AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
/4
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE
5/
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
X
atirələr əsərlərimdə istifadə etdiyim materialdır. Malik olduğumuz mənlik və şəxsi inkişaf hissi keçmişdə iştirak etdiyimiz tədbirlərdə və bu tədbirlərin üzərində düşünmə tərzinə əsasən formalaşır. Zənnimcə, hər bir şəxs üçün öz mənliyini daxildən seyr etmək həddən ziyadə vacibdir. Xatirələr üzərində düşünmək, xatirələri araşdırmaq və xatirələrin bizim mənliyimizi hansı yolla formalaşdırdığını dərk etmək-həyatımızda rast gəldiyimiz ən mürəkkəb məsələlərdən biridir. Bəzən təcrübənin insan mənliyinə təsirini araşdırmaqdan vaz keçmək daha məqsədəmüvafiqdir. Hərçənd, mən əslində elə bununla məşğulam.
fənddir. Bu təhrifolunmuş xatirə anları artıq başqa bir formaya malikdilər və uydurma və əsrarəngiz yaddaşı canlandırmağa çalışırlar. Keçmişimizə nəzər saldığımız zaman, həmişə öncə təsəvvür edə bilməyəcəyimiz məqamları aşkar edirik və bu məqamları əvvəllər yada salmaq iqtidarında olmadığımızla özümüzə təsəlli veririk. Lakin bu məqamlar yada sala bilmədiyimiz əlavə məlumat deyil - onlar sadəcə yeni məqamlardır. Zehnimiz bizə yada salınan keçmişdə iştirak etmənin müxtəlif əndazələrini və formalarını təcrübədən keçirmək imkanını verir. Xatirələrimiz dəyişdikcə altşüurumuz onları hazırki vəziyyətə uyğunlaşdırır və beləliklə, yaddaşımızı mövcud durumla uzlaşdırmağa və onu daha yaxşı dərk etməyə kömək edir.
Özümü dərk etmək məqsədilə keçmiş zamana qayıtmalıyam. Fəqət geri dönmək heç də asan bir iş deyil. Hətta ən xoşbəxt xatirə anlarının təzahürü qəm və qüssə, itki və tənhalıq hissləri ilə doludur. Beləliklə, insanda bənzərsiz keçmiş, qeyri-müəyyən indiki zaman və naməlum gələcək hissi formalaşır. Bu cür düşüncələr sayəsində insan mənliyi ilə əlaqəli bir çox məsələləri aşkar edib nəzərdən keçirmək və bununla bağlı suallar qoymaq imkanları yaranır.
Bu cür xatirə anlarını yeni tərzdə qəbul etdiyimizdə, biz daxilən bu məqamları gündəlik həyatımızla əlaqələndiririk, sonra isə, bu həyat bizim keçmişimizə çevrilir. Beləliklə, bir xatirələr dairəsi formalaşır. Daxili duyğularımız bizi müəyyən edilmiş məkanlara aparır, bizi canlandırılan xatirələrin yaratdığı yol üzrə istiqamətləndirir. Daxili duyğular altşüurumuzun bizə göndərdiyi risalədir, onlar bizim mənliyimizin özəyini təşkil edir.
Daxildən və kənardan biz xatirələrlə əhatə olunmuşuq. Bəzi xatirələr yayğındır və onlar barədə ətraflı məlumat qeyri - məlumluq pərdəsi isə örtülüb, lakin hətta ən yadda qalan anlar ikimənalılıq daşıyır. Bu xatirələri yada salmaq onları həyata qaytarmaq mənası kəsb edir. Bəzən bizim xatirələrimiz altşüurumuzun bizə qarşı işlətdiyi
Mənim sənətim yaddaşımın daima davam edən tədqiqatıdır və mənim mənliyimlə bağlı məlumatı izhar edir. Araşdırmalarımın “məhək daşı” və vəhyimin əsas mənbəyi Azərbaycanda unudulmuş, inkişaf etməmiş və insan ayağı dəyməmiş ərazilərdir. Cismani dünyamız o qədər sürətlə hərəkət edir ki, xatirələrimiz yayğın şəkilə dönür və
/6
yada saldığımız keçmiş artıq unudulur və ya altşüurla əvəzlənir. Bu hal mənliyimizi çaşdırır. Yuxarıda qeyd olunan inkişaf etməmiş məkanlar fiquru tam formalaşdırmaq üçün tələb olunan “çatışmayan ünsür” rolunu oynayır. Onlar həqiqi keçmişi yada salınan keçmişlə uzlaşdıran alət kimi fəaliyyət göstərir. Onlar mənim mənliyimin (uydurma və həqiqət, xatirələr və indiki zaman) əsas toxumalarını təşkil edir. Konkret olaraq bu ərazilərdə fiziki anlamda mövcud olmaq mənə keçmişimlə bağlı məkanlara səfər edib, onları hiss etmək imkanı verir. Bu cür təsadüfi görüşlər sayəsində mən indiki zamanda keçmiş anlarını “çəkməyə” bacarıram. Azərbaycan tarixinin gözəçarpan izləri zamandan kənardır və fanidir, universal və özünəməxsusdur. Onlar hazırkı mənliyimi və sənətimi təşkil edən hissedilməz xatirələrə bəxş etdiyim material formanın toxumalarını formalaşdırırlar. ***
M
emory is the material of my work. Our sense of identity and personal development is stitched together from the events that we participate in and how we choose to reflect upon those experiences. I think that it is important for every person to contemplate his or her sense of self. Reflecting on and questioning one's memories and how those memories form our identity is one of life's greatest challenges. It is often more comfortable to avoid questioning how one's
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE
experiences inform their identity. However, this is something I do, always. In order to understand myself I try to go back. But going back is never easy. Even the happiest memories often manifest with a sense of sadness, loss, and loneliness. This results in memories of a beautiful past, and an awareness of an unstable present and unknown future. Such reflections allow one to reveal, examine, and work through many questions regarding the 'self '. We are surrounded by our memories, both inside and outside. Some memories are blurry and their details remain veiled with a degree of uncertainty; yet, even those memories that are most clear maintain an ambiguous quality. Remembering is recreating the past. Sometimes our memories are a trick of our subconscious. These distorted recollections take an altered shape and call forth recollections of fictional or mysterious characters. Every time we look back we discover something different, presuming that we have simply remembered more. But it's not more; it's new. Our mind allows for intrusions in different shapes and forms to participate in our remembered past. Our memories change and our subconscious mind adapts them to our present situation, allowing us to better relate to and understand our present reality.
life, which eventually becomes our past. Thus, a circle is created. Intuition leads us in a particular direction and guides us down a path that is informed by constructed memories. Intuition is a message from the subconscious - the heart of our identity. My art is a constant and continued investigation of my memory, as it informs my identity. The touchstone of this search and the main source of my inspiration are the forgotten, untouched, and un-developed locations in Azerbaijan. Our physical world is shifting at a pace so rapid that our memories are frequently blurred, and our 'remembered' past is often forgotten or altered by our subconscious. This confuses our identity. These un-modernized locales function as a 'missing link'. They are a fulcrum that connects the actual past with the remembered past. They are the fabric of my identity - the fiction and the reality, the memory and the present moment, the subconscious and the conscious. Physically experiencing the concrete reality of these sites allows me to re-experience and re-visit the places of my past. These encounters help me to re-capture the past within the present moment. The tangible relics of Azerbaijan's past are timeless and transient, universal and specific, and they are the fabric I use to give material form to the intangible memories that inform my present identity and my art.
Once we acknowledge these re-surfaced fragments of memory, we intuitively apply them to our everyday
7/
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
/8
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE
9/
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
Q
ədim zamanlardan məlumdur ki, xarici aləm insanın daxili dünyasının əksidir. Son illər ərzində fizika elmində baş verən kəşflər qeyd olunan nöqteyi-nəzəri bir daha təsdiqləyib. Ətrafımızda müşahidə etdiyimiz ictimai proseslər, yeni yaranan texnogen urbanistik landşaft və çağdaş şəhərlərin sürətlə dəyişən görkəmi kollektiv ümumbəşəri şüurun, habelə altşüurun proyeksiyasıdır. Dünyaya göz açdığı andan BəniAdəm daimi dəyişikliklər mühiti olan cəmiyyətdə yaşamağa məcburdur. Nəzərə alsaq ki, müasir zamanda baş verən dəyişikliklər ağlasığmaz sürətlə reallaşmaqdadır, insanlar bu cür dəyişikliklərlə ayaqlaşmalıdır, lakin, çox təəsüf ki, bu ayaqlaşma daxili rahatlığın itirilməsi hesabına baş verir. Fəqət belə bir rahatlıq hissi insanın özünü identifikasiyasında, məxsusi bir məxluqat olmasında, bu dünyada heç bir xəlq olunmuş əşyaya bənzəməməsində vacib rol oynayır. Bu məqamın unudulması yanlış, başağrıdan həyata aparan yollardan biridir, var olduğumuz dünya simasız və qapalı bir məkana çevrilir, insan isə, Haydeggerin das man kimi müəyyən etdiyi sıradan biri, solğun ünsürə dönür. Ətraf mühitin çılğın surəti insan şəxsiyyətini parçalayır və o, yuxarıda qeyd olunan məşhur alman filosofun "Jeder ist andere und keiner er selbst" – “Hər kəs digər bir insandır və heç vaxt özü deyil” ifadəsinə uyğunlaşır. O zaman, nə etməliyik? O zaman özümüzü qoruyub saxlamalıyıq. Hər bir düşünən müasir rəssam təməli “özündən muğayat ol”- «care for the self»-ifadəsində salınan, hələ Delfi rəmmalı tərəfindən söylənilən “Özünü dərk et”
/ 10
prinsipinə riayət edən daxili transformasiya strategiyaları işləyib hazırlamaq qabiliyyətinə malik olmalıdır... Xanım rəssam Aida Mahmudova öz sənətində əsrarəngiz bir fənd işlədib: tədqiqat mövzusu olaraq xatirələr, yaddaş və zaman ünsürlərini seçərək, o, peşəkar kinematoqrafçılar arasında “tərk edilmiş natura” adı ilə tanınan çox maraqlı bir “materialla”Bakıda və Abşeron yarımadasında baxımsız hala düşən, tikinti inkişafından kənar qalan, lakin qeyb olunmağa məhkum ərazilərlə işləyir. Zaman keçmişin yaddaşını amansızcasına məhv edir...Köhnə evlər və küçələr, sınıq-salxaq binalar, mala qatı qopmuş yarımçökmüş divarlar, seyrək, tullantılarla dolu kollar, çat vermiş yol örtüyü, paslanmış dəmir qurğular, vaxtı keçmiş plitkalar, “Post-Sovet Kainatının” xarabazarı... Xoşunuza gəlmir, eləmi? Bəli, lakin cismani ağrılar, ruhani sarsıntı, stress və bunun kimi iztirablar da heç kəsin xoşuna gəlmir. Fəqət hər hansı bir orqanımız, məsələn, ürəyimiz ağrımasa, bizi narahat etməsə onun mövcud olduğunu bilə bilərik mi? Əsla! Ürəyimiz olduğuğu ürək ağrısı sayəsində öyrənirik. Ağacı yandırıb külə döndərən atəş onun iç, liflərdən ibarət olan özəyini dünyaya təqdim edir. Biz dünyanı məhz belə- sarsıntı, ağrı, çat, sınıq vasitəsilə dərk edirik, çünki məhz bu cür iztirablar hesabına daxilimizə nəzər yetiririk, öz yaddaş və şüur dərinliklərimizə qərq oluruq. Hər şey ö axarınla getdikdə və insan könlünü heçnə narahat etmədikdə, Bəni-Adəm özünü unudur və adamdanqaçan həyatıın parlaq səthi üzərində sürüşərək gedən das man ünsürünə çevrilir.. İnsan tərəfindən tərk edilmiş mənzərələrə,
məcazi mənada tarixin “məşəllərinə” nəzər saldıqda, zamanın bu cür ərazilərdə öz sürətini azaldımasını və ya, ümumiyyətlə, dayanmasını görmək olar. Azərbaycanda tikinti sahəsinin inkişafından əmələ gələn sürətli memarlıq dəyişiklikləri fonunda bu “zavanlı” zühd məkanları əbədiyyətin ruhani əzəmətini əks etdirən vahələr kimi görünür. Aida Mahmudova üçün belə bir məkanlar həm də uşaqlıq xatirələrini, arxayın qayğısızlıq zamanına qayıdış anlarını, səmimi mehribanlığı və hazırda “dəbdə olmayan” məziyyətləri-dünyaya açıqlılığını canlandırır. Xanım rəssamın Vətən həsrəti hissini vurğulamaq üçün, onun uzun illərdi qürbətdə, Vətəndən uzaqda yaşamasını söyləmək kifayətdir... İş materialı kimi maraqlandığı ərazilərin fotoşəkillərini istifadə edən rəssam, öz rəngkarlıq əsərlərində zərif rayihələri, başqa sözlə, əşyaların tam əksini yox, məhz onların vizual məna çalarlarını həyata qaytarır. Şəkillərin koloriti tutqundur, seçilmiş rənglər solğun, pastel çalarlara əsaslanır və ürəyə yatmayan surətləri xatırladır. Rəssam yağlı boya, akril, xüsusi tekstura boyaları və emulsiya kimi qarışıq rəngkarlıq vəsaitlərdən istifadə edir. Bu vəsaitlərdən Aida Mahmudova həm plastik, həm də faktura materialı kimi öz əsərlərində tətbiq edir. Onların sayəsində həcmi strukturlar və “trash” janrında yaradılan ünsürlər ərsəyə gətirilir. Bu ünsürlər əsərlərə qədim rəssamların şəkillərində olduğu kimi çatlar və krakelyurlar vasitəsilə məxsusi cazibə bəxş edir. İkiölçülü şəkillərdən başqa, Aida Mahmudova kətanların özündən və bərabər həcmdə paylanılmış boya kütləsindən üçölçülü obyektlər də yaradır... Rəssamın yaratdığı əsərlər birbaşa ərsəyə gətirilmir,
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE
onlar sanki ardıcıl olaraq, təlaşsız və qaçaqaçsız, bir qat o birinin ardınca “yetişir”. Bu “yetişmə” orqanik inkişafı prosesində canlı orqanizmlərin yetişməsinə bənzəyir. Beləliklə, əsərlərin müəllifi olan Aidə Mahmudova öz şəkillərinin məkanlarını elə özü “yapır” və zaman əməllərinin tam əksinə olaraq, bu ərazilərinin dağılması əvəzinə onları ecazkar tərzdə bərpa edir. Sanki yaradıcılıq “fəndini” işlədərək, Aida Mahmudova könlünü bağladığı yerlərin aqibətini müəyyənləşdirmək haqqını zamanın əlindən alır, amansız qədərin cənginə düşmüş uşaq saflığına malik əraziləri qopararaq çıxardır, və yalnız öz xəyalına uyğun olaraq əbədi təbiyyətə bənzətdikdən sonra onları geri qaytarır. Bu hal belə landşaftların ruhunun itmədiyinə, müvəqqəti olaraq rəssamın tərki-dünya əsərlərində sığınacaq tapmasına dəlalət edir. Beləliklə, bu cür hərəkəti etdikdə, Aida Mahmudova daima özünü tədqiqat prosesində olan bir rəssam kimi hər bir fərdi əbədiyyət kainatı ilə uzlaşdıran və özəyini təşkil edən ünsürlərinə, yuxarıda qeyd etdiyimiz daxili əmin-amanlıq məqamına qayıdır... Teymur Daimi
Dayanacaq / Parking / 2013 .
