ePICK magazine vol.13

fun,seriously.

1

015 2 Y R A RU B E F 8 2 / 3 1 VOL

T

a lk

ตั้งแต่ปลายเดือนมกราคมที่ผ่านมาที่เราได้เริ่มต้น เปิดตัวในอุ๊คบีคอมิกส์ ก็มีซีรีส์ต่าง ๆ จากอีพิคทะยอ ยลงเรื่อย ๆ โดยเรื่องที่อยู่กับเรามาตั้งแต่แรกเริ่ม ไม่ว่า จะเป็นแว่วเสียงจากสายลม บลัดดี้บุลเล็ต สายตาสั้นฯ และอาฟเตอร์กเ็ ริม่ ต้นรีรนั ตัง้ แต่ตอน 1 ให้เพือ่ น ๆ ย้อน อ่านอีกครั้ง ขณะที่ซีรีส์ใหม่ที่เพิ่งเปิดตัวหลังปีใหม่ เช่น เซเลสเต้ เดียร์ และอินดิเพนเดนต์ ก็จะน�ำมาลงตามหลัง ePICK ไม่เกิน 1 เดือน การเปิดตัวที่อุ๊คบีคอมิกส์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็น อีกช่องทางหนึง่ ทีร่ วบรวมผลงานของเราให้เพือ่ น ๆ อ่าน สะดวกยิ่งขึ้น ไม่เพียงแต่การ์ตูนที่ลงที่นี่ เรายังเตรียมสิ่ง สนุก ๆ เพิ่มเติมมาเสิร์ฟเพื่อน ๆ ไม่ขาดสาย จะมีอะไร บ้างสามารถดูผงั การวางแผงจากเพจของเรา แล้วอย่าลืม กดติดตาม Enterdock ที่อุ๊คบีคอมิกส์เพื่อไม่พลาดการ อัพเดตสักครั้งนะครับ

ชลากร สถิวัสส์

บรรณาธิการบริหาร

taff

S

บรรณาธิการบริหาร ชลากร สถิวัสส์ บรรณาธิการศิลปกรรม ณิชนันทน์ เหรียญสมบัติ กองบรรณาธิการ ปริญญ์ บุนนาค กานต์ พันธ์จันทร์

2

issue.11

เรื่อง-ภาพ : จิรันดร์ ยุน ยังคงค้นหาแนวทางการวาดของตัวเองต่อไป~~~ P.3

เรื่อง : niQ ภาพ : Kumijjies ต้นฉบับก็ต้องปั่น โปรเจ็กต์ก็ต้องท�ำ เกมก็ต้องเล่น แบ่ง เวลาไม่ถูกเลยครับ P.17

เรื่อง-ภาพ : นิก นรินทร์ บอกตามตรงว่าต้นฉบับเล่มนี้เสร็จไวที่สุดเลย และเรื่อง นี้ก�ำลังจะจบในอีก 2 ตอนไม่นับตอนนี้ครับ 7 P.2 เรื่อง : @kenoyama ภาพ : @kuntuang ช่วงนี้ชีวิตวุ่นวายมากกว่าที่คิดครับ ทั้งเรื่องนิยาย เรื่อง จบ เรื่องโปรเจ็กต์ เรื่องเงิน เรื่องเกม (พอเถอะ) 5 P.4

พิสูจน์อักษร นิรุช ศรีสุวัฒน์ ประชาสัมพันธ์ วรกานต์ วินิจชัยมงคล

เรื่อง-ภาพ : น้องยุ่ง เวลาจะไปไหนไกล ๆ อย่าเอาแต่เล่นจนลืมมองทางนะ?

/enterdock @enterdock enterdock.com

เรื่อง : ตะวัน ตุลา ภาพ : ปริญญ์ บุนนาค เป็นกองบก.มาหนึ่งปีเต็มแล้วก็กลับมาวาดรูปอีกครั้ง เส้นยังไม่เข้าที่เท่าไร ฝากติดตามด้วยนะครับ

1

P.4

Enterdock

1

P.4

fun,seriously.

3

4

issue.09

fun,seriously.

5

6

issue.09

fun,seriously.

7

8

issue.09

fun,seriously.

9

10

issue.09

12

issue.09

fun,seriously.

13

07

โปรดติดตามความสนุกของ

de*ar

14

issue.09

ตอนต่อไป ใน ePICK ฉบับหน้า

te a d p

U

หลังจากที่ ENTERDOCK ได้เปิดตัวไปบนอุค๊ บี ก็ได้รับเสียงตอบรับที่ดีจากเพื่อน ๆ รวมไปถึง เร็ว ๆ นี้ก็สามารถมาพบกันกับพวกเราได้ในงาน COSCOM Extra : White Day อีกด้วย

เตรียมตัวพบกับพวกเราชาว ENTERDOCK อีก ครั้งในงาน COSCOM Extra : White Day วันที่ 15 มีนาคม 2558 นี้ ทีห่ อประชุมรักตะกนิษฐ มหาวิทยาลัย ราชภัฏสวนดุสติ พวกเราได้เตรียมความสนุกมากมาย ภายในบูธ ENTERDOCK และซึ่งนอกเหนือจากบูธ ของพวกเราแล้ว ภายในงานยังมีกจิ กรรมอีกมากมาย ส า ม า ร ถ ติ ด ต า ม ร า ย ล ะ เ อี ย ด เ พิ่ ม เ ติ ม ไ ด ้ ที่ facebook.com/CoscomTH

เป็นทีน่ า่ ยินดีอย่างมาก เมือ่ ใ น ช ่ ว ง สั ป ด า ห ์ ที่ ผ ่ า น ม า LOVE:STORIES - เรื่องราวแห่ง รัก ผลงานการ์ตูนรักสุดดราม่า จากนิ ก นริ น ทร์ ติ ด อั น ดั บ ติดตาม LOVE:STORIES - เรื่องราวแห่งรัก และ ท็อป 5 ต่อเนื่องหลายวันบน การ์ตูนเรื่องอื่น ๆ ของ ENTERDOCK ในอุ๊คบีคอมิกส์ได้ อุ๊คบีคอมิกส์ ทาง http://bit.ly/1tvfDkO 15

issue.10

fun,seriously.

15

16

issue.09

ตอนที่ 2 การประลอง เรื่อง : niQ ภาพ : Kumijjies

fun,seriously.

