Electra Magazine Issue 19

Τ ε ύ χ ο ς 1 9 – ΧΕΙ ΜΩ Ν ΑΣ 2 0 1 6 /1 7

●

I ssu e 1 9 – WI N T ER 2 0 1 6 /1 7

A M E TR O P O LIS T O T O U C H TH E S K Y

Α

Με φιλικούς χαιρετισμούς, Γεράσιμος Λ. Φωκάς Πρόεδρος του Ομίλου Electra Hotels & Resorts

© I O A N N I S VA S TA R D I S

12

Μ’ αυτή τη φιλοσοφία «γεννήθηκε» και το νέο μέλος της οικογένειάς μας, το πέντε αστέρων Electra Metropolis Αthens, σε ένα εμβληματικό κτίριο στην καρδιά του κέντρου της Αθήνας. Σε πείσμα των καιρών, εμείς αποφασίσαμε να επενδύσουμε στην προοπτική της Αθήνας. Πιστέψαμε στη δυναμική της να γίνει σημείο αναφοράς στο ευρωπαϊκό city break. Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, όταν άρχισα να εργάζομαι στον τουριστικό κλάδο, η Αθήνα ήταν αυτό που οι ξένοι αποκαλούσαν «darling destination», ένας πολύ αγαπητός προορισμός. Θα ήθελα να ξαναγίνει... Το αξίζει! Μ’ αυτό το όραμα εξακολουθούμε να πορευόμαστε. Σας ευχαριστούμε από καρδιάς που σας έχουμε στο πλευρό μας σ’ αυτή την προσπάθεια. Μας συγκινεί, είναι μεγάλη τιμή αλλά και τεράστια ευθύνη. Δεν το ξεχνάμε ποτέ.

EDITORIAL

γαπητοί επισκέπτες, με πολλή χαρά σάς καλωσορίζουμε στα ξενοδοχεία του ομίλου Electra Hotels & Resorts, ο οποίος έχει ήδη συμπληρώσει 50 χρόνια αφοσίωσης και προσφοράς στον ελληνικό τουρισμό. Σε όλη τη μέχρι σήμερα διαδρομή μας, αδιαπραγμάτευτη αρχή μας –δική μου, των συνοδοιπόρων μου Θωμά Σβυριάδη και Θανάση Ρέτσου, αλλά και όλων των συνεργατών και εργαζομένων μας– είναι αυτό που αποκαλούμε «πελατοκεντρικότητα». Οι επισκέπτες μας, εσείς, βρίσκεστε στο επίκεντρο της προσοχής μας. Μέλημά μας είναι να σας προσφέρουμε τη φημισμένη ελληνική φιλοξενία. Και αγωνία μας να ανταποκριθούμε με τον καλύτερο τρόπο, μέσα από τις υψηλού επιπέδου υπηρεσίες μας, στις προσδοκίες σας, να καλύψουμε τις ανάγκες σας, να κάνουμε τη διαμονή σας μια εμπειρία αξέχαστη. Με σοβαρότητα, σταθερότητα και υπευθυνότητα. Με τις αρετές δηλαδή που εκτιμώνται από ταξιδιώτες απ’ όλο τον κόσμο, οι οποίοι μας τιμούν με την εμπιστοσύνη τους όλες αυτές τις δεκαετίες.

D

ear Guests, We are delighted to welcome you to Electra Hotels & Resorts, a group that has already marked 50 years of dedicated service to Greek tourism.

Throughout our history, the one inviolable principle that has guided us – myself, my colleagues Thomas Svyriadis and Thanassis Retsos, and all of our staff – is what we call “customer-centricity.”

You, our guests, are the focus of all our efforts. Our mission is to offer you Greece’s legendary hospitality as we strive to meet your expectations, cater to all your needs and make your stay with us an unforgettable experience by providing high-quality services.

Our motto is sincerity, consistency and dependability, and we are guided by those virtues – the same traits that are held dear by the travelers from all around the world that have been honoring us with their trust since we went into operation so many years ago.

It was this philosophy that also gave rise the newest member of our family, the five-star Electra Metropolis Athens, a landmark building in the heart of downtown Athens.

Defying the difficulties of these times, we decided to invest in Athens’ future prospects. We believed in its potential to set a new benchmark for the European city break.

In the mid-1950s, when I first started working in the tourism sector, Athens was what foreign visitors referred to as a “darling destination.” I would like to see the Greek capital become that once more, and I firmly believe it deserves that status.

It is with this vision in mind that we continue to persevere.

We wholeheartedly thank you for standing by our side in this endeavor. Your support is inspiring; it is an honor but also a great responsibility. And it is something we shall never forget.

Sincerely, Gerasimos L. Fokas President of Electra Hotels & Resorts

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

19

ΤΕΥΧΟΣ

ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2016/17

WINTER 2016/17

ISSUE

CONTENTS

EE L L E C CTR C RA

ICONS

ΕXPERIENCE

LUXURY

ETERNITY

CREATIVITY

TASTE

RELAXATION

AGENDA

16

27

45

61

81

To Electra Metropolis Athens φιλοξενεί την πρώτη του φωτογράφιση μόδας, από τον Kώστα Κουτάγιαρ.

αθηνα–athens

Electra Metropolis Athens: δημιουργώντας ένα νέο αθηναϊκό τοπόσημο.

119

137

αθηνα–athens

101

H γαστρονομική εμπειρία Electra: πιάτα με υπογραφή και πρωτότυπα κοκτέιλ.

Αegeo Spa: ένας κόσμος περιποίησης για κουρασμένους ταξιδιώτες.

Επιλογές από το πολιτιστικό καλεντάρι της σεζόν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Ρόδο.

Aegeo Spa: a world of pampering for weary travelers.

Selected events and exhibitions in Athens, Thessaloniki and Rhodes

Εστιάζουμε σε έργα διαχρονικά και σύγχρονα, που κάνουν τις πόλεις μας πιο όμορφες. Ζoom in on timeless and contemporary creations that adorn our cities.

Βόλτα στην Αρχαία Αγορά. Α walk in the Ancient Agora.

32 Μια Αθηναία «ανακαλύπτει» ξανά το ιστορικό κέντρο. Αn Athenian rediscovers the city's historic center.

38 θεσσαλονικη– thessaloniki

Νέα Παραλία: η νέα αγαπημένη!

SOCIAL MEDIA • www.facebook.com/electrahotels • twitter.com/electrahotels • pinterest.com/electrahotelsre/ • instagram.com/electrahotelsresorts/ • youtube.com/user/ElectraHotels • linkedin.com/in/electrahotelsandresorts

In love with the New Waterfront.

42 Μαγαζιά... όπως παλιά.

The most vintage spots in town.

Electra Metropolis Athens hosts its first fashion editorial, photographed by Costas Coutayar.

58 Πάμε για ψώνια; Συγκεντρώσαμε τα καλύτερα καταστήματα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης σε δύο χάρτες.

Let's go shopping: the biggest fashion and jewelry names in Athens and Thessaloniki, in two conventient maps.

Ταξίδι στον χρόνο κατά μήκος του πεζοδρόμου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου.

Travel through time along Dionysiou Areopagitou, in the shadow of the Acropolis.

68 ΡΟΔΟΣ – RHODES

Το Παλάτι των Ιπποτών μάς μεταφέρει νοητά στον Μεσαίωνα.

The Palace of the Knights transports us back to the Middle Ages.

74

The making of a new Athenian landmark.

Τhe Electra Gastronomy Experience: signature dishes and original cocktails.

92 Λουλούδια, πουλιά και μέλισσες: συνέντευξη με τον Αλέκο Φασιανό.

108

Flowers, birds and bees: an interview with artist Alekos Fassianos.

Τρώμε έξω; Επιλεγμένα εστιατόρια στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.

96

Eating out: Selected restaurants in Athens and Thessaloniki.

Aπαλά χέρια: ένα διήγημα της Αμάντας Μιχαλοπούλου.

Η φιλοξενία Electra: τα ξενοδοχεία μας με μια ματιά.

144 Oι προτάσεις μας: μέρη για φαγητό, καφέ ή ποτό.

Electra Hospitality: Our properties at a glance.

Εlectra likes... special places to eat and drink.

114

Gentle Hands: A short story by Amanda Michalopoulou.

Oι νέες ανακαλύψεις του ελληνικού αμπελώνα.

θεσσαλονικη– thessaloniki

The Greek wine revolution.

Πλατεία Αριστοτέλους: μια καρδιά που χτυπά δυνατά.

Aristotelous Square, the beating heart of the city.

124

Owner:

*

Electra Hotels & Resorts S.A., 44 Voulis, Athens, 10557, Tel: (+30) 210.337.00.88

Exerevnitis - Explorer SA, Ethnarchou Makariou & 2 Falireos St, Athens, 18547, Greece ––––––––––––––––– Editor-in-chief: Giorgos Tsiros (tsiros@kathimerini.gr) ◆ Creative & Art direction: Karlopoulos & Associates ◆ Commercial director: Natasha Bouterakou (nbouterakou@kathimerini.gr) ◆ Deputy editor: Natasha Blatsiou ◆ Editorial consultants: Dimitris Tsoumplekas, Vassilis Minakakis ◆ Translations/Editing: Don Domonkos, Karen Emmerich, John Leonard, Damian Mac Con Uladh, Stephen Stafford, Christopher Stone, Christine Sturmey ◆ Proof-reading (Greek): Dimitra Karampela (supervisor), Alexandra Sfyri ◆ Proof-reading (English): Don Domonkos, Omaira Gill ◆ Photo editors: Maria Konstantopoulou, Marika Tsouderou ◆ Photoshop: Christos Maritsas, Michalis Tzannetakis, Stelios Vazourakis ◆ Advertising: Sophia Tsepa (stsepa@kathimerini.gr) ◆ Advertising department: Tel. (+30) 210.480.82.27 Published by:

ELECTRA MAGAZINE is a biannual magazine distributed free of charge. electra hotels and resorts does not necessarily share the opinions expressed in the magazine. It is illegal to reproduce any part of this publication without the written permission of the publishers.

Cover photo:

Original sketch of the installation that adorns the Electra Metropolis Athens atrium, courtesy of Alekos Fassianos

ΑΚΡΟΠΟΛΗ / ΕΡΕΧΘΕΙΟ / ΚΑΡΥΑΤΙΔα

icons

16

© G E T T Y I M A G E S / I D E A L I M A G E , M i n i s t r y o f C u lt u r e a n d S p o r t s /At h e n s E p h o r a t e A n t i q u i t i e s

Mε τα μακριά μαλλιά της σε μια περίτεχνη πλεξούδα να κυλούν στην πλάτη της, η Καρυάτιδα (5ος αι. π.Χ.) με τις αδερφές της στηρίζουν την οροφή της νότιας πρόστασης του Ερεχθείου της Ακρόπολης. Τα αγάλματα, σε οικοδομική επιγραφή του Ερεχθείου, ονομάζονται απλώς Κόρες και κατά την επικρατέστερη εκδοχή ήταν χοηφόροι που απέδιδαν τιμές στον μυθικό βασιλιά Κέκροπα, ο τάφος του οποίου βρίσκεται κάτω από το μνημείο.

The magnificent tresses of a Classical 5th-c. BC Caryatid spill down her back, as she stands elegantly supporting the coffered ceiling of the Erechtheion’s South Porch on the Athenian Acropolis.

The Caryatids represented Athenian maidens or followers of mythical King Kekrops, whose “tomb” lay under the building, just beneath their feet.

Athenian Acropolis / The Erechtheion / A Caryatid

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ / Ο ΚΡΑΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΔΕΡΒΕΝΙΟΥ

icons

18

© va n g e l i s z a v o s , t h e s s a l o n i k i a r c h a e o l o g i c a l m u s e u m / m i n i s t r y o f c u lt u r e a n d s p o r t s /a r c h a e o l o g i c a l r e c e i p t s f u n d

Μια νυσταγμένη μαινάδα, αποκαμωμένη από το ολονύχτιο γλέντι με τον θεό Διόνυσο (διακρίνεται κάτω αριστερά, γυμνός, να ακουμπά ανέμελος σε έναν βράχο) αναπαύεται στον «ώμο» ενός επιβλητικού σκεύους από κράμα κασσίτερου και χαλκού, που λάμπει σαν χρυσάφι. Ο Κρατήρας του Δερβενίου είναι ένα αριστούργημα της μεταλλοτεχνίας της Ύστερης Κλασικής-Πρώιμης Ελληνιστικής περιόδου, που γίνεται κυρίως αντιληπτό στις περίτεχνες, διάφανες σχεδόν, πτυχές του φορέματος της μαινάδας.

A sleepy maenad, exhausted from her all-night celebrations with the god Dionysus (below left, reposing nude), rests on the shoulder of a large wine-mixing jar crafted from bronze and tin.

The polished, gold-like krater is a triumph of late Classical/early Hellenistic artistry, especially revealed in the maenad’s exquisite, near-transparent drapery.

Archaeological Museum of Thessaloniki / The Derveni Krater

ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΕΤΡΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ / ΑΙΘΡΙΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΟΓΓΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΓΙΑ ΔΥΝΑΜΗ / ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ ΤΩΝ ΕΠΙΤΟΚΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

© dimitris tsoumplekas

Η Αγία Δύναμη, στην οποία είναι αφιερωμένο το εκκλησάκι του 16ου αιώνα στην είσοδο του Electra Metropolis Athens, είναι μία ακόμα συμβολική επωνυμία της Παναγίας. Σύμφωνα με την πάραδοση, η εικόνα αντλεί δύναμη από τη θεία μητρική ιδιότητά της και την αποδίδει στις επίτοκες γυναίκες που προσφεύγουν σε αυτήν, περνούν από εκεί, μένουν κοντά της έστω με τη σκέψη τους. Όχι τυχαία, η γιορτή της στο Γενέσιο της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου).

© dimitris vlaikos

20

icons

Αποκαλούμενος και «αιώνιος έφηβος», ο σημαντικός γλύπτης Γιώργος Ζογγολόπουλος (1903-2004), με έργο που διατρέχει οκτώ δεκαετίες, χρησιμοποίησε αρκετές φορές τις ομπρέλες ως εικονογραφικό μοτίβο σε μεγάλες εγκαταστάσεις του, ως σύμβολο της ανάγκης του ανθρώπου να νιώθει ασφαλής. Η συγκεκριμένη εγκατάσταση του 1999 (μεικτή κατασκευή από ανοξείδωτο χάλυβα, ύψους 20 μ. και πλάτους 8 μ.) είναι η μοναδική από όσες κοσμούν σταθμούς του μετρό της Αθήνας που δεν αγοράστηκε, αλλά αποτελεί δωρεά του δημιουργού.

21

Nicknamed the “eternal teenager,” acclaimed Greek sculptor George Zongolopoulos (1903-2004) whose career spanned eight decades, often used the umbrella as a motif in his large-scale installations to symbolize man’s need to feel protected. This installation from 1999 (stainless steel, measuring 20 meters in height and 8 meters in width) is the only piece of art adorning Athens’ metro stations that was not purchased, but was donated by the artist.

Aghia Dynami, literally Holy Strength, is not only the name of the 16th-century church that adorns the Electra Metropolis Athens' main entrance, but another symbolic name given to the Virgin Mary. According to local lore, her icon draws strength from her divine maternal role and conveys it to women who are expecting and who pray for her protection, as well as those who pay tribute to the icon, live close by it or keep it in their thoughts.

She is, suitably, celebrated on September 8, the feast day of the Nativity of the Blessed Virgin.

SYNTAGMA METRO STATION / ATRIUM BY GEORGE ZONGOLOPOULOS

AGHIA DYNAMI / PROTECTRESS OF PREGNANT WOMEN

The impressive Byzantine mosaics of Thessaloniki, largely unknown to most, are an entire world full of color. A closer look reveals the skill, devotion and reverence of those anonymous craftsmen who decorated their places of worship. In Acheiropoietos, a church with such history that the Turkish conquerors made it their first choice for their official mosque, the faithful would raise their eyes and behold a magical paradise that lightened their burdened souls.

ACHEIROPOIETOS CHURCH / DETAIL OF A MOSAIC

From the book Mosaics of Thessaloniki: 4th-14th century, the 2014 recipient of the Academy of Athens Prize, published by Kapon Editions, Athens.

icons

22

© S . C H A I D E M E N O S , f u n d o f a r c h a e o l o g i c a l r e s o u r c e s a n d e x p r o p r i a t i o n s , m i n i s t r y o f c u lt u r e a n d s p o r t s , a n t i q u i t i e s o f t h e s s a l o n i k i

Ένας ολόκληρος κόσμος, πολύχρωμος, εντυπωσιακός, όσο και άγνωστος στους πολλούς, είναι τα βυζαντινά ψηφιδωτά της Θεσσαλονίκης. Όσο πλησιάζεις, τόσο καλύτερα διακρίνεις με πόση μαεστρία, αφοσίωση και ευλάβεια οι ανώνυμοι ψηφοθέτες διακόσμησαν τους τόπους λατρείας. Στην Αχειροποίητο, έναν ναό τόσο «βαρύ» ιστορικά, που οι Τούρκοι κατακτητές διάλεξαν πρώτο για να κάνουν το επίσημο τζαμί τους, ο διάκοσμος παρέπεμπε στον παράδεισο, ώστε να προκαλεί στους πιστούς ψυχική ανάταση και ευφορία.

Aπό την έκδοση Τα Ψηφιδωτά της Θεσσαλονίκης: 4ος-14ος αιώνας των εκδόσεων Καπόν, που το 2014 απέσπασε το Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών.

ΑΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟΣ / ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΨΗΦΙΔΩΤΟΥ

H nea Εθνική Λυρική Σκηνή / Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος

icons

24

© y i o r g i s y e r o ly m b o s

Το κόκκινο χρώμα κυριαρχεί, ως φόρος τιμής στις θρυλικές όπερες του κόσμου. Όμως η κατασκευή είναι υπερσύγχρονη -με τη σφραγίδα του Ιταλού αρχιτέκτονα Renzo Piano. O κλασικός πολυέλαιος έχει αντικατασταθεί από το κρεμαστό γλυπτό Cosmos του Ιάπωνα Susumu Shinghu, ξύλινα πάνελ από αμερικανική κερασιά εξασφαλίζουν τέλεια ακουστική ενώ ατομικές οθόνες στις πλάτες των καθισμάτων προσφέρουν ταυτόχρονη μετάφραση. Η μεγάλη σκηνή και η ορχήστρα, αρκετά ευρύχωρη για 115 μουσικούς, ανοίγουν την όρεξη των φίλων της όπερας για λυρικά υπερθεάματα, που θα ξεκινήσουν εντός του 2017.

The dominant red color is a tribute to the world’s traditional operas where red velvet used to reign supreme. However, the construction and esthetics of this hall are ultra contemporary, thanks to the renowned Italian architect Renzo Piano. The classic chandelier has been replaced by Susumu Shinghu's installation "Cosmos," American cherry wood paneling generates perfect acoustics and seat-mounted screens offer subtitles. The stage and the orchestra can accommodate 115 musicians, promising a program of truly impressive performances in the coming year.

the new Greek National Opera / Stavros Niarchos Hall

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ / ΑΨΙΔΑ ΤΟΥ ΓΑΛΕΡΙΟΥ Μια περίτεχνη, εξαιρετικής λεπτομέρειας, «παρέλαση» ανάγλυφων μορφών κοσμεί τη λεγόμενη Καμάρα της Θεσσαλονίκης, μια μνημειώδη πύλη που σηματοδοτούσε το πέρασμα της Εγνατίας Οδού μέσα από τα ανάκτορα του Ρωμαίου αυτοκράτορα. Αν και η φθορά του χρόνου τον άφησε χωρίς πρόσωπο, ο Γαλέριος ήταν ένας ισχυρός στρατηγός που, όπως και ο Μέγας Αλέξανδρος, κατέκτησε τους Πέρσες (299 μ.Χ.) και εδώ, στο κέντρο της κάτω σειράς, διακρίνεται να προσφέρει μια επινίκια θυσία.

Orderly rows of figures decorate Galerius’ Arch, a monumental gateway that marked the passage of the Via Egnatia highway through the grounds of the Roman emperor’s Thessaloniki palace. Although time has rendered him “faceless,” Galerius was a powerful general who, like Alexander the Great, conquered the Persians (AD 299); here (bottom center), he offers a triumphal sacrifice.

Thessaloniki / Arch of Galerius

Magazine

EE Go native

➳

EXPERIENCE

© p e r i k l e s m e r a k o s , f u n d o f a r c h a e o l o g i c a l r e s o u r c e s a n d e x p r o p r i a t i o n s , m i n i s t r y o f c u lt u r e a n d s p o r t s , a n t i q u i t i e s o f t h e s s a l o n i k i

icons

26

Ερωτευόμαστε τις πόλεις μας ξανά

27

Η ΑΘ Η Ν Α Ϊ Κ Η Α ΓΟ ΡΑ

T H E AT H E N I A N A G O R A

ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ

ΙΝ THE FOOTSTEPS OF THE ANCIENTS

By John Leonard

28

EXPERIENCE

© c l a i ry m o u sta f e l lo u

Του John Leonard

29

Μ

ία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις για όσους επισκέπτονται μια αρχαία πρωτεύουσα όπως η Αθήνα είναι ο περίπατος στα ίχνη σπουδαίων ιστορικών προσωπικοτήτων, φιλοσόφων, καινοτόμων της επιστήμης, πρωτοπόρων της Δημοκρατίας, αλλά και των απλών πολιτών, σε δρόμους που έσφυζαν από ζωή πριν από χιλιάδες χρόνια. Όπου και να περπατήσει κανείς γύρω απ’ την Ακρόπολη, νιώθει την ιστορικότητα της περιοχής στον αέρα. Αλλά για να βρεθεί πραγματικά εκεί όπου «συνέβαινε» η ζωή, θα πρέπει να επισκεφτεί την Αρχαία Αγορά. Αυτή ήταν η κεντρική πλατεία, ο τόπος διακίνησης αγαθών και ιδεών, ένας χώρος ανοιχτός που τον διέσχιζε η Οδός Παναθηναίων, η σημαντικότερη αρτηρία της Αθήνας, και άλλοι, δευτερεύοντες δρόμοι. Κάθε βήμα εδώ οδηγεί πιο κοντά στην Ιστορία. Σχεδόν φαντάζεσαι αυτό το μέρος στο μακρινό παρελθόν, με όλα τα επιβλητικά δημόσια κτίρια που στέγαζαν κάθε λογής υπηρεσίες ολόγυρά του, γεμάτο κόσμο, ανθρώπους με διαφορετική καταγωγή, κοινωνική προέλευση και θέση. Ήταν εδώ όπου ο Περικλής παρευρισκόταν στις συνελεύσεις του Βουλευτηρίου. Ήταν εδώ όπου ο Σωκράτης περνούσε τις μέρες του συζητώντας με τους νεαρούς μαθητές του στην Οικία του Σίμωνος του υποδηματοποιού,

————— Οι ψήφοι στην αρχαία Αθήνα ήταν θραύσματα από αγγεία (όστρακα), στα οποία οι Αθηναίοι χάρασσαν το όνομα του πολιτικού που θεωρούσαν απειλή για τη δημοκρατία, στην προκειμένη περίπτωση τον Θεμιστοκλή (Μουσείο Αγοράς).

καθόταν στα σκαλοπάτια της Στοάς του Διός Ελευθερίου ή, κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Σώμα των Πρυτάνεων (406-405 π.Χ.), έπαιρνε το γεύμα του ή ξεκουραζόταν στον Θόλο, τον χώρο σίτισης και ανάπαυσης του σώματος. Εδώ ο Θέσπις, ο εφευρέτης της τραγωδίας και πιθανότατα ο πρώτος ηθοποιός, έδινε τις παραστάσεις του. Εδώ οι στρατηγοί διαβουλεύονταν για σοβαρά ζητήματα και κατέστρωναν σχέδια –όχι πάντα επιτυχημένα– για τις εκστρατείες της Αθήνας. Εδώ αναρτώνταν όλες οι ανακοινώσεις που αφορούσαν στα κοινά, εδώ οι πολίτες ζητούσαν να αποδοθεί δικαιοσύνη, αργυραμοιβοί αντάλλασσαν συνάλλαγμα πάνω σε αυτοσχέδιους πάγκους, σφάγια και ενθυμήματα τοποθετούνταν σε βωμούς ναών. Και, καμιά φορά, όταν κάποιος είχε αποκτήσει εχθρούς, διεξάγονταν ψηφοφορίες με πήλινα σκαλισμένα όστρακα για τον διωγμό του (εξοστρακισμό) από την πόλη ή, ακόμη χειρότερα, μια κατάρα γραφόταν σε μολυβένια πινακίδα που τοποθετούνταν κρυφά σε κάποιο σημείο απ’ όπου θα περνούσε.

Eυτυχώς, οι σημερινοί επισκέπτες δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν, καθώς η Αγορά δεν είναι ούτε τόσο πολυσύχναστη ούτε κατά διάνοια επικίνδυνη. Τουναντίον, είναι ένα ήσυχο, σκιερό αρχαιολογικό πάρκο όπου δεσπόζουν το δωρικού ρυθμού Ηφαιστείον, ένας από τους κομψότερους και καλύτερα διατηρημένους

Ι



n the age-old city of the goddess Αthena, one of the greatest pleasures for visitors is to walk in the footsteps of famous historical figures, wise philosophers, pioneering scientists, original democrats and the ordinary citizens or other inhabitants who once trod the city’s ancient streets and paths. Everywhere one strolls around the Acropolis, a sense of history hangs in the air; but if one truly wants to walk in the shadow of the ancients, the Athenian Agora is the place to be. This was the central square or market place of ancient Athens, an open space crossed by the Panathenaic Way and other lesser lanes. In times past, the Agora would have been crowded with impressive buildings serving a wide variety of functions, as well as with people from all corners and walks of life. Here, the statesman Pericles probably attended meetings in the Bouleuterion (Council House). Socrates hung out discussing philosophy with his young students in the House of Simon the Shoemaker, or sat on the steps of the Stoa of Zeus Eleutherios, or, when serving his time on the Council (406/405 BC), ate a meal or relaxed in the Tholos. It was here that Thespis, the first speaking actor, gave performances; where generals pondered heavy decisions and devised not-always-successful strategies

for Athens’ military campaigns; where people read inscribed announcements of newly passed laws or of commemorations conferred on friends of Athenian democracy. Citizens came here seeking or facing justice in the courts; money changers converted currencies on make-shift tables; sacrifices and dedicatory offerings were placed on altars beside temples; and sometimes, when one had made enemies, old pottery fragments were inscribed as ballots calling for ostracism, or a lead curse tablet invoking disaster was surreptitiously placed beneath a path where the targeted individual was known regularly to pass.

Today’s visitors have little to fear, as the Agora’s paths are far less crowded or potentially ill-fated, leading instead through what is now a peaceful, tree-shaded archaeological park that features the elegant Hephaisteion — one of Greece’s best-preserved Classical temples — and an enormous, twostoried Hellenistic portico, the Stoa of Attalos, which houses the Agora Museum. The Doric-style Hephaisteion is satisfyingly complete and strongly resembles the Parthenon, as they were both constructed in the mid-5th c. BC. The Stoa, installed in the 2nd c. BC by a Pergamene king, was reconstructed in the mid-1950s by the American School of Classical Studies in



————— “Ballots” in ancient Athens were pieces of broken pottery, on which ancient Athenians scratched the name of a politician they saw as a threat to democracy; in this case, Themistocles. (Agora Museum)

2

3

1

30

EXPERIENCE

1. Στιγμιότυπο από τις αναστηλωτικές εργασίες της Στοάς του Αττάλου, στα μέσα της δεκαετίας του ’50 (Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα, Αρχείο Ανασκαφών Αγοράς). 2. Τα υπερφυσικού μεγέθους αγάλματα των Γιγάντων, που προέρχονται από το Ωδείο του Αγρίππα (περ.

150 μ.Χ.). 3. Η περιοχή της Αρχαίας Αγοράς αμέσως μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Υδατογραφία του J.J. Wolfensberger (1834).

————— 1. A snapshot of the restoration work of the Stoa of Attalos in the mid-50s (American School of Classical Studies at Athens, Agora Excavations Archive). 2. The colossal statues of the Giants from the Odeon of Agrippa (c. AD 150). 3. The Ancient Agora area immediately after the emancipation from the Ottomans (watercolor by J.J. Wolfensberger, 1834).



ναούς των Κλασικών χρόνων, και η επιβλητική, διώροφη Στοά του Αττάλου, που στεγάζει το Μουσείο της Αρχαίας Αγοράς. Ο επισκέπτης σίγουρα θα παρατηρήσει την έντονη ομοιότητα του Ηφαιστείου με τον Παρθενώνα – δεν είναι τυχαία, καθώς αμφότερα τα μνημεία χτίστηκαν στα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. Η Στοά, έργο που άφησε στην πόλη ο βασιλιάς Άτταλος Β΄ της Περγάμου (2ος αι. π.Χ.), ανακατασκευάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’50 από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα, η οποία και έχει αναλάβει το ανασκαφικό έργο στην Αγορά από το 1931. Η εξερεύνηση είναι η λέξη-κλειδί σ’ αυτόν τον χώρο, που αποζημιώνει τους επισκέπτες του με ένα όμορφο φυσικό περιβάλλον και συναρπαστικές ιστορίες. Ιδίως τον χειμώνα, χωρίς τον καυτό ήλιο πάνω από το κεφάλι σας, θα απολαύσετε τον περίπατο πλάι στα ερείπια δημόσιων κτιρίων που στέγαζαν τους θεσμούς της πρώτης Δημοκρατίας του δυτικού κόσμου ή στη φιδίσια διαδρομή της Οδού των Μαρμαροτεχνιτών, δίπλα σ’ ένα κανάλι νερού με γεφυράκια, προτού καταλήξετε στον χώρο των αρχαίων φυλακών και στο ευδιάκριτο κελί όπου ο Σωκράτης πέρασε τις τελευταίες ώρες του βίου του, προτού πιει το κώνειο. Άλλα σημεία που αξίζει να προσέξετε είναι τα απομεινάρια ενός υδάτινου ρολογιού έξω από τα Δικαστήρια της Ηλιαίας, οι στοές που προστάτευαν τον κόσμο από τα καιρικά φαινόμενα είτε χρησίμευαν ως χώροι τελετουργικών συνεστιάσεων και, φυσικά, η λιθόστρωτη Οδός Παναθηναίων, απ’ όπου στους αιώνες έχουν περάσει οι πάντες – άγιοι και βασιλείς, πολιτικοί και ιερείς, Γότθοι εισβολείς και περιηγητές του Μεσαίωνα. Στο Μουσείο της Αρχαίας Αγοράς θα δείτε συναρπαστικά αντικείμενα της καθημερινότητας των αρχαίων Αθηναίων, συμπεριλαμβανομένης μιας κληρωτίδας με την οποία εκλέγονταν οι ένορκοι, σύνεργα μπαλωματήδων, όστρακα με χαραγμένα πάνω τους ονόματα υποψηφίων για εξοστρακισμό, καθώς και μικρά μελανόμορφα αγγεία όπου φυλάσσονταν τα δηλητήρια των φυλακών. Θεατρικές μάσκες «υπενθυμίζουν» ότι σ’ αυτή την πόλη γεννήθηκε κάποτε και η δραματική τέχνη, ενώ μαγειρικά σκεύη, σερβίτσια, λυχνάρια λαδιού και μαρμάρινα ή χάλκινα αγάλματα και αγαλματίδια που απεικονίζουν παντοδύναμες θεότητες μαρτυρούν την υψηλή δεξιοτεχνία των τεχνιτών της αρχαιότητας.



Athens, whose archaeologists have been steadily uncovering the Athenian Agora since 1931.

Exploration is the name of the game in the Agora, as the site/park holds many delightful discoveries of history and nature. Winter visitors especially will enjoy the lush rainyseason vegetation as they trace the foundations of governmental buildings that housed the Western world’s first democracy, or follow a meandering route along the Street of the Marble Workers, past a canalized water channel, over small bridges and stopping to take in the remains of the State Prison and the still-discernable cell where Socrates spent his last hours before drinking a potion of poisonous hemlock. Also not to be missed are the vestiges of an ancient water clock outside the Heliaia courts; the numerous stoas that once provided Agora-goers protection from sun and rain or served as ceremonial dining halls; and the foot-worn paving stones of the Panathenaic Way, across whose surfaces have passed everyone through the ages from priests, politicians and Germanic invaders to emperors, saints and medieval travelers. Inside the Museum, one finds fascinating objects from ancient daily life, including a jury-selection machine, hob nails and eyelets from the cobbler’s shop, inscribed ostracism ballots (ostraka) with recognizable names, and small black-glazed vials that likely held the prison’s poisons. Theatrical masks recall Athens’ role as the birthplace of drama, while cooking pots, table wares, oil lamps and marble or bronze statues and figurines depicting powerful gods reveal the skill and artistry of ancient Athenian craftsmen.

ιnfo • Αδριανού 24 • Τηλ. 210-3210185 • Ώρες λειτουργίας: Από τον Νοέμβριο έως τον Μάρτιο, καθημερινά 08.00-15.00, εισιτήριο: 4€. Από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο, καθημερινά 08.00-20.00. Εισιτήριο: 8€

• 24 Adrianou • Tel. (+30) 210.321.0185 • Opening hours: From November to March, daily 08:00-15:00, tickets: €4. From April to October, daily 08.00-20.00 Tickets: €8

© c l a i r y m o u s t a f e l l o u , a g o r a e x c ava t i o n s , t h e a m e r i c a n s c h o o l o f c l a s s i c a l s t u d i e s a t a t h e n s

αρχαια αγορα ancient agora

Η φιλοξενία στo Electra Metropolis Αthens «ξεκλειδώνει» έναν μαγικό κόσμο αυθεντικών εμπειριών, ήχων, εικόνων και γεύσεων, που εμπνέει ακόμα και τους Αθηναίους να ζήσουν την πόλη τους σαν τουρίστες – και να την ερωτευτούν ξανά.

A tale of hospitality at Electra Metropolis Athens, one that unlocks the secrets of Athens' historic center.

A fascinating stroll through the centuries, one that presents to the traveler or the local visitor a world of authenticity, culture and gastronomy, all wrapped up in a truly luxurious city break.

ΠΟΣΗ ΑΘΗΝΑ ΧΩΡΑΕΙ ΣΕ 36 ΩΡΕΣ;

HOW MUCH ATHENS FITS INto 36 HOURS?

Της Ρίκας Βαγιάννη

By Rika Vayianni

33



©dimitris vlaikos

32



EXPERIENCE



η αθηνα σε 36 ωρεσ athens in 36 hours

β ι β λ ι ο θ η κ η α δ ρ ι α ν ου / h a d r i a n ’ s l i b r a r y

π λ ατ ε ι α σ υ ν τα γ μ ατο σ / sy n tag m a s q ua r e

E

ίναι Κυριακή μεσημεράκι και γυρίζω τα δρομάκια του ιστορικού κέντρου φορτωμένη ψώνια. Αν και δεν είναι μία από τις επτά Κυριακές του χρόνου που τα καταστήματα πέριξ της Ερμού λειτουργούν, δεν έχει και μεγάλη σημασία: ένα κορίτσι που σέβεται τον εαυτό του πάντα θα βρει κάτι να ψωνίσει. Μόλις έχω φύγει από το Μοναστηράκι, έχοντας συνδυάσει κατανάλωση, βόλτα και φαγητό σε μία από τις πιο χορταστικές βόλτες που μπορεί να κάνει κανείς στην Αθήνα. Ακόμα και τις πιο ήσυχες κυριακάτικες ώρες, στην πλατεία χαλάει ο κόσμος. Με το που βγαίνεις από τον σταθμό, σε χτυπούν κατακέφαλα το πλήθος, οι μυρωδιές από σουβλάκι, τα κορναρίσματα, οι πάγκοι των πλανόδιων που πουλάνε τα πάντα, από παλιά πολεμικά παράσημα μέχρι φορτιστές για κινητά και πορτοκάλια σε καφάσια. Μέσα στο «Γιουσουρούμ», όπως το έλεγαν παλιά, στα παλιατζίδικα δηλαδή που στριμώχνονται στα δρομάκια γύρω από την πλατεία Αβησσυνίας, πάντα αγοράζω κάτι. Σήμερα απέκτησα –μετά από σκληρό παζάρι– μια εξάδα σκαλιστά ποτηράκια κι ένα κεχριμπαρένιο κομπολόι «του παππού» (ελπίζω να είναι κεχριμπαρένιο). Τώρα παζαρεύω ένα ραδιόφωνο της δεκαετίας του ’50, τόσο καλοσυντηρημένο, που το κοιτάζεις και ταξιδεύεις πίσω στον χρόνο. Δεν τα βρίσκω στην τιμή και λέω ότι θα το σκεφτώ. Μου είναι οικεία αυτή η περιπλάνηση, αν και πάντα εξελίσσεται διαφορετικά: Ερχόμαστε τακτικά, φίλοι, ζευγάρια, οικογένειες, ακόμα και «σόλο», αν έχουμε όρεξη, και βολτάρουμε σαν τουρίστες στην πόλη μας. Η «ιστορική» Αθήνα έχει εξελιχθεί σε αυτόνομο προορισμό: δεν εννοώ μόνο τα μεγαλοπρεπή ερείπια του Βράχου, αλλά ολόκληρη την περιοχή που απλώνεται σε ημικύκλιο γύρω από το Σύνταγμα, με την Ακρόπολη στη νοτιοδυτική της άκρη και το όριο της πλατείας Δημαρχείου, λίγο πριν την Ομόνοια. Όταν έχουμε μεγάλα κέφια –και μεγάλα σχέδια–, μένουμε στο κέντρο και για Σαββατοκύριακο. Τα σπίτια μας δεν είναι πολύ μακριά (οι περισσότεροι μένουμε σε απόσταση το πολύ 45 λεπτών), αλλά η ατμόσφαιρα «κάτω» δεν μοιάζει με καμιά άλλη γειτονιά της πόλης. Σχεδόν ανά οικοδομικό τετράγωνο αλλάζει προσωπικότητα και είναι μια απόλαυση να την περπατάς. Στη γειτονιά με τα παλαιοπωλεία μπήκα από την κατεύθυνση της οδού Αδριανού, κατά μήκος της Ρωμαϊκής Αγοράς. Ποτέ δεν είναι ολοκληρωμένη μια βόλτα στο κέντρο χωρίς αυτόν τον συναρπαστικό περίπατο. Εδώ, ο Ηλεκτρικός περνάει ανάμεσα

στα αρχαία ερείπια, στη σκιά του κατάφυτου λόφου της Ακρόπολης. Ο Χρυσός Αιώνας, οι Ρωμαίοι, το Βυζάντιο, η Τουρκοκρατία με τα τζαμιά και τα χαμάμ της, τα νεοκλασικά, τα προσφυγικά, η Μπελ Επόκ εδώ δεν είναι θεωρία: είναι δρόμοι και κτίσματα, και διευθύνσεις, και άνθρωποι που ζουν και εργάζονται γύρω. Δίπλα στις περιφραγμένες γραμμές του τρένου κυλάει ο πεζόδρομος της Αδριανού, με τα παρατεταγμένα νεοκλασικά που έχουν γίνει εστιατόρια ή καφέ, ή αίθουσες τέχνης, ή καταστήματα με τουριστικά είδη. Μια χούφτα ιδιωτικές κατοικίες έχουν μείνει – εννοείται περιζήτητες, με τις ταράτσες τους σε ευθεία επαφή με τον Ιερό Βράχο. Εδώ, αν έρθει κάποιος να εγκατασταθεί, πρέπει να είναι προετοιμασμένος για συμβιβασμούς – ποιος χρειάζεται άψογα υδραυλικά όταν έχει τέτοια θέα από την κρεβατοκάμαρα; Για τους λιγότερο τυχερούς, πάντως, έχουν ανοίξει δεκάδες φαγάδικα και ποτάδικα που προσφέρουν την ίδια μεγαλειώδη θέα. Τα καλοκαίρια οι Αθηναίοι «κατασκηνώνουν» στον πεζόδρομο και στις ταράτσες της Αδριανού για τη δροσιά, για τη φωτισμένη Ακρόπολη, για το φεγγάρι. Δεν είναι τυχαίο ότι το πιο τουριστικό μέρος της πόλης είναι σχεδόν πάντα ρεζερβέ από... Ελληνες πελάτες. Μάλλον κρατάμε τα καλύτερα για τον εαυτό μας. Μετά την έφοδό μου στα παλαιοπωλεία, επιστρέφω στα εστιατόρια της Αδριανού για μεσημεριανό. Βλέπω να αδειάζει ένα τραπεζάκι στο περιζήτητο πεζοδρόμιο του «Καφέ Αβησσυνία». Εκμεταλλεύομαι το θαύμα, αράζω και παραγγέλνω αυγά τηγανητά με χωριάτικο ψωμί, φρεσκοστυμμένη πορτοκαλάδα κι ένα καραφάκι τσίπουρο. Ουδείς παραξενεύεται: αυτό, άλλωστε, είναι το σύγχρονο ελληνικό brunch. O καφές... προαιρετικός, αλλά αν έπινα, θα έπινα μόνο βαρύ και σκέτο «ελληνικό», στο μπρίκι. Με το θάρρος του τσίπουρου ξαναμπαίνω στο παλαιοπωλείο, να παζαρέψω αγρίως το ραδιοφωνάκι που φλέρταρα προηγουμένως. Έχει ήδη πουληθεί. Έπαιξα κι έχασα. Αφήνω τα λάφυρά μου να φυλαχτούν και τον εαυτό μου να ξεκουραστεί με μια απολαυστική σιέστα στην ευρύχωρη σουίτα του Electra Metropolis Athens, ούτε 10 λεπτά δρόμος. Η σημερινή βόλτα έχει εξελιχθεί σε κανονική εκδρομή, και μάλιστα με διανυκτέρευση. Οι νέες ή ανακαινισμένες εστίες φιλοξενίας που επένδυσαν στην Αθήνα ως προορισμό city break δεν επαναπαύονται στον ακατανίκητο μαγνητισμό της Ακρόπολης και της νοσταλγικότητας, αλλά προσφέρουν μια ολοκληρωμένη εμπειρία σύγχρονης φιλοξενίας, μαζί και μια ευκαιρία να κακομάθει κανείς



I

© d i m i t r i s v l a i ko s, c l a i ry m o u sta f e l lo u

34

EXPERIENCE

γ ι ου σ ου ρ ου μ / yo u s s o u r o u m

t is Sunday afternoon. I am wandering through the narrow streets of the district known as the “historic center” of Athens, loaded down with boxes and shopping bags. Stores in Athens open for business on Sunday only seven times a year and although today is not one of those Sundays, it does not really matter to me; a girl always knows where and how to shop, if her mind is set on it.

