NOVEMBER 2016
Journalist Ilse Ceulemans:
Tijdschrift – 1099 Brussel X BC 6433 – maandblad, verschijnt niet in juli en augustus – P 106 334 – Urbain Britsierslaan 5 – 1030 Brussel
GELUK
‘Ik wil opnieuw mens worden in plaats van werknemer, moeder in plaats van Duracell-konijn’
lemans u e C e s l I n a De wereld v
HET MINISTERIE VAN WERKPLEZIER
HOE STAP JE UIT DE RATRACE?
DE WERELD VAN Tekst: Lobke Gielkens – Foto’s: Studio Edelweiss
‘Ik wil opnieuw mens worden in plaats van werknemer, moeder in plaats van een Duracell-konijn!’ Toen fulltime journaliste en mama van twee, Ilse Ceulemans, op een dag gebeld werd door de kleuterjuf van haar dochter, veranderde haar leven drastisch. Ze was het beu om haar dochtertje steeds te laat op te halen in de naschoolse opvang. Ze ging minder werken, schreef een artikel dat duizenden keren gedeeld werd op sociale media en goot haar verhaal in het ‘Ministerie van Werkplezier’. Hoog tijd voor een fika (Zweeds voor ‘koffiepauze’) met Ilse … Ilse: ‘Het idee om uit de ratrace te stappen, is ontstaan in mijn overspannen brein in de nacht van 3 juni op 4 juni 2004, toen mijn dochtertje ziek was. Ik noem het ‘de nacht van de overwegingen’. Er was die dag veel gebeurd. Ik werkte als journalist voor een bekend vrouwenblad en was die middag bezig aan een artikel over de diepzinnige vraag waarom je vaak een prachtige, jonge vrouw aan de arm van een oude vent ziet, maar zelden andersom. Ik was bijna toe aan de wereldschokkende verklaring voor dit fenomeen, toen ik werd gebeld door de kleuterschool van mijn dochter van vijf. Of ik dringend wilde komen. Het ging niet goed met haar. Nu meteen? Ja, zei de juf. Was ze gevallen, bijna gestikt, had ze hoge koorts? Nee, zei de juf. Toch moet je meteen komen, je zult zien waarom. Ik gooide mijn spullen in mijn handtas en snelde naar de school. Daar aangekomen zei de juf: ‘Je dochter heeft de hele middag gehuild. Ze heeft een beetje koorts, niet eens zoveel. Maar ze wil je vaker zien. Dat is alles. Daarom heb ik je gebeld.’ Ik ging zitten, mijn dochter kroop bij mij op schoot. En ik wist het even niet meer. Was dit echt de moeite waard om me te bellen en me mijn werk te doen onderbreken? Ik wilde er iets over zeggen, maar de juf was me voor. ‘Je hebt het misschien gezien daarnet: de school is leeg. Jij komt altijd als laatste je dochter halen. Ze vindt dat erg.’ Dat maakte me tegelijk kwaad en triest. Waarom was mij dat eigenlijk zelf nooit zo opgevallen, dat wij altijd de laatsten waren om onze dochter op te halen?’ Een drastische verandering in jouw leven volgde? Ilse: ‘Inderdaad. Om een lang verhaal kort te maken: ik vertrok met een huizenhoog schuldgevoel en ging met mijn dochter naar de huisarts, die me vertelde
[7]
