YARAT's 3rd papers

1.

YARAT QƏZETİ THE YARAT PAPER #3 / 03 // 2018

www.yarat.az

SƏRGİLƏR ANONSLARI / EXHIBITIONS ANNOUNCES

VAJIKO CHACHKHIANI MİLÇƏKLƏR DİŞLƏYİR, YAĞIŞ YAĞACAQ – FLIES BITE, IT'S GOING TO RAIN 14.12.2018 – 14.04.2019 Fərdi sərgi / Solo show Kurator / Curated by Suad Garayeva-Maleki

Vaciko Çaçxiani, Şüşə sümüklər, 2018, video, 9 dəq. (fraqment).

YARAT tərə ndən sifariş olunub.

Rəssam, Daniel Marzona (Berlin) və SCAI The Bathhouse (Tokio) qalereyalarının icazəsi ilə dərc olunur.

– Vajiko Chachkhiani, still from Glass Bones, 2018, video, 9 min.

Commissioned by YARAT. Courtesy of artist, Daniel Marzona Berlin and SCAI The Bathhouse gallery, Tokyo.

T. 012 505 1414; E. INFO@YARAT.AZ WWW.YARAT.AZ /

PEDRO GÓMEZ-EGAÑA SLEYPNİR – SLEIPNIR 9.11.2018 – 24.02.2019 Fərdi sərgi / Solo show

Kurator / Curated by Suad Garayeva-Maleki

Pedro Qomes-Eqanya, Sleypnir, 2018 instalyasiya, ağac, metal, diyircəkli yastıqlar, elektromaqnitlər, səs.

216,5 x 616 x 616 sm.

YARAT tərə ndən sifariş olunub.

Rəssamın icazəsi ilə dərc olunur.

– Pedro Gómez-Egaña, Sleipnir, 2018 installation, wood, metal, steel bearings, electromagnets, sound.

216,5 x 616 x 616 cm.

Commissioned by YARAT. Courtesy of artist.

T. 012 505 1414; E. INFO@YARAT.AZ WWW.YARAT.AZ /

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

YARAT MƏRKƏZİ / YARAT CENTRE

SƏRGİLƏR / EXHIBITIONS YARAT gürcü rəssamı Vaciko Çaçxianinin fərdi sərgisini təqdim edir YARAT presents a solo exhibition of Georgian artist Vajiko Chachkhiani Sərgi, rəssamın müxtəlif təsviri texnikaların sintezini özündə birləşdirən, tamamilə yeni əsərləri təqdim edir. Bu texnikalardan sənətkar əvvəllər də mi ər, ənənələr və mənəvi irsin əsaslı şəkildə marağı üzərində qurulmuş öz immersiv dünyasını yaratmaq üçün istifadə etmişdir. Öz adını sərgiyə vermiş, qurumuş ağaclardan quraşdırılmış monumental meşə instalyasiyası həm antik dövrlərin, həm də digər tarixi keçmişin bir hissəsi olan heykəlləri özündə cəmləşdirir. Taxta

pyedestallarda yerləşdirilmiş köhnə, sınıqsalxaq heykəllər, onları qazıyan natamam pazlarla bərkidilib. Həmin pazlar onları birtəhər tutub saxlayır, yaxud əksinə, birbirindən aralanmasına təhlükə yaradır. Bu instalyasiya, Gürcüstanda, öz qədim mifologiyası və nisbətən yaxın, daha çox ağrılı-acılı keçmişi arasında olan rəvayətlərin hissə-hissə nəql etməsi mahiyyətinə istinad edir.

Bu “keçilməz” meşədən azca aralıda, taxtadan hazırlanmış 3 anbar var və onlar

Gürcüstanın kənd tikililəri kimi təqdim edilir.

Onlardan ikisi, daha iriləri, öz donuq və tutqun şüşəli pəncərələri ilə Gürcüstanın verandalarını xatırladır. Forma baxımından onlar V.Çaçxianinin 2017-ci ildə Venesiya Biennalesinin pavilyonunda istifadə etdiyi tikili ilə eynidir. Bu tikililər də insanı nostalji hisslərə qapadan istirahət məkanları, ailə ilə keçirilən gözəl vaxtlar, insanın öz fərdi səviyyəsində yaşatdığı xatirələri, onun mədəni irsi ilə çətin və mürəkkəb əlaqəsini vurğulayır.

Həmin iri tikililərdən birində, nisbətən kiçik anbarda, “Şüşə sümüklər” adlı yenicə işıq üzü görən video nümayiş etdirilir. Məşhur gürcü nağılında oğul öz anasının ürəyini gerçək olmayan sevgisinə qurban verir. Bu nağılı tutqun və cəsarətli müasir interpretasiyada təqdim edən video, əsrlər boyu mifologiya və folklorun köməyi ilə arzu, həyat və ölüm arasındakı incə əlaqəyə, məşhur Jak Lakanın psixoanalitik nəzəriyyəsini vurğulayır. Rəssam, öz hər şeyi bilmək istəyi və cəsarətli üslubu ilə, bir qayda olaraq, “identiklik”, yəni, ailə, milli mənsubiyyət və “kimlik” anlayışımıza yoxlanılmadan daxil olan nağılları dərindən araşdırır. Rəssamın sözlərinə görə, “bu sərgi, tarix və mifologiya, habelə onların müasir psixologiyanı necə formalaşdırması haqqındadır”.

Sərginin kuratoru Suad Qarayeva-Malekidir. _ Lending the exhibition its title, a monumental forest installation of dead trees encircles sculptures borrowed from both antiquity and history. Perched on wooden pedestals, the worn and cracked sculptures are either effaced, incomplete or studded with wedges which either hold them together or threaten to tear them apart. They refer to the fragmented nature of storytelling, which in Georgia is entrenched between ancient mythology and its more recent, often traumatic past.

Outside this impenetrable forest stand three wooden barns, brought together as traditional Georgian country constructions.

Two of the larger barns, with intricate glass windows, are reminiscent of Georgian verandas, similar in form to the construction Chachkhiani used for his

1.

YARAT rəssam Pedro Qomes-Eqanyanın Sleypnir sərgisini təqdim edir YARAT announces a solo exhibition by Pedro Gómez-Egaña Sleipnir Norveçdə yaşayan və fəaliyyət göstərən Kolumbiya əsilli rəssam Pedro Qomes-Eqanya, öz fərdi sərgisi üçün qalereya divarlarının daxilində geniş miqyaslı pavilyon qurmaqla, tamaşaçıya xüsusi multisensorlu, immersiv təsir göstərir. Məkan daxilində məkan kimi qurulan bu əsər, tamaşaçını daim dəyişən mühiti yaşamağa dəvət edir.

həyat yoldaşına “əyani qəhrəmanlıq jesti” kimi tikdiyi evdən, sonradan isə əqrəblərin bu evi zəbt etməsindən bəhs edir. Rəssam, öz hekayəsi ilə diqqəti Heyerdalın həyatı və öz həyatı arasında apardığı əlavə paralellərə cəlb edir.

Kvazi-elmi və çox vaxt ziddiyyətli olan macəra və qəhrəmanlıq nağılları dünyamıza nüfuz edir. Həmişə mifoloji və ya texnoloji baxımdan uydurulan dünya, onun coğra yasının imkan verə biləcəyindən daha əlaqəlidir. “Sleypnir” – mümkün olmayan coğra yaları “əymək” və “bükmək” üsulları qismində diqqəti özəl və incə məqamlara çəkən “hekayələr torunu” ortaya çıxarır. Bunu etməklə, sərgi, kişi qəhrəmanın heç zaman dəyişməyən obrazını sual altına qoyur və poeziyanı bir tarix ötürücüsü kimi vurğulayır.

Əsər öz ilhamını Xəzər regionu və Norveç səyyahı Tur Heyerdalın fəaliyyətindən götürüb. Məşhur səyyah, öz həyatını Yer kürəsinin ən uzaq məkanları arasında əlaqələrin qurulmasına həsr edib. O, geniş mübahisələrə səbəb olmuş “Odinin axtarışında” adlı elmi fərziyyəsində müasir skandinaviyalıların bir vaxtlar indiki Azərbaycanda yaşamış insanların törəmələri olduğunu nəzəriyyə şəklinə salmaq məqsədilə Skandinaviya mifologiyasından istifadə etmişdir. Elə “Sleypnir” sərgisi də öz adını Norveç mifologiyasının tanrısı Odinin səkkizayaqlı atının adından götürüb; bəziləri bunun gəmi və ya qayıq, bəziləri isə əqrəb və ya əqrəbəbənzər həşərat olduğunu iddia edir.

_

Əsərin performativ ardıcıllığında əsas mətn əlavə olaraq Xorxe Luis Borxesin “Alef” hekayəsindən ilhamlanıb. Bu hekayə, istənilən şəxsin, istənilən zaman, istənilən bucaqdan Yer kürəsinin hər bir yerini görə biləcəyi obyekti təsvir edir. Burada adaptasiya Pedro Qomes-Eqanya hekayəsi ilə tamamlanır. Bu hekayə, bir kişinin öz

For his solo exhibition, Colombianborn, Norway-based artist Pedro Gómez-Egaña, created a multi-sensory, immersive experience, building a large scale pavilion inside the gallery walls.

Built as a space within a space the work invites the viewers to experience an ever changing environment.

Sərgi M.A.P. Festivalının bir hissəsi kimi Bakcell şirkətinin dəstəyi ilə həyata keçirilir.

Xüsusi olaraq Norveç Krallığının Azərbaycandakı sə rliyinə və ILAB MMC-yə öz dərin minnətdarlığımızı bildiririk.

Sərginin kuratoru Suad Qarayeva-Malekidir.

03 //

Venice Biennale pavilion in 2017. Nostalgic places of leisure and time spent with family, the constructions also point towards an underlying problematic relationship with memories, heritage and internal emptiness.

One of the smaller barns shows a newly commissioned video, “Glass Bones”. A dark and daring contemporary interpretation of a popular Georgian fairy-tale, in which a son sacri ces his mother's heart for an impossible love, the video is a Lacanian exploration of the fragile relationship between desire, life and death, carried through generations by help of myths and folklore. Inquisitive and bold in manner, the artist probes tales that often pass unexamined yet have a tremendous effect on our understanding of identity; family, national belonging and self. In the artist's own words, “this show is about history and mythology and the way they de ne contemporary psychology”.

The exhibition is curated by Suad GarayevaMaleki. *** Vaciko Çaçxiani (d.1985, Tbilisi, Gürcüstan) Berlində və Tbilisidə yaşayır və fəaliyyət göstərir. Əvvəlcə Tbilisi Texniki Universitetinin riyaziyyat və informatika fakültəsini, daha sonra, 2013-cü ildə Berlin İncəsənət Universitetini (UdK) (tanınmış professor Qreqor Şnayderin sin ) bitirib. Bu günə qədər bir çox fərdi və qrup sərgiləri keçirilib, o cümlədən: Zigen Müasir İncəsənət Muzeyində (Almaniya) “Both” adlı fərdi sərgisi, 2017-ci ildə Hamburger Kunsthalledə "WAITING. Between Power and Possibility” və “wieder und wider” adlı iki qrup sərgisi. Bu il (iyun-oktyabr) rəssamın Bundeskunsthalle-də (Bonn) “Heavy Metal Honey” adlı fərdi sərgisi keçirilib. 2017-ci ildə, rəssamın “Living Dog Among Dead Lions” adlı əsəri Culian Heynenin kuratorluğu ilə Gürcüstanın Venesiya Biennalesindəki pavilyonunda nümayiş etdirilib. 2015-ci ildə “Neue Berliner Räume” İncəsənət Mərkəzi və Freie Universität ilə birgə “Many Lives Passing Through While Imitating Death” adlı bayır instalyasiyası Kunsthaus Dahlem-də (Berlin) nümayiş etdirilib.

2018-ci ildə, Vaciko Çaçxiani Los-Ancelesdə “Villa Aurora” təqaüd proqramının və Tokioda “Tokas” rezidenturasının qalibi seçilib. 2017ci ildə, “Reubens Promotional Award” mükafatına layiq görülüb. Hal-hazırda, Bremen Kunsthalle-də (Almaniya) keçirilən sərgi ilə əlaqədar “Kunstpreis Böttcherstraße 2018” incəsənət müsabiqəsinə namizədliyi irəli sürülüb. Sənətkarın yaradıcılığına müxtəlif lmlər, heykəllər, performanslar, fotoşəkillər və geniş miqyaslı instalyasiyalar daxildir. Onun əsərləri Berlinin “Daniel Marzona” və Tokionun “Scai the bathhouse” qalereyalarında təqdim olunur.

– Vajiko Chachkhiani (b. 1985 in Tbilisi, Georgia) lives and works in Berlin and Tbilisi.

He studied at the University of the Arts (UdK), Berlin, with Prof. Gregor Schneider until 2013.

Previously, he studied Mathematics and Informatics at the Technical University Tbilisi.

Numerous exhibitions have followed since, including the solo exhibition "Both" at the Museum für Gegenwartskunst, Siegen and "Many Lives Passing Through While Imitating Death" in 2015, an outdoor installation at Kunsthaus Dahlem, Berlin in collaboration with the Neue Berliner Räume, and Freie Universität, Berlin. In 2017, his work was shown in two group exhibitions at the Hamburger Kunsthalle: "WAITING. Between Power and Possibility "and" wieder und wider". His latest solo exhibition was "Heavy Metal Honey” (Bundeskunsthalle, Bonn).

In 2018 Chachkhiani received Villa Aurora Fellowship in Los Angeles and a Residency Grant Tokas in Tokyo. In 2017, his work "Living Dog Among Dead Lions" was shown in the Georgian Pavilion at the Venice Biennale, curated by Julian Heynen. Vajiko Chachkhiani was awarded the Rubens Promotional Award in 2017. He is currently nominated for the Kunstpreis Böttcherstraße 2018, which is af liated to an exhibition in the Kunsthalle Bremen. Chachkhiani's work includes lms, sculptures, performances, photographs and large-scale installations. He is represented by Daniel Marzona, Berlin and Scai the bathhouse, Tokyo.

The work takes inspiration from the Caspian region and the Norwegian adventurer Thor Heyerdahl, a man whose life was dedicated to draw relations between distant places on Earth, and who used norse mythology in order to theorise that Scandinavians descend from people that used to live in what today is Azerbaijan in his widely contested hypothesis “The Search for Odin”. The title of the exhibition, “Sleipnir”, refers to the god Odin's eight-legged horse, which some claim might in fact signify a ship, or vessel, while some claim it signi es an arachnid insect like a scorpion.

The central text in the performative sequence of the work is further inspired by Jorge Luis Borges' story “The Aleph”. This story describes an object where one can see every place on earth from every single angle at the same time. Here the adaptation ends with Pedro Gómez-Egaña's narration of a house which was built as a seemingly heroic gesture by a man to his wife, and was later found to be infested with scorpions. Here, Pedro Gómez-Egaña draws further parallels between Heyerdahl's life and his own.

Quasi-scienti c and often contradictory tales of adventure and heroism permeate the fabric of a world that has always been fantasised as being, mythologically or technologically, more interconnected that what its geography allows. “Sleipnir” opens up a web of narratives that focus on the private and subtle as ways to bend and fold these impossible geographies. In doing so, this exhibition contests the immutable gure of the male hero and acknowledges the poetic as a vehicle of history.

Exhibition generously supported by Bakcell, as part of M.A.P. Festival.

2.

Pedro Qomes-Eqanya hal-hazırda Danimarkanın Kopenhagen və Norveçin Bergen şəhərlərində yaşayıb-fəaliyyət göstərir. Pedro Qomes-Eqanya Goldsmiths Kollecində (London) və Bergen Milli İncəsənət Akademiyasında (Norveç) musiqi kompozisiyası, performans və təsviri incəsənət ixtisasları üzrə təhsil alıb. 2012-ci ildə, Norveç Elmi Araşdırmalar üzrə Təqaüd Proqramı çərçivəsində təsviri incəsənət üzrə doktorluq dissertasiyası müda ə edib.

Pedro Qomes-Eqanyanın əsərləri dünyanın bir çox yerlərində nümayiş etdirilib, o cümlədən: İstanbul Biennalesi, Brüssel Biennalesi, ICA (London), Kunstnernes Hus (Oslo), La Kunsthalle (Myuluz) və Colomboscope (Kolombo). Hal-hazırda, Pedro Qomes-Eqanya Norveçin Bergen Universitetinin incəsənət fakültəsində professor və elmi-işçi kimi fəaliyyət göstərir.

Pedro Gómez-Egaña was born in Colombia and lives and works between Copenhagen, Denmark and Bergen, Norway. GómezEgaña studied music composition, performance, and visual arts at Goldsmiths College, the Bergen National Academy of Arts, and completed his doctoral project in visual arts at the Norwegian Research Fellowship Programme in 2012.

Pedro Gómez-Egaña’s work has exhibited around the world including: the Istanbul Biennial; Brussels Biennial; ICA, London; Kunstnernes Hus, Oslo; La Kunsthalle, Mulhouse; and Colomboscope, Colombo amongst others.Pedro Gómez-Egaña is currently a professor and researcher at the Faculty of Arts of Bergen University, Norway.

With special thanks to the Norwegian Embassy in Azerbaijan and ILAB Limited Liability Company.

The exhibition is curated by Suad GarayevaMaleki.

1. Vaciko Çaçxiani. 2. Pedro Qomes-Eqanya. Foto: YARAT, Fəxriyyə Məmmədova – 1. Vajiko Chachkhiani. 2. Pedro Gomes-Egana. Photo: YARAT, Fakhriyya Mammadova

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

// 04

YAY QALEREYASI / YAY GALLERY

SƏRGİLƏR / EXHIBITIONS Müasir incəsənətlə maraqlanırsınız?

Onda YAY Qalereyasına gəlin – bu, Azərbaycan rəssamlarının əsərlərini görmək və əldə etmək üçün ən ideal bir məkandır.

YAY Qalereyası Bakının tarixi məkanı, YUNESKO-nun Dünya İrs Siyahısına daxil edilmiş obyektlərin arasında olan İçərişəhərin mərkəzində yerləşir. Qalereya YARAT qeyri-kommersiya təşkilatı tərə ndən Azərbaycan incəsənəti üçün infrastrukturun dəstəklənməsi məqsədilə təsis edilmişdir. Qalereya sosial müəssisədir; YAY (“yaymaq” sözündəndir, ötürmək, çatdırmaq mənasında) satışlardan əldə olunan bütün gəlirləri rəssamlar və YARAT təşkilatı arasında bölüşdürür.

Qalereyanın bədii gündəliyində ən istedadlı və perspektivli, eləcə də tanınmış rəssamların əsərlərini Azərbaycanda və xaricdə nümayiş etdirməkdir. Öz proqramından əlavə qalereya rəssamlar və geniş ictimaiyyət arasında kir və təcrübə mübadilələri üçün platforma yaratmaq məqsədilə müntəzəm olaraq mühazirələr, lm nümayişləri, seminarlar və ustad dərsləri təşkil edir.

Got an urge for contemporary art?

YAY Gallery is the place to see and buy art by the leading Azerbaijani artists.

The gallery was founded by YARAT Contemporary Art Space, a not-for-pro t contemporary art organisation, as part of their commitment to support the infrastructure for art in Azerbaijan. The gallery is commercial but with not-for-pro t aims. YAY (meaning “share” in Azerbaijani) shares all proceeds from sales of works between the artists and YARAT.

1.

19 oktyabr – 30 noyabr 2018-ci il tarixlərində YAY Qalereyasında “Funksiya. Quruluş. Dəyişiklik” adlı qrup fotosərgisi keçirildi.

Sərgidə 12 Azərbaycan fotoqra arı Hüseyn Hüseynzadə, Asiyat Fatullayeva, Elnur Babayev, İlkin Hüseynov, Emil Xəlilov, Sevinc Aslanova, Fəxriyyə Məmmədova, Orxan Aslanov, Nana Rəhimova, Sergey Xrustalyov, Natavan Vahabova və Cavidan Axundovun fotoəsərləri nümayiş olundu.

Kuratorlar: Asiyat Fatullayeva, Lana Sokolova və Anna Fex. “Funksiya. Quruluş. Dəyişiklik” sərgisi Azərbaycan fotoqra arının bəzi ətraf obyektləri, çoxqatlı dinamik sistemlər kimi araşdıran əsərlərini təqdim etdi. Kamera obyektivi maraqlı mövzuları, funksiya, quruluş və dəyişiklik kimi ölçülər vasitəsilə anlamağa çalışır. Quruluş – elementlər arasındakı məkan əlaqələri müəyyənləşdirir, funksiya – ayrı-ayrı cəhətlərin qarşılıqlı təsiridir, dəyişiklik isə quruluşla funksiyanın dəyişkənlik xüsusiyyətidir. Demək olar ki, bu ölçülər ətraf aləmi olduğu kimi göstərməyə imkan verirlər. Həmçinin, onları məzmun səviyyəsində tətbiq etməklə daxili

paradoksal anları da aşkarlamaq mümkündür.

kasıbçılıq içində yaşayan bir fəhlə ailəsinin həyat şəraitini sənədləşdirmişdir.

Birinci mərtəbədə keçmiş sovet dövrünü sənədləşdirmiş Hüseyn Hüseynzadənin foto silsiləsini görmək olar. Bu fotolarda mərkəzləşmiş sistem şəraitindən kənara çıxa bilməyən insanlar bir qurğu kimi, vahid mexanizmin daim hərəkətdə olmasını təmin edən çarxlar kimi göstərilib. Həmçinin, Asiyat Fatullayeva da insanları öz kompozisiyalarına daxil etdikdə, onları adsız, pazl oyun-tapmacası kimi göstərir: simalar naməlum qalaraq, qurğunun bütövlüyünü təmin edirlər. Bəs bu sistem, bu quruluş çökəndə, nə olur? İlkin Hüseynov “Şərikli su” silsiləsində Sovet İttifaqının dağılmasından sonra su hövzələrinin bölünməsi və qeyri-müəyyən ayırmalar nəticəsində yaranan münaqişələri təhlil edir.

Cavidan Axundov öz foto toplusunu “Puça çıxmış niyyətlər” adlandırmışdır. O, məzmunu tanınmaz hala salan texniki səhvləri və xətaları (fotolentin lüzumsuz işığa məruz qalması, yırtılması və s.) şərh edir. Natavan Vahabova öz silsiləsində taleyinə dəyişiklik yazılan bir ailənin – vaxtilə zadəganlardan olub, Şura Hökuməti gəldikdə isə müsadirə ilə üzləşmiş, indi də

2-ci mərtəbədə Emil Xəlilov, Sevinc Aslanova, Fəxriyyə Məmmədova, Elnur Babayev, Nana Rəhimova, Hüseyn Hüseynzadə, Orxan Aslanov və Sergey Xrustalyov kimi fotoqra arın seçilmiş əsərlərində səthlərin, strukturların və eləcə də münasibətlərin incə ahəngi tədqiq olunur.

Hərçənd, 1-ci mərtəbədən fərqli olaraq, bu təsvirlər, sanki, gündəlik həyata aid deyil və artıq konkret hadisələr haqqında bəhs etmirlər. Bu fotolarda təsvir olunan müəmmalı, abstrakt səhnələrin məzmunu zəri ik, xəyalpərvərlik və romantikadır. Onlar bizi xatirələr, proyeksiya və introspeksiyalar məkanına aparır, seyrçinin öz təxəyyülü üçün də yer saxlayırlar. Bu obrazlar sərt reallıqdan uzaqdırlar, hər şeyin və hər kəsin zamanın axarına və təbəddülatına, eləcə də subyektiv qavrayışa tabe olduğunu bizə xatırladırlar.

Foto: 1. 2. Ekspozisiyadan görüntü.

3. Hüseyn Hüseynzadə, “Neft və qızıl güllər” silsiləsindən, 1961-1965 Photo: 1. 2. Exposition view.

3. Huseyn Huseynzade, from “Oil and roses” series, 1961-1965

The gallery's artistic agenda is focused on showing the most talented and promising young artists – as well as more established artists – from Azerbaijan and abroad.

Beyond its immediate artistic programme, the gallery intends to regularly host lectures, readings, lm screenings and workshops conducted by the artists with the goal of becoming a platform for the exchange of ideas and experiences between the artists and the wider public.

2.

YAY Gallery presented the “Function.

Structure. Change” group photo exhibition from 19th October until 30th November 2018.

Photography exhibition of 12 Azerbaijani artists: Huseyn Huseynzade, Asiyat Fatullayeva, Elnur Babayev, Ilkin Huseynov, Emil Khalilov, Sevinj Aslanova, Fakhriyya Mammadova, Orkhan Aslanov, Nana Rahimova, Sergey Khrustalyov, Natavan Vahabova and Javidan Akhundov were exhibited at the exhibition.

Curated by Asiyat Fatullayeva, Lana Sokolova and Anna Fech

İçərişəhər, Kiçik Qala küç., 5 T.: 012 505 2323 / info@yaygallery.com YAYG ALLERY.COM

The exhibition – entitled “Function.

Structure. Change” – features works by Azerbaijani photographers exploring their speci c surroundings as multi-layered dynamic systems. The camera lens aims to understand subjects of interest through the metrics of structure, function and change.

Structure de nes the spatial relationship among the elements, function the interaction among the features and change the alteration in structure and function.

3.

These metrics, which appear to capture the environment in an objective way, can also be applied on the level of content, discovering the paradoxical moments within.

the working-class family, whose modest living circumstances Natavan Vahabova documents in her series, as their aristocratic ancestors were expropriated by the Soviet regime.

On the 1st oor, the photography series of Huseyn Huseynzade documents the Soviet past in which people had to function in a centralised system. We see humans as structures, as wheels that keep the whole mechanism running. Likewise, Asiyat Fatullayeva portrays her humans like anonymous puzzles in her compositions, which, while inde nite, nevertheless hold together the whole edi ce. But what happens when the system – the structure – collapses? Ilkin Huseynov, in his series 'Shared Waters', analyses the con icts that arose from divided waterways and unclear demarcations after the disintegration of the Soviet Union. “Failed Intentions” is the collection by Javidan Akhundov and comments on the technical errors and dysfunctions (overexposure, lm tear) that make the subject unrecognisable. The moment of change also became the fate of

On the 2nd oor, selected works by Emil Khalilov, Sevinj Aslanova, Fakhriyya Mammadova, Elnur Babayev, Nana Rahimova, Huseyn Huseynzade, Orkhan Aslanov and Sergey Khrustalyov explore the subtle harmony of surfaces, structures and relationships. However, in contrast to the ground oor, the imagery does not seem to be taken from everyday life and does not describe concrete situations anymore. The photographs show enigmatic abstract scenes that stage the ephemeral, the dreamy and the romantic. They put us in landscapes of memory, projections and introspection, which leave room for our own imagination, seemingly far from harsh reality. They remind us how everything and everyone are subject to the course and changes of time, as well as of subjective perception.

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

05 //

QAZAX RAYONU / QAZAKH REGION

SƏRGİLƏR / EXHIBITIONS YARAT Müasir İncəsənət Məkanı məşhur italyan rəssamı Mikelancelo Pistolleto və perspektivli yerli rəssamların əsərlərindən ibarət Yenə o bağ olaydı Azərbaycan regionlarında səyyar sərgilər silsiləsini təqdim etdi.

2.

3.

5.

6.

4.

Cittadellarte Fondazione Pistoletto, Biella (İtaliya) kuratorluğu ilə

YARAT Contemporary Art Space presented Once Again That Garden Be travelling exhibition series in Azerbaijan Regions with works by renowned Italian artist Michelangelo Pistoletto and emerging local artists.

Curated in cooperation with Cittadellarte Fondazione Pistoletto, Biella (Italy) İki il ərzində regionlar boyunca daimi kolleksiyanın səyahətindən sonra, YARAT Müasir İncəsənət Məkanı, “Cittadellarte Fondazione Pistoletto” (Biella, İtaliya) ilə birgə yeni səyyar sərgi hazırladı. Bu iyulun sonunda Qazaxda açılan ilk sərginin adı “Yenə o bağ olaydı” adlanırdı.

Mikelancelo Pistolettonun “Et bunu” sərgisinə hazırlıq işlərində, fondun direktoru Paolo Naldini “Üçüncü cənnət” konsepsiyasını araşdıran yerli rəssamlar üçün ustad dərsi keçirdi. Mühazirə ərzində iştirakçılar təbiət və sünilik ilə harmoniya yaratmaqla, yaşamaq yollarını müzakirə etdilər. Səyyar sərgi üçün gənc rəssamların ən kreativ ideyaları reallaşdırıldı.

Sərginin ideyası “bağ” konsepsiyası üzərində qurulmuşdu. Burada “bağ” sözü, insanı “müda ə, arxayınlıq və özəl məkanla təmin edən, qulluq görmüş təbiət guşəsi” anlamına gəlir. Eyni zamanda, məşhur Azərbaycan şairi Mikayıl Müş q öz “Yenə o bağ olaydı” şeirində, bağı nostalji hisslərin yer aldığı mükəmməl harmoniya məkanı kimi təsvir edir.