I have just emerged from the labyrinthine cobblestone alleys of Monastiraki, having managed to combine a stroll, a meal and a shopping expedition all in one full, satisfying “package”. Even on a seemingly quiet Sunday afternoon in the city center, Monastiraki Square is a noisy circus: Greeks, foreigners, tourists, aromas of souvlaki, car horns blasting and sellers loudly advertising their goods. Anything goes on the stalls that carry a surreal array of merchandise, from old military medals and smart-phone chargers to crates of freshly picked oranges.

On all my outings to the old “Youssouroum”, as the Monastiraki area around Avyssinias Square is called, I have never managed to restrict myself to just a stroll. I always end up buying something. Today, after some hard bargaining, I am the proud owner of a set of six carved shot glasses, and an old-fashioned, amber-beaded “komboloi” (at least I hope it is real amber). I also bargain for a circa 1950s radio, but the deal is not happening and I decide to take a break and think about my final offer.

This is a familiar adventure, albeit one with an unexpected ending each and every time. We come here often, friends, couples, families – or solo, if we feel up to it, as tourists in our own city. Historic Athens has evolved into a travel destination in its own right. By “historic Athens”, we mean the area to the south of Syntagma Square that runs in a semi-circle from the Sacred Rock to the City Hall, a few streets behind Omonia Square.

Sometimes, if in the mood, we Athenians might spend part of the weekend here. Our homes are located within a 45-minute distance, tops, but the ambience downtown is very different from any other neighborhood in the city. This is a place where almost every other block has a distinct character, making the area a joy to walk through and explore.

I entered the Monastiraki Flea Market from Adrianou

Street, the paved road that runs parallel to the ruins of Roman Agora. No walk, short or long, in the historic center is ever complete without a stroll down this unique street. The old subway train huffs and puffs on one side of the road, its rails running through a man-made valley in the shadow of the Parthenon. The Classical period or “Golden Age”, the Roman period, the Byzantine era, the period of Ottoman rule, attested to by ruins of mosques and public baths, the neoclassical mansions and the early 20th-century refugee shanties, all come together to offer a living history lesson; for people live, work and have fun in these streets, these buildings, these ruins. Next to the railway track runs pedestrian-only Adrianou Street, its neoclassical houses now converted to eateries, bars and art galleries. A handful of private homes are left, wildly popular due to their close proximity to the Acropolis. This is not a place for the fainthearted or thinwalleted to take up residency. But then again, who needs the comforts of modern plumbing when you can enjoy such a view from your bedroom window?

The less fortunate can enjoy the same breathtaking vista while lounging in the nearby sidewalk restaurants and bars.

During the long summer season, Athenians all but camp out here, enjoying the cool air, the full moon and the illuminated Parthenon under the night sky. One of the most “touristy” places in the city is actually full of locals. I guess we keep the best parts for ourselves.

Today, instead of returning to Adrianou Street for lunch, I stay in the flea market area since, miraculously, a tiny table is free on the sidewalk in front of the Αvyssinia Café, right in the middle of the antiques market. I order eggs with traditionally baked bread, a freshly squeezed orange juice and a small carafe of tsipouro – a respectable version of a modernGreek Sunday brunch. Heavily sweetened, and prepared on hot ashes, thick Greek coffee is optional. Emboldened by my fierce tsipouro shot, I go back to the store to bargain harder for my radio. It has just been sold. I played, I gambled, I lost.

I park today’s loot, as well as myself, for a refreshing siesta in a spacious, modern suite at the Electra Metropolis Athens. I plan to spend the night here too. The hospitality industry is flourishing in the area, with new or remodeled



35

36

EXPERIENCE



τον εαυτό του: από τo πανοραμικό roof garden, όπου μπορείς να φας, να πιεις ή να κολυμπήσεις στη σκιά του Παρθενώνα, έως το μικρό αλλά... θαυματουργό spa-γυμναστήριο με την εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα δίπλα στα αρχαία τείχη των Αθηνών, που αναδεικνύονται μέσα από διαφανείς τοίχους. Η μέρα έχει ακόμα φως όταν παίρνω το ανοιχτό, σχεδόν παιδικό τρενάκι για τον «τουριστικό γύρο». Είναι το τέλειο μεταφορικό μέσο για να κυκλοφορήσεις στο ιστορικό κέντρο αν βαριέσαι να περπατήσεις ή αν έχεις περπατήσει ήδη πάρα πολύ. Οι οδηγοί με ξέρουν και σκάνε στα γέλια όταν με βλέπουν. «Πάλι για τα Αναφιώτικα είσαι;» με πειράζουν, αφού ξέρουν ακριβώς σε ποια στάση της Πλάκας θα ζητήσω να κατέβω, για να πάρω το ανηφορικό μονοπάτι προς τον μαγικό κόσμο που λέγεται Αναφιώτικα. Η μικροσκοπική γειτονιά-ρεπλίκα αιγαιοπελαγίτικου νησιού, με τα πλακόστρωτα σκαλωτά σοκάκια και τα χαμηλά της σπίτια, είναι μαγική: τόσο αποκομμένη από τον σύγχρονό μας χώρο και χρόνο, που είναι αδύνατον να περπατήσω και να μην αναρωτηθώ όχι μόνο «πού», αλλά και «πότε» είμαι. Κάθε φορά ανακαλύπτω μια διαφορετική γωνιά, ένα θεατρικό σκηνικό που ζει, κατοικείται και ποτίζει τις τσίγκινες γλάστρες με τα γεράνια και τις μοβ μπουκαμβίλιες μπροστά στις χαμηλές πόρτες. Για να γυρίσω στην πλατεία Συντάγματος (με την ησυχία μου) χρειάζομαι περίπου ένα εικοσάλεπτο, από τους μέσα δρόμους της Πλάκας. Στους φίλους εκτός πόλης συνιστώ χάρτη ή GPS. Η παλιά Αθήνα είναι μικρή σε έκταση, αλλά αρκετά δαιδαλώδης για να σε ξεποδαριάσει αν χαθείς. Να μαστε πάλι στη διαχρονική «καρδιά» της Αθήνας, που δεν κοιμάται ποτέ. Είναι ώρα για δείπνο και οι επιλογές... ένα σωρό: από gourmet πιάτα βραβευμένων σεφ στα εστιατόρια νέων και κλασικών ξενοδοχείων έως το ταπεινό, αλλά πάντα «να γλείφεις τα δάχτυλά σου» σουβλάκι. Απόψε, όμως, η διάθεσή μου είναι κάπως... mutli-culti: Λίγα βήματα από τη μαρμαρόστρωτη πλατεία, εκεί όπου η οδός Απόλλωνος διασταυρώνεται με την οδό Βουλής, έχει ξεφυτρώσει μια λιλιπούτεια, αλλά άκρως ενδιαφέρουσα ethnic αποικία. Διαλέγεις και παίρνεις από ινδικό, κινέζικο, γιαπωνέζικο και κορεάτικο μέχρι μεξικάνικο. Για γλυκό ούτε συζήτηση: κατευθείαν για λουκουμάδες στην πλατεία Αγίας Ειρήνης. Εκεί συνδυάζεται ο τέλειος καυτός, μαστιχωτός χειροποίητος πειρασμός με μέλι και κανέλα με το χάζι του κόσμου που πλημμυρίζει τη μικροσκοπική, όμορφη πλατεία όλες

τις ώρες και όλες τις εποχές. Εκεί μπορείς να πιεις κι ένα ποτό στα όρθια ή, με τους λουκουμάδες και το πλαστικό πιρουνάκι στο χέρι, να πάρεις τον δρόμο για τα ποτάδικα της πλατείας Καρύτση. Νεολαία, ποτό και φλερτ στα ατέλειωτα πηγαινέλα στα πεζοδρόμια, στα σκαλάκια των γραφείων και των κλειστών μαγαζιών, ακόμα και στη μέση του δρόμου. Εναλλακτικά, ή λίγο αργότερα, περιμένει ολόφωτη και ζωηρότατη η πλατεία Ψυρρή και τα πέριξ της: ο χίπστερ τύπος με το βιολογικό smoothie, που μόλις βγήκε από μια avant-garde θεατρική παράσταση, συναντά μέσα στα κρασοπουλειά τον παλιό ρεμπέτη με το χύμα κρασί και τον μπαγλαμά του. Περιέργως, συνυπάρχουν σε πλήρη αρμονία.

To πας όσο αντέχεις. Μετά, ο ύπνος έρχεται γρήγορα και είναι ένας ευλογημένος ύπνος, αφού, όπως είπαμε, διανυκτερεύουμε. Το επόμενο πρωινό, μετά από ένα αμαρτωλά πλούσιο breakfast (αναπόσπαστο μέρος του hotelling), είναι ημέρα Δευτέρα και ανοιχτά τα μαγαζιά, τα περισσότερα όλη μέρα. Βρίσκομαι στην Ερμού, στην παλλόμενη καρδιά της αθηναϊκής κατανάλωσης, έναν πεζόδρομο ιστορικό που αλλάζει ύφος κάθε λίγα τετράγωνα: από τα εντυπωσιακά πολυκαταστήματα έως τις μικρές μπουτίκ που αντέχουν ακόμα στον χρόνο – και στην κρίση: μοντέρνες, funky, νεανικές, αλλά και παλιές οικογενειακές επιχειρήσεις από τις οποίες οι Αθηναίοι προμηθεύονται τον τελευταίο αιώνα εξαιρετικά κομμάτια γκαρνταρόμπας, αλλά και παπούτσια, αξεσουάρ, ασημικά και κοσμήματα. Για τη δεκατιανή λιγούρα, ανεφοδιασμός για τυρόπιτα στο «Άριστον» – λένε ότι κάνει τις πιο νόστιμες στην Αθήνα και σίγουρα τις πιο φρέσκες. Κατηφορίζοντας την Ερμού, τα ρούχα δίνουν τη θέση τους στα υφάσματα, τα υφάσματα στα έπιπλα και τα έπιπλα στα παλαιοπωλεία και στους πάγκους των πλανόδιων. Έχει πλάκα να περπατάς, να χαζεύεις βιτρίνες, φάτσες, κτίρια. Αν έβγαζα μια selfie, πού θα διάλεγα να σταθώ; Παντού και πουθενά: Μέσα στο ιστορικό κέντρο, αυτό το ειρηνικό χωνευτήρι αισθητικής, ανθρωπογεωγραφίας και ιστορίας, έχετε την πολυτέλεια να μην περιοριστείτε σε άχαρες selfies. Ζητήστε από οποιονδήποτε περαστικό να σας βγάλει φωτογραφία, όσο βιαστικός κι αν φαίνεται. Θα χαρεί να σας βοηθήσει να διατηρήσετε την ανάμνησή σας στον χρόνο. Οι Αθηναίοι είναι ακόμα, παρά τα βάσανά τους, φιλόξενοι και εξυπηρετικοί με τους επισκέπτες. Χαμογελάστε και κρατήστε μια όμορφη στιγμή σε μια αιώνια όμορφη πόλη.

© dimitris vlaikos, menelaos myrillas

η αθηνα σε 36 ωρεσ athens in 36 hours



hotels that have evolved into much more than convenient accommodation for sightseers. They now offer a full innercity vacation package, complete with all modern amenities, fine dining, pool relaxation and spa pampering, all within a few meters – and most rooms with a magnificent view – of the Acropolis.

After a nap, I am delighted to see that there is enough daylight left to climb into one of the cars of the silly, open-top “train” (no rails, but still…) that winds its way through the historic center. The drivers have seen me before; sometimes they let me ride for free. They tease me, as they halt at my “personal” stop, in the neighborhood of Plaka. “You are going to Anafiotika… again?”

It is a steep climb, but worth every difficult, narrow, slippery step of the way: this magical place, this replica of a remote Aegean island settlement, was built by those who came to work in the capital. Too poor to buy a "proper" house, they created a clone of their villages on Anafi Island, instead, right in the middle of a nascent European metropolis. The area is, to this day, inhabited by the offspring of the original settlers.

Every time I visit Anafiotika, I discover some new enchanting corner, in the embrace of pink and mauve bougainvilleas sprouting from recycled, oversized tin cans. Each time, I wonder not only “where” I am, but also “when”. This is a time-and-space trip.

It takes me a lazy 20 minutes to return to my hotel in Syntagma Square through the narrow streets of Plaka. To all my friends who are not very familiar with the area, I suggest the use of a map, or a GPS. The neighborhood is actually quite small, but large enough to torture one’s feet if one gets lost in the labyrinth of almost identical-looking alleys.

So here I am, in Syntagma proper, the never-sleeping heart of Athens, and spoiled for dinner choices, from a gourmet five course meal at one of the boutique hotels to a humble but mouth-watering souvlaki. Tonight, however, I allow myself to slip into multicultural mode, walking two blocks towards Apollonos Street. A Lilliputian ethnic culinary colony has sprung up here, offering an array of Chinese, Korean, Mexican, Indian and Japanese delights. I can have my pick, but when it comes to dessert, there is only one place

for me – bustling Aghias Irinis Square and its irresistible “loukoumades” shop. From there, with my warm honey- and cinnamon-glazed fried donuts rolled in crude paper, armed with a plastic fork in sticky hands, I can stay in the square for a beer, or walk to Karytsi Square, where the city’s youngsters meet for drinks and night-long flirting, or, maybe later, to brightly illuminated Psyrri Square and its adjacent streets.

People-watching is at its best here: hipsters, theatergoers and students mingle with tourists, locals and some traditional old characters of Athens, enjoying wine by the glass and live bouzouki long into the night. After that, sleep comes fast; thankfully, the hotel is conveniently located just a few steps away.

The morning after requires that sinful but indispensable part of a hotel stay: the long, hearty breakfast. And now it is Monday, with streets bursting at the seams and all the stores – from international chains to family-run retailers – open all day. This is the epicenter of downtown Athens; a consumer’s paradise. This is Ermou Street. After browsing through the chain stores almost adjacent to Syntagma Square, I make a short pit-stop at the century-old Ariston Bakery. Their small cheese-pies are, as local lore has it, the yummiest in the whole city. They are certainly the freshest, as they sell them by the dozen straight from the oven.

Walking all the way down Ermou Street from Syntagma, one notices that the garment and accessory stores gradually give way to fabric and textile outlets, before switching to furniture shops and then antique dealers and open-air stalls, and concluding with the arts, crafts and souvenir shops of the Thission area. Oh, the sheer joy of strolling around this place! I will never have enough of it.

There is no need to contemplate the best place for a selfie here. Actually, there is no need for a selfie. In the midst of this amalgam of history, commerce and culture, you can stop any local, who will happily take a photograph of you and your companions. Despite the hard times they are currently experiencing, Athenians still manage to be hospitable and courteous to guests in their city. Smile and enjoy this beautiful moment, in an eternally charming, chaotic, vibrant city.

ο δ ο σ ε ρ μ ου / e r m o u s t.

κ α φ ε α β η σ σ υ ν ι α / av i s s i n i a c a f e

π λ ατ ε ι α α γ ι α σ ε ι ρ η ν η σ / ag h i a s i r i n i s s q ua r e

37

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Νέα Παραλία: H νέα αγαπημένη Υπόδειγμα ανασχεδιασμού και αξιοποίησης δημοσίου χώρου, το έργο των Νικηφορίδη – Κουόμο μέσα σε τρία χρόνια έχει καθιερωθεί ως νέο ορόσημο της πόλης, που επηρεάζει και προσδιορίζει τη Θεσσαλονίκη σε κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο.

38

ολότητά της. Και η Νέα Παραλία συμπληρώνει σε μεγάλο βαθμό τη διαχρονική εικόνα που προσδιορίζει την πόλη μέχρι σήμερα. Σχεδιασμένη από τους αρχιτέκτονες Πρόδρομο Νικηφορίδη και Μπερνάρ Κουόμο, αυτή η παραθαλάσσια προμενάδα μήκους 3,5 χλμ. και πλάτους 70-150 μ., με τους 12 θεματικούς κήπους, αποτελεί το κομβικό σημείο για να κατανοήσουμε την πολύπλευρη ιστορία της Θεσσαλονίκης και την αδιαμφισβήτητη διαχρονικότητά της. Η αρμονική συνύπαρξη αρχιτεκτονικών ρυθμών, σε συνδυασμό με τη φυσική ομορφιά που προσδίδει ο Θερμαϊκός και με την καθαρή θέα στον Όλυμπο, συνθέτουν ένα συναρπαστικό θέαμα. Πέραν της διαδρομής για τους πεζούς, προσφέρει στους ποδηλάτες της πόλης έναν υποδειγματικό ποδηλατόδρομο – προωθώντας έτσι το ποδήλατο ως μεταφορικό μέσο. Από εκεί και πέρα, ο Κήπος των Ρόδων είναι σημείο συνάντησης για τους ερωτευμένους, ο Κήπος του Αλέξανδρου αυτοσχέδια «πίστα» για τους σκεϊτάδες, οι εμβληματικές Ομπρέλες του Ζογγολόπουλου το μέρος που θα χαζεύεις κόσμο να περνά και ο μικρός φάρος στον Όμιλο Φίλων Θαλάσσης ένα εξαιρετικό σημείο για να απολαύσεις το ηλιοβασίλεμα. Σε τελική ανάλυση, οι άνθρωποι είναι που δίνουν τον «τόνο» στο περιβάλλον όπου ζουν – και ο πληθυσμός της

Θεσσαλονίκης, ένα κράμα διαφορετικών ταυτοτήτων, είναι αυτός που κυρίως διαμόρφωσε την έξωθεν εικόνα της πόλης. Η Νέα Παραλία δεν είναι ελκυστική μόνο σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά και σε πρακτικό. Όλοι νιώθουν ευπρόσδεκτοι. O σχεδιασμός, τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί, το «πλακόστρωτο», δίνουν τη δυνατότητα σε ΑμεΑ να απολαύσουν όλα όσα παρέχει. Πλήθος πρωτοβουλιών και προγραμμάτων –όπως η διοργάνωση εκθέσεων φωτογραφίας ή αντισυμβατικών επιδείξεων μόδας– αποσκοπούν στο να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις δυνατότητες που προσφέρει ο χώρος. Η ΜΚΟ «Φίλοι της Νέας Παραλίας» πρωταγωνιστεί σε τέτοιες πρωτοβουλίες και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά σε δύο επίπεδα: όχι μόνο δίνει ζωή σε μια περιοχή που μέχρι πρόσφατα ήταν «πεθαμένη», αλλά πυροδοτεί και έναν σημαντικό διάλογο σε θέματα γούστου, αισθητικής και επιχειρηματικότητας. Μια μυστηριώδης γοητεία προσδιορίζει τις «δεύτερες» πόλεις, εκείνες που διατηρούν έναν πολιτισμικό ρόλο πρωταγωνιστικό, αντίστοιχο σε βάθος και εγκυρότητα με τις εκάστοτε πρωτεύουσές τους. Στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης, αρκεί κανείς να κοιτάξει προσεκτικά τι συμβαίνει στη Νέα Παραλία για να αναγνωρίσει τη γοητεία και την πολυπλοκότητά της.

EXPERIENCE

Του Ηλία Τεζαψίδη

Από τι «αποτελείται» μια εμπειρία; Αν θεωρήσουμε πως είναι ένα σύνολο πράξεων που κινητοποιούν τις αισθήσεις, τότε η Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης προσφέρει μια ευρύτατη γκάμα: ήχοι και εικόνες μάς κατακλύζουν και μας εντυπωσιάζουν απ’ όλες τις κατευθύνσεις. Οι καλοφαγάδες έχουν, σε ακτίνα μερικών μέτρων, κάθε λογής πειρασμούς να ενδώσουν, ενώ οι ποδηλάτες, οι ερασιτέχνες δρομείς και οι ζωόφιλοι που βγάζουν βόλτα τον σκύλο τους επίσης έχουν εντάξει τον χώρο στην καθημερινότητά τους. Λίγα μόλις χρόνια μετά τα πανηγυρικά εγκαίνιά της, η Νέα Παραλία έχει καθιερωθεί ως το απόλυτο σημείο αναφοράς για την πόλη και τους κατοίκους της. Η ανθρώπινη ενέργεια που την κατακλύζει και η έλξη που όλοι νιώθουμε για μέρη που διαθέτουν τέτοια ενέργεια έχουν καταστήσει τη Νέα Παραλία –και την εμπειρία της– έναν θρίαμβο της σύγχρονης Θεσσαλονίκης. Σε έναν περίπατο που διαρκεί σκάρτη μία ώρα, θα συναντήσεις πλήθος αφορμών για εξερεύνηση, ευκαιριών για απόλαυση και στοιχείων που θα σε βοηθήσουν να κατανοήσεις την πολυσχιδή ταυτότητα της πόλης. Η Θεσσαλονίκη δεν είναι ούτε αποκλειστικά αρχαία, ούτε βυζαντινή, ούτε μοντέρνα. Χαρακτηρίζεται από τις αντιθέσεις της και μπορεί να γίνει αντιληπτή μόνο στην

© a l e x a n d r o s av r a m i d i s , ko n s ta n t i n o s t s a k a l i d i s

tips καφέ ➽ Για ή ποτό,

κατευθυνθείτε στον Λευκό Πύργο και επιβιβαστείτε σε ένα από τα καραβάκια που αράζουν εκεί, για μια μίνι κρουαζιέρα.

λίγη τέχνη ➽ Για στη βόλτα

σας, τσεκάρετε τις γυάλινες προθήκες κατά μήκος της παραλίας.

να χαρεί ➽ Για ο σκύλος σας, πάτε μια βόλτα στον Κήπο του Ήχου.

39

THESSALONIKI

NEW WATERFRONT: NEW FAVORITE A perfect example of a public space redesign and utilization, the work of Nikiforidis - Cuomo has become, within three years, a new landmark, unfolding virtues that affect and define the city socially and culturally.

By Elias Tezapsidis

What comprises an experience? If we consider it to be a sum of sensory receptions, then what can be experienced on Thessaloniki’s Nea Paralia (New Waterfront) is the full gamut of possibilities: there are impressions of sound and vision from all directions. Gourmands and gourmets have temptations to indulge in within a few steps in any direction, strollers enjoy eye-soothing vistas and a wide promenade, while cyclists, runners and dog-lovers are also making this place part of their everyday lives. In just a few short years since it opened, the Nea Paralia has emerged as the ultimate new regular spot for locals. It is primarily the lively energy of the people, and the human desire to be surrounded by such an energy, that has transformed the Nea Paralia experience into a triumphant success. In the span of what is easily walkable in less than an hour, there is much to explore, plenty of opportunities to relax, and widely divergent elements of the city that will help you understand its complex nature. Thessaloniki is to not be viewed as exclusively ancient or Byzantine, nor as a modern city; instead it’s characterized by its contrasts. The Nea Paralia greatly complements this multifaceted narrative of identity.

As designed by architects Prodromos Nikiforidis and Bernard Cuomo, this 3.5km long, 70-150m wide waterfront strip, featuring 12 thematic little parks or gardens, forms a central nexus from which its users can better comprehend both Thessaloniki’s complicated past and its undeniable timelessness. The harmonic coexistence of so many different architectural styles, combined with the natural beauty of the Thermaic Gulf and the view of Mt Olympus in the distance, creates a compelling sight. Beyond the obvious walkway it provides for pedestrians, the New Waterfront also promotes cycling as a viable means of transportation for the Center’s residents. But really, everyone benefits. The Rose Gardens are where lovebirds meet, the Statue of Alexander the Great is where skateboarders roll and tumble, the art piece Umbrellas

by George Zongolopoulos is a great spot for people-watching and the little lighthouse by the Friends of the Sea Yachting Club is a perfect place from which to watch the sunset.

In the end, it’s the people who shape the vibe of any environment, and it’s Thessaloniki’s population, an alloy forged from a compendium of diverse identities, that forms

the city’s international image. That image is well represented in this new space; the park’s inclusivity extends well beyond a theoretical appeal. There’s a series of special tiles that runs the length of the waterfront to provide assistance to the blind and the visually-impaired, and there are other measures for visitors with mobility issues as well.

A multitude of initiatives and programs make use of the New Waterfront, including photography exhibits and some rather unusual fashion shows. The organization “Friends of Nea Paralia” is playing a prominent role in such endeavors, and the results have brought a dual success; not only do these events enliven the public space, they also spark important discussions on matters of esthetics, values and dynamic entrepreneurship.

A certain mysterious charm defines “second cities,” those cities that occupy a different cultural forefront – but one that is similar in importance – to that of their respective first cities.

In the case of Thessaloniki, one need not look much further than the Nea Paralia to identify this charm and to begin to enjoy its complexity.

tips a coffee ➽ For or a drink, go

to the White Tower and hop on one of the boat-cafés for a mini-cruise.

art ➽ For exhibitions,

check out the glass boxes all along the waterfront – displays change periodically.

you’re ➽ Iffond of the

four-footed, please note that dogs love to frolic at the Garden of Sound.

ΝΕΑ ΠΑΡΑΛΙΑ THE NEW WATERFRONT ta αγαπημενα σημεια των αρχιτεκτονων

1

αστικό περιβάλλον. Εδώ έχει διαμορφωθεί και ένα υπαίθριο αμφιθέατρο.

4—Ο Κήπος του Νερού, ο πιο δύσκολος στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση, υποβαθμισμένος κατά 80 εκ. από τον υπόλοιπο χώρο, με μια υπέροχη ξύλινη πέργκολα σε όλο το μήκος του, είναι μάλλον το πιο αγαπημένο σημείο των Θεσσαλονικιών. Διαθέτει αναψυκτήριο στο κέντρο και πίστα skateboard. «Ατραξιόν» του, η υδάτινη επιφάνεια με νούφαρα και καλαμιές.

© s a k i s g i o u m pa s i s, p e r i k l e s m e r a ko s, ko n sta n t i n o s t s a k a l i d i s

40

EXPERIENCE

1— Η ξύλινη εξέδρα απέναντι από το Μακεδονία Παλλάς. Ακόμα και στις ώρες αιχμής παραμένει ένα από τα πιο ήσυχα σημεία.

2— Ο Κήπος του Απογευματινού Ήλιου, ιδιαίτερα δημοφιλής στο ηλιοβασίλεμα. Κεκλιμένος, τριγωνικής κάτοψης, μεταξύ του Μακεδονία Παλλάς και της παλιάς Ηλεκτρικής Εταιρείας.

3— Ο Κήπος των Εποχών, που θυμίζει ένα φυσικό λιβάδι της ελληνικής εξοχής, με αγριολούλουδα, φρύγανα, βότανα και σπάνια ενδημικά φυτά, σου δίνει την αίσθηση ότι ξεφεύγεις εντελώς από το

2 3 4

the architects’ favorite sp ots 1— The wooden deck across from the Makedonia Palace Hotel. The stretch of waterfront here is one of the city’s most tranquil spots, even during rush hour.

2— The Garden of the Afternoon Sun, a small sloping triangular-shaped park located between the Makedonia Palace Hotel and the old power company building, is particularly popular and really comes alive at sunset and in the early evening.

3— The Garden of Seasons resembles a meadow that you’d find in the Greek countryside. It affords visitors a quick escape from the urban environment. Here, wildflowers, bushes, herbs and rare native plants make their stand in the city, and there’s a small open-air amphitheater, too.

4— The Garden of Water, one of the most difficult features to build, is probably the most popular spot among the locals. Almost one meter lower than the area surrounding it, and flanked along one side by a beautiful wooden pergola, it often hosts open-air exhibitions and has both a refreshment stand and a skate-park at its center. The main attraction here is its pond, boasting water lilies and reeds.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΣΑΝ ΑΛΛΟΤΕ Εννέα διευθύνσεις για «κυνηγούς» θησαυρών και νοσταλγούς του παρελθόντος. Της Amber Charmei

Γ ι α α ν τ ί κ ε ς , μ ε ρ ι κ ά α π ό τ α κ α λύ τ ε ρα καταστήματα της πόλης βρίσκονται κοντά στον Λευκό Πύργο και στη Δημητρίου Γούναρη: λάμψη πολυτέλειας στο Corda Antiques & Maison, που εμπορεύεται Baccarat, St. Louis και Christofle, καθώς και γκραβούρες του 19ου αιώνα με τοπία από την Αρκαδία και την αρχαιότητα. Άλλα εξαιρετικά μαγαζιά στη γειτονιά είναι το Era Antica, που ειδικεύεται σε έπιπλα και αντικείμενα Art Deco και Biedermeier, και το E&M Antiques για ποιοτικά κομμάτια από διάφορες ιστορικές περιόδους. Αν ψάχνετε ατμόσφαιρα παζαριού, επισκεφτείτε το Μπιτ Μπαζάρ. Δυτικά της Ρωμαϊκής Αγοράς, η ελαφρώς ξεθωριασμένη αριστοκρατικότητα αυτής της γειτονιάς των αρχών του 20ού αιώνα είναι αυθεντική vintage Θεσσαλονίκη. Τα μαγαζιά, με αντικείμενα άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο εκλεκτά,

C orda A n t i q ue s & M ai s o n

ΜΠΙΤ ΜΠΑΖΑΡ / BIT BAZAAR

VA U D E V I L L E R O O M

Nine special stops for treasure hunters and nostalgia lovers. Βy Amber Charmei

Vintage Thessaloniki

Beginning with antiques, near the White Tower and Dimitrios Gounari are some of the city's finer stores: for some luxury sparkle, visit Corda Antiques & Maison, dealing in Baccarat, St. Louis, and Christofle; they also have a selection of 19th-century engravings of Arcadian and archaeological scenes. Other fine stores in the neighborhood are Era Antica, specializing in Art Deco and Biedermeier furnishings and objects, and E&M Antiques for quality pieces from a variety of periods.

For more of a flea-market mood, visit the Bit Bazaar. West of the Roman Agora, the gently faded elegance of this early 20th-century neighborhood is pure vintage Thessaloniki. The shops spill out onto the sidewalks, offering wares both tatty and fine: try #5 and #7 Tositsa and the vintage postcard-stand next door, and Palaiopoleio on Karbola. For some, the word



© ko n sta n t i n o s t s a k a l i d i s

42

EXPERIENCE



ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ σαν αλλοτε Vintage Thessaloniki info

oy z e ρ ι α ρ ι σ τ ο τ ε λ ου ς / ouzeri aristotelous

C A F E PA L E R M O 2 C O N C E P T ST O R E

“vintage” usually refers to fashion, and a timeless look is a perfect fit for the city. At Vaudeville Room, clothing, jewelry and accessories from London and Budapest fill a neo-classical apartment. For a taste of the birth of cool, visit 2 Concept Store, where Greece's mid-century modernism has been restored with verve. Come to shop, or enjoy a cocktail in the well-appointed lounge.

To keep the same retro mood for lunch or for espressos, a secret stoa off busy Aristotelous offers two choices: at 8 Aristotelous you'll find some beautiful Art Nouveau doors, and in the courtyard, Ouzeri Aristotelous with its sweet fin-desiecle vibe. No time for lunch? Upstairs on the first floor, the vitrines of charming Café Palermo are full of vintage curios, and its stained glass windows overlook the square.

info Corda Antiques & Maison 8 Morgentaou, Tel. (+30) 2310.235.379 Era Antica 4 Mitropolitou Iosif, Tel. (+30) 2310.232.222 E&M Antiques 14 Isavron & Dimitriou Gounari, Tel. (+30) 2310.271.840 Bit Bazaar Main entrance on Tositsa Street Palaiopoleio 5 Karbola, Tel. (+30) 6949.463.776 Vaudeville Room 3 Karbola, Tel. (+30) 2314.019.045 2 Concept Store 6 Ioustinianou, Tel. (+30) 2310.265.999 Ouzerie Aristotelous 8 Aristotelous, Tel. (+30) 2310.230.762 Café Palermo 8 Aristotelous, 1st fl, Tel. (+30) 2310.279.958

Τhe biggest names in fashion are right around the corner

➳

LUXURY

Magazine



L L Τα μεγαλύτερα ονόματα της μόδας είναι κοντά μας

Corda Antiques & Maison Μοργκεντάου 8, τηλ. 2310-235379 Era Antica Μητροπολίτου Ιωσήφ 4, τηλ. 2310-232222 E&M Antiques Ισαύρων 14 και Δημητρίου Γούναρη, τηλ. 2310-271840 Μπιτ Μπαζάρ Κύρια είσοδος από την οδό Τοσίτσα Παλαιοπωλείο Καρμπολά 5, τηλ. 6949-463776 Vaudeville Room Καρμπολά 3, τηλ. 2314-019045 2 Concept Store Ιουστινιανού 6, τηλ. 2310-265999 Ουζερί Αριστοτέλους Αριστοτέλους 8, τηλ. 2310-230762 Café Palermo Αριστοτέλους 8, 1os όροφος, τηλ. 2310-279958

© perikles merakos, sakis gioumpasis

44

ξεχύνονται στα πεζοδρόμια: επισκεφτείτε τα νούμερα 5 και 7 της οδού Τοσίτσα και το σταντ με τις vintage καρτ ποστάλ ακριβώς δίπλα, αλλά και το Παλαιοπωλείο στην οδό Καρμπολά. Για κάποιους η λέξη «vintage» παραπέμπει στη μόδα και το διαχρονικό λουκ όντως ταιριάζει απόλυτα στην πόλη. Το Vaudeville Room είναι ένα νεοκλασικό διαμέρισμα γεμάτο ρούχα, κοσμήματα και αξεσουάρ από το Λονδίνο και τη Βουδαπέστη. Για μια γεύση από τη γέννηση του κουλ επισκεφτείτε το 2 Concept Store, όπου αναβιώνει ο μοντερνισμός της Ελλάδας των μέσων του περασμένου αιώνα. Ελάτε να κάνετε τα ψώνια σας ή να απολαύσετε ένα κοκτέιλ στο άρτια επιπλωμένο lounge. Για φαγητό και εσπρέσο στο ίδιο ρετρό ύφος, μια μυστική στοά επί της πολύβουης Αριστοτέλους προσφέρει δύο επιλογές: στο νούμερο 8, πίσω από μια όμορφη αρ νουβό πόρτα, θα βρείτε την αυλή του Ουζερί Αριστοτέλους με ατμόσφαιρα τελών 19ου αιώνα. Αν δεν υπάρχει χρόνος για μεσημεριανό, στον 1ο όροφο οι βιτρίνες του γοητευτικού Café Palermo είναι γεμάτες από vintage αντίκες, ενώ τα παράθυρά του αντικρίζουν από ψηλά την πλατεία.

EXPERIENCE



45

ATHENS FOR

TWO FASHION EDITOR: NICHOLAS GEORGIOU (10AM) MAKE-UP AND HAIR: STELLAR (D-TALES ) MODELS: OKAN (ACE MODELS) JOANNA (D MODELS) PHOTOGRAPHER’S ASSISTANT: KATERINA GORITSA STYLIST’S ASSISTANTS: GEORGE KARAPETIS, ESTHER MASTROGIANNI

46

OKAN: Μάλλινο παλτό, μάλλινο ζιβάγκο και βαμβακερό παντελόνι / Wool coat and sweater, cotton trousers Boss (INTERVISTA). Ατσάλινο ρολόι με κρύσταλλο ζαφειριού / Steel watch with sapphire crystal Raymond Weil (PATSEAS).

JOANNA: Καμπαρντίνα με λεπτομέρειες από μαλλί / Trench coat with wool inserts Maison Margiela (FREE SHOP). Βαμβακερό ζιβάγκο / Cotton sweater Esprit (NOTOS GALLERIES).

luxury

PHOTOGRAPHED BY COSTAS COUTAYAR

47

luxury

48

Α Ρ ΙΣ ΤΕ Ρ Η Σ Ε Λ ΙΔΑ / LE F T PAG E OKAN: Μάλλινο ζιβάγκο και δερμάτινη ζώνη / Wool turtleneck sweater and leather belt Navy Green. Bελούδινο παντελόνι / Velvet trousers Polo Ralph Lauren.

Mάλλινο τζάκετ / Wool bomber jacket Lacoste (NOTOS GALLERIES).

JOANNA: Φόρεμα από μεταξωτή ζορζέτα / Silk jacquard dress Michael Kors (ATTICA). Σκουλαρίκια από λευκόχρυσο με καμποσόν σμαράγδια και διαμάντια παλαιάς κοπής / White gold earrings with cabochon emeralds and old cut diamonds (VENETIA VILDIRIDIS).

—————— ΔΕ ΞΙΑ Σ Ε Λ ΙΔΑ / R I G H T PAG E JOANNA: Μάλλινο ζιβάγκο και μεταξωτή φούστα / Wool sweater and silk skirt Céline (LUISA). Οικολογική γούνα / Faux fur stole Ioanna Kourbela (IOANNA KOURBELA BOUTIQUE). Χρυσό ρολόι / Gold watch Vacheron Constantin. Xρυσό δαχτυλίδι 18Κ με φίλντισι και μπριγιάν / 18K gold and mother of pearl ring with diamonds (GOFAS).

49

51

50

JOANNA: Κασμιρένιο ζιβάγκο και μεταξωτή φούστα πλισέ / Cashmere turtleneck sweater and silk pleated skirt Lanvin (LUISA). Δαχτυλίδι από λευκόχρυσο 18Κ με μεξικάνικο οπάλιο της φωτιάς, μπλε και λευκά διαμάντια / 18K white gold ring with Mexican Fire opal and blue and white diamonds (PONIROS EXCLUSIVE JEWELLERY).

