28 Οκτωβρίου

28η Οκτωβρίου 1940

Οι μαθητές της Στ' δημοτικού του 29ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών, με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ αποφάσισαν να ψάξουν και να βρουν πληροφορίες για τη μέρα αυτή. Παρακάτω θα διαβάσετε τις απαντήσεις τους, οι οποίες δεν έχουν υποστεί καμιά απολύτως διόρθωση. Η δασκάλα της τάξης, Ελένη Καρκάνη

από τον Charlie Ο Χίτλερ ήταν δικτάτορας της Γερμανίας και ο Μουσολίνι της Ιταλίας. Στην Ευρώπη επικρατούσε η δικτατορία και ο φασισμός. Ο Μουσολίνι ήταν αποφασισμένος να κατακτήσει την Ελλάδα και έτσι έστειλε ένα μήνυμα που έλεγε <ΠΑΡΑΔΟΘΕΙΤΕ>. Όμως που ο Μεταξάς που ήταν και αυτός δικτάτορας του απάντησε <ΟΧΙ>. Τότε οι Ιταλοί εξαγριώθηκαν και προκάλεσαν τους Έλληνες σε πόλεμο. Παρόλο το δυνατό στρατό που είχαν οι Ιταλοί, οι Έλληνες κατάφεραν με τη γενναιότητα τους να κερδίσουν. Από τότε λοιπόν κάθε χρόνο την 28η Οκτωβρίου γιορτάζουμε το μεγάλο ΟΧΙ που είπε ο Μεταξάς στους Ιταλούς και τιμούμε τους Έλληνες που πολέμησαν με ανδρεία και θέληση για την απελευθέρωση της Ελλάδας.

Από τον Χακερά

(πηγή Βικιπαίδεια)

Τις πρώτες πρωινές ώρες στις 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Έλληνας Πρωθυπουργός έστρεψε το βλέμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c'est la guerre», (αλόρ, σε λα γκερ =Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.

O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ». Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη ΟΧΙ παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Ελληνικό Μέλλον» του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940. Δύο ώρες μετά την παραπάνω επίδοση, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος με εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη ενεπλάκη στον πόλεμο.

Εορτασμός Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα», το οποίο ακολούθησε, και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός κατήγαγε εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της άρνησης του Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει. Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα γιορτάζει με την 28η Οκτωβρίου την είσοδό της στον πόλεμο, ενώ οι περισσότερες άλλες χώρες γιορτάζουν την ημερομηνία λήξης του πολέμου. Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα γίνεται στη Θεσσαλονίκη, η επίσημη εορτή με κάθε λαμπρότητα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, με μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμοκαι τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, ενώ δημόσια και ιδιωτικά κτίρια υψώνουν την ελληνική σημαία. Κατά στην επέτειο του «ΟΧΙ», τηλεόραση και ραδιόφωνο προβάλλουν επετειακές εκπομπές μνήμης και κάνουν ιδιαίτερη μνεία στην «τραγουδίστρια της νίκης» Σοφία Βέμπο, η οποία με τα πατριωτικά της τραγούδια εμψύχωνε τους στρατιώτες και μετέδιδε τον ενθουσιασμό της προέλασης των ελληνικών δυνάμεων στη Βόρεια Ήπειρο. Σχετικό επίσης επετειακό υλικό παρουσιάζει και όλος ο ελληνικός έντυπος τύπος. Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής! Στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε ο πρώτος εορτασµός στις 28 Οκτωβρίου 1941. Γίνονταν ομιλίες από τους φοιτητές, ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο οποίος αρνήθηκε να κάνει µάθηµα την ηµέρα της επετείου με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο. Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγµατος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΠΕΑΝ και ΕΠΟΝ. Υπήρχε ανησυχία για το πώς θα αντιδράσουν οι ιταλικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίοι όμως δεν παρενέβησαν. Εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εκείνη την ημέρα έγιναν και σε άλλες πόλεις. Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν ολιγοπληθείς συγκεντρώσεις, ανέβαινε κάποιος σε μια καρέκλα, έβγαζε ένα σύντομο λόγο, και κατόπιν διαλύονταν, για να αποφύγουν επέμβαση των καραμπινιέρων. Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το τι έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1943. Σύμφωνα με τον Ηλία Βενέζη γιορτάστηκε η επέτειος στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά (ο Βενέζης ήταν τότε υπάλληλος της τράπεζας). Κατέφθασαν όμως οι Γερμανοί, που είχαν την ευθύνη της αστυνόμευσης πλέον, υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ, ενώ έστειλαν και είκοσι περίπου από αυτά τα άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποια δεν επέστρεψαν… Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου. Εξάλλου, η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.