Sərgidə tamaşaçılar zalın ortasında taxta çərçivədə “Üçüncü cənnət” nişanı formasında yerləşdirilmiş yerli şirniyyatlardan dadmaq üçün, ilk olaraq labirintləri dolaşaraq keçməli idilər. Xüsusi olaraq, Azərbaycan bölgələrinə məxsus olan bu şirniyyatlar hələ də təbii resurslar ilə harmoniya təşkil edərək hazırlanır.

Sərginin növbəti bölməsinə gənc rəssamların əsərləri və Pistolettonun nəzəriyyəsi ilə bağlı interpretasiyaları daxil idi.

Sərgi məkanına Nəzrin Məmmədovanın “Dağlarla söhbət” adlı səs instalyasiyası daxil idi. Rəssam, müxtəlif təbii (külək) və “süni” (təyyarələr) mənbələr arasında harmonik əlaqəyə maraq göstərməklə, Altıağac və Xızı dağlarında eşitdiyi səsləri yazıb. Ekranda insanlar rəssamın yazılmış materialı öz orijinal mühitinə necə uyğunlaşdırmasını, əks-səda və dialoq yaratmasını görə bilərlər.

Vüsalə Ağarazıyevanın “Tərəzi” əsəri həyatımızı rahatlaşdıran yüksək texnoloji xüsusiyyətlərə doğru harmonik əlaqənin

Foto: 1. Sərginin açılışından görüntü. 2. Mousa Bəyzadə, “Adsız”, 2018, kağız, hər biri 50 x 50 sm. 3. Leyli Qafarova, “Qılman”, 2018, multimedia layihəsi. 4. Etibar İsmayılov, “Arzular quyusu”, 2018, instalyasiya, 120 x 70 x 70 sm. 5. Vüsalə Ağarazıyeva, “Tərəzi”, 2018, qum, mikroelektron cihazlar, ağac, 160 x 100 x 30 sm. 6. Mikelancelo Pistoletto, “Labirint və böyük quyu”, 1969-2018, büzməli karton, güzgü. 7. Günay Əliyeva, “Həyat market”, 2018, banner üzərində çap, 400 x 165 sm.

Photo: 1. Exhibition Opening. 2. Mousa Beyzade, “Untitled”, 2018, paper, 50 x 50 cm.

3. Leyli Gafarova, “Ghilman”, 2018, multimedia project. 4. Etibar Ismayilov, “The Well of Dreams”, 2018, installation, 120 x 70 x 70 cm. 5. Vusala Agharaziyeva, “Balance”, 2018, soil, microelectronic devices, wood, 160 x 100 x 30 cm. 6. Michelangelo Pistoletto, “Labirinto e Grande Pozzo”, 1969-2018, corrugated cardboard, mirror. 7. Gunay Alieva, “Life Market”, 2018, print on banner, 400 x 165 cm.

vacibliyini göstərir. Lakin, biz, təbiətin bizə bəxş etdiyi nemətləri də unutmamalıyıq.

Rəssam tərəzinin bir gözünə mikroelektron cihazlar, digər gözünə isə qum və çiçəklənən ağac yerləşdirib.

Etibar İsmayılov “arzular quyusu” yaradıb və onun istifadəsinə dair “şifrələnmiş” təlimat təqdim edib. İnsanların suya qəpik atması, hələ ki, həyata keçməmiş arzular üçün sədəqənin verilməsi jestini vurğulayır. Bu əsərdə, rəssam quyunun formasını neft çəlləyi ilə əvəzləyib, qəpiklər isə su əvəzinə gümüşü-qara mayeyə düşərək yox olur.

Mousa Bəyzadə, kağız kəsimi üsulundan istifadə edərək, sağlamlıq texnologiyalarının həyatımızın ayrılmaz hissəsinə çevrilməsini, eşitmə və ya görmə problemlərini həll etməsini araşdırmaqla yanaşı, “insan optimizasiyası nə qədər uzağa gedə bilər?” sualını ortaya qoyur.

Gənc rəssam Günay Əliyeva “Həyat market” əsərində İosif Brodskinin məşhur “bizim yaratdıqlarımız, etira arımızdan daha çox özümüzdən danışır” kəlamından ilhamlanan qəbz formasında rəssamın həyatına nəzər

salır. “Yekun məbləğ” qismində ölkənin minimal əmək haqqından istifadə etməklə, rəssam iqtisadi və ekzistensial məsələlər arasında qarşılıqlı əlaqəni götür-qoy edir: Görəsən, həyatımızın həqiqi dəyəri neçəyədir? Biz öləndə, “yekun məbləğ” nə qədər təşkil edəcək?

Leyli Qafarovanın əsəri gender problemləri çərçivəsində həyatımızın müxtəli iyinə istinad edir. Öz əsərlərində, rəssam qadın və ya kişi kimi təsvir edilə bilən amillərin aşkar fərqliliyi ilə bağlı linqvistik və ənənəvi paradoksları sənədləşdirir.

– After the permanent collection has been travelling through the regions for two years, YARAT in cooperation with Cittadellarte Fondazione Pistoletto, Biella (Italy), have developed a new travelling exhibition.

The rst show entitled “Once Again That Garden Be” was launched in Gazakh at the end of July.

The preparation period took place during Michelangelo Pistoletto's exhibition “Do It”, when the Foundation director Paolo Naldini held a workshop for local artists exploring the concept of the “Third Paradise”. During the lecture participants discussed ways of living in harmony with nature and arti ce.

The most creative ideas of the young artists were realised for the travelling exhibition.

The exhibition idea was based on the concept of a garden (“bağ” in Azerbaijani), which originates from the Persian word for an area of cultivated nature offering protection, security and private space.

Likewise, the well-known Azerbaijani poet Mikayil Mush g, in his poem “Once That Garden Be”, described the garden as a place of perfect harmony, onto which he hung with nostalgic feelings.

In the exhibition, the audience rst had to make their way through meandering labyrinths until, in the middle hall on a wooden frame in the shape of a “Third Paradise” sign, they were able to eat regional sweets. Especially in the regions o f Azerbaijan, products are still made in harmony with natural resources.

The third section of the exhibition featured the works of the young artists and their

1.

7.

interpretation of Pistoletto's theory.

The exhibition space was lled by Nazrin Mammadova's sound installation “In Conversation with Mountains”. The artist recorded sounds of the Altiagach/Khizi mountains, being interested in the harmonic relationship between all different sources, be it natural (wind) or from machines (airplanes). On a screen, people could see how the artist exposed the recorded material to its original environment, creating a resonance and conversation.

Vusala Agharaziyeva's “Balance” work showed the importance of a harmonic relationship towards high-tech features, which make our life more convenient, but we should still not forget to appreciate the gifts of nature. She placed in a one scalepan micro electronic devices and in the other one soil and a blooming plant.

Etibar Ismayilov created a wishing well with instructions in encrypted language how to use it. The ritual of throwing coins into the water signi es a gesture of gratitude for wishes yet to be ful lled. In this work, the artist replaces the shape of the well with an oil barrel whilst the coins are swallowed by a silvery-black liquid.

Using the technique of paper cuts, Mousa Beyzade explores how medical devices have become an integral part of our lives, compensating for health problems such a hearing or vision problems but also raises the question: how far can human optimization go?

The young artist Gunay Aliyeva's “Live Market” captured the life of an artist in the form of a receipt inspired by the words of Joseph Brodsky – “our products speak rather than our confessions”. Using the country's minimum wage as the total sum, it furthermore re ects on the interrelation between economic and existential matters: how much is our life really worth and what does nally count when we die?

Leyli Gafarova's work also refers to the diversity of life in terms of gender issues.

In her works she documented the linguistic and traditional paradoxes with regard to a clear separation of what can be described as female or male.

TƏDBİRLƏR HAQQINDA MƏLUMAT / NEWS ABOUT EVENTS WWW.YARAT.AZ

// 06

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

ARTIM / LAYİHƏ MƏKANI / PROJECT SPACE

SƏRGİLƏR / EXHIBITIONS Dolu boşluq Virtual reallıq incəsənəti Kurator: Fərəh Ələkbərli -

Full Emptiness Virtual Reality Art Curated by Farah Alakbarli

1.

2.

3.

4.

TƏDBİRLƏR HAQQINDA MƏLUMAT / NEWS ABOUT EVENTS WWW.YARAT.AZ

Oyun sektorunu fəth edəndən sonra, virtual reallıq artıq incəsənət dünyasının da yeni və möhtəşəm mediumuna çevrilib. Bu dəfə ARTIM Layihə Məkanı, üç yerli rəssama rəqəmsal alətlərlə yaradılan aləmlərə “qərq olmağa” imkan verən texnika ilə eksperiment aparmaq üçün platforma təqdim etdi.

Having already conquered the gaming sector, Virtual Reality has now become a fascinating new medium for the art world.

ARTIM Project Space provided three young local artists a platform to experiment with the technique, which allows us to immerse ourselves into digitally created surroundings.

Sərginin hazırlıq işləri təxminən yarım il çəkdi. Bu vaxt ərzində, rəssamlar müntəzəm olaraq “PHOBIA Virtual Reality” şirkətinin studiyasına baş çəkir, virtual incəsənət əsərinin yaradılması üçün zəruri bacarıqlara yiyələnirdilər. Sərgi ərzində hamının VR eynəkləri taxaraq virtual aləmə “rahat səyahət” etməsi üçün, ziyarətçilər sərgi zallarına məhdud sayda buraxılırdı.

Sözügedən VR texnikası sərgi üçün rəssamları bir sıra əsərlər yaratmağa ilhamlandırsa da, məhz növbəti əsərlər böyük rəğbətlə qarşılandı.

Preparations lasted for half a year, during which time the artists regularly visited the studio of the company PHOBIA Virtual Reality, where they were taught the necessary skills for creating a virtual artwork. During the exhibition a limited number of visitors were let into the showrooms so that everyone could indulge in the experience undisturbed by putting on the VR glasses and diving into another world. The technique inspired the artists to create several works for the exhibition, but the biggest impression was made by the following works.

Rəssam Orxan Qarayevin “Dünyaların toqquşması” adlı əsəri, bəşəriyyəti daim narahat edən ekzistensial sualları araşdırırdı. Bu əsərdə ziyarətçilərə insan kəllələri və əzalarından hazırlanmış adada gəzintiyə çıxmaq təklif olunur. Ziyarətçi özünü müasir barokko rəsminə “düşmüş” kimi hiss edir və ona hər şeyin sürəksizliyi, faniliyi təlqin edilir. Virtual aləm kontekstində digər bir sual meydana çıxır: “Görəsən, maddi dünyamız, gələcəkdə ideal rəqəmsal dünyada optimallaşdırılmış animasiya personajları kimi yaşayan bəşəriyyət üçün nə vaxtsa büsbütün öz aktuallığını itirə bilərmi?”.

Sərxan Rəcəbovun “Qanadlı sığın” əsəri də virtual aləmin dərk edilməsini sual altına qoyur. O, daxili fantaziyalar aləminə “qərq olmaq” imkanını, VR eynəkləri ilə “teleportasiyamızın” mümkünlüyü ilə müqayisə edib. Rəssamın krincə, virtual məkan, insanın keçid ala biləcəyi sadəcə növbəti “dünya qavrayışıdır”. Rəssam öz əsərində tamaşaçıya pəncərədən baxaraq, qədim mifologiyada rəmzi olaraq nursaçan heyvan kimi qəbul edilən sığını seyr etməyi təklif edir. Qədim zamanlardan sığın qadın tanrıları müşayiət edən, maddi və mənəvi durumlar arasında bağlantı rəmzi kimi qəbul edilib; sığın buynuzları isə əks qütblər və ziddiyyətlərin birləşdirilməsi anlamını ehtiva edir. Bu ideya, kişi və qadın obrazlarının öz enerji səviyyələri vasitəsilə birləşdiyini nümayiş etdirən əsərin ikinci hissəsində da davam edir.

Virtual aləmin ən populyar mövzusu incəsənətdir. Axı hansı “sənət aşiqi” Van Qoqun rəsm əsərlərinə “baş vurmaq” istəməz? Rəssam Şahnaz Ağayeva, tamaşaçıya Van Qoqun məşhur “Arlda yataq otağı” əsərinə “qərq olmaq” imkanını verir.

Faktiki olaraq, bu əsər bizə kiçik otaq boyunca hərəkət edə-edə, üzərində gəmilər olan masaya və divarda çəkilmiş rəsmlərə yaxından tamaşa etmək imkanı verir.

Pəncərədən bayıra baxmaq istəyəndə, ziyarətçi, əsərin tamamilə fərqli bir səviyyəsinə düşür: bu hissə, böyük ehtimalla rəssamın psixoloji durumuna istinad edən, qara meta zik obyektlərin yer aldığı qara, vahiməli sürrealistik məkanla əhatə olunub.

5.

With “Clash of the Worlds”, artist Orkhan Garayev explored existential questions that have always moved humanity. He let the visitor wander around on an island created out of skulls and limbs. One felt transported into a contemporary Baroque painting that wanted to convey to people their own transience and impermanence. In the context of the virtual world, another question emerged: Will the material world ever be completely irrelevant to a future human race that will live as optimised avatars in an idealised digital world?

Sarkhan Rajabov's work “Winged Elk” also poses questions about the perception of the virtual world. He compared the ability to submerge into the inner fantasy world with the possibility of “beaming” us into the virtual world with VR glasses. According to the artist, the virtual space is just another world of perception into which the human being can shift himself or herself. In his work he made the visitor look out of a window and catch sight of an elk, which is a symbolically charged animal in mythology.

Since ancient times, it has been considered to accompany mother deities and stands for the connection between the material and spiritual states, with the antlers meant to connect polarities and contradictions. This idea is continued in the second part of the work, which shows how male and female gures are connected through their energy levels.

A popular theme in the virtual world is art itself. Which art lover does not dream of immersing themselves into a Van Gogh painting? Shahnaz Aghayeva gave the visitor the opportunity to access “Van Gogh's work The Bedroom”. We were actually able to move around the small room, to have a closer look at the table with vessels or the paintings on the walls. The moment when the visitor wanted to enjoy the view outside the window, he or she was shifted to another level of the work, surrounded by a black surreal space with metaphysical objects, probably an allusion to the psychological state of the artist.

6.

Foto: 1. Şahnaz Ağayeva, “Van Qoq. Arlda yataq otağı”. 2. Orxan Qarayev, “Dünyaların toqquşması”. 3. Sərxan Rəcəbov, “Qanadlı sığın” (”Böyüklər üçün nağıllar” silsiləsindən). 4. 5. 6. Rəssamlar VR performası zamanı: Şahnaz Ağayeva, Orxan Qarayev, Sərxan Rəcəbov Photo: 1. Shahnaz Aghayeva, “Van Gogh.

Bedroom in Arles”.2. Orkhan Garayev, “Clash of Worlds”. 3. Sarkhan Rajabov, “Winged Elk” (from “Tales for adults” Series). 4. 5. 6. VR performing artists: Shahnaz Aghayeva, Orkhan Garayev, Sarkhan Rajabov

7.

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

07 //

ARTIM / LAYİHƏ MƏKANI / PROJECT SPACE

MÜSAHİBƏ / INTERVIEW Rəssam Çinarə Məcidova ilə müsahibə –

Interview with artist Chinara Majidova Bu ilin may ayında Çinarə Məcidova, “Ajam” kollektivi ilə birgə, məşhur Sovetski küçəsinin transformasiyasına həsr olunmuş sərgi keçirdilər. Artıq üç ildir ki, sözügedən kollektiv, XIX əsrdə baş verən neft bumu nəticəsində şəhərin ən canlı hissələrindən biri olan, Bakının bu tarixi hissəsinin araşdırılması, nümunələrin götürülməsi və sənədləşdirilməsi ilə məşğul olur. Hal-hazırda, bu ərazi şəhərin gözəlləşdirilməsinin bir hissəsi kimi, park ilə əvəzlənib. Sərginin girişində, tamaşaçılara bu ərazinin bütün küçələrinin 360-dərəcə görüntüsü təqdim olunur.

Küçələrdən bəziləri artıq yoxdur. Tamaşaçı bu məkanın dağıntılarının içindən keçərək, qonşu məhəllələrin video təəssüratlarına tamaşa edərək, boş zivələr və dağılmış fasad divarlarına baxaraq, nəhayət, çəhrayı parka yetişir, burada isə ağ skamyada əyləşərək fəvvarənin “əsən”, nöqsanlı videoyazısı ilə istirahət edirlər.

– On May of this year, Chinara Majidova, in collaboration with the Ajam Collective, completed an exhibition dedicated to the transformation of the Sovietski district.

For three years now, the collective has been researching, collecting samples and documenting this part of Baku that once was a lively part of the city as a result of the nineteenth century oil boom. Now it is being replaced by a park as part of the beauti cation of the city. At the entrance of the exhibition, people were introduced with a 360-degree view to all the streets of the district, some of which no longer existed. The visitors strolled among the relics of the district, watched video impressions of the neighbourhoods, witnessed empty clotheslines and torn facade walls, before nally reaching the pink park, to relax with a glitched video recording of a fountain on a white bench.

A.F. (Anna Fex): Çinarə xanım, sizi bu mövzuya toxunmağa nə vadar etdi? Ç.M. (Çinarə Məcidova): Əvvəla, mənim uşaqlığımın əksər hissəsi Sovetskidə keçib.

Burada mənim nənəmin evi var idi. Həm də, bir bakılı kimi, bu mövzu məni narahat etməyə bilməzdi. Bakıda baş verən süni gözəlləşdirmə və şəhər dəyişikliklərinin sürəti, bizi yekun olaraq şəhərin büsbütün öz simasını dəyişməsinə gətirib çıxara bilər. Bu yeni və naməlum bir şəhər olsa, onun adı dəyişməyəcək, köhnə Bakı adı qalacaq. Bir rəssam kimi, mən bu məsələyə biganə qala bilmərəm. Bir vətəndaş kimi, mən nəyisə dəyişmək iqtidarında deyiləm.

A.F.: Zəhmət olmasa, bir az “Ajam” kollektivinin fəaliyyətlərindən daha ətra ı danışın. Ç.M.: Son 7 il ərzində “Ajam” kollektivi bir sıra fərqli layihələr hazırlayıb. Bunlar analitik məqalələr və podkastların dərci, elektron arxivlərin və sənədli materialların yaradılması, habelə dünyanın hər yerində ictimai mühazirələrin verilməsi ilə bağlıdır.

“Ajam” kollektivi, Asiya boyunca yer alan urbanizm və bələdiyyə gözəlləşdirmə təşəbbüsləri ilə maraqlanır. Kollektiv Tehran, Mumbay, Daşkənd, İstanbul və s. kimi bir çox şəhərlərdə çalışaraq sürətli şəhər dəyişikliklərini müşahidə edib. 2015-ci ildə, ümumi dostlardan biri bizi görüşdürdü; belə ki, biz eyni layihələr üzərində işləyirdik. Əməkdaşlıq üçün hər kəs dəvətli idi və o vaxtdan bəri, bir yerdə işləyirik.

prosesinə bağlı olan hadisələrdən kənarda qalan həyatlarının daha çox aspektlərini qeyd etməyə imkan verdi. Sərgi açılanda, biz Sovetskiyə yollandıq və posterlər payladıq.

Nəticədə, biz sərgimiz üçün sənədli videolara çəkilmiş insanlarla görüşdük.

Bizim gördüyümüz işlə bağlı onların şərhlərini və qeydlərini eşitmək bizim üçün son dərəcə maraqlı idi.

A.F.: Zəhmət olmasa, bizə xüsusi olaraq yadınızda qalan hər hansı görüşdən və ya hadisədən danışın. Ç.M.: 2016-cı ilin yay aylarının sonu idi.

Sovetskidə keçirdiyimiz müsahibələrlə dolu gün sona çatırdı və biz evə qayıdırdıq. Bu məqamda, ərazidə olan bir çox kiçik evlər artıq dağıdılmışdı və onlar yavaş-yavaş ərazinin iri binalarının dağıdılmasına keçid alırdılar. Nizami küçəsinə doğru hərəkət edərkən, biz bir evin yanından ötdük; ev yenicə dağılmışdı və biz bir kişinin dağıntılar içində eşələndiyini gördük. Sərgidə gördüyünüz kimi, bu evlər, əksəriyyətinin içində şəxsi əşyalar, şəkillər, tibb kitabçaları, rəsmlər və s. ola-ola dağıdılırdı. Kişiyə yaxınlaşıb gördük ki, o, dağıntıların altından öz kitablarını çıxarır. Onunla söhbət etdik və öyrəndik ki, o, bir vaxtlar bütün Sovetski boyunca kitablar toplayır və məhəllənin yuxarı hissəsində onlardan kitabxana qurmaq niyyətində imiş... Məhəllə ilə bağlı xatirələrin qorunması üçün çalışan daha bir insanı görmək bizim üçün son dərəcə xoş idi.

A.F.: Öz yanaşmanız barədə nə deyə bilərsiniz?

A.F.: Sovetski məhəlləsi tamamilə yox olandan sonra, şəxsən siz ən çox nə üçün darıxacaqsınız?

Ç.M.: Bu layihədə bizim üçün böyük dəyər amili, müsahibələr və materialların toplanmasına birgə sərf etdiyimiz zamandır.

Biz, öz üç ilimizi bu məhəllədə insanlarla görüşə sərf etdik və onun küçələrinin ayrılmaz hissəsinə çevrildik; bu isə bizə daha çox sakinlərlə görüşməyə, həm də bütünlüklə məhəllənin dağıdılması ilə bağlı hadisələrin gedişatında onların hekayələrini dinləməyə, onların yerinin dəyişdirilməsi

Ç.M.: Düşünürəm ki, Bakının şəhər landşaftından Sovetskinin yox olması, bir faciədir və bu, təkcə ziki itki deyil; faktiki olaraq, cəmi bir nəsil ötəndən sonra, insanlar şəhərin mərkəzində gəzişərək bu parkın nə vaxtsa minlərlə insanın evinin olduğunu belə bilməyəcəklər. Orada yerli əhali yaşayıb, işləyib və böyük xatirələr toplayıb. Cəmi iki onillikdən sonra, gənc

bakılı burada nə vaxtsa nəyinsə baş verdiyini ümumiyyətlə bilməyəcək. Amma, şəxsən mənə gəlincə, mən, burada qazandığım dostlar və tanışlar üçün darıxacağam. Gündə bir neçə məhəllə ilə o baş-bu başa gedincə, öz ətrafındakılara yaxın olursan. Onlar səni tanımağa və sənə get-gedə daha çox bağlanmağa başlayırlar. Onlar öz həyatlarından, ümidlərindən və gələcək planlarından bəhs edirlər. Sən isə çay içərək, hətta dadlı taamlardan dadaraq onların hər birini öyrənmək üçün saatlarla vaxt sərf edirsən. Ümid edirəm ki, mən, onların bir çoxu ilə əlaqə saxlayacağam, amma, onlarla görüşmək bir qədər çətin olacaq; çünki, onların hər biri şəhərin müxtəlif yerlərində yaşayırlar.

A.F.: Sərgidə insanların reaksiyalarını görmək sizə hansı təəssüratları bağışladı? Ç.M.: Layihənin səmimiyyətlə qarşılanmasından çox məmnun olsam da, mənim üçün önəmli reaksiya, illərlə işlədiyim Sovetski insanlarından gəldi. Biz məhəllədə tədbirlə bağlı bir neçə məlumat vərəqləri payladıq və insanların bu sərgiyə nəinki gəlməsinə, hətta öz minnətdarlıqlarını bildirməsinə görə həzz yaşadıq. Hesab edirəm ki, bunun kimi sənədli layihələrə gəlincə, əsaslı qəzəb və hikkə hissi olur.

Vətəndaşlar soruşa bilər ki, əgər yekun layihə illər boyunca işıq üzü görmürsə, o zaman, bütün bu çəkilişlərin, müsahibələrin və emosional acıların mənası nədir? Dosttanışlarımızın xəritəyə diqqətlə tamaşa etməsini, köhnə fotoşəkillərə baxmasını və videolarda tanıdıqları insanları göstərərək gülməsi, şübhəsiz ki, layihənin böyük uğurla tamamlanmasından bəhs edir.

A.F.: Gələcəkdə şəhər transformasiyası ilə bağlı hər hansı layihələr planlaşdırırsınızımı? Ç.M.: Biz, yəni “Ajam Media Collective” və mən, bu araşdırmanı Kubinka və Keşlə ərazilərində davam etdirmək niyyətindəyikbelə ki, bu ərazilər də sökülmə təhlükəsi altındadır. Biz oxşar layihələri Tbilisi və Batumidə də başladıq, amma bizim ən böyük arzumuz, Mərkəzi Asiyanın Almatı, Bişkek və Düşənbə kimi şəhərlərində işləməkdir. Bizim başlıca məqsədimiz elektron vasitələrimizi daha da inkişaf etdirmək və şəbəkələrimizi genişləndirmək, region boyunca fəalçılar və jurnalistlərin öz doğma şəhərləri haqqında oxşar layihələr yaratmasını asanlaşdırmaqdır.

A.F.: Təşəkkür edirik! Ç.M.: Bu sərgini həyata keçirmək üçün bizi məkan və resurslarla təmin etdiyinizə görə, sizə dərin minnətdarlığımızı bildiririk. Əgər gələcək layihələrimizi görmək istəsəniz, ajammc.com internet səhifəsinə daxil olun və ya Facebook və Twitter sosial şəbəkələrində “Ajam Media Collective” səhifəsini axtarın.

– A.F. (Anna Fech): Chinara, what made you pick up this topic?

C.M. (Chinara Majidova): First of all, I spent most of my childhood in Sovetski because my grandmother had a house there. Also, as a Bakuvian, it is pretty hard

not to think about this topic. The speed of the arti cial beauti cation and urban changes in Baku might nally bring us to a complete reconstruction of the city. It will be a new and unknown city, with its old name: Baku. As an artist, I cannot ignore this issue; as a citizen, I have less power to do something.

A.F.: Could you give us more details about the activities of the Ajam Collective? When and why did you join the collective?

C.M.: For the last seven years Ajam has produced a number of different projects, ranging from publishing analytical articles and podcasts, creating digital archives and documentaries and giving public lectures all over the world. Ajam has been interested in urbanism and municipal beauti cation initiatives across Asia and the collective has worked in many cities experiencing rapid urban change, such as Tehran, Mumbai, Tashkent and Istanbul. Back in 2015, a member of Ajam was already collecting videos and photographs from Sovetski. A mutual friend put us in touch since we were both working on similar projects. Everyone was open to collaboration and we've been working together ever since.

A.F.: Can you tell us something about your approach?

C.M.: Our biggest asset with this project was the time we put into collecting interviews and material. Spending three years in the neighborhood meeting people and becoming a xture on its streets allowed us not only to meet more residents, but to follow their stories over the course of the entire demolition and to capture more aspects of their lives outside of what was tied up in the process of their relocation.

When the exhibition was launched, my colleague and I went to Sovetski and distributed some posters. As a result we found the people who were shot for the documentary videos in our exhibition. It was exciting for us to hear their comments about what we've done.

A.F.: Tell us about a meeting or an incident that you have especially remembered.

C.M.: In late summer 2016 we were wrapping up a day of interviews in Sovetski and on our way back home. At this point many of the smaller houses in the area had already been knocked down and they were slowly getting going on the larger buildings in the area. Walking down towards Nizami we passed one such house that had just started to be demolished and saw a man digging through the rubble. As you can see in our exhibition, a lot of these houses were destroyed with personal items - pictures, medical records, drawings - still inside.

Approaching this man, we saw he was digging books out from the building. Talking to him, we learned he had been collecting books from all over Sovetski and building a library from them in the upper parts of the neighborhood. It was really wonderful to meet another person doing the work of preserving aspects of the neighbourhood.

A.F.: What will you most miss personally

when once Sovietski district completely disappears?

C.M.: I think the tragedy of Sovetski's disappearance from Baku's cityscape is not just a physical loss - it's the fact that, in less than one generation, people will walk through the city center and will not realise that this park was once home to thousands of people. The inhabitants lived, worked and made memories there. Within a couple of decades, a young Bakuvian will not know that anything happened there at all. But on a more personal level, I will miss the friends and contacts I made. When walking several times a day through the neighborhood, you become close to those around you; they start to recognise you and open up to you more and more – they talk about their lives, their hopes and their future plans. You spend hours learning about each other over tea and even delicious meals. I hope to stay in touch with many of them, but it will be harder to see them now that they live in other parts of the city.

A.F.: What were your impressions of the reactions of the people at the exhibition?

C.M.: I was so happy about the reception of the project, but probably the most important reaction for me came from the people from Sovetski, with whom we have been working for years. We passed out some yers for the event in the neighborhood and were thrilled when people not only showed up, but appreciated the project. I think there's a justi able sense of frustration when it comes to documentary projects like this.

Subjects can wonder what the point of all the lming and interviews and emotional ardour was when the nal project doesn't emerge for years. Seeing our contacts engage with the map, look at the old photos and laugh and point out people they know in the videos, gave a great sense of closure to the project.

