MAART 2018
Tijdschrift – 1099 Brussel X BC 6433 – maandblad, verschijnt niet in juli en augustus – P 106 334 – Urbain Britsierslaan 5 – 1030 Brussel
SOLIDARITEIT
‘Vrouwenkracht is vredesmacht’
Vredesvrouw Jennie Vanlerberghe:
SELFIE
Tekst: CAROLINE BOSSU
HOE SOLIDAIR BEN JIJ? Femmavrijwilligers zijn de kampioenen van de solidariteit. Het gevoel van verbondenheid zit bij hen ingebakken, de meesten hebben het van thuis uit meegekregen. Met een grote gedrevenheid zetten ze zich in voor wie het minder goed getroffen heeft in het leven. Ze zamelen geld en babyspullen in, bezoeken zieken, begeleiden vluchtelingen, helpen kinderen met hun huiswerk, steunen projecten, doen boodschappen voor anderen, en nog zo veel meer. Wij vroegen vier Femmavrijwilligers hoe solidair ze zijn.
Christine, vrijwilliger Femma Ardooie ‘In 2002 kreeg ik via Femma de kans een inleefreis naar Rwanda te maken met Wereldsolidariteit. De ellende die ik daar zag, trof me zo diep dat ik besloot om mij verder in te zetten voor onze vrienden daar. Dankzij de steun van veel mensen hier hebben mijn man en ik nu enkele projecten in een school en een dispensarium. We kunnen kleine veranderingen verwezenlijken, bijvoorbeeld voor nieuwe bedden en matrassen zorgen. Elke twee jaar gaan we onze projecten bezoeken en evalueren.’
Monique, vrijwilliger Femma Waasmunster ‘Toen ik zestien jaar geleden in België kwam wonen, was ik op zoek naar samenhorigheid en die vond ik bij Femma. Zo voelde ik me snel thuis. Dat gevoel van ergens bij te horen en steun te krijgen wil ik ook aan anderen geven. Daarom geef ik vier uur per week vrijwillig les aan vluchtelingen op de lagere school van mijn dochter. De ouders van mijn leerlingen begeleid ik bij uitstapjes, bijvoorbeeld naar de bibliotheek en de markt.’
Mieke, vrijwilliger Funky Femma De Pinte ‘Met onze Femmagroep deden we net een grote inzamelactie voor vzw Baby-nest, een Gentse organisatie die kwetsbare gezinnen aan een babyuitzet helpt. Ook crowdfunding, inzamelingen van de voedselbank, de kringwinkel en geefgroepen op Facebook vind ik leuke manieren om op kleine schaal solidair te zijn. Op reis steun ik graag lokale initiatieven door bijvoorbeeld souvenirs te kopen bij een coöperatieve instelling die lokale vrouwen ondersteunt.’
Esther, vrijwilliger Femma Lummen ‘Solidariteit zit vaak in kleine dingen, zoals vriendjes van de kinderen meenemen op mijn taxiritten naar school en andere activiteiten, me inzetten voor het oudercomité van de school, de opvang van mijn kleinkinderen. Voor mijn beide ouders ben ik heel lang mantelzorger geweest, nu alleen nog voor mijn mama die 91 is. En Femmaleden die ziek zijn, probeer ik een bezoekje te brengen.’
leuk Vind ons o k op Facebo
www.facebook.com/femmamagazine
10
15
42
44
Colofon Redactieadres: Femma vzw - Urbain Britsierslaan 5, 1030 Brussel - Tel. 02 246 51 11 - E-mail: redactie@femma.be Verantwoordelijke uitgever: Eva Brumagne - Femma vzw Urbain Britsierslaan 5 - 1030 Brussel Redactie: Caroline Bossu, Dominique Coopman, Kelly Deriemaeker, Maartje Luif, Tine Vandecasteele, Ann Welvaert, H. Wouters Coördinatie: Lobke Gielkens Corrector: Annelies Waegemans Reclameregie: Publicarto N.V. - Driehoekstraat 18 - 9320 Aalst - Tel. 053 82 60 80 - Fax 053 82 60 90 Vormgeving: Gevaert Graphics - Zwevezele Druk: Corelio Printing - Erpe-Mere Femma is het magazine van Femma vzw, verschijnt tien keer per jaar en wordt bezorgd aan alle Femmaleden. Lidgeld: 30 euro Domiciliëring: valt de vervaldatum van je lidmaatschap in maart? Via je domiciliëringsopdracht zal de inning voor verlenging van je lidmaatschap (30 euro) gebeuren op de 5de of 20ste van de maand. Cover: Ellen van den Bouwhuysen Algemene inlichtingen Femma vzw: tel. 02 246 51 11 of femma@femma.be - www.femma.be Heb je suggesties voor verbetering? Geef ze door aan Emma van Femma: emma@femma.be, www.femma.be/emma Femma is niet verantwoordelijk voor de inhoud van de advertenties. Abonnementen Anita Monsieur - tel. 02 246 51 21 of mail naar anita.monsieur@femma.be
INHOUD – MAART 2018 Maart is de maand waarin we onze vrijwilligers tijdens de Week van de vrijwilliger (3 tot 11 maart) bedanken voor hun onvoorwaardelijke inzet. Femmavrijwilligers zijn kampioenen van de solidariteit. In dit nummer zoomen we in op solidariteit en gaan we na wat het met je doet als je een week lang willekeurig vriendelijk bent. Het thema van Internationale Vrouwendag (8 maart) is ‘Vrouwen en mannen zijn overal gelijkwaardig’. Wishful thinking? Of is het echt al zover? We zoeken het voor jullie uit. Veel leesplezier!
3 6 10 15 18
SELFIE : Hoe solidair ben jij? De wereld van Jennie Vanlerberghe De ochtend- en avondspits Een week lang willekeurig vriendelijk zijn Wat is solidariteit?
23 Uitneembaar Zelfgemaakt Katern 24 Zelfgemaakt · Een zelfgemaakt dankjewel 27 Culinair Paasbrunch · Pap van rijst- en quinoavlokken · Eiertortilla met zoete aardappel en spinazie · Roerei op toast · Toast met guacamole · Freekeh met kip en granaatappel 30 Mijn kookverhaal: Kiekenpap 34 Solidariteit in de supermarkt 38 Hoe zit het met gender op school?
41 Column: het venijn zit in het brein 42 Gesprek met Anniek Gavriilakis van Bond Zonder Naam 44 Op stap met zinzoekers
Meer Femma
13 Kortgeknipt 22 Column 31 Rustpunt 32 Tijd & Geluk 33 Femmavoordelen voor nieuwe leden 37 Fier 46 Een heerlijk warme puntsjaal breien 47 Tips voor Trips 48 Femma Vrouwenreizen: de Provence 50 Spel 51 Het Laatste Woord
Vredesvrouw Jennie Vanlerberghe
‘SOLIDARITEIT DRAAIT OM VRIENDSCHAP EN LIEFDE’ Met een grenzeloze gedrevenheid zet Jennie Vanlerberghe zich al een groot deel van haar leven in voor vrouwen in conflictgebieden. Dat bracht haar naar de Balkan, Somalië, Zuid-Afrika en Palestina. In 2002 zag ze met eigen ogen hoe slecht de vrouwen in Afghanistan behandeld werden. Sindsdien is het haar missie om met de organisatie Moeders voor Vrede het leven van de Afghaanse vrouwen te verbeteren. Een werk dat nooit ophoudt.