17

โลกจริง - สองเดือนก่อน “มิสทิคไนท์ที่ไปจัดการกับพวก PK เมื่อวาน ใช่คินใช่ไหม” ในขณะที่คินก�ำลังเก็บกระเป๋าเตรียมตัวจะกลับบ้าน ก็มีคนเข้ามาทักเขา เจ้าของเสียงคือริน หญิงสาวผูเ้ รียบร้อยและมีหน้าตาน่ารักสมกับเป็นผูห้ ญิง ด้านหลังเธอมีเพือ่ น ที่มาด้วยกันอีกสามคน “ก็ใช่อยู่หรอก เมื่อวานจัดการกับพวก PK ไปกลุ่มนึง แต่พวกเธอรู้ได้ไง” “นายจ�ำกลุ่มผู้หญิงสามคนที่ก�ำลังจะถูกโจมตีได้ใช่ไหม” ทราย หญิงสาวที่ท่าทางไม่ค่อยจะเป็นมิตรกับผู้อื่นพูดขึ้นมา จะว่าไปแล้ว ตอนนั้นที่เข้าไปจัดการพวก PK ไม่ได้เป็นเพราะตัวเองถูกโจมตี แต่เพราะไปช่วย ผู้เล่นที่เป็นผู้หญิงสามคนที่ก�ำลังจะถูกรุมอยู่ต่างหาก แล้วในกลุ่มนี้ถ้าตัดกายซึ่งเป็นผู้ชายคนเดียวใน กลุ่มออกไป ก็จะมีผู้หญิงสามคนพอดี “อย่าบอกนะว่า” “พวกเราเองแหละ” ทรายตอบก่อนที่คินจะถามค�ำถามจบ “เดี๋ยวสิ ถึงอย่างนั้น แต่พวกเธอรู้ว่ามิสทิคไนท์คนนั้นเป็นฉันได้ยังไง” “ทั้งรูปร่าง ส่วนสูง ก็ใกล้เคียงกับนาย และที่ส�ำคัญก็คือดวงตา” ทรายพูดขึ้นมา “เธอ...แยกคนจากดวงตาได้งั้นเหรอ”

ถึงแม้ว่าจะเป็นโลกเวอร์ชวล แต่เอซเทลออนไลน์ก็ไม่ได้อนุญาตให้ผู้เล่นปรับแต่งตัวละครได้ อย่างอิสระทัง้ หมด รูปร่างส่วนสูงของตัวละครจะอ้างอิงมาจากร่างกายจริง ๆ ทีจ่ ะถูกบันทึกค่าไว้ตอน ซือ้ เครือ่ งเวอร์ชวลเรียลลิตี้ และผูเ้ ล่นจะปรับแต่งได้เพียงเล็กน้อยเท่านัน้ เช่น ส่วนสูงสามารถเพิม่ -ลด ได้ไม่เกิน 3 เซนติเมตร นั่นก็เพราะถ้าหากรูปร่างตัวละครแตกต่างจากร่างกายจริง ๆ ไปมาก มีโอกาส ที่สมองจะรับรู้ผิดเพี้ยนไปจากความเป็นจริง ทั้งในตอนที่เล่นเกมและตอนที่ล็อกเอาต์ออกมาแล้ว ในขณะทีห่ น้าตาตัวละครไม่มผี ลต่อการเคลือ่ นไหว ตัวเกมจึงสุม่ หน้าตามาให้ และเราก็สามารถ ปรับแต่งเองเพิ่มได้ แม้จะไม่มากเท่าไรนัก แต่ก็เพราะหน้าตาที่เกมสุ่มมาให้นั้นมีโอกาสน้อยมากที่จะ เหมือนตัวจริง ดังนั้นจึงไม่สามารถบอกได้ว่าคือใครจากหน้าตาของตัวละครเลย ทั้งนี้ทั้งนั้นหากได้ หน้าตาที่ไม่ถูกใจ สามารถเปลี่ยนหน้าตาตัวละครได้ใหม่โดยการเสียเงินให้กับทางบริษัทผู้ผลิต ซึ่งนี่ก็ เป็นช่องทางรายได้หลักของบริษัททางหนึ่งเหมือนกัน แต่ถึงอย่างนั้น เกมเอซเทลออนไลน์กลับจ�ำลองดวงตาของผู้เล่นใส่ลงไปในตัวละครได้อย่าง สมบูรณ์โดยไม่สามารถปรับแต่งได้ ไม่มใี ครทราบว่าท�ำอย่างอย่างไร และท�ำไมถึงต้องให้ดวงตามีความ เหมือนจริงมากที่สุด แต่ถึงจะเหมือนจริงแค่ไหน คนที่แยกแยะคนจากการมองดวงตาได้นี่ “เล่นเป็นคลาสอะไรกันบ้างล่ะ เดีย๋ วจะลองดูวา่ มีไอเทมทีพ่ อจะใช้ได้เหลืออยูบ่ า้ งหรือเปล่า แล้ว เดี๋ยวจะแนะน�ำสถานที่ฝึกดี ๆ ให้แล้วกัน” “เดี๋ยวก่อน ๆ เราไม่ได้อยากได้อะไรแบบนั้นหรอก” ริ น รี บ ปฏิ เ สธข้ อ เสนอของคิ น ทั้ ง ที่ คิ ด ไว้ ว ่ า ถ้ า หากมี ค นใกล้ ตั ว เล่ น เกมนี้ เ หมื อ นกั น ก็คงอยากให้ช่วยเหลืออะไรแบบนี้ “ฉันอยากลองสู้กับนายดูน่ะ” ในที่สุด กาย ผู้ชายหนึ่งเดียวในกลุ่มก็เอ่ยปากออกมา “อยากสู้?” “อือ ผู้เล่นที่สามารถชนะพวก PK ที่รุมเจ็ดต่อหนึ่งแถมยังต้องปกป้องคนอื่นไปด้วย คงไม่ได้หา ตัวกันได้ง่าย ๆ นักหรอก”

อาร์ ลั น เมื อ งเล็ ก ๆ ภายในเอซเทลออนไลน์ ที่ อ ยู ่ ไ ม่ ห ่ า งจากเมื อ งหลวงเท่ า ไรนั ก เปรียบเทียบได้กับเป็นชานเมืองของเมืองหลวง ที่นี่มีบรรยากาศเงียบสงบ สภาพแวดล้อมเป็นบ้าน หลั ง เล็ ก หลั ง น้ อ ยที่ ตั้ ง อยู ่ บ นท้ อ งทุ ่ ง อี ก ฝั ่ ง นึ ง คื อ ริ ม เขาที่ มี แ มกไม้ ขึ้ น ปกคลุ ม ให้ ร่มเงา แทรกกับถนนคอนกรีตเรียบ ๆ ไร้การตกแต่ง “กิลด์ฮอลของนายอยู่ที่เมืองนี้งั้นเหรอ” กายในคราบ ‘ไกอัส’ อัศวินเกราะหนักถามขึ้นมาระหว่างเดินที่เคลวินน�ำทางไป “ที่นี่ตอนซื้อก็แพงอยู่น่ะ แต่อุปกรณ์ครบครัน แถมค่าบ�ำรุงรายเดือนก็ถูกด้วย” แม้คินจะไม่อยากให้คนอื่นรู้ตัวตนของเขาที่นี่เท่าไรนัก แต่ในเมื่อรู้แล้วก็ช่วยไม่ได้ เขาจึง

fun,seriously.

