοντας τους με ένα ακόμη υπολογίσιμο έξοδο σε περίοδο οικονομικής στενότητας .

24/5/2017 6:24:26 μμ

Ειδήσεις - Διάφορα ● 7

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ / Αθέρας

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ

ΛΙΌΒΓΑΛΜΑ ΚΑΙ ΛΙΟΜΆΖΩΜΑ ΛΙΟΣΤΆΣΙΑ ΚΑΙ ΛΙΟΤΡΊΒΙΑ!

Άγιος Κήρυκος 1/2/2017 ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ για τις δωρεές - προσφορές προς το Σύλλογο το έτος 2016 Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Φίλων Φιλαρμονικής θέλει να ευχαριστήσει και δημόσια τα μέλη του Συλλόγου, τα οποία πρόθυμα κατέβαλαν τη συνδρομή τους κατά το περασμένο έτος 2016. Επίσης θερμά ευχαριστεί και τους παρακάτω φίλους και δωρητές του Συλλόγου μας, οι οποίοι μας στήριξαν οικονομικά με τα έναντι του ονόματος τους ποσά: Δήμος Ικαρίας - Φεστιβάλ Πολιτισμικών Διαλόγων ΙΚΑΡΟΣ 625,00 € Χρυσάνθου - Φουντούλη Μαρία 200,00 € Μαρκάκης Κώστας (Κατσούλης) 200,00 € Λακιός Παντελής 100,00 € Σαββάκης Γιώργος 100,00 € Καντούνης Γιάννης 100,00 € Γ αγλία Μαρίνα 100,00 € Τσαμπή Σόνια 50,00 € Καρίμαλη Γαριφαλιά 50,00 € Τσαρνά - Κατσαφάρου Λεμονιά 50,00 € Τράγκας Πέτρος 50,00 € Κατσαρός Θεμιστοκλής & Ένικα (στη μνήμη της Φωτεινής Τσαμπή) 50,00 € Εκφράζουμε ακόμη τις ευχαριστίες μας σε όσους βοήθησαν και στήριζαν με το δικό τους τρόπο το Σύλλογο και τη Φιλαρμονική: - Στο Δήμο Ικαρίας για την αγορά και τη συντήρηση μουσικών οργάνων .

- Στους εξαίρετους μουσικούς που αναλαμβάνουν τη διασκέδασή μας, πάντα αφιλοκερδώς, στις μακαρονάδες και στις μουσικές βραδιές για την οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου.

- Στους Πέτρο Σκρίνο, Γιάννη Παμφίλη, Γιάννη Τσαμπή, Αντώνη Βολίκα, Νίκο Κοτσορνίθη, Μανώλη Μπρατσή, Δημήτρη Λαζανά, Γαριφαλιά Καρίμαλη και Σύλλογο Γλαρέδων για τις διάφορες προσφορές τους σε εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης του Συλλόγου.

- Στους Μάριο Σακούτη, Σταμάτη Μωραΐτη και Βαγγέλη Φάμπα για την τεχνική βοήθεια στις εμφανίσεις της Φιλαρμονικής και στις εκδηλώσεις του Συλλόγου.

- Στο Σύλλογο της Παναγιάς για τη φιλοξενία μουσικής εκδήλωσης προς οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου.

- Στον Αντώνη Βολίκα, το Γιώργο Λιάρη, την Εκκλησιαστική Επιτροπή Αγίου Κηρύκου, την Αγγελική Κονταξοπούλου για κεράσματα των παιδιών της Φιλαρμονικής σε διάφορες υπηρεσίες και εμφανίσεις της.

- Στην Πόπη Λιάρη για την αξιέπαινη βοήθειά της στη λειτουργία της Φιλαρμονικής.

- Στον Ηλία Γαγλία για τη λογιστική υποστήριξη.

- Στους γονείς των παιδιών και τους φίλους για τους μεζέδες και τη βοήθεια που πρόσφεραν στις εκδηλώσεις του Συλλόγου.