DE WERELD VAN Tekst: CAROLINE BOSSU - Foto: ELLEN VAN DEN BOUWHUYSEN Geen toepasselijker plaats voor een gesprek met Jennie Vanlerberghe dan vredesstad Ieper. We ontmoeten haar in het mooie historische Godshuis Belle, het ‘hoofdkwartier’ van Moeders voor Vrede. Als hospitaal en opvanghuis voor bejaarde vrouwen was dit gebouw eeuwenlang een plaats van naastenliefde en solidariteit. Met haar organisatie zet Jennie die traditie voort. Als ik haar vertel dat haar foto op de cover van Femma magazine komt, reageert ze: ‘Niet overdrijven, hé.’ Typisch voor Jennie, die bescheidenheid. Toch heeft ze alle redenen om bijzonder trots te zijn op haar verwezenlijkingen. Je bent een vurig verdediger van vrouwenrechten. Hoe ben je dat geworden? ‘Begin jaren tachtig was ik journaliste bij Roularta. Na lang aandringen kreeg ik een wekelijkse column voor en over vrouwen in De Krant van West-Vlaanderen. Toen al schreef ik over discriminatie en ongelijkheid, niet de gewone onderwerpen van vrouwenbladen. In 1991 kon ik met het Rode Kruis mee naar Kroatië. Ik kwam in dorpen waar alle mannen uitgemoord waren. De vrouwen kwamen in opstand en zeiden: “We hebben geen zonen op de wereld gezet om hen te laten vermoorden of zelf moordenaar te worden.” Ik was erg aangegrepen door het leed van de Kroatische moeders en ik wou iets doen tegen het onrecht dat vrouwen in oorlogsgebieden wordt aangedaan. Daar kwam ik voor het eerst in contact met Mothers for Peace.’ Hoe ben je met de vrouwen in Afghanistan in contact gekomen? ‘Na de aanslagen van 11 september kwam Afghanistan in beeld. In 2002 kon ik met mijn vriendin Nanou van de Franse organisatie Mères pour la Paix mee naar Kaboel, de hoofdstad. Toen ik zag hoe de vrouwen daar leefden, stond voor mij meteen vast dat ik iets moest doen om hen te helpen. Ik kreeg de steun van de Vrouwenraad. Zo slaagden we erin een vrouwencentrum in Istalif op te richten.’ Er zijn ondertussen al vijf goedlopende vrouwencentra. Waarop focussen jullie? ‘We willen de vrouwen zelfstandig maken. Alle meisjes
en vrouwen in onze centra kennen het spreekwoord: geef hun geen vis, maar leer hun hoe ze moeten vissen. Onderwijs en ondernemerschap kunnen hun leven beter maken. Analfabetisme is nog altijd een groot probleem in Afghanistan. Slechts 27 procent van de meisjes gaat naar school. Moeders voor Vrede organiseert alfabeteringscursussen en Engelse lessen. Door de lessen krijgen de meisjes en vrouwen een gevoel van eigenwaarde, het maakt hen sterker. En sommigen zetten de stap naar ondernemerschap. Dat maakt hen minder afhankelijk van de mannen.’ Jullie runnen er ook twee gezondheidscentra. ‘Omdat mannelijke dokters de vrouwen niet mogen aanraken, richtten we gezondheidscentra op met vrouwelijke dokters. Als je weet dat de mannen er dikwijls twee of drie vrouwen hebben en dat ze zich niet wassen, kun je je voorstellen welke ziektes dit veroorzaakt. We moeten blijven uitleggen waarom hygiëne zo belangrijk is. We geven ook voorlichting rondom zwangerschap en geboorte.’ Zie je verandering in de situatie van de vrouwen in Afghanistan? ‘Ja, zeker. Er is wel nog altijd een groot verschil tussen Kaboel en het platteland. In Kaboel zie je al veel vrouwen die geen boerka meer dragen, maar enkel nog een sluier. Meer en meer vrouwen beginnen zelf een zaak en er is recent zelfs een Kamer van Koophandel voor vrouwen opgericht. Tijdens mijn laatste verblijf in Afghanistan ontmoette ik een vrouw die een bedrijf van soep in pakjes startte en nu al twintig mensen in dienst heeft. Tot voor kort was dat ondenkbaar.’ Wat is voor jou solidariteit? Hoe kunnen wij solidair zijn? Heb je advies voor ons? ‘Solidariteit gaat in de eerste plaats over liefde en vriendschap. Als je solidair wil zijn, probeer dan iets te leren over de cultuur van de mensen die je wil helpen. Toen ik in Afghanistan begon, wist ik niets over de Afghaanse cultuur. Pas later heb ik lessen gevolgd over de Koran en de islam. In de beginperiode hebben wij fouten gemaakt. Wij vertelden de vrouwen: “Jullie hebben ook rechten, jullie zijn evenveel waard als de man-
[7]
De ochtend- en avondspits van...
Tekst: TINE VANDECASTEELE
SOLIDARITEIT
‘Solidariteit begint waar men zich laat raken door de mens achter de droge feiten.’ Dat schreef de Brugse priester Carlos Desoete die zelf jarenlang als vrijwilliger actief was in de lokale, nationale en internationale chiro en over vrijwillige inzet en engagement vele bezinningsteksten en jeugdbewegingsliederen schreef. Katia, Gilberte en Veerle zijn drie enthousiaste Femmavrijwilligsters die zich elk op hun manier inzetten voor anderen en graag getuigen over de meerwaarde daarvan in hun eigen leven.
‘Mijn dagen zijn goedgevuld, maar ik doe het allemaal met plezier. Mensen tevreden zien: daT MOTIVEERT ME’
Katia Bout (44)
Is een rustig type, maar
07:30-08:00 Afhankelijk van wat ik te doen heb, sta ik iets vroeger of later op. Maar ik drink altijd eerst een kop koffie om wakker te worden. Daarna volgt mijn ochtendwasje en vertrek ik naar het ziekenhuis om de kranten te bedelen. Sinds een drietal jaar ben ik er actief als vrijwilliger. Toen mijn zoon toerisme ging studeren, trok hij vaak naar het buitenland en dan was ik alleen thuis. Ik voelde me nutteloos en wilde iets om handen hebben. Zo ben ik in het ziekenhuis van Knokke als krantendame aan de slag gegaan. Al snel hield ik ook de boetiek open. Sinds een paar jaar ben ik actief bij Femma en dat is helemaal mijn ding! Ik doe er de financiën, de ledenadministratie en alle pr-werk: reclame maken, de Facebookpagina onderhouden, mails beantwoorden … Ik vind het altijd leuk als de dames een fijne avond achter de rug hebben en met plezier naar huis gaan. Mijn dagen zijn goedgevuld, maar ik doe het allemaal met plezier. Wat ik doe, wordt ook echt gewaardeerd. Mensen tevreden zien: dat motiveert me! 11:00 Na mijn krantenronde ga ik naar huis en check ik de Femma-Facebookpagina, want de da-
altijd blij wanneer ze anderen blij kan maken. Woont in Zeebrugge. Is gehuwd met Thierry en moeder van Jasper (22). Houdt van reizen en plezier maken.
mes kunnen via Facebook inschrijven voor onze activiteiten. Daarna begin ik aan het middagmaal zodat mijn ventje en zoonlief eten hebben. Na het eten ruim ik op en installeer ik mij achter de pc om de ledenlijst van Femma te bewerken. Er is immers goed nieuws vandaag: we hebben twee nieuwe leden! 13:30 Goedgezind rep ik me terug naar het ziekenhuis, want in de namiddag ben ik tot 18 uur verantwoordelijk voor de boetiek. 18:15 Thuis volgt het avondritueel van de meeste mensen: eten, douche nemen, wat tv-kijken en in mijn geval foto’s ordenen voor Femma, want in juni vieren wij ons 80-jarig bestaan en dat willen we niet onopgemerkt laten voorbijgaan. Gelukkig hebben we een goed team en helpt iedereen elkaar.
[ 10 ]
KORTGEKNIPT
Tekst en samenstelling: Lobke Gielkens
Spring eens binnen, buddy! Al 10 jaar brengt Buddywerking Vlaanderen een vrijwilliger (de buddy) in contact met iemand die psychisch kwetsbaar is (de deelnemer). Buddy en deelnemer gaan om de 2 à 3 weken samen naar de markt of de film, maken eens een mooie wandeling, gaan sporten of een kopje koffie drinken. Dankzij deze buddycontacten kan de eenzaamheid en het sociaal isolement bij een deelnemer verminderen.
Ga zeker eens op de website kijken (www.buddywerking.be) en neem gerust contact op met een regionale buddymedewerker voor bijkomende informatie.
You let love grow!
8 maart 2018 Internationale Vrouwendag
Bedankt vrijwilligers!
Waar naartoe? Gelijke rechten voor vrouwen en mannen blijft een belangrijke maatschappelijke uitdaging en een kernopdracht van Femma. We staan hier graag even bij stil en zetten enkele concrete initiatieven en acties in de kijker op onze blog www.femma.be. Misschien wil jij deze dag ook niet zomaar laten voorbijgaan en aan iets meedoen? Internationale s je een column over Tip: op pagina 41 lee aartje Luif! hrijver/journalist M sc n va ag nd we ou Vr
Tijdens de ‘Week van de vrijwilliger’ willen we onze 6380 vrijwilligers hartelijk bedanken.