19

ตัดสินใจใช้ลานประลองที่กิลด์ฮอลเป็นสถานที่ประลองกับกาย แทนที่จะเป็นลานประลองสาธารณะ ที่มักจะมีคนแย่งกันใช้จนเต็มตลอดทั้งวัน “ค่าบ�ำรุงรายเดือน?” ไกอัสถาม “อือ นอกจากราคาที่ซื้อกิลด์ฮอลตอนแรกเข้าแล้ว ก็จะมีค่าบ�ำรุงรายเดือนที่ต้องจ่ายเดือนละ ครั้งด้วย แล้วก็ท�ำไมต้องตามมากันหมดด้วยเนี่ย” เคลวินอธิบายพลางหันไปมองข้างหลัง ก็เห็นสาว ๆ ทั้งสามคนเดินตามมาด้วย นอกจากทราย หรื อ ในเกมคื อ ซั ล เวี ย นั ก ดาบหญิ ง ที่ ดู ป ราดเปรี ย วแล้ ว ก็ มี ริ น หรื อ รินะ นักเวทสาว กับเบล นักบวชสาวที่ใช้ชื่อในเกมเหมือนชื่อเล่นตัวเองจริง ๆ “อยากเห็นการต่อสู้จริง ๆ ค่ะ” รินะหันมาตอบด้วยแววตาทีด่ สู นุกสนานมากกว่าจะเป็นอยากรูอ้ ยากเห็นอย่างทีพ่ ดู ก่อนจะกลับ ไปคุยกับสาว ๆ เหมือนเดิม ถามอะไรไปก็คงได้ค�ำตอบไม่ต่างจากนี้สินะ ไม่ น านนั ก พวกเขาทั้ ง หมดก็ ม าถึ ง กิ ล ด์ ฮ อล ซึ่ ง เป็ น อาคารหลั ง ใหญ่ ข นาดห้ า ชั้ น โดดเด่นอยู่ท่ามกลางแมกไม้ “ด้านในอาจจะเล็กไปสักหน่อยส�ำหรับกิลด์ฮอล แต่ทั้งกิลด์ก็มีอยู่แค่แปดคนเองน่ะ เดี๋ยวจะตั้ง ค่าให้พวกเธอเข้ากิลด์ฮอลได้นะ” ทันทีที่เคลวินเปิดประตูเข้าไป กริ่งที่ติดอยู่ด้านหน้าประตูก็ส่งเสียงใสกังวานดังขึ้นมา “รบกวนด้วยนะคะ” “สวัสดีครับ ผมริวจินครับ ยินดีที่ได้รู้จัก เจ้าคินมันเล่าให้ผมฟังหมดแล้ว เดี๋ยววันนี้จะมาเป็น กรรมการให้ครับ มีอะไรให้ช่วยก็บอกได้เลยนะครับ” ริวจินที่นั่งรออยู่ในห้องหันไปแนะน�ำตัวกับแขกผู้มาเยือนด้วยท่าทีและน�้ำเสียงที่ดูจะสุภาพกว่า ปกติ “เข้าใจว่ากิลด์เราผู้หญิงมันน้อย แต่ไม่ต้องถึงกับหลีคนที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกก็ได้” เคลวินหันไปสกัดดาวรุ่ง “ก็แหม ทั้งกิลด์มีอยู่สองคน คนนึงก็ดูจะรู้ทันไปหมดซะทุกอย่าง ส่วนอีกคนก็ถึกบึกบึนจนไม่ อยากยุ่งเลย” ริวจินหันไปตอบเคลวิน “แหม คนไหนเหรอจ๊ะที่ถึกบึกบึนจนไม่อยากยุ่งเนี่ย” เสียงผูห้ ญิงดังมาจากด้านหลังริวจิน เจ้าตัวเป็นอัศวินสวมเกราะสีขาวบริสทุ ธ์กำ� ลังแสดงรอยยิม้ ที่กระตุกที่มุมปากพร้อมกับหักข้อนิ้วดังกร๊อบแกร๊บอยู่ ถึงแม้จะไม่แน่ใจว่าในโลกของเกมการหักข้อ นิ้วมันจะช่วยอะไรหรือเปล่าก็เถอะ “เพื่อน ๆ ของคินเหรอ เข้ามานั่งก่อนสิ” หลังจากที่อัดริวจินไม่ได้เพราะระบบไม่ให้ต่อสู้กันในกิลด์ฮอล อัศวินหญิงก็เข้ามาทักทายพวก ไกอัส “ไม่ต้องหรอกชา เดี๋ยวก็จะไปกันแล้ว” เคลวินบอก 20

issue.09

“ชาร์ลย่ะ บอกว่าอย่าเรียกว่าชา” “ทีเธอยังเรียกฉันว่าคินเลย” ไกอัสเหมือนจะสะกิดใจอะไรบางอย่างจึงนิ่งไป “ไกอัส เป็นอะไรไปเหรอ” เบลหันไปถาม “อะ...ไม่มีอะไรหรอก” “งั้นก็ไปที่ลานประลองกันเลยแล้วกัน” ริวจินบอกกับทุกคนก่อนจะเดินน�ำไปทางประตูหลัง ลานประลองอยูด่ า้ นหลังกิลด์ฮอล ลักษณะคล้ายกับสนามกีฬาทรงสีเ่ หลีย่ มจัตรุ สั พืน้ สนามเป็น คอนกรีต รอบด้านมีอัฒจรรย์ขนาดห้าชั้นให้นั่งดูได้โดยรอบ บริเวณลานประลองเป็นพื้นที่โล่งเปิด กว้างแดดส่องถึง แต่ส่วนอัฒจรรย์มีหลังคากันแดด “กติกาการประลองก็ง่าย ๆ ฝ่ายไหนแถบ HP เข้าสู่โซนสีแดงก่อนเป็นฝ่ายแพ้ ใช้อาวุธและสกิล ได้ไม่จ�ำกัด ไม่ก�ำหนดเวลา” เสียงริวจินดังผ่านเครื่องกระจายเสียงไปทั่วสนาม เจ้าของเสียงนั่งอยู่ตรงที่นั่งกรรมการที่ อัฒจรรย์ฝง่ั ทิศตะวันออก แต่ละด้านของอัฒจรรย์เกิดภาพของเคลวินและไกอัส พร้อมทัง้ หลอดแสดง HP เป็นสีเขียวเต็มสองหลอด “ถ้าพร้อมแล้ว ให้ยกมือขวาขึ้นเป็นสัญญาณ” เคลวิ น ยั ง คงอยู ่ ใ นชุ ด เกราะหนั ง กั บ ผ้ า คลุ ม สี ก รมท่ า ตั ว เดิ ม ดาบยาวอยู ่ ใ นฝั ก ดาบ สีน�้ำตาลเข้มกระชับอยู่ด้านหลัง ไกอัสสวมเกราะหนักสีเงินกับผ้าคลุมสีแดงดังเช่นอัศวินในยุคกลาง ที่แขนซ้ายมีโล่โลหะขนาด ใหญ่ตั้งอยู่ ช่วยบังดาบยาวในฝักที่เอวด้านซ้าย ทั้งคู่ยกแขนขวาขึ้นแทบจะพร้อมกัน “งั้นก็ เริ่มได้!” สิ้นเสียงสัญญาณจากริวจิน ทั้งคู่ก็ดึงดาบออกจากฝักและพุ่งตัวเข้าหากันที่กลางลาน ดาบยาว ปะทะกันเกิดเสียงดังสนั่นไปทั่วลานประลอง คลาสของไกอัสคือลอร์ดไนท์ หนึ่งในอาชีพที่ได้รับความนิยมค่อนข้างมาก เพราะมีทั้งพลังโจมตี และพลังป้องกันที่สูง อีกทั้งยังเล่นง่าย โดดเด่นทั้งการรุกและการตั้งรับ ในขณะที่ไกอัสบุกโจมตีอย่างต่อเนื่อง เคลวินกลับแค่หลบไปมาเท่านั้น แม้จะมีโจมตีสวนบ้าง แต่ไกอัสก็ใช้โล่ปัดดาบของเคลวินได้หมด “เหมือนเคลวินจะเสียเปรียบอยู่นะ” เบลที่นั่งอยู่ด้านข้างกรรมการพูดขึ้นมา “ไม่หรอก หมอนั่นคงก�ำลังเก็บข้อมูลอยู่น่ะ” “เอ๋” เสียงผูช้ ายทีไ่ ม่คนุ้ ดังมาจากด้านหลัง เมือ่ ทุกคนหันไปก็พบกับชายหนุม่ ผิวขาวรูปร่างสมส่วนใน ชุดผ้าสีเข้มกับคันธนูยาวที่พาดไว้ มาพร้อมกับหญิงสาวร่างบางในชุดผ้าโปร่งสีอ่อน ผลงานการ์ตนู ทัง้ สองเล่มของ “ไง อิวาน อันนา กลับมาเร็วจัง” enterdock ที่วางขายในงานค่ะ 21

