Fitjarposten 04 2015 by Fitjarposten

Den 1. i kvar månad

Hugs målaravlesing! AUGUST 2013 • nr.•6Årg. • Årg. • Gratis næravis for Fitjar APRIL 2015 • nr. 4 11 9 • Gratis næravis for Fitjar

«Alle burde ha noen dårlige vaner de kan «Det krevsom styrke kvitte hvis helsen å seg visemed svakheit.» skulleORDTAK svikte.» FINSK FRANKLIN P. JONES

Fitjarposten.no

Historie: Prosjekta står i kø Lokalhistorie: Krabbebuo Kultur: Fitjarfestivalen Kultur:Program Fitjarfestivalen Bil: Veteranbilentusiasten Portrett: Brannsjefen

ring gratis: 800 55 223 www.cafe-annemor.no

God mat til side side10–11 9–12 Fitjar Kraftlag 60_5x34_maaleravlesning 1208.indd alle anledningar

13 sideside 16–17 side 20

21-11-08 16:28:47

TLF: 53 49 98

CATERING: Mob. 970 45 433 (Sissel) 416 82 774 (Jorunn)

Prøv ei RUBRIKKANNONSE i Fitjarposten! OPNINGSTIDER: Man-ons ....09.00–16.30 Tors-fre ......09.00–18.00 Laur ..........09.00–15.00 Kontakt oss på

post@fitjarposten.no tlf. e-post:

53 49 95 00 post@galleriflora.no

Fitjar Sjø & Camping Me kan tilby: • • • • • • • •

Kurs og selskap i flotte lokaler Kurs og selskap i flotte lokaler Barnedåp | Bryllup | Fødselsdag Barnedåp | Bryllup | Fødselsdag Julebord Minnestund Utlevering av mat Snitter, middag, koldtbord, kaker... Snittar, Flotte ferieleiligheter til leie. Camping for faste og ambulerende.

RING RANDI DALEN

414 28 038 www.fitjarcamping.no

ALT KLART FOR

FITJARFESTIVALEN I morgon startar Fitjarfestivalen. Mykje spennande er på programmet i år óg. Både konsertar, bodar, mattelt og fiskefestival.

Det er altså ingen grunn til å halde seg heime denne helga. Det er i sentrum det skjer. Les meir om Fitjarfestivalen på side 13

Mariann Vestbøstad Marthinsen slutta av ein god sesong i Surnadal. I skrivande stund veit me at ho tok sølv på 10 km etter Oksana Masters, dama ho er fotografert saman med på biletet over. 5 km gjekk etter at FP var gått i trykken. Kanskje fekk ho revansje då?

Totalt sett for sesongen har Mariann vore på pallen i alle world-cupar, og ho og ender som nr. 2 samanlagt denne sesongen. Under VM vart det diverre ikkje eit etterlengta gull, men ein sølv og fire medaljar totalt var imponerande. Om ho forset eit år til? Det kan ho ikkje svare på i skrivande stund.

Slutta av ein god sesong i Surnadal • EU -- kontrollar kontrollar •• Service Servicepå påalle allemerker merker •• Sal Sal av av slitedelar slitedelarog ogdekk dekk • Off. godkj. bilverkstad

• Off. godkj. bilverkstad

VårERFARING erfaring VÅR din trygghet - DIN TRYGGHET Osternes, FITJAR 54195419 FITJAR Tlf 53 49 71 21, Fax 53 49 73 94 Tlf 53 49 71 21, Fax 53 49 73 94

www.mecacarservice.no

TIPS OSS: OSS: mob: mob: 481 481 51 51 491 491 -- e-post: e-post: tips@fitjarposten.no tips@fitjarposten.no -- web: web: www.fitjarposten.no www.fitjarposten.no TIPS

TANNLEGE i Fitjar - Larsenbygget

graving transport meisling sal av masse tlf. e-post:

908 42 415

terje.peder.torland@haugnett.no

Ferske gardsegg Torget side 2 frå Fitjar levert direkte til butikk er i sal hjå:

Gratisannonsering

leg ute med Hugs å vere tid nfirmasjon/17. mai. timeavtale for ko

Joker Rydland Spar Fitjar Coop Extra Ola B. Korsvik

for lag og organisasjonar.

Kort veg frå produsent til forbrukar sikrar deg ferske egg.

Send tekst til post@fitjarposten.no Lillian og Håkon Hovstad Tlf. 53 49 70 65

OPNINGSTIDER: Man og fre: ............ 9 –16 Tirs,ons,tors: .......... 9 –18 Laurdag: .............. 10 –14

Tlf. 53 49 79 72

ille time på nett

No kan du best

o ww.ledigtime.n

G ratis ,

1. Er du begynt i hagen? 2. Kva med hagearbeid synest du er kjekkast.

F itjar

kommune .

redaktør:

Håkon C. Hartvedt, mob : 481 51 491, hakon@fitjarposten.no Helge-Mikal Hartvedt, mob : 902 92 923, helge-mikal@fitjarposten.no d i s t r i b u s j o n : SUDI, tlf : 908 69 103 t r y k k : Bladet Sunnhordland a n s va r l e g u t g j e va r : Media Consult AS, Liarhaugvegen 8 - 5419 FITJAR bladbunad:

sio

4 på FITJAR

månadleg næravis til alle husstandar i

Grunnlagt 2005 av og for Fitjarfolk

Frå vinter til vår Fitjarposten har allereie meldt om dei første vårteikna. Alltid like velsigna kjekt, synest me. Litt trassig var det likevel at me midt i dei flottaste dagane for vel ei veke sidan vart liggjande i influensa. Midt i det heile var det òg litt tankevekkjande. For mange er kvardagen slik.

Kroniske eller alvorlege sjukdomar bind dei til seng, institusjon eller sjukerom. Kanskje det skulle vere eit «vårforsett» for oss å bringe litt av vårdagen inn til nokre av desse? Det vil i tilfelle vere heilt i pakt med forlenginga av påska sin bodskap om Han som kom får å gje oss det aller beste ved å ofra seg sjølv.

Påska står uansett for døra. Og me ønskjer alle fitjarbuar ei strålande fin høgtid og ferie til glede og rekreasjon, anten du er ved sjøen, på fjellet eller i heimbygda. Og strengt tatt treng du ikkje reise langt vekk for å «finne roen». Her på Fitjar har me det meste – frå fjell, fjord og fiske til hage,

turstiar og open kyrkje. God påske!

HÅKON C. HARTVEDT

INNSPEL

Alice L. Haukeland 1. Ja, har rydda, klypt – og planta litt òg. 2. Sommarblomar, agurk og tomat … Både eg og mannen min likar godt å jobba i hagen.

T RGET MARKNAD Fitjar skulekorps arrangerer Marknad i Kultursalen torsdag 26. mars kl.18.00 Gjestar: Sagvåg skulekorps og Fitjar barnegospel. Sal av kaffi og kaker. Velkommen!

Johnny Aase 1. Har rydda i ved 2. Kjekkast med plommene. Har tre forskjellige sortar.

i Galleri Losjen. Opning laurdag 28. mars kl. 15.00 Opningstider elles: Kvardagar 16.00-18.00 Laurdag og søndag 13.00-16.00 Utstillinga varar til 12. april

TEMAKVELDAR I FITJAR KYRKJE

PÅSKESALME

Palmesøndag 29. mars Hovudgudsteneste Fitjar kyrkje, kl. 11.00

Du som låg i natti seine sorgtyngd, vanvørd og åleine, skjelvande på såre kne. Du som skåli trufast tømde medan alle dine rømde, stridsmann frå Getsemane.

Skjærtorsdag 2. april Hovudgudsteneste Fitjar kyrkje, kl. 11.00

Langfredag 3. april Hovudgudsteneste Fitjar kyrkje, kl. 11.00 Påskedag 5. april Hovudgudsteneste Fitjar kyrkje, kl. 11.00 2. påskedag 6. april Gudsteneste Dåfjord bedehus, kl. 11.00 Søndag 12. april Ikkje gudsteneste i Fitjar kyrkje pga. kyrkjelydstur til Helgatun

Konsert med Runar Gudmundsson, Veslemøy Fluge Berg, Tone Christin Lium og Irene Simonsen. Fitjar kyrkje, 26. mars, kl. 19.30

Søndag 19. april Familiegudsteneste. Barnas påskefest Fitjar kyrkje, kl. 11.00

Salmekveld med Sanctus Torsdag 23. april, kl. 19.30

Søndag 26. april Hovudgudsteneste Fitjar kyrkje, kl. 11.00

SONGSTUND PÅ KAFEEN (TIDL. CAFE ANNEMOR)

QUIZKVELD PÅ HOTELLET

med Jakob, Rasmus og Håkon. Onsdag 8. april kl. 18.00.

SMÅBARNSTREFF OG BABYSONGKURS 8. april, 22. april. Påmelding/info: 975 28 001 (Helga) 976 25 833 (Astrid)

Hildegunn Nesse Gloppen 1. Har kjøpt blomsterfrø 2. Kjekkast å jobba med blomane.

GUDSTENESTER

Høgmesse Øvrebygda bedehus, kl. 18.00

UTSTILLING MED MALERI AV KARL GLOPPEN

Rune Aarbø 1. Har rydde vekk bos og hundeskit etter at snøen forsvann 2. Litt mykje vekstar å halde styr på i hagen der eg bur no, kjem til å gjere det enklare.

Her kan frivillige lag og organisasjonar gjera sine arrangement kjent GRATIS! Bestill innrykk på e-post: post@fitjarposten.no. Merk emnefeltet i e-posten med «TORGET:» Annonsefrist er innan kl. 12.00 fredagen før innrykk.

TIPSTELEFON:

481 51 491

Du som spotta vart og banna, kront med klungerkrans om panna, medan augo brann i sorg. Du som stod i namnlaus pine, skild frå dei du kalla dine, einsam i Pilati borg. Du som hekk til krossen nagla, medan blodut sveitte hagla frå di panne då du sa: «Fader, kvifor gjekk du frå meg!» Å, lat nådens blodstraum nå meg, offerlam frå Golgata. Lær mi sjel kor du laut lida, syn meg såret ditt i sida, styrk og nør mi veike tru. Syn meg dine merkte hender, så eg frelst mitt auga vender opp til deg på krossen, du. Du som låg i natti seine eller Salme er eit dikt av Jakob Sande, først publisert i 1931. Diktet er tonesett fleire gonger, både av Fred Ove Reksten, Ragnar Tesdal og Rolf Karlsen. Med Karlsens og Tesdals melodi har diktet fått plass iden nye Norsk Salmebok (nr 138 a og b).

Bygdekinoen Fitjar sentrum

17. april, kl. 20.00

MISJONS-SAMLING Øvrebygda bedehus laurdag 18. april, kl. 15.00 Ola og Margunn Ersland fortel og syner lysbilete frå ein tur til Kamerun. Song g musikk. Kaffistund og offer til misjonsarbeidet. Ei samling for heile prestegjeldet. Alle er varmt velkomne. Arr. Fitjar fellesforening av NMS.