dat ze een longontsteking had. Nog diezelfde avond besloot ik om twee weken vakantie te nemen om voor haar te zorgen. De twee weken die volgden waren eigenlijk heel gezellig. Ondertussen liet ik de film van mijn werk afspelen en voelde ik gewoon dat ik op de verkeerde plaats zat en besloot om halftijds te gaan werken, ook al zou ik flink moeten besparen. Ik wilde opnieuw mens worden in plaats van werknemer, moeder in plaats van een Duracell-konijn.’ Je verhaal Is dit dan quality time? werd via Charlie Magazine duizenden keren gelezen, een bewijs dat je niet alleen bent. Wat was de aanleiding om er een boek over te schrijven? ‘Na een grote reorganisatie bij mijn vorige werkgever groeide de twijfel. In die periode kreeg ik van Uitgeverij Manteau de vraag om een boek te schrijven, naar aanleiding van het artikel over quality time. Dus toen dacht ik: ik moet eerlijk zijn met mezelf. Ik kan beter weggaan en dat boek schrijven.’ Was je een burn-out nabij? ‘Nee dat niet, maar het werkplezier was wel weg. Ik ben het boek Op de bank aan het lezen van de Nederlandse schrijfster Florien Vaessen, over hoe ziek zij werd van haar werk. Ze werkte bij een bank en kwam op de bank terecht door een burn-out. In haar boek beschrijft zij drie zaken die een burn-out veroorzaken: de werkdruk die te hoog ligt, te weinig controle en te weinig verbondenheid met je baas en je collega’s. Bij mij was de werkdruk niet te hoog, maar de autonomie was nihil en de verbondenheid met collega’s was niet bij iedereen even groot. Eigenlijk verarmde het systeem mij en heeft de keuze om te stoppen mij veel gelukkiger gemaakt.’
24 UUR MET...
TEKST: JADE YORKS
VROUWEN DIE NA EEN MOEILIJKE PERIODE OPNIEUW GELUK VONDEN
t gezegd allemaal een levensfase die – heel zach Deze veerkrachtige vrouwen kennen rde nde s zette hun leven op z’n kop en vera - niet fijn was. Een moeilijke gebeurteni (her)vonden ze toch weer geluk. het voorgoed. Ondanks alle narigheid,
‘ALS IK HET MOEILIJK HEB, PROBEER IK TE RELATIVEREN. ER ZIJN ALTIJD ERGERE DINGEN IN HET LEVEN.’ Clémence (74) vond weer geluk na de dood van haar man - vrijwilliger Femma Kesse-Lo Vlierbeek Tussen 7 en 8 uur Ik sta op, ontbijt en neem mijn medicatie. Ik ben op het moment nogal op de sukkel met mijn gezondheid. Twee maanden terug schoot het in mijn rug. Autorijden lukt even niet meer. Maar dat weerhoudt mij er niet van om leuke dingen te doen. Nu neem ik gewoon de trein.
kinderen (ik heb acht zonen), de kleinkinderen en met mijn vriendinnen. Mijn agenda ziet er meestal wel vol uit. Zo ga ik vaak op reis en spring ik geregeld bij als mijn zonen mij nodig hebben in de zorg voor de kinderen. Als ik behoefte heb aan babbel, klop ik dikwijls aan bij mijn lieve buren. Zij staan altijd voor mij klaar.
10 uur Ik ben constant aan het opruimen in huis. Er ligt altijd wel iets op tafel dat er eigenlijk niet hoort. Ik woon alleen en vraag mezelf dikwijls af hoe ik dat toch steeds doe. Ik hoor mijn man soms nog steeds tegen mij zeggen: Clémence, doe de deur achter je dicht of zet dat terug in de kast (lacht). Het is nu drie jaar geleden dat mijn man overleed. Hij zakte plots in elkaar onderweg naar de bus. Hij kreeg een hartaanval die niemand zag aankomen. Ook ik niet. Ik heb veel geweend in die periode, maar ik ben niet in een zwart gat gevallen. Ik ben een sterke vrouw die haar verstand niet zomaar verliest. Veel mensen waren verbaasd dat ik zo snel van alles heb kunnen regelen. Maar ik ben gewoon voortgegaan met mijn leven.