11 /
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
I
t has been known from ancient times that the external world is a reflection of the world of Man. Discoveries in modern physics over recent decades have confirmed this truth. What we observe around us, such as processes in society, both anthropogenic urbanistic landscapes and the fast-changing appearance of modern cities are a projection of the collective human consciousness (and unconsciousness…). Each person from birth is thrown into a society that is a medium of constant change. Considering that these changes in our times are happening at unimagined speeds, then a person is left with no other choice than to conform to these changes, but unfortunately at the cost of forfeiting a state of inner peace. After all, this state is a point of real self-identification of the person as a unique being who is different from anyone else in the world. Abandoning this point leads to a false, restless life where the world becomes impersonal and shut-off, and a person is transformed into statistical average value designated by M. Heidegger as das Man. According to the same philosopher the pace of the external world destroys the personality where, “Jeder ist der andere und keiner er selbst” – “Everyone is the Other and no one himself”. What is to be done in such a situation? To preserve, save oneself. Every thinking modern artist will seek and find his own strategies for autotransformation, the origins of which can be established from the ancient practices of “care for the self” based on the equally ancient precept of
/ 12
the Delphic oracle: “Know thyself”… The artist Aida Makhmudova in her work found an original approach: taking as a basis selfenquiry on the theme of memory, recollections and time, she works with the same unique material that in the world of professional cinematographers is called “vanishing scenery”, using desolate locations in Baku and on the Absheron peninsula, as yet untouched by the building boom, but doomed to gradual extinction as time relentlessly erases the memory of the past... Old house and streets, dilapidated buildings, half-collapsed walls with peeling plaster, sparse litter-strewn shrubbery, broken asphalt, rusty iron constructions, crumbling pavement, ruins of the “post-Soviet spring”.... Not so appealing? That's right! Just like an unpleasant ache, spiritual trauma, stress and any suffering. But would we actually realise we possess a certain organ, for example, a heart if it did not give us pain and anxiety? No way! Only heartache indicates to us the presence of a heart. Only fire, having burnt and charred the timber reveals its inner fibrous structure. Only in this way can we recognise the world – through trauma, pain, cracks, fissures, forcing us to turn our attention to our inner selves, to the depths of our memory and consciousness. When everything is fine and nothing troubles the soul a person forgets himself and becomes das Man, unthinkingly gliding along smoothly and alienated from his life… When contemplating desolate urban landscapes, such historical beacons of the past, it
is possible to see how time slows down in such places and stands totally still. Against a background of rapid architectural changes sparked by the building boom in Azerbaijan, these “poor”, ascetic zones stand before us as spiritually precious oases of previous hard times. Still more, for A. Makhmudova this means nostalgic childhood memories, a return to a time of carefree idleness, spiritual warmth and na ve exposure to the world – qualities that today are “irrelevant”. Nostalgia is accentuated all the more by the fact that A. Makhmudova for a long period in her life (studying in Great Britain and the USA) was forced to live a long way from her homeland… The artist using photographs of locations that interest her as reference material, reconstructs their fragile aura in pictorial art, that is not a literal reflection but are subtle visual associations. The colour scheme of the canvases is restrained, subdued pastel colours precisely matching the most unspectacular subject matter. The artist employs materials using a mixed technique – oil, acrylic, special textural paints and emulsion that A. Makhmudova uses as a plastic, textured material to create bulk structures as well as using trashy elements which impart a special, touching charm similar to the craquelure and flaking on the surface of paintings by old masters. Besides two-dimensional canvases the artist also constructs three-dimensional objects from the same canvases and uniform weight of colour… Canvases are not painted at a stroke, they, as it were, mature gradually without hustle and haste,
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE
layer after layer, like living organisms in a process of organic development. Thus, the author “moulds” the spaces of her pictures and enacts the mysterial artistic movement that is contrary to what time accomplishes, gradually destroying these places. It is as though A. Makhmudova by her artistic gesture deprives time of the right to dispose of any of her places and confidently plucks these childlike defenceless spaces from cruel fate's treacherous claws and returns to them their eternal nature that is already within her own living memory. This means that the spirit of these landscapes never dies but finds a timeless refuge in the meditative pictures of the artist. Thereby, in performing this creative act she, as an artist, experiencing the process of constant self-enquiry, is returning to herself, to that very point of inner peace that unites the worldly life of each person with the dimension of eternity… Teymur Daimi
Mənzərə / Views / 2013
13 /
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
/ 14
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE
15 /
D
“
axildən və kənardan biz xatirələrlə əhatə olunmuşuq. Bəzi xatirələr yayğındır və onlar barədə ətraflı məlumat naməlumluq pərdəsi isə örtülüb, lakin hətta ən yadda qalan anlar ikimənalılıq daşıyır. Bu xatirələri yada salmaq onları həyata qaytarmaq mənası kəsb edir.
”
R
“
emembering is recreating the past. Sometimes our memories are a trick of our subconscious. These distorted recollections take an altered shape and call forth recollections of fictional or mysterious characters. Every time we look back we discover something different, presuming that we have simply remembered more.
�
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
/ 18
Çəhrayı ev / Pink house / 2013
Dayanacaq 2 / Parking 2 / 2013 >
3/
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
/ 20
Yasəmənli mənzərə / Lilac landscape / 2013
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE
Yaşıl mənzərə / Green landscape / 2013
21 /
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
/ 22
Abşeron silsiləsindən / Absheron Series / 2013
Abşeron silsiləsindən / Absheron Series / 2013 > .
3/
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
/ 24
Sıçrayış / splash / 2013
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE
25 /
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE
Abşeron silsiləsindən / Absheron Series / 2013
27 /
/3
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE
Üzüm bağı 2 / Vineyard 2 / 2013 > < Həyət / Courtyard / 2013
29 /
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
< Elektrik xətlər / Electricity / 2012 .
/ 30
> Üzüm bağı / Vineyard / 2013 >
3/
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
/ 32
Boru xətti 2 / Pipeline 2 / 2013
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE
Boru xÉ&#x2122;tti 1 / Pipeline 1 / 2013
33 /
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
A
ida Mahmudova (təv. 1982) London Central Saint Martins Kollecində incəsənət ixtisası üzrə təhsil almışdır. Hazırda o öz vaxtını Bakı və London arasında bölüşdürür. Əsərləri beynəlxalq sərgilərdə nümayiş etdirilmişdir. O, rəngkarlıqdan tutmuş video-instalyasiyaya kimi müxtəlif üsullardan istifadə edir. Aida Mahmudova Azərbaycanın müasir incəsənətinə milli və beynəlxalq səviyyədə dəstək göstərmək məqsədilə 2011-ci ildə "YARAT" təşkilatının əsasını qoymuşdur. Seçilmiş Fərdi Sərgilər: 2013 `DAXİLİ SAKİTLİK`, fərdi sərgi, The Barbarian Art Gallery,Sürix, İsveçrə 2006 Pianoçu Murad Adıgözəlzadə ilə müştərək, Üzeyir Hacıbəyovun 120-illik yubileyinə həsr olunmuş sərgi. Bakı, Azərbaycan. 2002 Fərdi sərgi, Qız Qalası qalereyası. Bakı, Azərbaycan. Seçilmiş Grup Sərgilər: 2012 "FLY TO BAKU", Azərbaycanın Müasir İncəsənəti, Philips de Pury & Company, London, Birləşmiş Krallıq. 2011 "ÖN SÖZ", "YARAT Müasir Incəsənət Məkanı" tərəfindən təşkil edilmiş sərgi. Bakı, Azərbaycan. 2011 "Contemporary works of Azerbaijan, the Land of
/ 34
Fire". Paris, Fransa. 2010 "Qız Qalası", I Beynəlxalq Festivalında iştirak. Bakı, Azərbaycan
Adygezalzade, devoted to the 120th jubilee of Uzeyir Hajibeyov. Azerbaijan State Philharmonic Hall, Baku 2002 Solo exhibition, Q Gallery, Baku Selected group exhibitions :
***
2013 “FLY TO BAKU. Contemporary art from Azerbaijan”, SPAZIO D MAXXI building, National Museum of XXI Century Arts, Rome, Italy “FLY TO BAKU. Contemporary art from Azerbaijan”, Multimedia Art Museum, Moscow, Russia “FLY TO BAKU. Contemporary art from Azerbaijan”, me Collectors Room, Berlin, Germany
A
ida Mahmudova graduated in 2006 from Central Saint Martin`s College of Art and Design in London with a BA Degree in Fine
Art. Mahmudova works within a number of genres including painting, photography and installation art. She is the organizer and leader of the nongovernmental organization. The Space of Contemporary Art “YARAT”, which aims to support and develop contemporary Azerbaijani art in its home country and abroad. Lives and works in Baku and London
2012 "012 BAKU PUBLIC ART FESTIVAL", Azerbaijan. Baku, “MERGING BRIDGES”, Baku Museum of Modern Art, Baku “FLY TO BAKU. Contemporary art from Azerbaijan”, Hotel Salomon de Rothschild, Paris, France “FLY TO BAKU. Contemporary art from Azerbaijan”, Phillips de Pury & Company, London, UK
Solo exhibitions :
2011 “FOREWORD”, Alternative Art Space, Baku “Contemporary works of Azerbaijan, the Land of Fire”, Hotel d' Evreux, Paris, Participation in the 1st International Festival of Arts, “Maiden Tower”, Baku
2013 Solo Exhibition, `INTERNAL PEACE`, The Barbarian Art Gallery, Zurich 2006 Solo exhibition, in collaboration with pianist Murad
3/
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK Səh. / Page
11
13
18
19
/ 36
Səh. / Page
DAYANACAQ / Kətan, akril, qarışıq texnika
20
YASƏMƏNLI MƏNZƏRƏ / Kətan, akril, qarışıq texnika
PARKİNG / Acrylic on canvas, mixed technique
LILAC LANDSCAPE / Acrylic on canvas, mixed technique
2013 / 50 x 60 sm / cm .
2013 / 45 x 55 sm / cm .
MƏNZƏRƏ / Kətan, akril, qarışıq texnika
21
YAŞIL MƏNZƏRƏ / Kətan, akril, qarışıq texnika
VIEWS / Acrylic on canvas, mixed technique
GREEN LANDSCAPE / Acrylic on canvas, mixed technique
2013 / 120 x 150 sm / cm .
2013 / 45 x 55 sm / cm .
ÇƏHRAYI EV / Kətan, akril, qarışıq texnika
22
ABSHERON SİLSİLƏSİNDƏN / Kətan, akril, qarışıq texnika
PINK HOUSE / Acrylic on canvas, mixed technique
ABSHERON SERIES / Acrylic on canvas, mixed technique
2013 / 60 x 45 sm / cm .
2013 / 110 x 200 sm / cm .
DAYANACAQ 2 / Kətan, akril, qarışıq texnika
23
ABSHERON SİLSİLƏSİNDƏN / Kətan, akril, qarışıq texnika
PARKİNG 2 / Acrylic on canvas, mixed technique
ABSHERON SERIES / Acrylic on canvas, mixed technique
2013 / 110 x 140 sm / cm .
2013 / 100 x 140 sm / cm .
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE Səh. / Page
24-25
26
28
29
Səh. / Page
SIÇRAYIŞ / Kətan, akril, qarışıq texnika
30
ELEKTRIK XƏTLƏR / Kətan, akril, qarışıq texnika
SPLASH / Acrylic on canvas, mixed technique
ELECTRICITY / Acrylic on canvas, mixed technique
2013 / 50 x 60 sm / cm
2013 / 60 x 50 sm / cm .
ABSHERON SİLSİLƏSİNDƏN / Kətan, akril, qarışıq texnika
31
ÜZÜM BAĞI / Kətan, akril, qarışıq texnika
ABSHERON SERIES / Acrylic on canvas, mixed technique
VİNEYARD / Acrylic on canvas, mixed technique
2013 / 120 x 150 sm / cm .
2013 / 120 x 150 sm / cm .
HƏYƏT / Kətan, akril, qarışıq texnika
32
BORU XƏTTİ 2 / Kətan, akril, qarışıq texnika
COURTYARD / Acrylic on canvas, mixed technique
PİPELİNE 2 / Acrylic on canvas, mixed technique
2013 / 190 x 290 sm / cm .
2013 / 200 x 200 sm / cm .
ÜZÜM BAĞI 2 / Kətan, akril, qarışıq texnika
33
BORU XƏTTİ / Kətan, akril, qarışıq texnika
VİNEYARD 2 / Acrylic on canvas, mixed technique
PİPELİNE / Acrylic on canvas, mixed technique
2013 / 100 x 100 sm / cm .
2013 / 200 x 200 sm / cm .
37 /
AİDA MAHMUDOVA / DAXİLİ SAKİTLİK
/ 38
AIDA MAHMUDOVA / INTERNAL PEACE
39 /
AİDA MAHMUDOVA / `DAXİLİ SAKİTLİK` sərgi kataloqu `INTERNAL PEACE` exhibition catalogue 20.09 - 20.10.2013 Kiçik Qalart
Foto: Məmmədova Fəxriyyə YARAT Design CBS Mətbəəsi, Bakı - 2013