EVENTYRET OM ASKEPOTT Eventyr /Familiefilm Tillatt for alle – norsk tale Søndag 29. mars kl. 17.00

DEN TILFELDIGE ROCKESTJERNEN Dokumentar/Musikkfilm 11 år Søndag 29. mars kl. 19.00

Neste avis kjem 06.05. Annonsefrist: 22.04. E-post: post@fitjarposten.no - Mobil: 481 51 491

APRIL 2015

www.fitjarposten.no

://nytt FRÅ NETT

Er det rømlingar frå Blues Brothers-filmen? Nei, det er FItjar skulekorps som diskar opp med storband-konsert.Take it away! Foto: Arne Vestbøstad

Tommel opp for «Swing&Chill» «Dei som ikkje går på denne konserten, kjenner ikkje si «besøkelsestid.» Denne kommentaren fall kun kort tid etter at Fitjar skulekorps hadde avslutta sin skulekonsert, der dei kjørte gjennom repertoaret til «Swing&Chill»-konserten sin, ein konsert dirigent Svein Roger Koppang omtalte som det største løftet korpset har gjort i nyare tid. Det gjennomgripande temaet var storbandmusikk, eit prosjekt som har lege og godgjort seg i snart to år. Med eit lite generasjonsskifte bak seg, var han spent på korleis ein omtrent 75 minuttar lang konsert med krevande musikk ville slå an. På spelelista stod det kjente og mindre kjente melodiar og songar; klassiske, nyare, raske og rolege storbandnummer. Forventingane var der. Det skal svinga, det skal vera soloar, det skal vera trøkk, men samstundes noko leikande og nesten flørtande, både i omgangen med musikken, men også publikum. Konserten starta med at dei fleste stolane på scena var tomme, berre kompet var på plass. Dei spelte ein loop, og trøkket var der. Så kom resten av musikantane, på rekkje og rad, og fann plassane sine. Nokre i kvit overdel, andre i svart med kvite bukseselar til, stilige som berre det, og alle hadde solbriller på. Dei såg kule ut, kompet var kult, alt peika i ein kul retning. Og når heile korpset trødde til i dei tre opningsnummera I’m a Soulman, Minnie the Moocher og Think, og det svinga, kunne ein nesten lukke augene og berre nyta musikken, og fort gløyma at dei aller fleste i korpset framleis er i grunnskulealder, og ikkje klubbmusikarar frå ei større og meir røykfull scene enn Fitjar kultur- og idrettsbygg. Solistane stod på rekkje og rad, både på instrument og vokal, og alle gjorde ein framifrå innsats.

SPv.no

Men personleg synest eg det var Thea Træet som skein sterkast av stjernene på denne konserten. Då ho framførte Adele sin hit Someone Like You, skjedde det noko. At ei så vever jente på 12 år får til eit slikt trykk og ei slik kjensle i vokalen, er imponerande. Så følgde ho opp med Pharrell Williams-hiten Happy, og det var jammen det eg blei av å vera på denne konserten. Jake og Elwood frå Blues Brothers hadde også likt seg, trur eg. Ein kan rosa dirigent Svein Roger Koppang for å ha ei heldig hand med korpsmusikantane, men det er også viktig å rosa dei som spelar i korpset, for å ta utfordringane dei får. Og dei rundt korpset, som er med på å leggja til rette for at fitjarungdommen kan skina. Når ein ser på korpset, kan ein lura på korleis somme av dei minste klarar å handtera instrument som er nesten like store som dei sjølve. Men det ser ikkje ut til å vera noko problem. Er du god nok, er du stor nok. Stor og god nok til å vera med på soloparti, viste det seg. Nesten kvar gong eg skal høyra skulekorpset, spør eg meg sjølv: «Korleis kjem dette til å bli?». No er det snart på tide at eg lærer meg at korpset er godt førebudde, trygge, og ikkje minst gode, på det dei skal gjera, så ned med skuldrene på korpset sine vegne, og nyt det dei har å by på. Dei er vel verdt å låna øyret til. (Skal eg pirka på noko, må det vera at at korpset får finare/stiligare notestativ til konsertbruk, men då er eg veldig kritisk.)

Arne Vestbøstad Publisert 19. 03.15

Kake og heider til NM-vinnarar i karate Morten Korsvik og Rebecca Koløen vann sine klassar under NM i karate i Bergen sist laurdag, og tysdag kveld vanka det blomar og kake då ordførar Wenche Tislevoll kom besøk på treninga.

Her er Hanna i rolla som Kamomilla. Ei rolle ho meistra svært så bra. Foto: Håkon C. Hartvedt

Flott Karde mommebyframsyning 5.klasse si framføring av Kardemommeby var ei strålende kjekk oppleving som både elevar og lærarar har all ære av.

Tante Sofie (Sarah) og røvarane (Jakob, Ida Marie og Simon). Flotte prestasjonar av alle fire. Foto: Håkon C. Hartvedt

Trenar Arnevik med barnebarnet Isak, Charlotte Levåg og leiar i handballgruppa i Fitjar, Kari Raunholm. Arkivfoto:FP/KR

God sesong for handballdamene Fitjar sitt damelag i handball vann 37–8 mot Kjøkkelvik 3 i sin siste heimekamp, og vert truleg nr 4 i 5. divisjon. – Ein god sesong, meiner trenar Trond Arnevik.

Håkon C. Hartvedt Publisert: 15.02.15

Ein svært koseleg og rolletru Barberer Sørensen (Vilde) spelar for røvarane som er begynt å bli både høflege og snille. Foto: Håkon C. Hartvedt

Fitjar Skulekorps var ein av ni mottakarar av pengegåver då Sparebanken Vest delte ut tilsaman ein million kroner på Bakeriet Frugård/Arena onsdag kveld.

Gisle Levåg takka for pengane Fitjar Idrettslag fekk overlevert av Ingrid Vestbøstad (delvis skjult, til høgre). Foto: Arne Vestbøstad

Sunnhordland Padleklubb med sin gåvesjekk, representert ved Geir Ingolf Strand og Håvard Økland. Foto: Arne Vestbøstad

Bastian (Linnea), trikkeførar Syvertsen (Mia) og skomakar Pedersen (Sander) synte at dei òg kan syngje bra. Sander slo i tillegg til med ein kjempebra rap. Foto: Håkon C. Hartvedt

Denne glade gjengen fekk onsdag kveld 100 000 kroner til sommarleiren til sommarleiren til NFU på Halsnøy. Frå venstre: Geir Tore Søreide, Andreas Bergsvåg, Mathias Lussand Larsen og Jørund Thorland Innvær. Foto: Arne Vestbøstad

Håkon C. Hartvedt Publisert: 13.02.15

Set forsikringane dine i banken forsikringar, rekningar, lån og sparing. alt i éin nettbank. eitt nummer å ringje, éin kontaktperson å snakke med. Samlar du forsikringane dine hos oss, får du inntil 17% rabatt. i tillegg får du 5% lojalitetsbonus når du har vore forsikringskunde i tre år.

Klirrande gåvedryss

Kjetil Rydland Publisert 17. 03.15

05555

få inntil 17% rabatt

Komiteformann Håkon Vatle, Liv Mari Koløen Lønning, konferansier Heine Totland, korpsmusikant Mari Koløen Lønning og prisoverrekkjar Simen Aarskog då Fitjar skulekorps fekk gåva si. Foto: Arne Vestbøstad.

ring oss på 05555, eller send ein SMS med kodeord «forsikring» til 05555.

SkadeSkade-og oglivSforSikring livSforSikring

ANNONSER

APRIL 2015

Alle solkremer

30% ved kjøp av 2 eller flere

Tilbudene gjelder alle Apotek 1 f.o.m. 11.03. t.o.m. 07.04.2015, så langt beholdningen rekker. Apotek 1 Stord, Stord Amfi. Tlf. 53 45 60 30. Åpningstid: mandag–fredag 09–19, lørdag 09–17.

MASSE NYTT I L E IK A R

STOR PIZZA FÅR DU FOR

182,-

LITEN: KR 111,-

Ein smak av vår – og pizza Våren er her. Det er softisen òg. Ta han med deg ut på terrassen og nyt både isen, våren og utsikten.

ME È GODE PÅ TIPPING!

Om vêret gjer at du heller vil ha ein rykande fersk pizza har me det òg.

5419 FITJAR Tlf. 53 49 71 61

Nyt han ute eller inne. Utsikten får du òg med deg innanfrå. … eller kanskje du heller vil ha pizzaen med heim?

Kvardagar: 9.00 - 23.00 - Søndagar: 10.00 – 23.00 Tlf. 53 49 77 22 – Faks 53 49 77 08

APRIL 2015

ANNONSER

Det er me som er din lokale straumleverandør. Fitjarer Kraftlag SA er eit lokalt energiselskap. Me bidreg til lokal og regional verdiskaping gjennom våre selskap, som til saman sysselset 17 personar.

Som kunde hjå oss er det mykje å gle seg over: Me lovar deg konkurransedyktige prisar og gode avtalar på straum og breiband.

I fjor bidrog me med ca. 800.000,- i sponsormidlar til lokale lag og foreiningar. På våre nettsider kan du sjå kven som har motteke støtte.

Me veit kor viktig du er for oss, og lokalsamfunnet. Og sidan me bur her sjølve, er me like opptekne av kvalitet på leveransen som du er. Du veit kva du har. Ikkje kva du får…

Kjøp straum der du får mest for pengane. Kjøp lokal straum: Tlf 534 57 600 / www.fitjar-kraftlag.no

ows@kveldsskiftet.no

Straum heimafrå ...

ANNONSER

APRIL 2015

Tilboda gjeld t.o.m. laurdag 4/4.

Lam på menyen!

Hugs rikeleg med tradisjonsgrønsaker til påskelammet!

Det er ikkje berre om hausten det vert slakta lam. Lammekjøt er ei sjølvfølgje i påska. Hjå oss får du ferskt lam i alle variantar no! Ferdig steikte steiker med sjy som er serveringsklar på 1-2-3, ferske surra og beinfrie steiker med og utan fyll/krydder, heile lår – både ferske og fryste, fersk bog til grytekjøt og sjølvsagt tradisjonelt fårikål-kjøt. Sist, men ikkje minst, ein favoritt, skankar – dei vert det rift om!

La deg freista! Og spør gjerne om tips og råd.

e g g y h l i t n e m o k l Ve Pidna kjøt

Tradisjonsgrønsaker Kålrot pr kg

Kålhåve pr kg

90 Pris pr kg/pk

(partivare), frys, pr kg, Gilde

149

00 Gjeld kun SPAR Fitjar

Eit utval

pølser frå Finsbråten

Gulrot beger, 750 g, Gartner

Vårlauk 200 g

40%

Hugs pølsebrød til pølsene! Pølsebrød 320 g, Bakehuset 52,81/kg

1690

Gjeld kun SPAR Fitjar

Onsdag 1. april

SPAR Fitjar

8 – 22.00

Telefon 53 45 75 10 • Ope 8-22(20)

Påskeaftan

8 –16.00

Butikken er steng d Skjærtorsdag, Langfredag, 1. og 2. påskedag.

ANNONSER

APRIL 2015

Evergood kafﬁ 6 pk

Fersk kjøtdeig

40%

6x250 g

9950

av storfe, utan salt og vatn, 400 g, SPAR

Tilbodspris i kroner

1000

Blåbær

125 g, pr korg, Cevita 80,00/kg

Gjeld kun SPAR Fitjar

Jordbær

2990

Bringebær

2490

400 g, pr korg, Cevita 74,75/kg

2754

125 g, pr korg, Cevita 199,20/kg

! l e d n a h e k s å p g e l e Smågodt

Appelsiner

lausvekt, pr hg

Cevita

Alle typar vatn og brus

40%

Sundepølsa – ein tradisjon som smakar

40%

Tilbodspris i kroner 8,34

5 for

le 1,5 Gjeld kun ved kjøp av 5 sing

Gjeld alle typar vatn og brus, med unntak av First Price, Eldorado og 4 pk. Pant kjem i tillegg.