A.F.: Are you planning any further projects related to urban transformation in the future?

C.M.: We - Ajam Media and I - are planning to continue this research at Kubinka and Kishle, which are also under risk of demolition. We've started similar projects in Tbilisi and Batumi, but our dream is also to work in Central Asian cities like Almaty, Bishkek, and Dushanbe. Our current goal is to better develop our digital tools and expand our networks so it will be easier for activists and journalists across the region to create similar projects about their hometowns.

A.F.: Thank you very much!

C.M.: Thank you for giving us the space and resources to be able make the exhibition possible! If you are interested in seeing our future projects, visit our website ajammc.com, or search for Ajam Media Collective on Facebook or Twitter.

Foto / Photo: YARAT

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

// 08

ARTIM Rooms layihəsinin ikinci Yeni hekayələr sərgisində rəssamlar Əhməd Nəbiyev, Leyla Qabulova, Roman Qocayev, Rizone, Füzuli Əliyev, Mina Abbasova və Vüsal Əhmədovun əsərlərini bir araya gətirdi. Rəssamlar eksperimental əsərlərlə psixoloji və sosial problemləri vurğuladılar.

– Second edition of ARTIM Rooms Project New Tales exhibition brought together works by Ahmed Nabiyev, Leyla Gabulova, Roman Gojayev, Rizone, Fuzuli Aliyev, Mina Abbasova and Vusal Ahmedov.

The experimental works of the artists emphasized psychological and social issues.

Bu yaxınlarda aşkara çıxmış istedad, Füzuli Əliyev, öz hekayələrini “kalliqra ti” adlandırdığı dildə söyləyir. Onun ilk hekayəsi, SanktPeterburq şəhərində yaşadığı müddətdə həyatında baş verən əhəmiyyətli məqamları əks etdirir. İkinci hekayə, qız övladının dünyaya gəlməsi ilə, həyatda hiss etdiyi ən pozitiv hisslər, üçüncü hekayə isə müəlli n çətin uşaqlığının sirrindən bəhs edir. Bu silsilə hadisələr, onun həyatını büsbütün dəyişdi, qorxulardan, problemlərdən və neqativ məlumatlardan xilas etməklə, baxışlarını, yanaşmalarını və kirlərini digər səmtə yönəltdi. Nağıllarının sonuncu akkordları, “Fizo”nun həyatında unudulmaz izlər qoymuş insanlara həsr olunub: Sabina, Miro, Emin, Moose, Farid, Sanya, Nizam və Lilu. Özünü “Fizo” adlandıran Füzuli Əliyev, küçələrdə əraziləri öz qra ti üslublu əsərləri ilə bəzəyir.

“ARTIM Rooms” layihəsi, onun ilk sərgi təcrübəsi idi. Əhməd Nəbiyev Azərbaycan Dövlət Rəssamlıq Akademiyasının Təsviri sənət fakültəsinin tələbəsidir. Əhməd üçün də bu “ARTIM Rooms” layihəsi ilk sərgi idi. “Özünü topla/ əksolunma” avtobioqra k kollajında öz hekayəsini, fərqli həyat anlarını, fərqli ifadə vasitələri, o cümlədən pazlla əlaqələndirərək danışır. Obrazlarını və portretlərini klassik estetik üslubda çəkən Əhməd, onları kəsilmiş qəzet parçaları ilə bəzəyir. Əsas səth qismində o, parçadan istifadə edir ki, bu da onun hobbisinə və modalar atelyesində rəssamillüstrator kimi işi ilə bağlıdır. Bu klassik məktəb ənənələrinin və kollaj iş üslubunun qarışığı olan silsilə əsərlərə müəyyən postmodernizm hisslərini əlavə edir.

Vüsal Əhmədovun “Xırdası qalsın” instalyasiyası 10 qəpiklik xırda pullardan hazırlanıb.

Havadan asılmış bu instalyasiya, bir müddət öncə cəmiyyətin bəzi təbəqələrində rezonans doğuran ictimai nəqliyyatda gediş haqqının qaldırılması mövzusu vasitəsilə insan dəyərlərini əks etdirir. Bundan əlavə, Vüsal daha vacib yaşayış dəyərlərinə də diqqət yetirməyə çalışıb.

Vüsal tətbiqi riyaziyyat və kibernetika fakültəsini bitirib və kompüter elmləri sahəsində ixtisaslaşıb. Vüsal üçün “ARTIM Rooms” layihəsi debüt layihə və gələcək rəssamlıq karyerası üçün başlanğıc nöqtəsi idi.

“Yeni hekayələr” sərgisinə yenicə fəaliyyətə başlayan performans rəssamı Roman Qocayev də qatılmışdı. Roman öz “Sevgi gözəl ağrıdır” performansını hase29 qalereyasında (Osnabrük, Almaniya) nümayiş etdirib. “Saçının ucuna zərər gəlməsini

1.

2.

3.

istəmərəm, həyatına gəlsə də olar” performansı, erkən nikah problemləri kontekstində ölkəmizdə mövcud olan sosialmental stereotipləri vurğulayır. Bu, Romanın işıqlandırmaq istədiyi, gənc nəslin ailə problemlərinə həsr olunmuş cəmi bir neçə performans ideyalarından biridir. Roman Qocayev həmçinin gənc rəssamlara birgə studiya imkanlarını təqdim edən “ARTIM Lab” layihəsinin də iştirakçısıdır.

Eskperimental sərgi üçün Mina Abbasova öz “Nəbz” adlı ilk video layihəsini təqdim etdi.

Bu layihə, Şəhriyar İmanovun eyni adlı musiqi parçasından ilhamlanıb. “Nəbz” əsərində Mina insan gözlərini insanların durumlarının təyin olunmasında heç vaxt əsl emosiyaları gizlədə bilməyən yeganə dürüst vasitə kimi təqdim edir. Rəssam seçilmiş insanlar ilə kiçik psixoloji araşdırma aparıb. O, bunun üçün anket tərtib edərək, insan qəlbinin ən həssas sahələrini vurğulamağa çalışıb. Mina, YARAT-da uğurlu ART təcrübə proqramından sonra təşkilatın işçi kollektivinə daxil edilib və hal-hazırda, XX-XXI əsrlər Azərbaycan Rəngkarlığı Muzeyində bələdçi kimi çalışır.

Sərginin ən təcrübəli iştirakçısı Rizone idi.

O, bir sıra incəsənət tədbirlərin iştirakçısı olub, o cümlədən: “Alüminum” Müasir İncəsənət Biennalesinin iki buraxılışı, ARTIM Layihə Məkanında sərgi. Öz “Yarıoyaq” adlı instalyasiyasında, o, müxtəlif dövrlərdə insanları kütləvi şəkildə “zombiləşdirən” vasitələri təqdim edir. O, cəmiyyətin böyük ümidlərindən və dünyamızı bürüyən yalanlardan bəhs edir. Rizone konsepsiyaya əlamətdar vasitələr əlavə edərək, auditoriyaya videoseans keçirir.

Bundan əlavə, sərgidə Leyla Qabulova “Hibernasiyada” adlı instalyasiyası ilə iştirak edirdi. Leyla çox qorxunc, eyni zamanda dəqiq işlənmiş barama formasında gözoxşayan insan heykəlini yaradıb. Onun krincə, kim olduğumuzu bilmək və göstərmək üçün, biz baramanı açmalıyıq. İxtisasca həkim olan, lakin daha çox psixologiya ilə maraqlanan və animator kimi işləyən Leyla ifadə üsulları axtaraşındadır.

Amma, etiraf edir ki, bəzən, öz hiss etdiyi, nəzərində tutduğu və demək istədiyi hər şeyi sözlə ifadə etmək mümkün deyil.

“Yeni hekayələr” sərgisini gənc nəsil rəssamların geniş maraqlar diapazonunu, istedad və bacarıqlarını, habelə sənət texnikalarını əks etdirmək baxımından çox gözəl göstərici kimi qiymətləndirmək olar.

Foto: YARAT. 1. Roman Qocayev, “Saçının ucuna zərər gəlməsini istəmərəm, həyatına gəlsə də olar”, 2018, performans. 2. Vüsal Əhmədov, “Xırdası qalsın”, 2018, latun qəpik. 3. Əhməd Nəbiyev, “Özünü topla/əskolunma”, 2018, kağız üzərində qarışıq texnika, kollaj. 4. Füzuli Əliyev, “Əlvida”, 2018, kaliqrafiya. 5. Mina Abbasova, “Nəbz”, 2018, video, 7 dəq. 6.

Rizone, “Yarıoyaq”, 2018, video instalyasiya, 4:07 dəq. 7. Leyla Qabulova, “Hibernasiyada”, 2018, instalyasiya Photo: YARAT. 1. Roman Gojayev, “Named I wouldn't wish a harm to tip of your hair, let it comes to your life”, 2018, performance. 2. Vusal Ahmadov, “Keep the Change”, 2018, brass coins. 3. Ahmed Nabiyev, “Assemble yourself /reflection”, 2018, mixed media on paper, collage. 4.

Fuzuli Aliyev, “Goodbye”, 2018, calligraphy.

5. Mina Abbasova, “Pulse”, 2018, video installation, 7 min. 6. Rizone, “Half-Awake”, 2018, video installation, 4:07 min. 7. Leyla Gabulova, “Hibernating”, 2018, installation

4.

– The recently discovered talent Fuzuli Aliyev tells his stories in the language of what he calls “calligraf ty”. His rst tale demonstrates crucial moments of his life, which happened to him during his stay in Saint Petersburg. The second tale talks about the most positive feelings he felt in life with the birth of his daughter and the third one is a secret of author's hard childhood. This cycle of events changed his whole life, switched his views, attitude and thoughts rescuing and liberating himself from fears, problems and negative information. The very last accords of his tales are dedicated to people who left unforgettable traces in Fizo's life: Sabina, Miro, Emin, Moose, Farid, Sanya, Nizam and Lilu. Calling himself Fizo, Fuzuli Aliyev occupies street areas with his graf ti manner pieces, for him ARTIM Rooms Project became the rst exhibition experience.

Ahmed Nabiyev is a student in Azerbaijan State Academy of Fine Arts, painting class.

“ARTIM Rooms” became rst show for him as well. “Assemble yourself/ re ection” is a autobiographical collage which investigates different expression tools and refers to different moments of author's life. Drawing in a classical aesthetic manner his gures and portraits Ahmed combines them with cutted newspaper pieces. As a main surface, he uses textile, which refers to his hobby and recent job of illustrator at a fashion atelier.

This mix of classical school and working in the tradition of collage gives a particular postmodern feeling to the series.

Vusal Ahmedov's “Keep the Change” installation is made from coins in a nominal of 10 gepik. The installation, xed in the air, re ects human values through recent raise in public transport fees, which has caused resonance in some classes of local society.

Besides of it, Vusal tried pay attention to more important values of being. He graduated from the faculty of applied mathematics and cybernetics and specialized in a eld of computer sciences. For Vusal “ARTIM Rooms” became a debut project and starting point for future artistic career.

The “New Tales” exhibition also involved the emerging performance artist Roman Gojayev.

Artist demonstrated his “Love hurts beautifully” performance in hase29 Gallery (Osnabrük, Germany). His opening performance “I wouldn't wish a harm to tip of your hair, let it comes to your life” focuses on the social-mental stereotypes existing in the country in the context of early marriage problems. It is one of the few performance ideas dedicated to young generation family issues Roman wants to highlight. Roman Gojayev also is a participant of “ARTIM Lab” project, which gives shared studio opportunities to young artists.

For the experimental exhibition Mina Abbasova presented her rst video project entitled “Pulse” and was inspired by the music with the same name of Shahriyar Imanov. In “Pulse” Mina presented human eyes as the only true thing that do not hide anything, they show in an honest way our true emotions determining our state of mind.

The artist did a small psychological research with selected people, developing a questionnaire trying to highlight most sensitive elds of human soul. Mina became part of YARAT after successful internship program here and for this moment works as a guide in Museum of Azerbaijani Painting of the XX-XXI Centuries.

The most experienced participant of the exhibition was Rizone. He was participant of two editions of Aluminum Contemporary Art Biennial as well as ARTIM Project Space. In his “Half-Awake” installation, Rizone re ects on the tools of various periods that massively brainwash people. He talks about high hopes and big lies of society. Adding recognizable signs to the concept Rizone carriers out video-sessions with the audience.

Additionally the exhibition featured Leyla Gabulova's installation called “Hibernating”.

Leyla created an appaling but at the same time precisely worked sculpture of a human in the form of a silkworm. In her opinion, we have to reveal the silkworn to know and to show who we are... Being a doctor by training, but very much interested in psycology and working as animator Leyla was seeking for words, however, had trouble since they are sometimes not enough to describe everything that she felt, meant and wanted to say.

The “New Tales” exhibition might estimate as a good indicator, which displayed a wide range of interests, skill abilities and art mediums of young generation artists.

ARTIM Rooms layihəsi, yaradıcı mühitdə çalışmaq, kuratorlarla dialoq ARTIM Rooms layihəsi, yaradıcı mühitdə çalışmaq, kuratorlarla qurmaq və ideyaları bölüşmək imkanını verir. Layihəyə YARAT kuratorlar dialoq qurmaq edir. və ideyaları bölüşmək imkanını verir. Layihəyə YARAT qrupu rəhbərlik

kuratorlar qrupu rəhbərlik edir.

ARTIM Rooms, vizual təcrübə (sərgi, performans, videoskrininq), habelə ARTIMkomponentləri Rooms, vizual təcrübə (sərgi, performans, videoskrininq), təhsil (ustad dərsi, müzakirə, aktual məsələlər) ilə maraqlanan hər kəsi bu layihədə iştiraka dəvət edir. müzakirə, aktual habelə təhsil komponentləri (ustad dərsi,

məsələlər) ilə maraqlanan hər kəsi bu layihədə iştiraka dəvət edir.

– –ARTIM Rooms Project, guided by YARAT curatorial team, gives opportunity

5.

to work in creative environment, build dialogue with curators and share

ARTIM Rooms project, guided by YARAT curatorial team, gives ideas. opportunity to work in creative environment, build dialogue with ARTIM Rooms Projectideas. invites everyone interested in visual practice curators and share (exhibition, performance, video screening) as well as in educational

ARTIM Rooms projectdiscussion, invites everyone in visual practice component (workshop, lectures)interested to be involved. (exhibition, performance, video screening) as well as in educational artim@yarat.az component (workshop, discussion, lectures) to be involved.

Sizin təkli ərinizi gözləyirik!

We are looking forward to receiving your proposals!

6.

7.

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

REZİDENTLƏRİMİZ SENTYABR - DEKABR / OUR RESIDENTS SEPTEMBER - DECEMBER Aurelien Lepetit Aurelien (d.1992, Fransa) Amsterdamda fəaliyyət göstərən rəssam və dizaynerdir. O, Lion şəhərində Səhnə Tərtibatı və Səhnə Dizaynı üzrə ixitsaslaşa-raq, Məkanlar Dizaynı üzrə bakalavr dərəcəsinə, Sandberq İnstitutunda “Dirty Art” üzrə magistr dərəcələrinə layiq görülüb. Onun əsərləri İtaliya, Fransa və Niderlandda sərgilənib.

– Aurélien Lepetit Aurélien Lepetit (b. 1992, France) is an Amsterdam based multidisciplinary artist and designer. He holds a B.A. in Design of Spaces specialized in Set and Stage Design, Lyon, France, an M.A. in exhibition Design and an M.A. from the Dirty Art at the Sandberg Instituut. His work has been exhibited in Italy, France and Netherlands.

Yevi Joxova Yevi Joxova İsveçrədə anadan olub. Atası rus, anası isə yarı estoniyalı, yarı dağıstanlıdır.

Yevi Vyanada böyüyüb. Uşaqlıq dövrünün əksər hissəsi Estoniyada, sovet və postsovet Rusiyasında keçib. Rəssamın yaradıcılığında, onun çoxmədəniyyətli keçmişi, qavranılan, təsəvvür edilən və qəbul edilən normalar arasında qarışıq vəziyyətlər, stabilliyin, habelə mürəkkəb münasibətlərin dəyişdirilməsində fərqli sosial və siyasi strukturlara məruz qalması vurğulanır.

– Evy Jokhova Evy Jokhova was born in Switzerland to a Russian father and an Estonian/Daghestani mother. She grew up in Vienna, Austria. As a child she spent a significant amount of time traveling to see family in Estonia, Soviet and post-Soviet Russia. This multi-cultural background, exposure to diverse social and political structures in altering states of flux and stability and the complex relationships between the perceived, the imagined and the accepted norms inform her work. Themes of human co-existence and cooperation are also often referenced.

Cuditta Vendrame Cuditta Vendrame Hollandiyada yaşayıb-yaradan dizayner və tədqiqatçıdır. Dizayn ilə incəsənət təcrübəsi və hüquqi sistemlər arasındakı kəsişmələri araşdırır. Onları mübahisəli edərək, o, müxtəlif media (film, performans, qurğu) istifadə edir. O, teatr və şeir müdaxilələri ilə maraqlanır.

– Giuditta Vendrame Giuditta Vendrame is a designer and researcher based in the Netherlands. She explores the intersections between design, art practice and legal systems. To question the opaque nature of the latter, to make them debatable, she uses different media (film, performance, installations). She researches the notion of citizenship and its paradoxes and she is interested in exploring ways to open political spaces through playful and poetical interventions.

Emil Məcnun Emil Məcnun (d. 1995, Bakı) müxtəlif medialar ilə eksperimentlər aparandan sonra “qrafiti dünyasını” aşkar edib və bu sahə, onun üçün yeni yollar və imkanlar açıb.

Orta məktəbdən sonra, öz qrafik üslubuna böyük təsir göstərən qrafik dizayn və vizual kommunikasiyanı öyrənmək məqsədilə, 3 il Florensiyada (İtaliya) yaşayıb. Hal-hazırda, rəssam Bakıda fəaliyyət göstərir və diqqətini daha çox emalatxana əsərlərinin yaradılmasına yönəltməklə yanaşı, sosial layihələrlə də məşğul olur.

– Emil Mejnun Graffiti artist Emil Mejnun (b. 1995, Baku) presents a live graffiti performance at the Open Studio Day. After years of experiments with different medias, he discovered the "graffiti world“ that opened up new ways and possibilities for him. Graduating from high school, he moved to Florence (Italy) for next 3 years to study graphic design and visual communication that had a big impact on his graphic style. The artist settled down in Baku focusing more on studio works, but also being involved in social projects among others.

Aydan Mirzəyeva Aydan (d.1992, Bakı) 2010-2014-cü illərdə Azərbaycan Dövlət Rəssamlıq Akademiyasının sənaye dizaynı fakültəsində təhsil alıb. Aydan Mirzəyeva 2017 və 2018-ci illərdə ARTIM Lab layihəsində uğurla iştirak edib və YARAT Rezidentura mükafatına layiq görülüb. Aydan bu yaxınlarda Kiyevdən, Art Prospekt Rezidentura Proqramından qayıdıb.

– Aydan Mirzayeva Aydan (b. 1992, Baku) graduated from the Azerbaijan State Academy of Fine Arts in Industrial Design (2010-2014). Aydan Mirzeyeva participated successfully in the ARTIM Lab Project 2017/2018 and was granted with a residency at YARAT. She recently returned from the Art Prospect Residency Program in Kiev (Ukraine).

YARAT REZİDENTİ / YARAT RESIDENT

MÜSAHİBƏ / INTERVIEW YARAT rezidenti Cuditta Vendrame (İtaliya) Müsahibəni apardı: Anna Fex, YARAT kuratoru -

YARAT Resident Giuditta Vendrame (Italy)

By Anna Fech, YARAT’s Curator Cuditta Vendrame – YARAT və “Fondazione Pistoletto Cittadellarte”nun əməkdaşlığı sayəsində rezidentura çərçivəsində iki ay müddətinə Bakıda yaşayacaq ilk italyan rəssamıdır. Biz Cudittadan onun sonuncu layihələri, həmçinin Bakıdakı rezidentura ilə bağlı planları haqqında danışmağı xahiş etdik.

A.F. (Anna Fex): Əvvəlcə, bizi şübhəsiz ki, bir sual maraqlandırır – Sizi Bakıdakı rezidenturada iştiraka nə vadar etdi?

C.V. (Cuditta Vendrame):ĎMən heç vaxt Azərbaycanda, ümumiyyətlə isə Qafqazda olmamışam. Odur ki, müsabiqə elanını görən kimi, yeni məkana gəlmək və yeni mədəniyyətlə tanış olmaq kri məni dərhal cəlb etdi. Avropa və Asiyanın arasında yerləşən Bakı mənim üçün çox valehedicidir və onun Xəzərin sahilində yerləşməsi, mənim qəlbimi daha da riqqətə gətirir; belə ki, son illərdə mənim yaradıcılığım su və limanlarla sıx əlaqəlidir.

A.F.: Sizin təqdimatınız “Fondazione Pistoletto” tərə ndən irəli sürülüb. Əvvəllər onlarla hər hansı layihə üzərində çalışmısınızmı?

C.V.:ĎMən heç vaxt “Fondazione Pistoletto” ilə işləməmişəm. Yalnız tələbə olanda “Fondazione Pistoletto”-nu ziyarət etmişəm və bu qurumla, son dərəcə həvəsləndirici və maraqlı məkanla bağlı gözəl xatirələrim var.

A.F.: Sizin əsərlər vətəndaşlıq anlayışı və onun paradokslarını araşdırır. Bu maraq haradan qaynaqlanır?

C.V.: Bu, mənim 4 il əvvəl başladığım araşdırmadır. O zaman mən Eyndhoven Dizayn Akademiyasının Sosial Dizayn fakültəsinin tələbəsi idim. Orada bizə Birinci Dünya Müharibəsinin yüzilliyi ilə bağlı “de sit” probleminə dair tapşırıq verilmişdir.

Mütləq resurs de siti anlayışı mənə çətin gəldi, bunun əvəzinə “nisbi de sit” anlayışı haqqında düşünməyə başladım. Bu mənada, mən vətəndaşlıq məsələsini müəyyən milli dövlət ilə bağlı hüquq və öhdəliklərin kompleksi kimi nəzərdən keçirməyə başladım. Mən bu anlayışı araşdırmağa başladım, belə nəticəyə gəldim ki, əksər hallarda, biz ona məcbur qalırıq. Amma bu, faktiki olaraq, həyatımızı aktiv şəkildə qurur və fəaliyyətlərimizi istiqamətləndirir. Həmin dövrdə mən In nteCitizenship.org layihəsini hazırladım. Bu layihə, iki nöqtə arasında vətəndaşların mübadiləsi üçün qeyrikommersiya platformasının yaradılmasını ehtiva edir. Evlərin dəyişdirilməsi modeli üzərində qurulan In niteCitizenship.org layihəsi üzvlərinin öz vətəndaşlıqları və statuslarını müvəqqəti və qarşılıqlı şəkildə mübadilə etməyə imkan verir.

A.F.: Öz təkli nizdə, siz yaşadığımız qeyristabil mühit haqqında danışırsınız. “Qeyristabillik” dedikdə, nəyi nəzərdə tutursunuz?

C.V.:ĎQərbdə, biz “müda ə” və “sığınacaq” rejimində yaşayırıq, “görünən” və “görünməyən” sərhədlər daim artır. Öz işimdə, mən bu ziki və mədəni bağlılığa ünvanlanmağa çalışıram və bunun üçün hüquqi qaydalar və normaların məkanla bağlı şərtlərinə baxıram, məkan miqyasları boyunca və onların daxilində planlaşdırılmış və ya təsadü imkanları tapıram, şəhər məkanından mübahisəli, ziddiyyətli, spekulyativ mülahizələri araşdırıram.

A.F.: Rezidentura üçün siz “Rütubətli dünya” (A Humid World) layihəsini təqdim etmisiniz.

Siz burada Avropa boyunca dəniz və çay sularının yerləşdiyi zonaları inklüziv və bir-biri ilə bağlı ərazilər kimi araşdırırsınız. İlk olaraq bu layihəni hansı regionlar üçün hazırlamısınız? Və niyə sizə bunun Xəzər dənizi üçün aktual olduğunu düşünürsünüz?

C.V.: Bir neçə ildir ki, mənim əsərim vətəndaşlıq anlayışını araşdırır. Bu isə köklər və torpaq konsepsiyası ilə bağlıdır. Torpağın möhkəmliyi və dəyişməzliyinə zidd olaraq, öz araşdırmamda mən nisbətə qeyri-stabil xarakter daşıyan material və elementləri, digər sözlə, suyu qarşı-qarşıya qoyuram. Su (okeanlar, dənizlər, göllər, çaylar, bataqlıqlar və s.) mühitə uyğunlaşır və öz formasını dəyişir, donur və buxarlanır. Dünyaya “rütubət” perspektivindən baxış nisbətən daha az stabil, daha çox duru olan, daim dəyişən, cərəyan edən yeni qaydanı təklif edir. Bu əsər, Aralıq dənizi, Dunay çayı və Ölü dənizdə aparılan tədbirlər və çəkilmiş videolar ilə açılır və cərəyan edir. Mən öz araşdırmamı Xəzər dənizinə də şamil etmək istəyirəm; hərçənd ki, mən bununla necə məşğul olacağımı hələ bilmirəm. Araşdırmanı öz yerində, ərazidə aparmağımı səbirsizliklə gözləyirəm.

A.F.: Siz hətta “Beynəlxalq dəniz hüququ” üzrə təhsil alırsınız. Qanun dənizin görünməyən sərhədlərindən nə deyir? Bəlkə siz bizə buna görə çətinliklərə səbəb olan hallardan danışasınız?

C.V.: “Gəlişinizin səbəbi nədir? Beynəlxalq sulara səyahət” (What is the purpose of your visit? A journey towards the high seas) adlı əsərdə, mən, beynəlxalq sulara səfər edirəm.

Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Dəniz Hüququna dair Konvensiyasının (UNCLOS) 89-cu Maddəsində qeyd edildiyi kimi, “beynəlxalq sular”, heç bir dövlətə məxsus olmayan dəniz hissəsinə deyilir. Əgər torpaq sərhədləri aydındırsa və izlənilə bilərsə, su sərhədləri öz keçiciliyi və paradoksal mövcudluğunu ortaya qoyur. Mən beynəlxalq suları “sıfır dərəcəli məkan” kimi nəzərdən keçirirəm və burada, dövlətlər, ayrı-ayrı şəxslər, habelə ərazilər arasında münasibətləri, bu baxımdan vətəndaşlıq statusunu yenidən təsəvvür etmək mümkündür. Bu rəmzi səfərin məqsədi, 50 litr beynəlxalq su götürmək və müxtəlif coğra və hüquqi ərazilərə göndərməkdir. Bu isə milliyyəti olmayan sə rlik kimi “müvəqqəti istisna zonasının” mövcudluğu anlamına gəlir.

09 //

dənizçi təşkilatlarında aparılan əməliyyatları əks etdirən sənədli videodan ibarətdir. Biz, diqqəti bu məkanlara və gözləmə vaxtlarının jestlərinə yönəltmişik. Sahil məzuniyyətləri və ya buraxılışları dənizçilərin sağlamlığı və rifahı üçün çox vacibdir. Bu, dənizçilərin qısa müddətdə öz ailələri və dostları ilə əlaqə qura biləcəyi qısamüddətli məqamlardır. Zamana qənaət prosedurları üzrə sənayenin tələbləri, limanın avtomatlaşdırılması üzrə təkmilləşdirmələr, habelə sahildə yüksək təhlükəsizlik tədbirləri bunları gərginlik altında saxlayır.

– Giuditta Vendrame is the rst Italian artist to stay in Baku for two months, made possible by the cooperation of YARAT and Fondazione Pistoletto Cittadellarte, Biella. We asked Giuditta about her past projects but also about her plans for the residency in Baku.

A.F.: First of all, we are of course very curious to know what intrigued you to apply for Baku?

C.V.: I have never been to Azerbaijan and the Caucasus area, so when I saw the open call I was immediately intrigued by the idea to visit a new place and new culture. Being in between Europe and Asia, Baku feels to me a very fascinating place and its proximity to the Caspian Sea fascinated me even more, since for several years my work has been dealing with water and harbours.

A.F.: You were recommended by the Fondazione Pistoletto. Have you been working together on projects?

C.V.: I have never worked with Fondazione Pistoletto. I visited Fondazione Pistoletto as a student and I have a fantastic memory of the institution, a very stimulating and interesting place.

A.F.: Your works explore the notion of citizenship and its paradoxes. Where does the interest come from?

C.V.:ĎIt's a research I started four years ago, at which time I was a student in Social Design at Design Academy, Eindhoven. There, we had an assignment on 'scarcity' in relation to the centenary of the First World War. I could not relate to an absolute scarcity and I started to think of 'relative scarcity' and in this sense I looked into citizenship as a set of rights and duties connected to a determined nation state. I started to research this notion, that most of the time we take for granted, but which actively designs our lives and directs our movements. At that time I developed the project In nteCitizenship.org, which speculates on the creation of a noncommercial platform for peer-to-peer citizenship exchange. Based on the model of house swapping, In niteCitizenship.org enables its members to temporarily and mutually exchange their citizenship and statuses.