19 uur Vanavond heb ik op restaurant afgesproken met mijn vriendinnen. We zijn een groep van vijf die elkaar vele jaren geleden leerden kennen via Femma. We spreken vaak over de middag af om gezellig te koffiekletsen. Maar als één van ons jarig is geweest, gaan we samen uit eten. Dat is nu het geval. Ondanks mijn verlies kan ik zonder twijfel zeggen dat ik nu gelukkig ben. Ik sta positief in het leven en ik kan anderen helpen, wat mij blij maakt. Als er momenten zijn dat ik het moeilijk heb, probeer ik te relativeren. Er zijn altijd ergere dingen in het leven. Ik kan het allemaal nog vertellen, ik kan nog stappen en ik kan nog genieten van het leven.
15 uur Op sommige dagen ben ik de ganse dag alleen. Daar heb ik doorgaans geen problemen mee, maar zo af en toe mis ik mijn man wel. Samen in de zetel zitten bijvoorbeeld of samen afspreken met vrienden. Dat ik niet in een zwart gat ben gevallen, komt denk ik doordat we tijdens ons huwelijk elk ons eigen ding zijn blijven doen. Hij had zijn hobby’s en ik de mijne. Ik heb het nog steeds druk met mijn vrijwilligerswerk, de
00.30 uur Soms ga ik eerder naar bed, maar als ik achter de computer zit, is het al snel halfeen voordat ik ga slapen.
[ 12 ]
Non-stop gelukkig zijn, dat kan toch niet?
‘HET LEVEN IS NIET ALTIJD EEN FEEST’ [ 16 ]
Dag mevrouw de president
WAT ALS HILARY CLINTON DE EERSTE VROUWELIJKE PRESIDENT VAN DE VS WORDT? Deze maand gaan de Amerikanen naar de stembus. Nooit eerder was de kans zo groot dat de Verenigde Staten straks bestuurd worden door een vrouw. Samen met VRT-journalist Tom Van de Weghe filosoferen we over een misschien wel historische verkiezingsuitslag. Tom Van de Weghe woonde jarenlang met zijn gezin in Maryland, net buiten Washington. Vlak voordat hij terug naar België verhuisde, reisde hij naar alle hoeken van de Verenigde Staten en ontmoette daar vele verschillende doorsnee Amerikanen. Op papier was er nooit eerder een presidentskandidaat die meer geschikt is voor het presidentschap dan Clinton. Ze was advocaat, senator, minister van Buitenlandse Zaken en natuurlijk First Lady toen echtgenoot Bill Clinton president was. En ze zou natuurlijk de eerste vrouwelijke president ooit kunnen worden van de VS. Toch is het zo vlak voor de stembusgang alles behalve een gelopen race. Tom, hoe verklaar je dat? Tom: ‘Ik gaf Donald Trump net als vele anderen geen kans. Maar daar hebben we ons dus ernstig in vergist. Trump is onpopulair bij een aanzienlijk deel van de bevolking, maar dat is Clinton ook. Er is een Amerika dat voor Trump is en er is een Amerika dat voor Clinton is. Je zou bijna op de kaart een grens kunnen trekken tussen de twee delen die Amerika vroeger scheidde door de burgeroorlog. Zuid voor Trump en Noord voor Clinton. Toch ligt het ingewikkelder. Je kan niet zeggen dat enkel de blanke, gefrustreerde laagopgeleide Amerikaan voor Trump is. Dat beeld dat wij hebben, klopt niet. Het treffende is dat Trump juist bij alle lagen van de bevolking weet te scoren. Natuurlijk zal het overgrote merendeel van de zwarten, latino’s, vrouwen en jongeren niet voor hem
