Nederlands gitaartalent

Als je aan flamenco denkt, zie je waarschijnlijk meteen mensen met gitzwart haar en donkerbruine ogen voor je. Dansers, zangers en musici die hun diepste gevoelens uiten met een passie die je van mensen met een Latijnse achtergrond verwacht. Wat je waarschijnlijk niet verwacht is een 24-jarige jongeman uit een kikkerlandje die zijn plek als gitaartalent in deze flamencowereld verovert. Joes Wieggers verhuisde van Eindhoven naar Sevilla om zich volledig te wijden aan flamenco.

Tekst: Maria Kupers. Foto’s: Joes Wieggers

Een doordeweekse avond in een ‘tablao’ in hartje Sevilla, in een klein zaaltje zit het publiek op rieten stoeltjes te wachten op een uurtje passie. Als eerste komt een lange blonde jongeman met een gitaar het podium op. Het is Joes Wieggers, die op zijn dertiende voor het eerst de klanken van flamenco hoorde en meteen verkocht was. Zodra zijn vingers de snaren raken zie je dat er iets met hem gebeurt, met veel overgave speelt hij een prachtig openingslied.

Zwierende rokken

Even later komt de zangeres het podium op, bij een volgend nummer gevolgd door een danseres die op een intense manier de muziek met haar lichaam vertaalt in beweging. Als ik Joes de volgende dag in een cafeetje vlakbij zijn huis in het centrum van Sevilla tref, vertelt hij dat dansen een essentieel onderdeel is van de optredens in de ‘tablaos’. “Flamenco-optredens kunnen bestaan uit muziek, zang en/of dans. In de ‘tablaos’ wordt altijd gedanst, dat is nu eenmaal aantrekkelijk om te zien” vertelt de gitarist.

Daarmee zet hij de deur open voor de vraag of de optredens voor toeristen wel de echte essentie van flamenco weergeven. Volgens Joes moet het woord ‘toeristisch’ hier niet opgevat worden als een goedkope kopie van iets dat van zichzelf wél kwaliteit heeft.

“De muziek is echte traditionele muziek, de artiesten hebben allemaal een goede opleiding achter de rug. Dit soort voorstellingen is bedoeld voor mensen die graag een keer een live-optreden willen zien om kennis te maken met dit deel van de Andalusische cultuur. De kans dat je nog eens ergens een authentiek spontaan optreden tegenkomt is niet heel groot. Er zijn nog wel families waar de flamenco door de aderen stroomt maar daar kom je als buitenstaander niet zomaar over de vloer.”

Gitaar en zang

Joes hoorde op zijn dertiende voor het eerst flamenco, de gitaarklanken van de wereldberoemde Paco de Lucía nodigden hem uit verder Youtube in te duiken.

“Je weet hoe dat gaat, je krijgt de ene na de andere video voorgeschoteld en zo verloor ik me urenlang in de diverse stijlen die er zijn. Op het Conservatorium van Rotterdam studeerde ik bij Paco Peña en vervolgde mijn specialisatie op het Conservatorio Superior in Córdoba.”

Joes heeft zich toegelegd op het begeleiden van zang, een vak apart. In Nederland houdt het publiek over het algemeen helemaal niet van zang.

Befaamd gitarist

Na wat omzwervingen in Andalusië heeft Joes in Sevilla zijn plek gevonden. Maar hoe komt het nu eigenlijk dat als je zijn naam googled, er zoveel artikelen uit Spaanse kranten over het ‘Nederlandse flamenco-fenomeen’ naar boven komen? “Ik kwam regelmatig in Cañete la Real (Málaga) en één van mijn beste vrienden daar is Rubén Lara, een jonge zeer bekende flamenco gitarist. Via hem ben ik in het circuit gekomen en blijkbaar vond men mij ook goed” vertelt Joes met een bescheiden lach.

Joes treedt niet alleen op in de ‘tablaos’ in Sevilla. Hij wordt ook regelmatig gevraagd voor concerten in de zogenaamde ‘peñas’, verenigingen van flamencoliefhebbers. En daarnaast verdient hij wat bij met optredens op privéfeesten in heel Andalusië. “Mijn publiek is dus heel verschillend: mensen die nog nooit eerder flamenco hebben gehoord, echte kenners en mensen die genieten van een Spaans muzikaal tintje tijdens een feest bij iemand thuis. Ik doe het allemaal met evenveel plezier, flamenco biedt zoveel variatie dat er altijd een geschikte variant is voor elk moment.”

https://www.facebook.com/joes.wieggers