Από την Miss blue eyes Η 28η Οκτωβρίου Σε λίγες μέρες ο Ελληνισμός θα γιορτάσει ακόμα μια φορά την ημέρα του ΟΧΙ. Το 1940, στην Ευρώπη επικρατούσε ο φασισμός και διδακτορικό καθεστώς. Ο Μουσολίνι ήταν διδάκτορας της Ιταλίας και ο Χίτλερ της Γερμανίας,αυτοί οι δυο ήθελαν να κατακτήσουν και άλλες χώρες. Ο Μουσολίνι είχε βάλει στόχο την ΕΛΛΑΔΑ. Έτσι έστειλε τελεσίγραφο στον Μεταξά με το οποίο ζητούσε την κατάληψη της Ελλάδας. Τότε ο Μεταξάς με υπερηφάνεια για τον λαό του απήντησε με την απόρριψη του εγγράφου. Κατοχή και αντίσταση επικρατεί στον ελληνικό λαό, γρήγορα όμως οργανώθηκαν οι πρώτες αντιστασιακές ομάδες.

31 Μάη του 1941 έχουμε το κατέβασμα της γερμανικής σημαίας από την Ακρόπολη από δυο φοιτητές το Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα. Στις 12 Οκτώβρη του 1944 οι γερμανικές δυνάμεις έφευγαν από την Αθήνα και ο λαός υπερήφανος ξεχύνεται στους δρόμους και πανηγυρίζει. Λόγια που έμειναν στην ιστορία: "ΘΑ ΝΙΚΗΣΩΜΕΝ ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΣΩΜΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!!!!!!"

Από την Mystery Παιδιά της Ελλάδος παιδιά, Μες τους δρόμους τριγυρνάνε, οι μανάδες και ζητάνε ν” αντικρίσουνε τα παιδιά τους π” ορκιστήκαν, στο σταθμό σαν χωριστήκαν να γυρίσουνε. Μα για κείνους πού “χουν φύγει και η δόξα τους τυλίγει, ας χαιρόμαστε και καμιά ποτέ ας μην κλάψει κάθε πόνο της ας κλάψει κι ας ευχόμαστε. Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά. Παιδιά, στη γλυκιά Παναγιά, προσευχόμαστε όλες, νά “ρθετε ξανά. Λέω σ” όσες ξαγρυπνάνε και για κάποιον ξενυχτάνε και στενάζουνε, πως η πίκρα κι η τρεμούλα σε μια γνήσια Ελληνοπούλα δεν ταιριάζουνε.

Ελληνίδες του Ζαλόγγου και της πόλης και του λόγγου και Πλακιώτισσες, όσο κι αν πικρά πονούμε, υπερήφανα ας πούμε σα Σουλιώτισσες. Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά. Παιδιά, στη γλυκιά Παναγιά, προσευχόμαστε όλες, νά “ρθετε ξανά.

Mε της Νίκης τα φτερά, σας προσμένουμε παιδιά. Το εμβληματικό τραγούδι της Σοφίας Βέμπο «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά» αποτελεί σήμα κατατεθέν των εκδηλώσεων για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου. Η 28η Οκτωβρίου αποτελεί μία από τις σημαντικότερες στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας που σε σημασία και σε μελλοντικές συνέπειες συγκρίνεται μόνο με τον εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821. Το «ΌΧΙ», ο ελληνοϊταλικός πόλεμος και το αλβανικό έπος είναι ορόσημο στην ελληνική ιστορία και επ΄ουδενί δεν πρέπει να περιοριστεί σε μια τυπική εκδήλωση, μια παρέλαση και σε έναν πανηγυρικό. Είναι σημαντικό να εμφυσήσουμε από μικρή ηλικία στα παιδιά μας την αγάπη για την πατρίδα και τις αξίες που πηγάζουν από τις θυσίες των προγόνων μας. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι όποιος λαός ξεχνά ή αγνοεί την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Τι έγινε λοιπόν την 28η Οκτωβρίου του 1940 ; Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, τελεσίγραφο με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Ελληνικού Βασιλείου, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για τις ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του για τη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την άρνηση του Πρωθυπουργού (το περίφημο «όχι»), ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα. Το ΟΧΙ των Ελλήνων προερχόταν από τα βάθη της ελληνικής λαικής ψυχής καθώς το ελληνικό φιλότιμο δεν επέτρεπε την υποταγή. Στις απογευματινές ώρες της 28 Οκτώβρη 1940 εξεδόθη το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν του Ελληνικού Γενικού Στρατηγείου. «Αι Ιταλικά στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλουν από τας 5.30 σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους». Ο ελληνικός λαός ξεχύθηκε στους δρόμους τραγουδώντας πατριωτικά τραγούδια και αντιιταλικά συνθήματα, ενώ εκατοντάδες εθελοντές σε ολόκληρη την επικράτεια, άνδρες και γυναίκες, έσπευδαν στα στρατολογικά γραφεία για να καταταγούν. Ολόκληρο το έθνος ενώθηκε σαν μια γροθιά ενάντια στην ιταλική επιθετικότητα. Ο Ελληνικός Στρατός αντεπιτέθηκε και ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση και μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, σχεδόν το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε καταληφθεί από τους Έλληνες. Η αντεπίθεση των Ιταλών, το Μάρτιο του 1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές εκτάσεις στην περιοχή της Χειμάρρας. Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, με την έναρξη της γερμανικής επίθεσης,οι Ιταλοί ξεκίνησαν και αυτοί νέα αντεπίθεση. Από τις 12 Απριλίου, ο Ελληνικός Στρατός άρχισε να υποχωρεί από την Αλβανία, για να μην περικυκλωθεί από τους