- Στους επαγγελματίες του Αγ. Κηρύκου για την προσφορά δώρων στις λαχειοφόρους αγορές των εκδηλώσεών μας.

- Στη Βάσω Παπανικολάου, η οποία από το 2010 μέχρι το 2016 είχε αναλάβει την καθαριότητα του χώρου της Φιλαρμονικής.

- Στα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου Φίλων Φιλαρμονικής για την πολύτιμη βοήθεια και υποστήριξή τους. Το Δ.Σ. εύχεται και ελπίζει το παράδειγμά τους να βρει άξιους μιμητές. Για το Διοικητικό Συμβούλιο ο Πρόεδρος Δημήτριος Ε. Κονταξόπουλος

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΓ. ΚΗΡΥΚΟΣ 10/02/2017

ΕΠΑΡΧΕΙΟ ΙΚΑΡΙΑΣ & ΦΟΥΡΝΩΝ-ΚΟΡΣΕΩΝ Α.Π. 6334/60 ΤΑΧ.Δ/ΝΣΗ : ΑΓ. ΚΗΡΥΚΟΣ ΙΚΑΡΙΑ TAX. ΚΩΔ. : 83300 ΤΗΛ : 2275023094 ΦΑΞ : 2275351330 ΠΡΟΣ : 1. Αν Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής 2. Γ.Γ. Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Κύριοι, θα θέλαμε να σας εκφράσουμε τον προβληματισμό και την ανησυχία της τοπικής κοινωνίας του νησιού μας , σχετικά με τον σχεδιασμό των ακτοπλοϊκών δρομολογίων κατά το διάστημα από 14/2/2017 έως 31/3/2017, το χρόνο δηλαδή που αφορά την ετήσια συντήρηση του πλοίου «Νήσος Μύκονος», που εκτελεί την ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών μας. Κατά την περίοδο αυτή αντικαθίσταται από το πλοίο «Νήσος Ρόδος» , πού όμως στο σχεδιασμό δεν προβλέπεται να εξυπηρετεί το λιμάνι του Ευδήλου στη βόρεια Ικαρία. Όπως γνωρίζετε , η Ικαρία είναι νησί με έντονο ανάγλυφο , με μεγάλο και δύσβατο οδικό δίκτυο, που κατά τους χειμερινούς μήνες γίνεται ακόμη πιο δυσπροσπέλαστο. Η ακτοπλοϊκή σύνδεση μόνο στο νότιο λιμάνι του , θα αναγκάσει τους κατοίκους του βορείου τμήματος να διανύουν μεγάλες αποστάσεις σε αυτό το οδικό δίκτυο, επιβαρύνοντας τους εκτός από σωματικά και οικονομικά. Επιπλέον , θα αναγκάσει τους ταξιδιώτες με τελικό προορισμό τη βόρεια Ικαρία να διανύουν μεγάλες αποστάσεις μετά από ένα πολύωρο θαλάσσιο ταξίδι. Το κόστος της μεταφοράς των αγαθών προς το βόρειο τμήμα του νησιού θα επιβαρυνθεί , με τελική μετακύλιση του στους κατοίκους. Για τους παραπάνω λόγους , που για τη μικρή μας κοινωνία είναι ιδιαίτερα σημαντικοί, παρακαλούμε για την παρέμβαση σας ώστε να εξυπηρετούνται με ακτοπλοϊκή σύνδεση και τα δύο λιμάνια του νησιού μας, τόσο κατά την περίοδο της συντήρησης των πλοίων , όσο και καθ ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Ο ΕΠΑΡΧΟΣ ΙΚΑΡΙΑΣ Κ ΦΟΥΡΝΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΝΟΥΖΟΣ

atheras t129.indd 7

«...μες στις ελιές τις ασημόκλωνες και τον γαλάζιο απόσκιο...» Ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για παιδιά Δημοτικού και Γυμνασίου, στο Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο Αγίου Κηρύκου! Μας τη χάρισε η Θεά Αθηνά, και ο ημίθεος Ηρακλής μας έμαθε την καλλιέργειά της. Τα κλαδιά της στεφάνωναν τους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ το πολύτιμο λάδι της φρόντιζε για την υγεία και την ομορφιά θεών και ανθρώπων! Από τα αρχαία χρόνια μέχρι τις μέρες μας απολαμβάνουμε αυτό το θεϊκό δώρο: το δέντρο της ελιάς και τον καρπό του! Από τον φετινό Γενάρη, τα παιδιά περιδιαβαίνουν το Μουσείο, ανακαλύπτουν σκεύη κι εργαλεία, ακούνε μύθους, αρχαίες ιστορίες και παραμύθια, παίζουν, γράφουν, ζωγραφίζουν, και μαθαίνουν πόσο σημαντική είναι για τη ζωή μας η ελιά και το λάδι! Η τρέχουσα, είναι η πέμπτη κατά σειρά σχολική χρονιά κατά τη διάρκεια της οποίας θα πραγματοποιούνται εκπαιδευτικά προγράμματα στο Λαογραφικό Μουσείο Αγίου Κηρύκου. Έχουν προηγηθεί συνολικά τρεις θεματικοί κύκλοι εκπαιδευτικών προγραμμάτων: α) για τον αργαλειό και την ύφανση, β) για την επανάσταση του 1912 και την Ικαριακή Πολιτεία (διήρκησε δύο σχολικές χρονιές), γ) για το σιτάρι και το ψωμί. Την εκπόνηση και την επιστημονική επιμέλεια των εκπαιδευτικών προγραμμάτων έχει επιμεληθεί αφιλοκερδώς η κ. Άννα Καλαλή. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα είναι δωρεάν, και θα πραγματοποιούνται στο Λαογραφικό Μουσείο Αγίου Κηρύκου, κατόπιν επικοινωνίας στα τηλέφωνα 22750 22993 και 22753 50401.

Από: Δήμο

Ικαρίας

Προς: 1) Τμήμα περιβάλλοντος & υδροοικονομίας Π.Ε Σάμου 2) Υπηρεσία Επιθεώρησης Περιβάλλοντος, Δόμησης, Ενέργειας και Μεταλλείων Βόρειας Ελλάδας Κοινοποίηση: ΜΜΕ θέμα: Καταγγελία συλλόγου «Το Φύτεμα» για παρουσία αμίαντου στο ΧΑΔΑ στην θέση Αγκαθωπός Δ.Ε Ευδήλου. Σχετικά με τα όσα αναφέρει η καταγγελία του συλλόγου, σας γνωρίζουμε τα εξής. Κατόπιν της καταγγελίας του συλλόγου έγινε αυτοψία από κλιμάκιο του δήμου και διαπιστώθηκε η ορθότητα των καταγγελλομένων, στην συνέχεια ο δήμος αναζήτησε την διαδικασία ασφαλούς απομάκρυνσης των επικίνδυνων υλικών. Προμηθεύτηκε τα αναγκαία υλικά (μέσα ατομικής προστασίας, κλπ) και κατόπιν συνεργείο του Δήμου Ικαρίας με επιβλέπων τον Αντιδήμαρχο Δ.Ε Ευδήλου, περισυνέλλεξαν από τον ΧΑΔΑ την ποσότητα αμιάντου που είχαν πετάξει άγνωστοι ασυνείδητοι συμπολίτες μας. Η ποσότητα αυτή του αμιάντου σφραγίστηκε με νάυλον συσκευασία και εναποτέθηκε σε ασφαλές σημείο στον ΧΑΔΑ. Κατόπιν αυτών παρακαλούμε για την συνδρομή σας στην διαδικασία απομάκρυνσης του αμιάντου από το νησί.

Επιτροπή Στήριξης Γηροκομείου Ικαρίας Που βρίσκεται το θέμα του γηροκομείου σήμερα: 1) Η Ιερά Μητρόπολη Σάμου Ικαρίας Φούρνων το 2016 παραχώρησε τη χρήση του κτηρίου στο οποίο στεγάζεται το Γηροκομείο, στον Δήμο Ικαρίας για 25 χρόνια.

