Kits

Missie op Mars

Arien van Ginkel

Op de planeet Mars achter in de klas werken de legorobots van groep 7 en 8 van de Juliana van Stolbergschool bots van groep 7 en 8 van de Juliana van Stolbergschool in Poederoijen aan verschillende missies. „De rotatiesnelheid moet op 51.”

Gillend zet robot na robot zich in beweging op de tafel achter in de klas. Ze rukken uit vanaf het basisstation op het midden van de tafel om missies te volbrengen op de rode planeet. Ook de legowagen van het team van Stan Cornelissen komt met een schok in beweging. Vanaf de basis rijdt de robot naar een satelliet. Als Stan en zijn klasgenoot Maurits Lindhout het goed hebben uitgedokterd, rijdt de wagen precies op de goede manier tegen een satelliet aan, zodat die uitklapt.

Maar helaas, de robot rijdt precies de verkeerde kant op. Hoe kan dat toch, vraagt Arjan de Bruijn (14) zich af. Hij zit in klas 2 vwo van de Gomarus Scholengemeenschap in Zaltbommel en helpt samen met zijn klasgenoten de leerlingen van groep 7 en 8. „Welke motor is B en welke is C”, vraagt Arjan aan Maurits. Die tilt de legowagen op om de motoren te inspecteren. „De linkse is B en de rechtse is C.” Nu weet Arjan wat er fout ging. Hij moet de motors precies andersom instellen. Hij buigt zich over zijn laptop om de instellingen te veranderen.

Vanaf de Marsbasis vertrekken keer op keer robots die op weg gaan voor een missie. De klasgenoten Leon van der Pijl en Henk van Wijk proberen meteen de moeilijkste opdracht te volbrengen. „Als het lukt om de zonnepanelen helemaal uit te klappen, krijgen we maar liefst 75 punten”, weet Leon. „En dat is niet voor niks, deze opdracht is echt heel moeilijk. Als we er maar een millimeter naast zitten, mislukt de missie.”

De groepachters hebben hun robot zelf ontworpen. Henk: „We hebben in het boekje gekeken hoe het ongeveer moest. En toen zijn we zelf aan de slag gegaan. We wilden niet dezelfde robot als iedereen.” De robot van Henk en Leon hee als gereedschap een cirkel met uitstekende spijlen. Die spijlen moeten precies in de bediening van de zonnepanelen grijpen. Als dat lukt, en de cirkel draait goed, dan klappen de zonnepanelen open. Maar dat is een precies werkje. De tweedejaars vwo-leerling Ruben van Halteren helpt Leon en Henk. „Onze klas hee dit project eerder

gedaan op school, dus ik leg deze leerlingen nu uit hoe ze moeten programmeren. Ze zijn echt heel goed. De robot hebben ze zonder mijn hulp gebouwd en het programmeren pikken ze supersnel op. Echt niet normaal.”

In groep 7 willen Marilène Slegh en Karlijn van der Spek met hulp van Gomarusleerling Simone van der Have een raket lanceren. Daarvoor moet de robot op de lanceerinstallatie slaan. Simone voert opdrachten in op de laptop terwijl Marilène en Karlijn gespannen toekijken naar wat hun blauw met roze en gele wagentje gaat doen. Als Karlijn op ”play” klikt, slaat de arm van de robot inderdaad naar beneden. Ze stralen alle drie. „De robot bouwen vond ik het leukst”, zegt Marilène. „Als je de instructies goed volgt, kun je zoiets moois maken. Ik speelde thuis weleens met normale lego, maar dit is veel interessanter!” Karlijn is in haar vrije tijd het liefst aan het

„Missie mislukt als we er een millimeter naast zitten”

Leon, leerling

panluiten, paardrijden of buiten spelen. „Op zich vind ik techniek wel leuk hoor, maar ik ga er niks mee doen. Het is niet mijn sterkste kant.”

De overheid hoopt dat leerlingen door deze legomissies liefde krijgen voor techniek. Misschien is Rhodé van Leerdam (11) wel een van die kinderen, al denkt ze zelf van niet. „Ik ben niet heel technisch”, zegt ze, wanneer het haar maar niet lukt om een verkenningsvoertuig los te trekken. Maar als ze een van de instellingen op 1,9 zet, lukt het uiteindelijk toch. Haar klasgenoten klappen en Rhodé kijkt tevreden. „Eigenlijk ben ik best wel technisch.”

Robot luistert op Mars pas na veertig minuten

Een robot op Mars moet heel zelfstandig zijn, want vanaf de aarde kun je hem slecht besturen. Teus van de Werken, techniekdocent op de Gomarus Scholengemeenschap, legt uit hoe dat zit. „Als je met een joystick op de aarde een wagentje op Mars zou besturen, zou het helemaal fout gaan. Het duurt twintig minuten voordat een signaal van Mars op aarde is. Als je ziet dat je wagentje op een Marsravijn af rijdt, was dat al twintig minuten geleden. Als je dan op aarde op de stopknop drukt, ontvangt de Marsrover die opdracht pas twintig minuten later. Dan is je wagen allang kapot.”

door Daan van Oostenbrugge