Κωδ. 2617
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2017 ΤΕΥΧΟΣ 131 ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ 1 ΕΥΡΩ Αχρίδος 27 Αθήνα 111 44 ΤΗΛ/ FAX: 210 2281639 - ΤΗΛ: 210 9930458 FAX: 210 9954966 e-mail: ef.atheras@gmail.com
ΜΕΛΕΤΏΝΤΑΣ
ΑΥΤΟΙ ΟΙ «ΒΑΡΒΑΡΟΙ» ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ!
κι όμως...
ΤΟ ΣΉΜΕΡΑ ΚΑΙ
ΟΡΑΜΑΤΙΖΌΜΕΝΟΙ ΤΟ ΑΎΡΙΟ
Τ
ο μεγάλο ερώτημα που μας απασχολεί έχει να κάνει με την κατάσταση που σήμερα έχει διαμορφωθεί, τι έχουμε αφήσει πίσω μας και πόσος δρόμος απομένει να διανύσουμε για να βγούμε οριστικά από την κρίση και να απαλλαγούμε από τον εφιάλτη που κάποιοι άφρονες, ανίκανοι και διεφθαρμένοι μας έχουν επιβάλει. Η πατρίδα μας σήμερα βιώνει μια πραγματικότητα που μοιάζει με την κατάσταση που διαμορφώνεται ύστερα από κάποιο καταστροφικό φυσικό φαινόμενο που στο πέρασμά του προκαλεί τρόμο και καταστροφή και όταν παρέλθει η κοινωνία αναζητά την ηρεμία της, ψάχνει να μετρήσει τις πληγές της και αναζητάει την κανονικότητα στην καθημερινή της ζωή. Για να καταγράψουμε και να αξιολογήσουμε το έργο της σημερινής κυβέρνησης, πρέπει να ξεκινήσουμε από το σημείο μηδέν, από την ημέρα εκείνη του 2015 όταν ο ελληνικός λαός πήρε την κατάσταση στα χέρια του και επέβαλε μια ιστορική αλλαγή, βάζοντας στην άκρη όλο το παλιό πολιτικό σύστημα και στέλνοντας στο σπίτι τους πολλούς από αυτούς που διαχειρίστηκαν τις τύχες της χώρας και την οδήγησαν στην καταστροφή. Πήρε ένα μικρό κόμμα όπως ήτανε τότε το ΣΥΡΙΖΑ και του έδωσε την εντολή και την δύναμη να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση και να εμποδίσει την ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας. Θα πρέπει να φρεσκάρουμε την μνήμη μας και να ξαναθυμηθούμε την κατάσταση που τότε είχε δημιουργηθεί και την οποία όλοι βιώσαμε. Παντού επικρατούσε το χάος και η απελπισία. Κανείς δεν γνώριζε τι θα ξημέρωνε η επόμενη μέρα. Το οικονομικό αδιέξοδο ήτανε απόλυτο. Το πρωτοφανές χρέος της χώρας μας για το οποίο κανείς από τους υπεύθυνους δεν θέλει να απολογηθεί και να μας εξηγήσει πως δημιουργήθηκε, αποτελούσε ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο που πίσω από αυτό κανείς δεν μπορούσε να δει τίποτα. Η πατρίδα μας έμοιαζε με κουφάρι ζώου, που ορμούν να το κατασπαράξουν τα άγρια ζώα της ζούγκλας, που στην περίπτωση μας είναι οι τοκογλύφοι του κόσμου όλου. Οι αρνητικοί δείκτες στην οικονομία, οδήγησαν στην απώλεια του
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 5
Τ
άκουσες τα νέα Πατέρα; Ήρθαν oι βάρβαροι και μας μαγάρισαν τα «όσια και τα ιερά μας»!, φτύνουν εκεί που τόσα χρόνια προσκυνούσαμε: τις «οφ-σορ», τις μίζες, τα εξοπλιστικά μας, τα κυκλώματα στην Υγεία, στην Παιδεία, στις συγκοινωνίες, παντού τέλος πάντων. Κατέβηκαν οι ορδές των απολίτιστων και αμόρφωτων ορεσίβιων «βαρβάρων» από ‘κει που δεν το περιμέναμε και μας πήραν τη δόξα μας! Μας πήραν και τι δεν μας πήραν: την ησυχία μας, το χειροκρότημα, τις ξαπλώστρες μας, τα «πλαστά» μας πτυχία, ανοίγουν τους λογαριασμούς μας ξεδιάντροπα χωρίς να μας