A.F.: In your proposal you talk about the climate of instability that we are living in. Can you explain what kind of instability you mean?

C.V.:ĎIn the West, we are living in a defensive mode, a mode of retreat, visible and invisible borders are increasingly rising. In my work, I try to address this physical and cultural closure, looking into the spatial implications of codes and regulations, nding intentional as well as unintended opportunities across and within spatial scales, from the urban

A.F.: Siz su ilə bağlı “Sahil buraxılışları” (Shore Leaves) adlı digər layihə üzərində çalışırsınız. Bu əsər, bu il Venesiya Biennalesində, Hollandiya pavilyonunda nümayiş etdiriləcək. Biz bir qədər bu layihə haqqında danışın.

C.V.:Ď”Sahil buraxılışları” əsəri Paolo Patelli və Culio Skvilaçiotti ilə birgə əməkdaşlıq sayəsində ərsəyə gəlib. Biz, avtomatlaşdırmaya əsasən insan əməyinin gözəgörünməzliyini araşdırmaqla, Hollandiya pavilyonunun Əmək, Vücüd, İstirahət mövzusuna cavab vermişik. Bu layihə, dənizçilər dünyasına gündəlik baxışı əks etdirir və Rotterdam və Venesiya limanlarında yükləmə və boşaltma əməliyyatları üçün quru yüklər və konteyner yükləri daşıyan lövbərə qoyulmuş gəmilərin göyərtəsində, habelə hər iki şəhərdə bütün millətlərdən olan dənizçilərə praktiki köməklik və dəstək verən

Foto / Photo: Giuditta Vendrame

ground to contested, controversial, speculative jurisdictions.

AF: For the residency you proposed the project “A Humid World” in which you explore the maritime and uvial zones across Europe as inclusive and interconnected areas. For which regions did you rst implement this project? And why do you think this is relevant to the Caspian Sea? C.V.: For some years my work has been exploring the notion of citizenship, which is connected to the concept of roots and land.

In opposition to this solidity and xity of the land, in my research I juxtapose materials and elements which have a more unstable character, in this case —water. Water (oceans, seas, lakes, rivers, swamps etc) adapts and changes state, it freezes and evaporates. Looking at the world from its “humid” perspective suggests a new order which is less stable, more uid, everchanging, circular. The work has unfolded in situated interventions and videos in the Mediterranean Sea, the Danube River and the Dead Sea. I would like to extend my research into the Caspian Sea, and although I'm not sure yet how I will address it, I look forward to discover and learn more in situ.

A.F.: You have even been studying the “International Law of the Sea”. How does the law deal with the invisible borders of the sea? Maybe you can you tell us about cases which caused dif culties because of this?

C.V.: In the work “What is the purpose of your visit? A journey towards the high seas”, I undertook a journey to the “high seas” de ned by UNCLOS (United Nation Convention on the Law of the Sea) in Article 89 as a portion of sea where no State can claim sovereignty. If on land borders can be clear and traceable, water borders make explicit their transitoriness and their paradoxical existence. I see the high seas as a zero degree space, where it is possible to re-imagine the relations between states, individuals and territories, and therefore citizenship status. The purpose of this symbolic trip is the collection of fty litres of international water, which, when transported to different geographical and juridical areas, suggests the presence of a temporary exception zone, like an embassy without nationality.

A.F.: You've also been working on another project related to water called “Shore Leaves” which is being shown at the Dutch Pavilion at the Venice Biennale this year.

Would you tell us more about this project?

C.V.:Ď”Shore Leaves” is a collaborative project with Paolo Patelli and Giulio Squillacciotti. We responded to the Dutch Pavilion's theme Work, Body, Leisure by delving into the invisibility of labour under automation. The project looks at the everyday world of seafarers, and produced video documentation during eldwork aboard bulk carrier and container cargo ships at anchor for loading and unloading in the ports of Rotterdam and Venice, and at the seafarers organisations that in both cities provide practical assistance and support to seafarers of all nationalities. We focused on the spaces and gestures of this waiting time. Shore leaves are vital for the health and wellbeing of seafarers and they represent the short moments when sailors can connect with their families and friends. Industry demands for time-saving procedures, advances in port automation, and increased security measures ashore are putting this under pressure.

PORTFOLİOLARIN QƏBULU ARTIM Lab 2019-2020 SON TARİX: 21 YANVAR, 2019 OPEN CALL! PORTFOLIO REVIEW ARTIM Lab 2019-2020 DEADLINE: 21 JANUARY 2019 mütəmadi iştirak etməlidirlər. Gündəlik emalatxana təcrübəsi isə proqram iştirakçılarının praktiki bacarıqlarını möhkəmləndi-rəcək.

• Yeni ideyalar fikirləşmək və onları həyata keçirmək • Gündə ən azı 3 saat emalatxana Layihədə iştirak incəsənətin hər hansı təcrübəsi sahəsində təcrübəsi olan, yaxud incəsənət sahəsi üzrə təhsil alan tələbələr • Həftənin hər cümə (saat 16:00üçün nəzərdə tutulmuşdur.

20:00) və şənbə (saat 10:00-16:00) günləri rəssamlar, kuratorlar, beynəlxalq LAYİHƏ ÇƏRÇİVƏSİNDƏ YARAT-ın rezidentlər və ustadlar tərəfindən TƏMİNATI mühazirə, müzakirə və ustad dərsləri • Təlim proqramı müddətində “YARAT • YARAT Akademiyasının Studios” məkanında şərikli emalatxana mühazirələrində iştirak (mart-aprel, • YARAT-ın kuratorlar komandası ilə oktyabr-noyabr aylarında hər bazar daimi görüşlər ertəsi, çərşənbə axşamı və cümə günləri) • Dərslərdən kənar tədbirlər • Hər bir iştirakçı tərəfindən təşkil (rəssamlarla görüş və s.) olunacaq 4 qısa təqdimat sərgisi üçün 4 • Proqram çərçivəsində 4 qısa təqdimat fərqli incəsənət əsərinin yaradılması və proqramın sonunda ARTIM Layihə (əsərlərin istehsal xərcləri iştirakçılar Məkanında yekun sərgi keçirmək tərəfindən qarşılanmalıdır YARAT Müasir İncəsənət Məkanı ARTIM Lab layihəsi çərçivəsində 18-30 yaşlı yaradıcı şəxslərə 1 il müddətində istifadə etmək üçün emalatxana və incəsənət mütəxəssisləri tərəfindən keçiriləcək silsilə seminarlar təklif edir.

*** İŞTİRAKÇILAR ÜÇÜN TƏLƏBLƏR Proqram iştirakçıları incəsənət nəzəriyyəsi Layihənin müddəti: sahəsində biliklərini artırmaq üçün YARAT mart 2019 - mart 2020 AKADEMİYASI-nın bütün tədbirlərində

Portfolioların son göndərilmə tarixi: 21 yanvar 2019-cu il, artimlab@yarat.az poçt ünvanına göndərilməlidir.

Seçilmiş namizədlərin elanı: 2019-cu il mart ayının birinci həftəsi.

YARAT Contemporary Art Space presents ARTIM Lab Project – a yearlong studio practice and workshops for people of 18-30 years old.

A proven artistic practice or enrolment in an art school or academy is a requirement.

YARAT PROVIDES • Shared studio at YARAT Studios throughout duration of the training program • Consistent dialogue with YARAT's curatorial team • Extracurricular activities (meeting the artist and etc.)

• 4 studio presentations and one final show at ARTIM Project Space • A limited budget for the final show will be foreseen

• Friday, 4-9 pm and Saturday 10 am4 pm conversations, workshops, lectures with artists, curators, international residents and mentors • Take part in all of YARAT Academy lecture blocks (March-April, OctoberNovember each Monday, Tuesday and Friday from 7 pm) • Each of them will have to produce 4 body of works for 4 studio presentations accordingly. *** Duration of the project: March 2019 - March 2020

REQUIREMENTS FOR PARTICIPANTS

• Commitment investing in theory and knowledge through YARAT Academy and engage into daily studio practice, generate new ideas and produce works • At least 3 hours daily studio practice

Deadline of sending portfolios: 21 January 2019 Please send portfolios to the artimlab@yarat.az mail address.

Announcement of selected participants is the first week of March, 2019

Əlavə məlumat: Additional info: +99412 5051414 +994 50 246 9292 artimlab@yarat.az info@yarat.az WWW.YARAT.AZ

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

11 //

YARAT MƏRKƏZİ / YARAT CENTRE

MƏQAMLAR / HIGHLIGHTS

İCTİMAİ PROQRAMLAR / PUBLIC PROGRAMS TƏDBİRLƏR / EVENTS

23.10.2018

rindən biri sayılır. Rejissor, ssenarist, operator və aktyor kimi özünü sınayan Tverdovski, 2012-ci ildən etibarən Moskva Beynəlxalq Film Festivalının Qısametrajlı proqramını təşkil edir. 2014-cü ildə, o, Soçidə keçirilən “Kinotavr” Film Festivalının mükafatlarına layiq görülüb və “ən yaxşı debüt” nominasiyasının qalibi adını qazanıb.

FİLM KLUB: “CAVİD ÖMRÜ” RAMİZ HƏSƏNOĞLU

RUSSIAN FILM WEEK 11-14.09.2018 RUSİYA FİLMLƏRİ HƏFTƏSİ Bu il, YARAT Müasir İncəsənət Məkanı, mədəniyyətlərarası dialoqa və Rusiyanın yeni formalaşan və tanınmış kinematoqrafçılarının ən son əsərlərini yerli auditoriyaya təqdim edilməsinə yardım edən, illik Rusiya Filmləri Həftəsinin təşkilində yaxından iştirak etdi.

Bu dəfə sözügedən proqrama müxtəlif janrda səkkiz lm, o cümlədən Kiril Serebrennikovun məşhur “Yay” lmi, rəssam və rejissor Artyom Temnikovun “Qan” ekran əsəri və Aleksandr Qordonun “Saşa dayı” lmi daxil idi. Həftənin ən gözlənilən tədbirlərindən biri isə tez-tez “yeni Andrey Zvyaqintsev” kimi təqdim edilən, gənc və cəsarətli İvan Tverdovskinin “Atılmışlar” lminin premyerası idi. İvan Tverdovski, Rusiyanın müasir müəllif lmləri sənayesinin ən parlaq nümayəndələ-

This year YARAT Contemporary Art Space cohosted Russian Film Week, an annual event that enables intercultural dialogue and helps the local audience to discover the latest works by emerging and established Russian cinematographers.

This time the programme comprised of eight lms of various genres, including the acclaimed “Summer” by Kirill Serebrennikov, “Blood” by artist and lmmaker Artem Temnikov and “Uncle Sasha” by Alexander Gordon. One of the most anticipated events of the week was the premiere of “Jumpman” by the young and emboldened Ivan Tverdovski, who is often referred to as the new Andrey Zvyagintsev.

Ivan Tverdovsky is widely believed to be one of the brightest representatives of the modern Russian indie lm industry. Known as a director, screenwriter, cameraman and artist, he curated a Short Film Program for Moscow International Film Festival since 2012. In 2014, he won two awards at the Kinotavr Film Festival in Sochi, and won a prize for the best debut.

Məmmədzadə və Attika Əliyeva, bir daha sübut etdilər ki, sözlər və musiqinin kombinasiyasında poeziyanın da “öz səsi” ola bilər.

“MINIATURES” BY KHAYYAM MIRZAZADE 18.10.2018 XƏYYAM MİRZƏZADƏ “MİNİATÜRLƏR” Azərbaycan Dövlət Simli Kvartetinin təqdimatında ifa edilən bəstəkar Xəyyam Mirzəzadənin on iki musiqi miniatürü möhtəşəm musiqi və poeziya gecəsində təqdim edildi.

Bu, YARAT-ın, əsası 1998-ci ildə qoyulmuş və dəfələrlə Fransa, Almaniya, Türkiyə, Yunanıstan və Serbiyada çıxışlar etmiş Dövlət Simli Kvarteti ilə növbəti uğurlu əməkdaşlığın nəticəsidir. Kvartetə Ceyla Seyidova (1-ci skripka), Azərbaycanın əməkdar artistləri Soltan Məmmədova (2-ci skripka), Vaxtanq İmanov (alt) və Aleksey Miltıx (violonçel) daxildir.

Bəstəkar Xəyyam Mirzəzadənin musiqisindən ilhamlanan üç istedadlı gənc müəllif – Zəhra Bədəlbəyli, Nərminə

An audience experienced a wonderful combination of music and poetry thanks to Azerbaijani State String Quartet who performed twelve musical miniatures by Khayyam Mirzazade.

“TELEFON” TAMAŞASI YARAT Teatr Klubu çərçivəsində “Telefon” tamaşası təqdim etdi. Bu tamaşa Xalq yazıçısı Anar Rzayevin “Mən, sən, o və telefon” hekayəsi əsasında səhnələşdirilmiş müasir interpretasiyadır və bir təsadü hadisənin, iki tanış olmayan gənc arasında

“ANİMAFİLM” FESTİVALI Üç gün ərzində 1-ci Bakı Beynəlxalq Animasiya Festivalı çərçivəsində uşaqlar və böyüklər üçün bir sıra yerli və əcnəbi animasiya lmləri təqdim edildi.

Təşkilatçıların başlıca məqsədi, yerli və xarici auditoriyaların, habelə peşəkarların zövqünə uyğun illik tədbir yaratmaq və Azərbaycanda animasiya sənətini inkişaf etdirməkdir. İlk ANİMAFİLM Festivalının əsas mövzusu “Azərbaycan animasiyası” idi. “Ən yaxşı qısametrajlı Azərbaycan animasiya lmi” uğrunda lokal səviyyəli müsabiqədən əlavə, ictimaiyyətin diqqətinə Azərbaycan animasiyasının tarixinə həsr edilmiş bir sıra digər tədbirlər də yer aldı. İlk dəfə tədbir çərçivəsində yerli və əcnəbi müəlli ərin birgə ərsəyə gətirdiyi “Azərbaycan animasiyası” kitabı təqdim olundu.

Festival çərçivəsində ən yaxşı Azərbaycan animasiya lmlərinin retrospektivi, “ReAnimation” sərgisi, habelə Gürcüstan, Rusiya və İrandan gəlmiş peşəkar mütəxəssislərin iştirakçı ilə ustad dərsləri keçirildi.

Three talented young authors – Zahra Badalbeyli, Narmina Mamedzade and Attika Aliyeva, who were inspired by the music of Mirzazade – have proven that poetry can have its own voice in a blend of words and music.

“TELEPHONE” PERFORMANCE YARAT presented the nal performance of Theatre Club titled “Telephone”. The performance is based on a 1969 short story

by Anar Rzayev. “Telephone” is a short narrative about the life changing in uences of everyday events e.g. a telephone conversation tied between a young man and a girl. Adapted for stage and directed by Leyla Gurbanova. Casts: Mikayil Bayramov, Laman Sadigova, Kamal Ibrahimov and Ramazan Babayev.

Marqarita Tsixanoviç (Çexiya / Belorus), “Dəniz”, 2017, animasiya, 3:40 dəq. Ən yaxşı qısametrajlı animasiya filmi nominasiyası, 1-ci yer Marharita Tsikhanovich (Czech Republic / Belarus), “Sea”, 2017, animation film, 3:40 min. The best short animation film, 1st place

“ANIMAFILM” FESTIVAL Over the course of 3 days, the 1st International Animation Festival presented a number of local and foreign animated lms for children and adults. The goal of the organisers was to create an annual event to delight local and foreign audiences, as well as professionals and to support the development of animation art in Azerbaijan.

The theme of the rst ANIMAFILM Festival was “Azerbaijani Animation”. In addition to the national level competition for “The Best Azerbaijani short animated lm”, a series of events dedicated to the history of Azerbaijani animation were open to the public. The book Azerbaijani Animation, co-written by local and foreign authors, was presented for the rst time at this event.

Festivalımız Su İdman Sarayından təqdim olunan gimnastika dərsləri ilə başladı. ECAZdan dekorların hazırlanması, City Club E&C mərkəzindən isə təqdim olunmuş heykəltəraşlıq üzrə ustad dərsləri ilə tədbirimiz davam etdi. Əsas diqqəti isə KONIX CLUB-dan təqdim olunan lazer printeri və My mirror-dan sehrli güzgü cəlb etdi.

30.09.2018 UŞAQ FESTİVALI: “ÖNCƏ TƏNƏFFÜS” Sentyabrın 30-u uşaqlar üçün hazırlanmış "Öncə tənəffüs" adlı möhtəşəm festival baş tutdu. Tədbir çərçivəsində yeni tədris ilinin başlanğıcını da qeyd etdik. Tənəffüs olduqca uzunsürən və rəngarəng oldu.

Festivalın qonaqları çoxsaylı musiqi ifaları, rəqsləri və animatorların performanslarını maraqla izləyib, interaktiv cihazlarla tanış olub sərgi turlarında və müsabiqələrdə fəal iştirak etdilər.

FILM CLUB: “JAVID'S LIFE” BY RAMIZ HASANOGLU YARAT presented the screening of the “Javid’s Life”, a historical drama directed by Ramiz Hasanoglu, was show in frames of Film Club. A biographical lm recounts the most memorable episodes from the life of a great Azerbaijani playwright Hussein Javid. It tells about the tragedy of Javid’s family members, who became victims of the repressions in 1937, but wouldn’t bent in the face of the cruel regime. Fragments from Javid’s most popular plays were included in the lm. The lm was presented by our special guests – the people's artist of Azerbaijan Republic Rasim Balayev and the Head of the Union of Writer's Anar Rzayev.

Within the framework of the festival, a retrospective of the best Azerbaijani animated lms, the exhibition “ReAnimation”, and master classes from several professionals from Georgia, Russia and Iran were held.

Hər iki məkana, həm YARAT Mərkəzi, həm də Rəngkarlıq Muzeyinə gələnlər şən bayram ab-havasına qərq oldular. Məkanların hər bir tərə ndə əzəmətli aktivlik var idi.

This was not the rst time when YARAT has had a successful collaboration with The State String Quartet, a collective that was founded in 1998 and has repeatedly performed in France, Germany, Turkey, Greece and Serbia. The Quartet includes Jeyla Seyidova ( rst violin), Honorary Artist of Azerbaijan Republic Soltan Mamedova (second violin), Honorary Artist of Azerbaijan Republic Vakhtang Imanov (viola) and Honorary Artist of Azerbaijan Republic Alexei Miltykh (cello).

yaranmış telefon söhbətinin, onların həyatını necə dəyişə bilməsi haqqındadır. Ssenari müəlli və quruluşçu rejissor: Leyla Qurbanovadır. Aktyorlar: Mikayıl Bayramov, Ləman Sadıqova, Kamal İbrahimov, Ramazan Babayev.

30.10.2018

19-21.10.2018

YARAT müasir kinematoqra yanın qeyriformal müzakirə meydançasına çevrilmiş YARAT Film Klubu çərçvəsində rejissor Ramiz Həsənoğlunun “Cavid ömrü” lminin nümayişini təqdim etdi. Azərbaycanın böyük dramaturqu, 37-ci il repressiyalarının qurbanı Hüseyn Cavidin həyatının ən yaddaqalan məqamları, qəddar rejim qarşısında baş əyməyən ədibin və onun ailə üzvlərinin faciəsini əks etdirən lmə Cavidin ən məhşur pyeslərindən parçalar üzvi şəkildə daxil edilmişdir. Filmin nümayişində xüsusi qonaqlarımız – Azərbaycanın xalq artisti Rasim Balayev və Yazıçılar Birliyinin rəhbəri Anar Rzayev iştirak etdi.

Festivala böyük dəstək oldular: Dənizkənarı Bulvar İdarəsi, Su İdman Sarayı, iTicket.az, ECAZ, “City Club” Təhsil və Yaradıcılıq mərkəzi, “Bakı Modern” Təhsil Kompleksi, KONİX CLUB, My mirror, Intella Group MMC.

At every corner of these venues were happening different type of activities and performances.

The day started from the gymnastic classes delivered by tutors of Water Sports Palace and continued with decoration workshops by ECAZ and sculpting workshop by City Club E&C Center. Interactive gadgets, including Laser Printer by KONIX CLUB, magical mirror

by My mirror and Intella Group LLC, were the focus of attention.

Partners of the Festival: Administration of the Baku Seaside Boulevard, iTicket.az, Water Sports Palace, ECAZ, City Club E&C Center, Baku Modern Educational Complex, KONIX CLUB, My Mirror and Intella Group LLC.

CHILDREN FESTIVAL: “BREAK FIRST” This year we have held our annual Children's Festival called “Break First” on September 30 to greet the new educational year. The break was long and colorful.

Our guests were able to observe numerous musical and dance performances, try interactive gadgets, watch performances of animators, participate in tours of exhibitions and contests.

Both buildings, YARAT Centre and the Painting Museum put on the festive attire.

TƏDBİRLƏR HAQQINDA MƏLUMAT / NEWS ABOUT EVENTS

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

// 12

RƏNGKARLIQ MUZEYİ / PAINTING MUSEUM

MƏQAMLAR / HIGHLIGHTS

İCTİMAİ PROQRAMLAR / PUBLIC PROGRAMS

1.

2.

1. Böyükağa Mirzəzadə, “Səttar Bəhlulzadənin portreti”, 1981.

Karton, yağlı boya, 120 x 140 sm.

Dövlət Rəsm Qalereyası. 2. Rasim Babayev, “Ailə”, 1971. Kətan, yağlı boya, 191 x 250 sm. Dövlət Rəsm Qalereyası.

3. Qəyyur Yunus, “Yaylaqda”, 1983.

Kətan, yağlı boya, 143 x 178 sm, Dövlət Rəsm Qalereyası 1. Boyukagha Mirzazade, “Portrait of Sattar Bahlulzade”, 1981.

Oil on cardboard, 120 x 140 cm.

State Art Gallery. 2. Rasim Babayev, “Family”, 1971. Oil on canvas, 191 x 250 cm. State Art Gallery.

3. Gayyur Yunus, “In the plain”, 1983.

Oil on canvas, 143 x 178 cm.

State Art Gallery

Elnur Babayev Rasim Babayev haqqında

Müsahibəni apardılar: Fərəh Ələkbərli və Leyla Ağayeva

-

Elnur Babayev about Rasim Babayev

By Farah Alakbarli and Leyla Aghayeva

Bizə Rasim Babayevin yaradıcılığının erkən dövründən danışın. Hər şey necə başladı?

1949-cu ildə atam Bakıda Əzim Əzimzadə adına Azərbaycan Dövlət Rəssamlıq Məktəbini bitirdi. Daha sonra, V.İ.Surikov adına Moskva Rəssamlıq İnstitutuna daxil oldu. İmtahan komissiyası onun diplom işini, balıqçıların təsvir edildiyi “Xəzər balıqçıları” əsərini qəbul etməmişdi. Komissiya belə hesab edib ki, balıqçılar adi sovet vətəndaşlarına oxşamır və atama belə deyiblər: “Siz harada belə dəniz görmüsünüz?”. Nəticədə, Rasim Babayev “formalizmdə” ittiham olundu və bu bəhanə ilə ona diplom verilmədi. Hərçənd ki, bu əsərdə heç bir formalizm yox idi.

3.

RƏSSAMIN GÖZÜ İLƏ

THROUGH THE ARTIST’S EYES

YARAT Müasir İncəsənət Məkanı, ‘Əmək, istirahət və xəyallar: 19601980-ci illər Azərbaycan ustadlarının gözləri ilə’ sərgisi çərçivəsində, rəssamlar ilə silsilə müzakirələrin daxil olduğu “Rəssamın gözü ilə” adlı təhsil layihəsinə start verib.

YARAT Contemporary Art Space has launched the educational project “Through the Artist's Eyes” – a series of discussions with artists within the framework of the exhibition “Labour, Leisure and Dreams: 1960s-1980s Through the Eyes of Azerbaijani Masters”.

Müzakirələrin əsas diqqəti Azərbaycan sovet rəssamlığının mühüm dövrünü müəyyən etmiş aparıcı Azərbaycan rəssamları ilə bağlıdır. Bu tədbirlərin başlıca xüsusiyyəti, rəssamların özü, həmçinin yaxın qohum və dostlarının sərgidə nümayiş etdirilən əsərləri müzakirə etməsidir. Onlar rəssamın üslubu, yaradıcılığına əks edilən özəlliklər, rəssamı ilhamlandıran məqamlar, üzləşdiyi çətinliklər və tamaşaçılara çatdırmaq istədiyi ideya və düşüncələr haqqında bəhs edəcəklər.

Layihə çərçivəsində, bir çox unikal rəsm əsərlərinin müəlli rəssam Qəyyur Yunus ilə görüş (28.06.2018) keçirildi. Dahi Səttar Bəhlulzadənin tələbəsi olan Qəyyur Yunus, öz unikal üslubu, rəsm əsərlərində yer alan simvolizm haqqında bəhs etdi. Qurani-Kərim, su dastanları və xristian süjetlərindən qaynaqlanan real/mi k, aydın/gizli mənaya malik motivlər və təsvirləri birləşdirmək bacarığının sirlərini aşkara çıxardı.

The focus of the discussions are leading Azerbaijani artists who de ned a key period in Azerbaijani Soviet art.

The principal feature of such events is that the artists themselves, as well as their relatives and friends, discuss the works featured in the exhibition. They talk about the speci cs of the artist's style, what was re ected in their creativity, what inspired them, what dif culties they faced and what were the ideas they sought to convey to their audience.

Within the framework of the project, there was a discussion (28.06.2018) with the author of a set of unique artworks – Gayyur Yunus. A disciple of the unrivaled Sattar Bahlulzade, Gayyur Yunus talked about his unique style, about the symbolism that permeates his paintings, revealed the secret in the ability to mix the real and the mythical, explicit or implicit motifs and images derived from the Koran, Su parables and Christian plots.

Sonrakı müzakirə (28.09.2018), Azərbaycan rəssamlıq məktəbinin sayılıb-seçilən rəssamlardan biri Böyükağa Mirzəzadəyə həsr olunmuşdu. Müzakirədə rəssamı qızı, sənətşünas Ofelya Mirzəzadə rəssamın müəllimlik təcrübəsindən, onun müraciət etdiyi müxtəlif mövzular və janrlardan, habelə saysız-hesabsız portretlərinin qəhrəmanlarından söhbət açdı.

A subsequent discussion (28.09.2018) was dedicated to Boyukagha Mirzazade, an outstanding representative of the Azerbaijani school of painting. At the discussion, the daughter of the artist – art critic Ophelia Mirzazade – discussed the artist's teaching practice, the diverse themes and genres that he addressed and the heroes of his numerous portraits.

Azərbaycan təsviri incəsənətində rəssamlıq və qra ka sənətinə əhəmiyyətli bədii təsir göstərmiş rəssam Rasim Babayevə həsr olunmuş müzakirə (23.10.2018) rəssamın həyat və yaradıcılığından, onun üslubunun özəllikləri, kreativ fəlsəfəsinin sirləri və daxili aləmindən bəhs etdi. Rasim Babayev haqqında onun oğlu, atasının yolu ilə getməyi seçmiş Elnur Babayev söhbət açdı.

The discussion (23.10.2018) was dedicated to Rasim Babayev, who had a great artistic in uence on the painting and graphics of Azerbaijani ne art and created a number of outstanding works. Rasim Babayev's son, Elnur, who has chosen to follow in his father's footsteps, talked about the artist's life and work, the speci cs of his style, the arcana of his creative philosophy and his inner world.

Bir neçə il keçəndən sonra, atam artıq SSRİ Rəssamlar İttifaqının üzvü olanda, Bakıda Rəssamların Ümumittifaq Qurultayı keçirilirdi.

Burada, Moskva İnstitutunun rektoru Fyodor Modorov atamla görüşür və ona istənilən vaxt gəlib öz diplomunu götürməsini təklif edir. Amma atam bu təklifdən imtina edib.

Rasim Babayev emalatxanada.

1960-cı illər.

Rasim Babayev in the Studio.

1960s

Təəssüf ki, onun yalnız bir neçə erkən əsəri bizim dövrə gəlib çatıb. Mən, həmin dövrün 2 əsərini xatırlayıram, onlar atamın emalatxanasında saxlanılırdı. Bir dəfə mən uzun səfərdən qayıdandan sonra, həmin işləri emalatxanada tapa bilmədim. Onlar satılmışdı. O, bu şəkillərdən ayrıldığından qətiyyən peşman deyildi: belə ki, atam onları kifayət qədər yaxşı əsərlər saymırdı.

Atam özünü müxtəlif janrlarda və texnikalarda sınayırdı. O, öz yaradıcılığına

ağ-qara qra ka ilə başladı. Daha sonra, Azərbaycanın sənaye sferasını əks etdirdiyi “Daşkəsən”, “Lökbatan”, “Sumqayıt”, “Qara şəhər”, “Xınalıq” və s. kimi linoqravüra əsərlərinin silsiləsini yaratdı. “Əmək, istirahət və xəyallar: 1960-1980-ci illər Azərbaycan ustadlarının gözləri ilə” sərgisinin ekspozisiyasına daxil olan “Ailə” əsərinin tarixindən bizimlə bölüşün.