issue.07

fun,seriously.

21

ริวจินเอ่ยทัก “มาเอาลูกธนูเพิ่มน่ะ แต่เห็นชาบอกว่าทางนี้มีอะไรน่าสนใจ เลยแวะมาดูสักหน่อย” อิวานเอ่ยทักริวจินก่อนจะหันไปแนะน�ำตัวกับแขก “เพื่อนของคินสินะครับ ผมอิวานครับ เป็นกิลด์มาสเตอร์ ที่บางทีก็โดนเรียกว่าประธาน” “อันนาค่ะ รองประธาน” “แล้วที่บอกว่าหมอนั่นเก็บข้อมูลอยู่ล่ะคะ” ซัลเวียสนใจเรื่องนั้นอยู่จึงเอ่ยถาม “ดูหมอนั่นสิ แค่หลบซ้าย ๆ ขวา ๆ สกิลหรือเวทมนตร์อะไรก็ไม่ใช้ การโจมตีนั่นก็เหมือนจะ แหย่หาจุดอับของโล่ ไม่ได้คิดจะสร้างความเสียหายเลย” อิวานอธิบาย “แต่ฝั่งคุณลอร์ดไนท์นั่นก็ใช่ย่อยเลยน้า การเคลื่อนไหวก็คล่องแคล่ว แบบนี้คงไม่ได้เปิดระบบ สนับสนุนด้วยสินะ” อันนาชมอีกฝ่าย “ไม่ได้เปิดระบบสนับสนุนเหรอคะ?” ‘แอซซิสต์ซิสเต็ม (Assist System)’ หรือระบบสนับสนุน เป็นระบบช่วยเหลือผู้เล่นของ เกมเอซเทลออนไลน์ ช่วยให้ผู้เล่นธรรมดาที่ไม่มีความสามารถในการต่อสู้เลย สามารถโจมตีโดน เป้าหมายได้ง่ายขึ้น “อื้อ น่าจะอย่างนั้นแหละ เพราะระบบนี้มันสะดวกเกินไปน่ะ มันเลยจ�ำกัดการเคลื่อนไหวของ เราไปเยอะ ถ้าจะสู้ให้ได้แบบพวกนั้นล่ะก็ต้องปิดระบบนี้ไป อย่างนั้นใช่ไหมคะ” ซัลเวียอธิบายและหันไปถาม อิวานจึงอธิบายเสริม “ถูกต้อง นอกจากนี้แล้ว ในเอซเทลออนไลน์น่ะ ความสามารถจริง ๆ ของผู้เล่นเองจะมีผลต่อ การเคลื่อนไหวและพลังโจมตีของตัวละครถึงราว ๆ 70% ในขณะที่เลเวลและค่าพารามิเตอร์ต่าง ๆ จะมีผลแค่ราว ๆ 30% เท่านั้น” “มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอคะ” รินะตกใจกับข้อมูลใหม่ทีตัวเองไม่เคยรู้ “ก็นะ โดยปกติเกมมันจะตัง้ ค่าให้เปิดระบบนีไ้ ว้อยูแ่ ล้ว ผูเ้ ล่นก็เห็นว่ามันสะดวกดีดว้ ย เลยมีแค่ ไม่กี่คนที่จะไปลองปิดมัน” ริวจินอธิบาย ในขณะเดียวกันที่กลางลานประลอง จู่ ๆ เคลวินก็กระโดดออกมาหลังจาก ประดาบกับไกอัสมาพอสมควร “โฮ่ เอาแล้วสินะ” อิวานพูดช่วยเรียกความสนใจของทุกคนกลับไปที่การต่อสู้ “สเปลเบลด เบิร์นนิ่งสไตรค์” เคลวินร่ายสกิล ท�ำให้วงแหวนเวทปรากฏขึน้ ทีม่ อื ดาบยาวในมือสว่างวาบเป็นสีสม้ แดงชัว่ ระยะ หนึ่งก่อนจะกลับเป็นปกติ หนึ่งในสกิลอันเป็นเอกลักษณ์ของคลาสนักรบเวทมนตร์อย่างมิสทิคไนท์ ‘สเปลเบลด (Spell Blade)’ ทีจ่ ะผนึกเวทมนตร์ลงไปในอาวุธของตนเองเพือ่ เพิม่ ความแข็งแกร่งและ คุณสมบัติพิเศษให้กับอาวุธ

22

issue.09

fun,seriously.