5 kg Hadelands Kerrs pink

Hjå oss får du kortreist kvalitetsmat frå lokale produsentar!

700 g laks 4 frosne porsj.stk. á 175 g 99,86/kg

g aure 90 700 4 frosne porsj.stk.

Me tek atterhald om trykkfeil og utselde varer. Sal kun til private hushaldningar.

á 175 g

114,14/kg

7990

APRIL 2015

Denne gongen har me valt å leggje ut ei lang sak av Bjarne Korsvik som påskelesing. Eit minne frå ei svunnen tid i Korsvikjo på slutten på førtitalet. Eit minne og ei lokalhistorisk hending i som er i ferd å bli gløymd – og som svært få kjenner til. Vonar du vil finne dette interessant og kose deg med lesinga. Red.

«Krabbefabrikken»

Far min, Asbjørn Korsvik kunne ha mange tankar i hovudet på ein gong. Han lika å prøve ut ting han ikkje hadde vore borti tidlegare. Kan nemne at han tidleg på tjue-talet sette inn fire botnventilar i ei lita skøyte han åtte saman med syskenbarnet sitt, Mikal Hjelmen. Mikal var eitt år yngre enn Asbjørn og let seg begeistre av Asbjørn sine ofte svulstige tankar. Asbjørn hadde elleve år bak seg i Amerika og hadde god røynsle frå mange sortar arbeid, også arbeid i ein mekanisk verkstad. Han hadde funne løysning på det meste han møtte. Asbjørn og Mikal kjøpte opp fisk ute ved Brandasund, Fitjarøyane og på Bremnes. Fisk som han gjekk til Bergen med. Ein, ofte to turar i veka. Dei leverte fisken til Lerøy som var ein stor fiskehandlar, då som no. Det var i denne tida Asbjørn fekk ideen om å føre levande fisk i lasteromet. Eksperimentet viste seg å vere betre enn dei venta. Kor lenge dei førde levande fisk til Bergen er uråd å seie så lenge etter.

Dette skulle vere den fyrste båten i Hordaland som kunne kallast brønnbåt.

Asbjørn kunne få låne falsemaskin og driftsmotor utan noko vederlag. Driftsmotoren var ein gamal 6 hk. oppfyBar på ideane i hovudet ringsmotor av eit eller anna merke. Asbjørn ville gjerne prøve ut ideane Fyrst monterte me ein liten 3 hk. motor han gjekk og bar på i hovudet sitt. som me brørne åtte, men denne var for Ideen om å leggje ned krabbe trong nok usikker. Dèt kom fram då me hadde ein ei mogningstid før den kunne setjast «prøvetest». Motoren skulle då testast ut i livet. Han snakka med ein gamal med ein times gange. Motoren var mann i Foldrøyhamn, Jakob Folgerø- svært upåliteleg og var ikkje egna til eit holm som i mange år hadde lagt ned så viktig arbeid. Å risikere at motoren krabbe, med svært godt resultat. Han kunne slå seg vrang då falsinga skulle sa seg meir enn villig til å hjelpe til byrja, ville vere ein katastrofe for oss. med å kome i gang El. straum var ikkje med «krabbefabrikk» komen til Korsvikjo El. straum var ikkje i Korsvikjo. så tidleg. Den kom komen til Korsvikjo så fyrst like før jul i 1952, tidleg. Den kom fyrst Asbjørn var 66 år då men berre 300 vatt like før jul i 1952, men draumen om «krabpå vippe. Heller ikkje berre 300 vatt på vippe. befabrikk» vakna. telefon var komen, så Svigerson til Asbjørn, all kommunikasjon Karl Engesund sa seg villjug til å gjekk via brev, eller personleg møte. Litt vere med på å gjennomføre ideen til tungvint då det etter kvart vart mange Asbjørn. Karl Engesund var fiskar, også ein måtte ha kontakt med. krabbefiskar om haustane og var svært positiv til tankane til Asbjørn. Kor lenge Asbjørn gjekk med desse tankane i hovudet veit eg ikkje. Men

eg trur at han hadde fått kona med seg før han gjekk vidare. Han såg nok at mykje måtte gjerast, også ting som ville kosta pengar før ein kunne kome i gong med noko. Eg var kanskje den fyrste utanom mor og svigersonen han nemnde planane sine med. Sikkert for å høyre «kor eg sto» i desse ville planane hans. Han visste nok at han trong hjelp frå nokre av sønene sine, då han sjølv ikkje var heilt ung lenger, og såg at han trong hjelp frå yngre krefter. Kva eg svara kan eg ikkje minnast, nesten 70 år etter, men eg haldt far for å vera ein klok mann som hadde tenkt igjennom det han sette i gang med. Så eg avviste truleg ikkje tankane hans.

Vart involvert Etter ei tid byrja han og partnaren hans, Karl, å tenkje på eit lite «fabrikklokale» nede på bryggja. Då vakna interessa mi, kanskje mest med tanke på at me skulle få opp eit lite hus til nede med sjøen i tillegg til den gamle sjøbua. Heilt frå eg var liten kjende eg sterk tilknyting til sjøen, og var der nede når

APRIL 2015 eg ikkje hadde noko anna eg var beden om å gjere. Eg var enten på bryggja, i båten eller i stranda så ofte eg kunne. Det var alltid noko å finne på der som passa godt inn i livet mitt. Far involverte meg, på like fot med seg sjølv og svigersonen så sterkt i desse husplanane at han såg det som naturleg at eg støtta dei og hjelpte til utan forbehald. Men ikkje utan innblanding. Trass min unge alder hadde eg sterke meiningar, særleg om huset: kor stort det skulle vera, og kvar det skulle stå. Ikkje sikkert at far alltid var einig med meg, men han let meg få det slik eg meinte var best. Eg vart meir og meir trekt inn i planane. Kvifor meg?, eg som var så ung, berre på sekstande året. Han hadde då to søner eldre enn det eg var, men dei hadde arbeid og innkome annan stad. Kanskje hadde han drøfta planane sine med dei før han nemnde noko med meg?, og at dei ikkje viste noko særleg interesse for «krabbefabrikken» han og svigersonen gjekk med planar om å byggja?

Platene vart bruka til forskaling på gar rett over hovudet på meg. Var det ulike bygg etter frigjeringa i 1945. Ein for å skræme meg tru?, eller for å vise kunne då spare forskalingsbord på eine seg fram frå lufta og kanskje gjere meg sida, eksempelvis på ein kjellarmur. litt misunneleg? Men eg arbeidde med Dei kunne og beslåast mitt, og dei med sitt. med vanleg sement og Flyet tok nokre krappe Kva som var mest nyttig kalkblanding. fekk andre vurdere, for svingar rett over eksempel far.

«Ei flyhistorie»

hovudet på meg. Var det for å skræme meg tru?, eller for å vise seg fram frå lufta og kanskje gjere meg litt misunneleg?

«Produksjonslokalet» vårt fekk skråtak, som nok var det enklaste og rimelegaste å få til, for ufaglærte. Sutak og sperr var vel dei dyraste av dei materialane me bruka. Breie pløgde bord, og sperrer som tålte at ein gjekk på taket, utan at det gav etter for kvart steg ein tok. For det meste var det eg som arbeidde på taket og vekta mi var nok ei anna enn den er i dag.

Eg minnast ei kveldstund, tidleg på hausten i 1948, då eg var åleine på taket. Dei eldste brørne mine, og mange andre ungdomar, var på flygetur med eit lite fly som kom til Koløyholmen for å gjer opp gjeld til ein ung

Ikkje nokon papirmølle

Opp på sutaket la me på Icopalpapp som var sterk og mykje bruka til taktekking, og me valde raud farge for at det kunne pynte litt opp på det elles grå og enkle bygget. Innvendig på standarane kledde me med porøs huntonitt. Den var rimeleg, lun og tetta godt. Det vart då eit ope holrom mellom hilderplatene og huntonitten, noko me trudde kunne isolere litt også. I langveggen mot sør sette me inn to fine glas som pynta det nokså enkle huset noko opp. Me var alle stolt over det me hadde fått til. Rett nok var standaren og krava langt enklare den gongen enn det er i dag, og kostnaden sjølvsagt mindre òg. «Prosjektet» vårt gjekk ikkje gjennom noko papirmølle i eitt eller fleire offentlege kontor. Nei me gjorde akkurat det me ville. Det me synte passa oss best.

tønna, eit stort sirupsfat av eik me kokte krabben i, gjekk det eit rør som førde stimen inn i tønna. Enkle greier, men likevel komplisert for oss som hadde lite å hjelpe oss med. Me måtte ha litt mekanisk hjelp frå «Mattisen» på Hegraneset, Fitjar som dreiv slipp og ein liten mekanisk verkstad. Han laga til ei kopling der stimrøyret skulle koplast til spunset på sirupsfatet. «Mattisen» var ein tusenkunstnar som aldri sto fast eller gav opp om han møtte vanskar. Det var det mange som nytte godt av.

Ansvar Å koke krabbe på den måten verka betre og raskare enn det me tenkte då me rigga det til. Huset over driftsmotoren og taket over trykk-kokaren vart «sett bort» til meg. Eg måtte lage eit passande hòl i veggen for reima inn til falsemaskinen. Det gav tillit til meg å få ansvaret for så viktige ting. Resultatet syntes eg var svært bra. Det syntes og dei to som slapp gjere dette arbeidet, som i utgangspunktet kunne vere eit lite hovudbry. Også det fekk eg skryt for, men heller ikkje der fekk eg pengar. Men huset over driftsmotoren på baksida av huset, og taket over «kokeriet», var noko som alle var svært nøgde med. Sjølv meinte eg at det beint fram var fint. Huset over driftsmotoren måtte vere slik laga at noko av huset måtte lett kunne fjernast då motoren skulle fyrast opp og setjast i gong. Dette vart løyst på ein enkel og god måte.

Eit offentleg kontor, gjerne med ein kontormann eller kvinne som kanskje aldri hadde vore ute i «skikkeleg» arbeid, og med den makt dei hadde, kunne lett Eit offentleg kontor, skape vanskar for oss. gjerne med ein Heldigvis for oss var kontormann eller kvinne ikkje byråkratiet byrja leggje hindringar og som kanskje aldri hadde seinkingar i vegen for vore ute i «skikkeleg» dei som freista ville arbeid, og med den makt få til noko. Det kom dei hadde, kunne lett seinare.

Hilderplater

Huset som skulle byggjast måtte vera enkelt og billig. Ikring 4 meter breitt, og sju og ein halv meter langt.

Huset som skulle byggjast måtte vera enkelt og billig. Ikring 4 meter breitt, og sju og ein halv meter langt. Det var eg og svogeren min som sto for både planlegginga, og bygginga. Men når det galt planlagginga hadde eg sterke meiningar. Det var stort sett for det meste me to som gjorde arbeidet og. Fyrst støypte me ein «ringmur» ikring ein halv meter høg. Frå den støypte mur-kanten hadde me eit svært smekkert ramme og standerverk, det måtte koste minst mogeleg. Dette vart kledd opp med «Hilderplater» på utsida. Desse platene var meint til forskaling og var å sjå på mange bygg i ei tid framover. Dei var laga av høvelspon blanda med sement. Dei var lette og handterlige, med mål på 5 x 60 x 240 cm. Dei vart produsert på Hilderen i nærleiken av Flesland.

gut, Ola B. Korsvik, som nokre dagar i førevegen var ute i robåten deira, då eit lite småfly landa like ved båten der han låg. Det hadde gått tom for drivstoff. Ola slepte flyet inn til kaia i Koløyholmen.

Ola var då berre tretten og eit halvt år, men han måtte klare å slepe flyet gjennom det tronge Koløysundet slik at eine venga ikkje tok borti staken som står midt i sundet. På andre sida var det berg ned i sjøen. Ola fekk vridd eine venga inn forbi staken, og var ikkje bort i verken staken eller berget på andre sida. Flygaren sa då til Ola at han skulle kome tilbake ein kveld og ta Ola med på ein liten «luftetur». Dette vart gjort kjend slik at andre som ville ha ein slik tur kunne møte opp på kaia. Eg arbeidde på taket heile kvelden, og såg, og ikkje minst høyrde småflyet som flaug lågt over taket der eg arbeidde. Flyet tok nokre krappe svin-

HMS helse, miljø og sikkerheit, noko som i dag vert lagt stor vekt på, var ikkje oppfunne den gongen. Godt er det, men å finne balansepunktet mellom sikkerheit skape vanskar for oss. saman med at proIkkje betaling duksjonen skal gå, er Det var svogeren min og eg som sto for viktig. Heldigvis så hadde ikkje nokon det meste av byggingsarbeidet. Eg fekk av oss så mykje som ein svullefing, sjølv ikkje betaling for arbeidet mitt, men eg om me var mykje i sjø med hendene fekk ofte skryt frå dei to «grundarane», våre. og det gjorde nesten like godt som å få pengar. Men eg skjøna godt at eg ikkje Kaldt kunne kjøpe meg noko for skrytet eg Det vart ikkje ofra ein tanke på at det fekk, men eg visste at dei hadde lite kunne bli kaldt å sitje i ro i timevis å pengar å dele ut til arbeidsfolket sitt, og reinske krabbe. På ei anna side ville eg hadde ikkje direkte bruk for pengar det vere uheldig å ha oppvarma lokale. heller. Eg kunne setje meg til bords og Reinska krabbemat skulle helst ha låg ete meg mett eg som dei andre rundt temperatur til den vart pakka, falsa og bordet. Den gongen var skikken at ein hadde vore i trykk-kokaren. Men dette las for maten før og etter måltidet, ein løyste seg sjølv då me ikkje hadde noko fin skikk som ikkje er halden i hevd slik omn å setje inn, ikkje var det nokon som den var for snart sytti år sidan. som kom på at det kunne bli kjølig å Det høyrde med til oppdragringa i ein sitje der time etter time heller, utan å heim det. få røre på seg. Alle trudde at slik skulle det vere, og ingen kom på at det var Eg vart etter kvart trekt sterkare inn kaldt. I alle fall vart det ikkje snakka i arbeidet etter som «målet» nærma om at nokon fraus. Ingen kom på at det seg. Men mykje sto enno att. Me kunne vere skadeleg for kvinner, som måtte lage eit lite hus over driftsmo- ikkje hadde dei kleda å ta på seg som toren som skulle stå på utsida, og eit dei som er kvinner i dag har. Det kunne tak over der trykk-kokaren skulle stå. gå timar før ein fekk varme i kroppen Trykk-kokaren var eit stort feltkjøken etter at ein var komen heim i stova, og frå krigstida, som Jakob Folgerøholm fått varmen opp der. I dag kan dette sjå skaffa oss. Frå trykk-kokaren til tre-

ut som slavearbeid når ein ser attende på drifta av krabbefabrikken.

Meir involvert

APRIL 2015

og få han til å forte seg ned til sjøen. Då far, Karl og eg kom ned, var det alt god fyr under trykk-kokaren, som like etter kunne levere stim til tønna krabben skulle kokast i. For oss var det å dra krabbekista opp i støa og få krabben i tønna fortast råd, for no koka vatnet.

arbeidet, med arbeid både i krabbebua, og i huset og det som høyrde til hennar arbeid som husmor. Ho kjende eit ansvar for at det som var sett i gang nede med sjøen skulle lukkast. Ho hadde nok sagt ja til far sine planar då han la det fram for henne.

finurleg måte. Ingen av oss hadde sett noko slikt før. Etter ei tid flytte han seg bort frå falsemaskinen, og han baud med å prøve falsinga. Det gjekk betre enn både han og eg hadde trudd. Etter dette vart falsejobben min. Kanskje hadde Jakob lagt merke til at eg var den som viste størst interesse for krabbearbeidet. Då dag ein var til endes, kjende me oss nok slitne. Men det var òg optimisme då alt hadde godt nesten prikkfritt. Og me såg på neste krabbedag med godt mot. Då skulle me klare oss sjølv utan hjelp frå Jakob Folgerøholm.

Eg var no dregen så sterkt inn i dette at dei ville ha meg med til Jakob Folgerøholm for å få vite meir om gangen i det. Truleg var det for at eg var ung og hadde letDå krabben var ferdig Teinemat Det var berre tare for å hugse det som koka vart han håva opp Å få tak i teinemat gjekk lettare enn det det finaste og blei sagt, frå krabben vart or tønna og boren inn til me tenkte. Nokre rundar rundt den beste i krabben teken på land til den låg reinskebordet. Her skulle flytande staken på Krabbevågsflua gav ferdigpakka i boksen. Me som vart nytta. krabben opnast, støet gje- nok mat til eit par dagar i teinene. Me fekk grundig innføring i rast reint for lus, bukane skaffa oss òg teinemat ved å «glipa». Det Vasskrabbar vart alt som hadde med krabskulle opnast og klørne var å bruka ein stor ring av tjukk streng, skild ut og vraka. benedlegging å gjere, og skulle gjerast klar for å truleg av ei løypestreng. Folk lenger oppe i dei to grundarane stolte få skinkene heile ut. Det I denne ringen som var bygda som dreiv med Folk lenger oppe i på at eg fekk med meg alle desse viktige som var i buken vart òg nytta dersom ikring to meter i diagard og husdyrhald bygda som dreiv med tinga den gamle mannen informerte det ikkje var altfor bløtt og mørkt i meter, var det festa not hadde høyrt om at me gard og husdyrhald om. fargen. Det var berre det finaste og beste med god «buss» i. Reihadde utstyr til å heri krabben som vart nytta. Vasskrabbar skapen var festa til fire metisere krabbemat. hadde høyrt om at Svoger min Karl Engesund var den vart skild ut og vraka. tau, som gjekk over til Dei tok kontakt for å me hadde utstyr reelle og økonomisk medansvarlege berre eitt. Reiskapen høyre om me kunne til å hermetisere partnaren til far, likevel sto eg i ein Ikkje like lett var det å få på plass dei vart senka ned i sjøen hermetisere leverkrabbemat. Dei tok framskoten rolle, noko som kan hende som skulle reinske krabben. Me gjekk ved brygga, og me heiv postei òg. Svaret var kontakt for å høyre om ja, og det spurdes blant var fordi eg hadde best tid, og samstun- alle inn for at den vara me leverte frå knuste krabbeføter ned des hadde levd meg så inn i prosjektet oss skulle vera prima vare. Og etter til- i han. Det gjekk ikkje me kunne hermetisere dei som slakta og ville – og kanskje det viktigaste at eg aldri bakemeldingane me fekk frå kjøparen lang tid før det vrimla gjere litt meir utav det leverpostei òg. sa nei, noko far kan hende nytta seg var dei svært nøgde. av mort (som skulle med posteien. Mange, av. Eg trur det. Den fyrste dagen me vekse seg stor til pale). Når det var passe kanskje hundre boksar eller meir med skulle koke den fyrste «koka» hadde Mor med mort i glipen vart den dregen for- leverpostei, kunne bli hermetisert hjå Jakob sagt at han ville vere med og gi Det var mor som stilte fyrst opp siktig opp i vassflata, og raskt opp på oss kvar haust. Me hjelptes til med å få oss ei hjelpande hand om det skulle ved reinskebordet, og var den mest brygga. På denne måten kunne me lett posteien i boks, falsa boksane og hadde vere nødvendig. trugne, både til å møte opp tidleg, og få nok mat til teinene. dei i trykk-kokaren. Dagen etter kunne utnytte stundene. Ho dei hente «ferdigproduktet» vel nøgde. Det synte seg å vere høgst nødvendig. hadde meir enn nok Den gamle mannen i Det var mor som Ikkje minst når me kom til falsing av å gjere heime i huset, Foldrøyhamn tok seg av Å gi ei hjelpande hand til dei som kom stilte fyrst opp ved boksane. Der var me blanke. Det var og florstellet. Mat og alt det me ikkje kunne, til oss, syntes far var kjekt. Han ville reinskebordet, og var ein viss tryggleik å ha den gamle «krab- middag skulle me også og det var nesten alt. ikkje ha noko for arbeidet, tok berre den mest trugne, både Han bestemde firma- betaling for boksane, og dei var svært bemannen» med oss. Me visste at han ha, så det var mykje til å møte opp tidleg, ville kome frå morgonen av, men ikkje som kvilde på mor sin namn, og skaffa oss eti- rimelege. Arbeidet me hjelpte til med «nattetid». Klokka fem om morgonen skulder. Men ho såg og kettar, pergamentpapir, var kan hende kjekt for begge partar. og utnytte stundene. kunne me høyre noko som høyrdes ut forsto at skulle dette eller var det pergamyn Eg som falsa boksane og hadde dei i som fløytelyd, eller lyd frå ein lur. Då far lukkas måtte alle gjere det dei kunne. han kalla desse små runde tynne trykk-kokaren, og sto i timevis utover såg ut glaset klokka fem, lenge før me Ho såg det kanskje klårare enn dei som papira som skulle liggje opp på den fer- kvelden, vart ikkje spurd om eg skulle hadde tenkt å byrja dagen nede med var yngre. Og ho nytta stundene, sjølv digpakka boksen. Ferdigpakka boksar ha noko for mitt arbeid. Om eg hadde sjøen, såg han Jakob i båten sin med om dei ofte kunne vere korte, der andre av finaste sort. Eitt lag med «skinker» blitt spurd ville eg ikkje fått meg til å det vesle styrehuset utpå eine sida, der ting venta på hennar hender. Det var av klør rundt med ein fin raud rognbit sei at eg ville ha noko. Beskjeden som låg han å bles i ein lur som var det van- stort sett oss i familien som var med å i midten. eg var. lege på båtar den gongen for å skaffe seg reinska krabben, men stundvis leigde Falsing og hermetisering merksemd. me òg inn eit par kvinner. Firmanamn Då reinskinga var ferdig den fyrste Firmaet skulle heitte A. KORSVIK & CO Frå krabbetønna Det var hardt arbeid for oss alle, ikkje dagen og krabbematen var komen i KOLØYHOLMEN – NORWAY. Og NORtil prima vare minst for svoger min og eg som skulle boks skulle falsinga byrja. Jakob sette WEGIAN Crab, med ein fin raud krabbe Då var det ikkje tid for å liggje å dra skaffe «råstoffet». Men kanskje var seg på krakken ved falsemaskinen og på etiketten. Det finst endå nokre av dei seg. Eg vart send opp for å vekkje Karl, det mor som tok ein alt for stor del av boks etter boks var lukka på ein for oss vakre etikettane me «smykka» bok-

APRIL 2015 sane med. Far tinga kassar med firmanamn på, måla i fine fargar. Kassane var ikring 40 x 60 cm, då gjekk det 5 x 8 boksar, med 4 lag. Det gav 160 boks i kvar kasse. Vekta på kvar boks var 106 gram. Det gav litt over 16 kg. per kasse. Ferdig pakka kassar vart stua i nordvestre hyrna i krabbebua. Ei god kjensle når me såg alle dei fullpakka, fint måla kassane stod klar for levering. Me tenkte vel alle at det hadde lukkast det far og svigersonen hadde sett i gong. Både me og Jakob Folgerøholm rekna med at me skulle leggje ned ikring sju tusen boksar fyrste hausten, så skulle det aukast for kvar sesong.

rive det? Ingen av oss unge ville rive eit hus som hadde vore til så stor nytte, og gitt bra utbytte på det arbeidet som var lagt ned.

nokon som ikkje kunne sitje i ro, og svevde ut på sementplattinga, i ein fin svanedans, så fekk dei heller ta det med synda på kammerset når kvelden var over og ein gjekk kvar til sitt.

Krabbebua vart ståande skadeskoten av vær og vind etter mange år utan at nokon gjorde noko med forfallet. Midt på syttitalet var ein del av Hilderplatene byrja gå i oppløysning, og det var store hol i den veggen som var mest utsett for ver og vind. Etter litt rådslagning med han som åtte Korsvikjo den gongen, gjekk me i gong med å rive det som sto igjen, og alle spor vart borte. Berre betong-golvet var att. For mange år sida vart også dette, siste sporet borte, og ligg godt gøymd under anna, nyare og sterkare betong. Det me den gongen kalla «med sjød`n» ser heilt annleis ut i dag enn det gjorde den gongen det sto ein liten Krabbefabrikk der. Men så er det tredje generasjon som rår grunnen i Korsvikjo i dag. Og interessene og mogelegheitene skiftar.

Men i november like etter at dørane var stengd, og dei ofte lange og slit- Stemining same dagane og kveldane var over, Det var ein streng, men god moral den føddest ein tanke hjå oss som var unge gongen. Dei fleste hadde nok dei ti boda og hadde vore med på arbeidet desse til rettesnor for livet sitt, men det var ikkje alltid så lett for haustmånadane me hadde drive krabbeMe visste, med vemod ein ungdom å leve etter det som var god moral. fabrikken. Me visste, at dette var ein bolk Kanskje var moralen litt med vemod at dette var i livet vårt som var streng når det galt ungein bolk i livet vårt som over, for alltid. Aldri domar. Dei hadde vel litt var over, for alltid. Aldri andre, og gjerne sterkare meir nedlegging av meir nedlegging av kjensler i seg enn dei me Den siste hausten var det svogeren min krabbe i Korsvikjo. krabbe i Korsvikjo. den gongen kunne kalle og eg som dreiv «fabrikken» utan at far gamle folk. Ja ja, me var eller andre la seg bort i drifta. Men det Skulle me ikkje lage til vil ikkje sei at han sat heime i gyngesto- ein avslutningsfest?. Ein hausttakke- vel ikkje verre me enn generasjonane len, nei han var å finne med sjøen kvar fest, eller kva me skulle no kalle det? før oss. Mykje har endra seg med både kaiar og dag, og var ofte innom der krabbear- To av jentene som hadde vore med bygningar. Noko som er meir tenleg i beidet føregjekk. Sjølv om gikta var i på «krabben» hadde fått seg jobb på At ein så enkel tilstelling kunne skape 2015 enn det var på 1940/ og tidleg på ferd med å plage han sterkt, så var inte- ein kafè i Bergen og skulle forlate oss så mykje hyggje, var det vel ingen som femtitalet. Det er nede ved sjøen dei ressa så stor at han måtte fylgje med. andre. Me hadde ei kort rådslaging om hadde trudd. Veret var på vår side største endringane har skjedd. FisHan treivst best nede ved sjøen og på å stelle til ein avskjedsfest for dei to som denne milde fine haustkvelden/haust- kereiskapar er det mindre behov for i bryggja. ville reise frå bygda. Me la planar for natta. Fullmånen lyste som om det dag enn det var på femtitalet og litt inn korleis me skulle få dette til. Alle ville skulle vere dagslys, og sjøen låg heilt på sekstitalet. Men sjøbua som var eit Tre sesongar vera med og gjere sitt til at me skulle få stille og svart. Landskugge frå dei høge så viktig hus med sjøen den gongen, ser Fyrste hausten me la ned krabbe var til ein kjekk fest, for dei to som skulle haugane som gjekk rett i sjøen gjorde annleis ut enn den gongen og har ein i 1948, så i 1949. Siste sesongen var i reise til byd’n, men og for oss som ikkje det litt trolsk. To hegrar sat litt lenger langt høgare standard. For meg som 1950. Det var og den beste sesongen, skulle reise. borte i stranda og strekte på dei lange trødde barneskoa mine nede med sjøen med ikring ti tusen boksar. halsane sine. Eit ekte svermevèr, for dei er det godt å kome til sjød’n no og, etter Me pynta langbordet med som hadde slike tankar i hovudet sitt. att eg er blitt gamal. Det gled meg å sjå Likevel, etter at sesonkvite dukar, sette mange Og det har gjerne ungdomar under ein at alt er så velstelt. Likevel, etter at gen var slutt, vart dørane talgeljos på bordet, i høge fullmåne når tilhøva elles ligg til rette. sesongen var slutt, stengde og krabbefabrikfine stakar. Primusen på --vart dørane stengde ken gjekk over i historia. ein kasse borti ei krå til å Det blei bort i dei små timane før det Kva den gamle «grunog krabbefabrikken koke kaffi på, og primus- vart oppbrot denne natta. Me kjende daren» tenkte då, veit lykta under ein takbjelke. alle ei gleda etter kvelden, men også eit gjekk over i eg ikkje, men kanskje Primuslykta gav svært vemod. Vemod kjende me òg for at to av historia. innsåg han at dette ikkje godt lys, og kunne vel for jentene skulle reise bort, og me vart to var ei sikker framtid å oss reknast som forløpa- mindre i ungdomsflokken. Ei merkeleg satse på for unge menn som gjerne ren til elektrisk lys, som kom fyrst to kjensle var det og å vri om nøkkelen i Kvifor det vart slutt skuldast nok fleire skulle etablere seg med eigen heim og år seinare. Det var koseleg når lysa var døra, og vite at me hadde ikkje bruk for ting. Myndigheitene hadde fått greie på at det føregjekk noko i Korsvikjo som familie. Krabbearbeidet varte berre tende, primusen vermde og primus- huset lenger. dei gjerne ville vere med å setje kjepnokre få veker om hausten, så kva med lykta gav godt lys og litt varme den òg. resten av året? Det hadde vore eit godt brukande hus par i hjula for. Dei kom med krav som Jentene skulle ha med heimesmurde til det arbeidet det var tenk til. Men no for oss var umogelege å etterkome. Me Men både far og me yngre fekk prøve skjever, eg veit ikkje om det vart kalla var det slutt. Huset vart ståande tomt i måtte investere i autoklav, noko me ut noko som for far betydde mykje. smørbrød den gongen, og heimelaga mange år, det var ikkje bruk for eit slikt ikkje visste kva var for noko. Me måtte kontakte Jakob Folgerøholm og leggje Økonomisk gjekk det greitt, me tente kaker. Talgeljosa, primusen og primus- hus lenger. brevet fram for han. Dette visste nok pengar, kanskje meir enn det me tenkte lykta gav litt varme og gav ein koseleg den gamle mannen meir om enn han For vêr og vind då me bygde opp «føretaket». stemning i krabbebua, eller festlokalet som sende brevet til Når huset vart ståfår eg vel sei. oss. Han vart beint Ikkje spor att ande år etter år og Myndigheitene hadde fått fram morsk, og tok I dag finst det ikkje spor att etter krab- Me bar ned frå stova heime eit gamalt vind og uver ruska greie på at det føregjekk hand om brevet. bebua, som var det daglege namnet. trøorgel som eg hadde kjøpt for lenge og reiv i det, gjekk noko i Korsvikjo som dei Svarbrevet frå den Berre ein filmsnutt som daterer seg sidan. Ei av jentene var svært musi- det ikkje så lang tid gamle mannen var tilbake til byrjinga på syttitalet er det kalsk, og kunne spele nesten kva det før vinden hadde fått gjerne ville vere med å nok ikkje halde i noko synlege beviset på at her sto det ein var. Ho var òg flink til å lage tekstar, ja flerra laus litt papp setje kjeppar i hjula for. diplomatisk stil. Meir gong ein liten krabbefabrikk. Eit minne melodiar òg, og ho sto heller ikkje til- på taket. Eg trur nok om det som ein gong var. Eit minne bake når det galdt song. Ho hadde laga at far ville gjerne fått tetta taket igjen, høyrde me ikkje til kravet om autoklasom berre ein av dei som var med den ein avskjedsong frå seg og ho andre men han var blitt for gamal til å kome ven. Det neste Hordaland Fiskesalslag gongen ber på, underteikna, åleine. Dei jenta som skulle reise frå oss dagen seg på taket. Og me som var yngre såg prøvde seg på var at me skulle betale ei andre er borte. etter, med HSD -båten Bremnes. Det det visst ikkje. Då pappen var flerra av avgift på fem øre per sjølvfiska krabbe. skapa god stemning i «lokalet» då ho gjekk det ikkje lang tid før taket lak, og Den gongen var krabbeprisen trettifem Avslutningsfest framførte den spesiallaga songen til etter ei tid var det synleg at det hang øre per stk, og i tillegg til denne prisen Etter at krabbesesongen hausten 1950 denne kvelden. ned på midten. Ein kan sei det slik at skulle me betale fem øre. Sjølvsagt var over og dørane vart stengde, verka huset var tapt, noko me som var unge gjorde me ikkje det. krabbefabrikken audleg der den sto, Når eg har nemnt ordet fest og ung- kunne ha hindra. Våre tankar var kan til liksom inga nytte lenger. Fiskerei- domar må eg sei at dei som deltok på hende, kva skal me med huset no? Det Dette brevet svara far på, sikkert i skapane til far var teken godt vare på festen ikkje bruka alkohol. I vår barne- har gjort sin misjon. Ein bolk i livet til rolegare ordelag enn det Jakob Folgerøholm bruka. Begge breva gjorde inne i sjøbua, så far såg nok ikkje noko læra var det synd å dansa, og å spela far var over. at krava fall bort. behov for huset lenger. Det var ei tid kort, men når musikaren vår spela snakk om å riva huset. Kven skulle så opp til ein smektande vals var det nok

Epilog

Men dei prøvde seg på nytt, denne gongen med at dei baud seg til å selje årsproduksjonen for oss. Då ville dei kanskje trekt i frå dei fem øra per sjølvfiska krabbe som me ikkje ville godta. Der var dei for seint ute med «tilbodet» sitt. Vårt svar var at heile produksjonen var seld til ein skipshandel i Haugesund, før sesongen byrja. Slik var det kvar sesong. Asbjørn og kompanjongen, Karl var nok stolte då dei låg med båt ved Koløykaia, nesten lasta med flotte kassar fullpakka med utsøkt naturell krabbe.

APRIL 2015

Bilen frå Haugesund sto på kaia for å laste inn dei flotte kassane. Kassar som måtte bli lagt merke til med den fine skrifta på. Også kva som skulle stå på kassane var det Jakob som sto for. Han hadde sans for kva som selde godt, og kva som ville bli lagt merke til.