Rasim Babayevin “Ailə” əsəri 1971-ci ildə çəkilib və Manejdə keçirilən ümumittifaq sərgisində SSRİ-nin mədəniyyəti naziri Yekaterina Furtseva bu əsəri görüb. O, rəssamın öz ailəsinin ayaqyalın təsvir etdiyini bəyənməyib və qeyd edib: “Məgər rəssamın ayaqqabı almağa pulu yoxdur?”. Buna baxmayaraq, bu əsərin mənası son dərəcə bəsit idi: ata ailəsini özü ilə gəzməyə aparır və bütün bunlar yayda, bağ mövsümündə baş verir. Ümumiyyətlə, biz uşaqlıqda bütün yay boyu qum üzərində ayaqyalın qaçırdıq...

Furtsevanın bu şərhi rəsmin sonrakı taleyini alt-üst etdimi? Sonrakı dövrdə əsərin sərgilənməsi ilə bağlı çətinliklər yarandımı?

Xeyr, əksinə, onun şərhi yalnız əsərə daha çox məşhurluq gətirdi. Şəkil diqqəti cəlb etdi. Ümumiyyətlə, qalmaqallar həmişə xeyir gətirir. Rasim Babayev sovet hakimiyyəti tərə ndən nə qədər çox tənqidə məruz qalırdısa, ona qarşı maraq bir o qədər çox olurdu.

Rasim Babayev və onun xalası oğlanları, rəssamlar To q və Cavad Mircavadovlar

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

13 //

RƏNGKARLIQ MUZEYİ / PAINTING MUSEUM

MÜSAHİBƏ / INTERVIEW

İCTİMAİ PROQRAMLAR / PUBLIC PROGRAMS Abşeron məktəbinin baniləri hesab edilirlər.

Bütün bunlar necə baş verdi?

Onların uşaqlığı birlikdə keçib. Sadəcə xala uşağı və ya qardaş yox, daha yaxın idilər.

Onlar dostluq edirdilər və əlbəttə ki, kiçik yaşlarından bir-birlərinə böyük təsir göstərirdilər. 50-ci illərin sonları – 60-cı illərin əvvəllərində qardaşlar Rusiyadan qayıtdılar və Buzovnada balaca bir ev kirayəyə götürdülər. Əvvəlcə bu evdə Cavad Mircavadov yaşamağa başladı, daha sonra Rasim Babayev və To q Mircavadov ona qoşuldular. Vaxtaşırı başqa rəssamlar da onların yanına gəlib-gedirdi. Amma, orada əsasən Cavad, To q və atam işləyirdi. Onlar öz ideyaları ilə bölüşür, tez-tez mübahisə edirdilər. Məhz bu dövrü, “Abşeron məktəbi” adlanan dövrün yaranması hesab etmək olar. Bu ad, yeganə bir səbəbə görə verilmişdi – hər şey Abşeronda baş verirdi. Ümumiyyətlə, “məktəb” burada həm də məcazi məna daşıyır. Axı belə bir vəziyyətdə hansı məktəbdən söhbət gedə bilər?

Məktəb odur ki, davamçıları və ya tələbələri olsun.

Rasim Babayevin yaradıcılığına nənəsinin obrazı necə təsir edib?

Atamın yaradıcılığının personajlarına çevrilmiş ənənəvi nağıl qəhrəmanları, nənəsinin danışdığı nağıllar sayəsində, ona lap uşaqlıqdan tanış idi.

Rasim Babayevin yaradıcılığında obrazların müxtəli iyi də bizə maraqlıdır. O öz obrazlarını haradan götürürdü?

Onun ətrafında və qohumların arasında sırf yerli görünüşə malik, bir çox parlaq, koloritli şəxslər var idi. Bu, əksər hallarda, tipik xüsusiyyətlərə və tərzlərə malik bakılılardır.

“Xeyirxah insanlar” silsilə əsərlərinin əsasını da məhz onların obrazları təşkil edir.

Rəssamın yaradıcılığında yuxular hansı rol oynayırdı və div obrazları necə yarandı?

Hər şey uşaqlıq dövründə formalaşmağa başladı: atamın cəmi dörd yaşı var idi. Bir gün o, bərk xəstələnir və hərarəti çox yüksək olur. Məhz onda, ilk dəfə qorxulu yuxuda, yoxsa bu yüksək temperaturdan yaranan qarabasma nəticəsində onun gözünə divlər görünür. Nəticədə, div obrazları bütün həyatı boyunca onun yaradıcılığını müşayiət edib və hətta bir növ, onun “vizit kartına” çevrilib.

Sizə “Divlər” adlı silsiləsindən olan “Divlər şəhəri” əsərinin yaradılması prosesindən danışım. Atam “Olimp”də yerləşən emalatxanasının pəncərəsindən çölə baxırdı. Buradan Xəzər dənizinə və şəhərə çox gözəl mənzərə açılır. Onun sözlərinə görə, emalatxanada olan divlər, pəncərənin şüşəsində əks edilir və bir növ “laylı təsvir” yaradırdı. Nəticədə, belə vizual hiss yarandı ki, guya divlər şəhərin üzərində dayanıb.

Bax beləcə, Rasim Babayevin ən məşhur silsilə əsərlərindən biri yarandı. Ümumiyyətlə, o, öz rəsmlərini tez-tez yuxuda görürdü. Yeri gəlmişkən, atam kənar adamların və emalatxanaya gələn qonaqların yanında yaratmağı sevmirdi.

“Müharibə veteranı” rəsminin yaradılmasının tarixindən danışın.

Bir gün atam qoca kişi rəsmini çəkir. Bu kişi, bağ qonşumuz, hamının tanıdığı Mirzə kişi idi. Əsərdə atam onu üzüm meynələrini budayan zaman əks etdirib. O dövrdə Böyük Vətən Müharibəsində qələbənin yubileyinə həsr edilmiş ümumittifaq sərgisi keçirilirdi və bu əsər ekspozisiyaya daxil olmalı idi.

Belə ki, atama bu əsəri sərginin mövzusuna uyğunlaşdırmağı məsləhət gördülər. Onda atam öz obrazının sinəsinə medal da əlavə edir və bağban portretini “Müharibə veteranı” portretinə çevirir. Əsər, həmin sərgidə dərhal, uğurla satılır. Yeri gəlmişkən, bu əsər, bu gün XX-XXI əsrlər Azərbaycan Rəngkarlığı Muzeyinin ekspozisiyasına da daxildir.

Etiraz hissi, sovet sistemindən narazılıq, sözsüz ki, onun yaradıcılığında əks olunurdu. Bəs bu haqda o evdə açıq danışırdı, bunu sizinlə müzakirə edirdi?

Yoxsa, bu etiraz daha çox onun yaradıcılığında “emosional səviyyədə” görünürdü?

O, bu haqda açıq danışırdı. Atam bu barədə kirlərini gizlətmirdi. Düzdür, öz etirazını Cavad Mircavadovun etdiyi kimi qızğın şəkildə nümayiş etdirmirdi. Cavad təbiətcə daha emosional, mən hətta deyərdim ki, “əsl qiyamçı” idi. O, heç vaxt dövlət sifarişlərinə boyun olmurdu. Amma atam, maddi vəziyyəti pisləşəndə, bu sifarişlərə razılaşırdı. Adətən, belə sifarişlər ildə 2 dəfə olurdu və qəribədir ki, hər dəfə, sifarişi tamamlayandan sonra, o xəstələnirdi. Onun hətta yalnız dövlət sifarişləri üçün istifadə etdiyi ayrıca palitrası da var idi.

Bəs avtoportretlər haqqında nə deyə bilərsiniz? Axı onların sayı çox idi.

Bəli, elədir ki, var. Həm də onların çoxunda o, gülümsəyirdi. Onun son avtoportretindən danışacağam. Öz səfərlərimin birində, atamın emalatxanasına daxil olanda, mən molbertdə ədyala oxşar bir şeyə bürünmüş, gülümsər ağsaqqal portretini aşkar etdim.

O, buddist rahibinə bənzəyirdi. Portret mənə çox gözəl təsir bağışladı. Amma atam zarafata salıb dedi ki, anamın aldığı xalat onun çox xoşuna gəlib və ona görə özünü bu xalatda təsvir etməyi qərara alıb. Bu şəkil, onun son avtoportreti oldu və cəmi bir neçə aydan sonra, atam dünyasını dəyişdi.

Rasim Babayevin bütünlükdə yaradıcılıq yolunu necə xarakterizə edə bilərsiniz?

Azərbaycan incəsənətinin tarixində belə bir rəssam artıq yoxdur. Rasim Babayev tamamilə unikaldır. O, bir çox müxtəlif texnikaların təqdim edildiyi bir sənət yolunu keçib. O, realizmdən başlayıb, sonra isə nonkonformizmə keçib. Onun yaradıcılığına rəsm, qra k dövrlər, linoqravüra, ağac oyması, daş heykəl, keramika, kalliqra k kompozisiyalar, müxtəlif texnikalar daxil idi.

Həyatının sonuna yaxın, Çin səfərindən sonra, o, düyü kağızı üzərində şəkillər yaratmağa başladı. Onun texnikası mənimsənilmiş olsa da, bu işi tamamilə özünəməxsus və unikal tərzdə görürdü. Əgər onun yaradıcılıq yolunun başlanğıcını xatırlasaq, atamın məhz ağ-qara qra k təsvirlərlə başladığını görərik. Həyatının sonuna yaxın, düyü kağızında yaratdığı şəkillər vasitəsilə, o faktiki olaraq bu yolun başlanğıcına, ağ-qara şəkillərə qayıtdı.

Fikrinizcə, Rasim Babayevin ən yaxşı 5 əsəri hansılardır?

Bu suala cavab vermək çətindir. Hər dövrdə mənim sevdiyim əsərlər olub. Məsələn, “Öpüş” əsəri hətta fransız “Müasir incəsənətin lüğətinə” daxil edilib. Bu kitabda Azərbaycan rəssamlarından yalnız atam və Toğrul Nərimanbəyov haqqında məlumat var. Bilirsiniz, axı Azərbaycan rəssamlarının adları Qərbdə çox nadir hallarda qeyd olunurdu. SSRİ tamamilə qapalı bir ölkə idi və dünya onun daxilində baş verən proseslər, rəssamlar və onların yaradıcılığı haqqında heç nə bilmirdi. Azərbaycan sovet dövründə sərbəst və müstəqil kimi qəbul edilmirdi. Biz, Qərb üçün, Rusiya və Sovet İttifaqının bir hissəsi idik.

Atamın “Dişi canavar” əsəri Londonun məşhur Sotheby's qalereyasında nümayiş etdiriləndə, Rasim Babayev Rusiya —ĎSovet rəssamı kimi qeyd edilmişdi. Atam bundan son dərəcə narazı qalmışdı. Mən onu öz krindən daşındırmaq üçün kifayət qədər səy göstərməli oldum. Axı o, SSRİ-də doğulmuşdu və bütün həyatını bu ölkədə yaşamışdı. Odur ki, Qərbin onu Azərbaycan rəssamı deyil, məhz sovet rəssamı kimi qəbul etməsi də başa düşüləndir. Daha sonra, onun “Ağlayan mələk” və “Diktator” əsərləri mənim çox xoşuma gəlir.

Həmçinin, mən “Qapılar” silsiləsindən olan şəkilləri də çox sevirəm. Bir gün atamdan bu silsilədən olan şəkillərdən birini mənə hədiyyə etməsini və onun üzərini yazmasını xahiş etdim. O, mənim istədiyimi yerinə yetirdi və eyni zamanda əlavə etdi ki, şəkildəki qapı, bağlı təsvir edilib və o, istəyir ki, mən onu açım.

Rasim Babayevin rəsmləri öz fəlsə

Rasim Babayev emalatxanada, 1960-cı illər Foto: Fərid Məmmədov Rasim Babayev in the Studio, 1960s Photo: Farid Mammadov

məzmunu ilə fərqlənirdi. Onun öz həyat fəlsəfəsi nə idi?

O, bütün həyatını və fəlsəfəsini həqiqət axtarışına sərf edib. Mən hesab edirəm ki, onun fəlsəfəsinin mərkəzi elementi də məhz “həqiqət axtarışı” olub.

– Would you please speak about the early period of Rasim Babayev's art. How did it all start?

In 1949, my father graduated from the Azerbaijan State Arts College named after Azim Azimzade in Baku, and entered the Moscow State Arts Institute named after V.I.Surikov. The institute's graduating commission refused to accept his diploma project, entitled 'The Fishermen of the Caspian'. They considered that his shermen did not look like Soviet citizens and added: “Where have you seen such a sea?” As a result, Rasim Babayev was accused of formalism and did not receive his graduation certi cate, although there was no formalism in that painting.

Several years later, when the All Union Congress of Artists was held in Baku and my father was already a member of the Artists' Union of the USSR, the rector of the Moscow Institute, Fyodor Modorov, met my father and invited him to pick up his certi cate at any time. But he rejected the offer.

Unfortunately, only a few of his early works have survived. I remember two works from that period, they were kept in his studio.

Once, having arrived back from a long trip, I could not nd them in the studio. They were sold. My father parted easily with these pictures: he had no regret as he considered them not good enough.

My father used to test himself with different genres and techniques. He started with black-and-white graphics. Then he created a series of linocuts, including Dashkesan, Lokbatan, Sumgayit, Black City and Khinalig, re ecting the industrial spectrum of Azerbaijan.

Would you please speak about the history of the painting “Family”, now displayed at the exhibition “Labour, Leisure and Dreams – 1960s-1980s Through the Eyes of Azerbaijani Masters”.

Family was painted by Rasim Babayev in 1971, and was seen by Yekaterina Furtseva, Minister of Culture of the USSR at the AllUnion exhibition in Manege. She expressed her dislike that the artist's family was barefoot and commented: “Does it mean that the artist has no money for shoes?” But the meaning of the work was really simple: a father is leading his family in a walk, which is happening in summertime, during the countryside recreation season. Actually, during all of our childhood in the summertime we used to run around barefoot in the sand.

Did that comment by Furtseva spoil the fortune of this painting? Were there dif culties with it being exhibited thereafter?

No, on the contrary, it only produced more recognition for that work. The painting got attention. Scandals always give advantages.

The more Rasim Babayev was criticised by the Soviet authorities, the more interest he attracted.

Rasim Babayev with his cousins – artists To g Javadov and Javad Mirjavadov – are recognised as the founders of the Absheron School of painting. Can you tell us how this all happened?

They had lived their childhoods together.

They were more than just cousins or brothers, they were friends and, of course, in uenced each other from an early age.

During the transition from the 50s to 60s, the brothers returned from Russia and rented a small house in Buzovna. Javad Mirjavadov was the rst to settle in that house, and then Rasim Babayev and To g Mirjavadov joined him. From time to time other artists joined them too. But there mostly Javad, To g and my father worked.

They shared ideas, often argued. It was the time that could be considered the birth period of the so-called “Absheron School”.

The name is rooted in a single reason – everything took place in the Absheron area.

And generally “school” is just a gurative expression here. How one can speak of a school in this case? It would be possible if there were followers or students.

How did the image of his grandmother in uence the art of Rasim Babayev?

Traditional fairy-tale heroes, that became characters of my father's art, were familiar to him from his childhood due to fairy tales told by his grandmother.

It is also interesting to know about the image variety in the works of Rasim Babayev. Where did he get his characters from?

In his environment and among relatives there were many colourful people of a remarkable, typically local appearance.

Most often, they were inhabitants of Baku with their characteristic features and manners. Their images formed the core of the 'Kind People' painting series.

What was the role of dreams in the artist's work and how did the image of the Divs [mythical birdlike creatures] appear?

Everything is formed in childhood: once – as a four-year-old child – my father was very sick and had a high fever. And there, for the rst time, he saw the Divs either in a nightmare, or it was a hallucination produced by his fever. As a result, images of Divs accompanied his art throughout all his life and even became a kind of hallmark of his.

I can tell you about the process of creating the Divs' City over the Divs series. My father was looking out of the window in his studio at the “Olympus”, enjoying a beautiful view of the city and the Caspian Sea. The Divs, which, according to him were in his studio, could be seen re ected in the window pane as an overlaid image. As a result, a visual

feeling emerged that the Divs were located above the city. Thus, one of the most popular series by Rasim Babayev was born.

In general, he often saw his future paintings in dreams. By the way, he did not like to work in the presence of outsiders and studio visitors.

Would you please speak about the history of the painting The War Veteran.

Once he had depicted an old man, who lived next to our country house. His name was Mirza. My father had featured him working in the garden, pruning grape vines.

The painting was intended to be shown at the All-Union exhibition dedicated to the anniversary of victory in the Great Patriotic War, but my father was advised to adapt it to the exhibition focus. Then he additionally painted a medal on the character's chest and so turned the portrait of a gardener into a portrait of a The War Veteran. The painting was immediately sold at that same exhibition. By the way, today this work is part of the exposition at the Museum of Azerbaijani Painting of the XX-XXI Centuries.

A feeling of protest - discontent with the Soviet system - was certainly re ected in his art. But did he talk about this openly at home? Did he discuss it with you, or his protest on an emotional level was expressed more just in his art?

He spoke about it openly. My father did not hide his thoughts on this issue, although he did not display his protest as heatedly as Javad Mirjavadov. Javad had more of an emotional nature, and - I would even say he was really a rebel. He never accepted the state commissions, while my father could agree when life was too hard nancially. Usually it happened twice a year and every time, having completed his state order work, he got sick. He even had a special palette for the state commission works only.

And what about his self portraits? He actually did a lot of them.

Yes, that's right, and – what is more – he is smiling in many of them. I can tell you about his last self portrait. During one of my visits, when I entered his studio I found on the easel a portrait of a smiling old man wrapped in a sort of blanket. He looked like a Buddhist monk. I was impressed but my father joked, telling me that he just liked the dressing-gown bought by my mother and decided to portray himself wearing it. That painting turned out to be his last self

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

// 14

RƏNGKARLIQ MUZEYİ / PAINTING MUSEUM

MƏQAMLAR / HIGHLIGHTS

İCTİMAİ PROQRAMLAR / PUBLIC PROGRAMS portrait. A few months later, my father was gone.

21.09.2018

How can you characterise Rasim Babayev's creative path as a whole?

ART XRONİKA: OLQA POLYANSKAYA

There is no other such artist in the history of Azerbaijani art. Rasim Babayev is absolutely unique. He went along a path that involved many different techniques. He started with realism then turned to nonconformism. His art included painting, graphic cycles, linocuts, wood carvings, stone sculptures, ceramics, calligraphy compositions and mixes of various techniques. Towards the end of his life, after his trip to China, he began to create drawings on rice paper, and even if this technique was adopted, he implemented it in his own really unique way. If we recall the beginning of my father's creative journey, we see that he started with blackand-white graphics. So, with those rice paper drawings at the end of his life he actually returned to where he had started – black-and-white drawings.

Would you please list ve works, which are – in your opinion – the best of Rasim Babayev's art.

I nd it dif cult to answer this question.

Every period of his art contains my favourite works. For example, his work The Kiss is even included in the French edition of the 'Dictionary of Contemporary Art', which contains information on just two Azerbaijani artists: my father and Toghrul Narimanbekov. You know, the West rarely took note of Azerbaijani artists. The USSR was a completely closed country, and the world was unaware of the Soviet Union's inner processes, about our artists and theira art. Azerbaijan during the Soviet period was not perceived as something separate. From the Western perspective we were just a part of Russia and the Soviet Union.

When Dad's painting She-Wolf was exhibited in London at Sotheby's, they introduced Rasim Babayev as a Russian Soviet artist. That was extremely disagreeable to Dad. It took a lot of my efforts to convince him. After all, he was born in the USSR and lived all his life in that country. So, it was quite understandable why the West perceived him as a Soviet artist and not as an Azerbaijani one. Then, I very much like his paintings “Crying Angel” and “Dictator”.

I like also very much his 'The Door' series.

Once I asked him to gift me one of the paintings from that series and make his inscription for me. He did so and told me that while the door featured in that painting was closed, he wished me to open it myself.

Paintings by Rasim Babayev are remarkable for their philosophical content. And what was his own living philosophy?

His whole life and philosophy were aimed at a search for truth. I think the search of truth to be the most essential element of his philosophy.

Leonid Bajanov ilə mühazirə əsasında məqalə Leyla Ağayeva tərəfindən tərtib olunub

YARAT Müasir İncəsənət Məkanı “Art xronika” adlı yeni maarifçilik layihəsinə start verdi – “Əmək, istirahət və xəyallar: 19601980-ci illər Azərbaycan ustadlarının gözləri ilə” sərgisi ətrafında dünyanın aparıcı sənətşünasları ilə görüşlər silsiləsi keçirilir.

“Art xronika” layihəsi çərçivəsində “XX-XXI əsr Azərbaycan rəngkarlığı” muzeyində Dövlət Tretyakov Qalereyasının XX əsrin II yarısı dövrünün rəngkarlığı bölməsinin elmi əməkdaşı Olqa Polyanskaya ilə görüş keçirildi. Rusiyalı ekspert 1960-1980-ci illərin Azərbaycan rəngkarlığı əsərlərindən Dövlət Tretyakov Qalereyasının kolleksiyasında qorunub-saxlanan nümunələri haqqında danışdı. Azərbaycan rəngkarlığı bir çox Rusiya muzeylərində mövcuddur, amma məhz Dövlət Tretyakov Qalereyasının kolleksiyası aparıcı ustadlarımızı təqdim edir və məhz bu kolleksiya Azərbaycan incəsənətinin olduqca mühüm mərhələsində rəngkarlığın təkamülü barədə təsəvvür yaradır.

ART CHRONICLES: OLGA POLYANSKAYA This year marked the launch of “Art chronicles” project – a series of meetings with leading international art critics, timed to

-

Art chronicles: Art processes of 60s-80s in the USSR

Article based on lecture with Leonid Bazhanov

by Leyla Aghayeva the exhibition “Labour, Leisure and Dreams: 1960-1980s through the eyes of Azerbaijani masters”.

Within the framework of the project the Museum of XX-XXI Century Azerbaijani Painting hosted a talk by the research fellow of the Department of Painting of the Second half of XXth century of the State Tretyakov Gallery – Olga Polyanskaya. The Russian expert shared her thoughts about the collection of Azerbaijani painting of the 1960-1980s in the collections of the State Tretyakov Gallery. Azerbaijani painting is represented in many Russian museums, but the State Tretyakov Gallery has a collection of leading masters and gives an idea of the Azerbaijani art's key period evolution.

Necə düşünürsünüz, bu gün rəngkarlıq dünyasında nələr baş verir?

Mən elə bu yaxınlarda, Rusiyada müasir rus rəssamlığının ən konservativ istiqaməti, ənənəvi yönümlü rəssamlığa həsr olunmuş səyyar sərgi keçirdim. Mən, təxminən 40 il idi ki, bu sənətə müraciət etmirdim və rəssamlıq sənətində baş verənlərə kənardan baxmaq, onun indiyə qədər yaşadığını görmək, mənə çox maraqlı idi.

Deməli belə – rəngkarlıq sənəti yaşayır və mən büsbütün əminəm ki, bu sənət çox, hələ lap çox yaşayacaq. Hərçənd ki, biz bu yaxınlarda, Maleviçinin “Qara kvadrat” əsərindən sonra, rəssamlıq sənətini birdəfəlik “basdırmağımızın” 100 illiyini qeyd edirdik.

Bəziləri dedilər ki, rəssamlıq öz aktuallığını itirib və bu sənətə qarşı maraq artıq ölüb...

Lakin, heç nəyə baxmayaraq, rəssamlıq sənəti təkcə Rusiya və ya postsovet məkanında deyil, həm də dünyanın hər bir yerində və həmişə yaşayacaq. Məsələn, müasir incəsənətdə tutduğu qatı radikal mövqeyə baxmayaraq, Böyük Britaniyada rəngkarlıq sənəti böyük rəğbətlə qarşılanır.

Rəsm əsərləri ən böyük forumlarda, iri nümayiş zallarında hörmətli yerləri tutur və hətta, Venesiya Biennalesinin ekspozisiyalarını bəzəyir. Digər sözlə, Qərbdə, erkən sovet dövründə, sovet dövrünün sonlarında, ya da postsovet dövründə bizdə olduğu kimi kateqorizm mövcud deyil.

01.11.2018

çiçəklənməsidir və bu məktəblərdən hər birinin özünəməxsus dəsti-xəttinin olmasıdır.

ART XRONİKA: LEONİD BAJANOV

ART CHRONICLES: LEONID BAZHANOV

YARAT qısa müddət öncə Rusiyanın aparıcı sənətşünaslarından biri olan, kurator, incəsənət tarixi və XX əsrin ikinci yarısı və XXI əsrin əvvəllərini əhatə edən müasir incəsənət üzrə mütəxəssis Leonid Bajanovun mühazirəsini keçirmişdir.

YARAT recently presented a lecture by one of the leading art critics of Russia, curator, art historian specialist in contemporary art of the second half of the 20th – early 21st century, Leonid Bazhanov.

Rusiyalı ekspert, 60-80-ci illərin rus anderqraund mədəniyyətinin formalaşmasından, yeni cərəyanlardan, sosial realizmdən uzaqlaşma haqqında bəhs etdi.

60-80-ci illərin sovet incəsənətinin daha bir özəl xüsusiyyəti, milli rəssamlıq məktəblərinin

veteran rasim babayeva kartina

1.

Art xronika: 60-80-ci illərdə SSRİ-də bədii proseslər

The Russian expert talked about the formation of the Russian underground culture of the 60-80s and the moving further from new trends and social realism. Another feature of Soviet art in the 60s and 80s is the ourishing of national painting schools and the fact that each of these schools has its own unique method.

1. Rasim Babayev. “Müharibə veteranı”, 1974. Kətan, yağlı boya, 110 x 150 sm.

Dövlət Rəsm Qalereyası. 2. 3. L.Bajanovun mühazirəsindən: Mənzil sərgisindən görüntü, Moskva, 1970-ci illər; Erik Bulatov, “Azadlıq azadlıq kimi”, 2000, kətan, yağlı boya, 200 x 200 sm 1. Rasim Babayev. “The war veteran”, 1974, oil on canvas, 110 x 150 cm.

State Art Gallery. 2. 3. Illustrations from the lecture by L.Bazhanov: House (”in-apartment) exhibition view, Moscow, 1970s; Eric Bulatov, “Freedom as Freedom”, 2000, oil on canvas, 200 x 200 cm

Bu gün Rusiyada, Azərbaycanda, Gürcüstanda, Baltikyanı ölkələrdə və s. keçirilən sərgilər ondan xəbər verir ki, rəngkarlıq sənətinə maraq qorunub saxlanılır, ən əsası isə, rəssamların özündə bu sənətə maraq hələ də yaşayır. Rəssamlar bu işlə həvəslə məşğul olurlar, rəssamlıq sənətinə təkrar dönürlər. Elə bu gün, mən Sabina Şıxlinskayanın möhtəşəm pannosunu gördüm. Mən S.Şıxlinskayanın kifayət qədər radikal ekspozisiyaların, həmçinin, müxtəlif instalyasiyalar, yeni texnologiyalar, videoart və rəqəmsal əsərlərin daxil olduğu müasir incəsənət layihələrinin kuratoru kimi, çoxdan tanıyıram. Necəsə oldu, Sabina Şıxlinskaya rəngkarlığa qayıtdı və zənnimcə, çox gözəl bir əsər ortaya qoydu.

Sizcə rəngkarlıq sənəti həyatımızda hansı yeri tutur və niyə biz bu sənətə dönürük? Niyə bu sənət həyatımızın əhəmiyyətli hissələrindən birini təşkil edir?

Rəngkarlıq – gənclik sevgisi kimidir. Bu ömürlükdür, həmişəlikdir. Məhz buna görə rəngkarlıq heç zaman ölmür və heç bir radikal hadisə bu sevgiyə mane ola bilməz. Şəxsən mən, bədii radikalizmin tərəfdarıyam və həyatım boyu radikal avanqard incəsənətlə məşğul olmuşam. Amma indi, rəngkarlığı, sənətdə baş verənləri kənardan izləmək mənə maraqlıdır.

Rəngkarlıq sizin həyatınıza necə daxil oldu?

Mən hələ 1962-ci ildə Aviasiya İnstitutuna daxil olanda, rəngkarlığa maraq göstərməyə başladım. Dərslərə getmirdim və bu səbəbdən institutdan xaric edildim. Məsələ ondadır ki, Aviasiya İnstitutu, Stroqanov adına Rəssamlıq Peşə Məktəbi ilə üzbəüz yerləşir və mən ora, sərbəst dinləyici kimi gedirdim.

