z a terdag
23/ 09
Kl aar vo o r de do o r b ra a k Stilzitten doet de 18-jarige Bilal Wahib, letterlijk en figuurlijk, geen seconde. Dit festival duikt hij maar liefst in zes verschillende films op, met hoofdrollen in de premièrefilms Broeders en Malik. Niet slecht voor een jongen die pas een paar weken op de Toneelschool zit. “Ik heb ADHD, maar zo noem ik het eigenlijk niet. Liever zeg ik dat ik barst van de creati viteit!”, vertelt Bilal Wahib met een kamer brede grijns terwijl hij op zijn stoel heen en weer wipt. “Als vroeger de televisie aanstond en het reclameblok begon, sprong ik voor het toestel. Dan ging ik dansen, zingen, gek doen. Ik was de reclame thuis. Toen wist ik al dat ik acteur of presentator wilde worden.” De eerste stappen voor zijn droombaan zette hij al op zijn elfde. “Het begon met figuratie werk in SpangaS en kleine optredens in Verborgen Verhalen. Daarna kreeg ik opeens de kans om aan grote producties mee te werken zoals Fissa en De held. “Mijn moeder moest wel even slikken toen ze mij als een enorm feestbeest los zag gaan in Fissa. Geen film voor haar. Ik denk dat ze wel trots gaat zijn op mijn rollen in Broeders en Malik.” Voor de opnames van Broeders reisde hij af naar Jordanië. “De crew was daar super professioneel. Ze hadden ook meegewerkt aan de Star Wars-films. Ik hoefde mij niet eens zelf aan te kleden, dat werd voor mij gedaan.” Helemaal vlekkeloos verliep het Jordanese avontuur overigens niet. “Ik kreeg
het voor elkaar om drie keer voor vertrek mijn paspoort kwijt te raken. Het was nog even spannend of ik mee kon. Ik was net 18 en zat daar zonder vrienden of familie. Dat was wennen. Gelukkig waren Achmed Akkabi en Walid Benmbarek ook buiten de opnames mijn grote broers. Dankzij hun hulp, en de re gieaanwijzingen van Hanro Smitsman, is mijn acteerwerk met sprongen vooruitgegaan. Ik kreeg echt de kans om mijzelf te laten zien.” Bilal was nog geen week terug uit het buitenland of hij mocht al direct door naar de volgende set (maar eentje dichter in de buurt) voor zijn rol in de tv-film Malik. Het drama op kleine schaal is wel wat anders dan wapens afvuren in de woestijn, maar Bilal had niet veel moeite met de overgang. “Omdat ik net terugkwam van de opnames van Broeders zat ik nog helemaal in de camera-flow.” Die flow lijkt een permanente staat, want Bilal is de afgelopen tijd erg bedrijvig geweest. Weet hij eigenlijk wel in hóeveel films hij dit NFF voorbijkomt? “Eh… drie?”. Bijna: het zijn er in totaal maar liefst zeven, want ook Monk en Layla M. staan op het programma. Aan typecasting is soms niet echt te ontkomen. “Maar dat is niet meer dan logisch. Ik merk wel dat ik steeds betere, meer serieuze rollen aangeboden krijg. Ik wil niet de rest van mijn leven Youssef de fietsendief blijven spelen. Ik zou het nu ook wel aandurven om een homo te spelen. Vroeger dacht ik dat er een taboe op dat soort rollen rustte. Dat je als islamitische jongen niet homo kan zijn.
Nu denk ik daar genuanceerder over. Als je een groot acteur wilt worden dan moet je alles kunnen spelen.” Sinds een paar weken is hij begonnen op de Amsterdamse Toneelschool. ”Dat was nog best spannend. Niet alleen vanwege de strenge selectie, want er worden maar twintig studenten per jaar aangenomen, maar ook omdat ik tijdens de auditierondes nog in Jordanië zat. Gelukkig kon daar nog een mouw aan worden gepast, en nu zit ik hier helemaal op mijn plek. Ik kan er werken aan mijn zang- en danstalent, want over tien jaar wil ik de grootste artiest van Nederland zijn. Ik zou het vet vinden om een eigen rap-album uit te brengen. Mijn oom heeft een groot muzieklabel en ik heb al een aantal nummers opgenomen met andere rappers. Natuurlijk wil ik nog steeds acteren voor films, maar ik wil óók muziek maken, regisseren en vooral: verhalen blijven vertellen.” [Willem Hilhorst]
Vandaag o.a. op de agenda: • • •
Muziek: Janna Lagerström e.a. Festivalpaviljoen 16:00 Vlog-workshop NFF Huiskamer 13:00 The Do’s & Don’ts of VR Festivalpaviljoen 19:30