Råstoffet

Me visste så lite om det me skulle til med at planen var at me skulle skaffe nok råstoff sjølv til produksjonen vår. Men me skjøna fort at det ville bli for lite. Det viste seg at me hadde langt større kapasitet enn det me fiska sjølv. Karl hadde i mange haustar ført krabbe Før skipshandlaren i Haugesund gjorde frå dei mange krabbefiskarane i Fitjar avtale om å kjøpe to-tre hundre boksar og Brandasundsøyane til ein liten krabbad dei om å få ein prøve på ikring fem- befabrikk som svogeren hans åtte. Han ten-tjue boksar. Då dei hadde smaka og kjende godt fiskarane han henta krabbe hjå og i samtale med analysert innhaldet nokre fiskarar baud fekk me brev om at Då dei hadde smaka og dei oss å kjøpe krabdet var «prima» vare, analysert innhaldet fekk ben deira. Kvifor og dei ville ha heile visste me ikkje. Det produksjonen vår. me brev om at det var Me måtte ikkje selje «prima» vare, og dei ville vart då gjort avtale med nokre få fiskatil andre, heller ikkje ha heile produksjonen rar om at me skulle få neste sesong. Dette vår. Me måtte ikkje deira krabbefangst, var gode ord å høyre selje til andre, heller men me måtte ta stort for dei som hadde lagt ikkje neste sesong. og smått, også det ut i ukjent terreng.

ein kalla vasskrabbe, Denne dagen fekk me Då me drog teinene som ikkje fanst mat i. fleire krabber enn me morgonen etter fekk Avtalen kunne sikkert nokon gong hadde me oss ein overrasking. diskuterast, men for fått før. Me hadde eit Opptil femten krabbar fiskarane var det ein par krabbekister der i kvar teine, og på fleire me kunne oppbegod avtale då dei fekk betalt for alt, stort og teiner sat krabben oppå vare den krabben me smått, god og dårleg ikkje hadde plass til loket. Stor fullpakka krabbe. Endå kunne i stimtønna. Mange krabbe, av beste sort. me produsere meir, gonger kunne dette sjølv om det å kjøpe vere spanande, å ha krabbe utnytta produksjonen betre. så rikeleg med krabbe. Andre gonger kjendes det som eit problem kor me På denne tida fiska me med ca. 15 skulle skaffe nok krabbe frå. Men lukka teiner. Seinare skaffa me oss så mange var som oftast på vår side. Det hende teiner at me var opp i kring tretti teiner. aldri at me måtte koke berre halvt opp Me hadde motorbåt så me rakk langt i tønna. bort frå der me vanlegvis fiska. Me hadde draft (sjøkart) med oss så me Noko me tenkte lite på den gongen var kunne sjå djupna på plasser me ikkje at teinene kunne kome bort, noko som hadde vore tidlegare. Me tråla rundt i skjer ofte i dag for dei som har reiskapar von om å finne gode fiskeplassar. Me i sjøen. Ein kan ikkje vere sikker på at hadde fleire teiner på kvar «retle», kan- ein finn teiner eller andre fiskereiskaskje seks sju teiner. par att når ein skal sjå om reiskapane sine. Årsakene kan vere mange, ein Ein dag la me ut rundt femten teiner i motorbåt kan ha gått på vaket, eller Sælevikjo. Då me drog teinene morgo- teina er blitt lagd på for djupt vatn og / nen etter fekk me oss ein overrasking. eller glidd utfor eit stup – eller ein tjuv Opptil femten krabbar i kvar teine, og har teke ein annan manns fiskereipå fleire teiner sat krabben oppå loket. skap. Då er det tjuveri, som er blitt Stor fullpakka krabbe, av beste sort. meir vanleg no enn det var for seksti

APRIL 2015 var ung gjekk det fint. Eg kjende meg slett ikkje sliten, og faktisk så lika eg å arbeide med sjøen åleine. Ha ansvaret åleine, og sleppe spørje om noko. Eg kjende at «fullmakta» eg hadde fått frå dei to som sto ansvarlege for føretaket femna så vidt at eg kunne gjere ting slik eg syntes var best. Dei to hadde stor tillit til meg, og arbeidet mitt. Det gav meg kanskje litt ekstra stå på vilje. Å fiske med eigne teiner kvar haust medan me la ned krabbe, det kunne til tider vere hardt. Me kunne ikkje sei at i dag er veret og vinden så ufyseleg at me kan ikkje gå ut. Trur ikkje at det hende nokon gong at me ikkje fekk sjå om teinene. Me stolte på motoren og hadde oljeklede og sydvest. Då betydde ikkje vêret så mykje. For oss hadde krabbefisket med næring å gjere, så me var nøydd til å skaffe «råstoff», elles ville «fabrikken» stoppe opp, og det ville lett kunne forskyve det målet som var sett for sesongen. Likevel, når sesongen var slutt og me kunne ta teinene med oss heim og stuve dei fint opp ved sjøbuveggen, var det ei god kjensle. Me gjorde det me kunne for at me skulle ha full produksjon dei dagane produksjonen var i gong. Etter minnet mitt var det to dagar i veka arbeidet føregjekk. Då starta dagen svært tidleg for den som skulle fyre opp stimkjelen. Aldri seinare enn halv sju om morgonen. Då kunne kokinga kome i gong i halv åttetida. Ein time etter ville alt vere klart for dei som skulle setje seg til reinskebordet.

sytti år sidan. Berre ein gong forsvann teiner for oss. Det var ein laurdag me ikkje hadde teinemat til alle teinene, og me la ei retle på seks sju teiner på ei fin roleg vik med fin sandbotn, så grunt at me såg teinene låg på sandbotnen. Der skulle dei liggje til måndagsmorgonen. Me tenkte sjølvsagt ikkje at teinene skulle forsvinne når dei låg på så roleg og lun plass. Men dei var borte då me kom om måndagen for å hente dei. Dei var stolne, det var litt av ei overrasking for oss at teinene som låg så trygt i den lune vika var borte. Det kjendes litt nifst, for slikt hadde me ikkje vore bort i tidlegare.

«Hardkjør» Å drive krabbefiske i tillegg til å bearbeide krabben, få den reinska, få den i boks, false og i trykk-kokaren. Det kunne vere hardkjør med ofte lite søvn. Far var i ferd med å bli ein gamal mann, og helsa var ikkje slik ho hadde vore for berre få år sidan, så eg som var ung tok mykje av det arbeidet som naturleg skulle falle på han. Han var glad for at eg sa at han kunne vere heime i stova mens eg tok meg av både falsinga, og trykk-kokinga av boksane. For meg som

Likevel, om dagen byrja i halvsju tida, så vart det borti mot midnatt før dei siste kunne gå heim. Blant dei var alltid eg å finna, eg og svogeren min. Ofte, etter at eg var komen i senga seine kvelden, tenkte eg nok tankar som: er det verd alt dette slitet? Men neste gong stimen vart slept inn i krabbetønna, og krabben om kort tid byrja koke, og den gode krabbelukta strøymde mot meg, syntes eg at dette var noko som passa meg, passa til mitt lynne. Når eg no, langt over seksti år etter tenkjer tilbake til den tida og dette arbeidet, er eg takksam for at eg fekk vere med på dette, for oss ukjende arbeidet. Og mine tankar om dette er at me kom frå det på ein god måte. Dei positive meldingane me fekk frå firma som kjøpte heile produksjonen vår, var noko me kunne glede oss over. Dei to fyste sesongane sto eg liksom på utsida. Hadde ikkje ansvar for det som gjekk godt eller mindre godt. Det var far og svigersonen, men eg var med, i høgaste grad, og var kanskje like interessert eg som dei. Konklusjonen min er ei tid i ungdomen eg minnast med stoltheit og glede. Vinteren 2015 Bjarne Korsvik

ANNONSER

APRIL 2015

Sommardraumen?

Pioner og Yamaha, gode båtar og motorar som tåler mykje, gjev deg

eit enkelt båtliv

Sjå www.pionerboat.no og www.yamaha-motor.no

du Finn oss i Årskog PÅ FiTjar | 944 30 500 | WWW.FiTjarB

Du finn oss på Årskog i Fitjar - Tlf. 944 30 500 - www.fitjarbaat.no

ANNONSER

APRIL 2015

Mesterhus på Noregstoppen

biletet vann Mesterhus sin konkurranse Mesterhus vart Noregs største bustadbyggjar i fjor, og huset du ser på egnar seg godt å byggje på Fitjar. der publikum stemte fram Noregs nye favoritthus. Dette er eit hus som Me har ledige tomter i Brakjehaugen og Søre Stølen.

Har du planar om å byggja hus? KONTAKT OSS! www.mesterhus.no | www.engevik-tislevoll.no

P.b. 13 • 5418 Fitjar • Tlf.53 45 73 00

Tilbudet gjelder KUN Autoservice AS på Fitjar

53 49 71 21

Sommerdekk KNALLTILBUD - FERDIG MONTERT PÅ BILEN NOKIAN HAKKA GREEN TOYO NANO ENERGY2 94V - 205/55 R16 91V - 205/55 R16

NOKIAN HAKKA GREEN TOYO NANO ENERGY2 95H - 195/65 R15 91H - 195/65 R15

÷20% rabatt

ALU FELG MEGA WHEEL ALU FELG MEGA WHEEL INDUS 15 TOMMER INDUS 16 TOMMER

4.660,- 3.760,- 3.760,- 3.560,på AC-service og hjulstilling til alle som kjøper nye sommerdekk.

895,-

Dekkhotell

Vi skifter mens du venter

Vi tar hjulene av og oppbevarer dem til neste sesong.

Pr. felg

995,-

Visste du også at vi har markedets beste maskin for balansering av dekk og ripefritt hjulskift?

Pr. felg

Du beholder fabrikkgaranti Du får mobilitetsgaranti 3 og 5 års delegaranti

Nye sommerdekk? Velg testvinnere fra de beste produsentene!

Vi gjør BilLivet enklere

FITJARFESTIVALEN 2015

Foto: Brecht foto

Heimalanne

APRIL 2015

Foto: Øyvind Arvola

Ola Bremnes

Heimalanne’ og Ola Bremnes til Fitjarfestivalen I skrivande stund veit me om at desse to landskjende artistane kjem til Fitjarfestivalen 6.–10. august, men me veit òg at det vil blir signert med minst ein til. Elles vil årets festival la oss få høyre fleire svært dyktige band som har fitjarbuar i sin midte. I tillegg vert det fleire aktivitetar enn nokon gong tidlegare, og det er grunn til å tru at det vil bli endå meir liv på Sjøsio. På desse sidene kan du sjå programmet slik det ser ut pr i dag, og lese litt meir om artistane. TORSDAG 6. AUGUST

LAURDAG 8.AUGUST

• Konsert i Fitjar kyrkje med Ola Bremnes.

• Bodgater og marknad • Veteranbil-utstilling • Møt Fitjar Racingteam

FREDAG 7. AUGUST

• Fiskefestival

• Offisiell opning av festivalen kl. 16.00.

• Premiering Fiskefestival

• Trubadur og matservering i festivaltelt på kaien. • Underhaldning på kaien. • Bodgater og marknad. • Konsert i revyteltet ved Fitjar Fjordhotell med Askeladden og ein kjent artist til.

• Fitjar Brannvesen, øving med klipping av bil og demonstrasjon av redningsutstyr. • Stunt musikk med lokale artister/ trubadurar igjennom dagen, rundt i sentrum og omegn. • Sløyekurs med fangsten frå fiskefestivalen.

• Discotek i kjellaren på hotellet (gode gammaldagse discorytmer).