προελαύνοντες Γερμανούς. Ακολούθησε η συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, στις 20 Απριλίου και με τους Ιταλούς, τρεις μέρες αργότερα, οι οποίες περαίωσαν τυπικά τον ελληνοϊταλικόγερμανικό πόλεμο. Η Ελλάδα, μια μικρή κουκκίδα στον ευρωπαϊκό χάρτη, απέδειξε σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνον ότι ήξερε να πολεμά και να υποφέρει με καρτερία την ελευθερία της.

Από την Πεταλούδα Η Επέτειος του ΟΧΙ ,αφορά την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις του τελεσιγράφου που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1940 από τον Ιταλό πρεσβευτή στην Αθήνα, Γκράτσι, επισκέφτηκε το Μεταξά . Στις 29 Γενάρη του 1941 ο δικτάτορας Μεταξάς πεθαίνει. Η επίθεση του Μουσολίνι την άνοιξη του 1941 αποτυγχάνει ολοκληρωτικά. Τότε καταλαβαίνουν ότι χωρίς τους Γερμανούς δεν μπορούν να καταλάβουν την Ελλάδα. Στις 6 Απριλίου του 1941 αρχίζει η επίθεση από τους Γερμανούς εναντίον του Έλληνες. Οι Έλληνες αντιστέκονται γενναία. Στις 9 Απριλίου καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη. Σε λίγες μέρες είχαν καταλάβει την μισή Ελλάδα. Όμως οι Έλληνες δεν τα παρατάνε, γιατί ξέρουν πως αν δεν το κάνουν η Ελλάδα δεν θα ήταν αύτη που όλοι ήξεραν και θαύμαζαν. Έτσι δεν σταματούν να πολεμούν . Κατοχή και αντίσταση είχε ξεσπάσει στον ελληνικό λαό αλλά παρόλο την τριπλή κατοχή δεν υποτάχτηκαν. Γρήγορα οργανώθηκαν οι αντιστασιακές ομάδες . Η πρώτη αντιστασιακή πράξη ήταν το κατέβασμα τις γερμανικής σημαίας από την Ακρόπολη στις 31 Μάη 1941 από τους φοιτητές Μανώλη Γλέζο και τον Απόστολο Σάντα. Στις 12 Οκτώβρη 1944 οι γερμανικές δυνάμεις έφευγαν από την Αθήνα. Ο λαός ξεχύθηκε στους δρόμους και πανηγύριζε την ελευθερία του. Τελικά τα λόγια που έλεγαν ήταν αληθινά: <<ΘΑ ΝΙΚΗΣΩΜΕΝ ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΣΩΜΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ>>.

Από τον Nick274

Η Επέτειος της 28ης Οκτωβρίου ή επέτειος του ΟΧΙ, έχει σχέση με την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις, να παραδοθεί δηλαδή η χώρα στην Ιταλία. Στις 28 Οκτωβρίου του 1940 επιδόθηκε τελεσίγραφο στον Έλληνα Πρωθυπουργό. Η αρνητική απάντησή του είχε ως συνέπεια την είσοδο της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία.

Οι Έλληνες πάντα αγωνίζονταν για την ελευθερία τους και για την πατρίδα τους!!! Ποτέ δε δίσταζαν να πολεμάνε για όσα πίστευαν, ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Και εμείς οι νεότεροι δεν πρέπει να το ξεχνάμε!