Sonra mən Puşkin Muzeyinə, anbara işə düzəldim. Orada, siqaret çəkilən otaqda, mən əvvəlcə gözətçi ilə tanış oldum. O, sözün əsl mənasında, çox gözəl losof idi. Sonra qapıçı

ilə tanış oldum. Bu qapıçı, bu gün XX əsrin ikinci yarısının ən böyük rəssamlarından biri Mixail Çernışov idi. Sonra kitabxanada işləyən laborant xanımla tanış oldum. O, isə bu gün ən böyük incəsənətşünaslardan biri, Almaniyanın tanınmış universitetinin professorudur. Kitabxanaçı xanım məni öz əri ilə tanış etdi. O, çox gözəl rəssam və sonradan mənim müəllimim olan Boris Birgerdir. Anbarda işlədiyim üçün, həmişə məni ekspozisiyalara daxil olmayan əsərlər əhatə edirdi. Beləcə, mən bu abu-havaya daxil oldum və mənim maraqlarım formalaşmağa başladı. Elə həmin dövrdə, mən incəsənətşünaslıq fakültəsinə daxil olmağa qərar verdim.

Sonra mən Manejdə işlədim və ekskursiyalar keçirməyə başladım. Manejin sərgiləri müəyyən janra bənzəyir. Bu sərgilər, həmişə Leninin parad portreti, daha dəqiq desək, heykəli ilə başlayır. Çünki onlar rəssamlardan daha çox heykəltəraşlara etibar edirdilər.

Daha sonra, “Sülh, Əmək, May”, “Kolxozçuların nailiyyətləri” mövzularında əsərlər, ən sonda isə, Nataşa Nesterova, Toğrul Nərimanbəyovun təsadü əsərləri, habelə ideoloji cəhətdən prinsipsiz və mütləq olmayan tətbiqi incəsənət nümunələri gəlirdi.

Biz bu sərgilərdə imkan tapıb müasir incəsənət haqqında xəlvəti söhbətlər edirdik, çünki biz bu barədə məlumatlı idik.

Məlumatları müasir incəsənətdən yazan Qərb jurnallarından əldə edirdik. Belə jurnalları yalnız Lenin adına Kitabxana, ya da Xarici Ədəbiyyat Kitabxanasında oxumaq mümkün idi. Yeri gəlmişkən, onları oxumaq üçün xüsusi icazə də tələb olunurdu. Bundan əlavə, hər şeyi və hamını ittiham etməsinə baxmayaraq, kifayət qədər maraqlı və faydalı “Biabırçılığın böhranı” (rus. “Krizis bezobraziya”) adlı kitabı oxuyurduq.

Mən bir müddət Rəssamlar İttifaqında işlədim və orada çox gözəl sənətşünas, ədəbiyyatçı Qriqori Anisimov ilə tanış oldum. O, bakılı idi və məni bir çox Azərbaycan rəssamları ilə tanış etdi.

Bundan əlavə, Rəssamlar İttifaqındakı işim, mənə SSRİ respublikalarına ezamiyyətə getməyə icazə verirdi. Əslində işim “səyyar” deyildi, amma buna baxmayaraq, bütün Sovet İttifaqını gəzib-dolaşmışam. Burada, Bakıda da olmuşam və Rasim Babayevlə, Cavad Mircavadovla tanış olmuşam. Bir qədər sonra, mən, digər rəssamları da tanıdım. Bu gün həmin rəssamların əsərləri “Əmək, istirahət və xəyallar: 1960-1980-ci illər Azərbaycan ustadlarının gözləri ilə” sərgisində nümayiş olunur. O vaxtlar, bəzipara istisnalar olmaqla, rəssamları ümumiyyətlə sərgilərə buraxmırdılar. Çox güman ki, Toğrul Nərimanbəyov, məhz bu azsaylı sərgilənən rəssamlardan biridir. Bu isə onun Moskvadakı tanışlarının sayəsində baş verirdi. O, öz həzin səsi ilə, SSSR Rəssamlar İttifaqının idarə heyətinin əməkdaşlarını “ovsunlayırdı”. İşçilər ona çox böyük dəstək olurdular. Ötən yüzilliyin 60-80-ci illərinin rəngkarlıq proseslərindən danışın.

1962-ci il idi. Bunu hardasa liberallıq dövrü adlandırmaq olar. 1964-cü ildə isə vəziyyət çox gərgin idi... Beləliklə, 1962-ci ilin dekabr ayında, Manejdə rus tarixi avanqardının demək olar ki, bütün nümayəndələri, o cümlədən David Şterenberq, Aleksandr Tışler,

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

RƏNGKARLIQ MUZEYİ / PAINTING MUSEUM

15 //

MÜSAHİBƏ / INTERVIEW

İCTİMAİ PROQRAMLAR / PUBLIC PROGRAMS there now, trying to comprehend whether the painting is still alive or no more.

So, I con rm that it's alive. And I am deeply sure that painting will live very, very long, although we recently have celebrated the centenary since the art of painting was forever buried under “The Black Square”

by Malevich, when it was announced that painting had already lost its relevance and there was no more interest in it. However, the art of painting will always exist, and not just in Russia or only in the Post-Soviet area, but all throughout the world. For example, in the UK, despite all their radicalism in contemporary art, painting is treated with the deepest respect. Painting occupies the most honorary places at the largest forums, in the largest exhibition halls, appears even in the

2.

Robert Falk, Konstantin İstomin kimi tanınmışların, Nikolay Andronov, Pavel Nikonov, Andrey Vasnetsov kimi gənc rəssamların və digərlərinin sərgiləndiyi ilk sərginin açılışı oldu. Əsas ekspozisiyadan əlavə, 2-ci mərtəbəyə studiya tələbələrinin sərgisini gətirdilər. Eliy Belyutin adlı bir pedaqoq-rəssam var idi.

Onun böyük studiyası var idi və o, burada “yiyəsiz” rəssamlara fərdi şəkildə müəllimlik edir, onlara müasir incəsənəti öyrədirdi.

Deməli, Manejə həmin bu studiyanın tələbələrinin sərgisini gətirdilər. Onların arasında Ernst Neizvestnı adlı rəssamın da əsəri var idi. Qeyd etmək lazımdır ki, 2-ci mərtəbədəki ekspozisiyada sərgilənən rəssamlar, faktiki olaraq gizlicə işləyirdilər və onları heç kim, heç bir sərgiyə dəvət etmirdi.

Deməli, sərgiyə Xruşov gəldi. Əvvəlcə o, 1-ci mərtəbədə qəzəbləndi. Falkın “Çılpaq qadın” əsəri onun qəti xoşuna gəlmədi. O, mədəniyyət nazirindən tələb etdi: “Mənə başa salın görüm, axı bunun nəyi incəsənətdir? Bəs sadə, zəhmətkeş sovet xalqı haradadır? İncəsənət məhz onların qəhrəmanlığını, şücaətini əks etdirməlidir!”. 2-ci mərtəbəyə qalxanda isə, onun halı lap pisləşdi. Ernst Neizvestnının işlərini görəndə, o, qəzəbindən əməlli-başlı söyüş söyməyə başladı: “Çox heyf... belələrini tutub dama basmırlar... heyf ki, düşərgələr artıq ləğv olunub...”

O vaxtlar mənim 17 yaşım var idi... Kimisə zirzəmilərdən və çardaqlardan tanıyırdım, kimisə də özüm üçün kəşf edirdim. Bu sərgi mənə hədsiz dərəcədə müsbət təsir bağışladı və məndə qavrayış, “görmə” qabiliyyəti formalaşmağa başladı. Hərçənd ki, bəzi oriyentirlərin əsası hələ lap əvvəl, 50-ci illərin sonlarında, Moskvada Amerika Milli Sərgisinin keçirildiyi dövrdə qoyulmuşdu.

Məhz bundan sonra, 1962-ci ildə, əsl “alt-üst etmək” dövrü başladı, ən yüksək səviyyədə müzakirələr keçirildi. Bir çox incəsənət xadimləri ciddi tənqid atəşinə məruz qaldı, çoxlarını işdən azad etdilər, sıxışdırmalar, rejimin sərtləşdirilməsi... Lakin, insanların, xüsusilə də, gənclərin şüurunu sıxışdırmaq artıq mümkün deyildi. Biz xəlvətcə ev, zirzəmi və digər yerlərdə keçirilən bütün mümkün sərgilərə gedirdik. Eyni zamanda, Rəssamlar İttifaqı yaradıldıqdan sonra, onilliklər boyu davam edən “alt-üst etmək” dövrünə baxmayaraq, dahi rus rəssamlarının, tarixi rus avanqard üslubunun nümayəndələrinin hələ də yaşadığı aşkara çıxdı. Buna misal olaraq, bu gün dünyanın ən iri muzeylərində sərgilən Nadejda Udaltsovanı göstərmək olar.

60-cı illər ərzində gizli rəssamlıq öz mövcudluğunu davam etdirirdi. Moskvadan aralıda, kənar bölgələrdə çalışan rəssamlar yarıac-yarıtox yaşasalar da, onlara çətin olsa da, işləmək müəyyən dərəcədə daha rahat idi. Tbilisidə çox rahat idi; burada Avto Varazi, Şura Bandzeladze işləyib. Bakıda da işləmək rahat idi. Təsəvvür edin, Əşrəf Murad, heç nəyə baxmayaraq, öz rəhbərliyinin tələblərinə bütünlükdə göz yuma, onları rədd edə və istədiyini edə bilərdi. Yaxud, götürək Cavad Mircavadovu. O, həmişə öz istədiyini edib və heç vaxt, Moskvanın “gizli” rəssamları kimi, “əcnəbi diplomatın çamadanı” formatına güvənməyib. Onun kimə və nəyə güvənməsi, necə “sağ qalması” məlum deyildi. Bir şey məlum idi: rəssamın yaradıcılıq impulsu və istedadı, onun müstəqilliyini qoruyub

saxlamasına, öz müstəqil yaradıcılıq haqqını israrla tələb etməsinə imkan verirdi.

“Gizli” (andeqraund) rəssamlara sərgilənməyə icazə vermirdilər və 1974-cü ildə buna etiraz olaraq, rəssamlar öz sərgilərini təşkil etmək üçün, Belyaevodakı boş əraziyə toplaşdılar.

Dərhal bura güc strukturlarının nümayəndələri göndərildi və suçiləyən maşınlarla rəssamları dağıtdılar. Bu sərgi, tarixə yazıldı və tezliklə, bütün dünya bundan xəbər tutdu. Çox qısa bir zamanda, İzmaylovoda heç bir münsi ərin olmadığı, açıq və sərbəst sərgi təşkil edildi. Bu, əsl bayram idi. Nəticədə, 1975-ci ildə, Moskvada, Malaya Qruzinskaya küçəsində Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsinin təşəbbüsü ilə sərgi zalı açıldı. Orada heç kimin tanımadığı, “yiyəsiz” rəssamlar sərgilənirdi. Hər halda, onlar bu sərgi zalında öz yaradıcılığını göstərməyə ümid edə bilərdilər. Bu sərgilərə düşmək üçün insanlar saatlarla növbədə dururdular. Amma nə Tretyakov Qalereyası, nə də Puşkin Muzeyində belə növbələr olmurdu.

Emalatxanalarda böyük əhəmiyyət kəsb edən “mənzil sərgiləri” keçirilirdi. Moskvada belə mənzillərin sayı hardasa 15-20 idi. Onları bütün şəhər ziyarət edirdi. Rəssamların özləri də bu mənzillərə baş çəkir və beləliklə, məlumat mübadiləsi baş verirdi. Orada qarşılıqlı münasibətlər və əlaqələr, müxtəlif qruplaşmalar və istiqamətlər, digər sözlə, Rusiyanın rəssamlıq cəmiyyəti formalaşmağa başladı. Müasir rus rəssamlıq mədəniyyətinin “özəyini” məhz bu cəmiyyət təşkil edir.

80-ci illərin ikinci yarısında, Vasnetsov Rəssamlar İttifaqının sədri seçildi. O, Nikolay Andronov və Pavel Nikonov, habelə mənim müəllimim olan Boris Birger ilə “doqquzluq” adlanan qrupa daxil idi. Onlar rəssamlıq sənətinin həqiqi ustadları idilər və janrla bağlı heç bir ideoloji çağırış onları öz yolundan, sənətindən döndərə bilməzdi. Sonra onlar ölkənin ən iri ali təhsil müəssisələrində müəllim kimi çalışmağa başladılar.

60-70-ci illərin astanasında baş verən ayrılıqlara baxmayaraq, indi artıq bizə belə məlum olur ki, müasir incəsənət və modernizm (modern art), ya da ənənəvi yönümlü incəsənət arasındakı bu sərt bölgü, bir o qədər də böyük uğur gətirmədi.

Konseptual iddialarda sa ıq çox incə məqamdır və yaradıcılığın müəyyən mərhələsində, rəssamın öz konseptual alətlər dəstini qavramasına və onu “cilalamasına” kömək edir. Lakin, müasir incəsənət məkanı vahiddir. İstənilən rəssam, öz istedadından, psixoloji konstitusiyasından, təcrübəsindən, ekzistensiyalar və s. istifadə etməklə, bu və ya digər janrla məşğul ola, hansısa konkret istiqamətə bağlanmaya, ondan asılı olmaya və bu baxımdan, digər rəssamlar ilə də qarşıqarşıya durmaya, nəticədə isə, XX-XXI əsrlərin vahid mədəni astanasının böyük məkanında daim yaşaya bilər.

Still at these exhibitions we managed to introduce contemporary art, as far as we knew of it. We used to discover appropriate information from Western contemporary art magazines, which could be read only in the Lenin Library or at the Foreign Literature Library, and, by the way, for getting access to them we had to obtain a special permission.

Besides, there was the book titled “Crisis of Ugliness”, which condemned everything, but it was remarkable for its information and it was very useful.

I worked for a while in the Artists’ Union, and there I met a remarkable art critic and writer Grigoriy Anisimov. He was from Baku and I used to learn from him about Azerbaijani artists.

3.

Venice Biennale expositions. I mean, the West is not as rigid as we were during the early or late Soviet times or in the Post-Soviet era.

Today, an impressive series of exhibitions arranged in Russia, Azerbaijan, Georgia, the Baltic States, etc. illustrates that the interest in painting still exists and the main thing is that the artists themselves keep it. Artists are willingly involved with painting, return to the art of painting. Just today I've seen a precious painting by Sabina Shikhlinskaya.

I know her for a long time, and I know her as a curator of quite radical expositions and contemporary art projects with installations, new technologies, video art, digital opuses.

And suddenly Sabina returns to painting and creates a wonderful work, in my opinion.

What is the place of painting in our life?

Why do we return to the art of painting?

Why is it a forming part of our life?

Painting is like a teen-age love; it lasts forever – lifelong. Due to namely this factor the art of painting does not die, and no radical phenomenon is able to block it. My own self is an apologist for artistic radicalism and during all of my life I was involved with the art of radical avant-garde; but right now it turned to be interesting for me to see what had occurred to painting.

How did painting enter your life?

What do you think is happening with the art of painting today?

I came close with painting in 1962, when I entered the Aviation Institute, but was ejected, because I stopped attending it.

Actually, the Aviation Institute was located opposite the Stroganov Art School, and I used to visit the Stroganov as a volunteer-extern.

Then I got a job at the Pushkin Museum and started working in its depository. In the museum's smoking room I got acquainted with the guard, who was a wonderful philosopher, with the janitor, who was one of the greatest artists of the second half of the 20th century Mikhail Chernyshov, with the library technician, who today is one of the greatest art critics and a university professor in Germany. The librarian dame introduced me to her husband Boris Birger, who was a wonderful artist and became my teacher.

Since I worked in the depository, the museum's reserve works that were stored out of any exposition were my surrounding.

So I found myself in the environment, which began to form my interests. It was then that I decided to enter the faculty of art criticism.

Just recently, I myself arranged a mobile exhibition in Russia. It was an exhibition connected with traditionally oriented painting, which is the most conservative wing of the contemporary Russian painting. For about 40 years I did not turn to this art, and thus I felt extremely thrilled while viewing what goes on

Later I worked in Manege performing a guide for excursions. Exhibitions at Manege were like some kind of a distinctive genre. They always started with ceremonial portraits of Lenin, usually a sculptural one, as the sculptors were trusted more than the painters were. Then they displayed works on

–

“Peace, Labor and May”, “Achievements of collective farm laborers”. And at the very end, somewhere in far corners, there could be met occasional works by Natasha Nesterova, Togrul Narimanbekov, applied art samples as something ideologically insecure and extra.

In addition, my work in the Artists’ Union allowed me to take business trips to the republics. Travelling abroad was forbidden for me, but I had traveled all over the Soviet Union. So, I had visited Baku, where I met Rasim Babayev, Javad Mirjavadov. Later I got acquainted with other artists as well, and many of them are now represented here at the exhibition “Labour, Leisure and Dreams – 1960s-1980s through the Eyes of Azerbaijani Masters”. At that time exhibitions ignored them, with rare exceptions. Togrul Narimanbekov was probably one of the few who were exhibited. And this happened due to his Moscow friends, as he with his voice had charme the staff at the board of the USSR Artists Union, and they were lobbying for him.

Would you please speak about the artistic process of the past century's 60-80s.

In 1962, everything went in more or less liberal way, but in 1964, it became much worse. So, in December 1962, in Moscow, at Manege, the rst exhibition was launched exposing almost all representatives of the Russian historical avant-garde: David Shterenberg, Alexander Tyshler, Robert Falk, Konstantin Istomin, and young artists such as Nikolai Andronov, Pavel Nikonov, Andrei Vasnetsov and others.

In addition to the main exposition, an exhibition of the studio students was brought to the upper oor. There was a teacher of painting, Eliy Belyutin, who had a big studio, where he privately supervised homeless artists and taught them contemporary art.

And so, exhibition of these studio students' art was brought to Manege having works by Ernst Neizvestniy among them. It should be noted that the artists whose works were included in the exhibition of the second oor, actually worked as underground, and they were never invited to any exhibition.

Khrushchev arrived to the exhibition and rst he got indignant on the ground oor, where he disliked “The Nude” by Falk. He demanded from the Minister of Culture to explain how that work could be considered an art, and to show the Soviet Union's labor people in it, as any art was supposed to re ect heroism of the Soviet workers. And he felt extremely bad when reached to the upper oor. As he saw the works by Ernst Neizvestniy, he began to speak lthy language aloud, expressing regret about having no more practice of easy jailing and having no more camps.

At that time I was 17, and had already learned at attics and cellars about few of those artists, while here at Manege I discovered for myself many others. The exhibition impressed me strongly. My personal vision and understanding began to appear at this event. But, actually, some guidelines were laid even earlier, in late 50s, when the American national exhibition was held in Moscow.

It was after the year 1962, that the ruining

began and consultations at the highest level were held. Many artists were subjected to rude criticism, dismissals began, authorities started to “tighten the bolts”. But it was already impossible to tighten the bolts in the heads, especially among the youth. And we used to run through all sorts of the in-house, underground exhibitions. At the same time, it turned out that despite all the decades of destruction, after the Artists Union had been established, still there stayed alive art of major Russian artists, representatives of the Russian historical avant-garde, such as Nadezhda Udaltsova, who is on display in the largest museums of the world.

During the 60s, this underground continued to exist. Artists who worked far from Moscow, on the outskirts, probably experienced hunger and dif culties, but it was somehow easier for them to create. It was easier in Tbilisi, where Avto Varazi and Shura Bandzeladze worked. It was also easier in Baku, where, after all, Ashraf Murad could send all the authorities to hell and do whatever he wanted, or Javad Mirjavadov could allow himself doing whatever he wanted, without even counting on the “suitcase size” suitable for foreign diplomats, like the Moscow underground artists used to do. It was not known what did they count on and how did they manage to survive. But their creative impulse and the painting talent allowed them to maintain their independence and insist on their right for the independent art.

So-called “underground” artists were not allowed to exhibit, and in 1974, they went, as a protest, to a wasteland in Belyaevo to organize their own exhibition. Authorities immediately sent there security of cers dressed civilian, and using the street watering trucks chased the artists away. This exhibition went down in history; the world heard of it instantly. Very soon, another open exhibition without any jury was organized in Izmailovo. And it was a celebration.

Consequently, in 1975, by the initiative of the State Security Committee (KGB) in Moscow an exhibition hall of Malaya Gruzinskaya Street was established. All abandoned, unrecognized artists could hope to display their art here in this exhibition hall. People spent hours in queues for visiting these exhibitions, while neither the Tretyakov Gallery nor the Pushkin Museum had such queues.

In studios there held house (“in-apartment”) exhibitions of great importance. There were about 15-20 such ats throughout Moscow.

The entire city used to attend them. Various artists also visited them, thus exchanging information. Relationships and connections were formed there, various groupings and trends were formed; in a word, the Russian artistic community, which today forms the core of Russian artistic culture, was formed at the house exhibitions.

In the second half of the 80s, Vasnetsov became chair to the Artists Union. Along with Nikolay Andronov, Pavel Nikonov and my teacher Boris Birger he was a member of the group called “The Nine” (“Deviatka”). They were masters of painting, not corrupted by any genre and ideology engagement. Later on, they all began teaching in the largest universities of the country.

Despite the delimitation that occurred at the turn of the 60-70s, by now it turned out that such a hard division into contemporary art, modern art and traditionally oriented art does not give much result. Purity of one's conceptual claims is touching, it helps an artist at some stage of his creative development to realize and hone own conceptive tools. But actually the space of contemporary art is a whole. An artist, in accordance with his talent, due to his mental constitution, by virtue of his experience, existence, etc. may be engaged in arts in one way or another, avoiding blind loyalty to any particular party and not confronting other artists, but remaining in the large space of a single culture of the turn of the XX-XXI centuries.

// 16

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

FESTİVAL / FESTIVAL

MƏQAMLAR / HIGHLIGHTS

İCTİMAİ PROQRAMLAR / PUBLIC PROGRAMS M.A.P. Beynəlxalq Teatr Festivalı: Teatr qəlbləri fəth edəndə...

YARAT Müasir İncəsənət Məkanı, Bakcell şirkətinin sponsorluğu ilə cari ilin 6-11 noyabr tarixlərində Bakının bir sıra məkanlarında keçirilən 2-ci M.A.P. Beynəlxalq Teatr Festivalını təqdim etdi

Ünsiyyət, təhsil, bilik və təcrübə mübadiləsi üçün platforma kimi xidmət edən M.A.P. Festivalının adı, musiqi, incəsənət və performans terminlərinin abreviaturasıdır. Tamaşaçı auditoriyalarına müasir teatr formalarının geniş diapazonunu araşdırmağa kömək etmək məqsədilə, bu festival, özündə müxtəlif teatr nümunə-lərini birləşdirir. Sözügedən tədbir öz əhatə dairəsini davamlı olaraq genişlən-dirir. Bu ilki festival çərçivəsində Dani-marka, Estoniya, Almaniya, İran, İtaliya, Yaponiya, İsveçrə, Rusiya və Birləşmiş Krallıqdan olan nüfuzlu teatr qurumlarının 16 tamaşası təqdim olundu.

Serving as a platform for communication, education, exchange of knowledge and experience, M.A.P. Festival – an acronym for music, art and performance – combined different forms of theatre to help audiences explore a wide range of contemporary theatrical forms. The festival continually expands its geographical focus, and this year showcased 16 performances by theatre companies from Denmark, Estonia, Germany, Iran, Italy, Japan, Switzerland, Russia and the United Kingdom.

1.

2.

3.

4.

– -

M.A.P. International Theatre Festival: When theatre wins hearts...

The 2nd edition of M.A.P. International Theatre Festival, organized by YARAT Contemporary Art Space and supported by Bakcell, was held in various major venues across Baku from 6-11 November 2018

5.

7.

6.

Layihənin bədii rəhbəri Kamran Şahmərdanın sözlərinə görə, festivalın ikinci buraxılışı, “sərhədsiz teatr” konsepsiyasını gerçəkləşdirən geniş miqyaslı proqramı təqdim edir. O, festivalın incəsənət vasitəsilə sərhədləri silən, mədəniyyətləri birləşdirən və insanları bir araya gətirdiyini vurğulayır.

The second edition hosted an ambitious agenda informed by the artistic director of the project, Kamran Shahmardan, and his concept of “theatre without borders” that highlights diversity and gives the freedom of choice to the public.

10.

9.

8.

www.mapfestivalbaku.az

M.A.P. Festivalı çərçivəsində Kamran Şahmərdan, Aleksandr Vampilovun eyni adlı pyesi əsasında hazırlanmış “Ördək ovu” tamaşasını da təqdim etdi. XX əsrin rus dramaturgiyasının ən ziddiyyətli yazılarından birinin əsasında qurulmuş bu tamaşanın uğurlu premyerası bu ilin yaz aylarında, Estoniyanın Vene Teatrında baş tutub.

At M.A.P. Festival, Shahmardan also presented Alexander Vampilov's play “Duck Hunting”. Considered one of the most controversial texts in Russian 20th century dramaturgy, the play successfully premiered in Spring 2018 in the Estonian Vene Teater.

11.

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

17 //

FESTİVAL / FESTIVAL

MƏQAMLAR / HIGHLIGHTS

İCTİMAİ PROQRAMLAR / PUBLIC PROGRAMS Azərbaycanın payız təqvimində əlamətdar yer tutan M.A.P. Festivalı, Bakının mədəni həyatında teatr sənətinin öz əvvəlki nüfuzunun və əhəmiyyətinin qaytarılmasına dəvət etdi. Bu möhtəşəm tədbir, Azərbaycanın ilk mobil operatoru və aparıcı mobil internet provayderinin Bakcell şirkətinin dəstəyi ilə baş tutdu.

M.A.P. Festival invited a return of theatre to its former weight and signi cance in the cultural life of Baku. This impressive project was supported by Bakcell, the rst mobile operator and leading mobile internet provider of Azerbaijan.

Festival proqramının açılışı, İtaliyanın NoQraviti Teatrının kollektivi tərə ndən hazırlanmış “Ariya” adlı multidisiplinar tamaşası ilə başladı. Parlaq rəqslər, ifalar və kostyumların yer aldığı bu tamaşaya Monteverdi, Vivaldi və Perqolezinin musiqi əsərləri daxildir. Rəqqaslar, musiqiçilər və müğənnilərin hamısı, bir neçə artistik janrı birləşdirməklə, bu tamaşada bərabər səviyyədə mərkəzi rol oynayırlar.

The festival opened with a programme that included a multi-disciplinary show “Aria” by the Italian collective NoGravity Theatre.

Combining choreography, singing and costume, the performance includes musical compositions from Monteverdi, Vivaldi and Pergolesi. Merging together a number of artistic genres, dancers, musicians and singers, all equally play a central role in this performance.

19.

12.

Festivalın ən gözlənilən tədbirlərindən biri də, Danimarka Dans Teatrının yeni quruluşu olan “Siren” tamaşasının premyerası oldu.

Həmçinin proqrama dünya şöhrətli rejissor və xoreoqraf Daniele Finzi Paskanın “La Verità” (“Həqiqət”) akrobatik şousu və Moskvanın ən müasir teatr qurumlarından biri “Qoqolmərkəz” tərə ndən, Nikolay Nekrasovun “Rusiyada yaşamaq kimə yaxşıdır” adlı məşhur poeması əsasında hazırlanmış yeni səhnə quruluşu daxil edilmişdir.

13.

Tamaşaları müşayiət edən zəngin ustad dərslər və mühazirələr proqramı, yeni fəaliyyətə başlayan rejissorlar, aktyorlar, dramaturqlar və digər peşəkarlarının öz həmkarları ilə görüşməyə və kir mübadiləsi aparmağa imkanı əldə etdilər. Bu ilki festivalın ən parlaq tədbirləri arasında rusiyalı dramaturq və ssenarist Yuliya Tupikina tərə ndən “Pyes necə yazılır?” adlı ustad dərsi, rejissor, aktyor və musiqiçi Aleksandr Dzüba tərə ndən birgünlük intensiv ustad dərsi, Çiten Teatrının rejissoru Motoi Miuranın yapon teatrı haqqında mühazirəsi, habelə, teatrşünas və tənqidçi Marina Davıdova ilə müasir teatr quruluşlarının təkamülündən bəhs edən müzakirəsi daxil edildi. Merlin Kukla Teatrının təsisçiləri Dimitris Stamu və Demi Papada ən gənc tamaşaçılara öz işıq və kölgə yaradıcılıqları vasitəsilə “işıq ilə oyun” sənətini təqdim etdilər.

A rich programme of workshops and lectures accompanied the performances, enabling emerging directors, actors, playwrights and other professionals to meet and learn from their fellow colleagues. Among this year's highlights included a workshop entitled How to write a play by Russian playwright and screenwriter Yulia Tupikina; an intensive oneday acting workshop led by director, actor and musician Alexander Dzyuba; a lecture on Japanese Theatre from Motoi Miura, the director of Chiten Theatre; and Marina Davydova, a theatre historian and critic, who discussed the evolution of the modern theatrical production. Dimitris Stamou and Demy Papada from Merlin Puppet Theatre introduced the youngest spectators to the art of playing with light through their work with light and shadow.

Among the most anticipated events of the festival was the premiere of “Siren”, the new production of the Danish Dance Theatre. Other performances included “La Verità”, an acrobatic poem by the world acclaimed director and choreographer Daniele Finzi Pasca, and Gogol Centre, one of the most cutting-edge theatre companies in Moscow, which presented a new production of “Who Is Happy in Russia?” based on Nikolai Nekrasov's renowned poem.