[ 13 ]
Chapeau voor je onvoorwaardelijke inzet voor Femma, dit betekent erg veel voor ons!
© Ruth D’hauw er
Bied je graag een luisterend oor? Durf je initiatief te nemen en geef je niet snel op? Zou je graag vrijetijdsactiviteiten doen met iemand die het psychisch moeilijk heeft? Dan ben jij misschien wel de buddy die we zoeken! Buddy zijn voor iemand met een psychische kwetsbaarheid, geeft erg veel voldoening. Het is een verrijking om met iemand die eenzaamheid ervaart, (opnieuw) op stap te gaan in onze maatschappij.
W e l ko m Elijah!
Ecotip Begin met consudelen Delen is het nieuwe hebben. Samen een auto delen of samen groenten kopen bij de boer. Of ga een uurtje klussen bij je buurvrouw in ruil voor een uur naailes. Geïnspireerd? Op www.gedeelddoor.be vind je een overzicht van alle initiatieven rond ruilen, delen, huren, gebruiken en lenen in Vlaanderen en Brussel.
Onze supersympathieke collega Jade Yorks werd voor de tweede keer mama. Ze kreeg een prachtige zoon Elijah!
WINNAAR Het kernwoord van het spel in januari was: vertrouwensrelatie
Willen jullie Jade graag feliciteren? Verras haar met een kaartje: Jade Yorks – redactie Femma – U. Britsierslaan 5 – 1030 Brussel
Proficiat Jacqueline uit Mol, jij wint het boekenpakket van de maand!
Het ei van de hoop Een leuk idee voor Pasen! Cupico brengt namelijk een lees- en kleurboek voor volwassenen uit. De haan zit verveeld met het gebrek aan respect van zijn kippen. De oplossing voor zijn probleem komt uit onverwachte hoek. Een humoristisch paasverhaal voor volwassenen met prachtige illustraties, waarvan je er zelf ook een aantal kunt inkleuren. www.nik-nak.eu/product/het-ei-van-de-hoop/
WIN WI
N WIN
Femma Magazine mag 10 exe mplaren weggeven van dit prachtige boekje! Wat moet je doen? Mail je leukste paasherinner ing naar wedstrijd@femma.b e met in het onderwerp ‘Het ei van de hoop’. Deelnemen kan tot en met 31 maart. De winnaa rs maken we bekend in het meinummer.
[ 14 ]
Een week lang willekeurig
vriendelijk zijn Wat gebeurt er als je onbaatzuchtig aardig probeert te zijn voor anderen? Onze vrouw ging aan de slag en strooide een week lang liefde rond als was het confetti.
[ 15 ]
Tekst: Kelly Deriemaeker - Illustratie: Rutger Van Parys
Er wordt zoveel gezegd en geschreven over geluk dat een mens het noorden kwijt zou raken. Dat je het moet zoeken in het kleine, eerder dan in het spectaculaire. Dat je het niet moet zoeken, omdat dat enkel frustreert, maar op je af moet laten komen. Of beseffen dat het niet elke dag feest kan zijn. En, wat vaak terugkomt in onderzoeken: dat een ander gelukkig maken jou gelukkig kan maken. Steeds meer onderzoek wijst immers uit dat geven ook oplevert voor de gever. In positieve gevoelens, groei, het gevoel dat je acties ertoe doen. Spectaculair hoeft dat geven niet te zijn. Random acts of kindness (RAK’s) zijn kleine onbaatzuchtige dingen die je kunt doen voor iemand anders. Vrij vertaald: willekeurige acties van vriendelijkheid. Je doet ze zonder iets terug te verwachten. Door een compliment te geven, een euro in de supermarktkar te laten zitten voor de volgende, of je parkeerplaats te laten aan die ander die net te laat kwam aangereden. Een beetje hippie meets wereldverbeteraar dus. Of ik zin heb om mensen de komende tijd wat meer pleziertjes te doen? Waarom ook niet? Lachende banaan Ik geef meteen eerlijk toe: toen ik de opdracht voor dit stuk kreeg, kwam de timing me minder goed uit. De situatie: verzuipen in het werk, het bouwen van een huis, duizend nevenactiviteiten en de opvoeding van Dexter (5) en Flo (zo hard bijna twee en ik moet nog beginnen aan het organiseren van haar verjaardagsfeestje, damn). Just another day in the life, dus. Wie verzuipt schakelt al eens over naar tunnelvisie. Ik toch. Doordat ik zo hard bezig ben met het omhooghouden van mijn eigen bordjes, vrees ik dat ik de laatste weken niet opvallend vriendelijk voor anderen ben geweest. Dat moet beter. Gelukkig blijkt het een knopje dat je aan kunt zetten. Eens ik erop ga letten begin ik kansen te zien om wat vriendelijkheid rond te strooien. Ik begin gezapig, door mensen met vollere karren te laten voorgaan in de winkel. Op die momenten ontdek ik hoe mooi een verwarde glimlach kan zijn.
Het blijkt ook een knopje dat soms blokkeert, waardoor de meest briljante invallen de eerste dagen pas achteraf komen. Dat ik een thermos koffie had moeten meenemen voor de mannen op de werf. Dat het weinig moeite had gekost om een lachend gezichtje op de banaan in de lunchbox van mijn oudste te tekenen. Of een lief briefje te verstoppen in de werktas van mijn man. Een beetje verslavend Gelukkig merk ik al na een paar dagen dat ik de kansen wat vaker begin te grijpen. Ik spreek de buurvrouw die aan haar heup geopereerd is en met een stok stapt aan om te vragen of ik boodschappen voor haar kan meebrengen, iets wat ik al een tijdje wilde doen, maar dat er nog niet van kwam. Achteraf stop ik een kaartje met mijn telefoonnummer in haar bus. Ze belt me niet, maar het voelt goed dat ze weet dat ze altijd mag bellen. En als ik de volgende dagen naar de kringwinkel rijd met bakken vol cadeautjes voor anderen (en als extra cadeau meer ruimte voor mezelf), heb ik het gevoel dat ze nog vriendelijker naar me wuift dan anders. Op de bouwwerf let ik er nog meer op dat ik de mensen laat weten dat hun werk wordt geapprecieerd. Ik deel berichtjes op Facebook en link naar de pagina van de stielmannen, wat bij hen dan weer leuke reacties oproept. Na een paar dagen met af en toe een leuk, fijn, warm random momentje heb ik de smaak pas echt te pakken. Het werkt zelfs een beetje verslavend. Al na een paar dagen heb ik het gevoel dat ik een soort elf ben die goede daden rondstrooit. Ik maak elke namiddag tijd vrij om iemand een lief mailtje te sturen. Ik spijs de geefkast in de bib, die kast waarin je boeken kunt achterlaten die door iemand anders meegenomen mogen worden, en geniet van stiekem kijken hoe anderen ze een halfuur later meenemen. Ik breng de reviewpagina’s van enkele van mijn favoriete restaurants een bezoekje en laat een positieve beoordeling na. Al bij al niet zo veel werk, en vast fijn om te ontvangen. In plaats van snel snel broodjes te gaan halen, smeer ik een
[ 16 ]
WAT IS
SOLIDARITEIT?
Solidariteit. Voor sommigen is het een begrip dat ze zich herinneren uit de godsdienstles, voor anderen een vanzelfsprekendheid in hun dagelijkse leven. Wat is het, wat heeft het met verbondenheid te maken en wat kun jij doen? We voelen ons met zijn allen vaak machteloos tegenover dingen die in de maatschappij gebeuren. We lezen over vluchtelingen die in paniek de snelweg op rennen. Over vrouwen die van de hemel in de hel belanden wanneer hun man hen verlaat, ze achterblijven met drie kinderen, de alimentatie niet op tijd wordt betaald en ze de zorg voor hun kinderen moeilijk kunnen combineren met betaalde arbeid. Over mensen met een handicap die jarenlang op wachtlijsten staan voor de middelen en mogelijkheden te krijgen om hun leven en zorg in te richten volgens hun eigen noden. We kunnen twee dingen doen. De machteloosheid ervoor laten zorgen dat we ons terugplooien. Ons neste-
len in onze kleine beheersbare wereld. De ogen sluiten voor wat er buiten gebeurt, en waar – als we eerlijk zijn – grof geschut voor nodig is om er iets aan te veranderen. In de vorm van politieke daadkracht, structurele maatregelen en fundamentele veranderingen. Of we kunnen solidair zijn. Solidariteit kan zijn dekens uitdelen aan mensen zonder onderdak, oude kinderkleding afgeven bij Moeders voor Moeders of gaan koken bij de jeugdvereniging. Structureel verandert er weinig, en we krijgen misschien de commentaar dat we voor Sinterklaas spelen. Maar als we niets doen, gebeurt er ook niets. Dus misschien steken we beter de handen uit de mouwen, dan dat we de handen voor de ogen slaan.