kiezen. Daar doet hij veel te denigrerende uitspraken over, maar het feit is dat hij spreekt zoals veel mensen denken. Dat is zijn grote sterkte. Daarnaast is hij de man van het grote geld. Hij is de verpersoonlijking geworden van de Amerikaanse droom. Iets waar veel Amerikanen nog altijd van dromen.’ Waarom is Clinton ondanks haar indrukwekkende staat van dienst ook zo onpopulair? ‘Sommigen zeggen dat kiezen tussen Clinton en Trump is als kiezen tussen sterven aan kanker of sterven aan een hartaanval. Het is beide niet fijn. Ik heb niet veel Amerikanen ontmoet die ten volle achter één van de kandidaten staan. Dat Clinton een indrukwekkend palmares heeft, is een feit. Maar niet iedereen ziet dat als een voordeel. Velen willen juist een outsider aan de macht omdat ze zich bedrogen voelen door het systeem. Clinton wordt vereenzelvigd met de gevestigde macht, met grote bedrijven en met Wall Street. Wat haar ook onpopulair maakt, is dat ze veel te geheimzinnig doet. Hoe zit dat nu precies met die Clinton Foundation? Niemand weet wat daarachter zit. Ook het constante liegen wordt haar niet in dank afgenomen.’ Hoe komt het dat Clinton in de verkiezingsstrijd zo weinig heeft uitpakt met het feit dat Amerika voor het eerst een vrouw als president kan hebben? ‘Puur campagne strategisch zou het geen slimme set zijn om het puur op het vrouw-zijn te spelen. Er zijn wel thema’s die Clinton op haar congres heeft behandeld zoals ‘het glazen plafond doorbreken’, en het is een feit dat het historisch zou zijn, maar vandaag de dag is dat niet meer doorslaggevend. Dat zag je onder meer met Bernie Sanders, de democratische kandidaat die haar in de voorverkiezingen op de hielen zat. Veel van zijn jonge, vrouwelijke aanhangers hadden de opvatting: wij als vrouwen hebben veel bereikt en het klopt dat we nog heel veel moeten bereiken. Clinton
[ 20 ]
ZELFGEMAAKT Zelfgemaakt: Terug naar school • DIY: Plak zelf een foto op hout
Culinair: 5x Feestelijk
uit Koken
voor elke dag
• Sint-jakobsvruchten met lamsoor en groene appel • Samosa’s • Christmas pudding • Brochette van krieltjes en rozemarijn • Hertenfilet met cumberlandsaus • Erwtensoep
[ 23 ]
CULINAIR Tekst: Ethelka Dexters - FOTO’s: FRANK CROES
FEESTELIJK UIT KOKEN VOOR ELKE DAG
Vorige maand kon je al kennis maken met de gloednieuwe Koken voor elke dag. Voor deze maand selecteerden wij lekkere gerechtjes uit ‘Koken voor elke dag’ voor een heerlijke, warme Kerst.
Sint-jakobsvruchten met lamsoor en groene appel 4 personen
Ingrediënten: 12 sint-jakobsvruchten 175 g lamsoren of zeekraal 2 zure appels (granny smith) 4 eetlepels olijfolie 1 eetlepel vetstof peper en zout Limoenvinaigrette: 1 eidooier 1 koffielepel mosterd rasp van 1/2 limoen 1 dl druivenpitolie sap van 1 limoen 2 eetlepels gevogelteof groentebouillon 2 eetlepels limoenolie (of extra druivenpitolie) 1 eetlepel gembersiroop peper en zout BEREIDING
Spoel de sint-jakobsvruchten onder koud water en dep ze droog met keukenpapier. Meng voor de limoenvinaigrette de eidooier met de mosterd, het limoensap en de limoenrasp in de blender. Voeg gembersiroop en bouillon toe. Laat de blender op middelhoge stand draaien en giet er geleidelijk, in een dun straaltje, de druivenpitolie en limoenolie bij tot de vinaigrette gaat binden. Breng op smaak met peper en zout. Schil de appels en snijd ze in flinterdunne reepjes. Meng er 4 eetlepels limoenvinaigrette door. Verhit 2 eetlepels olijfolie met de vetstof en voeg de lamsoren of zeekraal toe en roerbak in 2 minuten gaar. Kruid de sint-jakobsvruchten aan beide kanten met zout en zwarte peper. Verhit olijfolie en bak de sint-jakobsvruchten op een hoog vuur 1 minuut aan elke kant tot ze goudgeel zijn. Laat ze nog 10 tot 20 seconden aan elke kant doorwarmen. Verdeel de lamsoren of zeekraal over borden, leg de sint-jakobsnootjes erop en bedek met appel. Lepel er nog wat limoenvinaigrette omheen.
[ 26 ]
RUSTPUNT
Rabbijn Twerski, die ook een gerenommeerd psycholoog is, zit op een dag bij de tandarts voor zijn jaarlijkse controle. Terwijl hij zijn beurt afwacht bladert hij in een tijdschrift. Zijn oog valt op een artikel met de titel: “Hoe groeien kreeften?” Hoewel Rabbi Twerski nu niet bepaald geïnteresseerd is in hoe kreeften groeien, begint hij toch te lezen. Het artikel beschrijft hoe kreeften eigenlijk hele zachte beestjes zijn die in een harde, rigide schelp leven. Die schelp kan niet uitzetten. Hoe kan een kreeft dan groeien? Wel, als een kreeft groeit, wordt zijn schelp heel erg krap. De kreeft komt onder druk te staan en voelt zich niet comfortabel. Dus wat doet de kreeft? Hij verschuilt zich onder een rots zodat hij niet wordt aangevallen, werpt zijn schelp van zich af en produceert een nieuwe.
Na een tijdje voelt die nieuwe schelp weer niet comfortabel. Terug onder de rots, nieuwe schelp. Dit herhaalt de kreeft keer op keer. De stimulans voor de kreeft om te groeien is dat hij zich niet meer comfortabel voelt! Dat idee vindt rabbijn Twerski opmerkelijk. Hij formuleert een bedenking: ‘Als kreeften artsen hadden, zouden ze nooit groeien. Want elke keer dat de kreeft zich niet fijn voelt, zou de dokter hem een pijnstiller geven. De kreeft zou zich prima voelen en nooit zijn schelp afgooien.’ En de rabbijn komt tot een besluit: ‘Wat we ons moeten realiseren is dat tijden van tegenslag ook tijden van groei zijn. Als we goed met stress leren omgaan, kunnen we er iets uit leren en ervan groeien.’
Iedereen ervaart momenten van stress, ongemak, frustratie en benauwdheid. We moeten dus allemaal – zo nu en dan – even onder een rots gaan zitten om iets van ons af te werpen. Ik wens dat jouw Femmagroep een veilige rots voor jou kan zijn, een plekje waar je met jouw kwetsbaarheid schuilen kan. Wil je graag nog beter leren omgaan met tegenslag? Boek dan de activiteit ‘Opsteker!’. Meer info op de Webwijzer. Dit Rustpunt is een weergave van een YouTube-filmpje van de oude rabbijn Abraham Twerski. Ontdek het filmpje en meer inspiratie op onze zingevingspagina www.femma.be/zingeving
[ 30 ]
Tekst en foto: Jade Yorks
Cabaretière An Nelissen:
‘WE GOOIEN ONS GELUK TE VAAK WEG’ Na meer dan veertig jaar op de planken houdt cabaretière An Nelissen het voor gezien. Dit najaar staat ze nog een allerlaatste keer solo op het podium met De Geluksmonoloog.
[ 36 ]
TEKST: CHRIS STERKENS – ILLUSTRATIES: RUTGER VAN PARYS
een ECHT Femmasprookje
DE
JAGER VAN SNEEUWWITJE
De jager van Sneeuwwitje heeft sinds de dood van de koningin geen werk meer. Sneeuwwitje wil niet dat hij nog dieren doodt. En hoewel hij in het paleis mag blijven wonen, voelt hij zich nutteloos en ongelukkig. Hoe moet dat nu verder met zijn leven? Op een dag neemt hij een besluit: hij gaat op jacht naar het geluk.