• Barneteater

• Trubadur/band Leif Aase og frue, oppe på Fitjar Fjordhotell.

• Fitjar mat, fitjarpølse osv. (Mykje meir om mat og opplegg rundt dette kjem etterkvart.)

• Dyreutstillinger i sentrum.

• Trubadur og matservering i festivaltelt på kaien frå kl. 10.00 til 20.00. • Endå meir spennande underhaldning er på gang, men er ikkje fastlagt.

SØNDAG 9. AUGUST • Gudsteneste i festivalteltet på kaien • Matservering i festivaltelt på kaien • Bodgater og marknad • Kakekonkurranse (?)

Programmet på dagtid er ikkje klarlagt. Men det blir program heile dagen fram til kl. 20.00

• Guida turar i Kulturløypa (?)

• Servering av fitjarmat igjennom heile festivalen

Anna underholdning kjem òg etter kvart.

• Konsert med Heimalanne og D`accord i revyteltet ved Fitjar Fjordhotell laurdag kveld. • Konsertar inne på hotellet.

APRIL 2015

D’Accord

Foto: Frå D´Accrd si facebookside

Fiskedam

Country Boys

Leif og Tanya Aase

Sløying

Askeladden

HEIMALANNE’

LEIF AASE

Heimalanne’ vart starta i 1997, og består i 2015 av Arne Bøe (vokal, gitar), Dag Atle Håland (gitarar, mandolin, munnspel, vokal), Aksel Fjæra (bass, vokal), Gunnar Bergstrøm (trommer) og Bjørn Tore «Bucky» Aasheim (gitarar, vokal). Heimalanne’ framstår i dag som Vestlandets beste band med den råaste bandbesetninga som kan oppdrivast vest for vatnskilet. Heimalanne’ har for lengst markert seg med sin særeigne musikkstil, som med sin folkelege appell høver godt både til dans, konsertar og andre kulturarrangement. Gruppa spelar berre eigne låtar med norske tekstar, framført på klingande striledialekt. Låtmaterialet spenner vidt – frå rå rock’n roll til rolege, neddempa viser. Sjølv om bandet betraktar seg som eit folkrock-band, er det vanskeleg å setja Heimalanne’ i ein spesiell bås – musikken inneheldt element frå country, rock’n roll, blues, irsk folkemusikk, americana, roots osb. – og det svingar som berre det! Bandet trivst like godt framføre publikum - anten dei spelar for ei feststemt forsamling med høg partyfaktor og trøkk - eller i ein konsertsal med akustisk, «unplugged» musikk. Gruppen har gitt ut ei rekkje CD’ar og mange vil kjenne til radiohitane «Dar ska’ eg bu», «Heimlaus», «Ingenting so eg ångra på», «Sommaren e’ her», og mange fleire.

vokal, der placerer sig et sted mellem David Bowie og Peter Gabriel». Daniel er ifrå Haugesund, men bur på Stordøya. Det gjer og dei andre i bandet. D’accord er Daniel Måge (Song, fløyte, gitar og mandolin), Arvid Havro (trommer), Stig AreSund (Gitar), Årstein Tislevoll (Bass) og Fredrik Horn (Tangenter). Som du ser er det òg fitjarbuar med i bandet.

Les meir på heimalanne.no.

COUNTRY BOYS

D’ACCORD D’Accord er et rockeband som sjangermessig høyrer heime i 70-talets melodiøse progrock. Dei har gitt ut tre album. Det siste er innspilt i London med klassisk analogt utstyr. Plata har hausta gode kritikkar i både inn- og utland. Også tidlegare utgjevingar har motteke gode meldingar. D’accord er elles eit klassisk rockeband. Det inneber høy standard på framføring både på konsert og i studio. Bandet har spilt på prestisjetunge Hovefestivalen, og vore headlinar på festivalen Progfarm i Holland. Hausten 2014 imponerte dei på Haugaland prog&rock festival. Bandet har også spilt support for Enslaved (NO), Focus (Holland) og Wishbone Ash (UK). Albumet «III» ble lansert i mars 2014 og mottok 6/6 i Scream Magazine. Plata blir også godt motteken i utlandet. Ein meldar frå Danmark anbefaler plata og skriv at «Daniel Måge imponerer med sine fine

FITJARFESTIVALEN 2015

ASKELADDEN Askeladden vart forma i 2011 og består av fitjarbuen Johannes Aadland (vokal og piano), Torstein Mongstad (bass) og Simon Kleppe Røskeland (trommer). Dei har sidan starten reist land og strand for å glede publikum med god norsk musikk. Reisa har så vidt begynt, og dei har blitt spådd som arvtakarar etter Vamp og Trang fødsel. I februar 2015 gav dei ut debutalbumet På god veg. Så sjå opp for singelslepp, konsertar «til lands og til vanns» og andre overaskingar frå tre livsglade Askeladdar! Les meir på heimesida deira: www.askeladdenband.com

Vokal og gitar: Åge Paulsen Bass: Karsten Tislevoll Sologitar: Terje Pletten Tangentar og vokal: Ole J Almås Trommer og vokal: Dagfinn Paulsen. Country Boys er eit band med 5 staute karar, som spelar god dansemusikk! Country Boys starta opp i 1983. Sidan då har bandet spela på mange arrangement rundt i distriktet. Opprinnelege bandmedlemmar var Johnny Kvernenes, Jonn Inge Kvernenes, Harry Kvernenes, Karsten Tislevoll og Åge Paulsen. I 2012 starta me opp att suksessen, og no består bandet av Åge Paulsen, Karsten Tislevoll, Terje Pletten, Dagfinn Paulsen og Ole Johnny Almås. Dei tek gjerne oppdrag i heile Sunnhordland. Country Boys har òg eiga facebookside.

Leif Sverre Page Aase (født 03.11.1963) er ifrå Sotra. Han er gift med Tanya Marie Page Aase. Gitaristen starta med å spele på uteplassar allereie som 17-åring. I løpet av karrieren har han blant anna spelt saman med kjære vestlandstrubadurar som Teddy Nelson og Johannes Kleppevik. August 2007 vart han hyra inn som gitarist i suksessbandet Vassendgutane frå Ørsta. Siste spillejobb med Vassendgutane for Leif Aase var 29.12.2011. Leif, som bur på Sotra, har eit lidenskapeleg forhold til countrymusikken. Han har gjeve ut fire soloalbum i løpet av de 26 åra han har levd av musikken. Interessa for country fører han ofte til Nashville i USA. Der har han spelt inn plater saman med musikarane til blant anna Garth Brooks og Toby Keith.

OLA BREMNES – Og du verden! Denne mannen kan skape stemninger, sa Line Gevelt Andersen i NRKs «Norsk på norsk» da hun meldte Olas plate «Livstegn». Ein av songane frå plata, «Mi pia, din gutt» traff publikum midt i hjartet - og sette en historisk rekord med 95 veker på Norsktoppen i 2004, 2005 og 2006. Denne svært kjende artisten har etter kvart gjeve ut 10 plateproduksjonar. Så langt er Bremnes registrert med godt over 300 verker i TONO. Ola er storebror i søskentrioen Kari, Ola og Lars Bremnes. Dei mottok Spelemannsprisen for plata «Soløye» i 2000. Saman gav de også ut plata «Ord fra en fjord» i 1992 med tekstar av faren Ole H. Bremnes. Ola har levert både tekster og melodiar til fleire av Kari Bremnes sine plater, og han er òg kjent som tonesetjar og formidlar av Petter Dass sine dikt. Sjølv seier han: – Eg ser meg sjølv både som solo-aktør og som «kulturell entreprenør» som gjerne set igang ting. Eg er interessert i dynamikken som oppstår mellom amatørar og profesjonelle, og i spennet mellom det lokale og det globale. Men først og fremst er eg på evig jakt etter å skrive gode songar.

Det vert og jobba opp mot fleire kjende artistar. Og minst ein til skal signerast.

Hvem deler vår Herres smerter? Hvem våker med Jesus i verdens natt og bærer Hans sorg i sitt hjerte? … til Frelserens kors og pine, til Lammet som ofres for verdens skyld, for syndene dine og mine. …for frelseren sa oss at der han er skal vi ved hans nåde få være. … På veien til Jerusalem møtte han mange menneske,han visste kva stilling dei var i, og var i stand til å hjelpa dei ut or deira problem. Han såg Sakkeus. Kalte Levi som sat på tollbua. Også den blinde Bartimeus utanfor Damaskus, var han i stand til å hjelpa. Då Jesus anda ut på korset, var frelsesverket fullført. Vegen var opna, forhenget i tempelet hadde revna og det var fritt tilgjenge til nådestolen for alle. Etter han stod opp og sette seg ved Faderens høgre hand og ber for oss, er favnen hans vidopen, Han seier: «Kom til meg du som slit og har tungt å bera. Eg vil gje deg kvila.» Dersom du sannar syndene dine, får du retten til å kallast Guds barn. I 1871 skreiv Fanny Crosby: Gå til Jesus kvar og ein; ved hans kors er rom! Sei han synd og sorg og mein. Ved hans kors er rom. Trøytte vandrar, skunda deg, …der er fårar på din veg… …du er sår av sorg og strid, Jesus lettar børa di. Jesus gjer deg frelst og fri, ved hans kors er rom. Sæle bod for ein og kvar: Ved hans kors er rom! Kom frå by frå grend og gard, ved hans kors er rom! Jesus frelsesverk er gjort. Opna har han Himlens port, Å,kor det er sælt og stort: Ved hans kors er rom!

: Lag og organisasjonar i Fitjar Her kan du få presentert organisasjonen din. Send oss info om året de starta opp, laget sine merittar, medlemstal og planar for det komande året pluss 3-5 bilete. Lars & Jakob

skråblikk frå skåtet Han berre sat på kaféen og såg fortvila ut. Serveringsdama gjekk bort og spurde om det var noko gale? – Ja, alt er gale. Eg er konkurs, min kjære kone har forlatt meg og Brann tapte. – Det var forferdeleg, sa serveringsdama. – Ja, ikkje sant, og så ledet dei etter første omgang! Jakob

Fitjar seniorsenter Fitjar seniorsenteret skal vera eit ope tilbod til alle seniorar og trygda i Fitjar kommune. Senteret er lokalisert i Fitjar kultur og idrettsbygg, eit rom i andre etasje over biblioteket. Det var kommunal bevilling saman med frivillige gåver frå næringslivet som gjorde det mulig å etablera eit ca. 80 m2 lokale.

og tysdag kl. 1100, blir det servert kaffi og vaflar i senteret, det er ynskjeleg att andre enn dei som er på trim og kan koma å slå av ein prat.

Styret i senteret har åleine og saman med frivillig sentralen fått til ulike aktiviteter som fallforebyggjande kurs, sitjedans, datakurs, quiz, basar m.m.

Seniordansen er og knytt til senteret sine aktiviteter.

Lokalet er utstyrt med eit mindre kjøkken, godt lydanlegg, videoanlegg, kaffimaskin, koppar og fat, datamaskin og piano.

Lokalet har og vore nytta til private arrangement som gebursdagar, konfirmasjonar, dåpsfest m.m.

Lokalet har etter det vart ferdig i fjor vår, vore mykje nytta

Etter trimmen for «honnørgutta» og «modne damer», måndag

Fitjar Bygdekvinnelag har fått avtale om bruk av lokalet til sitt arbeid og sine samlingar. Styret er ope for idear til andre aktivitetar, og ynskjer velkomen til andre lag og organisasjonar som vil laga til arrangement i seniorsenteret.