ρωτούν, τέτοια αγένεια! Αλλά μας ρωτούν, με προσβλητικό ίσως και αντισυνταγματικό τρόπο (αυτό το ερευνούμε με την αμέριστη βοήθεια της Δικαιοσύνης), πού και πώς τα βρήκαμε, ψάχνουν παντού σου λέω και μας κατηγορούν! τέτοια ξεφτίλα... Και το πιο φρικτό και αποτρόπαιο έβαλαν στο στόμα τους το ένδοξο όνομα σου χωρίς και πάλι να μας ρωτήσουν, γράφουν για σένα με περιττό θράσος, ο δε Αρχηγός τους, ένας τιποτένιος, ασήμαντος, κακομοίρης ανθρωπάκος, αρθρογράφησε για σένα μια Κυριακή στο Documento (φυλλάδα άνευ αξίας, που κανείς δεν την διαβάζει)... πανικός παντού ΠΑΤΕΡΑ! γι’ αυτή την εκτροπή της ιστορίας, μέγας αναβρασμός στα επιτελεία μας που αγωνιζόμαστε νυχθημερόν να πετύχουμε αυτό το κέντρο του αριστερό/δεξιόστροφου κύκλου και «φτού!» την ατυχία μας δεν το πετυχαίνουμε! βοήθα μας κι εσύ! Το μόνο που με φοβίζει είναι ότι έχουμε μαζευτεί πολλοί καπεταναίοι και η βάρκα είναι μικρή, λες να μας τουμπάρει; Πιο πολύ με τρομάζει το «Ικάριο», λένε πως έχει πάντα φουρτούνα...
Τιμή και
σεβασμός
σε ένα σεμνό
αγωνιστή
Μια αξιέπαινη πρωτοβουλία έδωσε την δυνατότητα να πραγματοποιηθεί μια σεμνή γιορτή προς τιμή ενός αγωνιστή της αριστεράς, του Σταμάτη Κρόκου. Η γιορτή έγινε στο Στελί με την συμμετοχή πολλών φίλων και ανθρώπων της αριστεράς από όλες τις περιοχές του νησιού μας. Παρόν σε αυτή τη σύναξη ήτανε ο ίδιος ο Σταμάτης που παρά την προχωρημένη ηλικία του και τα μικρά προβλήματα που υπάρχουν στην υγεία του, εισέπραξε από κοντά την τιμή και την αγάπη που του χρωστά η κοινωνία μας. Ο Σταμάτης Κρόκος υπήρξε πάντα ένας απλός, τίμιος και ταπεινός άνθρωπος που κουβαλούσε όμως ένα αθρώπινο μεγαλείο, το οποίο φανέρωσε στην διαδρομή του στην ζωή μέσα από τους αγώνες του και την ασυμβίβαστη στάση σε θέματα αρχών, απέναντι στα οποία ποτέ δεν υποχωρούσε. Είχε όλα τα χαρακτηριστικά των απλών ανθρώπων, που τους κάνουν σημαντικούς και σεβαστούς στη κοινωνία. Είναι ευτύχημα που ο Σταμάτης μπόρεσε να ζήσει από κοντά την εκτίμηση και την αναγνώριση της κοινωνίας στο πρόσωπο του και να εισπράξει την αγάπη φίλων και συντρόφων του. Σ' αυτήν την σεμνή τελετή όσοι μπόρεσαν να παρευρεθούν αισθάνθηκαν >>>>>>>>ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 4
Στο μεταξύ όμως χάνουμε πολύτιμο χρόνο αυτοί εδώ οι «βάρβαροι», αρχίζουν να κυβερνούν στ’ αλήθεια, (το πιστεύεις;), νομοθετούν, (τι βαρβαρότητα Θεέ μου!). Βάζουν νόμους στην ανομία, και τάξη στην αταξία, (δεν θα τ’ αντέξω!). Βάζουν όρους και όρια στην ασυδοσία μας, (τέτοια πράγματα δεν έχουν ματαγίνει), υψώνουν φραγμούς στη λαμογιά, στην κλεψιά, στην πολιτική απατεωνιά, κουρέλι θα μας τις κάνουν τις αρχές μας έτσι όπως το πάνε... στο μόνο που ελπίζουμε είναι κάποιες προσωπικές στρατηγικές που αχνοφαίνονται στον πολιτικό ορίζοντα και σκόρπιες υπονομευτικές δηλώσεις από δαύτους και πάλι, άντε, μήπως μας μοιάσουν και σε κάτι και αναστηθούμε... Το παράξενο όμως είναι πως ετούτοι εδώ δεν θαμπώνονται με γυαλιστερά σμαράγδια και με βραχιόλια με τόσους αμέθυστους! μήτε με τις κοσμοπολίτικες παραλίες της Μυκόνου, της Σαντορίνης θαμπώνονται, (ίσως να υπάρχουν και ελάχιστες εξαιρέσεις, που όμως δεν αναιρούν τον κανόνα), οι «παπαράτσι» δεν τους κυνηγούν όπως εμάς... απεναντίας έχουν θαμπώσει τους μεγαλύτερους Ηγέτες του κόσμου, να! Δεν πάει πολύς καιρός που είχαμε εδώ τον Μακρόν, τον πήγαν και στην Πνύκα, κάτι ήξερε ως φαίνεται από την ιστορία του τόπου μας και είπαν πως θα αλλάξουν την Ευρώπη, επί το δημοκρατικότερον και το κοινωνικότερον. Άκουσον! Άκουσον! αυτοί εδώ οι ξυπόλητοι, που βρωμάει το χνώτο τους και αποπνέουν όλη την χωριατιά της επαρχίας, οι θρασείς, οι άξεστοι και οι απαίδευτοι τολμούν, χωρίς εμάς να αλλάξουν την Ευρώπη... Αμ! Το άλλο; σίγουρα θα το έμαθες αυτό τον «περίεργο» αρχηγό τους τον κάλεσε ποιος λες; Ο Μέγας Πλανητάρχης! Ναι, ντε! αυτός με το μεγάλο βαμμένο τσουλούφι... τα ύστερα του κόσμου! >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 5
Η ΕΠΈΤΕΙΟΣ ΜΙΑΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΉΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΊΑΣ Συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από ένα ιστορικό γεγονός που συγκλόνισε τον κόσμο και άφησε ορατό αποτύπωμα στην πορεία της ανθρωπότητας. Αναφερόμαστε στην μεγάλη οκτωβριανή επανάσταση στην Ρωσία το 1917 που άλλαξε την μορφή του κόσμου και σημάδεψε τον περασμένο αιώνα, καθορίζοντας τις εξελίξεις και τα ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν σε όλη την διαδρομή του. Η οκτωβριανή επανάσταση των εργατών και των αγροτών στην τότε καθυστερημένη κοινωνία της Ρωσίας δεν υπήρξε απλά ένας σημαντικός σταθμός στην ανθρώπινη ιστορία, αλλά ένα γιγαντιαίο άλμα της ανθρώπινης κοινωνίας προς το μέλλον. Η επανάσταση του Οκτώβρη άλλαξε την μορφή εξουσίας του κόσμου και έφερε στην σκηνή της ιστορίας μια καινούρια μορφή εξουσίας η οποία για πρώτη φορά παρεμέρισε τις μέχρι τότε κυρίαρχες δυνάμεις, του πλούτου και της ολιγαρχίας και έδωσε την δυνατότητα αυτή η εξουσία να περάσει στα χέρια των παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας δηλαδή στους εργάτες και τους αγρότες. Δημιουργοί και στυλοβάτες του ιστορικού αυτού γεγονότος ήτανε οι λαοί της Σοβιετικής Ένωσης με τους εργαζόμενους σε ρόλο πρωταγω-
νιστή και ήρωα σε μια μάχη πρώτα για την υπεράσπιση του σοσιαλισμού απέναντι στην αντεπανάσταση που είχε εκδηλωθεί με εξωτερική κυρίως επέμβαση, όσο και στην οικοδόμηση της καινούριας κοινωνίας μέσα σε μεγάλες δυσκολίες και πρωτόγνωρες συνθήκες. Ήτανε οι ίδιοι άνθρωποι που λίγα χρόνια μετά υπερασπίστηκαν με απίστευτη γενναιότητα την ανθρωπότητα ολόκληρη και τον ανθρώπινο πολιτισμό από την καταστροφή. Όταν οι ορδές του φασισμού – ναζισμού ορμούσαν να καταλάβουν τον κόσμο σπέρνοντας τον όλεθρο και την καταστροφή σε κάθε τους βήμα και φαντάζανε τρομεροί και ανίκητοι, ήτανε οι λαοί της Σοβιετικής Ένωσης που σήκωσαν το πιο μεγάλο βάρος αυτής της θύελλας και με τις μεγάλες τους θυσίες και τον απίστευτο ηρωισμό τους σταμάτησαν το κτήνος του φασισμού και έσωσαν την ανθρωπότητα. Αρκεί να θυμόμαστε πάντα
>>>>>>>>>>>>ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 5