[ 18 ]
COLUMN Solidariteit voor beginners ‘Mij!’ roept ze. ‘Van mij!’ Flo van twee zit niet in haar meest solidaire fase. Alles is van haar, als je het haar vraagt. ‘Is het al bijna mei?’ vraagt haar broer van vijf. ‘Waarom?’ vraag ik. ‘Omdat ze dan hopelijk minder “van mij” gaat zeggen.’ Het lachje dat hij erachteraan plakt, verraadt dat hij zijn eigen mopje hilarisch gevonden vindt. Mijn opvoedkundig pakket is verre van perfect. Te veel episodes van Nachtwacht, een serie met elfjes en vampieren, en te weinig vergeten groenten in de aanbieding. Maar solidair proberen te zijn met andere mensen is wel een punt. Uitleggen waarom je een gevallen fietser die je niet kent toch gaat helpen. ‘Want jij bent toch geen dokter, mama?’ Proberen om hem door de ogen van iemand anders naar de wereld te laten kijken, als hij snel een oordeel klaar heeft. Hem meenemen als we kleertjes die te klein zijn geworden naar het OCMW brengen. Naar de foto’s van ons Plan-kindje in Burundi kijken, foto’s die aan onze koelkast hangen en waarop hij haar elk jaar groter ziet worden. Hoe groter zij wordt, hoe groter hij ook wordt, en hoe meer hij in vraag stelt waarom ze zo’n ‘oude kleren’ aanheeft. Waar haar speelgoed ligt. Toch niet in dat klein huisje? Is DAT haar huisje? Opvoeden is een dunne lijn bewandelen tussen dat kleine hoofdje ver genoeg weghouden van de miserie in de wereld, en voldoende meegeven dat de miserie net iets minder groot is als we allemaal proberen om voor elkaar te zorgen.
Grote manoeuvres zijn het zelden. Eerder vragen als: wat zou jij ervan vinden als...? Vragen die het licht verplaatsen van ‘van mij’ naar ‘van ons’. Naar een gezamenlijke verantwoordelijkheid. ‘Als je in ons huisje woont, dan ruim je op. Niet om je te straffen, maar omdat we hier samenwerken aan een opgeruimd huis.’ Het zorgt er niet voor dat hij opruimen minder SAAAAAAAI vindt. Jammer genoeg. Soms denk ik: hij krijgt er niks van mee. Op de momenten dat hij alleen maar meer wil. Meer speelgoed. Meer iPad. Meer meer meer. Het hoort bij zijn leeftijd, dat weet ik best. En toch slaat de twijfel soms toe. Of hij niet te verwend is. Al zijn privileges niet te normaal vindt. Gelukkig is het vaak op die momenten dat hij komt aanzetten met iets dat me doet vermoeden dat er toch iets doorsijpelt. Net dan hoor ik dat hij zijn koek gedeeld heeft met een vriend die er geen had. Net dan komt hij een auto op mijn schoot leggen met de boodschap dat ik die naar ons kindje in Afrika moet sturen. Meer van dat, denk ik dan. En tegelijk is het ook al heel wat, als je vijf bent. Kelly Deriemaeker
ZELFGEMAAKT Zelfgemaakt • Een zelfgemaakte dankjewel - Theelichthouder - Zeg het met een plantje - Jij bent mijn lichtje
Culinair • Paasbrunch - Wat je zeker moet voorzien: - Pap van rijst- en quinoavlokken - Eiertortilla met zoete aardappelen en spinazie - Roerei op toast - Toast met guacamole - Freekeh met kip en granaatappel
ZELFGEMAAKT
Tekst en foto’s : LIES DE SMET - WWW.LIESELLOVE.BE
Een zelfgemaakt dankjewel We leven in een maatschappij waarin we onszelf vaak voorbijlopen. Er lijkt zoveel te moeten dat we soms vergeten om naar de mooie dingen te kijken. Zoals al die vrijwilligers die zich dagelijks inzetten. Ze hebben elk hun eigen taken, interesses en waarden, maar ze staan er altijd. Deze maand gaan we aan de slag om een gemeend dankjewel te zeggen aan die mensen die zich voor jou inzetten.
Theelichthouder Deze theelichthouder maak je makkelijk zelf, maar ook met kinderen of kleinkinderen is dit een erg leuke en haalbare activiteit. Wat heb je nodig? Een glazen potje (mag gerecycleerd zijn) Zijdepapier, servetten, veren ‌ Servetlijm of mod podge Hoe ga je te werk? 1. Zorg dat je glazen potje proper is. 2. Scheur zijdepapier en/of servetten in stukjes. Als je servetten gebruikt, verwijder je de onbedrukte lagen. 3. Met lijm kleef je het zijdepapier/de servetten op de glazen pot. Het makkelijkste kun je dit doen door het papier op de pot te leggen en de lijm uit te smeren vanuit het midden van het papier. 4. Afwerken kan eventueel met veren. Kleef je een touwtje aan de pot, dan krijg je een leuke hanger. Tips: Hang een mooie tag rond het potje met een dankwoordje. Een standaard theelichtje kun je vervangen door eentje op een batterij. Dat maakt het meteen stukken veiliger.
[ 24 ]
CULINAIR
Tekst: ETHELKA DEXTERS
Paasbrunch
Niets fijners om te doen met Pasen dan lekker lang genieten van een overheerlijke brunch. Maak van jouw paasbrunch een echt succes met deze tips uit Koken voor elke dag. Je kunt het boek nog steeds bestellen in de Femmaboetiek voor 30 euro.
BESTEL NU ONLINE
Slechts
€ 30
www.femma.be / kokenvoorelk edag
Wat je zeker moet voorzien: verse knapperige pistolets, stokbrood of sandwiches speciaal brood zoals melkbrood, suikerbrood of rozijnenbrood en/of croissants en/of andere koffiekoeken beleg, zoals kaas, hesp, salami, gerookte zalm, maar ook chocopasta of confituur voor de zoetebekken boter of margarine yoghurt: lekker met noten en pitten koffie en thee vers fruitsap een kan met water op smaak gebracht met munt, komkommer, gember of een schijfje limoen of sinaasappel zelfgemaakte fruitsalade of enkele stukken fruit spek kun je ook perfect in de oven garen. Leg een bakvel in een ovenschaal, schik er de reepjes spek op en schuif ze in een voorverwarmde oven van 180 °C. Ondertussen heb jij tijd om de rest van de paasbrunch af te werken.
[ 27 ]
RUSTPUNT
Wie vuur in zich draagt verwarmt de wereld Uit Doosje vol gedachten, Bond Zonder Naam
are aarde voor de kwetsb Neem jij het op oners? kwetsbare bew en haar meest
[ 31 ]
Tijd & Geluk
Tekst en samenstelling: LOBKE GIELKENS
Podcast Happier with Gretchen Rubin Gretchen Rubin schreef ooit de bestseller The Happiness Project en deelt nu haar praktische tips voor een gelukkiger leven in haar podcast. Tientallen afleveringen, gaande van hoeveel flesjes sojasaus je in de kast mag hebben tot waarom het goed voor je is om naar buiten te gaan en te stoppen met je te excuseren. Een aanradertje van jewelste! https://gretchenrubin.com/podcasts/
APP
Lezen
Calm app De prijs voor de app van het jaar gaat voor ons nu al naar de Calmapp. De app biedt een groot aantal ontspannende oefeningen en andere hulpmiddelen om meer rust te krijgen. Zo wordt in zeven dagen uitgelegd wat meditatie en mindfulness nu daadwerkelijk zijn en zijn er allerlei rustgevende geluiden te beluisteren. De gratis versie van de Calm-app bevat onder andere een bodyscan, de introductie van mindfulness en meditatie en nog een aantal ontspanningsoefeningen. De betaalde versie (9,99 euro per maand of 39,99 euro per jaar) heeft nog veel meer oefeningen zoals een ‘slaaphulp’, concentratie, zelfvertrouwen en nog veel meer sessies die bijdragen aan een evenwichtiger leven. Aanradertje van jewelste dus!