23

“จะลุยล่ะนะ!” อันทีที่ตะโกนออกมา เคลวินก็พุ่งตัวเข้าหาไกอัสอีกครั้งด้วยท่าทีที่จริงจังกว่าเดิม ถึงอย่างนั้น ไกอัสก็ยังคงมีสติรับการโจมตีและประดาบได้อย่างสูสี “เห หายากนะเนี่ย คนที่สู้กับหมอนั่นได้สูสีขนาดนี้” อิวานพูดขึ้นมาราวกับจะชื่นชมไกอัส “คินเก่งมากเลยเหรอคะ” รินะถามขึ้นมาอีกครั้ง “จะว่าไงดีล่ะ ในกิลด์นี้หมอนั่นเคยแพ้ให้กับแค่ประธานคนเดียวเอง” ริวจินหันไปตอบ ก่อนที่อิวานจะช่วยเสริมให้ “อันที่จริงฉันก็ไม่ได้ชนะตลอดหรอก ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะมากกว่าน่ะ” “เหหหหหห!” สาว ๆ ถึงกับตกใจเมื่อรู้ว่าเพื่อนร่วมคณะของตนเองมีความสามารถถึงขนาดนั้น รูปแบบการต่อสู้ของไกอัสจะเน้นรุกและรับสมดุลกัน คอยใช้โล่ปัดการโจมตีสลับกับสวนด้วย ดาบ ในขณะที่เคลวินใช้ความเร็วที่เหนือกว่าหลบหลีกและสร้างจังหวะให้ตัวเอง แถบ HP ของทั้งคู่ เพิ่งจะเข้าสู่โซนสีเหลืองเท่านั้น “เอาล่ะ คงรู้ผลแล้ว ฉันคงต้องขอตัวก่อน อันนา ตามมาด้วยล่ะ” “ค่าา” อิวานบอกกับทุกคนก่อนจะลุกออกไป โดยที่มีอันนาเดินตามไปติด ๆ “รู้ผลแล้ว ทั้ง ๆ ที่ยังสูสีกันอยู่เนี่ยนะ” ซัลเวียถามขึ้นมา แต่ก็ไม่มีใครให้ค�ำตอบได้ จุดอ่อนส�ำคัญของลอร์ดไนท์คอื พลังป้องกันเวทมนตร์ทตี่ ำ�่ หากจะสูก้ ต็ อ้ งใช้เวทมนตร์เข้าสู้ เมือ่ คิดได้ดงั นัน้ เคลวินก็ถอยหลังออกมาเล็กน้อย ก่อนจะใช้ดาบแทงสวนเข้าไปตรง ๆ แต่ไกอัสก็ยกโล่กนั ไว้ทัน “รีลีส เบิร์นนิ่งสไตรค์!” เคลวินท�ำการปลดปล่อยเวทที่ผนึกอยู่ในอาวุธ วงแหวนเวทแบบเดิมปรากฏขึ้นอีกครั้ง เปลวไฟ ลุกโหมขึ้นมาจากดาบยาวของเคลวินพุ่งเข้าหาไกอัสทันที เจ้าตัวเสียหลักเล็กน้อยจากแรงกระแทก แต่ไม่ได้รับความเสียหายมากนัก “แค่เรื่องที่ลอร์ดไนท์มีพลังป้องกันเวทมนตร์ต�่ำ ฉันเองก็รู้ โล่นี้ก็เลยสร้างมาเพื่อลบจุดอ่อนนั้น ยังไงล่ะ” ไกอัสพูดขึ้นมา “ใช่ ถ้านายใช้โล่นั้นกันได้ทันน่ะนะ รีลีส วินดี้คัตเตอร์!” เคลวินตอบกลับและปลดปล่อยสกิลที่ผนึกไว้ ด้านหลังไกอัสปรากฏวงแหวนเวทสีฟ้าเทา ใบมีด ลมจ�ำนวนมหาศาลถูกปล่อยออกมาจากวงแหวนเวทนั้นพุ่งเข้าหาไกอัสจากด้านหลังทันที “เบิร์นนิ่ง สไตรค์!” เคลวินรูว้ า่ แค่เวทเดียวไม่สามารถเอาชนะไกอัสได้ จึงไม่ปล่อยให้เสียโอกาสนี้ รีบใช้สกิลโจมตีไก อัสเสริมทันที อัศวินหนุ่มโดนเล่นงานติดต่อกันอย่างรวดเร็วจนแถบ HP ลดลงเข้าสู่โซนสีแดง

24

issue.09

แอดดดด!! เสียงสัญญาณสิ้นสุดการประลองดังขึ้นทั่วลาน ตัวอักษร Winner โผล่ขึ้นบนรูปของเคลวินใน จอภาพ “และผู้ชนะคือ มิสทิคไนท์ เคลวินครับผม!” ริวจินได้จังหวะประกาศปิดท้ายอย่างรวดเร็ว แล้ว

หลังจากการต่อสู้จบ เคลวินกับไกอัสเดินออกมานอกสนาม เพื่อมาเจอกับคนอื่นที่ลงมารอก่อน

“นายท�ำได้ยังไง ร่ายเวทจากด้านหลังนั่น ไฮวิซาร์ดหรือเกรทเซจเก่ง ๆ ยังท�ำไม่ได้เลยนะ” ทันทีที่เห็นเคลวิน ซัลเวียก็เดินเข้ามาถามทันที “มันก็คล้าย ๆ กับการใช้สเปลเบลดนั่นแหละ” เคลวินตอบยิ่งเพิ่มความสงสัยให้กับคนถาม ก่อนจะเริ่มเดินกลับกิลด์ฮอล “ไม่เข้าใจย่ะ ฉันไม่ใช้มิสทิคไนท์เหมือนนายนะ จะไปใช้สเปลเบลดได้ไงกัน” ซัลเวียรีบเดินตามเพื่อมาถามต่อ ท�ำให้คนอื่น ๆ ต้องออกเดินตามมากันหมด “ก็ พื้นฐานของสเปลเบลดคือการหน่วงเวทมนตร์ไว้ในอาวุธน่ะ ถ้าพลิกแพลงสักหน่อยก็จะ สามารถหน่วงเวทไว้ที่อื่นได้เหมือนกัน” “ท�ำแบบนั้นได้ด้วยเหรอคะ” คราวนี้เป็นรินะที่เข้ามาถาม “ถ้าไม่เคยใช้สเปลเบลดก็อาจจะยากสักหน่อยนะ แต่ถา้ จับความรูส้ กึ ของการหน่วงเวทตอนร่าย ได้ก็น่าจะท�ำได้เหมือนกัน” “แต่นี่มันเกมนะ ข้อจ�ำกัดของสกิลน่าจะถูกก�ำหนดไว้ด้วยระบบนี่” ซัลเวียเอ่ยแย้ง “นั่นก็จริงนะ แต่ดูเหมือนว่าข้อจ�ำกัดที่ว่านั่นจะกว้างกว่าที่คิดน่ะ” เคลวินเอ่ย เมื่อทุกคนกลับมาถึงห้องโถงในกิลด์ฮอล ก็เจออิวานกับอันนาที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว “พวกเธอ จะมาเข้ากิลด์ของเราไหม” อิวานเอ่ยขึ้นมาอย่างกะทันหัน

fun,seriously.

25

26

issue.09

facebook.com/OmeletMag

fun,seriously.

27

28

issue.09

fun,seriously.

29

30

issue.09

fun,seriously.

31

32

issue.09

fun,seriously.

33

34

issue.09

fun,seriously.

35

36

issue.09

fun,seriously.

37

38

issue.09

fun,seriously.

39

40

issue.09

fun,seriously.

41

42

issue.09

โปรดติดตามความสนุกของ

BLOODY BULLET

ตอนต่อไป ใน ePICK ฉบับหน้า

fun,seriously.

43

ไม่ใช่ทุกความรักจะสมหวัง

ไม่ใช่ทุกความผิดหวังจะโหดร้าย

พบกับ 3 เรื่องราวความรัก ที่สวยงาม จนลืมค�ำว่า “ผิดหวัง” วางจ�ำหน่ายแล้ววันนี้ 44

ENTERDOCK COMICS

issue.09

f /enterdock 44 t @enterdock

fun,seriously.