Από τον Bil102 Στις

28

Οκτωβρίου

γιορτάζουμε

την

Επέτειο

του

ΟΧΙ.

Η Επέτειος του ΟΧΙ, αφορά την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις με τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940, στον Έλληνα Πρωθυπουργό, συνέπεια της οποίας ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Τις πρώτες πρωινές ώρες στις 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Έλληνας Πρωθυπουργός έστρεψε το βλέμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c'est la guerre», (αλόρ, σε λα γκερ =Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας

έτσι

την

αρνητική

θέση

επί

των

ιταλικών

αιτημάτων.

O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως». Ο Έλληνας Πρωθυπουργός εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ». Δύο ώρες μετά την παραπάνω επίδοση, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος με εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη ενεπλάκη στον πόλεμο.

από τον ΆγνωστοΧ 28η Οκτωβρίου του 1940. Μία ιστορική μέρα γιά την χώρα μας. Όλα άρχισαν όταν ο Ιταλός Πρέσβης ζήτησε ειρηνικά από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά να παραδοθούν στους Ιταλούς. Ο Μεταξάς απάντησε περήφανα ΟΧΙ κι' από τότε άρχισε ο πόλεμος. Τελικά οι στρατιώτες νίκησαν τους Ιταλούς, αλλά μετά ήρθαν οι Γερμανοί που ήταν σύμμαχοι με τους Ιταλούς. Οι Γερμανοί νίκησαν τους Έλληνες όμως μετά με την βοήθεια των άλλων χωρών, οδήγησαν τον Χίτλερ και τους στρατιώτες του πίσω στην χώρα τους.

Από τον Πάκλα Τις πρώτες πρωινές ώρες στις 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στηνΑφρική. Μετά την ανάγνωση του κειμένου ο Έλληνας Πρωθυπουργός έστρεψε το βλέμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση: «Alors, c'est la guerre», (αλόρ, σε λα γκερ =Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.

O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».[εκκρεμεί παραπομπή] Ο Έλληνας Πρωθυπουργός εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα, την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ». Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη ΟΧΙ παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Ελληνικό Μέλλον» του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940. Δύο ώρες μετά την παραπάνω επίδοση, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος με εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη ενεπλάκη στον πόλεμο.

Από την Τιρκουάζ Νεράιδα Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940-41 (στην Ελλάδα αναφέρεται και ως Πόλεμος του 40 ή Έπος του 40) ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και συνασπισμού Ιταλίας και Αλβανία, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 31 Μαΐου 1941, όταν και ολοκληρώθηκε η κατάληψη της χώρας. Επίσημη έναρξη του Πολέμου θεωρείται η «επίδοση του τελεσιγράφου», ενώ μετά τις 6 Απριλίου 1941, με την Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα,όπου η Ελλάδα κλήθηκε να αντιμετωπίσει τέσσερις εισβολείς,

συνεχίστηκε ως Ελληνο-Ιταλό-γερμανικός πόλεμος, ή ορθότερα επί της ουσίας Ελληνο-Ιταλό-αλβανό-γερμανό-βουλγαρικός πόλεμος.

Από τη Ζοe Το ιστορικό ΌΧΙ Το 1940 ο Μεταξάς είπε το όχι στους Ιταλούς που ήθελαν να πάρουν την πατρίδα μας. Η Ελλάδα μπήκε στον πόλεμο τον Οκτώβριο του 1940. Είχαν προηγηθεί εχθρικές ιταλικές ενέργειες, με σοβαρότατη τον τορπιλισμό του καταδρομικού Έλλη από το ιταλικό υποβρύχιο, τον Δεκαπενταύγουστο το 1940, στο λιμάνι της Τήνου. Δυόμισι μήνες αργότερα, χαράματα της 28ης Οκτωβρίου, ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα Γκράτσι, επέδωσε στον Μεταξά τελεσίγραφο ζητώντας την παράδοση της χώρας. Η άρνηση του Μεταξά εξ ονόματος όλων των Ελλήνων σήμανε την αρχή του πολέμου.

Από την Rose ΌΧΙ Σαν σήμερα ο Ιταλός πρεσβευτής Γκράτσι ζήτησε να παραδοθεί η πατρίδα μας στη σκλαβιά και στην ταπείνωση. Ο πόλεμος ξεκίνησε με ένα ΟΧΙ που έγινε αχός και τραγούδι στο στόμα όλων των Ελλήνων.

Από την Fairy Τις πρώτες πρωινές ώρες στις 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την άρνηση του πρωθυπουργού το περίφημο Όχι οι ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα.