FEEST IN ANTWERPEN
EERSTE ANTWERPSE FEEST VRIJZINNIGE JEUGD
Het Humanistisch Verbond Nederland werd opgericht in 1946, de Vlaamse tegenhanger in 1951. Eindelijk kon er gestart worden met het organiseren van vrijzinnige plechtigheden, een oplossing voor ouders die hun kinderen geen communie wilden laten doen. Nog even en we kunnen vieren dat het Feest Vrijzinnige Jeugd 70 kaarsjes uitblaast. In Antwerpen vierden in mei 1952 de kinderen die in 1940 geboren zijn feest. Een van deze eerste feestelingen was Eddie Boonaert. Waarom kozen je ouders voor een vrijzinnig feest? ddie Boonaert: Omdat ik vanaf het eerste studiejaar al zedenleer volgde. En omdat zij het niet zo hadden met de kerk. Zij waren allebei vrijzinnig. Ze waren nochtans voor de kerk getrouwd, onder druk van een deel van de familie. Ik ben niet gedoopt en heb geen communie gedaan. Mijn vader moet dus ergens opgevangen hebben dat er een ander feest was voor twaalfjarigen.
E
Er werd dus al zedenleer onderwezen op school? Ja, in Deurne, in de basisschool van het gemeentelijk onderwijs in de Sint-Rochusstraat. Maar we kregen soms wel eigenaardige verklaringen in verband met zedenleer. Meester Wijnen van het vijfde studiejaar vond dat
26
HET VRIJE WOORD
de kinderen die zedenleer volgden, als ze op straat aan het spelen waren en er een lijkwagen voorbijkwam, moesten knielen en een kruisteken maken. Mijn vader is dan aan de directeur, meneer Vaerewijck, een vrijzinnig man, gaan uitleggen dat meester Wijnen er toch een beetje naast zat.
“We keken allemaal uit naar onze eerste lange broek” Toen je deelnam aan het Feest Vrijzinnige Jeugd, zat je toen in het zesde studiejaar of al in het eerste middelbaar? Het Feest Vrijzinnige Jeugd werd uitsluitend georganiseerd met het zesde studiejaar, voor de kinderen die twaalf jaar waren of nog moesten worden. Het was een belangrijk feest,
Eddie Boonaert in Sevilla, 2013
want we keken allemaal uit naar onze eerste lange broek bij dat kostuum dat we gingen krijgen. Verdorie, mijn moeder had daar een oplossing op gevonden: géén lange broek, maar een golfbroek. Jongens, was me dat een nederlaag. Degenen die godsdienst volgden, hadden de dag na de kerkelijke plechtigheid een vrije dag. Die van zedenleer zaten die maandag wel in de klas. Mijn vader besliste dat dat uit den boze was en wij gingen dus een dag fietsen op onze gezinstandem. Het was voor ons evengoed een vrije dag na het feest. Meester Van Dongen van het eerste studiejaar, die zedenleer gaf, is ons wel komen feliciteren de dinsdag daarna.