‘Hallo daar’, klinkt een stem uit de hoogte. Twee donkere ogen kijken over de rand van de laarzen naar beneden. ‘Bent u ook op stap?’ ‘Ja’, zegt de jager. ‘Wat is het hier mooi he, en wat ruikt het hier heerlijk, vindt u niet? Waar ik vandaan kom, ziet alles er heel anders uit. Klim even naar boven, het uitzicht is geweldig.’ De jager klautert omhoog.
Zo verlaat de jager het comfort van het kasteel, en trekt hij het land in. Al snel komt hij in het bos dat hij goed kent. Hier kwam hij met Sneeuwwitje, toen hij besloot haar te laten leven. Een jonge ree schiet verschrikt de struiken in. “Je hebt geluk”, zegt de jager, ‘mijn pijl en boog gebruik ik niet meer’.
De jongeman is niet van in de buurt. Hij spreekt met een accent en hij heeft een getaande huid, die zijn brede glimlach laat schitteren. ‘Ik ben Omar. Ik heb deze laarzen gekregen van Klein Duimpje. Hij is er de hele wereld mee rondgegaan en hij vertelde me over prachtige landen en mensen met boeiende verhalen. Toen hij in mijn dorp kwam, werd hij verliefd en besloot hij te blijven. Hij gaf zijn laarzen aan mij, zodat ik de wereld ook kon zien. En jij? Wat doe jij hier?’
De jager volgt het pad. Dat is nieuw, want vroeger baande hij zijn weg dwars door het bos. Wat is het hier mooi, denkt hij. Hier ben ik nog nooit geweest. Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. Dan begint plots de grond te trillen. Het is geen aardbeving, maar het gevolg van reusachtige voetstappen. De bomen voor hem langs de weg, buigen opzij. Twee reuzegrote laarzen komen zijn richting uit. De jager springt naar de kant. De laarzen houden halt.
‘Ik ben op jacht naar het geluk.’ ‘Het geluk? Kijk om je heen vriend, je hebt het al gevonden! Geluk is geen doel, het is een reis. Elke dag kom je het vanzelf tegen, in kleine en grote dingen. Zolang je maar je hart en je ogen openhoudt.’ Daar zit wat in, denkt de jager. Hij is nog maar net uit het paleis vertrokken en hij heeft al genoten van dingen die hij vroeger nooit zag of beleefde. Hij voelt zich al veel blijer dan toen hij in zijn eentje zat te kniezen. ‘Zo, ik ga weer verder, want er is nog veel te zien.’ De jager glijdt weer naar beneden. Het trillen van de grond herbegint. ‘Veel geluk, mijn vriend!’, groet Omar. De jager vervolgt zijn weg. Vogels zingen, eekhoorns spelen in de bomen. Plots komt hij bij een bord. ‘Gratis peperkoek’ staat erop, met een pijl erbij. Hoort hij daar spelende kinderen? Voorzichtig gaat hij op het geluid af. Is dat daar niet… en dat… de heks!? Ze komt naar buiten met een bord vol koeken en een fles limonade. Ze lacht en gniffelt. De heks zet het lekkers op tafel. Een groep kinderen komt aangelopen en samen zingen ze vrolijk: ‘lang zal hij leven, lang zal hij leven…’ De jager gelooft zijn ogen niet. ‘Kom erbij, beste man’, zegt de heks zonder hem aan te kijken. ‘Ik heb je al lang gezien.’ Ze klopt met haar vlakke hand op de bank. ‘Wat is dit?’ vraagt de jager. De heks lacht: ‘Tijden veranderen. Jarenlang woonde ik alleen, weg van alles en
[ 40 ]
Blogster Anke Wauters, auteur van Dik. Lelijk. Wijf.