ตอนที่ 10 วิ่ง เรื่อง : @kenoyama ภาพ : @kuntuang fun,seriously.

45

ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก เสียงเข็มนาฬิกาขยับเป็นจังหวะคอยขัดขวางไม่ให้ขม่ ตาหลับ มันไม่เคยรบกวนตลอด หลายปีที่ผ่านมาในห้องนอนจนกระทั่งเมื่อคืน เนื่องจากการกลิ้งไปมาบนเตียงคงไม่ช่วยให้ หลับลงไปมากกว่านี้ หวังว่าการเปลี่ยนบรรยากาศจากนอนเตียงไปนอนโซฟาแทนอาจจะ ช่วยอะไรได้บ้าง เพราะการเปลี่ยนที่กินเบียร์ยังช่วยให้รสชาติมันเปลี่ยนบ้างเหมือนกัน (ไม่ ก็เพราะราคาเบียร์ของแต่ละที่มันต่างกัน) ตึงๆๆ!! เสียงเคาะ ไม่สิ แรงขนาดนีน้ า่ จะพยายามพังประตูเข้ามามากกว่า ดังเข้ามาเป็นตัวแปร ขัดขวางการนอนหลับเพิ่มจากเดิม พอรู้ว่าพยายามนอนต่อไปคงไม่มีความหมายเลยลาก สังขารไปเปิดประตู มีรา่ งนึงรีบพุง่ ผ่านผมเข้าไปในห้อง ตรงไปปิดม่านหน้าต่างทุกบานอย่าง รวดเร็ว หลังจากนั้นก็เอาแต่เดินวนไปทั่วทั้งห้องด้วยความกระวนกระวาย ไม่ทักทายหรือ สนใจเจ้าของห้องแม้แต่น้อย “อนันต์ เป็นไรวะ?” “ลูกพี่ได้ยินข่าวบ้างเปล่า” อนันต์เข้ามาถามพร้อมรอยคล�้ำใต้ตา ดูเหมือนอาการนอนไม่หลับจะไม่ได้เกิดกับผม คนเดียวซะด้วย อนันต์อธิบายถึงข่าวลือทีไ่ ด้ยนิ มาเกีย่ วกับความผิดปกติของโลกวิญญาณที่ เกิดขึน้ ในช่วงสองสามวันมานี้ อย่างจู่ ๆ ของทีว่ างไว้ก็หายไปต่อหน้าต่อตา ไม่กเ็ หมือนรู้สกึ มีใครจ้องมองตลอดเวลา “คงบังเอิญมากกว่ามั้ง?” ผมตอบชายตรงหน้าไปแบบนั้น จากที่ลุงอรรถพูดเกี่ยวกับสมดุลระหว่างทั้งสองโลก

46

issue.09

โลกมนุษย์กบั โลกวิญญาณ การแก้เหตุการณ์ของมนตร์นา่ จะหยุดปัญหาทุกอย่างลงได้ เรือ่ ง หลังจากนี้ ถ้าไม่เป็นการคิดไปเองก็คงมีต้นตอจากที่อื่นมากกว่า ผมให้อนันต์นั่งพักหายใจ ก่อนจะเดินไปชงกาแฟให้มันกับตัวผมเอง กลิ่นกาแฟต้มเริ่มท�ำให้ตาสว่างขึ้นมาหน่อยนึง แล้ว *ตรู๊ด ตรู๊ด...ตรู๊ด ตรู๊ด* “ลูกพี่ เจ๊นี่ใครอ่ะ?” อนันต์เดินมายืน่ มือถือให้ดู มีตวั อักษรสีขาวเรียงเป็นค�ำว่า [เจ๊] อยูต่ รงกลางจอ อนันต์ คงไม่รวู้ า่ นีค่ อื เบอร์ของรองหัวหน้าแผนกขนส่งพิเศษโทรเข้ามา ผมคว้ามากดรับแล้วเอาขึน้ มาแนบหู คงลืมเขียนอะไรบางอย่างในรายงานสักฉบับล่ะมั้ง “ตอนนี้อยู่ไหน?” เสียงของดาริกาถามดังขึ้นมาก่อนจะได้ทักทาย น�้ำเสียงของเธอดูจริงจังเล็กน้อย พอ ตอบไปว่าก�ำลังชงกาแฟอยู่ที่ห้องเธอก็บอกให้รีบออกมาข้างนอก ก็เข้าใจนะว่างาน แต่ขอ อาบ...เดี๋ยวก่อน ท�ำไมคราวนี้ไม่เรียกไปที่ท�ำไงล่ะ? “เจ๊ นี่เรื่องอะไรเนี่ย?” ดาริกาไม่ตอบ เอาแต่เร่งให้รบี ออกมาข้างนอก ตอนนีเ้ ธอคงอยูห่ น้าห้อง เตรียมตัวจะ ท�ำอะไรสักอย่างกับผมแน่ ๆ (ค�ำมันก�ำกวมแปลก ๆ แฮะ) ผมใส่นมลงไปผสมในแก้วกาแฟ ก่อนค่อย ๆ เยื้องย่างอย่างเชื่องช้าไปเปิดประตู สิ่งที่ได้เห็นคือความว่างเปล่า เดี๋ยวก่อนสิ ผมปิดประตู เดินกลับเข้าไปข้างในห้องก่อนแง้มผ้าม่านออกเล็กน้อย โชคดีอนันต์ทกี่ ำ� ลังวุน่ กับการเป่ากาแฟให้หายร้อน ไม่ได้มอง เลยหมดปัญหา ถนนในซอยมีรถยนต์สีบลอนด์เงิน จอดอยู่ฝั่งตรงข้ามตึก “เจ๊นั่งอยู่ในรถตรงข้ามตึก?” “เร็วเข้า ลงมาได้แล้ว เดี๋ยวพวกนั้นก็มาถึงหรอก” คู่สนทนาตัดสายทิ้งก่อนจะได้ถามถึงพวกนั้นว่าเป็นพวกไหน แต่ก็พอเดาได้แล้วว่าคง ไม่ใช่กลุม่ คนเป็นมิตรทีอ่ ยากมาร่วมดืม่ กาแฟรับวันใหม่ดว้ ยกันเฉย ๆ หรอก ผมเรียกอนันต์ ทีจ่ บิ กาแฟให้ลงไปข้างล่าง อนันต์ยอมตามลงมาแบบงง ๆ โดยในมือยังถือแก้วกาแฟอยู่ พอ แนบคีย์การ์ดเพื่อเปิดประตูหน้าคอนโด ผมตรงไปหารถคันที่เห็นจากห้องก่อนจะเคาะ กระจกฝั่งคนขับ “รีบขึ้นรถเร็ว” เสียงเจ้าของดวงตาคมกริบสีดำ� ทีล่ อดออกจากช่องว่างหน้าต่างทีถ่ กู เปิดเพียงครึง่ เดียว สั่ง ผมยังคงพยายามถามถึงสาเหตุและอาการลับ ๆ ล่อ ๆ นั่นโดยไม่รู้ว่าอีกแค่อึดใจเดียว ค�ำตอบมันจะมาหาผมเอง รถต�ำรวจสามคันขับเข้ามาจากปากซอยด้วยความเร็วไม่มากนัก วินาทีนั้น เหมือน สัญชาติญานของเหยือ่ ทีร่ บั รูถ้ งึ สัตว์นกั ล่า ผมรีบคว้าด้ามประตูหลัง เปิดแล้วกระโจนเข้าไป ด้านในรถอย่างรวดเร็ว อนันต์คงมีสัญชาติญานแบบเดียวกันเลยกระโจนตามขึ้นมาติด ๆ

fun,seriously.