2) Η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Φωτίου με έγγραφο που κοινοποιεί στο Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και στο Δήμο Ικαρίας (18 Απριλίου 2016 Αριθ. Πρωτ.1055) αναφέρει: «Ο Δήμος Ικαρίας έχει ήδη νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Γιάννης Τσαρνάς» (ΦΕΚ 186/β/23/8/2011). Συνεπώς θα μπορούσε να οργανωθεί και να λειτουργήσει Γηροκομείο εντός του υφισταμένου νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου του Δήμου Ικαρίας».

3) Ο Δήμος Ικαρίας σε έγγραφό του σχετικό με τις εργασίες που απαιτούνται στη νότια πλευρά του κτιρίου του Γηροκομείου αναφέρει: « Το μεγαλύτερο μέρος του κτηρίου επιφανείας 523,60 τ.μ. μαζί με τους Η/Χ ευρίσκεται σε καλή γενικά κατάσταση, είναι το τμήμα στη βόρεια πλευρά, στο οποίο στεγάζονται τα μαγειρεία, το καθιστικό και δωμάτια.» «Άγιος Κήρυκος 12/12/2016».

4) Τονίζουμε συμπληρώνοντας ότι η βόρεια πλευρά του κτηρίου περιλαμβάνει, εκτός όσων αναφέρονται στο έγγραφο του Δήμου, τραπεζαρία, πλυντήρια, μπάνια στα δωμάτια, μπάνια για το προσωπικό και τους επισκέπτες, εκκλησάκι. Είναι σε πολύ καλή κατάσταση γιατί ανακαινίστηκε πρόσφατα (πόρτες, παράθυρα, ηλεκτρολογικά, υδραυλικά, ψυγείο, πλυντήριο, κουζίνα, βαψίματα), με χρήματα κυρίως της Ικαριακής Αδελφότητας Αμερικής που έχει αναλάβει και τις επισκευές στη νότια πλευρά.

5) Οι εργασίες που απαιτούνται στη νότια πλευρά δεν θα επηρεάσουν καθόλου την λειτουργία του ιδρύματος. Με βάση τα παραπάνω πιστεύουμε ότι το Γηροκομείο θα έπρεπε ήδη να έχει ενταχθεί στο ΝΠΔΔ «Γιάννης Τσαρνάς» του Δήμου Ικαρίας, όπως πρότεινε στην τότε και τώρα δημοτική αρχή το αρμόδιο υπουργείο, (Μπόλαρης 2012, Φωτίου 2016), με την απαιτούμενη χρηματοδότηση.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ κα ΚΑΤΤΕ Θέλουμε να ευχαριστήσουμε δημόσια την κα Καλλιόπη Καττέ, ιατρό στο Κέντρο Υγείας Ευδήλου Ικαρίας για την έγκυρη, έγκαιρη και ακριβή διάγνωση που έκανε στον σύζυγό μου Γεώργιο Διακουμή τον περασμένο Αύγουστο, στο Κ.Υ. Ευδήλου, χωρίς καθόλου μέσα, για ένα σοβαρότατο πρόβλημα υγείας που είχε και αγνοούσε μέχρι τότε την ύπαρξή του. Διάγνωση που αποδείχθηκε σωτήρια για την ζωή του! Αισθανόμαστε λοιπόν την ανάγκη να ευχαριστήσουμε δημόσια την κα Καττέ, επιστήμονα, Άνθρωπο με A κεφαλαίο και γιατρό που τιμά το επάγγελμά της ως λειτούργημα και τιμά συγχρόνως ολόκληρο τον ιατρικό κλάδο με την μεγάλη προσφορά της στο νησί μας.Με εκτίμηση Γεώργιος Διακουμής & Ρούλα Κανέτη-Διακουμή