OKAN: Mάλλινο σακάκι / Wool jacket Valentino. Μάλλινο παντελόνι / Wool trousers Saint Laurent (LUISA). Μάλλινο ζιβάγκο / Wool turtleneck Pal Zileri (DIAMANTIS BOUTIQUE).

luxury

52

53

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔ Α / LEF T PAGE JOANNA: Μάλλινο μακρύ γιλέκο και μπολερό, παπούτσια από λουστρίνι, καμβά και δερμάτινες λεπτομέρειες / Wool coat and bolero jacket, patent leather and canvas boots Christian Dior (DIOR BOUTIQUE). Χρυσό βραχιόλι 18Κ / 18K Gold bracelet (PENTHEROUDAKIS).

—————— Δ ΕΞΙΑ ΣΕΛΙΔ Α / RIGHT PAGE OKAN: Μάλλινο ζιβάγκο / Wool turtleneck Pal Zileri. Mάλλινο παντελόνι / Wool trousers Cortigiani (DIAMANTIS BOUTIQUE). Ατσάλινο ρολόι με κρύσταλλο ζαφειριού / Steel watch with sapphire crystal Raymond Weil (PATSEAS).

JOANNA: Ζέρσεϊ φόρεμα ντραπέ / Silk jersey dress Louis Vuitton (LOUIS VUITTON BOUTIQUE). Χρυσό δαχτυλίδι 18Κ με καρχηδόνιο, ζαφείρια και διαμάντια / 18K gold ring with garnet, diamonds and sapphires (PATSEAS).

55

54

OKAN: Βαμβακερό πουκάμισο, μάλλινο γιλέκο, μάλλινο παλτό και μάλλινο παντελόνι / Cotton shirt, wool coat, vest and trousers Ioanna Kourbela (IOANNA KOURBELA BOUTIQUE). Δερμάτινα παπούτσια / Leather shoes Paul Smith (KALOGIROU).

JOANNA: Μπλούζα μοχέρ / Mohair sweater Max Mara. Φούστα από μαλλί και σατέν / Wool and silk skirt Sportmax (MAXMARA BOUTIQUE). Ατσάλινο ρολόι / Steel watch Gucci (SAVVIDIS). Δερμάτινες σουέντ μπότες / Suede boots, Prada (KALOGIROU)

luxury

56

Α Ρ ΙΣ ΤΕ Ρ Η Σ Ε Λ ΙΔΑ / LE F T PAG E OKAN: Βαμβακερό πουκάμισο / Cotton shirt Alexander Wang. Μάλλινο σακάκι / Wool jacket Pierre Balmain (ATTICA). Γραβάτα / Τie Navy Green. Μάλλινο παντελόνι / Wοοl trousers Saint Laurent (LUISA). Δερμάτινα παπούτσια / Leather shoes Paul Smith (KALOGIROU). Αναδιπλούμενο ποδήλατο / Folding bike Brompton.

—————— ΔΕ ΞΙΑ Σ Ε Λ ΙΔΑ / R I G H T PAG E OKAN: Μάλλινο κοστούμι και μεταξωτή γραβάτα / Wool suit and silk tie Ermenegildo Zegna (ERMENEGILDO ZEGNA BOUTIQUE). Βαμβακερό πουκάμισο / Cotton shirt Paul Smith (ATTICA). Χρυσό ρολόι / Golden watch Piaget (GOFAS).

JOANNA: Μεταξωτή μπλούζα και βελούδινη σιφόν φούστα / Silk gazaar blouse αnd silk velvet chiffon skirt Tom Ford (LINEA PIU). Σκουλαρίκια από λευκόχρυσο και μαύρο σμάλτο με σμαράγδια και διαμάντια / White gold earrings with black enamel, emeralds and diamonds (NIKOS KOULIS).

57

v e r s ac e to d’s b o ut ique

K u z ina

penth er o udakis

ralph l aur e n

louis vuit to n

e p on ymo

e p o ny m o f r anck m ul l er

pr ada bro o ks broth e rs

er m eneg ildo zeg na

z o lota s h er m es

A

ca l l i sta crafts

26

d io r

kana tissot

k assis

er

15 m o ntb l anc

ko lo naki s q.

ias amal

k alogirou

ias

kess ar is hellenic pa r l i a m e n t

er es

n ikos kou lis

non

sy n tag m a sq.

sof

elli

p oniros je welry

4

phil

9

u

4

il ias l al ao unis

va s .

nikis

ermo

im

s

2

t

ke

eia

2

r o l ex

36

ri

pa

ioa r.

advertorial

to

5

b r unello cucinelli

u

et f.

k r7

i

o ez

f

18

d im ano g lo u

o

6

6

2

u

al

k

r

es

u 24 o ti 4

o

ak

u v o8A

o

u

19

n

ar

ts

S

u

7

3

IA

u

io

13

11

17

pi

21

u

io

d

10

9

5

pats e as

o

m

is

it

ti

a

m

ik

17

r

is

o

p

15

4

at ti ca departm e n t stor e s

58

IM

e

la

n

st

a

er

nota l ing er ie

D

a

va

p

7

u

K

m

o

A

o

ir

o m ega vil d ir id is g o fa s s av v i d i s

ch o par d

e le c t r a hot e ls

SHOPPING MAP

▼ Athens

li-la-lo

Μια μοναδική γαστρονομική εμπειρία με θέα!

A unique gastronomic experience, with a view!

Κάτω από τη σκιά του ναού του Ηφαίστου, στον πεζόδρομο της Αδριανού, βρίσκεται η μοναδική Kuzina. / Στεγάζεται σε ένα παλιό αρχοντικό, που επιφυλάσσει μια έκπληξη για τους επισκέπτες: τη μαγευτική θέα στην Ακρόπολη που κόβει την ανάσα! / Ο διάσημος chef Άρης Τσανακλίδης ετοιμάζει μοναδικές δημιουργίες, εμπνευσμένες από την ελληνική κουζίνα και παρουσιασμένες με τον πιο ανατρεπτικό τρόπο, συντελώντας στην απόλυτη γαστρονομική εμπειρία! / Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι η Kuzina προτείνεται από τον οδηγό Michelin, από τον οδηγό Gogobot και συγκαταλέγεται στα top 10 εστιατόρια με θέα στον κόσμο, με βάση το BBC.

Under the shade of the Temple of Hephaestus, on picturesque Adrianou Street, stands the unique restaurant Kuzina. / The old mansion housing the restaurant has a hidden surprise for its guests: a breathtaking view of the Acropolis from the rooftop! / Renowned chef Aris Tsanaklidis prepares unique recipes that are inspired

by Greek cuisine but presented in the most subversive way, thus creating the ultimate gastronomic experience! / For all of this and more, Kuzina has been recommended by the Michelin Guide and Gogobot and has made it into the BBC’s top 10 restaurants in the world with a view.

C

C

Αδριανού 9, Θησείο

9 Αdrianou, Thiseio

Τηλ. 210-3240133

Tel. (+30) 210.324.0133

www.kuzina.gr



to ath e n s

ch r o no vil d ir id is J EW ELRY

o n e s a lo n i ca o ut l e t ma l l 10 , kot ta r o ul i a

e iz n

p

o

l

e

ko koon stor e

i

48–50 o

s

52 54

a

ma r i n a r i n al d i

60

kblo om o r o m il a

55

5

7

9

it

5

m

d s q ua r e d 2 b o ut i q ue

60

h ion idis m ankin d

71

104

ela ou m

ma x ma r a

71

32

t

s

im

is

k

103

h ug o b oss

τηalia e xarchou j e we lry

p av l

1

p i n ko

g m h i ti a rs .

s av v i d i s

d il fash io n g r oup

if

o

i s 43 k

s

r

im

io

electra palace

it

s

.

g o fas

m

r

34

s

t

Agh i a S o f i a C h u r ch

at tica d epar tm ent stor es

is oo sf i fi a

e v

31

m

k ater ina ioannid is jewel ry

it

r

Magazine i

o

er m eneg il d o zeg na

p

o

l

e

o

s

T he r ma i c g ul f intervista

w h i te tow e r

t

m εd iter r ane an co sm os 11th km th ess alo nikim oudania national h ig h way

o

a

ir



p

o

r

t

Shedding light on Greek heritage

SH O P P I N G M A P

▼ Thessaloniki

➳

ETERNITY

l

o

u

k al f id is jewel ry

d iam antis

24

E

Φωτίζοντας την ελληνική κληρονομιά

n otos ga l l e r i e s

αθηνα Ατηενs Ο πεζόδρομος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου γίνεται το αφηγηματικό νήμα της ιστορίας της Αθήνας από τo ένδοξο παρελθόν μέχρι τη σύγχρονη ζωντανή καθημερινότητα.

Tης Νατάσσας Μπλάτσιου

62

ETERNITY

ο αθηναϊκoς περiπατος Eίναι ένα ζεστό καλοκαιρινό βράδυ. Η ατμόσφαιρα μυρίζει σχίνο, τα τζιτζίκια τραγουδούν ρυθμικά και μόνο από μακριά ακούγεται η βουή της πρωτεύουσας. Ένα νεαρό ζευγάρι κάνει έναν ρομαντικό περίπατο στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, απολαμβάνοντας τη θέα στη φωτισμένη Ακρόπολη, που εμφανίζεται και χάνεται πίσω από τις φυτεμένες πλαγιές. «Το φαντάζεσαι ότι εδώ πριν από λίγο καιρό περνούσαν αυτοκίνητα;» της λέει το αγόρι. «Σκέψου “καφρίλα”», κουνά με λύπηση το κεφάλι του το κορίτσι. Αυτόν τον νεανικό καθημερινό διάλογο που υπέκλεψε σε μια βόλτα του αναζητώντας αντιδράσεις των πολιτών έχει να θυμάται ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Διαμαντόπουλος, πρωτεργάτης της μελέτης του μεγαλύτερου έργου πεζοδρόμησης και της σημαντικότερης πολεοδομικής παρέμβασης που έγινε στην Αθήνα μεταπολεμικά και άλλαξε την εικόνα και τη λειτουργία του κέντρου της πόλης ριζικά. Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 2002, η χώρα ζει στον πυρετό της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων. Η Αθήνα θέλει να διαμορφώσει μια νέα πόλη αντάξια της ιστορίας της. Αναπλάσεις σε πλατείες, διαπλατύνσεις δρόμων, επεμβάσεις στις όψεις των κτιρίων, το Μουσείο Ακρόπολης βάζει θεμέλια, έργα στο τραμ και στο μετρό. Μέσα στο μεγάλο εργοτάξιο η αρχιτεκτονική κοινότητα της Αθήνας ετοιμάζεται να δημιουργήσει το αποκαλούμενο «σαλόνι της Ευρώπης». Οι βασικοί οδικοί άξονες της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και της Αποστόλου Παύλου που διασχίζουν τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της πρωτεύουσας, την Ακρόπολη και το Θησείο, πεζοδρομούνται, οι κάθετοι δρόμοι δενδροφυτεύονται και από τη λεωφόρο Συγγρού έως και την πλατεία Ασωμάτων δημιουργείται ένα αστικό πάρκο με καθιστικά και σημεία θέας.



It’s a warm summer’s evening, and the air carries the resinous aroma of wild pistacia trees. The cicadas are humming rhythmically, and the sounds of the city can only be heard faintly in the distance. A young couple is taking a romantic stroll along the pedestrian promenade of Dionysiou Areopagitou, enjoying a view of the illuminated Acropolis that seems to appear and disappear behind the densely wooded slopes. “Can you imagine, until recently there were cars along here?” remarks the boy. “Wow, how gross!” the girl says, shaking her head. This youthful exchange, overheard on one of his walks, stuck in the mind of the architect Dimitris Diamantopoulos, as he wandered the area trying to gauge the public reaction to the new street layout – he was very glad to hear it.

Diamantopoulos had been the lead architect of the study behind the pedestrianization of Areopagitou, the most significant urban planning intervention in Athens since the postwar period, and one which changed the perception and the function of the city center irreversibly.

In the summer of 2002, the country was making feverish preparations for the Olympic Games. Athens wanted to create a new city to match its heritage. The redevelopment of public spaces (chief among them Syntagma Square), the widening of roads and the upgrading of building facades were all underway, as was the laying of the foundation for the new Acropolis Museum, and other large infrastructure projects, including the tram and the metro. In the midst of this vast building site, the architectural community of Athens was preparing to create what they envisioned as the “Salon of Europe”. The road

1

Η αρχή του πεζόδρομου, στην Αμαλίας. Εκεί ξεκινάει η περιοχή του «Σαλονιού», μια ιδιαίτερα αστική συνθήκη, σαν εκείνη ενός εσωτερικού δημόσιου χώρου.

————— The beginning of the pedestrian walkway as seen from Amalias Avenue. The intimate layout is reminiscent of an interior public space – a "salon", or reception room.

63



a walk through the centuries Dionysiou Areopagitou, the longest pedestrian walkway in Athens, is the narrative thread running through the city's history, from glorious past to vibrant present.

By Natasha Blatsiou

1 Αρχιτεκτονικά σχέδια: Πέτρος Μπαμπασίκας Architectural sketches: Petros Babasikas

αθηνα Ατηενs



Οι Αθηναίοι ικανοποιούν ένα συλλογικό όνειρο που χρειάστηκε έξι γενιές και 170 χρόνια για να γίνει πραγματικότητα. Οι πρώτοι σπόροι είχαν μπει το 1833, όταν η Αθήνα γινόταν πρωτεύουσα του νέου και ανεξάρτητου ελληνικού κράτους και ο Έλληνας αρχιτέκτονας Σταμάτιος Κλεάνθης μαζί με τον Γερμανό συνάδελφό του Εδουάρδο Σάουμπερτ διατύπωναν το όραμά τους για τη διαμόρφωση των προσβάσεων στην Ακρόπολη και την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της πόλης. Τώρα ήταν η στιγμή, μέσα στη δίνη της (πρόσκαιρης) ευημερίας που έφερναν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, η Αθήνα να βάλει τα «καλά» της και να στολίσει το έμβλημά της, την Ακρόπολη. Η ευκαιρία όχι μόνο έπιασε τόπο, αλλά και άλλαξε για πάντα την αντίληψη των Αθηναίων για την πόλη τους. Εκεί όπου ο άλλοτε θορυβώδης και συχνά απροσπέλαστος από αυτοκίνητα δρόμος δημιουργούσε έναν σαφή διαχωρισμό μεταξύ του παλιού και του νέου, ο καινούργιος πεζόδρομος άπλωνε γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ της αρχαίας, της νεοκλασικής και της σύγχρονης Αθήνας. Ο κόσμος αρχίζει να έρχεται σε επαφή με την πολιτιστική του κληρονομιά και να απολαμβάνει περιπάτους κάτω από τον Ιερό Βράχο. Άνθρωποι που είχαν από παιδιά να

64

axes of Dionysiou Areopagitou and Apostolou Pavlou, which traverse the most important archaeological sites of the capital – the Acropolis and the Theseion – were transformed into pedestrian havens, the side streets were planted with trees, and a large metropolitan park was created, joining Syngrou Avenue to Asomaton Square, with benches and panoramic view points.

Athenians were realizing a collective dream that had required six generations and 170 years to bring to fruition. The first seeds were sown in 1833, when Athens became the capital of a new independent Greek state, and the Greek architect Stamatios Cleanthes and his German colleague Eduard Schaubert articulated their vision, both for the redevelopment of the access routes to the Acropolis and for the integration of the archaeological sites of the city. Now, lifetimes later, came the moment, in the maelstrom of the fleeting prosperity brought by the Olympics, for Athens to put on its best front, and there seemed no better way to do this than by showcasing its emblem, the Acropolis, in the most prominent fashion possible.

7



ETERNITY





7

Ο περίπατος στο άνω διάζωμα του θεάτρου, που κυκλώνει τη βάση του βράχου της Ακρόπολης. Πρόκειται για τον αρχαιότερο δημόσιο χώρο της Αθήνας.

————— The walkway which circles the base of the rock of the Acropolis. This is the oldest public space in Athens.

6

65 4 5 6

Το θέατρο του Διονύσου.

————— The Theater of Dionysus.

4

3

Η είσοδος στον αρχαιολογικό χώρο της Νότιας Κλιτύος και οι μικρές πλατείες που σχηματίζονται.

————— The entrance to the archaeological site of the south slope, with the small squares created around it.

3

Το περίπτερο πληροφοριών και ο κόμβος με την Πλάκα.

————— The information kiosk and the turn for the Plaka district.

2

5

Η είσοδος του Μουσείου Ακρόπολης.

————— The entrance to the Acropolis Museum.

2

Το άγαλμα και ο άξονας της οδού Στρατηγού Μακρυγιάννη.

————— The statue of General Makrygiannis at the start of Makrygianni Street.

αθηνα Ατηενs

66

ETERNITY



ανέβουν στην Ακρόπολη βλέπουν την πεζοδρόμηση σαν μια ευκαιρία να την ξαναεπισκεφτούν. Ο αρχαίος κόσμος, που για τους περισσότερους Έλληνες ανήκει στις σελίδες των σχολικών βιβλίων ή γίνεται αντιληπτός μέσα από τα βλέμματα θαυμασμού των ξένων επισκεπτών, επιστρέφει στη συνείδησή τους ως μια πραγματική εμπειρία. Την εμπειρία να ζεις πλάι στην αρχαία Αθήνα. Οι ξένοι επισκέπτες με τη σειρά τους βιώνουν κι αυτοί μια νέα εμπειρία. Πλέον, δεν τους «αδειάζουν» τα λεωφορεία στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου. Γι’ αυτούς ο πεζόδρομος γίνεται μια οδός μύησης στα βασικά αξιοθέατα της πόλης, ένα αφηγηματικό νήμα που θα διηγηθεί την επίσημη ιστορία τους. Σήμερα η «σκόνη» των πρώτων εντυπώσεων έχει κατακάτσει. Το Μουσείο Ακρόπολης, ο πεζόδρομος του Δημήτρη Πικιώνη που οδηγεί στου Φιλοπάππου και η Ακρόπολη συνθέτουν ένα δίκτυο περιπάτων που αξίζει κανείς να ανακαλύψει. Από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός στα δυτικά μέχρι την πλατεία του Θησείου στα ανατολικά το μήκος του αποκαλούμενου «αθηναϊκού περιπάτου», μήκους 1.700 μ., προσφέρει μια όμορφη περιήγηση με τα πόδια που διαρκεί περίπου 30΄. Μέσα σε αυτό το διάστημα ο επισκέπτης θα βρεθεί σε θεαματικά σημεία θέας προς την Ακρόπολη, τον Άρειο Πάγο, την Αρχαία Αγορά, αλλά και την ίδια την πόλη. Επιλέγουμε να μυηθούμε σε αυτό το ιδιαίτερο τοπίο ξεκινώντας από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Αφήνουμε τη βουή της πόλης πίσω και μοιάζει σαν ξαφνικά να ανοίγουμε μια πόρτα σε έναν εξωπραγματικό μικρόκοσμο. Τα πλατάνια στις δύο πλευρές του πεζόδρομου με τα μαρμάρινα δάπεδα και πίσω τους οι ψηλές πολυκατοικίες να δίνουν την αίσθηση ενός φιλόξενου προθαλάμου που οδηγεί στο «Σαλόνι». Από τη μία πλευρά ξετυλίγεται ο αρχαίος κόσμος: το θέατρο του Διονύσου, το Ηρώδειο, ο Άρειος Πάγος, το μνημείο του Φιλοπάππου και η Πνύκα. Και από την άλλη πλευρά παρελαύνουν το εντυπωσιακό Μουσείο Ακρόπολης, όμορφα νεοκλασικά κτίρια, αρχοντικά των αρχών του 20ού αιώνα με αρ νουβό και εκλεκτικιστικά στοιχεία, αλλά και η ανθρώπινη καθημερινότητα. Τα γεμάτα καφενεία στη Μακρυγιάννη και οι βιαστικοί διαβάτες στον σταθμό του μετρό Ακρόπολη, τα παιδιά που παίζουν στον ανοιχτό χώρο έξω από την Αγία Σοφία, πιο πάνω το εκκλησάκι του Λουμπαρδιάρη, όπου συχνά-πυκνά κάποιος παντρεύεται. Σε όλη την πορεία το οπτικό παιχνίδι με τον Παρθενώνα, που εμφανίζεται και χάνεται πίσω από το πράσινο, σε κάνει να εξοικειώνεσαι με την παρουσία του. Μια απολαυστική κατάφυτη διαδρομή 500 μ. (από την είσοδο του Ηρωδείου μέχρι τη διασταύρωση με την οδό Αιγινήτου κάτω από την Πνύκα) προσφέρει πλήρη απομόνωση από το αστικό τοπίο, σαν ξαφνικά να βρίσκεσαι σε ένα άχρονο άλσος. Κατηφορίζοντας πια στην Αποστόλου Παύλου προς το Θησείο, η νέα πόλη επιβάλλεται στην παλιά. Ο ήπιος αρχαιολογικός περίπατος μετατρέπεται σε έναν πολύβουο μητροπολιτικό δημόσιο χώρο. Τα καφενεία είναι ασφυκτικά γεμάτα κόσμο όλες τις ώρες της ημέρας, πιο κάτω οι πάγκοι των μικροπωλητών καταλαμβάνουν όλο τον πεζόδρομο. Φτάνοντας στον σταθμό του Θησείου, έχεις την επιλογή να επιστρέψεις στον παλιό κόσμο ή να ανακαλύψεις τον καινούργιο. Αριστερά κατευθύνεσαι προς τον Κεραμεικό, για να συνεχίσεις την περιήγησή σου στην αρχαιότητα, δεξιά θα χαθείς μέσα στο πλήθος των τουριστικών μαγαζιών, των υπαίθριων αγορών και του παζαριού στο Μοναστηράκι και στου Ψυρρή. Κι αυτά είναι μόνο τα ορατά. «Είναι σημαντικό ο επισκέπτης να συνειδητοποιήσει πως σε κάθε σπιθαμή γης που πατάει, ακριβώς από κάτω βρίσκονται αρχαίοι θησαυροί, διαδραματίζονται σημαντικες ιστορίες που αξίζει να αναδείξουμε», λέει ο Δημήτρης Διαμαντόπουλος, που οραματίζεται αυτός ο μικρός και ιδιαίτερος τόπος να δώσει ακόμα πιο πλούσιες εμπειρίες στον επισκέπτη του μέλλοντος.

11



The result not only achieved their goal, but changed forever the way Athenians experience their city. Where once the busy thoroughfare – often made impassable by traffic – inserted a clear divide between the old and the new, the new pedestrian street creates bridges between ancient, neoclassical and contemporary Athens. Along this route, people reconnect with their cultural heritage; they stroll up the sacred rock, and those who have not ascended the steps of the Acropolis since childhood see the pedestrianization as an opportunity to revisit it. For most Greeks, the experience of the ancient world has been confined to the pages of school textbooks, or mediated through the admiring gaze of foreign visitors – but the new arrangement makes it once again a real experience.

They are living alongside ancient Athens. Foreign visitors, too, experience the city differently. They are no longer dropped off by buses at the entrance to the archaeological site; instead, the pedestrian way offers a gradual initiation to the city’s most important sites, a narrative thread running through their stories.

Today, the dust of first impressions has settled. The new Acropolis Museum, Dimitris Pikionis’s pedestrian way leading to Filopappou Hill, and the Acropolis itself compose a diverse network of routes well worth exploring. From the temple of Olympian Zeus in the west to Theseion Square in the east, the “Athenian way” measures approximately 1,700 metres, making it an easy 30-minute stroll. Along the way, the visitor will be offered spectacular views of the Acropolis, the Areopagus, the Ancient Agora, and the modern city.

We enter the pedestrian sector from Amalias Avenue, and walk uphill. The plane trees on either side of the street, the marble street paving, and the tall apartment buildings make us feel like we’re walking from the foyer into the reception room. On the one hand, the ancient world unfolds: the Theatre of Dionysus, the Herodus Atticus Theatre, the Areopagus, the Philopappos Monument and the Pnyx. At the same time, there is the impressive new Acropolis Museum, the beautiful neoclassical buildings, the residences from the early 20th century with their Art Nouveau and Eclectic-style design touches, and there’s the everyday life of the city, too. The full kafeneia (coffee houses) of Makrygianni Street, the commuters rushing in and out of the Acropolis Metro Station, the children playing in the open ground around the church of Aghia Sophia and, further up the Chapel of Loumbardiaris, where almost nearly day you come across someone getting married. An immersive 500-metre walk through thick greenery (from the entrance of the Herodus Atticus Theatre to the intersection with Aeginitou Street below the Pnyx) offers a total escape from the urban landscape, giving the visitor the impression of strolling through a timeless grove. Walking down Apostolou Pavlou Street towards Theseion, the new city reimposes itself on the old. The sedate antiquarian pathway fades into a busy metropolitan public space. The cafés here are bursting at all hours of the day, and street-sellers’ stalls take over the sidewalk. Arriving at Theseion Station, the visitor has the choice of returning to the old world, or discovering the new. Turn left, and you descend towards Kerameikos to continue your exploration of ancient Athens; turn right, and you’ll lose yourself in the multitude of souvenir shops and the flea markets that make up Monastiraki and Psyrri.

And this is only what is visible. “It is very important the visitor understands that, under every inch of ground they walk on, there are ancient treasures and important stories waiting to be revealed,” says Dimitris Diamantopoulos. It’s his dream that this small but very special place will be developed further, so as to give the visitor of the future an even richer experience.

11

Οι διαμορφώσεις του Φιλοπάππου, το δίπυλο προ των πυλών, ο Άγ. Δημήτριος Λουμπαρδιάρης και το αναψυκτήριο του Δ. Πικιώνη, ένα σημαντικό σύνολο έργων που «κατασκευάζουν» μια νέα αρχιτεκτονική ταυτότητα, καθοδηγώντας την κίνηση και τη θέα ανάμεσα στους αρχαιολογικούς χώρους και την πόλη.

————— The new layout around Filiopappou Hill, the Dipylon, the Church of Aghios Dimitrios Lambadiaris and the café designed by Dimitris Pikionis, a new unified design which guides the visitor’s movement and gaze between the archaeological sites and the city.

10 10

Η άνοδος προς τον Άρειο Πάγο και τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, διαμορφωμένη από τον Δ. Πικιώνη.

————— The ascent towards the Areopagus and the archaeological site of the Acropolis, designed by Dimitris Pikionis in the 1950s.

67

9

8

8

9

Το Ηρώδειο και οι διαμορφώσεις της εισόδου του.

————— The entrance to the Herodus Atticus Theatre.

Το αστικό μέτωπο με όμορφα νεοκλασικά και αρ ντεκό κτίρια, με σημαντικότερο την πολυκατοικία του αρχιτέκτονα Β. Κουρεμένου στο νούμερο 37, και η μικρή πλατεία που σχηματίζεται μπροστά τους, ένα πολύχρωμο μωσαϊκό υλικών, ορθομαρμαρώσεων και ανοιγμάτων.

————— Dionysiou Aeropagitou Street, with significant neoclassical and Art Deco buildings, and the small square created in front of them.

The most noteworthy is the apartment building by the architect Vassilios Kouremenos at no. 37, a colorful mosaic of materials, marble facing and openings.

Η περιήγηση στη μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, μας μεταφέρει στα χρόνια των ιπποτών και των σταυροφόρων. Του Βασίλη Μηνακάκη

69

the medieval experience © perikles merakos

A walk through the medieval town of Rhodes, a UNESCO World Heritage site, transports visitors back to a time of knights and crusades.

© GET T Y IMAGES

68

ETERNITY

η μεσαιωνικη εμπειρια

By Vassilis Minakakis

Παλάτι Μεγάλου Μαγίστρου: Αίθουσα με σταυροθόλια και αριστοτεχνικά ξυλόγλυπτα έπιπλα του 16ου αιώνα.

————— Palace of the Grand Master: A vaulted chamber with masterfully carved wooden furniture of the 16th century.

Η επιβλητική νότια είσοδος του Παλατιού του Μεγάλου Μαγίστρου.

————— Γύψινο εκμαγείο του συμπλέγματος του Λαοκόοντα, που φιλοτεχνήθηκε τον 1ο αι. π.Χ. από τους Ρόδιους γλύπτες Αγήσανδρο, Αθηνόδωρο και Πολύδωρο (Παλάτι Μεγάλου Μαγίστρου).

➸

ημικυκλικά γύρω από το λιμάνι, στοιχείο αποκαλυπτικό του χαρακτήρα της. Πλήθος εμπορευμάτων διακινούνταν μέσω του λιμανιού, ενώ στην πόλη εγκατέστησαν υποκαταστήματα μεγάλες εμπορικές και τραπεζικές εταιρείες της Ευρώπης. Φαίνεται ότι ο στόλος του τάγματος δεν πολεμούσε μόνο, αλλά μετέφερε και εμπορεύματα. Δύο από αυτά ήταν το σαπούνι και η ζάχαρη, μια και η βιοτεχνική παραγωγή τους ανθούσε στη Ρόδο. Η πόλη προστατευόταν από ισχυρότατα τείχη, γύρω από τα οποία απλώνονταν περίφημοι κήποι με οπωροφόρα δέντρα. Στο εσωτερικό της διακρίνονταν τρία τμήματα. Το πρώτο ήταν το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, ενώ τα άλλα διαμορφώνονταν από εσωτερικό τείχος που χώριζε τον οικισμό σε δύο τμήματα. Το βόρειο και μικρότερο τμήμα, το Κολλάκιο, περιέκλειε το Παλάτι, τον Άγιο Ιωάννη (τη μεγάλη εκκλησία του Τάγματος), τον καθεδρικό ναό των Λατίνων, τα καταλύματα των «γλωσσών», το νοσοκομείο και τις κατοικίες του Λατίνου αρχιεπισκόπου και των ιπποτών. Το νότιο και μεγαλύτερο τμήμα ήταν η κυρίως πόλη, μια πόλη πολυεθνική, με όλα τα χαρακτηριστικά των μεσαιωνικών οικισμών. Σε αυτό το τμήμα βρισκόταν και η αγορά, ένας δρόμος πλάτους 50-60 μέτρων, που είχε στη βόρεια πλευρά του το τείχος του Κολλακίου και στη νότια τα καταστήματα, τις αποθήκες και τα εργαστήρια. Στην αγορά, επίσης, βρίσκονταν η Καστελλανία, το ποινικό δικαστήριο και η Basilica Mercatorum, όπου εκδικάζονταν εμπορικές διαφορές. Εξίμισι αιώνες μετά την κατασκευή τους, λίγα από αυτά τα κτίρια σώζονται και ακόμα λιγότερα έχουν την αρχική τους μορφή. Το πιο εντυπωσιακό, αναμφίβολα, είναι το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου. Εδώ, εκτός από το σωζόμενο τμήμα του αρχικού κτίσματος, μπορεί κανείς να θαυμάσει μερικές εξίσου έξοχες ψηφίδες άλλων εποχών και τόπων που πρόσθεσαν οι Ιταλοί: το γύψινο εκμαγείο του συμπλέγματος του Λαοκόοντα, τα παλαιοχριστιανικά ψηφιδωτά και κιονόκρανα, τα υστεροελληνιστικά και υστερορωμαϊκά ψηφιδωτά δάπεδα από την Κω (όπως της Μέδουσας, του ιππόκαμπου με τη νύμφη ή της αναμέτρησης του Ποσειδώνα με τον Πολυβώτη), τα ξυλόγλυπτα έπιπλα του 16ου-18ου αιώνα ή τα κινεζικά βάζα. Ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κτίρια της Ιπποτοκρατίας είναι το Νέο Νοσοκομείο, που σήμερα στεγάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο. Το ιδιαίτερα φροντισμένο οικοδόμημα, που οφείλει πολλά ως αρχιτεκτονική σύλληψη στα χάνια και στα καραβάν-σεράι της Ανατολής, δείχνει ότι το Τάγμα θεωρούσε πάντα μία από τις κύριες αποστολές του την περίθαλψη των ασθενών και των φτωχών. Στην ατμόσφαιρα της εποχής μπορεί κανείς να μεταφερθεί περπατώντας στην οδό των Ιπποτών, τον σημαντικότερο δρόμο της μεσαιωνικής πόλης. Σε αυτόν βρίσκονται τα περισσότερα καταλύματα των ιπποτικών «γλωσσών», δηλαδή των εθνικών ομάδων που συναποτελούσαν το Τάγμα. Τις προσόψεις των καταλυμάτων, όπου συνεστιάζονταν και συζητούσαν τα μέλη κάθε «γλώσσας» και επίσης φιλοξενούσαν επίσημα πρόσωπα, κοσμούν μαρμάρινα ανάγλυφα οικόσημα μαγίστρων και βασιλικών οίκων. Ήδη όμως αναφέρθηκαν πολλά για μια πόλη εξόχως ατμοσφαιρική. Γιατί ως τέτοια μπορεί κανείς να τη χαρεί, να τη ζήσει και να τη γευτεί μόνο από τα μέσα, περιδιαβαίνοντας στα στενά δρομάκια της, αποκτώντας άμεση οπτική επαφή με τα κτίσματά της και αφήνοντας τον νου του να ταξιδέψει αιώνες πίσω.

➸

70

ETERNITY

Τ

ο 1307, όταν ο Γενουάτης Vignolo di’ Vignoli παραχώρησε τη Ρόδο, το νησί σε τίποτα δεν θύμιζε την κραταιά δύναμη της Ελληνιστικής εποχής. Δύο αιώνες μετά, οι Ιωαννίτες την είχαν μετατρέψει σε μία από τις ισχυρότερες και ωραιότερες πόλεις της ανατολικής Μεσογείου και σε κέντρο ενός ιδιόμορφου κράτους του οποίου οι κτήσεις εκτείνονταν από την Ιβηρική και τη Σκανδιναβική χερσόνησο έως την Αγγλία και την Κύπρο. Καρδιά του κράτους των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη ήταν το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, που υψώνεται επιβλητικό στο ψηλότερο σημείο της μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου. Η περιήγηση στην πόλη, η οποία έχει χαρακτηριστεί μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, μοιάζει με κατάδυση στα χρόνια των ιπποτών και των σταυροφόρων. Είναι μια χρονομηχανή που μεταφέρει τον επισκέπτη σε εποχές θρυλικών μαχητών, επιδρομών και πολιορκιών. Βέβαια, η σημερινή εικόνα των κτιρίων της Ιπποτοκρατίας δεν ταυτίζεται με την αρχική τους μορφή. Σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στις αναστηλώσεις που έγιναν στα χρόνια της ιταλικής κατοχής της Ρόδου (1912-1943) και, σε ορισμένες περιπτώσεις, απηχούν λιγότερο την πιστή αποκατάσταση και περισσότερο το πνεύμα του ιταλικού φασισμού και τη μεγαλομανία του De Vecchi, τότε διοικητή του νησιού. Όπως και να έχει, η εικόνα της μεσαιωνικής πόλης, του παλατιού και των τειχών με τα οικόσημα των Μαγίστρων, τις απόρθητες πύλες, τους πανίσχυρους πύργους και τις πολεμίστρες είναι υποβλητική. Πώς έγιναν αυτά; Πώς η Ρόδος εξελίχθηκε σε προκεχωρημένο φυλάκιο της φεουδαρχικής Δύσης στην ανατολική Μεσόγειο; Και, ακόμα, πώς οι Ιωαννίτες κατάφεραν να εξελιχθούν σε αιχμή του σταυροφορικού δόρατος μέσα στα σπλάχνα της μουσουλμανικής Ανατολής; Όλα ξεκίνησαν στις αρχές του 12ου αιώνα, στα κατειλημμένα από τους Σταυροφόρους Ιεροσόλυμα. Εκεί ο αινιγματικός Gérard Tenque ίδρυσε ένα τάγμα αδελφών νοσοκόμων. Το 1120-1 τον διαδέχτηκε ο Raymon dy Puys, ο οποίος οργάνωσε το τάγμα σε θρησκευτικοπολεμική βάση, χωρίς ωστόσο να εγκαταλείψει τον φιλανθρωπικό χαρακτήρα του. Τότε, πιθανότατα, διαμορφώθηκαν οι τρεις τάξεις του Ιωαννίτικου τάγματος: οι ιππότες, οι καπελάνοι (ιερείς) και οι σεργέντες, που βοηθούσαν τους ιππότες. Τότε, επίσης, θεσμοθετήθηκαν τα κύρια αξιώματα, όπως του μεγάλου μαγίστρου, του μαρισκάλδου (υπεύθυνου στρατιωτικών προμηθειών), του ξενοδόχου (υπεύθυνου για την περίθαλψη των ασθενών και την κοινωνική μέριμνα), του αμιράλη (υπεύθυνου για τον στόλο) κ.ά. Καθώς όμως οι Δυτικοί έχαναν από τους Άραβες το ένα μετά το άλλο τα προγεφυρώματά τους στη Μέση Ανατολή, απέκτησαν ιδιαίτερη σημασία οι νησιωτικές προφυλακές της ανατολικής Μεσογείου. Κάπως έτσι οι Ιωαννίτες βρέθηκαν αρχικά στην Κύπρο και στη συνέχεια στη Ρόδο, και εξασφάλισαν τη θρησκευτική και οικονομική υποστήριξη της φεουδαρχικής Ευρώπης. Μετά την ολοκλήρωση της κατάληψης του νησιού (1309) και στα 213 χρόνια που το κατείχαν (έως το 1522, που το κατέλαβαν οι Τούρκοι), η Ρόδος άλλαξε ριζικά. Διαμορφώθηκε μια πόλη με μέτωπο προς τη θάλασσα, που εκτείνεται σχεδόν

© visualhellas.gr

ροδοσ rhodes

The imposing south entrance of the Palace of the Grand Master.

————— Plaster cast of the Laocoon sculptural group, originally carved in the 1st century BC by the Rhodian artists Agesander, Athenodoros and Polydoros (Palace of the Grand Master).

71

I Street of the Knights, the most important street of the medieval city of Rhodes.

————— Mosaic floor in the Palace of the Grand Master, depicting Poseidon defeating the giant Polyvotis.

© perikles merakos, visualhellas.gr

➸

Οδός των Ιπποτών, ο σημαντικότερος δρόμος της μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου.

————— Ψηφιδωτό δάπεδο στο Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, που απεικονίζει τον Ποσειδώνα να κατατροπώνει τον γίγαντα Πολυβώτη.

➸

72

n 1307, when the Genoese adventurer Vignolo di’ Vignoli ceded Rhodes to the Knights of St. John, the island hardly reflected the mighty power it had once been in the Hellenistic era. Two centuries later, however, the Knights had transformed Rhodes into one of the strongest and most beautiful cities of the Eastern Mediterranean, in the midst of an extraordinary de facto empire whose dominions extended from the Iberian and Scandinavian Peninsulas to England in the West and Cyprus in the East. The heart of the Knights’ realm was the Palace of the Grand Master, which rises from a commanding position at the highest point of the medieval city of Rhodes.

Touring the city, which has been designated a UNESCO World Heritage site, is like diving into the world of chivalry and crusaders. Rhodes is a virtual time machine that transports one to the time of legendary fighters, invasions and sieges.

Today’s versions of the Knights’ buildings are, of course, not exactly the same as the originals. The changes in form are largely due to "restorations" undertaken during the years of Rhodes’ Italian occupation (1912-1943), which, in some cases, reflect less faithful restoration practices and more the spirit of Italian fascism and the megalomania of General Cesare Maria De Vecchi, former governor of the island (1936-1940).

Nevertheless, the appearance of the medieval town, including the elegantly designed palace, the walls decorated with the Grand Masters’ coats of arms, the impregnable castle gates and the powerful bastions and battlements, exerts great charm.

How did this all come about? How did Rhodes grow into an outpost of Western feudalism in the Eastern Mediterranean? And how did the Knights of St. John manage to develop into the tip of the Crusader spear pointed at the midsection of the Muslim East?