De kracht van dankbaarheid Wist je dat je dankbaarheid kunt trainen? Dit inspirerende boekje helpt je op een heel praktische manier op weg, aan de hand van concrete oefeningen en tips. Het toont je hoe ook jij meer dankbaarheid kunt ervaren en het als een basishouding in je leven kunt integreren, zodat je de verrijkende en beschermende kracht ervan ten volle kunt ervaren. De kracht van dankbaarheid – Ernst Bohlmeijer – Uitgeverij Lannoo – 14,99 euro
De Calm App is beschikbaar in iOS en Android
Voorlezen Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes Met trots brengt ROSE Stories de Amerikaanse bestseller Good Night Stories for Rebel Girls naar België. Van Jane Austen en Cleopatra tot Michelle Obama en Serena Williams: Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes zet sprookjes in een geheel nieuw daglicht met 100 voorleesverhalen over inspirerende vrouwen, die op hun eigen rebelse manier de wereld hebben veranderd – als schrijfster, piraat of wiskundige. Met illustraties van 60 vrouwelijke kunstenaars van over de hele wereld is dit boek een unieke uitgave boordevol inspiratie, speciaal voor iedereen die zijn eigen pad kiest. Alweer een aanradertje van jewelste! Bedtijdverhalen voor rebelse meisjes – Elena Favilli & Francesca Cavallo – ROSE Stories – 19.95 euro
[ 32 ]
een vriendin Laat deze pagina zien aan ma die nog geen lid is van Fem
Word abonnee een superleu en ontvan k welkomst g geschenk* Spreekt dit magazine je aan en voel je het kriebelen om Femma beter te leren kennen? Abonneer je dan op Femma magazine. Zo krijg je 10 x per jaar dit magazine in je brievenbus. Lekkere recepten, DIY-tips, interviews uit het leven gegrepen en maatschappelijke verhalen met een vleugje feminisme. Wie ons blad leest, is op de hoogte van Femma, de wereld om haar heen,
en de laatste creatrends. Wat krijg je? • 10 x Femma magazine • De Femmapas waarmee je met korting kan deelnemen aan toffe activiteiten bij jou in de buurt. • Heel wat ledenvoordelen en extra kortingen. • Een superleuk welkomstgeschenk. • In maart krijg je een Femma-snijplankje.
Hoe sluit je aan? Surf naar femma.be/femmapas en kies ‘Ja, ik wil een Femmapas’. Stap 1: Vul je gegevens en interesses in. Stap 2: Klik op ‘Volgende’ en kies je welkomstgeschenk. Stap 3: Betaal meteen online en ontvang snel je Femmapas en geschenk.
Rutger Van Parys aeker - ILLUSTR ATIE: Tekst: Kelly Deriem
the fear of missing out
VE RG EE T FO MO , HI ER IS JO MO ! the joy out of missing
te missen overje angst om dingen Wat gebeurt er als overal bij je niet per se meer gaat in blijdschap omdat n! kan er alles over vertelle moet zijn? Onze vrouw zelf als elijk introvert, ik praat Mijn zoon is overduid was. Tot ik bevan FOMO, the altijd dat ik dat niet ik zwaar last had brugman en dacht kelde kleuter Er was een tijd dat te missen, om ook ik in een overprik De angst om dingen gon te beseffen dat op de fear of missing out. als ik steeds maar tijd kreeg ik heel te zijn. Net in die van zesendertig verander En roealles. met over niet altijd overal bij nten, zagen ga Dat ik voor feestjes en eveneme eerste rij wil staan. contact net zo’n veel uitnodigingen en ik teveel aan sociaal en blog en mijn werk, pen. Dat ik na een iets minder in de dank aan mijn veelgelez af te vragen krijg als hij, alleen op in. Zonder me heb harde inzinkingen gedrag e dat ging met plezier overal ik voldoend ing was nvallen, omdat had, een uitnodig vorm van woedeaa de neiging of ik wel echt zin te strelen. Dan ik dan altijd weer ego dat En mijn en en. trekken leren verdrukk hoekje, liefst nog om ergens heen te een receptie te trekken in een in Antwerpen op heb om me terug n stond ik de ene avond naar Londen te vertrekke met een boekje. ergens om de volgende ochtend weer al r terugkee de dag na het omgekeerde voor mijn werk en van iets waarop ik al een paar jaar voor een dag ter ere Ondertussen heb out. Tientallen naartoe te treinen jong, ik dacht er the joy of missing moest zijn. Ik was van Fomo. Jomo, festivals en ik zeker aanwezig zonder aanwijsen van vrienden op crashte steeds vaker foto’s zien langskom van mezelf. niet over na. En ik niet meer moet doen blij zijn dat ik het geleken met bare reden. zo belangrijk had Een feestje dat ooit gaan zonder me laten kunnen van 36 geeft gemak aan me voorbij het Overprikkelde kleuter over te voelen, dat genoeg volledig voorbij aan niet of t mezelf ik dat daar ambetan Net in de periode ik niks mocht malle gedachte dat zoveel rust. hollen was door de enthousiaseen stokje voor mijn huis missen stak de natuur heeft veel voor nog voor iets uit mijn Kinderen krijgen Wie mij tegenwoordig me. Ik raakte zwanger. zijn best meer zomaar moet behoorlijk hard eerste omdat je niet krijgen Ten d. wil verander maxi mij utjes en me van bewust. Maar want er zijn middagd doen, daar ben ik te sleuoveral naartoe kunt, was het een om overal mee naartoe als ik dan kom, dan cosi’s die te veel wegen en bleek En dat wongen vaker neen zeer bewuste keuze. ren. Plots zei ik noodged mij! vaak de verderdraaide, zonder blijken toch echt dat de wereld gewoon hebben die makkeeens een zoon te beste. Ik bleek ook nog een hele avond huisoms en raakte, lijk overprikkeld met veel lawaai van een paar uur lend moest bekomen en gebeurtenissen. over maakte veel duidelijk Net zijn overprikkeling altijd weer crashte. reden waarom ik
de
dingen te missen FOMO: de angst om om dingen te missen JOMO: het plezier
[ 37 ]
* Dit aanbod ‘welkomstgeschenk’ geldt alleen voor wie afgelopen jaar geen Femmapas had en zolang de voorraad strekt. Om zelf je welkomstgeschenk te kiezen, moet je aansluiten via www.femma.be/ femmapas. Je kan ook aansluiten via een lokale Femmavrijwilliger, maar in dat geval kies je niet zelf je welkomstgeschenk.
penlijn
De
schap d o o B a n a Sam
SOLIDARITEIT IN DE SUPERMARKT
Voor de meesten onder ons is boodschappen doen een routineklus. Maar ook in jouw buurt wonen mensen die door ziekte of een beperking niet meer in staat zijn om zelf met hun zware tassen of bakken met flessen te sjouwen. Dankzij de Samana Boodschappenlijn kan je voor deze mensen een wereld van verschil maken, zรณnder dat het je veel moeite kost.