24/5/2017 6:24:27 μμ

8

●

Κοινωνικά

Αθέρας / ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ

ΤΟ ΥΒΡΙΔΙΚΌ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΌ ΈΡΓΟ ΙΚΑΡΊΑΣ ΣΕ ΦΆΣΗ ΟΛΟΚΛΉΡΩΣΗΣ

Υ

πάρχει μεγάλη αισιοδοξία σε κάθε πλευρά ότι επιτέλους θα γίνει επανεκκίνηση των έργων που αφορούν το «Υβριδικό Αναστρέψιμο Ενεργειακό έργο Ικαρίας» καθώς και τα έργα οδοποιίας στην περιοχή «Γεμέλια – Προεσπέρα – Κάτω Προεσπέρα» τα οποία ως γνωστόν έχουν σταματήσει εδώ και τρία χρόνια. Τα έργα αυτά έχουν προχωρήσει και έχουν ολοκληρωθεί στο 85% και μένει ένα μικρό κομμάτι για να ολοκληρωθεί. Το τι συνέβη και σταμάτησαν οι εργασίες, εδώ και τρία χρόνια είναι μια ιστορία πολύ μπερδεμένη. Η κύρια αιτία έχει να κάνει με τη μεγάλη υπέρβαση στον προϋπολογισμό του έργου, που ξεπερνά το 150% και αποτελεί απαγορευτικό λόγο για την συνέχιση της χρηματοδότησης από την μεριά της ΔΕΗ – Ανανεώσιμες. Οι οικονομικές υπερβάσεις υπήρξαν όλα τα προηγούμενα χρόνια ένα συνηθισμένο φαινόμενο σε κάθε τομέα της Δημόσιας ζωής, θα ήτανε επομένως περίεργο αν στην συγκεκριμένη περίπτωση είχαμε εξαίρεση από το γενικό κανόνα. Όμως στην περίπτωση της Ικαρίας πρέπει να βρεθεί ο τρόπος ώστε το μεγάλο αυτό πρόβλημα να παρακαμφθεί και να ολοκληρωθεί ένα σημαντικό ενεργειακό έργο που βρίσκεται σχεδόν στο τελείωμά του. Είναι πολύ σημαντικό και ελπιδοφόρο γεγονός ότι πρόσφατα στο τιμόνι της ΔΕΗ Ανανεώσιμες τοποθετήθηκε Διευθύνων σύμβουλος ο Μηχανικός Μοναχολιάς Ηλίας, ένας άνθρωπος πολύ ικανός, με θέληση, πρακτικό μυαλό και ευρύτητα πνεύματος. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε έβαλε την υπόθεση στο σωστό δρόμο και όλα δείχνουν ότι τα έργα θα ξεκινήσουν γρήγορα και

ότι επίσης πολύ σύντομα θα ολοκληρωθούν. Μια από τις πρώτες κινήσεις του νέου Δ/ντος συμβούλου ήτανε η προσωπική επίσκεψη του στην Ικαρία, όπου είχε την δυνατότητα να δεί από κοντά την κατάσταση και να σχηματίσει προσωπική γνώμη για όλα τα θέματα που αφορούν το έργο αυτό. Στις 21/3 πραγματοποιήθηκε μάλιστα μια συνάντηση ενημέρωσης στην Δημοτική αίθουσα Ευδήλου με την συμμετοχή του Δημάρχου, δημοτικών συμβούλων και άλλων παραγόντων του νησιού. Στην συνάντηση ήτανε παρόντες ο Διευθύνων Σύμβουλος Ηλίας Μοναχολιάς και ο Δ/της Διεύθυνσης Υδροηλεκτρικών έργων Στέλιος Ροντήρης οι οποίοι ενημέρωσαν σχετικά τους παρευρισκόμενους και απάντησαν στα ερωτήματα που τους τέθηκαν. Απ’ ότι όλα δείχνουν τα έργα προγραμματίζονται να ξεκινήσουν πολύ σύντομα. Σε πρώτη φάση θα ξεκινήσουν τα έργα ολοκλήρωσης της κάτω δεξαμενής με ανάδοχο την ΕΝΕΤ – ΑΕ καθώς και η ασφαλτόστρωση του οδικού δικτύου της περιοχής. Η επόμενη φάση θα αφορά την ολοκλήρωση του αντλιοστασίου που θα είναι και η τελική ενέργεια για την ολοκλήρωση του έργου.

