TOM I Numerologia dla opornych
Prof. Oktawianna Milne Hogwart Carft
ROZDZIAŁ I Zagadnienia wstępne Pierwsze pytanie jakie powinno się sobie zadać przy kontakcie z numerologią winno brzmieć: czym jest ta numerologia? Pytanie z pozoru jest bardzo proste. Trudno jednak jednoznacznie wskazać prawidłową odpowiedź, bowiem zależy to od tego którą teorię poprzemy. Pierwsza z nich powstała około XVI wieku w południowej Europie. Wskazuje ona na bezpośredni związek numerologii i wróżbiarstwa. Stosunek ten wyróżniono poprzez podległość numerologii – jako jednej z technik – samej sztuce wróżbiarskiej obok kartomancji, chiromancji czy astrologii. Świadczy to o tym, że numerologia sama w sobie nie stanowi oddzielnej nauki tylko jest jedną z technik przepowiadania przyszłości. Teoria ta jednak ma pewną wadę – zapomina bowiem o tym, że dziedzina którą się zajmujemy nie skupia się wyłącznie na przyszłości. Dzięki niej możemy również dowiedzieć się czegoś o sobie, poznać samego siebie. W II połowie XVII w. we Włoszech powstała druga teoria wyjaśniająca znaczenie i sens numerologii. W założeniach tej teorii odwołano się do źródłosłowu, gdzie z języka łacińskiego numerus oznacza liczbę, a greckie logos - naukę. W ten sposób po raz pierwszy zdefiniowano numerologię jako naukę o liczbach, a konkretnie o ich znaczeniu. Jednocześnie zaznaczono, że numerologia stanowi oddzielną naukę i nie może zachodzić tutaj stosunek podległości z wróżbiarstwem. Numerolodzy europejscy podają, iż pomiędzy wróżbiarstwem a numerologią zachodzi stosunek równoważności. Oznacza to, że nie da się rozdzielić wróżbiarstwa od numerologii ani numerologii od wróżbiarstwa – bowiem każda z tych nauk byłaby bez drugiej niepełna. Wraz z biegiem lat definicja numerologii ewoluowała im więcej dowiadywaliśmy się z historii powstania tej nauki. W ukresu XVIII wieku powstała jednolita już definicja numerologii, którą posługujemy się do dnia dzisiejszego. Numerologia to astrologiczna wiedza tajemna o magicznym, ukrytym w człowieku znaczeniu liczb, a także o systemach liczbowych opartych na przypisywaniu literom określonych cyfr. Wiek XIX przyniósł kolejną nowość. Amerykańscy numerolodzy, z jednej ze szkół numerologiczny zaklasyfikowali numerologię do gatunku ezoterycznego. Oznacza to, że wiedza ta była dostępna wyłącznie dla osób 1|Strona
uprzywilejowanych, doświadczonych bądź takich, które przeszły inicjację. Przestała więc być numerologia dostępna dla wszystkich. Wiek XX i XXI to ciężkie czasy dla numerologii. Co raz więcej uczonych twierdziło, że nauka ta stała się pseudonauką. Wskazano tutaj na fakt, iż numerologia posługuje się językiem naukowym, jednak uzasadnione nim teorie i twierdzenia nie znajdują potwierdzenia w badaniach naukowych, a częściowo stoją w sprzeczności z teoriami sprawdzonymi naukowo. Częściowo było to konsekwencją tego, że została ona zaklasyfikowana jako dział ezoteryki. Jak już wspomniano, numerologia pozwala dowiedzieć się wielu rzeczy o sobie i swoich cechach. Głównym zadaniem numerologa jest stworzenie portretu numerologicznego opartego na wyliczeniach. Można więc śmiało powiedzieć, że numerolog, czyli osoba zajmująca się numerologią, opisuje za pomocą systemów liczbowych daną osobę. Potrafi scharakteryzować ją, opisać jej cechy charakteru, wykazać wyzwania jakie przed nią stoją a jakie ma już za sobą, przedstawić najważniejsze cele życiowe, pokazać atuty.
ZAPAMIĘTAJ
Numerologia to astrologiczna wiedza tajemna o magicznym, ukrytym w człowieku znaczeniu liczb, a także o systemach liczbowych opartych na przypisywaniu literom określonych cyfr. Istnieją dwie teorie mówiące o znaczeniu numerologii i jej stosunku do wróżbiarstwa. I teoria – XVI w. – numerologia jest podległa wróżbiarstwu. II teoria – XVII w. – numerologia jest równoważna z wróżbiarstwem. Amerykańska Szkoła Numerologiczna w XIX wieku zaklasyfikowała numerologię jako dział ezoteryki.
2|Strona