bewaarde de rust in Antwerpen

Met haar aanstelling als eerste vrouwelijke regionaal centrumdirecteur van Douane en Accijnzen in Antwerpen schreef Sabine De Schryver geschiedenis. Sinds 1 mei is ze met pensioen. Ze heeft de douanewereld veel zien veranderen. “De voorbije drie jaar vormden een heftige periode, maar ik zal het missen”, zegt ze.

Melanie De Vrieze

Sabine De Schryver werkte sinds 1984 bij de douane. Ze begon op het laagste niveau in het douanekantoor van Meer, tussen Antwerpen en Breda. Negen jaar later trok ze naar de gewestelijke directie in Antwerpen, eerst op de accijnswetgeving, daarna als afdelingshoofd bij de tweedelijnscontrole. Tijdens haar loopbaan gaf ze ook les, zowel intern bij de administratie als extern bij Portilog en andere opleidingscentra. Daarnaast was ze voorzitter van de werkgroep accijnzen van het Nationaal Forum.

Na een carrière van 37 jaar bij de douane werd ze in 2020 regionaal centrumdirecteur in Antwerpen. “Dat was voor mij de kers op de taart”, zegt De Schryver, die terugblikt op een bewogen periode. “Ik ben in die functie gestart in volle coronaperiode met de gedachte dat de crisis de maand daarop voorbij zou zijn. Ook de kraak van het versleutelde Sky ECC-netwerk had een grote impact op de douane. Daarbovenop kwamen de sancties tegen Rusland. Onze medewerkers zijn tot het uiterste gegaan om de verordeningen in orde te brengen en alles te blokkeren. België speelde daarin een voorbeeldrol, Nederland bijvoorbeeld heeft ons model overgenomen.”

Uitgebreid Takenpakket

Ze vindt douanier een mooi beroep omdat het diverse maatschappelijke belangen vertegenwoordigt. “Het is onze missie om de samenleving te beschermen, de internationale handel te bevorderen door de buitengrenzen te beheren, belastingen te innen voor de Europese en de

Belgische schatkist en de veiligheid van de logistieke keten te verzekeren. Het takenpakket is de voorbije jaren serieus uitgebreid, wat de arbeidsdruk verhoogt. Helaas kampen we met personeelstekorten. Heel wat medewerkers verlaten ons, omdat ze naar andere regio’s of naar een job in de privésector trekken. Daardoor moesten we bepaalde kaaiburelen zelfs tijdelijk sluiten.”

De werving van 108 bijkomende douaniers is volop aan de gang. “Het is moeilijk om geschikte mensen te vinden. De interesse is groot, maar bij

EEN VERIFICATEUR HAD VROEGER MEER

BEWEGINGSVRIJHEID, NU WORDT ALLES

AANGESTUURD VIA RISICOMANAGEMENT de selectieproeven vallen er veel mensen af. Aan de Nederlandstalige kant, vooral in Antwerpen, vissen we in dezelfde vijver als de politie en de privésector.”

Het beroep van douanier kan aantrekkelijker worden, vindt ze. “Bij FOD Financiën zijn de arbeidsvoorwaarden goed, maar we moeten het werken in de haven meer stimuleren. Ook zelf initiatief nemen, motiveert de douanebeambten. Een verificateur bijvoorbeeld had vroeger meer bewegingsvrijheid, nu wordt alles aangestuurd

Mensen

via risicomanagement. Dat is jammer. Selecties en eigen initiatief van de verificateur zouden naast elkaar mogen staan.”

Digitalisering

De Schryver zag de sector doorheen de jaren sterk veranderen. De grootste evolutie vindt ze de digitalisering. “Ik ben mijn loopbaan begonnen toen er nog geen enkele computer in het douanekantoor stond. De digitalisering bracht veel positieve zaken teweeg. De goederenstroom is zo sterk toegenomen dat het onmogelijk zou zijn om dat allemaal manueel op te volgen. Ook voor de 100% scanning van risicocontainers kunnen we niet anders dan een beroep doen op digitalisering.”

“Een nadeel is dat er na verloop van tijd zoveel applicaties bestaan dat het overzicht verloren gaat. “Mijn opvolger Rudi Lodewijks is nu bezig met het project ‘My Customs’ om al die applicaties samen te voegen zodat de medewerkers in eerste lijn vlotter controles kunnen uitvoeren.”

Drugs Vernietigen

De Schryver is trots op de vlottere vernietiging van drugs, een van haar verwezenlijkingen als regionaal centrumdirecteur in Antwerpen. “In Vlaanderen is maar één oven bestemd voor gevaarlijk afval. Gelukkig hebben we kunnen afspreken om toch twintig ton per week te vernietigen.” Ze slaagde er ook in om de rust te bewaren in het douanekantoor in Antwerpen. “Voor de me- dewerkers waren het moeilijke omstandigheden om in te werken, maar ik kan wel zeggen dat de veiligheid van de medewerkers verhoogd is.” Door corona kon ze weinig netwerken met bedrijven. “De drugsproblematiek en de personeelszaken hebben me vooral beziggehouden.”

Spanje

De Schryver is sinds 1 mei met pensioen. “Ik ging weg op een moment dat er veel te gebeuren staat bij de administratie. De 100% scanning wordt nu volop uitgerold. Ik hoop dat we binnenkort een nieuwe locatie krijgen op rechteroever. Het kantoor op Lillo is niet meer van deze tijd en andere douanelocaties krijgen een nieuwe bestemming.”

Ze zal de douane erg missen. “Als regionaal centrumdirecteur was het enorm hard werken, maar het was toch een van de boeiendste functies die ik had. Ik ben wel een beetje bang om mijn actieve loopbaan los te laten en veel tijd omhanden te hebben. We hebben plannen om volgend jaar naar Spanje te verhuizen en daar zijn nog veel voorbereidingen voor nodig. Intussen hebben we daar een vriendenkring opgebouwd. Zij zullen ons wel opvangen als het een dag moeilijker gaat. Ik zal de collega’s missen, maar ik kom zeker nog op bezoek in Antwerpen. Sowieso blijf ik de ontwikkelingen in de haven en bij de douane volgen.”

Het Takenpakket Van

EEN DOUANIER SPEELT

ZICH AF IN DE DRIEHOEK