It all began in the early 12th century, during the occupation of Jerusalem by the Crusaders. There, a Benedictine brother who came to be known as Blessed Gérard founded a monastic order for the care of western pilgrims. In 1120/1 he was succeeded by Raymond du Puy de Provence, who further organized the order (Hospitallers/Knights of St. John) on a religious/military basis, without, however, abandoning its charitable character. At that time there were likely three ranks in the order — knights, men-at-arms who assisted them and chaplains. In addition, leadership positions were established, including the Grand Master, the Quartermaster (for military procurement and distribution), the Accommodations Officer (responsible for patient care and social concerns) and the Admiralty (for oversight of the fleet).

As one after another Western powers lost their domains in the Middle East to the Arabs, the island outposts of the Eastern Mediterranean gained increased importance. This is how the Knights of St. John found themselves first on Cyprus and then on Rhodes, and why they were ensured continued religious and economic support from feudal Europe.

After the Knights’ final take-over of the island (1309) and during their ensuing 213 years of hegemony (until 1522, when supplanted by the Turks), Rhodes changed radically. A city facing directly onto the sea was created, which stretched in

an almost semi-circular form around the harbor. An abundance of commercial goods regularly passed through this port while, in the city itself, branch offices of Europe’s great trading and banking companies were established. The Knights’ naval fleet appears not only to have been a military force, but also to have served in the export of local trade goods. Two of these items were soap and sugar, the industrial production of which flourished on Rhodes.

The city was protected by strong walls, around which stood its famous gardens with fruit trees. Inside, there were three main districts. The first was that of the Palace of the Grand Master, while the others lay on each side of an interior wall that divided the settlement in two. The Collachium or Castello, the small northern district surrounding the Palace, also incorporated the Church of St. John (the order’s great cathedral), the Cathedral of the Latins, the “Knights Street,” the hospital and the Latin Archbishop’s and knights’ residences.

The larger, southern district, or Lower City, was once a multiethnic quarter, with all the characteristics of medieval settlements. In this area was the main square, a paved space 50-60m wide, bounded on the north by the wall of the Castello and on the south by shops, warehouses and workshops. This square was also home to the Kastellania building, the former criminal court, and the Basilica Mercatorum, the Knights’ mercantile court where commercial disputes were settled.

Six and a half centuries after their construction, little of these buildings, and even less of their original form, has survived. The most impressive structure, without a doubt, is the Palace of the Grand Master. Here one can admire not only the preserved section of the original building, but also some equally exquisite works of art from other periods and places thet were added by the Italians; a cast of the Laocoon statue group; Early Christian mosaics and capitals; Late Hellenistic and Late Roman mosaic floors from Kos (e.g. Medusa; a seahorse with a nymph; or the contest between Poseidon and Polyvotis); wooden furniture of the 16th-18th centuries; and Chinese vases.

One of the best preserved medieval buildings is the Knights’ Hospital, which today houses the Archaeological Museum. This highly ornate structure, which owes much of its architecture style to the hans and caravanserai (inns) of the East, reveals that the Knights of St. John always considered the care of patients and the poor as one of their main missions.

One can easily be transported back in time while strolling along the Street of the Knights, the medieval town’s most important avenue. Here, one finds most of the accommodations for the Knights’ "languages;" that is, for the various ethnic groups that composed the order. The façades of these accommodations — where members of each “language” gathered and hosted official VIPs — are decorated with the carved marble reliefs of the coats of arms of the Masters and of the royal houses.

Much has been said about the highly atmospheric medieval city of Rhodes and all of it is true. It is a place where by wandering along the inner city’s narrow streets, drinking in the fascinating architecture of the medieval buildings and allowing one’s mind to travel back through the centuries, one can experience history firsthand.

ETERNITY

ροδοσ rhodes

73

© v i s u a l h e l l a s .g r , a l e x a n d r o s av r a m i d i s

ETERNITY

74

75

Άποψη της πλατείας Αριστοτέλους και του ξενοδοχείου Electra Palace. / Aristotelous Square and the Electra Palace Hotel.

Αγορά φρούτων και λαχανικών στην αγορά Μοδιάνο. / Shopping for fruit and vegetables at the Modiano Market.

Αριστοτέλους

Aristotelous

Πλατεία θαυμάτων

Α Place Full of Wonders

Ο κορυφαίος σύγχρονος χρονικογράφος της Θεσσαλονίκης μάς ξεναγεί στην πιο εμβληματική, αρχοντική πλατεία της, κάθε σπιθαμή της οποίας έχει και μια ιστορία να αφηγηθεί.

Thessaloniki's leading modern chronicler takes us on a walk around its majestic central square, where every step connects us with yet another fascinating story.

–––––––––––––––

–––––––––––––––

Tου Γιώργου Σκαμπαρδώνη

By Yiorgos Skabardonis, translated by Karen Emmerich

76

ETERNITY

© j e s s i ca m o r f i s, ko n sta n t i n o s t s a k a l i d i s

θεσσαλονικη thessaloniki

Π

ερπατώ στην πλατεία Αριστοτέλους και νιώθω κάθε φορά πως ο περίπατος αυτός είναι αναψυχή, ενδυνάμωση, εντρύφηση, παραμυθία και ιεροπραξία. Είναι σαν να περπατάς ταυτόχρονα στο τώρα, στο επέκεινα, αλλά και μέσα στην Ιστορία. Η μία ευρεία έξοδος προς τη θάλασσα και τη θέα του Ολύμπου απέναντι και η άλλη προς τα πάνω, όπου στέκονται επηρμένες οι ακρώροφες κατοικίες της Άνω Πόλης και όπου το βυζαντινό τείχος επιστατεί. Έτσι σχεδίασε την πλατεία αυτή, που είναι μία από τις ωραιότερες της Ευρώπης, ο Γάλλος αρχιτέκτονας Ερνέστ Εμπράρ (1875-1933) μετά την πυρκαγιά του 1917: όταν είμαι ψηλά, βλέπω σαν από καταγνάντι όλη την πόλη μέχρι τα νερά του Θερμαϊκού και το περιθέατο λιμάνι, ενώ από κάτω φτάνει το βλέμμα μου έως την Ακρόπολη. Μεγαλοπρεπώς ευρύχωρη, ευανάπνευστη, επιβλητική – ένας τεράστιος χώρος στην καρδιά της πόλης με σοφή διάταξη, που ανερχόμενη οδηγεί το μάτι στην υπέρτατη έξαρση. Ξεκινώντας από το λιμάνι, μπαίνω στην κυρίως πλατεία, δηλαδή στο πιο ευρύχωρο μέρος της απ’ την πλευρά που αγγίζει τα ύδατα του Θερμαϊκού – πεπλατυσμένος ανοιχτός χώρος που στεφανώνεται ημικυκλικά από υπέροχα επιβλητικά κτίσματα, έξοχα αρχιτεκτονήματα χτισμένα μετά το 1950 στο ίδιο ύφος, εκλεκτικιστικού ρυθμού με βυζαντινούς υπαινιγμούς, τοξωτές, πορφυρές κιονοστοιχίες, απαλούς εσωτερικούς ουρανίσκους και ασύγκριτα ρετιρέ. Με μπαλκόνια των οποίων ο πυθμένας είναι ομοιόμορφα βαμμένος και αυτός σε αυτοκρατορικό πορφυρό χρώμα – οικίες που θα έπρεπε να ανήκουν και να κατοικούνται μόνο από ποιητές. Τα ισόγεια αυτών των κτισμάτων φιλοξενούν μοντέρνα μπαρ, εστιατόρια και ρέστοραν, όπου σερβίρουν τα πάντα από ποτά και εδέσματα – πηγαίνω συνήθως το μεσημεράκι και η αίσθηση είναι ξεχωριστή: δοκιμάζω την κουζίνα τους σε τραπεζάκια έξω με πεντακάθαρα, λευκά τραπεζομάντιλα, ανασαίνοντας την αύρα της θάλασσας και τους απαλούς ζέφυρους, ενώ η ζωντάνια της πλατείας με τα εκατοντάδες παιδιά, τους διερχόμενους μουσικούς, τους πλανόδιους χορευτές και τις αλλεπάλληλες ατραξιόν δίνει σε όλη την περιοχή μια αίσθηση χαρμονής και ιλαρής αιωνιότητας. Περνώ την οδό Μητροπόλεως, που διασχίζει κάθετα, παράλληλα προς τη θάλασσα την πλατεία, και μπαίνω στον κυρίως χώρο της. Αριστερά όπως βλέπω προς τα πάνω, δεσπόζει το ξενοδοχείο Ηλέκτρα Παλλάς, πάμφωτο, θαρρείς, ακόμα και

τη μέρα, με ακριβά μάρμαρα, μεγαλοπρεπείς πολυελαίους και την πατίνα των παλιών χρημάτων. Με την εσωτερική εκείνη αυτοπεποίθηση και την αίσθηση μιας αριστοκρατίας που, κουρασμένη, επιμένει να ζει ακόμα, με κάποιο δυσδιάκριτο άρωμα Μεσοπολέμου, τότε που η πόλη κρατούσε ακόμα το ποικιλοεθνές και πολύσπερμο στοιχείο της – εξ ου και ο κυρίως δρόμος που διέρχεται πιο πάνω και λεγόταν παλιότερα Λεωφόρος των Εθνών. Το υπερεγώ και το φωτοστέφανο της πόλης έχουν αφήσει τα ίχνη τους σε αυτό το ξενοδοχείο – εισέρχομαι από την κρυστάλλινη είσοδο και ανεβαίνω με το ασανσέρ και τα βαριά του βελούδα στο roof-garden για έναν εσπρέσο: η θέα από εκεί είναι συγκλονιστική. Παλιότερα, την εποχή των τεράστιων πολιτικών συγκεντρώσεων της δεκαετίας του ’80, πάσχιζα να εξασφαλίσω ένα σκαμπό έστω στο μπαρ αυτό ή μια θέση σε ένα μπαλκόνι κάποιου δωματίου, για να ζήσω από κοντά και από ψηλά τον παλμό εκείνων των αδιανόητων συναθροίσεων των δύο μεγάλων κομμάτων, τη λαοσύναξη του συλλαλητηρίου για το Μακεδονικό ζήτημα ή μεγάλες μουσικές εκδηλώσεις που γίνονταν κάτω στην πλατεία, κατά τη διάρκεια των Δημητρίων. Τώρα και πάντα, είναι προνομιακός χώρος πανοραμικής θέας και, αν δεν πιεις έναν καφέ ή ένα ουίσκι εκεί πάνω, δεν μπορείς να νιώσεις τι είναι η Θεσσαλονίκη. Απέναντι ακριβώς, στη δεξιά αγκάλη της πλατείας, βλέπω να υψώνεται το ανάλογης μεγαλοπρέπειας μέγαρο του κινηματογράφου «Ολύμπιον», επίσημη έδρα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, του πιο λαμπρού καλλιτεχνικού θεσμού της πόλης. Οι μνήμες μου από τα έσω αυτού του κτιρίου είναι πάμπολλες – ταινίες, μεγάλες προσωπικότητες, συζητήσεις, βράδια πρεμιέρας, συναναστροφή με μια ανανεούμενη διαρκώς νεότητα που αγαπάει το σινεμά. Ακριβώς δίπλα και προς τα πάνω υπήρξε επί πολλά χρόνια το ιστορικό βιβλιοπωλείο Μπαρμπουνάκη, ενώ αντιστοίχως απέναντι, κολλητά στο Hotel Ηλέκτρα, χρυσίζουν στις υψηλές προθήκες τα πανάκριβα ρολόγια του ωρολογοπωλείου Rolex. Συνεχίζοντας να περπατώ από τα δεξιά, με κατακλύζουν οι ασύγκριτες, μεθυστικές ευωδίες του πιο μυθικού ζαχαροπλαστείου της Θεσσαλονίκης, του Τερκενλή, ενός καταστήματος που είναι πια διάσημο παντού – συχνά ταξιδεύοντας με το αεροπλάνο, βλέπω συνταξιδιώτες να κουβαλούν πακέτα-δώρα με γλυκά Τερκενλή πηγαίνοντας προς Αθήνα ή στο εξωτερικό.

Άγαλμα Ελευθερίου Βενιζέλου, Πλατεία Δικαστηρίων.

————— The statue of Eleftherios Venizelos, Dikastirion Square.



I

often walk through Aristotelous Square, and each time I experience that walk as relaxation, rejuvenation, delight, consolation and sacred rite.

It’s as if you’re walking simultaneously in the now, in the hereafter, and in history. One wide egress leads to the sea and the view of Mt Olympus across the way, and the other upward, toward the high, haughty residences of the Upper City, where the Byzantine wall watches over the city. This is how the square, one of Europe’s most beautiful, was designed by the French architect Ernest Hébrard (1875-1933) after the fire of 1917: when I’m at the top of the square, it seems I’m facing the entire city, all the way to the waters of the Thermaic Gulf and the port, visible from so many places, while when looking inland, my gaze travels up as far as the city’s acropolis. Majestically capacious, expansive, commanding – an enormous space at the heart of the city, wisely organized so that the rising plan leads the eye into heights of exaltation. Approaching from the port, I enter the square at its widest end, where it touches the waters of the Thermaic Gulf – a broad, open space crowned by a semi-circle of beautiful, imposing post1950 buildings, architecturally gorgeous and all designed to stand the same height, in an eclectic style with Byzantine touches, arches, colonnades of royal purple, gently arched vaults, and incomparable penthouses. The undersides of the balconies are all painted in the same deep purple. These are houses where only poets should live.

The ground floors of these buildings host modern bars and restaurants, where all sorts of food and drinks are served – I usually take my walk around lunch-time and the feeling is incomparable: I sample their fare sitting outside at tables with crisp white tablecloths, breathing in the salt spray of the sea carried to me by a gentle breeze, while the liveliness of the square, with its hundreds of children, street musicians, dancers, and countless attractions give the entire area a feeling of harmonious and joyous eternity.

I cross Mitropoleos Street, which cuts across the square parallel to the sea, and enter its central area. To the left as I look up away from the sea, the Electra Palace Thessaloniki commands the view, illuminated, you might say, even during

the day, with expensive marble, majestic chandeliers, and the patina of old money. Inside, it radiates self-confidence and a sense of an aristocracy that, though tired, insists on continuing to live, exuding a faint scent of the interwar period, back when the city still retained its multiethnic, multicultural component and when, of course, the main road that passes further up used to be called “Avenue of the Nations.” The superego and the halo of the city have left their trace on that hotel. I enter through the glass doors and take the elevator up, cocooned in its heavy velvet, to the roof garden for an espresso: the view from here is astonishing. At one point, during the relentless political demonstrations of the decade of the 1980s, I would struggle to find even a stool at the bar, or a seat on some balcony, in order to experience from up close and above the pulse of those senseless assemblages of the two major parties, the seething masses of people who came to rally around the Macedonian question, or to attend major musical events taking place in the square during the Dimitria Festival. Now, as always, it’s a privileged space from which to observe the panoramic views, and if you don’t go up for a coffee or a whisky, you won’t ever understand what Thessaloniki truly is.

Directly across the way, nestling in the square’s embrace, I see the Olympion Cinema – home to the Thessaloniki International Film Festival, the city’s most glorious artistic institution – in a building of similar grandeur. My memories of the interior of that building are many: film premieres, appearances by luminary personalities, conversations and moments of fellowship with the continually renewed younger generation of cinema lovers. For many years, the historic bookshop Barbounakis stood right next door, one building up, while across the way, beside the Electra Palace, a row of priceless gold watches perch on the high shelves of the display window of the Rolex store. As I continue my walk along the right-hand side of the square, the unparalleled, heady scents wash over me from the most legendary patisserie of Thessaloniki, Terkenlis, whose fame has now spread far and wide: often when I’m traveling by plane, I see fellow passengers carrying gift boxes with sweets from Terkenlis to Athens or abroad.

Λαϊκό γλέντι στην πλατεία Άστιγγος, Καπάνι.

————— An impromptu feast at Astigos Square, Kapani Market.



77

ETERNITY

© perikles merakos

78

«Η ψυχή ανασαίνει βαθιά. Το βλέμμα ανεμπόδιστο καταγράφει όλη την τεράστια πλατεία, τη θάλασσα, κάτω και απέναντι. Λόγω διαφάνειας, σαν σε βιου μάστερ, βλέπω ολοκάθαρα να κατοπτεύει και να συγχωρεί τα πάντα ο ανάγλυφος Όλυμπος, το όρος των θεών.»

————— Η θέα προς τον Θερμαϊκό και τον Όλυμπο στο βάθος.

79

“The soul breathes deeply. The unencumbered gaze takes in the whole of the enormous square, the sea down below; across the way, the clarity of the day allows me to see, as in a View-master, carved against the sky, overseeing and forgiving everything, the rugged face of Olympus, mountain of the gods.”

————— A ground level view of the Thermaic Gulf and, in the far distance, Mt Olympus.

© a l e x a n d r o s av r a m i d i s

θεσσαλονικη thessaloniki

Περνώ την πιο κεντρική οδό, την Τσιμισκή, που διασχίζει και αυτή εγκάρσια την πλατεία. Δεξιά στο πεζοδρόμιο πωλούν τα λαχταριστά κουλούρια Θεσσαλονίκης και αριστερά, στις πρώτες καμάρες, φωλιάζει το πιο σημαντικό βιβλιοπωλείο, ο Ιανός, στο πατάρι του οποίου εδώ και πολλά χρόνια, από το 1985, συναντώνται συχνά συγγραφείς, ποιητές, ζωγράφοι, μουσικοί, πανεπιστημιακοί και πολιτικοί, και όπου έχουν γίνει και γίνονται χιλιάδες εκδηλώσεις – απέναντι στις αντίστοιχες καμάρες, ανάμεσα σε δύο μεσοπολεμικές πολυκατοικίες με παρoιμιώδεις, περίτεχνες ωοειδείς εισόδους art-nouveau, κρύβεται το Ουζερί Αριστοτέλους ή αλλιώς Λεπέν, παρανόμι που έλαβε λόγω του ότι στον όροφο από πάνω ήταν παλιά τα γραφεία της εθνικιστικής οργάνωσης ΕΠΕΝ. Στην πλατεία, ακριβώς μπροστά, παίζουν περιπλανώμενοι καλλιτέχνες μουσική της Αργεντινής, ενώ λίγο πιο πάνω νεαροί χορευτές επιδίδονται σε Breakdance, ανάμεσα σε ένα αέναα κινούμενο πλήθος, πολλά παιδιά, περιστέρια που καταβυθίζονται και φτεροκοπούν, μικροπωλητές και πολλούς ξένους επισκέπτες. Κι εδώ η μεγαλοπρέπεια των κτισμάτων και το αναπεπταμένο του χώρου μού υποβάλλουν ένα αίσθημα ελευθερίας και σχεδόν μεγαλείου – εξάλλου το μάτι ξανοίγει από αυτό το σημείο πιο εύκολα προς τα πάνω, προς τη Ρωμαϊκή Αγορά και τις παρυφές της Άνω Πόλης. Υποκάτω, δε, όλων και πέριξ ζει η άλλη, η Πνευματική Πόλη, φωτίζοντας εκ των έσω τα πάντα με παλλόμενο, αόρατο φως. Συνεχίζοντας περνώ την οδό Ερμού, που αριστερά της κρύβονται οι σκεπαστές αγορές Καπάνι και Μοδιάνο, και δεξιά η μικρή, πολύβουη Πλατεία Άθωνος, νέο ενδιαίτημα των φοιτητών με μπαρ, εστιατόρια, μουσικά στέκια και ταβέρνες. Από εδώ και πάνω αλλάζει κάπως η αίσθηση: πιο λαϊκός κόσμος, καταστήματα ένθεν και ένθεν με χαμηλότερες τιμές και η ρωμαϊκή οδός Εγνατία, μητέρα των πιο φτωχών στρωμάτων, αρτηρία όπου εκβάλλει το αίμα των δυτικών συνοικιών. Συνεχίζω – η πλατεία ξανοίγεται ακόμα προς τα άνω. Άγαλμα του Ελευθερίου Βενιζέλου, μετά η Ρωμαϊκή Αγορά, δεξιά η οικία του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη. Προχωρώ ακόμα – η διαδρομή είναι θαρρείς ατελείωτη. Φτάνω πάνω στην κορυφή. Κι από εκεί πανοραμικά ξανακοιτώ προς τα κάτω. Η ψυχή ανασαίνει βαθιά. Το βλέμμα ανεμπόδιστο καταγράφει όλη την τεράστια πλατεία, τη θάλασσα, κάτω και απέναντι. Λόγω διαφάνειας, σαν σε βιου μάστερ, βλέπω ολοκάθαρα να κατοπτεύει και να συγχωρεί τα πάντα ο ανάγλυφος Όλυμπος, το όρος των θεών.



I cross Tsimiski, the main artery that bisects the square.

To the right on the sidewalk are pushcarts selling mouthwatering Thessaloniki koulouria, and to the left, under the first of the arches, nestles the city’s key bookstore, Ianos, in whose mezzanine writers, poets, artists, musicians, professors and politicians have been meeting since 1985, and which has hosted thousands of events. Across the way, tucked between two interwar apartment buildings with artful, oval art-nouveau entrances, is the Ouzeri Aristotelous, otherwise known as Lepen, a nickname that derives from the fact that the offices of the nationalist organization EPEN used to be housed one floor up. In the square outside, wandering artists play music from Argentina, while a bit further up young dancers are engaged in breakdancing amid an endlessly moving crowd, countless children, pigeons flapping their wings, peddlers, and foreign visitors. And here the grandiosity of the buildings and the openness of the space gives me a feeling of freedom and almost splendor – and of course, from this spot, the eye can see more clearly toward the Roman Agora and the slopes of the Upper City above. And underneath, everywhere, all around lives the other, the Spiritual City, illuminating everything from within with a pulsating, invisible light.

Continuing on my way, I cross Ermou Street where, to the left, the Kapani and Modiano covered markets hide: to the right is the tiny, bustling Athonos Square, the new student hangout, with bars, restaurants, music venues, and tavernas. From this point onward, the feeling changes: a more popular vibe, shops with lower prices, and the Roman road, the Via Egnatia, mother of the less fortunate social classes, artery in which the blood of the western districts flows. I walk on as the square widens even further up the hill. I see the statue of Eleftherios Venizelos, then the Roman Agora, and to the right the house of the poet Manolis Anagnostakis.

I continue even further along a route that seems endless.

The soul breathes deeply. The unencumbered gaze takes in the whole of the enormous square and the sea down below; across the way, the clarity of the day allows me to see, as in a View-master, carved against the sky, overseeing and forgiving everything, the rugged face of Olympus, mountain of the gods.

Η επιτομή του στυλ ενός Σαλονικιού «κιμπάρη».

————— The epitome of Thessalonian "kibari", the local term for gentleman.

Magazine

C C C When a hotel becomes a source of inspiration

➳

CREATIVITY

80

ETERNITY



Όταν ένα ξενοδοχείο γίνεται πηγή έμπνευσης

81

Electr a M e t r opol i s A t h e n s

BEHIND THE SCENES 82

CREATIVITY

Πώς ένα κτίριο-φάντασμα μεταμορφώθηκε σε τοπόσημο της πόλης. Του Γιώργου Τσίρου Φωτογραφίες: Nίκος Δανιηλίδης /ΑΚΤΟR —————

From ghost building to new city landmark

By Giorgos Tsiros Photos: Nikos Daniilidis/AKTOR

83

© dimitris vlaikos

ΤΟ ΕΡΓΟ THE PROJECT

Iούνιος 2015 / June 2015

84

γειτονιά της κεντρικής Αθήνας που έφερε έντονα τα σημάδια της κρίσης. Μόνο όσοι από τους τωρινούς επισκέπτες του Electra Metropolis Athens είστε Αθηναίοι ξέρετε τι εννοώ. Οι περισσότεροι, ιδίως αν έρχεστε από το εξωτερικό, δεν μπορείτε καν να υποψιαστείτε τι προϋπήρχε στη θέση του κομψού ξενοδοχείου. Ας γυρίσουμε 60 χρόνια πίσω. Ο σχεδιαστής του αρχικού κτιρίου, Πάτροκλος Καραντινός, ένας σημαντικός Ελληνας μοντερνιστής αρχιτέκτονας, κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια διπλή πρόκληση: αφενός την απαίτηση του ιδιοκτήτη, Οργανισμού Διαχείρισης Εκκλησιαστικής Περιουσίας, για τη μέγιστη δυνατή εκμετάλλευση ενός οικοπέδου που περιβαλλόταν από στενές οδούς, στην πυκνοδομημένη καρδιά του άστεως. Αφετέρου, τη διατήρηση και την ανάδειξη της ιστορικής «προίκας» του οικοπέδου, της μεταβυζαντινής μικρής βασιλικής της Αγίας Δύναμης (16ος αι.) που βρισκόταν εντός της οικοδομήσιμης έκτασης. Η λύση που επέλεξε ήταν να δημιουργήσει μια στοά ύψους 7,50 μ. και πλάτους 7 μ. για να «αγκαλιάσει» το εκκλησάκι και να υψώσει ένα κτίριο με υπόγειο, ισόγειο και οκτώ ορόφους γραφείων. Το κτίριο ολοκληρώθηκε το 1961, 22 χρόνια μετά τον αρχικό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, και εξελίχθηκε σε μία από τις πιο αμφιλεγόμενες σελίδες της μακράς πορείας του αρχιτέκτονα. Ούτε όμως τα ίχνη της προηγούμενης λειτουργίας του κτιρίου γίνονται αντιληπτά στους σημερινούς διαμένοντες, που αναπαύονται στα καλαίσθητα δωμάτιά του βλέποντας την Ακρόπολη από το παράθυρό τους, απολαμβάνουν ένα ελαφρύ γεύμα στο bistro του ισογείου, όπου το γυάλινο δάπεδο αποκαλύπτει τμήματα αρχαίων τειχών, ή πίνουν το κοκτέιλ τους στο roof garden, με την Αθήνα να απλώνεται στα πόδια τους. Έδρα ενός υπουργείου όπου κατά καιρούς κατέληγαν πορείες διαμαρτυρόμενων μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών, παραδομένο στην απρόσωπη γκριζάδα της γραφειοκρατίας, με τη σκόνη δεκαετιών να έχει επικαθίσει στους τοίχους του και τα παμπάλαια κλιματιστικά να ξεπροβάλλουν σαν εξογκώματα στις εξωτερικές του όψεις. Ώσπου, το 2007 το «Παιδείας» μεταστεγάστηκε και το κτίριο της Μητροπόλεως ερήμωσε, περιμένοντας να βρεθεί αξιόπιστος ανάδοχος για να του δώσει νέα ζωή. Ενέσκηψε και η κρίση, καταστήματα γύρω άρχισαν να κατεβάζουν ρολά και η γειτονιά μετατράπηκε σε πληγή, δυο βήματα απ’ το Σύνταγμα.

➺

Startlingly new, the building on Mitropoleos Street that once served as home to the Ministry of Educa-

tion has brought a breath of fresh air and charm to a part of central Athens weighed down by evident signs of the crisis.

Only Athenians visiting the new Electra Metropolis Athens will understand what I’m referring to; most others, especially those coming from abroad, can hardly fathom what once stood in the place of this elegant hotel.

Let’s turn back the clock 60 years. The original building’s designer, acclaimed Greek modernist architect Patroklos Karantinos, was presented with a dual challenge: on the one hand, the Church Assets Management Organization, who owned the plot in this snarl of narrow streets in the densely built city center, wanted it developed to its fullest potential. On the other hand, it also demanded that the jewel on this same plot, the small, 16th-century postByzantine Church of Aghia Dynami, be preserved and showcased. To achieve this, the architect built an enormous portico of 7.50x7m. to embrace the church and then erected a building above it. The result, completed in 1961, had a basement level, a ground floor and eight stories of office space. Initially decried, it became one of the most controversial chapters in the architect’s lengthy career.

However, there is nothing about the building today to betray its past to visitors relaxing in its tasteful rooms that look out at the Acropolis, enjoying a light lunch at the lobby bistro, where a glass floor showcases sections of ancient walls, or drinking a cocktail on the roof garden with Athens spread out before them. There is no trace of the ministry that so often became the stage of protest for disgruntled students and educators, a building abandoned to the faceless greyness of bureaucracy, caked in decades’ worth of dust and marred by aged air-conditioning units poking out of its exterior walls. In 2007, the ministry was relocated and the building stood abandoned until a developer was found to give it a new lease on life. Then the crisis hit, bringing down the shutters at dozens of shops and businesses in the vicinity and transforming the neighborhood, just a stone’s throw from Syntagma Square and Parliament, into an eyesore.

After nine fruitless tenders, a proposal by Electra Hotels & Resorts finally cut the Gordian Knot and the transformation of the building – based on studies by Liakos Architects and MKV Design, and carried out by contractor

CREATIVITY

Αγνώριστο το πρώην κτίριο του υπουργείου Παιδείας στην οδό Μητροπόλεως, δίνει νέα πνοή και αίγλη σε μια

«Κάθε ξενοδοχείο πρέπει να ανήκει στον τόπο του», λέει η Μαρία Κατσαρού-Βαφειάδη.

————— "Every hotel must belong to the place where it stands," says Maria Katsarou-Vafiadi.

➺

85

Oκτώβριος 2015 / October 2015

➺

➺

86

Ιανουάριος 2016 / January 2016

➺

➺

Έπειτα από εννέα ανοιχτούς διαγωνισμούς που κρίθηκαν άγονοι ή ασύμφοροι, η πρόταση της Electra Hotels & Resorts έλυσε τον «γόρδιο δεσμό». Η μεταμόρφωση του κτιρίου, σε μελέτες των γραφείων Liakos Architects και MKV Design και με εργολάβο την ΑΚΤΩΡ, ξεκίνησε το 2015 και τον Σεπτέμβριο του 2016 ένα νέο στολίδι της πόλης αποκαλύφθηκε. «Δεν πιστεύουμε ότι τα ξενοδοχεία είναι μουσεία. Κανείς δεν νιώθει άνετα μπαίνοντας σε ένα μουσείο. Το ξενοδοχείο πρέπει να το ζεις», μας λέει η Αθηναία αρχιτέκτων Μαρία Κατσαρού-Βαφειάδη, ψυχή του γραφείου MKV Design με έδρα το Λονδίνο, που αναλαμβάνει αναπαλαιώσεις χαρακτηρισμένων ιστορικών κτιρίων και σχεδιασμούς ξενοδοχείων και κατοικιών από την Ινδία έως την Ελβετία και από το Αζερμπαϊτζάν έως τη Μύκονο. «Πάντα θέλουμε το ξενοδοχείο μας να αφηγείται μια ιστορία, γιατί κάθε ξενοδοχείο ΕΙΝΑΙ μια ιστορία. Και η αρχιτεκτονική του είναι ένα σκηνικό που φέρνει τους επισκέπτες του σε μια ιδιαίτερη κατάσταση και τους δημιουργεί ιδιαίτερες εμπειρίες». Καθόμαστε στις αναπαυτικές πολυθρόνες του lobby και, καθώς μιλάμε, το βλέμμα μου κατευθύνεται στα στοιχεία που δεσπόζουν στον χώρο και δεν αφήνουν στον επισκέπτη την παραμικρή αμφιβολία ότι βρίσκεται στην Αθήνα: το έργο τέχνης του Φασιανού στο αίθριο που μας συνδέει με τον αττικό ουρανό και, ακριβώς απέναντι, το μαρμάρινο «μέτωπο» που παραπέμπει στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. «Πάντα υπάρχει τρόπος να περάσεις στον πελάτη κάποια μηνύματα που θα τον κάνουν να αισθανθεί πού βρίσκεται», λέει η κυρία Βαφειάδη. Η «πρώτη ύλη», το κτίριο του Καραντινού, έδωσε την αρχική έμπνευση και τις κατευθύνσεις: «Λιτές, καθαρές γραμμές, γεωμετρικά στοιχεία, ευγενή υλικά, όπως καλό ξύλο καρυδιάς, μάρμαρο ελληνικό, μπρούντζος – και, το βασικότερο,

Aktor – began in September 2016, giving the capital a new showpiece.

“We don’t believe that hotels should be like museums; no one feels comfortable in a museum. A hotel should be lived in,” says Athenian architect Maria Katsarou-Vafiadis, the heart and soul of the London-based MKV Design, which specializes in the restoration of listed historic buildings and designing hotels and residences, from India to Switzerland and from Azerbaijan to Mykonos. “We always want our hotels to tell a story, because every hotel is a story in itself. Its architecture is the setting that puts its guests in a particular situation and gives them that special experience.”

We’re sitting in the comfortable armchairs in the lobby and, as we chat, my eyes wander over the different elements that dominate the space. They leave visitors in no doubt that they are in Athens: the installation by Alekos Fassianos in the atrium that connects us to the Attic sky and, just across from it, a marble wall relief that references the Acropolis.

“There’s always a way to convey messages that allow the guests to have a sense of location,” says Katsarou-Vafiadis.

“The philosophy of our firm is that every project should have its own identity, just as every location has it own culture and particularities. We try to create spaces that are contemporary and beautiful, but our main concern is for them to belong in their surroundings.”

Karantinos’ original building was the main source of inspiration and put the designers on the right track: “Simple clean lines, geometric elements, noble materials like good walnut wood, Greek marble, bronze – and, most importantly, its association with the city center and its antiquities. This is why the tourist comes here,” says KatsarouVafiadis. She also mentions some decorative “loose ends”

σύνδεση με το κέντρο της Αθήνας και με τις αρχαιότητες. Αυτό έρχεται να ζήσει ο τουρίστας», λέει η κυρία Βαφειάδη πριν αναφερθεί σε κάποιες διακοσμητικές «εκκρεμότητες» που θα ολοκληρώσουν την εικόνα, όπως η προσθήκη ενός τμήματος της μετόπης του Παρθενώνα, αυθεντικό αντίγραφο από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, που θα τοποθετηθεί πίσω από τη ρεσεψιόν. Από θέσεως και μόνο, το Electra Metropolis δεν θα μπορούσε παρά να «ενσωματώσει» το ζωηρό χάος της πιο πολυσύχναστης περιοχής της πόλης, το ατελείωτο πέρα-δώθε των περαστικών, τις αρετές αλλά και τα μειονεκτήματα του οικοδομικού τετραγώνου που καταλαμβάνει. «Βλέπουμε τον περίγυρο σαν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της πόλης γύρω μας και κρατάμε την καρδιά, το εσωτερικό, σαν τον πιο ζεστό, τον πιο ιδιωτικό χώρο του ξενοδοχείου: ιδιωτικότητα στο κέντρο, στο αίθριο, και άνοιγμα στην πόλη στους παράδρομους», λέει η κυρία Βαφειάδη. Κάθεσαι στο μπιστρό και βλέπεις την κίνηση στα γύρω στενά. Ανεβαίνεις στο roof garden και μπορείς να «αγγίξεις» την Αθήνα, όχι μόνο στα καλύτερά της (Ακρόπολη, Πλάκα, Μητρόπολη, Αστεροσκοπείο, θέα μέχρι τη θάλασσα), αλλά και στα λιγότερο κολακευτικά: ταράτσες πολυκατοικιών, κεραίες τηλεόρασης, δώματα. «Αγκαλιάζουμε και το χάος. Αυτή είναι η Αθήνα. Θα τη λατρέψεις γι’ αυτό που είναι, για τη ζωή της, και για την ομορφιά της και για την ασχήμια της. Αν ήταν όλα τέλεια στην Αθήνα, δεν θα ήταν η Αθήνα. Θα ήταν Ελβετία. Δεν σημαίνει ότι δεν θέλουμε και να εξωραΐσουμε την πόλη μας, π.χ. να φύγουν οι κεραίες από τις ταράτσες που όλους μας εκνευρίζουν, αλλά και αυτό το μικρό ψεγάδι που προσθέτει το λίγο παραπάνω “πιπεράκι” στην εμπειρία. Δέχεσαι αυτό που έχεις και δουλεύεις γύρω του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

that will put the finishing touches on the project, such as the addition of a certified copy of a section of the Parthenon metopes from the National Archaeological Museum that will be placed behind the reception desk.

From the perspective of location alone, the Electra Metropolis Athens could not but embody the lively chaos of this bustling part of the city center and the constant to-and-fro of foot traffic – the virtues and disadvantages of the block it’s on.

“We see the surroundings as an integral part of life in the city around us and focus on the heart, the interior, as the warmest, most private part of the hotel: so we have privacy in the center, in the atrium, and then open up to the city on its flanks,” explains the designer. Sitting in the bistro, you look out onto the bustle of the surrounding streets. From the roof garden, it’s as though you can reach out and touch Athens, and not just its attractive bits (the Acropolis, Plaka, the Metropolitan Cathedral, the National Observatory and the view stretching all the way to the sea) but also its less flattering aspects: apartment blocks, TV antennas, the often unsightly storage spaces sticking out from the rooftops.

“We also embrace the chaos. This is Athens. You’ll love it for what it is, for its vibrancy, for its beauty and for its ugliness. If everything were perfect, it wouldn’t be Athens. It would be some city in Switzerland. This doesn’t mean that we wouldn’t like to gentrify the city, to lose those annoying TV antennas, for example, but this is one of those small flaws that adds a little bit of spice to the experience. You accept what you’re given and find a way to work around it,” says Katsarou-Vafiadis.

Architecture is a complex discipline but, in an odd way, everyone, experts and laymen alike, has a right to judge it

➺

➺

➺

➺

CREATIVITY

ΤΟ ΕΡΓΟ THE PROJECT

87

CREATIVITY

88

Μάρτιος 2016 / March 2016

89

Ο πρόεδρος του Ομίλου Electra Γεράσιμος Φωκάς με τον αρχιτέκτονα Πάρι Λιάκο και συνεργάτες.

————— The President of Electra Hotels & Resorts Gerasimos Fokas, with architect Paris Liakos and associates.

➺

90

Σεπτέμβριος 2016 / September 2016

Σεπτέμβριος 2016 / September 2016

Η αρχιτεκτονική είναι μια σύνθετη επιστήμη, αλλά με έναν περίεργο τρόπο όλοι, άσχετοι και μη, έχουμε δικαίωμα να την κρίνουμε από τη στιγμή που επιβάλλεται στο οπτικό μας πεδίο. Και το πιο ευάλωτο στην κριτική είναι η πρόσοψη ενός κτιρίου, το κέλυφος. Κατηφορίζοντας από το Σύνταγμα την οδό Μητροπόλεως, αυτό που προσέχεις στο Electra Metropolis είναι το διακοσμητικό μοτίβο, μια ελεύθερη απόδοση του μαιάνδρου, που φωτίζεται τη νύχτα και κυριαρχεί στην όψη του. «Θέλαμε να δείξουμε και να οριοθετήσουμε το κτίριο, να “γλυκάνουμε” κάπως την τόσο λιτή, αυστηρή αρχιτεκτονική του», λέει η κυρία Βαφειάδη. «Η μεγάλη εξωτερική διακόσμηση εμπνέεται από τον μαίανδρο και βασίζεται σε γεωμετρικά σχέδια, γιατί τίποτε άλλο δεν θα ταίριαζε. Μας αρέσει γιατί είναι μια εισαγωγή στο τι θα δει ο πελάτης μέσα. Αυτή η συνέχεια είναι το μέλημά μας». Να περάσουμε στα δωμάτια; «Μοντέρνα-κλασικά είναι ο χαρακτηρισμός που τα προσδιορίζει. Είναι λιτά, ζεστά και άνετα, με μια διαχρονικότητα που πρέπει να έχει ένα κτίριο σαν αυτό. Το “κάτι παραπάνω” στη σπιτίσια ζεστασιά που αποζητούσαμε επιτεύχθηκε με τα αντίγραφα έργων τέχνης Ελλήνων ζωγράφων, όπως του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, που επιλέχτηκαν σε συνεργασία με την curator, ιστορικό τέχνης Ελισάβετ Πλέσσα, από τη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη με γνώμονα την Αθήνα, την Αττική, τον Αργοσαρωνικό. Αυτά δίνουν στα δωμάτια έναν χαρακτήρα κατοικίας και όχι τον στείρο ξενοδοχειακό», λέει η κυρία Βαφειάδη. Στον σχεδιασμό ενός ξενοδοχείου ποτέ δεν μπαίνει τελεία. Σαν ζωντανός οργανισμός ωριμάζει, εμπλουτίζεται, βελτιώνεται, φρεσκάρεται διαρκώς. Προς το παρόν, το Electra Metropolis Athens συστήνεται ακόμα στο κοινό του και κερδίζει τις εντυπώσεις ως χώρος φιλόξενος, οικείος και 100% αθηναϊκός. Για τους δημιουργούς του, την Electra Hotels and Resorts, αυτό ήταν και το μεγαλύτερο στοίχημα.