47

โดยเอาขาเกี่ยวปิดประตูด้วย ผมแปลกใจพอสมควร แต่ก็น้อยกว่าการที่น�้ำในแก้วกาแฟที่ ยังราบเรียบ ต�ำรวจเริ่มลงจากรถก่อนจะเดินเข้าไปยังอพาร์ตเมนต์ ในกลุ่มต�ำรวจนั้นมีสอง คนที่ผมจ�ำได้ บูพรากับภัสสร ทั้งสองถือไซธ์แบบเดียวกับที่ลุงอรรถให้มาในมือก่อนจะเดิน ตามกลุ่มต�ำรวจเข้าไป เห็นว่าเป็นจังหวะเหมาะ ดาริกาเหยียบคันเร่ง ส่งให้รถที่พวกเรานั่ง อยู่ค่อย ๆ เคลื่อนออกจากซอยนี้ ไปอย่างไม่เป็นจุดเด่นนัก “พวกนั้นมาจับฉัน?” “ก็ใช่สิ ไม่งั้นฉันจะขับมารับนายเพื่ออะไร?” “แล้วเจ๊รู้ได้ไง” “นี่ไง” ดาริกาหยิบเอากระดาษแผ่นนึงจากลิน้ ชักหน้ารถออกมา มันคือหมายจับผมทีถ่ กู ออก โดยหน่วยสืบสวน จากที่เธอบอก มันส่งให้เจ้าหน้าที่ส่วนใหญ่ตอนเช้ามืดที่ผ่านมา สรุปก็ คือพวกบูรพามาจับผมสินะ อ๋อ อย่างนี้นี่เอง ฮะ!! ผมรีบอ่านรายละเอียดในหมายจับ มันไม่ได้เขียนข้อหาหรือสาเหตุในการจับกุม ที่ชัดเจน มีแค่ค�ำว่า [ผู้ต้องหาที่คาดว่ามีความเกี่ยวข้องกับการเสียสมดุลของโลกวิญญาณ] แปะไว้ในกระดาษเพื่ออย่างน้อยคนจับจะได้ไม่รู้สึกผิดนัก “มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?” “ฉันต่างหากที่ต้องเป็นคนถามย่ะ!!” ดาริกาจอดรถหน้าโรงรถที่ประตูเปิดอ้าแห่งหนึ่ง หน้าตาของมันดูไม่ต่างจากโรงรถที่ มีประตูเปิดปิดไฟฟ้าแบบของประเทศทางตะวันตกเท่าไหร่นัก เธอเดินออกไปกดแผงปุ่ม ด้านข้างประตูโรงรถก่อนกลับเข้ามาย้ายรถเข้าไปด้านในโดยคราวนี้เหมือนกับลิฟต์ขนของ ขนาดใหญ่ หญิงสาวเดินออกไปกดปุ่มปิดประตูด้านในตัวลิฟต์ก่อนจะเรียกให้ผมกับอนันต์ ออกมาด้านนอก เสียงลวดสลิงวิ่งตามรอกดังขึ้นตั้งแต่พวกเรา (และรถของดาริกา) ค่อย ๆ เลื่อนขึ้นไปด้านบน ผมยืนดูภายในรอบ ๆ คอยหาค�ำตอบว่าหาลิฟต์ตัวนี้จะพาไปไหน ดู เหมือนอนันต์ก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะมันก็ก�ำลังท�ำแบบเดียวกับผมอยู่ “สรุปจะเล่าได้ยังว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น?” “ฉันก็งงอยู่เนี่ย” ไม่รู้จริง ๆ ว่าสาเหตุที่ผมถูกออกหมายจับคืออะไร แต่ถ้าให้เดาจากข้อหา ผมคงถูก จับให้เป็นแพะของเรื่องผิดปกติที่เกิดขึ้นแบบที่อนันต์บอก แล้วท�ำไมต้องเป็นผมล่ะ? หรือ เพราะทางหน่วยสืบสวนยังสงสัยกับเรื่องมนตร์อีก โว้ย อะไรวะ มันยังไม่จบอีกเรอะ!? “งั้นพอเดาได้ไหม?” “เดา? เป็นไปได้ไหมที่เป็นเรื่องท�ำงานไม่ได้ตามเป้า” ผมยังไม่เชื่อใจดาริกาที่จะบอก ข้อสงสัยจริง ๆ ในหัวผม “ไม่น่าเกี่ยวนะ ถ้าเป็นเรื่องนั้นจริง ๆ ก็น่าจะโดนตั้งแต่ปีสองปีแรกแล้ว” ...ก็จริง ตอนแรกดาริกาลองโทรไปถามหัวหน้าฝ่ายดู แต่ดลู งุ แกไม่รสู้ าเหตุเหมือนกัน เลยตัดสิน

48

issue.09

fun,seriously.

49

ใจมาถามผมตรง ๆ ซึ่งอะไรดลใจให้เธอคิดว่าผมจะบอกความจริงก็มิอาจทราบได้ จะว่าไป “เอ้อ เจ๊” “??” “เจ๊ช่วยผมฉันท�ำไม?” คราวนีด้ าริกาไม่พดู อะไร แถมไม่สบตาเหมือนตอนทีถ่ ามผมก่อนหน้า มันไม่ใช่อาการ ของคนที่พยายามปิดบังความจริง แต่เหมือนคนที่มีความจริงแต่ไม่สามารถพูดออกมาได้ มากกว่า เสียงเหล็กกระทบกันและแรงสั่นรอบลิฟต์เป็นสัญญาณว่ารอกของลิฟต์ลากพวก เราขึ้นมาถึงจุดหมาย ทุกคนกลับไปประจ�ำต�ำแหน่งเดิมบนรถก่อนดาริกาจะพาพวกเราไป ยัง...สักที่หนึ่ง ถ้าเปรียบเทียบพืน้ ทีห่ รือเขตทีผ่ มอยูเ่ ป็นแถวชนบทไม่กช็ านเมือง เขตนีก้ ค็ งเป็นเมือง หลวงหรือเมืองที่มีความทันสมัยมากกว่า ตึกระฟ้าเรียงติด ๆ กันเหมือนต้นหญ้าในทุ่งกว้าง สองข้างทางเต็มไปด้วยร้านค้าและร้านอาหารสุดหรุทผี่ มคงไม่มปี ญ ั ญาจ่ายซือ้ อะไรในนัน้ ได้ สักอย่างแน่ ที่มีอยู่เต็มอีกอย่างคือรถ รถวิ่งกันเต็มสองฝั่งของถนนเมื่อเทียบกับเขตที่ผมอยู่ ซึ่งส่วนใหญ่จะเห็นแค่จักรยาน นาน ๆ จะเห็นรถขนของวิ่งไปมาบ้าง (ความเห็นส่วนตัวคือ ผมชอบรถน้อย ๆ มากกว่านะ) ถึงจะบอกว่ามีรถเยอะ แต่การจราจรในเขตนี้ไหลลื่นอยู่ ตลอดเวลาไม่เหมือนกับในกรุงเทพฯ การจราจรแบบนี้แถมไม่มีกลุ่มต�ำรวจไล่ตามมาเลย ท�ำให้การเดินทางของเราเป็นไปได้อย่างราบรื่น

