FOLDING POEMS Eleni Glinou
The department of Graphic design of TEI Athens (Technological Institute of Athens) is the only Public higher education institution in Greece in this area of studies. The faculty of graphic arts is an integral educational unit and at the same time a vehicle for the dissemination of scientific cultural and social values, functions that are widely acknowledged by the professional educational and artistic media in the country. I worked In this department as a full time professor for 15 years. , I taught theory and the course of visualizing poetry part of which are the presented projects supervised by me and KANELLA ARAPOGLOU, a great graphic designer, artist and cheerful person , I was lucky to work with. This book is dedicated to all the amazing students whom with we shared this wonderful road of creating a book together. I wish them all many meaningful experiences and successes in their professional life. For more information on TEI: http://www.gd.teiath.gr/en/index.htm Athens 2016 ELENI GLINOU: http://eleniglinou.com/
“POETRY THE MOST INNOCENT OF ALL CRAFTS” FRIEDRICH HÖLDERLIN This book is made of the books of the 7th semester students of TEI Athens*. These students books were created in the years 2012 -2014. The course was about visualizing texts and poetry. In my many years in visual education I realized that students of all levels have fundamental gaps in many subjects such as art theory, design theory, semiotics, philosophy, and rhetoric of the images. These come from so many different disciplines and are so complex that it is impossible for students to study them thoroughly and to grasp their meanings during their studies. In this course we did worked mostly with Greek poets as it was a chance for the students to get involved with past and present works, understand emerging identities as well as the use of Greek typography . In the poems students researched cultural representations and symbolic ones experiencing in many cases the timeless values that poetry reflects upon. The illustration of a poem is a more demanding and difficult task than that of a text. The illustrator does need to wonder what the poem is about as the poem itself stands above any other attempt or medium of it’s expression. In poetic speech there is nothing final, all meanings are in a fluid state, in a limbo. It is this limbo that students are encouraged to experience and throw light on it in order to assist in its apocalypse and its emergence. Quite the opposite than the illustration of prose that serves it’s communicative clarity. The relation between poetry and image is more complex as the exegesis the image must convey is universal yet its creator must strive for its own personal and thus unique mark on it.
STUDENTS MARIANNA GALENI: “ LARK’S DANCE”, NIKIFOROS VRETTAKOS AGGELIKI KATSOULI : “THE RAVEN”, EDGAR ALAN POE MARIALENA ZAVITSANOU: “GALA - I WILL HAVE FUN TOO ONE NIGHT”, KOSTAS KARYOTAKIS FOTIS LADAS: “THE WISH FOR WITHOUGHT”, IOANNA SOUGRIANNI SOFIA IEROMNIMON: “ THE ECHO OF NORTHERN LIGHTS”, ADREAS EMPEIRIKOS SOFIA MANOGIANNAKI: “ ASCETIC”, NIKOS KAZANTZAKIS CHRISTINA PAPAZAFIROPOULOU: “GENESIS”, TASOS LIVADITIS ADAMADIA CHATZIVASILIOU: “GRAMMA TO THE POET CAESAR EMANOUIL”, NIKOW KAVADIAS TZESIKA GKIKA : “ ME AND ME” DENA ABDULSAMAD: “ THE FLOWER’S SONG”, GIBRAN KAHLIL NIKITAS KOTROKOKIS: “EKSTASIS”, KIKI DIMOULA TANIA GIANNOPOULOU: “THE MONOGRAM” , ODYSEAS ELYTIS NIKI KAGERAKI: “HAIKOU FOR THE COLD” MATSUO BASHO LABRINI ZABOU: “SYMPHONY NO1”, TASOS LIVADITIS LYDIA TAXIARCHIOTI: “ THE ROAD”, KOSTAS KARYOTAKIS
Marianna Galeni “Ο χορός του κορυδαλλού” Κι η σιωπηλή παρουσία σου μ’ έμαθε πως σιωπή δεν υπάρχει. Άκουσα να θροΐζει η ψυχή σου όπως ένας πευκώνας το καλοκαίρι. Τα δάχτυλά σου μ’ αγγίξαν σαν ένα σμήνος πουλιών. Κι όταν χαμογελάς ακούω μιαν άρπα. Κι όταν σκέφτεσαι ακούω που σκέφτεσαι. Κι όταν αγαπάς τα παιδιά που ευλόγησεν ο Ιησούς, πάλι, ακούω. Κι ακούω το ρόδινο σύννεφο όταν ακουμπάει στο βουνό. Κι ακούω το στάχυ όταν πίνει μια σταγόνα νερού. Κι όταν τη νύχτα κοιτάζεις τον ουρανό ακούω τ’ αστέρι που πλέει μες στο βλέμμα σου.