➺ from the moment that it invades our line of vision. And the aspect that is most open to criticism is a building’s façade, its shell. Heading down Mitropoleos from Syntagma, what you notice first about the Electra Metropolis Athens is the decorative motif that dominates its exterior, a loose interpretation of the classic Greek meander. “We wanted both to showcase and to clearly define the building’s lines, yet to somehow soften its starkness, its austerity,” explains Katsarou-Vafiadis. “The big exterior decorative feature was inspired by the meander and is based on geometric designs because nothing else would really suit it. We like it because it serves as an introduction to what guests will see inside.

We wanted to give this sense of continuity.”

When it comes to the rooms, their style can best be described as modern classic. “They are uncluttered, warm and comfortable, with a sense of timelessness that suits a building such as this one,” says the designer. “That extra touch of intimacy that guests look for was achieved with copies of works by Greek painters like Nikos Hadjikyriakos-Ghikas, selected with the help of art historian and curator Elisavet Plessa from the Benaki Museum collection, to evoke the themes of Athens, Attica and the Saronic Gulf. These endow the rooms with ‘homeliness’ rather than the stark ‘hotel’ feel.”

The design of a hotel is never complete. It is like a living organism that is constantly evolving, growing, improving and being spruced up. For the time being, however, the Electra Metropolis Athens is still getting to know its public and winning over fans every day as a hospitable, intimate and 100 percent Athenian hotel. And for the people who created it, the Electra Hotels and Resorts team, this is what it was all about.

CREATIVITY

ΤΟ ΕΡΓΟ THE PROJECT

91

© dionysis kouris

93

By Margarita Pournara

The atrium in the Electra Metropolis Athens lent wings to the imagination of the acclaimed artist Alekos Fassianos, prompting him to create a monumental installation on the theme of the birds and the bees.

Alekos Fassianos: REACHING OUT TO THE ATTIC SKY

Fassianos

Της Μαργαρίτας Πουρνάρα

Το αίθριο του Electra Metropolis Athens έδωσε φτερά στην έμπνευση του διάσημου εικαστικού, που υπογράφει τη μνημειακών διαστάσεων εγκατάσταση με πουλιά και μέλισσες.

Αλέκος Φασιανός: ΑΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΤΤΙΚΟ ΟΥΡΑΝΟ

CREATIVITY

92

94

CREATIVITY

Έ

να σμήνος από αστραφτερά πουλιά και μέλισσες στροβιλίζονται μέσα στο αίθριο του Electra Metropolis Athens, σαν να θέλουν να αποδράσουν προς τον αττικό ουρανό. Δεν τα επέλεξε τυχαία ο Αλέκος Φασιανός, ο πιο «διεθνής» από τους σύγχρονους Έλληνες καλλιτέχνες, για τη μνημειακών διαστάσεων εγκατάστασή του, που ξεπερνά σε ύψος τα 30 μέτρα: «Είναι σαν να φέρνεις ένα ατόφιο τμήμα της φύσης στο εσωτερικό ενός κομψού οικοδομήματος. Αυτό ακριβώς ήθελα να κάνω», λέει την ώρα που απολαμβάνει το τσάι του με φόντο το τεράστιο έργο. Δεν περνά στιγμή που κάποιος να μην το φωτογραφίζει και ο καλλιτέχνης δεν κρύβει την ικανοποίησή του για τη θετική ανταπόκριση. Γεννημένος στην Αθήνα το 1935, ο Φασιανός έχει ζήσει πολλά χρόνια στο Παρίσι και έχει πραγματοποιήσει πάνω από 70 εκθέσεις σε πολλές πόλεις ανά τον κόσμο. Από την Ιαπωνία, όπου αγαπούν πολύ τη ζωγραφική του, μέχρι τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ελβετία, τον Λίβανο, τη Σουηδία, την Αγγλία και αλλού, ο ζωγράφος χαίρει αποδοχής, διότι, όπως δηλώνει, «δεν φοβήθηκα ποτέ να είμαι Έλληνας, να κάνω μια τέχνη που προερχόταν από τα βιώματά μου και όχι από την απόπειρα να μιμηθώ κάποιον στο εξωτερικό, μια παγίδα στην οποία έχουν πέσει πολλοί συμπατριώτες μου». Η φύση και ο άνθρωπος είναι τα θέματα που τον απασχόλησαν από την αρχή της καριέρας του. Όμως το πιο συγκινητικό στοιχείο όταν μιλάει για την ελληνικότητα των δημιουργιών του, είναι η αφομοιωμένη γνώση της αρχαίας ελληνικής αγγειογραφίας και της βυζαντινής εικονογραφίας. Ο Φασιανός δεν έμεινε στη μελέτη του παρελθόντος, αλλά στηρίχτηκε σε αυτήν για ένα προσωπικό ιδίωμα, μοναδικό και αναγνωρίσιμο. Ήδη από την πρώτη του έκθεση στο Παρίσι, στα τέλη της δεκαετίας του 1960, οι Γάλλοι μπορούσαν να ξεχωρίσουν το ύφος του. Είναι γνώστης της χαρακτικής και της σκηνογραφίας, που αναπτύχθηκε στη συνεργασία του με το Εθνικό Θέατρο, αλλά και της εικονογράφησης βιβλίων, την οποία αγάπησε δίνοντας μορφή στα εξώφυλλα βιβλίων από Έλληνες και ξένους συγγραφείς και ποιητές. «Όταν μου έγινε η πρόταση να φτιάξω ένα τόσο μεγάλο έργο για το ξενοδοχείο, ενθουσιάστηκα διότι δεν είναι πολλές οι φορές στην πορεία όλων αυτών των ετών που μου παρουσιάστηκε η ευκαιρία να κάνω κάτι σε τόσο μεγάλη κλίμακα. Επισκέφτηκα τον χώρο και έτσι μου ήρθε η σύλληψη με τα πουλιά», λέει ο καλλιτέχνης, ο οποίος επέλεξε ως υλικό το αλουμίνιο, για την υφή αλλά και για την αντοχή του. «Θα σας πω ένα μυστικό», συνεχίζει: «Όσο πιο κοντά στο βλέμμα του επισκέπτη είναι τα πουλιά τόσο πιο μεγάλα τα έχω κάνει και ύστερα μικραίνει το μέγεθός τους προοδευτικά, μέχρι που φτάνουμε από το ισόγειο στα τελευταία πατώματα, όπου υπάρχουν και οι μέλισσες. Το έφτιαξα έτσι για να έχει σωστή προοπτική το έργο. Υπάρχει μάλιστα και ένα περιστατικό στην αρχαιότητα που αφορά στην κατασκευή του χρυσελεφάντινου αγάλματος της Αθηνάς από τον Φειδία. Λέγεται ότι στον αρχικό σχεδιασμό του πιο αναγνωρίσιμου γλυπτού της κλασικής Αθήνας, τα ρουθούνια και η μύτη φαίνονταν πολύ μεγάλα σε αυτούς που τα

συνεντευξη interview

Προσχέδιo του έργου από το προσωπικό αρχείο του καλλιτέχνη.

————— Original draft of the installation from the artist's personal archive.

έβλεπαν από κοντά. Και ο γλύπτης, που ήξερε άριστα τις αναλογίες, απαντούσε πως όταν στηθεί το άγαλμα, που είχε περίπου 12 μέτρα, και το κοιτάζει κανείς από κάτω προς τα πάνω, τότε θα βλέπει τη μύτη στο σωστό μέγεθος. Και πράγματι, έτσι έγινε!». Η τεχνική την οποία χρησιμοποίησε ο καλλιτέχνης για να δημιουργήσει το σμήνος έχει και αυτή μεγάλο ενδιαφέρον. «Είναι ένας τρόπος με τον οποίο δουλεύονται οι ορθόδοξες εικόνες. Πρώτα σχεδιάζεις το περίγραμμα και μετά φτιάχνεις τις βαθύνσεις των μορφών», μας λέει. «Το πιο σημαντικό είναι να δίνουν οντότητα στον χώρο αυτό, όπου οι πελάτες απολαμβάνουν τον καφέ τους και περνούν στιγμές ηρεμίας. Επίσης, μου αρέσει η ιδέα ότι έξω είναι ένας από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας και μέσα στο ξενοδοχείο έχουμε πουλιά και μέλισσες. Είναι σαν να βρίσκεται εδώ η φωλιά τους». Άλλος ένας λόγος που ο Αλέκος Φασιανός απόλαυσε το έργο στο Electra Metropolis Athens είναι ότι σε νεανική ηλικία είχε κάνει ξανά ένα έργο σε ξενοδοχείο, τη δεκαετία του ’60 στη Σάμο. «Είμαι χαρούμενος που στην Αθήνα, η οποία υποφέρει από την κρίση, άνοιξε ένα εξαιρετικό νέο ξενοδοχείο στο κέλυφος του παλαιού υπουργείου Παιδείας και επέλεξαν εμένα να δώσω πνοή στο αίθριό του».

Η φύση και ο άνθρωπος είναι τα θέματα που τον απασχόλησαν από την αρχή της καριέρας του. Όμως το πιο συγκινητικό στοιχείο όταν μιλάει για την ελληνικότητα των δημιουργιών του, είναι η αφομοιωμένη γνώση της αρχαίας ελληνικής αγγειογραφίας και της βυζαντινής εικονογραφίας.

S

parkling birds and bees swarm through the atrium of the Electra Metropolis Athens as though trying to escape into the Attic sky. The theme for his monumental installation, which soars over 30 meters in height, was not selected at random by Alekos Fassianos, regarded as the most “international” of Greece’s contemporary artists.

“It’s as though a pristine slice of nature has been introduced into the interior of an elegant edifice, and that is exactly what I was aiming for,” says Fassianos as he sips on a cup of tea, his massive artwork in the background; the artist appears to be enjoying all the attention the piece is getting, as visitors snap photographs.

Born in Athens in 1935, Fassianos spent a good part of his life in Paris and has held over 70 exhibitions abroad. From Japan, where he enjoys particular popularity, to Italy, Switzerland, Lebanon, Sweden and the UK, among other nations, the artist is warmly received. The main reason of his appeal, he says, is that: “I’ve never been afraid of being Greek, of making art that stems from my experiences rather than attempting to emulate some foreign artist, a trap into which many of my fellow countrymen have fallen.”

Nature and man have been dominant themes in Fassianos’ work from the onset, yet the most striking element that emerges from the “Greekness” of his creations is his profound understanding of ancient Greek pottery and Byzantine iconography. Fassianos is not obsessed with conveying his knowledge of the past, but has used it to shape his own personal idiom, one that is unique to him and widely recognizable. Even in his first-ever show in Paris in the late 1960s, French critics were able to discern his personal style.

The artist is also extremely knowledgeable in engraving and in set design – the latter skill evolved in numerous collaborations with the Greek National Theater – as well as in illustration, a field that he particularly enjoys. This is obvious when one looks at the beautiful covers he has designed for both Greek and foreign writers and poets. This project, however, was a challenge of a different magnitude.

“I was very excited by the invitation to create such a large piece for the hotel because I’ve had very little opportunity over the course of my career to make things on such a large scale.

I visited the space and got the idea of the birds,” says the artist, who chose aluminum as his main material because of its texture and durability.

“I’ll let you in on a small secret,” Fassianos tells me. “The closer to the visitor’s point of view the birds are, the larger I’ve made them, and then their size gets smaller as we progress from the ground floor to the higher levels, where I introduce the bees. I designed it this way to give the piece a sense of perspective. I was inspired by an anecdote from ancient times regarding the construction of Pheidias’ gold and ivory statue of Athena. It was said that, in the initial design of the statue, one of the most iconic sculptures of classical Athens, the nostrils and nose appeared too large to those looking at it from close up. The sculptor, who was an expert in proportions, responded to this criticism by saying that once the sculpture stood upright, at a height of approximately 12 meters, and was viewed from below, the nose would appear the right size. And that’s exactly how it turned out.”

The technique used by the artist for the swarm is also of interest. “It’s similar to the way that Greek Orthodox icons are made. First you make the outline and then you add the texture, the depressions, to the form,” he explains. “The important thing was to give a sense of individuality to this space, where guests come to enjoy their coffee and a few moments of tranquility. I was also attracted to the idea that outside we have one of the busiest streets of downtown Athens and inside the hotel we have birds and bees. It’s as though this is their nest, their hive.”

Another reason that the artist enjoyed this project for the Electra Metropolis Athens so much is that he had done another hotel piece in his youth, back in the ‘60s, in Samos. “I’m so pleased that Athens, a city suffering through a crisis, has acquired such a marvelous hotel to replace the shell of the old Ministry of Culture building, and that I was chosen to breathe life into its atrium,” he says.

Nature and man have been dominant themes in Fassianos’ work from the onset, yet the most striking element that emerges from the “Greekness” of his creations is his profound understanding of ancient Greek pottery and Byzantine iconography.

95

Απαλά χέρια Διήγημα της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Η 96

ιστορία που θα σας διηγηθώ ξεκινάει μελαγχολικά, αλλά έχει καλό τέλος. Η κεντρική ηρωίδα είναι δεν είναι είκοσι πέντε χρονών. Ονομάζεται Αντιγόνη και δεν έχει τίποτα ηρωικό πάνω της. Φοράει περλέ σκιά κι ένα συνηθισμένο στενό ταγέρ στο χρώμα της σοκολάτας. Έχει μεγάλα ζωηρά μάτια που σκοτεινιάζουν απότομα. Πριν από λίγο καιρό χώρισε μ’ ένα αγόρι που της φέρθηκε άσχημα. Από τότε νιώθει πως ζει σ’ έναν τρομακτικό κόσμο. Να, τώρα μπαίνει στο ξενοδοχείο από την πλαϊνή πόρτα επειδή την τρομάζουν οι μεγάλες ρεσεψιόν. Την τρομάζουν επίσης οι μεθυσμένοι, τα νοσοκομεία και οι μεγαλόσωμοι σκύλοι. «Είμαι εδώ για τον Τόμας Λίμπκιντ», λέει σε μια κοπέλα με στολή. «Θα πρέπει να ρωτήσετε στην υποδοχή». Προσέξατε πώς διασχίζει αυτή τη σχετικά μικρή απόσταση; Λες και περπατάει σε σπασμένα γυαλιά. Το αγόρι εκείνο, αν την έβλεπε, θα της έλεγε περιφρονητικά: «Ωραία δουλειά διάλεξες». Τα φυσιολογικά επαγγέλματα είναι κατά τη γνώμη του δικηγόρος, ασφαλίστρια, νοσοκόμα. Στη ρεσεψιόν την ενημερώνουν ότι ο κύριος Λίμπκιντ την περιμένει στο ρουφ γκάρντεν. Ένας υπάλληλος προθυμοποιείται να τη συνοδεύσει στον δέκατο όροφο. Ας τρυπώσουμε κι εμείς. Παρατηρήστε πόσο την τρομάζουν οι εξυπηρετικοί άντρες και η αναγκαστική συνύπαρξη σ’ ένα κουβούκλιο. Είχε γνωρίσει εκείνο το αγόρι σ’ ένα ασανσέρ. Έμοιαζε ευγενικός και καλοσυνάτος τότε. Οι συγγραφείς είναι οι μόνοι που δεν την τρομάζουν. Τους βρίσκει πληκτικούς και αναμενόμενους. Έρχονται από το εξωτερικό για αναγνώσεις και υπογραφές αντιτύπων κι η δουλειά της, όταν δεν ετοιμάζει δελτία Τύπου για νέες εκδόσεις, είναι να τους παραλαμβάνει από το ξενοδοχείο. Τους οδηγεί στο βιβλιοπωλείο, τους ρωτάει αν ζεσταίνονται ή κρυώνουν και γεμίζει το ποτήρι τους με ουίσκι ή κρασί.

Οι περισσότεροι συγγραφείς που έχει γνωρίσει είναι άντρες, καταθλιπτικοί άντρες. Πίνουν πολύ, μιλάνε λίγο, σκαλίζουν τη μύτη τους κοιτάζοντας τα σύννεφα έξω από το παράθυρο του ταξί. Μερικοί τη φλερτάρουν από πλήξη ή αυταρέσκεια. Κάποιοι άλλοι θέλουν να της απαγγείλουν με ερασμιακή προφορά τους πρώτους στίχους της Οδύσσειας. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η Αντιγόνη προτείνει να τους συνοδεύσει στην Ακρόπολη ή στην Αρχαία Αγορά. «Φτάσαμε» λέει ο υπάλληλος χαμογελώντας. Στην έξοδο του ασανσέρ το βλέμμα της στέκεται για πολλή ώρα σε μια πισίνα με υπερχείλιση και διάφανα τοιχώματα: το νερό διαθλάται και στριφογυρίζει ολοζώντανο, όπως στο νησί της. Η Αθήνα απλώνεται στο βάθος. Μια φλόγα κίτρινη γλείφει τις πολυκατοικίες με τις κεραίες τους και τον Παρθενώνα. Αμέσως ξεχωρίζει τον Λίμπκιντ. Είναι ψηλός άντρας, τετράγωνος, σαν καλοκάγαθος γορίλας. Κοιτάζει κι εκείνος την πόλη αργορουφώντας το τσάι του. Ας καθίσουμε σ’ εκείνο το ελεύθερο τραπέζι δίπλα τους. Θ’ ακούμε καλύτερα τι λένε. «Είμαι η Αντιγόνη από τις εκδόσεις. Ελπίζω να ξεκουραστήκατε λίγο». «Από τι;» Η φωνή του είναι βαθιά και ευχάριστη. Τα μάτια του έχουν το χρώμα των κεχριμπαρένιων κομπολογιών που παζαρεύουν οι τουρίστες στα μαγαζιά της Πλάκας. «Εννοώ...» «Αστειεύομαι. Θα πιείτε κάτι; Να σας παραγγείλω ένα πράσινο τσάι; Είναι αντιοξειδωτικό». Το υποκοριστικό του στις εκδόσεις είναι «Ο Γκουρού». Ποιος θα πάρει τον Γκουρού από το αεροδρόμιο, πού είναι οι προσκλήσεις για τον Γκουρού. Στο γραφείο επικρατεί αμηχανία γύρω από το πρόσωπό του. Οι συνάδελφοί της δυσκολεύονται να μιλήσουν για τον Θεό, τα θαύματα και την έννοια της σωτηρίας χωρίς να τους πιάσουν τα γέλια.

97

Εικονογράφηση: Δημήτρης Τσουμπλέκας Illustration: Dimitris Tsoumplekas

Απαλά χέρια

98

Ο Λίμπκιντ είναι Αμερικανός ποιητής, ίσως τον έχετε ακουστά. Πριν από λίγα χρόνια τον ήξεραν μόνο οι συνάδελφοί του και οι φοιτητές του στο New York University. Έπινε, κάπνιζε και στα νιάτα του είχε κάνει πειράματα με παραισθησιογόνα. Κάποια στιγμή αρρώστησε βαριά, καρκίνος στο συκώτι. Τότε έγραψε «Το Αρχαίο Μυστικό». Ούτε λίγο ούτε πολύ υποστηρίζει εκεί ότι ο όγκος του συρρικνώθηκε με υπερτροφές και αρχαία λυρική ποίηση. Στο βιβλίο έχει χωρίσει τα ποιήματα και τις τροφές σε κατηγορίες: για τον θυμό, την αυτοϋπονόμευση, την ανικανότητα συγχώρεσης. «Το Αρχαίο Μυστικό», μεταφράστηκε σε τριάντα γλώσσες. Έγινε διεθνές μπεστ σέλερ. «Εντάξει», λέει η Αντιγόνη με συγκατάβαση. «Κάτι θα ξέρετε». Ξεκουμπώνει το σακάκι της και το περνάει με χάρη στην πλάτη του καθίσματος. Καθώς πίνουν αμίλητοι το τσάι τους, θυμάται τον πατέρα της που δεν ζει πια: σκαρφάλωνε στις πλαγιές της Ανάφης και την έπαιρνε κι εκείνη μαζί του. Πριν πάει σχολείο, ζούσαν ακόμη στο νησί. Τα βουνά ήταν ελαστικά κάτω από τα πόδια της, ο ουρανός γεμάτος κατάλευκα σύννεφα. Μάζευαν κάππαρη και την πατίκωναν μέσα σε τσουβάλια. Ύστερα γύριζαν στην ταβέρνα, χώριζαν τα φύλλα από τους καρπούς κι έπιναν φασκόμηλο αμίλητοι. «Έχουμε μισή ώρα», λέει η Αντιγόνη για να σπάσει τη σιωπή. «Και μετά τι θα γίνει;» «Μετά θα πρέπει να ξεκινήσουμε για το βιβλιοπωλείο». «Μην αγχώνεσαι. Να σου πω ένα ανέκδοτο;» «Δεν πολυκαταλαβαίνω τα ανέκδοτα». «Πόσοι ποιητές χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;» «Δύο;» λέει η Αντιγόνη διστακτικά. «Ο ένας να απαγγέλει και ο άλλος να βιδώνει;» Ο Λίμπκιντ γελάει βραχνά. «Εκατό. Ο ένας αλλάζει τη λάμπα και οι άλλοι ενενήντα εννιά λένε: κι εγώ θα μπορούσα να το κάνω αυτό». Η Αντιγόνη ξεσφίγγει επιτέλους τα χείλη της. «Ισχύει για όλους μας, δεν νομίζεις;» συμπληρώνει ο Λίμπκιντ. «Για μένα πάντως ισχύει», λέει η Αντιγόνη. Γυρίζει και την κοιτάζει εξεταστικά. «Τι θα μπορούσες να κάνεις και δεν το κάνεις;» Του λέει. Επειδή δεν τον ξέρει κι επειδή δεν θα τον ξαναδεί ποτέ. Του μιλάει για το αγόρι και γι’ αυτό που της έκανε τη μέρα που χώρισαν. Πιάνουμε μόνο τη φράση «το έγραψε με μαύρη μπογιά. Το βλέπω κάθε μέρα». Ο Λίμπκιντ σηκώνεται απότομα. «Πετάγομαι στο δωμάτιό μου. Δεν θ’ αργήσω». Η αλήθεια είναι ότι αργεί. Επιστρέφει με το βιβλίο του και μια μικρή πλαστική σακούλα.

* * * Η εκδήλωση γίνεται στο Μέγαρο Μουσικής και έχει μεγάλη επιτυχία. Εμείς δεν χωρέσαμε στην κεντρική αίθουσα. Παρακολουθούμε την ομιλία από την οθόνη που έχει στηθεί στην υποδοχή. Ο Λίμπκιντ λέει συνηθισμένα πράγματα με ασυνήθιστο τρόπο. Μιλάει για την αυτοεκπλήρωση και την αγάπη και δεν φοβάται μήπως γελοιοποιηθεί. Λέει πως η καλοσύνη που περιμένει ανταπόδοση

δεν είναι καλοσύνη. Λέει πως ο Θεός είναι ο προϊστορικός μας πατέρας, η προϊστορική μας μητέρα, τα κίτρινα φύλλα κάτω από τα πόδια μας, ο ουρανός πάνω από τα κεφάλια μας. Θεός, λέει, είναι και τα ίδια μας τα μάτια, η καρδιά, το συκώτι, τα απαλά μας χέρια. Επιμένει πως ό,τι έχουμε επιθυμήσει έχει ήδη πραγματοποιηθεί, αλλά εμείς οι ίδιοι εμποδίζουμε την εμφάνισή του από φόβο – και ο φόβος είναι έλλειψη αγάπης για τον εαυτό μας. Τέλος απαγγέλλει Αρχίλοχο: «Κάποιος απ’ τους Σάιους χαίρεται με την ασπίδα μου, όπλο αψεγάδιαστο, που την άφησα κοντά σε έναν θάμνο, χωρίς να θέλω· εγώ όμως σώθηκα. Τι με νοιάζει εκείνη η ασπίδα; Ας πάει στα κομμάτια, θ’ αποκτήσω πάλι άλλη καλύτερη». Χειροκροτάμε – μαζί κι εσείς, κι εγώ. Είναι σαν να σε παρασέρνουν σε μια εκκλησία και να κάνεις τον σταυρό σου ακόμη κι αν δεν πιστεύεις, από επιθυμία να πιστέψεις. Είδατε; Ερχόμαστε στα λόγια του Λίμπκιντ. Οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι για να πιστεύουν σε κάτι. Χρειάζονται μια ευκαιρία να εκδηλώσουν την πίστη τους. Σταθείτε τώρα στην άκρη μη μας ποδοπατήσουν. Η Αντιγόνη και τα άλλα κορίτσια από το γραφείο απομακρύνουν ευγενικά τον κόσμο. Ο Λίμπκιντ δεν υπογράφει αντίτυπα. Δείχνει κουρασμένος. «Όχι, δεν είμαι κουρασμένος», της λέει πριν μπουν στο ταξί. «Απλώς έχουμε λίγη δουλειά». «Τι δουλειά;» «Πες στον ταξιτζή να μας πάει στο τρένο». «Σε ποιο τρένο;» «Εκεί που έγραψε αυτές τις αθλιότητες». Όση ώρα η Αντιγόνη τον περίμενε στο ρουφ γκάρντεν, εκείνος είχε βγει από το ξενοδοχείο κι είχε αγοράσει μια μικρή συσκευασία λευκής μπογιάς κι ένα πινέλο. Τα κουβαλάει στην πλαστική τσάντα που σέρνει μαζί του όλο το βράδυ. Μπείτε στο επόμενο ταξί. Θα τους ακολουθήσουμε. Είναι μια όμορφη νύχτα με φώτα σπαρμένα παντού. Πληρώνουν και κατεβαίνουν στον σταθμό της Αττικής. Κατευθύνονται στις σκάλες που οδηγούν κάτω από τη γέφυρα του τρένου. Της δίνει το πινέλο και την μπογιά. «Θα το κάνεις μόνη σου», της λέει. «Εγώ θα κοιτάζω». Η ηλεκτρική λάμπα του δρόμου φωτίζει τη φράση που έχει γράψει το αγόρι απέναντι από το σπίτι της: «ΕΙΣΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΡΟΦΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ». Η Αντιγόνη περνάει ξανά και ξανά τη λέξη ΣΚΡΟΦΑ με γρήγορες κοφτές πινελιές ώσπου να καλυφθεί εντελώς. Όση ώρα βάφει, κλαίει σιωπηλά. «Τώρα τι λέει;» ρωτάει ο Λίμπκιντ. «ΕΙΣΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ», απαντάει η Αντιγόνη σκουπίζοντας τα δάκρυά της. «Η μεγαλύτερη. Ακριβώς», λέει ο Λίμπκιντ. Όταν πέφτει στην αγκαλιά του, νιώθει πως ο πατέρας της έχει αναστηθεί και την προστατεύει με το βαρύ του σώμα – όπως τότε στους λόφους της Ανάφης. Ξέρω τι σκέφτεστε: πως η καλοσύνη που περιμένει ανταπόδοση δεν είναι καλοσύνη. Ας φανούμε επιεικείς. Μιλάμε για ανθρώπους σαν εσάς κι εμένα, με καρδιά, συκώτι και μάτια. Με απαλά χέρια.

Gentle Hands A story by Amanda Michalopoulou Translated by Karen Emmerich

T

he story I am going to tell you starts sadly but ends well. The heroine can’t be more than 25 years old. Her name is Antigone and there’s nothing heroic about her. She’s wearing shiny eye shadow and a perfectly ordinary chocolate brown suit with a pencil skirt. She has large, lively eyes that can turn dark fast. She recently broke up with a young man who treated her badly. Since then, she feels like she’s living in a terrifying world. There she is, taking the side entrance into the hotel because she’s afraid of big reception desks. She’s also afraid of drunk people, hospitals and large dogs.

“I’m here to see Thomas Liebkind,” she says to a girl in a uniform.

“You’ll have to ask at reception.”

See how she’s crossing that relatively small space? It’s like she’s walking on broken glass. The young man, if he could see her, would say with contempt, “Fine job you chose.” Normal occupations, according to him, are lawyer, insurance agent, nurse.

At the desk, they tell her that Mr Liebkind is waiting for her in the roof garden. One of the clerks offers to accompany her to the 10th floor. Let’s ride on up with them ourselves. Notice how terrified she is of accommodating men and forced co-existence in this tiny box. She’d met the young man in an elevator. He seemed polite and kind, then.

Writers are the only people she’s not scared of. She finds them boring and predictable. They come from abroad for readings and book signings. Her job, when she’s not preparing press releases about newly published books, is to go and pick them up from their hotels. She accompanies them to their events, asks them if they’re hot or cold and fills their glasses with whisky or wine.

Most of the writers she’s met have been men, depressed men.

They drink a lot, speak very little, pick their noses as they stare out at the clouds through the window of the cab. Some of them flirt with her, out of boredom or vanity. Others want to recite the opening lines of the Odyssey using Erasmian pronunciation. In those cases, Antigone offers to take them to the Acropolis or the Ancient Agora.

“Here we are,” the clerk says, smiling. As they step out of the elevator, her gaze fixes itself for a long while on a swimming pool with transparent walls and an overflowing cascade: the refracted water swirls vibrantly, as it does on the island where she’s from.

All of Athens is spread below. A yellow flame licks the Parthenon and the apartment buildings with their antennas.

She identifies Liebkind right away. A tall man, square, like a benevolent gorilla. He’s gazing down at the city, too, slowly sipping his tea. Let’s sit at this empty table beside them. It’ll be easier to eavesdrop that way.

“I’m Antigone, from the publishing house. I hope you had a chance to rest a bit.”

“From what?” His voice is deep and pleasant. His eyes are the color of the amber worry beads tourists bargain over in the shops in Plaka.

“I mean…”

“I’m kidding. Do you want something to drink? Can I order you a green tea? It’s full of antioxidants.”

His nickname at the publishing house is Guru. Who’s going to pick Guru up from the airport, where are Guru’s invitations?

At the office there’s a kind of unease when they talk about him.

Her coworkers have trouble talking about God, miracles and the meaning of salvation without laughing.

Liebkind is an American poet, perhaps you’ve heard of him.

Until a few years ago no one had, except for his colleagues and

99

Gentle Hands

* * * The event takes place at the Athens Concert Hall and is a great success. The main hall is full, so we have to watch his talk on the screen that’s been set up in the lobby. Liebkind says ordinary things in an extraordinary manner. He talks about self-fulfillment and love and doesn’t seem afraid of making a

fool of himself. He says generosity that expects a reward isn’t generosity. He says God is our prehistoric father, our prehistoric mother, the yellow leaves under our feet, the sky over our heads.

God, he says, is our eyes, our heart, our liver, our gentle hands.

He insists that whatever we desire has already happened, only we ourselves block its appearance out of fear – and fear is a lack of self-love. At the end he recites Archilochus: “That good shield I threw away beside a bush is making some Thracian proud. To hell with both of them. I’m here and I’ll get a better one.”

We clap – you do, too, and so do I. It’s as if someone has dragged you into a church and you make the sign of the cross even though you don’t believe, out of a desire to believe. See? We’re coming around to Liebkind’s words. People are designed to believe in something. All they need is an opportunity to express their faith.

Stand over here so we don’t get trampled. Antigone and the other girls from the office politely keep the crowd at bay.

Liebkind isn’t signing copies. He seems tired.

“No, I’m not tired,” he tells her just before they step into the cab. “We just have a little job to do.”

“What kind of job?”

“Tell the driver to take us to the train.”

“What train?”

“The train where he wrote those awful things.”

While Antigone had been waiting for him in the roof garden, he had left the hotel and bought a small can of white paint and a paintbrush. He’s been carrying it all night in that plastic bag.

Get into the next cab. We’ll follow them. It’s a beautiful night, lights scattered all around.

They pay their fare and get out at the Attiki Metro Station.

They head toward the steps leading underneath the bridge where the trains pass. He gives her the brush and the paint.

“You’re going to do it,” he says. “I’ll watch.”

The electric streetlight illuminates the phrase the young man had written directly opposite her apartment: YOU’RE THE BIGGEST BITCH IN THE WORLD Antigone goes over the word BITCH again and again with quick, sharp brushstrokes until it’s entirely covered. As she paints, she cries silently.

“Now what does it say?” Liebkind asks.

“YOU’RE THE BIGGEST IN THE WORLD,” Antigone answers, wiping her tears away.

“The biggest. Exactly,” Liebkind says.

When she falls into his arms, she feels as if her father has been resurrected and is protecting her with his heavy body – as he used to, back on the slopes of Anafi.

I know what you’re thinking: generosity that expects a reward isn’t generosity. Let’s be forgiving. We’re talking about people like you and like me, with hearts, livers, eyes. With gentle hands.

T «Ορεκτικές» ματιές στην ελληνική γαστρονομία

Magazine

Appetizing glimpses into the world of Greek gastronomy

➳

TASTE

100

students at New York University. He drank, smoked and in his youth had experimented with psychedelics. At some point he got very sick – liver cancer. That was when he wrote The Ancient Secret. He claimed, more or less, that his tumor had shrunk thanks to superfoods and ancient lyric poetry. In the book, he had categorized both poems and foods into three groups: those to combat rage, self-sabotage and the inability to forgive. The Ancient Secret had been translated into 30 languages. It became an international bestseller.

“OK,” Antigone says with a touch of condescension. “You must know a thing or two.” She unbuttons her coat and hangs it gracefully on the back of her seat. As they drink their tea in silence, she remembers her father, who is no longer alive: he used to take her with him on his hikes up the slopes of Anafi. They still lived on the island until she started school. The mountains were flexible under her feet, the sky full of bright white clouds. They would gather caper berries and leaves and tamp them down in sacks. Then they would head back to the taverna, separate the leaves from the berries and drink sage tea in silence.

“We have a half an hour,” Antigone says to break the silence.

“And then what?”

“Then we need to leave for the event.”

“Don’t worry. Can I tell you a joke?”

“I don’t really understand jokes.”

“How many poets does it take to change a light bulb?”

“Two?” Antigone says hesitantly. “One to recite and the other to screw?”

Liebkind laughs hoarsely. “A hundred. One to change the light bulb and the other 99 to say, I could’ve done that.” Antigone’s lips finally relax.

“It’s true of all of us, don’t you think?” Liebkind adds.

“It is of me, at least,” Antigone says.

He turns and examines her. “What is it that you could do but don’t?”

She tells him. Because she doesn’t know him and because she’ll never see him again. She tells him about the young man and what he did the day they broke up. All we hear is the sentence, “He painted it in black, I see it every day.”

Liebkind rises abruptly. “I’m just going to run up to my room for a minute. It won’t take long.” In fact, it does take long. He returns with his book and a small plastic bag.

101

Elevated Cuisine

Το γεύμα ή το δείπνο στο ξενοδοχείο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εμπειρίας Electra.

A hearty meal or lavish dinner at the hotel is an integral part of the Electra experience.

Της Nένας Δημητρίου / Φωτογραφίες: Δημήτρης Βλάικος

By Nena Dimitriou / Photographs: Dimitris Vlaikos

➺

➺

TasTE

102

Γαστρονομία κορυφής

Παρφέ κάστανο με πραλίνα φουντουκιού και αέρα πικραμύγδαλου φιλοτεχνημένο από τους σεφ Δανιήλ Τσαγκαρίδη και Δημήτρη Πατσούρου στο Electra Palace Roof Garden.

————— Chestnut parfait with walnut praline and almond foam, created by the chefs Daniel Tsangaridis and Dimitris Patsouros at the Electra Palace Roof Garden

103

Η ΚΟΥΖΙΝΑ ΜΑΣ OUR CUISINE

Μ

104

με μαρμελάδα ντομάτας, μαγιονέζα από όστρακα, εσπεριδοειδή και βότανα θαλάσσης. Η wine list δίνει έμφαση στον ελληνικό αμπελώνα και περιλαμβάνει κρασιά στα οποία διακρίνει κανείς τη «μαεστρία» του οινοποιού. Στο ισόγειο του ξενοδοχείου, το bistrot Library, με «θέα» στην κίνηση των γύρω δρόμων αλλά και στην ανοιχτή κουζίνα, προσφέρεται για ήσυχα επαγγελματικά γεύματα, ενώ το φαγητό είναι εμπνευσμένο από την κλασική ελληνική κουζίνα, με χαρακτηριστικά πιάτα τον μπακαλιάρο σερβιρισμένο με ρεβιθάδα και το αρνάκι με τραχανά και μανιτάρια. Ελληνική και μεσογειακή κουζίνα με ιταλικές επιρροές προτείνονται όλη την ημέρα στο Terra, στο ισόγειο του Electra Hotel Athens, από τον σεφ Δημήτρη Σιώζο. Ιδανικό για διάλειμμα ή lunch με τους συνεργάτες, προσφέρει επιλεγμένα πιάτα ημέρας, comfort food, όπως μακαρονάδες και ριζότο, παστίτσιο και σούπες. Για πιο επίσημα business dinner, το a la carte menu περιλαμβάνει σοφιστικέ επιλογές, όπως το λαβράκι σοτέ με άγρια χόρτα, με σάλτσα από ζεστό λαδολέμονο και ζωμό ψαριού. ➺

N

othing can really be better that having a meal while looking out onto the living canvas of Athens’ history from the roof garden restaurants of the Electra Metropolis Αthens or Electra Palace Αthens, enjoying wonderful food that is intrinsically linked to locally sourced products and to the evolution of local gastronomy through time.

At the Metropolis Roof Garden, which offers panoramic views of the city, you feel the energy of the Acropolis flooding the elegant, modern setting. The venue's unique decorative style is perfectly complemented by the warmth from the wooden features and both the natural daytime sunlight and the city lights at night. Discreet art de la table, white linen tablecloths and fresh flowers welcome you to the table. The food is Mediterranean fusion, embellished with small surprises, as harmonious flavor combinations meet on dishes created by chef Dimitris Boutsalis and his capable team. Enjoy layers of color and taste, such as king crab with tomato

marmalade and mayonnaise made from shellfish, citrus and sea herbs. With a focus on Greek labels, the wine list includes wines where you can distinguish the producer’s mastery. On the ground floor of the hotel, the Library bistro looks out onto the action in the street but also into the open kitchen, and is ideal for a quiet business lunch. Here, the food is inspired by Greek classics, with dishes such as cod served with chickpea stew or lamb with trahana and mushrooms.

At Terra on the ground floor of the Electra Hotel Athens, chef Dimitris Siozos prepares Greek and Mediterranean cuisine with Italian influences. Perfect for a refreshment or lunch with business associates, it serves selected plats du jour, comfort food like hearty pasta dishes and risottos, pastichio (a baked dish containing ground beef, pasta and béchamel sauce) and soups. For more formal business dinners, the a la carte menu includes sophisticated selections like sea bass sautéed with wild legumes in a rich, warm egg-lemon sauce made with fish broth. ➺

TasTE

ε ανυπέρβλητο πλεονέκτημα το να γευματίζει κανείς απέναντι από τον ζωντανό καμβά της ιστορίας της Αθήνας, τα Roof Garden εστιατόρια των Electra Palace Athens και Electra Metropolis Athens προσφέρονται για υπέροχα δείπνα, άρρηκτα συνδεδεμένα με την εντοπιότητα και την εξέλιξη της τοπικής γαστρονομίας μέσα στον χρόνο. Στο Metropolis Roof Garden, με θέα 360 μοιρών στην πόλη, νιώθει κανείς την ενέργεια της Ακρόπολης να πλημμυρίζει το κομψό, μοντέρνο σκηνικό. Η θέρμη που προσδίδουν το ξύλο και το φυσικό φως την ημέρα, και τα φώτα της πόλης το βράδυ, είναι τα μοναδικά «στολίδια» του χώρου. Διακριτική art de la table, λευκά λινά τραπεζομάντιλα και φρέσκα λουλούδια σάς καλωσορίζουν στο τραπέζι. Γευτείτε μεσογειακή fusion κουζίνα, φινιρισμένη με μικρές εκπλήξεις. Αρμονικοί γευστικοί συνδυασμοί συναντώνται στα πιάτα του σεφ Δημήτρη Μπούτσαλη και της ικανής ομάδας του. Απολαύστε τις διαβαθμίσεις στις χρωματικές και γευστικές αποχρώσεις πιάτων, όπως το βασιλικό καβούρι

105

Ο Δημήτρης Σιώζος στο μεσογειακό Terra του Εlectra Hotel Athens.

