Κωδ. 2617
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2017 ΤΕΥΧΟΣ 129 ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ 1 ΕΥΡΩ Αχρίδος 27 Αθήνα 111 44 ΤΗΛ/ FAX: 210 2281639 - ΤΗΛ: 210 9930458 FAX: 210 9954966 e-mail: ef.atheras@gmail.com
ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΟΥΜΕ
Σ
τη μικρή γειτονιά του κόσμου που λέγεται Ευρώπη, συμβαίνουν πολλά και σημαντικά πράγματα που θα καθορίσουν την πορεία της ηπείρου μας και του κόσμου. Ένα σύννεφο πλανάται πάνω από την Ευρώπη και απειλεί την πορεία της στο κοντινό και απώτερο μέλλον. Είναι το μαύρο σύννεφο του φασισμού που κάνει ξανά την εμφάνισή του και συνιστά απειλή για την δημοκρατία, τον πολιτισμό και την πρόοδο της κοινωνίας. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να μας απασχολεί έντονα κάθε πολιτική κίνηση σε κάθε κράτος της Ε.Ε. και να αποκτά ιδιαίτερη σημασία για κάθε πολίτη της Ευρώπης, η κάθε εκλογική αναμέτρηση που γίνεται σε κάθε κράτος της Ευρωπαϊκής Ηπείρου. Η Ευρώπη έχει γίνει το κοινό σπίτι όλων των λαών της και κάθε θετικό ή αρνητικό που συμβαίνει έχει άμεση σχέση με την ζωή όλων μας. Το δυστύχημα είναι ότι δεν κυριαρχεί πια η πολιτική αντιπαράθεση για το είδος της δημοκρατίας που θέλουμε αλλά ο αγώνας για την επιβίωση της δημοκρατίας ή η επιστροφή στον σκοταδισμό και την βαρβαρότητα. Το ζήσαμε πρόσφατα στην Αυστρία όπου η εκλογική ήττα του νεοφασισμού κρίθηκε στο νήμα. Το ζήσαμε στην Ολλανδία σε μια χώρα πολιτικά ήρεμη, όπου η ακροδεξιά και ο φασισμός ισχυροποιήθηκαν και συνιστούν ήδη απειλή για την δημοκρατική κοινωνία αυτής της χώρας. Το ζήσαμε ακόμα πιο έντονα στην εκλογική αναμέτρηση στην Γαλλία για την ανάδειξη προέδρου, όπου το ακροδεξιό φασιστικό κόμμα της Λεπέν έκανε έντονη την παρουσία του, με μία ατζέντα ιδεών και προτάσεων που προκαλούν τρόμο και αγωνία, όχι μόνο στην Γαλλία, αλλά σ’ όλη την Ευρώπη και τον κόσμο. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και στην Ιταλία, με το κόμμα του Γκρίλο που είναι η νεκρανάσταση του Μουσολίνη. Μπορεί οι λαοί αυτών των χωρών να εμπόδισαν το φασισμό να ανέβει στην εξουσία και να αρχίσει να εφαρμόζει αυτά που επαγγέλλεται και να θέσει σε δοκιμασία την ζωή μας, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο κίνδυνος έχει παρέλθει. Αντίθετα εξακολουθεί να υπάρχει και να συνιστά μόνιμη και καθημερινή απειλή για την δημοκρατία και τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 4
atheras t129.indd 1
ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ "ΦΡΑΧΤΗΣ" ...μάθετε βρε! Πρόσθεση: τις μονάδες κάτω απ’ τις μονάδες και τις δεκάδες κάτω απ’ τις δεκάδες!