Νικηφόρος Βρετάκος
Marianna Galeni I “Ο χορός του κορυδαλλού”
Aggeliki Katsouli “Το κοράκι” Kάποτε ένα μεσονύχτι, πού χλωμός και κουρασμένος Σε βιβλία ήμουν σκυμμένος γνώσης ξεχασμένης τώρα, Καθώς πια με βάραινε ύπνος, ξάφνου αντήχησ’ ένας χτύπος, Λές καί κάποιος την κλειστή πώς έκρουε θύρα μου με φόρα. «Κάποιος ξένος», είπα, «θά ναι, πού τη θύρα κρούει με φόρα Μόνο αυτό κι όχι άλλο τώρα». Ώ, ήταν τότε, δέ λαθαίνω, στο Δεκέμβρη το θλιμμένο, Καί κάθε δαυλί αναμμένο σιγοσβούσε ώρα τήν ώρα. Τήν αυγή μέ βιά ποθούσα – μάταια στά βιβλία ζητούσα Τόν καημό μου νά ξεχνούσα γιά τήν, πού έχασα, Λενώρα Τήν πανώρια, σπάνια κόρη πού οι άγγελοι λέν Λενώρα Πάντα ανόμαστη έδώ τώρα.
Έντγκαρ Άλαν Πόε
«
Aggeliki Katsouli I “Το κοράκι”
Marialena Zavitsanou “Gala-Θα γλεντήσω κι εγώ μια νύχτα” ΣΧΕΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ - ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ Η μεγαλύτερη μελέτη για τη σχέση των ψυχικών διαταραχών με τη δημιουργικότητα, η οποία εξέτασε το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Σουηδίας, επιβεβαιώνει ότι οι επιστήμονες, οι καλλιτέχνες και άνθρωποι που ασκούν δημιουργικά επαγγέλματα είναι πιθανότερο να πάσχουν από ασθένειες όπως η διπολική διαταραχή.
Χαρακτηριστικά ο Κιάγκα αναφέρει: «Ο γιατρός και ο ασθενής πρέπει να καταλήγουν σε συμφωνία για το τι πρέπει να θεραπευτεί και με ποιο κόστος». «Στην ψυχιατρική και γενικά στην ιατρική υπάρχει η παράδοση να βλέπουμε τις ασθένειες σε άσπρο-μαύρο και να προσπαθούμε να απαλλάξουμε τον ασθενή από κάθε χαρακτηριστικό που θεωρείται νοσηρό».
Marialena Zavitsanou I “Gala”
Fotis Ladas “Η ευχή για το δίχως” Global and regional political,economic and social development, in recent years,has troubled the relationship between Western,European and Islamic societies strongly and manifold. Throughout the world, people are witnessing unsettling changes.In the era of communication, wars begin, continue and end with media war. The mass media are used as the most important weapon. There is a connection between the role of media and post-modernity. The media shapes the world how we see it.
Fotis Ladas I “Η ευχή για το δίχως”
Sofia Ieromnimon “Το σέλας των αντιχήσεων” Μια φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου ένα πύρινο πουλί, πετάει από κλαδί σε κλαδί και φωνάζει: “Δεν μπορώ να σταθώ, δεν μπορώ να καώ κανείς δεν μπορεί να με σβήσει”
Αντρέας Εμπειρίκος
Sofia Ieromnimon I “Το σέλας των αντηχήσεων”
Sofia Manogiannaki “Ασκητική” Μια φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου ένα πύρινο πουλί, πετάει από κλαδί σε κλαδί και φωνάζει: “Δεν μπορώ να σταθώ, δεν μπορώ να καώ κανείς δεν μπορεί να με σβήσει” Νίκος Καζατζάκης
Manogiannki I “Ασκητική”
Xristina Papazafeiropoulou “Ασκητική” Μια φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου ένα πύρινο πουλί, πετάει από κλαδί σε κλαδί και φωνάζει: “Δεν μπορώ να σταθώ, δεν μπορώ να καώ κανείς δεν μπορεί να με σβήσει” Τάσος Λειβαδίτης
Xristina Papazafiropoulou I “xxx”
Adamadia Chatzivasiliou “Γράμμα στον ποιητή Καίσαρ Εμμανουήλ” Ο Καίσαρ Εμμανουήλ τοποθετείται στο ρεύμα του μετάσυμβολισμού, δηλαδή στο ρεύμα που ακολούθησε τα χνάρια του Baudelaire, του Mallarme, του Καρυωτάκη και του Φιλύρα. Ο Καββαδίας γνωρίζει καλά το έργο του Καίσαρα Εμμανουήλ, όπως και των άλλων μετασυμβολιστών ποιητών, κυρίως του Κώστα Ουράνη.