————— Dimitris Siozos at the Mediterranean restaurant Terra of the Εlectra Hotel Athens

Γαστρονομικά κομψοτεχνήματα από τον σεφ Δημήτρη Μπούτσαλη, στο Electra Metropolis Athens Roof Garden.

————— Culinary masterpieces by chef Dimitris Boutsalis at the Electra Metropolis Athens Roof Garden.

Η ΚΟΥΖΙΝΑ ΜΑΣ OUR CUISINE ➺

Η fine dinning εμπειρία γίνεται βίωμα στο εντυπωσιακό Electra Palace Roof Garden δίπλα στην πισίνα, με θέα στη γραφική γειτονιά της Πλάκας, στον Ιερό Βράχο και στην πόλη. Το περιβάλλον είναι πολυτελές, με διακριτικές μπαρόκ και αντικέ λεπτομέρειες. Το μενού των Δανιήλ Τσαγκαρίδη και Δημήτρη Πατσούρου έχει μεσογειακές βάσεις με διεθνείς επιρροές και προϊόντα Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης, όπως είναι το πικάντικο σαλάμι Λευκάδας, οι γίγαντες Πρεσπών και ο κρόκος Κοζάνης. Για μια ξεχωριστή αρωματική συμφωνία εσπεριδοειδών και ούζου επιλέξτε το φαγκρί σοτέ με σπανάκι, που σερβίρεται με πανακότα από μανταρίνι. Η λίστα κρασιών περιλαμβάνει επιλογές σε πολύπλοκα κρασιά, εκ των οποίων οκτώ σερβίρονται και σε ποτήρι. Κλείστε το γεύμα με επιδόρπιο, όπως είναι το παρφέ κάστανο με πραλίνα φουντουκιού και αέρα πικραμύγδαλου.

L a P a s t eri a

➺

The fine dining experience beside the swimming pool at the Electra Palace Roof Garden is also rather spectacular, with a view of the picturesque Plaka district, the Acropolis and the city. The atmosphere is one of luxury, with discreet baroque and antique details. The menu, designed by Daniel Tsangaridis and Dimitris Patsouros, has a Mediterranean foundation with international influences, and stars products with protected designation of origin status such as the spicy Lefkada salami, broad beans from Prespes and Kozani saffron. The red porgy sautéed with spinach is a symphony of citrus and ouzo, served with a mandarin panna cotta. The wine list includes some very complex and sophisticated selections, as well as eight labels that are served by the glass. Wrap up the meal with a dessert, like the chestnut parfait with hazelnut praline and a soupçon of bitter almond.

μ bar

af

af

ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

IN THESSALONIKI

Τα χρώματα πάνω από τη θάλασσα του Θερμαϊκού ντύνουν το εστιατόριο Orizontes Roof Garden του εμβληματικού Electra Palace με ένα υπέροχο φως. Στον 7ο όροφο, ο σεφ Γιάννης Μπαχάρης υμνεί τα ελληνικά προϊόντα σε δημιουργικές μαγειρικές. Χρησιμοποιεί κουλούρι Θεσσαλονίκης σε κρουτόν και τα σερβίρει με πικάντικη κοπανιστή Τήνου, ενώ μεταποιεί τα κλασικά ελληνικά γεμιστά σε ριζότο. Αξίζει να γευτείτε το χταπόδι καρπάτσιο με ταραμά, κάππαρη και δίχρωμες φακές. Στη λίστα κρασιών θα βρείτε περισσότερες από σαράντα επιλογές του ελληνικού αμπελώνα για μοναδικό food pairing. Ένα ολοκληρωμένο γεύμα περιλαμβάνει οπωσδήποτε επιδόρπιο, το χειροποίητο red velvet cake με φράουλα ή μια αρωματική τάρτα λεμονιού με καραμελωμένη μαρέγκα.

The colors over the sea of the Thermaic Gulf bathe the Orizontes Roof Garden restaurant of the landmark Electra Palace in a wonderful light. On the seventh floor, chef Yiannis Bacharis delivers creative dishes that pay homage to Greek products by using, for example, the classic Thessaloniki sesame ring to make croutons served with spicy kopanisti cheese paste from the island of Tinos, or by transforming stuffed tomatoes into a risotto. We also recommend the octopus carpaccio with fish roe dip, capers and two kinds of lentils. You will find more than 40 Greek labels on the wine list to make the perfect match with your food. A proper meal must include dessert, and we recommend the red velvet cake with strawberries or the fragrant lemon pie with caramelized merengue.

advertorial

S

tart the evening with a drink at the Electra Metropolis Athens roof garden’s impressive sky bar, located beside the illuminated swimming pool, with an onyx counter and a view over the Acropolis and the entire city. Choose one of the signature cocktails inspired by the Mediterranean, such as the Bubbly Jasmine Kiss, a great pre-dinner drink with aromas of apple and jasmine, or a classic like the Aviation with rum and sweet spices.

© dionysis kouris

106

TasTE

Ξ

εκινήστε το βράδυ σας με ένα ποτό στο εντυπωσιακό sky bar, στο Roof Garden του Electra Metropolis. Με θέα στην Ακρόπολη και όλη την πόλη, δίπλα από τη φωτισμένη πισίνα επιλέξτε κάποιο από τα signature cocktails, με έμπνευση από τη Μεσόγειο. Το Bubbly Jasmine Kiss, με αρώματα μήλου και γιασεμιού είναι ιδανικό για να χαλαρώσετε πριν από το δείπνο, ενώ ένα κλασικό Aviation, με ρούμι και γλυκά μπαχαρικά, θα σας κρατήσει για πολλές ώρες στη φωτισμένη μπάρα από όνυχα.

Μια μοναδική ιταλική εμπειρία!

The ultimate Italian experience!

Ύστερα από μια βόλτα στο κέντρο, επισκεφτείτε τη La Pasteria και ζήστε μια μοναδική ιταλική εμπειρία! Χαλαρώστε στη ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα, απολαμβάνοντας αυθεντικά ιταλικά πιάτα και παρακολουθώντας τους chefs της La Pasteria «εν δράσει», να αποκαλύπτουν μυστικές ιταλικές συνταγές μέσα από την ανοιχτή κουζίνα, που είναι το σήμα κατατεθέν της! / Ανακαλύψτε μοναδικά cocktails στο bar, καθώς και μια μεγάλη ποικιλία κρασιών με τη συνοδεία αυθεντικών ιταλικών tapas. / Οι πειρασμοί θα είναι πολλοί: γευστικά antipasti, pizza με αυθεντική λεπτή ζύμη, ιδιαίτερες συνταγές pasta και παραδοσιακά γλυκά, που θα κάνουν ακόμα και τους πιο απαιτητικούς να υποκύψουν στα μυστικά της ιταλικής κουζίνας! / Ελάτε κι εσείς στη La Pasteria και ζήστε τη δική σας μοναδική ιταλική εμπειρία!

After a walk in the center of Athens, some shopping or a visit to the theater, visit La Pasteria for a unique Italian experience. Relax in a warm and welcoming environment while enjoying authentic Italian dishes and watching the chefs in action, as they unveil the secrets of Italian cuisine through La Pasteria’s trademark open kitchen. / Discover the signature cocktails at the impressive bar and a wide variety of wine labels, accompanied by the famous stuzzichini, La Pasteria’s authentic Italian tapas. / Try tasty antipasti, extra-large authentic Italian thin-crust pizzas, unique pasta recipes and traditional desserts, which will make even the most demanding visitors surrender to the secrets of Italian cuisine!

Visit La Pasteria for a unique Italian experience!

C

C

Βαλαωρίτου 15, Κολωνάκι

15 Valaoritou, Kolonaki

Τηλ. 210-3632032

Tel. (+30) 210.363.2032

www.lapasteria.gr

Της Nένας Δημητρίου / Βy Nena Dimitriou

➻

109

Heading Out to Dinner

funky gourmet nolan

σπονδη / spondi

T

Even though the hotel's own dining options leave nothing to be desired, both Athens and Thessaloniki boast excellent restaurants that will enrich your overall city-break experience.

aleria

108

TasTE

ΤΡΩΜΕ ΕΞΩ;

© a k i s o r fa n i d i s

Αν και το γαστρονομικό ρεπερτόριο των Electra θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς, τόσο η Αθήνα όσο και η Θεσσαλονίκη διαθέτουν εστιατόρια που θα εμπλουτίσουν τη συνολική εμπειρία του city break σας.

κρασιών είναι ένα «κέντημα», με αξιολογότατες ετικέτες που συντροφεύουν ιδανικά τις εκλεπτυσμένες γεύσεις του. Η Σπονδή των δύο αστεριών Michelin, στο Παγκράτι, παραμένει πρωτοπόρος στην αθηναϊκή υψηλή γαστρονομία, ένα εστιατόριο-θεσμός, άρτιο σε όλα τα επίπεδα, για δείπνα αξιώσεων και ιδιαίτερων περιστάσεων: μεγαλειώδης γαλλική κουζίνα και μια λίστα κρασιών-Βίβλος του παγκόσμιου αμπελώνα σε μια πολυτελή σάλα με χαμηλό φωτισμό, υποδειγματική art de la table με χρυσά πιάτα και εξαιρετικό σέρβις. Βραβευμένο επίσης με δύο αστέρια Michelin, το 2012 και το 2014, το Funky Gourmet «σερβίρει» εντυπωσιασμό αλλά και ουσία, με έντονο το στοιχείο του... σασπένς και της ανατροπής: το φαγητό αντιμετωπίζεται από το δίδυμο των νεαρών σεφ, Γεωργιάννας Χιλιαδάκη και Νίκου Ρούσσου, ως ένα γαστρονομικό παιχνίδι με ονομασίες πιάτων όπως η «Σιωπή του Αμνού» και υφές που τρέφουν την περιέργειά σας. Τα δύο μενού γευσιγνωσίας, 15 ή 17 πιάτων, είναι εμπειρίες που θα σας μείνουν αξέχαστες. Αν αγαπάτε το καλό κρέας, στο Vezene θα βρείτε επιλογές από διάφορες ράτσες και κοπές, ψημένες με μαεστρία. Υπάρχει επίσης ξυλόφουρνος εάν η όρεξή σας τραβάει πίτσα, ενώ αν

Athens

Η

γαστρονομική σκηνή της Αθήνας βρίσκεται εδώ και χρόνια σε ανοδική πορεία, με νέα αλλά και παλαιότερα εστιατόρια να γίνονται θέμα συζήτησης με τις εξαιρετικές τους επιδόσεις σε διάφορες κουζίνες – καθαρόαιμες ή υβριδικές: ελληνική-μεσογειακή, γαλλική, ασιατική-fusion, έθνικ. Ξεκινάμε από το Nolan. Βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα ξενοδοχεία Electra της Αθήνας και είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον έχει να επιδείξει η πόλη τον τελευταίο χρόνο. Χωράει στριμωχτά μόλις 30 ανθρώπους, το ντεκόρ είναι minimal, τα σκεύη χειροποίητα και οι γεύσεις ένα λαχταριστό «απόσταγμα» Ανατολής και Δύσης: o προικισμένος Ελληνο-ιάπωνας σεφ Σωτήρης Κοντιζάς, μόλις 32 ετών, παντρεύει μεθοδικά και αρμονικά γλυκά και όξινα, αλλαντικά με ψάρια, ελληνικά υλικά με ιαπωνικές τεχνικές. Αξίζει να δοκιμάσετε δημιουργίες όπως το θράψαλο με σταφίδες πίκλα, τσάτνεϊ μαραθόριζας και λάδι μαϊντανού. Το Aleria βρίσκεται στην συνοικία του Κεραμεικού, σε ένα περιποιημένο νεοκλασικό με υπέροχη εσωτερική αυλή. Εδώ, ο σεφ Γκίκας Ξενάκης παραδίδει χρόνια τώρα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, μαθήματα μοντέρνας ελληνικής κουζίνας, αξιοποιώντας τα καλύτερα υλικά με υψηλή τεχνική. Η λίστα

➝

he capital’s gastro scene has been on an upward swing for some years now, as new and older restaurants push the envelope with different types of cuisine, whether pure versions or hybrids of Greek-Mediterranean, French, Asian, fusion or ethnic.

Let’s start with Nolan, which is in close proximity to the Athens hotels and is possibly the most interesting restaurant in town right now. Seating just 30 diners at a pinch, it has minimalist décor, handmade serving dishes and food that can be described as a fascinating “distillation” of East and West. Talented Greek-Japanese chef Sotiris Kontizas, aged just 32, brings method and harmony to his blends of sweet and sour, cold cuts and fish, and Greek ingredients prepared with Japanese techniques. To get an idea of his philosophy, try the shortfin squid with pickled raisins, fennel chutney and parsley oil.

Aleria is located in a neoclassical building with a lovely back garden in the district of Kerameikos. Here, chef Gikas Xenakis has discreetly been giving crash courses in modern Greek cuisine for some time now, preparing top-quality local ingredients with advanced techniques. The wine list is a work of art, with a selection of outstanding labels that pair perfectly with the food.

Spondi, in the Pangrati neighborhood, remains a frontrunner of Athenian haute cuisine, an institution with two

Michelin stars that has kept up its lofty standards across the board and is still preferred for special occasions. Monumental French cuisine and a wine list you can swear by feature in the discreetly lit and luxurious dining room, where the goldentoned art de la table and the service are both excellent.

Also awarded two Michelin stars, in 2012 and in 2014, Funky Gourmet succeeds in both the wow factor and in substance: Young chef duo Georgianna Hiliadaki and Nikos Roussos treat food like a gastronomic game, giving their dishes names like Silence of the Lambs, and playing with flavors and textures in a way that piques your curiosity. The tasting menus of 15 or 17 dishes are experiences you are unlikely to ever forget.

If you appreciate good meat, at Vezene you will find a selection of breeds and cuts, all beautifully executed. The restaurant also has a wood oven if you’re in the mood for pizza, while from the pasta dishes we recommend the one with grated foie gras.

For crispy savory pies cooked in a wood oven and delicious stews and baked dishes, you should try the multifaceted Cookoovaya. Five talented head chefs and around 30 aspiring cooks create a delicious symphony of flavors in an open kitchen, that resembles a tableau vivant. In the bright, minimalist space, they dish up hearty portions of urban and

➻

διευθυνσεις Nolan Βουλής 31-33, Σύνταγμα, τηλ. 210-3243545 Aleria Μεγάλου Αλεξάνδρου 57, Κεραμεικός, τηλ. 210-5222633 Σπονδή Πύρρωνος 5, Παγκράτι, τηλ. 210-7564021 Funky Gourmet Παραμυθίας 13 και Σαλαμίνος, Κεραμεικός, Tηλ. 210-5242727 Vezene Βρασίδα 11, Χίλτον, τηλ. 210-7232002 Cookoovaya Χατζηγιάννη Μέξη 2Β, Χίλτον, τηλ. 210-7235005 Sushimou Σκούφου 6, Σύνταγμα, τηλ. 211-4078457 Kuzina Αδριανού 9, Θησείο, τηλ. 210-3240133 Varoulko Seaside Ακτή Κουμουνδούρου 52, Μικρολίμανο, τηλ. 210-210-5228400

© d i m i t r i s v l a i ko s, c l a i ry m o u sta f e l lo u, m i n o s z a r i f o p o u lo s, j e s s i ca m o r f i s

από εδώ περνούν καθημερινά όλοι, σχεδόν, οι επισκέπτες της πόλης. Αν πάλι θέλετε γεύμα δίπλα στη θάλασσα, ο δρόμος θα σας βγάλει στο Varoulko Seaside. Ο πρωτοπόρος Λευτέρης Λαζάρου μαγειρεύει τον ροφό με μακαρόνια, το καπνιστό χταπόδι με σταμναγκάθι και φτιάχνει τηγανητές πατάτες Άνδρου με κιμά γαρίδας. Εντυπωσιακά επιδόρπια του pastry chef Θοδωρή Μωυσίδη: δοκιμάστε μπακλαβά με μπισκότο από φιστίκι Αιγίνης, κρέμα πορτοκαλιού, τριμμένο φύλλο και αφρό από φιστίκι Αιγίνης, σερβιρισμένο σε διάφανο μπολ, πάνω από ξηρό πάγο.

Σ

τον Βορρά, το φαγητό έξω είναι μαζί απόλαυση και δομικό στοιχείο της κοινωνικής ζωής και ο γενικός πληθυσμός έχει τη φήμη ότι ξέρει να τρώει. Τα τραπέζια ανέκαθεν ήταν πληθωρικά, οι μεζέδες περίτεχνοι, τα θαλασσινά εκ των ων ουκ άνευ, ενώ τα τελευταία χρόνια μια νέα γενιά μαγείρων «πλασάρεται» ανάμεσα στις σταθερές αξίες, δημιουργώντας «ψαγμένα» πιάτα σε καλαίσθητους χώρους. Η Μαύρη Θάλασσα στην Καλαμαριά θεωρείται κορυφαία επιλογή στο ψάρι. Η ιστορία της ξεκινά το 1926, τότε που ήταν απλώς μια ταβέρνα στην Κάτω Τούμπα που σέρβιρε καθημερινό φαγητό στους περιοίκους. Σήμερα είναι προορισμός για μεγάλα ψάρια και πολυτελή θαλασσινά που συνοδεύονται από 68 επιλογές σε λευκό κρασί. Σπεσιαλιτέ το βραστό ψάρι με μια λεμονάτη παχύρρευστη σάλτσα από τους ζωμούς του. Υψηλή γαστρονομία χωρίς «ετικέτες» θα βρείτε στο Duck Private Cheffing, ένα εστιατόριο στα περίχωρα της πόλης. Η σεφ Ιωάννα Θεοδωρακάκη μεγαλουργεί σε μια ανοιχτή κουζίνα, με διαφορετικό μενού ανάλογα με τις διαθέσιμες πρώτες ύλες εποχής. Ανεπιτήδευτη, γνήσια, καλή μαγειρική σε ένα

χαριτωμένο περιβάλλον που μοιάζει με εξοχικό – θα νιώστε σαν καλεσμένοι της. Αν σταθείτε τυχεροί, μπορεί το μενού να έχει φιλέτο Wellington ή ραβιόλι με ουρά μπρεζέ σε σάλτσα κολοκύθας. Μοντέρνα κουζίνα σε φροντισμένο περιβάλλον θα συναντήσετε και στο Anassa της Καλαμαριάς. Εκλεπτυσμένες γεύσεις, comfort φαγητό, άλλες φορές με διεθνείς επιρροές και άλλες από τη Μεσόγειο και την Ελλάδα, όπως οι ταλιατέλες με αρνάκι σιγομαγειρεμένο σε κρασί με τριμμένη φέτα και φουντούκια. Προσγειωμένη, ταπεινή κουζίνα με προσωπικότητα προσφέρει το Οψοποιών Μαγγανείαι, ιδανικό για ήσυχο δείπνο με φίλους. Έχουν εμπειρία στο κρέας, το οποίο ψήνουν με υψηλή τεχνική, ενώ αξίζει να δοκιμάσετε και τα χειροποίητα ζυμαρικά τους. Πολύ κοντά βρίσκεται το νέο τολμηρό Thria, σκανδιναβικής αισθητικής. Η σάλα «βλέπει» τόσο τη θάλασσα όσο και την κουζίνα, επιτρέποντάς σας να ρίχνετε κλεφτές ματιές την ώρα που ετοιμάζεται το φαγητό. Συμπυκνωμένες γεύσεις με αρκετές καινοτομίες, όπως το χταπόδι με κρέμα από σουτζούκι ή τα «χαλίκια» ελαιολάδου, και έντεχνα στημένα πιάτα. Από τα

Thessaloniki

110

προτιμάτε ζυμαρικά, αξίζει να δοκιμάσετε τη σπέσιαλ μακαρονάδα με τριμμένο φουα-γκρά. Για πίτες στον ξυλόφουρνο και μαγειρευτά αξίζει να δοκιμάσετε την πολυσυλλεκτική κουζίνα της Cookoovaya. Πέντε ικανότατοι αρχιμάγειρες και περίπου άλλοι τριάντα επίδοξοι ενορχηστρώνουν μια πεντανόστιμη συμφωνία γεύσεων σε μια ανοιχτή κουζίνα, σαν tableau vivant. Σε μια σάλα που λάμπει σερβίρεται η παραδοσιακή κουζίνα της πόλης και της ελληνικής υπαίθρου, με διεθνείς επιρροές και σε πληθωρικές μερίδες, για να μπαίνουν στη μέση του τραπεζιού και να μοιράζονται με την παρέα: από σασίμι λαβράκι και μοσχαρίσιο ταρτάρ μέχρι ρεβίθια με μεδούλι και πατσιτσάδα.

Aν θέλετε πιο προσωπική επαφή με τον δημιουργό της κουζίνας, προτείνουμε το Sushimou, ένα sushi bar 12 θέσεων, όπου ο εξαιρετικός σεφ Αντώνης Δρακουλαράκος φιλετάρει μπροστά στα μάτια σας σασίμι από ελληνικά ψάρια εποχής, όπως παλαμίδα, σαφρίδι και κολιό. Θα τα συνοδεύσετε με ζεστό σάκε, ενώ σερβίρεται και ιαπωνικό ουίσκι.

H Kuzina βρίσκεται σε ένα αξιοζήλευτο σημείο, στον πεζόδρομο της Αδριανού στο Θησείο, και προσφέρει εντυπωσιακή θέα στην Ακρόπολη και στον Ναό του Ηφαίστου. Το ίδιο εντυπωσιακή και η ελληνική κουζίνα με fusion στοιχεία του σεφ Άρη Τσανακλίδη. Ο κόλιανδρος της ασιατικής γαστρονομίας παντρεύεται με τον μεσογειακό βασιλικό, ενώ οι παραδοσιακοί λουκουμάδες γεμίζουν με φέτα. Κρατήσεις απαραίτητες, καθώς

➻

TasTE

➺

ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ RESTAURANTS

111

anassa va r o u l k o s e a s i d e

μ αυ ρ η θ α λ α σ σ α / m av r i t h a l a s s a

c o o k o o vaya

sushimou kuzina d u c k p r i va t e c h e f f i n g

➺

rustic Greek cuisine with international influences, intended to be placed in the middle of the table and shared: from sea bass sashimi and beef tartare, to chickpeas with marrow and rooster with pasta.

If you’re looking for a close relationship with the person who makes your food, we recommend Sushimou, a tiny sushi bar with just a dozen seats, where award-winning chef Antonis Drakoularakos (recently ranked in the Top 100 at the first Chefs’ World Summit in Monaco) puts his skills on display as he fillets sashimi from fresh Greek fish like bonito, horse mackerel and chub mackerel. Warm saké and Japanese whisky are also served.

Kuzina is located in an enviable spot, the pedestrianized street of Adrianou in Thiseio, where you can see some of the most important monuments of the city. The view of the Acropolis and the Temple of Hephaestus impresses, as does the Greek cuisine with fusion elements by chef Aris Tsanaklidis. The Asian flavor of coriander marries with Mediterranean basil, while traditional loukoumades (Greek donuts) are, in a delicious break with tradition, filled with feta. Reservations are required, since nearly every visitor to the city walks past this point.

For a meal on the Piraeus waterfront, make the trip to Varoulko Seaside, where the pioneering chef prepares beautiful dishes like the grouper with pasta, smoked octopus with spiny chicory and fried Andros potatoes with minced shrimp. The desserts by pastry chef Theodoros Moisidis are delightful: try his take on baklava, with Aegina pistachio biscuit, orange cream, crumbled pastry and Aegina pistachio foam, served in a transparent bowl on dry ice.

info Nolan 31-33 Voulis, Syntagma, Tel. (+30) 210-32.43.545 Aleria 57 Megalou Alexandrou, Kerameikos, Tel. (+30) 210-52.22.633 Spondi 5 Pyrronos, Pangrati, Tel. (+30) 210-75.64.021 Funky Gourmet 13 Paramithias & Salaminos, Kerameikos, Tel. (+30) 210-52.42.727 Vezene 11 Vrasida, Ilissia (behind the Hilton hotel), Tel. (+30) 210-72.32.002 Cookoovaya 2B Hadziyianni Mexi, Ilissia (behind the Hilton hotel), Tel. (+30) 210-72.35.005 Sushimou 6 Skoufou, Syntagma, Tel. (+30) 211-40.78.457 Kuzina 9 Adrianou, Thiseio, Tel. (+30) 210-32.40.133 Varoulko Seaside 52 Akti Koumoundourou, Mikrolimano, Tel. (+30) 210-52.28.400

I

n northern Greece, eating out is both a leisurely pleasure and a fundamental part of social life, and locals have a reputation for knowing good food. Tables are always laden with intricate meze, with seafood playing a prominent role, while recent years have seen the emergence of a new generation of cooks and chefs who are taking classic values to a new level with creative dishes and equally creative venues.

A leading choice for fish, Mavri Thalassa in Kalamaria is a high-caliber restaurant that evolved from a 1926 taverna in Kato Toumba that prepared simple, good-quality fare for the neighborhood populace. Today it is associated with big fish and luxurious seafood, served with 68 selections of white wine. The specialty is fish steamed in its own juices and served in a creamy, egg-lemon sauce.

Located just outside the city, Duck Private Cheffing is known for its label-defying haute cuisine, with chef Ioanna Theodorakaki making magic in the open kitchen and adapting the menu depending on what’s available in the market.

Unpretentious and genuinely good food is served in a quaint space that makes you feel as though you’re a guest in her summer home. If you’re lucky, you may find the beef Wellington or the ravioli with braised oxtail and a pumpkin sauce on the menu.

Anassa in Kalamaria also serves modern cuisine in a very pleasant space. While there's comfort food on the menu, the execution of everything is quite sophisticated and draws on various influences to produce dishes like lamb slow-roasted in wine and served with grated feta cheese and crushed hazelnuts.

Perfect for a night out with friends, Opsopion Maganie is all about simple, honest food with attitude. Meat is the specialty, and, it's prepared with skill, while the homemade pasta is also worth tasting.

Nearby Thria is a bold new endeavor that embraces the Scandinavian esthetic. In the dining room, you can either look out to sea or sneak a peek into the kitchen as your food is

➻

112

Κάστρα, με θέα σε όλη την πόλη, περπατήστε προς το Radikal, ένα καινούργιο εστιατόριο μεσογειακής κουζίνας που έστησαν με φρέσκες ιδέες δώδεκα φίλοι σε ένα ανακαινισμένο νεοκλασικό. Το βλέμμα σας θα τραβήξουν οι προσεγμένες λεπτομέρειες, τα ιδιαίτερα χειροποίητα φωτιστικά, το μπλε ταβάνι, η γυάλινη οινοθήκη. Το hot spot της πόλης εδώ και χρόνια είναι τo Local, στην πολυσύχναστη γωνία των οδών Παλαιών Πατρών Γερμανού και Παύλου Μελά. Είναι ένα κοσμοπολίτικο all day bar-restaurant που έχει καταφέρει να γίνει στέκι, με καφέ, κοκτέιλ, wine list και πιάτα διεθνούς και μεσογειακής κουζίνας. Θα δειπνήσετε με δυνατή μουσική και χαμηλό φωτισμό. Προτείνεται για οινοποσία από τη μεγάλη λίστα τους, μαζί με τυριά και αλλαντικά που κόβονται επιτόπου. Αν προτιμάτε brunch αντί γεύματος, το Canteen είναι πολύ αξιόλογη επιλογή. Εμβληματικά ευρωπαϊκά γλυκά, όπως

η πάβλοβα και τα καθιερωμένα pancakes, μαζί με pasta, burger, πολύ καλή πίτσα και ένα πλούσιο μενού για όλες τις ώρες, σερβίρονται σε αυτό το καλαίσθητο bistro, λίγα μέτρα από τον Λευκό Πύργο.

διευθυνσεις Μαύρη Θάλασσα Ν. Πλαστήρα 3, Καλαμαριά, τηλ. 2310-932542 Duck Private Cheffing Χάλκης 3, Πατριαρχικά Πυλαίας, τηλ. 2315-519333 Anassa, Σοφούλη 26, Καλαμαριά, τηλ. 2311-821360 Οψοποιών Μαγγανείαι Αιμιλίου Ριάδη 5, τηλ. 2310-889699 Thria Μαρίας Κάλλας 1, τηλ. 2310-821120 Radikal Πολυδώρου Στεργίου 61, τηλ. 2310-202007 Local Π. Π. Γερμανού 17, τηλ. 2310-223307 Canteen Δ. Γούναρη 7, τηλ. 2310-228520

TasTE

➺

radikal

thria ο ψ ο π ο ι ω ν μ α γ γα ν ε ι α ι / o p s o p i o m aga n i e

➺

being prepared. Here, flavors are rich and full, the plating is lovely and you will also find hints of innovation in dishes like the octopus with grape-must cream or the olive oil “pebbles.”

If you’re up in Kastra looking out over the city, take a stroll to Radikal, a new Mediterranean restaurant set up in a restored neoclassical house by a dozen friends with fresh ideas.

There are quite a few wonderful details that draw the eye, including the unique lighting fixtures, the blue ceiling, the glass wine cupboard.

On the corner of Paleon Patron Germanou and Pavlou Mela streets, Local has been the city’s hot spot for some years now. A cosmopolitan, all-day bar-restaurant, its coffee and cocktails (as well as a good selection of wines and wellexecuted international and Mediterranean cuisine) have made it a popular hangout. With its loud music and subdued lighting, we recommend it more as a wine bar, where you can try

different labels from its extensive list together with a platter of cheese or fresh cold cuts.

If you’re a bigger fan of brunch than lunch, Canteen is your best bet, serving classic European sweets like Pavlova and pancakes, as well as pasta dishes, burgers and very good pizza. The all-day menu is also quite good at this tasteful bistro, located just a few meters from the White Tower.

info Mavri Thalassa 3 Nikolaou Plastira, Kalamaria, Tel. (+30) 231-09.32.542 Duck Private Cheffing 3 Halkis, Patriarchika, Pylea, Tel. (+30) 231-55.19.333 Anassa 26 Sofouli, Kalamaria, Tel. (+30) 231-18.21.360 Opsopion Maganie 5 Emiliou Riadi, Tel. (+30) 231-08.89.699 Thria 1 Maria Callas, Tel. (+30) 231-08.21.120 Radikal 61 Polydorou Stergiou, Tel. (+30) 231-02.02.007 Local 17 Paleon Patron Germanou, Tel. (+30) 231-02.23.307 Canteen 7 Dimitriou Gounari, tel. (+30) 231-02.28.520

© j e s s i ca m o r f i s , a l e x a n d r o s av r a m i d i s

ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ RESTAURANTS

TasTE

115

Οι ανακαλύψεις του ελληνικού αμπελώνα Όλες οι νέες τάσεις στο κρασί και τι αξίζει να δοκιμάσετε το 2017. Του Κωνσταντίνου Λαζαράκη MW Η οινική Ελλάδα περνά από μια φάση διπλής ανακάλυψης. Από τη μια πλευρά, η ίδια ανακαλύπτει κάθε μέρα λίγο περισσότερο τον εαυτό της και, από την άλλη, ο υπόλοιπος κόσμος ανακαλύπτει λίγο περισσότερο τα κρασιά της. Οι Έλληνες βλέπουμε με κάθε τρύγο όλο και περισσότερα ενδιαφέροντα κρασιά, από άγνωστες μέχρι σήμερα ποικιλίες, από περιοχές χωρίς

σημαντική οινική παρουσία ή από νέους οινοπαραγωγούς. Οι «άλλοι» –οι πιο σημαντικές αγορές του πλανήτη– αναγνωρίζουν πως, αν θέλεις να λέγεσαι ενημερωμένος επαγγελματίας ή οινόφιλος, πρέπει να έχεις καλή γνώση του ελληνικού αμπελώνα. Κι έτσι, με αργά και σταθερά βήματα, φεύγουμε από την «κατάρα» της οινικής κατηγορίας των «Λοιπών Χωρών».

➺

© v i s ua l h e l l a s.g r , c l a i ry m o u sta f e l lo u

114

The Greek Wine Revolution All the new trends and what you must try in 2017. Βy Konstantinos Lazarakis, Master of Wine The Greek wine world is experiencing something of a double epiphany. Every day it learns a little more about itself and the rest of the world gets to know something more about its wines. Each new harvest reveals more and more interesting wines, from varieties that were previously unknown, to areas without a significant wine producing industry, to new

winemakers. What's more, too, experts and enophiles in the world’s biggest wine markets are acknowledging that if you want to boast about your knowledge, you need to know a thing or two about Greek wines and vineyards, too. So, slowly but surely, Greece is shedding the curse of belonging to the “other countries” category.

➺

οινοσ wine

1

5

2

4

116

Τα wine bars καθιερώνονται

Αν δει κάποιος το κρασί από απόσταση, θα καταλάβει πως είναι ένα προϊόν τόσο πολύπλοκο, που πολλές φορές γίνεται απροσπέλαστο στον μέσο καταναλωτή. Λέξεις που δεν γνωρίζουμε πώς να τις προφέρουμε, ετικέτες που δεν μαρτυρούν αν το περιεχόμενο της φιάλης θα είναι της αρεσκείας μας... Εάν θέλουμε να δοκιμάσουμε κάποιο ποιοτικό κρασί συνήθως συσκευάζεται σε φιάλες των 750 ml, σημαίνει πως θα πρέπει να βάλουμε λίγο πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Κι αν δεν μας αρέσει τελικά; Τα wine bars ήρθαν να εκδημοκρατίσουν το κρασί, να ρίξουν τη «δικτατορία των 750 ml» και να προτρέψουν τους καταναλωτές να δοκιμάσουν νέα κρασιά – που είναι η ουσία της ομορφιάς του. Σήμερα, μπορεί κανείς να δοκιμάσει ένα ποτήρι κρασί της αρεσκείας του, χωρίς να απαιτείται να ξοδέψει για φαγητό.

Οι νέοι ροκ σταρ του κρασιού

Σε λίγα χρόνια περιμένουμε πως, όταν θα προσγειώνεται ένας Έλληνας οινοποιός στη Νέα Υόρκη, θα έχει υποδοχή ροκ σταρ. Η Σαντορίνη είναι η αιχμή του δόρατος του ελληνικού κρασιού στο εξωτερικό, μιας και τα κρασιά είναι συγκλονιστικά, αλλά και το νησί είναι από μόνο του πασίγνωστο. Όμως δεν είναι μόνο η Σαντορίνη. Η Νάουσα και η Νεμέα αποκτούν δυνατά

The revival of Malagousia

brand names, παραγωγοί από όλη την Ελλάδα βρίσκουν δρόμους προς τις εξαγωγές. Oι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Κορέα και η Ιαπωνία έχουν αγκαλιάσει το ελληνικό κρασί, ενώ ευρωπαϊκές αγορές-σκληρά καρύδια, όπως η Αγγλία και η Γερμανία, έχουν ξεκινήσει να ξεπερνούν με πολύ καλούς ρυθμούς το σύνδρομο ότι το ελληνικό κρασί σημαίνει ρετσίνα (κακή ρετσίνα για την ακρίβεια).

The first bottled Malagousia hit the market in the early 1990s, vinified by Vangelis Gerovassiliou at Domaine Porto Carras.

Up to that point, it had been an obscure variety that hailed from the region of Aetoloakarnania in western Greece. The wine was spectacular, but no one could have guessed what was to come. In an ever-growing trend, twenty years later, there are over 100 labels containing Malagousia. The success lies in Malagousia’s style: a white wine with the aroma of mature stone fruit and green pepper, with a mouthfeel that is both fresh and round. Malagousia, in short, is sexy and irresistible to winemakers and wine drinkers alike.

Λέμε «ναι» στα ώριμα λευκά

Μία από τις πιο λανθασμένες απόψεις που έχει για το κρασί ο μέσος Έλληνας καταναλωτής είναι ότι τα λευκά κρασιά πρέπει να καταναλώνονται φρέσκα, δηλαδή εντός 12 μηνών από τον τρύγο. Αυτό έχει τραγικές συνέπειες. Οι παραγωγοί εμπλέκονται σε έναν αγώνα δρόμου για το ποιος θα βγει πρώτος στο ράφι με τη νέα χρονιά, υπό τον φόβο ότι θα μείνουν εκτός αγοράς. Η αλλαγή θα πρέπει να έρθει από τη μεριά των παραγωγών και έχει ήδη ξεκινήσει. Βλέπουμε οινοποιούς να βρίσκουν το θάρρος και να κυκλοφορούν λευκά κρασιά ακόμα και 24 μήνες μετά τον τρύγο. Αξίζει να τους δοθεί ο χρόνος τους. Ακόμα και τα ποιοτικά Μοσχοφίλερα είναι πιο ενδιαφέροντα όταν φτάνουν στα τρίτα τους γενέθλια. Δοκιμάστε τα!

Το «πολύ» βαρέλι ξεπεράστηκε

Όταν ένα κρασί ωριμάσει σε καινούργιο δρύινο βαρέλι, παίρνει, μαζί με άλλα πράγματα, έντονα αρώματα από το ξύλο: βανίλια, μπαχάρια, καραμέλα. Οι Αμερικανοί τη δεκαετία του ’80 ονόμαζαν το βαρέλι «η μυρωδιά των δολαρίων». Από τη μια το βαρέλι κόστιζε ακριβά, από την άλλη απέδιδε, αφού οι καταναλωτές εκείνης της εποχής αγαπούσαν τέτοια κρασιά. Αν και εκείνη η τρέλα με το νέο βαρέλι έχει παρέλθει εδώ και μία δεκαετία σε παγκόσμιο επίπεδο, πολλοί Έλληνες οινοπαραγωγοί φαινόταν να επιμένουν σε κρασιά με υπερβολικό βαρέλι. «Δεν έπινες κρασί, αλλά φιλούσες τον Πινόκιο», λέγαμε οι υπόλοιποι περιπαικτικά. Ευτυχώς ήρθε η κρίση και η παραγγελία στους βαρελοποιούς περιορίστηκε αναγκαστικά, και έτσι τα περισσότερα ελληνικά κρασιά απέκτησαν μια υπέροχη ισορροπία μεταξύ δρυός και φρούτου.

1. Το κελάρι στο Κατώγι Αβέρωφ του Μετσόβου. 2. Ο σαντορινιός αμπελώνας με τις χαρακτηριστικές κουλούρες. 3. Άποψη από αμπελώνα του Πηλίου με θέα το Αιγαίο.

4. Ένα ποτήρι Ξινόμαυρο συνοδεία μεζέδων. 5. Η κρητική ποικιλία Βιδιανό.

The wine bar craze

© dimitris vlaikos, visualhellas.gr, pe tros adrianop oulos

Το «υπερ-όπλο» Μαλαγουζιά

Η πρώτη εμφιαλωμένη Μαλαγουζιά κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 από το Κτήμα Καρρά  οινοποιημένη από τον Βαγγέλη Γεροβασιλείου. Μέχρι τότε ήταν μια άγνωστη ποικιλία, που είχε καταγωγή από την Αιτωλοακαρνανία. Το κρασί ήταν συγκλονιστικό, αλλά κανένας δεν θα μπορούσε να περιμένει πως τα πράγματα θα είχαν αυτή την εξέλιξη. Μέσα σε είκοσι χρόνια υπάρχουν πάνω από εκατό (!) ετικέτες κρασιών που έχουν στη σύνθεσή τους Μαλαγουζιά και η τάση εμφανίζεται αυξητική. Αυτό συμβαίνει γιατί το στυλ της Μαλαγουζιάς είναι ένα λευκό κρασί με ώριμα αρώματα πυρηνόκαρπων φρούτων αλλά και πράσινης πιπεριάς, ενώ το στόμα είναι ταυτόχρονα δροσερό και στρογγυλό. Η Μαλαγουζιά είναι σέξι. Γι’ αυτόν τον λόγο θα γίνει ένα «υπερ-όπλο» για το ελληνικό κρασί.