EEN BOZE VUIST NAAR DE SCHOONHEIDSIDEALEN Dik. Lelijk. Wijf. Het zijn woorden die keihard binnenkomen en dat is wat Anke Wauters (26) met haar debuutboek wilde doen. ‘Als iemand iets vertelt, ga je misschien luisteren. Maar als iemand je iets doet voelen, ga je het nooit vergeten!’ Anke heeft schoon genoeg van het schoonheidsideaal dat we voorgeschoteld krijgen en diept in haar boek het onderwerp op een eerlijke en compromisloze manier uit. ‘Sta mij toe meteen één ding op de goed gedekte tafel te gooien: ik ben dik. Zelfs als kind zeulde ik al meer kilo’s met me mee dan strikt nodig. “Ze zit goed in ’t vlees”, knipoogden oudere mensen schalks. En dan bloosde ik tevreden. Want als je vijf bent, kan je je amper inbeelden dat hoe je eruit ziet niet ok kan zijn. Ik was me er wel degelijk van bewust dat mijn lichaam niet volgens dezelfde hoeken was gedefinieerd als dat van de andere meisjes. Mijn lichaam is rond. Mijn lichaam is bol. Geen hoeken te bespeuren hier.’ Vorig jaar lazen we deze woorden in je blogbericht met de titel Dik. Lelijk. Wijf. Een bericht dat meer dan een half miljoen lezers raakte. Kan je nog even het vervolg van het bericht vertellen? Anke: ‘De aanleiding voor dit blogbericht was een voorval dat zich afspeelde aan het zwembad. Ik studeerde nog en ik ging zwemmen. Niet omdat ik heel graag wilde afvallen, maar omdat ik graag de trap wilde blijven nemen zonder in ademnood te komen.
Aan de ingang van het zwembad stuit ik op een luidruchtige groep jongens die net van een of andere gezamenlijke plonspartij komt. Ze zien er atletisch uit en ze lachen gemoedelijk, opgefokt door de adrenaline die ze net hebben gecreëerd. Wanneer de ogen van de leider van de groep, een gespierde jongen met kort getrimd blond haar, op mij vallen, wordt het stil. Ik probeer me langs hen te manoeuvreren en vergeet alle aanmoedigingen die ik nog geen halfuur geleden opsomde. De kerel staart me aan en vervolgens spreekt hij drie woorden uit, benadrukt door een punt na elk woord: ‘Dik. Lelijk. Wijf.’ Ik was daar zo door van slag, de wereld stopte even met draaien. Ik liep naar het toilet en huilde heel hard. Ik weet zelfs niet meer hoe lang ik daar gezeten heb. Die avond heb ik mij voor de allereerste keer in mijn leven in slaap gehuild omdat ik te dik ben. Daarna heeft het even geduurd vooraleer ik erover durfde schrijven op mijn blog. Niet omdat het zo spectaculair was, want het is iets dat elke dag gebeurt. Mensen die zulke verwijten naar hun hoofd ge-
[ 42 ]
leuk Vind ons o k op Facebo
Jij en je vriendinne n zijn hartelijk we lkom op ons jaarli Reiscafé op zondag jks 12 februari 2017 (v an 13u tot 17u). Je kan er kennismak en met ons reisaan bod, onze reisbeg leidsters en je ka en er andere deeln ee msters ontmoeten. Waar : De Posthoo rn, Brusselsesteen weg te Mechelen wandelafstand va (op n het station).