ΈΧΕΙ Ο ΚΑΙΡΌΣ ΓΥΡΊΣΜΑΤΑ

Έ

χει γίνει γνωστό ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας έκανε δεχτή την προσφυγή των συλλόγων στην περιοχή της Πλαγιάς – Κοσσοίκια σχετικά με την χωροθέτηση του ΧΥΤΑ στην περιοχή της έξω Πλαγιάς. Δεν έχει καθαρογραφτεί η απόφαση και επομένως δεν είναι γνωστό αν η τελική εξέλιξη θα είναι η ακύρωση της χωροθέτησης αυτής στην περιοχή της έξω Πλαγιάς για την δημιουργία του ΧΥΤΑ. Αν έτσι έχουν τα πράγματα και αν πράγματι σταματήσει αυτή η δυνατότητα, τότε η υπόθεση γίνεται πολύ δύσκολη και τα αδιέξοδα που θα προκύψουν είναι δεδομένα. Η Ικαρία θα βρεθεί μπροστά σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, αφού τα χρονικά όρια για μια καινούργια λύση έχουν σχεδόν μηδενιστεί. Με αφορμή αυτό το γεγονός επιβάλλεται να γίνουν κάποιες σκέψεις σχετικά με το πολύ μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το νησί μας, που θα έπρεπε στα χρόνια που πέρασαν να αντιμετωπιστεί με μια άλλη λογική, μακριά από παραταξιακές σκοπιμότητες και τοπικιστικές αντιπαλότητες με ένα πνεύμα συναίνεσης και συνεργασίας. Έχουμε ζήσει τις παλινωδίες του παρελθόντος και την ανευθυνότητα με την οποία είχανε προσεγγίσει αυτό το πρόβλημα. Ο καθένας έκανε τις προτάσεις του παίρνοντας πάντα υπ’ όψιν την κομματική και παραταξιακή σκοπιμότητα, καθώς και την προσωπική επιθυμία πολλών ανθρώπων που οραματιζόταν μια λύση μακριά από την περιοχή τους και από τις ιδιοκτησίες που κατέχουν και αν είναι δυνατόν σε μια περιοχή που να βρίσκεται στην άλλη άκρη της Ικαρίας. Θα πρέπει κάποιοι κάποτε να καταλάβουν πως τέτοια προβλήματα δεν λύνονται με καθα-

atheras t129.indd 8

ρά τεχνοκρατικά κριτήρια, αλλά απαιτούν την αποδοχή και την συνεργασία της κοινωνίας. Στην προκειμένη περίπτωση είναι σ’ ένα βαθμό χρήσιμη η γνώμη των επιστημόνων, αλλά μόνο ως προς το τεχνικό κομμάτι του προβλήματος. Όσο αφορά το κεφάλαιο που σχετίζεται με την κοινωνία εκεί χρειάζεται μια άλλη λογική και όχι ο τσαμπουκάς της όποιας μικρής η μεγάλης πλειοψηφίας. Στην Ικαρία αυτό το πνεύμα δεν υπάρχει, επειδή κάποιοι έχουν εκτιμήσει πως είναι δυνατοί και ανεξέλεγκτοι. Με αυτή την λογική θα οδηγηθείς σε αδιέξοδο και αυτό πάει να γίνει τώρα. Τα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν αυτές τις σκέψεις είναι πολλά. Περιοριζόμαστε να αναφερθούμε μόνο στα πρόσφατα στην περίοδο της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής, όταν στην αντιμετώπιση του προβλήματος, όχι μόνο δεν υπήρξε συνεργασία αλλά αντίθετα υπήρχε καθημερινά έντονη υπονόμευση. Ας θυμηθούμε απλά τι γινόταν στον Εύδηλο και στις Ράχες, όπου μια ετερόκλιτη πολιτική συμμαχία σε μια καιροσκοπική λογική, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να δημιουργήσουν πρόβλημα στην τότε Δημοτική Αρχή, χωρίς να παίρνουν υπ’ όψιν τους την προοπτική και την προσπάθεια για λύση του προβλήματος. Τα άτομα αυτά είναι γνωστά, σήμερα δε, έχουν στην κυριολεξία λουφάξει. Ας μη ξεχνούμε ακόμα την αρθρογραφία και τις περισπούδαστες αναλύσεις που συχνά πυκνά βλέπαμε στα μέσα ενημέρωσης ακόμα και στον “ΑΘΕΡΑ” και οι οποίοι σήμερα έχουν κρυφτεί και κάνουν απλά το κορόϊδο. Πολύ θα θέλαμε να γνωρίζουμε τι λένε σήμερα και πως κρίνουν το αδιέξοδο που έχουμε βρεθεί και στο οποίο και οι ίδιοι έχουν βάλει το χεράκι τους.

ΚΌΜΠΛΕΞ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ

Σ

το στάδιο της ολοκλήρωσης βρίσκεται ένα ακόμα μεγάλο έργο στην Ικαρία, ο δρόμος από τον Να στον Κάλαμο. Το έργο αυτό σε συνδυασμό με τα λιμάνι του Ευδήλου και την Μαρίνα στον Αγ. Κήρυκο, είναι μεγάλης σημασίας για την αναπτυξιακή προοπτική του νησιού μας, κάτι που θα φανεί πολύ σύντομα, αφού όπως προβλέπεται θα αλλάξει τα δεδομένα και θα δώσει άλλη διάσταση και προοπτική στην δυτική Ικαρία. Το έργο αυτό για να ενταχθεί στα ευρωπαϊκά προγράμματα, πέρασε από πολλά εμπόδια τα οποία με επίμονες και έξυπνες προσπάθειες ξεπεράστηκαν, για να φτάσει στο σημείο που σήμερα βρίσκεται. Υπήρξε μεγάλη προσπάθεια και πολύς κόπος για να αποσπάσουμε την χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ. Δεν είχαμε να αντιπαλέψουμε μόνο τους ανταγωνιστές από τις άλλες περιφέρειες του Β. Αιγαίου, αλλά και την στενοκεφαλιά και την κακομοιριά από ένα τμήμα της καριώτικης κοινωνίας που έμαθε να σκέπτεται και να πολιτεύεται με πολιτικά κριτήρια και σκοπιμότητες, που είναι πιο ισχυρά από το συμφέρον του τόπου μας και την προσπάθεια για ανάπτυξη που απαιτείται. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν άτομα που επιδίδονται σε μια γελοία κριτική, που σαν σημείο αναφοράς έχει το κόμπλεξ που μόνιμα κουβαλάνε. Όποιος χρησιμοποιήσει αυτόν τον δρόμο ακόμα και τώρα που δεν έχει ολοκληρωθεί, αν σκεφτεί καλόπιστα θα παραδεχτεί ότι είναι το καλύτερο οδικό έργο στο νησί μας, με δυνατότητες που εντυπωσιάζουν. Παρά ταύτα