NEW TRENDS

3

Every introduction to wine reveals a product that is so complex that it can appear out of reach for the average consumer: words we can’t pronounce and labels that tell us nothing about whether we’ll ultimately like what we’re buying.

Good-quality wines are sold in 750ml bottles and are quite expensive, making potential buyers hesitate if they’re not certain they’ll enjoy their purchase. The advent of wine bars in Greece has “democratized” wine, ending the reign of the 750ml purchase and encouraging customers to try new things – the essence of wine’s attraction. Today, all around the country, people can sample a wide variety of Greek wines in truly pleasant surroundings.

The new rock stars

We won’t be surprised if, in a few years’ time, a Greek winemaker landing in New York is welcomed like a rock star. Santorini is widely considered to be spearheading the Greek wine revolution abroad, as not only are its wines amazing but the island itself is also world renowned. But it’s not just Santorini that is making significant inroads. Naoussa and Nemea are acquiring strong brand names, and exports are growing for producers from all across the country, and not just to the US and Canada. Greek wine is being embraced in countries like

Australia, Korea and Japan, and even tough nuts in Europe like the UK and Germany are starting to overcome the association of Greek wine with bad retsina.

Not just "newborn" whites

One of the misguided beliefs of the average Greek is that white wines need to be consumed when they’re still fresh, within 12 months of harvest. This widespread belief has had some pretty grim consequences. Instead of giving the product the time it really needs, winemakers scramble to be first on the shelves at the start of every year out of fear of being pushed out of the market. In this respect, the change needs to come from the producers, and it is satisfying to see that some winemakers are now couragious to release their wines as late as two years after the harvest. Greek whites deserve to be given time. Even the best Moschofilero becomes a lot more interesting after its third year, so don’t hesitate to try older wines.

Getting over the barrel

When a wine ages in a new oak barrel, it acquires, among other qualities, intense wood aromas: vanilla, spice and caramel. In the 1980s, the American called it the “dollar smell” because new barrels are very expensive. Therefore, the price tag on barrel-aged wines was hefty, but the investment paid off because consumers at the time loved that oak expression.

Even though the new barrel craze went out of fashion a decade ago in the rest of the world, many Greek winemakers continued to favor the new barrel to an extensive degree. “It’s like kissing Pinocchio,” experts would jest. One upshot of the crisis has been a dramatic reduction in orders for new barrels, resulting in more Greek wines that are beautifully balanced between oak and fruit.

1. The cellar in Katogi Averof in Metsovo. 2. The vineyards of Santorini with their typical vine “baskets” (kouloures). 3. The view from a Pelion vineyard overlooking the Aegean.

4. Xinomavro for two, with a bite on the side. 5. The Cretan grape variety Vidiano.

TasTE

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΣΕΙΣ

117

© c l a i ry m o u sta f e l lo u

οινοσ wine

118

TasTE

Βιδιανό

Ξεχασμένη ποικιλία της Κρήτης, που δίνει κρασιά γεμάτα δύναμη αλλά και ικανότητα να παλαιώσουν. Όλο και πιο πολλοί τη φυτεύουν στην Κρήτη, αλλά δεν θα αργήσει το Βιδιανό να κατακτήσει και την υπόλοιπη Ελλάδα, με την αρχή να γίνεται στην Καβάλα και στη Βιβλία Χώρα.

Φυσικά κρασιά

Αν και υπάρχει μεγάλη δυσκολία να ορίσουμε με ακρίβεια το τι είναι φυσικό κρασί, όλο και πιο πολλοί Έλληνες οινοπαραγωγοί δοκιμάζουν τις ικανότητές τους σε αυτό το στυλ. Βιολογική καλλιέργεια στο αμπέλι, καμία χρήση οινολογικών βοηθητικών σκευασμάτων, ελάχιστη προσθήκη θειώδους. Πολλά από αυτά είναι υπέροχα.

Αφρώδη

IN 2017 we taste Vidiano

A neglected variety until recently, Crete’s native Vidiano yields wines that are full of power but also age very well. More and more vintners are cultivating it in Crete, but there is no doubt that the variety will soon be conquering the rest of Greece, with Biblia Chora, in Kavala in northern Greece, setting the standard.

Magazine

Natural wines

Even though it is hard to describe exactly what natural wine is, a growing number of Greek winemakers are trying their hand at this style, which entails organic practices in the vineyard, no artificial additives and only a small quantity of sulfur.

Many of the results are quite wonderful.

Sparkling wines

Ο Έλληνας οινοπαραγωγός, αλλά και ο οινόφιλος, κατανοεί πως τα αφρώδη κρασιά δεν είναι μόνο για τις γιορτές. Επίσης, η Ελλάδα τυγχάνει να έχει ποικιλίες που μπορούν να δώσουν καλά αφρώδη κρασιά, όπως η Ντεμπίνα, το Μοσχοφίλερο, το Αθήρι, η Λημνιώνα και το Ξινόμαυρο. Δοκιμάστε και τις ξηρές, και τις ημίξηρες εκδοχές.

Greek winemakers and wine lovers know that sparkling wines are not just for special occasions, and Greece happens to have several varieties that can yield very decent sparkling wines, such as Debina, Moschofilero, Athiri, Limniona and Xinomavro. Try both the sec and demi-sec versions.

Ώριμα ερυθρά

Most Greek winemakers understand that while they produce reds that can age for decades, very few consumers have the facilities to age these wines themselves. Therefore, we are starting to see more and more excellent older vintages appearing on the shelves, wines which do wonderful things as they reach their peak and are well deserving of their hefty price tag.

Αρκετοί Έλληνες οινοπαραγωγοί συνειδητοποιούν πως από τη μια πλευρά παράγουν ερυθρά κρασιά που μπορούν να παλαιώσουν για δεκαετίες και, από την άλλη, πως ακόμα και ένας ψαγμένος οινόφιλος δεν έχει εύκολα τη δυνατότητα να διατηρήσει ένα κελάρι παλαίωσης. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε όλο και συχνότερα να διατίθενται στην αγορά φιάλες εξαιρετικών κρασιών περασμένης εσοδείας. Καθώς βρίσκονται κοντά στο απόγειό τους, χαρίζουν σπάνιες εμπειρίες που αξίζουν το οικονομικό τους τίμημα.

RELAXATION

ΤΟ 2017 ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ

Εδώ και 50 χρόνια, σας κάνουμε να νιώθετε σαν στο σπίτι σας

Mature reds

Στο wine bar Eteroklito θα βρείτε αποκλειστικά ελληνική λίστα κρασιών.

————— In the wine bar Heteroklito, the list is exclusively Greek.

For over 50 years, we make you feel just like home

➳

119

© theodosis georgiadis

Θεραπείες με υπογραφή, απολύτως προσαρμοσμένες στις ανάγκες σας, συνδυάζουν αρχαίες πρακτικές με σύγχρονες καινοτομίες, που θα σας κάνουν να νιώσετε ότι ξαναγεννηθήκατε.

120

relAxation

Tης Αλεξίας Αμβράζη

Ακριβώς αυτό που χρειάζεστε

➻

Just what you need Signature treatments tailored to your needs combine ancient Greek practices with cutting-edge wellness innovations to make you feel reborn.

By Alexia Amvrazi

Ατμόλουτρο με άρωμα ευκαλύπτου. / A eucalyptus-scented steam bath.

121

122

relAxation

© theodosis georgiadis

Δ

υο βήματα από το Σύνταγμα (ή μερικούς ορόφους κάτω από το δωμάτιό σας), ένας ιδιαίτερος χώρος spa σάς περιμένει για να σας ανακουφίσει από το συσσωρευμένο στρες και όλα τα ενοχλητικά συμπτώματα της καθημερινότητας: το επίμονο πιάσιμο στον αυχένα, τον πόνο στη μέση, ακόμα και τα σημάδια της κυτταρίτιδας στους γοφούς. Κάτω από το κομψό λόμπι του Electra Metropolis Athens, το καταρτισμένο προσωπικό του Aegeo Spa είναι έτοιμο να ανταποκριθεί στις ανάγκες κάθε επισκέπτη. «Αυτό που δεν μαθαίνεται είναι η ευγένεια. Είναι κάτι που πηγάζει από μέσα σου. Οι συνεργάτες μας επιλέγονται με κριτήριο την αγάπη και τη γνώση για τις υπηρεσίες που προσφέρουν», λέει η Γιούλη Κυριακάκη, διευθύντρια του Aegeo Spa, μιας διακεκριμένης εταιρείας με έδρα την Κρήτη που έχει αναλάβει τη λειτουργία των spa των Electra Metropolis και Electra Palace.

H διαδικασία της αναζωογόνησής σας θα ξεκινήσει απολύτως επαγγελματικά, με τα στελέχη του spa να ζητούν πληροφορίες σχετικά με το ιατρικό σας ιστορικό ή τυχόν ενοχλήσεις που αντιμετωπίζετε, προκειμένου να επιλέξουν τις παραμέτρους της θεραπείας σας. «Έπειτα θα συζητήσουμε για το τι ακριβώς επιθυμείτε», συνεχίζει η κυρία Κυριακάκη. «Μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα “πακέτο” περιποίησης απολύτως προσαρμοσμένο σε εσάς. Αντιμετωπίζουμε κάθε επισκέπτη μας σαν να είναι ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να τον ανακουφίσουμε από το στρες της καθημερινότητας, την ταλαιπωρία από κάποιο μακρινό ταξίδι, τους πόνους από την πολύωρη εργασία στο γραφείο, τις τοξίνες που συσσωρεύονται στον οργανισμό. Προσφέρουμε όχι μόνο λεπτομερώς μελετημένες θεραπείες μεγάλης διάρκειας, αλλά και καινοτόμες, σύντομες περιποιήσεις ευεξίας και ομορφιάς, που φέρνουν αμέσως αποτελέσματα που διαρκούν». Ο χώρος του spa είναι ζεστός και καλαίσθητος, με έντονο το φυσικό στοιχείο του ξύλου, ερείπια αρχαίων τειχών, απαλό φωτισμό και διακριτικές «πινελιές» τέχνης. Ιδανικά, μπορείτε να ξεκινήσετε από τη λευκή μαρμάρινη θερμαινόμενη πισίνα, με θερμοκρασία νερού στους 24-26 ° C, να αφεθείτε σε ένα υδρομασάζ στο jacuzzi και να απολαύσετε ένα αφέψημα από κρητικά βότανα –φασκόμηλο, θυμάρι, τσάι του βουνού– ή δροσερό χυμό ροδιού. Η τριλογία της χαλάρωσης μπορεί να ολοκληρωθεί στη σάουνα ή στο χαμάμ, όπου θα νιώσετε το μυϊκό σας σύστημα να «λύνεται», την αναπνευστική οδό να ανοίγει και τον ιδρώτα να παρασύρει τις βλαβερές τοξίνες από το σώμα σας. Η ώρα της θεραπείας επιτέλους έφτασε – θα έχετε ήδη διαπιστώσει πόσες δελεαστικές επιλογές προσφέρει ο κατάλογος του spa. Η κυρία Κυριακάκη επικεντρώνεται στα δύο signature μασάζ. Στο Κρητικό χρησιμοποιούν ζεστή ρακή (με 60 βαθμούς περιεκτικότητα σε αλκοόλ) και απόσταγμα πορτοκαλιού, ένα μείγμα ιδανικό για τους κρύους μήνες του χρόνου, το οποίο απλώνεται στο σώμα, χαλαρώνει τους μυς και αποσυμφορίζει το άνω αναπνευστικό. Ακολουθεί βαθύ μασάζ με θερμό ελαιόλαδο, όπου η θεραπεύτρια εφαρμόζει όλη τη γνώση και τη δεξιοτεχνία της για να λύσει και τον τελευταίο «κόμπο» έντασης στο σώμα σας. Εάν πάλι επιθυμείτε κάτι πιο μυστηριώδες, τότε η αποκλειστική τους Τυχερή Θεραπεία είναι φτιαγμένη για εσάς. «Πριν ξεκινήσουμε, κάνετε μια ευχή χαμηλόφωνα και δύο θεραπευτές μεταφέρουν όλη τους τη θετική ενέργεια για την πραγματοποίησή της με ένα μασάζ σώματος τεσσάρων χεριών. Συνεχίζουν με χαλαρωτικές κινήσεις στο κεφάλι, εκεί όπου γεννήθηκε η ευχή, και στην περιοχή των χειλιών, απ’ όπου εξωτερικεύτηκε. Το “ταξίδι” ολοκληρώνεται με μια θεραπεία ματιών, ώστε να δείτε την ευχή σας να πραγματοποιείται».

2

1

Ο κατάλογος περιλαμβάνει και άλλες ευεργετικές επιλογές – τόσες που θα ανυπομονείτε για την επόμενη επίσκεψή σας. Η απολέπιση σώματος με θαλασσινό αλάτι, ελαιόλαδο και μείγματα από αγνά αιθέρια έλαια προσφέρει χαλάρωση, ισορροπία και ενέργεια. Το Αρχαιοελληνικό Μασάζ βασίζεται σε τεχνικές οι οποίες έχουν τις ρίζες τους στην ιπποκράτειο ιατρική και περιλαμβάνει τρίψιμο του σώματος με βούρτσα από τρίχες αλόγου και θεραπευτική σκόνη κιμωλίας, βαθύ μασάζ με ελαιόλαδο και θεραπεία με βεντούζες. Προσφέρονται επίσης ειδικά προγράμματα αποτοξίνωσης και αδυνατίσματος, μιας ή περισσότερων επισκέψεων, που απευθύνονται κυρίως σε γυναίκες που θέλουν να καταπολεμήσουν προβλήματα όπως η κυταρίτιδα. Εάν το πρόγραμμά σας περιλαμβάνει μια βραδινή έξοδο στην οποία θα θέλατε να λάμπετε, οι διαθέσιμες θεραπείες ομορφιάς, με προϊόντα του γερμανικού οίκου Babor, όπως η κρέμα προσώπου Collagen Booster, προσφέρουν εμφανή αποτελέσματα σε όλους τους τύπους δέρματος και μόνο με μία συνεδρία. Τα μείγματα και οι κρέμες εφαρμόζονται με μασάζ στο πρόσωπο και στον λαιμό, ενώ σε συνδυασμό με την τεχνική της μικροδερμοαπόξεσης με πέτρες και διαμάντια σάς προσφέρουν ακτινοβολία.

————— 1. Φυσική κρέμα αλόης απλώνεται στο σώμα με πουγκιά, γεμάτα ελληνικά βότανα.

2. Η θερμαινόμενη πισίνα με γλυκό νερό 24-26° C και φυσικός καθαρισμός με όζον.

3. Δροσερός φυσικός χυμός ροδιού με αποτοξινωτικές ιδιότητες προσφέρεται στο τέλος της θεραπείας.

J

3

ust a two-minute walk from Syntagma Square (or a few floors down from your room) a delightful spa is waiting to alleviate accumulated stress and its side effects – that crick in your neck, the white noise in your head, the lower back pain or even the unsightly cellulite around your thigh area. Just one floor down from the elegant and polished lobby of the stylish Electra Metropolis Athens, the highly trained Aegeo Spa staff are up for any challenge – from dealing with the most demanding spa enthusiasts to pampering tired souls who have no idea what they need to feel better. “Civility cannot be taught, it comes from within, and our staff is selected on the basis that they truly love and are knowledgeable about the services they provide,” says Yiouli Kiriakaki, manager of Aegeo Spa, the respected Crete-based company that is responsible for the Electra Metropolis and Electra Palace hotel spas.

Every treatment, regardless of its target, is approached with utmost professionalism. Guests are asked to give a full medical history and report any physical complaints they may have so that staff can make an informed assessment of their condition and take any precautions that may be necessary.

“Then we can discuss exactly what they need and what we

can offer,” says Kiriakaki. “We can tailor a treatment or package for them or advise them according to their specific preferences. We like to treat our guests as if they are the only person in the whole world.

Our only concern is to relieve all those irritating symptoms that are such a common consequence of the intense working hours, long trips and the toxins that accumulate in the organism. We offer both long, relaxing therapies and innovative ‘flash’ beauty and wellness treatments that deliver immediate and lasting results.”

The spa is designed to exude warmth and elegance, with natural wood elements, a glass floor through which one can admire the ruins of the Themistoclean Wall, soft lighting and discreet touches of art. Guests are encouraged to start the treatment by decompressing in the heated (24-26 degrees C) white marble swimming pool, followed by a hydromassage in the Jacuzzi, sipping tea made from Cretan herbs such as sage, thyme or mountain tea, or cool pomegranate juice. Afterwards, a hamam or a sauna session will help sweat out toxins, ease the respiratory system and relax muscles.

Following this chill-out period, it's time for the massage or beauty treatment, and there are plenty of enticing options on the spa menu from which to choose. Kiriakaki recommends two massages in particular. The Cretan massage comprises a vigorous rub with warmed raki (60% alcohol) mixed with orange essence to relax the muscles and clear the respiratory system – especially suited to winter. Warmed olive oil is used next for a deep tissue massage that loosens every knot of tension throughout the entire body.

The other is the Lucky Treatment, a mystical experience created by Aegea Spa. “The client makes a wish at the start of the treatment, and the two therapists focus their energy on that wish while offering a full, four-hand body treatment,” explains Kyriakaki. “They then focus on a series of relaxing movements of the head where the wish was born, moving to the lips from which it was spoken and onto the eyes, so that the guest can ‘see’ the wish materialize.”

The menu includes other equally beneficial treatments that will keep guests wanting to come back for more. The sea-salt scrub with olive oil and pure essential oil blends offers relaxation, balance and energy. The Ancient Greek Massage is based on carefully formulated techniques rooted in Hippocratic wellbeing practices that include body brushing with chalk dust and a horse-hair brush, cupping and deep olive oil massage therapy. There are also special detoxification and slimming programs aimed especially at women who want to tackle ongoing issues (such as cellulite) over the course of one or more visits.

If you are looking forward to an evening out and want to shine, beauty treatments using the sophisticated, cutting-edge Babor product line, such as the Collagen Booster facial, offer immediate results. Any type of skin can be dramatically transformed within a single session by using a serum, mask and cream, applied with a super-relaxing face and neck massage.

Stone and diamond microdermabrasion and beauty-mask therapies will also leave you beaming with joy from your delightful dose of well-deserved indulgence.

info

Aegeo Spa Electra Metropolis Athens: 15 Mitropoleos, Tel. (+30) 214.100.6200 Electra Palace Athens: 18-20 Nikodimou, Plaka, Tel. (+30) 210.337.0000

————— 1. Natural aloe cream is applied to the body using pouches filled with Greek herbs.

2. The pool is heated to 24-26o C and is cleaned naturally, using ozone.

3. Cool natural pomegranate juice with detoxifying properties is offered at the end of the treatment.

123

© va n g e l i s z a v o s , n i k o s d a n i i l i d i s

ELECTRA

METROPOLIS

Athens

124

με μια ματια • 216 δωμάτια (132 Classic & Art, 42 Superior, 7 Executive και 16 Deluxe δωμάτια, 8 σουίτες και 11 Αcropolis σουίτες) • 2 εστιατόρια (Μetropolis Roof Garden, The Library) • 2 μπαρ (M Bar, Atrium) • 5 χώροι συνεδρίων και εκδηλώσεων (Magnolia, Thyme, Rosemary, Lavender, Jasmine) χωρητικότητας 204 ατόμων σε σχολική διάταξη και 320 ατόμων σε θεατρική διάταξη • Fitness and Wellness Center (spa, γυμναστήριο, εσωτερική πισίνα, Jacuzzi, χαμάμ, σάουνα), εξωτερική πισίνα, δωρεάν Wi-Fi

info

Electra Metropolis Athens Μητροπόλεως 15, Τηλ. 214-1006200 Για κρατήσεις: 210-3370100

L

ocated just 230 meters from Syntagma Square in the heart of Athens, the Electra Metropolis Athens promises an experience of discreet luxury infused with a retro-chic esthetic and a 1960s feel. The interior design embraces classical values and enriches them with modern brushstrokes; the centerpiece is the installation that runs all the way up the atrium, created exclusively for the hotel by artist Alekos Fassianos. The roof garden, meanwhile, offers a 360-degree view of the city, while the 216 fully equipped guestrooms and suites offer a modern take on traditional Greek hospitality.

The special features include independent air conditioning, 40" Samsung Smart LED TVs, free WiFi, telephones in the bedrooms and bathrooms, wood floors, Korres personal care products and a magnifying mirror in the bathrooms. Some of the suites come with enchanting Acropolis views, white marble bathrooms, wood floors, coffee machines and 48" Samsung Smart LED TVs. On the 10th floor, the Metropolis Roof Garden serves a plethora of Greek selections for breakfast, as well as lunch and dinner based on modern fusion Greek cuisine. The M Bar specializes in restorative cocktails and Asian finger food, while in the summer months you can bask in the Attic sun beside the outdoor pool while looking out at the Acropolis and Lycabettus Hill. At the wellness center, you can choose from a menu of different spa treatments, relax in the Jacuzzi or the indoor pool, or escape the harried pace of day-to-day life in the sauna or the hamam steam bath.

The Εlectra Metropolis Athens is a perfect choice for any social or professional function, as our five conference and events halls are fully equipped with air conditioning, have plenty of natural light, and can accommodate up to 320 people in total.

at a glance • 216 rooms (132 classic and art, 42 superior, 7 executive and 16 deluxe rooms, 8 suites and 11 Acropolis suites) • 2 restaurants (Μetropolis Roof Garden, The Library) • 2 bars (M Bar, Atrium) • 5 conference and events halls (Magnolia, Thyme, Rosemary, Lavender, Jasmine) with a capacity of 204 in the classroom arrangement and 320 in the theater arrangement • Fitness and wellness center (spa, gym, indoor pool, Jacuzzi, hamam steam bath and sauna), outdoor pool, free WiFi

info

Electra Metropolis Athens 15 Mitropoleos, Tel. (+30) 214.100.6200, Reservations: (+30) 210.337.0100

relAxation

Σ

ε απόσταση μόλις 230 μέτρων από την πλατεία Συντάγματος, στο κέντρο της Αθήνας, το Electra Metropolis Athens υπόσχεται εμπειρίες διακριτικής πολυτέλειας, εμποτισμένες με retro chic αισθητική και άρωμα ’60s. Οι κλασικές αξίες, που εμπλουτίζονται με μοντέρνες πινελιές, κυριαρχούν στους χώρους του ξενοδοχείου. Όλους τους ορόφους διατρέχει η εντυπωσιακή εικαστική εγκατάσταση που δημιούργησε στο αίθριο ο Αλέκος Φασιανός, το Roof Garden προσφέρει 360 μοιρών θέα στην πόλη, ενώ τα 216 πλήρως εξοπλισμένα δωμάτια και σουίτες του υπηρετούν με τον πλέον σύγχρονο τρόπο την ελληνική φιλοξενία. Οι παροχές, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν: αυτόνομο κλιματισμό, 40" Samsung Smart LED τηλεοράσεις, δωρεάν Wi-Fi, απευθείας τηλεφωνικές γραμμές στο δωμάτιο και στο μπάνιο, ξύλινα πατώματα, προϊόντα περιποίησης Κορρές και μεγεθυντικό καθρέφτη στο μπάνιο. Επιπλέον, ορισμένες από τις σουίτες έχουν μαγευτική θέα στην Ακρόπολη, λευκά μαρμάρινα μπάνια, ξύλινο πάτωμα, καφετιέρα και 48" Samsung Smart LED τηλεόραση. Στον 10ο όροφο, το Metropolis Roof Garden προσφέρει πρωινό με πληθώρα ελληνικών γευστικών επιλογών, καθώς επίσης μεσημεριανό ή δείπνο βασισμένο στη σύγχρονη fusion ελληνική κουζίνα. Στο «M» bar σάς περιμένουν δροσιστικά κοκτέιλ και ασιατικό finger food, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες θα απολαύσετε τον αττικό ήλιο στην εξωτερική πισίνα με την προνομιακή θέα στην Ακρόπολη και στον Λυκαβηττό. Στο κέντρο ευεξίας θα επιλέξετε την υπηρεσία spa της επιλογής σας, θα χαλαρώσετε στο jacuzzi και στην εσωτερική πισίνα, και θα αποδράσετε από τους εντατικούς ρυθμούς της καθημερινότητας στη σάουνα και στο χαμάμ.

To Εlectra Metropolis Athens αποτελεί ιδανική επιλογή για τη διεξαγωγή οποιασδήποτε κοινωνικής ή επαγγελματικής εκδήλωσης. Οι 5 χώροι συνεδρίων και εκδηλώσεων του ξενοδοχείου είναι πλήρως εξοπλισμένοι, διαθέτουν κλιματισμό και φυσικό φωτισμό και μπορούν να φιλοξενήσουν έως και 320 άτομα.

125

ELECTRA

PALACE

Athens

126

relAxation

Η

μεγαλοπρέπεια και ο αέρας μιας άλλης εποχής συναντούν τη φιλοξενία πέντε αστέρων στην ιστορική καρδιά της Αθήνας, στην Πλάκα. Η κλασική αρχιτεκτονική και διακόσμηση του Electra Palace Athens εναρμονίζονται με την αριστοκρατικότητα της συνοικίας, ενώ η καλαισθησία και η πολυτέλεια συνδυάζονται με την προνομιακή θέα στην Ακρόπολη. Από τα μαρμάρινα μπάνια και τα αφράτα παπλώματα μέχρι τα χειροποίητα χαλιά και τα κλασικά έπιπλα, όλα ενισχύουν τον εκλεπτυσμένο χαρακτήρα του ξενοδοχείου και αποκαλύπτουν τη διαχρονική φινέτσα του. Οι παροχές, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν: δορυφορικές τηλεοράσεις, ηλεκτρονικά χρηματοκιβώτια, Wi-Fi σύνδεση και πλήρως εξοπλισμένα μπάνια με σεσουάρ μαλλιών, μπουρνούζια, παντόφλες, μεγεθυντικό καθρέπτη. Διατίθενται επίσης αντιαλλεργικά δωμάτια, στα οποία εφαρμόζεται η διαδικασία PURE εξασφαλίζοντας ένα ιδανικό περιβάλλον για τη διαμονή σας. Στον 5ο όροφο, το βραβευμένο roof garden εστιατόριο με την ελληνική δημιουργική κουζίνα του και τη μαγευτική θέα στην Ακρόπολη αποτελεί κορυφαία εμπειρία, ενώ στους αναπαυτικούς δερμάτινους καναπέδες του Duck Tail, μπαρ εμπνευσμένου από τις παραδοσιακές βρετανικές λέσχες, θα απολαύσετε το αναψυκτικό ή το ποτό σας και θα σχεδιάσετε το προσεχές επαγγελματικό σας βήμα ή την επόμενη εξόρμησή σας στην πόλη. Το κέντρο ευεξίας, με τις πλήρεις υπηρεσίες spa, το jacuzzi και τη σάουνα, προσφέρει καθημερινά μοναδικές στιγμές περιποίησης και αναζωογόνησης. Τους καλοκαιρινούς μήνες, η εξωτερική πισίνα αποτελεί όαση δροσιάς στο κέντρο της Αθήνας και σε συνδυασμό με το poolbar είναι το spot όπου θα χαλαρώσετε και θα δροσιστείτε. Για τις επιχειρηματικές σας συναντήσεις, τη διοργάνωση ενός επιτυχημένου συνεδρίου, τη δεξίωση ή το δείπνο των ονείρων σας, οι τέσσερις χώροι εκδηλώσεων είναι πλήρως εξοπλισμένοι, διαθέτουν κλιματισμό και φυσικό φωτισμό και μπορούν να φιλοξενήσουν έως και 540 άτομα για εκδηλώσεις κάθε τύπου.

με μια ματια • 155 δωμάτια (103 Standard & 32 Superior δωμάτια, 9 Junior σουίτες, 10 σουίτες, 1 προεδρική σουίτα) • 2 εστιατόρια (Motivo, Electra Roof Garden Restaurant) • 2 μπαρ (Duck Tail Bar, Pool Bar) • 4 χώροι συνεδρίων και εκδηλώσεων (Αλκυόνη, Ηλέκτρα, Λευκοθέα, Ballroom) συνολικής χωρητικότητας 291 ατόμων σε σχολική διάταξη και 540 ατόμων σε θεατρική διάταξη • Spa and Wellness Center, εξωτερική πισίνα, Fitness Center (γυμναστήριο, εσωτερική πισίνα, Jacuzzi, σάουνα), free Wi-Fi, υπόγειο πάρκινγκ

info

Electra Palace Athens Nαυάρχου Νικοδήμου 18-20, Τηλ. 210-3370000 Για κρατήσεις: 210-3370100

A

n air of grandeur from a bygone era meets five-star hospitality at the Electra Palace Athens in Athens’ historic district of Plaka, where classic architecture and design harmonizes with the aristocratic flair of the district, and the luxurious elegance of its interiors blends with privileged views of the Acropolis.

At the Electra Palace Athens, every last detail is made to count: from the marble bathrooms and fluffy duvets to the handmade rugs and classic furnishings, everything is designed to highlight the hotel’s sophisticated character and timeless finesse. Among many others, special features include: satellite TVs, electronic safes, full WiFi coverage and fully equipped bathrooms with hairdryers, bathrobes, slippers and a magnifying mirror. We also have hypoallergenic rooms (maintained using the PURE method) to ensure a perfect stay.

On the fifth floor, the award-winning roof garden restaurant is an incredible experience, offering creative Greek cuisine and a magical Acropolis view, while on the comfortable sofas of the Duck Tail Bar – inspired by the concept of a British gentlemen’s club – you can enjoy a refreshment or drink while planning your next business move or city outing.

The wellness center offers full spa services, including a Jacuzzi and sauna, for those special moments of pampering and rejuvenation, while in the summer months, the outdoor pool is an oasis in the city center and, in combination with the pool bar, the best spot to chill out and cool off.

Ideal for business meetings, a successful business conference, a formal reception or the dinner party of your dreams, the hotel has four conference and events halls, fully equipped with air conditioning and plenty of natural light, that can accommodate up to 540 people in total for any type of event.

at a glance • 155 rooms (103 standard and 32 superior, 9 junior suites, 10 suites, 1 presidential suite) • 2 restaurants (Motivo, Electra Roof Garden Restaurant) • 2 bars (Duck Tail Bar, pool bar) • 4 conference and events halls (Alkioni, Electra, Lefkothea, Ballroom) with a total capacity of 290 in the classroom arrangement and 540 in the theater arrangement • Spa and wellness center, outdoor pool, fitness center (gym, indoor pool, Jacuzzi and sauna), free WiFi, underground parking

info

Electra Palace Athens 18-20, Navarhou Nikodimou, Tel. (+30) 210.337.0000 Reservations: (+30) 210.337.0100

127

ELECTRA

h otel

Athens

128

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ • 109 δωμάτια (106 Standard, 3 σουίτες) • 1 εστιατόριο (Emporiko Restaurant) • 1 Cafe-Deli-Enoteca (Terra) • 1 χώρος εκδηλώσεων (Εlectra, χωρητικότητας 40 ατόμων σε σχολική διάταξη και 60 ατόμων σε θεατρική διάταξη) • Δωρεάν Wi-Fi, πάρκινγκ (στο Electra Palace)

info

Electra Hotel Athens Ερμού 5, Τηλ. 210-3378000 Για κρατήσεις: 210-3370100

W

hether you’re in Athens on business or holidays, The Electra Hotel Athens is ideally located right in the center of the shopping district, on the Ermou pedestrian strip. Its comfortable rooms and high-quality services guarantee an unforgettable stay, while its privileged location allows you to enjoy the sights and pulse of the city center, making the most of your time.

Our 106 fully equipped rooms and three suites have beds with top-of-the-line mattresses and linens, elegant décor in soft color tones and classic furnishings. Special features include, among others: fully equipped marble bathrooms with bathrobes, hairdryers and slippers, soundproof windows, wood floors, room safes and free WiFi. At the Emporiko Restaurant buffet, you can dig into a Greek or American-style breakfast to start your day; later, take a break from sightseeing or business at the Terra Café wine bar-restaurant with a cup of coffee or a glass of wine from selected Greek vineyards, along with Mediterranean dishes and snacks. If you need to get rid of some of the day’s stress or simply want to relax even more, you can arrange for a massage treatment in your room by experienced professionals. The 60-person Electra events hall is fully equipped, has air conditioning and natural light, and is perfect for hosting business meetings, professional conferences or other events.

AT A GLANCE • 109 rooms (106 standard, 3 suites) • 1 restaurant (Emporiko) • 1 Café-Deli-Enoteca (Terra) • 1 events hall (Εlectra, with a capacity of 40 in the classroom arrangement and 60 in the theater arrangement) • Free WiFi, parking (at the Electra Palace)

info

Electra Hotel Athens 5 Ermou, Tel. (+30) 210.337.8000 Reservations: (+30) 210.337.0100

relAxation

Ε

ίτε βρίσκεστε στην Αθήνα για επαγγελματικούς λόγους είτε για διακοπές, το Electra Hotel Athens, στην καρδιά της σημαντικότερης εμπορικής αγοράς της πόλης, στον πεζόδρομο της Ερμού, είναι ένα ιδανικό ξενοδοχείο. Τα άνετα δωμάτια και οι πλούσιες παροχές θα σας χαρίσουν μια αξέχαστη εμπειρία διαμονής, ενώ η προνομιακή θέση του θα σας επιτρέψει να απολαύσετε τα αξιοθέατα και τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας, αξιοποιώντας στο έπακρο τον περιορισμένο ελεύθερο χρόνο σας. Τα 106 πλήρως εξοπλισμένα δωμάτια και οι 3 σουίτες του διαθέτουν κρεβάτια με επώνυμα στρώματα και κλινοσκεπάσματα, κομψή διακόσμηση σε απαλές αποχρώσεις και κλασική επίπλωση. Οι παροχές, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν: πλήρως εξοπλισμένα μαρμάρινα μπάνια με μπουρνούζια, σεσουάρ μαλλιών, παντόφλες, παράθυρα με διπλά τζάμια, ξύλινα πατώματα, χρηματοκιβώτιο στο δωμάτιο, δωρεάν Wi-Fi. Στον μπουφέ του εστιατορίου Emporiko θα απολαύσετε το πλούσιο ελληνικό ή αμερικανικού τύπου πρωινό σας, ενώ στο Terra Cafe-Wine Bar-Restaurant θα κάνετε ένα διάλειμμα από τη βόλτα ή το επαγγελματικό σας πρόγραμμα, για να πιείτε τον καφέ σας και να δοκιμάσετε επιλεγμένα κρασιά του ελληνικού αμπελώνα, τα οποία θα συνοδεύσετε με μεσογειακά πιάτα και σνακ. Για να αποβάλετε το στρες της ημέρας ή απλώς να χαλαρώσετε, μπορείτε, κατόπιν συνεννόησης, να απολαύσετε μια συνεδρία μασάζ στο δωμάτιό σας από έμπειρους επαγγελματίες θεραπευτές. Ο χώρος εκδηλώσεων Electra, χωρητικότητας 60 ατόμων, είναι πλήρως εξοπλισμένος, διαθέτει κλιματισμό και φυσικό φωτισμό και μπορεί να φιλοξενήσει επαγγελματικές συναντήσεις, εκπαιδευτικά σεμινάρια και άλλες εκδηλώσεις.

129

ELECTRA

PALACE

Thessaloniki

130

relAxation

Τ

αυτισμένο με την πλατεία Αριστοτέλους, μία από τις πιο εμβληματικές της Ελλάδας, το Electra Palace Thessaloniki αποτελεί κόσμημα της πόλης. Η επιβλητική αρχιτεκτονική του με την εμπνευσμένη από το Βυζάντιο πρόσοψη και το νεοκλασικό εσωτερικό, η θέα του στον Θερμαϊκό και οι εντυπωσιακές παροχές του το καθιστούν εξαιρετική επιλογή διαμονής, είτε επισκέπτεστε την πόλη για επαγγελματικούς λόγους είτε για αναψυχή: το σινεμά Ολύμπιον, όπου πραγματοποιείται το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο, ενώ ελάχιστα απέχουν η αγορά του κέντρου, το Διεθνές Εκθεσιακό και Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλονίκης και τα περισσότερα σημαντικά μνημεία, μουσεία και αξιοθέατα. Οι ξύλινες επενδύσεις, τα μαρμάρινα παρκέ και τα ξύλινα πατώματα, τα μαλακά χαλιά, τα πολυτελή υφάσματα, οι cabriole και chesterfield καναπέδες, καθώς και τα περίτεχνα έπιπλα εναρμονίζονται ιδανικά με τη μεγαλοπρέπεια του χώρου. Την εμπειρία διαμονής ολοκληρώνουν τα άνετα και πλήρως εξοπλισμένα δωμάτια (με παροχές όπως πλήρη ηχομόνωση, χρηματοκιβώτιο, μπουρνούζια, παντόφλες, σεσουάρ, απευθείας τηλεφωνική γραμμή στο δωμάτιο και στο μπάνιο), η εσωτερική και εξωτερική πισίνα, το γυμναστήριο, το spa και το εστιατόριο Orizontes Roof Garden, όπου θα απολαύσετε το πρωινό, ένα ελαφρύ γεύμα ή το δείπνο σας. Όλα τα Superior και Executive δωμάτια, όπως επίσης και οι σουίτες, έχουν θέα στην πλατεία Αριστοτέλους και τη θάλασσα. Το ξενοδοχείο διαθέτει πέντε χώρους συνεδρίων και εκδηλώσεων εξοπλισμένους με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, που εξασφαλίζουν την άρτια και επιτυχημένη διοργάνωση οποιασδήποτε επαγγελματικής ή κοινωνικής εκδήλωσης.

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ • 138 δωμάτια (130 Classic, Premium, Superior & Executive δωμάτια, 4 Junior σουίτες, 2 Superior σουίτες και 2 Executive σουίτες) • 1 εστιατόριο (Orizontes Roof Garden Bar & Restaurant) • 1 μπαρ (Εxcelsior Bar) • 5 χώροι συνεδρίων και εκδηλώσεων (Μακεδονία Ι, Μακεδονία ΙΙ, Βυζάντιο Ι, Βυζάντιο ΙΙ, Ολυμπιάδα) συνολικής χωρητικότητας 165 ατόμων σε σχολική διάταξη και 445 ατόμων σε θεατρική διάταξη • Εlectra Fitness Center (spa, γυμναστήριο, jacuzzi, εσωτερική πισίνα, σάουνα τουρκικού στυλ), εξωτερική πισίνα, δωρεάν Wi-Fi

info

Electra Palace Thessaloniki Πλατεία Αριστοτέλους 9, Τηλ. 2310-294000 Για κρατήσεις: 2310-294011

I

nextricably associated with Aristotelous, one of Greece’s most iconic squares, the Electra Palace Thessaloniki is without doubt a jewel in the city’s crown. The imposing structure, with a façade inspired by Byzantine architecture and a neoclassical interior, its view over the Thermaic Gulf and the impressive services and amenities it offers, make it a truly special option whether visiting the city for business or pleasure: the Olympion Cinema, flagship of the Thessaloniki International Film Festival, is located right across the square, while you are also just a short distance from the main shopping street, the Thessaloniki International Exhibition Center and most of the city’s major monuments, museums and sights.