18.

15.

14.

17.

16.

YARAT festivalın həyata keçirilməsində, Azərbaycan Dövlət Akademik Milli Dram Teatrı, Azərbaycan Dövlət Akademik Opera və Balet Teatrı, Azərbaycan Dövlət Rus Dram Teatrı, Azərbaycan Dövlət Musiqili Teatrı, Azərbaycan Dövlət Gənc Tamaşaçılar Teatrı, Azərbaycan Dövlət Kukla Teatrı, ÜNS Yaradıcılıq Səhnəsi və Bakı Konqres Mərkəzi də daxil olmaqla, Bakının ən nüfuzlu teatr məkanları ilə sıx əməkdaşlıq etdi.

YARAT partnered with all major theatre venues in Baku, including the Azerbaijan State Academic National Drama Theatre, the Azerbaijan State Academic Opera and Ballet Theatre, the Azerbaijan State Russian Drama Theatre, the Azerbaijan State Musical Theatre, the Azerbaijan State Theatre of Young Spectators, the Azerbaijan State Puppet Theatre, ÜNS Creative Stage and Baku Convention Center.

20.

Foto: YARAT. 1. M.A.P. Festivalının açılışı. Mətbuat konfransı. 2. “Kaştanka” tamaşası, “Brodyaçaya sobaçka” Teatrı (Rusiya). 3. “Ördək ovu” tamaşası, Vene Teatrı (Estoniya). 4. “Çirkin ördək balası” tamaşası, “Brodyaçaya sobaçka” Teatrı (Rusiya). 5. “Uçan gəmi” tamaşası, “İskusstvo dlya lyudey” Prodüser Mərkəzi (Rusiya). 6. “Heç kimin torpağı” tamaşası, Merlin Kukla Teatrı (Almaniya/ Yunanıstan). 7. “Vanya dayı” tamaşası, Çiten Teatrı (Yaponiya). 8. “Həqiqət” tamaşası, Finzi Paska Kompaniyası (İsveçrə). 9. M.A.P. Festivalının yaradıcı heyəti. 10. Merlin Kukla Teatrının ustad dərsi. 11. M.A.P. Festivalının könüllüləri.

12. “ErikFred” tamaşası, Kris Linam (Böyük Britaniya). 13. Rusiya teatrşünası Marina Davıdovanın mühazirəsi.

14. “Ağa Məhəmməd xan” tamaşası, Amata Teatr Qrupu (İran).

15. “Brodyaçaya Sobaçka” teatrının ustad dərsi. 16. “Ariya” tamaşası, NoQraviti Teatrı (İtaliya). 17. “Kafe İdiot” tamaşası, Balet Moskva Teatrı (Rusiya).

18. “Rusiyada yaşamaq kimə yaxşıdır” tamaşası, Qoqol-mərkəz (Rusiya).

19. “Sirena” tamaşası, Danimarka Dans Teatrı. 20. Rusiya aktyoru Aleksandr Dzübanın ustad dərsi.

Photo: YARAT. 1. M.A.P. Festival Opening. Press conference. 2. “Kashtanka by “Stray Dog” Puppet Theatre (Russia).

3. “Duck Hunting” by Vene Theatre (Estonia). 4. “The Ugly Duckling” by “Stray Dog” Puppet Theatre (Russia).

5. “The Flying Ship” by Production center “Art4people” (Russia). 6. “Noone's Land”

by Merlin Puppet Theatre (Germany, Greece). 7. “Unlce Vanya” by Chiten Theatre (Japan). 8. “La Verità” by Compagnia Finzi Pasca (Switzerland).

9. M.A.P. Festival staff. 10. Workshop by Merlin Puppet Theatre. 11. M.A.P. Festivalı volunteers. 12. “ErictheFred” by Chris Lynam (United Kingdom).

13. Lecture by Russian theater critic and researcher Marina Davydova. 14. "Agha Mohammad Khan" by Amata Theatre Group (Iran). 15. Workshop by “Stray Dog” Puppet Theatre. 16. "Aria" by NoGravity Theatre (Italy). 17. "Café Idiot" by the Theatre Ballet Moscow (Russia).

18. “Who Is Happy in Russia?” by Gogol Center (Russia). 19. “Siren” by Danish Dance Theatre (Denmark). 20. Workshop

by Russian artist Alexander Dzyuba.

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

// 18

FESTİVAL / FESTIVAL

MÜSAHİBƏ / INTERVIEW

İCTİMAİ PROQRAMLAR / PUBLIC PROGRAMS Festivalın bədii rəhbəri Kamran Şahmərdan ilə müsahibə – Interview with Kamran Shahmardan, the artistic director of the festival

NoGravity teatrının bədii rəhbəri Emiliano Pellisari ilə müsahibə – Interview with Emiliano Pellisari, the director of NoGravity theatre collective.

2.

Ü.A. (Ülviyyə Axundova): Hörmətli Emiliano! Sizin möhtəşəm xoreoqra ya quruluşunuzla M.A.P. Festivalının açılışını etmək, bizim üçün böyük şərəf idi!

Sizin təsvirinizə görə, “Ariya” əsəri, özündə İtalyan İntibah dövrünün möcüzələr teatrının böyük ənənələrini birləşdirir. Bu, Florensiya, Roma və Milanda incəsənət məktəblərinin yaradıldığı, dahi italyan rəssammühəndislərinin ixtira etdiyi qeyri-adi qurğuların istifadə edildiyi dövrə təsadüf edir.

Zəhmət olmasa, bizə tamaşanın məğzinə yerləşdirdiyiniz kir, həmçinin, müxtəlif ölkələri gəzib bir-bir seçdiyiniz musiqiçilərdən ibarət beynəlxalq heyətiniz haqqında daha ətra ı danışın.

1.

Ü.A. (Ülviyyə Axundova): Keçirilmiş teatr festivalı möhtəşəm hadisəyə çevrildi. Bizdə Bakıda premyeralar nadir hallarda baş verir, qastrol tamaşaları isə bir o qədər tez-tez olmur. Necə düşünürsünüz, Bakı tamaşaçısı, ona birdən-birə təqdim edilən bu bolluğu, zəngin təəssüratları necə qəbul etdi?

U.A. (Ulvia Akhundova): The theatre Festival was a long-awaited event. Here, in Baku, we seldom host premieres, and touring performances are brought here once or twice a year. How, in your opinion, did the Baku audience react to the Festival? Was it overwhelmed by the program of the week, which was quite intense?

K.Ş. (Kamran Şahmərdan): Necə deyərlər, bayram heç vaxt artıq olmur – ələlxüsus da, teatr bayramı. Tamaşaçıların reaksiyasından, onların bu günə qədər söylədiyi minnətdarlıq sözlərindən, belə qənaətə gəlirəm ki, bəli, biz bunu bacardıq.

Düzünü desəm, mən, konsepsiyadan çox narahat idim. Görəsən, Azərbaycan tamaşaçısı, bu zəngin janr müxtəli iyini, cürbəcür tamaşa formatlarını, bəzənsə bu və ya digər mövzunun "çox cəsarətli" interpretasiyasını necə qəbul edəcək?

Amma, görünür narahatlığım əbəs imiş.

Azərbaycan tamaşaçısı "bu imtahandan" çox gözəl keçdi və bir daha sübut etdi ki, layiqli seçim hüququna malikdir.

K.S. (Kamran Shahmardan): They say that you can't have too many holidays, especially if the holiday is connected to the theatre. Judging by the reaction of the audience and the words of gratitude that we are still receiving, it seems to me that the Festival was a success. Honestly, I had concerns about the concept. I kept asking myself, whether the local audience will accept such a variety of genres and a different formats of performances, sometimes too bold in the interpretation of this or that topic? I had my share of doubts and concerns, but now I see that I shouldn't have feared at all! Luckily, the audience responded very well, proving that it has the right and skill to make well-informed choices!

Ü.A.: Artıq festivalın hər il keçiriləcəyi ilə bağlı qəti əminlik var və bundan sonra, müəyyən edilmiş yüksək standartlara cavab vermək lazım olacaq. Bununla bağlı hər hansı həyəcan, ya narahatlıq keçirirsinizmi?

Növbəti ildə bizi nə ilə təəccübləndirməyi planlaşdırırsınız?

K.Ş.: Allaha şükür, ideyalarımız kifayət qədərdir. Yeni quruluşlar gətirmək, təəccübləndirmək istəyirəm. İkinci M.A.P. Festivalının bağlanışından dərhal sonra, mən Bakı tamaşaçısı üçün dünyanın hər yerindən ən yaxşı tamaşaları toplamağa başladım. XXI əsrin dünya teatrı böhran dövründən üzüağ çıxdı və demək olar ki, hər gün premyeralar keçirilir. Allaha şükür, dəvətlər də var. Amma, ən mürəkkəb məsələ, nəyin daha yaxşı və faydalı olacağını seçməkdir. Tamaşaçının razı qalması, gördüklərini sonradan düşünməsi və xatırlaması çox vacibdir. Hesab edirəm ki, 2-ci M.A.P. Teatr Festivalı, Azərbaycan teatrının tarixinə qızıl hər ərlə yazıldı.

Bundan sonra, hər şeyin bir qədər fərqli olacağına inanmaq istəyirəm. Mən həmişə optimist olmuşam və “stəkanı yarıya qədər dolu” görürəm.

Azərbaycan tamaşaçısına isə diqqət və anlayışa görə bir daha təşəkkür edirəm!

U.A.: Now that we are certain that the Festival will become an annual event, how do you feel? Is there feeling of excitement, anxiety, from the fact that it is necessary to aim for the high standard that you have set for yourself? What are you cooking up for the next year to surprise the public?

K.S.: Oh, I have loads of ideas. Many talented directors want to bring the productions to Baku, to surprise. I already started working, collecting the best of the best for the Baku audience from all over the world immediately after the closing of the second M.A.P. festival. The world theater of the 21st century has just emerged from the crisis and the premieres are happening every day. And, thanks God, there are many proposals but choosing the one that will become the most relevant for us, is most dif cult. Apart from pleasing the audience, we need to give them food for thought, something to cherish and remember. I think the second theater festival has left it's mark in the history of Azerbaijani theater. I harbor hope that now everything will be a little bit different. I am an optimist who always sees a glass half full and I'm really grateful to the Azerbaijani audience for their attention and understanding!

E.P. (Emiliano Pellisari): “İtalyan barokkosu” – qeyri-adi təsvirlər təqdim edə bilən, ən məhsuldar və bütün dünyada özünə məşhurluq qazanan bir dövrdür. Bu gün Emiliano Pellisari Studiyası bu üslubu daha da genişləndirmək əzmindədir.

Həmin dövrdə, İtaliya Avropanın bir çox kral sarayları üçün tamaşalar hazırlayırdı. Bu tamaşalar Marvel Teatrı (“Il Teatro Delle Meraviglie”) adlanırdı. Bu, rəqs, musiqi və nəğmələrin bir arada yaşadığı, heç bir ardıcıllıq həllinin olmadığı, bir neçə sənət növünün bir-biri ilə qarışdığı, keçidlərlə bol olan şou idi.

Rəqqaslar, müğənnilər və musiqiçilər arasında funksional bölgü və ya məsafə aradan götürülürdü. Orkestr çuxuru ümumiyyətlə yox idi və rəqqaslar yalnız bir çərçivədə çıxış etmirdilər. Musiqiçilər bilavasitə rəqqaslar və müğənnilər ilə birgə, “tamaşanın içində” çıxış edir və kostyumların zəri iyi, xoreoqra k təxəyyül, mahnıların poeziyası və ifa gözəlliyi ilə vəhdət təşkil edərək, unikal, möhtəşəm, son dərəcə təsirli tamaşa ərsəyə gətirirdilər. Ü.A.: Bakıda qaldığınız qısa müddətdə xoşunuza gələn və gəlməyən, ya da sizi təəccübləndirən hər hansı hadisələr oldu?

E.P.: Bakı – möhtəşəm tikililərin yerləşdiyi beynəlxalq şəhərdir. Bura çox gözəl və sakitdir. Hesab edirəm ki, Bakı, Böyük İpək Yolunun ilk mədəniyyət şəhəridir. Ü.A.: Aktyor və tamaşaçı arasında emosional mübadiləni təmin etmək üçün, bir rejissor olaraq hansı “alətlərdən” istifadə edirsiniz?

Tamaşadan sonra ictimaiyyətin rəylərini teztez öyrənirsiniz?

E.P.: Bilirsiniz, əslində mən heç bir alətdən istifadə etmirəm. İncəsənət bir emosiyadır.

Mən, auditoriyanın düşüncəsindən çox yaxşı mənada qəlbinə toxunmağa çalışıram.

–

U.A. (Ulvia Akhundova): Dear Mr. Pelissari, it was a great honor for us to open M.A.P Festival with your beautifully choreographed show!

According to your own description, “Aria” revives the great traditions of Italian Renaissance theatre of wonders – the days when schools of art born in Florence, Rome and Milan used extraordinary machineries built by the great Italian artist-engineers.

Please, tell us more about the idea behind the show and about your international team of musicians, whom you've hand-picked from different countries.

E.P. (Emiliano Pellisari): The Italian baroque is a fruitful and worldwide famous period able to offer extraordinary images, which the company Emiliamo Pellisari studio's techniques can enhance. Italy at that time was producing shows for every European royal court: it was called “il teatro delle meraviglie” (theatre of marvel).

It's a cross-over show where several kinds are mixing without any continuity solution, where dance, music and singing are living together. Every separation is abolished as well as any distance between dancers, singers and musicians.

There is no orchestra pit, and the dancers are not only a frame. The musicians are performing inside the show, together with the dancers and the singers, producing all together a unique, great, powerful image made of costumes' elegance, choreographic fantasy, music's poetry and singing's beauty.

U.A.: What are some things that you liked/ did not like about Baku and things that surprised you during your short stay?

E.P.: Baku is an international city with incredible buildings. Looks nice and quiet. I think Baku can be the rst cultural city of the Silk Road area.

U.A.: What are some tools that you as a director use to ensure emotional exchange between the performer and the audience? Do you usually seek feedback from your public after the show?

E.P.: Sorry, I don't have any tools....art is emotion... I would like to touch the heart of audience, mind only after.

3.

4.

5.

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

19 //

FESTİVAL / FESTIVAL

MÜSAHİBƏ / INTERVIEW

İCTİMAİ PROQRAMLAR / PUBLIC PROGRAMS Kimsəsiz ada operasının direktoru Aleksey Smirnov və dirijoru Cavad Tağı-zadə ilə müsahibə – Interview with Alexey Smirnov, the director and Javad Taghi-zade, chief conductor of Desert Island 8.

Ü.A. (Ülviyyə Axundova): “Kimsəsiz ada” – Haydnın çox nadir hallarda oynanılan əsəridir. Niyə seçiminizi məhz onun üzərində saxladınız?

6.

7.

A.S. (Aleksey Smirnov): Təəssüf ki, dünyanın hər bir yerində nümayiş etdirilən opera teatrlarının repertuarı maksimum 20 addan ibarətdir. Şübhəsiz ki, onlar opera musiqisinin şedevrləridir. Amma, ən tanınmış bəstəkarların belə diqqətdən kənarda qalan, lakin, tamaşaçıya maraqlı ola biləcək çoxlu sayda opera əsərləri var.

Opera sərhədlərinin genişləndirilməsi, tamaşaçının hərtərə i tərbiyələndirilməsinə yönəlmiş, geniş maari əndirmə fəaliyyətidir və xoşbəxtlikdən, Mariinski Teatrı, az tanınmış operaların premyeralarını tamaşaya qoymaqdan çəkinməyən cəmi bir neçə opera evlərindən biridir.

Yozef Haydn - ən tanınmış bəstəkarlardan biridir. Amma, onun opera bəstələri demək olar ki, heç yanda tamaşaya qoyulmur.

Tamaşaçını dahi bəstəkarın istedadının məhz görünməyən tərə ilə tanış etmək, bizə maraqlı gəldi və zənnimizcə, “Kimsəsiz ada”, öz mürəkkəb psixoloji tarixi və mövzu aktuallığı ilə, bu niyyətə ən mükəmməl şəkildə yarayır.

C.T. (Cavad Tağı-zadə): Biz, nəsə yeni, oynanılmayan, nadir əsər seçmək istəyirdik.

Bununla bərabər, əsas meyarlardan biri operanın çox da böyük, “ağır” olmaması idi.

Biz həcmcə kiçik, yüngül bir əsər istəyirdik.

Bu opera çox asan, birnəfəsə dinlənilir. Ü.A.: Quruluş üzərində gənc, çox dinamik və sözün yaxşı mənasında ambisiyalı komanda işləyirdi. Siz özünüz nəticəni necə qiymətləndirirsiniz? Rejissor ideyasını nə dərəcədə gerçəkləşdirmək mümkün oldu?

1. Kamran Şahmardan. Foto: Daniil Zandberq. 2. Emiliano Pellisari. Foto: YARAT. 3. 4. 5. "Ariya" tamaşası. Foto: NoQraviti Teatrı (İtaliya). 6. Aleksey Smirnov. 7. Cavad Tağı-zadə. 8. "Kimsəsiz ada" tamaşası, Mariinski Teatrı (Rusiya).

Foto: YARAT. 9. Ü.Hacıbəyli adına Bakı Musiqi Akademiyası tələbə Simfonik orkestri. Foto: YARAT. 1. Kamran Shahmardan. Photo: Daniil Zandberg. 2. Emiliano Pellisari. Photo: YARAT. 3. 4. 5. "Aria" lyrical opera. Photo: NoGravity Theatre (Italy). 6. Alexey Smirnov. 7. Javad Taghı-zada. 8. “The Desert Island” by Mariinsky Theatre (Russia). Photo: YARAT. 9. Student Symphonic Orchestra of Baku Music Academy named after U.Hajibeyli. Photo: YARAT.

A.S.: Mariinski Teatrının Gənc İfaçılar Akademiyası ilə işləmək son dərəcə xoşdur.

Akademiyanın rəhbəri Larisa Abisalovna Gergiyevanın sayəsində, orada yaradıcılıq, yeni üfüqlərin axtarıldığı və açıldığı ab-hava hökm sürür. Bütün bunlara rəğmən, biz, tamaşanın quruluşçu dirijoru Cavad Tağızadə ilə birgə, niyyətimizi nəinki büsbütün həyata keçirdik, hətta tamaşanın qoyuluşu prosesində teatr tərə ndən hərtərə i dəstəyi hiss etdik.

C.T.: Mən Bakıdakı quruluş haqqında danışmaq istəyirəm. Tamaşanın bədii rəhbəri Larisa Abisalovna Gergiyeva həmişə gəncləri dəstəkləyib və bizim Ü. Hacıbəyli adına Bakı Musiqi Akademiyasının tələbə orkestrinin iştirakı ilə bağlı təkli mizə böyük həvəslə reaksiya verdi. Mariinskiy kimi məşhur, sayılıb-seçilən və tarixi teatr ilə işləmək, tələbələr üçün böyük stimul və şərəf idi. Larisa Abisalovnanın onlara qarşı şəxsi diqqəti isə şübhəsiz ki, gələcəkdə

böyük yardımçı olacaq. Belə bir gənc yaşda, 1,2 və 3-cü kurs tələbələri olaraq, peşəkarlar ilə eyni səhnədə olmaq, böyük təcrübə və uğurdur. Təvazökarlıqdan uzaq olsam da, qeyd etməliyəm ki, Allaha şükür, tələbələrim özlərini layiqincə göstərə bildilər. Tamaşadan sonra rektor bizi təbrik etdi. Yaxşı yadımdadır, bu işin əvvəlində, belə deyək, bu layihənin hələ “təməli qoyulanda”, o, bizdən soruşdu: “bəs onlar bacaracaqlarmı?” və bu suala mən dərhal, tam qətiyyətlə cavab verdim: “Sizin tələbələr? Sizin tələbələr bacaracaqlar!”.

Odur ki, rektorun dəstəyi olmasaydı, bütün bunlar, bu uğur baş verməyə bilərdi. Ü.A.: Yəqin ki, Bakıya bir neçə dəfə səfər etdikdən sonra, siz, tamaşaçıların zövqləri və bəyəndikləri haqqında hansısa qənaətlər əldə etmisiniz. Sizcə Azərbaycan tamaşaçısı nə gözləyir və ona, belə deyək, bir ildən sonra, növbəti festivalda nə təklif etmək istəyərdiniz?

A.S.: Mənə elə gəlir ki, sizin çox diqqətli və həssas tamaşaçınız var və ona həm dram, həm də operada yeni tamaşalar və yeni yanaşmalar maraqlıdır. Premyerada gördüyümüz publika, heç şübhəsiz ki, əsas etibarilə musiqi və teatr tarixindən çox yaxşı baş çıxarır. Mən hesab edirəm ki, Azərbaycan tamaşaçısı istəyir ki, onu heyrətləndirsinlər. Digər sözlə, tamaşa prosesində, heç vaxt onların keçirmədiyi, hiss etmədiyi təcrübəni yaşasınlar.

– U.A. (Ulvia Akhundova): The “Desert Island” is a rather “rarely performed” piece

by Haydn. Why did you set your heart on it?

A.S. (Alexey Smirnov): Unfortunately, a répertoire or the opera houses is often limited to 20 titles at most, which are reproduced again and again all over the world. For sure, these are the masterpieces of world opera music. However, there are many pieces by outstanding composers, which are not given enough prominence, but can be of great interest for the audience. Diversifying the program, can be a part of a broader strategy of raising the public's awareness about the opera; and fortunately, Mariinsky Theatre, is one of those few opera houses that fearlessly host the premiers of lesser-known operas.

As famous as Joseph Haydn is, his operas are rarely performed. We thought it would be interesting to get the audience acquainted with yet another facet of Haydn's talent and, in our opinion, The “Desert Island” is very well t for this purpose, considering its complex psychological context and relevance of the subject.

J.T. (Javad Taghi-zade):ĎWe were looking for an opera, which is played not so often, a “a rarely performed masterpiece” so to say, a small piece of chamber music, not bulky or cumbersome. The “Desert Island” is easy to listen to and steals your attention right away.

U.A.:This production was created by a young, dynamic and, in the best sense of the word, very ambitious team. Are you happy with the result? Were you able to bring your “director's vision to life” and to what extent?

A.S.: Indeed, it is a great pleasure to collaborate with Academy of Young Opera Singers of Mariinsky Theatre. Thanks to the Academy's director Larisa Gergieva, there appears to be an atmosphere full of creativity, where new approaches are explored. Speaking not only from my own behalf, but also on behalf of our conductor Javad Taghi-zade, may I say that not only did we have a chance to convey our vision, but also felt strong support from the team at every stage of the production process.

J.T.: I'd like to stress that Larisa Gergiyeva, the Artistic Director of the performance, has always been really supportive of the youth, and responded with great enthusiasm to our proposal regarding the participation of the Students Orchestra of the Baku State Academy of Music named after U. Hajibeyli.

It was a great motivation and honour for students to collaborate with the legendary Mariinsky Theatre. Larisa Gergiyeva's personal support will de nitely be a great help for them in the future. Indeed, it is an amazing experience and a piece of good luck for the young people and students of the 1st, 2nd or 3rd year to be on the same stage with professional performers. Without any false modesty, I should mention that

9.

my students have all passed this “exam”.

After the performance, The Principal congratulated us. At the very beginning, so to say, when our project was still in its infancy I do remember him asking me: “will they cope?” to which I answered without a doubt: “Your students? Sure they will!”. So, without close-in support of the Principal, I don't think we would come through.

U.A.: After several visits to Baku, you must have managed to draw some conclusions regarding tastes and preferences of local audiences. What do you think Azerbaijani audience expects and what would you like to offer, let's say in a year, at the next festival?

A.S.: Your audience seems quite attentive and sensitive. They seem interested in performances and new approach both to drama and opera. And of course, the audience we saw at the premiere understands history of music and theatre.

I believe the audience in your country wants to be surprised, as much as the rest of the world does and during performance they would like to experience what they never experienced before.

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

// 20

YARAT MƏRKƏZİ / YARAT CENTRE

MƏQAMLAR / HIGHLIGHTS

TƏHSİL / EDUCATION

08.07.2018

LITTLE YARAT: HESABAT SƏRGİSİ YARAT-ın ən parlaq və yadda qalan layihələrindən biri, 3-12 yaşlı uşaqlar arasında müasir incəsənətin dərki və öyrənilməsinin stimullaşdırılmasına həsr edilmiş “Litlle YARAT” proqramı, ilk yarımillik baxış sərgisini keçirdi. Sərgidə müxtəlif texnikalar və üslublarda (rəsmlər, kollajlar, instalyasiyalar və heykəllər və s.) hazırlanmış altmışdan çox uşaq yaradıcılıq nümunələri nümayiş etdirildi.

Tədbir enerjili musiqi və sərgidə nümayiş etdirilən mövzuların yaxından araşdırılmasına istiqamətlənmiş oyunlar ilə müşayiət olundu. Əsərlərdən bir çoxu öz ilhamını Aida Mahmudova və Mikelancelo Pistolettonun sərgilərindən götürmüşdü.

RƏNG PARTLAYIŞI Rənglər ilə oyna!

BURST OF COLOR

“Litlle YARAT” proqramının müəllimləri Nigar Quliyeva və Nərminə Bağırova ziyarətçilərə incəsənət nümunələri təqdim etdilər və iştirakçılar, habelə onların yaradıcılıq prosesi ilə əlaqəli bəzi ilkin məlumatları bölüşdülər.

Gənc rəssam Roman Qocayev “Özünü tap” adlı ustad dərsləri silsiləsi ərzində əlaqəli sənət əsərləri təqdim etdi. Sərgi Bakı Bulvarında, YARAT Mərkəzinin qarşısında keçirildi və 600-dən çox uşağı və onların ailələrini bir araya gətirdi.

review exhibition. The exhibition featured over sixty children's arworks produced with various techniques and styles (paintings, collages, installations and sculptures, among others). The event was accompanied by energising music and games aimed at close examination of the displayed themes and topics. Most of the pieces were inspired by exhibitions by Aida Mahmudova and Michelangelo Pistoletto.

LITTLE YARAT: REPORT SHOW One of the most prominent projects of YARAT – dedicated to nurturing the perception and understanding of contemporary art among children aged three to twelve – launched its rst bi-annual

AİLƏNİZ İLƏ BAZAR GÜNÜ

YARADICI OL İncəsənət üsullarını mənimsə!

Peşəkar rəssam ilə yarat!

GET CREATIVE

FAMILY SUNDAYS

3-12 YAŞLI UŞAQLAR ÜÇÜN PROQRAM

AİLƏNİZ İLƏ BAZAR GÜNÜ

Hər şənbə saat: 11:00 - 16:00 məkan: YARAT MƏRKƏZİ Ödənişsiz iştiraketmə

Hər bazar günü saat: 11:30 - 13:30 məkan: YARAT MƏRKƏZİ Ödənişsiz iştiraketmə

Öncədən qeydiyyat T.: 050 246 9292

Öncədən qeydiyyat T.: 050 246 9292

PROGRAM FOR CHILDREN OF AGE

FAMILY SUNDAY

Every Saturday time: 11 am - 4 pm venue: YARAT CENTRE Free participation

Every Sunday time: 11:30 am - 1:30 pm venue: YARAT CENTRE Free participation

by appointment T.: 050 246 9292

by appointment T.: 050 246 9292

CAMPING & GRAMPING

CAMPING & GRAMPING

Bu yay, uşaq və yeniyetmələr üçün nəzərdə tutulmuş, parlaq və rəngarəng proqramlarla yadda qaldı. Biz yay planlarımıza uyğun olaraq, bir-birinin ardınca, bir neçə silsilə düşərgə proqramları təşkil etdik.

This summer was memorable for programmes conceived for children and teenagers. In accordance with our summer plans, we had a series of several camp programmes, one after another.

İlk proqram öz ilhamını “Əmək, istirahət və xəyallar: 1960-1980-ci illər Azərbaycan ustadlarının gözləri ilə” adlı sərgidən götürmüşdü. Biz, ustad dərsin əsas oriyentiri qismində “Xəyallar” mövzusunu seçdik və iştirakçılardan hər biri, öz arzuladığı dünyanı qurmaq imkanını qazandı. Ustad dərsi rəssam və kukla ustası Leyla Qabulova tərə ndən keçirildi.

The rst programme was inspired by the exhibition “Labor, Leisure and Dreams: 1960s-1980s through the eyes of Azerbaijani masters”. We chose the topic of “Dreams” as the main focus of the workshop and each pair of participants had a chance to recreate their own dream world. This workshop was led by Leyla Gabulova, artist and a puppet maker.

Uşaqlar, öz valideynləri və nənə-babaları ilə birgə, ümumi arzularının modellərini yaratmaqla, xəyalların birləşdirilməsi, bir araya gətirilməsi prosesinə cəlb olundular.

Materiallara gəlincə, uşaqlar penoplast, rəngli kağızlar, mıxlar və s. kimi müxtəlif texnikalardan istifadə etdilər.