Λ
οιπόν έχουμε και λέμε... πέρασαν δύο χρόνια σχεδόν από τότε... και ακόμα δεν ήρθε το τέλος του κόσμου... περίεργο; Έχουν περάσει δύο χρόνια και κάτι μήνες για την ακρίβεια, από εκείνη την ημέρα, Ιανουάριος ήταν του 2015, θυμάμαι πολύ καλά ...Ναι! με σημείο εκκίνησης την Καισαριανή όπου η πρώτη Αριστερή Κυβέρνηση στην Ελλάδα άρχιζε να διαγράφει την δική της ιστορία... κι όμως η συντέλεια του σύμπαντος κόσμου ακόμα δεν λέει να πέσει στα κεφάλια μας κατά τις «γραφές» και τους «προφήτες»... περίεργο; Οι άνθρωποι συνεχίζουν να κινούνται με τους ίδιους ρυθμούς, να διαβάζουν τις εφημερίδες τους, να αμφισβητούν τα γενόμενα, να πληκτρολογούν στο f/b, να παρακολουθούν το survivor (νέο φαινόμενο κι αυτό), να μπαινοβγαίνουν στα σούπερ μαρκετ, να διασκεδάζουν στα πανηγύρια και στις χοροεσπερίδες, να συναλλάσσονται με τις τράπεζες και τις εφορίες, να ξεφεύγουν τα τριήμερα με όλους τους κινδύνους, να,., να,... Το κράτος! αυτό το κράτος που παρεδόθη σε αυτούς εδώ τους αχρείους «συμβι-
βασμένους- μαρξιστές - Αριστερούς», συνεχίζει να καταβάλει μισθούς και συντάξεις κανονικά... περίεργο; Μεγάλα έργα που για 10/ετίες βάλτωναν στη ρεμούλα και στην διαφθορά, ολοκληρώνονται και παραδίδονται στον λαό μας εν μέσω τέτοιας κρίσης... περίεργο; Σκελετωμένα από την πείνα κορμιά δεν βλέπουμε στους δρόμους να τα μαζεύει το κάρο των Δήμων, τα νοσοκομεία δεν έγιναν νεκροτομεία, και στα σχολειά τα παιδιά συνεχίζουν κατά περίεργο τρόπο να διαβάζουν με τους δασκάλους των, να χοροπηδούν και να παίζουν στα διαλείμματα... περίεργο; Οι «αλάνθαστοι - επαναστάτες των λανθασμένων καιρών μας» κι αυτοί κάθε τρεις και λίγο συνεχίζουν να διαμαρτύρονται στη γνωστή πλατεία με τα γνωστά συνθήματα κρατώντας απειλητικά πανώ, πλακατ, εκτοξεύοντας ύβρεις και πολύ μίσος (ταξικό νομίζω το λένε) ενάντια σε αυτήν εδώ την κυβέρνηση και σε αυτόν τον Πρωθυπουργό που δεν οδηγεί τα πράγματα στην τελειωτική καταστροφή... για να εξουσιάσουν αυτοί μετά... αλλά σε ποιούς και πώς δεν μας το λένε... γιατί στην περίπτωση αυτή τι θα έχει μείνει στ’ αλήθεια;
Οι άλλοι γνωστοί κι αυτοί τρέχουν αλλόφρονες, πανικόβλητοι και εξοργισμένοι που τα έχασαν όλα εν μία νυχτί συνεχίζουν από τα «βοθροκάναλα» που έστηναν τόσα χρόνια να «τσιρίζουν» βρίζοντας και να κραυγάζουν ενάντια και τούτοι σε αυτή την κυβέρνηση και σε αυτόν τον Πρωθυπουργό που τους χάλασε τα σχέδια της «Οικουμενικής - Παλινόρθωσης»... με τους «Ποταμίσιους ιπποπόταμους»... Ξέρετε πόσο κόπο κατέβαλαν να ετοιμάζουν τους: Κουλο/σαμαρο/σταύρο/φώφηδες/ όλα τέλος πάντων τα Παγκαλοειδή όντα και ερπετά και να έρχεται ένας νέος Ηγέτης δηλωμένος Αριστερός να τους γκρεμίζει τα όνειρα; Ε! εδώ που τα λέμε δεν είναι και λίγο... Κι όμως αυτοί εδώ, οι κυβερνώντες εννοώ και αντέχουν και παλεύουν και συνεχίζουν μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό, τις παγίδες, τις τρικυμίες να βαδίζουν όρθιοι στο ναρκοθετημένο πεδίο της ελληνικής κοινωνίας... περίεργο; Δεν πανηγυρίζουν για επιτυχίες και θριάμβους όπως πονηρά προσπαθούν να διαδώσουν οι εχθροί και οι «φίλοι», γιατί γνωρίζουν πως ότι καταφέρνουν είναι ένα μικρό βήμα με πολύ αγώνα προς την έξοδο που πολλές φορές χρει-
>>>>ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 4
ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΚΑΡΙΑΣ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ ΤΟΥ 1993
Έ
να θέμα που ενδιαφέρει και απασχολεί αυτή την περίοδο την κοινωνία της Ικαρίας, έχει να κάνει με τις αποζημιώσεις σε χρήμα, του Δήμου προς τις οικογένειες των θυμάτων της μεγάλης πυρκαγιάς του 1993. Επειδή πολλά λέγονται και πολλά απαράδεχτα διαδίδονται, καλό θα είναι ο κάθε δημότης να γνωρίζει κάποια βασικά πράγματα που αναφέρονται σ’ αυτή την υπόθεση. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε πως οι άνθρωποι που επλήγησαν από την καταστροφή και εισέπραξαν τα χρήματα από τον Δήμο, δεν έκαναν κάτι περισσότερο από του να ασκήσουν ένα νόμιμο δικαίωμα με βάση τις αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης. Όλα τα υπονοούμενα που διαδίδονται, μειώνουν αποκλειστικά αυτούς που τα Χαλκεύουν και απλά αποδεικνύουν την αγωνία τους για τα λάθη και τις παραλείψεις που τους βαραίνουν. Η ιστορία αυτή αρχίζει από το 1998 όταν οι οικογένειες των θυμάτων προσέφυγαν στα διοικητικά δικαστήρια για χρηματική αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης. Ακολούθησε μια δικαστική διαδρομή με πρώτο σταθμό την εκδίκαση στο πρωτοδικείο το 2004, όπου ο Δήμος έχοντας κάνει παρέμβαση κηρύχτηκε αθώος. Ακολούθησε η προσφυγή των θιγόμενων οικογενειών στο εφετείο, όπου στην εκδίκαση της υπόθεσης Σταματίου και Σταματούλας Τσαγανού που έγινε στις 26/9/2006, ο Δήμος δεν παρέστη «Αυτό
κανείς δεν το κατάλαβε» με αποτέλεσμα η συζήτηση να γίνει ερήμην του Δήμου Αγ. Κηρύκου και η απόφαση όπως είναι φυσικό να εκδοθεί σε βάρος του. Στην συνέχεια ο Δήμος δεν άσκησε το δικαίωμα που είχε για αναίρεση μέσα στα χρονικά όρια που ορίζει ο νόμος, με αποτέλεσμα η απόφαση να καταστεί τελεσίδικη, χωρίς άλλη δυνατότητα για διεκδίκηση από τον Δήμο. Έτσι το ποσό που εκδικάστηκε για τις οικογένειες των θυμάτων μέχρι το 2010 να είναι ύψους περίπου 700.000 το οποίο θα πρέπει ο Δήμος Ικαρίας να πληρώσει. Τελικά ο φάκελος της δικογραφίας, με τις τελεσίδικες αποφάσεις παραδόθηκαν στην Δημοτική Αρχή του Δημάρχου Χρ. Σταυρινάδη, χωρίς να υπάρχει καμιά δυνατότητα προσβολής και οι μόνες προσφυγές που μπορούσαν να γίνουν αφορούσαν το ύψος των αποζημιώσεων. Σ’ αυτήν την κατάσταση ήτανε λογικό ο νέος Δήμαρχος να αναζητήσει τους τρόπους πληρωμής αυτών των αποζημιώσεων. Επέλεξε να προσπαθήσει να εξασφαλίσει ένα άτοκο δάνειο το οποίο και πέτυχε. Όμως ακολούθησαν οι εκλογές και η αλλαγή της Δημοτικής Πλειοψηφίας, η οποία δεν αποδέχτηκε αυτή την υποχρέωση που προέκυπτε από τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Έτσι αποφάσισαν μονομερώς να πληρώσουν το ποσό οφειλών στον Τσαγανό με ένα
περίεργο τρόπο, με χρήματα που θα εκταμίευαν όποτε αυτοί έκριναν και μπορούσαν. Επειδή όμως δεν είχαν συμφωνήσει με τον θιγόμενο, τα κατέθεταν στο ταμείο παρακαταθηκών και δανείων, στο όνομα του Τσαγανού. Ένας σκεπτόμενος άνθρωπος τα βλέπει όλα αυτά χωρίς να μπορέσει να συγκρατεί τα γέλια του και αναρωτιέται ποιο νομικό μυαλό συνέλαβε και υλοποίησε αυτήν την ανοησία. Η ουσία είναι ότι οι θιγόμενοι εισέπραξαν αυτό που νόμιμα τους είχε επιδικάσει το δικαστήριο και δεν έχουν καμιά ευθύνη για το οικονομικό κόστος αυτής της ιστορίας για τον Δήμο. Ευθύνες βέβαια υπάρχουν και τις επωμίζονται αυτοί που είχαν την ευθύνη και το δικαίωμα να υπερασπιστούν στο δικαστήριο τα δικαιώματα του Δήμου και δεν το έκαναν. Όλα τα υπόλοιπα είναι κουβέντες του αέρα.
24/5/2017 6:24:23 μμ