The wood paneling, marble parquet and wood floor, plush carpets, luxuriant fabrics, the Cabriole and Chesterfield sofas and ornate furnishings are all in harmony with the space’s grand atmosphere. The individual rooms are extremely comfortable and come equipped with features such as full soundproofing, room safes, bathrobes, slippers and a direct phone line from the bed and bathroom. The hotel has both an indoor and outdoor swimming pool, a gym, a spa and the Orizontes Roof Garden restaurant on the top floor, where you can enjoy breakfast, a light lunch or a fine dinner. All of the superior and executive rooms, as well as the suites, look out onto Aristotelous Square and the sea. The hotel has five conference and events halls equipped with state-of-the art technology to ensures a successful business or social event.

AT A GLANCE • 138 rooms (130 classic, premium, superior and executive rooms, 4 junior suites, 2 superior suites and 2 executive suites) • 1 restaurant (Orizontes Roof Garden bar and restaurant) • 1 bar (Εxcelsior) • 5 conference and events halls (Makedonia I and II, Byzantio I and II, Olympiada) with a capacity of 165 in the classroom arrangement and 445 in the theater arrangement • Εlectra Fitness Center (spa, gym, Jacuzzi, indoor pool and Turkish-style sauna), outdoor pool, free WiFi

info

Electra Palace Thessaloniki 9 Aristotelous Square, Tel. (+30) 231.029.4000 Reservations: (+30) 231.0 29.4011

131

© heinz troll

ELECTRA

PALACE

Rhodes

132

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ • 309 δωμάτια (Classic & Superior, Sea Front Superior Guest Rooms, Junior, Family, Superior Family & Deluxe Sea Front σουίτες) • 4 εστιατόρια (Electra’s Restaurant, Al Convento, A la Chinoise, Orientalista) • 1 ζαχαροπλαστείο (Sugar Cube) • 5 μπαρ (Philoxenia Lobby bar, Sea Cret bar, Lounge bar, H2O Pool bar, Waves Beach bar) • Fitness and Wellness Center (spa, εσωτερική πισίνα, γυμναστήριο, ανοιχτά γήπεδα για διαφορετικά σπορ, εξωτερικό jacuzzi), εξωτερική πισίνα, καθημερινές μουσικές βραδιές, θεματικές μαγειρικές εκδηλώσεις, υπηρεσίες φύλαξης και δημιουργικής απασχόλησης παιδιών (από 4 μηνών έως 11 ετών), δωρεάν Wi-Fi, πάρκινγκ

info

Electra Palace Rhodes Τριάντα, Tηλ. 22410-92521 Για κρατήσεις: 22410-92521

L

ocated right on the shoreline and at a distance of just 10 minutes by car from the medieval town of Rhodes, Electra Palace Rhodes, which boasts a private beach and a comprehensive list of activities and amenities, is more than a hotel; it is a destination.

Start your day with a hearty breakfast at the Electra’s Restaurant, followed by a diving or yoga session at the beach, before curling up with a good book in the resort’s reading room or relaxing on the elegant sun deck. You can enjoy culinary creations inspired by ethnic cuisines from different parts of the world, high-caliber hospitality in our stylish rooms and family suites, and plenty of pampering in the hands of our experts at the holistic therapies spa, while the kids engage in creative play at the crèche or playground under the watchful eye of trained professionals. Nightfall will find you sipping a cocktail at the lounge bar, looking out onto the big swimming pool, or taking a stroll by the sea with your loved ones. This is the perfect day at the Electra Palace Rhodes: relaxed and entertaining, laid back and yet exciting.

Special features in the rooms – all of which either overlook the beautiful garden, the pool or the sea – include fully equipped bathrooms, soft bathrobes and bedding, soundproof windows, safes, independent air conditioning and DVD players.

AT A GLANCE • 309 rooms (classic and superior, seafront superior guest rooms, junior, family, superior family and deluxe seafront suites) • 4 restaurants (Electra’s Restaurant, Al Convento, A la Chinoise, Orientalista) • 1 patisserie (Sugar Cube) • 5 bars (Philoxenia Lobby bar, Sea Cret Bar, Lounge bar, H2O Pool bar, Waves beach bar) • Fitness and wellness center (spa, outdoor pool, gym, open courts for a variety of sports, outdoor Jacuzzi and indoor pool), live music every evening, themed cooking events, babysitting and creative play services (for children aged from 4 months to 11 years), free WiFi, parking

info

Electra Palace Rhodes Trianda Beach, Tel. (+30) 224.109.2521 Reservations: (+30) 224.109.2521

relAxation

Κ

υριολεκτικά πάνω στο κύμα, σε απόσταση μόλις 10 λεπτών με το αυτοκίνητο από τη μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, με δική του παραλία και μια ατέλειωτη λίστα δραστηριοτήτων και παροχών, το Electra Palace Rhodes δεν είναι απλώς ένα ξενοδοχείο, αλλά προορισμός. Θα ξεκινήσετε την ημέρα με ένα χορταστικό πρωινό στο Electra’s Restaurant, θα κάνετε μαθήματα κατάδυσης ή γιόγκα στην παραλία, θα επιλέξετε το βιβλίο της αρεσκείας σας στην αίθουσα ανάγνωσης του resort και θα χαλαρώσετε στην κομψή εξέδρα ηλιοθεραπείας. Θα γευτείτε γαστρονομικές προτάσεις από διαφορετικές εθνικές κουζίνες, θα απολαύσετε διαμονή υψηλού επιπέδου στα καλαίσθητα δωμάτια και στις οικογενειακές σουίτες, θα αφεθείτε στα έμπειρα χέρια των ειδικών του spa ολιστικών θεραπειών, ενώ τα παιδιά σας θα απασχολούνται δημιουργικά στον άρτια στελεχωμένο βρεφονηπιακό σταθμό και στον παιδότοπο. Και όταν πια σουρουπώσει, θα πιείτε το κοκτέιλ σας στο Lounge Bar, με θέα τη μεγάλη πισίνα, και θα ακολουθήσετε τον/την αγαπημένο/η σας σε έναν ρομαντικό περίπατο στην ακροθαλασσιά. Κάπως έτσι κυλούν οι μέρες και οι νύχτες στο Electra Palace Rhodes: ξεκούραστα αλλά και διασκεδαστικά, χαλαρωτικά και συναρπαστικά μαζί. Οι παροχές των δωματίων, τα οποία έχουν θέα στους καταπράσινους κήπους, στην πισίνα ή στη θάλασσα, μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν: πλήρως εξοπλισμένα μπάνια, απαλά μπουρνούζια και κλινοσκεπάσματα, διπλά τζάμια, χρηματοκιβώτιο, αυτόνομα ρυθμιζόμενο κλιματισμό και DVD players.

133

A

PLACES

Magazine

Νoteworthy events on the cultural calendar

➳

AGENDA

Πολιτιστικά γεγονότα που αξίζουν την προσοχή σας

137

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΗΣ

Αθήνα Tέχνη σε ένα πάρκινγκ Έως 29/12/2016

Η εγκατάσταση του Ζάφου Ξαγοράρη με τίτλο «Η παράσταση» είναι εμπνευσμένη από το «Μεγάλο μας τσίρκο», τη θρυλική παράσταση που ανέβηκε πρώτη φορά τον Ιούνιο του 1973 στο ιστορικό –και σήμερα εγκαταλελειμμένο– θέατρο Αθήναιον της οδού Πατησίων, σε κείμενα του ποιητή, θεατρικού συγγραφέα και σεναριογράφου Ιάκωβου Καμπανέλλη. Η εγκατάσταση παρουσιάζεται σε έναν χώρο στάθμευσης πίσω από το θέατρο. Η επιλογή του χώρου, σύμφωνα με την καταξιωμένη επιμελήτρια Κατερίνα Γρέγου, προκαλεί τόσο στους πεζούς όσο στους οδηγούς των διερχόμενων αυτοκινήτων «μια στιγμιαία αναγνώριση, αλλά ταυτόχρονα και αιφνιδιασμό που παραμερίζει τη λογική και γεφυρώνει απρόσμενα παρελθόν και παρόν». Το έργο εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος «Έργο στην Πόλη 2016», το οποίο υλοποιεί ο πολιτιστικός οργανισμός ΝΕΟΝ. www.neon.org.gr

Εκθέσεις, παραστάσεις και άλλα πολιτιστικά γεγονότα που θα συζητηθούν φέτος τον χειμώνα.

ART CALENDAR Our selection of exhibitions, shows and cultural events for this winter. Βy Xenia Georgiadou

© h e l e n a p a r a s k e va , π ι ν α κ ο θ h κ η σ υ γ χ ρ ο ν η ς τ ε χ ν η ς α ι τ ω λ ο α κ α ρ ν α ν ι α ς χ . & σ . μ ο σ χ α ν δ ρ ε ου ι . π . μ ε σ σ ο λ ο γ γ ι ου

AGENDA

138

Jan Henderikse, Installation, woods, variable dimensions, EMST

Της Ξένιας Γεωργιάδου

Ένας ζωγράφος, πολλά βιβλία Έως 8/1/2017

Η έκθεση «91 βιβλία με έργα τέχνης του Αλέκου Φασιανού», σε επιμέλεια Λουίζας Καραπιδάκη, στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, παρουσιάζει 395 έργα από το 1973 έως το 2013, υπογεγραμμένα και αριθμημένα από τον καλλιτέχνη. Τα βιβλία προέρχονται από τις συλλογές της Πινακοθήκης Σύγχρονης Τέχνης Αιτωλοακαρνανίας Χ. & Σ. Μοσχανδρέου Ι. Π. Μεσολογγίου και περιέχουν κείμενα από την αρχαία ελληνική γραμματεία, τη νεοελληνική και τη γαλλική ποίηση και πεζογραφία συνοδευόμενα από πρωτότυπες ζωγραφιές, σχέδια, estampes, pochoirs, λινοτυπίες, κολάζ, μεταξοτυπίες, χαρακτικά, χαρτοκολλητικές ή διατρητογραφίες επιζωγραφισμένες και άλλες μεικτές τεχνικές. www.opanda.gr

Θησαυροφυλάκια γνώσης Έως 8/1/2017

Την αρχιτεκτονική εξέλιξη των κτισμάτων που προορίζονταν για τη φύλαξη και τη διατήρηση των βιβλίων πραγματεύεται η έκθεση «Η αρχιτεκτονική των βιβλιοθηκών στον Δυτικό Πολιτισμό. Από τη Μινωική Εποχή στον Μιχαήλ Άγγελο (1600 π.Χ.-1600 μ.Χ.)» στο Κεντρικό Κτήριο του Μουσείου Μπενάκη. Η δομή της ενδιαφέρουσας έκθεσης μας ταξιδεύει από τα αρχειοφυλάκια των μινωικών χρόνων και τις πρώτες οργανωμένες συλλογές βιβλίων στην Ακαδημία του Πλάτωνα και στο Λύκειο του Αριστοτέλη, έπειτα στην πρώτη δημόσια βιβλιοθήκη της Ρώμης (43 π.Χ.) και από εκεί στα μοναστήρια της μεσαιωνικής εποχής και στις επιβλητικές ναόσχημες βιβλιοθήκες της Αναγέννησης. www.benaki.gr

Athens Art in a Parking Lot To 29/12/2016

An installation by Zafos Xagoraris titled “The Performance” is inspired by “Our Great Circus,” a play based on a text by poet, playwright and screenwriter Iakovos Kambanellis and staged for the first time in 1973 at the historic and now abandoned Athinaion Theater on Patission Street. The installation has been set up in the parking lot behind the derelict theater so that passersby can “unexpectedly experience a spectacular installation, a moment of recognition followed by suspension of disbelief bridging past and present,” according to curator Katerina Gregou. The piece is part of the City Project 2016 Program initiated by the NEON cultural organization. www.neon.org.gr

Fassianos Bound To 08/1/2017

The exhibition “91 Books With Art By Alekos Fassianos,” curated by Louisa Karapidaki at the Athens Municipal Gallery, presents 395 signed and numbered pieces by the celebrated Greek artist dating from 1973 to 2013. The books on display contain Ancient Greek texts, as well as modern Greek and French poetry and prose, and feature original drawings, paintings, linotypes, stencils, stamps, collages, silkscreens, engravings and other mixed-technique illustrations. www.cityofathens.gr

Treasuries of Knowledge To 08/1/2017

“The Architecture of Libraries: From the Minoan Era to Michelangelo (1600 BC – AD 1600)” at the Benaki Museum’s main building explores the evolution of buildings designed to house and preserve the written knowledge of Western civilization.

This fascinating exhibition transports visitors from the archives of Minoan times and the first organized book collections at Plato’s Academy and Aristotle’s Lyceum, to the first library built in Rome (AD 43) and from there to the monasteries of the Middle Ages and the grand, church-like libraries of the Renaissance. www.benaki.gr

139

Η πρόκληση της βαγκνερικής όπερας 27 και 29/1 και 1, 3 και 5/2/2017

Μετά από μισό αιώνα, η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τον «Λόενγκριν», τη γερμανική ρομαντική όπερα του Ρίχαρντ Βάγκνερ. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο πολυβραβευμένος Βρετανός σκηνοθέτης Άντονυ Μακ Ντόναλντ. Στον ομώνυμο απαιτητικό ρόλο, ο τενόρος Πήτερ Ουέντ. Στην παραγωγή αυτή δοκιμάζουν πρώτη φορά τις δυνατότητές τους στους βαγκνερικούς ρόλους δύο σπουδαίοι μονωδοί της ΕΛΣ, ο Δημήτρης Πλατανιάς και η Τσέλια Κοστέα. www.nationalopera.gr

Ο Ζογγολόπουλος εμπνέει

140

AGENDA

Έως 28/1/2017

Είκοσι δύο σύγχρονοι Έλληνες δημιουργοί «συνδιαλέγονται» με το έργο ενός σπουδαίου γλύπτη στο πλαίσιο της αφιερωματικής έκθεσης «Σιωπηλή παρουσία: συναντώντας τον Ζογγολόπουλο 45 χρόνια μετά» στην Γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Στον ίδιο χώρο, ο σημαντικός καλλιτέχνης είχε παρουσιάσει το 1971 την πρωτοποριακή έκθεση «Κινητική Τέχνη», εγκαινιάζοντας ένα νέο κεφάλαιο στην καλλιτεχνική του πορεία. www.hau.gr/ culture

Καλωσορίζοντας το νέο μουσείο Έως 29/1/2017

Περισσότερα από 70 έργα από τις μόνιμες συλλογές του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Αμβέρσας συνθέτουν τον κορμό της έκθεσης «Κρίσιμοι διάλογοι: Αθήνα–Αμβέρσα», με την οποία το ΕΜΣΤ εγκαινίασε τη λειτουργία του μετά τη μεταστέγασή του σε ένα εντυπωσιακό βιομηχανικό κτίριο που ανακαινιζόταν επί δύο δεκαετίες! Τα εκθέματα παροτρύνουν το κοινό να εμβαθύνει μέσα από το πρίσμα της τέχνης σε συναισθήματα και έννοιες, όπως είναι η διαπραγμάτευση της μνήμης, ο διαπροσωπικός χώρος, η οργή, η κοσμική λατρεία, το αστικό τοπίο. Την επιμέλεια της έκθεσης υπογράφουν οι διευθυντές των δύο φορέων, Κατερίνα Κοσκινά και Bart De Baere. www.emst.gr

Πανόραμα νεοελληνικής τέχνης Έως 5/2/2017

Η έκθεση «Η σπουδαία συλλογή του Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών ΑΠΘ στην Αθήνα. Η πρώτη της παρουσίαση» στο Ίδρυμα B. & M. Θεοχαράκη, την οποία επιμελείται ο Τάκης Μαυρωτάς, περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικούς πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά σημαντικών Ελλήνων δημιουργών –Γύζη, Ιακωβίδη, Βολανάκη, Αλταμούρα, Παρθένη, Κόντογλου, Αστεριάδη, Εγγονόπουλου, Γαΐτη, Μυταρά, Σόρογκα κ.ά.– από τον 19ο έως τον 20ό αιώνα, αποκαλύπτοντας την ανάγκη των δύο παθιασμένων συλλεκτών, της Αλίκης και του Νέστορα Τέλλογλου, να «αγκαλιάσουν» κάθε ωραίο έργο τέχνης, ανεξάρτητα από το αισθητικό ρεύμα στο οποίο αυτό εντασσόταν. www.thf.gr

The Wagner Challenge 27 & 29/1 & 1, 3 and 5/2/2017

After a half-century hiatus, the Greek National Opera returns to Richard Wagner’s romantic “Lohengrin” with a grand spectacle at the Athens Concert Hall.

The production is directed by Britain’s award-winning Antony McDonald and stars tenor Peter Wedd in the demanding title role. Throwing themselves for the first time into the challenge of Wagner are two notable GNO soloists, Dimitris Platanias and Cellia Costea. www.nationalopera.gr

Inspired by Zongolopoulos To 28/1/2017

Twenty-two contemporary Greek artists have created pieces that “converse” with one work by a great local sculptor in “Silent Presence: Meeting Zongolopoulos 45 Years Later,” at the Hellenic-American Union Gallery.

Zongolopoulos had exhibited “Kinetic Art” in this space back in 1971, a show that marked a turning point in his career. www.hau.gr/culture

Welcoming a New Museum To 29/1/2017

More than 70 works from the permanent collections of the Greek National Museum of Contemporary Art (EMST) and the Antwerp Museum of Modern Art form the core of “Urgent Conversations: Athens – Antwerp,” which marks the launch of the EMST in an industrial building that has been under renovation for more than two decades. The exhibits invite the viewer to delve deeper into art, emotions and concepts such as negotiating memory, interpersonal space, rage, secular worship and the urban landscape. The show is curated by the directors of the two institutions, Greece’s Katerina Koskina and Belgium’s Bart De Baere. www.emst.gr

A Panorama of Modern Greek Art To 05/2/2017

The B&M Theocharakis Foundation presents – for the first time in Athens – the amazing collection of the Aristotle University of Thessaloniki’s Teloglion Foundation of Art. Curated by Takis Mavrotas, the exhibition comprises representative paintings and sculptures by important Greek artists – such as Gyzis, Iakovidis, Volanakis, Parthenis, Contoglou, Engonopoulos, Mytaras and Gaitis, among others – from the 19th and 20th centuries. The show illustrates the passionate need of collectors Aliki and Nestor Telloglou to embrace every fascinating piece of art, irrespective of trends. www.thf.gr

© w e l s h n a t i o n a l o p e r a , g e o r g e z o n g o l o p o u l o s f o u n d a t i o n , h e l e n a p a r a s k e va , t e l o g l i o n f o u n d a t i o n o f a r t, n . m y l o n a s , υ i a n n i s t s a r o u c h i s f o u n d a t i o n , r o b e r t m c c a b e , n i k o s p a n t a z a r a s

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΗΣ ART CALENDAR Οι θησαυροί του Ερμιτάζ Έως 26/2/2017

Στο πλαίσιο του αφιερωματικού έτους «Ελλάδα–Ρωσία» το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο διοργανώνει την έκθεση «Ερμιτάζ: Πύλη στην Ιστορία», με έργα από τις αυτοκρατορικές συλλογές του Μουσείου Hermitage της Αγίας Πετρούπολης. Αρχαιολογικοί θησαυροί, πίνακες ζωγραφικής, χειροποίητα διακοσμητικά και χρηστικά αντικείμενα, γλυπτά και κοσμήματα δίνουν μια εικόνα του τρόπου ζωής και της αισθητικής που επικρατούσε στη ρωσική αυτοκρατορική αυλή από τα τέλη του 17ου έως τις αρχές του 20ού αιώνα. www.byzantinemuseum.gr

Τσαρούχης: εικόνες μιας ζωής Εως 26/2/2017

Το Μουσείο Μπενάκη αξιοποιεί το υλικό της συλλογής του Ιδρύματος Τσαρούχη προχωρώντας στο δεύτερο σκέλος του αφιερώματος στη ζωή και στο έργο του μεγάλου Έλληνα καλλιτέχνη. H έκθεση «Γιάννης Τσαρούχης. Εικονογράφηση μιας αυτοβιογραφίας. Δεύτερο μέρος (1940-1989)» στο Κτήριο της Οδού Πειραιώς «συναντά» τον δημιουργό στο αλβανικό μέτωπο, στην Αθήνα της Κατοχής και στις δύσκολες μέρες του Εμφυλίου. Μέσα από δικά του έργα και κείμενα, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό, η έκθεση φωτίζει τη δημιουργική του πορεία, εστιάζοντας στις επιρροές που δέχτηκε από το περιβάλλον του, στις γνωριμίες του με σημαντικά πρόσωπα από τον χώρο των τεχνών, όπως ο Ιόλας και η Μαρία Κάλλας, και στους συνεργάτες του. www.benaki.gr

Περιήγηση στο Αιγαίο Έως 19/3/2017

H έκθεση «Robert McCabe. Αναμνήσεις και μνημεία του Αιγαίου», με έργα του γνωστού φωτογράφου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, διαρθρώνεται σε δύο ενότητες με διαφορετικό θέμα και μόνο κοινό τους στοιχείο την ελληνική θάλασσα και τον ρόλο που αυτή διαδραμάτισε στις κοινωνίες του Αιγαίου ανά τους αιώνες. Το πρώτο μέρος αποκαλύπτει πτυχές της καθημερινότητας στα νησιά τις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Το δεύτερο μέρος παρουσιάζει παραθαλάσσιους αρχαιολογικούς χώρους. www.cycladic.gr

Ο Μεγάλος Αδελφός Έως 9/4/2017

Με το «1984», το προφητικό μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ που από την έκδοσή του άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, καταπιάνεται η Κατερίνα Ευαγγελάτου. Η ταλαντούχος σκηνοθέτις αναλαμβάνει να μεταφέρει στη σκηνή τον απολυταρχικό, καταπιεστικό κόσμο που περιγράφει ο Βρετανός συγγραφέας στις σελίδες του, αναθέτοντας τους κεντρικούς ρόλους στον Νίκο Κουρή, στον Αργύρη Πανταζάρα και στη Λένα Δροσάκη. Η παράσταση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους κάτω των 15 ετών. Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου: Προφήτη Δανιήλ 3-5 και Πλαταιών, Κεραμεικός, τηλ. 211-0132002-5, 212-1042777.

Hermitage Treasures To 26/2/2017

In the framework of the Year of GreeceRussia/Russia-Greece, the Byzantine Museum is hosting “The State Hermitage Museum: Gateway to History,” comprising selected pieces from the imperial collections of the great Russian institution.

Archaeological treasures, paintings, objets d’art, sculptures, jewelry and utilitarian pieces all offer a glimpse into the esthetics of Russia’s tsars and tsarinas from the late 17th to the early 20th century. www.byzantinemuseum.gr

Yannis Tsarouchis: A Life Illustrated To 26/2/2017

The Benaki Museum uses material borrowed from the Yannis Tsarouchis Foundation in the second part of a tribute exhibition to the life and work of the celebrated Greek artist. “Yannis Tsarouchis: Illustrating an Autobiography, Part 2 (1940-1989),” on show at the Pireos Street Annex, finds the artist on the Albanian Front, in Athens during the Nazi occupation, the Civil War and in the later stages of his career. Using his own work, as well as texts and a wealth of photographic material, the show sheds light on the evolution of his work and on his acquaintance with important personalities in the arts, including gallery owner and art collector Alexander Iolas and opera singer Maria Callas. www.benaki.gr

Aegean Tour To 19/3/2017

“Robert McCabe: Memories and Monuments of the Aegean,” at the Museum of Cycladic Art, is separated into two sections with different themes that are, however, connected by the element of the Greek sea and how it shaped societies in the Aegean through the centuries. The first part consists of 40 photographs by the acclaimed American photographer depicting daily life on the island in the 1950s and '60s. The second part features 33 photographs of seaside archaeological monuments. www.cycladic.gr

Big Brother To 09/4/2017

Director Katerina Evangelatou dives into George Orwell’s “1984,” the dystopian novel that altered our view of the world.

The talented director brings to the stage the totalitarian and oppressive regime described by the British author, casting Nikos Kouris, Argyris Pantzaras and Lena Drosaki in the lead roles. The performance is rated appropriate for those aged 15 and above.

Vasilakou Theater, 3-5 Profiti Daniil & Plateon, Kerameikos, Tel. (+30) 211.013.2002-5.

141

Έως 10/2017

Η περιοδική έκθεση «Οδύσσειες», η οποία πραγματοποιείται με αφορμή τη συμπλήρωση 150 χρόνων από τη θεμελίωση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, αφηγείται το περιπετειώδες ταξίδι του ανθρώπου στον χρόνο. Αντλώντας έμπνευση από τον αρχετυπικό χαρακτήρα του Οδυσσέα, εκατόν ενενήντα έργα, διασπαρμένα σε τρεις θεματικές ενότητες, «εξιστορούν» τη δίψα του ανθρώπου για γνώση, την ανάγκη του να γνωρίσει νέους τόπους, την επιθυμία του να δημιουργήσει προκειμένου να ξορκίσει μέσα από το έργο του τη φθαρτή του ύπαρξη. www.namuseum.gr

Ρόδος H γενιά του ’30

142

AGENDA

Έως 24/3/2017

Το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Ρόδου παρουσιάζει την έκθεση «Κορυφαίοι Έλληνες χαράκτες της γενιάς του ’30». Μέσα από 113 έργα χαρακτικής από την πλούσια συλλογή του μουσείου προβάλλεται η γενιά των σπουδαίων καλλιτεχνών του Μεσοπολέμου –Κεφαλληνός, Δημ. Γαλάνης, Γραμματόπουλος, Ζαβιτσιάνος, Βεντούρας, Θεοδωρόπουλος– και αναδεικνύονται όλες οι τεχνικές που χρησιμοποίησαν. Την έκθεση συνοδεύουν δύο ακόμα χαρακτικά έργα των διάσημων εκπροσώπων της γενιάς του ’60: της Βάσως Κατράκη και του Α. Τάσσου. www.mgamuseum.gr

Θεσσαλονίκη Ορθόδοξα χαρακτικά Έως 8/1/2017

Η έκθεση «Ελληνικές Χάρτινες Εικόνες, Οδός Επικοινωνίας Ελλάδας–Ρωσίας», προϊόν συνεργασίας του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού και του Κρατικού Μουσείου Ιστορίας της Θρησκείας στην Αγία Πετρούπολη, περιλαμβάνει 71 εκθέματα και από τα δύο μουσεία (χαλκογραφίες και λιθογραφίες που τυπώθηκαν σε χαρτί και ύφασμα, καθώς και μήτρες παραγωγής) από τον 17ο έως τον 20ό αιώνα, τα οποία προσφέρουν ολοκληρωμένη εικόνα της τέχνης και της τεχνικής των ορθόδοξων χαρακτικών και υπογραμμίζουν την κοινή πολιτιστική παράδοση των δύο χωρών. www.mbp.gr

Time Travel To 10/2017

The exhibition “Odysseys,” organized to celebrate the National Archaeological Museum’s 150th anniversary, is a narrative of man’s adventurous journey through time.

Drawing inspiration from the archetypal figure Odysseus, 190 works have been arranged in three units, testifying to man’s thirst for knowledge, our need to discover new lands and our desire to challenge mortality by producing tangible evidence of our existence through the creative process. www.namuseum.gr

Rhodes The '30s Generation To 18/3/2017

The Rhodes Museum of Modern Greek Art presents “Top Greek Engravers of the '30s Generation,” which comprises 113 pieces from the museum’s rich collection that showcase the vision and the technical prowess of esteemed engravers from the inter-war years, including works by Kefalinos, Galanis, Grammatopoulos, Zavitsianos, Ventouras and Theodoropoulos. The exhibition also presents two pieces by those renowned representatives of the '60s generation, Vaso Katraki and “Tassos” (Anastasios Alevizos). www.mgamuseum.gr

Thessaloniki Orthodox etchings Until 8/1/2017

The exhibition “Greek Paper Icons: Communication Pathway Between Greece and Russia” is the product of a collaboration between the Museum of Byzantine Culture and the State Museum of the History of Religion, St Petersburg. It contains 71 exhibits from both museums (copperplate etchings and lithographs printed on paper and cloth, as well as production molds) dating from the 17th to 20th centuries. Together they present a comprehensive picture of the style and technique of Orthodox etchings, and underline the common cultural tradition shared by the two countries. www.mbp.gr

© e l e f t h e r i o s a . ga l a n o p o u lo s / n at i o n a l a r c h a e o lo g i ca l m u s e u m , m o d e r n a r t m u s e u m o f t h e m u n i c i pa l i t y o f r h o d e s, d o r i s pa pa st r ato u co l l e c t i o n , d i m i t r i s to s i d i s - i n t i m e , c h r o n i s b ot s o g lo u

Ταξίδι στον χρόνο

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΗΣ ART CALENDAR H μαγεία του Broadway 4/2/2017

Το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης φιλοξενεί την παράσταση «Broadway nights reloaded», σε χορογραφία και σκηνοθεσία Δήμητρας Καστέλλου. Μετά τις επιτυχημένες εμφανίσεις της την περσινή σεζόν, η ομάδα musical K’s Blink ανεβαίνει ξανά στη σκηνή του Μεγάρου για να παρουσιάσει μια βραδιά αφιερωμένη στον κόσμο των μιούζικαλ. Συμμετέχει το μουσικό συγκρότημα Τhe Gang, η σοπράνο Δήμητρα Αντωνακούδη και η χορεύτρια Κωνσταντίνα Καστέλλου. www.tch.gr

Η ζωή μιας βασίλισσας Έως 30/1/2017

Η περιοδική έκθεση «H Αικατερίνη Κορνάρο πάει στην Όπερα», που διοργάνωσε το Λεβέντειο Δημοτικό Μουσείο Λευκωσίας, παρουσιάζεται, εμπλουτισμένη με νέα εκθέματα, στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ. Πίνακες ζωγραφικής, γκραβούρες, κριτικές της όπερας καθώς και ένα λεύκωμα με σκηνικά και κοστούμια της όπερας αποκαλύπτουν πτυχές της προσωπικότητας και της τραγικής ζωής της τελευταίας βασίλισσας της Κύπρου τον 15ο αιώνα. www.teloglion.gr

Σύγχρονη Οδύσσεια Έως 31/1/2017

Η περιοδική έκθεση του Μουσείου Φωτογραφίας με τίτλο «Μια άλλη ζωή: Ανθρώπινες ροές / Ανώνυμες Οδύσσειες», σε επιμέλεια Ηρακλή Παπαϊωάννου και Πηνελόπης Πετσίνη, περιγράφει με μοναδικό τρόπο τον νόστο και την αγωνία αναζήτησης μιας καλύτερης ζωής σε έναν άγνωστο τόπο. Η έκθεση περιλαμβάνει περισσότερα από 160 έργα 26 Ελλήνων φωτορεπόρτερ και στόχος της είναι να ερευνήσει όσο το δυνατόν περισσότερες πτυχές του ευαίσθητου κοινωνικού και πολιτικού θέματος. www. thmphoto.gr

The Magic of Broadway 4/2/2017

The Thessaloniki Concert Hall hosts the performance “Broadway Nights Reloaded,” directed and choreographed by Dimitra Kastellou. Following a successful run last season, the musical group K’s Blink returns to the stage of the Concert Hall to present an evening devoted to the world of musicals. Also performing are the musical group The Gang, soprano Dimitra Antonakoudi and dancer Konstantina Kastellou. www.tch.gr

A Queen’s Life To 30/1/2017

The exhibition “Catherine Cornaro Goes to the Opera,” which was organized by the Leventis Municipal Museum of Nicosia in Cyprus, has been enriched with new material for the show at the Teloglion Foundation of Art. Paintings, engravings, opera reviews and a book of sets and costumes for the Donizetti opera reveal more about the tragic life of this 15th-century ruler, the last queen of Cyprus, and about the 19th-century opera that tells her story. www.teloglion.gr

Modern Odyssey To 31/1/2017

The Thessaloniki Museum of Photography presents “Another Life: Human Flows/Unknown Odysseys,” a show curated by Hercules Papaioannou and Penelope Petsisi, which offers a poignant description of the agony that comes with the quest for a better life in unknown lands. The exhibition comprises over 160 shots by 26 Greek photojournalists capturing the migrant crisis and exploring different facets of this complex and sensitive social and political issue. www.thmphoto.gr

Λεπτομέρειες ενός τοπίου

Details of a Landscape

Από μέσα Ιανουαρίου έως αρχές Μαρτίου 2017

From mid-January to early March 2017

Η έκθεση «Χρόνης Μπότσογλου. Απέναντι του Βουνού», που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, «ταξιδεύει» στη συμπρωτεύουσα μετά την επιτυχημένη παρουσίασή της στο Μέγαρο Εϋνάρδου. Η έκθεση, η οποία θα φιλοξενηθεί στη Βίλα Καπαντζή, περιλαμβάνει 110 έργα (λάδια, ακουαρέλες και τέμπερες) που αποτυπώνουν λεπτομέρειες από το τοπίο που ο καλλιτέχνης βλέπει από το παράθυρο του σπιτιού του στο Πετρί της Λέσβου. Ένας τόπος που αλλάζει με τον χρόνο και τις εποχές «καθρεφτίζεται» με υπέροχα χρώματα στα κάδρα του σημαντικού Έλληνα δημιουργού. www.miet.gr

After a successful showing in Athens, the exhibition “Chronis Botsoglou: Across the Mountain,” organized by the National Bank Cultural Foundation (MIET), travels to the northern port city, to the Kapantzis Villa (108 Vassilissis Olgas). The exhibition comprises 110 paintings (oils, watercolors and temperas) that all depict the landscape the artist gazed upon from the window of his home in Petri on the eastern Aegean island of Lesvos. The changes that occur through time and across the seasons are reflected in the vibrant color compositions of this celebrated Greek artist. www.miet.gr

143

ΑΘΗΝΑ

ATHENS

los loros

los loros

Το πρώτο και μοναδικό μαγαζί με street food από τη Βενεζουέλα και την Κολομβία, με στυλ λατινοαμερικάνικο. Δοκιμάστε πίτες καλαμποκιού arepas με λαχταριστές γεμίσεις (και νόστιμες vegetarian επιλογές). Συνοδεύστε με κολομβιανό ρούμι ή ακόμα και πούρο!

The one and only place with street food from Venezuela and Colombia, served with a distinctively Latin American flair. The arepas are a must: flat round cornbreads with delicious fillings and some very tasty vegetarian options. Accompany them with Colombian rum or perhaps a cigar!

Ξενοφώντος 14, τηλ. 210-3243232

14 Xenofontos, Tel. (+30) 210.324.3232

e l e c t r a l i k e s

le greche

le greche

Ιταλικό gelato παρασκευασμένο με πολύ καλές πρώτες ύλες από την Ιταλία και την Ελλάδα, και εποχικά υλικά. Δοκιμάστε γλυκά ψωμάκια μπριός μαζί με παγωτό, αν θέλετε ένα αυθεντικό σισιλιάνικο πρωινό έδεσμα.

Italian gelato and seasonal items made with high-quality ingredients from Italy and Greece. For an authentic Sicilian breakfast treat, try the sweet brioche buns with ice cream.

Μητροπόλεως 16, τηλ. 216-7006458

16 Mitropoleos, Tel. (+30) 216.700.6458

alfiere

alfiere

Για καλό καφέ, νόστιμα σάντουιτς, μεγάλη λίστα κρασιών με πολλές επιλογές σε ποτήρι. Είναι το αγαπημένο στέκι των περιοίκων του Κολωνακίου και αυτών που θα ήθελαν να ζουν στο Μιλάνο.

For good coffee, delicious sandwiches and an extensive wine list with many choices available by the glass. A touch of Italy in Athens, this is the favorite haunt of those denizens of Kolonaki who would prefer to live in Milan.

Σέκερη 5, Κολωνάκι, τηλ. 210-3609795

5 Sekeri, Kolonaki, Tel. (+30) 210.360.9795

l’ abreuvoir

l’ abreuvoir

Κλασική γαλλική κουζίνα σε ένα εμβληματικό, πολυτελές εστιατόριο που μετράει μισό αιώνα ζωής. Must το φιλέτο με σάλτσα béarnaise ή café de Paris, με λεπτές, τραγανές τηγανητές πατάτες. Η κάβα διαθέτει μυθικές φιάλες.

Classic French cuisine at a classy landmark restaurant that has been operating for half a century. The filet mignon with Béarnaise or Café de Paris sauce and with crispy, thinly sliced fries is outstanding, and, of course, there’s a great wine list with some legendary labels.

Ξενοκράτους 51, Κολωνάκι, τηλ. 210-7229106

51 Xenokratous, Kolonaki, Tel. (+30) 210.722.9106

meatropoleos 3

meatropoleos 3

Σουβλάκι και άλλες επιλογές κρεατικών με πρώτη ύλη από την Πελοπόννησο. Ιδανικό ψήσιμο και περιποιητικό προσωπικό.

Souvlaki and other meaty delights, prepared with ingredients fresh from the Peloponnese. Here, you’ll find perfectly cooked food served by helpful staff.

Μητροπόλεως 3, τηλ. 210-3241805

3 Mitropoleos, Tel. (+30) 210.324.1805

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

THESSALONIKI

vogatsikou 3

vogatsikou 3

Πολυτελές non-smoking μπαρ με σύγχρονη φιλοσοφία mixology και μια πολύ προσεγμένη κάβα με premium αποστάγματα. Δοκιμάστε Bramble cocktail!

Upscale non-smoking bar with a modern mixology philosophy and a well-curated selection of drinks featuring premium spirits. Try the Bramble cocktail!

Βογατσικού 3, τηλ. 2310-222899

3 Vogatsikou, Tel. (+30) 2310.222.899

ble

ble

Περισσότεροι από τριάντα τύποι ψωμιού σε μια μοντέρνα boulangerie. Γλυκά της νέας γαλλικής patisserie, περίτεχνα κομψοτεχνήματα που μπορείτε να απολαύσετε επιτόπου ή να πάρετε μαζί σας. Πολύ νόστιμη και εντυπωσιακή η πάβλοβα με κάστανο.

More than 30 types of bread from a modern French boulangerie-patisserie. The pastries are ornate creations that you can enjoy on-the-spot or take home; especially the delectable chestnut pavlova is a work of art.

19 Agias Sofias, Tel. (+30) 2310.231.200

Αγίας Σοφίας 19, τηλ. 2310-231200

mourga

h μούργα

A well-kept secret for outstanding seafood based on creative cooking and the finest ingredients. Look for unexpected combinations in an unpretentious space more reminiscent of a city coffee shop.

Ένα κρυμμένο μυστικό για κορυφαία ψαροφαγία, βασισμένη σε δημιουργική μαγειρική και στην καλύτερη πρώτη ύλη. Απρόσμενοι συνδυασμοί σε έναν απλό χώρο, που θυμίζει περισσότερο αστικό καφενείο.

12 Christopoulou, Tel. (+30) 2310.268.826

Χριστοπούλου 12, τηλ. 2310-268826

maitr&margarita

o μαιτρ και η mαργαρίτα

A modern bistro serving Mediterranean cuisine based on locally sourced ingredients, from a team of young chefs with fresh ideas. We recommend the perch youvarlakia and pumpkin risotto, accompanied by a suitable wine from the well-crafted wine list.

Μοντέρνο bistro με μεσογειακή κουζίνα και ντόπιες πρώτες ύλες από μια ομάδα νεαρών μαγείρων με φρέσκες ιδέες. Προτείνουμε γιουβαρλάκια πέρκας και ριζότο με κολοκύθα, και ένα ταιριαστό κρασί από την προσεγμένη λίστα τους.

2 Veroias, Tel. (+30) 2314.007.586

Βεροίας 2, τηλ. 2314-007586

piece of cake

piece of cake

Small, cozy bar serving coffee, delicious pastries and cocktails. Snuggle into a corner with a glass of homemade lemonade and a slice of red velvet cake.

Μικρό, χαριτωμένο μπαρ που σερβίρει καφέ, νόστιμα γλυκίσματα και κοκτέιλ. Βολευτείτε σε κάποια γωνιά και απολαύστε σπιτική λεμονάδα και red velvet cake.

19 Chrysostomou Smyrnis, Tel. (+30) 2310.242.525

Χρυσοστόμου Σμύρνης 19, τηλ. 2310-242525 i l l u st r at i o n s : p h i l i p p o s av r a m i d e s