υπάρχουν κάποιοι ειδικοί, από τους οποίους είναι γεμάτη η Ικαρία, που λένε και διαδίδουν πράγματα απίστευτα. Ακούγεται ότι ο δρόμος είναι κακής κατασκευής και πετάει έξω τον οδηγό και αυτό δεν το λένε για πλάκα αλλά το υποστηρίζουν με στόμφο και σοβαρότητα. Λένε ακόμα ότι έχει πολλές στροφές, που δεν επιτρέπουν να τρέξεις πάνω από 80χιλ την ώρα. Αυτό βέβαια είναι ένα πρόβλημα αφού όντας συνηθισμένοι να οδηγούν στους δρόμους του νησιού που ως γνωστόν δεν έχουν στροφές, με μεγάλες ταχύτητες, τους είναι δύσκολο να προσαρμοστούν σε συνθήκες που επιβάλλουν χαμηλές ταχύτητες όπως συμβαίνει σ’ αυτόν τον δρόμο. Όσο αφορά τις στροφές εδώ υπάρχει πρόβλημα που κανείς δεν ξέρει πως προέκυψε, με ένα ανάγλυφο του νησιού μας που προσφέρεται για πολύ μεγάλες ευθείες. Το πρόβλημα ξεκίνησε από τότε που μπήκε μπροστά το έργο, με εθνικούς πόρους και δεν έτρεξαν όλοι αυτοί να αλλάξουν την χάραξη και να καταργήσουν τις στροφές, μετά ήτανε πολύ αργά. Όμως το κακό δεν είναι πολύ μεγάλο αφού αυτή η κακοτεχνία θα μπορεί στο μέλλον να χρησιμεύσει σαν σημείο αναφοράς έτσι ώστε οι δρόμοι που θα ξεκινήσουν και θα ολοκληρωθούν με δικές τους ενέργειες και προσπάθειες να είναι χωρίς στροφές και όπου υπάρξει ανάγκη να γίνουν σήραγγες. Μέχρι τότε ας περιοριστούνε σ’ αυτόν τον δρόμο και να φροντίζουν όταν τον χρησιμοποιούν να πηγαίνουν όσο πιο ίσια μπορούνε.

ΘΥΜΗΣΕΣ...

...ΈΙ! ΜΆΓΚΑ... ΔΕΝ ΣΕ ΘΈΛΩ ΠΙΑ, ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΕΡΆΣΕΙΣ ΑΠΌ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΆ!...

Θ

υμάστε ασφαλώς εκείνον τον τύπο με το μαύρο εφαρμοστό κολάν πάνω στο ποδήλατο, με το ακριβό ρολόι στο χέρι, με ακουστικά στα αυτιά και με υπέροχα - πανάκριβα γιαλιά για τον ήλιο, που μας έδειχνε πόσο καλό θα μας κάνει η ποδηλασία στη ζωή μας; Τι εικόνες κι αυτές... Θυμάστε ασφαλώς τον ίδιο αυτό τύπο να μας βγάζει ντάλα μεσημέρι το διάγγελμά του με φόντο το ηλιόλουστο Καστελόριζο και να μας δείχνει πόσο καλό θα μας κάνουν τα μνημόνια και το ΔΝΤ; Τι λόγος κι αυτός... Θυμάστε βεβαίως και τους «καταπληκτικούς» συντρόφους του, που οι περισσότεροι σήμερα βρίσκονται στη δίνη των ανακριτικών αρχών, ένας στη φυλακή... και ακόμα δεν ξέρουμε πόσοι θα τον ακολουθήσουν... Τι μνήμες κι αυτές...

Θυμάστε ασφαλώς και όλα όσα ακολούθησαν! Ε! λοιπόν αυτός ο «τύπος» ξανάρχεται με το ίδιο στυλ... για κολάν δεν ξέρω αλλά σίγουρο είναι ότι έγινε, λένε, Πρόεδρος και πάλι ενός «κλαμπ» πρώην αποτυχημένων πολιτικών και δικτατόρων του πλανήτη μας, όπου απ’ έξω η ταμπέλα του μαγαζιού γράφει: «σοσιαλιστική διεθνής» (για γέλια αλλά και για κλάματα...) Και τώρα! το πιστεύετε δεν το πιστεύετε, μικρή σημασία έχει τούτο, ο «τύπος» αυτός ζητάει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο για να μας γλυτώσει από την άθλια ετούτη κυβέρνηση που μας οδηγεί στον όλεθρο και την καταστροφή... να ξανα πάρει τα ηνία της χώρας και να μας βγάλει από τα μνημόνια που αυτός μας πρωτοέβαλε... ... περαστικά του!!! Χαρούλα Κοτσάνη

24/5/2017 6:24:27 μμ