[ 34 ]
TEKST: ANN WELVAERT
Samana, het vroegere Ziekenzorg, ondersteunt al meer dan 65 jaar mensen met een chronische ziekte, zorgbehoevenden en mantelzorgers. Met een speciale boodschappenlijn brengt Samana nu ook solidariteit tot in de Colruytwinkelkar. Kathleen van Walle, projectmedewerker van Samana: ‘Het basisprincipe van onze Samana Boodschappenlijn is heel eenvoudig. We vragen aan Colruytklanten om, als ze toch al aan het winkelen zijn voor zichzelf, meteen ook boodschappen mee te brengen voor iemand uit hun buurt die zelf niet meer in de winkel geraakt. We denken dan vooral aan de zwaardere boodschappen en de echte voorraadproducten, zoals flessen water bijvoorbeeld. Mensen die een beroep willen doen op een Samana-boodschapper, kunnen hun boodschappenlijst via een gratis telefoonnummer doorgeven aan onze operator. Die neemt contact op met een boodschapper in de buurt, die op zijn beurt de beller contacteert en concreet afspreekt wanneer hij de boodschappen bij die persoon zal leveren.’ Succesvolle start De Samana Boodschappenlijn ging in oktober vorig jaar van start in Wilrijk en is intussen ook operationeel in Hoboken en Balen. Kathleen: ‘Het is onze bedoeling om de Samana Boodschappenlijn gefaseerd uit te breiden: eerst over heel Antwerpen, en daarna over gans Vlaanderen. In het ideale scenario wordt onze boodschappenlijn op termijn gewoon overbodig. Een warme buurt creëren waarin mensen spontaan boodschappen doen voor elkaar en tijdens het bezorgen ook even tijd maken voor een praatje: dat is ons uiteindelijke doel.’ Een ambitieus solidariteitsproject, maar wél eentje met reële slaagkansen, zo blijkt. Kathleen: ‘In alle wijken waar we het project al hebben opgestart, melden Samana-boodschappers zich zeer vlot en enthousiast aan. Veel mensen willen graag iets voor een ander doen, maar voor structureel vrijwilligerswerk hebben ze geen tijd.
Een engagement als Samana-boodschapper vinden ze wel perfect inpasbaar in hun drukke levensstijl. Als boodschapper kan je immers heel wat voor een ander betekenen, zonder dat het je veel moeite kost. Het is immers niet de bedoeling dat je speciaal voor iemand anders naar de winkel rijdt, wel dat je bij jouw eerstvolgende Colruytbezoek meteen ook de boodschappen van een hulpbehoevende buurtbewoner meeneemt.’ Het mooiste kwartiertje van de dag Een twintigtal vrijwilligers van Warme Buurt Valaar, een zorgafdeling in Wilrijk, sprongen van meet af aan op de Samana-winkelkar. Warme Buurt-vrijwilliger Gerd Le Duc (48) ziet alleen maar voordelen. ‘De tijdsinvestering is minimaal: boodschappen afzetten, een babbeltje maken en klaar. Het kost me hooguit een kwartiertje van mijn tijd, maar als ik ’s avonds op
‘EEN WARME BUURT CREËREN WAARIN MENSEN SPONTAAN BOODSCHAPPEN DOEN VOOR ELKAAR, DAT IS ONS UITEINDELIJKE DOEL’ mijn dag terugblik, dan is dat extra kwartiertje wel het mooiste van mijn dag geweest. Na een tijdje ontstaan er echt mooie banden: je leert elkaar kennen, je spreekt elkaar aan met de voornaam. De mensen die een beroep doen op Samana-boodschappers zijn vaak eenzaam. Dat zorgt ook voor een interessante kruisbestuiving met onze Warme Buurt-werking. Met Warme Buurt bezoeken we ook eenzame buurtbewoners. Dankzij de Samana Boodschappenlijn komen we nu ook eenzame mensen op het spoor die we voorheen niet bereikten.’
[ 35 ]
Fier
Samenstelling: Lobke Gielkens
Spetterende 75 jaar FEMMA GOLD Diksmuide Femma gaat voor duurzaam Het gaat niet zo goed met Moeder Aarde. De wereld waar wij deel van uitmaken warmt op en verliest biodiversiteit. Haar lucht, water en bodem zijn vervuild. Het zijn mensen die de aarde en daardoor zichzelf ziek maken. Het is dan ook aan mensen om in te grijpen. Femma neemt haar verantwoordelijkheid en geeft het goede voorbeeld… Als organisatie geven we het goede voorbeeld, iets om fier op te zijn! Zo is het hoofdkantoor van Femma een ‘passief kantoorgebouw’ met een minimale ecologische voetafdruk. Al onze publicaties, zoals ons magazine, worden gedrukt op papier met een FSClabel. Onze promotieartikelen voldoen aan voorwaarden inzake duurzaamheid. Denk maar aan onze schone schorten uit fairtradekatoen of onze fietszadelhoesjes van gerecycleerd polyester. En door thuiswerk mogelijk te maken, vermijden we nodeloze verplaatsingen. Volgen jullie mee het goede voorbeeld?
Zo’n 80 Femmaleden en gasten kwamen vorige maand samen om voor de eerste keer, met alle Femma’s van Groot-Diksmuide, Pervijze, Beerst, Vladslo, Beerst, Femma-Fun en Femma Gold, het nieuwe werkjaar 2018 in te zetten! De bedoeling van deze viering was in de eerste plaats 75 jaar Femma Gold te vieren , maar ook een gezamenlijke medewerking en programmatie op zijn pootjes te zetten om in de toekomst met alle groepen samen te werken. Dat zoveel groepen samen activiteiten programmeren, daar zijn wij bijzonder trots op! Proficiat Femma Diksmuide!
Als elke vrijwilliger een ster kreeg, werd het nooit meer donker Wisten jullie dat Femma kan rekenen op 6380 vrijwilligers? Daar zijn wij terecht trots op! Tijdens de Week van de Vrijwilliger willen we onze vrijwilligers dan ook bedanken voor hun onvoorwaardelijke inzet voor Femma, dit betekent erg veel voor ons! Merci!
kkig…
wij gelu Van zULKE mailtjes worden
Beste Femma-redactie, Ondertussen kreeg ik Femma ‘Thuis’ in mijn brievenbus, keurig met het gratis voordelenboekje binnenin. Het maakt mij ook blij dat Femma niet in plastieken verpakking verstuurd wordt. Dit verdient een pluimpje zoals trouwens het hele ledenblad dat zeker aantrekkelijk gemaakt is om te lezen tot en met het laatste woord en tof van opvatting. De kaft bewaar ik als verzamelkaft (in plaats van plastieken mapjes) met de beste artikels erin die de moeite waard zijn om nog eens na te lezen. Met dank Annie, lid Femma Langemark
[ 37 ]
Brave meisjes, stoute jongens
Gender op school
Zijn leerkrachten strenger voor jongens dan voor meisjes? Zijn er in de klas nog aparte speelhoeken voor meisjes met poppen en voor jongens met auto’s? Krijgt een wenende jongen nog altijd te horen dat hij flink moet zijn? Wij vroegen aan een mama en een papa, aan een juf en aan een onderwijsexpert hoe zij denken over gender op school. Barbara heeft drie kinderen op de lagere school. ‘In de school van mijn kinderen merk ik niet dat de leerkrachten de jongens anders behandelen dan de meisjes. In hun communicatie met de ouders richten de juffen zich tot de mama’s én de papa’s. De leerboeken van mijn kinderen vind ik heel modern: er staan ook plaatjes in van mannen die het huishouden doen. In de klas van mijn dochter van negen
jaar sprak de juf over transgenders toen Boudewijn Van Spilbeeck zijn transitie bekendmaakte. Mijn dochter vond het helemaal niet vreemd dat een man vrouw wilde worden.’ Ook Jeroen vindt dat het wel meevalt op de school van zijn zoontje. ‘Voor klusjesdag worden beide ouders uitgenodigd, niet enkel de papa’s. Soms merk ik
[ 38 ]