ผมมองวิวตรงระเบียงห้องของดาริกาบนชั้น 23 ของคอนโดมิเนียมหนึ่งในเขตนี้ ถ้า นับระยะทางจากลิฟต์ขนของอันนั้นกับตึกนี้ก็ประมาณ 6 กิโลได้ซึ่งนับว่าไม่ไกลมาก ด้าน นอกมองเห็นทะเลสาบกว้างใหญ่บรรจบกับเป็นเส้นขอบฟ้าสวยงาม พอเดินเข้าไปภายในที่ ถูกตกแต่งแบบโมเดิร์น โทนหลักเป็นสีเทาขาว เฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่เน้นเป็นสีขาวเงามัน โซฟาสีเทาอ่อนที่อยู่หน้าทีวีจอแบนบนก�ำแพงสีด�ำมีอนันต์ก�ำลังนั่งเขย่าขาด้วยความ กระวนกระวาย ในมือยังคงก�ำถ้วยกาแฟที่ติดมือมาด้วยตอนหลบหนี จะว่าไปในหมายจับ มีชื่อมันอยู่ไหมเนี่ย? เสียงประตูสีด�ำซึ่งเป็นทางออกจากห้องถูกเปิดออก ดาริกาก้าวเข้ามาในห้องหลังจาก ไปจอดรถใต้คอนโด ปล่อยผมที่มัดไว้ออก กลายเป็นผมด�ำยาวสยายลงไปถึงกลางหลัง แล้ว ค่อยเดินมาวางกุญแจรถไว้กบั โทรศัพท์มอื ถือแบบจอสัมผัสบนโต๊ะกระจกยาวทีน่ า่ จะใช้ทาน ข้าว “ท�ำไมเพือ่ นนายยังอยูท่ นี่ ลี่ ะ่ ?” ดาริกาหันมาถามผมขณะถอดเสือ้ นอกด�ำมาแขวนบน เก้าอี้ “อนันต์มันคงกลัวอยู่มั้ง?”

50

issue.09

“แต่เขาก็ไม่มีชื่ออยู่ในหมายจับนี่ จะกลัวท�ำไมล่ะ?” เนื่องจากพ่ายแพ้อย่างไร้ข้อโต้แย้ง ผมจึงต้องเข้าไปเจรจากับอนันต์ ตอนแรกผมคิด ว่ามันเป็นคนที่แอบวิตกจริตอยู่นิดหน่อย แต่จริง ๆ แล้วเป็นคนวิตกจริตเกินคาด พอบอก ไปว่าไม่มชี อื่ มันอยูใ่ นหมายจับ มันก็กลัวหนักกว่าเดิมแล้วก็บอกว่าทีไ่ ม่มชี อื่ มันก็เพราะทาง องค์กรจะสามารถจัดการเก็บมันได้ ผมแอบงงนิดหน่อยเรือ่ งการจัดการเทพกันเอง แต่ดจู าก อาการที่ถึงกับขนาดนอนขดแล้ว พวกนั้นอาจจะท�ำได้จริง ๆ หลังจากกล่อมให้อนันต์ยอมกลับบ้านได้ (ซึ่งก็ใช้เวลาอยู่บ้าง) โดยมีข้อแม้ว่าต้องพา มันไปส่ง ซึ่งดาริกาก็ยอม เธอหยิบกุญแจรถบนรถพร้อมกับพาอนันต์ไปขึ้นรถเธอ ทิ้งให้ผม อยู่ในห้องคนเดียว ผมจึงใช้เวลานี้นั่งไตร่ตรองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด ตอนแรกจู่ ๆ อนันต์ก็พุ่งเข้ามาในบ้าน แล้วจู่ ๆ ดาริกาก็โทรเข้ามา แล้วจู่ ๆ ก็มีต�ำรวจโผล่มาเป็นข---“กริ้ง ๆ กริ้ง ๆ กริ้ง ๆ กริ้ง ๆ” เสียงเหมือนโทรศัพท์ดงั ขึน้ แต่คราวนีไ้ ม่ใช่ของผม มันดังมาจากบนโต๊ะทานข้าวกระจก ท่าทางดาริกาจะลืมโทรศัพท์ไว้แฮะ ว่าแต่ใครโทรมาล่ะนั่น ผมหยิบโทรศัพท์มือถือนั้นขึ้นมาดูชื่อที่โผล่บนหน้าจอ [ท่านจรัญ] ...พ่อของผม โทรหาดาริกา ท�ำไม?

fun,seriously.

51

52

issue.09

fun,seriously.

53

54

issue.09

fun,seriously.

55

56

issue.09

โปรดติดตามความสนุกของ สายตาสั้นแต่เรื่องฉันยาว ตอนต่อไป ใน ePICK ฉบับหน้า

fun,seriously.

57

58

issue.09

โปรดติดตามความสนุกของ สายตาสั้นแต่เรื่องฉันยาว ตอนต่อไป ใน ePICK ฉบับหน้า fun,seriously.

59

ับ ก ง ไ ง ั ย จะท�ำ ุนวุ่นรัก ม ล ุ ช ุ ต น ห เ ย ี ร เ ง ร ในงานโ

อยาก รักก็ร เพราะ ักซะ รักใคร คนเราน ได้แค่ค ่ะ รั้งเดีย ว !!

ผลงานโร

แมนติค-ค อเมดี้ ส ด ุ น ่ารัก จากผู้วาด “แว่วเสียง จากสายล ม”

วางจ�ำหน

่ายแล้ววัน

60

ENTERDOCK COMICS issue.09

f /enterdock t @enterdock

นี้

fun,seriously.

61

62

issue.09

fun,seriously.

63

64

issue.09

fun,seriously.

65

66

issue.09

fun,seriously.

67

68

issue.09

โปรดติดตามความสนุกของ

Celeste

ตอนต่อไป ใน ePICK ฉบับหน้า fun,seriously.

69

70

issue.09

ED WE !

E !

N U O Y อ่าน ePICK จบแล้วรู้สึกอย่างไร เราต้องการความคิดเห็นจากคุณ!! เพียงไปที่ http://goo.gl/forms/2mlL0KwDI6 เพื่อท�ำแบบสอบถาม ทุกความคิดเห็นของเพื่อน ๆ จะ ถูกน�ำไปใช้พัฒนาเพื่อเพิ่มความสนุกให้มากยิ่งขึ้นในเล่ม ขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง ENTERDOCK fun,seriously.

71

72

issue.09