2 minute read
War between the states
War between the States De re-enactment van de Amerikaanse Burgeroorlog
job Holtz – Is het moreel verantwoord om een bloedige oorlog na te spelen? In Amerika gebeurt het op grote schaal. De re-enactment van de Amerikaanse Burgeroorlog vindt in het hele land plaats, van kleine tot zeer grote evenementen. De Burgeroorlog is niet het enige conflict dat in Amerika wordt nagespeeld, maar wel met afstand het meest populaire. Sommige acteurs nemen deze re-enactments zeer serieus.
Advertisement
De Amerikaanse Burgeroorlog vond plaats tussen 1861 en 1865 en werd uitgevochten tussen de staten in het noorden (de Unie) en de zuidelijke staten (de Confederatie). De oorlog ontstond als gevolg van onder andere politieke spanningen tussen de regering en federale deelstaten, tussen de Democraten en Republikeinen, maar ook door economische spanningen tussen het industriële noorden en het agrarische zuiden. De sociale spanningen met betrekking tot de slavernij waren echter de belangrijkste oorzaak. Deze slavernij was in het noorden afgeschaft, maar in het zuiden nog niet. Na een oorlog van ruim vier jaar trokken de noordelijke staten onder leiding van Abraham Lincoln aan het langste eind. De schade was echter groot. Zo wordt het dodental tegenwoordig geschat tussen de 600.000 en een miljoen.
De Amerikaanse Burgeroorlog was daarmee een bloedige en beladen oorlog. Toch wilden veel hobbyisten de oorlog al snel naspelen. Sterker nog: voordat de oorlog officieel was beëindigd, begonnen veteranen al gevechten na te spelen om de bevolking te leren waar de strijd over ging en om hun gesneuvelde medesoldaten te herdenken. In 1913, vijftig jaar na de Battle of Gettysburg (het slagveld waar de
‘Farbs? Nee dank je, ik volg tegenwoordig een keto dieet.’
meeste slachtoffers vielen), werd de re-enactment door maar liefst vijftigduizend oud-veteranen bijgewoond. Vooral aan het eind van de twintigste eeuw groeide de populariteit van het naspelen van de Burgeroorlog. Zo speelden in 1998 vijftien- tot twintigduizend hobbyisten mee met de re-enactment van dezelfde veldslag en werd deze bijgewoond door vijftigduizend toeschouwers. Hiermee was het evenement waarschijnlijk het grootste re-enactment evenement dat ooit op de wereld is georganiseerd.
Het verschilt onder de acteurs behoorlijk hoe serieus de re-enactment wordt genomen. De deelnemers worden meestal onderverdeeld in drie categorieën. De eerste categorie, de ‘Farbs’, steekt relatief weinig geld en moeite in de karakters om de historische werkelijkheid zo dicht mogelijk te benaderen. De ‘Mainstream’ acteurs proberen hun karakters wel authentiek over te laten komen, maar alleen voor zolang het publiek dat kan zien. ‘Progressieve’ of ‘hard-core’ re-enactors spelen niet alleen de karakters zo goed mogelijk na: zij proberen tijdens de evenementen ook zoveel mogelijk te leven als een soldaat tijdens de Burgeroorlog.
Hieruit blijkt dus dat de historische accuraatheid van het evenement behoorlijk kan verschillen. Bovendien rijst de vraag of – wanneer een acteur wel probeert om de historische werkelijkheid zo dicht mogelijk te benaderen – het wenselijk is om dit te doen. Acteurs in het heden zullen namelijk nooit zelf de lijdensweg ervaren die de soldaten toen moesten ondergaan. Desondanks blijkt door de grootte van de evenementen dat de Burgeroorlog diep in het collectieve geheugen van de Amerikaanse bevolking is gegrift. d