FP-kviss av Magnar Kloster 1. Kva heiter byfjellet i Ålesund? 2. I kva idrett kjempar ein i Stanley Cup? 3. Krokan er laga av smør, sukker og ….? 4. Kva heiter den lengste elva i Noreg? 5. I kva tiår flaug det første vellukka helikopteret? 6. Kor er Kabul hovudstad? 7. Kva instrument spelar Leif Ove Andsnes? 8. Kva er eit hjalt? 9. Kva månad og år vart Galleri Losjen opna i Fitjar? 10. Kva mat er brennsnute? 11. Kor mange bein har ein edderkopp?

: Programoversyn for Radio Fitjar 105,9 MHz

12. Kva heiter øya som Nordkapp ligg på?

Radio Fitjar er ein tverrkyrkjeleg, kristen nærradio som har halde på sidan 1993. Sending kvardager frå 12.00 – 21.00.

MÅNDAG

TYSDAG

ONSDAG

TORSDAG

FREDAG

kl. 12.00 – 13.00 – Nistepakka – Vindu mot livet – Veien gjennom Bibelen – Over en åpen Bibel

kl. 12.00 – 13.00 – Nistepakka – Vindu mot livet – Veien gjennom Bibelen – Irenes kvarter

kl. 12.00 – 13.00 – Nistepakka – Vindu mot livet – Veien gjennom Bibelen – Over en åpen Bibel

kl. 13.00 – 15.00 Noreamagasinet frå Norea radio

kl. 13.00 – 15.00

frå Norea radio

kl. 18.00 – 18.30 Medvandrer frå Filadelfia Kristiansand

kl. 15.00 – 18.00 Sending frå Norea Radio

kl. 18.00 – 18.30 Han bærer deg frå Filadelfia Kristiansand

kl. 18.00 – 18.30 Et hvilested frå Filadelfia Kristiansand

kl. 18.00 – 20.00 Musikk fra P7 kristen riksradio

kl. 18.30 – 20.00 Musikk fra P7 kristen riksradio

kl. 20.00 – 21.00 I Guds omsorg v/ Jan Åge

NILS’N HAR ORDET

til ulike aktivitetar. Biblioteket har etablert lokalhistorisk samling som alle kan få tilgang til, og dei bruker lokalet til ulike samlingar.

Noreamagasinet

kl. 20.00 – 21.00 – Sangen vi aldri glemmer – Et ord fra Jerusalem

kl. 13.00 – 15.00 Noreamagasinet frå Norea radio kl. 15.00 – 18.00 Sending frå Norea Radio kl. 18.00 – 18.30 Et spennende liv frå Filadelfia Kristiansand kl. 18.30 – 20.00 Musikk fra P7 kristen riksradio kl. 20.00 – 21.00 I Guds omsorg v/ Jan Åge eller Lars

1. Aksla 2. I ishockey 3. Mandlar 4. Glomma 5. 1930-talet 6. I Afghanistan 7. Piano/klaver 8. Handtaket på eit sverd 9. 6.des. 2014. 10. Kjøttsuppe 11. 8 bein 12. Magerøya

Se, vi går opp til Jerusalem i hellige faste tider og ser hvordan Jesus, Guds egen sønn, i stedet for syndere lider.

APRIL 2015

kl. 13.00 – 15.00 Noreamagasinet

frå Norea radio kl. 15.00 – 18.00 Sending frå Norea Radio kl. 18.00 – 18.30 Når Gud griper inn frå Filadelfia Kristiansand kl. 18.30 – 20.00 Musikk fra P7 kristen riksradio kl. 20.00 – 21.00 Møteopptak

TIPS ELLER

ANNONSERING? RING

481 51 491

APRIL 2015

BIBLIOTEKAREN Silje V. Torbjørnsen

| LÅNARANE SINE BOKMELDINGAR

GAMLE BILETE presentert av Harald Westerheim Eit notlag fotografert ei helg inne i ein av fjordane. Nummer fire frå venstre er Døscher Olai Årskog. Truleg er det andre fitjarbuar her og. Er det nokon som kjenner att andre på biletet?

: kor i Fitjar er dette?

LINNEA VESTBØSTAD Kva bøker vil du anbefala? SISTE BANE av Ingunn Aamodt

Spørsmålet er enkelt: – Kor i Fitjar er dette biletet frå? Svar kan du sende til: post@fitjarposten.no eller i brev til Fitjarposten, Liarhaugvegen 8, 5419 FITJAR.

Frist: ??. april

Bilde i marsnummeret var frå krysset Geilo/Rimbereid, (Gamlevegen). Vinnar vart: Elin Korneliussen

: sudoku

Alle veit at det er farleg å stå på rulleskøyter på ein T-banestasjon. Tvillingane Andrea og Maria bryr seg ikkje om dette, og skøyter likevel. Det er ei avgjerd som får skjebnesvangre følgjer når Andrea ramlar ned på skinnene som er strømførande. Ho havnar på sjukehuset i koma. Når Maria er tilbake på stasjonen nokre dagar seinare ser ho ei T-banevogn komme inn på stasjonen. Vogna er full av døde menneske og ei av dei er Andrea…

NASKERNE av Arne Svingen

Vinnaren får Flaxlodd.

Dette er ei veldig spennande bok. Kapitla sluttar slik at ein vil lesa vidare, og det er godt skildra. Rett og slett ei kul bok.

Dette er ei anna bok i «Marg og Bein» serien som er veldig spennande! Elias får eit anonymt brev der det står: Du skal dø! Først mistenkjer han Benjamin som jobbar på den lokale bensinstasjonen der Elias og kompisen Stadig naskar godteri. Men det viser seg at det ikkje er han. Ein kveld mora til Elias skal ut, og han blir åleine heime, dukkar det etter kvart opp nokre mystiske tekstmeldingar. Nokon er faktisk ute etter å drepe han, og svaret er ikkje som Elias først trur, det er mykje verre!

MALTESERGÅTEN av Jørn Lier Horst

Clue er ein krimserie der Cecilia, Leo, Uno og hunden Egon stadig havnar borti skumle typar og mystiske hendingar.

For eit år sidan var det eit stort innbrot i den flotte gullsmeden Gullfjellet i Oslo. Ranarane fekk med seg nesten 20 kilo reint gull, kostbare smykke og ei gullmalteserklokke med edelsteinar. Ranarane blei tatt, men ikkje alt utbyttet kom til rette. Malteserklokka er fortsatt forsvunne. Spora fører til Levi Hidonen og til Skutebukta der Cecilia og vennene hennar bur. I jakta på å løyse gåter dukkar det opp både rømte fangar, mystiske menn og damer, bortgøymde dagbøker, eit lik og gamle og bunkersar frå krigens dagar.

Kva brukar du biblioteket til?

3 2

6 4 9 5 7 8 3 1 2

9 7 3 1 8 5 4 2 6

8 1 6 2 3 4 7 5 9

2 5 4 9 6 7 1 8 3

4 2 1 7 5 9 6 3 8

3 9 8 6 4 2 5 7 1

7 6 5 8 1 3 2 9 4

6 2 3 5 1 4

1 5 6 4 2 3

3 6 5 2 4 1

2 4 1 3 5 6

Fasit:

Alle dei opne rutene må fyllast med eit tal frå 1-9. Kvar einaste rad og kolonne må innehalda alle tal frå 1-9. Kvart storfelt på 3x3 ruter må også innehalda alle tal frå 1-9. Ingen tal kan nyttast meir enn ein gong på ei rekkje, kolonne eller storfelt.

Denne boka er litt skummel, men mest spennande!

Eg brukar å lese på biblioteket, for eksempel når eg skal på dans eller friidrett og ventar på at det skal byrje. Eg finn lånar mykje bøker og lydbøker. Lydbøkene høyrer eg når eg ryddar rommet. Og så les eg sjølv, eller mamma les for meg.

ALLE BØKENE KAN LÅNAST PÅ FITJAR FOLKEBIBLIOTEK!

481 51 491

Onsdag 25. mars 2015

Kontakt oss på

Facebook.com/Fitjarposten E-post: post@fitjarposten.no Nett: www.fitjarposten.no

Brannsjefen Tore Nesbø er sjef for Brannvesenet i Fitjar. Eit brannvesen som i dag er mykje betre karakterisert med ordet Redningsvesen. Og han skryt uhemma av folka sine. – Det er eit svært flott og engasjert mannskap med flinke folk, seier han. Og godt er det at han har slike folk med seg. I dag er det oftast slik at det er dei som er dei første som kjem fram når det brenn eller skjer ulykker i Fitjar, og det er ikkje mange minutt frå alarmen går til dei er på plass. Difor vert alle mannskapane kursa i førstehjelp og i bruk av halvautomatisk hjartestartar, og Tore veit at dei som ein av redningsetatane har fått vere med å utgjere ein forskjell. I dag gjeld halvparten av utrykkingane til Fitjar brannvesen medisinsk assistanse.

Brannsjef Etter ungdomsskulen jobba Tore ti år som tømrar, eit fag han òg har fagbrev i. Så bar vegen til Stavanger og to år på Stavanger tekniske fagskule. Sidan fekk han jobb i Fitjar. Først i eit vikariat som avdelingsingeniør på Teknisk Etat. Sidan fast stilling som Brannsjef/Teknisk sjef. – Då var det òg kome krav frå høgare hald at alle kommunar skulle ha ein brannsjef i ein viss prosent stilling.

Militæret Når det gjeld brannvern hadde Tore solid kjennskap til det òg, før han begynte i kommunen. Under førstegangstenesta i militæret var han med i brannhavariavdelinga på

Andøya flystasjon. Og det var ikkje noko «kjære mor». Det var skikkeleg drilling, og når offiserane syntes det vart for slakt, slo dei til med øvingar frå kl 03.00 på morgonen. – Men dette var ei skikkeleg nyttig erfaring å få med seg, seier Tore Nesbø. Og brannar har det vore mange av, og det er dessverre slik at når folk utanfrå ser flammer kome ut av vindauge, er det som oftast for seint å berge huset. Ein brann i Fitjarøyane for rundt 20 år sidan var ei skikkeleg utfordring. – Det synte seg at brannen var mykje meir omfattande enn me først hadde fått mel-

ding om, og fleire fritidsbustader brann ned.

«Mens du ventar på ambulansen» Mellomtittelen peikar på eit opplegg som ble starta etter initiativ frå Stiftelsen Norsk Luftambulanse. Dette opplegget gir brannmenn og andre i bereidskap betre førstehjelpskompetanse slik at dei kan ta hand om alvorlig sjuke og skadde inntil profesjonell hjelp kjem fram. Det kan berge liv. – Nyleg hadde me eit møte om dette der mellom anna rådmann, kommunelege og ambulansekoordinator var til stades, for å drøfte om Fitjar skulle gå inn på dette opplegget som dei mellom anna har på Bømlo.

Til sjuande og sist er det administrasjonen i kommunen som må ta stilling til saka, men dette ville vore med på å få denne livsviktige delen av tenesta vår inn i ryddigare rammer, seier Nesbø.

Fjellmann Når Tore Nesbø skal slappe av og få anna å tenkje på, går turen ofte til fjells. – Det er triveleg, seier han. Fitjarfjellet er han vel kjend med, og han prøver å få med seg topptrimmen kvart år. Men også toppar utanfor bygda er freistande å få med seg. Skålatårnet og Galdhøpiggen er nærast obligatorisk, smiler Nesbø, til slutt.