Adamadia Chatzivasiliou I “Γράμμα στον ποιητή Καίσαρ Εμμανουήλ”
Tzesina Gkika “Eγώ & εγώ”
Tzesina Gkika I “Εγώ και εγώ”
Dena Abdulsamad “Το τραγούδι του λουλουδιού”
Χαλίλ Γκιμπράν
Dena Abdumasalad I “Το τραγούδι του λουλουδιού”
Tania Giannopoulou “Το μονόγραμμα” Θά πενθώ πάντα - μ’ ακούς;- γιά σένα μόνος, στόν Παράδεισο. Οδυσσέας Ελύτης
Tania Giannopoulou I “Το Μονόγραμμα”
Nikitas Kotrokokis “Ekstasis” Η γλώσσα της ποιήτριας διασπά τους εθισμούς και καταργεί τις βεβαιότητες μιας ρομαντικής παράδοσης που δεν βλέπει τον χαμένο χρόνο ως διαρκή και ενεργό παρουσία. Μέσα από τους στίχους της, ο προσωπικός χρόνος γεννιέται εκ νέου και κερδίζεται για πάντα ως συλλογική εμπειρία και πρισματική εικόνα. Η ποίησή της μέσα από τα αρθρώνει τον κάλλιστο κόσμο μιας προσωπικής οντολογίας και τον καθιστά αισθητική ύλη και αισθητικό φαινόμενο. Το μικρό της παιδί, ίσως είναι ο ίδιος της ο εαυτός. Οι κρυφές της επιθυμίες, οι μυστικοί της πόθοι που καταπνίγει μέσα στα χρόνια που πέρασαν και αρνείται να τους ζήσει φοβούμενη πως θα της πάρουν τη χαρά.
Κική Διμουλά
Nikitas Kotrokeas I “Ekstasis”
Niki Kagaraki “Haikou for the cold” Τί καθαρό φεγγάρι! Και να το σέρνει έτσι στη σκόνη αυτός ο μοναχός! Φυσάει ένας άνεμος πιό γυμνός κι από τα βράχια. Λυσσομανούσε παγωνιά το φθινόπωρο όλη νύχτα πίσω από τα βουνά. Matsuo Basho
Niki Kagaraki I “Chaikou for the cold”
Labrini Zabou “Συμφωνία αρ.1” Ύστερα είδαμε πως δεν ήτανε πρόσωπα μα οι σιωπηλές χειρονομίες του ηλιοβασιλέματος… σαν ένας θεός που τον ξέχασαν κι από το βάθος του χρόνου καλούσε βοήθεια. O ουρανός αμίλητος και σταχτύς το ίδιο αδιάφορος και για τους νικητές και για τους νικημένους. Eίδες ποτέ σου μες στα μάτια των νικημένων στρατιώτων την πικρή θέληση να ζήσουν! Τάσος Λειβαδίτης
Labrini Zabou I “Συμφωνία αρ. 1”
Lydia Taxirchioti “Ο δρόμος” Ο Κώστας Καρυωτάκης (30/10/1896 – 21/7/1928) ήταν Έλληνας ποιητής και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Τρίπολη στις 30 Οκτωβρίου 1896 και αυτοκτόνησε στην Πρέβεζα το απόγευμα της 21ης Ιουλίου 1928. Θεωρείται ο κυριότερος εκφραστής της σύγχρονης λυρικής ποίησης και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες. Η ποίησή του διδάσκεται σε αρκετά Πανεπιστήμια της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού. Για το έργο του έχουν γραφεί εκατοντάδες εργασίες και βιβλία, πραγματοποιήθηκαν δε δεκάδες ειδικά συνέδρια.
Κώστας Καρυωτάκης
Lidia Taxirchioti I “Ο δρόμος”