COLUMN Het venijn zit in het brein ‘Heb je al gereset?’ ‘Ja, natuurlijk. Waarom doe je alsof ik dat zelf niet kan bedenken?’ ‘Ik doe niet alsof je het zelf niet kan bedenken, ik vraag het gewoon.’ Deze conversatie voeren mijn man en ik met enige regelmaat wanneer ik met een technisch probleem kamp en hij checkt of ik de meest voor de hand liggende oplossingen al heb geprobeerd. Zelf maak ik me ook schuldig aan ongegrond wantrouwen. ‘Denk je er wel aan eerst het bed af te halen en dan pas te stofzuigen? En heb je de juiste maat vuilniszakken bij je? Je kunt voor een pompoen trouwens beter de dunschiller gebruiken.’ Dit soort dingen zeg ik vaker dan me lief is en ik kan mezelf niet uitstaan als ik me op die manier met hem bemoei. Want ik weet dat hij een ijverige poetser is en hij weet dat ik technisch mijn mannetje sta en toch zetten we elkaar weg als sukkels. Niet omdat we een relatie hebben waarin we elkaar met argwaan bejegenen, integendeel, we zijn nogal liefdevol in de omgang, maar omdat we opgroeiden in een tijd waarin vrouwen op keukentrapjes de ramen lapten en mannen slechts bijdroegen door het betreffende keukentrapje uit de schuur te halen. Onze ouders waren dan wel behoorlijk geëmancipeerd, de wereld waarin we leefden was dat niet. Mijn man en ik lijden aan systeembevestiging. In theorie weten we dat de rolverdeling niet klopt, maar in de praktijk schikt ons gedrag zich naar de grillen van de cultuur waarin we ons ontwikkelden. Een cultuur waarin mannen zich wierpen op kabeltjes en buizen en vrouwen op groentebouillon en propere huizen. Waarom kook ik? Waarom zet hij de vuilnis buiten? Waarom ben ik degene die aan cadeautjes denkt? En waarom kiest hij de muurpluggen uit? Dat is niet omdat ik geen vuilniszakken kan tillen, of omdat ik geen maten van boortjes weet te combineren met maten van pluggen, en het is ook niet omdat hij geen gezonde maaltijd kan
bereiden of niet in staat is te denken aan de mijlpalen van anderen. Het is omdat alles om ons heen deze taakverdeling ademt. We praten het hardnekkig goed, mijn man en ik. Hij heeft nu eenmaal minder last van nare luchtjes, logisch dat hij de vuilnis buitenzet. Ik heb in een restaurant gewerkt, logisch dat ik kook. We twijfelen er niet aan dat we deze rolverdeling volkomen vrijwillig hebben aangenomen, wij, geëmancipeerde veertigers met gezond verstand. Maar juist die verklaringen zijn een geniepige methode van onze hersens om het plaatje te laten kloppen. Het venijn zit in ons brein. Systeembevestiging geeft ons het heerlijke gevoel dat de dingen zijn zoals ze zijn, omdat we er bewust voor kozen, terwijl bewezen is dat we onze keuzes nauwelijks bewust maken. Het thema van Internationale Vrouwendag 2018 is ‘Vrouwen en mannen zijn overal gelijkwaardig’, een belofte uit de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Maar er is één plek waar vrouwen en mannen niet gelijkwaardig zijn en dat is in ons eigen hoofd. Want of je nu een Dolle Mina bent of een monstermacho, beide reptielenbreinen worden geprogrammeerd in dezelfde cultuur van moeders die in de keuken staan en vaders die zich over de vuilnisbak ontfermen. We moeten het dus een beetje forceren, de papa’s, de mama’s en de anderen met serieuze invloed. We moeten met zijn allen tegen de stroom in de indoctrinatie beperken. Want zolang in mannenbladen geen cadeautjes voor de buurvrouw staan en we in vrouwenbladen geen afgeprijsde gereedschapskisten vinden, zullen we niet ontkomen aan het juk van een brein dat het goed bedoelt, maar dat reddeloos verloren is tegen de overblijfselen van een eeuwenoude cultuur. Maartje Luif
ilakis, Gesprek met Anniek Gavri Naam (BZN) directeur van Bond Zonder
‘Niet praten maar luisteren zorgt voor échte ontmoetingen’ ‘Ook mensen die dakloos, op de vlucht of gevangen zijn, zijn veerkrachtig. Maar er is wel een grens aan die veerkracht.’ Dat zegt Anniek Gavriilakis (37), directeur van Bond Zonder Naam (BZN) en mama van Marie-Catho (8) en Gabriel (4). BZN is bekend van zijn maandspreuken die willen aanzetten tot verstillen, vertragen en verdiepen en voor zijn sociale projecten met armen en eenzamen, vluchtelingen en (ex-)gedetineerden.
‘Een op de vier Belgen is sociaal eenzaam, een op de vijf emotioneel eenzaam. Na de zelfdoding van mijn tante, de tweelingzus van mijn mama, leerde ik – ondanks alle verdriet – begrijpen dat er mensen uit het leven stappen, maar ik leerde ook hoe belangrijk het is dat mensen luisteren naar elkaar en werk maken van echte verbondenheid. Om de luistercapaciteit van de samenleving op te krikken, geven we vanuit BZN nu workshops “empathisch luisteren” aan – op jaarbasis – samen zo’n 500 mensen. Expressie als remedie tegen depressie, noem ik het vaak. Bond Zonder Naam kiest radicaal voor gehavende mensen. Diep luisteren naar hun levensverhaal en de verborgen kracht die ze in zich hebben versterken, is ons ding. In de Sociale kruidenier kun je goedkoop boodschappen doen, in Centrum De Wijk kun je voor 30 cent een koffie drinken, maar we zullen je er ook vragen hoe je heet en hoe het met
je gaat, en je uitnodigen om mee te helpen, bijvoorbeeld om huiswerkbegeleiding te doen.’ Praten mét in plaats van over gevangenen ‘We hebben ook een werking met (ex-)gedetineerden. We bezorgen elk jaar een eindejaarsgeschenk aan alle 7.500 gedetineerden in Vlaanderen en Brussel. Tijdens zo’n werkdag pakjes maken sprak ik met Jens*. Jens is 22, zit al drie jaar in de cel en heeft in totaal tien jaar gekregen. Hij is het oudste kind in een gezin met nog veel zusjes en broers, maar hij wil niet dat ze de gevangenis zien. Zijn mama komt wel op bezoek. Hij heeft geluk: zijn familie heeft hem niet in de steek gelaten. Dat is voor veel gedetineerden anders: ze hebben geen sociaal contact meer en vereenzamen. Onderzoek toont dat drie dingen belangrijk zijn om als gedetineerde niet te hervallen: een woning,
[ 42 ]
Zelf maken :
Bestel d it pakk et v www. fe mma.be andaag nog op /femma en ontv -boetie ang een k paswoo gang ge r d dat to eft tot d ee tutori al.
een heerlijk warme puntsjaal Femmalesgeefster Greet Wouters ontwierp deze warme puntsjaal, ideaal voor een frisse zomeravond, een lange wandeling of om je thuis lekker in te wikkelen. Het leuke is dat dit model ook nog eens eenvoudig te breien is!
Ben jij een fervente breister of heb je nog wat schrik om eraan te beginnen? In beide gevallen is dit DIY-pakket iets voor jou. Wij bezorgen je de wol; de werkbeschrijving kun je online volgen in tekst en beeld. Heb je een vraag? Dan kun je in onze Facebookgroep terecht. Absoluut een aanrader voor beginners Bij aankoop van het pakket krijg je van ons: Een dikke bol breigaren van 300 g (alpacawol) Toegang tot de werkwijze en demofilmpjes Stap voor stap leer je aan de hand van filmpjes hoe je aan de slag kunt gaan.
Dit nieuwe pakket kost 40,50 euro en is te koop in de Femmaboetiek (www.femma.be/femma-boetiek) in de categorie DIY-pakket. Steun aan Peruaanse moeders Bovendien steun je door een pakket superwarm alpaca breigaren te kopen Peruaanse tienermoeders. Peru kent veel tienerzwangerschappen. Waar Belgische tienermoeders worden geholpen door het OCMW en organisaties als Kind en Gezin, kennen
ze dergelijke hulpverlening niet in Peru. Meisjes worden er vaak aan hun lot overgelaten, waardoor ze dikwijls slachtoffer van geweld worden. Heel wat vrouwen leven er in mensonwaardige omstandigheden. Bij aankoop van dit pakket steun je het project ‘Solid International’ dat tienermeisjes ter plaatse intensief begeleidt. Meisjes met traumatische ervaringen kunnen enkele maanden in een vluchthuis verblijven. Daarnaast zorgt Solid International voor een inkomen door de meisjes tewerk te stellen in een breiatelier. Het alpacagaren werd voor Femma door deze tienermoeders op bolletjes gewikkeld.
Wil je ook je steentje bijdragen en tegelijkertijd een warme sjaal breien, kijk dan snel op www.femma.be.
[ 46 ]
Vrouwenreizen
Tekst: CAROLINE BOSSU
ONTDEK DE PRACHTIGE KLEUREN VAN DE PROVENCE
Vijf topattracties in de Provence 1. Pont du Gard Het bijna duizend jaar oude bouwwerk is een prachtig voorbeeld van de Romeinse bouwkunst. Het is buitengewoon goed bewaard gebleven en erkend als Unesco-werelderfgoed. Een mooi samenspel van techniek en landschap.