Kids – along with their parents and grandparents – were involved in the process of unifying their dreams through the process of creating models of their common dreams.

For materials, they used diverse media including polyfoam, coloured paper and nails.

Yekun nəticə olaraq, geniş toplantı baş tutdu və uşaqların “xəyallar” ilə bağlı

As a nal outcome, a discussion was held that revealed the impressions of the dreams and re ected on the ways the works were constructed.

The next Little YARAT report show will be held in December 2018.

2.

Öz əhvalatını danış!

LEARN TO IMAGINE

təəssüratları, əsərlərin necə ərsəyə gətirildiyi məqamlar müzakirə olundu.

The permanent tutors of Little YARAT, Nigar Guliyeva and Narmina Baghirova, introduced the artworks to visitors and shared some inside stories related to participants and their creative process.

Roman Gojayev also presented a collateral artwork created during the series of workshops entitled Find Yourself. The exhibition was held on Baku Boulevard in front of the YARAT Centre and was attended by over 600 children and their families.

Növbəti “Litlle YARAT” hesabat sərgisi bu ilin dekabr ayında keçiriləcək.

TƏXƏYYÜL BACARIĞI

13-19.08.2018

02.06.2018 ADDIM AT: “MEYVƏLƏRİN SÖHBƏTİ” TAMAŞASI Heydər Əliyev Fondu, YARAT Müasir İncəsənət Məkanı və “İçərişəhər” Dövlət Tarix-Memarlıq Qoruğu İdarəsi yeni “İstedArt” layihəsini təqdim etdi. “Qız qalası” festivalı ideyasını genişləndirmək məqsədilə, bu layihə, uşaq evləri və internat məktəblərinin uşaqları, habelə daun sindromlu uşaqlar üçün yaradılıb.

2018-ci ildə YARAT Müasir İncəsənət Məkanı bu tədbiri “Addım at” adlı proqrama daxil etdi. Teatr rejissoru Elvin Mirzəyevin rəhbərliyi altında 2 saylı uşaq evindən 14 uşaq “Meyvələrin söhbəti” adlı qısa teatr tamaşasına cəlb edildilər. Bu maraqlı tamaşa 2 iyun tarixində təqdim edildi və

3-12 YEARS OLD

7.

Uşaqların Beynəlxalq Müda əsi Gününə həsr olundu.

Layihənin köməyi ilə iştirakçılar teatr sferasını araşdırdılar və gələcək karyera yolu kimi aktyorluq sənətini davam etdirməyi də nəzərdən keçirdilər.

Biz, bunun həyata keçməsi üçün əlimizdən gələni etməyə hazırıq. Bu məqsədlə, növbəti tədbirdə, iştirakçılar yeni tamaşa təqdim etməyi planlaşdırırlar.

TAKE A STEP: “CONVERSATION OF THE FRUITS” PERFORMANCE The Heydar Aliyev Foundation, YARAT Contemporary Art Space and the Administration of the State Historical and Architectural Reserve “Icherisheher” presents the new “İstedArt” project. With the purpose of expanding the idea of “Qız

Qalası” festival, this project was created for children from orphanages and boarding schools, as well as those with Down syndrome.

As part of YARAT’s “Take a Step” program, under the guidance of theatre director Elvin Mirzayev, fourteen kids from the orphanage N2 were engaged in a short theatre performance entitled “Conversation of the Fruits”. The impressive performance was presented on June 2nd at the event dedicated to the International Day for the Protection of Children.

By virtue of this project, participants explored the theatre stage and are considering pursuing acting as a future career path.

We are ready to do our best in order to make this possible. To this end, the participants will be presenting a new performance at the next upcoming event.

Foto / Photo: YARAT

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

YARAT MƏRKƏZİ / YARAT CENTRE

TƏHSİL / EDUCATION

27.08 - 01.09.2018

TEMATİK YAY DÜŞƏRGƏSİ İkinci proqram yaradıcı yeniyetmələr üçün nəzərdə tutulmuşdu. İştirakçılar “işıq qraf tisi” ilə bağlı bir həftəlik ustad dərsə dəvət olunmuşdular. İşıq qraf tisinə həm də “işıqla tərpənməz rəsm” də deyirlər.

Bu texnika, qaranlıq otaqda, elementar rəsm bacarıqlarından istifadə etməklə, fənərlər və kameranın köməyi ilə ərsəyə gətirilir. Bu ustad dərsi rəssam Vüqar Muradov və fotoqraf Fəxriyyə Məmmədova tərə ndən təqdim olundu. İştirakçılar, fotoqra ya hissəsinə gəlincə, Fəxriyyə Məmmədova, rəssamlıq hissəsinə isə Vüqar Muradovun rəhbərliyi altında müxtəlif işıq qraf tisi əsərlərinin yaradılması sirlərinə yiyələndilər. Ustad dərsinin nəticələri tədbirin sonuncu günü nümayiş etdirildi. Əsərlər həm iştirakçıları, həm də qonaqları məftun etdi.

THEMED SUMMER CAMP The second programme was intended for creative teenagers. Participants were invited to the week-long workshop on light graf ti. “Light graf ti” is also referred to as 'still drawing with light'. It is carried out with torches and a camera in a dark room through the use of basic drawing skills. The workshop was delivered by artist Vugar Muradov and artist and photographer Fakhriyya Mammadova.

The participants got a hand in creating works with light graf ti under the guidance of Fakhriyya Mammadova for the photography part and Vugar Muradov from the artistic side. The results of the workshop were showcased on the last day of the event.

All of the participants and guests were thrilled by the works.

Foto / Photo: YARAT

21 //

MƏKTƏB PROQRAMI: YARAT İLƏ ÖYRƏN / THE SCHOOL PROGRAM: LEARN WITH YARAT “YARAT ilə öyrən” məktəbəqədər və ibtidai sinif uşaqları üçün nəzərdə tutulan layihədir. İştirakçılar, sözügedən proqram çərçivəsində fəaliyyət göstərən, peşəkar köməkçilər və könüllülər tərə ndən təqdim edilən müxtəlif turlar vasitəsilə cari sərgiləri araşdırırlar. Bir saatlıq əyləncəli proqram incəsənət nümunələri və rəssamlar haqqında maraqlı faktlar, habelə kreativ və tənqidi düşüncənin inkişafına yardım edən enerjili tapşırıqlar və fəaliyyətlər ilə zəngindir.

XX-XXI əsrlər Azərbaycan Rəngkarlığı muzeyi üçün hazırlanmış yeni proqrama üç müxtəlif modul daxildir.

“Learn with YARAT” is a project designed for pre-school and schoolaged children. Participants explore the exhibitions on display through a variety of tours by trained mediators and volunteers within the programme.

The engaging one-hour programme consists of a tour enriched by curious facts about artworks and artists, energising exercises and activities that aid the development of creative and critical thinking.

The newly developed programme for the Museum of Azerbaijani Painting of the XX-XXl Centuries includes three diverse modules:

● “Səssiz İncəsənət” – əsərlərin yaradılması üçün istifadə edilən butaforlar və materialların köməyi ilə seçilmiş rəsm əsərinin “sakitcə”, yenidən yaradılması ilə bağlı interaktiv oyunla müşayiət edilən kollektiv ekskursiyadır.

–

● “Yaxına gəl” adlı modul, müzakirə və sual-cavab sessiyalarının daxil olduğu, sərgi üzrə interaktiv kollektiv turdan ibarətdir.

–

● “Come Closer” – An interactive guided tour of the exhibition with an engaging discussion and a provoking Q&A session.

● “Silent Art” – A guided tour is followed by an interactive game of silent reenacting of a chosen painting using props and materials used for creation of the works.

YAZILIN! İŞTİRAK EDİN! — CALL TO PARTICIPATE

● “İncəsənət haradadır?” – məktəbəqədər və erkən məktəb yaşlı uşaqların ehtiyaclarına yönəlmiş moduldur. Bu modula sərgilərin parlaq məqamlarını əks etdirən kollektiv tur və illüstrasiyalar vasitəsilə oyun daxildir.

–

● “Where Is Art?” – A module adapted for the needs of pre-school and early school-aged children, which consists of a guided tour of exhibition highlights and a pictorial card game.

Gəlməzdən 10 gün əvvəl qeydiyyatdan keçmək lazımdır. İştirakçıların sayı: 20 uşaq, müəllim və ya böyük adamın müşayiəti ilə – 10 days prior to visiting, registration is required.

Number of participants: 20 children with an accompanying teacher or chaperone – T.: +99450 251 4115 E.: info@yarat.az

USTAD DƏRS: KARİN ÇAPMAN KLARK İLƏ “UNLIMITED” LAYİHƏSİ “Unlimited” (“Limitsiz”) proqramı, təcrübəsindən və ya bacarıqlarından asılı olmayaraq, “böyük arzularla” yaşayan insanlar üçün heç bir limitin, məhdudiyyətin olmaması krindən qaynaqlanır. Sözügedən proqramın əsas məqsədi, ustad dərsləri, təhsil forumları və canlı performanslar vasitəsilə insanların ruhlandırılmasına kömək etməkdir. 2015-ci ildən etibarən British Council tərə ndən keçirilən bu proqram, incəsənət və teatr səhnəsi, habelə regionun məhdud ziki imkanlı insanlarının həyatına əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərib.

2018-ci ilin sentyabr ayında, British Council, YARAT Müasir İncəsənət Məkanı ilə birgə,

“Unlimited” proqramı çərçivəsində silsilə təlim kurslarını təşkil edərək, Azərbaycandan olan sağlam və əlil mütəxəssisləri bir araya gətirdi. Sözügedən kurslar sosial dəyişiklik üçün teatrdan bir vasitə kimi istifadə edən, aktrisa, teatr ssenaristi və peşəkar təlimçi Karin Çapman Klark tərə ndən keçirildi. Layihənin başlıca məqsədi, müxtəlif teatr texnikaları, hekayələrin nəqli (storitellinq) və improvizələrdən istifadə etməklə, sağlam və ziki imkanları məhdud olan sənət adamlarını tanıtmaq, onların öz sözlərini deməsinə imkan yaratmaqdır. İlk 3 günlük təlim, müxtəlif sosial məsələlər ətrafında cərəyan edən problemlərin həlli istiqamətində interaktiv teatr texnikalarının mənimsənilməsinə maraq göstərən peşəkar aktyorlar üçün nəzərdə tutulmuşdu.

Sözügedən ustad dərsi ərzində iştirakçılar hekayələrin nəqli və obrazın yaradılması ilə bağlı bacarıqlarını inkişaf etdirməklə bərabər, bir çox problemlərin həllində

müxtəlif perspektivlərin təqdim edilməsini ehtiva edən müxtəlif üslubların yardımçı rolunu araşdırdılar. İştirakçılar kiçik teatr parçasının yaradılması və ictimai forum sessiyasının keçirilməsi qaydalarını da öyrəndilər. Onlar Braziliyanın məşhur teatr rejissoru Avqusto Boal tərə ndən təsis edilmiş “Məzlumlar teatrı”nın əsas teatr texnikalarından biri olan Forum Teatrı haqqında çox şey öyrəndilər.

Bu hissədən sonra, peşəkar, eləcə də aktyorluq təcrübəsi olmayan həvəskar aktyorlar üçün nəzərdə tutulan 5 günlük seminar keçirildi. Tədbirin yekun günündə, auditoriyaya həftə ərzində baş verən ən maraqlı məqamlar təqdim olundu.

WORKSHOP: UNLIMITED PROJECT

BY CARYNE CHAPMAN CLARK The 'Unlimited' programme stems from the idea that there are no limits for those who dream big, regardless of background or ability. The programme helps to empower people through workshops, educational forums and live performances. Since its inception in 2015 as a British Council programme, it has had a signi cant effect on the arts and theatre scene and on the

lives of the disabled people living in the region.

which was founded by Brazilian theatre director Augusto Boal.

On September 2018, the British Council, in partnership with YARAT Contemporary Art Space, organised a series of trainings within the 'Unlimited' programme, bringing together able-bodied and disabled practitioners from Azerbaijan. The course was run by Caryne Chapman Clark, actress, theatre deviser and workshop leader committed to using theatre as a tool for social change. The central aim of the project was to give a voice and visibility to able-bodied and disabled performers by using a variety of different theatre techniques, storytelling and improvisation.

This part was followed by a 5-day workshop, which was open to professional and amateur artists with no acting experience. The highlights from the week were shared with an audience during the nal day.

The initial 3-day training was open to professional artists who are interested in understanding how to use interactive theatre techniques to solve problems focused around a variety of social issues.

During this workshop, participants sharpened their storytelling and image building techniques and explored how different styles of presenting multiple perspectives can aid positive problem solving. Participants also learned how to devise a short theatre piece and how to conduct a public forum session. They learned a lot about the Forum Theatre, one of the central theatre techniques from the 'Theatre of the Oppressed' movement,

Foto / Photo:: Unlimited Project

TƏDBİRLƏR HAQQINDA MƏLUMAT / NEWS ABOUT EVENTS WWW.YARAT.AZ

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

// 22

USTAD DƏRSLƏR / WORKSHOPS

MƏQAMLAR / HIGHLIGHTS

TƏHSİL / EDUCATION

–

18-22.06.2018 USTAD DƏRS: TİBO DE RÜYTER “SƏRGİLƏRİN TƏŞKİLİ”

WORKSHOP: “THE MAKING OF EXHIBITIONS” BY THİBAUT DE RUYTER

Beşgünlük tədbir ərzində, berlinli kurator və memar Tibo de Rüyter iştirakçılara məkan baxımından sərgilərin ərsəyə gətirilməsi üçün lazım olan alətləri təqdim etdi. Ustad dərsin gedişatında iştirakçılar YARAT Müasir İncəsənət Məkanının modelini qurdular və hər bir iştirakçıdan fərdi sərgi ilə bağlı özəl plan hazırlamaq tələb olundu. Sonuncu gün, bu planlar tamaşaçılara təqdim edildi və izah olundu. Nəticələr müasir art qrupu və fərdi sərgilərdən başlayaraq, tarixi, texniki və etnoloji təqdimatlara qədər müxtəlif idi. Layihəyə Bakı Höte Mərkəzi dəstək göstərmişdir.

During a ve-day workshop, the Berlinbased curator and architect Thibaut de Ruyter provided participants with the necessary tools to spatially deal with an exhibition. In the course of the workshop, the attendees built a model of the YARAT Contemporary Art Space and each one was encouraged to plan his or her own exhibition, which was presented and explained to the visitors on the last day.

The results ranged from contemporary art group and solo exhibitions, as well as historical, technical and ethnological presentations. The project was supported by Goethe-Zentrum Baku.

27-29.06.2018 USTAD DƏRS: DUYULMAZLIQ XƏRİTƏSİ 1.

2.

YARAT Müasir İncəsənət Məkanının “ARTIM Lab” layihəsi çərçivəsində “Cittadellarte” art-o sinin direktoru, kurator Xuan Sandoval tərə ndən ustad dərsi keçirildi. İştirakçılardan hər biri, öz şəxsi bədii dilindən istifadə etməklə, rəssamlar arasında əlaqənin şəxsi perspektivləri və onların çalışdığı sosial mühitlərə uyğun olaraq reallaşdırılmış “duyulmayan xəritə” təqdim etdi. Bütün əsərlər yekun sərgidə nümayiş etdirildi.

BÖYÜKLƏR ÜÇÜN USTAD DƏRSLƏR: ÖZÜNÜ KƏŞF ET

WORKSHOPS FOR ADULTS: EXPLORE YOURSELF

İyul ayında YARAT Müasir İncəsənət Məkanı XX-XXI əsrlər Azərbaycan Rəngkarlığı Muzeyində böyüklər üçün “Özünü kəşf et” adlı yeni rəngkarlıq ustad dərsini təqdim etdi.

YARAT Contemporary Art Space launched “Explore Yourself” in July, a new Painting Masterclass for Adults that takes place in the Museum of XX-XXI Century Azerbaijani Painting.

“Özünü kəşf et” – yaradıcılıq mühiti ilə zəngin olan, parlaq və möhtəşəm kursdur.

Hər çərşənbə axşamı bu ustad dərsi iştirakçılara gündəlik problemlərini unutmağa və yaradıcılıq ab-havasının möcüzəsinə qərq olmağa imkan verir.

Tədbirə qatılan hər bir iştirakçıya kətan və boyalar təqdim edilərək, müxtəlif rəngkarlıq texnikaları və üslublarını öyrədən peşəkar rəssamların müşayiəti ilə rəsm çəkmək imkanı verilir.

“Explore Yourself” is an illuminating and fascinating course, saturated with the atmosphere of creativity. Every Wednesday evening this masterclass helps participants forget about everyday worries and surrender to the magic of creativity. Every participant receives a canvas and gets painting, guided by professional artists who teach them various techniques and styles of painting.

Bu ustad dərsi, hər kəs, o cümlədən yenicə başlayanlar və heç vaxt fırçaya əlini belə vurmayan insanlar üçün nəzərdə tutulub. İştirakçılar, Müseyib Əmirov, Əsmər Nərimanbəyova, Eliyar Əlimirzoyev, Sabina Şıxlinskaya, Əli Şəmsi, İnna Kostina, Kənan Əliyev, Gülarə İsra lova, Vüqar Əli, Gülnarə Ələkbərli, Vüsal Rəhim və Fərhad Yalquzaq kimi tanınmış və peşəkar rəssamların rəhbərliyi altında öz yaradıcı potensiallarının yeni üfüqlərini aşkara çıxarmaq, asudə vaxtlarını səmərəli keçirmək və rəsm dünyasına qərq olmaq imkanı qazanırlar.

The masterclass is designed for everyone,

3.

2.

even for beginners and those who have never touched a paintbrush before.

Participants are able to discover new horizons of their creative potential, enjoy some quality leisure time and immerse themselves in the world of art, under the guidance of established professional artists such as Museib Amirov, Asmar Narimanbekova, Eliyar Alimirzoyev, Sabina Shikhlinskaya, Ali Shamsi, Inna Kostina, Kenan Aliyev, Gulara Isra lova, Vugar Ali, Gulnara Alakbarli, Vusal Rahim and Farhad Yalguzag.

The project has been going since July and has proven to be a great success - so far twenty six classes have been held with over 600 participants.

Sözügedən layihə qeyd etdiyimiz kimi iyul ayından etibarən keçirilir və artıq uğura imza atmağa nail olub. Belə ki, indiyə qədər 600 nəfərin iştirakı ilə 26 dərs keçirilib. “Özünü kəşf et” – öz hisslərini bilavasitə rəngkarlıqla, kətan vasitəsilə ifadə etmək istəyən hər kəs üçün mükəmməl, yeni və əyləncəli asudə vaxt növüdür.

1.

4.

“Explore Yourself” is a new kind of pastime, ideal for all who would like to express their feelings directly through the medium of painting.

–

WORKSHOP: MAPPING THE INTANGIBLE Baku hosted an artistic workshop in the context of YARAT Contemporary Art Space's project “ARTIM Lab”, curated by Juan Sandoval (director of Cittadellarte's Art Of ce). Each participant, using the instruments of their artistic own language, presented a map of the intangible realised according to their personal vision of the relationship between artists and the social environments in which they operate.

All the works were displayed in a nal exhibition.

1. Sofiya Əhədova, “Sahibsiz heyvanlar”, 2018, instalyasiya. 2. Şəlalə Salamzadə, “Naməlum ərazi”, 2018, video. 3. Nəzrin Musayeva, “Sənin qoxunun geolokasiyası”, 2018, instalyasiya. 4. Günay Əliyeva, “Mədəni cəmiyyət”, 2018. 5. Xuan Sandoval ilə ARTIM Lab layihə iştirakçıları.

– 1. Sofiya Ahadova, “Stray Animals”, 2018, installation. 2. Shalala Salamzade, “Unknown Territory”, 2018, video. 3. Nazrin Musayeva, “Geolocation of your smell”, 2018. 4. Gunay Aliyeva, Cultural Society, 2018. 5. ARTIM Lab Project participants with Juan Sandoval

5.

6.

7.

Foto: YARAT. Ustad dərslərdən görüntülər. 1. Əsmər Nərimanbəyova. 2. Əli Şəmsi.

3. Müseyib Əmirov. 4. Sabina Şıxlinskaya 5. Gülarə İsrafilova. 6. Eliyar Əlimirzoyev.

7. Vüqar Əli – Photo: YARAT. Views from workshop. 1. Asmer Narimanbekova. 2. Ali Shamsi.

3. Museib Amirov. 4. Sabina Shikhlinskaya. 5. Gulara Israfilzade. 6. Eliyar Alimirzoyev.

7. Vugar Ali

3.

4.

5.

TƏDBİRLƏR HAQQINDA MƏLUMAT / NEWS ABOUT EVENTS WWW.YARAT.AZ

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER - #3 / 03 // 2018

23 //

YARAT DOSTLARI / YARAT FRIENDS

YARAT Friends platforması artıq fəaliyətinin dördüncü ilinə başlayır.

Bu səbəblə əlaqədər olaraq sezonun açılışı XX-XXI əsrlər Azərbaycan Rəngkarlığı Muzeyində baş tutub. İlk öncə sənətşünas Fərəh Ələkbərli ilə “Əmək, istirahət və xəyallar: 1960-1980-ci illər Azərbaycan ustadlarının gözləri ilə” sərgisi üzrə marağlı tur keçirilib, üzvlər sərgi zamanı 60-80-ci illərin sənət tarixi ilə yaxından tanış olmaq imkanı əldə ediblər. İnformativ turdan sonra, bütün üzvlər qeyri formal mühitdə növbəti ilin strategiyası, qarşıda gələn tədbirlər və planları YARAT Müasir İncəsənət Məkanının bədii direktoru Suad QarayevaMaleki ilə müzakirə ediblər. Görüş zamanı üzvlər arasında bir sıra yeni ideya təkli əri səslənilib ki, onlar dördüncü il platforması üçün xüsusi bir dönəm olacaqdır. Belə ki, hər üç ay ərzində tədbirlərimiz müxtəlif mövzulara həsr olunacaq. Məsələn, noyabr ayından etibarən Azərbaycanda geniş şəkildə həyata keçirilən M.A.P. Festivalı ilə əlaqədar mövzumuz 3 ay üçün teatr olacaqdır. Bu mövzunu müxtəlif tamaşaların nümayişi, teatr rejissorları və aktyorları ilə görüşlər davam etdirəcək. Üzvlərimizi incəsənətə yaxın edib onlar üçün yeni persepektivlər açmaq bizim üçün əsas məqsədlərdən biridir.

Eyni zamanda platformamızın üzvləri üçün Norveçin Bergen Universitetinin incəsənət fakültəsinin professoru və elmi-işçisi olan rəssam Pedro Qomes-Eqanya ilə qapalı görüş də təşkil etdik. Tədbir zamanı içtirakçılar rəssamla görüşüb, onun incəsənəti və özü ilə yaxından tanış oldular. Rəssamın “Sleypnir” adlı fərdi sərgisi də ilk olaraq üzvlər üçün nümayiş olundu.

MƏQAMLAR / HIGHLIGHTS

YARAT Contemporary Art Space. Throughout the event, we shared our future plans and received many new ideas and offers. In the frame of our new strategy, every three months will be devoted to an individual art-related topic. Starting from November, for the next three months all events will be devoted to the theatre. The rst events were related to the M.A.P. theatre festival. Now we will continue this topic with other special events, including performances and meetings with actors and theatre directors. We we also have a long list of partners who support our events and, from now on, every three months one of the events will be initiated and sponsored by one of these partners.

Meanwhile, we were organizing the private event where friends met Pedro Gómez-Egaña, the artist, professor and researcher at the Faculty of Arts of Bergen University and got chance to talk to him in an informal atmosphere. Also they were rst visitors who attended his “Sleipnir” solo exhibition before the of cial opening.

One of our core missions is to bring our members closer to the diverse elds of art and to create new understanding and perspectives for them within these topics.

YARAT Friends platformasının bir sıra tərəfdaşlar siyahısı var, və bu sezondan etibarən hər üç aydan bir tədbirlərimiz partnyorlar tərə ndən təşkil olunacaq.

— YARAT Friends' membership platform is turning four. To mark this occasion we have opened this season of exhibitions at the Museum of Azerbaijani Painting of the XX-XXI Centuries. We began this event with a special guided tour of “Labour, Leisure and Dreams: 1960s1980s Through the Eyes of Azerbaijani Masters”, an exhibition delivered by art historian Farah Alakbarli, in which members got closer to artworks from the 1980s and “90s. After the informative tour, the members got the chance to discuss the upcoming projects of “YARAT Friends” with Suad Garayeva-Maleki, Artistic Director of

YARAT DOSTLARI İNCƏSƏNƏT İCMASI VƏ YARAT AİLƏSİNİN ÜZVÜDÜR.

Əlaqə: YARAT Müasir İncəsənət Məkanı YARAT Friends Platforması M.: +994 50 274 6744 T.: +994 12 505 1414 E.: friends@yarat.az Ünvan: Bayıl, Dövlət Bayrağı Meydanı Bakı, Azərbaycan, AZ1003 — Contact: YARAT Contemporary Art Space YARAT Friends Community C.: +994 50 274 6744 T.: +994 12 505 1414 E.: friends@yarat.az Address: Bayil District, National Flag Square Baku, Azerbaijan, AZ1003

Foto / Photo: YARAT

Siz YARAT Frıends-ə üzv olmaqla, incəsənət birliyinin bir hissəsi olmaq və Azərbaycanda və xaricdə müasir mədəniyyət nümunələri ilə yaxından tanış olmaq şansı qazanırsınız. Həmçinin, YARAT öz üzvlərinə Mərkəz, kuratorlarımız və sərgilərlə daha sıx əlaqə imkanı yaradaraq digər insanlara nisbətən daha yaxından diqqət ayırır. Siz mərkəzin üzvü olmaqla incəsənət yönümlü qapalı tədbirlərə, şam yeməklərinə, sənət müzakirələrinə, xüsusi açılışlara dəvətnamələr əldə edəcək və bir çox digər imkanlardan yararlanacaqsınız.

YARAT Friends Azərbaycanda müasir incəsənətin gələcəyinə dair baxışımızın əsas halqasıdır. Dostlarımız bu günün dinamik müasir mədəniyyəti barəsində cəmiyyəti maari əndirmək missiyamızı həyata keçirməkdə bizə lazımi dəstəyi və gücü təmin edirlər. Üzvlük Paket illik ödəniş / Membership Packages yearly fee:

● GƏNC DOST 300 ● YOUNG FRIEND AZN

● DOST ● FRIEND

700 AZN

YARAT FRIENDS IS A COMMUNITY AND PART OF THE YARAT FAMILY By joining YARAT as a friend you will become part of an art community and be connected with the best of contemporary culture in Azerbaijan and abroad. Friends are given the privilege of experiencing YARAT like no other visitor and to enjoy a greater level of engagement with the Centre, our curators and exhibitions. You will receive exclusive bene ts, including invitations to unique art-focused events, dinners, artist talks, previews and many more.

YARAT Friends are a vital link in our vision for the future of contemporary art in Azerbaijan. Friends provide support and strength in upholding our mission to educate the public about vibrant contemporary culture.

YARAT Friends means belonging to a community that supports active artists and their works. Your support helps to bring the best contemporary culture of Azerbaijan to the world.

SƏRGİLƏR ANONSLARI / EXHIBITIONS ANNOUCES

YARAT QƏZETİ - THE YARAT PAPER #3 / 03 // 2018

Baş redaktor / Editor-in-chief Suad Garayeva-Maleki Redaktorlar / Editors Rizvan Ələsgər Ben Jones

ULDUZLU SƏMALAR

Dizayn / Design Fəxriyyə Məmmədova

SƏYYAR SƏRGİ

Layihə meneceri / Project Manager Hökümə Kərimova

STARRY SKIES

Üz qabığı / Cover by Aqil Abdullayev, UF #4, 2018, rəqəmsal təsvir Agil Abdullayev, UF #4, 2018, digital image

TRAVELING EXHIBITION

İstifadə olunan təsvirlər və materiallar YARAT və müəlli ərə məxsusdur.

All images and materials are property of YARAT and authors

Aida Mahmudova Faiq Əhməd Fərid Rəsulov

Çap / Printed Dekabrl / December, 2018 Tiraj / Edition 2000

29.11.2018 > > 08.02.2019 Şəmkir Gənclər Mərkəzi Heydər Əliyev pr., Bayraq Meydanı Shamkir Youth Center Heydar Aliyev ave., Flag Square www.yarat.az / T.: +994 12 505 1414

YARAT MÜASİR İNCƏSƏNƏT MƏKANI AZ1003, BAKI, AZƏRBAYCAN BAYIL, DÖVLƏT BAYRAĞI MEYDANI -

YARAT CONTEMPORARY ART SPACE

BAYIL DISTRICT, THE NATIONAL FLAG SQUARE AZ1003, BAKU, AZERBAIJAN

T.: +99412 505 1414; +99412 437 3970 C.: +994 50 246 9292 WWW.YARAT.AZ

YARAT rezidentlərinin qrup sərgisi YARAT residents group show