www.facebook.com/femmavrouwenreizen
REISKALENDER 2017 maart 2017
Rome, de eeuwige stad
met Lut Deroy 1 tot 5 maart Sri Lanka
met Riet Van Cleuvenbergen 4 tot 15 maart Varen op de Nijl
Met Veerle Vlasselaer 26 maart tot 3 april april 2017
Parijs, de mooiste stad
met Marina Fauconnier 18 tot 21 april
juni 2017
Friesland, het land van de Elfsteden, vaarten en meren
met Erika Leus en Toos Janssen 10 tot 14 juni In en rond Ieper, wandelgenot
met Francine Leupe en Bernadette Jansseune 9 tot 11 juni juli 2017
Napels en de Amalfikust
met Lut Deroy - 4 tot 11 juli
mei 2017
Assisi, zwerven op en rond pelgrimspaden
met Christel Derycke en Lieve Mommens - 15 tot 22 mei De romantische Cotsworld
Wandelen in het Lechtal, Oostenrijk
met Rita Vancamp en Hermien Van de Voorde 22 tot 29 juli
met Christel Verstraete 20 tot 24 mei
augustus 2017
met Veerle Vlasselaer 22 mei tot 29 mei
met Bernadette Jansseune 5 tot 12 augustus
september 2017 Ijsland
VO L Z E T
met Lieve Mommens 1 tot 10 september
Gent, anders bekeken
met Brigitte De Bal en Chris Goossens 29 september tot 1 oktober Bilbao/San Sebastian Baskenland
met Rita Vancamp 10 tot 15 september Even stilvallen in een stiltehoeve
met Christine Maeseele 22 tot 24 september
Prikkelend Picardië en Charme en romantiek in Normandië
met Fernande De Block en Lydie Van den Abbeele 29 september tot 1 oktober
Malta
Fietsen in Berlijn en Potsdam
oktober 2017
Parels van de Charente-Maritime
Den Haag, wereldstad achter de duinen
Fietsen, wandelen en uitwaaien in Schiermonnikoog
met Fernande De Block en Lydie Van den Abbeele 29 mei tot 3 juni
met Mien Quartier en Jade Yorks 25 tot 27 augustus
Herfstvakantie
met Mieke Meuris, Lieve De Kesel en twee kookmoeders 3 tot 7 april 2017
met Ann Pannecoucke 11/ 2017
Londen en de geheimen van Harry Potter
Proeven van een meer duurzame en warme samenleving
FIETSEN STAPPEN ECO
met Francine Leupe en Bernadette Jansseune 2 tot 6 oktober
Praag in kerstsfeer!
Paasvakantie
CITYTRIP
met Magda Biesemans datum nog niet gekend
december 2017
OMA’S, MAMA’S EN KIDS Op ontdekking in de Vlaamse Ardennen
De sluiers van Iran
1 x = met normale fysieke conditie mogelijk 2x = goede conditie nodig, niet onvoorbereid aan tocht beginnen 3x = zeer goede conditie nodig, regelmatig op voorhand oefenen
met Lydie Van den Abbeele 4 tot 7 december
De data van deze reizen staan nog niet allemaal 100% vast. Momenteel zijn nog niet alle gegevens gekend; sommige reizen worden nog verder uitgewerkt.
Meer info op www.femma.be /reizen of stuur een mailtje naar veerle.vlasselaer@femma.be of bel naar 02 246 51 15 of 0473 99 28 01
Cadeautip!
HET FEMMA ALS EINDEJ MAGAZINE OF LID MAATSCHA AARSGESC P HENK Op zoek naar een superleuk eindejaarsgeschenk voor je moeder, dochter, zus, vriendin…? Zeg de keuzestress vaarwel en leg Femma onder de kerstboom! We bieden twee formules aan met een (proef) abonnement dat start in januari 2017. Schenk een proefabonnement van 3 magazines en ontvang zelf een leuk pakketje om af te geven als geschenk. Je betaalt hiervoor tien euro. Schenk een jaarabonnement van 10 magazines samen met een Femmapas voor 12 maanden en ontvang zelf een leuk pakketje om af te geven als geschenk. Je betaalt hiervoor 30 euro. Intekenen? • Surf naar www.femma.be/geschenkabonnement • Vul jouw gegevens in en die van de ontvanger. Dit kan tot en met 14 november. • Enkele dagen later ontvang je een overschrijvingsformulier. • De uiterste betaaldatum is 30 november. • Uiterlijk op 15 december ontvang je het pakketje om af te geven als geschenk. • Vanaf januari valt Femma in de brievenbus bij de geschenkabonnee. • Aan het einde van het geschenkabonnement krijgt de ontvanger de kans om het abonnement te verlengen.