2. Gordes Hoog gelegen op een berg in de Luberon heeft dit dorp – geklasseerd als het mooiste van Frankrijk – de allures van een postkaart. Het kasteel, de smalle straatjes en het mooie, schaduwrijke plein nodigen uit om te wandelen.
3. Roussillon In en rond Roussillon bevat de grond natuurlijke okers die de aarde warme okergele en rode tinten geven. Een wandeling in de canyon van Roussillon is een unieke ervaring.
4. De prachtige natuur van de Camargue De groene rijstakkers, de witte paarden, de moerassen van de Camargue met de vele flamingo’s, reigers en eenden bieden een verbluffend spektakel.
5. Avignon De pausenstad uit de middeleeuwen is een bijzondere plek met een rijk erfgoed. De hele stad is één openluchtmuseum met zijn paleis, de beroemde brug en de vele kapelletjes, kerken, middeleeuwse gebouwen en herenhuizen.
De Provence: ‘Soms ruikt de aarde naar een stukje hemel’ Met Lydie Van den Abbeele en Fernande De Block Van woensdag 11 juli tot donderdag 19 juli 2018 (9 dagen) Meer info over deze reis vind je op www.femma.be/nl/reizen/reizen-in-2018
REISKALENDER 2018
t alle details: kantie een brochure me va e elk or vo je d vin Hier en/reizen-in-2018. www.femma.be/nl/reiz
april 2018 Magisch Venetië Met Lut Deroy 17 april tot 20 april (4 dagen)
Hongarije: Budapest, Cultuur, Spa en Tradities Met Veerle Vlasselaer 23 juni tot 28 juni (6 dagen)
Fietsen en wandelen langs Zeeuwse stranden en Pittoreske stadjes Met Hermien Van de voorde en Rita Vancamp 20 april tot 22 april (3 dagen)
juli 2018 De Provence: ‘soms ruikt de aarde naar een stukje hemel’ Met Lydie Van den Abbeele en Fernande De Block 11 juli tot 19 juli (9 dagen)
mei 2018 Met de fiets door het Poperingse Hoppeland Met Francine Leupe en Leen Simoen 4 mei tot 6 mei (3 dagen)
augustus 2018 Fietsen langs de Maaskant Met Toos Janssen en Erika Leus 18 augustus tot 22 augustus (5 dagen)
Albanië of het land van de Shiptaren Met Marina Fauconnier 7 mei tot 16 mei (10 dagen)
IJsland Met Lieve Mommens 24 augustus tot 1 september (9 dagen)
volzet
New York, here we come Met Griet Janssens en Veer Dusauchoit 10 mei tot 16 mei (7 dagen) Zwerven op en rond pelgrimspaden: Le Puy-en-Velay tot Nasbinals Met Lieve Mommens en Christel Derijcke 21 mei tot 28 mei (8 dagen)
volzet
Bretagne ‘Land van de Zee’ Met Lydie Van den Abbeele en Fernande De Block 27 mei tot 2 juni (7 dagen)
volzet
juni 2018 Fietsen langs de Bodensee, een meer in 3 landen Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk Toos Janssen en Erika Leus 3 juni tot 10 juni (8 dagen)
volzet
volzet
volzet
september 2018 Fietsen aan Zee Met Bernadette Jansseune en Francine Leupe 1 september tot 6 september (6 dagen) Griekenland: de bakermat van onze beschaving! met Lut Deroy 7 september tot 14 september (8 dagen) De sluiers van Iran 14-daags programma in volpension Met Magda Biesemans 14 tot 27 september Citytrip Tongeren: een wandeling door 2000 jaar geschiedenis Met Riet Van Cleuvenbergen en Myriam Jacobs 21 september tot 23 september (3 dagen)
Is je favoriete bestemm ing volzet? Je maakt no g steeds kans om mee te gaan door jezelf op de wachtlijst te pla ats en. Zo kunnen wij je snel contacteren als er weer plaatsen vrijko men.
Even stilvallen in een abdij Met Christine Maeseele 21 tot 23 september (3 dagen) Langs groene vulkanen in de Eifel Met Erika Leus en Lydie Van den Abbeele 27 september tot 30 september (4 dagen) oktober 2018 In er rond Madrid Met Rita Vancamp 5 oktober tot 9 oktober (5 dagen) Zuid-Afrika Met Riet Van Cleuvenbergen 28 oktober tot 12 november (16 dagen) november 2018 Egypte: Van een ongerepte oase en prachtige woestijnlandschappen, naar de wortels van een oude beschaving Met Veerle Vlasselaer 10 november tot 23 november (14 dagen)
volzet
Wenen in de kerstsfeer Met Lydie Van den Abbeele en Ann Pannecoucke 29 november tot 3 december (5 dagen) december 2018 Winterpret in Brussel, weekendje weg! Met Myriam Vanden Nest en Anne Rondas 8 tot 9 december 2018
Egypte , snorkelparadijs en een zoektocht naar de bakermat van onze geschiedenis Speciale editie voor mama’s en/of oma’s en kids van 10 tot 18 jaar Van 3 tot 10 april 2018 Meer info over deze reis vind je op www.femma.be/nl/reizen/reizen-in-2018
LAATSTE WOORD Niet makkelijk, de opdracht die ik dit keer heb gekregen! Een stukje schrijven over solidariteit! Het is tegenwoordig immers een erg geladen begrip geworden. Vanuit verschillende, vaak politieke, hoeken wordt het gerecupereerd, gebruikt en misbruikt. Meestal gewoon om een punt te maken of om scherp uit de hoek te komen, niet om echt iets te zeggen over solidariteit of over de mensen die zich samen met anderen voor anderen willen inzetten. Ik heb enkel bewondering voor al die mensen die voedsel, kleren, onderdak, een vriendelijk woord, een luisterend oor of broodnodig advies geven aan die ‘anderen’, mensen op de vlucht ergens tussen daar en ginder. Ze zijn voor mij een spiegel, die toont wat we wel kunnen doen (wanneer we denken dat we toch niets kunnen doen). Maar ook in onze nabije omgeving – wat verder weg van Twitter, Facebook en de politieke polemiek – vinden we al snel voorbeelden van samenhorigheid, warmte en verbondenheid. Na verschillende ernstige ongevallen met vluchtmisdrijf in Schaarbeek, werd al snel een actie door bewoners op poten gezet voor meer veiligheid in het verkeer en dan vooral veiligheid voor jonge kinderen. Of de voogden van niet-begeleide minderjarige nieuwkomers, die ik op de meest onverwachte plaatsen tegenkom. Of de ruilbeurs van skikledij die spontaan ontstaat tussen een groep van ouders, zodat alle kinderen van de klas mee op skiklassen kunnen met voldoende en passende warme winterkleren. En nu even terug naar de bron! Ook Femma gaat voor solidariteit. Ik haal er graag de missie bij, drie korte zinnen die voor mij enorm belangrijk zijn: Femma schept ontmoetingskansen, beweegt vrouwen en verdedigt hun belangen. Zo bouwen we aan een wereld waarin elke vrouw zich ontplooit. Rechtvaardigheid en solidariteit inspireren ons. Femma, dat zijn 60.000 leden, verenigd in 800 groepen in Vlaanderen en Brussel. Jaarlijks organiseren deze vrijwilligers meer dan 30.000 creatieve, culinaire en sportieve activiteiten. Vrouwen komen samen, vinden elkaar, leren van elkaar, maken plezier en vinden een plek om even los te laten en aansluiting te vinden. Hier draait het allemaal om: samen, sociaal, sociale participatie en (mijn persoonlijke favoriet), sociale cohesie – mensen wat dichter bij elkaar brengen, elkaar leren kennen en iets voor elkaar betekenen. Solidariteit! Dankjewel – alle 60.000 vrijwilligers van Femma! Doorheen gans Vlaanderen en Brussel is de fuchsiaroze warmte en vrolijkheid voelbaar! Laten we samen het Femmanetwerk nog wat hechter en warmer weven!
Ook in onze nabije omgeving vinden we al snel voorbeelden van samenhorigheid, warmte en verbondenheid
Reinhilde Pulinx, medevoorzitster Femma
[ 51 ]